Reportage

Ommetje naar LembataDe onvergetelijke reis van Tineke en Flip Verschoor

Meisje in…

De verhalen van Hap, Rahina en Midiline

Sponsors

Geloof, hoop en liefdeVolgens Ruud de Wild

februari 2012

Specialjaar-

verslag

2 Inhoud

Girls first Magazine is en uitgave van Plan Nederland, februari 2012Meningen en standpunten in dit tijdschrift naar voren

gebracht, hoeven niet overeen te stemmen met de

visie van Plan.

CoördinatieNicole Baltussen

Redactie en eindredactieUlrike Schmidt (Meander Media), Saskia Reitsma

VormgevingRuth Catsburg

DrukwerkbegeleidingMichael Zandwijken

Aan dit nummer werkten meeDennis Brussaard, Isabel Nabuurs, Sharon Roose,

Nanouk Sabel, Sander Stoepker, Tineke en Flip

Verschoor, Ruud de Wild

Plan NederlandPostbus 75454,

1070 AL Amsterdam

Van Boshuizenstraat 12,

1083 BA Amsterdam

020 549 55 20 (particuliere sponsors)

020 549 53 04 (bedrijven)

info@plannederland.nl

bedrijven@plannederland.nl

www.plannederland.nl

@plannederland

www.becauseiamagirl.hyves.nl/

www.facebook.com/plannederland

Dit betekenen de verwijsiconen

Terug naar de inhoud

Reageer ook!

Ga naar deze link

Mail ons

Rabobank: 39.35.86.766

ING: 3452100

colofonInhoud

Kid

s fi

rst

Beste sponsors…

Dilemma Voedselhulp

Geven of niet geven?Drie meisjes, drie verhalen

Wereldnieuws

Geloof, hoop en liefde Column van Ruud de Wild

NL nieuws

Ommetje naar Lembata De onvergetelijke reis van Tineke en Flip Verschoor

Standplaats: Amsterdam

Plan Nederland in cijfersJaarverslag in een notendop

Heel veel

dank voor

jullie steun!

7‘Mijn Plan’ – zeven gewetensvragenDe eerlijke antwoorden van vrijwilliger Nanouk Sabel

3

In dit eerste nummer van Girls first magazine in het nieuwe jaar wil ik jullie een heel gelukkig 2012 wensen en jullie heel hartelijk danken voor jullie steun in het jaar dat achter ons ligt. Dankzij jullie, 112.278 Nederlandse sponsors, hebben we met een groot aantal projecten en grootschalige pro-gramma’s weer een verschil gemaakt in het leven van de armste en meest kwetsbare kinderen van deze wereld. In deze bijzondere uitgave van Girls first magazine willen we jullie daarvan een indruk geven.

Bij Plan Nederland kijken we terug op een veelbewogen jaar, waarin we trots zijn op de resultaten die we hebben geboekt en ons zorgen blijven maken over de aanhoudende nood van kinderen. Want ook in 2011 kregen kinderen te maken met de gevolgen van armoede, geweld en de verwoestende kracht van natuurrampen. De cholera-uitbraak in het door een aardbeving verwoeste Haïti, een tsunami en een vulkaanuitbarsting in Indonesië, overstromingen in Colombia, de tsunami in Japan, een orkaan in El Salvador, de hongersnood in Oost-Afrika. We hebben jullie over deze rampen bericht en velen van jullie hebben gul gegeven. Mede daardoor kon Plan in rampgebieden levens redden, ontheemden onderdak geven, zorgen voor voedsel en water en kinderen beschermen. Want ook al is Plan geen noodhulporganisatie, als een ramp toeslaat in een van onze werkgebieden zijn we er om te doen wat moet gebeuren. Bij alle ellende is het goede nieuws dus dat Plan veel doet en veel kán doen om kinderen te steunen en voor erger te behoeden. Vooral voor meisjes is dat vaak letterlijk van levensbelang. Want juist zij zijn extra kwetsbaar voor misbruik en uitbuiting na een ramp.Dat sterkt ons in de overtuiging dat we voor meisjes moeten blijven vechten. Het is hartverwarmend te merken dat jullie ons ook daarin steunen en dat we het samen voor elkaar hebben gekregen dat de Verenigde Naties 11 oktober hebben uitgeroepen tot Wereldmeisjesdag!

Beste sponsors,

4 Kort

We zijn het nieuwe jaar vol goede moed en vechtlust begonnen. Want we leven in een wereld in crisis, die ons allemaal voor nieuwe uitdagingen plaatst. Maar ik ben optimis-tisch. Door mijn jaren in ontwikkelingslanden ben ik me nog eens extra gaan realiseren hoe veel we hebben in Nederland, ook nu het crisis is. Winkels, scholen, universiteiten, verharde wegen, openbaar vervoer, water, gas, riolering, elektriciteit, dokters, apotheken, uitkerin-gen… In de landen waar Plan werkt, betekent armoede dat er niets is. Helemaal niets. Dat je alles met je eigen handen moet opbouwen en dat er geen zekerheden zijn. Zelfs niet of je die dag wel iets te eten hebt. En in die dagelijkse, uitputtende strijd om te overleven, zijn er geen keuzes, zelden kansen en nauwelijks toekomstperspectief. Armoede raakt me diep en ik ben blij dat we er bij Plan werkelijk iets aan doen. Daarom ben ik zo trots op jullie, onze sponsors, die ons door dik en dun trouw zijn en die in ons geloven, ons vertrouwen, ons steunen en via ons kinderen kansen geven.

We kunnen bij Plan de grote crises in de wereld niet oplossen, maar we kunnen wel stap voor stap werken aan duurzame armoedebestrijding. De successen die we daarmee boeken, zorgen voor een blijvende ommekeer in het leven van kinderen. Voor de meisjes uit het district van de Zambiaanse chief Kasoma Lwela bijvoorbeeld, die na lobby van Plan het uithuwelijken van meisjes heeft verboden; voor de pottenbakkerskinderen in Shebedino (Ethiopië) die met steun van Plan nu naar school gaan in plaats van elke dag loodzwaar werk te doen; voor meisjes in Brazilië die niet langer gedwongen zijn in de seksindustrie te werken.Het zijn maar een paar voorbeelden van de resultaten van Plan, die als stapstenen de weg markeren naar een betere toekomst voor meisjes en jongens in ontwikkelingslanden. En dat kunnen we alleen doen met jullie steun.Daarom zeg ik nog een keer, ook namens alle kinderen voor wie wij samen werken: heel hartelijk dank!

Met vriendelijke groet,

Monique van ’t HekAlgemeen directeur Plan Nederland

Hier vind je ons volledige jaarverslag

5

Heb je een vraag aan

Monique van 't Hek,

stel 'm dan hier.

6 Het dilemma

Het slechte nieuws is na-melijk dat honger geen prio-

riteit heeft voor machthebbers die werkelijk een verschil zouden

kunnen maken. En zo kon het gebeu-ren dat 13,3 miljoen mensen in oostelijk

Afrika met de hongerdood werden be-dreigd, ook al zag de wereld dat een half jaar

van tevoren aankomen.

Wat doe je dan als individu of als niet-politieke ont-wikkelingsorganisatie? Als het alle slimme koppen in de

wereld niet lukt om een humanitaire ramp te voorkomen, moeten we dan nog wel geld storten? Steunen we niet indirect

corrupte regimes? Maken we mensen niet afhankelijk van hulp? Is het geen druppel op een gloeiende plaat? En bovendien: hebben we

hier niet ook problemen genoeg? Er zijn steeds meer mensen die van de voedselbank afhankelijk zijn.

Het zijn allemaal terechte vragen. Maar uiteindelijk telt maar één antwoord: we kunnen niet met onze handen in de zakken toekijken terwijl miljoenen mensen ver-

hongeren. Humanitaire hulp is dus een noodzaak zolang er mensen zijn die hulp nodig hebben. Dat betekent overigens niet dat we ons moeten neerleggen bij noodhulp alleen.

De kennis die er is van duurzame landbouw en geavanceerd watermanagement moet worden aangewend voor blijvende oplossingen. Als het landen als Australië, Zuid-Afrika, Egypte en Israël

is gelukt is om hun droogteprobleem aan te pakken, dan kan dat ook elders. Plan zoekt dan ook naar duurzame oplossingen voor het voedselprobleem in ontwikkelingslanden. En als er kinderen in nood zijn,

biedt Plan noodhulp, alle terechte vragen ten spijt. Het gaat hier over geld, maar daar over mensenlevens.

Chris Soebroto, Program Information Coordinator van Plan

Wereldwijd lijden 925 miljoen mensen honger, zo blijkt uit een raming van de Verenigde Naties. Als al deze mensen in één land zouden leven, zou deze ‘Hongerrepubliek’ de op twee na grootste natie ter wereld zijn. Alleen China (1,3 miljard mensen) en India (1,2 miljard mensen) zijn groter. Maar hoe lang nog? Want de bevolking van de ‘hongerstaat’ groeit hard.

De reden hiervoor ligt in een combinatie van factoren die het honger-probleem veroorzaken en in stand houden. Een wereldwijde toename van natuurrampen, prijzen voor brandstof en voedsel die de pan uit rijzen, speculatie op de wereldvoedselmarkt, gebrekkig handelsbeleid en aanhoudende droogte en voortslepende gewapende conflicten in de landen die het betreft.

Na de hongersnood in 1984 in Ethiopië ontwik-kelden de Verenigde Naties een waarschuwings- systeem bij droogte en een dreigende voedselcrisis. Dit ‘Famine Early Warning Systems Network’ blijkt goed te wer-ken. Het voorspelde de hongers-nood in de Hoorn van Afrika van afgelopen zomer en de VN gaf waarschuwingen af, máánden voordat het nieuws massaal in de media kwam. En toch greep niemand op tijd in.

Voedselhulp. Geven of niet geven? Het dilemma

7NL nieuwsNL nieuws

Sparen tegen kinderarbeidASN Bank en Plan Nederland hebben de krachten gebundeld om kinderarbeid aan te pakken. Vanaf januari 2011 kunnen ASN-klanten met een rekening Ideaal-sparen het thema ‘tegen kinderarbeid’ steunen. Namens hen doneert ASN Bank dan uit eigen portemonnee een bedrag aan projecten tegen kinderarbeid. Dus hoe meer klanten dit thema kiezen, hoe groter de schenking aan de projecten. Een van deze projecten is een programma van Plan in de Bengaalse hoofdstad Dhaka. Daar werken duizenden jonge meisjes onder erbarmelijke omstandighe-den als ‘huisslavinnen’. Zij kunnen niet naar school, krijgen nauwelijks verzorging en leven een geïsoleerd en uitzichtloos leven.Plan komt op voor deze meisjes door opvanghuizen open te stellen. Plan zorgt er-voor dat ze les krijgen en praktische vaardigheden leren en dat ze medische zorg en juridische hulp krijgen als dat nodig is. En Plan helpt hen hun verschrikkelijke ervaringen te verwerken zodat ze een nieuwe toekomst kunnen opbouwen.

Wil je de meisjes in Dhaka steunen? Open dan vóór 1 april 2012 een rekening ASN Ideaalsparen bij de ASN Bank via www.asnbank.nl/plan Namens jou doneert ASN Bank 15 euro aan het project van Plan. Bovendien ontvang je ‘Wereldmeiden’, een boek met aangrijpende verhalen van Nederlandse schrijvers over meisjes in ontwikkelingslanden, als je via deze link een rekening Ideaalsparen opent.

11 oktober wordt Wereldmeisjesdag!Wereldmeisjesdag is een feit! Na jarenlange internationale lobby van Plan hebben de Verenigde Naties tijdens de Algemene Vergadering eind vorig jaar 11 oktober uitgeroepen tot internationale Wereldmeisjesdag (International Day of the Girl Child). Wereldmeisjesdag zal aandacht vragen voor de achtergestelde positie van meisjes in ontwikkelingslanden. Monique van ’t Hek, directeur van Plan Nederland is heel blij met het besluit van de VN: “Meisjes moeten als tweederangsburgers door het leven en krijgen niet de kans volwaardig mee te doen in de samenleving. Dat is onrechtvaardig en zet ook een rem op de economische groei.” Samen met meisjes wereldwijd lobbyde Plan vier jaar voor Wereldmeisjesdag.

8 NL nieuws

De ruggengraat van PlanZe zijn de ruggengraat van Plan: de duizenden sponsors en de honderden vrijwilligers, die allemaal samen

tientallen, zo niet honderden jaren in touw zijn voor kinderen in ontwikkelingslanden. Ze hebben daar-

voor allemaal hun eigen redenen en hun eigen bijzondere verhaal.

Ereburgers van Culpina, Bolivia

Gerrie en Jan Vermeer, sinds 1995 sponsor, zijn ereburgers van Culpina, een stad in de bergen in het zuidoos-ten van Bolivia. Zij sponsorden Sandra, Paulino, Delia en Marcos en voelen zich zo thuis in Bolivia dat zij er afge-lopen voorjaar een stuk grond hebben gekocht om daar in de toekomst hun huis te bouwen: “Nu verbouwt een plaatselijke boer er zijn gewassen en hij houdt het tegelijk netjes.”

Pieken voor Bolivia

Tien keer naar Egypte

Dini Goorman is al minstens tien keer op bezoek geweest bij haar Egyptische spon-

sorkinderen Amira (10) en Rabab (bijna 18). Dini is sinds 1992 sponsor en koos er

bewust voor om meisjes te steunen: “Twintig jaar geleden waren meisjes in Egypte

erg achtergesteld. Daar wilde ik iets aan doen. Ik zie dat de situatie in de loop van

de jaren beter is geworden. Amira zal in ieder geval niet voor haar achttiende ver-

jaardag uitgehuwelijkt worden. Daarna heeft Plan er natuurlijk geen zicht meer op.”

35 jaar sponsor

“Van jongs af aan ben ik opgevoed met een oog voor de verre ander in onze wereld”, vertelt Ellis Mensinga. “Zo stond in mijn kinderjaren het papieren spaar-potje van ‘Gast aan Tafel’ altijd op onze eettafel. Dus toen ik rond mijn 18e van Plan hoorde en begreep dat de gelden bestemd zijn voor de opbouw van de gehele gemeenschap, vond ik dat een goede ontwikkeling en heb ik me aange-meld als sponsor.” Dat is nu 35 jaar gelden. Mevrouw Mensinga is daarmee een van de trouwste sponsors van Plan Nederland.

Mijn column in dagblad de Pers

Ze is 22 en daarmee een van de jong-ste vrijwilligers van Plan Nederland. Sanne van Bentum studeert journalis-tiek en twijfelt geen moment over haar vrijwilligershoogtepunt van het afgelo-pen jaar. “In juli is het me gelukt om mijn column over het aborteren van ongeboren meisjes in India geplaatst te krijgen in dagblad De Pers. De krant heeft een oplage van 250.000 exem-plaren. Dat vond ik heel gaaf!”.

9

Zoveel mensen, zoveel meningen… Lezers over Girls first magazine: Mooi om positieve verhalen te lezen, heeft een positieve uitstraling. + Geen brieven en magazines en boekjes meer sturen, is geldverspilling. + Richt zich te veel op meisjes de laatste tijd. + Gemakkelijk leesbare overzichtelijke infor-matie, goede beschrijvingen. + Jammer dat alles Engels is, ik spreek geen Engels. + Zonde van het geld, zonde van het papier. + Nieuw magazine is beter en interessanter geworden. + Het formaat is fijn, het pakt gemakkelijk. + Goed overzicht van de problemen en oplossingen, mooie foto’s! + Ik moet al die rommel niet. + Het blad is vernieuwend en interessant. + Het mag wel iets eenvoudiger, te populair verpakt. + Het is hoog tijd dat er wereldwijd meer aandacht aan meisjes wordt besteed. + Fijne aantrekkelijke uitstraling. + Ik vind het een prachtige nieuwsbrief, heel informatief met mooie foto’s. Hij raakt mij in mijn hart. + Ga zo door!

Ondervraagd door Caroline Tensen

Het begon 21 jaar geleden met vrijwillig vertaalwerk, maar al gauw deden mevrouw en meneer Verzijlbergen nog veel meer voor Plan. Meneer Verzijl-bergen geeft bijvoorbeeld ook trainingen presentatietechnieken aan andere vrijwilligers. ”Het hoort op een gegeven moment bij je manier van leven en je maakt als vrijwilliger ook bijzondere dingen mee. Zo zijn we ooit nog eens ondervraagd door Caroline Tensen in een tv-quiz!”

Afzien voor €4.219,50

Edwin van Anraad liep in septem-ber 2010 de marathon van Berlijn en liet iedere kilometer sponsoren. Opbrengst: 4.219,50 euro voor ruim 42.195 meter afzien, zij het “in de beste omstandigheden van de we-reld. Ik wil de opbrengsten ten goede laten komen aan onderwijsprojecten van Plan in landen in Latijns-Ameri-ka waar ik zelf ook iets mee heb.”

De marathon van Edwin

Drijvende kracht van Schaatsen

en Zwemmen voor Water

Vrijwilliger Gerdie Stikkelman was 11 jaar de drijvende kracht van Plans landelijke scholierenactie Schaatsen en Zwemmen voor Water. Als evenemen-tencoördinator Gelderland Oost regelde ze de actie plaatselijk vlekkeloos en min of meer in haar eentje. Gerdie moet he-laas om persoonlijke redenen stoppen met haar omvangrijke vrijwilligersta-ken. We zullen haar missen..

NL nieuws

De Stichting Education Fund, waarin Plan Nederland en AkzoNobel samenwerken, bestaat 15 jaar! Plan Nederland en AkzoNobel zijn trots op wat ze in deze jaren samen hebben bereikt. Dankzij de vaste jaarlijkse bijdrage van Ak-zoNobel, aangevuld met de opbrengst uit acties van mede-werkers, kunnen duizenden kinderen naar school.

In het kader van het jubileum vond AkzoNobel het vooral belangrijk medewerkers wereldwijd te betrekken. En dat is gelukt. Medewerkers hebben zich massaal ingezet voor beroepsopleidingen voor jongeren in India, Viet-nam en Brazilië. In China heeft de verkoop van T-shirts € 8.000 opgeleverd, een manager in de VS vroeg haar gasten om een donatie in plaats van een bloemetje en heeft daarmee zo’n € 415 opgehaald.

Als klap op de vuurpijl eindigde een casinoavond voor klanten en medewerkers in Duitsland met een positief

saldo van € 57.909 voor het Education Fund! In totaal is sinds de oprichting van het Education Fund in 1994 maar liefst € 2 miljoen besteed aan zestig projecten.

Ga hier naar de website van AkzoNobel

10 NL nieuws

Jubileum AkzoNobel Education Fund: duizenden kinderen naar school

Schaatsen en Zwemmen voor Mali: de tussenstand

Ruim 30.000 leerlingen van 300 scholen gingen in novem-ber de ijsbaan op of het zwembad in om te schaatsen en te zwemmen voor veilig drinkwater in Afrika. De totale op-brengst van de tweejaarlijkse scholierenactie van Plan Ne-derland is nog niet bekend, maar er is wél al een tussenstand. Op 1 januari stond de meter op: € 525.337,04! Gemiddeld hebben de sportieve scholieren tot nu toe ieder maar liefst € 38,96 opgehaald voor hun Afrikaanse leeftijdgenoten. Want de opbrengst van Schaatsen en Zwemmen voor Water is bestemd voor een groot drinkwater- en hygiëneproject in het droge Mali. Schaatsen en Zwemmen voor Water is mede mogelijk door de Postcode Loterij.Bekijk de filmpjes

De gevolgen van klimaatverandering zijn voor bijna ieder-een vervelend. Maar uitgerekend de meest kwetsbare groe-pen in de wereld hebben er het meeste last van. Kinderen in ontwikkelingslanden krijgen ‘t het zwaarst te verduren bij honger, ziektes, volksverhuizingen en conflicten over hulp-bronnen, die allemaal het gevolg zijn van klimaatverande-ring. Plan treft daarom maatregelen om zo duurzaam moge-lijk te werken, om erosie tegen te gaan en de gevolgen van klimaatverandering waar mogelijk te verminderen.

ZonnekokersEen voorbeeld daarvan is het proefproject ‘Light up our Lives’, mogelijk wordt gemaakt door de Postcode Loterij, in het droge Lalibela in Ethiopië. Energiebronnen zijn er schaars en de erosie door ontbossing is alarmerend. Door klimaatverandering blijven de seizoenregens bovendien steeds vaker uit. Hout, de enige beschikbare energiebron, is steeds moeilijker te vinden, dus zijn meisjes vaak uren per dag kwijt aan houtsprokkelen. Ze kunnen daardoor niet naar school en lopen – ver van huis op zoek naar hout – het risico verkracht te worden. Als gevolg van de lange droge periodes komt er vaak maar één oogst per jaar van het land in plaats van twee.Plan werkt in Lalibela daarom tegen ontbossing en vóór ver-betering van de voedselzekerheid door alternatieve bronnen

van inkomsten. Plan installeert in dat kader irrigatiepompen op basis van zonne-energie om de landbouwopbrengsten te verbeteren. Zonnekokers, energiezuinige oventjes en accu’s op zonne-energie vervangen voor 80 procent het sprokkel-hout. En omdat de zonnekokers en energiezuinige oventjes lokaal worden gemaakt, zorgt de productie en verkoop voor extra inkomsten. Vooral meisjes en vrouwen profiteren hier-van, want de coöperatie die hiervoor is opgezet, bestaat vooral uit meisjes en vrouwen.

Compensatie CO2-uitstootOok Plan Nederland draagt een steentje bij aan een duur-zame samenleving door met de bedrijfsvoering zo weinig mogelijk CO2-uitstoot te veroorzaken en de resterende uit-stoot te compenseren. Plan Nederland regelt dat nu via de Climate Neutral Group en GreenSeat maar verwacht dat vanaf het komende jaar te kunnen doen via het pro-ject ‘Light up our Lives’. Als het proefproject in 2012 naar verwachting verloopt, wordt het project uitgebreid en ge-certificeerd als klimaatmitigatieproject, een project dat de uitstoot van broeikasgassen voorkomt.

Lees meer over duurzaamheid bij Plan

in het volledige jaarverslag

Zonne-energie voor Lalibela

12 Meisje in...

Drie meisjes, drie verhalenPlan steunde het afgelopen

jaar 1,24 miljoen kinderen

wereldwijd. 1,24 miljoen

kinderen met elk eigen

problemen, eigen dromen

en een eigen verhaal.

Verhalen als die van Rahina,

Hap en Midiline. Drie meis-

jes, drie werelddelen, drie

verhalen.

Hap (11) woont in een klein dorp in de afgelegen Vietnamese bergprovincie Ha Giang,

thuisland van een van de vergeten minderheden van Vietnam. Hap loopt iedere

ochtend het lange steile bergpad naar school voor een paar uur les. En als ze thuiskomt, moet ze aan

het werk. Ze kookt, sprokkelt hout, maait gras voor de twee buffels en zorgt voor de kippen en de

geiten. Het leven is hard in Ha Giang. Plan wil de stem van de bergkinderen laten horen en werkt aan

betere levensomstandigheden en toekomstkansen voor en Hap en de andere vergeten kinderen van

Ha Giang.

Kijk naar een dag uit het leven van Hap

14 Kort

Midiline(14) is een van de miljoenen

kinderen van wie het leven

werd verscheurd door de ver-

woestende aardbeving die Ha-

iti trof in januari 2010. Midiline

krabbelt beetje bij beetje weer

overeind en vindt een veilige

plek in het kindercentrum dat

Plan heeft ingericht. Hier zingt

ze, danst ze, sport samen met

andere kinderen en kan weer

lachen. Zo verwerkt ze haar

verschrikkelijke ervaringen en

wordt weer sterk. “We leren dat

we altijd moeten blijven hopen.

Dat we zo samen moedig kun-

nen zijn.”

Rahina (9) woont bij haar bejaarde oma in een klein dorp in het arme

Noorden van Ghana, waar Plan nog niet lang werkt. Rahina gaat

naar school; dat is nu nog de enige plek waar ze kind kan zijn. Want thuis heeft ze de verantwoor-

delijkheden van een volwassene. Ze doet het huishouden en verzorgt haar oma als die ziek is. Plan

zet in Ghana het grootschalige Girl Power-programma op om de situatie van meisjes te verbeteren.

Juist voor meisjes als Rahina.

16 Wereldnieuws

Zambiaanse chief verbiedt kindhuwelijkChief Kasoma Lwela van de Zambiaanse Mansa-stam heeft het uithuwelijken van jonge meisjes in zijn chiefdom verbo-den, op straffe van zware sancties. De chief nam zijn besluit door de samenwerking met Plan om de levensomstandighe-den van kinderen in de regio te verbeteren. Volgens de Zambiaanse wet mogen meisjes vóór hun 21e niet trouwen. Maar op het Zambiaanse platteland is het heel ge-woon dat jonge meisjes worden uitgehuwelijkt. Arme families zien dochters vaak als economische last. Een huwelijk biedt uitkomst, want in Zambia zorgt een man niet alleen voor zijn bruid, maar ook voor zijn schoonfamilie. Voor de meisjes zijn de gevolgen van uithuwelijking meestal verschrikkelijk: ze mogen niet meer naar school, hun gezondheid loopt gevaar als ze te jong zwanger worden en ze zijn kwetsbaar voor mishandeling en misbruik.

Lees meer

Investeren in onderwijs voor meisjes is een sleutelfactor bij het oplossen van het armoedeprobleem. Plan reser-veert daarom de komende drie jaar $ 55 miljoen extra voor onderwijs voor meisjes. Dit betekent dat nog eens 8 miljoen meisjes naar school kunnen. Het extra bedrag komt bovenop de $ 113 miljoen die Plan nu al besteedt aan onderwijsprojecten. De extra $ 55 miljoen voor meisjeson-derwijs is Plans bijdrage in het dichten van het gat van $ 8 miljard dat nodig is om het millenniumdoel ‘onderwijs voor alle kinderen' in 2015 te halen. Plan roept overheden en andere inter-nationale organisaties op ook extra bij te dragen.

$ 55 miljoen extra voor meisjesonderwijs

Miljoenen Pakistani raakten in de overstromingsramp eind 2010 alles kwijt. En tussen alle spullen die verwoest wer-den door het water zaten ook paspoorten, rijbewijzen en geboortecertificaten. Duizenden mensen konden daardoor niet bewijzen dat ze zijn wie ze zijn. In een noodsituatie is dat vaak een zaak van leven of dood. Wie zich niet kan identificeren, kan zich niet zomaar inschrij-ven voor opvang, krijgt geen voedselhulp en kan later niet aantonen dat bezittingen van hen zijn. Plan ijvert in Pakistan al jaren voor geboorteregistratie. In de opvangkampen registreerde Plan ruim 50.000 mensen, vooral kinderen, opnieuw.

Plan heeft in Pakistan de afgelopen jaren campagne ge-voerd voor geboorteregistratie en 1,6 miljoen kinderen ge-registreerd. Het belang daarvan bewees zich ook tijdens de watersnoodramp. Geregistreerde kinderen die in de vluchte-lingenstroom hun ouders waren kwijtgeraakt, konden via het systeem met hun ouders worden herenigd. Bovendien zijn geregistreerde kinderen beter beschermd tegen misbruik en uitbuiting. De ervaring leert dat mensenhandelaren een ramp aangrijpen om kwetsbare, alleenstaande kinderen te ronselen en te verhandelen.

Bekijk het filmpje

Geboortebewijs, van levensbelang na een ramp

17Wereldnieuws

Seksueel geweld komt veel voor in Brazilië en vooral meisjes uit lage inkomensgroe,pen zijn daar slachtoffer van. Omdat ze zijn misbruikt, worden ze als oneerbaar gezien, maken school niet af en kunnen moeilijk werk vin-den. Om te overleven, belanden de meiden vaak in de prostitutie. Vooral in badplaatsen in het noordoosten, waar internationaal toerisme enorm groeit, zijn zij een gemakkelijke prooi voor seksuele uitbuiting en zelfs men-

Plan stopt seksueel geweld in Braziliësenhandel. Meer dan 80 procent van de slachtoffers van sekstoerisme zijn meisjes tussen de 12 en 18 jaar.In het project ‘Let’s talk about sex - opleiding en werk in plaats van sek-suele uitbuiting’, dat mede mogleijk is door de Postcode Loterij, werkt Plan samen met Nederlandse reisorgani-saties, waaronder TUI Nederland, en Braziliaanse en internationale hulpor-ganisaties om sekstoerisme in Noordoost-Brazilië aan te pakken.

Meisjes, jongens en hun ouders krijgen voorlichting over de risico’s van seksueel geweld, kinderrechten en het voorkomen van seksueel ge-weld en seksuele uitbuiting. Ook krijgen meisjes de kans een be-roepsopleiding te volgen waarmee zij werk kunnen vinden. Bovendien worden (Nederlandse) toeristen voor-gelicht over de gevolgen van sekstoe-risme en wat zij kunnen doen om dat te bestrijden en te voorkomen.

18

Eindelijk tijd voor schoolHaji (10) en Aster (9) uit Shebedino, Ethiopië, hielpen hun moeders iedere dag bij het pottenbakken en het ma-ken van klei-ovens. Het was hun taak de keiharde droge brokken grond fijn te maken, zodat er klei van kan worden gemaakt. Loodzwaar werk en door het stof ook nog slecht voor de longen. “Ik moest elke ochtend meehelpen om de brokken grond met een stok fijn te slaan”, vertelt Haji. “En als ik dan ‘s middags naar school ging, zat ik onder het stof en hoestte ik heel erg. Ik was vaak ver-schrikkelijk moe. Maar ik moest mijn moeder wel helpen, anders kon ze geen potten en ovens maken en had-den wij niets te eten.” Aster: “Soms was er zoveel te doen, dat ik ‘s avonds ook nog grond moest fijnmaken. En dan kon ik geen huiswerk maken.”De pottenbakkers van Shebedino hebben inmiddels via Plan machi-nes gekregen die de harde brok-ken grond verpulveren. Meer dan 50 kinderen in en rond Shebedino hoeven nu niet meer mee te werken en hebben alle tijd voor school en huiswerk.

Oog in oog met CatherineHet is mei. Plan Filipijnen viert haar vijftigste verjaardag en voor iedereen op het feest is het een bijzondere avond vol herinneringen, onverwachte prijzen en erkenning voor het belangrijke werk dat we met z’n allen doen. Voor mij wordt het de avond van een klein wonder.

Ik heb een foto bij me van Catherine, het meisje dat mijn vrouw Maggie en ik sponsoren. Catherine is Filipijnse en ik wil de foto graag laten zien aan mijn Filipijnse collega’s. De foto staat thuis in Engeland op de schoorsteenmantel en doet ons dagelijks even denken aan het tengere meisje van wie we al tien jaar sponsor zijn.Catherine woont ver van Manilla in een klein dorp in Oost-Samar. Maggie en ik hebben het er regelmatig over dat we haar en haar familie een keer willen gaan opzoeken, maar het komt er steeds niet van. Tot vanavond. Want als ik op het punt sta om nog even naar mijn hotel te gaan voor een paar telefoontjes, houdt een collega me tegen en vraagt me nog een momentje terug te gaan naar de ta-fel waar ik net zat. En daar is Catherine, in levende lijve. Met haar vader.

Dit is zo’n moment dat je hart een slag mist en de tijd stilstaat. Ik ben even niet de Chief Executive Officer van Plan International, maar gewoon een van de miljoen sponsors die het werk van onze organisatie mogelijk maken. Ik kan even niets zeggen en weet niet wie zenuwachtiger is, Catherine of ik. Na ruim tien jaar sta ik eindelijk oog in oog met haar. Wat is ze klein! En wat heeft ze een mooie feestjurk aan. Beetje bij beetje ontdooit ze en vertelt me hoe ze van school geniet en dat ze later leerkracht wil worden. De speech die ik had voorbereid, verdwijnt in de prullenbak. De ontmoeting met Catherine en haar vader en wat dat met mij doet bepaalt de toon van wat ik met mijn collega’s wil delen. Ik voel me zo bevoorrecht en gelukkig dat ik hier sta, met Catherine, met al mijn collega’s. Deze ontmoeting bevestigt voor mij de kern van wat we bij Plan doen: de heel persoonlijke relatie met kinderen die de power heeft het leven van miljoenen te veranderen en die een verbon-denheid creëert die zich over de hele wereld uitstrekt. Wat ben ik trots dat ik daar deel van uitmaak.

Nigel ChapmanCEO Plan International

19Wereldnieuws

20 In cijfers

Plan Nederland in cijfers - 2010/2011

Zij droegen bij aan het werk van Plan Nederland.

Per 1 juli 2011: 84.744 kindsponsors, 90 medewerkers, 27.534 structurele projectsponsors, 350 vrijwilligers, 8.246 eenmalige projectsponsors. 93.347 kinderen werden via Plan Nederland gesponsord.

Kosten beheer en administratieDit zijn de kosten die Plan Nederland maakt voor de (interne) be-heersing en de admini-stratievoering.

Werving batenOm geld binnen te krij-gen moet Plan werven. Plan gaat bijvoorbeeld langs de deuren, stuurt mailings en schrijft projectvoorstellen om subsidie aan te vragen. Want om geld binnen te krijgen, moet je eerst investeren.

Bestedingen aan de doelstellingDit zijn de financiële bijdragen aan de projecten in de programmalanden en voor voorlichting en bewustwording (educatie) in Nederland.

Inkomsten uit subsidiesDit zijn subsidies van de Nederlandse over-heid en de Europese Unie.

€ 38.924.000€ 1.447.000

€ 3.676.000

Uitgaven: € 44.047.000 Inkomsten: € 44.993.000

€ 237.000

€ 5.915.000

€ 31.331.000€ 7.510.000Inkomsten uit acties van derdenDit is geld van de Postcode Loterij en de Samenwerkende Hulp Organisaties (SHO).

Rente en overige baten

Inkomsten uit eigen fond-senwervingDit zijn de inkomsten uit kindspon-soring en project-sponsoring; bij-dragen van particulieren, bedrijven, scholen en stichtingen.

21In cijfers

Een impressie van wereldwijde resultaten in het verslagjaar:

Plan Nederland in cijfers - 2010/2011

76.419 mensen kregen een

onderwijstraining.

In Bangladesh zijn 12.321 basisschoolleer-krachten opgeleid.

in 58.053 gemeenschappen voor 119,3 miljoen mensen

van wie 27,8 miljoen jongens

en 28,6 miljoen meisjes

Wereldwijd werkte Plan...

Sponsor-kinderen

Programma’s

ruim 1,5 miljoen kinderen waren bij Plan ingeschreven.

60%40%

meisjesjongens

Plan voerde

243 programma’s

uit en

6.932

projecten

175.886 mensen werden getraind als gezondheids-

werkers;

alleen al in Nepal zijn 182.465 kin-

deren ingeënt.

ABc

42.866 medewerkers van Plan en van partnerorganisaties en

68.339 dorpsbewoners kregen een training om bij te dragen aan kindbe-scherming.

Plan steunde 2.119 micro-financieringsorganisaties en

77.792 lokale spaar- en leen-groepen, onder andere in Nepal.

€€

Voor 122.927 huishou-dens werden de sani-taire voorzieningen en de hygiëne verbeterd.

In Bolivia organiseerde Plan 703 sessies over water en hygiëne.

5804 waterbronnen werden aangelegd of verbeterd.

Het volledige jaarverslag vind je hier.

Ben je een maatschappelijk bewuste gever of koop je je schuldgevoel af? (op een schaal van 0-10)

Meer een maatschappelijk bewuste gever, ik geef mezelf denk ik een 8. Toen ik twintig was heb ik een tijdje in Nicaragua gewoond, waarvan twee maanden bij Adela. Net zo oud als ik, had zij toen al vier kinderen. Haar man

verloor zijn werk en daarmee ook hun onderdak. Zo’n uitwisseling bindt en er zijn zo veel Adela’s in de wereld.

22 Mijn Plan

Wat is je persoonlijke

wapenfeit als het gaat

om gelijke rechten

voor mannen en vrouwen?

Ik heb niet één wapenfeit, maar streef naar een bewuste houding, bijvoorbeeld door zelf assertief te reageren op ongelijkheid of machogedrag in mijn eigen omge-ving, deel te nemen aan discussies over vrouwenhandel, door een slachtoffer van seksueel geweld te helpen en door me als vrijwilliger voor Plan in te zetten.

Wat is jou het

meest bijgebleven

van het afgelopen jaar?

Ik ben blij dat Plan de focus op meisjes durft te leggen. Ik geloof erin. De bezoekers die ik als vrijwil-liger op evenementen spreek, bevestigen dat.

De ellende en het onrecht in de wereld zijn zo groot. Wat is jouw recept tegen cynisme? Dat is een gevoel van solidariteit. Alle vormen van discrimina-tie en geweld tegen meisjes en vrouwen raken me enorm. En ja, ontwikkelingssamenwerking is complex. Dus wat niet goed gaat, vraagt om verbetering. Daarbij is een gezonde kritische houding niet lastig, maar zinvol.

Wat had Plan in 2010-2011

beter moeten doen?

Volgens mij had Plan nog meer en beter over geboekte resultaten kunnen vertellen aan sponsors, samenwer-kingspartners, vrijwilli-gers en andere relaties.

Wat is je ultieme ergernis op het gebied van

ontwikkelingssamenwerking?

‘Ver-van-mijn-bed-show’-reacties, als mensen vanuit een Westers referentiekader oordelen over de situatie in ontwik-kelingslanden. Ik heb er nog wel een paar.

Wat is jouw tip voor

een betere wereld?

Een goede relatie met jezelf, wees authentiek, respecteer elkaar en heb de moed te zeggen wat je vindt.

Wil je ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur ons een mailtje.

2

3

6

4

7

1

7gewetensvragen aan.... Vrijwilliger Nanouk Sabel

5

23In actie voor Plan

India… Ik ben er alleen maar overheen gevlogen, ooit… Maar als ik daar ter wereld was gekomen, zonder geboor-tebewijs, was ik misschien wel een arme schilder met een programmaatje op radio Mumbai en wist ik niet hoe oud ik was. Zonder gekheid, ik had meer geluk dan veel kinderen in India.

Ik ben een zogenaamde Bekende Nederlander. Dat heeft niet alleen maar voordelen, geloof me, maar één van de voordelen is dat ik me kan inzetten voor een goed doel en daarmee extra aandacht kan vragen voor dat doel. En ieder weldenkend mens die het zelf goed heeft, heeft toch iets over voor mensen die het moeilijker of slechter heb-ben?

Naast radio maken, is schilderen mijn werk en zo is het gekomen dat ik inmiddels twee ontwerpen heb gemaakt voor een project van Plan, die als geboortekaartje kunnen worden besteld. Met Babysvoorbabys.nl werft Plan Ne-derland fondsen voor een wereldwijd project om kinderen in India een geboortebewijs te geven. Met mijn schilde-rijen draag ik hopelijk een steentje bij om deze kinderen bestaansrecht te geven, met alles wat daarbij hoort. Hoe mooi is het om je creativiteit te gebruiken voor iets goeds? Vrolijke kleuren, een hart… Voor mij is dat een abstracte vorm van geloof, hoop en liefde. In India en in Nederland.

Ruud de WildPresentator Radio 538

Geloof,hoop en liefde

Met de actie Baby’s voor baby’s, die mede mogelijk is door de Postcode Loterij, komt Plan op voor de miljoenen kinde-ren in India die bij hun geboorte niet worden geregistreerd. Zij krijgen geen geboortebewijs en zijn daardoor veroordeeld tot een illegaal en rechteloos leven. Want zonder geboortebewijs bestaan ze officieel niet. Zij kunnen dus geen aanspraak ma-ken op hun rechten als staatsburger, zoals het recht op onder-wijs, gezondheidszorg of bescherming. Daardoor zijn zij extra kwetsbaar voor misbruik, uitbuiting en discriminatie.

Bestel je geboortekaartjes hier en ontvang

een gratis proefdruk met de code: PB4B1212

24 Sponsor op reis

“We kunnen ons nu een voorstelling maken van

hoe Fransisko leeft”, besluit Tineke Verschoor

haar verhaal van een onvergetelijke reis naar de

tienjarige Fransisko op het afgelegen Indonesi-

sche eiland Lembata. Tineke en haar man had-

den afgelopen juni toch al een reis naar Bali,

Sumba en Flores gepland en zochten net zo lang

tot ze een reisorganisatie vonden die een extra

‘ommetje’ naar Lembata mogelijk maakte.

Flip Verschoor is in Indonesië geboren. Daarom kozen hij en zijn vrouw Tineke er bewust voor via Plan een Indone-sisch kind te steunen. Dertig jaar geleden gingen ze voor het eerst op bezoek en vijftien jaar geleden nog een keer. Maar de reis van afgelopen zomer was in alle opzichten

uniek. Het ommetje naar Lembata kostte hen vier dagen reizen, maar de ontmoeting met sponsorkind Fransisko was dat waard.

Als ereburgers“Het was een nationale feestdag”, vertelt Tineke, “en ieder-een was dus vrij. In het dorp werden we welkom geheten door de burgemeester, door het hoofd van de school en door een groep dansende kinderen. Het was heel emotio-neel, zo’n feestelijke ontvangst. Al wil je eigenlijk natuurlijk helemaal niet als een soort ereburgers worden onthaald. We wilden graag gewoon door het dorp lopen en zien hoe de mensen hier leven.”

“Fransisko woont met zijn ouders, opa, oma, broers en zus-jes in een huis van gevlochten bamboe en metselwerk, met

Ommetje naar Lembata

25Sponsor op reis

een golfplaten dak. Buiten hebben ze een hurktoilet, dat door een aantal gezinnen wordt gebruikt. We hebben uitge-breid gegeten en gepraat, via de tolk. We sturen Fransisko wel eens een ansichtkaart en foto’s en zijn ouders hebben alles in een mapje bewaard. Nu konden we er zelf iets bij vertellen. Over Flip in de sneeuw, bijvoorbeeld.”

Ikat-sarong“Na het eten hebben we gedanst, een beetje onbeholpen, op onze Hollandse manier. Je voelt je toch al gauw lomp tussen de Indonesische mensen. En van Fransisko’s moeder kregen we allebei een Ikat-sarong. In Jontona weven de vrouwen de mooiste Ikat-stoffen, die ze verkopen via een coöperatie. De meisjes leren door te kijken hoe hun moeders weven. Drie centimeter per dag, want Ikats zijn heel bewerkelijk en dus kostbaar. We vonden onze sarongs daarom een veel te

waardevol cadeau en haast gênant om aan te nemen. Net of we een kind sponsoren in ruil voor zo’n ontvangst en een cadeau. Dat is het laatste wat we willen.”

“Maar de mensen gaan anders om met wat zij hebben. Zij delen alles, met elkaar en zelfs met vreemden. Dat merkten we ook weer op de terugreis. We gingen met de pont, een boot met twee verdiepingen en overladen met van al-les: grote gezinnen, geiten, kippen… We zaten hutje mutje naast de machinekamer gepropt. Maar iedereen bleef heel vrolijk en zorgzaam. Ik had een zitplaats geregeld voor ie-mand en kreeg spontaan als dank ook weer een mooie doek. Zo maar, van wildvreemden. Dat is ondenkbaar in Nederland.”

Ga mee op reis naar IndonesiëPlan organiseert in juni 2012 een unieke reis naar Indonesië, speciaal voor sponsors. De reis voert je naar het mooie Java, het betoverende Bali en naar de projecten van Plan in Rembang. Je gaat sponsorkinderen ontmoeten en de projecten bezoeken, maar ook genieten van de overweldigende Indonesische natuur en de indrukwekkende cultuur. Deze reis laat je het Indonesië zien van de kinderen die er leven.

Wil je meer weten? Bel Chris Soebroto (020 549 53 62) of kijk hier

Mijn favoriete wcEen enkele keer realiseer je je ook in een proper land als Nederland hoe verschrikkelijk belangrijk een goede wc is. Bijvoorbeeld als je noodge-dwongen naar een te veel gebruikte, halfverstopte, smerige wc op een festivalterrein moet… Maar door de bank genomen maken we zelden een gedachte vuil aan onze sanitaire voorzieningen. Schone wc’s zijn in Ne-derland zo vanzelfsprekend dat er een forse boete staat op wildplassen – op en wildpoepen vast helemaal. Maar in veel ontwikkelingslanden is dat helaas nog de normaalste zaak van de wereld. Ze moeten wel, want 2,6 miljard mensen hebben geen goede sanitaire voorzieningen. Met alle gevolgen van dien. Wereldwijd sterft om de 15 seconden een kind aan diarree, meestal veroorzaakt door met ontlasting besmet eten of drinkwater. Goede hygiëne – en goede wc’s – zijn dus van levensbelang. Met andere woorden: shit matters! Dus werken we er bij Plan aan om zoveel mogelijk mensen een wc te geven.

Als adviseur water, sanitatie en hygiëne kom ik dan ook graag bij de men-sen thuis. Zelfs bij mijn vrienden sta ik bekend als professioneel toiletbe-zoeker. Die denken dat ik, op reis voor mijn werk, hele dagen met m’n kop in wc’s hang. En deels is dat ook zo. Want niets zo interessant als het privaat, de wc, de poepdoos, de plee. Ik zie ze in alle soorten en maten.In Ghana zijn publieke toiletten heel gewoon. In Sierra Leone zie ik juist mensen vol trots hun eigen latrine bouwen van hout en steen, mét muurschilderingen. In Niger zijn grondstoffen schaars en worden latrines dus vaak gemaakt van stoffige takken en in Ethiopië ruiken ze juist naar verse dennenboom. Maar mijn favoriete wc staat in Nepal, waar ik door de kieren van de van takken gemaakte muur de prachtige bergen kon zien….

Sharon RooseWerkt als: adviseur water, sanitatie en hygiëne bij Plan NederlandWerkplek: AmsterdamLeeftijd: 33Heeft een relatie met: BarbaraWens: dat het kleinste kamertje de normaalste zaak van de wereld is, voor iedereen!

Plan NederlandAantal medewerkers: 90M/V: 40%/60%Gemiddelde leeftijd: 40 jaarGemiddeld aantal dienstjaren: 7Aantal toiletten: 5 voor vrouwen, 9 voor mannen

Standplaats: Amsterdam

In Brazilie zeggen ze beijinhos de coco

Dit heb je nodig:30 gr roomboter, 200 gr gecondenseerde zoete melk (bij veel supermarkten, naast de kokosmelk), 25 gr kokosmelk, 75 gr geraspte kokosnoot (vind je in de winkel bij de bakspullen)

Aan de slagVerwarm de roomboter in een pannetje tot hij smelt en doe er dan de gecondenseerde melk, de kokosmelk en 25 gr van de kokosrasp bij. Roer alles goed totdat het plakkerige goedje van de wanden van de pan loskomt en een beetje vaster wordt. Vorm dan met een lepeltje (of een spuitzak) balletjes van 2 cm doorsnee. Rol de balletjes achter elkaar in een schaaltje met kokosrasp tot overal wat kokos zit.

Carnaval in BrazilieBinnenkort vieren we in Nederland weer carna-val. Dat is hartstikke leuk, vooral in Brabant en Limburg. Maar voor écht carnaval moet je naar Brazilië. Daar is iedereen, rijk en arm, bijna een jaar bezig om er een enorm feest van te maken. En dat is het ook! Als het zover is, zijn de straten van de steden vól versierde wagens en dansende mensen in de meest prachtige kleren, met veel glitter en veren. En overal klinkt Braziliaanse muziek.

27Kids first

Kids first

maak je eigen masker Dit heb je nodig:

karton, een schaar, lijm, versiersels als kralen, pailletten

of gekleurde veertjes, een stuk dun elastiek

Zo maak je je eigen masker

Teken de vorm hierboven na op karton.

Knip het masker uit en versier ‘m zo mooi mogelijk. Maak

kleine gaatje aan de uiteinden en haal daar het elastiek door-

heen zodat je masker voor je ogen blijft zitten. Je bent klaar

voor carnaval in Brazilië!

recept voorkokoskusjes

Heel veel

dank voor

jullie steun!