© BCB Nr: 97 April 2017                                                                         (index)                                               www.bullitcountry.nl 

Hallo Rockers! Alweer is een hele grote van de echte Rock & Roll wereld aan zijn laatste reis begonnen. Op de respectabele leef-tijd van 90 jaar is Chuck Berry vertrokken naar een andere, onbekende, plaats. Dat wordt een groot gemis. Maar; zoals zo vele andere artiesten laat ook hij zijn muziek voor ons achter. Chuck werd geboren op 18-10- 1926 in St. Louis, Missouri. Hij was daar-mee waarschijnlijk de 1ste die op een speciale manier met de toekom-stige Rock & Roll aan de gang zou gaan. Maar voorlopig was het alleen een muzieksoort die de zwarte mens Blues noemde. Al honderden jaren leefden ze in de 'Shit!'. En de muziek die ze maakten in hun 'vrije tijd' was dan ook niet erg vrolijk. Met simpele dingen zoals een mondharmonica of een soort van zelfgemaakte gitaar met één snaar (zie bijvoorbeeld ook Seasick Steve) . Voor het ritme sloeg men gewoon op een doos of kist. Tja, het was behelpen. Maar de Blues klanken zijn ook zeer in trek bij hordes mensen.

Na de 2e wereldoorlog was het nog steeds zo dat bij de 'blanken' de Countrymuziek nog steeds favoriet was en bij de 'zwarte' muziekanten nog steeds de Blues prefereerden. Maar niet alleen maar Blues was daar. Nee, ook hele ruige klanken stroomden uit de louche tenten.(De kleine Jerry lee Lewis ging daar stie-kem dan naar kijken en leerde daar ook onwillekeurig heel wat bij.) Wil-de dansen en ook ruige teksten wa-ren dan aan de orde. Bij de 'blanken' was daar de Hill Billly muziek voor. Chuck speelde op dat moment nog in een driekoppig bandje van John-nie Johnson. Maar Johnnie gaf Chuck een wijze raad om zijn geluk te gaan beproeven in Chica-go.(1952) Ja, dat leek hem wel. Dan kon hij ook eens kennis maken met een Bluesgigant Muddy Waters. Maar de passie voor stevige en pitti-ge nummers brandde vol bij Chuck. Daar kwam bij dat hij heel goed in staat was om goede teksten te pro-duceren. Dus goede toepasselijke teksten en goed maar simpel gitaar spel was wat hij nodig had en zo kwam op dat moment Maybellene tot stand. Het was bij Cless Record in 1955.

© BCB Nr: 97 April 2017                                                                         (index)                                               www.bullitcountry.nl 

Toen de Rock & Roll explosie in juni 1955 daar was viel ook Maybellene dus goed op z'n plek. Maar eerst was daar Bill Haley & The Comets met Rock Around The Clock.(Juni 1955) Direct op nummer één!!! Voor maar liefst 8 weken! En dat was zeer bijzonder. Ook in de USA! (Een jaar later was alles over ge-waaid naar Europa) Andere zwarte artiesten verschenen ook op het toneel. Bo Diddley, Little Richard, Fats Domino om maar een paar te noemen. Maar Chuck Berry sprong er toch boven uit. Deels om-dat hij de oudste was en dus al wat meer bagage in zijn rugzak had maar ook omdat hij moeiteloos teksten kon maken die de meiden raakten. Een Jukebox, bijvoorbeeld, werd door hem een Record machine

in zijn nummers genoemd. Toch leuk gevonden, dacht ik. En er werd heel wat afgelu…. door de gevestigde or-de. Maar toen Alan Freed, een dwar-se DJ, het nummer Rock Around The Clock de lucht in had gegooid was het hek van de dam. Hier in Nederland was er een politieke commentator, Dhr. Hilterman met zijn wekelijkse zondagspraatje "De Toestand In De Wereld"- in 1956! - Die sprak er schande van en maakte zich grote zorgen omdat overal waar de film Rock Around The Clock ver-toond werd, braken er relletjes uit onder de jongeren. Ach, dat was al gauw afgelopen omdat men ging Rocken & Rollen. En als je twee à drie nummers had gedanst op Rock & Roll tempo. moest je daarna dan wel even gaan zitten om bij te ko-men. Ja, dan werd er meestal een 'slijpnummer' gedraaid van Bobby Vinton of Ritchie Valens met Donna of iets dergelijks. Bij Chuck rolden er met de regelmaat van de klok num-mers uit zo als Johnny B. Goode-1958,Rock & Roll Music-1957 School Days, Little Queenie, Carol, Sweet Little Sixteen en Roll over Beetho-ven. Bij dat laatste nummer waren er wel weer wat verontwaardigde ouderen die het geen pas vonden dat de Klassieke muziek erbij be-

© BCB Nr: 97 April 2017                                                                         (index)                                               www.bullitcountry.nl 

trokken werd. Maar daar had Chuck niet veel boodschap aan. Wel was er wat anders aan de hand. En dat was de opkomst, tegen het begin van de jaren '60, van de Beatles. Het leek er een beetje op dat de Rock & Roll zijn mooiste tijd had gehad. Dit tot grote teleurstelling van veel liefhebbers van de Rock & Roll liefhebbers. Maar toen John Lennon het nummer van Beethoven ging coveren en het een knallende hit werd was er een zucht van opluchting. Dan was er nog iets wat voor Chuck van belang was. En dat was een ij-zeren conditie. En die was niet mis.

Hij demonstreerde dit in een weer-galoze en geraffineerde manier tij-dens zijn optredens. En dit was ook iets wat zijn optredens wat extra's gaf. Zoals de beroemde Duck Walk waarbij Chuck dan door de knieën gezakt, met één been naar voren gestrekt en het andere been gehurkt naar voren sprong. Dwars over de

Bühne. Probeer het maar eens. Knap als het je ook lukt. Tja, fantas-tisch! Maar het lag voor de

hand dat er hordes meiden stapel gek werden bij zoveel muziek en dansgeweld. En Chuck vond het fan-tastisch om te zien en ging dan ook wel eens op avances in en het ging wel eens verkeerd en eens liep het slecht af.( Schennis pleging met een 14 jarig meisje koste hem in 1962 drie jaar) Toen in 1987 de DVD "Hail! Hail! Rock 'N' Roll - met 4 DVD's aan film en info materiaal uit kwam, rol-den daar weer veel interviews uit en toen een journalist het gesprek in die richting wilde brengen werd Chuck heel boos en dreigde het ge-sprek te beëindigen. Tja, dat was even mis. Maar als ik dan het num-mer "Sweet Little Sixteen" hoor moet ik onwillekeurig daar wel eens aan denken. (Toch is hij niet de eni-ge die dat is overkomen. Myra, Jerry Lee's 14 jarig nichtje is daar een voorbeeld van. Toen hij met haar trouwde en in Engeland aankwam

© BCB Nr: 97 April 2017                                                                         (index)                                               www.bullitcountry.nl 

voor een concert kon hij direct weer opdonderden toen men daar achter kwam.. En het kostte Jerry een flin-ke deuk in zijn carrière. Maar geen gevangenis straf. En dan Loretta Lynn. Die trouwde ook al op 13 jari-ge leeftijd. Dat kon zeker wel. Zou het iets te maken kunnen hebben dat het blanken waren? Ach laat maar.) Op diezelfde DVD staat ook het kib-belen tussen Keith Richards (Rollings Stone')s en Chuck tijdens een oefen-sessie. Het ging over een rifje bij het nummer 'Çarol' "Dat wil ik zo spe-len", zei Chuck. Maar Keith zei, "Het klinkt zo toch beter?" Chuck zei toen, "Het is mijn nummer en het gebeurd zoals ik het wil! Punt uit!" Het werd bijna slaande ruzie. Na-tuurlijk won Chuck dat. Maar dan hoor ja e dat nummer later en dan grijns je toch even bij dat rifje. Dat deed Keith ook.

Op deze DVD vind je ook duetten met Eric Clapton, Robert Cray, Etta James, Julian Lennon en Linda Ron-stadt e.a. Op 16-7-1998 komen Jerry Lee Le-wis, Little Richard en Chuck Berry Tegelijk naar Rotterdam voor een optreden. Een unicum! Dat moeten we, ik een mijn vrouw, ook een ech-te Rocker, zien. En omdat onze zoons ook een beetje geïndoctri-neerd zijn door onze liefde voor de Rock & Roll gaan zij ook mee. Dat moeten ze zien, vonden wij. En onze helden stelden ons niet teleur. Jerry Lee Lewis, 62 jaar, zat nog vol vuur en Kenny Lovelace was fabel-achtig. Dan was daar Little Ri-chard. Ook 62 jaar op dat moment. En ook vol vuur! Hij had o.a. twee drummers meegenomen. Nee, één gaf geen herrie genoeg. Tjonge, wat een spektakel, maar geweldig. De jongens en wij natuurlijk ook geno-ten ten volle. En na elk nummer nam Richard zijn applaus in ont-vangst met gestrekte armen, om-hoog naar de hemel gericht. Ja, hij was ook religieus geworden. En na dit geweld komt onze oude Chuck Berry, 72 jaar, het toneel opge-wandeld. Heel rustig, met een zee-man pet op. En als hij begint te spe-len en te zingen klinkt dit een beetje

© BCB Nr: 97 April 2017                                                                         (index)                                               www.bullitcountry.nl 

mager na al dat vorige geweld. Het lijkt even een deceptie te worden. Maar na twee nummers ben je aan de reductie gewend en komen de Fans los. Ja, dat komt ook door zijn uitstraling. Zijn nummers klinken geweldig en zeker wordt het publiek onvoorwaardelijk naar hem toe ge-trokken. De Duckwalk en de spagaat gaan hem, ook nu nog, geweldig af. Wat een energie! Ja het was gewel-dig geweest en ook de jongens had-den het fantastisch gevonden. En dat konden ze ons niet meer afne-men.

Afscheid van onze Chuck for ever, maar niet van zijn muziek. Datwastweer. Vr.gr. Crook

© BCB Nr: 97 April 2017                                                                         (index)                                               www.bullitcountry.nl