“Brrr... het water is best wel koud. Ik zal maar weer verder gaan met de familie Hope. Ik ga wel even binnen zitten achter m'n laptop.”

“De vorige keer:*Was Denise jarig en werd ze kind, de volgende dag mocht ze voor het eerst naar

school.*Niet veel later was ook Jesse jarig, hij werd een peuter.

*Jesse werd zindelijk gemaakt door Joshua.*Viola ontdekte dat ze weer zwanger was.

*Viola leerde Jesse lopen.*Joshua kreeg weer eens promotie (zoals ik al zei hou ik dat niet zo bij:-$)

*Viola begon met woordjes oefenen bij Jesse en uiteindelijk leerde Joshua hem praten.

*De familie werd uitgebreid met een meisje, Sanne.

De familie Hope wordt vroeg gewekt door Sanne die luid en duidelijk laat merken dat ze een flesje wil. Viola haalt haar uit bed en loopt naar de koelkast om haar een flesje te geven.

Jesse en Denise zijn ook al wakker.Denise speelt wat met haar broertje. Ze zingen samen een liedje en

Denise kietelt haar broertje.“Nise lief” zegt Jesse.Denise glimlacht en zegt: “Jes is ook lief hoor!”“San ook” “Maar niet als ze ons allemaal wakker maakt omdat ze honger heeft”

zucht Denise.

Maar als Denise denkt hoe schattig haar broertje en zusje zijn vergeet ze weer dat ze vanmorgen zo vroeg wakker werd.

“Nise, kiekeboe spele” zegt Jesse.“Vooruit, omdat je zo lief bent” zegt Denise.En samen hebben ze de grootste lol.

Even later is Denise naar school en moet Jesse zich alleen vermaken. Hij loopt naar de kamer van zijn zus en speelt met haar poppenhuis.

Als Denise uit school is strikt ze haar vader om haar te helpen met huiswerk.

“Vooruit dan maar hè, omdat je zo lief bent” lacht hij.

Viola haalt Sanne uit haar bedje. Het meisje huilt, ze heeft een schone luier nodig.

Viola doet dat zonder pro blemen.

Voordat ze Sanne in haar wiegje legt knuffelt Viola het kleine meisje nog even.

“Lekker gaan slapen hè lieverd” fluistert ze.Dan legt ze Sanne in haar wiegje.Het duurt niet lang voordat Sanne in slaap valt.

Niet veel later begint Jesse te roepen om zijn moeder.“Mama, ik wil uit!” roept hij boos.“Rustig maar jongen. Mama is er al. Kom, dan doen we je

kleertjes aan”Jesse is meteen stil.

Als Jesse is aangekleed wil hij samen met zijn moeder het liedje zingen dat zij hem geleerd heeft.

Viola zingt en glimlacht als Jesse met zijn, nog hoge, stemmetje meezingt.

Dan staat Viola op en zegt: “Ga nu maar zelf een poosje lief spelen, dan gaat mama eten klaarmaken”

Jesse gehoorzaamt zijn moeder.Viola smeert een lekker boterhammetje voor haar en Joshua.

Na het eten vertrekt Joshua naar zijn werk.Hij heeft er minder zin in als anders. Vanavond groeit Jesse op en het

is niet de eerste keer dat hij niet bij de verjaardag van één van zijn kinderen kan zijn.

Viola haalt Sanne uit haar bedje.“Kijk, zo kan jij ook bij de verjaardag van Jesse zijn” zegt Viola

terwijl ze Sanne in de bungelboog zet.De telefoon gaat.“Met Denise Hope” zegt Denise, die de telefoon opneemt, netjes.“...”“Tof, ja ik zal het tegen mama vertellen. Dag”

Viola heeft de taart uit de koelkast gepakt en zegt: “Wie belde er?”“Papa, hij komt naar huis, want hij heeft promotie gekregen en nu

kan hij wel bij de verjaardag van Jesse zijn!” roept Denise.“Echt waar?”“Ja” zegt Denise en ze gaat voor het raam staan. Als papa thuiskomt,

ziet zij hem als eerste.

Toch ziet Denise haar vader niet als eerste.Als Viola wat weg gaat gooien komst Joshua's carpool de straat

inrijden.“En, heeft Denise het nog verteld?” vraagt Joshua.“Ja hoor. Kom, dan gaan we Jesse's verjaardag vieren” zegt Viola en

ze loopt naar binnen.Denise komt naar buiten gestormd en vliegt haar vader om zijn hals.Na de knuffel lopen vader en dochter samen naar binnen.

Even later heeft Joshua zich omgekleed en Jesse opgetild.Nu staan ze samen bij de taart.Viola en Denise moedigen Jesse aan.En Sanne moedigt haar broer aan door extra hard tegen de

bungelspeeltjes te slaan.

Joshua en Jesse blazen samen de kaarsjes uit.Dan zet Joshua Jesse op de grond.“Nu moet je het zelf doen” lacht hij.“Nee, papa mij helpen” zegt Jesse en hij strekt zijn armpjes uit naar

Joshua.“Je kan het zelf” lacht Joshua.

Even staat Jesse nog te trillen op zijn beentjes.Maar dan voelt hij een tinteling. Hij springt de lucht in en komt

even later vrolijk weer terug.“Huh, je haar is bruin” zegt Denise verbaasd.“O, maar daar weet ik wel wat op” zegt Viola. “Maar eerst ondergaat ons huis een kleine verbouwing” zegt

Joshua.

Na de verbouwing rent Jesse meteen naar de badkamer.Hij pakt het flesje wat zijn moeder hem heeft gegeven, hij smeert het

spul in zijn haar.Even later bekijkt hij in de spiegel het resultaat.“Zo, dat is beter. Nu nog andere kleren” zegt hij tevreden.

“Ik leg Sanne in haar bedje hoor Josh, kom je zo naar bed?” vraagt Viola.

“Natuurlijk, maar ik wil eerst nog even wat eten.” is Joshua's antwoord.

Denise gaat meteen naar bed.Ze is moe en morgen moet ze weer naar school.Maar dan hoeft ze niet in haar eentje die lange weg in de bus te

zitten, Jesse gaat ook mee.

Jesse kiest eerst andere kleren uit. Hij wil eigenlijk nog wat schilderen, maar besluit om toch maar te gaan slapen. Morgen moet hij naar school, dan moet hij wel uitgerust zijn.

Joshua eet nog gauw een bord spagetti voordat hij naar bed gaat.

Als hij in de slaapkamer komt heeft Viola net haar pyjama aangetrokken.

Joshua trekt haar naar zich toe en fluistert in haar oor: “Lieverd, wat denk je, misschien moeten we het nieuwe huis maar inwijden”

Viola zegt niets maar trekt Joshua op het bed. Daarmee laat ze zien dat ze het een heel erg goed idee vindt.

De volgende ochtend begint voor Joshua met een 'leuk' klusje. Hij mag de luier van zijn dochter verschonen.

“Zo, kleine stinkerd, nu moet je 'em een poosje schoon houden hoor”

Dan neemt hij de kleine Sanne mee naar beneden en geeft haar een flesje.

Als Sanne haar flesje op heeft legt Joshua haar in de bungelboog.

Jesse staat te schilderen en zelfs als zijn vader hem roept voor het ontbijt negeert hij dat. Hij heeft helemaal geen honger.

Hij komt er net op tijd achter dat hij zich moet omkleden voor school.

Dan is het haasten om de schoolbus te halen.Gelukkig is Jesse nog net op tijd.“Volgende keer vroeger uit je bed komen” grapt Denise naar hem.“Ik was eerder wakker dan jij” hapt Jesse. Dan gaat hij naast zijn

grote zus in de bus zitten.

Dan zijn alleen Joshua en Sanne nog maar thuis.Joshua hoeft vanavond pas te werken. Dat betekent wel dat hij de

verjaardag van Sanne moet missen.Joshua zucht en heeft een techniekboek gepakt. Misschien kan hij

vandaag weer promotie maken, zodat hij weer eerder thuis is.

Voor Joshua het weet is het alweer middag. Hoogste tijd voor Sanne om te gaan slapen.

Hij speelt nog eventjes met Sanne en knuffelt haar.“Zo, ga nog maar eventjes lekker slapen voordat je opgroeit”

Dan legt Joshua Sanne in haar bedje.Sanne heeft haar oogjes nog open, maar ze vallen steeds dicht.Joshua glimlacht.“Lekker slapen lieverd”

Niet veel later zijn Denise en Jesse weer thuis.Denise is heel erg blij. Ze heeft een tien op haar rapport.Jesse heeft nog geen cijfers, maar hij heeft wel huiswerk mee naar huis

gekregen, daar is hij minder blij mee.Achter de schoolbus van Denise en Jesse staat de carpool van Viola,

ook zij wordt thuisgebracht.

Jesse en Denise gooien hun huiswerk snel aan de kant.Ze willen daar nu niet aan denken, maar gewoon spelen.Samen zitten ze aan het speeltafeltje wat ze sinds de verbouwing

hebben.Joshua vertrekt net naar zijn werk.“Doei, een fijne verjaardag hè” roept hij.“Dag papa” zeggen Denise en Jesse tegelijk.

Niet veel later heeft Viola Sanne uit bed gehaald.“Kom jongens, dan gaan we Sanne's verjaardag vieren” roept Viola

naar hen.Jesse en Denise leggen meteen de krijtjes neer en stormen naar de

keuken waar de taart al klaarstaat.

Viola wiegt Sanne heen en weer. Met gemengde gevoelens kijkt ze naar het kleine meisje.Waarschijnlijk is dit het laatste kindje dat ze laat opgroeien.Denise en Jesse kijken toe hun moeder en zusje de kaarsjes

uitblazen.

Denise en Jesse hebben een toeter en een ratel gepakt.“Kom op San” roept Denise. Jesse blaast hard op het toetertje.

En daar gaat Sanne.

Zo zijn ze klein, zo zijn ze groot, denkt Viola.Sanne klampt zich meteen aan haar moeder vast.“Kom lieverd, dan krijg je een flesje breinmelk” zegt Viola.

Veel later komt Joshua thuis.Hij heeft wel een promotie gekregen, maar mocht niet eerder naar

huis.Jesse stormt op hem af.“Dag jongen, was de taart lekker?” vraagt Joshua, terwijl hij Jesse

knuffelt.Jesse knikt.“Maar nu is de taart op”

Dan neemt Viola Sanne mee naar boven en zet haar op het potje.Ze hoeft Sanne niet te vertellen dat ze moet blijven zitten want het

kleine meisje begrijpt meteen wat de bedoeling van het potje is.

Als Sanne roept dat ze klaar is tilt Viola haar op en geeft haar een andere outfit.

“Zo, nu lijk je minder op een boefje, zonder streepjespak” zegt Viola.“San nie boef” zegt Sanne.“Jawel hoor, Sanne is een klein boefje” zegt Viola terwijl ze haar

dochtertje knuffelt.

Dan legt Viola Sanne in haar bedje.“Slaap lekker” zegt Viola en ze geeft Sanne nog een kus.“Dag mama” zegt Sanne, voordat ze in slaap valt.

De volgende ochtend is Denise als eerste wakker.Ze gaat een poosje schilderen.Yes, het is zaterdag, denkt ze. Nu kan ze de hele dag spelen en doen

waar ze zin in heeft.

Om voor 100% van haar weekend te kunnen genieten maakt Denise eerst haar huiswerk.

Ze heeft nog wat achterstallig werk.Gelukkig is het niet moeilijk en is ze snel klaar.

Niet veel later is ook Sanne wakker. Viola tilt haar snel uit bedje en kleed haar aan.

“Wil je beneden spelen met Jesse en Denise?” vraagt Viola dan.“Nise en Jes” zegt Sanne blij.

Even later zitten de drie Hope-kinderen gezellig te spelen aan de speeltafel.

Denise en Sanne tekenen, terwijl Jesse met de blokken een bouwwerk maakt.

“Kijk Jes, mooi” zegt Sanne, terwijl ze trots haar tekening aan Jesse laat zien.

“Mooi hoor” zegt Jesse, terwijl hij er naar kijkt.“Zie je er wat in?” vraagt Denise.“Nee, maar ze is er trots op, dat is toch leuk.”Denise knikt.

Viola staat in de keuken pannekoeken te bakken en hoort de stemmen van de kinderen.

Ze glimlacht, ze is blij dat ze zo lief met elkaar kunnen spelen.Ze roert nog een keer flink in de beslagkom en loopt dan naar het fornuis

om het vuur aan te draaien.

Sanne is inmiddels naar de andere kant van de speeltafel gekropen en staat met de blokjes te spelen.

“San, je moet bouwen, niet kauwen” zegt Denise.Jesse lacht.“Misschien heeft Sanne wel honger” grapt hij.“Nee, San nie ete” Sanne maakt duidelijk dat ze de gesprekken

tussen haar broer en zus wel degelijk volgt.

Even later roept Viola dat het eten klaar is.“Jammie, pannekoeken” zeggen Joshua en Jesse tegelijk.Jesse begint meteen te eten.“Gaan jullie straks in de tuin spelen, het is mooi weer vandaag”

zegt Joshua tegen Jesse.“Staat het klimrek er nog?” vraagt Denise.“Nou, ga straks maar kijken wat er buiten staat” zegt Joshua

geheimzinnig.

Viola is al klaar met haar ontbijt en probeert Sanne ervan te overtuigen dat lopen makkelijker is dan kruipen.

“Kom San, het is echt heel erg makkelijk” zegt Viola terwijl ze Sanne overeind helpt.

Het duurt niet lang voordat Sanne doorheeft hoe je moet lopen.“Goedzo Sanne, kom maar naar mama” moedigt Viola haar aan.Denise staat glimlachend te kijken.“Goedzo San!” zegt ze trots tegen haar kleine zusje.

Jesse heeft ontdekt dat er buiten een complete speeltuin staat.Enthousiast klimt hij op de touwladder naar de glijbaan.

Denise en Jesse vermaken zich die ochtend prima.

Joshua glimlacht. Hij zit buiten te schaken, maar wordt af en toe afgeleid door de spelende Denise en Jesse.

Sanne krijgt van haar moeder een flesje en wordt dan in haar bedje gestopt.

“Weltrusten lieverd” zegt Viola.Als ze Sanne in bed heeft gelegd besluit ze om een poosje in de tuin te

gaan werken.

De hele middag is Viola druk in de weer met kunstmest strooien, tomatenzaadjes planten en de plantjes water geven. Ze genie ervan, in de tuin werken is altijd iets geweest wat Viola erg leuk vindt.

Die avond vertellen Jesse en Denise hun ervaringen van de speeltuin. Ze worden bijgestaan door Laia, die door Denise is uitgenodigd en mag blijven eten.

“Het is zo tof pap.” zegt Denise.

Jesse is een beetje bezorgd.“Konden jullie dat wel betalen?” vraagt hij aan zijn vader.“Ja hoor jongen. Iedere keer als papa promotie maakt, krijgt hij geld,

daarvan konden we de speeltuin betalen en de kas, voor mama” vertelt Joshua.

“Gelukkig” zucht Jesse en hij neemt weer een hapje van zijn salade.

Na het eten vraagt Jesse aan zijn vader of die hem wil helpen met zijn huiswerk.

“Natuurlijk” is Joshua's antwoord en samen lopen ze naar Jesse's kamertje, waar het huiswerkschriftje van Jesse ligt.

Viola gaat Sanne naar bed brengen.Sanne is moe en laat zich gewillig bij de speeltafel weghalen en de

trap opdragen.“Eerst nog plasse” zegt ze tegen haar moeder.

Als Sanne op het potje zit voelt Viola zich helemaal niet lekker.Ze is zo moe dat ze hoofdpijn heeft gekregen.Afwezig geeft ze Sanne nog een nachtzoen en loopt dan naar

haar eigen slaapkamer.

“Dankje pap” zegt Jesse als hij klaar is met zijn huiswerk.“Graag gedaan hoor jongen” zegt Joshua en hij laat toe dat Jesse hem

een knuffel geeft.“En nu naar bed hè” zegt hij dan tegen zijn zoontje.Jesse knikt. Ook hij is moe.

Even later is ieder lid van de familie Hope in diepe rust.

Het is nog vroeg als Sanne weer wakker is.Ze huilt niet, maar trekt zielige gezichtjes.Als haar papa en mama haar niet komen halen begint ze toch maar

te roepen.“Mama, ikke uit!”

Denise is ook wakker. Ze hoort haar zusje wel, maar ja, wat kan zij doen?

Zij kan haar zusje niet uit bed halen, dus gaat ze maar met haar fornuisje spelen.

Ze probeert een muffin te bakken.

Gelukkig hoort Viola Sanne wel.Gelukkig is haar hoofdpijn verdwenen.Snel kleedt ze Sanne aan.“Zullen we woordjes gaan oefenen?” vraagt ze vrolijk aan Sanne.

Sanne knikt.

Even later zitten ze samen op de vloer, moeder en dochter.“Zeg maar mama” zegt Viola.Sanne praat haar netjes na, ze leert erg snel.

De muffin van Denise is klaar.Hij is goed gelukt, vindt ze.Ze proeft een hapje. “Mmm” zegt ze hardop.

Het duurt niet lang of Sanne heeft het praten onder de knie.“Mama, mij optillen” zegt ze dan.Als Viola haar opgetild heeft geeft Sanne haar moeder een knuffel.“Mama lief” zegt ze.Viola glimlacht. “Sanne is ook lief hoor”

Dan neemt Viola Sanne mee naar beneden en zet haar in de kinderstoel.

“Wil je een flesje?” vraagt ze aan Sanne.Sanne knikt. Als Viola het flesje op het blad van de kinderstoel heeft

gelegd begint Sanne gulzig te drinken.

Joshua is ook wakker geworden en komt in de keuken. Hij ziet dat Sanne haar drinken opheeft. Hij gooit het flesje weg en tilt dan Sanne uit de kinderstoel.

“Papa met mij spele?” vraagt Sanne, met haar schattigste gezicht.

Joshua lacht en houdt Sanne ondersteboven.“En zo blijf je de hele dag hangen, goed?” plaagt hij.“Nee, ikke wil vliegen” zegt Sanne.Die wens vervult Joshua ook.“Zo, vliegtuig Sanne heeft een veilige landing gemaakt, nu moet

het vliegtuig gewassen worden” zegt Joshua dan.

Joshua neemt 'het vliegtuig' mee naar de badkamer en stopt Sanne in bad.

“Vliegtuig schoon” roept Sanne, als ze eruit wil.“Zeker weten?” vraagt Joshua.“Ja” zegt Sanne en ter bevestiging slaat ze op het water zodat

Joshua nat wordt.“Het is wel een ondeugend vliegtuig hoor” moppert Joshua,

terwijl hij Sanne afdroogt en haar kleertjes weer aandoet.

Ondertussen is Jesse ook wakker geworden.“Wat voor dag is het vandaag ook alweer?” zegt hij tegen zichzelf,

terwijl hij zijn ogen uitwrijft.“O ja, zondag. En Denise is vandaag jarig” meteen is hij klaarwakker.

Als hij zich omgekleed heeft gaat hij op zijn bed zitten.Hij denkt na over allerlei dingen. Dan gaat de deur open, Denise komt binnen.“Mag ik erbij komen zitten?” vraagt ze.“Ja hoor. Het is tenslotte jouw dag” antwoordt Jesse.

“Hé, wel een beetje vrolijker doen hoor. Het is mijn verjaardag vandaag!” moppert Denise tegen haar broertje.

“Daarom juist” zucht Jesse.“Dan moet je niet chagrijnig doen!” vindt Denise.“Nou, dan ben je tiener en dan heb ik niemand meer om mee te spelen”

legt Jesse uit.

“Maar Sanne is er toch ook nog? En wie zegt dat ik helemaal niet meer met je wil spelen?” zegt Denise.

“Nou, dat is gewoon zo, als je tiener bent heb je geen zin meer in spelen in de speeltuin” vindt Jesse.

“Misschien dat niet, maar ik zal echt niet stom tegen je doen hoor”“Oké, dat is dan afgesproken” Jesse zucht opgelucht.“Kom, we gaan eten, dat moest ik van mama zeggen”

Even later zitten ze met z'n drietjes aan het ontbijt, Jesse, Denise en Viola.

“Mam, komt papa niet eten?” wil Denise weten.“Nee, papa heeft al gegeten. Hij legt Sanne op bed” verteld Viola, “heb je

al zin in je verjaardag?” vraagt ze dan aan Denise.“Jawel” zegt Denise.“Welke wens ga je kiezen?” vraagt Jesse nieuwsgierig.“Dat merk je vanavond wel” antwoordt Denise geheimzinnig.

Na het ontbijt gaan Denise en Jesse naar buiten.Jesse gaat onkruid trekken in de kas.“Kom Jes, vandaag wil ik nog wél met je spelen, daar moet je van

genieten” roept Denise naar hem.“Even dit afmaken hoor” schreeuwt Jesse terug.

De rest van de ochtend spelen Denise en Jesse samen in de tuin.'s Middags begint het te regenen.“Kom dan gaan we binnen spelen” roept Jesse.

Binnen haalt Viola net Sanne uit haar bedje.“Kom, ga je mee naar beneden, met je grote broer en zus spelen?”

vraagt Viola aan Sanne.“Eerst kleertjes” vindt Sanne.Snel kleedt Viola Sanne aan.

De drie kinderen spelen lief aan het speeltafeltje.Denise en Jesse hebben het vooral over Denise's verjaardag.Sanne kauwt op de blokjes.“San, in de koelkast staat een flesje hoor” merkt Jesse op.“Blokje lekker” zegt Sanne eigenwijs.

Joshua en Viola zitten samen te genieten op de bank.Ze kijken naar de kinderen en glimlachen allebei.“Dat het onze kinderen zijn hè” zucht Joshua.“Wat een lieverds zijn het hè” zegt Viola.“Dat komt omdat ze zo'n geweldige moeder hebben” zegt Joshua.

Joshua trekt Viola op schoot en begint haar te zoenen. Viola slaat haar armen om Joshua heen en zoent hem terug.

“Bah” roept Sanne.“Pap, mam, kunnen jullie dat niet ergens anders doen? Als wij er niet bij

zijn bijvoorbeeld” zegt Jesse.“Echt, ze negeren ons gewoon” zucht Denise.

“Misschien hebben die kinderen van ons gelijk” zegt Joshua en hij kijkt zijn vrouw veelbetekenend aan.

“Josh...” zegt Viola vermanend.“We gaan zometeen mijn verjaardag vieren, dus jullie stoppen maar

gewoon met dat kleffe gedoe” zegt Denise.Met tegenzin laat Joshua Viola van zijn schoot glijden.“Zal ik de taart dan maar vast pakken” zegt Viola.

Even later roept Viola vanuit de keuken: “Kom Denise, de taart staat klaar”

Denise en Jesse laten het speeltafeltje in de steek. Maar voordat Denise naar de keuken loopt geeft ze haar broertje een knuffel.

“Waar heb ik dat aan verdiend?” vraagt Jesse.“Omdat je het allerliefste broertje van de hele wereld bent” zegt Denise. Jesse lacht en knuffelt zijn zus terug.

Even later staat Denise voor de taart.Ze kijkt nog een keer naar haar ouders, broertje en zusje voordat ze de

kaarsjes uitblaast.Ze weet zeker wat ze wil.

Als de kaarsjes uitzijn draait Denise zich o,.Haar vader en moeder juichen en Jesse klapt in zijn handjes.Dan voelt Denise een tinteling in haar tenen, ze schiet de lucht in...

...om vervolgens als tiener op de aardbodem terug te keren.“Dat was zó cool” roept ze.

“Niet slecht toch?” zegt ze.Jesse kijkt een beetje jaloers naar zijn grote zus, was hij ook maar jarig.“Wat is je wens?” vraagt hij dan.

“En dit vind ik een geniaal moment om te stoppen. Het blijft lekker nog een verassing wat de wens van Denise is. Het was een aardig lang verhaal, vind/vond ik zelf. Drie verjaardagen en een verbouwing. Dus ik ga nu een

poosje in m'n dagboek schrijven, mijn persoonlijke dagboek bedoel ik dan;-)”

Tot de volgende keer!!!