05second life

05 .p.2

Tom Callebaut

Bent u gelovig, meneer Callebaut? Ik geloof in heel veel dingen. Ik geloof dat er iets meer is of iets groter en heb ook die verwondering in het leven. Ik denk dat ik het in de context van het christendom plaats omdat dat gewoon de situatie is waarin dat ik opgegroeid ben. Maar ik ben daar niet zo mee bezig. Er is iets meer en dat is voor mij voldoende.

U start uw onderzoek met een quote van Wendell Berry: “there are no unsacred places there are only sacred places and desacred places”. Wilt u hiermee zeggen dat elke ruimte iets sacraals heeft of ooit sacraal geweest is?Wat ik daar interessant aan vond, waren twee dingen. Een eerste is iets wat ik ge-leerd heb in het onderzoek bij monniken. Zij zeiden dat alles in wezen sacraal is. Al-les is heilig. Het zou gek zijn om te zeggen dat het ene wel heilig is en het andere niet. Voor hen heeft alles de potentie om sacraal te zijn en eigenlijk zijn het meer wij die iets

Tom Callebaut is docent aan Sint-Lucas maar heeft ook een eigen interieurarchitectuurbu-reau in Brugge, samen met Cindy Tirry. Daarnaast ontwikkelde hij een speciale deskundig-heid op het gebied van ruimtes met een sacraal karakter. Hij is momenteel bezig met een onderzoek naar “De sacrale ruimte als (bind)middel voor mensen in hun zoektocht naar spiritualiteit”. Hierin stelt hij zich de vraag of er nog een toekomst is voor kerkgebouwen en sacrale ruimtes in tijden waarin kerken, kloosters en abdijen leeglopen. Het lijkt alsof we een maatschappelijk, sociaal, stedenbouwkundig en spiritueel probleem hebben maar tegelijkertijd rijzen er ook vragen naar nieuwe of hernieuwde spirituele ruimtes. Blijkbaar is het toch een eeuwenoude behoefte om ruimte te maken in ons leven voor dat wat we niet kunnen verklaren, voor dat wat onzichtbaar is, voor dat wat ons te boven gaat. Waar vroeger een geloofsbeeld meer gevormd werd vanuit een gemeenschap, is dat nu een veel individuelere zoektocht geworden. Dat uit zich ook in de vormgeving van sacrale ruimtes.

desacraliseren, iets ontheiligen of iets ka-pot maken. De tweede reden waarom ik die quote erbij gezet heb, is omdat wij als ont-werpers het gevoel hebben dat wij een plek kunnen opladen maar het relativeert ook onze taak. Wij gaan het niet sacraal maken maar we gaan de sacraliteit van de plek naar boven brengen. Voor mij heeft iedere plek, iedere mens, ie-der ding de potentie om sacraal te zijn. In het begin van mijn onderzoek ging ik het steeds hoger en hoger zoeken, terwijl het gewoon in alles rondom ons zit. Niet enkel de zon-dag van 11u tot 12u maar iedere dag, ieder moment.

Waarvan uw interesse in deze materie?Ik denk dat het niet-functionele en het exis-tentiële van ons leven mij al altijd geboeid heeft. Ik had eigenlijk nooit verwacht dat ik hiermee zou bezig zijn. Mijn vader lacht dikwijls met mij want ik had altijd ruzie met mijn moeder omdat ik naar de mis moest. Ik ben heel toevallig in aanraking gekomen

05 .p.3

met, de Magdalenakerk, mijn eerste ontwerp. Ik ging naar een lezing over de toekomst van kerken. Dat is ondertussen twaalf jaar geleden. Blijkbaar waren er op die lezing geen of weinig architecten of ontwerpers en daarom viel ik op. De mensen waren wel nieuwsgierig hoe ik er als ontwerper over dacht. Heel toevallig is die eerste opdracht daaruit voortgekomen.

Ondanks het feit dat de kerken leeglopen, maakt u nieuwe sacrale ruimtes bij. Het moet toch zijn dat er nog vraag is naar dit soort ruimtes?We zijn nu tien jaar bezig met sacrale ruim-tes op het bureau en we zijn nu bezig met de vijfentwintigste opdracht. Het is niet altijd tot en met uitvoering. De taal die er vroeger was, spreekt blijkbaar niet meer aan. De ruimtes verdwijnen maar als er iets ergs gebeurt, be-��ơ��� ���������� ���� ��� ����� ������������hebben om samen te komen. Het religieuze wordt misschien wel een stuk overboord ge-gooid maar het sacrale is er nog wel. Het leeft nog altijd.

Waarom schieten kerken hierin dan tekort?Heel veel kerken zijn nog een beeld van een andere tijdsgeest. Als je een kerk binnen-komt, zie je heel duidelijk hoe het instituut op dat moment dacht over religie. Het wa-ren meer antwoordruimtes. Het zoekende aspect en de grotere diversiteit van de dag van vandaag past niet in dit plaatje. Ze heb-ben de taal van vandaag niet meer. De stati-sche beelden en de glasramen maar ook de oude verhalen spreken jonge mensen niet meer aan. Er moeten nieuwe verhalen toe-gevoegd worden maar de oude kunnen ook geactualiseerd worden.

Bent u niet eerder voor de heroriëntering, zoals onder andere bij de Magdalenakerk, dan voor de herbestemming van kerken?De beiden kunnen zinvol zijn maar het hangt ervan af hoe het gebeurd. Je kan een kerk actualiseren op een zinvolle manier maar je kan er ook een andere functie aan geven, zonder de kracht van de plek te verliezen. Kerken zijn gebouwen van honderden jaren dus het tijdelijke karakter van een ingreep is belangrijk. Er moet na een verloop van tijd terug plaats kunnen gemaakt worden voor iets anders. Wordt het dus een hotel of terug een sacrale ruimte, het belangrijkste is hoe het gebeurd.

Kan interieurarchitectuur de evolutie van sacraliteit naar desacralisatie omkeren? Het gaat vooral om wat mensen doen in een ruimte. Met onze taal (licht, materiaal, ge-luid, geur) kan je een ruimte zodanig opbou-wen dat ze sacraliteit uitstraalt. We kunnen een hulp zijn maar je hebt zeker de mensen nodig. Mensen zorgen ervoor dat gebouwen blijven leven.

05 .p.4

Hoe begint u aan het ontwerp van een sa-crale ruimte?Ik ga nooit een contract aanvaarden als het niet gepaard gaat met de andere zoektocht die dat met zich meebrengt. Een nieuwe ruimte gaat gepaard met het nadenken over een nieuwe identiteit van die sacraliteit of met nieuwe mensen die die ruimte gaan ge-bruiken. Een project kan maar slagen als de mensen, de ruimte en de bezieling samen één proces vormen. Die trialoog is heel be-langrijk. De ruimte mag niet gezien worden als een doel maar als een middel. Ik ga heel participatief en concentrisch te werk. Het ontwerp van een sacrale ruimte eindigt niet bij de oplevering van een gebouw maar dat gaat daarna verder. Ik begin eraan maar het eindigt nooit. Hetgeen wat gebouwd wordt moet zeker kunnen evolueren.

Zijn er bepaalde materialen die de sacrali-teit van een ruimte kunnen versterken?Het aspect licht is heel interessant. Het is iets zeer immaterieel. Dat beetje mysterie en hetgeen dat we niet kunnen vatten kan met licht een stuk gesymboliseerd worden. Verhoudingen zijn ook heel belangrijk: de breedte, de hoogte, de afstanden, de weg er naartoe, … De beleving van die ruimtes is altijd veel intenser. In een sacrale ruimte is comfort creëren niet het eerste doel maar vooral contrast hebben met de wereld er-buiten. Zo kan het leven op een intensere manier bekeken worden.

Maaike Schoonackers

05 .p.5

Het VLP is een netwerk van autonome scholen. Bij het ontwerp van de kapel voor hun hoofdkwartier was de startvraag: hoe kan de kapel vorm geven aan het mysterie van het Lasalliaanse pedagogische project? De kapel wil een metafoor zijn voor de manier waarop het instituut omgaat met mensen: hoe kunnen we de onrust diep in ons omzetten in een infrastructuur die bezoekers een zaligmakend, rustgevend en gelukkig gevoel biedt zodat ze “anders” buitengaan? De beleving van de kapel moet zo sterk zijn dat het bezoekers aanzet tot het initiatief nemen in de eigen scholen. De bestaande kapel is een hoge balk-vormige ruimte met aan drie zijden beeldende verhalen (glasramen of muurschilderingen) en een nis die als abscis functioneert. Al die verhalen worden in de nieuwe kapel achter luiken verborgen zodat de ruimte ofwel een witte leegte kan zijn ofwel gevuld kan zijn met verhalen en betekenis. De witte leegte als uitnodiging voor initiatief voor de toekomst, de verhalen als inspiratie uit het verleden. De kapel is gevuld met zand om een verstillende, gedempte ruimte te krijgen, om het betreden van de ruimte als een ritueel te laten ver-lopen en om een groot schrijf- of tekenvlak te hebben. Tussen de witte lege ruimte en de door verhalen gekleurde ruimte liggen heel wat variante ruimten met telkens een andere gerichtheid, lichtinval, kleur en betekenis. De ruimte nodigt uit tot verstilling, reflectie, in-teractie en initiatief.

05 .p.6

Herbestemming van Kerken in 3IA

Vlaams minister Geert Bourgeois (van Bestuurszaken, Binnenlands Bestuur, Inburgering, Toerisme en Vlaamse Rand) heeft over dit probleem een om-zendbrief rondgestuurd naar onze ge-meenten en steden om dit probleem samen aan te pakken en een langeter-mijnvisie uit te werken.

Voor het aanpakken van deze leeg-staande kerken kan men vertrekken vanuit vier strategieën. In het eer-ste geval, optimalisatie, gaat men de huidige staat en functie van het ge-bouw behouden en gaat men zowel het gebouw als de functie optimali-seren. Een tweede strategie spreekt van nevengebruik. Dit houdt in dat de huidige functie van de kerk deels behouden blijft maar dat ze daarbo-venop nog een andere niet-religieuze functie toegewezen krijgt. Als derde categorie vinden we de herbestem-ming van kerken. Dit zijn kerken die bouwkundig gezien in orde zijn maar die niet genoeg mensen aantrekken of te dicht gelegen zijn bij andere kerken. De kerk wordt in deze situatie ontwijd om ruimte te geven voor een andere functie. De derde mogelijkheid draait rond heroriëntatie. Zo zal een katho-

lieke kerk in een allochtone/ moslim-buurt weinig volk trekken omdat deze mensen geen band hebben met het gebouw. Het is dan misschien geen slecht idee om het gebouw te herori-enteren naar een moskee. De laatste optie bestaat uit een volledige sloop van het gebouw. Dit wordt in realiteit zoveel mogelijk vermeden en is enkel bedoeld voor de gebouwen die in zo’n slechte staat zijn, dat enorme structu-rele problemen zich voordoen.

Vooral rond het herbestemmen van kerken kan veel discussie ontstaan omdat dit niet enkel een ingreep is op het gebouw maar ook op de gemeen-schap of de buurt die ermee verbon-den is. Bij deze strategie dient men dan ook in het bijzonder rekening te houden met de pastorale functie, de symbolische functie en de geschiede-nis van het gebouw.

Net zoals vorig jaar wordt bij de im-plement studio van de derde bachelor interieurarchitectuur gewerkt rond het concept ‘herbestemmen van ker-ken’. Dit jaar kreeg elk duo studenten een keuze uit vier kerken waarbij elke ������������� ����������������Ƥ��� � ���-

Zoals iedereen weet lopen onze kerken leeg of dreigen velen in een nabije toe-komst leeg te staan. Het probleem van leegloop creeërt naast een ruimtelijk vraagstuk ook een sociaal probleem. Wat kunnen we doen met deze verlaten ge-bouwen die ooit zoveel mensen samenbrachten en ooit centrum waren van een gemeenschap en ondertussen steeds duurder blijken in onderhoud?

05 .p.7

ma. Voor elk van deze cases wordt via een grondig onderzoek gezocht naar een oplossing op maat van de kerk in kwestie. Bij deze opdracht gaat het over één van de vorig vernoemde op-ties namelijk het herbestemmen van de kerken.

De kerken waaruit de studenten kun-nen kiezen zijn allen gesitueerd in Sint-Niklaas. De eerste kerk is gelegen in een allochtone buurt. Hier wordt dan ook gevraagd een sociaal cen-trum voor buurtwerking te creëren om zo de bewoners, zowel allochtoon als autochtoon, dichter bij elkaar te bren-gen. Een tweede kerk, gelegen in een rustige, meer afgelegen locatie buiten het centrum dient omgetoverd te wor-

den in een centrum voor mixing folklo-re. Wie zich interesseert in toneel kan zich volledig uitleven in het ontwerp van de derde kerk, waar een centrum voor podiumkunsten moet ontwor-pen worden. De vierde en laatste kerk �������� �����Ƥ��� ǣ� ������������ ���������vormgegeven kerk, zal een centrum ontworpen moeten worden voor af-scheidsrituelen.

Het gaat hier dus over zeer uiteenlo-pende onderwerpen en zeer verschil-lende gebouwen op diverse locaties. Nu is het enkel afwachten hoe deze creatieve geesten een antwoord zullen bieden aan deze actuele problematiek.

Annelies Wouters - Jelke De Mey

05 .p.8

The Ambition of the Territory - Vlaanderen als ontwerp

AWJGGRAUADVVTAT

Ǯ�����������������������������ǯǡ����������������������ƪ������������������������ �waarin hij scherpe kritiek uit op de ruimtelijke chaos in België, een lappendeken dat door een krankzinnige bijeengenaaid is. De kritiek van Bream is actueler dan ooit en vormt het uitgangspunt van de architectuurtentoonstelling in deSingel.

ten en het potentieel van de ruimte centraal staan. De druk op de samenleving wordt in de toekomst alleen maar groter en de open ruimte schaarser, maar meer urbanisatie be-tekent niet noodzakelijk minder landschap, Vlaanderen heeft gewoon een goed door-dachte ruimtelijke planning nodig.De meest voor de hand liggende oplossing is de compacte stad, waarbij er een duidelijk onderscheid is tussen de stedelijke gebieden en open ruimte. Maar dat is geen Vlaamse realiteit en een streven naar zulk een ideaal levert enkel frustratie op omdat we er maar niet in slagen om ons landschap.

‘The Ambition of Territory’ gebruikt Vlaan-deren als onderlegger om nieuwe ont-werpprincipes uit te testen aangezien het Vlaamse landschap een ideaal voorbeeld is van horizontale georganiseerde verstede-lijking. Al heel vroeg kende het gebied een verspreide bebouwing en een diversiteit aan activiteiten, alles stond in het teken van de consumptiemaatschappij. De verstedelij-king in Vlaanderen is het tegenovergestelde van duurzame en compacte stedenbouw.

De ontwerpers willen een toekomstproject ontwikkelen waarbij de mogelijke kwalitei-

05 .p.9

‘The Ambition of Territory' laat het ideaal-beeld van de compacte stad varen en richt zich op het vormen van andere steden-bouw: de duurzame, metropolitane regio. Onze consumptiemaatschappij botst van-daag op haar limieten en moet omgevormd worden naar een samenlevingsmaatschap-pij, waar een gelijktijdig en meervoudig ruimtegebruik kan plaats vinden.

AWJGGRAUaDVVTAT is een samenwer-king tussen de Brusselse think-and-do tank Architecture Workroom, het Nederlands ���Ƥ������������������ ������������ǡ�����Franse stedenbouwkundige bureau GRAU, de Belgische architecten De Vylder-Vinck-Taillieu en de Belgische kunstenaar Ante Timmermans. Deze teams vormen de Bel-gische inzending voor de Biënnale van Ve-netië 2012. Samen creëren ze een visie op de projectoproep van het VAI en de Vlaam-se Bouwmeester voor het ruimtelijk beleid voor de toekomst.

Een van de projecten is de inzending van GRAU. Zij focussen zich op Zuid-Limburg, vooral bekend vanwege haar fruitpro-ductie. Veel seizoenarbeiders en toeristen strijken elk jaar neer in dit heuvelachtige landschap waardoor er een dynamisch so-ciaal netwerk ontstaat dat tegelijkertijd ook ���ƪ���������� ��������������Ǥ� ��� ����-bouwacti viteit staat onder druk van de stijgende woonbehoefte en stijgende vraag naar re-creatie. GRAU tracht de verschillende func-ties niet strikt af te bakenen, maar zo op een intelligente manier te verweven met elkaar. Men kan bijvoorbeeld de restwarmte van landbouwactiviteiten gebruiken in nabijge-

legen woongebieden. Zo ontstaat er een territoriale collectiviteit tussen wonen, wer-ken en recreatie. Deze verschillende func-ties hebben elkaar nodig.

‘The Ambition of Territory’ is geen eindre-sultaat, maar de start van een breed maat-schappelijk debat. Het is een werkplaats voor ontwerpend onderzoek waar de ambi-tie van het Vlaamse territorium vorm krijgt.

zDeborah Buerms - Elke Beirinckx

deSingel

ǤǤ�η�ǤǤ�woensdag > zondag

14.00 > 18.00u

05 .p.10

Grindbakken – ROTOR Gent De oude dokken worden omgebouwd tot een volwaardig nieuw stadsdeel. Over vijf tot vijftien jaar zullen de Dok-ken bruisen van nieuw leven, maar dit wil niet zeggen dat men het havenge-beuren volledig zal elimineren. Zo krij-gen onder andere de grindbakken door het collectief ROTOR een tweede leven en vormen ze een eerste aanzet van het masterplan voor het gebied. De ont-werpopdracht voor de grindbakken is een resultaat van de Meesterproef van 2011 van de Vlaamse bouwmeester.

De betonnen grindbakken, die tot voor kort gebruikt werden om zand en grind van schepen op vrachtwagens over te laden, vormen een aparte ontmoe-tingsruimte voor de huidige buurtbe-woners en de toekomstige bewoners van de Oude Dokken. Door middel van een aantal weldoor-dachte doorgangen creëerden Archi-tecte Sarah Melsens en kunstenares Roberta Gigante een wandelparcours doorheen de verschillende bakken die als veelzijdige buitenkamers functione-ren. De bestaande vormgeving en composi-tie werden behouden en tonen de ster-ke ruimtelijke kwaliteit aan.Het geheel werd sterk in contrast ge-bracht met de omgeving door middel ���� ���� ����� ��ƪ���������� ������ ����Ǥ�Op deze manier kunnen de muren op alle mogelijke manieren gebruikt wor-den voor tentoonstellingen en projec-ties.

Het Brusselse collectief ROTOR heeft de eerste installatie in de bakken vorm-gegeven. Een intensieve zoektocht naar de geschiedenis van de grindbak-ken heeft geleid tot een openluchtexpo ���������Ƥ��������������������������´���verleden aantoont. Deze plekken wer-den tijdens de reinigings- en schilder-werkzaamheden ingekaderd om deze delen van de dokken af te schermen zodat de betekenisvolle sporen van ge-bruik zichtbaar blijven voor het publiek.Zo heb je bijvoorbeeld een stortvoeg die duidelijk zichtbaar is gelaten om het betonstorten in twee fasen aan te tonen. Maar ook de witte korstmossen werden ‘ingekaderd’, als getuigenis van de lange opslagperiode van bepaalde materiaalhopen .

De gerenoveerde grindbakken zijn voorzien van nutsvoorzieningen, zoals water en elektriciteit, zodat deze ge-bruikt kunnen worden als polyvalente buitenruimte voor creatieve manoeu-vres en andere activiteiten. De bakken zijn vrij te gebruiken door iedereen, al-les kan en alles mag, van een expositie, een rommelmarkt tot een concert.

Deborah Buerms - Elke Beirinckx

De Grindbakken, Dok Noord, vlak bij de blauwe kraan, zijn 24/7

publiek toegankelijk. Het is aange-raden om een zonnebril bij de hand te hebben als je deze installatie overdag bezoekt.

05 .p.11

05 .p.12

Tijdens Mn8 zetten negen Gentse musea hun deuren gratis open van 18uur tot 1uur. Met zo’n 27.010 be-zoekers werd het ook dit jaar een groot succes. De bezoekers werden diezelfde avond nog extra verwend met een optreden, een drankje en een afterparty in het S.M.A.K.Het STAM bleek met hun eigen ‘STAMdiving’ een groot succes. De

aandacht werd al meteen getrokken door het vuurspectakel aan de in-gang. Via interactieve multimedia, objecten en in een unieke context wordt het verhaal van Gent op een levendige manier gebracht. Belang-rijke Gentse monumenten, zoals de boekentoren, werden nagebouwd in Legoblokjes. Het bezoek aan STAM werd gekenmerkt door een onver-getelijke en indrukwekkende ‘sky-dive’ ervaring: de eerste zaal van het STAM is voorzien van een luchtfoto bovenop een lichtgevende glazen vloer die voor de gelegenheid werd omgetoverd tot een windtunnel. Op de luchtfoto gaan liggen, doen alsof je aan het skydiven bent én wind die door de haren wordt geblazen resulteerde in een levensechte sky-dive-foto. Nadien werden de foto’s op Facebook geplaatst zodat je een eeuwige herinnering hebt aan dit bezoek.

Ook het S.M.A.K blijkt nog steeds een aandachtstrekker bij studen-ten. Voor de gelegenheid opende het S.M.A.K tijdens Museumnacht

Mn8

������������������������������������������������������������-bij. Dan werden de deuren van verschillende Gentse musea geopend voor de zesde editie van museumnacht en de start van de Gentse Kunstweek. Omdat Gent een bloeiende stad is met een groot aanbod aan kunsternaars, musea en galerijen wordt de Gentse Kunstweek georganiseerd door de stad Gent, Art Gent en Ugent onder de noemer ‘de week van de beeldende kunst’. Die bewuste avond opende ook een gezamelijke tentoonstelling van HISK, KASK en LUCA.

Mn8Mn8Mn8

05 .p.13

de gloednieuwe tentoonstelling ‘Maybe One Must Begin With Some Particular Places’, een verzameling van het werk van de Deense kun-stenaar Joachin Koester. Het werk toont zijn persoonlijke, historische en journalistieke gegevens die ver-smolten zijn met fictieve vertellin-gen.Zes jonge dichters namen in associ-atie met Jeugd en Poëzie de collec-tie van het S.M.A.K onder de loep. Tijdens hun schouwspel zag je hun collectieve gedachten live groeien.

Een overkill aan invloeden, men-sen en drukte tijdens deze beruchte avond? Dan kon je terecht in het Design museum, waar het thema ‘zen’ centraal stond. Je kon er naar hartelust genieten van de creatieve

ontwerpen van Shiro Kuramata, de belangrijkste Japanse ontwerper van de 20ste Eeuw. Door haiku, een Japanse dichtvorm te schrijven, een origami-kraanvogel te vouwen en een uitdagende zoektocht te vol-gen kon men zich onderdompelen in Oosterse rust.

Om deze gezellige avond passend af te sluiten, organiseerde het S.M.A.K in samenwerking met de andere Gentse musea een legendarische Mn8 Afterparty.

Aurelie Feuillen - Florence Callens

Een architectonisch verantwoord kerstlijstje!Ben je de wanhoop nabij in de zoektocht naar een ideaal kerstgeschenk? Waarom het niet eens zoeken in ons eigen vakgebied? Om deze queeste een beetje te ver-eenvoudigen heb ik een lijst gemaakt met niet al te dure, architectonisch verant-woorde cadeautjes. Omdat het kan.

1. Moleskine reeks Inspiration And Pro-cess In ArchitectureMoleskine houdt wel van schriftjes met een extra touch. Zo hebben ze sinds 2009 ieder jaar een reeks opgedragen aan de we-reld van het design. De huidige serie omvat inspiratie en het werkproces van zes inter-nationale architecten. Met een prijskaartje

van 39,95$ zijn dit niet de meest goedkope boekjes, maar dan heb je ook wat. Bron afbeelding: Moleskine.com

2. Iphone Retro Camera PinArchitecten zijn beeldende mensen, retro is hip en analoge camera’s zijn helemaal terug. Deze kleine pin plug je in de audio uitgang van je iPhone (of eender welke andere telefoon) en klaar ben je. Het ding is oor-spronkelijk bedoeld om te beschermen tegen stof, dus dat is mooi meegenomen. Verkrijgbaar bij studiostati-onery.nl voor €1,95, daar koop je nog geen koffie mee. Bron afbeelding: studiostationery.nl

3. Lego ArchitectureEr wordt wel eens beweerd dat vrijwel alle archi-tecten vroeger met Lego hebben gespeeld. De mensen achter de blokjes moeten dit geweten hebben en hebben enkele monumenten in de architectuur omgezet in een bouwbaar model op schaal. Om de Villa Savoye van Le Corbusier op de kast te kunnen hebben moet je een luttele 660 stukjes in elkaar puzzelen. Plezier verzekerd! Dit is het duurste cadeau uit de lijst, met een kostprijs van 69,99€. Bron afbeelding: archdaily.net

4. Dutch Design Memory GameWe spelen een spel vanavond! Dit memory game werd tijdens de Dutch Design Week voorgesteld en is een eerbetoon aan Nederlandse designiconen. Het draait

erom dat je twee verschillende objecten van dezelfde ontwerper bij elkaar zoekt. Bij het spel zit ook een folder met meer achtergrondinfor-matie over de designers. Dit spel is verkrijgbaar voor 15€ bij bispublishers.nl.Bron afbeelding: bispublishers.nl

5. Boek ‘Herbestemming in Nederland’Leegstand is een grote bedreiging voor architectuur. Daarom zijn ontwerpers steeds meer en meer bezig met nadenken over de herbestemming van bestaande gebouwen. In Neder-land heeft het NAi hier vorig jaar een boek over gemaakt dat 25 projecten toont van allerlei aard. Het hoofddoel is om de meerwaarde van de herbestemming van een gebouw duidelijk te maken. Het boek is onder andere bij Bol.com verkrijgbaar voor 24,95€.

6. Sleutelhanger ChampagnekurkWanneer het werk gedaan is, moet dit uiter-aard gevierd worden. En hoe kan je die hint beter geven dan met deze hanger aan je sleutelbos. Bovendien wordt het een stuk eenvoudiger om jouw sleutels terug te vinden. De hanger is niet goedkoop (28,5€) maar wel mega (11 x 6 cm), er is ook een versie van een wijnkurk (18,5€) en ze zijn beide verkrijgbaar op smartlivingobjects.com. Indien je voor dat geld liever een fles champagne of wijn koopt, kan ik dit uiteraard ook begrijpen... Bron afbeelding: smartlivingobjects.com

7. Drawlamp – Sam & JudeArchitecten zijn nachtdieren, maar bijna niemand kruipt graag met zijn werk in bed. Als je toch nog je creativiteit wil bot-vieren kan deze eenvoudige lamp daarbij helpen. Ze is gemaakt van keramiek en geeft een zacht licht. Voor de warhoof-den: je kan deze lamp perfect gebruiken als notitieblok, en als je iets hebt afge-

werkt kan je het eenvoudig wegvegen. Met deze lamp heb je, als je wil, iede-re dag een nieuw verlichtingsarmatuur! Het hebbeding is voor 49€ verkrijgbaar bij o.a. Designcenter De Winkelhaak. Bron afbeelding: ilseadams.com

Britta Verheeken

�����Ƥ����������������������Ǩ

05 .p.14

Ingaand op het thema ‘second life’ polsten we bij onze medestudenten waar zij herbestemming bespelen in hun ateliers. We vroegen diverse stu-denten uit alle richtingen waar ze op dit moment mee bezig zijn en kwamen zo terecht in het derde jaar interieur-vormgeving. In het kader van hun studio ontwerpen ze een ontmoetingsruimte in een kerk. Hierbij bespelen ze binnen een multi-culturele context verschillenden func-ties zoals dansen, eten, ontspannen…De site die ze hiervoor toegewezen kregen is de Maria Gorettikerk in Gent. We hadden het genoegen een les bij te kunnen wonen en nemen jullie mee in ���������Ƥ����������Ǥ�

Maarten Feyen ging te werk met drie centralen lijnen, namelijk ecologie, voedsel en dansen. Hij draagt zijn fas-cinatie voor het groene zeer hoog in het vaandel en beschouwt ecologie als een motor voor zijn proces. Zijn state-ment luidt: ‘We are one!’ en hiermee wil hij zijn ingreep toegankelijk maken voor iedereen.

De Maria Gorettikerk zal een heel an-der karakter krijgen in het ontwerp van Camille De Coninck. Zij ontwerpt een bibliotheek die in haar werking doorspekt wordt met georganiseerde workshops. Nieuw en oud komen sym-metrisch in contrast dankzij subtiele sporen van de oude kerk in de nieuwe cleane ruimte.

Elise Holvoet verdiept zich in het ont-moeten zelf. Ze onderzoekt meubilair waarbij mensen verplicht worden om met elkaar in contact te komen.

We wensen hen veel succes in de ko-mende cruciale weken!

Céline Hove & Marlies Van Herck

3IV Maria Goretti

05 .p.15

Frag magazine nr. 05

EindredactieCarl Bourgeois, Elke Beirinckx, Deborah Buerms

AuteursMaaike Schoonackers, Deborah Buerms, Elke Beirinckx,

Jelke De Mey, Annelies Wouters, Aurelie Feuillen, Florence Callens,Céline Hove, Marlies Van Herck, Britta Verheeken

Foto’s doorTom Callebaut, Maaike Schoonackers, Deborah Buerms,

Elke Beirinckx, Jelke De Mey, Annelies Wouters, Aurelie Feuillen, Florence Callens,Céline Hove, Marlies Van Herck,

Eric Mariaux, ROTOR

EN...Jij in het volgende nummer? Laat het ons weten

en laat iets achter in onze brievenbus

Productie Pressroom 2012

Het Kader

www.sintlucasfragile.be