Gazet van Zurenborg 2012 Editie 6

06 12DecemberJanuari 2013

Gazet van Zurenborg – Stierstraat 3 – 2018 Antwerpen – [email protected] – www.gazetvanzurenborg.be

FAye Cukier (90) dook onder in de PretoriAStrAAt tijdenS Wo ii

Einde oktober streek een Duitse filmploeg neer in de Pretoriastraat op Zurenborg. Zij waren op zoek naar een huis waar de nu negentigjarige Faye Cukier tij-dens de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog ondergedoken leefde. Maar deze krasse dame vond het huis niet meer, waarschijnlijk is het door een V1 op het einde van de oorlog vernietigd. Maar wie info ter beschikking heeft of weet waar deze kranige vrouw precies verbleef kan die info altijd kwijt aan de Duitse filmploeg van Blackdog Filmproduktion (Jörg PYL)

In september verscheen ‘Voor Vlaanderen, Volk en Führer’ van de Zurenborgse historica Aline Sax. Een maand later beleefde het boek na veel lovende kritieken een derde druk. Professor Bruno De Wever noemt het op de achterflap ‘een belangrijk boek dat zonder enige twijfel tot de standardliteratuur over collaboratie in Vlaanderen zal behoren’. Aline Sax’ onderzoek resulteerde in een boek van ruim vierhonderd bladzijden en net geen duizend voet-nota’s. Met toch wel heel veel verrassende resultaten. (Jörg PYL)

Gratis volksfeestHet district Antwerpen biedt al zijn inwoners, de anderen zijn ook wel welkom, een gratis volksfeest aan.

Chef Van Steenwinkel maakt voor ons fazantenboutjesChefkok Wouter Van Steenwinkel van het nieuwe restaurant Ardent op de dageraadplaats maakt op ons verzoek een makkelijk te bereiden en te betalen feestmenu. Voor de hobbykoks onder ons.

Zie pagina 4 Foto Marc VinGerhoedt

Aline SAx SChrijFt SPrAAkMAkend Werk oVer VlAAMSe CollAborAtie

PAGINA 5

PAGINA 20

Fanni in 1945, met haar ouders in brussel • Foto familie Cukier

PAGINA 3

“Voor VlAAnderen Volk en Führer”

Foto jörg Pyl

2 Gazet van Zurenborg | December 2012 - Januari 2013 | ww.gazetvanzurenborg.be

EditoSwa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborglaat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk.

Woensdag 28 november vertrok een delega-tie militanten van de drie vakbonden van de Rooseveltstraat naar de stelplaats van de bus-sen aan het Tramplein. Aan de kantoren van de Grote Hondstraat werd het geroep om een beter openbaar vervoer luider en werden hun slogans door enkel voetzoekers kracht bij ge-zet. De politie had het over vijfhonderd deel-nemers. De syndicalisten spraken over twaalf bussen van elk zestig man met nog wat tram-

en busgebruikers, de KAV en leden van Groen en PVDA +. (Jörg PYL)

Reden van al dat ongenoegen was de nieuwe dienstregeling die in september van dit jaar is ingegaan. Hierdoor stoppen veel bussen aan de rand van de stad, onder andere aan Ber-chem- Station, en moeten de reizigers overstappen op de tram. Door de aanhoudende besparing zijn die echter onvoldoende in aantal. De trams op hun beurt raken oververzadigd en De Lijn glijdt hoe langer hoe meer af van een vervoer voor mensen

naar een vervoer van mensen.

Na de optocht ging Luc Vervoort van het ABVV met nog een vijf-entwintigtal militanten naar binnen voor een onderhoud met Roger Kesteloot, algemeen directeur van De Lijn. Die laatste was om half vier nog niet aanwezig en kwam uiteindelijk met een half uur vertraging aan. Hij liet de actievoerders verstaan, dat er geen budgettaire ruimte was voor hun verzuchtingen. De volgende stap zal dus een optocht naar de Vlaamse Rege-ring zijn om meer geld voor het openbaar vervoer te eisen.

Betoging tegen ‘afbraak’ openbaar vervoer

MUZIEKWel, het is allemaal gebeurd zoals sommi-gen voorspeld hadden: we hebben nu een andere burgemeester en samen met hem een nieuw bestuur met nogal wat wisselin-gen in het schepencollege. Tot spijt van wie het al die tijd benijd heeft . Maar misschien is dit een goeie oefening in demokratisch denken. Hebben de kiezers altijd gelijk of alleen als ze gestemd hebben zoals ik het graag heb?Is het dan volksverlakkerij? Populistisch of nog wat andere goed in de mond liggende kreten? Iedereen moet het maar voor zich-zelf uitmaken en de toekomst en de feiten zullen wel uitwijzen wie gelijk heet. Of het gelijk mag opeisen. Iets wat de partijen hoedan ook toch doen.

Maar terug naar de realiteit. Bart De Wever is en blijft voor een tijdlang de burgemeester van de stad, er komt een nieuw districtsbe-stuur van Antwerpen (en dus ook van deze wijk) en het is alweer lang geleden dat we nog een echte schepen uit onze wijk had-den. Maar daar komt nu verandering in met de komst van Koen Kennis. Schepen uit de N-VAstal en met behoorlijk wat bevoegd-heden in zijn portefeuille. Hoe hij precies over het wijkgebeuren denkt weten we nog niet en we zullen het hem zeker een van de volgende weken gaan vragen. En meedelen aan de wijkbewoners.

Maar waar liggen de pijnpunten van de wijk waar de stad enige bevoegdheid over heeft? Want zagen en klagen over onder-werpen waar de stad niets over te zeggen heeft is niet alleen intellectueel fout maar vooral misleidend. Daarom graag wat ver-zuchtingen op een rijtje: in de eerste plaats de strijd tegen de geluidsoverlast. Veel, erg

veel mensen hebben daar af en toe heel wat last van zonder dat te melden. Misschien moet de stad nog maar eens erg duidelijk maken dat geluidsoverlast een overtreding is waar niet mee gelachen (toch niet luid) mag worden. Machines die ’s nachts blijven draaien en mensen uit hun slaap houden, terrasschuimers die niet alleen een sigaret tussen de lippen hebben maar ook heel wat decibels. Ook dan wordt het geluid een soort vervuiling. Er is ook nog het par-keerprobleem dat bewoners doet besluiten om ergens anders te gaan wonen, de pro-pere straten en de veiligheid zijn dan weer vaste thema’s in heel de stad. Kunnen we misschien ook nog eens denken aan de ser-vice? Hier en daar decentraliseren zou geen slecht idee zijn. Om te vermijden wat er met ons postkantoor gebeurd is en waar Delhai-ze Plantijn het postpunt zou worden. En wat blijkt nu? Het postpunt is daar nu ook al weg en men kan er alleen nog postzegels kopen. Maar alleen voor het binnenland, voor “bui-tenlandse” postzegels moet je naar een echt postkantoor maar dat hebben ze hier dan weer weggehaald en zo blijven we bezig.

MUZIEK Op de valreep kunnen we nog meegeven dat het muziekevenement bij de wijkbewo-ners thuis georganiseerd zal worden in de maand oktober. Een serieuse test voor deze wijk. Zetten de mensen de deur open voor de muziekmakers? Zal er genoeg belang-stelling bestaan bij de muziekmakers die nu gratis een “voorstelling” zullen geven? Zal de stad Antwerpen meegaan in het verhaal? Duiken er ook sponsors op om de gemaak-te onkosten te dekken ? Kortom , nog vele vragen die om antwoorden schreeuwen. We zijn trouwens benieuwd hoe de eerste

reacties zullen zijn want als dit lukt dan heeft de wijk bewezen dat gesloten deuren opengaan voor een goed idee. Maar dat is voor volgend jaar en voor ik het echt ver-

geet, voor iedereen een gelukkig en gezond 2013 vanwege de voltallige bemanning van het Gazetschip.

Koen Kennis (N-VA): wijkbewoner en nieuwbakken schepen

De betogers trokken met hun spandoeken naar De Lijn • Foto Jörg PYL

Gazet van Zurenborg | December 2012 - Januari 2013 | www.gazetvanzurenborg.be 3

In 1938 vluchtte de toen zestienjarige Faye met haar moeder door de Eifel naar België. Haar vader kon pas na de beruchte Kristalnacht na-komen. Maar België was niet de favoriete be-stemming van de familie Cukier. Het was de bedoeling om via Antwerpen naar Amerika te vluchten. Maar omdat zij geen familie in Ame-rika hadden, konden zij niet naar dat land emi-greren. Zo zijn zij dan in de Pretoriastraat in Berchem aanbeland in een redelijk comforta-bel appartement.

HARTELIJKKennissen had de familie Cukier niet in Ant-werpen, ook niet in joodse kringen, want de familie was niet praktiserend religieus. Maar zij heeft in Antwerpen wel veel mensen leren ken-nen, en later ook in de rest van ons land. Feit is dat zij de woning in de Pretoriastraat haar lie-velingswoonst noemde. Hoe raar het ook mag klinken, Faye Cukier was best gelukkig in de Pretoriastraat. Zij vertelt nog steeds met veel sympathie over de Zurenborgers. Over het al-gemeen had zij erg goede herinneringen over-gehouden aan de Belgen. Een aantal stelde de familie Cukier een woning ter beschikking, zodat de familie zich niet moest melden bij de politie. Uiteraard was dit voor de eigenaars niet zonder risico. De familie kreeg ook andere hulp. Zo kreeg zij regelmatig eten van de bevolking en was het contact met de Zurenborgers heel hartelijk. Namen herinnert zij zich niet meer, maar zij spreekt nog wel steeds een beetje Ne-derlands.

ARRESTATIEDe periode van haar vlucht heeft de jonge Cu-kier niet als alleen maar vreselijk ervaren, on-danks alle ontberingen en gevaren. Deze vrouw heeft van nature een optimistisch karakter en een groot aanpassingsvermogen. De familie Cukier beseft wel dat zij in vergelijking met andere vluchtelingen heel veel geluk gehad

heeft. Volgens Faye leefde de familie in de pe-riode 1938 tot 1940 hier clandestien uit schrik om door de politie terug naar Duitsland gede-porteerd te worden. Maar uit opzoekingen in het Antwerps stadarchief ter gelegenheid van de film kwam een aantal originele meldingen aan het licht. Die bewijzen dat de familie zich toch regelmatig gemeld heeft bij het stadsbe-stuur. Feit is dat zij enkele keren gearresteerd werden en dan uiteindelijk toch door bidden en smeken hier mochten blijven. Ondertussen bleef de familie Cukier vruchteloze pogingen ondernemen om naar Amerika te reizen.

DUINKERKENa de inval van de Duitsers in België vluchtte de familie naar Noord Frankrijk, maar geraakt ook daar niet naar de overkant van het kanaal. Vandaar vluchtten zij te voet naar Duinkerke, maar ze werden onderweg door Duitse Stuka’s beschoten. Te voet via Brugge en Gent bereikt de familie Antwerpen waar zij opnieuw het ap-partement in de Pretoriastaat betrekken. On-dertussen had Faye Cukier Engels geleerd en bekwaamde zij zich ook in de diamanthandel. Daar leert zij haar eerste grote liefde kennen, de Joodse diamantair Simon London, die op dat moment ongeveer even oud is als haar va-der. Haar moeder was niet echt gelukkig met deze relatie.

BEVRIJDINGIn het begin van de bezetting winkelden de Duitse bezetters zelfs nog bij joden. Maar de sfeer sloeg snel om. In 1941 werd zij gearres-teerd, omdat zij voor joden verboden juwelen bij zich had. Zij kon zich vrij praten, maar kort daarop werd zij samen met haar ouders bijeen gebracht in het Centraal Station van Antwer-pen, van waaruit meer dan honderd joden naar de dorpen zouden gedeporteerd worden. Ge-lukkig ging de trein niet naar Breendonk maar naar Hoeselt. Faye Cukier leert in Hoeselt naaien

en heeft er enkele onaangename ontmoetin-gen met de Feldkommandant. Daarop vlucht zij ondertussen negentien jaar oud, terug naar Antwerpen. Daar komt het tot een pijnlijke breuk met haar geliefde Simon London. Omdat er niets meer haar bindt, keert zij terug naar Hoeselt bij haar ouders. Van Limburg gaat de vlucht verder naar Brussel waar de familie on-derduikt in de Leuvense Steenweg, tot Brussel in 1944 bevrijd wordt.De familie Cukier heeft al bij al geluk gehad. Fayes ouders keerden na de oorlog terug naar Keulen, waar zij in de jaren tachtig overleden. Faye Cukier emigreerde naar de Verenigde Staten, waar zij als actrice en model werkte. Zij leeft nu afwisselend in Philadelphia, Keulen en Malta. In 2006 verscheen haar autobiogra-fie in het Engels. Daar werd haar autobiografie vergeleken werd met de dagboeken van Anne Frank. In 2012 verscheen het boek eveneens in het Duits.

TELEVISIEDe film over haar leven wordt gerealiseerd door het jonge filmbedrijf Blackdog Filmproduktion gmbh uit Wachtberg bij Bonn. De film “Auf den Spuren von Fayes Vergangen-heit” kreeg in het Nederlands de titel “Verdrij-ving in het onbekende”. In de film bezoekt Faye Cukier al de plaatsen waar tijdens haar zesjarige vlucht geleefd heeft. Op deze locaties, vertelt zij haar verhaal aan de camera. Zij bezoekt ook de stadsarchieven van Antwerpen, Hoeselt, De Panne, Duinkerken en Brussel en het nazi Dokumentationszentrum in Köln. Al deze in-stanties helpen de filmploeg om een historisch verantwoorde film te draaien. Zowel voor Faye Cukier als de filmmakers, staat het idee centraal om herinnering aan de gruweldaden tegen het Jodendom levend te houden, in de hoop dat degelijke feiten zich nooit meer zullen herha-len. Momenteel lopen er contacten met Belgi-sche TV-zenders. De kans is dus groot dat wij

deze film ook hier kunnen zien.

Dank aan Blackdog Film voor de toestemming om recente foto’s te mogen publiceren en aan het NS-Dokumentationszentrum Köln voor de foto uit 1945 van de familie Cukier.

Praktisch: Faye Cukier, FluchtvordemHakenkreuz (2012)Schriftenreihe des NS-Dokumentationszentrums der Stadt Köln368 SeitenISBN 978-3-89705-987-0Faye Cukier, Fleeing the Swastika [Paperback]Paperback: 458 pages Publisher: XlibrisISBN-10: 1413473466 ISBN-13: 978-1413473469www.blackdog-film.de

de geschiedenis van Faye Cukier begint in juni 1922 in

keulen. Zij was de enige dochter van Pools-joodse ouders

en heette toen nog Fanni Cukrowski. Pas na de oorlog bij

haar emigratie naar Amerika zou zij haar naam vereen-

voudigen tot Faye Cukier. haar ouders kwamen begin vo-

rige eeuw naar duitsland. Zij hadden daar een staalbedrijf

in Mühlheim bij keulen. door het groeiende antisemitis-

me werden haar ouders onder dwang onteigend door de

nazi’s. kort daarna werd Faye, die zich toen nog Fanni

noemde, op straat met stenen door Arische kinderen beko-

geld. de politie en de hulpverleners weigerden haar te hel-

pen en te verzorgen, want “zij had als joodse geen recht op

een menselijke behandeling”. dit incident was voor de fami-

lie Cukrowski de druppel die de emmer deed overlopen.

Familie wou via Antwerpen naar de Verenigde Staten

(Zie begin pagina 1)

Faye Cukier in het archief op zoek naar gegevens. • Foto Jörg PYL

Op stap in de Pretoriastraat met leden van de Duitse filmploeg

Foto Jörg PYL


zonder wachttijd met referenties en klantenbezoek bij start van poetshulp

Contact: Plus Home Services, tel. 03/206 05 60 • e-mail : [email protected]

Huishoudhulp op maat van je wensen met dienstencheques:

of restaurant Ardent een feestmenu wou verzinnen

voor het eindejaar? daar moest chef-kok Wouter Van

Steenwinkel van restaurant Ardent geen seconde over

nadenken. het resultaat is een praktisch, betaalbaar

en lichtjes eigenzinnig menu.

(Dirk BLIJWEERT)

reStAurAnt Ardent MAAkt een FeeStMenu Voor de leZerS thuiS

“Volgend jaar willen we een terras en een kruidentuin”

Het concept van het ‘Gazet van Zurenborg feestmenu’ is ondertussen genoegzaam be-kend. Elk jaar tuigen we naar één van onze horecazaken met het verzoek een eenvoudig doch feestelijk menu te bedenken. De enige voorwaarde is dat het makkelijk te bereiden én betaalbaar moet zijn. Wouter Van Steenwinkel nam de keukenhandschoen op. “Ik heb een menu bedacht dat perfect op onze eigen kaart zou passen. Het is een mooi voorbeeld van wat ik zelf graag omschrijf als een “burgerkeuken”. Anders gezegd: een traditionele maaltijd met groenten, vlees of vis met aardappeltjes die we naar een iets hoger niveau tillen. Ik ben niet zo dol op schuimpjes, mij ga je daar niet vaak mee zien experimenteren.”

FAZANTWouter kleurde dan ook netjes binnen de lij-nen van onze opdracht. Het hoofdgerecht, fazantenboutjes met witloof, groene kool en pommes duchesse, illustreert dat treffend. “Fazantenbouten zijn feestelijk maar ook be-taalbaar. Je kan ze kopen in de plaatselijke Delhaize. Ik heb ook gelet op het gemak. Het leuke is dat je deze schotel vooraf kunt maken. De kok kan dus met de gasten aanschuiven, zodat het feest is voor iedereen. Verder houd ik me uitsluitend aan seizoensgebonden pro-ducten. Daar zijn een heleboel goede redenen voor. Wie vandaag bijvoorbeeld boontjes wil eten, betaalt die veel te veel. Bovendien laat de smaak te wensen over. En tenslotte is het slecht voor het milieu: je betaalt veel geld om middelmatige groenten of fruit uit exotische plaatsen naar hier te laten komen. Vandaar dat

ik als dessert gekozen heb voor peren.”Ardent opende pas op 3 oktober de deuren. Wouter en echtgenote Natacha De Jong blik-ken terug op een geslaagd debuut. “We mer-ken dat mensen uit de buurt ons beginnen te kennen. Tot hiertoe hebben we weinig actie gevoerd. We hebben maar in een paar straten advertenties gebust. De reacties zijn erg posi-tief. In 2013 gaan we voor het eerst een terras openen, ik heb gemerkt dat dit in deze buurt echt wel nodig is! Het zou ook zonde zijn, want tijdens de middag zit je hier comfortabel in het zonnetje.”

Voor 2013 staat er ook een kruidentuin op het verlanglijstje, al beseft Wouter dat er nog heel wat werk aan de winkel is. “We hebben een koertje dat uitziet op de kerk. Groot is het niet, ik schat hooguit 20 vierkante meter. Ik zou er graag eigen kruiden kweken. Verse radijsbloe-metjes bijvoorbeeld, die gaan er zeker staan. Anderzijds moet er wel tijd voor zijn. Vergis je niet: we verzetten veel werk. Mijn echtgenote en ik doen alles zelf: we zorgen voor het onder-houd, strijken het tafellinnen,… Alleen voor de bediening krijgen we hulp van Elias. We heb-ben zelf het huis onder handen genomen. We hebben de buurt goed leren kennen en zijn vastbesloten hier te blijven.”

Carpaccio van kalfstong met een macedoine van limoen, aardpeer en knolselder, geserveerd met een bouillon van boschampignons.

Laat de kalfstong één nacht weken in ge-zouten water. Spoel de tong af en breng hem aan de kook in een ruime pot gezou-ten water. Laat enkele minuten doorko-ken en giet af. Zet de tong opnieuw op in water met daarin, wortel, ui, selder, tijm, laurier, peper en zout. Laat 2 tot 2,5 uur koken. Controleer of de tong voldoende zacht is. Prik hiervoor in het tipje van de tong. Als dat zacht is, is de rest het ook. Schep de tong uit de bouillon en laat af-koelen. Zeef de bouillon en zet een kleine hoeveelheid terug op het vuur. Voeg er een beetje sojasaus aan toe en een men-geling van boschampignons. Laat de bouillon lichtjes inkoken en smaak af met peper en zout.

Snij ondertussen een fijne brunoise van knolselder en aardpeer, bak ze krokant in boter en voeg voorgekookte linzen toe. Pel de tong. Schik in het midden van voor-verwarmde diepe borden enkele dunne plakjes van de kalfstong. Maak hierop een bergje van de groentenmacedoine en schenk de bouillon hierover uit aan tafel.

Fazantenboutjes met witlof, groene kool, pommes duchesse en een mosterdroomsaus met porto.Bak de fanzantenboutjes mooi goud-bruin in een ruime pan, zet het vuur lager en voeg grof gesneden witlof en groene kool toe. Laat 5 minuten meestoven in de pan. Bereid ondertussen de pommes duchesse: kook aardappelen gaar en plet

ze tot puree. Kruid af met peper, zout en nootmuskaat en voeg per 200 gram aard-appelen 1 eigeel toe en een klontje bo-ter. Het eigeel zorgt voor de binding en de mooie kleur tijdens het bakken. Schik de gestoofde groene kool en witlof in een ovenschotel met in het midden van de schotel de fazantenboutjes. Giet een klein kopje porto in de nog hete pan en voeg witte wijn, room en kippenbouillon toe. Terwijl dit ongeveer de helft inkookt, spuit je met een spuitzak de aardappelpu-ree in rozetjes rond de fazantenboutjes of de groentjes. Giet de saus over de fazant en bak de ovenschotel ongeveer 20 mi-nuutjes in een voorverwarmde oven af op 190° tot de aardappelen mooi goudbruin kleuren.

Clafoutis van chocolade met peerSchik stukjes geschilde peer in kleine ovenschoteltjes die je vooraf hebt inge-boterd. Klop vier eieren met 150 gram suiker schuimig. Voeg 150 gram bloem, 2 eetlepels rum en 25 centiliter melk toe. Goed mengen tot alle klonters weg zijn. Smelt 40 gram boter en 150 gram pure chocolade en roer dit voorzichtig onder het eimengsel. Giet het deeg over de stukjes peer en bak in +/- 25 minuten af in een voorverwarmde oven van 180°c tot de clafoutis mooi begint te kleuren. Bestuif de clafoutis met bloemsuiker alvo-rens op te dienen, serveer met slagroom en vanille-ijs.

SMAKELIJK ETEN!

Autostaanplaatsen

[email protected]

tel. 03 667 77 66

Van Diepenbeeckstraat 14

Chef-kok Wouter Van Steenwinkel van restaurant Ardent dook voor ons in zijn recepten en kookpotten. • Foto’s Marc Vingerhoedt


Aline Sax (°1984) studeerde geschiedenis in Antwerpen, waar zij in 2012 doctoreerde met ‘Voor Vlaanderen, Volk en Führer’ (dit boek dus). Daarnaast is zij onderzoeker bij het histo-risch onderzoeksbureau Geheugen Collectief en werkt zij aan de Universiteit Gent bij het In-stituut voor Publieksgeschiedenis. Vijf jaar heeft Aline Sax aan dit diepgaand on-derzoek over de Vlaamse collaboratie gewijd. Aline Sax was vooral geïnteresseerd in hoe de gewone man en vrouw van de straat de bezet-ting had meegemaakt en wat de kleine man ertoe had aangezet om te collaboreren. Deze aanvulling is bijzonder belangrijk omdat de bestaande studies over collaboratie de nadruk vooral leggen op de grote structuren, partijen en nationale en lokale leiders. De ‘gewone col-laborateur’ bleef tot nog toe grotendeels bui-ten beeld.

ONTLUISTERENDHet resultaat zelf was bijzonder ontluisterend. Van de mythe van de brave katholieke collabo-rateur die tegen het goddeloze bolsjewisme vocht, blijft niet veel overeind. Afhankelijk van hun motieven onderscheidt Aline Sax drie gro-te groepen van collaborateurs:De eerste groep (40 %) omvat collaborateurs die handelden omwille van ideologische mo-tieven. Deze mensen collaboreerden vanuit een maatschappelijke bekommernis. Zij wilden zich actief inzetten voor de Nieuwe Orde.Een tweede groep (28 %) bestaat uit collabo-rateurs die zowel ideologische als persoonlijke motieven hadden. Deze mensen leunden wel aan tegen Nieuwe Ordegezindheid, maar zet-ten deze overtuiging niet om in handelen, tot ze geconfronteerd werden met een persoonlijk probleem. Aangezien zij sympathie koesterden voor de Nieuwe Orde, kozen zij ervoor om hun persoonlijk probleem op te lossen binnen die context.Een derde groep (32 %) wordt gevormd door personen die niet ideologisch beïnvloed zijn. Hun drijfveer om in de collaboratie te stap-

pen waren persoonlijke motieven. Meestal was geld het hoofdmotief. Ze waren werkloos, ver-dienden niet voldoende om rond te komen of wilden een extra graantje meepikken tijdens de bezetting. Daarnaast zijn er een aantal colla-borateurs die andere, heel erg uiteenlopende, persoonlijke motieven zoals ruzies, afrekenin-gen, enz. hadden die niets te maken hadden met geld. Sociaal behoren deze mensen tot de zwakkere groepen in de samenleving. Opval-lend was dus dat het totaal aantal ideologische collaborateurs 68 % bedraagt en dat Nieuwe Ordegezindheid een belangrijke motor was Na de oorlog werd deze Nieuwe Ordegezindheid als motief verzwegen en genegeerd. De na-druk kwam erg sterk te liggen op het Vlaams-nationalisme als motief.

DOOFPOTOPERATIEHet beeld van de misleide arme Vlaming kwam er vooral onder impuls van het einde van de oorlog. Omdat Duitsland de oorlog verloren had, trachtten de collaborateurs hun houding te vergoelijken. Dat leidde tot een soort doof-potoperatie. Zij speelden dan ook de ten on-rechte de misleide collaborateur die door de Belgische staat onverdiend hard aangepakt werd tijdens de repressie. Dit vergoelijkend zelfbeeld groeide eerst binnen de subcultuur waarin oud-collaborateurs zich al meteen na de oorlog georganiseerd hadden, maar drong later ook door in het collectieve geheugen. Dit had onder meer te maken met het relatieve gemak waarmee gewezen collaborateurs zich opnieuw wisten te integreren in het maat-schappelijke en politieke leven en zelfs het historisch onderzoek. Vanaf de jaren ’80 kwam er een lichte kentering in deze beeldvorming. Door de nadruk op de Jodenvervolging en de gruweldaden van het nazisme werd medewer-king aan het nationaalsocialistisch systeem als moreel verwerpelijk beschouwd. Toch blijft ook de vergoelijkende beeldvorming in sommige kringen nog tot vandaag doorwerken. Vanaf de jaren ’90 maakte het historisch onderzoek een

inhaalbeweging met meer kritische en weten-schappelijk onderbouwde werken.

STEEKPROEFOmdat deze studie tegen de breed verspreide mythe ingaat, werd besloten om heel diep in te gaan op de methodologie. Wanneer een doctoraat uitgegeven wordt, verkiest de uit-gever meestal een ingekorte versie, zodat het boek wat beter behapbaar is. Maar omdat het niet uitgesloten was dat er hevige tegenwind zou komen, heeft de uitgever besloten deze methodologie integraal in dit boek weer te ge-ven, om te laten zien hoe de conclusies onder-bouwd zijn en tegenstand te weerleggen. Uitgaande van de wettelijke definitie van een collaborateur (iemand die veroordeeld werd grond van. art. 113 tot 123), werd een steek-proef genomen van 326 repressiedossiers. Deze dossiers werden na het proces gearchiveerd en werden integraal bewaard. Op die manier zijn de bronnen niet of erg weinig aangetast door de naoorlogse beeldvorming en vormen ze een duidelijk afgebakende groep. Bovendien geven deze repressiedossiers een vrij volledig beeld van de betreffende collaborateur en zijn sociale omgeving. Bij de verhoren komt de verdachte niet alleen zelf aan het woord, maar talloze getuigenverklaringen van buren, vrien-den, collega’s, enz. helpen het beeld van deze persoon te vervolledigen. Bovendien werden bij huiszoekingen vaak persoonlijke brieven in beslag genomen die bij het dossier werden gevoegd.

RECHTSVoor de oorlog bestond er wel algemeen ver-spreide sympathie voor de Duitsers en het nationaalsocialisme, ook bij personen die later niet collaboreerden. Maar Vlaanderen was toen (zoals nu JP) behoorlijk rechts. De meeste col-laborateurs hebben dan ook bewust en met volle overtuiging gecollaboreerd. De gewone mensen konden toen gemakkelijk onder de radar blijven, zonder te collaboreren, en tracht-ten zo goed mogelijk te overleven.Ook het gerucht als zou de Kerk massaal col-laborateurs geronseld hebben om tegen het goddeloze communisme te vechten, dient met het nodige korreltje zout genomen te worden. Hoewel de Kerk inderdaad anticommunistisch was, was ze ook antifascistisch. Van de onge-veer 54.000 veroordeelden voor collaboratie, werden er slechts 33 priesters veroordeeld. Deze priesters handelden vooral uit Nieuwe Ordegezindheid.

WETENSCHAPOp de vraag of geschiedenis een exacte we-tenschap is antwoordt Aline Sax genuanceerd: ”Geschiedenis wordt beïnvloed door wat er leeft onder de mensen en heeft ook te maken met de cultuur van dat ogenblik. Daarom is de geschiedenis veranderlijk en zal het altijd nodig zijn om de geschiedenis geregeld te herschrij-

ven, want vanuit een ander perspectief van bij-voorbeeld vijftig jaar verschil ontstaan steeds weer andere inzichten. In die zin is geschiedenis geen exacte wetenschap, maar wel een weten-schap, die stoelt op objectieve methodes. Maar het komt maar al te vaak voor dat geschiedenis ingezet wordt voor politieke doeleinden. Zo horen wij bepaalde politici regelmatig subtiel naar de geschiedenis verwijzen. De Vlaamse regering maakt ook handig ge-bruik van de geschiedenis door nu te focussen op de Eerste Wereldoorlog. Zij grijpen nu de herdenking van de Eerste Wereldoorlog aan om Vlaanderen –vooral toeristisch- op de kaart te zetten. Maar de Eerste Wereldoorlog was in werkelijkheid een erg Belgisch verhaal. Aan het front werd weinig onderscheid gemaakt tussen Vlamingen en Walen, zij vochten allemaal sa-men tegen de vijand. Maar de eenzijdige focus op Vlaanderen is een onderdeel van de agenda van politici om Vlaanderen op de kaart te zet-ten. Heel dit politieke discours is gemakkelijk te doorprikken aan hand van de feiten.

WALLONIEDe collaboratie in Vlaanderen is één verhaal, dat van Wallonië is nog niet op deze wijze in kaart gebracht. Aline Sax hoopt dat er vlug ie-mand opstaat die met dezelfde methodologie aan dit hoofdstuk kan beginnen. Want al te vaak wordt er communautair geredetwist. En vliegen de verwijten over en weer tussen Wa-len en Vlamingen, maar verzandt de hele dis-cussie uiteindelijk in een onvruchtbaar welles nietes spelletje.Het boek is een geschenk voor iedereen die met geschiedenis begaan is en die meer wil weten over de motieven van de collaborateurs. De lezer mag zich niet laten afschrikken door de vele voetnoten, want het is ondanks zijn we-tenschappelijk waarde ook goed leesbaar voor de leek. Soms zijn de citaten van documenten zelfs gewoon hilarisch door het pseudo Duits taalgebruik in de brieven. De inleiding waar Aline Sax de historische omstandigheden be-schrijft, is dan weer gewoon angstaanjagend wanneer men de parallellen met de huidige tijd trekt. Net als nu was er een economische crisis (voorbijgeraasd) en verlangde een groot deel van de bevolking naar een groot leider.

Op dit moment werkt Aline Sax samen met Bruno De Wever aan een nieuw project over kinderen van collaborateurs of hoe deze men-sen hun trauma al dan niet op hun kinderen hebben overgedragen. Maar Aline Sax is meer dan een steengoede historica. Zij heeft ook al zeven romans voor jongeren op haar actief. Ook die handelen over historische gebeurte-nissen.

www.alinesax.beAline Sax, Voor Vlaanderen,

Volk en Führer, Manteau, ISBN 978 90 223 2751 7 • www.wpg.be

Zurenborg maakt muziek op zondag

13 oktober 2013 en zoekt muzikanten

Goed nieuws voor al wie een boontje voor muziek heeft. Vlak voor het ter perse gaan werd beslist dat het muziekevenement toch van wal zal steken. Zelfs de datum ligt al vast : zondag 13 oktober.

De bedoeling is dat al wie muziek maakt, jong en oud, professioneel en amateur, pop, jazz, koor, rock of triangelspeler zal optreden in een Zurenborgse huiskamer, zolder, kelder, garage, keuken, living of tuin. Of in een van de zalen in de wijk. Kern is dat het voor een breed publiek toegankelijk moet zijn.

Interesse? Contacteer ons voor 15 februari 2013 via:[email protected] is een initiatief van wijkbewoners en verenigingen. Iedereen is welkom. We houden iedereen via deze krant op de hoogte.

zonder wachttijd met referenties en klantenbezoek bij start van poetshulp

Contact: Plus Home Services, tel. 03/206 05 60 • e-mail : [email protected]

Huishoudhulp op maat van je wensen met dienstencheques:

Conclusie onderzoek: van de mythe van brave, katholieke collaborateur blijft niet veel over(Zie begin pagina 1)

Aline Sax: “Het komt maar al te vaak voor dat geschiedenis ingezet wordt voor politieke doeleinden. • Foto Jörg PYL


Onze fotografen kozen hun lievelingsfoto van het voorbije jaarWe vroegen onze GvZ-fotografen welke ze hun beste, in deze jaargang van de krant gepubliceerde, foto

vonden en ook waarom. Met volgend resultaat:

1 -Jeannine FÜHRING: Baye MarteleurDeze foto van Baye Marteleur koos ik uit mijn middenpagina over “Bloemenfietsen”. Baye is tien en met haar witte jurk op haar witte fiets, versierd met witte bloemen is ze, wat mij be-treft, de kinderlijke onschuld in persoon.

2 -Dieter DEDECKER: Henk MesuereOp deze foto ziet u Henk Mesuere door de masten van een maquette van het Belgische onderzoeksschip Belgica. Adrien De Gerlache overwinterde in 1897 met dit schip op Antarc-tica en verteller Henk Mesuere trekt van school tot school om dit verhaal te brengen. Compositie en scherpstellen vind ik erg geslaagd.

3 -André DEJONGHE : Rob Van Der WildtIk koos voor een foto die ik nam op een druilerige en koude winterochtend op de Dageraadplaats. Op de foto Rob Van Der Wildt die toen startte met een nieuw vertelprogramma “Bomen van verhalen”. Rob had de nacht voordien zeer slecht geslapen en was wat laat op de afspraak. De foto sluit door de achtergrond nauw bij het onderwerp aan en geeft m.i. de omstandigheden goed weer.

4 -Sige NAGELS: inkomhall Zenobe Grammestraat 46Op de foto ziet u de inkomhal van het pand Zenobe Gram-mestraat 46 gefotografeerd in de reeks “Huis te koop”. Waar-om deze foto? Omdat ze de manier toont waarop mensen in de stad orde in de chaos creëren aan de binnenzijde van hun huis. Dit straalt rust en “veilig thuis zijn” uit.

5 -Jörg PYL: Peter Holvoet-HanssenIk koos deze foto, die ik nam tijdens een optreden van buurt-bewoner Peter Holvoet-Hanssen in Vrijstaat-O in Oostende, ter gelegenheid van zijn laatste stadsgedicht en het verschij-nen van zijn bundel Antwerpen – Oostende. De foto geeft een glimp van de dynamiek die van de optredens van Peter afstraalt.

6 -An VAN DE WAL: Jenia MalakhovaJenia (Evgeniya) Malakhova, finaliste Miss Royal Queen Be-nelux, op de trappen van de voetgangersbrug op het einde van de Arendstraat. Een meisje dat zal/wil in de spotlights staan en toevallig hing er zo eentje onder die brug. Qua op-zet en “verhaal” een geslaagde foto!

7 -Luc PANDELAERS: Peter HernouPeter Hernou, de koffiegoeroe: karakterkop, mooi licht en vierkant formaat, wat ik meestal het mooiste vind voor por-tretten. Dus a.u.b. voor één keer niet bijsnijden, mijnheer de hoofdredacteur!

1

2

3


6

7

5

4


Gazet van Zurenborgis een uitgave van devzw NIEUWE ZURENBORGSE PERSBankrekening: 001/3873842/29www.gazetvanzurenborg.be

P/a Harry Brijs,Velodroomstraat 272600 BERCHEM [email protected]

redactiehoofdredacteur:

Swa CollierStierstraat 3,2018 Antwerpen 0477 51 40 [email protected]@gazetvanzurenborg.be

redactiesecretaris

André Dejonghe : [email protected]

eindredactie

Marcel Schoeters

redactie Gazet van Zurenborg

Stierstraat 3, 2018 [email protected]

Medewerkers (tekst en foto’s)

Dirk Blijweert,, Bob Dierckx, André Dejonghe, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing, Ad Moeskops, Luc Mortelmans, Claudine Vandegehuchte, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Zita Theunynck, Nadia Christoff, Jörg Pyl, Luc Pandelaers, Annelies Oeyen, Sige Nagels, Julie Donckers, Stephen Huygen, Dieter Dedecker, Andreï Holthof, Matthias Adriaensen, Sara De Meyer, An Van De Wal, Cecilia Magnus, Emma Lansens, Marcel Schoeters, Gie Van Geel, Jo Van Hove, Yo Van den Bulck, Pieterjan Van Wyngene

opmaak, pre-press en website

Colin Bellefroid [email protected] www.bitrac.be

Advertenties

opvolgen advertentiesGerda Eelen [email protected] 0486 83 33 06

drukker

Drukkerij Goossens Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout

distributie

Harry Brijs, Velodroomstraat 27, 2600 Berchem

Website

www.gazetvanzurenborg.be

Rose-Marie Simoens 0485-90 39 84 [email protected]

Colofon

er staat een pracht van een heren-

huis, genaamd lotus, te koop in de

transvaalstraat nr 52. nog wel uit de

hand te koop. de vraagprijs is 420.000

euro. heel lang woonde hier een grote

familie met als pater familias Albert

driessens. bewoonbare oppervlakte

bedraagt 190 vierkante meter. neemt

u mee een kijkje?

(Sige NAGELS)

uit de hand te koop: lotus in de transvaalstraat

“Huis perfect geschikt voor een groot gezin”

Ons bezoek start met een trek aan de bel. Daar maakte Jean Emile, zoon van Albert Driessens, mij erg graag attent op. ’’Het is waarschijnlijk één van de laatste echt werkende trekbellen.’’ De bel past perfect in haar tijdsgeest, want dé blikvanger van dit huis is de Art Nouveau voor-gevel. De florale details aan de ramen zijn een beetje Egyptisch geïnspireerd en maken een prachtig stijlvol geheel met het naastliggende huis, genaamd Papyrus, op nr 50. Beide huizen zijn elkaars spiegelbeeld én met elkaar verbon-den door de gevelplint en -naamplaat van arch. J. Bascourt. Genoeg details van deze aard, jullie zijn even nieuwsgierig als ik naar wat er achter de gevel wordt verteld.

51 jaar‘’Tesamen met mijn 3 zussen ben ik in deze

wijk opgegroeid’’, haalt Jean Emile trots aan. Met nog meer trots vertelt Jean Emile verder: ‘’Mijn ouders hebben hier 51 jaar gewoond, van 1960. Het huis is gebouwd in 1901. Het was Engetrim, die dit pand eerst aan ons verhuur-de. Daarop volgde dan een voorstel om het te kopen. Hier woonden we in totaal met 7 perso-nen, waaronder 4 kinderen, de ouders en de grootmoeder. Zij woonde bij ons in en had ook haar eigen kamer. Daarin blinkt trouwens nog een glimmende gietijzeren, zwarte kolenstoof.’’

‘’Hier in de veranda werd vroeger op tafel een zinken teil gezet. Daarin zaten de jongste kin-deren, waaronder ik, en op vrijdag werden wij afgeschrobd. Dat moet begin jaren ’60 zijn ge-weest. Die teil staat nog bij één van mijn zussen in de tuin.’’

“Vroeger zag de living er ook anders uit. Zo be-stond deze uit 3 aparte kamers. Om de smalle ruimten open te trekken, verkozen mijn ouders om er 1 grote living van te laten maken met een zwevend plafond (nvdr, dit is een verlaagd pla-fond, uitgevoerd met een schaduwvoeg aan de kant van de muur). Een centraal stuk plafond is uitgewerkt met indirecte verlichting. Ik noem het een goede stijlbreuk. Bij de buren hebben ze dit niet gedaan, daar is de oorspronkelijke verdeling nog behouden.’’

Het voorste deel van de living tot aan de veran-da is gekenmerkt door een volledig retro-inte-rieur. Van de bijzettafel, kasten, planken, kaders en verlichtingsarmaturen tot de zitbanken en de afbeeldingen aan de muren. Flash-back naar de jaren 60 en 70, maar wel met een lichte

Dit fraai raam is een echte art nouveau-parel.Foto’s Sige NAGELS


Beter wassen met zacht (ontkalkt) waterSneller en dus milieuvriendelijk drogen

Gemakkelijk strijken met de mangelGoedkoper dan thuiswassen

Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be

4 wasmachines 5,5kg 5 wasmachines 6,5kg 2 wasmachines 12kg 10 droogkasten 14kg 1 stijkmangel 160cm

Wassalon Zurenborg

en moderne toets. Natuurlijk ook met vastta-pijt op de vloer én met geweven draadjesstof als binnendeurbladafwerking. Het bankstel is ontworpen met een doorlopende lage plank langs verschillende zijden. Wat een functioneel meubel toch!

ZweepslagstijlNaast de gevel, zijn ook binnenin het huis Art Nouveau elementen aanwezig, al is het in een meer sobere versie. De gietijzeren trapstijlen en de houten trapleuningen zijn sprekend Art Nouveau. Hetzelfde geldt voor de mozaïeken vloer en de afwerkingen van de hoeken van de muren tegen het plafond van de inkomhal. Ver-der naar boven nemen de details af op muren en vloeren. De trap blijft wel haar kenmerken-de stijl behouden.

Vanuit de kamers aan de achtergevel zie ik tij-dens de rondgang een soort van kleine kerk staan ergens in de massa van achtertuinen. ’’Dat klopt’’, weet Jean Emile, ‘’iemand van de

buren heeft een kapel ingericht achter hun woonst.’’

RenovatieJean Emile vult graag aan: ‘’Dit huis bestaat uit een gelijkvloers en 3 verdiepingen. De eerste en tweede verdieping bevatten telkens twee grote kamers. Bovenaan is er een zolder, met ook twee aparte kamers. Er is ook een tussen-verdieping met apart toilet (tussen gelijkvloers en eerste) met een opkamer en daarachter een badkamer met bad en lavabo. Ideaal om er een grote hedendaagse badkamer van te maken. Dit huis verdient trouwens echt een grondige renovatie. Mijn ouders hebben het onder-houden, zoals een goede huisvader doet.’’ Dat is gesproken, maar het klopt. Degelijke en duurzame materialen werden overal in huis gebruikt ter afwerking. Zelfs het ouderlijke be-hangpapier hangt nog in onberispelijke staat tegen de muren. ‘’Dat was dan ook de branche van vader!’’ vult Jean Emile fier aan. Trouwens wat een goede smaak voor die tijd. Het lijkt wel

zonde om het eraf te moeten halen.

Het huis bevat 4 grote slaapkamers, een zol-der, een keuken, een badkamer, een apart toi-let, een grote living en veranda, een tuin van +/-80m2 en een droge kelder, die origineel is uitgerust met praktische opbergzones in bak-steen. De tuin is gelegen in zuid-oostelijke richting en vangt veel zon en een wijd zicht. In 2000 is de dakdichting vernieuwd. De vol-ledige elektriciteits-, sanitair- en verwarmings-installatie zijn aan vernieuwing toe. In 2003 werd een deel van de elektriciteitsbedrading vernieuwd. De beglazing is overal nog enkel uitgevoerd. Dat is daarom ook aan vernieu-wing toe. Ook de keuken kan best worden ver-nieuwd naar een hedendaagse. Het huis werd goed onderhouden, dat zie je. Dat doen men-sen van die tijd ook. Waarvan akte. In het boek-je over de onderhoudswerken aan het huis dat vader bijhield, staat geschreven anno 1996: ‘’2 schouwen op het dak vernieuwd. Weer goed voor 100 jaar.‘’

HotelDe vraagprijs bedraagt 420.000 euro. De re-den van verkoop? ‘’Vader is vorig jaar komen te overlijden en mama wilde en kon ook niet meer alleen in het huis blijven. Daarom leeft moeder in een verzorgingstehuis. Dit huis wordt gebruikt door kinderen en kleinkinde-ren. Het heeft zowat weg van een hotel’’, vertelt Jean Emile. Met het mooie behangpapier en de originele meubels geeft het ook die indruk. Familiebijeenkomsten, vakantie, weekends en feesten, nagenoeg alles gebeurt hier nog. Zo-lang het nog mag duren. Enige voorkeur voor de nieuwe eigenaars? “Neen. Dit huis is perfect geschikt voor een vrij beroep of voor een groot gezin, zeker met onze tuin. Plaats genoeg voor groot geluk’’. Dat weet Jean Emile met volle ze-kerheid te kunnen garanderen.

Meer info? Dit vindt u op www.immoweb.be vastgoed nr: 3917718. Neemt u gerust contact op met Jean Emile Driessen – gsm: 0486/59.14.55 of vaste tel: 03/248.22.85

Authentieke elementen zoals de mozaïekvloer maken dit pand bijzonder aantrekkelijk.


in het hoekpand waar de Velodroomstraat zich in de Pretoriastraat

stort, huist sinds augustus 2009 het jonge bureau rAdAr Architec-

ten. het werd opgericht door Stijn leemans en liesbeth

Vanderstraeten, beiden opgeleid in Gent. (Marcel SCHOETERS)

AdAr ArChiteCten Vond een Stek Vol liCht in de PretoriAStrAAtr

“Onderzoek is voor ons heel belangrijk”

Liesbeth en Stijn zijn in 2008 begonnen in een door Liesbeth bij de tijd gebracht pand in de Jozef Balstraat, bij de Berchemse Zurenborgers allicht vooral bekend als locatie van kiesbu-reaus. Voor ze hun professionele samenwerking opzetten, hadden ze allebei al heel wat bagage kunnen samenbrengen. Liesbeth mocht haar kennis verfijnen bij AWG architecten (bOb Van Reeth), niet minder dan een icoon van de hedendaagse architectuur . Stijn komt uit de stal van META Architectuurbu-reau (1 van de poulains van wijlen Jo Crépain) en HUB architects. Ze kenden elkaar wel vaag-jes van in de wandelgangen van de Sint-Lucas Hogeschool in Gent, maar ze zaten in verschil-lende jaren.Maar ziet hoe klein de wereld is. De vrouw van een collega van Stijn werkte bij bOb, dus bestond er zoiets als een gemeenschappelijke vriendenkring. “Na verloop van tijd hadden we beiden wel zin om aan een architectuurwed-strijd mee te doen”, zegt Liesbeth. “Het was een project voor sociale woningen te Beveren. Zo is de samenwerking begonnen.”JONGRADAR - in feite hoort de eerste ‘R’ in spiegel-schrift te staan- bestaat behalve uit de 2 venno-ten verder nog uit Lien Cassier, die na haar ar-chitectuurstudies op de Antwerpse Academie

nog in Gent een Master in de Stedenbouw be-haalde, Ruben Stuijk, ook een alumnus van het Gentse Sint-Lucas en Charlotte Rubbens, die aan de KU Leuven werd opgeleid tot Ingenieur-Architect. De gemiddelde leeftijd van dit team moet schommelen ergens achter in de 20.“Als je namen als AWG, META en HUB in een CV kan meebrengen, helpt dat wel bij het meedin-gen naar opdrachten”, zegt Stijn. “Het is met die wedstrijd dat we in feite gestart zijn. Tijdens die periode hebben we dan de vraag gekregen voor een kleine verbouwing in Mechelen en de nieuwbouw van een dubbelwoonst in Kapelle-op-den-Bos. “ Liesbeth en Stijn geven toe dat ze niet meteen in het ijle zijn gesprongen. “Ik ben nog een tijd bij bOb deeltijds blijven werken, zij het dat ik dat geleidelijk heb afgebouwd”, zegt Liesbeth. Stijn had een beetje zekerheid achter de hand vanuit een deeltijdse lesop-dracht in Sint-Lucas. OVERHEIDOp een bepaald moment zijn ze er allebei volle-dig voor gegaan. Liesbeth: “Kort daarna kregen we nog meer opdrachten doordat de verbou-wing van mijn eigen woning de architectuur-prijs van de stad Antwerpen had gewonnen. Bij de opstart liep dat vaak via vrienden en familie. “ RADAR stelde zich ook kandidaat voor de ar-chitectenpool van de dienst Patrimoniumbe-

heer van de Stad Antwerpen. “Wij waren bij de 8 geselecteerden”, zegt Stijn. “Wij verbouwen momenteel het jeugdcentrum van Ekeren voor de stad Antwerpen.”Liesbeth had ondertussen ook haar eigen wo-ning in de Jozef Balstraat verbouwd. Uitein-delijk begon de opdrachtenportefeuille te be-staan uit een mix van zowel private woningen, zowel nieuwbouw als verbouwingen, en open-bare opdrachten. “Op den duur is de stad toch meer en meer onze opdrachtgever geworden”, zegt Stijn. “Wij zitten ook mee in de pool van Grond- en Pandenbeleid van AG VESPA.”En de overheid bleef wenken. Want om de zes maanden stelt de Vlaamse Bouwmeester een opdrachtenportefeuille samen. “Toen die functie werd ingevuld door Marcel Smets, de tweede Bouwmeester na b0b Van Reeth, zijn wij voor zo 1 opdracht vanuit een aanvanke-lijke groep van 75 gegadigden bij de laatste 5 geraakt en we hebben toen een wedstrijd ge-wonnen voor het ontwerp van het OCMW te Merksplas”, aldus Stijn. “En nu zijn we voor de tweede keer geselecteerd, voor een Woonzorg-complex in Grimbergen.”Zoeken naar opdrachten is een ding, en als die er eenmaal zijn, moet er worden gezocht naar oplossingen, legt Liesbeth uit. “Onderzoek is voor ons heel belangrijk. Wij werken bij voor-

beeld nog veel met maquettes. Als we een pro-ject hebben, stellen we een klein team samen met een van ons beiden, aangevuld met een van de andere collega’s. Maar af en toe bui-gen we ons allemaal samen over een bepaald project. Een goed project is en blijft altijd een kwestie van trekken, sleuren en puzzelen, maar zeker ook van samenwerken.”HERKENBAARHEIDLiesbeth en Stijn vinden dat architectuur her-kenbaar moet zijn. “Zeker met nieuwbouwwo-ningen. Wij gaan voor sober, vertrekkend vanuit de heersende voorschriften. Soms leveren we iets totaal anders af dan wat de opdrachtgever aanvankelijk in gedachte had, maar waar hij of zij er zich uiteraard volledig in kan vinden.”Beide RADAR-partners zijn niet uit Antwerpen afkomstig, maar zijn er allebei toevallig te-rechtgekomen. “Toen we hier kwamen werken en wonen, leerden we ook deze wijk kennen,”, zegt Stijn. “We zaten ook al in de Jozef Balstraat vlakbij Berchem-station. Dat was echter bij Lies-beth thuis. Bij onze zoektocht naar een grotere werkplek vonden we dit pand, met veel licht.”De buurt waar ze werken, maar dus niet wonen, vinden ze allebei zeer waardevol, zelfs een van de meest waardevolle van Antwerpen. “Met die Dageraadplaats als een plein dat echt werkt. En de heraanleg is zeer geslaagd!”

De architecten zijn bijzonder tevreden met hun werkplek. • Foto Dieter DEDECKER


bond zonder naam organiseert jaarlijks een pakjesac-

tie voor de gevangenen. in de week van 3 december

werden er vrijwilligers verwacht bij VZW Filet divers in

de rolwagenstraat 49 om deze gekochte en gekregen

spulletjes te verpakken.

(Yo VAN DEN BULCK)

VrijWilliGerS AAn de SlAG in de rolWAGenStrAAt

Filet Divers pakt 7.500 pakjes in voor gevangenen

Een tiental vrijwilligers was druk in de weer om de pakjes te maken toen ik woensdagmorgen arriveerde bij Filet Divers om ook mijn duit in het zakje te doen. Hoe kon ik beter ervaren waar deze actie om draaide, dan door zelf mee te helpen? Ik werd ingeschakeld bij een tafel waar Rita mij onmiddellijk wegwijs maakte. Ze blijkt dit al voor de vijfde keer te doen en is dan ook een beetje een soort ‘ploegbaas’ geworden. Eerst de doosjes vouwen, er een hele reeks klaarzetten en dan systematisch het pakketje samenstellen. Eerst gaat er een boek-je van Bond zonder Naam in, dan een grote wafel, een zakje snoep en een blocnote. Ver-volgens wordt het pakje opgevuld met een rol-letje Kingmuntjes en een reep Snickers. Vooral-eer de doosjes te sluiten moet ik nog een bic en een potloodje toevoegen. De grote kartonnen dozen worden gevuld met telkens 27 doosjes in twee lagen. De voorraad boekjes raakt uit-geput en dus moet ik ze vervangen door een andere suikerwafel. Er wordt hard gewerkt en de lege verpakkingen van muntjes en wafels en snoep vormen al snel een hoge toren karton. De meeste vrijwilligers zijn niet aan hun proef-stuk toe. Het zijn allemaal vrouwen. Maar rustig in een hoek zit een oude man foldertjes te vou-wen met wenskaarten die ook in elk pakketje worden verwerkt. Later bij de koffie vertelt hij

dat hij startte met vrijwilligerswerk vlak na zijn pensionering in 1999. Hij kende Phil Bosmans (stichter van Bond zonder Naam) goed en heeft deze plek in de Rolwagenstraat zien uitgroeien van een vervallen garage tot het drukke, bloei-ende centrum dat het nu is.

FILETDe hele tijd door, is het een komen en gaan van mensen in alle kleurschakeringen en leef-tijden. De drukte is gedeeltelijk te verklaren doordat de sociale kruidenier open is. Een imposante Afrikaanse man heeft als taak de mogelijke klanten te controleren op het bezit van een groene kaart. Hij neemt zijn job zeer ernstig. De fierheid waarmee mensen die het zelf moeilijk hebben de toebedeelde jobs uit-voeren is het bewijs dat ze hier heel goed bezig zijn. Liefdadigheid die van één kant komt, zo-als bij vele hulporganisaties, heeft dikwijls dat neerbuigende door het éénrichtingsverkeer. Als een mens die in een crisissituatie leeft het gevoel heeft nuttig te zijn en daardoor eigen-waarde kan opbouwen, dan is dat een fikse meerwaarde.

AFLEVERINGDe pakketjes die ik mee samenstel worden aan de verschillende gevangenissen afgeleverd.

Voor de uiteindelijke verdeling staan de gevan-genissen zelf in. Door strenge veiligheidsvoor-schriften kan Filet Divers ze niet zelf bezorgen. Er wordt zelfs beweerd dat in een welbepaalde gevangenis de inhoud van de pakjes op een grote hoop wordt gegooid, vanwege de veilig-heid... Hoe dan ook, hopelijk brengt de inhoud van het pakketje toch ook een heel klein beetje feestsfeer in het monotone leven van de bajes-klanten.

SOEPACTIEEen ander initiatief waar Filet Divers aan mee-werkte was de eenmalige soepactie op 19 de-cember. Met de slogan ‘Maak ook een warm gebaar klaar in de strijd tegen armoede’ is deze dag op verschillende plaatsen in Antwerpen soep aangeboden. Misschien hebt u wel een dampende kom gekregen op de parking van de Delhaize. Op die manier probeerde Filet Divers tevens giften te ontvangen. Hebt u de soep ge-mist, maar wilt u Filet Divers toch steunen, kijk dan op hun website. Zo kunt u een bijdrage le-veren aan de minder bedeelden onder ons.

GCAMPAGNEVoor volgend jaar staat er bij Filet Divers vooral sport op de agenda. Onderzoek wees uit dat mensen met minder financiële middelen te

weinig bewegen en sporten. Zij hebben immers geen geld voor een lidkaart bij een sportclub. Nu al worden er hier gezamenlijke zwemuit-stappen georganiseerd . Op donderdag is er een gemengde groep die naar de Wezenberg gaat zwemmen, op vrijdag een vrouwengroep naar de Veldstraat. Vanaf januari wil men fitness en tafeltennis organiseren. Als alles goed gaat, zullen deze lessen doorgaan op maandag en woensdagnamiddag. Men zoekt nog wel er-varen instructeurs om de lessen te geven. De lessen gaan door voor iedereen die een groene kaart heeft van de sociale kruidenier.

Op 22 en 23 februari organiseert Filet Divers

een restaurantdag.

Op deze dagen kan je mits inschrijving

komen eten.

Filet DiversRolwagenstraat 49, 2018 AntwerpenInteresse om enkele uurtjes fitness

of tafeltennis te geven? Vragen naar Pita.

Bijzonder veel belangstelling voor de activiteiten van Filet Divers. • Foto Jörg PYL


Primo heeft nu ook Zaza op de suggestiekaart! De straten van Zurenborg,

getekend door Zaza, zijn te bewonderen in PRIMO.

Restaurant Primo - Dageraadplaats 13 2018 Antwerpen - T: 03 677 06 11

Dagelijks geopend: ma-vrij: 12-14.30 uur & 18-22.30 uur za-zo: 17 - 23 uur

Wijkbewoonster Patrizia hulsens opende op 03 december

luxe nagelstudio nail-Couture op de hoek van de Arend-

straat en de kleine beerstraat, in het pand waar tot voor

kort nog publiciteit voor GvZ-fotografe An Van de Wal aan

de ramen hing. de benedenverdieping van het hoekpand

onderging een “total make-over”. (Jeannine FÜHRING)

“Hier zijn zowel mannen als vrouwen welkom”

Patrizia Hulsens heeft vijftien jaren ervaring in nagelverzorging en runt al een drietal jaar een groothandel in benodigdheden voor nagelstudio’s en een opleidingscentrum voor nagelstylistes aan de Te Boelaerlei in Borgerhout. Ze woont ongeveer even lang boven het Glazen Huys op de hoek van de Plantin en Moretuslei en de Lange Van Ruus-broecstraat en is erg enthousiast over Zuren-borg. “Ik wil hier nooit meer weg”, zegt ze als ik haar vraag wat ze van onze wijk vindt. “Ik vind het hier zo’n toffe wijk, ik kende ze vroe-ger enkel van een occasioneel restaurantbe-zoek en voelde me hier toen al thuis.”In haar opleidingscentrum leidt Patrizia ie-der jaar een honderdtal cursisten op. Ze is erkend opleidingsverstrekker Vlaamse Ge-meenschap en ze legt me klaar en duidelijk uit wat haar nieuwe zaak te bieden heeft. (Je zou overigens nooit raden dat er Siciliaans bloed door haar aderen stroomt. Haar vader is Siciliaan).

NAGELBIJTEN“In onze nieuwe nagelstudio zijn zowel mannen als vrouwen welkom” zegt ze. “We werken met hypo-allergene producten, die beschadigen absoluut de natuurlijke na-gels niet en er komen ook geen schadelijke producten in het lichaam terecht. Je kan bij ons terecht voor excentrieke stiletto-nagels maar ook voor een “gewone” handverzor-ging of allerhande nagelproblemen. Ik heb al veel mensen van het nagelbijten afgehol-pen. Vijf behandelingen gespreid over 10 tot

12 weken en het probleem behoort tot de verleden tijd.”“De studio werd met de meest moderne snufjes uitgerust. Zo zal u hier niemand mondkapjes zien dragen, want we lieten een gesofisticeerd afzuigsysteem installeren dat zowel het stof als de geurtjes opzuigt. Ik gebruik ook steeds nitril handschoenen, die bevatten geen latex, een product waar veel mensen allergisch aan zijn. Alles verloopt hier super hygiënisch.”

BRUIDSNAGELS“Een echte aanrader is de Spa manicure, een cosmetische verzorging van de handen en pure verwennerij, inclusief scrub, masker, massage en desgewenst paraffine bad. Deze behandeling zorgt voor een betere bloed-doorstroming en helpt ook bij pijnlijke reu-ma. Ik gebruik hiervoor biologische en kli-nisch geteste producten van Olive Tree Spa Clinic. “ “We bieden echt een uitgebreid gamma aan. Aanstaande bruidjes kunnen bij ons te-recht voor een bruidsnagels-arrangement, we doen ook French manicure (er wordt een scherp wit boordje op de nagel aange-bracht) en Colornails. Bij dit laatste kiest u voor Color-gel, de gellak beschadigt de na-gels niet en blijft mooi gedurende 3 weken, of voor Color-acryl. ““Je kan bij ons ook producten aankopen: NP2 professionele nagellak bijvoorbeeld, maar ook de nieuwe speciale manicure- en pedi-curelijn van Olive Tree Spa Clinic. Misschien

een geschenktip voor de feestdagen. Een geschenkbon kan natuurlijk ook.”

KORTINGGeïnteresseerde lezers vinden alle infor-matie, inclusief een uitgebreide prijslijst, op de website. Wilt u enkele richtprijzen? Vooruit dan: een Spa-manicure met paraf-finebad kost € 45,00 en voor zo’n € 100,00 of iets meer hebt u een stel Design – Sti-letto nagels. Aandachtige GvZ-lezers heb-ben natuurlijk al lang de 20% kortingbon bij de advertentie van Nail-Couture opge-merkt!

Nail- CoutureKleine Beerstraat 43, 2018 Antwerpen (aan de Dageraadplaats)Telefoon: 0468 14 43 [email protected]

nieuW : nAil-Couture

Patrizia Hulsens: Een aanrader is het bruidsnagels arrangement”Foto’s An Van de WAL

Patrizia Hulsens leidt ook nog mensen op.


In de brief somt het wijkcomité de aandachtspunten op:

Leefbaarheid en duurzaamheid van het wijkverkeer

- Verbeteren wijkcirculatieplanGoed doordachte stroming van het verkeer.

Enkelrichtingstraten waar nodig om de veiligheid te garanderen en onnodige drukte en frustraties te vermijden. Voorbeeld: het enkelrichting maken van de Tweelingenstraat heeft het probleem enkel verlegd naar de omliggende straten bvb. het gedeelte van de Grotebeerstraat omsloten door de Kleinebeer- en de Arendstraat zou enkelrich-

ting moeten worden (richting Arendstraat -> Kleinebeerstraat) om zo de veiligheid tegaranderen. Het gebeurt veel te veel dat auto’s uit beide richtingen moeten maneuvreren om elkaar te passeren en hierbij geparkeerde auto’s beschadigen. De Vrije Basisschool heeft ook zijn hoofdingang in dit straatgedeelte wat leidt tot blockage en ophouden tijdens de

spitsuren.

SLUIPVERKEER Voorstel voor sensibiliseren vanuit het wijk-comité: Autoloze zondag doortrekken naar Zurenborg- Behoud van de zone 30- Betere controle op de rijsnelheid- Beperken van sluipverkeer (auto’s maar ook van de vele bussen die niet in dewijk hoeven te zijn die oa via de Lange Altaarstraat rijden)- Beperken van zwaar vrachtverkeerBvb. de Delhaize-vrachtwagens in de Magdalenastraat- Beperken van het zogenaamde lege-busverkeer (en wanneer gebeurt degeplande verhuis van de busstelplaats?)Lege bussen hoeven niet door de wijk te razen, maar kunnen via de achteruitgang langs de Krugerstraat de Singel oprijdenb. Geen horeca-uitbreiding (uitgaansplaatsen, terrassen, …)- Ons standpunt is dat reeds voldoende horeca in de wijk is en dat niet uit het oog verloren moet worden dat het nog steeds een WOONwijk isc. Dageraadplaats moet multifunctioneel blijven- Niet louter terrassen- Behoud sportgelegenheid, speeltuin, …d. Nieuw ZurenborgGraag zullen we ook de besturen in de ko-mende periodes uitnodigen om hunconcrete plannen in verband met Zurenborg te brengen.

DATA 2013De vergaderingen volgend jaar zijn gepland telkens op een dinsdag van 20 tot 22 uur op volgende data: 5 februari - 26 maart - 4 juni - 3 september - 5 november

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag.het is meestal een stap in het onbekende,waarbij flink wat vragen opduiken.

daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren,één op het Antwerpse Zuid, vlakbijhet nieuwe justitiepaleis, en één op de dageraadplaats,iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopenin het bruisende Antwerpen professioneeladvies te geven!

herenwoningen op het Zuid en de populaire wijkZurenborg zijn onze specialiteit! daarnaastzijn ook appartementen, woningenen opbrengsteigendommen binnen de Singel,berchem en Wilrijk bij ons in goede handen!

ACTIVITY

dageraadplaats 31 - 2018 Antwerpen 03/239.21.21

het wijkcomité Zurenborg heeft aan het nieuwe stads-

bestuur en aan het bestuur van de districten Antwerpen

en berchem een brief geschreven waarin een aantal pro-

blemen van de wijk onder de aandacht wordt gebracht.

hoofdpunten zijn de leefbaarheid en de duurzaamheid

van het plaatselijk verkeer en een verdere beperking

van de horeca-activiteiten in de wijk. (SC)

brieF WijkCoMité AAn het nieuWe beStuur

“ Geen horecauitbreiding meer”

Wanneer verhuist de stelplaats van de bussen vraagt het wijkcomité zich af. • Foto Archief


Bakkeri j Gi jbels , uw vasteafspraak op zondagmorgen

Open van ma tot donderdag : 6u30-18 uVrijdag : 6u30 tot 14 uZondag: 6u30 tot 13 u

Zaterdag gesloten

Bestellen kan op 03-235 59 42

(en natuurlijk ook voor de rest van de week)

A L L E D A G E N V E R S

Als student zongen wij ‘viens pou-pouleke, viens

pou-pouleke viens, gij appelsienendief ik heb je toch zo

lief ’, maar nu is Pou-Poule de naam van de nieuwste eet-

gelegenheid op Zurenborg aan het tramplein vlak naast

de spoorweg, waar vroeger Volta gehuisvest was.

(Jörg PYL)

Bij Pou-Poule eet je kipnieuW reStAurAnt oP het trAMPlein

De uitbaters van dit nieuwe restaurant zijn de compagnons Michel Roose en Sven Van Mol. Sven van Mol staat in een soortgelijke zaak in de Vosstraat in Borgerhout aan het Boelae-rpark. Op Zurenborg zullen wij dus vooral Mi-chel Rosé in de keuken zien staan. Michel Rosé volgde zeven jaar hotelschool te Kerkse bij Stella Marius, waar hij zich specialiseerde als traiteur. Na zijn studies ging hij twee winters werken in de Franse Alpen. Na dat Franse avon-tuur werkte hij vier jaar in restaurant ‘Pret à Ma-nager’ in ’s Gravenwezel. Daarna opende hij een trainersvak op de Breedband in Passaat samen met een vennoot, die echter na een tijdje be-sloot een andere weg in te slaan. Maar een goe-de kok hoeft geen krans en Michel Rosé vond daarna werk bij Ges Fred in de Kloosterstraat te Antwerpen. Vervolgens besloot hij zich te gaan herbronnen en werkte hij een poosje in Oos-tenrijk en Zwitserland.Dertien maanden geleden richtte hij met zijn nieuwe vennoot Sven Van Mol de eerste Pou-Poule op in de Vosstraat te Borgerhout. En nu dus een tweede zaak in Zurenborg. In de Zu-renborgse Pou-Poule wordt Michel Roose in de zaal bijgestaan door Neuza Pinto. Hij heeft haar als collega leren bij Chez Fred. Zij komt uit Portugal en Pinto betekent in het Portugees ‘klein kippetje’. Echt waar. Toepasselijker kan moeilijk.

VINTAGEDe zaak is helemaal vintage ingericht. De hele inrichting (behalve de apparaten) werd ge-kocht bij Sprookjes, de tweedehands-, antiek- en curiosazaak van Leo Coolen uit de Cogels Osylei, die ook voor de inrichting tekende. Het terrasmeubilair komt oorspronkelijk van een Indiase openluchtcinema. De eettafels zijn aan de kleine kant en komen uit een oud café. De stoelen komen van een school. Bedoeling van al die oude meubels is de indruk te wekken alsof deze zaak al een eeuwigheid zou bestaan. De toog is ook oud en de kast achteraan was oorspronkelijk bruin maar kreeg enkele glazen legplanken en een lichtgrijze tint, net zoals de toog. De kapstokken hebben dan weer de vorm van kippenpoten. Ook achter de toog prijkt een dergelijk stel kippenpoten als versiering. In de hoek tegenover de toog heeft Jana Coolen, de zestienjarige dochter van Leo een reuzengrote gestileerde kip getekend, enigszins in de stijl van Keith Haring. Binnen kunnen ongeveer een dertigtal gasten eten, maar buiten is er veel plaats op het ter-

ras dat door de viaduct goed beschermd ligt tegen slippende auto’s op de rotonde. Omdat de plaatsen binnen eerder beperkt zijn, zet Mi-chel Roose ook in op uithaalgerechten. Naast gebakken kip kunnen er ook soep, kippenhap-jes, kippenfilets, Caesar Salade, vegetarische lasagne en dranken uitgehaald worden.

HUISBEREIDVoor de bereidingen maakt Michel Roose ons erop attent dat alles in het huis bereid wordt, dus ook de sauzen en de appelmoes. De kippen worden gekweekt in Aalter bij een kweker die erover waakt dat elke kip over twee vierkant meter beschikt. De beestjes kunnen dus goed rondlopen en dat proeft men uiteraard.De kaart bevat allerlei kipbereidingen maar ook kaas- en garnaalkroketten en die zijn net als de rest huisgemaakt. Voor de vegetariërs is er la-sagne, pasta pesto en salade met geitenkaas. Bij het ‘half kieken’ en ‘kieken compleet’ hoort wat uitleg. Kip aan het spit is de kip zonder meer, waarbij men naar wens saus, sla of een aardappelbereiding (gebakken aardappel of kroketten) of rijst aan 3 € kan bestellen. Bij ‘kip compleet’ zijn deze drie ingrediënten inbegre-pen in de prijs. Nog zo iets waar een mens zich afvraagt wat hij op zijn bord krijgt, is de Pou-Poule saus en salade. Deze huisbereide saus bestaat uit boter, room, tuinkruiden en curry. Salade Pou-Poule bestaat uit spek, appeltjes, witloof, gemarineerde lauw warme kip die met honig is gebakken. De kip aan het spit wordt in een mandje geserveerd waar ook plaats is voor een potje met saus. Normaal krijgt men geen groot bord, maar wie dat wenst kan er altijd naar vragen.

DRANKDe drankenkaart bevat Stella van het vat en flessenbier van La Chouffe, Vedett, Duvel en het Antwerpse Seef-bier (gebrouwen in de Seef-hoek). Als aperitief is er witte cava en Rosado. Nog niet voor de kaart maar wel al verkrijgbaar, is Hendrick’s gin geserveerd met een schijfje of een sliertje rauwe komkommer. Verder zijn er frisdranken en water van San Pellegrino en zijn platte versie Aqua Panna.Dan is er de uithaaldienst. Hierop staande de meeste gerechten die ook ter plaatse kunnen genuttigd worden. Alleen de prijzen zijn iets goedkoper. Een hele kip kost er 8,50 € en ook de dranken hebben een kleiner prijskaartje. Voor de uithaalservice is er een klantenkaart, waar na tien bestellingen de elfde gratis is.

PraktischPou-Poule Tramplein 4 Berchem ZurenborgTel. 03 218 63 57Open van dinsdag tot en met vrijdag van 12 u tot 22u30 en Zaterdag en zondag van 16 u tot 22u30

Take away en restaurant.

Michel Roose met zijn uithangbord en in zijn artistiek “kippenhok”Foto’s Jörg PYL


-Gezellig hier. Zijn jullie nieuw in Zurenborg?Rebekka: Ik wel. Jij eigenlijk ook, hé?Eva: Eigenlijk niet, hé... Wij hebben eerst vijf jaar in de Wolfstraat gewoond. Toen werkte ik nog in Schoten als privétherapeute. Toen hebben we dit huis gekocht, met de bedoeling om hier een praktijk te beginnen. Dus privé kende ik Zurenborg zeker al, maar voor de praktijk is het nieuw.-En was het een bewuste keuze om net in Zurenborg een therapeutische praktijk voor kinderen en jongeren te beginnen?Eva: Nee, het is eigenlijk bij toeval zo gelopen. In onze zoektocht naar een te renoveren huis zijn we hier terechtgekomen. Maar het blijkt een héle goede keuze. We wonen hier echt enorm graag.Rebekka: Ik woon op het Zuid. Ik ben gewoon meegekomen met Eva, dus ook voor mij was het toeval.-Wat is jullie voorgeschiedenis?Eva: Ik heb in Leuven pedagogische weten-schappen gestudeerd en dan aan de Universiteit Antwerpen een vierjarige studie. Die maakt de combinatie tussen gedragstherapie en ‘client-centered’ therapie.-Wat, gedragstherapie? ‘Client-centered’? Dat moeten jullie me straks maar eens uitleggen.Eva: (lacht). Natuurlijk. Tijdens die studie werkte ik in de praktijk in Schoten. Die studie was zo’n verrijking, dat ik besefte dat ik heel graag zelf een praktijk wou beginnen. Ik heb daar zes jaar gewerkt. Nu, de therapie doe ik als bijberoep. Mijn hoofdberoep is lesgeven – ik geef soci-ale wetenschappen, ontwikkeling en pedagogie aan de Lessius Hogeschool.Hier zijn we nu een jaartje bezig. We zijn wel heel rustig begonnen – enkel met de doorver-wijzers van Schoten. We hebben niet meteen actief gezocht naar nieuwe cliënten. Ik was toen ook zwanger, dus daar moesten we natuurlijk ook tijd voor nemen.Rebekka: Ik heb ook in Leuven gestudeerd: kin-deren jeugdpsychologie. En dan heb ik vier jaar als consulent op het Comité Bijzondere Jeugd-zorg gewerkt. Ondertussen ben ik reeds vijf jaar werkzaam op VAGGA – Centrum voor Geestelij-ke Gezondheidszorg- als psycholoog-therapeut in het adolescentieteam. Ik volg momenteel de-zelfde opleiding als die Eva gevolgd heeft. Ik zit nu in het tweede jaar, maar ik doe wel al vier jaar therapie en sta al vele jaren in de praktijk. Een vriendin van mij zat bij Eva in de klas. Via haar hoorde ik dat zij iemand zocht om mee in de praktijk te stappen. En zo ben ik erbij gekomen.-Dus het is een praktijk die zich richt op kinderen en jongeren tot 25 jaar?Rebekka: Inderdaad, maar ook ouders kunnen hier met hun vragen terecht. Bij de heel jonge kinderen werken we soms zelfs enkel met de ouders. -Omdat er nog iets kan veranderen als je zo jong in therapie gaat?Rebekka: Ik denk wel dat ook volwassenen nog iets kunnen veranderen, hoor, maar gewoon:

dat breidt de mogelijkheden voor therapie uit. Er zijn toch weer andere thema’s die aan bod komen.-Welke leeftijden bereiken jullie het meest? Rebekka: We hebben eigenlijk alle leeftijden. Dat is echt verdeeld.Eva: Misschien toch wat meer lagere-schoolkin-deren. En zeker en vast ook jongeren.-En met wat voor problemen krijgen jullie te maken?Eva: Over het algemeen: sociaal- emotioneel-, psychische problemen... Dat kunnen heel veel dingen zijn. Rouwverwerking, angsten, depres-sieve gevoelens, trauma’s, hechting ... De onder-liggende oorzaken gaan we dan samen bekij-ken. Rebekka: We zien ook veel gezinssituaties waar hulp wordt bij gevraagd: echtscheidingen, hoe vinden kinderen hun draai in nieuwe gezinnen?Eva: Of ook veel beperkte problemen die wor-den aangekaart, zoals angst om te falen, maar die blijken dan soms een aanknopingspunt voor veel dieperliggende problemen in het gezin, bij-voorbeeld relaties die verstoord zijn.Rebekka: Maar soms is het ook gewoon ‘ik ben bang voor honden, help mij.’ We krijgen ook vragen om advies: ouders die gaan scheiden en ons dan vragen hoe ze dat het beste kunnen aanpakken.-Even terug over die ‘cognitieve, cliëntgerichte therapie’. Wat moet ik me daarbij voorstellen?Eva: Het is een combinatie van twee stromingen binnen de therapeutische begeleiding. Binnen het gedragstherapeutische kader wordt altijd naar een doel gewerkt, met stappen. Er is wat sturing – hoewel niet zonder afstemming, na-tuurlijk. Maar het is vooral concreet.Rebekka: Gedragstherapie ziet het denken ook als een gedrag. Iemand die altijd negatief denkt, die kan dat veranderen.Eva: Ja, dat positief denken is erg belangrijk in gedragstherapie. En clientcentered wil zeggen: het komt van de cliënt. Wat wil die op dat mo-ment? Als therapeut ga je je daar dus vooral op afstemmen. Het tempo van de cliënt wordt ge-volgd. De therapeut zegt dus niet ‘dàt is nu eens uw probleem, en we gaan dààr- en dààrover praten vandaag, en binnen zoveel tijd gaan we dat en dat bereikt hebben.’-Maar hebben mensen die in therapie gaan niet vaak de verwachting van ‘zeg mij nu eens wat ik moet doen en los het op voor mij’?Eva: We zien dat soms wel eens bij ouders. Die brengen hun kind en willen het dan bij wijze van spreken ophalen als het probleem opgelost is.Rebekka: Zeker, maar pas op, velen komen ook bij ons omdat ze gewoon met iemand willen praten, iemand die neutraal is en losstaat van de situatie. Wij geloven dat als een kind gewoon even alle ruimte krijgt in alle vertrouwen, de oplossingen vanzelf opborrelen, zonder dat dat praktische tips zijn. Eva: Dat is soms trouwens een valkuil. Mensen komen om tips & tricks. En die geven we soms

ook, maar dit is niet steeds voldoende. We zien dan bijvoorbeeld dat het even beter gaat...-Maar dan is dat geen verandering die diep ingebakken zit.Rebekka: Nee, dan komt het probleem vaak op een andere manier toch weer tot uiting in een andere situatie.-Hebben jullie dan een ‘ideale manier om een kind op te voeden’? Ik bedoel, zien jullie soms niet in één oogopslag: ‘ai, die doen dat of dat en natuurlijk gaat dat mis’?Rebekka: Er zijn natuurlijk enkele ‘basics’, die iedereen wel kent: consequent zijn, positieve bekrachtiging... Maar dan denk ik: ieder kind is anders, elke ouder is anders...Eva: ...elke situatie, elke omgeving, elk mo-ment...-Elke dàg is anders! Ik heb zelf een peuterpuber en soms denk ik ‘oh please...’Rebekka: Voilà, als jij als mama eens een rottige dag hebt, is dat normaal. Alle literatuur, alle stu-dies hebben het over ‘the goodenoughmother’. De perfecte moeder bestaat niet. Dat is trou-wens geen goed voorbeeld voor een kind, want dat denkt dan ook dat het perfect moet zijn. Ik geloof dus niet in de perfecte handvaten voor opvoeding. Maar er zijn natuurlijk wel wat din-gen die kunnen helpen. En dat is een zoektocht. Ik heb bijvoorbeeld een vriendin met een kind dat erg moeilijk slaapt en het dan terug in bed neemt. Dat is niet volgens de regels, maar het werkt voor haar. Als zij noch het kind anders sla-pen, dan is het bijna niet te doen. Dus dat blijft zoeken.Eva: De haalbaarheid om een bepaalde situatie te veranderen is ook belangrijk om in de over-weging te nemen. We werken steeds in overleg met het gezin. En trouwens: als professioneel weet ik hoe de ideale opvoedingssituatie zou zijn, maar in het dagelijks leven maak ik als ou-der ook fouten. Dat is heel normaal.-Kunnen jullie je in het Triple-P-programma (PPP) – dat wordt nu aangereikt aan de jonge ouders bij Kind en Gezin? Positive... En de andere twee P’s ben ik al vergeten...Rebekka: PositiveParenting Program. Dat is in-derdaad een heel duidelijke aanpak. Daar zitten die basics in: positieve bekrachtiging, conse-quent zijn, tijd maken om effectief iets te doen en niet enkel tussen de soep en de patatten... Alleen, dat is in groep, dat zijn algemene regels, die zijn niet afgestemd op een specifiek kind, op specifieke problematieken.Eva: Ik vind het meer een gedragstherapeuti-sche stijl.Rebekka: Eigenlijk zelfs meer pedagogiek.Eva: Je zal met PPP geen antwoord krijgen op de vraag waarom een bepaalde situatie zich telkens opnieuw voordoet, ondanks dat je on-geveer weet wat je eigenlijk zou moeten doen. Sommige mensen zullen er niet voldoende mee hebben om probleemgedrag aan te pakken.Rebekka: Of als er emotioneel iets vastzit, of als er iets in de communicatie misloopt. Dat zit dan toch dieper dan wat PPP kan bieden.

-Autisme, ADHD... Er is veel te doen rond ‘etiketten’. Zijn onze kinderen echt minder sociaal vaardig of immens veel drukker dan vroeger? Of wordt er overgediagnosticeerd?Rebekka: Dat is een hele moeilijke. Bijvoorbeeld, als een school GON-begeleiding (Geïntegreerd Onderwijs, nvdr) wil, moet het kind dat etiket hebben. Soms worden dus diagnoses gesteld zonder erg diepgaand onderzoek. Het kind kan niet mee op school, er lopen dingen moeilijk... Dan is zo’n extra begeleiding echt een hulp. Maar het nadeel is wel dat ze ondertussen dat etiketje hebben meegekregen. Eva: Er is geen eenduidig antwoord op te geven. Er is ook meer bekendheid en kennis van die za-ken, wat vroeger veel minder was. Men zei eer-der ‘lastig kind: ga jij maar achteraan in de klas zitten, en later naar de vakschool’ Vandaag de dag wordt er toch wel veel verwacht van onze kinderen. Een hoog tempo, waar je snel kan uit-vallen. Leerkrachten proberen wel om iedereen mee te krijgen, maar dat gaat niet altijd.-Er is ook misschien veel meer de behoefte het op te lossen, in plaats van te aanvaarden dat een kind gewoon erg druk of net stilletjes is?Eva: Ja, maar voor leerkrachten is dat soms ook een opluchting: als ze weten dat een kind spe-cifieke behoeften heeft, om daar rekening mee te houden en niet zomaar af te schrijven als ‘am-betant kind’.Rebekka: Ja, een etiket kan ook wat ontschuldi-gen.Wij stellen wel geen diagnoses. We doen enkele oriënterende gesprekken en verwijzen dan in-dien nodig door naar gespecialiseerde centra. Die tests zijn echt duur en die centra hebben een kinderpsychiater in huis. De verdere bege-leiding, die doen we dan weer wel.-Er is toch een overbevraging voor therapieën voor volwassenen, als ik het goed heb. Geldt dat ook voor de kinderen jongerentherapieën?Rebekka: Dat geldt vooral voor de openbare in-stellingen, waar mensen volgens hun inkomen betalen. Dat is zo in het Centrum Geestelijke Ge-zondheidszorg waar ik werk. En daar zijn inder-daad voor lagere-schoolkinderen wachttijden tot een jaar! Voor jongeren zien we dat de aan-meldingen stijgen na een examenperiode. Privé –zoals hier bij ons – betaal je wat meer. Het is voor mensen dus vaak de keuze: wacht ik wat langer en betaal ik minder, of is de hulp dringender en ga ik bij een privépraktijk. Wij hebben geen wachtlijst, je kan meestal binnen de week geholpen worden. Het voordeel is ook dat wij erg flexibel zijn: wij kunnen ook ’s avonds afspreken.

Groepspraktijk De DageraadGrotehondstraat 22 • www.dedageraad.comEnkel na afspraak (telefonisch of via e-mail)

Eva Engelen - [email protected] - 0497/23.58.81

Rebekka Grommen - [email protected] -0484/96.59.13

‘hopelijk hebben ze een comforta-

bele psychiaterszetel die ik kan tes-

ten tijdens het interview’, bedenk ik

wanneer ik aanbel bij groepsprak-

tijk de dageraad in een mooi groot

herenhuis in de Grote hondstraat.

rebekka Grommen en eva engelen,

de twee psychotherapeuten die de

groepspraktijk runnen, ontvangen

me in een praktijkruimte met inder-

daad, een zetel, maar wel vooral

veel speelgoed. (Fenna BOUVE)

Kinderen en jongeren op de zetel

GroePSPrAktijk de dAGerAAd

Rebekka Grommen en Eva Engelen en hun speelgoed op de achtergrondFoto An Van de WAL


op 2 januari opent de textielreiniger een vestiging

op de site van de voormalige ijsfabriek aan de lange

leemstraat, vlak achter de hoek van café Stanny. in de

‘ijsfabriek’ zit reeds sinds enkele jaren het dienstent-

huis die huishoudhulp aanbiedt, alsook een strijkate-

lier. het strijkatelier wordt thans overgenomen door

de textielreiniger.

(Frederik CORNETTE)

“Alle mogelijke textiel kan worden binnengebracht”

nieuW drooGkuiS- en WASSerijdienSten AAn de ijSFAbriek

Achter De Textielreiniger gaan de broers Vin-cent en Karl Huijbrechts schuil, jonge derti-gers. Zij hebben de stiel met de paplepel mee-gekregen. Sinds drie generaties is de familie Huijbrechts actief in de droogkuis- en was-service. Grootvader Jan Huijbrechts startte in 1968 zowel in Deurne als in Merksem met een wassalon. Thans, meer dan 40 jaar later, is dit familiebedrijf uitgegroeid tot een uit de kluiten gewassen droogkuis – en wasserijser-vice met dito strijkatelier met hoofdzetel te Deurne, achter het Bosuilstadium. Naast be-staande winkels in Antwerpen (Volkstraat en Abdijstraat), in Merksem en in Deurne, ope-nen zij thans een vijfde winkel op de site van de ‘IJsfabriek’. PRIJSBEWUST“Na het verdwijnen van wasserij Goosens, is er geen droogkuis – en wasservice meer in en rond Berchem. Wij geloven dan ook sterk in onze nieuwe vestiging”, zegt Vincent Huijbrechts, die een rondleiding geeft in de wasserij te Deurne. De acht personeelsleden die werken in het strijkatelier van het Dienstenthuis worden mee overgenomen en zullen tewerkgesteld worden in het strijkatelier te Deurne. “Dat maakt dat wij 37 personeelsleden tewerk stellen in onze was-serij en het strijkatelier”. De Textielreiniger kent dan ook een verder-gaande groei, ondanks de huidige crisis en

de omstandigheid dat mensen toch minder dan vroeger een beroep lijken te doen op de diensten van een droogkuis? “Het klopt dat de generaties voor ons frequenter een beroep de-den op een droogkuis. Kleren en textiel in het algemeen waren toen duurzamer en hadden doorgaans een betere kwaliteit. Nu is textiel veel goedkoper geworden en wordt sneller iets nieuw gekocht, eerder dan de oudere kleren verder te dragen. Anderzijds zijn onze was-serijdiensten en strijkatelier geenszins duur te noemen. Zo kan de strijk worden betaald via dienstencheques.”

DOELGROEPEen bezoek aan de hoofdzetel te Deurne heeft veel weg van een kleine schooluitstap. In de ene zaal staan tal van moderne industriële was-machines in allerlei maten en vormen. In een andere zaal staan tal van te groot uitgevallen strijkplanken en wasmanden en heerst er een hevige bedrijvigheid. Alle mogelijke textiel kan worden binnengebracht. Alles wordt gereinigd en zo mogelijk gestreken en vervolgens weer ter beschikking gesteld in de winkels en diver-se afhaalpunten. “Veel collega’s wasserijen heb-ben het ook moeilijk gekregen, doordat ze niet tijdig hun machinepark hebben vernieuwd. Ook in de wasserijsector wordt getracht om een zo hoog mogelijk rendement te halen te-

gen de laagste (energie)prijs, waardoor tijdige vernieuwing belangrijk is. De energieprijs is een niet te miskennen onderdeel van ons glo-bale kost. Vijftien procent van de energie die we verbruiken, bekomen we via onze zonnepa-nelen die we hebben laten installeren. Mede op die wijze kunnen wij onze scherpe prijzen aanhouden”, vertelt Vincent. De ervaring leert dat vooral tweeverdieners en mensen met weinig vrije tijd beroep doen op

wasserijdiensten en strijkatelier. Deze doel-groep is alleszins goed vertegenwoordigd in de wijk, zodat succes verzekerd lijkt. Alleszins wordt het toegewenst.

INFODe diensten van De Textielreiniger aan de ‘IJsfabriek’ zijn elke weekdag geopend van 8.00 tot 18.00, ook zaterdags van 9.00 tot 12.30 uur.

WinterProGrAMMA VAn GeMMA

Basisreeks Bewuste Communicatie door Kathleen De Laet en Cecilia MagnusOp basis van 'Geweldloze Communicatie' van Marshall Rosenberg.

Dinsdagavonden elke week van 19.30u tot 22.00uDatums : 8 januari, 15 januari, 22 januari, 29 januari, 5 februari, 19 februariPrijs : vrij te kiezen tussen 65 en 95 euro

Zangavonden door Daniël SterckxWoensdagavonden elke week van 19.30u tot 21.30uDatums : 9 januari, 16 januari, 23 januari, 30 januari, 6 februari, 13 februari, 20 februari, 27 februari,6 maart, 13 maart, 20 maart, 27 maartPrijs : vrij te kiezen

Verdiepingsreeks Bewuste Communicatie door Kathleen De Laet en Cecilia MagnusOp basis van 'Geweldloze Communicatie' van Marshall RosenbergDonderdagvoormiddagen elke week van 10.00u tot 12.30uDatums : 10 januari, 17 januari, 24 januari, 31 januariPrijs : vrij te kiezen tussen 45 en 75 euro

Spiral of growth, an introduction based on Spiral Dynamics by Matthias Halgrener Granum (Denmark)

Zaterdag 16 februari voor iedereen van 10.00u tot 13.00u en van 14.00u tot 17.00uZondag 17 februari voor mensen uit het onderwijs van 10.00u tot 13.00u en van 14.00u tot 17.00u

Deze workshop wordt gegeven in het engels.Prijs : vrij te kiezen tussen 65 en 95 euro

Zangavond 'Zingen met hart en ziel' met een voorproefje stembevrijding door Daphne de Ridder (Amsterdam)Zaterdag 9 maart om 20.00uPrijs : 10 euro

Stembevrijding door Daphne de Ridder (Amsterdam)Zondag 10 maart van 10.00u tot 13.00u en van 14.00u tot 17.00uPrijs : vrij te kiezen tussen 55 en 75 euroPRAKTISCH

Alle activiteiten gaan door bij Gemma, Arendstraat 40, 2018 Antwerpen tenzij anders vermeld.

Meer info op www.gemma.be

Inschrijven of inlichtingen

telefonisch op +32 (0)3 230 22 46 of +32 (0)486 88 51 06 via mail naar [email protected]

Voor de activiteiten georganiseerd door Gemma mag inschrijvingsgeld nooit een te hoge drempel zijn om een workshop te volgen. Als dat voor jou zo is, contacteer ons dan op [email protected].

De broers Vincent en Karl Huijbrechts hebben de stiel met de paplepel meegekregen. • Foto Frederik Cornette


Apache, een waakhond op journalistiek vlak, organi-

seerde een debat over de ‘vijfde’ macht in de journalis-

tiek op 29 oktober in de ijsfabriek (lange leemstraat).

na een uurtje debatteren en wat vragen vanuit het pu-

bliek was de slotsom dat de kritische mediagebruiker

(=de vijfde macht) moet begeleid worden bij het ver-

werken van nieuws op de verschillende fora.

(Yo VAN DEN BULCK)

“Er moet een totale vrijheid zijn” ZurenborGer toM CoCheZ iS Mede-oPriChter VAn APAChe

De Nederlandse professor Piet Bakker, journa-list Ivan De Vadder en Dave Sinardet, politico-loog en professor aan de VUB, waren de spre-kers. Samen met een moderator van de VUB spraken zij over de inmenging van de gewone burger via Twitter, internet en andere fora.

WEBSITEEen paar jaar geleden nam een tiental jour-nalisten het initiatief om totaal ongebonden journalistiek te bedrijven. Samen richtten ze Apache op, een nieuwe nieuwswebsite. Een van de oprichters was Zurenborger en De Morgen-journalist Tom Cochez. De artikels van Apache zijn al langer te lezen op hun website, maar vanaf dit jaar zijn ze ook betalend en zeer recent ook tweetalig. Apache staat voor journa-listiek die niet gestuurd wordt door belangen of commerciële overwegingen. “Journalistiek moet de vierde macht zijn, een democratische waakhond. En de journalist moet onafhankelijk zijn artikels kunnen maken. En in veel media is er onvoldoende journalistieke vrijheid”, aldus Apache.

VROEGERNog niet zolang geleden lazen we rustig de krant, luisterden we een paar keer per dag

naar het nieuws op de radio en keken ‘s avonds trouw naar het journaal. Als dusdanig waren we dan volledig op de hoogte van de actualiteit en was daarmee de kous af. Nu hebben we bijna allemaal een computer waarmee we de hele dag door op de hoogte kunnen blijven van de laatste ontwikkelingen. Via internet wordt ons ook de mogelijkheid geboden te reageren op mediavoorvallen en om opinies en kritiek te geven op fora. Facebook en Twitter onthullen soms meer over de mens zijn huis- tuin- en slaapkamerupdates dan goed voor hem is. Met andere woorden, het nieuws is een interactieve business geworden.

DEBATHoog tijd om dus om deze nieuwe tenden-sen te bespreken. De deelnemers aan het debat probeerden een stand van zake te schetsen. Ivan De Vadder was gevraagd vanwege het recente initiatief De Vragende Partij. Misschien herinnert u zich nog wel dat in de aanloopperi-ode van de vorige verkiezingen vanuit tiental-len gemeentes de burger kon inloggen. Zo kon hij zijn kleine en grote ergernissen mede delen en zo de plaatselijke politici confronteren met eventuele aanvullingen of tekortkomingen in hun programma. De Vadder was een tevreden

man, die vond dat het initiatief goed was ver-lopen. Hij verbaasde zich wel over hoeveelheid tijd en moeite die ermee gepaard ging. Volgens Dave Sinardet, politicoloog en frontman van de G1000 was er maar één grote bijeenkomst die door de massamedia heel erg werd belicht: de duizend ad random burgers die een hele dag met elkaar in debat gingen over een hele waslijst problemen in de samenleving. Als een geluk bij een ongeluk (een jaarlang onderhan-delen leidde tot een regeringsvorming) werd hun toen door Elio Di Rupo de wind uit de zei-len gehaald. België wordt ondertussen terug normaal bestuurd maar weinigen weten dat de G1000 nog steeds verder werkt. De derde deelnemer aan het debat, professor Piet Bakker bevestigde dat de inbreng van de burger heel onverwachte en verrassende wendingen kan teweegbrengen. Hij wees er ook op, dat het niet enkel gaat om de burger de kans te geven te reageren. Ook moet er constant begeleiding op fora en sites zijn die de lezer helpt om de info te verwerken. Vanachter de pc zijn we al snel geneigd om te denken dat alles vanzelf gaat, maar in deze begeleiding, en het werken met de resultaten van de polls, kruipt nog aar-dig wat ‘manuren’.

VRIJHEIDNa een uurtje debatteren mocht het publiek vragen stellen. Dit leverde nog een aantal inte-ressante wendingen op, zoals de verontrusting dat sommige fora voor een groot deel worden ingepalmd door groepen of politieke initiatie-ven. In Antwerpen zag men bijvoorbeeld dat het Bam-tracé steeds de nodige aandacht op-

eiste, terwijl deze groepering ook al op andere wijzen veel aandacht genoot. Piet Bakker zag hier helemaal geen gevaar in. “Er moet een totale vrijheid zijn”, aldus de Nederlandse pro-fessor.

ONGEBONDENZoals vaak was de bar achteraf zeer geschikt om het debat geanimeerd voort te zetten. Ge-orges Timmerman, hoofdredacteur van Apa-che, vergeleek de WereldMorgen, dat andere burgerjournalistiek fenomeen, met Apache. Bij de WereldMorgen kan iedereen artikels inzen-den en het opvragen van de artikels is gratis. Maar over de totale ongebondenheid had Tim-merman zo zijn twijfels. Wil men bij Apache een artikel lezen, dan kan de lezer dat enkel als hij betaalt. De evolutie naar het vooraf betalen is er om juist die volledige persvrijheid en onaf-hankelijkheid te kunnen garanderen. De jour-nalisten van Apache zijn hierdoor ongebonden en er is geen belangenvermenging. Sinds begin 2012 is Apache betalend en Timmerman was er tevreden over. Lezers haken niet massaal af. Er blijven dagelijks nog twee- tot drieduizend lezers, met pieken van tienduizend lezers bij ‘groot nieuws’.Het is goed om te weten dat zo dicht bij huis uw en onze journalistieke vrijheid wordt bewaakt. Wilt u informatie van onafhankelijke journalis-ten, surf dan naar Apache. Volgend jaar start een nieuwe reeks debatten.

www.apache.beNottebohmstraat 42018 Antwerpen.

VRT-journalist Ivan De Vadder tijdens het debat


in het laatste nummer van de Gazet van Zurenborg zijn twee bladzijden met lezersbrieven gewijd aan de

mobiliteit in de tweelingen-, dolfijn- en Schorpioenstraat. hierop wil ik reageren. (R. DUFAIT)

“Waarom moeten de auto’s in een ‘wirwar’ verloren rijden?”

Het is voor mij niet helemaal duidelijk waar de schrijvers van deze lezersbrie-ven naartoe willen. Ze zeggen betere en ‘bredere’ (?) oplossingen te willen. Ze zijn in ieder geval ontevreden. Ze zijn onte-vreden dat er een proefopstelling voor 6 maanden met éénrichtingsverkeer in hun straten werd ingevoerd. Het zijn de ver-keerde richtingen blijkbaar. Dit is noch-tans een poging van het district om hun eerdere ontevredenheid over het ‘sluip-verkeer’ op te lossen. Nu is het weer niet goed. (Weten ze dan niet dat Zurenbor-gers voor hun veeleisende, eeuwig onte-vreden houding bekend zijn?) De auto’s, allemaal ‘sluipers’ genoemd, mogen niet proberen het verkeerslicht van de Plan-tijn Moretuslei te mijden, zoals vroeger mogelijk was. Nee, ze moeten ‘gestraft’ worden voor hun autogebruik door te moeten invoegen in de file van de Plantijn Moretuslei en te wachten voor het licht. Laat daar maar wat extra verkeer zijn en laat het rijrichtingenplan maar een extra ‘wirwar’ worden, zelfs een nachtmerrie! Dit wensen de bewoners van deze straten de andere chauffeurs toe!De andere chauffeurs? Jawel, niet alle chauffeurs zijn verachterlijke ‘sluipers’, er zijn ook andere bewoners van Zurenborg die de eigen wijk willen verlaten en dit zonder onnodig rondrijden. Met onnodig, irrationeel rondrijden, worden immers andere straten die minder georganiseerd zijn ‘gestraft’. En zo zijn er al verschillende andere straten in ons geliefde Zurenborg

die een verhoogde verkeersintensiteit moeten verdragen doordat er enkele hoofdwegen afgesloten werden (zie bij-voorbeeld Pretoriastraat en Rijckaerts-plein).Ik vraag me trouwens af : Waarom moeten de auto’s in een ‘wirwar’ verloren rijden? Wat wil men daar precies mee oplossen? Ja, natuurlijk, het grote, verre doel is het autoverkeer ontmoedigen.Ik heb hiervoor alle begrip, maar mag er in deze fietstijden ook niet een klein beetje begrip zijn voor de personen waarvoor en situaties waarin een auto de enige ver-plaatsingsmogelijkheid is?

Het tweede artikel in de Gazet Van Zu-renborg is van een ‘journalist’ uit de Dol-fijnstraat en heeft een nog meer ondoor-grondelijke bedoeling! Ik begrijp eruit dat ze in de Dolfijnstraat als doel hebben om de auto’s uit hun eigen, unieke straat te weren. De schrijver pleit er bovendien ook voor dat er een nieuwe verkeerssitu-atie met andere rijrichtingen ‘van de ene op de andere dag’ wordt ingevoerd.

Wel, van zo’n ‘van de ene op de andere dag ingevoerde veranderde situatie’ werd ik het slachtoffer en ik wil hier getuigen hoe ‘leuk’ dat wel is :Nietsvermoedend reed ik de Tweelingen-straat, richting Plantijn en Moretuslei in. Ik verwachtte me er niet aan dat halfweg de straat de rijrichting plots veranderd zou zijn en reed gewoon rechtdoor. Tot ik

bijna aan de Plantijn en Moretuslei was en er een oudere man me wenkte. Ik stopte want ik dacht dat hij me iets wilde vragen, maar de man ging onmiddellijk wijdbeens voor mijn auto staan. Voor ik hem iets kon vragen, schreeuwde hij me woedend toe : ‘Achteruit! Achteruit! Ge moogt hier niet rijden!’ Verwonderd vroeg ik hem waarom ik niet door mocht maar hij bleef mij toe-schreeuwen dat ik achteruit moest en ik ving tussendoor op dat het in de Tweelin-genstraat éénrichtingsverkeer was. Ik was hierover hoogst verwonderd, vooral om-dat andere auto’s ondertussen passeerden. De man begon op mijn motorkap te slaan en bleef maar schreeuwen. Hij bedaarde niet. Aangezien ik bijna aan de straathoek was en er nog steeds niets van begreep, vroeg ik hem vriendelijk of hij me zou wil-len doorlaten. Geen sprake van, hij bonkte op de wagen en schreeuwde de hele tijd ‘dat hij geen auto’s door zijn straat wilde’! Hij probeerde zelfs mijn nummerplaat af te rukken en aan mijn ruitenwissers te trekken. Zijn gedrag verwonderde me

zeer, ik verwachtte zoiets niet van iemand van ‘rijpere’ leeftijd. Ondertussen waren er al voorbijgangers die zelfs pleitten om mij voor dat kleine stukje door te laten. Niets aan te doen echter, de man was niet te bedaren en wilde van geen wijken weten. Na een kwartier was hij even afgeleid en ik gebruikte de gelegenheid om voorzichtig naast hem, vooruit te rijden. Zo kwam de man ter hoogte van mijn linkerzijspiegel die hij vervolgens met volle kracht eraf sloeg. Ik vroeg hem de spiegel op te rapen maar zijn enige reactie was mij herhaal-delijk en dreigend toeschreeuwen : ‘Denk erom dat je mij hebt aangereden!’ Door dit incident heb ik geen enkele sym-pathie meer voor de bewoners van die straten die geen enkel verkeer door hun straat willen. Integendeel, ik stel voor dat ze naar de meest afgelegen buiten verhui-zen! Maar laat ons mild zijn en aannemen dat niet alle autobestuurders ‘sluipers’ zijn, en evenmin alle bewoners van bovenge-noemde straten zo gewelddadig.

leZerSbrieF

De kruidenier op Zurenborg

ROLWAGENSTRAAT 79 • 2018 ANTWERPEN • Tel. (03) 235 52 54 • Fax: (03) 272 39 10

N I E U W : OPEN op ZATERDAG van 8.30 tot 15 uur

Zondag gesloten

Italiaanse specialiteitenPIZZA - PASTA

Ook om mee te nemen

Dageraadplaats 21 - 2018 AntwerpenTel. 03 236 74 52 - GSM 0495 40 43 79

Open van 12u tot 14u en 18u tot 23uDinsdag gesloten

KarwijKeuken geopend tussen 12-14u & 18u30-21u30

restaurantPasseren voor een snelle lunch

of voor een gezellig diner?

zon • ma • di • woe • do • vr • za vm • za nm

Dageraadplaats 20 • 2018 Antwerpen • Tel : 03/689 45 [email protected] • www.restaurantkarwij.be


dichtbij café Stanny en café bazar opende recent een

derde eethuisje. Al weken werd er getimmerd en ge-

werkt in het pand en stilaan werd duidelijk dat er een

toog en tafeltjes en stoelen verschenen. Wat ging het

worden?

(Yo Van den Bulck)

Nieuw: eethuisje in de Lange Leemstraatbij AdA iS GeZelliGheid troeF

Begin november verscheen er ‘bij Ada’ op het raam van Lange Leemstraat 375. Journalist zijn voor de Gazet van Zurenborg is soms een han-dige remedie tegen overdreven curiositeit. Ik werd ontvangen met een eerste gratis koffie en wat me onmiddellijk opviel, was dat ik niet veel aan het woord was. De Servische mevrouw die de zaak runt, is een spraakwaterval. Ik ver-onderstelde dat ze Ada was, maar Ada is haar dochter. Nog voor ik had geproefd van de kof-fie in het gezellig retro kopje en de zelf gebak-ken koekjes, kreeg ik het uitgebreide verhaal van baby Ada te horen. Ze was negen maan-den oud toen ze een hersenbloeding kreeg en ze was opgegeven door de dokters. Maar niet door haar ouders! Zij hebben bergen verzet en zijn sindsdien dag en nacht bezig geweest met de revalidatie van Ada. Ze is nu vier jaar oud en

maakt het goed; ze volgt nog kinesitherapie en logopedie, maar ze speelt en lacht als elk ander kind. Ze vertelt dat ze al twintig jaar in België woont. Een kleine rekensom brengt dus de be-gindatum terug naar de Balkanoorlog . “Beetje bombardementen” zegt ze laconiek. Maar bombardementen zijn toch geen vrede? “Sinds ik mijn dochter heb en na alles wat ik met haar heb doorgemaakt, is alles relatief. Zo moet je het bekijken.” Een dag later staat ze voor het raam; Ada is een lachende kleuter met blonde krullen.

HUMUSHet plan van dit laagdrempelig eethuisje is om de bezoeker hartelijk te ontvangen en on-danks de democratische prijzen toch goed te soigneren. En daar slaagt de gastvrouw in met

brio. Elke werkdag kan men bij Ada ’s ochtends terecht voor een ontbijt of koffie met koekjes. ‘s Middags is er een lunch voor tien euro: een soepje en een huisgemaakte hoofdschotel met koffie na. Er is ook een aanbod van beleg-de broodjes, en een broodje met zelfbereide humus. Dit leerde zij maken tijdens de periode dat ze werkte in een Joods rusthuis. Verder zijn er verse slaatjes voor ongeveer vier euro. Waar vind je dit nog?In de namiddag lokken taarten om even toe te geven aan een zoete zwakte. Ook een heerlijk glaasje cava kan je er krijgen (3 euro). Dit alles is steeds verpakt in verhalen die blijven komen en de zaak een plek maken waar men gerust al-leen kan binnenstappen. Eén advies: uw laptop zou ik thuislaten, want hier gelden nog de re-gels van de oeroude communicatie. ”De familie

woont in Servië maar de klanten worden één grote familie voor me”, zegt ze bij het afscheid.Een paar dagen later neem ik zoonlief mee om te lunchen bij Ada. De zelfgemaakte humus moet immers geproefd worden. Ik krijg een warm pitabroodje gevuld met de smeuïge kik-kererwtenpasta. Heerlijk. Ik geniet en ik heb voor kleine Ada een klein cadeautje meege-bracht: een oude servieskop. Ze is opgetogen en besluit dat ik nu bij haar een eigen koffiekop bezit. Een mooi vooruitzicht.

Bij AdaLange Leemstraat 375Geopend: elke dag tussen acht ’s ochtends en zeven uur ‘s avonds en in het weekend vanaf twaalf uur ‘s middags

We zoeken nog krantenbedelers

We hebben al een behoorlijke groep mensen die zes keren per jaar onze krant in de Zurenborgse bussen gaat droppen. Maar we zijn nog op zoek naar enkele goeie borsten die een stukje v an hun zaterdag ( of andere dag) willen opofferen om de krant te bussen. En hoe verloopt dat ? Als de krant gedrukt en geleverd is in de Velodroomstraat krijg je een be-richtje dat jouw pakje klaar staat. Je krijgt name-lijk een paar straten toegewezen en het precieze aantal kranten ligt klaar om meegenomen te worden. Daarna moeten alleen nog de brieven-bussen overwonnen worden. Zes keren per jaar. We zijn dus op zoek naar mensen die de wijk in het algemeen en deze krant in het bijzonder een dienst willen bewijzen. Want zonder be-delers geen lezers. Zo simpel is dat. Wie wil ons dus helpen? Voor alle duidelijkheid, de bedelers zoals iedereen die meewerkt aan deze krant, zijn vrijwilligers die onbezoldigd aan de slag gaan. Wel krijgen ze een uitnodiging voor de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie plus een attentie bovenop. Wie wil ???

Reageren : Harry Brijs <[email protected]>

Officiële verdeler: Mc Call Inter Trade / Vitility Care Producten

Foto Luc PANDELAERS


Bezoekers van de donderdagse markt ken-nen Jelle al. De 28-jarige biohandelaar uit het Mechelse Muizen zakt al jaren af naar Zurenborg om er zijn bioproducten aan te prijzen. Vanaf volgend jaar opent hij hier een vaste winkel. “Ik was al langer op zoek naar een geschikte locatie voor een verkooppunt. Op dit moment huur ik een opslagplaats, ik heb dus geen eigen zaak. Dat is een vreemde situatie, want als marktkramer is het voort-durend inpakken en wegwezen. Ik voelde de nood om me als ondernemer te settelen. Toen mijn neef ontdekte dat er hier een pand te koop was, heb ik geen seconde geaarzeld. Samen hebben we de voormalige apotheek gekocht.”

MUIZENDat Zurenborg geen onbekend terrein is, heeft een grote rol gespeeld bij Jelle’s be-slissing. “Het klinkt gek, maar ik heb het gevoel dat ik hier meer mensen ken dan in mijn eigen dorp, Muizen. Veel mensen zijn me al spontaan komen feliciteren nadat ze gehoord hadden van mijn plannen. Dat doet deugd. Het geeft me veel energie om er met volle goesting tegenaan te gaan. Ik hoop het vacuüm ontstaan na het vertrek van Het Kleine Beertje op te vullen.”

Wat er op de schappen van de nieuwe zaak terecht gaat komen? Veel biogroenten ui-teraard. Jelle koopt in bij bioboeren uit de Kempen en bij WIDAR, een sociaal project in Merksplas. Verder is er een grote keuze uit zuivel. Melk, boter, eieren, kaasjes…alles bio uiteraard. Er zal ook biobrood van De Trog te verkrijgen zijn, naast veggie burgers, artisa-nale tofu en sap van De Drie Wilgen.

SERREMaar zover is het nog niet, want er ligt nog heel wat werk op de plank. Jelle is vastbera-den de mouwen op te stropen. “Ik ga zo veel mogelijk zelf proberen te doen. Gelukkig heb ik wat ervaring: zo heb ik mijn eigen huis gebouwd met ecologische bouwmaterialen. Ik heb ook een leuk ideetje voor de winkel: als het van mij afhangt, komt er een soort koelcel waar je in kan lopen. Ik zie het als een soort serre. Afwachten natuurlijk, want het idee moet ook technisch haalbaar zijn.”

Jelle zelf zal niet zo vaak in de winkel te zien zijn. Het is echtgenote Roosje die de winkel gaat runnen. Speciaal voor de tweeverdie-ners zal de winkel een paar keer in de week open zijn tot 20u00. Als alles een beetje meezit, opent de winkel zijn deuren rond de Krokusvakantie.

bioliefhebbers kunnen op-

gelucht ademhalen: vol-

gend jaar opent een nieuwe

voedingswinkel de deuren.

jelle delanoeije en echtge-

note roosje koninckx zul-

len biominnend Zurenborg

op hun wenken bedienen.

de winkel verschijnt op

de hoek van de lange Van

ruusbroecstraat en de klei-

ne beerstraat, waar vroeger

de apotheek huisde.

(Dirk BLIJWEERT)

nieuWe bioWinkel

oP koMSt rond krokuSVAkAntie

“Veel goesting om ertegenaan te gaan”

In dit pand komt een biowinkelFoto André DEJONGHE


onder de spoorbrug bij de Gulden Vliesstraat is de voorbije weken

druk gebroken, geboord en gelast. Wij zochten naar de redenen voor

de komst van die lastposten met hun lasposten en leerden dat het

zeker niets van doen heeft met een eerste aanzet tot de hoognodige

heraanleg van de straat. (Marcel SCHOETERS)

Oplapwerk aan de spoorbrug brengt nog geen definitieve heraanleg van de Gulden Vliesstraat

Net voor de aanvang van de werkzaamheden kregen de buurtbewoners een brief in de bus gestopt namens De Lijn en Infrabel. Daarin stond te lezen dat er” in opdracht van Infrabel belangrijke verbeteringswerken uitgevoerd worden aan de watergoten in het wegdek van de tunnel in de Guldenvliesstraat. De herstel-lingswerken omvatten ook de vernieuwing van de betonstructuur van de goten, die aan de bodemplaat is vastgemaakt en waarvoor een stuk wegenis [sic] moet opgebroken worden.”

DWARSGOTENOm echte spoorwerken gaat het wat Infrabel betreft uiteraard niet. Infrabel-woordvoerder Frédéric Petit laat weten dat De Lijn werkzaam-heden laat uitvoeren aan de tramsporen kant Stanleystraat. Petit geeft ons ook wat meer informatie over wat Infrabel dan wel aan het uitspoken is. “Het betreft de vernieuwing van de afwateringsgoten in de openbare wegenis in de Gulden Vliesstraat, d.w.z. de 2 dwarsgo-ten in de rijweg aan de in- en uitgang van de spoorbrug Lange Leemstraat/Gulden Vlies-straat. Infrabel laat ons via Petit ook nog we-ten dat de braakliggende zone naast de Gul-den Vliesstraat -waarvan jaren geleden door toen nog de NMBS was beloofd dat het een

buurtparkje zou worden- als werfzone wordt ingericht.

LIJNOver naar De Lijn dus, want die zijn wat nieuwe sporen aan het leggen. Dat is interessant, want in het hele debat over de definitieve heraan-leg van de Gulden Vliesstraat speelt ons aller Vlaamse vervoersmaatschappij een belangrijke rol. Volgens het Berchemse districtscollege kon De Lijn tot nu toe nog geen uitsluitsel bieden over het definitieve traject van de tram(s) die via het tunneltje van en naar Berchem Station rijden. En vooraleer dat uitsluitsel er is, heeft het geen zin om de schop in de grond te ste-ken. De vervoersmaatschappij zou een alterna-tief achter de hand houden dat er in zou be-staan om de sporen langs de Stanleystraat naar de Put van Berchem te leiden om van daaruit weer aan te takken aan de sporen richting Ek-sterlaar. Die mogelijkheid wordt inderdaad in gedachte gehouden zegt Koen Peeters, woord-voerder van De Lijn. “Mochten er wat betreft de omleiding via de Stanleystraat alle neuzen in dezelfde richting staan, dan spreken we wat de uitvoering aangaat gemakkelijk over een pe-riode van 10 tot 15 jaar. De Gulden Vliesstraat kan zo lang niet meer wachten.” De Lijn kreeg

in maart vorig jaar nog een delegatie op bezoek waar ook districtsraads-lid Arnold Peeters deel van uitmaak-te. Deze Peeters probeert al jaren het dossier van de knokenbrekende Gulden Vliesstraat op de agenda te houden.

COLLEGEKoen Peeters heeft aan zijn naamgenoot toen de verzekering gegeven dat De Lijn bereid is om aan de heraanleg mee te werken. “Wij hebben echter duidelijk gemaakt dat dit een dossier is dat moet worden getrokken door de wegbeheerder (de Stad, het district). Het gaat immers niet alleen om het wegdek, maar ook om de riolering, die doodversleten is. De delegatie heeft toen een oproep gericht aan het districtscollege, waar ook ons standpunt in was opgenomen. De vraag of zij het initiatief wilden nemen, is toen herhaald. Tot op heden hebben wij daar geen antwoord op gekregen.” De Lijn wil een engagement aangaan als weg-bereider in dit dossier, benadrukt Koen Peeters

nog eens. “Maar dan alleen in het kader van een grondige aanpak.” Voorlopig beperkt de Vlaamse Vervoersmaatschappij haar inbreng tot het vervangen van de sporen in de bocht naar de Mercatorstraat. BESTUURSAKKOORDOver enkele weken treedt er in Berchem een nieuwe bewindsploeg aan, samengesteld door een coalitie van N-VA, CD&V en VLD. Evie Van der Planken (N-VA) wordt de nieuwe districts-burgemeester. Zij verzekert ons dat de Gulden Vliesstraat mee op de agenda stond bij de co-alitiegesprekken. “Een definitieve fasering van het dossier kan er pas komen als het bestuurs-akkoord getekend is”, zegt zij. “Dat zal pas over enkele weken gebeuren (op het moment dat u dit leest zou het ongeveer zo ver moeten zijn).

De werken onder de spoorwegbrug : een moeilijk dossier Foto Luc PANDELAERS

22 Gazet van Zurenborg | September - Oktober 2012 | www.gazetvanzurenborg.be

nieuwjaarsgeschenkiedereen krijgt graag een ge-

schenk, de meesten onder

ons geven ook graag een ge-

schenk. ik trok met een mooi

ingepakte doos de wijk door

en stelde twee vragen. Van

wie zou je deze doos cadeau

willen krijgen en wat zou je

willen dat er dan inzit? en aan

wie zou je deze doos cadeau

willen doen en wat zou je er

dan insteken? Gewone vragen

waarop, het zou Zurenborg

niet zijn, niet altijd gewone

antwoorden kwamen!

Tekst en foto’s

Jeannine FÜHRING

1Freddy Bouckhout: Freddy is kunstschilder en woont in de generaal Van Merlenstraat. Hij had graag van Ingrid, zijn echtgeno-te, een doos vol olieverf gekregen. Als bestemmeling van zijn geschenk kiest hij toekomstig burgemeester De Wever. Voor hem steekt Freddy een rode strik ver-sierd met dobbelstenen in de doos. “Hij zal het wel begrijpen” voegt hij er aan toe.

2Eefje Anthoni: Eefje woont in de Grote Beerstraat. Ze zou willen dat haar man Hendrik tickets in de doos stak voor de Tha-lys naar Keulen, waar ze de tentoonstelling van David Hockney wil gaan bezoeken. Zelf schenkt ze de doos aan alle kinderen van de wijk en vult ze met héél veel sneeuw, want daar houden ze allemaal van.

3Kaat Dierckx: Kaat woont in de Lange Van Ruusbroecstraat en staat op de foto met dochtertje Lore (8) en zoontje Dries (6). Omdat ze altijd verloren rijdt krijgt ze graag een GPS van de kerstman. Voor haar zus Liesbeth, die in de Waterloostraat woont, vult ze de doos (zo vol mo-gelijk) met Leo-wafels, waar die verzot op is.

4Katlijn Mannaerts en Pieter Hackselmans: dit vriendelijk paar woont in de Kreeftstraat. Ze willen hun doos aan toekomstig burgemeester De Wever schenken en steken er een groot hart met veel ruimte voor het sociale leven in Antwerpen in. Zelf krijgen ze graag een doos vol gelukkige Zurenborgers die tijd hebben en ook maken om samen leuke dingen te doen (en niet enkel aan werken te denken).

5Maria Van Mol: Maria woont in de Van Luppenstraat. Ze zou de vol-gende generatie een grote doos willen schenken met een groener Antwerpen in. Voor haar zelf en echtgenoot Jean wenst ze een reis naar het Schotse Inverness. Vijftien jaren geleden zijn ze daar al eens geweest en ze vond het er toen erg mooi.

6Frank Mattheeusen met zoon Mauro: Frank en Mauro (6) wonen in de Guldenvliesstraat. Frank zou graag van zijn vrouw Ann een doos krijgen met de complete vinylcollectie van The Beatles in. Zelf gaf hij als het kon een héél grote doos aan alle Antwerpenaren en stak er een volledig overkapte ring in.

1 2

3

4

5 6

Gazet van Zurenborg | September - Oktober 2012 | www.gazetvanzurenborg.be 23

7

8

10 11

9

7Tom Krikken: Tom woont en werkt in de Arendstraat. Voor zijn echtgenote Hanneke steekt hij de Haruki Murakami – trilogie “1Q84” in de doos, hoe-wel hij zelf “De opwindvogelkronieken” Mu-rakami ’s absolute meesterwerk vindt. Ze zal niet in mijn doos gaan, maar een milde wel-doener mag Tom een Martin gitaar schen-ken, want dat merk zit boven zijn budget. Als wederdienst speelt hij voor de gulle schen-ker een mooi liedje.

8Kitty Walschaerts:

voor haar dochter Tess (23) die in de crèche Sloeber in het UZ Wilrijk werkt en dit dol-graag doet, wenst Kitty dat er een vast con-tract in de doos steekt. Voor zichzelf wenst ze niets, alhoewel er in de doos wel een “groot lot” mag zitten zodat ze haar beide dochters wat kan steunen bij het verwerven van een eigen woning, wat zonder wat hulp zeer moeilijk geworden is.

9Stan Geudens: Stan uit de Zurenborgstraat is 9 en gepassi-oneerd karateka en speelt ook al heel goed gitaar. Hij schenkt de doos aan zijn vriend Ay-

oub en vult ze met het allernieuwste Lego-speelgoed. Van mama en papa zou hij graag een doos met Playmobil soldaatjes van de Amerikaanse burgeroorlog krijgen.

10Liliane Pijl: Liliane woont in de Filomenastraat, geeft Nederlands aan anderstaligen, en heeft een Nigeriaanse cursiste die Blessing heet en die twee kindjes (2 en 4) heeft. Omdat Blessing het zich niet kan veroorloven zou Liliane haar een doos vol kinder-, voorlees- en eerste leesboekjes willen geven. Zelf is ze tevreden met wat ze heeft maar Marc, haar echtge-

noot, mag haar altijd een doos cadeau doen met een “complete verrassing” in.

11Monique Strom: Monique woont “al heel lang” in de Grote Hondstraat. Zij wil dit jaar geen materieel geschenk krijgen, maar zou in de wolken zijn moesten haar familie en vrienden haar een doos vol wensen aanbieden. En dat mag van alles zijn, ze wil de schenkers niet beperken door hierover in detail te treden. Zelf wil ze een anoniem persoon die de steun kan ge-bruiken twaalf maaltijdcheques schenken.


de restauratie van de roma heeft in borgerhout heden en

verleden samengebracht. een paar jaar geleden kreeg de

oude cinema nieuwe lucht ingeblazen. ook het winterpro-

gramma van deze cultuurtempel maakt het verleden weer

hedendaags. op 10 januari brengt de roma een ode aan ya-

smine. Verschillende artiesten brengen muziek uit het oeu-

vre van de zangeres die ons te vroeg verlaten heeft. ook

raymond bezoekt in januari opnieuw de roma. raymond

brengt zijn klassiekers opnieuw tot leven. hij wisselt ze af

met nieuwe, hedendaagse nummers. en wat te denken van

toots tielemans? hij is net als de roma: van een zekere

leeftijd, maar nog altijd springlevend en in staat om volle

zalen te trekken. en er is meer, in de roma.

Beleef heden en verleden

ROMA

-De Roma nieuwjaarsconcert en -receptie: deFilharmonie o.l.v. Philippe Herreweghe: Brahms & StraussVrijdag 4 en zaterdag 5 jan: 20u30 Prosit! deFilharmonie gaat terug naar de dagen toen de driekwartsmaat nog hip was en de Do-nau nog mooi blauw door Wenen stroomde. Philippe Herreweghe kiest uit de bonbondoos vol nieuwjaarswalsen die met de smakelijkste en rijkste vulling. Met uitbundige muziek van Brahms erbij trapt hij het nieuwe jaar in gang met stijlvolle pathos en geanimeerde zwier.

-Clara Cleymans, Barbara Dex, Gunther Verspecht & Kris De Bruyne: Diep in mij - Ode aan Yasmine (première)Donderdag 10 jan: 20u30 Diep in mij ben ik betoverd. Diep in mij door jou veroverd. Doe jij me dromen, maak jij me vrij. Hilde Rens - Yasmine - liet niemand onbe-roerd. Ze had vele talenten, maar in haar hart was ze toch vooral zangeres. Haar carrière evo-lueerde mee met haar zoektocht doorheen het leven - van jeugdige naïviteit tot sombere introspectie. ‘Diep in mij’ is een eerbetoon aan deze wonderbaarlijke dame. Een overzicht van haar ganse oeuvre, zoals Hilde het zou gewild hebben: sober, doordacht, stijlvol.

-Gène Bervoets, Amaryllis Uitterlinden & Melinos Quartet: The Juliet Letters (première)Vrijdag 11 jan: 20u30 Gène Bervoets verzamelt de ultieme liefdes-brieven en leest hieruit voor. Amaryllis Uiterlin-den zingt voor … uit The Juliet Letters van Elvis Costello. Ze wordt begeleid door het Melinos Quartet. Passioneel, virtuoos, melancholisch, explosief. Onvergetelijk en hartverscheurend mooi.Speciaal voor deze voorstelling kropen verder ook bevriende schrijvers en artiesten zoals Pe-ter Verelst, Frank Vander linden, Saskia Decos-

ter, Rick de Leeuw en vele anderen in de pen om een heerlijk ouderwetse liefdesbrief te schrijven.

-24 uur van het podiumDe Roma nieuwjaarsbal en -receptie:Lou Roman Band met Barbara Dex, Coco Jr., Gunther Neefs en Ivann Met achteraf dj Pierre ElitairZaterdag 12 jan: 20u30 Je kent de Lou Roman Band van de vele tv-shows en liveoptredens in binnen- en buiten-land waar zij de muzikale begeleiding verzor-gen van talrijke (inter-)nationale artiesten. Lou en zijn band staan al 40 jaar op de planken. In mei vierden ze dit bij ons met een uniek jubi-leumconcert. Een mooie avond, voor herha-ling vatbaar. Daarom nodigen we Lou uit om een swingend programma te brengen op ons nieuwjaarsbal. Sterren van de avond zijn nach-tegaal Barbara Dex, showbeest Coco Jr., soul-god Gunther Neefs en crooner Ivann.

-Cultuurcafé Borgerhout: Ivan & Emile: CouleursWoensdag 16 jan: 20u30 - gratis (wel reserveren)“Ivan Smeulders en Emile Verstraeten zijn twee muzikanten met een klassieke opleiding. Maar ze verdienden ook hun sporen in de jazz, de wereldmuziek, de zigeunertraditie, de filmmu-ziek, en als uitvoerders van eigen werk. ‘Cou-leurs’ is hun eerste plaat. Ivan en Emile leerden elkaar kennen in mijn groepje (daar ben ik trots op trouwens) waarmee we acht jaar lang zeer succesvol toerden in binnen- en buitenland. Maar ze ontdekten dat ze ook een eigen ver-haal hebben. Een verhaal waarmee u kan ken-nis maken.” Bart PeetersCultuurcafé Borgerhout is een samenwerking tussen De Roma en Recht-Op vzw. Dit initiatief zet zich in om kansarmen en anderen samen en op een ongedwongen manier aan cultuur te laten deelnemen.


Energie Prestatie Certificaat (EPC)

Sinds enige tijd is een EPC nodig vóór de verhuring of verkoop van een studio, appartement of een huis in Vlaanderen. Een EPC moet worden opgemaakt door een “energiedeskundige type A” geacrediteerd door de Vlaamse Overheid.Wenst U te verhuren of te verkopen in Vlaanderen, bel of email dan even voor een snelle service en een eerlijke prijs.

Harry BrijsEnergiedeskundige type A (EP11031)[email protected]

Velodroomstraat 27 • 2600 Berchem

-Enrico Rava Quintet: TribeDonderdag 17 jan: 20u30 “Op Tribe mengt de Italiaanse trompettist En-rico Rava oude en nieuwe nummers. (…) Rava bouwt met lyrische lijnen en korte, nijdige uit-barstingen de spanning op. Terwijl zijn melan-cholieke, sprekende trompet over een rustige achtergrond glijdt, zuigen zijn traag evolue-rende composities je mee. (…) Tribe is een van Rava's beste albums in de prachtige reeks die sinds 2003 op ECM is verschenen.” (**** Karel van Keymeulen in DE STANDAARD)

-Toots Thielemans QuartetVrijdag 18 jan: 20u30 “Als ik maar kan spelen!” - grotere dromen koestert Toots niet na zijn 90ste verjaardag. Op het podium lééft hij immers 100%. Zolang hij daar zijn mondharmonica kan laten zingen, omringd door een schare topmuzikanten, is hij helemaal Toots.

-deFilharmonie o.l.v. Andrew Gourlay: Bennett, Sollima & SjostakovitsjZaterdag 19 jan: 15u Sollima's surrealistisch aanstekelijke cellohom-mage verbindt een raadselachtig mooie or-kestpartita met Sjostakovitsj' meest verknipte symfonie. Andrew Gourlay, de transculturele winnaar van het gerenommeerde Cadaques-concours, laat zich niet intomen.

-Cinema Roma FilmbeursZondag 20 jan: 11u-17u We verwelkomen je op de tweede editie van de Cinema Roma Filmbeurs. Bij de verschillende standhouders kan je je laten onderdompelen in de wondere wereld van het witte doek met oude filmaffiches, -attributen, foto’s, gadgets, pellicule en zoveel meer. In de foyer op de eer-ste verdieping loopt opnieuw een filmaffiche-tentoonstelling van Ronny Pede. Daarnaast ne-men we je graag mee op rondleiding en in de oude projectiekamer staat Paul Corluy, voor-malig projectionist van Cine Roma, je graag te woord. Heb je oude filmaffiches, foto’s van jouw geliefde acteurs, een mooie verzameling cultfilms of allerhande gadgets die je wilt ten-toonstellen of verkopen? Dan kan je bij ons als standhouder terecht. We voorzien standplaat-sen aan democratische prijzen. Inschrijven kan via [email protected]. Ten slotte kan je op deze dag ook in de zaal tickets aan kortingprijs kopen voor concerten en voorstellingen.

-Raymond van het Groenewoud: Memoires van een balmuzikantDonderdag 24 jan: 20u30 Na feesten en verjaren komt al eens de kater. Maar voor Raymond is die voor later, want kijk: zijn liedbundel is zo rijk dat hij toch weer op toernee gaat. Met Gwen en Ben de bezige mu-ziekhanden ineenslaat. Strelende arrangemen-ten, hier en daar een nieuw nummer. En na-tuurlijk is er ook de gevoelige drummer: Cesar Janssens maakt het viertal compleet.Dat naast Raymond dus Ben Faes en Gwen Cresens heet.

-I am Oak: Nowhere Or Tammensaari (cd-voorstelling)Vrijdag 25 jan: 20u30 Na de goed ontvangen albums 'On Claws' en 'Oasem' verscheen deze zomer het nieuwe al-bum van I am Oak. Voor de opnames reisde de Nederlandse band naar het besneeuwde Fin-land. Over de albumtitel zegt Kuijken het vol-

gende: “Een ontastbare plek die continue ver-andert en in beweging is; dat is 'Nowhere'. Deze titel van het album refereert aan de plek waar de I am Oak-liedjes hun oorsprong vinden. Een alternatieve benaming voor dit 'Nowhere' is 'Tammensaari', een Fins woord dat zich laat vertalen als 'Eiland der Eiken'.” De bijzondere locatie en omstandigheden hebben voor een dynamischer en donkerder album gezorgd dan voorheen, zonder de rijke samenzang en karak-teristieke thematiek aan te tasten.

-deFilharmonie o.l.v. Dirk Brossé: The Three Musketeers - KIDconcert (5+) [vlieg]met Joris Van den Brande, Günther Lesage en Pieter GenardZaterdag 26 jan: 11u + 14u en zo 27 jan: 11u - verkoop enkel via deFilharmonie: 03 213 54 34deFilharmonie nodigt de heren van theater-groep Lazarus uit om te bewijzen dat één voor allen nog steeds allen voor één is. De vuistdikke klassieker van Alexandre Dumas wordt door hen versneden tot een flitsende vertelling in KIDformaat. Malcolm Arnold zorgt voor de his-torische pastichemuziek die onder hun degen-balletten weerklinkt. Dirk Brossé scherpt alvast het puntje van zijn dirigeerstok.

-Isolde et Les BensZaterdag 26 jan: 20u30 Isolde Lasoen, bij het grote publiek bekend als de drumster van Daan, startte met een eigen band. Isolde op vocals en drums en een rits topmuzikanten - heel toevallig allen met de voornaam Ben - vervolledigen de rangen. Iso-lde et Les Bens brengen werk van France Gall, Natasha Shinitke, Pink Martini en Gainsbourg krijgt een plaats naast dat van Ella Fitzgerald, The Kinks en zelfs Sonny & Cher. Maak je op voor een stomende avond met Isolde et Les Bens!

-Les Doigts de l’HommeZondag 27 jan: 20u30 Dit befaamde Franse ensemble gebruikt wel-iswaar de gipsyjazz als inspiratiebron, maar schuwt geen enkele andere invloed. Hun zeer creatieve gipsyjazz en zigeunerrock getuigen van een buitengewone energie en een authen-tieke klankkleur. Gedreven door het verlangen om terug te keren naar de essentie van de zi-geunermuziek, dook de groep opnieuw onder in de ziel van het genre. De groep stelt zijn nieuwste project voor, opgebouwd met het beste van hun vier albums. Energiek, creativief, passioneel, uniek!

-Bobo Stenson Trio: Indicum (cd-voorstelling)Woensdag 30 jan: 20u30 Bobo Stenson mag gerust een ancien van de Europese jazz genoemd worden. Vooral als si-deman kan deze Zweedse pianist een waslijst aan referenties voorleggen. Met slechts een handvol albums onder eigen naam is het altijd vol verwachting uitkijken naar een nieuwe re-lease. Maar met 'Indicum' (ECM) is het eindelijk zover. Het album kreeg van Knack Focus 4 ster-ren en lovende commentaar: “Wij kiezen voor Indicum van het Bobo Stenson Trio. Waarom? Voor de bijna religieuze toewijding van deze Zweedse pianist. Voor de vederachtige sierlijk-heid van bassist Anders Jormin en drummer Jon Fält. Voor het ongebruikelijke repertoire, gaande van Bill Evans (Your Story) via Wolf Bier-

mann (Ermutigung) tot Carl Nielsen (Tit er jeg glad). Skön!”

-Riguelle: Un Premier Amour De Luxe (dernière)Donderdag 31 jan: 20u30 Frans chanson zit Patrick Riguelle en Jan Haute-kiet in het bloed. ‘Un Premier Amour’ vindt zijn inspiratie in hun kindertijd en in de platenkast van hun ouders en grootouders, maar ze slaan ook de brug naar een hedendaags repertoire. Ondertussen werd die passie een obsessie. De heren hebben zich terug aan het schrijven ge-zet en ook de bezetting werd uitgebreid. Voor ‘Un Premier Amour De Luxe’ wordt de groep uitgebreid met het vermaarde strijkkwintet Pi-acevole. Een luxueuze bezetting voor een stijl-vol Franstalig programma.

-deFilharmonie o.l.v. Jaap van Zweden: Mendelssohn Bartholdy & BrahmsVrijdag 1 feb: 20u30 Noem Brahms geen componist van het grote gebaar, prutswerk was zijn ding. De minutieuze aandacht voor zelfs de kleinste muzikale cel resulteerde in een van subtiliteiten doortrok-ken prachtoeuvre. 'Überkammermusik', zoals dat in onvertaalbaar mooi Duits heet. Jaap van Zweden laat het melodische springtouw van Brahms' laatste symfonie speels op en neer joe-pen. Lorenzo Gatto staat in voor Mendelssohni-aanse pretmuziek.

-Radio Modern met Smoky Joe ComboZaterdag 2 feb: 20u30 Vanavond zal je dansen als was het 1954. En dat doe je met een vleugje Franse nostalgie. Opdat je niet meteen gedesoriënteerd zou zijn, zorgt Crazy Legs Joris voor een dansles waarin je de knepen van de lindy hop leert. Nadien doet Smoky Joe Combo de swing manouche herle-ven. En we blijven bij de Franse slag met dj Lo, een Franse expert van rock ’n’ roll plaatjes.

-Radio Modern t-dansant deluxe:Ray Gelato & His GiantsZondag 3 feb: 15u 'Mambo Italiano', 'Just A Gigolo', 'Ba ba baciami piccina', … songtitels die erg bekend in de oren klinken. Tot onze schande moeten we beken-nen dat we de Italiaanse invloed op de swing en de jazz de laatste jaren 'deerlijk' hebben ver-waarloosd. Maar met Ray Gelato & His Giants maken we deze slordigheid meer dan goed. Hij zou de zoon van Louis Prima kunnen zijn. Of een achterneef van Dean Martin. Ray Ge-lato geeft termen als jump, jive, wail en stomp een bijzonder dynamische betekenis, vanuit de vaste overtuiging 'It don't mean a thing if it ain't got that swing'.

-Tutti Fratelli: Diep in mijn hart (première)Vrijdag 8 en za 9 feb: 20u30 en zo 10 feb: 15u Erik Vlaminck, bekend van romans als ‘Suiker-spin’ en ‘Brandlucht’, schrijft een toneelstuk voor Tutti Fratelli. Gekweld, in zichzelf gekeerd, nukkig en uitgeleefd herbeleeft een oude foor-kramer zijn geschiedenis. Hallucinaties, con-flicten en gebeurtenissen in een ziekenkamer leiden tot de onthulling van een schrijnend liefdesverhaal. ‘Diep in mijn hart’ is niet alleen een kroniek over mensen die het leven zijn mis-gelopen, het is ook een menselijke komedie vol

muziek en hartkloppingen. ‘Diep in mijn hart’ is bovendien een poëtische rupsmolen die draait op de snelheid van de muziek en op het ritme van de liefde.

-The Bony King of Nowhere (cd-voorstelling)Vrijdag 15 feb: 20u30 In oktober verscheen het derde album ‘The Bony King of Nowhere’. En dat wordt nu in De Roma voorgesteld. The Bony King of Nowhere aka Bram Vanparys debuteerde in 2009 met ‘Alas My Love’. De jonge singer-songwriter werd geloofd omwille van de pure eenvoud. Met de opvolger ‘Eleonore’ bevestigde The Bony King of Nowhere zich als de Vlaamse Devandra Banhart en de kroonpretendent van Leonard Cohen. Ondertussen schreef hij de soundtrack voor de film’ ‘Les Géants’ van de Waalse cine-ast Bouli Lanners en tourde hij in Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk en Italië.

De Roma & Antiliaanse Feesten presenteren:-La Charanga HabaneraZaterdag 16 feb: 20u30La Charanga Habanera is de absolute top uit Havana! David Calzado en zijn band waren de wegbereiders van de timba, de moderne pop-muziek in het Cuba van de jaren ’90. Samen met Los Van Van en NG La Banda vormen zij de top 3. Met hun spectaculaire shows bouwde La Charanga een wereldreputatie op, met talloze tournees als gevolg. Live kan je een explosief concert verwachten: vijf zangers in de frontli-nie en met sublieme muzikanten zoals ze al-leen in Cuba worden gevormd. De band was te bewonderen op de Antilliaanse Feesten in 1996 en 2007 en is nu terug voor een spette-rend feest in De Roma!www.charangahabanera.net

-Ragnhild Furebotten: Never on a SundayMet vooraf Antti PaalanenZondag 17 feb: 20u30 Een van de meest gerespecteerde violisten uit Noorwegen brengt, samen met zes blazers, swingende folktraditionals uit de Noorse jazz-scene. Furebotten’s originele composities zijn gebaseerd op de traditionele muziek uit het hoge noorden waar ze opgroeide. Ondanks de niet-alledaagse combinatie van instrumenten, resulteert de samenwerking tussen deze top-musici in een bijzonder geslaagde en unieke muziekbelevenis. Verwacht je aan een ver-nieuwde ontmoeting tussen viool, trompet, tuba, saxofoon en trombone die geen moment verveelt.Antti Paalanen’s meest recente album ‘Breath-box’ werd geproducet door de Finse accorde-ongrootmeester Kimmo Pohjonen die in 2011 al in De Roma te gast was. Paalanen creëert met zijn diatonische accordeon een nieuw geluid. Hij blaast nieuw leven in de Finse volksmelo-dieën en creëert fascinerende muzikale land-schappen.

En er is meer. Wilt u alles weten over T-DAN-SANTS (dansnamiddagen met dj Piet Keizer van Radio Minerva) of het uitgebreide film-aanbod van CINEMA ROMA? Surf naar www.deroma.be of vraag het gratis driemaan-delijks programmaboekje aan via 03 292 97 40. U kan ook naar de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 komen.


Marianne thai (28) werkte voor-

dien acht jaar bij yves rocher en

lavera. daar leerde ze hasret,

de eigenares van kapsalon Snip

Snip, kennen en toen er boven

Snip Snip in de draakstraat een

ruimte vrijkwam, stelde deze

voor om de ruimte te gebruiken

als schoonheidssalon. Marianne

twijfelde niet en besloot daarmee

om niet alleen een salon te ope-

nen, maar ook om af te stappen

van de mentaliteit van massa-

consumptie die in de grote well-

nesscentra heerst. Zij wil streven

naar een kleinere en persoonlij-

kere aanpak, waarbij persoonlijk

advies belangrijk is. de opening

was voorzien op 1 december.

(Ramona VERACHTERT)

“Het is een leuke combinatie, een kap- en schoonheidssalon”

nieuW: SChoonheidSSAlon boVen SniP SniP in de drAAkStrAAt

-Die persoonlijke aanpak, hoe ga je dat doen?Marianne Thai: “Bijvoorbeeld bij een gelaats-verzorging ga ik altijd een huidanalyse maken voor ik begin, zodat ik de probleemzones van de klant leer kennen. Bij een lichaamsmassage zal ik mij ook meer fixeren op die zones. Bij ie-dereen zal er daarom een specifieke techniek gebruikt worden. Ik wil helpen om het lichaam en de geest van de mensen die hier komen in balans te brengen en ik ga werken met natuur-lijke producten. Dit alles past in mijn eigen fi-losofie.”

-Je hebt daar waarschijnlijk een goede opleiding voor gevolgd?Marianne Thai: “Ja ja, ik heb in totaal vijf jaar op-leiding gevolgd en ik heb daarbij nog eens acht jaar werkervaring. “

-Werk je nu in feite samen met Snip Snip, of hoe zit dat?Marianne Thai: “Wij gaan echt wel samenwer-ken, maar we blijven aparte vennoten. We zul-len arrangementen samenstellen. Het is een leuke combinatie, een kap- en schoonheids-salon. Klanten kunnen zich op een en dezelfde dag volledig laten verzorgen indien ze dat wen-sen, ze moeten zich dus niet verplaatsen. Het is altijd fijn om bijvoorbeeld na een lichaamsmas-sage je haren te laten wassen en brushen. Com-binaties zijn altijd perfect mogelijk. We gaan heel goed kunnen samenwerken. “

-Wat bedoel je met die massages?Marianne Thai: “Wij geven volledige lichaams-massages, ook rugmassages, maar bij de ge-laatsverzorging wordt sowieso een schouder-, nek- en gelaatsmassage gegeven. De spanning

die in de schouders zit, wordt aangepakt. Ik ben een uur met een verzorging bezig, dat kan soms langer zijn, maar ik ben ‘echt’ een volledig uur met de klant bezig. Ik laat niemand zomaar onder een maskertje liggen: in die tijd geef ik bijvoorbeeld een handmassage.” Naast massage en gelaatsverzorging biedt Ma-rianne ook manicure en pedicure aan en men kan zich desgewenst laten maquilleren. Voor een feestkapsel (de dagen komen eraan) en bij-horende verzorging en make-up kun je nu ook bij Snip Snip terecht. Binnenkort maakt Marian-ne een eigen website waar alle informatie over schoonheidsverzorging op vermeld staat, of-wel wordt alle info op de website van Snip Snip gezet. Dat moet nog besproken worden.

-Ga je je nu specifiek om Snip Snip hier vestigen of is het om de buurt

te doen?Marianne Thai: “De buurt, he. Deze buurt is heel fijn. Hier wonen mensen die letten op hun ge-zondheid, je hebt hier ook bio-winkeltjes en zo. Dat past bij mijn concept omdat ik het be-langrijk vind om met natuurlijke producten te werken. “

Marianne vertelt verder dat wanneer ze naar het buitenland reist, ze daar altijd wel een cur-sus meepikt. Vorige zomer is ze naar Thailand geweest, waar ze andere technieken ontdekte, die ze nu wil toevoegen bij haar eigen behan-delingen. Hetzelfde toen ze naar Indonesië was geweest, ook daar deed ze de nodige kennis op. Zelf vindt ze de sfeer in Aziatische landen veel rustiger dan in België. “De mensen zijn daar ar-mer dan wij’ zegt ze, ‘ maar ze blijven er niet bij stilstaan. Ze proberen alsnog van hun leven te genieten en er het beste van te maken. Dat vind ik heel mooi. Als je dan terugkomt naar hier en je staat aan de bushalte en ziet de mensen zuur staan kijken, is dat natuurlijk jammer. Want wij hebben genoeg. Die mensen ginder niet, die leven van dag tot dag. Hun positieve energie komt over op jezelf en daar word je vrolijk van. Ik ben zelf ook vrij positief ingesteld, dus ik hoop dat ik dat kan overbrengen.”

Tot slot: welk publiek denk je aan te trekken?Marianne Thai: “Heel gewone mensen hopelijk. Ik heb ooit in een buurt gewerkt waar ik klan-ten over de vloer kreeg die erg uit de hoogte deden, dat was minder leuk. Het zal hier in ie-der geval een groot publiek zijn, want iedereen kan bij mij terecht. Zowel vrouwen als mannen, maar bovenal denk ik mensen aan te trekken die gezondheid en natuurlijke producten be-langrijk vinden. Ook het kapsalon van Snip Snip werkt trouwens enkel met deze producten.”

De website van Snip Snip alvast:

snip-snip.be of ga er gewoon langs

of bel: 03/337.38.20

Wie in de maand januari een gelaatsverzorging boekt,

krijgt er een gratis manicure bij.

Marianne Thai (28):”We geven volledige lichaamsmassages”Foto An Van de WAL


Daar wilden we meer over weten en na een mailtje mochten we op de koffie bij SOS-pasi-onaria's Kristien Roelants, Louise Vleminckx en Ann Stark.

-Dames, wat is er dan allemaal mis met die bouwvergunning?SOS: "De wet zegt duidelijk dat er voor projec-ten van meer dan 2.000 m² en een bouwhoog-te van meer dan 20 m een openbaar onderzoek en een raadpleging van de omwonenden moet gebeuren. De eerste fase blijft dan misschien nog beneden de 2.000 m² maar de voorziene bouwhoogte is 27 m, en in een latere fase zelfs 50 m. Bovendien staat uitdrukkelijk in de ver-gunning dat het om de eerste fase van een veel groter project gaat. Na de eerste publica-tie van de vergunning in mei dit jaar hebben wij een eerste keer bezwaar aangetekend. Het stadsbestuur heeft dan in zeven haasten een infovergadering voor de buurtbewoners be-legd, die nauwelijks vooraf bekend gemaakt was. Als wij niet overal in de buurt aankondi-gingen waren gaan bussen dan had niemand er van geweten! Namens de stad waren Ludo Van Campenhout en Yasmine Kherbache daar aanwezig. Als inspraakprocedure was het een klucht. Er werd gewoon kennis gegeven van het collegebesluit en publiek vragen stellen was verboden. De aanwezigen mochten zich na afloop enkel individueel tot de aanwezige politici en ambtenaren richten, maar hun vra-gen en bezwaren werden niet gerapporteerd. En dan zegt Van Campenhout nu dat er op die vergadering geen enkel bezwaar geformuleerd werd! "

-Is er voor een dergelijk project dan geen Milieueffectenrapport nodig?SOS: "Natuurlijk, maar het stadsbestuur beriep zich op een achterhaald MER-plan uit 2008 om in 2010 een MER-planontheffing te verlenen bij de opmaak van het Ruimtelijk Uitvoeringsplan. Dat is absurd, omdat er momenteel gewerkt wordt aan een nieuw groot MER-plan dat de volledige Antwerpse mobiliteitsproblematiek onder de loep neemt met onder meer de evalu-atie van het BAM-tracé en het MECCANO-tracé. Het is toch duidelijk dat het MER-plan uit 2008 dat nog exclusief uitging van het BAM-tracé achterhaald is en dat men op zijn minst moet wachten op het nieuwe MER-plan dat zou moeten gepubliceerd worden in het voorjaar van 2013. Het nu vergunde project ligt midden in het ge-bied dat in het nieuwe MER-plan onderzocht wordt. Conclusies betreffende milieuproble-matiek en verkeersontsluiting zullen dus ook gevolgen hebben voor het bouwproject. Het stadsbestuur riskeert eens te meer een vol-dongen feit te creëren dat een heleboel andere projecten hypothekeert. En niet enkel de sa-nering van de Ring, maar ook bijvoorbeeld de tweede havenverbinding van de NMBS.

-Wij dachten net dat de Spoorwegen blij zouden zijn met een dergelijk kantorencomplex vlak bij het station van Berchem. Op welke manier doorkruist dit project dan hun plannen?SOS: "De NMBS is al jaren bezig met het IJze-ren Rijnplan, een snellere verbinding voor goe-derentreinen tussen de Antwerpse haven en Duitsland. Daarvoor is onder meer een tweede spoorontsluiting van de haven van Antwerpen nodig, een spoorlijn die vanuit de haven in de richting van Lier gaat. Een van de denkpistes daarbij is van die spoor-lijn voor een stuk in de bedding van de Ring te

laten lopen. Een goed plan volgens ons, omdat dat de lawaaihinder van het goederenverkeer in Antwerpen Noord, Borgerhout en Zurenborg zou verminderen. Momenteel dokkeren er da-gelijks honderden wagons door dichtbevolkte woonwijken en bovendien zijn die dikwijls ge-laden met hoogst gevaarlijke producten uit de chemische industrie. Dit geplande tracé loopt echter voor een stuk over de site waar nu dit kantorencomplex gepland wordt en kan dus meteen al worden afgeschreven! Het lijkt wel een heruitgave van wat er in Beveren gebeurt met de nieuwe gevangenis, die net daar ge-pland wordt waar ze maximaal het MECCANO-tracé saboteert."

-Van de andere kant lijkt het mij toch een goed idee van kantoren juist in te planten op plaatsen zoals deze, vlak bij het station en een knooppunt van De Lijn. Als we het gebruik van de auto willen inperken dan moeten we er toch voor zorgen dat mensen met het openbaar vervoer op hun werk geraken?SOS: " We weten dat wij de reputatie hebben van tegen elke vorm van stadsontwikkeling te zijn en elke open ruimte of stadskanker enkel maar willen volplanten met boompjes. Wij vin-den inderdaad dat er in Antwerpen een ont-stellend gebrek is aan groen en open ruimte en dat het stadsbestuur daar veel te weinig aan doet. Maar wij weten ook wel dat er de volgende 10 jaar 100.000 inwoners zullen bij-komen die allemaal huizen, scholen en werk nodig hebben. Wij zijn best wel warm te maken voor goede projecten die alle Antwerpenaren ten goede komen. Maar dit is volgens ons géén goed project, dit komt enkel de projectontwik-kelaar en het ego van een paar individuen op het Schoon Verdiep ten goede.In de eerste plaats is het megalomaan. Er is mo-menteel in Antwerpen al een overaanbod op de kantorenmarkt en een leegstand van 10 à 12%. En dat gaat heus niet alleen over verou-derde en niet meer aan de noden van de tijd aangepaste gebouwen. Zowel in de Kievietwijk als hier op de Posthoflei staat er een heleboel leeg en dat in panden die minder dan 10 jaar oud en even "ideaal" gelegen zijn. Een kanto-rencomplex van 125.000 m² op deze locatie is momenteel niet levensvatbaar. Dat weet IRET natuurlijk ook, maar wat zij voorstellen is dan ook geen zuiver kantorencomplex. Zij voorzien ook commerciële panden, die zogezegd facili-tair zijn voor de mensen die in die kantoren zul-len komen werken. Zeg maar lunchrestaurants, broodjeszaken en winkeltjes waar na het werk nog vlug wat boodschappen kunnen gedaan worden. Het plan voorzien echter in 12.500 m² aan com-merciële ruimtes. Dat is wel wat meer dan een paar buurtwinkeltjes, dat is al van de grootte-orde van het shoppingcenter in de Stadsfeest-zaal. Zoiets grijpt echt wel in in een buurt: nog een flinke toename van het autoverkeer in een buurt die al zo zwaar onder druk staat, toege-nomen parkeerdruk, zware vrachtwagens die al die winkels komen bevoorraden en zware concurrentie voor de handelaars in de buurt. De districtsraad van Berchem was er net in ge-slaagd om de Statiestraat en de Driekoningen-straat een nieuw elan te geven door een zeer geslaagde heraanleg . Voor de winkels daar is dit project een levensgrote bedreiging. De han-delaarsvereniging "Hart van Berchem" heeft daarom onafhankelijk van ons eveneens een bezwaarschrift ingediend omdat het project een bedreiging vormt voor hun commerciële

belangen. Nog een onderbelicht aspect van het project is dat er ook een aantal appartementen komen. Die hebben vooral tot doel voor sociale con-trole op de site te zorgen. Maar intussen ligt er een rapport op tafel van het Europees Milieu-agentschap dat onomwonden stelt dat deze plek ongeschikt is voor bewoning vanwege de permanente geluidshinder en de ontoelaat-bare luchtvervuiling. Onze overheden hebben dan wel niet veel op met Europese inmenging maar eerder dit jaar is er in Kontich dan toch al een immoproject gesneuveld, omdat Europa van oordeel was dat het te dicht bij een drukke autoweg gepland was. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de sporthal die ook in het project voorzien is. Sport wordt ge-acht goed te zijn voor lijf en leden, dan moet je dat niet gaan organiseren op een plaats waar je continu wordt blootgesteld aan onaanvaard-bare dosissen fijn stof en andere toxische pro-ducten.”

-Wat zou er dan volgens jullie wel moeten gebeuren met deze site?SOS: “Op dit moment kun je daar eigenlijk geen zinnig woord over zeggen. Het enige wat je nu al zou kunnen doen is het huidige postgebouw alvast afbreken, want dat trekt toch alleen maar krakers, junkies en ander raar volk aan. Maar de treurige waarheid is dat je in Antwerpen niks meer kunt plannen van enige omvang zolang er geen duidelijkheid is over de grote infra-structuurwerken aan de Ring. Als de Vlaamse regering en het stadsbestuur blijven vasthouden aan het BAM-tracé dat de grootste verkeersstroom van West-Europa door het hart van de stad stuurt dan moet je de on-middellijke omgeving van de Ring beschouwen als een dead zone. Ongeschikt voor bewoning, scholen, ziekenhuizen, werk en recreatie. Dan kan dit project niet, dan kunnen er ook geen

huizen komen op Nieuw-Zurenborg en nog een aantal andere locaties langs de Ring. We kunnen dus alleen maar de publicatie van het nieuwe MER-plan afwachten. Hopelijk wordt daarin voldoende rekening gehouden met de steeds strenger wordende Europese milieunor-men. Intussen zullen wij blijven hameren op de-zelfde spijker. Het stadsbestuur neemt ons dat zeer kwalijk, alle overheden klagen er trouwens voortdurend over dat hun projecten gedwars-boomd worden door acties van misnoegde burgers. Maar dat hebben ze vooral aan zich-zelf te danken. Ze spelen geen open kaart met de mensen, de informatie en raadpleging van de bevolking is bijna altijd ondermaats. Ze blij-ven duistere akkoorden afsluiten met de IRET's en de Bart Verhaeghe's van deze wereld. En ze respecteren hun eigen wetten en reglementen niet. Wij hebben zelf kunnen vaststellen dat de aanvraag voor bouwtoelating aan het postge-bouw niet op reglementaire wijze geafficheerd was. Als je als burger de vergunning voor een verbouwinkje aan je huis niet correct uithangt krijg je een boete maar voor een project van 250 miljoen euro steekt dat blijkbaar allemaal niet zo nauw!”`-Hebben jullie tenslotte nog een boodschap aan onze lezers?SOS: “Wie zich aangesproken voelt door onze acties kan ons altijd contacteren via onze web-site. Wij zijn een kleine groep en kunnen altijd versterking gebruiken. Ook financiële steun is welkom. Voor onze bezwaarschriften zijn wij genoodzaakt een beroep te doen op een ad-vocaat. Dat gaat immers over zo een complexe materie dat je daar als leek niet uitgeraakt, vooral omdat je geconfronteerd wordt met een tegenpartij die een hele batterij hoogst gespe-cialiseerde juristen kan inzetten.http://www.sos-zurenborg.be/

Patrick janssens bekende in zijn roemrucht verkiezingsma-

gazine deemoedig dat hij als burgemeester in twee dossiers

de bal had misgeslagen: de lange Wapper en de kievitwijk.

Volgens SoS Zurenborg heeft het uittredend college in ex-

tremis nog een bladzijde toegevoegd aan het blunderboek.

nauwelijks één dag voor de gemeenteraadsverkiezingen

kreeg projectontwikkelaar iret een bouwvergunning voor

de eerste fase van een megaproject van 125.000 m² met

tien torengebouwen op de site van het voormalig postsor-

teercentrum Antwerpen x. Megalomaan, zegt SoS en bo-

vendien werden voor de vergunning de wettelijke procedu-

res niet gevolgd. (Luc PANDELAERS)

SOS Zurenborg in beroep tegen bouwtoelating Antwerpen X-project

"ex-StAdSbeStuur neeMt oPnieuW een looPje Met Wetten en reGleMenten"

KabukiSushi • Grill • Wok

Alle dagen open van11:00-14:30 en 17:00-23

Dageraadplaats 28 2018 Antwerpen

[email protected]

Tel. 03 663 8200

Het gewezen postsorteercentrum aan Berchem StationFoto Dieter DEDECKER


Country passé? een muziekgenre voor would-

be-cowboys? het succes van de meeslepende

countryprent ‘the broken Circle breakdown’ be-

wijst het tegendeel. Country is springlevend en

ontroert jong en oud. Zurenborger bart deckers,

liefhebber pur sang en frontman van de country-

groep Prima, vertelt over zijn band en zijn passie.

(PIETERJAN VAN WYNGENE)

“Wij spelen country met rock-‘n-roll-haar op.”

ZAnGer bArt deCkerS oVer de ZurenborGSe bAnd PriMA

Prima bestaat naast Bart (zang/gitaar) uit bas-sist Steven Wynen (ook bekend van o.a. The O’Haras en Schwarzwaldklinik), drummer Jules de Borgher (ex-dEUS, ex-Vive la Fête) en gita-rist Johan Cootmans (o.a. Savana Station). “Stuk voor stuk klasbakken met een enorme techni-sche bagage, de beste muzikanten waar ik ooit mee samengespeeld heb”, vertelt Bart ons op een barre novemberdag in café de Moeskop.

SFEERAchter de oprichting van Prima schuilt geen masterplan. De band is eerder toevallig ont-staan. “Acht jaar geleden werd ik samen met Steven, Jules en Johan gevraagd voor een gele-genheidsoptreden in de kerstperiode. En sinds-dien zijn we blijven spelen: op festivalletjes, ter gelegenheid van Muziek in de Wijk, in zaaltjes in Antwerpen en omstreken... Kleine en gezel-lige concerten, waar de sfeer primeert. We wil-len het publiek amuseren én onszelf.”

Countrybands zijn in België eerder uitzonde-ring dan regel. Toch voelt het genre voor Bart, die in de Grote Beerstraat woont, niet onnatuur-lijk aan. “Ik ben een grote fan van rock-‘n-roll en rockabilly. En dan is country niet veraf. Denk maar aan Johnny Cash, die de verschillende genres combineerde. Of Ween, een Amerikaan-se rockgroep die ooit een volledig album aan het countrygenre wijdde: geen klassieke blue-grass, maar country met een vette knipoog. Dat proberen wij met Prima ook te brengen.”

“We zijn geen countrypuristen”, benadrukt Bart. “Eén keer hebben we op een echt countryfeest gespeeld, maar daar vonden ze ons niet ‘old school’ genoeg. Niet verwonderlijk, want wij spelen country met rock-‘n-roll-haar op. Tijdens dat feest wou iedereen per se linedancen, maar dat lukt niet op onze muziek. En daar ben ik heel blij voor.” (lacht)

Een eigen album uitbrengen, is voorlopig niet aan de orde. Bart: “Prima is een groepje vrien-den die samen muziek willen maken en hun eigen ding willen doen, zonder enige druk of sleur. En dat willen we zo houden. We repete-ren één keer in de week in de Tsjaplin, het café van Jules in Deurne, en proberen, afhankelijk van onze agenda’s, zoveel mogelijk op te tre-den. In november hebben we een kleine break gehouden, maar nu willen we er weer volop te-genaan gaan. Je hoort nog van ons.”

Plantin en Moretuslei 922018 AntwerpenT. 03 233 66 80

[email protected]

Bart Deckers; “countrybands zijn zeldzaam” Foto Jeannine FUHRING


Sinds een paar weken komen elke zondagochtend in cc

berchem kinderen tussen de zes en de twaalf jaar samen

om met elkaar te zingen of muziek te maken onder de

noemer Shant Shanti. en ze zoeken nog deelnemers.

Alle kinderen, van welke rang of stand ook, zijn welkom.

Voorkennis van muziek is niet nodig, wel zin om er met

zijn allen muzikaal eens goed in te vliegen. Meld je snel

aan. je krijgt steeds begeleiding van bekwame (en be-

kende) artiesten en muzikanten. bovendien is het ook

nog eens gratis. dahlia Pessemiers/benamar is een ge-

renommeerd actrice/theatermaker en tevens artistiek

leider van dit project. (Ad MOESKOPS)

Dahlia Pessemiers zoekt kinderen tussen zes en twaalf

SAMen ZinGen oF MuZiek MAken

Shanti Shanti wil kinderen uit alle lagen van de bevolking samenbrengen en begeleiden via muziek. Tijdens repetities worden de kinderen artistiek begeleid en maken ze kennis met ver-schillende zangstijlen. Zo leren ze op een leuke manier improviseren en eigen muziekstukjes componeren. Per bijeenkomst wordt bekeken wat de kinderen nodig hebben. Is er behoefte aan betere stemvorming, dan volgt er een ses-sie van een stemcoach. Willen de kinderen meer ervaring op het gebied van ritme, dan kan de volgende bijeenkomst geleid worden door een drummer. Shanti Shanti bestaat ook in Brussel en in Bergen. Het uiteindelijke doel is om de drie groepen samen te brengen en om met zijn allen een uitvoering te geven. Het hele project wordt ondersteund door het Festival van Vlaanderen.

TALENDahlia Pessemiers/Banamar (36) is naast full-time actrice/theatermaakster ook actief binnen de VZW Dunia, die gevestigd is op het adres Van Diepenbeeckstraat 4. VZW Dunia is een soort productiehuis voor podiumkunstenaars uit andere culturen die hier de weg nog niet goed kennen. Dunia is ook een van de drijven-de krachten achter het Shanti Shanti-project in Antwerpen. Volgens Dahlia wil ze met Shanti Shanti kinderen bereiken die anders niet be-reikt worden. “Er zijn nu vijftien kinderen inge-schreven. In tegenstelling tot de muziekaca-demie gaat het er bij ons niet om techniek of notenleer, maar in de eerste plaats vinden we het belangrijk dat de kinderen zich amuseren. Wij brengen kinderen vanuit verschillende cul-turen bij elkaar. Ze moeten niet goed kunnen zingen. Nee, wij gebruiken muziek als middel naar andere culturen. De kinderen moeten graag met elkaar willen omgaan en ze moeten graag andere talen willen spreken. Het is bij ons niet enkel K3. We zingen ook liedjes in verschil-lende andere talen, zoals Arabisch, Frans, Afri-kaans. De achtergrond van de jonge leden die nu bij ons aangesloten zijn is ook zeer divers. We hebben kinderen met een Turkse, Albanese, Marokkaanse, Poolse en Vlaamse achtergrond. De muziek brengt hen samen en zo komen er ook weer verhalen naar boven.”

CLEYMANS“Bij ons in de buurt zijn er wel meer koren die zingen vanuit een culturele achtergrond. Zo is er in Berchem, een Turks koor, een Marokkaans koor en een religieus Afrikaans koor. Maar die mensen zingen nooit samen. Dat is toch jam-mer. Er is nog steeds een clash van culturen. Er is geen mengeling. Ik wil graag een brug slaan tussen die culturen. Na de kleinkunstacademie heb ik altijd geprobeerd om een mix van cultu-ren op een podium te krijgen. Onze wereld is immers maakbaar. Ik geloof in de kracht van het woord. Ik heb voorstellingen gemaakt voor het Zuiderpershuis. Vorig jaar ben ik naar de basis-scholen getrokken. Ik vertelde Berbersprookjes aan de kinderen in hun klas. Mooi om te doen. Ook in het theater zijn de culturen gescheiden. Als ik naar het theater ga, zie ik weinig afspie-geling van de maatschappij terug. Mensen die vanuit verschillende culturen samen iets maken, dat zie je bijna nooit. Ik ben zelf het product van een Algerijns/Marokkaanse vader en een Belgische moeder. En wie ben ik nou? Ik ben niet alleen maar Vlaams of alleen maar Ma-rokkaans. Ik ben wereldburger. Net als ieder-een. Momenteel zit ik mijn draaidagen voor De Ridder, een nieuw tv-serie op de VRT. Ik speel de tweede rol, naast Clara Cleymans in deze advocatenserie. Het is voor het eerst dat er een Marokkaans personage een volwaardige plek inneemt, iemand die goed Nederlands spreekt, goed functioneert en toevallig Marokkaans is. Dat werd tijd. Ik ben trots op mijn Marokkaans zijn, maar ik ben ook gewoon Belgische.”

BLONDJE“We hebben bij Shanti Shanti veel kinderen van verschillende origines. We zijn nog jong en nog heel open. Kinderen hoeven bij ons niets te betalen, want we willen kinderen bereiken die daar anders misschien niet geraken. We hebben nu veel jonge kindjes. Het zou mooi zijn als er wat oudere kinderen bijkomen. De drempel is laag: iedereen die wil, mag komen meedoen. Er zijn soms zelfs kindjes bij die niet meezingen, maar er gewoon zijn. Dat mag. Morgen is er een workshop stemvorming, want nu hebben de kinderen nood aan durf. Ze moe-ten durven hun stem te gebruiken. Vandaar dat er morgen een stemcoach komt. Daarna volgt

een workshop rond jazz, vanuit ritme. De kin-deren krijgen in de loop van het jaar verschil-lende docenten te zien. Soms komen er ook be-kende muzikanten langs om een workshop te geven. Maar ik ben er altijd. Ik kijk wat ze nodig hebben. Het is ook mooi om te zien wat er op zo’n ochtend gebeurt. We hebben kinderen die in het begin niets durven te zeggen en nu lang-zaamaan beginnen te zingen. Het is ook mooi om een blond kindje een Arabisch liedje te zien zingen.” (Een ingehouden, vertederende glim-lach komt boven. Het moment komt blijkbaar even in haar hoofd terug.)

BRUG “Ik woon al zes jaar op Zurenborg. Daarvoor woonde ik op het Zuid. Eigenlijk kom ik van Asse. Maar ik verblijf al langer in Antwerpen dan dat ik in Asse heb gewoond. Ik ben heel blij dat ik naar deze buurt ben getrokken. Dat plein hier, dat leeft. Ik woon in een straat waar iedereen gewoon goedendag zegt. Zo fijn! Weet je wat vreemd is? Sinds ik hier woon, zit ik of op het plein of bij de buren. Het is hier hip en volks. Hier is een gezonde mix van alles. Dat bevalt me.” Het is niet verwonderlijk dat Dahlia de mix van verschillende mensen benoemt als de kracht van Zurenborg. Het is misschien wel

haar levensmotto: mensen samenbrengen om samen te leven en samen het leven aangenaam te maken, ieder vanuit zijn eigen achtergrond. Ze ziet het als haar taak om de interactie tussen culturen te bevorderen. Ze is immers zelf het mooie resultaat van mensen zich met elkaar verbonden hebben vanuit hun eigen cultuur. Die verbinding tussen de verschillende ach-tergronden heeft zich in haar lichaam veran-kerd. Die zit in haar genen. Zij kent de waarde ervan en wil die graag doorgeven. Tijdens het gesprek geeft zij meermaals aan, dat ze zich-zelf ziet als een soort bruggenbouwer die een verbinding vormt tussen verschillende bevol-kingsgroepen. Een treffend beeld: Een brug die mensen en culturen verenigt. Dat is tenminste iets anders dan een brug van beton en staal. En daarbij, ‘de brug van Dahlia’, dat klinkt toch ook een stuk beter dan… ‘Lange Wapper’. Ja toch?Ben je tussen de zes en twaalf jaar en wil je eens meezingen? Dat kan elke zondag van 11.00 uur tot 12.30 uur in cc Berchem. In januari wordt er weer gestart op de eerste zondag na de kerst-vakantie.

Meer informatie: [email protected]

Dunia: 0486 368289

Artiesten-markt onder de brug ArendstraatZaterdag 15 december richtte “brdg”, het kunstenaarscol-lectief dat met regelmaat kunstwerken tentoon stelt on-der de voetgangersbrug aan het begin van de Arendstraat, onder het motief ”koop kunst voor kerst” een kunstmarkt in. Een tiental jonge kunstenaars stelde er hun werken te koop.

Ondanks de kille wind en dankzij een brasero , zelfge-maakte soep en zoetigheden maakten ze er een best ge-zellige boel van die af en toe herinneringen opriep aan de legendarische kunstmarkten op de Dageraadplaats.

Dahlia Pessemiers wil met kinderen werkenFoto Jörg PYL

Foto Jeannine FUHRING


-Cole Porter SessionsZondag 23 dec, 13 jan: 15u - € 10/8 – RataplanIn een reeks van 15 zondagmiddagconcerten in Rataplan, gespreid over 2 jaar, zullen Wilfried Van den Brande (zang) en Dirk Baert (piano) 300 nummers van Cole Porter presenteren. Het grootste overzicht van het werk van de Ame-rikaanse componist ooit. Met foto’s, anekdotes en uiteraard veel muziek nemen zij je mee in de magische wereld van Cole Porter. Wilfried geeft voor elk concert ook een inleiding.

We zijn inmiddels volop in de Parijse periode aangekomen. Op het programma:Songs uit ‘Hitcky Koo of 1922’, ‘Greenwich Villa-ge Follies’ (1924), ‘La Revue des Ambassadeurs (1928) en Porters grote doorbraak op Broad-way: ‘Paris’ (1928)Bekende nummers uit sessie 2 zijn:‘I’m in love again',‘Let’s do it, let’s fall in love’,‘Let’s misbehave’.Maar daarnaast ook een serie onbekende pa-reltjes.

-DUBBELCONCERTMachtelinckx/Jensson/Badenhorst/Wouters (LP-Release) + Carate Urio (Badenhorst x6) Zaterdag 5 jan: 20u - € 12/10Joachim Badenhorst speelt deze avond met twee groepen in Rataplan. De aftrap van 2013 geeft hij samen met Ruben Machtelinckx, Hil-mar Jensson en Nathan Wouters. In Kopenha-gen namen zij een LP op met composities van Ruben en deze komen ze in Rataplan voorstel-len.

Ruben Machtelinckx (Gitaar); Hilmar Jensson (Gitaar); Joachim Badenhorst (rieten); Nathan wouters (bas)Vervolgens speelt Joachim ook met Carate Urio. Zij brengen nieuwe songs geïnspireerd door de bergen van Noord-Italie, de N-train in New York en eeuwenoude Sinjorenliederen. Joachim ver-bleef 3 weken op het eiland Comacina in het Comomeer waar hij de inspiratie opdeed voor deze muziek. Op vraag van Rataplan verzamel-de hij zeven topmuzikanten uit alle windstre-ken van Europa om zijn composities uit te voe-ren. Deze avond komen zij in trio; later in 2013 treden zij ook met het voltallige orkest aan.

JOACHIM BADENHORST (RIETEN); SEAN CARPIO (DRUMS, STEM, GITAAR); NICO ROIG (GITAAR, STEM)

-24u Van Het Podium: de ochtendenDe Roovers lezenZaterdag 12 jan: 10u - € 10/8 of met polsbandje 24u van het podiumDe Roovers staan op en maken hun boekenkast leeg. Ze willen graag de vroege vogels van de 24u van het podium vergasten op enkele van hun favoriete stukken literatuur, kleine parels die het podium niet vaak halen. Verrassend, te ontdekken, mooi & intiem.

Van & met: Robby Cleiren, Sofie Sente, Luc Nuyens, Sara De Bosschere Muziek: Tijs delbeke

-Halve Mens door Tuning PeopleVrijdag 18 jan: 20u - € 12/10Een macaber kijken luisterspel over schoon-heid en schaamte. ‘Halve mens’ volgt het spoor van een militair die zwaarverminkt terugkomt

Jazzviolisten uit Brussel te gast

Rataplan

bij rataplan zijn ze er in geslaagd om de beste jazzvio-

listen uit brussel op de planken te krijgen en dan spat

de muziek uit het behang. We noteren in de agenda

dat we niet mogen vergeten om op zaterdag 19 januari

naar borgerhout af te zakken en misschien blijven wel

een dagje plakken want de muziek van django rein-

hardt heeft in alle harten van de muziekliefhebbers

een warm, apart plekje veroverd. en dat plekje in het

hart kan dan op zondag 20 januari alweer een stukje

warmer worden.

Too Noisy Fish op woensdag 23 januari

Gazet van Zurenborg | December 2012 - Januari 2013 | www.gazetvanzurenborg.be 31uit de oorlog. De schaamte over zijn misvorm-de gezicht maakt hem kwetsbaar: niets is nog hetzelfde, waardoor hij op zoek moet naar z’n ware of een nieuwe identiteit. Een pleidooi voor eigenheid en de durf om tegen de stroom in te gaan.Spel: ROEL SWANENBERG, Charlotte Goesaert en Wim Muyllaert; tekst: jorieke abbing; van: wannes deneer, karolien Verlinden en Jef Van gestel

-DjangofollliesAl voor het 19e jaar op rij wordt in januari de geboorte herdacht van Django Reinhardt, een van de grootste persoonlijkheden uit de Euro-pese jazzscene. Zijn gipsyswing inspireert tot vandaag nog gitaristen en muzikanten. Kom een weekend lang mee genieten van feeste-lijke swing en virtuoze muziek. Voor de twee concerten is er een combiticket van 22 euro, deze zijn enkel telefonisch te bestellen.

-Les Violons De Bruxelles (Djangofolllies) Zaterdag 19 jan: 20u - € 14/12Dit jonge orkest brengt de beste jazzviolis-ten van Brussel tesamen. Van de mooiste jazz standards over be-bop, langs het repertoire van Django Reinhardt naar eigen composities, halt houdend bij wat zonnige Braziliaanse choro’s. De zoektocht naar noblesse en schoonheid is steeds voelbaar in hun muziek. Violist Tcha Lim-berger was al vele malen te gast in Rataplan. Zijn muziek zit intussen mee in de gordijnen van het podium, in de planken van de vloer én in de herinneringen van de vele bezoekers.

Tcha Limberger (viool, gitaar); Alexandre Tripodi (viool, altviool); Renaud Crols (viool); dick van der harst (gi-taar); Samuel Gerstmans (contrabas)

-Django à la créole (Djangofolllies)Zondag 20 jan: 15u - € 14/12Een internationale groep die verschillende muzikanten en invloeden bij elkaar brengt. De inspiratie halen ze uit de samenwerkingen die Django zelf had met Amerikaanse jazzmuzikan-ten. De feestelijke klanken van Bourbonstreet contrasteren prachtig met de improvisaties van de gipsyswing. Of om het met de woorden van Django Reinhardt aan Duke Ellington te zeg-gen: “Speel maar, ik volg wel”.

EVAN CHRISTOPHER (Klarinet); DAVE BLENKHORN (GI-TAAR); DAVE KELBIE (GITAAR); SEBASTIEN GIRARDOT (Bas)

-Too Noisy FishJazzLab Series – Woensdag 23 jan: 20u - € 12/10 ‘Rebels, baldadig, boud en poëtisch. Too Noisy Fish levert met ‘Fast Easy Sick’ een van de straf-ste platen af van het jaar.’ Dit nieuwe pianotrio heeft al heel wat kilometers in de benen als rit-mesectie van Flat Earth Society, maar evengoed verdienden deze felle muzikale persoonlijkhe-den hun sporen bij groepen en muzikanten zo divers als X Legged Sally, Mauro Pawlowski, Jef Neve of Arno. Sinds vorig jaar ballen ze al hun energie samen in hun eigen trio.

Peter Vandenberghe (piano); Kristof Roseeuw (contra-bas); Teun Verbruggen (drums)

-Marjan Van Rompay GroupVrijdag 1 feb: 20u - € 10/8“Velen mensen worden geboren met een gave voor muziek, maar er zijn er niet veel die er kun-nen uitspringen. Na jarenlang hard werken en toeweiding kan ik nu met zekerheid zeggen dat Marjan er ook effectief uit springt. Prachtig geconstrueerde melodieën, interessante wen-dingen, originele composities en een band die duidelijk de kunst van het samenspelen ver-staat: het zorgt ervoor dat de muziek me raakt. Ze projecteert me in een fantasiewereld, weg van het alledaagse, en dat is wat goede muziek moet doen. Deze band heeft zich langzaam tot volwassenheid opgewerkt, ze vertelt een ver-haal en overstijgt met gemak het academische niveau waarin jazz vaak blijft steken. “Silhouet-te”, een bescheiden titel voor een plaat die op je bovenste plank verdient te staan!” (JEF NEVE OVER SILHOUETTE)

Bram Weijters (piano); Janos Bruneel (bas); Toon Van Di-onant (drums); Marjan Van rompay (sax)

Marjan Van Rompay Group op vrijdag 1 februari

Les violons de Bruxelles op zaterdag 19 januari


Deze vroege Bachcantate was oorspronkelijk geschreven voor de tweede zondag van de ad-vent, en dus in principe een zondag te vroeg. Bach was op dit moment eenendertig jaar oud en dat is te horen in het bijzonder onstuimig, haast verontrustend openingskoor. De spanning wordt deels veroorzaakt door trompetklanken, maar ook door de verschillende stemmen die wachtet betet (waakt, bidt) concerterend zin-gen. Dit soort onrust komt men ook tegen in het openingskoor van de Johannespassie van Bach (Bach was toen 41 jaar oud).De cantate heeft een vreemde nummering, BWV 70a. Bach componeerde deze cantate eerst voor het hof van een van de hertogen van Wei-mar in 1716. Maar in 1723 veranderde Bach van opdrachtgever en werkte hij als cantor van de Thomasschool en als muziekdirecteur van de stad Leipzig. In Leipzig was men echter veel strenger hervormd dan in Weimar. Daar mocht geen instrumentale muziek uitgevoerd worden in de kerken. Hierdoor voegde Bach enige reci-tatieven toe , zodat zij kon gespeeld worden op de zesentwintigste zondag na Trinitatis (zondag na Pinksteren). Deze latere versie van de cantate kreeg het nummer 70 toebedeeld. Emmanuel Van Kerckhoven heeft echter terecht gekozen voor de oorspronkelijke versie, bestemd voor de tweede zondag van de advent.De cantate werd in de Sint-Norbertuskerk -uniek op dit ogenblik- opgevoerd zoals in de tijd van Bach. Dat wil zeggen ingepast in de mis zelf. Na de preek, die naar goede gewoonte gehouden werd door dominee en Bachkenner Dick Wür-sten volgde de cantate zelf, gevolgd door de rest van H. Mis.

CD-RIJPDe cantate werd, zoals wij ondertussen gewoon zijn, met de nodige professionaliteit en in be-

hoorlijk hoog tempo haast perfect uitgevoerd. Dit is muziek die leeft. Na de derde aria riep ie-mand die duidelijk nog onder invloed was‘zing halleluja’. Maar meer dan een glimlach op het gezicht van dirigent Emmanuel van Kerckho-ven bracht deze onverwachte interventie niet te weeg. Dirigent Emmanuel Van Kerckhoven leid-de zijn musici helder en met strakke tempi, wat deze uitvoering een grote frisheid verleende. Had het Antwerps Barokorkest op dit moment over een authentieke baroktrompet beschikt, dan was deze uitvoering cd-rijp. Een moderne trompet gedraagt zich namelijk helemaal an-ders dan haar barokke tegenhanger. Een mo-derne trompet klinkt luider in de hoge registers, een barokke variant juist stiller. Dat gaf soms een vertekend klankbeeld, waardoor de origi-nele hobo en de fagot soms minder hoorbaar waren. Daarentegen gaf deze moderne trompet door haar krachtige klank deze uitvoering een grote brillance.

APPLAUSEen bijzondere vermelding verdient het koor het Groot Akkoord, dat niet alleen het openings- en slotkoor van de cantate voor zijn rekening nam, maar ook voor die gelegenheid de rol van kerkkoor op zich nam. In de twee meerstem-mige a-capella-liederen getuigden zij van een zeer grote professionaliteit. Ook de vier solisten, sommigen onder hen nog laatstejaars conser-vatoriumstudenten, zorgden voor een gave en stijlgetrouwe uitvoering.Tot slot vroeg de cantor van De Sint-Norbertus-kerk voor een warm applaus voor de muzikan-ten, waarop er minuten lang geapplaudisseerd werd door een volle kerk. E.H Willem vroeg daarna ook nog een applaus voor onze Heer en verleende de aanwezigen zijn zegen.

Sint-Norbertuskerk : applaus voor muzikanten en Onze Lieve Heer op 2 december had al voor de zesde keer een bachcanta-

tedienst plaats. het Antwerps barokorkest en het koor het

Groot beschrijf brachten er op een meer dan overtuigende

wijze de cantate “Wachtet! betet!betet! Wachet!” van johan

Sebastian bach. net zoals de eerdere diensten en mede door

de stevige reputatie die dit jonge ensemble al verworven

heeft, zat de kerk vol. (Jörg PYL)

Emmanuel van Kerckhoven begeleidt de zangers. • Foto’s Jörg PYL


eline Vercruyssenopticien - optometriste

dageraadplaats 122018 Antwerpen

tel : 03/235 16 35 • fax : 03/235 17 44

[email protected]

MAANDAG GESLOTENDINSDAG 10 uur tot 18 uurWOENSDAG 10 uur tot 18 uurDONDERDAG 10 uur tot 18 uurVRIJDAG 10 uur tot 18 uurZATERDAG 10 uur tot 13 uur

oPeninGSuren

De bas Arnnout Malfliet

Emmanuel Van Kerckhoven leidde helder

De alt Inez Carsauw

De sopraan Astrid Stockman

Het Antwerps barokorkest


Gitsschotellei 139 - 2600 Berchemtel. 03/383 59 56openingsuren: di-zat. 10-12.30u. 13.30-18u.zondag en maandag gesloten

kikker & kohet betere speelgoed

Peter theunynck schrijft een gedicht

Poëzieavond Zurenborgse dichters op 12 februari

Sinds zes jaar heeft deze krant een wijkdichter die

in elk nummer een gedicht voor en over de wijk

schrijft.

de eerste was Annemarie estor. na drie jaar gaf zij de

fakkel door aan Peter theunynck, die vanaf 2013

fakkel en pen op zijn beurt doorgeeft aan jörg Pyl.

om deze overdracht enige glans te verlenen, zullen

deze drie dichters samen met voormalige stadsdich-

ter en Zurenborger Peter holvoet-hanssen op 12

februari 2013 om 20 uur in een spetterende Poëzie-

avond optreden in Zorgbedrijf kleine beerstraat.

Alle Zurenborgers zijn op deze gratis avond van harte

welkom.

het Zorgbedrijf kleine beerstraat 2 te Antwerpen zal

om die reden uitzonderlijk terug geopend worden

om 19u30.


het is al even geleden dat in restaurant rosa’s Cantina in

kleine beerstraat 31 de Mexicaanse schotels op tafel stonden

te dampen. Serieuze gezondheidsproblemen dwongen de

uitbaters om te stoppen met hun restaurant. Vervolgens was

het lang stil in het zwartgeschilderde pand op de hoek van de

kleine beerstraat en de Grote beerstraat. Wat zou de nieuwe

bestemming worden? opnieuw een restaurant of een winkel

of… het bleef een mysterie. Waarschijnlijk ook voor u. Wilt

u het weten? lees dan verder. (Ad MOESKOPS)Op de eerste verdieping wonen ze, Wouter Vermeiren en Elif Korkmaz. Hij een acteur met een Limburgse achtergrond. Zij een Duitse duivel-doet-al met een charme en uitstraling die zuiderse roots verraden. Ze zijn net verhuisd. Muziekboxen en een mengpaneel verraden liefde voor muziek. Op de grond staan enkel opbergbakken met daarin verschillende strengen wol. Een tram raast voorbij. Op tafel staat een schaal met koek-jes naast een lap stof van steen. Vanaf de woonkamer zie je de keuken en die… amaai. Tegen de keukendeurdeur leunt een lakei. Stokstijf. Wit hemd, gouden gespen. Vanaf de kleerhan-ger kijkt deze huisdienaar naar zijn bewoners en hun gasten. Roerloos. Maar als we hem passeren, waait hij lichtjes op. Het lichaam heeft de kleding al lang geleden verlaten. Het sjieke kostuum is leeg achtergebleven, als relikwie van vervlogen tijden.

VERLIEFDAangezien er hier bij nader inzien toch geen huispersoneel aanwezig is, haalt Elif (29) zelf de koffie. Intussen vertelt Wouter (40) hoe ze samen hier terecht gekomen zijn. Hij besloot een paar jaar geleden om zijn leven om te gooien en zijn droom te verwezenlijken. Al heel zijn leven speelde hij theater, maar hij had geen enkele opleiding. Dat voelde als een gemis. Een paar jaar geleden zegde hij zijn baan op en werd student Drama in Maastricht. Daar ontmoette hij Elif. Zij volgde er de oplei-ding Theaterkostuumontwerp. Intussen studeerde Elif af en schreef zich in aan de Kunstacademie in Antwerpen. Ze is nu bijna klaar met haar masteropleiding beeldhouwen. Al die tijd werkte Elif ook als costumière, ontwerpster en vormgeefster bij verschillende theaters. Ze bewaart steeds de kostuums die ze maakt. Momenteel heeft ze een eigen collectie van onge-veer vijfhonderd theaterkostuums. Toen Wouter en zij enkele maanden geleden op zoek gingen naar een fatsoenlijke wo-ning in Antwerpen, stuitte ze op dit voormalige Mexicaanse restaurant. Elif werd meteen verliefd op dit pand. Dit moes-ten ze huren. Op de bovenverdieping konden ze wonen en de benedenruimte bood extra mogelijkheden. Elif komt uit de keuken, passeert de lakei die wuft wuift en dan schuift ze aan. Ze verblijft nog maar vijf jaar in België, maar als ze haar mond opendoet, blijkt ze nagenoeg perfect Nederlands te spreken. Een klein Duits accent verraadt haar afkomst. Af en toe gooit ze er ‘umsonst’ een mooi Pruisisch woord tussen.

VREKElif: “Ik ben opgegroeid in Duitsland. Daar heb ik in Bergisch Gladbach Textieldesign gestudeerd. En in Münchengladbach heb ik de Industrieacademie gevolgd. Ik heb als stagiaire ge-werkt in de opera van Keulen. Vanaf toen was ik gebeten door de theatermicrobe. In Duitsland wordt er in theaterproducties veel aandacht besteed aan kostuums. Veel meer dan hier. De opera van Keulen heeft zelfs een eigen schoenmaker in dienst. Fantastisch. Ik heb in München de kleding verzorgd van De Vrek van Molière. Ik werkte daar met assistenten. Ik ontwierp kostuums en zij maakten wat ik bedacht. Maar ik wou het ook zelf kunnen. Vandaar dat ik naar Maastricht gegaan ben om verder te studeren. Ik vind vakmanschap belangrijk. Ik wil iets ontwerpen en het dan ook zelf kunnen maken. Ik begin met niets en ik eindig met een kostuum. Momenteel maak ik de kostuums voor de balletschool, hier in Antwerpen. Zij gaan eind van deze maand in première met De Notenkraker en ik maak hiervoor 180 kostuums.”

VERHUUR“Ja, ik heb meer dan vijfhonderd kostuums in mijn bezit. Die wil ik hier opslaan en dan ook verhuren aan theaters, ama-teurgezelschappen of fotografen. Zolang er maar respectvol mee omgegaan wordt. Meer dan de helft is echt zelf gemaakt. De rest bestaat uit bestaande kleding die ik versteld en aan-gepast heb. En er zitten ook enkele aangekochte stukken bij. Beneden wil ik ook workshops aanbieden. Dat kan gaan van patroontekenen, breien, naaien, ontwerpen, hoeden maken

etc. Ik ben een specialist in dat handwerk en ik wil dit graag doorgeven. Ook kinderen kunnen bij mij leren. Workshops voor verschillende leeftijdsgroepen, om het vakmanschap te leren. Ik kan mensen ook helpen met het recycleren van be-staande kleding. Door middel van kleine ingrepen kun je kle-ding uit de kringloopwinkel weer helemaal hip en persoonlijk maken. Ik deel graag mijn kennis met anderen.”

KORSET“Ik wil hier ook korsetten op maat maken. In het theater wor-den korsetten vaak gebruikt. Maar in het dagelijks leven lijken mensen wel bang om een korset te dragen en zo hun vrou-welijkheid te laten zien. Ik zie een korset als een riem die je in positie zet. Korsetten zijn geschikt voor party, huwelijk of als fetisj. In Londen heb ik in opdracht korsetten van papier ge-maakt. Ik heb ze daar ook tentoongesteld. Modellen droegen ook echt mijn korsetten. Kijk, dit korset is van papier. En ik heb er ook nog een bijpassende rok bijgemaakt. En deze is dan weer van leer. Op maat gemaakt. Zacht leer, voel maar eens. Het is gemaakt van allemaal kleine restjes leer die van een schoenmaker heb gekregen. Aan de binnenkant helemaal ge-voerd. Die ijzeren sluitingsringen zijn wel duur. Maar ik werk alleen met goed materiaal. Schön he?”

EXCLUSIEF“Ik wil beneden ook kledingaccessoires aanbieden die ik zelf maak, zoals kousen, sjaals, mutsen en handschoenen. Ik heb pas nog een sjaal gemaakt voor een voorstelling, die was 85 meter. Ik heb ook een jurk gebreid voor een theaterstuk waar alle spelers onder verstopt moesten worden. Enorm groot. Die hangt ook beneden. Ik heb die jurk gebreid tijdens mijn trein-reizen van Antwerpen naar München. Zo besteedde ik mijn tijd nuttig. Als mensen graag een kostuum op maat wensen, ontwerp ik dat en maak ik het. Of als mensen zelf wol mee-brengen en wensen dat daarvan iets gebreid wordt, kunnen we samen wat ontwerpen en zal ik het vervolgens uitvoeren. Zo is de klant zeker dat hij of zij een uniek stuk heeft. Trou-wens, ik heb een overeenkomst met een firma voor erg mooie, Italiaanse wol. Die wol kun je nergens anders vinden, zeer ex-clusief. Die wol wil ik hier beneden gaan verkopen. Ik zal bene-den ook vaak zitten werken. Mensen moeten voorbij komen en zien dat er gewerkt wordt.”

VIELFALTWouter: “Het is zelfs mogelijk dat er hier beneden af en toe een performance plaatsvindt. Of stel dat iemand ruimte zoekt om een lezing te geven of een expositie in te richten, dan kan dat hier. Er is ook een mooie kelder. Die leent zich perfect om theaterworkshops in te geven. Ja, ik weet het, we doen heel veel, maar we zullen wel zien waar uiteindelijk het accent op komt te liggen.”Elif: “Ik heb liefde voor zoveel. Vandaar die ‘Vielfalt’. De winkel zal wel niet alle dagen open zijn, want Wouter regisseert vaak en hij speelt soms mee in de tv-serie Thuis. En ik moet mijn op-leiding nog afronden. Maar als mensen ons even bellen, dan maken we een afspraak. Heb jij eigenlijk de naam al verteld?”Wouter: “Nee, De naam wordt: De Kultuurfabriek. We zijn ook een website aan het maken: www.kultuurfabriek.eu Als men-sen daar gaan kijken, zien ze wat we allemaal doen. Ze mo-gen ook altijd bellen. We hopen ergens in december open te gaan.”Elif: “We hebben deze stap gezet omdat we er erg veel zin in hebben. En we hebben niets te verliezen.”Wouter: “Als we er van kunnen leven, zijn we content. En we willen er vooral veel plezier aan hebben. Dat is het belangrijk-ste. Toch?” Elif knikt enthousiast en de lakei aan de keukendeur waait even op, alsof ook hij akkoord gaat.

Info:De Kultuurfabriek • Kleine Beerstraat 31

Tel 03 689.68.09www.kultuurfabriek.eu

“Ik wil hier korsetten op maat maken”

roSA’S CAntinA Wordt kultuurFAbriek

Elif Korkmaz is een Duitse duivel-doet-al met een charme en uitstraling diezuiderse roots verraden. • Foto Frederik CORNETTE


Krantenwinkel laat

Zurenborgsekunstenaars

étalage inrichten

Van 8 tot 31 januari 2013 maakt de Zurenborgse boek-

en dagbladhandel (kleine beerstraat 20) in zijn éta-

lage plaats vrij voor drie Zurenborgse kunstenaars.

Sarah FlAMenG, Freddy bouCkhout en beau ren-

Ard stellen er onder de titel “Ars longa vita brevis”

een of meer werken tentoon. uitbater john ubAChS:

“het is mijn bedoeling om de wijkbewoners attent te

maken op het feit dat onze wijk tal van kunstenaars

telt, maar ook dat in onze winkel heel wat kunstboe-

ken te koop zijn.”


Toen, tijdens de vorige eeuwwisseling, Louis Luyckx de Naamloze Vennootschap voor het Bouwen van Burgerhuizen oprichtte, deed hij beroep op gerenommeerde architecten om, naast gewone huizen, ook de latere Cogels Osylei vorm te geven. Paul Cauchie (geboren te Ath in 1875 en overleden te Etterbeek in 1952) werd aangetrokken om versieringen aan te brengen. Hij gebruikte daartoe de techniek van de sgraffitti, een soort fresco op stucwerk.

Zeven van die fresco’s in de Cogels Osylei zijn ondertussen verdwenen. Maar geluk-kig zijn in Zurenborg ook enkele van die kunstwerken bewaard gebleven. Zowel op de driewoonst “In de twaalf Apostelen” in de Tranvaalstraat (nrs 13-15-17) als ook op de gevels van de gebouwen van de vroegere Compagnie Générale des Tramways d’Anvers

in de Grote Hondstraat zijn ze nog te zien.

Wie goed kijkt, merkt de horizontale banden op aan het gebouw aan de Draakplaats en, om de hoek, in de Grote Hondstraat. Het wa-ren oorspronkelijk 32 panelen met in totaal zeven verschillende patronen. Een aantal patronen is ondertussen verdwenen, maar vooral langs de kant van de Grote Honds-traat kan men ze nog duidelijk zien. Ze be-vinden zich boven de ramen van de eerste en tweede verdieping en ze vertonen sier-lijke arabesken en de initialen T en Z. Op enkele merkt men ook het tramwiel en de as op. De woorden compagnie en générale lijken opzettelijk verwijderd. Terwijl in Brus-sel nog een groot aantal werken van Cauchie wel bewaard en gekoesterd wordt, laat Ant-werpen ze aan hun lot over. Ga ze maar eens bekijken, nu het nog kan.

er zijn nog van die kunstwerken in Zurenborg die door

niemand opgemerkt worden en die een historische

waarde hebben. Wij ontdekten in het jongste num-

mer van M&l (sept.-okt. 2012) dat Paul Cauchie ook

werk achterliet in onze wijk. (Ludo BEKKERS)

Sgraffitti van Paul Cauchie op gevel van De Lijn

VerGeten kunStWerken:

MoeskOppers allerhande verEnigt U!ma-vr : vanaf 5 voor 12zondag : vanaf 5 voor 3zaterdag : gesloten

moeskopcafe

Dageraadplaats 17 2018 A’pen tel: 0477/27.56.43 - 0495/12.70.01

ma-vr : vanaf 5 voor 12

zondag : vanaf 5 voor 3

zaterdag : gesloten

dageraadplaats 17 2018 A’pen

tel: 0477/27.56.43 - 0495/12.70.01

Op zoek naar een toffe job?

www.droomjob.orgof

0474245260

Foto’s Luc PANDELAERS


We moeten nog door de feestdagen op het einde van

het jaar maar ook deze keer zullen we ons met zijn al-

len door deze beproeving wurmen. Voor de klein man-

nen zijn het zalige dagen want voor hen is het ook

nog eens vakantie. Maar na de kerst – en nieuwjaars-

periode? Wat dan met het jonge geweld? Meenemen

naar het ccbe misschien op vrijdag en zaterdag 4 en

5 januari ? waarom? daarom…kijk zelf maar. en op

zondag 6 januari is er dan nog eens een gratis familie-

dag. het jaar kan niet beter beginnen.

Gratis ‘familiedag’ op zondag 6 januari

CultuurCentruM berCheM

BRONKS- Sommige dingen (vallen in het water) 8+ UITVERKOCHT!!!!zaterdag 22 en zo 23 december 2012 - 15 uurvvk 6 euro | kassa 8 euro‘Sommige dingen (vallen in het water)’ is muzikaal verteltheater voor kinderen en families. Het gaat over verlies en zich zien te redden. Over mooie herinneringen en hoe daaruit kracht te put-ten. Over je plek kwijt zijn en een nieuwe zoeken. Clara van den Broek en haar kinderen Anaïs en Wolf Verniers vertrekken van een persoonlijke ervaring (het overlijden van man en papa Roel Verniers) om een universeel verhaal te vertellen over verdriet, wanhoop,troost en levenskracht.bo

‘Sommige dingen (vallen in het water)’ is ook als boek verschenen. Het bevat naast de toneeltekst gedich-ten die Roel schreef voor zijn kinderen, columns,… en illustraties van Philip Paquet.Verkrijgbaar in cc Berchem aan 15 euro.liek

D’IRQUE EN FIEN - Carrousel des moutonsVoor iedereen van 6 tot 106 jaarvrijdag 4 januari 2013 – 15 en 19.30 uurzaterdag 5 januari 2013 - 15 en 19.30 uurvvk: 6 euro | kassa: 8 euroCircus dat in deze tijd woont: een piano als acrobaat, ontelbare schapen die door je hoofd jongleren,een bezem als trapeze, je eigen lijf gebruiken als tent, je hoofd als piste,…In ‘Carrousel des moutons’ zie je haarscherp met je twee ogen dicht. Nachtzwart slapen is er spannender dan wakker blijven en wat absoluut niet kan, gebeurt hier tóch: D’irque & Fien in Wonderland.Kom kijken naar deze woordloze voorstelling. Ze zal je sprakeloos maken met de directheid van straattheater,de intimiteit van een muziekdoos en de pure power van circus.

Familiedag Zo 6 januari 2013 van 14 tot 18 uurHet is weer groot kinderfeest in ccbe. Grime, knutsel-ateliers, fijne workshops,… we trekken de schuif met geweldige kinderanimatie helemaal open.Alle activiteiten zijn gratis, enkel voor de voorstelling hebt u een ticket nodig.

LAIKA i.s.m. KunstZ - Een dame in de kastEen levend stripverhaal [4+]14 uur vvk: 6 euro | kassa: 8 euro, hDrie acteurs spelen grappige, vreemde en onver-stoorbare figuurtjes die in en uit grote kasten lopen. Bekende situaties krijgen een absurde draai. ‘Een dame in de kast’ is een nooit stilstaande carrousel van voorwerpen, beelden en personages.Deze internationale kleuterhit uit 1992 speelde hon-derden keren. Laika haalt ‘Een dame in de kast’ na 20 jaar opnieuw uit de kast.van en met: Jo Roets, Greet Vissers, Soleman Amadou, Celia Fechas, Alain Rinckhout, Marc Maillard, Ann Bas-tijns, John GilbertrColman, s

LADY LINN AND HER MAGNIFICENT BIGBAND – Try-outvr 11 januari 2013 – 20.30 uur

vvk: 12 euro/kassa: 14 euroNa een succesvolle theatertournee en met een gou-den plaat voor ‘No Goodbye at all’ onder de arm, wil-len Lady Linn & Her Magnificent Seven zich aan een nieuwe uitdaging wagen. Daarom zetten ze nu hun schouders onder Lady Linn & Her Magnificent Big-band. Versterkt met een negenkoppige blazerssectie brengen Lien en haar 7 vaste muzikanten hun num-mers in een nieuw jasje naar de Vlaamse theaters.

TAKEOVER ‘24 uur van het podium’za 12 januari 2013 – 20.30 uurvvk: 14 euro/kassa: 18 euro24 uur van het podium. Hoogmis van al dat Antwerps theatergeweld. Wij trekken alle deuren en kasten open, en zetten een keur aan jonge, korte en andere voorstellingen in heel ons gebouw. Je zapt tussen theater, muziek, film, performances,… Een zeer fijne avond voor makers en toeschouwers van nu!

Tina Ameel In de aanloop naar haar voorstelling 'In 't Geluk - een speeddate' nodigt Tina Ameel u uit om met haar in gesprek te gaan over (uw) geluk. Zij onderzoekt ver-schillende strategieën voor het geluk, waaronder het neoliberale gedachtegoed en de wijsheden van het boeddhisme. Vanavond biedt zij zich aan als lifecoach en test zij graag met u welke geluksformule de beste voor u is.

Blauwdruk Blauwdruk is een eerste try-out van een voorstelling die wordt opgebouwd vanuit het thema “initiatieri-ten” en waarin de dansers en performers archetypi-sche gedragsvormen exploreren. Van en met: Juliane v. Crailsheim / Ensemble BodyTalker , Peter Jacque-myn, Francesca Gea, Aliz Péter, Lies Huygens, Bert Van Dijck, Ivo KuylVolatil Lambda is een korte dansperformance van de Lotus Edde Khouri die ondersteund wordt de live klanken van saxofonist Jean Luc Guionnet

MEMBRANEDe geluidsperformance MEMBRANE kadert in een basisonderzoek van hoe tekst kan worden benaderd, gebruikt en ervaren, niet als een te bevatten rationeel gegeven, maar als een lichamelijke ervaring die mikt op een ander begrip van taal bij de toeschouwer; meer individueel en intiemer. Van en met: Sandrine Verstraete, Lize Pede en Koen-raad Vandersyppe

BELGISCHE KAMERFILHARMONIEdi 15 januari 2013 – 14.30 uurvvk/kassa, één koffie inbegrepen: 6 euroStilaan een jaarlijkse traditie in Berchem: het officieuze nieuwjaarsconcert door de Belgische Ka-merfilharmonie onder leiding van Ben Haemhouts. Ben kiest voor een vroeg-romantisch repertoire met kwalitatieve hedendaagse muziek ..

In samenwerking met de seniorenraad van het dis-trict Berchem.

’T ARSENAAL - Winterza 19 januari 2013 – 20.30 uur vvk: 14 euro/kassa: 16 euro

Gazet van Zurenborg | December 2012 - Januari 2013 | www.gazetvanzurenborg.be 39Jon Fosse schetst hoe een brave familievader zich ver-liest in een overrompelende liefde. Meteen het einde van zijn burgerlijk bestaan en het begin van een totale overgave aan een waanzinnige liefde.Wat verborgen zit achter spaarzame woorden en betekenisvolle stiltes is vaak nog belangrijker dan wat wel gezegd wordt.Na tal van nationale en internationale opdrachten en creaties, keert Marijnen terug naar waar het begon. Zijn allereerste regie (Het verhaal van de dierentuin van Ed-ward Albee) in het toenmalige Mechels Miniatuur Tea-ter, speelde zich af tussen twee mannen op een bank in een park. Meer dan veertig jaar later waagt hij zich aan WINTER van Jon Fosse: opnieuw twee mensen die hun leven zien kantelen... op een bank in een park.

Lucas Van den Eynde en Lotte Heijtenis in een regie van Franz Marijnen.CINEMA CORSOHASTA LA VISTA - Geoffrey Enthoven di 22 januari 2013 – 14.30 uurVvk/kassa: 3 euroDrie jonge gasten houden van wijn en vrouwen. Het eerste proeven ze met plezier, maar het tweede heb-ben ze nog nooit mogen smaken. Onder het mom van een wijntour reizen de drie naar Spanje om eindelijk van de grond te gaan. Niets zal hen tegenhouden. Ze-ker niet het feit dat de eerste blind is, de tweede in een rolstoel zit en de derde volledig verlamd is.Een tragikomische film die de publieksprijs ontving op de “European Film Awards”. Met o.a. Robbrecht Vanden Thoren, Tom Audenaert, Gilles De Schryver, Isabelle De Hertogh en Karlijn Si-leghem.

CARMEN FERNANDEZ, ALEXANDER GAVILAN & IRENE ALVAREZ - Flamenconightdo 24 januari 2013 - 20.30 uurvvk: 12 euro/kassa: 14 euroCarmen Fernandez werd geboren in 1968 in Utrera (provincie Sevilla) en is afkomstig uit een prominent Flamencogeslacht waar ook de legendarische zanger Juan Talega toe behoorde. Als jongste dochter van een zigeunerfamilie groeit ze op middenin én met Flamen-co. Haar moeder is zangeres, haar vader danser. Het mag dus geen verrassing heten dat Carmen zich ook al snel volledig gaat wijden aan de Arte Flamenco.Eerst als danseres, later als zangeres wordt ze een trouwe vertolkster van de oude Flamencotraditie’s. Toch weet ze die steeds een heel persoonlijke toets te geven.Zij is een Flamencozangeres met een gedegen basis en Flamencokennis. Met haar krachtige, pakkende stem was ze reeds de publiekslieveling in talloze Fla-mencopeñas in Spanje en op een aantal festivals in Duitsland en in de Benelux.De flamencogitarist Alexander Gavilan begon zijn gi-taaropleiding op 11-jarige leeftijd bij Thomas Seda te Keulen. Van 1990 tot 1998 begeleidde hij de dansles-sen aan de Keulse flamencoschool Contratiempo (o.a. begeleiding van Andrian Galía, Fernando Galán). Daar-naast trad hij nationaal en internationaal op met talrij-ke flamenco-ensembles en componeerde muziek voor flamencoshows van de groep Amanecer. Hij verhuisde in 1998 naar Gent en werkt sindsdien regelmatig sa-men met artiesten uit de Belgische flamencoscène.Alexander studeerde flamencogitaar aan het Rotter-dams Conservatorium bij Paco Peña, Ricardo Men-deville en Hans Van Gogh en behaalde in 2004 een Bachelor of Music. Met een studiebeurs van het Fonds voor de Podiumkunsten begon hij zijn tweede-fase-opleiding met een halfjarig verblijf te Sevilla waar hij aan de Fundación Cristina Heeren de Arte Flamenco les volgde bij ondermeer Niño de Pura, Miguel Angel Cortés en J.L. Postigo. Sinds september 2005 is Alexan-der docent flamencogitaar aan het Rotterdams Con-servatorium.

Irene Álvarez genoot een gedegen Flamenco-oplei-ding in Sevilla bij de beroemde danseres/lesgeefster Matilde Coral.Daarnaast volgde ze heelwat cursussen bij verschil-lende, belangrijke dansers in Jerez.Een opleiding in twee steden dus, die al een eeuwig-heid met elkaar ijveren om de titel van “hoofdstad van de Flamenco”. Haar stijl is dan ook puur klassiek en doet vooral den-ken aan de beroemde school van Sevilla, die ze door een heel eigen, fijne elegantie extra benadrukt.

RETINA DANCE COMPANY - Corporalis’ - premièrewo 30 & do 31 januari 2013 – 20.30 uur vvk: 12 euro/kassa: 14 euro'Eleven Stories for the Body' begon vanuit elf verschil-lende teksten over het lichaam en 'This is Not a Body' liet zich inspireren door beeldende kunst. In het derde en laatste luik 'Corporalis' zal Filip Van Huffel en zijn Retina Dance Company worden geconfronteerd met ruimtelijke vormgeving en de fysieke relatie met de omgeving om zich heen.

Hoe reageert het lichaam op omgeving, kleur, textuur, soundscape en visuele prikkels?'Corporalis' onderzoekt hoe het lichaam zich verhoudt tot architectuur en ruimtelijke vormgeving, het onder-zoekt persoonlijke ruimte, architectonische ruimte en drie-dimensionale ruimte; een uitwisseling tussen de binnenkant en de buitenkant in een dynamische, ei-genzinnige bewegingstaal.

van en met: Filip Van Huffel, Kristina Alleyne, Erin Har-ty, Steven Martin, Matthew Slater, Andrew Hammond e.a.

CHARLES DUCAL ‘Ochtendlezing’ donderdag 31 januari 2013 - 10 uurgratis Op locatie: Bib de Poort – Willem Van Laarstraat 15 - 2600 Berchem

Sinds 2010 organiseert bibliotheek De Poort ‘ochtend-lezingen’. Een nieuwe formule in voor wakkere litera-tuurliefhebbers. Wat staat er op het programma? Een boeiende ontmoeting met een hedendaagse Neder-landstalige auteur. Zijn of haar leven en werken komen uitgebreid aan bod. Napraten kan ook nog onder het genot van een kopje koffie; en dit alles geheel gratis.Charles Ducal debuteerde in 1987 let 'Het huwelijk' en deed meteen heel wat stof opwaaien in gedichten-land. Door de titel en de ontluisterende beschrijvingen werd hij alras beschouwd als een nazaat van Willem El-schot. Oordeel zelf maar!

URBAN THEATRE PROJECTSMICHAEL ESSIEN – I WANT TO PLAY AS YOUzaterdag 2 februari 2013 - 20.30 uurzondag 3 februari 2013 - 18 uur & 20.30 uur dinsdag 5 februari 2013 - 20.30 uur woensdag 6 februari 2013 - 18 uur &- 20.30 uur donderdag 7 februari 2013 - 20.30 uur vrijdag 8 februari 2013 - 20.30 uurvvk: 12 euro/kassa: 14 euroop locatie: Brilschanspark – Marcel Aubertinlaan z/n, 2600 BerchemEen uniek locatieproject waarbij voetbal, dans en the-ater. Acht Afrikaanse voetballers gunnen het publiek een intieme blik in een wereld waarin alles in dienst staat van voetbal bij een Europese topclub. Rauw he-dendaags en stedelijk.

Elk jaar worden honderden Afrikaanse voetbalhuurlin-gen naar Europa gelokt met beloftes van miljoenen-contracten en succesvolle carrières. Slechts enkelen

belanden daadwerkelijk bij een (top)club. Met ‘Micha-el Essien, I want to play as you...’ gaat regisseur/choreo-graaf Ahilan Ratnamohan op zoek naar de menselijke kern van voetbalmigratie.In ‘Michael Essien, I want to play as you...’ delen acht Afrikaanse voetballers intieme flarden van hun bewo-gen levensverhaal. Wie zijn zij en waarom zijn ze hier in België? Met weinig woorden en veel fysieke kracht tonen deze mannen een wereld ver van huis waar al-les in dienst staat van eenzelfde droom: voetballen bij een Europese topclub. Vriendschap, liefde en kame-raadschap, maar ook concurrentie, bedrog en twijfel maken deel uit van hun overlevingsinstinct.“In this project the eight footballers are my closest collaborators and expert football performers; their stories, opinions and feelings paramount to creating the piece, as is their finely tuned physical ability. I work with them as a choreographer would with a dancer.” (Ahilan Ratnamohan)Concept en regie: Ahilan RatnamohanVan en met: Ahilan Ratnamohan, Jimmy Nwaoze, Praise Onubiyi, Etuwe Bright Junior, Ibrahim, Aloys KwaakumDeze voorstelling is in het Engels en wordt boventi-teld. Warme kledij noodzakelijk, de locatie is slechts ‘mini-maal verwarmd’.Er is weinig of geen parkeergelegenheid in de buurt, gebruik zoveel mogelijk het openbaar vervoer of de fiets

AXL PELEMAN Dinsdag 5 februari 2013 – 14.30 uurvvk/kassa, één koffie inbegrepen: 6 euroAxl passeert dit seizoen nog één keer en ditmaal solo op een dinsdagmiddag. Hij startte vorig jaar met het documenteren en oppoetsen van oude Antwerpse Volksliekes op vraag van een zekere Godelieve uit Bor-gerhout. Hou dit stukje erfgoed levend en zing mee.De matinees zijn een samenwerking met de senioren-raad van het district Berchem.

JONAS BRUNEEL LINGO QUINTETwo 6 februari 2013 – 20.30 uur vvk: 10 euro/kassa: 12 euroDe beloftevolle contrabassist Janos Bruneel nam in 2008 zijn debuut ‘Lingos’ op, waarop grootmeester Jack Van Poll onmiddellijk ‘Neo African Jazz’ zei. On-dertussen breidde de groep uit met onze eigen Cools Brothers, saxofonist Daniel Mester en pianist Nicola Andrioli, die u nog kent van bij Philip Cathérine.

Vorig jaar openden deze topmuzikanten Dinant Jazz met een memorabel concert. We verwachten min-stens hetzelfde in ccBe

PASCAL PLATEL – GEZIEN DE OMSTANDIGHEDENdo 7 tot za 9 februari 2013 - 20.30 uur vvk: 12 euro/kassa: 14 euroPodiumbeest en allround actrice Pascal Platel brengt een nieuwe en fantasievolle monoloog over een vrouw die als receptioniste gaat werken in een sanato-rium voor wereldsterren en sprookjesfiguren op rust.

CINEMA CORSOINTOUCHABLESEric Toledano & Olivier NakacheVvk/kassa 3 eurodinsdag 12 februari 2013 – 14.30 uur Als gevolg van een ongeval tijdens het paragliding moet Philippe, een rijke aristocraat, op zoek naar ie-mand om hem te helpen in het huis. Hij neemt Driss in dienst, een jongere uit de voorsteden die net uit de gevangenis komt. Kortom, de minst geschikte persoon voor de job. Samen zullen ze een middenweg moeten vinden tussen Vivaldi en Earth Wind and Fire, tussen

het kostuum en het trainingspak,...Met o.a. François Cluzet, Omar Sy

INFO & TICKETS: CULTUURCENTRUM BERCHEM – Driekoningenstraat 126

WWW.CCBERCHEM.BE

Gratis workshops freestyle voetbal

Woe 16 januari 2013 van 19 tot 20 uur (12-16j) en 20 tot 21 uur (17-21j) gratis, maar inschrijven verplichtIn 2013 is Antwerpen Europese Sport-hoofdstad. Een eerste hoogtepunt wordt ‘Essien, I want to play as you’, een dans-voorstelling met voetbal in de hoofdrol. Om jongeren daarvoor warm te maken, geeft Thomas Vandendriessche voetbal-workshops. Thomas is freestyle voetballer. Tijdens zijn workshops deelt hij zijn kunst-jes met de deelnemers. Thomas: “Ik leer kinderen en jongeren vooral balcontrole en behendigheid aan. Ze leren jongleren en ‘tricks’ doen met de bal zonder hun handen te gebruiken.” Toch moet je niet goed kunnen voetballen om freestyler te worden. “Ik speelde nooit bij een club. Ik leerde op straat voetballen met vrienden en pas veel later ben ik met freestyle begonnen. Je hoeft dus geen voetballer te zijn om aan de workshops deel te nemen.”

RASA – KUNST OP POOTJES

Kleine kunstwerken van grote kunstenaarsVan woensdag 2 tot vrijdag 11 januari 2013,zijn er begeleide knutselmomenten.Rasa wordt twintig en stelt een heus kunstenkabinet voor.

Kunst op pootjes bestaat uit twee stevige kamers op slanke pootjes, de kunstkamer en de groeikamer. Dit is een verzamelkast vol schatten van kunstenaars waar je kunt binnen kijken.

Elk hedendaags kunstwerk heeft er een eigen plekje. Je kijkt ernaar, zoomt erop in, zet een stap terug of knijpt je ogen half dicht om het beter te zien. De schaal van een kunstwerk bepaalt immers mee hoe je kijkt en wat je ziet..

Hieraan kun jij ook meewerken!

Vul het tweede kunstkabinet met een zelfgemaakt kunstwerk, zo groot als een luciferdoosje. Gebruik papier, stof, verf en alles wat je maar wil. Bouw mee aan de groeikamer die lijkt op een bijenkast vol honingraten, klaar om met goud te worden gevuld.

Breng je kunstwerkje mee of maak er een in ccBe.

Gezien de omstandigheden op donderdag 7 februari Janos Bruneel op 6 februari • Foto Ruben VAN EECKHOUT


Dr. Song wil op vrijdag 28 december de kaap van de 200 zangers bereiken

Frituur BanuGezelligMet terrasTopkwaliteitUitbreidingstraat 4542600 Berchemaan hoofdingang station

in oktober blies dr. Song zijn eerste kaars

uit. deze no-nonsense zanggroep onder

de bezielende muzikale leiding van jan

bervoets en gitarist timothy Macken,

plant op vrijdag 28 december om 20u een

groots evenement in het kievitsnest in

de Provinciestraat: dr. Song sing a-long

uit uw lijf. Wij spraken met jan bervoets

(ex-Voicemail) en medeoprichter jocha-

nan eynikel uit de kleine beerstraat.

(Jörg PYL)

Bij een eerste bezoek van Gazet van Zurenborg kondigden Jocha-nan Eynikel en Jan Bervoets vorig jaar trots aan dat er wel vijfender-tig zangers aanwezig waren op een repetitie. Nu, een jaar later, is de gemiddelde aanwezigheid op-gelopen tot meer dan zestig en op Facebook zijn er momenteel twee-honderd fans van Dr. Song.

SFEERJan en Jochanan danken dat suc-ces aan de laagdrempeligheid en het feit dat niemand zich verplicht voelt om elke keer te komen zin-gen. De jongste zanger is zeventien en de oudsten zijn -om het tactvol te houden- de vijftig al voorbij. Bo-vendien is de sfeer opperbest. Na de samenzang gaat het nakaarten soms door tot voorbij middernacht. Bovendien kun je ook gewoon alleen komen. Je ontmoet altijd mensen. Iedereen wordt er on-geacht de leeftijd spontaan in de groep opgenomen, omdat samen zingen een hechte band smeedt. Enkele zangliefhebbers zouden bij Dr. Song al een liefde hebben ge-vonden.

CONCERT Na ongeveer een jaar gerepeteerd te hebben, waagde Dr. Song voor het eerst de stap naar het publiek. Ze zongen onder meer twee keer op de laatste zondag van Klassiek op het Plein. In de kerk verliep hun eerste optreden nog een beetje schroomvol. Het tweede concert een uurtje later onder de brug aan het Tramplein was een voltreffer met luid en krachtig meezingend publiek. Het laatste weekend van september was Dr. Song dan weer aanwezig in het Psychiatrisch Cen-trum St.Amadeus in Mortsel. Daar zong de groep met de cliënten van de instelling. Sommige cliënten zongen uit volle borst mee, terwijl anderen minzaam luisterden naar het enthousiasme van hun col-lega’s. St. Amadeus en Dr. Song namen ook samen hun versie van het lied ‘Sing for the climate’ op en stuurden dit naar Nic Balthazar.

Op vrijdag 28 decem-ber staat het grote Dr. Song sing a-long uit uw lijf evenement op stapel. Bedoeling is om van deze avond

een spetterend (zang)feest van ver-bondenheid te maken en daarbij de kaap van tweehonderd zangers te bereiken of zelfs te overtreffen. Daarom vraagt Dr. Song aan ieder-een die zin heeft om eens in grote groep te zingen die dag naar het Kievitsnest af te zakken. Het begint om 20.00 uur (deuren openen om half acht). De samenzang gebeurt in kerstsfeer met uiteraard kerst-liedjes maar ook het gewone reper-toire komt aan bod. Wedden dat er ook ‘Hit the road Jack’ gezongen wordt? Naast muzieknoten zijn er ook glühwein en hapjes te proe-ven. Om de sfeer er helemaal in te brengen, wordt iedereen uitgeno-digd zich een beetje te verkleden in kerstoutfit en zich vooral warm in te duffelen, want alleen de bar (in de voormalige sacristie) is verwarmd. In de winter kan het in de kerk zo koud zijn dat je je eigen adem kan zien. Handschoenen zijn dus ook geen luxe. Er wordt gefluisterd dat er ook een grote kerstverrassing zal zijn, enkele meters groot. Mocht je geen zangervaring hebben of de liedjes niet kennen, dan is dat geen excuus, want Jan Bervoets en Timo-thy Macken leiden je al spelend op tot een begenadigd koorzanger. De teksten worden ter plekke ver-spreid. Geen enkel reden dus om niet te komen op deze vrijdag tus-sen kerstmis en nieuwjaar.PraktischDe gebruikelijke zangsessies van dr. Song vinden om de 2 à 3 weken plaats op vrijdagavond om 20u30 in het Kievitsnest, Provinciestraat 112, Antwerpen (ingang langs de zijdeur). Op vrijdag 28 december uitzonderlijk om 20u (deuren 19u30). Meer info op www.facebook.com/dokters-ong en www.kievitsnest.wordpress.com

dageraadplaats 8antwerpen

03.235.52.41eenvoudig*niet duur*maar heel apart

Links Jan Bervoets(ex-Voicemail)

en medeoprichter Jochanan Eynikel

uit de Kleine Beerstraat


het judoseizoen loopt met het kalenderjaar ten einde.

Zo ook voor judoka roxane taeymans uit de Pretori-

astraat, die nu tijdens haar tweede jaar bij de senioren

(plus twintigjarigen) ondanks wat moeilijkheden zich

weer mooi op de kaart van het belgisch judo heeft ge-

zet. (Jörg PYL)

in januari start ehipassiko met een wekelijkse les Mind-

fulness yoga. elke dinsdagavond van 20 tot 21.30u.

lesgeefster is lidia Schinkel. Wie wil weten hoe het

daar precies in mekaar zit kan gratis naar de kennis-

makingsles op dinsdag 8 januari. Wel inschrijven op

voorhand.

Roxane Taeymans tweede in Belgisch judokampioenschap

Mindfullness Yoga: eerste les op 8 januari gratis

Roxane Taeymans heeft eventjes een pauze genomen in het judo. Een lichte ingreep aan haar knie is de boos-doener . Zij heeft nu ook wat tijd voor een gesprek en om aandacht te besteden aan haar universitaire stu-dies Nederlands-Frans. Normaliter was zij nu terug op judostage in Japan, maar de knie besliste er anders over. Maar naar alle verwachting is ze begin 2013 weer helemaal fit en klaar om nieuwe grenzen te verleg-gen.

ZILVERVanaf september dit jaar ging het hard, elke week was er wel een competitie. Op 22 september behaalde Roxane Taeymans zilver op het Europa Cup in Finland, na een week stage. De week daarop had zij minder

geluk in de World Cup waar zij voor de tweede maal aan deelnam. Zij moest uitkomen tegen de absolute favoriete, de Nederlandse Linda Bolder, die ondanks haar jeugdige leeftijd al op de vijftiende plaats van de wereldranglijst staat. Roxane laat het niet aan haar hart komen. ”Volgend jaar beter, ik heb er een hoop ervaring door opgedaan”, stelt zij nuchter ,“maar ik kijk hoopvol uit naar de World Cup 2013”.In oktober ging de competitie verder, ondanks haar steeds toenemende pijn in de knie. Maar zij verbeet die pijn en ging ten volle door. Op zeven oktober werd zij provinciaal kampioen, een week later Vlaamse kam-pioen en op drie november tweede in het Belgisch kampioenschap. Al deze prestaties behaalde zij in haar categorie in de leeftijdsgroep tot drieëntwintig jaar.

LOTINGDan kwam nog het Europees kampioenschap in Praag. Ook hier had zij niet echt veel geluk met de loting. In de eerste kamp moest zij uitkomen tegen de Europese kampioene van 2011, Bernadette Graf uit Oostenrijk. Omdat verlies in een eerste ronde geen mogelijkhe-den tot herkansing bood, zette Roxane Taeymans al-les op alles en sleepte een overwinning met ippon in de wacht. Na deze overwinning kon het eigenlijk voor haar niet meer stuk. Bij dit EK greep zij uiteindelijk net naast brons en werd zij eervol vijfde. Zij voelde ook dat haar trainers die vorig jaar een beetje aan haar begon-nen te twijfelen, nu terug vertrouwen in haar hadden.Ondertussen is Roxane Taeymans uitgegroeid tot les-geefster voor de elf- tot veertienjarigen. Zij vindt het

heel prettig om les te geven en haar kennis op de jon-ge kinderen over te dragen. “Judo is meer is dan een individuele groepssport. Zo zijn er ook de tornooien waar de plaatselijke clubs het tegen elkaar opnemen en waar teamspirit en samenwerking hoog in het vaandel staan. Ook voor toeschouwers zijn deze wed-strijden boeiend om te volgen, al is het maar omwille van de sfeer.”

Begin volgend jaar staat al een nieuwe stage in het

Oostenrijkse Mittersil op haar te wachten, als haar knie voldoende genezen is.

www.satori-kwai.be

In Mindfulness Yoga wordt er aandacht besteed aan de lichaamshouding, de bewegingen, sen-saties in het lichaam en de adem. Geen enkel moment is hetzelfde.

BIOGRAFIEWie is Lidia Beatriz? We laten haar zelf aan het woord: ‘’In 1958 werd ik als Lidia Beatriz Schin-kel in Buenos Aires, Argentinië, geboren. Op jonge leeftijd introduceerde mijn vader me in oosterse filosofie en yoga. In 1992 ging ik inNederland wonen. Ik volgde de vierjarige op-leiding tot yogadocente aan de Yoga Acade-mie Nederland in Amsterdam. De Hatha Yoga-lessen werden in de Kasmir traditie gegeven. Meditatie werd geleid door zenleraar Nico Ty-deman. Ik volgde verschillende bijscholingen: Kinderyoga (bij Heleen Purperhart), Adem en ontspanning (bij Regine Herbig) en Transper-soonlijke psychologie.Sinds 15 jaar onderricht ik hatha yoga en zwan-gerschapsyoga op uiteenlopende plekken: Ne-derland, Zwitserland, Chili, Argentinië en nu al ruim 2

jaar bij Ehipassiko hier in Antwerpen.Vervan-gers Lidia Beatriz Schinkel: Natalie Tuytelaars en Paul Van hooydonckWanneer ? Elke dinsdagavond in 2013 van 20 tot 21.30uStart: gratis kennismakingsles op dinsdag 8 ja-nuari 2013Stuur een mailtje naar [email protected] indien udeelneemt aan deze les. Max 15 deelnemers.

WaarEhipassiko meditatieruimte, Internationale evangelische school De ZonnebloemKorte Altaarstraat 19 (derde verdieping).

InfoDeelnameprijs: 8€ (5€ voor wie het financieel moeilijk heeft). Om 20u start de les en gaat de deur dicht; kom dus op tijd Breng een yo-gamatje mee. Geen ervaring vereist. Bereik-baarheid en parkeren: zie www.antwerpen-meditatie.be

Foto Jörg PYL


• overname van uw oude wagen

• herstelling • onderhoud

• wij bieden een snelle en verzorgde service

VERKOOP VAN

NIEUWE WAGENS

Garage ‘DE DAGERAAD’ Kreeftstraat 15 • 2018 Antwerpen

uw Renault verdeler tel 235 41 59

voor Zurenborg

Vanop haar toog lacht de cover van haar derde boek

iedereen breed toe. Fatima Marzouki, kok van el War-

da, heeft zich met sukses aan de Arabische keuken

gewaagd en mag op de boekenbeurs zoals alle suk-

sesvolle schrijvers haar boek “Mijn Arabische Wereld-

keuken” gaan presenteren en signeren. Maar daar

blijft het niet bij want binnenkort is ze ook te zien op

de “kookzender “ njam. (Swa COLLIER)

“Voor deze gerechten mag je me altijd wakker maken”

derde kookboek VAn FAtiMA MArZouki (el WArdA) iS uit

We hebben afgesproken rond de middag en het restaurant is dicht, de stoelen staan op de tafels en de verwarming staat nog uit. Maar met de warme koffie komt ook de warmte uit de radiatoren. Fatima Marzouki, moeder van vier, en onderhand ook een soort Marokkaanse TV-vedette die in tal van programma’s opduikt, blijft een ontzettend bezige bij. Er zijn de kin-deren, de workshops koken, de bijdragen in tijdschriften, de columns, de optredens in TV-programma’s. Maar nu zit ze voor mij, hand aan het gelaat want ze komt net van de fysiothe-rapeut die haar zona behandelt. Een vreemde gebeurtenis vindt ze zelf. “Een deel van mijn gezicht was getroffen en ik serieus geschrok-ken. Moet nu een behoorlijk aantal keren mijn gelaat laten behandelen maar het komt wel goed” Zorgen maakt ze zich nu wel want stil-aan begint ze te beseffen dat ze ook al veertig is en allicht te veel hooi op haar vork neemt. “Misschien moet ik het af en toe wat rustiger aandoen want het wreekt zich natuurlijk”. Zo-als die keer dat ze besefte dat ze bijna drie vin-gers kwijt was door veel te veel en veel te lang groenten schoon te maken in haar keuken. “ Sindsdien doet iemand anders dat en dat zou

ik veel meer moeten doen.”

ARABISCHHaar Egyptische echtgenoot Mohammed komt binnen en maakt onmiddellijk tee die hij vanaf een meter hoog in mijn kopje mikt. We stappen over naar haar boek dat uitgegeven werd bij de uitgeverij Lannoo. Mijn Arabische Wereld-keuken staat er te lezen. Fatima Marzouki : “Als we bvb op bezoek gaan naar de schoonfamilie in Egypte kijk ik mijn ogen uit. Ik laat gewone mensen gerechten maken en steek daar heel wat van op. Zij maken dingen al eeuwen op de-zelfde simpele en goeie manier. dat is wat me boeit. Zo’n recepten gaan dan in mijn schriftje en komen vroeg of laat in een kookboek terecht nadat ik ze eerst zelf nog eens geprobeerd heb.” We verwijzen naar het woord Arabisch en dan denken we ook graag aan typisch Arabische landen als Oman, Saoedie Arabie, Jemen. Mar-zouki lacht onze opmerking weg. “Ik beperk me tot de landen waar ik op bezoek ga en waar ik mensen ken. In Marokko bijvoorbeeld heb ik nog veel te leren maar daar ben ik steeds op zoek naar authentieke Marokkaanse gerechten en die neem ik dan mee.”

BELGISCH Zelf omschrijft ze het boek als ‘tof’ en zonder thema of rode draad. Fatima Marzouki: “Het is zonder twijfel een erg persoonlijk boek omdat er bvb foto’s instaan van mijn eigen kinderen en er behoorlijk wat tekst gaat over mijn eigen leven en achtergrond ” Plots komt ze boven met een serie foto’s van een reis die in Italie. Je ziet haar bij een familie aan een grote tafel waar, hoe kan het ook anders, eten klaar wordt gemaakt door een hele familie maar onder lei-ding van “la mama”. In een filmpje is te zien hoe Fatima ook probeert te goochelen met deeg maar zoals zo dikwijls is la mama op dit gebied niet te kloppen. Fatima lachend: “Ik heb daar veel geleerd. Ondermeer hoe je pasta moet maken en vooral dat je ontspannen met eten moet omgaan.” We bladeren door het boek dat inderdaad vol met smakelijke recepten staat en mijn wantrouwen wegneemt tegenover “vreemde of exotische” kookboeken waarbij het zoeken naar ingrediënten tien keren lan-ger duurt dan het koken zelf. Fatima Marzouki: “ Daar heb ik goed op gelet, de recepten zijn eenvoudig en zonder franjes. Geloof me, alles

wat daar in staat kan je zo in Delhaize kopen. Al koop je sommige dingen beter in een Marok-kaanse winkel omdat veel daar stukken goed-koper is. Kijk maar eens naar de gemarineerde citroenen. Maar goed, het zit vol met Belgische producten. Witloof, asperges me zoete aardap-pelen. Er zit vlees, vis, lekkere sardienes bijvoor-beeld op elke pagina. “

SIGNERENWe stappen maar eens op. Vanavond moet ze nog naar de Boekenbeurs voor een nieuwe sig-neersessie. Ze heeft er al welgeteld eentje ach-ter de rug. “De reacties waren echt wel positief en opvallend is dat er nu wel een generatie is van jonge Marokkaanse stelletjes die wel boe-ken en kookboeken kopen en dat is een ver-heugende vaststelling. “ Om af te sluiten, hoe zou ze zelf dit kookboek in één zin samenvatten ? Ze moet niet lang na-denken: “ Een boek met gerechten waarvoor je me altijd ’s nachts wakker mag maken.”

Mijn Arabische Wereldkeuken, Fatima Marzouki, Uitge-verij Lannoo, Winkelprijs 24, 99 euro

Fatima Marzouki: “Alle gerechten hebben ik zelf uitgeprobeerd” • Foto Archief


Filmontbijten starten om 8u30

Luc Acke brengt in Ehipassikoeen kirtanavond

ProGrAMMA dienStenCentruM

dienstencentrum Zurenborg heeft een

drukke agenda in de maanden januari en

februari. Man kan er terecht voor work-

shops, gezelligheidspelletjes, cursussen

en infomiddagen. Maar dit keer staat er

ook een poëzieavond op het program-

ma. drie Zurenborgse dichters komen

dan éénmalig samen. Zeker de moeite

waard. trouwens, hebt u eigenlijk al

eens ooit een filmontbijtje gehad? nee,

dan kunt u de laatste woensdag van ja-

nuari en februari gaan ontbijten en film

kijken in dienstencentrum Zurenborg.

kirtan is een meditatievorm met begeleidende muziek

waarbij eeuwenoude mantra's worden

gezongen. deze meditatievorm situeert zich in de

hindoe-traditie. de voorzanger zingt de mantra voor

terwijl de anderen in stilte luisteren. daarna wordt de

mantra door iedereen herhaald. Chanten is een ma-

nier om dicht bij jezelf te komen. het opent je hart.

je laat je gedachten los en bent aanwezig in het mo-

ment.

in mei sloot luc Acke de Meditation Flash Mob in het

Antwerps Centraal Station af met het zingen van een

mantra. hij begeleidde zichzelf op harmonium. Veel

aanwezigen waren onder de indruk van de prachtige

stem en de sereniteit van het gebeuren.

Op vrijdag 11 januari 2013 is Luc Acke te gast in Ehipassiko voor een kirtan-avond.Hij begeleidt zichzelf op harmonium en gitaar en nodigt de aanwezigen uit om deel te nemen aan deze actieve vorm van meditatie.Een voorproefje: http://vimeo.com/m/52789938Luc Acke is oprichter van Royal Yoga, een yogacentrum in Antwerpen.Hij bracht enkele jaren geleden de cd "Bolo!" uit. Een tweede cd zit in de pijplijn.Praktisch: vrijdag 11 jan van 20 tot 21.30u, Korte Altaarstraat 19, 2018 AntwerpenTer herinnering- 24 dec 2012 - 4 jan 2013: Geen activiteiten; wel yoga op 23 en 30 dec

- 8 jan 2013: Gratis kennismakingsles Mindfulness Yoga (1) (Lidia Schinkel) (wachtlijst)- 10 jan 2013: Gratis kennismakingsles Mindfulness Yoga (2) (Lidia Schinkel) (wachtlijst)- 11 jan 2013: Kirtan in Ehipassiko (Luc Acke)- 12-13 jan 2013: Winterretraite (Paul Van hooydonck) (wachtlijst)- 3-12 ma 2013: 10-daagse engelstalige retraite in Sri Lanka (wachtlijst)Ehipassiko-retraites 2013- 18, 19, 20 mei 2013: 3-daagse lenteretraite- 27-31 juli 2013: 5-daagse zomerretraite- 7-8 sept 2013: herfstretraite

Januari 2013:

Maandag 7/1Worstenbrood en appelbol Prijs; 2,5€ aanvang: 14 uurMaandag 7/1Powerpointvoorstelling over de reis naar PraagAanvang: 14 uurVrijdag 11/1Nieuwjaarsreceptie 14 uurMaandag 14/1Maken van juwelen 14 uurDinsdag 15/1Foto en filmmiddag over ons project Daswadanders 14 uurMaandag 21/1Infomiddag: Wat en hoe in een zieken-huisDoor Tinne Hellemans Aanvang: 14 uur prijs : 1.5€Inschrijven op voorhandWoensdag 30/1Filmontbijt: Liefde in tijde van choleraAanvang: 8.30uur Prijs: 5€Inschrijven op voorhand.

Februari 2013:

Dinsdag 12/2Gezelschapspel: cluedo Aanvang: 14 uurDinsdag 12/2Poezieavond voor wijkdichters Aanvang: 20 uurWoensdag 13/2“verlichte pannenkoeken” Aanvang: 15 uur prijs:2,5€Inschrijven op voorhand.Donderdag 21/2Infomiddag: over gehoorproblemenAanvang: 10 uur prijs: 1.5€Op voorhand inschrijven.Maandag 25/2Maken van juwelenAanvang: 14 uurWoensdag 27/2Filmontbijt: oranges and sunshineAanvang: 8.30uur prijs: 5€Op voorhand inschrijven.

Reeds te noteren, donderdag 7 maart 2013Quiznamiddag!


Een gelukkig en gezond 2013

vanwege de voltallige ploeg van de Gazet van Zurenborg

Gazet van Zurenborg 2012 Editie 6

Documents

Transcript of Gazet van Zurenborg 2012 Editie 6