Copyright: https://koningsfan.nl/© Willemijn Vendrig

Keizerrijk Japan

De Chrysantentroon van Japan, is de oudste monarchie ter wereld.

Bron: Wikipedia en http://www.kunaicho.go.jp/eindex.html

Keizer Meiji van Japan

Prins Mutsuhito wordt geboren op 3 november 1852 als zoon van Keizer Komei en zijn concubine (eufemistisch hofdame genoemd) Nakayama Yoshiko.

De jonge prins werd geboren in een tijdperk van grote verandering in Japan. Deze verandering werd dramatisch gesymboliseerd in juli 1853 toen Commodore Matthew Perry en zijn Amerikaanse marineschip (wat de Japanners "de zwarte schepen" noemden) de haven van Edo binnentrokken (bekend sinds 1868 als Tokio). Perry probeerde Japan open te stellen voor internationale handel en waarschuwde de Japanners voor militaire consequenties als ze het er niet mee eens waren. Voor de eerste keer in ten minste 250 jaar nam het shogunaat de hoogst ongebruikelijke stap in het consulteren met het Keizerlijk Hof vanwege de crisis veroorzaakt door de komst van Perry. Keizer Kōmei's functionarissen adviseerden dat ze het gevoel hadden dat ze moesten instemmen om handel met de Amerikanen aan te gaan en vroegen hen om hen vooraf op de hoogte te stellen van stappen die moesten worden gezet voor Perry's terugkeer. De Japanse regering besloot dat hun leger geen partij was voor het Amerikaanse leger en dus handel toestond en onderworpen werd aan wat het de "Unieke Verdragen" noemde."Ongelijke Verdragen" betekende het opgeven van tariefautoriteit en het recht om buitenlanders voor zijn eigen rechtbanken te berechten. De bereidheid van het shogunaat om met het Hof te overleggen was van korte duur: in 1858 kwam er een woord van een verdrag met een brief waarin stond dat het vanwege tijdgebrek niet mogelijk was om te raadplegen. Keizer Komei was zo woedend dat hij dreigde af te treden - hoewel zelfs deze actie de toestemming van de shogun zou vereisen.

Veel van de jeugd van de keizer is alleen bekend door latere verslagen, waarvan zijn biograaf Donald Keene aangeeft dat ze vaak tegenstrijdig zijn.

Op 16 augustus 1860 werd hij officieel kroonprins en geadopteerd door de gemalin van zijn vader. De prins begon zijn opleiding op de leeftijd van zeven. Hij bewees een onverschillige student, en schreef later in het leven gedichten waarin hij betreurde dat hij zichzelf niet meer had toegepast in de schrijfpraktijk.

Op 30 januari 1867 stierf Keizer Komei aan de pokken na twee weken van verschrikkelijke pijn. Mutsuhito besteeg de keizerlijke troon op 13 februari 1867. Hij was toen veertien jaar oud. Door de aankomst van Commodore Perry in Uraga moest Japan zijn grenzen openen voor de Verenigde Staten. Na de VS volgden het Verenigd Koninkrijk, Rusland, Nederland en Frankrijk. Deze veranderingen brachten in Japan wanorde op sociaal en economisch niveau. Er ontstonden twee grote groepen, namelijk de conservatieven en de reformisten. Dit had als gevolg dat Shogun Tokugawa Yoshinobu de vijftiende en laatste shogun van het Tokugawa Shogunaat, zijn macht aan de vijftienjarige keizer Meiji moest afstaan. Hierdoor werd Keizer Meiji, na zeven eeuwen van Feodaal Regime, waarvan twee onder het Tokugawa Shogunaat, de nieuwe keizer van Japan op 12 september 1868.

De Tokugawa Shogunaat, ook bekend als de Tokugawa Bakufu en de Edo Bakufu, was de laatste feodale Japanse militaire regering, die bestond tussen 1603 en 1867.

Op 11 januari 1869 huwt Keizer Meiji met Masako Ichijo (9 mei 1849 – 9 april 1914).

Hoewel Masako het eerste Japanse keizerin-consort was dat een publieke rol speelde, had ze geen kinderen. De Meiji-keizer had echter vijftien kinderen bij vijf officiële hofdames. Slechts vijf van zijn kinderen, een prins van Lady Naruko (1855-1943), de dochter van Yanagiwara Mitsunaru, en vier prinsessen van Lady Sachiko (1867-1947), de oudste dochter van graaf Sono Motosachi, leefden tot in de volwassenheid. Hoewel Meiji de laatste keizer was die concubines had, werd deze functie pas in 1924 officieel afgeschaft.

Hofdame: Hamuro Mitsuko (3 februari 1853- 16 september 1873) met haar kreeg hij zoon: Wakamitsuteru-hiko no Mikoto geboren en overleden op 18 september 1873.

Hofdame: Hashimoto Natsuko (19 maart 1856 – 14 november 1873) met haar kreeg hij dochter Wakatakayori-hime no Mikoto geboren en overleden op13 november 1873.

Hofdame: Yanagihara Naruko (26 juni 1859 – 16 oktober 1943) met haar kreeg hij drie kinderen: - Prinses Ume-no-Miya Shigeko (25 januari 1875 – 8 juni 1876)- Prins Take-no-Miya Yukihito (23 september 1877 – 26 juli 1878)- Prins Haru-no-Miya Yoshihito, later Keizer Taisho (31 augustus 1879 – 25 december 1926).

Hofdame: Chigusa Kotoko (1855 – 1944) met haar kreeg hij twee dochters:Shige-no-Miya Akiko (3 augustus 1881 – 6 september 1883)Masu-no-Miya Fumiko (26 januari 1883 – 8 september 1883)

Hofdame: Sono Sachiko (23 december 1867 – 7 juli 1947) met haar heeft hij acht kinderen gekregen:- Prinses Hisa-no-Miya Shizuko (10 februari 1886 – 4 april 1887)- Prins Aki-no-Miya Michihito (22 augustus 1887 – 12 november 1888)- Prinses Tsune-no-miya Masako (30 september 1888 – 8 maart 1940)- Prinses Kane-no-miya Fusako (28 januari 1890 – 11 augustus 1974)- Prinses Fumi-no-miya Nobuko (7 augustus 1891 – 3 november 1933)- Prins Mitsu-no-miya Teruhito (30 november 1893 – 17 augustus 1894)- Prinses Yasu-no-miya Toshiko (11 mei 1896 - 5 maart 1978)- Prinses Sada-no-miya Tokiko (24 september 1897 – 11 januari 1899)

Zijn eerste grote daad als keizer was het proclameren van de "Eed in Vijf Artikelen". Hierin werden de principes van het nieuwe bestuur vastgelegd.

Op 23 oktober 1868 verandert de nengo en wordt die Meiji genoemd. Vanaf dan zou er maar één nengo per keizerschap zijn en de keizer zou de naam krijgen van zijn tijdperk. Keizer Meiji werd de symbolische leider van de Meiji-restauratie. De Meiji periode begint met het verhuizen van de hoofdstad naar Edo op 6 november 1868, die vanaf dan Tokyo genoemd werd, wat letterlijk “hoofdstad van het Oosten” betekent. Hiermee verliet hij het symbolische verbanningsoord van de keizers, Kioto. Na de Boshin-oorlog, waarvoor de jonge keizer op 8 november 1867 een geheim decreet (Tobaku no mitchoku) tekende, werd een parlement gevormd, echter zonder werkelijke macht. Ook de keizer had in feite geen macht. De macht was overgaan van de Tokugawa-shoguns naar de Daimyo en andere samoerai. Japan werd gecontroleerd door een oligarchie van personen afkomstig uit militaire, politieke en economische kringen.

Keizer Meiji bleef echter politiek gezien veel langer van belang dan zijn voorgangers. Hij behield, als eerste keizer sinds de abdicatie van keizer Ogimachi in 1586, de troon tot na zijn vijftigste jaar. In tegenstelling tot zijn vader, had keizer Meiji veel interesse voor het Westen. De Grondwet, militaire schepen, kledij, enz. werden gemaakt op Westers model. Veel studenten werden naar Europa en de Verenigde Staten gestuurd om de westerse sociale, politieke en economische systemen te leren. Hierom spreekt men ook van een “Westernisation” en een industrialisatie. De macht van shogun Tokugawa Yoshinobu was verschoven naar het keizerlijke hof. Het bewind bestond uit aristocraten en samoerai die voor de val van het bakufu, en dus die van het Tokugawa shogunaat, hadden geijverd. Keizer Meiji had dus vooral een symbolische waarde tijdens de Meiji-restauratie, maar die waarde was niet te onderschatten. Hij was, in tegenstelling tot zijn vader, heel geïnteresseerd in het buitenland en kon de xenofobie van het volk verzachten. Tijdens zijn keizerschap onderging de regering een hele transformatie. Zo werd de grondwet van het Grote Japanse Keizerrijk op 11 februari 1889 afgekondigd.De grondwet garandeerde voorrechten voor de keizer op wetgevend, uitvoerend en rechterlijk vlak, ook al zou hij daar in de praktijk geen gebruik van maken. Hij had het recht ministers van staat, hoge ambtenaren en het opperbevel van het leger te benoemen. Alleen hij kon oorlogsverdragen, vredesovereenkomsten en internationale verdragen bekrachtigen. Het parlement was een stelsel met twee kamers: een door het volk gekozen Lagerhuis (samurai en vertegenwoordigers van het gewone volk) en door de keizer benoemd Hogerhuis (aristocratie en daimyo’s). Beiden hadden gelijke machten maar reikten niet verder dan adviesrecht inzake wetsvoorstellen en het budget. Het volk had in theorie geen soevereiniteit. De fundamentele rechten werden gewaarborgd, maar vaag omschreven. Niettemin waren in de grondwet de meeste principes die men in westerse grondwetten vond vervat.

Keizer Meiji, die leed aan diabetes, nefritis en gastro-enteritis, stierf aan uremie. Hoewel de officiële aankondiging zei dat hij op 30 juli 1912 om 00:42 stierf, was de feitelijke dood om 22:40 uur op 29 juli 1912.

Bij zijn dood was Japan al een wereldnatie geworden. Keizer Meiji was zeer geliefd bij het Japanse volk. Vrijwilligers bouwden te zijner ere na zijn dood in Harajuku bij Tokio de Meiji-schrijn. Dit is een van de bekendste Shinto tempels. De Japanners zijn trots op de Meiji-periode. De rol van keizer Meiji hierin is echter aanvechtbaar.

Enkele veranderingen die werden doorgevoerd in de Meiji-restauratie

- Het Tokugawa-shogunaat werd opgeheven, zodat de macht in het land weer bij de keizer en zijn overheid kwam te liggen. Tokugawa Yoshinobu, de 15e shogun van het shogunaat, legde op 9 november 1867 zijn taken als shogun neer.- Het Han-systeem werd afgeschaft. De daimyo die over deze landerijen heersten verloren daarmee hun machtsposities. Het land werd herverdeeld in de tegenwoordig nog gebruikte prefecturen, met aan het hoofd van elke prefectuur een gouverneur.- De samoerai verloren hun recht om de enige gewapende troepen van Japan te zijn. De Meijioverheid liet het leger moderniseren naar westers voorbeeld, zodat voortaan iemands sociale afkomst niet meer van belang was om dienst te mogen nemen in het leger.- Japan stelde zich open voor Westerse technologieën en ideeën, na eeuwenlang te hebben geprobeerd deze zo veel mogelijk buiten de deur te houden.

Keizer Taishõ van Japan

Prins Yoshihito werd geboren op 31 augustus 1879 als zoon van Keizer Meiji en Yanagihara Naruko, een concubine met de officiële titel van gon-no-tenji ("de dame van de slaapkamer"). Zoals gebruikelijk was in die tijd, werd Keizer Meiji's echtgenote, keizerin Shoken, officieel beschouwd als zijn moeder.

Zijn twee oudere broers en zussen waren op jonge leeftijd gestorven en ook hij werd ziekelijk geboren.

Prins Yoshihito kreeg een cerebrale meningitis binnen drie weken na zijn geboorte.Net als de praktijk op het moment, werd Prince Yoshihito toevertrouwd aan de zorg van zijn overgrootvader, Marquess Nakayama Tadayasu, in wiens huis hij leefde van kindertijd tot de leeftijd van zeven. Prins Nakayama had ook zijn kleinzoon, keizer Meiji, als kind grootgebracht.

Vanaf maart 1885 verhuisde prins Yoshihito naar het Aoyama vrijstaande paleis, waar hij 's ochtends les kreeg over lezen, schrijven, rekenen en moraal, en in de middag over sport, maar de vooruitgang was traag vanwege zijn slechte gezondheid en frequente koorts.

Vanaf 1886 kreeg hij les van 15-20 geselecteerde klasgenoten uit de andke en hogere rangorde van kazoku-peerage op een speciale school, de Gogakumonsho, in het Aoyama-paleis.

Yoshihito werd officieel verklaard erfgenaam op 31 augustus 1887, en had zijn formele investituur als kroonprins op 3 november 1888.

In september 1887 betrad Yoshihito de elementaire afdeling van de Gakushuin; maar vanwege zijn gezondheidsproblemen was hij vaak niet in staat om zijn studie voort te zetten. Om gezondheidsredenen bracht hij een groot deel van zijn jeugd door in de keizerlijke villa's in Hayama en Numazu, die zich allebei aan zee bevinden. Hoewel de prins vaardigheid toonde in sommige gebieden, zoals paardrijden, bleek hij arm te zijn in gebieden waar hij op hoger niveau moest denken. Hij werd uiteindelijk teruggetrokken uit Gakushuin voordat hij in 1894 de middelbare schoolopleiding afsloot. Hij leek echter een aanleg voor talen te hebben en bleef uitgebreid les krijgen in het Frans, Chinees en geschiedenis van privéleraren in het Akasaka-paleis; Keizer Meiji gaf Prins Takehito de verantwoordelijkheid om voor Prins Yoshihito te zorgen en de twee prinsen werden vrienden.

Vanaf 1898, grotendeels op aandringen van Ito Hirobumi, begon de Prins sessies bij te wonen van het Huis van de Peers van het Dieet van Japan als een manier om meer te weten te komen over de politieke en militaire belangen van het land. In hetzelfde jaar gaf hij zijn eerste officiële recepties aan buitenlandse diplomaten, met wie hij in staat was handen te schudden en genadig te converseren. Zijn verliefdheid op de westerse cultuur en de neiging om Franse woorden in zijn gesprekken te strooien, was een bron van ergernis voor Keizer Meiji.

In oktober 1898 reisde de prins ook van de keizerlijke villa Numazu naar Kobe, Hiroshima en Etajima en bezocht hij locaties die verband hielden met de Japanse keizerlijke marine. Hij maakte nog een tournee in 1899 naar Kyushu, bezocht regeringsgebouwen, scholen en fabrieken (zoals Yawata Iron and Steel in Fukuoka en de Mitsubishi-scheepswerven in Nagasaki).

Prins Yoshito huwt op 10 mei 1900 met Sadako Kujõ (25 juni 1884), dochter van Michitaka Kujõ en Ikuko Noma.

(de latere Keizerin Teimei).

Het paar kreeg vier zonen:

1. Hirohito, Keizer Shõwa (29 april 1901 – 7 januari 1989).Op 26 januari 1924 huwde hij met zijn nicht Prinses Nagako Kuni (6 maart 1903 – 16 juni 2000), de latere Keizerin Kõjun.

Hirohito en Nagako kregen twee zoons en vijf dochters:

1. Shigeko, Prinses Teru (6 december 1925- 23 juli 1961)2. Sachiko, Prinses Hisa (10 september 1927- 6 maart 1928)3. Kazuko, Prinses Taka (30 september 1929- 28 mei 1989)4. Atsuko, Prinses Yori (7 maart 1931)5. Akihito, Keizer van Japan (23 december 1933)6. Masahito, Prins Hitachi (28 november 1935)7. Takako, Prinses Suga (2 maart 1939)

2. Yasuhito, Prins Chichibu (26 mei 1902 – 4 januari 1953).28 september 1928 huwde hij met Setsuko Matsudaira (9 september 1909 - 25 augustus 1995). Het paar heeft geen kinderen.

3. Nobuhito, Prins Takamatsu (1 maart 1905 – 3 februari 1987).Op 4 februari 1930 huwde hij met Kikuko Tokugawa (26 december 1911- 18 december 2004). Het paar heeft geen kinderen.

4. Takahito, Prins Mikasa (2 december 1915 - 27 oktober 2016).Op 22 oktober 1941 huwde hij met Yuriko Takagi (4 juni 1923).

Takahito en Yuriko hebben vijf kinderen:1. Yasuko Konoe, Prinses Yasuko of Mikasa (26 april 1944).Ze trouwde met Tadateru Konoe (8 mei 1939) op 16 december 1966.Ze heeft een zoon: Tadahiro (geboren op 18 juli 1970).

2. Prins Tomohito of Mikasa (5 januari 1946 – 6 juni 2012).Op 7 november 1980 huwt hij met Nobuko Asõ (9 april 1955).Het paar heeft twee dochters: Prinsess Akiko (20 december 1981) en Prinses Yõko (25 oktober 1983).

3. Yoshihito, Prins Katsura (11 februari 1948- 8 juni 2014). Hij is niet getrouwd en heeft geen kinderen.

4. Masako Sen, Prinses Masako of Mikasa (23 oktober 1951).Ze is gehuwd met Soshitsu Sen op 14 oktober 1983. Ze heeft drie kinderen: Akifumi Sen (10 november 1984), Makiko Sen (11 juli 1987) en Takafumi Sen ( 6 juli 1990).

5. Norihito, Prins Takamado (29 december 1954 – 21 november 2002).Op 6 december 1984 huwt hij met Hisako Tottori (10 juli 1953).Ze hebben samen drie dochters: Prinses Tsuguko (8 maart 1986), Prinses Noriko (22 juli 1988) en Prinses Ayako (15 september 1990).Op 5 oktober 2014 is Prinses Noriko getrouwd met Kunimaro Senge en is ze niet langer lid meer van de Keizerlijke Familie.Op 29 oktober 2018 is Prinses Ayako getrouwd met Kei Moriya en is ze niet langer lid meer van de Keizerlijke Familie. Ayako is zwanger van haar eerste kindje, dat verwacht wordt eind 2019.

In 1902 vervolgde Yoshihito zijn reizen om de gewoonten en geografie van Japan te observeren, deze keer van centraal Honshū, waar hij de bekende boeddhistische tempel van Zenkō-ji in Nagano bezocht. Met toenemende spanningen tussen Japan en Rusland werd Yoshihito in 1903 gepromoveerd tot kolonel in het Japanse Keizerlijke Leger en kapitein in de Japanse Keizerlijke Marine. Zijn militaire taken waren slechts ceremonieel, maar hij reisde om dat jaar de militaire faciliteiten in Wakayama, Ehime, Kagawa en Okayama te inspecteren. In oktober 1907 reisde de kroonprins door Korea. Het was de eerste keer dat een troonopvolger ooit Japan verliet. In deze periode begon hij de Koreaanse taal te studeren, hoewel hij er nooit bekwaam van werd.

Op 30 juli 1912 volgde Yoshihito zijn vader op als Keizer Taishõ.

Hij was de derde keizer van het Meii tijdperk, zijn regering wordt in Japan aangeduid met de naam Taisho (rechtschapenheid).

De nieuwe keizer werd zoveel mogelijk buiten het zicht van het publiek gehouden. Nadat hij aan het einde van de jaren 1910 verschillende neurologische problemen had gehad, werd het voor hem steeds moeilijker om openbare functies uit te oefenen. Bij een van de weinige keren dat hij in het openbaar werd gezien, de opening van het imperiale dieet van Japan in 1913, is het volgens hem bekend dat hij zijn voorbereide spraak in een cilinder heeft gerold en de vergadering er doorheen heeft gestaard, als door een kijker. Hoewel geruchten dit toegeschreven aan een slechte mentale conditie, geloofden anderen, inclusief degenen die hem goed kenden, dat hij misschien had gecontroleerd om ervoor te zorgen dat de toespraak goed werd opgerold, omdat zijn handvaardigheid ook gehandicapt was.

Zijn gebrek aan articulatie en charisma (in tegenstelling tot keizer Meiji), zijn handicaps en zijn eigenaardigheden leidden tot een toename van incidenten van majesteitsschennis. Naarmate zijn toestand verslechterde, had hij steeds minder belangstelling voor de dagelijkse politieke aangelegenheden, en het vermogen van de genrō, Keeper of the Privy Seal en de minister van rijksministeries om zijn beslissingen te manipuleren, was een kwestie van algemene kennis.

Het politieke systeem met twee partijen dat zich sinds het begin van de eeuw in Japan heeft ontwikkeld, is na de Eerste Wereldoorlog volwassen geworden en heeft de bijnaam voor de periode 'Taishō Democratie' doen ontstaan, een verschuiving van de politieke macht naar het imperiale dieet van Japan en de democratische partijen.

Na 1918 was de keizer niet langer in staat om manoeuvres van het leger of de marine bij te wonen, te verschijnen bij de diploma-uitreikingen van de militaire academies, de jaarlijkse Shinto-ritueelceremoniën uit te voeren of zelfs de officiële opening van sessies van de Diet van Japan bij te wonen.

Na 1919 nam hij geen officiële taken op zich en kroonprins Hirohito werd op 25 november 1921 benoemd als prins-regent.

Begin december 1926 werd bekend dat de keizer longontsteking had. Yoshihito stierf aan een hartaanval om 01:25 uur in de vroege ochtend van 25 december 1926, in de Hayama Imperial Villa in Hayama, op Sagami Bay ten zuiden van Tokio (in de prefectuur Kanagawa) en werd postuum benoemd tot Keizer Taishõ.

Hij wordt opgevolgd door zijn zoon Hirohito.

Keizer Hirohito van Japan

Foto: Joost Evers /Nationaal Archief / Anefo

Hirohito wordt geboren op 29 april 1901 als zoon van Keizer Taishõ en Keizerin Teimei.

Toen zijn grootvader, keizer Meiji, op 30 juli 1912 stierf, nam de vader van Hirohito, Yoshihito, de troon op zich en werd Hirohito de erfgenaam. Tegelijkertijd werd hij formeel in dienst gesteld in zowel het leger als de marine als een tweede luitenant en als vaandrig, respectievelijk, en werd hij ook versierd met het Groot Cordon van de Orde van de Chrysanthemum. In 1914 werd hij bevorderd tot de rangen van luitenant in het leger en sub-luitenant in de marine, vervolgens tot kapitein en luitenant in 1916. Hij werd formeel tot kroonprins en erfgenaam verklaard op 2 november 1916; maar een inhuldigingsceremonie was niet strikt noodzakelijk om deze status als erfgenaam van de troon te bevestigen.

Hirohito ging van 1908 tot 1914 naar de Gakushuin Peers 'School en vervolgens van 1914 tot 1921 tot een speciaal instituut voor de kroonprins (Togu-gogakumonsho). In 1920 werd Hirohito gepromoveerd tot majoor in het leger en luitenant-commandant bij de marine. In 1921 reisde Hirohito zes maanden door West-Europa, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Nederland en België.

Na zijn terugkeer in Japan werd Hirohito op 29 november 1921 regent van Japan, in plaats van zijn zieke vader die werd getroffen door een psychische aandoening. In 1923 werd hij gepromoveerd tot de rang van luitenant-kolonel in het leger en commandant in de marine, en tot kolonel leger en marine-kapitein in 1925.

Het eerste deel van Hirohito's regering vond plaats tegen een achtergrond van financiële crisis en toenemende militaire macht binnen de regering, zowel op juridisch als op extralegaal vlak. Het keizerlijke Japanse leger en de Japanse keizerlijke marine hadden sinds 1900 een vetorecht over de vorming van kasten en tussen 1921 en 1944 waren er niet minder dan 64 incidenten van politiek geweld.

Op 26 januari 1924 huwde Hirohito met zijn nicht Prinses Nagako Kuni(6 maart 1903 – 16 juni 2000), de latere Keizerin Kõjun.Hirohito en Nagako kregen twee zoons en vijf dochters:

1. Shigeko, Prinses Teru (6 december 1925- 23 juli 1961) huwt op 10 oktober 1943 met Morihiro Higashikuni (6 mei 1916- 1 februari 1969).Het echtpaar kreeg vijf kinderen, waarvan de laatste drie werden geboren nadat de familie Higashikuni was verwijderd uit het keizerlijke hof:Prins Nobuhiko Higashikuni ( 10 maart 1945), Prinses Fumiko Higashikuni (23 december 1946), Naohiko Higashikuni (30 juni 1949), Hidehiko Higashikuni (1953) en Yuko Higashikuni (1954).

2. Sachiko, Prinses Hisa (10 september 1927- 6 maart 1928).

3. Kazuko, Prinses Taka (30 september 1929- 28 mei 1989), huwt op 21 mei 1950 met Takatsukasa Toshimichi (26 augustus1923 - 27 januari 1966).Ze hebben een geadopteerd kind: Naotake Takatsukasa (1945).

4. Atsuko, Prinses Yori (7 maart 1931), is gehuwd op 10 oktober 1952 met Marquis Takamasa Ikeda (21 oktober 1926 – 21 juli 2012). Ze hebben geen kinderen.

5. Akihito, Keizer van Japan (23 december 1933), gehuwd op 10 april 1959 met Michiko Shõda (20 oktober 1934) Ze hebben drie kinderen: Naruhito, Kroonprins van Japan, Fumihito, Prins Akishino en Sayako, Prinses Nori.

6. Masahito, Prins Hitachi (28 november 1935), gehuwd op 30 september 1964 met Hanako Tsugaru (19 juli 1940) Ze hebben geen kinderen.

7. Takako, Prinses Suga (2 maart 1939), gehuwd op 3 maart 1960 met Hisanaga Shimazu (29 maart 1934).Ze hebben één zoon: Yoshihisa Shimazu (5 april 1962).

In de jaren twintig bezocht de prins West-Europa en deed daarbij ook België en Nederland aan.

Op 25 december 1926 volgt Hirohito zijn vader op als Keizer.

Toen in 1926 Hirohito keizer werd van Japan, veranderde Japan in een militaire dictatuur. Dit wilde zeggen dat iedere inwoner zich moest opofferen voor de keizer door te strijden voor het land. Zo was er een militaire samenleving ontstaan. Doordat de mensen werden aangemoedigd door de keizer, verloren ze hun schuldgevoel voor hun vreselijke daden en waren ze er zelfs trots op (denk aan kamikazeaanvallen). Dit is mogelijk een van de reden dat de Japanners veel oorlog voerden en geen moeite hadden met de gevolgen. In 1931 veroverde Japan alsnog Mantsjoerije en werd de vazalstaat Mantsjoekwo gesticht. Daarna richtte het zich op China, want hier hadden veel westerse landen zich een vesting verworven. Japan vond dat China van de Aziaten was. In 1933 verliet Japan uit zichzelf de Volkenbond, zo hoefde het zich niet meer te houden aan de internationale verdragen. De vloot van Japan was dan ook veel groter dan door de Volkenbond was toegestaan. Rond 1936 begon Japan de strijd tegen China, het begin van de Tweede Chinees-Japanse Oorlog. Ze begonnen succesvol, maar kregen lang niet heel China onder controle. De Japanse bezittingen bleven slechts beperkt tot Oost-China, dat in die tijd dus beter bekendstond als Japans China. Doordat het in China niet goed lukte, besloot Japan het in de rest van Azië te proberen.

Enkele jaren later begon de Tweede Wereldoorlog. Er zijn weliswaar veel verschillen tussen deze oorlog in het Westen en de oorlog in Azië, maar toch hebben deze oorlogen wel met elkaar te maken. In het Westen was Duitsland het land dat de oorlog was begonnen en in Azië was dit Japan. Op 8 december 1941 werden Japan en Duitsland bondgenoten. Hier waren verschillende redenen voor:

Nadat Japan zich tot 1854 had afgesloten van de rest van de wereld, kwam er in 1889 een grondwet die was gebaseerd op de Duitse grondwet, Japan dacht dus ongeveer hetzelfde als Duitsland over hoe er geleefd moest worden.

Japan was tegen de meeste westerse landen, omdat het Mantsjoerije na een eerlijk gevecht niet mocht houden en deze landen waren grote concurrenten in de industrie. Duitsland voerde oorlog tegen deze landen, weliswaar om een andere reden, maar Japan en Duitsland hadden hierdoor wel dezelfde vijanden.

Duitsland probeerde in het Westen veel landen te veroveren en Japan probeerde in Azië de koloniën van deze landen te veroveren.

Op een gegeven moment had Japan olie nodig en wilde daarom handelen met Nederlands-Indië. Nederlands-Indië weigerde echter met Japan te handelen, omdat de Verenigde Staten dit verbood (dit speelde zich af rond 1941). De Japanners zagen dit als een samenzwering en waren woest op beide landen; nu hadden ze er weer een vijand bij: De Verenigde Staten. Op 7 december 1941 bombardeerden Japanse vliegtuigen de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor op Hawaï. (Aanval op Pearl Harbor). De Amerikanen hadden deze actie totaal niet verwacht en door dit bombardement was een deel van hun marine voorlopig niet meer bruikbaar. De Japanners konden hierdoor verdergaan met de verovering van Azië.

De verovering van Nederlands-Indië ging daarna erg snel, omdat de inwoners zich niet zo erg verzetten. Zij dachten namelijk dat de Japanners hen kwamen bevrijden van de Nederlanders. De Nederlanders vochten wel tegen de Japanners om hun eigendom te verdedigen, maar aangezien zij zelf in Europa ook veel problemen hadden met Duitsland, konden zij niet veel tegenstand bieden. Op 15 februari ging de Nederlandse vloot bij de slag in de Javazee ten onder en op 8 maart gaf het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) zich over.

De Japanners beschikten nu over verscheidene grondstoffen en ze hadden zowel Nederland als de VS, twee westerse koloniale machten, vernederd. Nederlands-Indië werd veroverd. Samen met Nederlands-Indië werden nog verschillende andere Aziatische kolonies veroverd, zoals de Filipijnen op de VS, Indo-China op Frankrijk en Maleisië op het Verenigd Koninkrijk.

Tijdens de Japanse bezetting werden veel Nederlandse burgers geïnterneerd in jappenkampen, een soort concentratiekampen. Voor Nederlanders waren er mannenkampen, vrouwenkampen en jongenskampen. Sommige Nederlandse vrouwen werden tot prostitutie gedwongen door Japanse soldaten. Zij werden 'troostmeisjes' genoemd. Naast deze kampen voor Nederlanders (en andere Westerlingen) waren er ook werkkampen voor Indonesiërs ("Romushas") en kampen voor halfbloeden. Deze kampen kostten aan zeer veel mensen het leven, maar de grootste wreedheden beging Japan in China.

Vanaf 1944 heroverden de Amerikanen beetje bij beetje de door Japan veroverde gebieden, maar ondanks alle tegenslagen weigerde Japan zich over te geven. Op 6 en 9 augustus 1945 wierp de Amerikaanse luchtmacht atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Op 2 september 1945 gaf Japan zich over aan de Verenigde Staten en hun bondgenoten.

De rol van de keizer in de oorlog is onduidelijk en omstreden. Formeel was het kabinet verantwoordelijk voor de agressieve Japanse politiek. Aan de andere kant was de keizer wel, meestal stilzwijgend, aanwezig bij belangrijke discussies en beslissingen over zaken als oorlog en vrede. De keizer had ook een uitgebreid militair hoofdkwartier.

Tot en met de Tweede Wereldoorlog had Hirohito de status van goddelijke ikegami, Japans voor levende natuurgeest, een van de belangrijkste begrippen van het Shintoïsme. In 1946 dwongen de Amerikanen hem om in een radiotoespraak zijn goddelijke status te verwerpen. Van toen af was hij nog slechts het symbolisch hoofd van de Japanse staat en van de eenheid van de natie.

De keizer verloor door ingrijpen van de Amerikaanse bestuurder van Japan, generaal Douglas MacArthur niet alleen al zijn bevoegdheden; hij verloor ook zijn enorme landerijen en domeinen. De weelderige leefstijl van het hof veranderde niet en de rol van de Keizer en zijn broers in de oorlogen werd niet onderzocht.

Hirohito was sinds 1929 ridder in de Orde van de Kousenband. In 1941 werd hij uit deze orde verwijderd. Het keizerlijke vaandel en zijn helm werden uit de kapel van Sint George in Windsor Castle verwijderd. Na de Tweede Wereldoorlog, bij gelegenheid van het keizerlijke staatsbezoek aan Groot-Brittannië, werden deze versierselen weer teruggeplaatst. Sinds 1971 is hij weer als lid hersteld.

In de eerste jaren na de oorlog deed het hof een paar halfslachtige pogingen om de voormalige God-Keizer met het Japanse publiek in aanraking te brengen. Door Hirohito's wereldvreemdheid en verlegenheid was dat beslist geen succes en Hirohito trok zich terug uit het openbare leven. De buitenwereld zag voortaan slechts een keurige, kleine, wuivende man in een stijf jacquet achter het raam van een limousine of op een ver en hoog balkon.

Na de Tweede Wereldoorlog, in overeenstemming met de grondwet van Japan, werd de keizer gepositioneerd als het symbool van de staat en van de eenheid van het volk. Dienovereenkomstig voerde keizer Showa zijn taken uit zoals bepaald in de grondwet op advies en goedkeuring van het kabinet, inclusief het ontvangen van de geloofsbrieven van buitenlandse ambassadeurs, waaruit blijkt dat de ministers van Buitenlandse Zaken en andere hoge functionarissen gastvrije buitenlandse staatshoofden en andere eminente buitenlandse gasten en het toekennen van het publiek. In de naoorlogse periode bezocht Keizer Hirohito de regio's van Japan om de mensen die in de oorlog waren verslagen aan te moedigen. Zulke gelegenheden waren onder meer het festival met de lenteboomplanten en het National Athletic Festival najaar, toen Keizer Hirohito en Keizerin Nagako bezoeken brachten om de regionale situatie te observeren. Bovendien, met het oog op internationale vriendschappelijke betrekkingen te verbeteren, de keizer en keizerin maakte bezoeken aan Europese landen in 1971 en de Verenigde Staten van Amerika in 1975.

In tijden dat zijn planning het toeliet, zette keizer Showa zijn studie van de zeebiologie voort voor zowel planten als dieren en publiceerde hij veel artikelen over dit onderwerp.

Voor sommige Nederlanders is hij het symbool van de wrede Japanse onderdrukking (jappenkampen) in Nederlands-Indië. Voor anderen was Hirohito net, in de mate waarin hij dat kon, een tegenstander van oorlog en geweld. Hij zou zijn bevoegdheden hebben overschreden door zich uit te spreken tegen de bezetting van Mantsjoekwo (1931) en om zijn land aan het einde van de Tweede Wereldoorlog tot capitulatie te bewegen (1945). Aan het begin van de 21e eeuw ontkrachtte Bix dit beeld. Hij toonde overtuigend aan dat Hirohito goed werd ingelicht, mee het beleid bepaalde en directe orders gaf aan legerbevelhebbers en admiraals. Zijn steun bleek onontbeerlijk voor de militaire operaties in China en de oorlog in de Pacific.

De gevangenen werden over het algemeen slecht behandeld in de jappenkampen. Er was vaak weinig eten beschikbaar en men moest hard werken. Overtreders van de regels konden vaak rekenen op strenge straffen of martelingen. Naast deze kampen waren er ook werkkampen voor Indonesiërs en kampen voor Indo-Europese jongeren. Veel mannen werden ingezet als dwangarbeiders aan de Birmaspoorweg, de zogenaamde Dodenspoorlijn tussen Nong Pladuk in Thailand en Thanbyuzayat in Myanmar (Birma), of aan de Pakanbaroe-spoorweg tussen Pekanbaru en Muaro op Midden-Sumatra. Ook werden de mannen als dwangarbeider ingezet voor het aanleggen van vliegvelden op Flores, op de Molukken en het werk in mijnen of andere industrieën in Japan.

Door nadien het verleden te betreuren zonder een schuldbekentenis uit te spreken, stond hij symbool voor de 'nationale verdringing'. De keizer sprak in redevoeringen bij zijn omstreden en door relletjes gemarkeerde staatsbezoeken aan Groot-Brittannië en Nederland op diplomatieke en in een typisch Japanse vormelijke stijl zijn spijt uit over de oorlog en wat daarin gebeurde.

Voor velen was dit niet genoeg want hij heeft nooit het woord sorry geuit noch heeft hij de oorlogsslachtoffers financieel gecompenseerd, wat de Duitse regering wel gedaan heeft.

In september 1987 werd keizer Showa opgenomen in het Imperial Household Hospital en geopereerd om een obstructie in de darm te verwijderen. Na zijn ontslag uit het ziekenhuis herstelde keizer Showa zich zover dat hij enkele van zijn officiële taken kon uitvoeren. In september 1988 nam zijn toestand echter een ommezwaai aan en hoewel zijn wil om te recupereren sterk bleef, overleed Keizer Hirohito op 7 januari 1989 in het Fukiage-paleis aan duodenaal kanker en werd postuum benoemd tot Keizer Showa. In die tijd verkeerde Keizerin Nagako zelf in slechte gezondheid en woonde zij de begrafenis van haar man niet bij; en ze bleef de rest van haar leven in afzondering.

Keizerin Nagako telde schilderkunst, kalligrafie en poëzie onder haar bezigheden, en de schilderijen en poëzie van Keizerin Nagako werden gepubliceerd en ook tentoongesteld.

In de nacht van 14 juni 2000 begon Keizerin Nagako aan ademhalingsproblemen te lijden en kreeg medische hulp, maar op 16 juni 2000 werd de toestand van Keizerin Nagako plotseling erger en ze stierf om 16:46 uur als gevolg van ouderdom in het Fukiage Omiya-paleis. Keizerin Nagako was 97 jaar oud en heette postuum Keizerin Kõjun.

Keizer-emeritus Akihito en Keizerin-emerita Michiko

Akihito wordt geboren op 23 december 1933 als oudste zoon en het vijfde kind van Keizer Hirohito en Keizerin Nagako.

Hij werd opgevoed en opgeleid door zijn privéleraren en woonde vervolgens van 1940 tot 1952 de lagere en secundaire afdelingen van de Peers 'School (Gakushuin) bij. In tegenstelling tot zijn voorgangers in de keizerlijke familie, ontving hij geen opdracht als legerofficier, op verzoek van zijn vader, Hirohito.

Tijdens de Amerikaanse vuurbombing-invallen in Tokio in maart 1945 werden Akihito en zijn jongere broer, prins Masahito, geëvacueerd uit de stad. Tijdens de Amerikaanse bezetting van Japan na de Tweede Wereldoorlog, werd Prins Akihito onderwezen in de Engelse taal en westerse manieren door Elizabeth Gray Vining. Hij studeerde kort aan de Afdeling Politicologie aan de Gakushuin Universiteit in Tokio, hoewel hij nooit een graad behaalde.

Akihito was erfgenaam van de Chrysanthemum-troon vanaf het moment van zijn geboorte. Zijn formele Investituur als kroonprins werd gehouden op 10 november 1952 in het Keizerlijk paleis van Tokyo. In juni 1953 vertegenwoordigde Akihito Japan bij de kroning van koningin Elizabeth 11 in Londen.

In augustus 1957 ontmoette hij Michiko Shõda op een tennisbaan in Karuizawa bij Nagano. Aanvankelijk was er weinig enthousiasme voor de relatie tussen het paar. Michiko werd als te laag geboren beschouwd voor de jonge kroonprins en werd opgeleid in een katholieke omgeving. Daarom werd ze in september 1958 naar Brussel gestuurd om een internationale conferentie van de Alumnae du Sacré-Cœur bij te wonen. De kroonprins was vastbesloten om contact te houden met zijn vriendin, maar wilde ook geen diplomatiek incident plegen. Daarom nam hij contact op met de jonge koning Boudewijn van België om zijn boodschappen rechtstreeks naar zijn geliefde te sturen. Later onderhandelde koning Boudewijn ook over het huwelijk van het echtpaar met de keizer. Hij beweerde rechtstreeks dat als de kroonprins tevreden is met Michiko, hij later een betere keizer zou worden.

The Imperial Household Council keurde formeel de verloving goed van Akihito en Michiko op 27 november 1958. De verlovingsceremonie vond plaats op 14 januari 1959 en het huwelijk op 10 april 1959.

Michiko is geboren op 20 oktober 1934 als dochter van Hidesaburo Shõda en Fumiko Soejima.

Het paar krijgt drie kinderen:- Keizer Naruhito (23 februari 1960) is op 9 juni 1993 gehuwd met Masako Owada. - Kroonprins Akishino ( 30 november 1965) is op 29 juni 1990 gehuwd met Kiko Kawashima.- Prinses Sayako (18 april 1969) is op 15 november 2005 gehuwd met planoloog Yoshiki Kuroda.

Kroonprins Akihito en kroonprinses Michiko brachten officiële bezoeken aan zevenendertig landen. Als keizerlijke prins vergeleek Akihito de rol van de Japanse royalty met die van een robot. Hij uitte de wens om de keizerlijke familie dichter bij de bevolking van Japan te brengen.

Akihito werd de nieuwe keizer op 7 januari 1989 na het overlijden van zijn vader Keizer Shõwa. Eén dag later begon de Heisei-periode.

De officiële kroningsceremonie vond pas plaats op 12 november 1990.Keizer Akihito is de eerste keizer die The Imperial Family dichter bij het volk brengt.

Volgens de grondwet van Japan is de keizer "het symbool van de staat en van de eenheid van het volk". In tegenstelling tot andere constitutionele monarchen, wordt zijn functie omschreven als volledig representatief en ceremonieel van aard, zonder zelfs een nominale rol in de regering. Hij is beperkt tot acteren in staatszaken zoals afgebakend in de Grondwet, en zelfs in die zaken is hij gebonden aan de vereisten van de Grondwet en het bindende advies van het kabinet. Terwijl hij bijvoorbeeld de premier formeel benoemt, moet hij de door de Diet aangewezen persoon benoemen, zonder de optie om de benoeming te weigeren.

Ondanks het feit dat hij strikt beperkt was door zijn constitutionele positie, gaf hij ook verscheidene brede uitlatingen over zijn wroeging aan de Aziatische landen, vanwege hun lijden onder Japanse bezetting, te beginnen met een uitdrukking van wroeging aan China, gemaakt in april 1989, drie maanden na de dood van zijn vader, Hirohito.

In juni 2005 bezocht de keizer het eiland Saipan (een deel van de Noordelijke Marianen, een Amerikaans territorium), de plaats van een veldslag in de Tweede Wereldoorlog van 15 juni tot 9 juli 1944 (bekend als de Slag om Saipan). Vergezeld door keizerin Michiko, bracht hij gebeden en bloemen bij verschillende gedenktekens ter ere van niet alleen de gestorven Japanners, maar ook Amerikaanse soldaten, Koreaanse arbeiders en plaatselijke eilandbewoners. Het was de eerste reis door een Japanse monarch naar een slagveld uit de Tweede Wereldoorlog in het buitenland. De Saipan-reis werd met veel lof ontvangen door het Japanse volk, evenals de bezoeken van de keizer aan oorlogsmonumenten in Tokio, Hiroshima, Nagasaki en Okinawa in 1995.

Sinds het slagen van de troon, heeft Akihito een poging gedaan om de keizerlijke familie dichter bij het Japanse volk te brengen. Hij en Michiko hebben officiële bezoeken gebracht aan achttien landen en aan alle zevenenveertig prefecturen van Japan.

Keizer Akihito onderging een operatie voor prostaatkanker op 14 januari 2003.In februari 2012 werd aangekondigd dat de keizer een coronair onderzoek zou ondergaan; hij onderging een succesvolle hart bypass-operatie op 18 februari 2012.

Op 15 augustus 2015, tijdens de jaarlijkse officiële herdenking van de Japanse capitulatie, uitte Akihito “diepe rouw” over de vele doden die gevallen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Japan is tevens de enige monarch ter wereld die de titel “Keizer” draagt.

Op 8 augustus 2016 heeft Keizer Akihito in een televisietoespraak gehint op een mogelijk aftreden. Hij zei dat het moeilijk voor hem zou worden zijn taken volledig te blijven uitvoeren als gevolg van zijn hoge leeftijd. De Japanse keizer is in de grondwet omschreven als een symbool van de ,,eenheid van het volk'' en heeft geen politieke macht. Op 19 mei 2017 is de Japanse regering het eens geworden over een wetsvoorstel dat het mogelijk maakt voor Keizer Akihito om troonsafstand te doen. Op 2 juni 2017 is het Lagerhuis van het parlement het eens geworden een wetsvoorstel dat het mogelijk maakt voor Keizer Akihito om troonsafstand te doen. Op 9 juni 2017 is het Hogerhuis van het parlement het eens geworden een wetsvoorstel dat het mogelijk maakt voor Keizer Akihito om troonsafstand te doen. Het Japanse kabinet is officieel akkoord gegaan met het voorstel dat keizer Akihito in 2019 troonsafstand kan doen. De goedkeuring was slechts nog een formaliteit. Op 1 december 2017 besloot een speciale commissie, geleid door premier Shinzo Abe, dat de 83-jarige keizer kan terugtreden.Op 1 december 2017 werd door de Japanse regering bekendgemaakt dat de Keizer op 30 april 2019 zou aftreden.

In het verlengde van zijn vaders interesse in mariene biologie, is de keizer emeritus een gepubliceerde ichtyologische onderzoeker, en heeft hij zich gespecialiseerd in studies binnen de taxonomie van de familie Gobiidae.

Hij heeft artikelen geschreven voor wetenschappelijke tijdschriften zoals Gene en het Japanese Journal of Ichthyology. Hij heeft ook artikelen geschreven over de geschiedenis van de wetenschap tijdens de tijdperken Edo en Meiji, die werden gepubliceerd in Science and Nature. In 2005 werd een nieuw beschreven grondel Exyrias akihito genoemd ter ere van hem, en in 2007 ontving ook een geslacht Akihito van grondels afkomstig uit de Pacifische eilanden zijn naam.

Lid van de Ichthyological Society of Japan

Buitenlands lid van de Linnean Society of London (1980)

Erelid van de Linnean Society of London (1986)

Onderzoeksmedewerker van het Australian Museum

Erelid van de Zoological Society of London (1992)

Erelid van het Research Institute for Natural Science of Argentina (1997)

Eretitel van de Universiteit van Uppsala (2007)

Op 30 april 2019 is Keizer Akihito afgetreden.

Zijn oudste zoon Naruhito is sinds 1 mei 2019 de nieuwe keizer van Japan.

Bij zijn abdicatie sprak Keizer Akihito de volgende woorden uit:

Vandaag sluit ik mijn taken als keizer af.

Ik wil mijn diepe dankbaarheid betuigen aan de woorden die premier Shinzo Abe sprak namens de bevolking van Japan.

Sinds ik dertig jaar geleden de troon besteeg, heb ik mijn plichten vervuld als de keizer met een diep gevoel van vertrouwen in en respect voor de mensen, en ik beschouw mezelf als een gelukkig mens dat ik dat heb kunnen doen. Ik dank oprecht de mensen die me hebben aanvaard en ondersteund in mijn rol als symbool van de staat.

Ik wens oprecht, samen met de keizerin, dat het Reiwa-tijdperk, dat morgen begint, een stabiele en vruchtbare tijd zal zijn, en ik bid met heel mijn hart voor vrede en geluk voor alle mensen in Japan en over de hele wereld.

Akihito heeft sinds 1 mei 2019 de aanspreektitel Keizer-emeritus en Michiko de aanspreektitel Keizerin-emerita.

Op 9 augustus 2019 maakte het Keizerlijk Hofagentschap bekend dat Keizerin-emerita borstkanker heeft. De ziekte is in een vroeg stadium ontdekt. De Keizerin-emerita heeft sinds begin 2019 steeds meer last van kortademigheid.Keizerin-emerita Michiko is op 8 oktober 2019 geopereerd om een kankerachtige groei en het omliggende weefsel uit haar linkerborst te verwijderen. Het eerste onderzoek heeft uitgewezen dat de kanker zich niet heeft verspreid.

De operatie duurde vier uur en is succesvol verlopen, aldus het Keizerlijk Hofagentschap. Voormalig Keizerin Michiko is op 10 september 2019 ontslagen uit het universiteitsziekenhuis van Tokio. Keizerin-emerita Michiko van Japan is officieel schoon verklaard van kanker. Het Keizerlijk Hofagentschap maakte 22 september 2019 bekend dat er geen uitzaaiingen zijn gevonden. Michiko hoeft niet te worden bestraald omdat het risico op terugkeer laag is. Wel ondergaat ze een hormoontherapie om te voorkomen dat ze opnieuw ziek wordt. Die behandeling duurt een paar jaar.

Japanse Imperial Household Agency heeft een verklaring uitgegeven dat Keizerin-emerita Michiko sinds half september in slechte gezondheid verkeert, meerdere keren heeft overgegeven en gewicht heeft verloren, waarbij stress wordt gezien als een van de mogelijke oorzaken. Er wordt niet vermoed dat de borstoperatie behandeling de oorzaak is van haar braken, waaronder een kleine hoeveelheid bloed. De voormalige keizerin, ook haar echtgenoot voormalige keizer Akihito, heeft tweemaal per jaar gezondheidscontroles ondergaan en is gepland om de tweede ronde van dit jaar later deze maand te ondergaan. Maar het bureau zei dat artsen tests zullen uitvoeren wanneer dat nodig is.

Keizer Naruhito en Keizerin Masako

Naruhito (Hiro no miya Naruhito Shinno of Naruhito Kotaishi) wordt geboren op 23 februari 1960 als zoon van Keizer Akihito en Keizerin Michiko in het Imperial Household Agency Hospital in het Keizerlijk Paleis van Tokio.

Vroeger werd hij prins Hiro genoemd.

Naruhito's jeugd was naar verluidt blij en hij genoot van activiteiten zoals bergbeklimmen, paardrijden en het leren van de viool. Hij speelde met de kinderen van de koninklijke kamerheer, en hij was een fan van de Yomiuri Giants in de Centrale Liga, zijn favoriete speler was No. 3, later teammanager, Shigeo Nagashima. Op een dag vond Naruhito de overblijfselen van een oude rijweg in het paleisterrein, wat een levenslange fascinatie voor de geschiedenis van het transport wekte, die het onderwerp zou zijn van zijn bachelor- en masterdiploma's in de geschiedenis.

Later zei hij: "Ik heb sinds mijn kindertijd een grote interesse in wegen. Op wegen kun je naar de onbekende wereld gaan. Sinds ik een leven leid waar ik weinig kansen heb om vrij uit te gaan, zijn wegen een kostbare brug naar de wereld: onbekende wereld, om zo te zeggen. "

In augustus 1974, toen de prins 14 jaar oud was, werd hij naar een gastgezin in Melbourne, Australië gestuurd. Naruhito's vader, toen de kroonprins Akihito, had daar een jaar eerder een positieve ervaring opgedaan tijdens een reis en moedigde zijn zoon aan om ook te gaan. Hij bleef bij het gezin van zakenman Colin Harper. Hij kon goed opschieten met zijn gastbroeders, rond Point Lonsdale rijden, viool spelen en tennissen en Uluru samen beklimmen. Eens speelde hij zelfs de viool voor hoogwaardigheidsbekleders tijdens een staatsdiner in Government House, georganiseerd door gouverneur-generaal Sir John Kerr.

Terwijl hij in Oxford was, was Naruhito ook in staat om door heel Europa te gaan en veel van zijn royalty's te ontmoeten, waaronder het Britse koningshuis.

Op 7 januari 1989 werd hij troonopvolger van de Japanse troon toen zijn grootvader stierf.

Opleiding Naruhito:

1982 - Afgestudeerd aan de afdeling Geschiedenis van de Faculteit der Letteren van de Universiteit Gakushuin

1983-1985 - Studeerde aan Merton College, Universiteit van Oxford, UK

1988 - Voltooide eerste deel van zijn doctoraat aan de Graduate School of Humanities van de Universiteit Gakushuin

1992 - Werd gastonderzoeker in de archieven van Gakushuin Universiteit

Toen Naruhito midden in de dertig was, groeide de druk om met een vrouw te trouwen. Zijn vrouw moest aan een aantal eisen voldoen om binnen het Japanse hof te leven. Naruhito ontmoette in oktober 1986 Masako Owada voor de eerste keer. Masako is geboren op 9 december 1963 als eerste kind van Hisashi en Yumiko Owada. Masako was toen een diplomate van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Naruhito werd meteen verliefd op deze beeldschone vrouw. Maar de liefde kwam maar van één kant.

Masako wilde eigenlijk niet met Naruhito trouwen en heeft twee keer een huwelijksaanzoek geweigerd omdat ze haar leven als diplomate niet wilde opzeggen. Maar omdat ze hoorde wat Naruhito voor haar voelde en niet wist hoe ze ermee om moest gaan, begon ze gemengde gevoelens te krijgen.

Masako voldeed aan alle eisen van het Japanse hof.

12 december 1992 neemt Masako het huwelijksaanzoek aan.

19 januari 1993 wordt de verloving officieel bekend gemaakt.

Opleiding Masako:

1985 - Afgestudeerd aan de Faculteit der Economische Wetenschappen van de Universiteit van Harvard, USA

1987 – Verlaat Tokyo University

1987 – Begint bij Ministerie van Buitenlandse Zaken

1988-1990 - Studeerde aan Balliol College, Universiteit van Oxford, UK

1993 – Verlaat Ministerie van Buitenlandse Zaken

Op 9 juni 1993 trouwt Naruhito met Masako Owada met wie hij 1 kind heeft:Prinses Aiko, Prinses Toshi geboren op 1 december 2001.

Naruhito speelt de altviool, nadat hij van de viool is overgestapt omdat hij vond dat de laatste "te veel van een leider, te prominent" was om zijn muzikale en persoonlijke smaak aan te passen. Hij geniet van joggen, wandelen en bergbeklimmen in zijn vrije tijd.

Terwijl hij kroonprins was, ontving Naruhito van april 1992 tot maart 2019 een commissie als visiting research fellow aan het Gakushuin University Museum of History, waar hij zijn onderzoek naar de Japanse middeleeuwse geschiedenis voortzette. In 2003 gaf hij een lezing op het Gakushuin Women's College, getiteld "British Society and Culture: The Source of North American Culture", waarna hij bijna elk jaar lezingen gaf over verschillende thema's, in 2005, 2006, van 2008 tot 2017, en in 2019. Naruhito is geïnteresseerd in waterbeleid en waterbehouden houdt regelmatig een toespraak op het Wereld Water Forum.

Naruhito is een erelid van de Wereldcommissie voor Water voor de 21ste eeuw en beschermheer van het Wereldwijd Waterpartnerschap, ingesteld door de Wereldbank, de Verenigde Naties en het Zweedse Agentschap voor Ontwikkeling.

Keizer Naruhito is een sportman en muziekliefhebber, een fervent tennisspeler en ook genieten van bergbeklimmen, skiën en joggen. Hij is een volleerd violist.Keizerin Masako is ook een sport- en muziekliefhebber, met name tennis en skiën.

Keizerin Masako leeft onder de druk dat ze een zoon moet baren om de troonopvolging veilig te stellen. Volgens de wet mogen alleen mannen op de troon zitten. Masako kreeg 3 miskramen.

Keizerin Masako kreeg last van enorme stress en kwam niet meer in het openbaar. Prinses Masako kreeg hierna gordelroos en uiteindelijk een zenuwinzinking. Sinds augustus 2006 is Masako weer helemaal genezen.

De geboorte van Prinses Aiko had het debat in Japan over de opvolgingsregels weer nieuw leven in geblazen. Op 6 september 2006 is Prinses Kiko, vrouw van Kroonprins Akishino bevallen van haar derde kind Hisahito, een zoon. Hisahito is nu de nieuwe troonopvolger (tweede in de lijn van troonsopvolging). Op dit moment is Kroonprins Akishino eerste in de lijn voor troonsopvolging, na Keizer Naruhito. Prinses Aiko wordt nu dus helaas nooit meer keizerin van Japan.

Op 30 april 2019 is Keizer Akihito afgetreden.

Naruhito is sinds 1 mei 2019 de nieuwe keizer van Japan.

Op 1 mei 2019 begint het nieuwe keizerlijk tijdperk: Reiwa.

Bij het aantreden als nieuwe Keizer, sprak Naruhito de volgende woorden uit:

Ik ben hierbij op de troon gekomen krachtens de grondwet van Japan en de speciale maatregelenwet op de keizerlijke huiswet.

Als ik denk aan de belangrijke verantwoordelijkheid die ik heb aangenomen, ben ik vervuld van een gevoel van plechtigheid.

Terugkijkend, voerde Zijne Majesteit de Keizer Emeritus, sinds hij op de troon zat, elk van zijn taken gedurende meer dan 30 jaar serieus uit, terwijl hij bad voor de wereldvrede en het geluk van de mensen, en te allen tijde de vreugde en het verdriet deelde van de mensen. Hij toonde een diepe compassie door zijn eigen houding. Ik wil mijn oprechte respect en waardering uitspreken voor de manier waarop Zijne Majesteit de Keizer Emeritus zich heeft getoond als het symbool van de staat en de eenheid van het Japanse volk.

Door toe te treden tot de Troon, zweer ik dat ik diep zal nadenken over de koers die wordt gevolgd door Zijne Majesteit de Keizer Emeritus en denk aan het pad dat door vroegere keizers is ingeslagen, en zal me inzetten voor zelfverbetering. Ik zweer ook dat ik zal handelen volgens de grondwet en mijn verantwoordelijkheid zal vervullen als het symbool van de staat en de eenheid van het volk van Japan, terwijl ik altijd mijn gedachten naar de mensen zal richten en met hen zal staan. Ik bid oprecht voor het geluk van de mensen en de verdere ontwikkeling van de natie en de vrede van de wereld.

Op 22 oktober 2019 is Keizer Naruhito ingehuldigd.

Keizer Naruhito sprak de volgende belofte uit tijdens zijn Inhuldigingsceremonie:

"Eerder opgevolgd op de Keizerlijke Troon in overeenstemming met de Grondwet van Japan en de Wet bijzondere maatregelen op de Imperial House Law, voer ik nu de Ceremonie van Inhuldiging in de Seiden State Hall uit en verkondig mijn troonsbestijging aan degenen in binnen- en buitenland.

Ik denk diep opnieuw na dat Zijne Majesteit de Keizer Emeritus gedurende meer dan 30 jaar voortdurend bad voor het geluk van de mensen en wereldvrede, altijd denkend aan de vreugde en het verdriet van de mensen, en mededogen toonde door zijn eigen houding. Ik beloof hierbij dat ik zal handelen volgens de Grondwet en mijn verantwoordelijkheid zal vervullen als het symbool van de staat en de eenheid van het Japanse volk, terwijl ik altijd het geluk van het volk en de vrede van de wereld wens, mijn gedachten veranderend aan de mensen en bij hen staan.

Ik hoop oprecht dat ons land, door de wijsheid en de niet-aflatende inspanningen van onze mensen, verdere ontwikkeling bereikt en bijdraagt

aan de vriendschap en vrede van de internationale gemeenschap en het welzijn en de welvaart van de mensheid."

13 november 2020:

De Japanse regering is verdeeld over de vraag of het heikele probleem van de toekomstige keizerlijke troonopvolging nu moet worden aangepakt of dat kan worden gewacht tot Prins Hisahito getrouwd is en kinderen heeft. Premier Yoshihide Suga neigt naar dat laatste, terwijl het parlement in 2017 al een motie aannam om snel te handelen.

De grote Japanse krant Asahi Shimbun herinnerde eerder deze week in een hoofdredactioneel commentaar nog eens aan die wens van de Diet, zoals het parlement van Japan wordt genoemd. De houding van de regering is een belediging van het parlement aldus het gezaghebbende dagblad. Maar volgens Suga vermijdt hij bij uitstel een mogelijk delicate discussie.

Er zijn op dit moment slechts zeven leden van de keizerlijke familie jonger dan 40 en zes van hen zijn vrouwen. Hisahito, zoon van kroonprins Akishino (ook wel bekend als Fumihito), is de enige man. Volgens de huidige wet verliezen vrouwelijke leden van de keizerlijke familie hun status als ze trouwen. Alles hangt daarom af van de vraag of Hisahito in de toekomst mannelijke nakomelingen krijgt.

Dat is een wankele basis voor het voortbestaan van het keizershuis, zo vindt een meerderheid van de Japanners. Probleem is dat er in het parlement en met name bij de conservatieve aanhang van Suga geen steun is voor de meest voor de hand liggende oplossing: vrouwelijke troonopvolging. De premier hecht aan "het historische belang van het feit dat de opvolging altijd via de mannelijke lijn heeft plaatsgevonden."

De Japanse bevolking is echter al een paar stappen verder, zo blijkt steeds weer uit opiniepeilingen. De meerderheid vindt dat vrouwelijke leden van de keizerlijke familie en hun nakomelingen de troon moeten kunnen bestijgen. Of dat dan met terugwerkende kracht moet gelden, kan worden besproken. Maar wachten tot Hisahito kinderen heeft, is volgens velen geen optie. Al is de regering goed in het afstellen van beslissingen.

Aan het begin van de eeuw werd ook al over de troonsopvolging gediscussieerd, mede omdat keizer Naruhito (toen nog kroonprins) alleen een dochter had, en zijn broer Akishino twee dochters. Vrouwelijke troonopvolging werd opeens een noodzakelijke optie. Maar met de geboorte van prins Hisahito op 6 september 2006 kwam abrupt een einde aan het beraad. Er was immers weer een jongen in de volgende generatie.

17 maart 2021:

Japan stelt volgende week een adviescommissie in die zich moet buigen over de toekomst van de keizerlijke familie. Dat heeft een woordvoerder van de regering bevestigd aan Japanse media.

De zeskoppige commissie moet met aanbevelingen komen om de keizerlijke troonopvolging zeker te stellen, gezien het geringe aantal mannen in de familie

Een meerderheid van de bevolking is voor het aanpassen van het systeem. De opvolgingsregels zouden gemoderniseerd kunnen worden door ook vrouwen op de troon te laten komen, zoals de meeste Japanners willen. Verbreding van de basis kan door de regel te wijzigen dat vrouwen bij hun huwelijk automatisch hun lidmaatschap van het keizershuis verliezen.

Prinses Aiko van Japan

Prinses Aiko, Prinses Toshi wordt geboren op 1 december 2001 als dochter van Keizer Naruhito en Keizerin Masako van Japan.

Prinses Aiko begon haar opleiding aan de Gakushuin kleuterschool op 3 april, 2006. Vanaf 15 maart 2008 tot 18 maart 2014 heeft Aiko de Gakushuin basisschool gevolgd. Sinds 6 april 2014 ging zij naar de Gakushuin Girl's Junior High-school. Op 22 maart 2017 heeft zij het diploma van de Gakushuin Girls' Junior High School behaald. Vanaf april 2017 gaat Prinses Aiko naar de Gakushuin Girls’ Senior High School. Van 22 juli 2018 t/m 9 augustus 2018 volgt Prinses Aiko zomerschool aan het Eton College in Windsor. Naast de lessen en het leven in de slaapzaal, bezoeken Aiko en haar 40 klasgenoten onder meer Londen, Portsmouth, Oxford en andere plaatsen.Hare Keizerlijke Hoogheid Prinses Aiko begon haar derde jaar aan de Gakushuin Girl's Senior High School in april 2019. Op 22 maart 2020 heeft Prinses Aiko haar middelbare schooldiploma in ontvangst genomen tijdens de diploma uitreiking. Vanaf april 2020 gaat Prinses Aiko Japanse letterkunde studeren aan de Gakushuin universiteit in Tokio.

De geboorte van Prinses Aiko had het debat in Japan over de opvolgingsregels weer nieuw leven in geblazen. Op 6 september 2006 is Prinses Kiko, vrouw van Kroonprins Akishino bevallen van haar derde kind Hisahito, een zoon. Hisahito is nu de nieuwe troonopvolger (tweede in de lijn van troonsopvolging). Op dit moment is Kroonprins Akishino eerste in de lijn voor troonsopvolging, na Keizer Naruhito. Prinses Aiko wordt nu dus helaas nooit meer keizerin van Japan.

Kroonprins Akishino van Japan en Kroonprinses Kiko van Japan

Akishino wordt geboren op 30 november 1965 als zoon van Keizer Akihito en Keizerin Michiko. Hij is ook bekend als Prins Fumihito.

Opleiding Akishino:

988 - Afgestudeerd aan de afdeling Politieke Studies aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit Gakushuin

1988-1990 - Studeerde aan de Graduate School of Zoology, University of Oxford, UK

1996 – Afgestudeerd aan The Graduate University for Advanced Studies

Op 29 juni 1990 trouwt Akishino met Kiko Kawashima (11 september 1966).

Opleiding Kiko:

1989 - Afgestudeerd aan de afdeling Psychologie van de Faculteit der Letteren van de Universiteit Gakushuin

1995 - Voltooide eerste deel van doctoraat met een doctorale opleiding in de psychologie aan de Graduate School of Humanities van de Universiteit Gakushuin

2013 – Afgestudeerd aan The Graduate School of Humanities and Sciences, Ochanomizu University.

Kroonprinses Kiko en Kroonprins Akishino hebben drie kinderen:

- Prinses Mako (23-10-1991) is sinds 3 september 2017 officieel verloofd met Kei Komuro (5 oktober 1991). Als het aan Kei Komuro ligt gaat zijn huwelijk met prinses Mako door. Kei is nog steeds voornemens te trouwen met de oudste dochter van kroonprins Akishino van Japan. Hoewel hun huwelijk al meerdere keren werd uitgesteld zijn de trouwplannen zeker niet van de baan. Dat laat hij weten in een verklaring aan Japanse media. Een financieel geschil tussen Kei's moeder en haar voormalige verloofde zorgde voor een kink in kabel en de nodige ophef in de media.

Prinses Mako werd opgeleid aan de prestigieuze Gakushuin School.

Ze studeerde Engels aan het University College Dublin in 2010 en kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Edinburgh in 2012.

2014: Mako studeerde af aan de International Christian University in Tokio op 26 maart 2014 met een Bachelor's degree in kunst en cultureel erfgoed. 2016: Mako studeerde af op 21 januari 2016 met een Master of Arts degree in Art Museum and Gallery Studies aan de University of Leicester.Momenteel studeert Mako voor eeen doctoraatsopleiding (Ph.D.) in de Kunst en Wetenschappen aan The International Christian University Graduate School.Sinds 1 april 2016 is Mako project onderzoeker van de University of Tokyo's museum Verder is Mako: Beschermvrouwe van de Japan Kōgei Association en Ere-Beschermvrouwe van Japan Tennis Association.

- Prinses Kako (29-12-1994)

Prinses Kako werd opgeleid aan de prestigieuze Gakushuin School.

In 2012 heeft Kako enige tijd Engels gestudeerd aan het Trinity College in Dublin. Van april 2013 t/m 2015 heeft ze gestudeerd aan Gakushuin University.Sinds april 2015 studeerde Kako psychologie aan de International Christian University in Tokio. Van september 2017 t/m juni 2018 studeerde Prinses Kako als uitwisselingsstudent aan de University of Leeds kunst en sociale psychologie. Kako volgde onder meer de vakken performance, design en stage management.Op 22 maart 2019 is Prinses Kako afgestudeerd van de Afdeling Kunsten en Wetenschappen, College of Liberal Arts, van de International Christian University in Tokio.

- Prins Hisahito (06-09-2006)

Prins Hisahito ging naar de Ochanomizu University Elementary School.Vanaf april 2019 gaat Hisahito naar de Ochanomizu Universiteits middelbare school.

Kroonprins Akishino is de voorzitter van het Yamashina Institute for Ornithology en de Japanse vereniging van zoölogische tuinen en aquaria. Hij is ook erevoorzitter van het World Wide Fund for Nature Japan, de Japan Tennis Association en de Japan-Nederlandse Associatie. Hij is een gastprofessor van de Tokyo University of Agriculture.

Kroonprins Akishino en Kroonprinses Kiko bevorderen ook vriendschappelijke betrekkingen met het buitenland door Japan te vertegenwoordigen op geselecteerde internationale evenementen.

Kroonprins Akishino is een grote fan van the Beatles en een fanatieke tennisser. Hij is ook bekend als een opvolger van de school voor kalligrafie van Arisugawa.

De openbare afkondiging van Prins Akishino als kroonprins vond op 19 april 2020 niet plaats vanwege de COVID-19 pandemie. Zijn troonsbestijging als kroonprins vond privé plaats. Op 8 november 2020 werd kroonprins Akishino formeel uitgeroepen tot eerste in de rij van de chrysanthemum-troon. Tijdens de ceremonie zei hij: "Ik zal mijn plichten vervullen door mijn verantwoordelijkheden als kroonprins ten diepste te erkennen".

Erfprins Hisahito van Japan

Hisahito wordt geboren op 6 september 2006 via een keizersnede als zoon van Kroonprins Akishino en Kroonprinses Kiko van Japan.Hisahito heeft nog twee andere zusjes: Mako (1990) en Kako (1994).

Hisahito woog bij de geboorte 2558 gram en was 48, 8 cm lang.

Hisahito was belangrijk voor Japan omdat in Japan de troonopvolging alleen via de mannelijke kant gaat. Er was veel verdriet toen Keizerin Masako beviel van een dochter, genaamd Aiko. En later niet meer zwanger raakte.

Toen kwam de discussie of vrouwen voortaan ook de troon mochten bestijgen.

Maar toen ze hoorden dat Kiko zwanger was van haar derde kind werd dit voorstel meteen de ijskast ingeduwd. Want als dit kind een zoon bleek te zijn was de Japanse monarchie weer gered.

Er was sinds 1965 geen jongen meer geboren in de Japanse Keizerlijke familie.

Nu is Hisahito de tweede in lijn voor troonsopvolging na Keizer Naruhito en zijn vader Kroonprins Akishino.

In het voorjaar van 2010 is Prins Hisahito begonnen met de kleuterklas op een school die verbonden is aan de Ochanomizu Universiteit in Tokio;

op 14 december 2012 kondigde het hof aan dat hij de basisschool van de Ochanomizu Universiteit in april 2013 zou gaan bezoeken.

In maart 2019 rondde Hisahito de basisschool van de Ochanomizu Universiteit af. Vanaf 8 april 2019 gaat Prins Hisahito naar de middelbare school van de Ochanomizu Universiteit.

Van 16 augustus t/m 25 augustus 2019 heeft Hisahito samen met zijn ouders een privé bezoek gebracht aan Bhutan.