WEEKENDweekend 11 en 12 januari 2014

goedweekend

@hln.be

WEEKENDBIJLAGE De levenslessenvan

ANNEMIESTRUYF

52LEES

Eindelijk op tv!IN VLAAMSEVELDEN

53LEES

54VANAF

50 51LEES EN

EVELIEN EN KEVINVERBOUWEN,VERHUIZEN ÉN TROUWEN

GWENDOLIEN EN RIDA KRIJGENEEN TWEELING

ELS EN KRISTOFFEMIGREREN NAARZUID-AFRIKA

2014!JOKE VAN CAESBROECK EN LEENTJE DE LEEUW

2014 is nog maar nét begonnen, maar sommigen weten nu al dat het een jaar wordt dat voor altijd in het geheugen zal gegrift staan. Wij gingen praten met enkele Vlamingen voor wie 2014 een wel heel bijzonder jaar wordt. Eind dit jaar keren we nog eens terug om te zien hoe het hen is vergaan.

Een heel ander leven in

Foto

’s D

e Ba

cker

en

EVG

gen. We staan er dus niet alleen voor!» (lacht)Evelien:«We wonen al een jaar samen, maarkijken er toch allebei naar uit om ons in onseigen huis te settelen. Dat zal toch nog anderszijn. Maar de grootste verrassing kwam ermet Kerstmis. Plots, tijdens het cadeautjes-moment, ging Kevin op zijn knieën zittenvoor mij. Met een ring in zijn hand. We had-den al wel gefantaseerd over een huwelijk,maar echt concreet werd het nooit. Het wasdus een grote verrassing!»Kevin: «Ik had altijd al tegen Evelien gezegddat ik over trouwen wilde nadenken zodrawe een huis hadden. Via een vriendin vanEvelien bestelde ik een ring, waarvan ze ge-zegd had dat ze hem mooi vond. Ik wilde hetaanzoek per se in het bijzijn van haar familiedoen, die mensen betekenen voor mij intus-sen ook zo veel. Na de scheiding van mijn ou-ders drieënhalf jaar geleden, vond ik bij heneen tweede thuis. Ik was enorm zenuwach-tig! Eigenlijk weet ik zelfs niet meer hoe ikhet precies vroeg en wat ik precies zei (lacht)!Maar 2014 wordt dus een groots jaar voorons. We trekken in ons eigen huis én we gaantrouwen. Dat doen we enkel voor de wet,want ik mag niet voor de Kerk trouwen om-dat ik mijn vormsel niet heb gedaan. Maardat vinden we niet erg. Een kerkceremonieis toch duurder dan een wettelijk huwelijken we hebben net een huis gekocht, hé. Heelconcrete plannen voor ons trouwfeest heb-ben we nog niet. Eerst verhuizen, daarnakunnen we beginnen na te denken over hoewe ons feest willen organiseren.»Evelien:«We willen er een fantastisch mooiedag van maken, samen met vrienden en onzedichtste familie, want die is nogal groot bijons beiden. We zien het niet té traditioneel

of met een duur diner met alles erop eneraan. Het wordt een persoonlijk feest

met lekkere hapjes, maar binnen eenbeperkt budget. Een concrete datummoeten we nog prikken, maar ik wilgraag trouwen in de lente of de zo-mer. Ergens tussen mei en september2014 wordt het. Spannend!»

50 weekend 11 en 12 januari 2014

«Hoe ouder de

«Op kerstdag ging hij plotsop zijn knie, mét die ring»

Kevin:«Evelien en ik zijn al meer dan vijf jaarsamen. Ik huur sinds eind 2009 een dakap-partement in Westmalle, waar Evelien eind2012 mee introk. Daarvoor studeerde ze nogen woonde bij haar ouders. Maar we wildengraag een eigen huisje, een plek écht van ons.In de zomer van 2013 vonden we een huis inArendonk waar we gek op waren. Het wasnog maar de tweede woning die we bezoch-ten, maar het voelde meteen goed.»Evelien: «We moesten snel zijn, want er wa-ren nog heel wat geïnteresseerden. Gelukkigwerd ons bod aanvaard. Op 25 novemberkregen we de sleutel en we hopen op 25 ja-nuari te kunnen verhuizen. Er is best watwerk aan het huis.»Kevin:«Toen we de sleutel kregen, had ik netnog een weekje vakantie. Ik ben toen al be-gonnen met het behangpapier van de murente halen. En onlangs heb ik met een collegaeen nieuw plafond in de keuken geplaatst.We krijgen ook veel hulp van vrienden en fa-milie. Zo zal mijn nonkel samen met een col-lega de elektriciteit vernieuwen, Evelien enhaar mama houden zich bezig met het be-hangpapier en het schoonmaakwerk. EnEveliens vader zal de muren plamuren, deplafonds schilderen en alles opnieuw behan-

Kristoff: «Mijn broer Dominiek en ikzijn geboren in Kenia. We hebben inNairobi gewoond tot ik vier jaar wasen keerden dan terug naar België. Be-gin jaren negentig woonden we op-nieuw twee jaar in Oost-Afrika, inTanzania, omdat mijn vader er gingwerken. Als je er een langere periodebent geweest, is de liefde voor Afrikaniet meer weg te denken. Dominiekvertrok onlangs definitief naar Zuid-Afrika en zo is de bal helemaal aan hetrollen gegaan.»Els: «Drie jaar geleden ging ik al meenaar Oost-Afrika en dat is niet mijnding. Het zuiden is iets chiquer, hetweer is er goed, het is er mooi. Wehadden al veel verhalen gehoord vanDominiek en zijn vrouw Heidi, maarje wil het toch ook met je eigen ogenzien.Toen we in november van vorigjaar zelf naar Zuid-Afrika reisden,was de beslissing om er te gaan wo-nen snel genomen. De klik was ermeteen.»

Een jaar van49VERVOLG

Wie:Kevin Gentjens (27) en Evelien Heymans (23)Huidige woonplaats:WestmalleToekomstige woonplaats:ArendonkBurgerlijke staat:nu samenwonend, binnenkort getrouwdVerhuizing:25 januari 2014Huwelijk: tussen mei en september 2014

To do in 2014• Trouwdatum prikken

• Uitnodigingen maken en feest organiseren

• Elektriciteit in huis vernieuwen• Muren en plafonds in woonkamer

en slaapkamer schilderen• Keuken en gang schilderen

en behangen• Gasvuur vervangen door

inductiekookplaat

Huwelijk voor Evelien en Kevin

Bij mijn aanzoek was ik enorm zenuwachtig! Eigenlijk weet ik zelfs niet meerhoe ik het precies vroegKEVIN

To do in 2014• Belgische woning verkopen

• Bouwvergunning vanguesthouse regelen

• Guesthouse verbouwen• Visumaanvraag afhandelen

• Guesthouse inrichten• Verhuizen naar Zuid-Afrika

Guesthouse in het buitenlandvoor het gezin Van Reeth

Wie:Kristoff Van Reeth (34) en Els Vermeulen (33)Huidige woonplaats:BuggenhoutToekomstige woonplaats:La Lucia bij Durban, Zuid-AfrikaBurgerlijke staat:getrouwd Kinderen: Ilyan (9) en Lana (7)Verhuizing:oktober/november 2014

Wat we zullen missen uit België?De lekkere frietjesnatuurlijk! Maar serieus, toch voornamelijk onze familieELS

Kristoff: «We zijn dan met de hulpvan mijn broer op zoek gegaan naareen geschikt pand om een guesthou-se in te openen. We hebben iets ge-vonden, maar er zijn wel nog wat ver-bouwingswerken aan. Dankzij de er-varingen, goede en minder goede,van mijn broer zijn we goed voorbe-reid. Bovendien is mijn broer in debuurt, hij woont aan de overkant vande straat, om een oogje in het zeil tehouden. Dat geeft toch een gerustergevoel.»Els: «Onze guesthouse, op twintigmeter van het strand van La Lucia inNoord-Durban, zal zeven kamers tel-len. Maar om die in orde te krijgen,moeten we nog een heel stuk bijbou-wen bovenop de woning die we heb-ben gekocht. Naast de verbouwings-werken, zijn er ook alle administra-tieve zaken die we in orde moetenbrengen. Dat gaat van een business-plan tot het aanvragen van een bewijsvan goed zedelijk gedrag. Het is pasdoor heel deze emigratieprocedurete doorlopen dat we beseffen hoemoeilijk andere landen het makenvoor buitenlanders om er te gaan wo-nen. Zo moeten we ook een bepaaldaantal lokale inwoners tewerkstellenén moeten we zelfs een bepaald voor-schot storten voor een mogelijke re-patriëring wanneer er de eerste tweejaar iets zou mislopen. Is alles in orde,

hoe moeilijker. Het is

Foto

Edd

y Va

ngro

ende

rbee

k

Gwendolien:«Rida en ik zijn al een dikke zesjaar samen, waarvan vier jaar getrouwd. Ikheb altijd al een kinderwens gehad, wilde opvroege leeftijd mama worden. Rida was te-rughoudender en wilde eerst stabiliteit: eeneigen huisje, een vast inkomen. Toen we dezewoning twee jaar geleden kochten, werdmijn kinderwens heel concreet en was ookRida er klaar voor.»Rida: «Volgende maand word ik 28, eenmooie leeftijd om vader te worden. De kloofmet je kinderen is dan niet té groot. Ik wilgeen oude papa zijn.» (lacht)Gwendolien: «Zwanger worden was nietmakkelijk, het heeft een goed jaar geduurd,omdat ik niet elke maand een eisprongkreeg. Nadat ik begonnen was met een hor-monenkuur, was het van de eerste keer raak!(lacht)We werden goed opgevolgd en wistendat er twee eitjes klaar zaten, maar we ver-langden zo fel naar een kindje dat dat geenreden was om die maand de conceptie overte slaan. Maar ja, we wisten dus dat er eenkans was op een tweeling.»Rida: «Het grappige is dat het een eeneiigetweeling is geworden! De twee kindjes heb-ben zich ontwikkeld vanuit één eitje.»Gwendolien: «De ochtend dat ik thuis posi-tief testte, was fantastisch. Ik had al een jaarschoentjes in de kast staan met ‘I love daddy’erop, en die mocht ik eindelijk bovenhalen.Ik ben Rida gaan wekken met het cadeautjeén de positieve test erbij. We waren in dewolken. Toen de gynaecoloog enkele dagenlater zei dat hij twee vruchtzakjes zag zittenen twee hartjes hoorde kloppen, schrok ikenorm. Het was plots heel concreet.»Rida: «Maar zodra je die eerste schok te bo-ven bent, denk je: ‘Een tweeling, dat is tochiets speciaals’. We weten intussen ook dathet twee meisjes worden! Fantastisch, al ishet belangrijkste dat ze gezond zijn.»Gwendolien: «Ik was eerst geschrokken,toen een beetje in paniek en nu ben ik vooralheel blij. Al weet ik natuurlijk dat de geboortevan een tweeling risico’s inhoudt. De kans isgroot dat ze te vroeg geboren worden. In eenideale situatie zou ik bevallen na 38 wekenzwangerschap, eind mei dus. Maar het kanvroeger zijn. Het zijn ook onze eerste kindjes.We weten niet wat het is om een baby inhuis te hebben, laat staan dat we er twee

op de wereld zetten. Maar hoe bang je ookbent, zodra je weet dat het er twee zijn, wil jeze ook écht allebei even graag.»Rida: «Omdat het een eeneiige tweeling is,zullen de meisjes identiek zijn. Na de geboor-te zal het zoeken zijn naar moedervlekjes ofandere uiterlijke tekens, om ze van elkaar tekunnen onderscheiden. We hoorden in hetziekenhuis ook dat ze vaak de geboorteband-jes een maand rond hun armpjes laten zitten,zodat de ouders zich niet kunnen vergissen.»(lacht)Gwendolien: «De angst steekt af en toe welde kop op, vooral voor dat eerste jaar. Somsvraag ik me af: ga ik dat wel kunnen? Maarer zijn ook veel voordelen. We hebben met-een twee kindjes en we wilden er toch meerdan eentje. En ik denk ook dat ze later ergveel aan elkaar zullen hebben. Mijn ouderswonen aan de overkant, dat geeft rust. Mochthet me eventjes te veel zijn, dan kunnen zijinspringen. Ik ga zelf niet werken, wil full-time voor de kindjes kunnen zorgen. Een crè-che voor twee kleintjes, daar hangt een seri-eus prijskaartje aan vast. Dan is het al bijnavoordeliger om zélf bij je kindjesthuis te blijven.»Rida: «Ik ben van Marok-kaanse afkomst en bij onsis het niet de gewoonteom al vroeg in dezwangerschap na tedenken over eennaam, laat staan omdoopsuiker en ge-boortekaartjes tekiezen. Gwendoliendenkt wel al na over

namen,

ik wil vooral zeker zijn dat alles goed verloopten dat mijn meisjes gezond ter wereld ko-men. Toch kijk ik er naar uit om hen ook mijnwaarden, normen en cultuur door te geven.Zo gaan we ze proberen tweetalig op te voe-den. Ik zal Marokkaans tegen hen spreken,Gwendolien Nederlands. Zo kunnen ze later,als we familie bezoeken in Marokko, ookcommuniceren met hen.»Gwendolien: «Ik wil toch niet te lang meerwachten met de doopsuiker en de namen.Sowieso kunnen onze meisjes er vroeger zijndan verwacht én ik kan niet inschatten hoemobiel ik nog zal zijn over een paar maan-den. Toch maar liever alles op tijd in ordebrengen dan!»Rida: «We praten natuurlijk ook al over hoewe alles zullen organiseren. Ik werk bij VolvoCars, in vroege en late shiften, dus het wordtniet evident voor mij om ’s nachts vaak op testaan. Maar het zijn wel twee kindjes, en datkan niemand alleen. Als de ene wil eten ende andere begint te wenen, dan moet je metz’n tweeën paraat staan.»Gwendolien: «Ook financieel is het evenschrikken. Alles moet dubbel aangekochtworden en dat voel je. Ik probeer zoveel mo-gelijk spulletjes voor een prijsje over te kopenvan anderen en ik krijg gelukkig veel kleer-tjes. Sowieso vind ik het niet de moeite omdure merkkledij te kopen voor baby’s die zosnel uit hun kleren groeien. Wat ik wél doe:

dezelfde pakjesvoor beiden ko-pen. Het is eentweeling endat mag ookgezien wor-den. Zo tweemeisjes indezelfdekleertjes,dat is tochenorm schat-

tig?»

We zullen moetenzoeken naar moedervlekjes of kleine verschillenom de meisjes van elkaar te kunnen onderscheidenRIDA

51weekend 11 en 12 januari 2014

«Eerst geschrokken, dan lichte paniek, nu héél blij»

Een nieuw gezin, een nieuw huis, een nieuw land... Drie koppels voor wie 2014niet zomaar een jaar is, maar wel dat van de grote ommezwaai in hun leven.

mijlpalenWie:Gwendolien De Waele (23) en Rida Hamiani (27)Woonplaats:LokerenBurgerlijke staat:getrouwdGeboorte: juni 2014

To do in 2014• Namen kiezen

• Geboortelijst aanleggen• Doopsuiker uitkiezen

• Geboortekaartje laten maken

Eeneiige tweeling voor Gwendolien en Rida

dan krijgen we dat bedrag terugge-stort. Je moet ook nog eens bewijzendat je over voldoende roerende enonroerende goederen beschikt omwel degelijk te kunnen investeren.Dan vind ik dat het hier in België tocheen pak makkelijker is...»«Onze kinderen zijn nog niet in Zuid-Afrika geweest, maar dat staat bin-nenkort op de planning. Lana ziet hethelemaal zitten en zegt dat ze daargelukkig zal zijn, maar bij Ilyan ligthet iets moeilijker. Hij denkt aan zijnvriendjes en het voetbal en had devoorwaarde gesteld om niet te vervan zijn neefje te wonen. Hij is ookiets ouder, natuurlijk. Hoe ouder dekinderen worden, hoe moeilijker zo’nverhuizing wordt. Maar het is nu ofnooit. Ik maak me ook enige zorgenom het onderwijs. Omdat ik zelf uithet onderwijs kom, heb ik al een helemap gemaakt om hen voor te berei-den op het Engels. Dus dat komt alle-maal wel goed.»Kristoff: «Er wordt wel eens gezegddat Durban een onveilige stad is enmensen vragen ons er ook naar als zehoren dat we naar daar verhuizen.Maar als je nu hier in Brussel rond-loopt, is dat ook niet bepaald altijdeven veilig, hé. Bovendien wonen weop tien minuutjes van Durban, in eenzeer goede buurt.» Els: «Wat we zullen missen uit Bel-gië? De lekkere frietjes, natuurlijk!Maar serieus, toch voornamelijk onzefamilie. Als er iets gebeurt met onzeouders, mijn broer, schoonzus of dekindjes, dan sta je natuurlijk niet één-twee-drie terug in België. Nu wonenzowel mijn ouders als mijn broer optwee minuutjes van onze deur, dusdat wordt voor mij meer dan eenbeetje aanpassen. Voor Kristoff is datanders: zijn broer woont in Zuid-Afri-ka en ook zijn ouders zullen er vaakzijn.»

kinderen,nu of nooit»

Foto

’s D

e Ba

cker

Foto

’s D

e Ba

cker