www.11.be www.facebook.com/www11be

In het begin … Met deze twee zinnen nodigden Gentse schepen Rudy Coddens en 11.11.11-directeur Bogdan Vanden Berghe de bezoekers van de Gentse Boekenverkoop uit om mee te schrijven aan het verhaal ‘Gent in de wereld’. Van 22 tot 29 juni 2012 voegden 106 bezoekers via de facebookpagina van 11.11.11 hun zin toe aan het verhaal. Een verhaal met vele verrassende wendingen. Werkten mee aan deze uitgave: Rudy Coddens, 11.11.11, Gents Overlegplatform Noord-Zuid, Puetti Pelzer, Esmeralda Dutoit, Pieter Jossa, Pieter Jossa, Arno Schockaert, Arno Schockaert, Chiara Lammens, An Lescrauwaet, Angelique Vlaeminck, Lisa De Boever, Wanda Crepeele, Jan Van De Poel, Sofie De Langhe, Debby Van Linden, Liesbeth van Gr, Isis Vandenbroeck, Helena Breyne, Brend Vantournhout, Laurens Speeckaert, Luk Verbeke Elf, Kaat Mondelaers, Ann Martens, Carlotte Crevits, Sarah Craeghs, Katrien Van Hecke, Katoto Ann Gin, Heidi De Dobbelaere, Nel Soete, Maarten Cuelenaere, Caroline De Decker, Helena Aernoudts, Jill Dhondt, Elvira Crois, Merel Dhondt, Frank Luttens, Lidia Deschepper, Goedele Devillé, Joke Vermeersch, Marieke De Witte, Vincent Buytaert, Gert-Jan Standaert, Bieke Deleye, Inesje Van Braeckel, Jens De Wilde, Marlies Cornelis, Eva De Poorter, Freia Moens, Koen Van Acoleyen, Anton C.H. Hellemans, Delphine Simons, Pieter Taildeman, Laurien Vercruysse, Sonia de Groote, Laura Gekiere, Sven De Schutter, Lore Stassen, David Dupont, Sien Goderis, Christine Bogaert, Helena De Backer, Dave Grypdonck Sys, Dirk Sys, Ik Enal, Sanaa Ayaou, Elisabeth Joos, Micheline Braeckman, Wim Allegaert, Sharon Van Waeyenberghe, Kelly Braekman, Mieke Thienpont, Antonella Masariè, Saskia Hart, Nathalie Smet, Kaat Dumoulin, Astrid Naessens, Rosa De Geest, Martje Wijers, Dirk Elst, Chris Van Hauwaert, Astrid Van den Driessche, Eva Veldeman, Marc Tiefenthal, Yolanda De Baecke, Willy Pennoit, Tim Pennoit, Hector Zanvo, Jeroen Van Kerrebroeck, Esra Duran, Kristof Van De Vijver, Sarah Verhaeghe, Sarah Verhaeghe, Lode De Visscher, Hade Vanhoutte, Uyuntu Uyanik, Danae Baert, Martine Vermeersch, Valerie Tuypens, Sandra Pierpont, Nadine Van Den Berge, Tom Coessens, Ruth Bossier, Manon Bloch en Lieve De Grande.

3

Het ijslam krijgt de doodsteek Hij zei ‘Ikzelf zal later wel met de burgemeester spreken’. Daarom vraag ik van u, lezer, even geduld. Ik vertel deze anekdote niet zomaar. Dan begint mijn moeder te lachen. Sara werd door de vraag verrast Ik ben moe en heb niet veel geslapen maar ben hier nu alleen, na een lange dag samen met een vriend. Het is zwaar maar ik beloofde het aan iemand waarvan ik tabak heb geleend. Ik ben die vriend dat in de vorige zin word verwezen, even moe, maar verrijkt aan kennis van een andere mentale staat. De moeilijkste relatie van de Zweedse Academie met andere landen is misschien die met de Sovjet-Unie. Ik vind de wind te fel, te hebberig, jawel. Maar ach, het zal de wind een zorg zijn hoe ik hem vind. Ze liep slingerend door de donkere steeg, zette de fles aan haar lippen en dronk die leeg. Bijna vier maanden lang hoorde ze dat klompgekletter nu dag en nacht aan, en ze had er misschien om kunnen lachen als het iemand anders was overkomen. Een tragisch ongeluk. Niemand kan als schuldige worden aangewezen. De bewakers deden een stap achteruit en ik liep de paar passen naar de volgende balie. 'Dank je wel,' zei hij scherp, 'maar ik heb je hulp niet nodig.' En dus vertrok ze naar Rome: een nieuwe start, het zuiderse ritme, een nieuwe kans? Blijkbaar vereist een verfijnd, kieskeurig liefdesleven regelmatige, toereikende maaltijden. Accepting responsibility for our own lives and the life of the planet. Hij keek op zijn horloge, pakte een verrekijker van het wankele houten nachtkastje, griste een gerafelde zeildoeken rugzak van de

4

tafel, stopte de verrekijker erin, en ook een paar kasboeken, en liep naar buiten. Het ziet ernaar uit dat trouwen uit liefde tot een eind in de twintigste eeuw een voorrecht is gebleven van de minder bedeelden. De mondialisering, of noem het wereldwijd kapitalisme, verkleint enigszins de ongelijkheid tussen landen - de grote kloof tussen Noord en Zuid - maar draagt tezelfdertijd bij tot meer binnenlandse inkomensongelijkheid in de meeste ontwikkelingslanden én rijke landen. Maar nu bleef hij nuchter, in ieder geval tot het begin van het feestje dat hij die avond in zijn eigen huis zou geven. Die gele kano met de twee leuke meisjes, waar komt die vandaan? Wie de ene ramp wil vermijden, valt ten prooi aan de andere. Gebroken Turks praten, daar begin ik niet aan, hoezeer sommige Turken tot mijn vriendenkring mogen behoren. In this city gossip jumped from person to person faster than a flea. Een van de dingen waaraan je bepaalde rijke buurten in New York kunt herkennen, is het grote aantal grijze mannen met platte buiken die er op warme zomeravonden en tijdens het weekend op stap zijn met hun baby's. Orchideeën kan ik me niet permitteren, maar op buitenlanders bezuinig ik nooit. Je huis wordt er zo schilderachtig van. Op het feest ben ik het middelpunt van alle aandacht, een van ernst doortrokken joch dat op de ereplaats, onder de schouw in de eeuwig bedompt riekende bestekamer, het ijslam de doodsteek toedient en ogenschijnlijk niets merkt van de verveling in al die op het tafelblad rustende ellebogen. Dit was de wereld die zij deelden - en lang niet altijd vredig. De tijd waar ze het over hadden leek te behoren tot de schemerigste uithoeken van de geschiedenis. De grote groep juveniele koolmezen in de winter kan opgesplitst worden in ter plaatste geboren juvenielen (=autochtonen) of elders geboren juvenielen die in het beukenbos komen overwinteren

5

(=allochtonen). Hier in de Outback leven honderden grazende dieren op één menselijke bewoner en is het leven net zo afhankelijk van de onvoorspelbare regenval als de toestand van de wereldmarkt. Het jongetje zal het zich eeuwig op deze manier herinneren. "Waar bent u mee bezig?" vroeg men meneer K. Meneer K. antwoordde: "Ik heb het erg druk, ik bereid mijn volgende vergissing voor.”

6

De bovenste verdieping Het huilen was ook één van zijn voornaamste eigenschappen geweest, en wanneer men hem voor iets nodig had, riep men even gemakkelijk: "Woar es onze bleiter?" als "Woar es onze Witte?" Voor David had de uiterste eerlijkheid altijd de gestalte aangenomen van getallen, en deze dag was vol getallen geweest. Er zit een scheur in je rok aan de achterkant. Ook daarover doet dit verhaal een boekje open: dat je als gehandicapt kind niet enkel in emotioneel opzicht gemakkelijk wordt verstoten, maar dat je eenvoudig ook verstoken blijft van de ontwikkelings- en leermiddelen, als je een door deskundigen vereist niveau nog niet kunt bereiken. Hij huppelt en maakt toertjes rond zijn moeder. My concerns as I drifted around the park were of a quite different order. A cette date Molière avait quarante-deux ans; le poète était dans toute la force de son génie. Hij heeft zijn hand met levende kalk belegd! Normaal gesproken zou ze ernaar geluisterd hebben, want haar intuïtie liet haar nooit in de steek, maar deze keer deed ze dat niet en zei ze tegen zichzelf dat ze zo onrustig was, omdat ze zenuwachtig was vanwege de afspraak... Er stroomde iets ijskouds door mijn aderen. Ik huiverde. 'Maar niemand van hen nam het serieus!' De zogenaamde epidemie is vaak overdreven, maar ze is geen mythe. De luchtvervuiling is nog redelijk beperkt. Socialisten waren rood. Dikke Freddy was overdonderd. Pendel whispered something he himself could barely hear. But at the top he was rewarded with little more than a greater degree of exhaustion.

7

Ik dronk de vochtige nectar van haar mond terwijl ze haar bloem voor me opende. Een drankje voor het naar bed gaan zou prettig zijn. Miss Marple, een freel dametje met blauwglanzend permanent, zat te breien aan de haard. Ik zag haar liever trillend van opwinding, en ze liep in mijn val; ze wilde mij tot prooi maken, maar niet zomaar een prooi, ze wilde me levend in handen krijgen en droomde maar van een ding: me mijn herinneringen ontfutselen, niet om er iets mee te doen, maar om me uit te putten door mijn eigen oeverloze, vruchtbare woordenvloed, om me te ontdoen van de voedende stroom van mijn waanzin; dan zou er niets anders van mij overblijven dan een slijmerig, rokend stuk afval dat ondefinieerbare sporen achterliet na de zinsverbijstering, na de plundering van een taal die in haar duiding was verpulverd en in haar tekens was gebarsten. De uitwendige kieuwen waarmee ze nu nog ademen, zullen snel door een huidplooi overdekt raken. Er was geen opzet mee gemoeid, laat staan een samenzwering. Maar niets van dat alles gebeurt en de koude regen laat het laatste sprankje hoop verdwijnen. Waren offers genoeg om een mens gelukkig te maken? 'Hierheen, jongeheer. Voor u hebben we een mooie lichte kamer op de bovenste verdieping.' Het is lente. Eerst moet de grote voorjaarsschoonmaak nog van start gaan. Ook bij Rachel S. ligt een laag stof van jewelste. Voor het winter wordt, moet ze hem weer tegen het lijf lopen. Voor het donker is, moet hij haar rokje gezien hebben. Haar rok opgetild en haar benen laten zien. Toot trekt haar jurk recht en haar buik in. Ik heb geen passpiegel dus ik heb niet gezien of ik putjes of cellulitis op de achterkant van mijn benen heb. mensen die assertief denken, zijn zich bewust van de vele keuzes die er in het leven bestaan. Ik ben dus niet geloofd en dat is, denk ik, het allerergste als je zoiets

8

meemaakt. Ik kan goed met slurfdieren omgaan, hij vond mij geloof ik wat vreesachtig. "Dus je trouwde met Charley om dicht bij de vliegtuigen te zijn." "In elke kamer: aanwezigheid, de trouwe lucht van een dierbaar bezit." Bang zijn is iets dat bij mensen hoort, bij kinderen én volwassenen. Weggelopen uit de vergadering betrad de hertog het voorvertrek met in de hand het vreemd gevorkte instrument met twee glaasjes dat men nog weleens op de neus van kooplieden en geleerden zag maar niet zou verwachten bij een ridder die zijn faam op het slagveld verworden had. De anderen verspreidden zich over het binnenveld. Hij bespeurt licht terwijl hij geen echte ogen heeft. Ik heb alleen maar tijd genomen om jullie voorstel te overdenken. Hij slikte en slikte, de spanning steeg, zijn keel werd droog. Hij schudde zijn hoofd en wees instinctief de mogelijkheid af om open en eerlijk te zijn tegen haar: het zweet brak hem uit bij het vooruitzicht zijn moeder zelfs maar te zien. Ramon Esteban had successfully navigated his way to safety. Bloedklonten stroomden over zijn handen en besmeurden de onderkant van de mouwen van zijn trui.

9

Stromend water Als je op een dag zal schreeuwen: 'Waarom heb je me op de wereld gebracht, waarom? zal ik je antwoorden: 'Ik heb gedaan wat de bomen doen en deden, miljoenen en miljoenen jaren voordat ik bestond, en ik dacht dat ik goed deed.' Hij zei bij zichzelf: de mensen weten niet dat ze verschrikkelijk zijn. Ze denken dat ze aardig zijn. Hij wilde hun een schok bezorgen door hen te vertellen wat ze waren. Ik ben niet geïnteresseerd in mensen die hun persoon niet van hun functie kunnen onderscheiden. Waarom denkt u dat een roker nog liever zijn been kwijtraakt dan dat hij stopt met roken? kan toch maar een kortverhaal zijn. Oma moet zich in de bridgeclub net zo'n buitenstaander hebben gevoeld als Sacha in dit gezelschap geslaagde vrouwen. Hij is diegeen die alles gebruikt om de gevoelsmens in het gareel te houden, hem zijn eigen waardigheid te ontnemen en hem dwingt tot een haast dierlijk bestaan. De man kreeg een kleur. 'Ik ben betrapt terwijl ik op straat stond te pissen.' focale therapie gericht op emotionele problemen. Ze bewogen snel, geruisloos en vastberaden onder een kristalheldere met sterren bezaaide hemel in westelijk Siberië. We reden door rustige, brede straten met bomen die sierlijk over ons heen bogen. De huizen die ik zag waren groot, aristocratisch en hadden veranda's en hoge hoepeldaken. Zijn vrouw probeerde hem tot reden te brengen. De manier waarop de mensen gekleed gingen deed hem aan koningen denken. Wanneer we sterven, stroomt water uit ons, de aarde, de lucht en de magen van dieren in, om vervolgens weer door iets anders te worden bevat.

10

Totdat ik begreep: Ik heb een zusje gekregen en m'n moeder en tante Gerda willen d'r niet. De doodstuipen sloegen op m'n lijf, want ik dacht: Straks doen ze mij ook nog weg, en ik kan aan niets anders meer denken. Volgens mijn vader was dat de eerste grote filosoof en hij vraagt mij of ik de tweede in de geschiedenis wil worden. "Leeft je vader nog?" vroeg Frank. De slapende man deed meteen zijn ogen open, keek doezelig om zich heen, haalde zijn vingers door zijn baard, pakte met een vloeiende beweging zich paraplu en stond op. Ik wílde helemaal niet dat hij zich ontoereikend zou voelen, maar ik wilde al helemaal niet dat hij zou denken dat ik al veel te veel vriendjes had gehad. Mijn vriendinnen hebben ook grote twijfels, maar ze durven me niet nog verder uit balans te brengen. Laat me doen! De wereld is van mij, van iedereen! Het levenssap van Gaia. De aarde, of Gaia is uit water geschapen en wordt erdoor in leven gehouden. Als jullie nu niet komen dan blijven jullie de rest van de avond bij dat beest. Wilde hij dat ze bij hem kwam of wilde hij dat niet? Toen de tijd ophield te bestaan vielen ook de afstanden weg.