FONTYS HOGESCHOOL VOOR DE JOURNALISTIEK

Hoes ‘in pak genaaid’? Welke culturele waarden komen naar voren in

het videofragment van RTL Late Night over Onno Hoes?

Iris Savenije

26-12-2014

VS

‘Onno Hoes is in het pak genaaid’ is een zin die twee keer voorkomt in het fragment van RTL Late Night over het opstappen van burgemeester Hoes van Maastricht. Beeld, geluid en tekst in dit fragment kunnen een bepaalde boodschap overbrengen aan de kijkers van RTL Late Night. Welke boodschappen worden er over Onno Hoes verspreid en welke culturele waarden zitten hier aan vast? Dat lees je in dit onderzoek naar de betekenisconstructie in een TV-fragment.

1

Inhoudsopgave

Inleiding blz. 2

Theoretisch kader blz. 3-4

Onderzoeksopzet blz. 5

Resultatenanalyse blz. 6-7

Conclusie blz. 8-9

Literatuurlijst blz. 10

Bijlage blz. 11-16

2

Inleiding

Heel even werd hij gezien als de man die alles had. Hij had een goede baan en zijn huwelijk leek

perfect. 2014 was echter niet het jaar voor Onno Hoes. Nadat hij samen met zijn man Albert Verlinde

aankondigde in oktober 2014 te gaan scheiden, blijkt nu dat hij ook niet langer de burgemeester van

Maastricht zal zijn. Onno Hoes heeft zelf de stekker eruit getrokken, nadat hij opnieuw, met een veel

jongere jongeman privéontmoetingen had. Privé is privé, maar Onno zou met de jongeman, Robbie

Hasselt, ambtelijke agenda als burgemeester delen en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

In 2013 werden er al foto’s gepubliceerd, waar Onno zoenend met toyboy Ruud Schepers op staat.

Niet alleen zijn huwelijk heeft daar de gevolgen van ervaren, ook de zekerheid van zijn baan als

burgemeester heeft toen een flinke tik gekregen. Nu hij opnieuw de fout in gaat, lijkt Hoes zelf

besloten te hebben zijn baan als burgemeester op te zeggen. Of is dat niet helemaal zoals het gegaan

is?

In het fragment van RTL Late Night op woensdag 10 december komt bovenstaand onderwerp ook

aan bod. Presentator van dit programma Humberto Tan, headlinepresentator Luuk Ikink en

verslaggever Wouter Nelissen praten over Onno Hoes en het feit dat hij stopt als burgemeester van

Maastricht. De manier waarop dit fragment gefilmd is, het geluid dat te horen is en de tekst die

wordt uitgesproken kunnen ervoor zorgen dat een bepaalde boodschap overgedragen wordt aan de

kijker van het programma. Een bepaalde mening over Onno Hoes, de gemeenteraad van Maastricht

of juist de ‘toyboys’ of de programmamakers kan bij de kijkers, bewust of onbewust, ontstaan.

Meningen worden over het algemeen gebaseerd op waarden en normen die een bepaald persoon

vast probeert te houden. Door middel van een fragmentanalyse worden deze waarden en normen

boven water gehaald en onderbouwd. De hoofdvraag van dit onderzoek luidt dan ook als volgt:

‘Welke culturele waarden komen naar voren in het videofragment van RTL Late Night over Onno

Hoes?’

Dit onderzoek wordt onderbouwd aan de hand van verschillende theorieën. Hier wordt in het

hoofdstuk ‘Theoretische achtergrond’ op ingegaan. In het hoofdstuk ‘Onderzoeksopzet’ komt de

methode die gebruikt is voor dit onderzoek aan bod. De ‘Resultatenanalyse’ zoomt in op de

‘dominante lezing’ en de ‘tegendraadse lezing’ en toont de bijbehorende culturele waarden.

Genoemde begrippen worden uiteraard voorafgaand uitgelegd in het theoretisch hoofdstuk. Tot slot

wordt uit alle voorgaande informatie een conclusie getrokken. De bijlage in dit onderzoek is de

fragmentanalyse.

3

Theoretische achtergrond

De onderzoeksvraag ‘Welke culturele waarden komen naar voren in het videofragment van RTL Late

Night over Onno Hoes?’ wordt aan de hand van de volgende theorieën onderbouwd en uitgelegd.

Encodering en decodering

Te beginnen met het feit dat al licht behandeld is in de inleiding van dit onderzoek: het feit dat ieder

TV-fragment een bepaalde boodschap levert aan de kijker. Door middel van beeld, geluid en tekst

kunnen programmamakers ervoor kiezen een bepaalde boodschap of een bepaald ‘frame’ over te

brengen op de kijker van dit programma. Programmamakers maken dan een boodschap met een

bepaald doel. Dit proces wordt ook wel encodering genoemd. Of de boodschap ook daadwerkelijk op

die manier aankomt bij de kijker is echter de vraag. Deze boodschap kan altijd door persoonlijke

normen en waarden op een andere manier geïnterpreteerd worden. Hoe de ontvanger de

boodschap interpreteert heeft daarom een andere naam, namelijk decodering.

Normen en waarden

In een boodschap of een frame staan culturele waarden en normen centraal. Het is daarom van

belang om de definitie van waarden en normen te weten. Dat is het volgende:

“Onder waarden verstaan we de met anderen gedeelde voorstellingen over wat juist en goed is en

daardoor nastrevenswaardig. Waarden zijn vaag of abstract, zoals vredelievendheid, gerechtigheid,

veiligheid, rechtvaardigheid of eerlijkheid. […] Waarden worden voor ‘dagelijks gebruik’ omgezet in

normen. Normen zijn concrete gedragsregels die aangeven wat verwacht wordt in een bepaalde

situatie, wat je moet doen of juist niet moet doen. De waarde ‘beleefdheid’ wordt bijvoorbeeld

vertaald in de normen ‘mensen niet in de rede vallen’, en ‘in de winkel op je beurt wachten’.”

(Hoeksema & Van der Werf, 2010, p. 24 e.v.).

Cultuur

Waarden en normen zijn een onderdeel van een cultuur. In één cultuur heersen over het algemeen

dezelfde normen en waarden. Dat blijkt ook uit de volgende definitie.

“Cultuur is het min of meer samenhangende geheel van voorstellingen, opvattingen, waarden en

normen die mensen als lid van een maatschappij door middel van leerprocessen hebben verworven,

dat in hoge mate hun gedrag beïnvloedt, waardoor zij zich onderscheiden van de leden van andere

maatschappijen” (De Jager, Mok & Sipkema, 2009, p. 265)

Cultural Studies

Nu is duidelijk dat bepaalde boodschappen en frames door middel van de media overgedragen

kunnen worden naar de kijkers. Aangezien boodschappen en frames waarden en normen bevatten,

worden deze dus ook overgedragen. Het onderzoek dat Krijnen en Verboord hebben uitgevoerd,

haakt in op deze gedachte. Uit dit onderzoek blijkt namelijk dat TV inderdaad invloed heeft op

mensen. Deze invloed in samenhang met de manier waarop een bepaalde boodschap wordt

geïnterpreteerd door kijkers, is een onderwerp dat valt binnen de cultural studies.

4

Het begin van de cultural studies ligt in Birmingham, Engeland. Stuart Hall richtte zich op dit

onderwerp en heeft daardoor de samenhang tussen de media en andere sociale en politieke

praktijken ontdekt. Culteral studies hebben twee kenmerken, die ongeacht het onderzoek altijd

nagestreefd worden. De media hebben een grote invloed en zijn altijd subjectief.

Hasler-Forest

Een goed voorbeeld om de invloed van de media te laten zien, is het onderzoek dat geplaatst is door

het Duitse tijdschrift ‘Der Spiegel’ in 2011. Onderzoeker Hassler-Forest heeft door middel van

culturele indicatoren de invloed van de media aangetoond. Op de cover van het Duitse tijdschrift

staat George Bush afgebeeld als een superheld, met allerlei blauw plekken en schrammen. Ook de

superhelden naast hem, andere manschappen, hebben hun beste tijd gehad. Onder deze cover staat

dan ook ‘Einde voorstelling’. Met deze cover maakt Hassler-Forest duidelijk dat het einde van het

presidentschap van Bush eraan komt. Dit is een culturele indicator die de boodschap een bepaalde

waarde bezorgt. (Hassler-Forrest, Superheroes and the Bush doctrine: narrative and politics in post-

9/11 discourse, 2011, p. 263-265)

Dominante, onderhandelende en oppositionele positie

Uit bovenstaande blijkt dat de media altijd een boodschap proberen over te brengen op de lezers of

kijkers. Hoe deze boodschap geïnterpreteerd wordt door de lezers of kijkers, kan echter van elkaar

verschillen. David Morley ontdekte dat er drie manieren bestaan om een mediaboodschap te

interpreteren. Namelijk de dominante positie, de onderhandelde positie en de oppositionele positie.

De kijkers of lezers die horen bij de dominante positie, nemen de boodschap over zoals hij door de

media bedoeld is. Bij de onderhandelende positie wordt echter maar een deel van de boodschap

overgenomen. Het andere gedeelte wordt aangepast of veranderd. Dan blijft als derde de

oppositionele positie over. Deze neemt de boodschap helemaal niet over en geeft er een totaal

andere betekenis aan. (De Boer en Brennecke, 2009, p. 232-234)

5

Onderzoeksopzet In dit onderzoek is er als volgt gewerkt. Allereerst is er een geschikt videofragment uit gezocht. Dit

betekent een videofragment waarin verschillende meningen door elkaar heen kunnen lopen. Een

videofragment met een onderwerp, waarover veel gepraat wordt op straat. Daarom is voor dit

onderzoek het fragment over Onno Hoes bij RTL Late Night gekozen. Duidelijke meningen komen

hierin naar voren. Daarnaast gaat het fragment over de tweede fout die Onno Hoes begaat, dus is

het een oude discussie die opnieuw weer opspeelt.

Dit videofragment is vervolgens geanalyseerd. Deze analyse is terug te vinden in de bijlage van dit

onderzoek. De tekst van het fragment is volledig uitgeschreven, beeld en geluid zijn genoteerd en

ook de dominante lezing en de tegendraadse lezing (oppositionele lezing) zijn vastgesteld. De

dominante en tegendraadse lezing zijn uitgebreid behandeld in de resultatenanalyse en hieruit zijn

vervolgens ook de culturele waarden gekomen. Ook de culturele waarden worden behandeld en

onderbouwd in de resultatenanalyse.

Uit alle resultaten wordt tot slot een conclusie getrokken en een antwoord gegeven op de

hoofdvraag.

6

Resultatenanalyse

De fragmentanalyse, die te vinden is in de bijlage van dit onderzoek, geeft de waarden aan die terug

te vinden zijn in de gegeven boodschap van het medium. Deze waarden worden in dit hoofdstuk

behandeld en onderbouwd door middel van het nader uitleggen van de dominante en de

tegendraadse lezing. Dit zal helpen om een antwoord te formuleren op de hoofdvraag: Welke

culturele waarden komen naar voren in het videofragment van RTL Late Night over Onno Hoes?

Dominante lezing

Zoals in het theoretisch hoofdstuk is uitgelegd, is de dominante lezing de groep mensen die de

boodschap overnemen zoals die door een bepaald medium bedoeld is. Dit is over het algemeen de

mening van het overgrote deel van de kijkers naar, in dit geval, RTL Late Night. De dominante lezing

geeft in dit onderzoek aan dat Onno Hoes, zoals twee maal vermeld, ‘in het pak is genaaid’. Uit

uitspraken van L1 verslaggever Wouter Nelissen blijkt dat de gemeenteraad er stiekem voor gezorgd

heeft dat burgemeester Onno Hoes is opgestapt, ook al heeft hij uiteindelijk zelf de stekker eruit

getrokken. Wouter Nelissen is het overgrote deel van dit fragment aan het woord. Dus zijn mening

komt dan ook sterk naar voren.

Het fragment begint ook met een positieve uitspraak door Onno Hoes in zijn persbericht, terwijl er

door de cameraman ingezoomd wordt op een lachende, sympathiek ogende Onno. Hierdoor geeft

dit medium nogmaals de indruk dat Onno Hoes zo slecht niet is, als dat door sommige (PowNews

bijvoorbeeld) wordt beweerd.

Halverwege het fragment maakt verslaggever een opmerking tegen RTL Late Night presentator

Humberto Tan op een licht beschuldigende toon. Terwijl dit niet de letterlijke woorden zijn, is dit de

boodschap die de verslaggever daarmee afgeeft: ‘Onno Hoes is erin geluisd en jullie, bij RTL Late

Night, laten die toyboy ook nog aan tafel zijn verhaaltje doen.’ De schuldige blik van Humberto komt

in beeld wanneer de beschuldigende uitspraak van Nelissen ten gehore wordt gebracht. De letterlijke

tekst van Nelissen, zoals beschreven in de fragmentanalyse in de bijlage, is: “Vorige week hadden

jullie die toyboy, die Robbie Hasselt, zelf nog aan tafel zitten.”

Door het onderzoeken van de dominante lezing, kunnen de volgende waarden worden vastgesteld.

Betrouwbaarheid is er hier één van. Verslaggever Wouter Nelissen wil benadrukken dat Onno Hoes

als burgemeester inderdaad fouten heeft gemaakt, maar dat het hem laten opstappen een stap te

ver was. Hoes is dus wel degelijk te vertrouwen. Om deze mening meer kracht te geven, maakt hij

duidelijk dat hij lang niet de enige is die er zo over denkt. Dit doet hij door middel van de volgende

zin: “Maar er is ook een hele grote groep mensen en die groep is eigenlijk wat groter, die zeggen: ‘Hij

is toch echt wel zo hard in het pak genaaid, dit gunnen we hem ook niet. Wat ons betreft had hij

eigenlijk wel kunnen blijven zitten.”

Vergevingsgezindheid is ook een waarde, die past bij dit fragment. Zowel Wouter Nelissen, als

Humberto Tan ontkent niet dat de burgemeester fouten heeft gemaakt en ook zeker niet dat de

gemeenteraad een lastige aan de burgemeester heeft. Zij verschuilen deze fouten echter steeds,

achter een stukje ‘goedpraten’ over de – nu nog – burgemeester van Maastricht. Dit blijkt uit het

eerste gedeelte, waarin, na het benoemen van de fouten, de gevoelige en eerlijk lijkende persbericht

7

op wordt gelezen met een lachende Onno Hoes in beeld. Later blijkt dit ook uit de uitspraak van

verslaggever Wouter Nelissen, waarin hij in het in eerste instantie heeft over het feit dat de

burgemeester aan waardigheid en gezag heeft ingeleverd om vervolgens de gemeenteraad als

schuldige aan te wijzen voor het opstappen van Onno Hoes.

Een derde waarde die bij dit fragment en de dominante lezing hoort, is redelijkheid. Deze waarde

komt opnieuw voornamelijk af van Wouter Nelissen. Hij zegt dat Onno Hoes in het pak is genaaid.

Voornamelijk door de toyboy Robbie Hasselt. Door de zin “Vorige week hadden jullie die toyboy, die

Robbie Hasselt, zelf nog aan tafel zitten” probeert Nelissen duidelijk te maken dat dat geen normale

gang van zaken hoort te zijn. Hij vraagt daarom, indirect, om redelijkheid van de media over Onno

Hoes. Wouter Nelissen lijkt zeker te weten dat Onno Hoes er is ingeluisd en gaat ervan uit dat

wanneer andere media ook redelijk nadenken, zij tot dezelfde conclusie komen.

Tegendraadse lezing

De tegendraadse lezing is de groep mensen die de boodschap van het medium niet oppikt en totaal

anders interpreteert. Dit is over het algemene een kleine groep kijkers. In het geval van het fragment

over Onno Hoes bij RTL Late Night. De fouten van Onno Hoes worden wel degelijk in het fragment

benoemd, er wordt alleen veel minder aandacht aan besteed. Een kleinere groep mensen blijft

daarom hangen op de fouten die benoemd worden, en kijken dwars door het verhaal van Wouter

Nelissen heen.

Wouter Nelissen zegt bijvoorbeeld het volgende: “Ja, de sentimenten verschillen een beetje. Je hebt

een hele grote groep mensen die zegt: ‘we zijn al lang blij dat hij eindelijk vertrekt, Onno Hoes en zijn

20-jarige toyboys. We hebben er schoon genoeg van.’ Maar er is ook een hele grote groep mensen

en die groep is eigenlijk wat groter, die zeggen: ‘hij is toch echt wel zo hard in het pak genaaid, dit

gunnen we hem ook niet”. Op de laatste groep gaat hij nog dieper in, in het fragment. De

tegendraadse lezing hoort de 20-jarige toyboys, en ook al wordt dit door Wouter Nelissen goed

gepraat. Zij zullen toch niets goeds denken over de burgemeester.

Bij de tweede vraag van Humberto Tan, begint en eindigt verslaggever Wouter Nelissen met het feit

dat Onno Hoes is ‘weggepest’ door de gemeenteraad. Hij vertelt dit met een logische beredenering

en een serieuze blik. Hierdoor zullen de meeste kijkers zijn mening overnemen ook. Een zinnetje in

het midden geeft echter iets anders aan. “De gemeenteraad zit hier natuurlijk met een duivels

dilemma, hé.” De tegendraadse lezing kan daaruit laten blijken dat Onno Hoes inderdaad niet goed

bezig is geweest en daarmee de gemeenteraad geen andere keuze gaf dan hem op een ‘elegante’

manier weg te sturen; door hem zelf op te laten stappen.

De waarden niet bij de tegendraadse lezing horen, zijn de volgende: redelijkheid en

betrouwbaarheid. De mening van de tegendraadse lezing, is in één zin vastgesteld: ‘Een man als

Onno Hoes, die regelmatig de fout is ingegaan, laat de gemeenteraad geen keuze dan hem op te

laten stappen.’ De tegendraadse lezing vraagt daarom op redelijkheid. De redelijkheid om in te zien

dat Onno Hoes duidelijk niet de juiste persoon is voor Maastricht. Daarnaast vraagt deze groep om

betrouwbaarheid. Onno Hoes heeft aangetoond dat hij privé en zaken niet kan scheiden en daarom

niet betrouwbaar is als burgemeester van Maastricht.

8

Conclusie

Het doel van dit onderzoek is het beantwoorden van de hoofdvraag. Het doel is daarom om de

culturele waarden, die naar voren komen in het fragment van RTL Late Night over Onno Hoes, vast te

stellen. Dit fragment gaat over het feit dat Onno Hoes opstapt als burgemeester van Maastricht. De

vraag ‘wie is hier wel mee eens en wie niet?’ wordt behandeld en ook wordt de samenhang tussen

de gemeenteraad en het opstappen van de burgemeester nader bekeken. Uit de kwalitatieve

inhoudsanalyse, ook wel de resultatenanalyse, kwamen de volgende waarden naar boven:

Dominante lezing:

Betrouwbaarheid

Vergevingsgezindheid

Redelijkheid

Tegendraadse lezing:

Betrouwbaarheid

Redelijkheid

Wat direct opvalt is dat beide lezingen dezelfde waarden bevatten op vergevingsgezindheid na. De

lezingen geven daarom het vermoeden op elkaar te lijken. Dit is echter niet het geval. Terwijl de

dominante lezing vraagt om de burgemeester te vergeven en te blijven vertrouwen, geeft de

tegendraadse lezing aan dat vertrouwen inderdaad belangrijk is en daarom Onno Hoes geen

geschikte persoon is als burgemeester. Bij beide partijen is vertrouwen daarom belangrijk. Bij de één

is vertrouwen iets om vast te houden en bij de ander is juist het vertrouwen verbroken.

Ook redelijkheid is in beide lezingen terug te vinden. Bij de dominante lezing vraagt Wouter Nelissen

om redelijkheid van de andere media. De andere media moeten namelijk ook inzien dat

burgemeester Onno Hoes in ‘het pak is genaaid’ en hem daarom niet te hard aanpakken of hem

tegenwerken. De redelijkheid van de tegendraadse lezing staat voor iets anders. De tegendraadse

lezing wil bij de Maastrichtenaren redelijkheid opwekken en op die manier laten zien dat Onno Hoes

niet de geschikte persoon is als burgemeester van Maastricht.

Vergevingsgezindheid is alleen terug te vinden in de dominante lezing, bovenstaande informatie

geeft duidelijk aan dat de tegendraadse lezing niet van plan is om burgemeester Onno Hoes te

vergeven.

De meeste kijkers van RTL Late Night zullen zich aansluiten bij de dominante lezing. Deze wordt het

meest behandeld, maar ook op de meest duidelijke manier benadrukt. Het is daarom makkelijk om

deze mening over te nemen en dus deze waarden te delen met de programmamakers.

Dit onderzoek is geschreven aan de hand van de criteria van Verhoeven (2011). Dit zijn

betrouwbaarheid, validiteit en bruikbaarheid. Drie criteria waaraan dit onderzoek voldoet. Hieronder

wordt uitgelegd waarom dit het geval is.

9

Betrouwbaarheid Controleerbaarheid, herhaalbaarheid en onafhankelijkheid zijn belangrijke begrippen als we het hebben over de betrouwbaarheid van een onderzoek. Dit onderzoek is controleerbaar en herhaalbaar door de onderzoeksopzet. In dat hoofdstuk wordt alles wat gedaan is om tot de conclusie te komen duidelijk uitgelegd. Tevens worden alle begrippen waarmee gewerkt wordt uitgelegd in het theoretisch kader. Ook belangrijk voor de controleerbaarheid is het feit dat alle informatie die is overgenomen uit boeken of kranten voorzien is van bronvermelding. Onafhankelijkheid komt in dit onderzoek tot zijn recht, omdat het niet geschreven is voor een bepaald persoon of bedrijf. Het is niet bedoeld om mensen op andere gedachte te brengen, enkel om mensen te informeren over hoe de media in elkaar zit. Validiteit Onder validiteit verstaat Verhoeven de mate waarin een onderzoek vrij is van systematische meetfouten. Zo moet je de juiste conclusies kunnen trekken en de juiste manieren van meten toepassen. In dit onderzoek heeft dit betrekking op de fragmentanalyse. Deze is zoals in de onderzoeksopzet uitgevoerd en heeft een heldere en duidelijke conclusie tot stand gebracht. Bruikbaarheid Allereerst leren mensen die dit onderzoek lezen over hoe de media in elkaar zit. Zij zullen voortaan een TV-fragment op een andere manier kijken dan voorheen. Doordat consumenten weten hoe het wereldje van de media in elkaar zit, gaan zij opnieuw nadenken over de waarden en normen van hun eigen cultuur en nemen niet alles klakkeloos over. De consumenten denken aan het einde van dit onderzoek zelf na over de dingen die zij belangrijk vinden in plaats van de media dat voor hen te laten doen.

10

Literatuurlijst

De Boer, C. & Brennecke, S. (2009). Media en publiek. Amsterdam: Uitgeverij Boom Hassler-Forrest, D.A. (2011). Superheroes and the Bushdoctrine: narrative and politics in post 9/11 discourse Krijnen, T & Verboord, M. (2011). Tijdschrift voor communicatiewetenschap: De televisie als morele oefenruimte. Uitgeverij Boom Lemma RTL Late Night. (2014). ‘Onno Hoes is in het pak genaaid’. Geraadpleegd op 25 december 2014 van http://www.rtl.nl/rtl-late-night/#!/321877/video/d1ff41c7-63b3-49fe-0a42-753b24245709-onno-hoes-is-in-het-pak-genaaid/ Verhoeven, N. (2009). Wat is onderzoek? Amsterdam: Uitgeverij Boom

11

Bijlage

Tijd Analyse-eenheid

Tekst Beeld/Geluid Decodering: Dominante lezing

Decodering: Tegendraads

0.00 Headline-presentator Luuk Ikink introduceert het onderwerp.

“Burgemeester Onno Hoes van Maastricht, daar was een hele hoop gesteggel over, over zijn positie: Kon hij nou wel of kon hij nou niet aanblijven? Hij hakte vandaag eigenlijk zelf de knoop door. Hij heeft een openbare brief geschreven en daarin zegt hij dat de stad worstelt met een zeer omstreden perspublicatie en die worsteling wilde hij de stad niet aandoen. Er blijven nog wel veel vragen over en in Maastricht staat dan ook Wouter Nelissen. Hij is politiek verslaggever van L1.”

Luuk Ikink staat in beeld naast een groot scherm met een lachende Onno Hoes afgebeeld. Vervolgens zie je een ja-knikkende Humberto Tan en een deel van het publiek bij RTL Late Night. Het beeld gaat weer terug naar Luuk Ikink om vervolgens in te zoomen op het scherm naast hem, waardoor Onno Hoes groot in beeld is. Het beeld gaat uiteindelijk terug naar Luuk Ikink naast het scherm.

Terwijl Luuk Ikink het persbericht voorleest, waarin naar voren komt dat ‘Onno Hoes dat de stad niet aan kon doen’, zoomt de cameraman in op een lachende Onno Hoes. Hierdoor lijkt het alsof RTL Late Night wil dat de kijkers Onno Hoes een sympathieke man vinden.

Andere kijkers zullen door de dominante lezing heenkijken en denken dat Onno Hoes precies krijgt wat hij verdient. Namelijk het feit dat hij geen burgemeester meer kan zijn.

0.33 Presentator Humberto Tan neemt het woord over en stelt de eerste vraag aan journalist Wouter Nelissen in Maastricht.

“Ja, Wouter Nelissen, hoe is er op deze beslissing van de – nu nog – burgemeester gereageerd in Maastricht?”

Allereerst wordt er ingezoomd op het hoofd van Humberto Tan. Terwijl hij de vraag stelt splitst het beeld in tweeën, met aan de linkse kant Humberto Tan in Amsterdam en aan de rechterkant Wouter Nelissen in Maastricht. Op de

Humberto Tan kijkt nonchalant en licht verveeld in de camera, wanneer hij de vraag stelt aan Wouter Nelissen. Hierdoor zou hij de kijkers de indruk kunnen geven, dat het

12

achtergrond van Humberto Tan is een deel van het publiek te zien. Zij kijken hoogstwaarschijnlijk naar het beeld, waar Wouter Nelissen op afgebeeld is.

onderwerp niet van belang is.

0.42 Verslaggever Wouter Nelissen beantwoordt de vraag van Humberto Tan.

“Ja, de sentimenten verschillen een beetje. Je hebt een hele grote groep mensen die zegt: ‘we zijn al lang blij dat hij eindelijk vertrekt, Onno Hoes en zijn 20-jarige toyboys. We hebben er schoon genoeg van.’ Maar er is ook een hele grote groep mensen en die groep is eigenlijk wat groter, die zeggen: ‘hij is toch echt wel zo hard in het pak genaaid, dit gunnen we hem ook niet. Wat ons betreft had hij eigenlijk wel kunnen blijven zitten.’ Althans de gemeenteraad had niet zo hard over hem hoeven oordelen als nu klaarblijkelijk is gedaan, dat hij zich genoodzaakt ziet om op te stappen.”

Het duurt enkele seconden voor het beeld inzoomt naar Wouter Nelissen voor het stadhuis van Maastricht. Hij is omringd door twee verlichten kerstbomen.

Wouter Nelissen benadrukt dat de groep die vindt dat Onno Hoes mag blijven als burgemeester van Maastricht groter is dan de groep die wil dat hij vertrekt. Ook benadrukt hij het feit dat Onno Hoes genoodzaakt was om op te stappen. Onno Hoes had volgens hem geen keuze.

Mensen die weten van voor fouten Onno Hoes op zijn naam heeft staan, kijken dwars door het lange positieve verhaal van Wouter Nelissen heen, en vinden hem nog altijd een viezerik of een slechte burgemeester.

0.59 Presentator “En waren die Het beeld splitst Humberto Tan

13

Humberto Tan stelt de tweede vraag aan verslaggever Wouter Nelissen.

geluiden binnen de gemeenteraad zelf meer pro of meer contra Hoes?”

weer in tweeën, waardoor zowel Humberto Tan als Wouter Nelissen te zien is. Opnieuw is het publiek achter Humberto Tan te zien.

kijkt nonchalant en licht verveeld in de camera, wanneer hij de vraag stelt aan Wouter Nelissen. Hierdoor zou hij de kijkers de indruk kunnen geven, dat het onderwerp niet van belang is.

1.06 Verslaggever Wouter Nelissen beantwoordt de vraag van Humberto Tan.

“Nou, kijk, hij heeft uiteindelijk natuurlijk zelf de stekker eruit getrokken, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hij door de gemeenteraad die kant een beetje opgemasseerd is. De gemeenteraad zit hier natuurlijk met een duivels dilemma, hé. Van de ene kant schop je hem eruit en dan laat je hem eigenlijk voor een karretje spannen van de mannen die hem zo hard in het pak hebben genaaid. Vorige week hadden jullie die toyboy, die Robbie Hasselt, zelf nog aan tafel zitten. Maar hou je hem in het zadel, ja, dan zit je met een probleem,

Het beeld wordt weer ingezoomd op verslaggever Wouter Nelissen in Maastricht. Hij praat nu duidelijk met zijn handen. Wanneer Wouter Nelissen op een beschuldigende manier vertelt over de toyboy zie zelf bij RTL Late Night aan tafel zat, wordt het beeld weer gesplitst, waardoor een ja-knikkende Humberto Tan in beeld komt aan de linkerkant. Het beeld zoomt weer in op verslaggever Wouter Nelissen

Wouter Nelissen begint en eindigt zijn verhaal met het feit dat Onno Hoes is ‘weggepest’ door de gemeenteraad. Hierdoor zullen de meeste kijkers deze indruk ook krijgen. Daarnaast vertelt Wouter Nelissen op een beschuldigende toon dat één van die toyboys bij RTL Late Night heeft gezeten. Hierdoor kunnen mensen denken dat ook Humberto Tan en de makers van RTL Late Night meewerken aan het slechte imago van Onno Hoes.

Mensen kunnen uiteraard ook het middenstuk overnemen en daaruit laten blijken dat Onno Hoes inderdaad niet goed bezig is geweest en daarmee de gemeenteraad geen andere keuze gaf dan hem op een ‘elegante’ manier weg te sturen; door hem zelf op te laten stappen.

14

want dan heb je de burgemeester, die aan gezag inlevert, die aan waardigheid inlevert, die bovendien het imago van de stad helemaal geen goed doet. Het is dus enorm lastig om daar een keuze tussen te maken. Met deze oplossing, als Onno Hoes zelf de stekker eruit trekt als hij zelf zegt ‘ik stop ermee’, dan is dat natuurlijk een hele elegante oplossing voor de gemeenteraad. Dan hoeven zij dat niet voor hem te doen. Dus ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hij door de raad een beetje die kant op gedirigeerd is.

2.06 Presentator Humberto Tan neemt het woord over en stelt zijn derde vraag aan verslaggever Wouter Nelissen

“Onno Hoes heeft aangegeven, dat hij aanblijft tot er door koninklijk besluit een nieuwe burgemeester benoemd is in Maastricht. Vindt dat steun bij de gemeenteraad, dat hij dat op die manier doet?”

Het beeld splitst zich opnieuw in tweeën. Humberto Tan stelt, met het publiek op de achtergrond, zijn derde vraag aan de linkerkant, terwijl Wouter Nelissen aandachtig schijnt te luisteren aan de rechterkant.

Door deze vraag te stellen insinueert Humberto eigenlijk dat het vreemd zou zijn dan dit idee steun zou vinden bij de gemeenteraad.

15

2.13 Verslaggever Wouter Nelissen beantwoordt de vraag van Humberto Tan.

“Ja, eh, het gerucht gaat hier ook dat er een soort van geste is geweest in de richting van Onno Hoes. Van oké, eh, als je dan gaat dan mag je in ieder geval nog een aantal maanden aanblijven, totdat er een vervanger gevonden is. Van de andere kant is dat natuurlijk ook een hele rare oplossing, want hij zit er de komende maanden een beetje voor spek en bonen bij, eigenlijk. Hij zal zich vooral gaan bezighouden met de juridische strijd, die hij wel gaan voeren tegen PowNews, maar van de andere kant als je een vervangen neerzet, die kan ook niet heel veel uitrichten en ook niet veel zware beslissingen nemen, maar verwacht is dat Onno Hoes de komende maanden ook niet heel veel zware politieke beslissingen gaat nemen. Dus we wachten op een

Het beeld zoomt in op verslaggever Wouter Nelissen in Maastricht.

Wouter Nelissen vertelt dat er eigenlijk geen enkele goede oplossing bestaat voor de gemeente Maastricht op dit moment. Zowel een nieuwe vervanger als Onno Hoes aanhouden heeft volgens hem niet veel zin. Hierdoor krijgt de kijker de indruk dat het een rommeltje is in Maastricht. Daarnaast benadruk hij de laatste zin ‘Athans, dat is wel de planning’, waardoor het lijkt alsof de politiek in Maastricht zich regelmatig niet aan planningen houdt.

Maastrichtenaren hebben het fijn in hun gemeente en geen last van de politieke beslissingen.

16

opvolger en als het goed is, dan wordt die voor de zomervakantie gepresenteerd. Althans, dat is wel de planning

2.51 Humberto Tan bedankt Wouter Nelissen.

“Dankjewel, Wouter Nelissen, verslaggever bij de omroep L1.”

Hier blijft het beeld bij verslaggever Wouter Nelissen ingezoomd staan.