Helden: Koblenko meets Kenneth Vermeer

3
SPORT, SEKS EN SPELEN BEELD MARCEL KRIJGER TEKST VICTORIA KOBLENKO Kenneth Vermeer (29) maakte aan het begin van dit seizoen een veelbesproken transfer. De keeper ging van Ajax naar Feyenoord. In Rotterdam is hij eerste keus. Victoria Koblenko spreekt hem over bootfeestjes, achtbanen en de Bijbel. Geloof in God en ZICHZELF 19

description

 

Transcript of Helden: Koblenko meets Kenneth Vermeer

Page 1: Helden: Koblenko meets Kenneth Vermeer

SPORT, SEKS EN SPELEN

BEELD MARCEL KRIJGER

TEKST VICTORIA

KOBLENKO

Kenneth Vermeer (29) maakte aan het begin van dit seizoen

een veelbesproken transfer. De keeper ging van Ajax naar

Feyenoord. In Rotterdam is hij eerste keus. Victoria Koblenko spreekt hem over bootfeestjes,

achtbanen en de Bijbel.

Geloof in God en ZICHZELF

19

Page 2: Helden: Koblenko meets Kenneth Vermeer

SPORT, SEKS EN SPELEN

meer voortdurend op trainingskamp wil en dat ik een normaal leven wil leiden.”Zou je trainer kunnen en willen worden? “Nee, trainers worden mij te snel oud. De stress gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik zou wel een eigen keepersschool op willen zetten. Dat is allemaal nog erg vers, dus misschien moet ik er nog niet te veel over zeggen, maar dat is wel een droom. Weet je wat ik echt leuk zou vinden? Mijn carrière afsluiten in Amerika!”Wie zijn jouw helden?“Mijn ouders. Het beste advies dat ik nog altijd van ze krijg, is dat ik eerst naar mezelf moet kijken voordat ik naar anderen wijs.”

BREAKHeb je rituelen?“Ik bid altijd voor de wedstrijd. Voor mezelf, voor het team en voor de tegenstander. Opdat het een sportieve wedstrijd zal worden en de beste moge winnen.”Heb jij trouwens ooit iets gemerkt van de zenuwen van Marco van Basten?“Nee, het kwam uit het niets, heel apart eigenlijk. Onder Marco

Het begon allemaal in….“De Bijlmer. Daar ben ik geboren. Toen ik op mijn twaalfde bij Ajax kwam, verhuisden we naar Geuzenveld in West, helemaal aan de andere kant van Amsterdam.”En ‘we’ zijn? “Mijn moeder Joan, mijn zus en mijn halfbroer.”En je pa?“Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik negen was, maar zijn altijd goed met elkaar gebleven. Mijn pa was er altijd bij, hij ziet al mijn wedstrijden, uit en thuis. Ik was altijd al heel sportief: voetballen op straat, salto’s maken. Naast voetbal zat ik ook op turnen. Toen ik van mijn moeder moest kiezen, was het een makkelijke keuze. Al mijn vrienden voetbalden. Eerlijk gezegd waren sommige jongens misschien wel beter dan ik, maar zij hadden een andere mentaliteit. Ik was gescout door Ajax, heb een stage gelopen, maar viel in de laatste ronde af. Omdat ik aardig kon keepen, vroeg de trainer, Bert Rijmers, of ik het wilde proberen als keeper.”Ben jij een Family Man? “Ja. Mijn zus en ik zijn heel close, we deden alles samen toen we klein waren. We sliepen in een bed. Mijn moeder woont al zes jaar in Suriname. Als het even kan, ga ik naar haar toe.”Hoe was je op school?“Als je bij Ajax zit, wordt eigenlijk alles ‘geregeld’. Ik zat op Tech-nisch College West. Mijn ouders vonden het belangrijk dat ik iets voltooid had.” Moest je hard werken? “Helemaal niet. Als ik een zes had, vond ik het goed. Ik slaagde toen ik achttien was.”Je bent een meevoetballende keeper geworden, zoals Johan Cruijff ze bij Ajax graag ziet.“Je kunt er veel theorieën op loslaten, maar uiteindelijk moet je ‘gewoon’ ballen tegenhouden. Ik heb meegekregen dat ik wel rede-lijk kan meevoetballen, en misschien was ik ook wel doorgebroken als veldspeler, al was ik vroeger nog veel beter op straat. Acties en doelpunten maken. Die maak je als keeper niet, dan krijg je ze om je oren.”Welk tegendoelpunt staat je het meest bij?“Uit bij Borussia Dortmund, in de Champions League. We speel-den een fantastische wedstrijd, ik hield nog een penalty tegen, maar we verloren drie minuten voor tijd toch nog door een doelpunt van Robert Lewandowski.” Louis van Gaal noemde je vorig jaar voor het WK de ideale keeper voor Oranje. Was dat het mooiste compliment?“Dat is wel een mooi compliment, maar ik ben nooit zo bezig met wat men van mij vindt. Ik kijk ook geen voetbalpraatprogramma’s. Ze praten allemaal met elkaar mee. De ene week vinden ze dit van je, de andere week dat. Vroeger werd er inhoudelijk over voetbal ge-sproken, nu is het elkaar een beetje afbekken. Het is entertainment.” Hoe lang denk je door te gaan?“Sommige keepers gaan tot hun veertigste door, maar ik weet niet of ik mezelf dat zie doen. Ik geniet ervan, ik vind het spelletje leuk, maar ik kan me voorstellen dat er een moment komt dat ik niet

heb ik mijn debuut gemaakt in de eredivisie. Hij heeft me kansen gegeven en het vertrouwen om Europees voetbal te spelen. Ik weet er ook niet meer van. Bij Ajax is een enorme druk, waar je tegen moet kunnen. Je moet presteren, dat is het enige wat telt.”Dat is bij Feyenoord toch niet anders?“Zal ik je iets zeggen? Eerlijk gezegd ben ik nooit met druk bezig. Ik weet wat mijn focus is. Ik weet wat ik waard ben.”Ook geen druk gevoeld na al die emotionele reacties na je sensationele transfer van Ajax naar Feyenoord?“Velen zouden het niet durven. Maar ik moest aan mezelf denken. Ik speelde zo lang niet en uit het buitenland kwam geen club die me wilde. Dan is er geen mooiere kans dan een club als Feyenoord. Ik heb binnen drie dagen moeten beslissen. Mijn pa zei meteen: ‘Doen!’”Met bedreigingen, beledigingen en bewaking tot gevolg?“Het ging om mijn carrière. Als ik ga nadenken wat de Ajax- supporters ervan vinden, dan baseer ik mijn beslissing daar op. Dat zou treurig zijn.”Waar heb je op dat soort momenten steun aan?“Ik lees de Bijbel, elke avond voor het slapen gaan. Als ik kan, ga ik elke zondag naar de kerk. Ik ben ermee opgegroeid, ben gedoopt. Leren bedanken is belangrijk. Daar heb ik veel steun aan gehad, ook toen ik vaak op de bank zat.”Hoe verklaar je zelf je plotselinge plaats op de bank bij Ajax?“Anderhalf jaar daarvoor gingen mijn vriendin en ik na acht jaar uit elkaar. Er moesten allemaal dingen worden geregeld. Los van het advocatenwerk ging ik van ‘alles’ naar bijna niets én in mijn relatie én hoe vaak ik mijn kleine zag. Dat hakte erin. Ik denk zeker dat het ook invloed heeft gehad op mijn prestaties.”Waarom werkte het niet meer tussen jullie?“We waren jong toen we bij elkaar kwamen. Ik was negentien, zij twintig. Ja, je bent verliefd, gaat samenwonen, neemt een break van elkaar, maar we konden toch niet zonder elkaar. Toen kwam de kleine, maar uiteindelijk liep het niet zoals het moest. Dan kun je maar beter goed uit elkaar gaan dan voor onze zoon bij elkaar blij-ven.”Wat is er in je veranderd sinds de geboorte van je zoon?“Ik moet voor iemand zorgen, zie de kleine elke week en om het weekend. Dan ga ik naar zijn zwemles en voetbaltraining. En ik probeer meer verantwoordelijkheid te nemen. Dat heb ik niet alleen met hem, maar ook in het veld. Verdediging uitzetten als het achter-in niet goed staat. Dat heb ik van nature meegekregen.”

SCHIJTBAKOké, en nu graag over naar het andere gedeelte dan de wel opgevoede, bescheiden ideale schoonzoon. Wat is jouw guilty pleasure?“Miami, jetski’s, bootfeestjes. Als ik de kans heb. Ik kan goed fees-ten, ik houd van feesten! En…. pretparken!” Jij in een achtbaan?“Ik was negentien toen ik voor het eerst in een achtbaan zat. Ik was een schijtbak, heb een soort van hoogtevrees. Maar ik zag kleine

‘IK GING VAN ‘ALLES’ NAAR BIJNA NIETS ÉN IN MIJN RELATIE ÉN HOE VAAK IK MIJN KLEINE ZAG. DAT HAKTE ERIN’

2120

Page 3: Helden: Koblenko meets Kenneth Vermeer

SPORT, SEKS EN SPELEN

Proef ik twijfel?“Het is een gewetensvraag. Ik zou het alleen overwegen als ik honderd procent zeker niet meer in aanmerking kom voor het Nederlands elftal.”En als je zou moeten kiezen tussen een zwarte en een paarse Piet? Wat wil je meegeven aan je zoon?“Voor mij maakt het niet uit of hij zwart is of paars. Maar kinderen zijn opgevoed met een zwarte Piet en wat mij betreft mag Piet zwart blijven, maar het mag nooit racistisch zijn.”

kinderen erin en ik dacht: hoezo kan ik me hier niet toe zetten?” Waar heb je over moeten biechten?“Nog nooit gedaan.”Zondes die je wilt delen?“Ik ben geen drinker, maar we hebben na het behalen van het landskampioenschap weleens veel gedronken. Echt veel gedron-ken.”En schuilt er een keukenprins in je?“Ik kook altijd. Surinaams eten! Mijn moeder zei altijd: ‘Als je uit huis gaat en je vriendin kan niet koken, dan moet jíj lekker koken. Anders moet je steeds afhalen en dat is niet de bedoeling.’ Dus ik kook al sinds mijn twaalfde.”Waar ben je het meest trots op in je leven?“Dat ik vader ben.”En het minst trots?“Misschien toch dat we uit elkaar zijn gegaan, dat ik mijn kleine minder vaak bij me heb.”Happy single?“Het is natuurlijk ook lekker dat je met niemand rekening hoeft te houden, maar vastigheid is ook wel fijn. Ik denk niet dat ik eeuwig alleen zal zijn. Ik ga niet op zoek. Wat komt, dat komt. Ik laat het allemaal op me afkomen. Alles gebeurt met een reden.”Krijg je veel aandacht van vrouwen?“Ja, maar vaak weten ze precies wie ik ben en dan is het lastig inschatten wat de intenties zijn.”Waar moet een vrouw aan voldoen?“Ze moet er verzorgd uitzien, maar vooral ook een goed karakter hebben. Niet overdreven doen, lekker normaal. Bepaalde vrouwen willen op de voorgrond treden. Als je van jezelf weet dat je er goed uitziet, dan ga je ook niet de competitie aan met anderen.”Heb je ooit sorry moeten zeggen?“Natuurlijk, ik ben niet de heiligste geweest.” Heilig bewaar je voor na het jawoord?“Mijn opa is pas getrouwd, hij is in de zeventig. Hij wilde ook nooit trouwen, maar vond het nu wel tijd geworden. Het kan altijd nog.”

ZWARTE PIETNog even een paar oude koeien uit de sloot…. Wat vond je van de reacties op de selfie van Leroy Fer?“Je bent zwaar teleurgesteld in de maatschappij. Je merkt toch dat er een bepaalde spanning heerst in de tijd waarin we leven.” Heb je die spanning nooit aan den lijve ervaren? “Nee, nog nooit. Ja, in het stadion hoor je af en toe weleens dat ze ‘aap’ roepen, maar ik ben niet iemand die zich daar snel druk over maakt. Van de reacties op de Zwarte Pieten-discussie ben ik wel geschrokken. Niet alleen de donkere jongens, wij allemaal. Ik denk dat racisme altijd zal blijven, hoe treurig het ook is.”Denk je dan niet: had ik toch maar voor het Surinaamse elftal gekozen?“Gelukkig hoef ik die keuze niet meer te maken, maar als ik zou moeten kiezen zou het lastig zijn. Ik ben hier, in Nederland, opge-groeid.”

22