Het nut van promoveren Door: Arie de Wild, lector Gedragseconomie Op 10 januari 2013 ben ik aan de Erasmus Universiteit Rotterdam gepromoveerd in de economische wetenschappen. In mijn proefschrift, “Unraveling risk appetite”, gebruik ik het economisch concept “nutscurve” om de risicoacceptatiegraad van organisaties te ontrafelen. De hoogste tijd om eens stil te staan bij het nut van mijn eigen leercurve. Bij de start van mijn onderzoek, ongeveer 6 jaar geleden, was mijn doel mij te verdiepen in één actueel onderwerp en daarnaast kwantitatieve onderzoeksvaardigheden op te doen. De vraag die ik met mijn onderzoek wilde beantwoorden, werd gesteld door één van mijn studenten tijdens een les risicomanagement. Welke risico’s moet een organisatie normatief bereid zijn te nemen? Ik ontdekte dat er in de literatuur op deze vraag geen pasklaar antwoord werd gegeven en maakte kennis met het vakgebied van de besliskunde, een tak van wetenschap die onder meer ingaat op de vraag wat goede beslissingen zijn. Besliskunde stelde mij in staat om een nieuwe methode te ontwerpen om nut te meten en deze metingen te vertalen naar bestaande risicomanagementmethoden. Het proefschrift en het lekenpraatje dat ik heb uitgesproken tijdens de promotieplechtigheid zijn te vinden op http://www3.hro.nl/nl/Subsites/BehavioralEconomics/Rubrieken/Onderzoek/Promotieonderzoek/. Wat is het nut van mijn promotie voor de Hogeschool Rotterdam en in het bijzonder IFM? Een terechte vraag aangezien de hogeschool het onderzoek vier jaar lang, twee dagen in de week gecofinancierd heeft door middel van een promotievoucher. De politiek en de maatschappij verwachten van onze studenten dat zij innovatief en reflexief zijn. Eigenschappen die vernieuwing tot gevolg hebben en die studenten leren hoe zij hun omgeving beïnvloeden en hoe deze hen beïnvloedt, kunnen worden ontwikkeld bij studenten door hen onderzoek uit te laten voeren. Ik hoop met mijn onderzoekservaring een bijdrage te kunnen leveren aan het ontwikkelen van deze vaardigheden bij onze studenten. Daarnaast zijn er collegae die, net als ik, zich willen verdiepen in een specifiek onderwerp en die behoefte hebben aan een sparringspartner of meelezer. Dit collegejaar heb ik met een aantal docenten van IFM stappen gezet in deze richting. Zij hebben hun professionaliseringstijd ingezet voor het uitvoeren van onderzoek bij het lectoraat Gedragseconomie of hebben een paper geschreven ten behoeve van gastcollege in het buitenland. Ik heb daarbij mogen meelezen en meedenken. De kennis uit mijn proefschrift zal verder worden geïntegreerd in de minor Risicomanagement & gedrag en het keuzevak Risicomanagement & psychologie. Bij het uitvoeren van mijn onderzoek heb ik redelijk wat meegekregen van de psychologie. Dit blijkt nu van pas te komen omdat van diverse IFM-opleidingen wordt geëist dat zij in hun curriculum meer aandacht besteden aan de psychologische aspecten van management. De titel die mij is toegekend door de EUR speelt ten slotte ook een bescheiden rol als statistiek in het kader van de professionaliseringsdoelstellingen van de hogeschool. In 2020 zou 10% van de docenten van de hogeschool een PhD-titel moeten hebben behaald. Geïnteresseerden nodig ik uit om met mij verder van gedachten te wisselen over het nut van promoveren.