folder Sjoerd Kuyper

Sjoerd KuyperSchrijver voor altijdWINNAAR THEO TH I J S S EN - P R I J S 2012

© Marije Tolman

De oude schrijver had de Theo Thijssen-prijs gewonnen voor zijn gehele oeuvre,al zijn boeken bij elkaar, en al zijn filmsen liedjes en theaterspul erbij. Omdat hij‘moeilijke dingen, grootse dingen zelfs,kon vertellen in een eenvoudige taal, diezich nestelt in je hoofd en blijft rondzin-gen als een liedje. Een erg mooi liedje.’Dat stond in het juryrapport. En er stondook: ‘In zijn boeken verzoent de oudeschrijver leesbaarheid met diepgang. Be-langrijke levensvragen worden direct enmet grote openheid behandeld.’ Hijkreeg een beeldje en ook geld. Het kwamin de krant en toen wist iedereen het.

‘Wat ga je doen met het geld?’ vroegende mensen in het dorp.

‘Op de bank zetten,’ zei de schrijver.Maar dat was een grapje. Hij stak het

geld in zijn zak en de volgende dag alslenterde hij met zijn vrouw door eenSpaans dorpje aan zee waar ze het jaardaarvoor een jurk hadden gekocht opeen markt in de schaduw van de kerk.

Ze keken hun ogen uit.In Spanje weten ze van feesten als je de

Theo Thijssen-prijs hebt gewonnen, datweten ze daar op waarde te schatten. Dehele bevolking was uitgelopen en dan-sende reuzen en reuzinnen van vijf meterhoog gingen door de steegjes, voortbe-

wogen en rondgedraaid door sterke Ca-talanen, begeleid door schelle blaasin-strumenten, en op alle straten was eentapijt van bloemen in de kunstigste pa-tronen neergevleid en op dat alles scheende zon. Het carillon van de kerk ging te-keer alsof Chuck Berry de beiaardier vanzijn krukje had geduwd en met zijn vuis-ten de fijnste rifjes op de toetsen beukte.Alleen de grote klok zond eeuwenoudezware klanken naar de heuvels en de zee.Meisjes in witte jurkjes beklommen destenen trappen naar de kerk met roderozen in hun handen. De schrijver kniktedankbaar naar de mensen en de mensenglimlachten naar hem.

De volgende dag gingen ze kijken naarde zee. De oude schrijver liet zijn driebrillen achter op het nachtkastje in zijnhotelkamer. Wie naar de zee kijkt heeftgeen bril nodig. De zee zie je ook met jeoren en je neus, met je tong en je huid.Daarom kon de blinde dichter Homeruszo mooi over de zee schrijven.

Naast de drie brillen lag een kleinboekje dat de schrijver op zijn tiende ver-jaardag had gekregen van zijn tanteNeeltje, die een goede ziel had.

‘Hier kun je alle mensen uit voorle-zen,’ zei ze toen ze het gaf.

Het boekje was klein, niet groter dan

VOORWOORD

twee postzegels naast elkaar, en het wasleeg. Er stond niets op de bladzijden enniets op de kaft. Het was een boekje zon-der woorden en daarom keurden de bril-len het geen blik waardig.

‘Dat onze schrijver de prijs gewonnenheeft, komt door mij,’ zei de oudste bril.‘Ik weet nog goed dat hij mij kocht. Zijnkinderen huilden toen ze mij op zijnneus zagen, ze dachten dat iemand meteen bril snel dood zou gaan. Maar hethuilen verging ze al spoedig. Door mijkon de schrijver kinderen zo goed bekij-ken dat hij wist wat ze dachten, waar zebang voor waren en waar ze vrolijk vanwerden. Door mij zag hij zelfs het ver-driet dat ze verbeten en de glimlachjesaan de binnenkant van hun lippen. Zowist hij wat Mees dacht toen hij het zak-mes van zijn vriendje Tim in zijn broek-zak vond en begreep hij waarom Robinin God wilde geloven. Dat heeft hij opge-schreven en daarom is hij zo beroemdgeworden.’

‘Flauwekul,’ zei de tweede bril, ‘hetkomt allemaal door mij. Door mij kan hijdingen zien die niet bestaan. Door mijzag hij de witte pluizenbollen van hetHoutvolk door de bossen achter zijn huisin Bakkum gaan, door mij zag hij vanuitzijn ark in de Wijde Wormer een zwaanlangs zwemmen. Op haar rug zat eenbaby. Het was een lief gezicht, dat blotekindje op dat schip van witte veren. Datzag hij en dat heeft hij opgeschreven inDe rode zwaan en in Josje. Door mij is onzeschrijver zo beroemd geworden.’

‘Hoe kom je daar nu toch bij?’ vroeg dederde, die een zonnebril was. ‘Mijn gla-zen spiegelen. Niet aan de buitenkantmaar aan de binnenkant, door mij kijktde schrijver door zijn eigen ogen naarbinnen, naar zijn ziel.’

‘Die ouwe kop in?’ vroeg de eerste bril.‘Door die ouwe ogen van hem?’ vroeg

de tweede.‘Ogen worden nooit oud,’ zei de zon-

nebril. ‘Ja, als je oud bent en je hebt jebril op als je in de spiegel kijkt, zo’n brilals jullie, dan denk je: wat een ouweogen. Maar als je je bril afzet, zie je deogen van het kind dat je was.’

‘Dat denk je maar,’ zei de eerste bril,‘omdat je dan niet goed kunt zien.’

‘Omdat je geen bril op hebt,’ zei detweede.

Ze gaven elkaar een high five en vielenvan het kastje.

‘Door mij,’ riep de zonnebril ze na,‘weet hij wat liefde is! Daarover schrijfthij in Het heelal van jouw hart en daaromis hij zo beroemd geworden.’

Het boekje van tante Neel glimlachte –als een regenwolkje dat uit de nachtkomt en oplost in het blauw van de och-tend.

De oude schrijver en zijn vrouw kekenniet meer uit over zee. Ze zaten op eenterras en dronken koffie en toen ze ietswilden eten moest de schrijver de brilvan zijn vrouw lenen om te kunnen zienwat er op de kaart stond. Ze aten vissoepen paella. Je kunt niet een prijs winnenen dun blijven.

‘Vertel eens een verhaal,’ zei zijnvrouw.

De schrijver haalde een boekje zonderwoorden uit zijn binnenzak, sloeg hetopen en vertelde het verhaal van de driebrillen en het boekje van tante Neeltjedie een goede ziel had.

Zijn vrouw luisterde en toen het uitwas vroeg ze: ‘Hoe kom je aan datboekje?’

‘Ik vond het toen ik voor het eerst mijntweede bril op had,’ zei de schrijver.

‘We zijn nu al tweeënveertig jaarsamen,’ zei zijn vrouw, ‘maar ik wist nietdat je beroemd was.’

‘Weten die brillen veel,’ zei de schrij-ver.

Ze giechelden en de baas van het res-taurant kwam bij hun tafel staan en boodze een glas wijn aan. Omdat hij er trotsop was de winnaar van de Griffelo Argentodi Olanda in de zaak te hebben.

‘Het gaat om de Theo Thijssen-prijs,’zei de oude schrijver. ‘Het is lang geledendat ik een Griffel won.’

‘No no no!’ zei de baas. Hij had het die ochtend op de site van

de CPNB gelezen, de Griffel was toegekendaan het boek, hij sprak de titel plechtiguit in het Nederlands, O rode papaver,boem pats knal! Vooral in dat ‘knal!’ hadhij aardigheid.

Het zou toch niet waar wezen? Maarjawel hoor. In de flits internet die hen da-gelijks gegund was, lazen ze het: nog eenZilveren Griffel ook! De rest van de dagtuimelden er glimlachjes van de lippen

van de schrijver, het was een wonder dathij er niet voortdurend over struikelde.

Het fijnste is, dacht hij, dat je blijk-baar niet meteen bent uitgeschreven alsje een oeuvreprijs wint, of zelfs afge-schreven, dat je nog volop meedoet enmidden in het leven staat. Wat zeg ik?Midden in mijn oeuvre! Je kunt het beginal bijna niet meer zien maar het einde isook nog lang niet in zicht.

De oude schrijver had zich in jarenniet zo jong gevoeld. Smeerolie droopzijn heupen in en zeewind vulde zijn lon-gen. Hij zag weer alles zonder bril. Zijnhaar werd zwart als ebbenhout. Hij namzijn vrouw bij de hand en ze danstenlangs de stenen trap omhoog. Op eenmarkt in de schaduw van de kerk haddenze vorig jaar een jurk gekocht. Weet jenog? Dat gingen ze weer doen. En eenzwaan gingen ze ook kopen, om op haarrug de zeeën te bevaren. En een tanteNeeltje. En een vader, want die hadden zeniet meer, die waren ze kwijtgeraakt inde tijd.

Dat deed de oude schrijver met zijngeld.

Sjoerd Kuyper

Augustus 2012

Wie kent hem niet? Robin, de dromerige kleuterover wie Sjoerd Kuyper zoveel mooie verhalenschreef. Samen met zijn knuffelvarken Knor be-leeft hij elke dag de allergrootste avonturen. Opschool, in de sneeuw, aan het strand, thuis op debank met zijn babyzusje Suze en als de stoereridder Validon.

In deze voorleesbundel zijn drie bekroonde Ro-binboeken opgenomen: Robin en Suze, Robin enGod en Robin is verliefd, goed voor respectievelijkeen Zilveren, Gouden en Zilveren Griffel. Zewerden opnieuw geïllustreerd door Gouden Pen-seel-winnares Marije Tolman.

P R I J S : € 1 9 , 9 5 | I S BN : 9 7 8 9 0 4 7 7 0 4 3 7 9 | U I T G E V E R I J L EMN I S CAAT

DE GROTE ROBIN Geïllustreerd door Marije TolmanAlle bekroonde Robinverhalen in eenschitterende voorleesbundel

‘Kuyper schrijft (…) alsof hij schildert. Je moet lezen metje ogen half dicht, want een verblindend gouden licht vanhooi en zomerzon straalt je van tussen de regels tege-moet. Dát is waar hij zo goed in is. Wat Kuyper schrijftkomt, net als de illustraties van Marije Tolman, voor devolle honderd procent neer op sfeer.’ – de Volkskrant


Als je op de zon woont, heb je altijd warme voeten. En je woont mooi hoog,dus je kunt alles goed zien. Als je naar beneden kijkt zie je de wereld en watdaar is: de hoge bergen, de diepe zeeën, de landen, de bossen en het strand, desteden en de dorpen met hun kerken en hun kermis, de haantjes op de torensen de slootjes die glinsterend door de weilanden gaan. Dat zie je allemaal.

En het dorp waar Robin woont.Dat zie je ook.Midden in het dorp staat het nieuwe huis van Robin.

O RODE PAPAVER, BOEM PATS KNAL!Geïllustreerd door Marije Tolman

‘Fantasie is Robins grote kracht en dat levert vertede-rende observaties op.’ – Trouw

‘Kuyper heeft weer mooi beschreven hoe de gedachtenvan een jong kind soms kunnen kronkelen.’ – nrc Han-

delsblad

In O rode papaver, boem pats knal!, het ne-gende en laatste boek over Robin, isRobin verhuisd naar het nieuwe huis bijde school. Hij moet nog erg wennen en isbang dat er een wolf boven aan de trapzit. Maar in het nieuwe huis zijn ookfijne dingen. Je kunt er ’s nachts op het

stoepje zitten en naar de sterren kijken.En als je geluk hebt… valt er een ster. Eenflits, een streep, een gloeiende punt diedoor de hemel suist. Wie een ster zietvallen, mag een wens doen.

Bekroond met een Zilveren Griffel.

De poezen Sjim en Sjon voelen zich eenzaam als hunbaasje Roos op vakantie is. Als Roos een kaart stuurtwaarin ze schrijft lekker te eten, besluiten de kattenook op vakantie te gaan en lekker eten op te zoeken.Maar hoe doe je dat als kat? Eten zoeken valt niet meeen de buitenwereld is ook niet zonder gevaar.

Leuk verhaal voor kinderen die net leren lezen (AVI-E3):rustige bladspiegel, alle zinnen op een nieuwe regel,grote letter en veel dialoog. De speelse zwart-witillus-traties boven aan de bladzijden beelden het verhaal uit.Deze illustraties zijn ook als strip terug te vinden op deschutbladen.

P R I J S : € 1 0 , 2 5 | I S BN : 9 7 8 9 0 4 8 7 0 3 1 0 4 | U I T G E V E R I J ZW I J S EN

SJIM EN SJON ETEN GEKGeschreven samen met Margje Kuyper

Sjim en Sjon eten gek is een titeluit de Zwijsen-serie ‘Boek-bende’, leesboeken met uitda-gende verhalen voor kinderenvanaf 6 jaar (Avi-M3 t/m Plus).

P R I J S : € 1 4 , 9 5 ( B O E K + D VD ) | I S BN : 9 7 8 9 0 2 5 8 5 3 2 4 2 | U I T G E V E R I J L E O PO LD

Het zakmes is het ontroerende verhaalvan Mees. Zijn vriend Tim verhuist enMees vindt tot zijn schrik Tims zakmesin zijn broekzak. Dat moet hij terugge-ven. Maar dat is moeilijk, hij weet nietwaar Tim woont en hij durft niemandom hulp te vragen, want hij is bang datze denken dat hij het mes gepikt heeft.Een dappere speurtocht volgt.

De film en de tv-serie wonnen tezamenveertien prijzen waaronder de Internatio-

nal Emmy Award, de Cinekid Award en hetGouden Kalf.

HET ZAKMESBoek met dvd

Kleine Mol leidt al vijf minuten een zorgeloos leventje,wanneer hij plotseling wordt opgepakt door een enormeadelaar. Die brengt hem naar zijn nest hoog op de berg, alshapje voor zijn pasgeboren zoon Arie. Maar Arie vindt heteigenlijk een beetje zielig en wil het molletje niet opeten.

Als Kleine Mol aan de nieuwsgierige Arie wil laten zienhoe goed hij kan graven, vallen ze door een gat in debodem van het nest naar beneden. Samen gaan de tweenieuwe vriendjes op zoek naar het huis van Kleine Mol enze beleven daarbij de dolste avonturen.

P R I J S : € 1 1 , 5 0 | I S BN : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 4 0 3 | U I T G E V E R I J HOOG LAND & VAN K L AV E R EN

‘Hoera! Een jongen!’Papa mol neemt zijn zoon in zijn armen en

danst met hem door het hol.‘Zoon,’ zegt hij, ‘stoere zoon van me, weet

jij het verschil tussen een mol en een piano?Het is een mop.’

Kleine Mol is nog maar pas geboren, zijnhaartjes zijn nog nat en hij heeft nog maardrie keer ademgehaald, maar die mop kent hij.

‘Ja hoor,’ zegt hij, ‘die ken ik. Dan moet jede mol en de piano in een weiland zetten,

naast elkaar, en als de piano dan een tunnelbegint te graven, is dat de mol.’

‘Heel goed,’ zegt papa mol. ‘Dat is nou eenmop.’

‘Ik ken ook een mop,’ zegt Kleine Mol.‘Vertel.’‘Twee mollen in een envelop.’Papa mol schatert het uit.‘Goeie,’ zegt hij.Hij is zo trots als een ouwe aap.

DE GROTE AVONTURENVAN KLEINE MOLGeïllustreerd door Geert Gratama

P R I J S : € 9 , 9 0 | I S BN : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 4 2 7 | U I T G E V E R I J HOOG LAND & VAN K L AV E R EN

DUURZAME OMA

Het verhaal Duurzame oma is door Sjoerd Kuyperspeciaal geschreven voor de Dag van de Duur-zaamheid in 2009. Bedrijven, maatschappelijkeorganisaties, overheden, particulieren, onder-wijsinstellingen en kunstenaars lieten zich op9.9.9 van hun groenste en sociaalste kant zien.

Duurzame oma daagt kinderen op een speelsemanier uit om na te denken over het begrip duur-zaamheid.

‘Wat is duurzaam?’ vraagt Bennie. Louise gaat rechtop zitten. Dit is eenlastige vraag en daar gaat ze een piekfijn antwoord op geven.

‘Als je wilt snappen wat duurzaam is,’ zegt ze, ‘moet je eerst beden-ken dat je altijd zult leven. Dat je nooit dood zult gaan. Als je nooit dood-gaat, ga je dingen anders doen.’

Aap en Krokodil en Kip zitten voor het raam.Stil buiten, denkt Aap.Koud buiten, denkt Krokodil.Donker buiten, denkt Kip.Poes slaapt op de piano.‘Stille nacht,’ zegt Aap.‘Koude nacht,’ zegt Krokodil.Kip zegt ook iets.Je kunt alleen niet horen wat.Dat komt door haar muts.


EEN MUTS VOOR DE MAANGeïllustreerd door Jan Jutte

Krokodil, Aap en Kip kijken naar bui-ten. Het is een koude winteravond. Aande hemel staat een grote maan. Wat is hijbloot! Wat moet hij het koud hebben!Die kan wel een opwarmertje gebrui-ken, denkt het drietal.

Met een muts, sjaal en wanten voorde maan gaan ze de deur uit, de sneeuwin. Maar die grote maan is helemaal nietzo dichtbij als hij lijkt. Bekroond met het Gouden Penseel in 2004.


Klaasje is zó sloom...

Hij woont al zeven jaarin de buik van zijn moeder.Hij wil er niet uit!

Maar nu groeit er in die buikook nog een zusje.Zij wil wél naar buiten.Maar ze kan er niet langs.

Ze duwt en ze duwt...Zo wordt Klaasje geboren.

Zo begint het verhaal van de vreselijk slome Klaasje. Jezou denken dat iemand die zo ontzettend sloom is,later kapstok wordt. Of luchtbed, of vuurtoren of zoiets.Maar nee hoor. Klaasje wordt uiteindelijk Held!

Het eiland Klaasje ont-ving in 1995 een Zilve-ren Griffel. voor de inhet najaar te verschij-nen prentenboekeditiemaakt Jan Jutte volle-dig nieuwe tekeningen.

HET EILAND KLAASJEGeïllustreerd door Jan Jutte

GROENGeïllustreerd door Annemarie van Haeringen

Waar gaan de gedichten van Sjoerd Kuyper over? Over vanalles en nog wat. Draken, rivieren, tafelmanieren, de kleurgroen, vijf mei, grutto’s, vluchtelingen, magie, bushaltes,boom roos vis, goudvissen, afscheid, vriendschap enliefde, vooral veel liefde. Zijn gedichten bieden schoon-heid, troost en veel humor. Want struikelen als je net je eer-ste zoen wilt geven, kán ook grappig zijn.

B E S T E L V I A WWW.A F S CH E I D S BO E K . N L | P R I J S : € 5 , - ( E X C LU S I E F V E R Z ENDKO S T EN )I S BN : 9 7 8 9 4 6 1 6 9 0 1 9 7 | OGC E DUCAT I E F

De bundel Groen is een collector’sitem! Het boek is niet in de gewoneboekhandel verkrijgbaar, maar voordeze speciale gelegenheid door ieder-een online te bestellen.

‘Wat een fijne verzameling gedichtenvan Sjoerd Kuyper. Toegankelijk, geestig,ontroerend en verrassend.’ – MeesterJaap (Jacques vriens)

Groen is de kleur die in het zonnespectrum tussen geel en blauw in ligt;

groen is de kleur ter aanduiding van een veilige toestand;

groen is nog niet rijp, nog niet ontbolsterd;

de groene tijd is de tijd waarin men jong is, fris en levenslustig;

groen is de kleur van de hoop.

P R I J S € 1 4 , 5 0 | I S BN : 9 7 8 9 0 8 9 6 7 0 1 8 2 | U I T G E V E R I J HOOG LAND & VAN K L AV E R EN

JOSJEOp een dag vaart Josje op de rug van een zwaan de havenvan een stadje binnen en wordt ze verwelkomd door allebewoners. Alleen zijn deze bewoners geen mensen, maardieren. Zo begint het ontroerende sprookje van de handvan meester-verteller Sjoerd Kuyper.

Josje leert van de dieren wat leven, liefde en dood is. Zijprobeert na de dood van het varken Sanders en van de sol-daat met wie ze trouwt, haar verdriet te verstoppen in eenkast. Maar Josje komt erachter dat verdriet zich niet laatverstoppen en er uiteindelijk uit moet. Door de steun vande dieren leert ze wat troost is en hoe je de dood kunt ver-werken.

Josje blijkt in verwachting van de soldaat, ze wordt moe-der en leeft nog lang en gelukkig. Als uiteindelijk haar tijdis gekomen om te sterven, verlaat ze op sprookjesachtigewijze de wereld. Na het vertrek van Josje komt er opnieuween zwaan aanzwemmen met een kindje op haar rug.

‘Als je zo oud bent als ik,’ vertelde Sanders,‘heb je aan één roos genoeg. Als je de geur vandie roos opsnuift, ruik je alle rozen die je in jeleven hebt geroken. In één dauwdruppel opeen grashalm zie je alle rivieren en zeeën dieje ooit hebt bevaren. In één tik van één klokhoor je alle tijd die je beleefde. Geef me eenseen zoen... Eén is genoeg.’

Josje sprong op en kuste Sanders. De oudetimmerman glimlachte.

‘En in één glimlach,’ zei hij, ‘proef je hetplezier van de hele wereld. Ook al is het jeeigen glimlach.’

DE RODE ZWAANWanneer Jakobs opa, die jaren geleden naar Frankrijk is ver-huisd, weer terug naar Nederland komt, helpt Jakob hem inde vakantie met het opknappen van zijn oude geboortehuis.De opa van Jakob kan prachtige verhalen vertellen.

Op een dag valt opa tijdens het werk van het dak en wordterg ziek. Jakob hoort van een oude vrouw dat hij hem kanhelpen genezen. Daarvoor moet hij op zoek naar een voor-werp dat opa in een ver verleden is kwijtgeraakt. Het is hetbegin van een spannende en sprookjesachtige zoektochtnaar de rode zwaan.


‘Op het kleine eiland in het duinmeer, hiervlak achter het huis in het bos, stond eens deboom waaraan de vruchten voor de Godengroeien. Aan die vruchten dankten de Godenhun eeuwige leven. Het eiland was verbodengebied voor de mensen die, zoals je weet,allen moeten sterven. Een monster be-waakte het eiland, de boom en devruchten. Toch waren er in de eeuwendie aan dit verhaal voorafgingen velendie een poging waagden de dood teslim af te zijn en naar het eilandvoeren. In plaats van het eeu-wige leven vonden zij een voor-tijdige dood.

Maar de held van ditverhaal, een jongenvan zestien,

liet zich niet afschrikken door de verhalenover het droeve lot van hen die de vruchtenhadden begeerd. Hij was verliefd. Het meisjewas nog geen vijftien jaren, maar ze vlijdezich graag naast hem in het gras en betoverdehem met haar ogen, die als groene sterren

fonkelden onder haar nachtzwarte haar.Hij fluisterde: “Zo zou het altijd

moeten zijn, wij in elkan-ders armen, voor

eeuwigsamen.”’


Je had erbij moeten zijn toen de opa van Grace de bank overviel. Met zijn wijsvingerin zijn jaszak op het meisje achter de balie gericht, alsof-ie een pistool had. Met z’nlieve ouwe hoofd.

De opa van Grace is wel oud, maar niet gek. En hij is ook geen bangerik. Numoet hij naar een verzorgingshuis, en daar heeft hij bepaald geen zin in. Hijgaat nog liever naar de gevangenis! Als zijn kinderen ook nog eenszijn bankrekening blokkeren, is de maat vol. Samen met Grace smeedt opa een woest plan: hij gaat een bank overvallen.En het lukt!

Slimme Grace en onverschrokken opa gaan ervandoor met maar liefst veer-tienduizendvijfhonderdzesenzeventig euro... het bedrag op opa’s rekening. Laat dat nou precies genoeg zijn voor een reis naar Columbia, het land waarGrace vandaan komt!

MIJN OPA DE BANKROVERMet stills uit de gelijknamige verfilming

P R I J S : € 1 3 , 9 5 | I S BN : 9 7 8 9 0 4 5 1 0 6 5 6 4 | U I T G E V E R I J QU E R I DO

‘De poëtische dromerig-heid van zowel gedichtenals illustraties maakt diteen ideaal boek om kinde-ren voor het slapen gaantot rust te laten komen.’ – Boek

‘Deze muzikale kleuterver-zen aan de hand van teke-ningen van Marit Törnqvistroepen een mysterieuze,sprookjesachtige wereldop. De illustraties zijnbeeldschoon.’ – Trouw

‘De volle prenten vanMarit Törnqvist zijn weerprachtig, afwisselend entechnisch verbluffend.’ – nrc Handelsblad

IK BLIJF ALTIJD BIJ JEGeïllustreerd door Marit Törnqvist

Ik ben bij mijn oma geweest.Gisteren.Ze heeft van oorlog en liefde verteld.Haar stem ritselde.Als blaadjes in de wind.Ik was gisteren bij haar op bezoek.Iedereen is een mooi boek.

(‘Gisteren’, uit Ik blijf altijd bij je)

Sjoerd Kuyper liet zich bij het schrijven van de gedichten in dit boek inspireren doorde illustraties van Marit Törnqvist. Ik blijf altijd bij je is een prachtige poëziebundelwaarin tekst en beeld perfect samenwerken. De mooie illustraties van Törnqvist en desimpele maar indrukwekkende gedichten van Kuyper betoveren zowel jong als oud.Veel onderwerpen komen langs en worden op een poëtische, maar begrijpelijke wijzebij de kinderen geïntroduceerd.

P R I J S : € 1 9 , 9 5 | I S BN : 9 7 8 9 0 4 6 8 1 2 2 0 4 | U I T G E V E R I J N I E UW AMS T E RDAM

‘Ik ken geen schrijver in Nederland die zo mooi over gelukkan schrijven als Sjoerd Kuyper. Over de eenvoud van geluk,over de dynamiek van geluk, en ook over het breekbare vangeluk, want natuurlijk gaat het soms ook over verdriet, iszijn werk soms ook diep melancholiek.

Maar het geluk wint altijd. En het mooie is dat je tijdens hetlezen van Sjoerds gedichten ook altijd gelukkig wórdt, zeveroorzaken opluchting en een ontzettend goed gevoel. Hetis net alsof je op een stralende middag of avond bij hem aantafel hebt gezeten, terwijl je het hebt gehad over alles wat erin het leven toe doet en we, zoals vaak, hebben gezongen enlekker gegeten en gedronken.’ – Thomas Verbogt

in Het heelal van jouw hart staan de mooiste gedichten enliedteksten die Sjoerd Kuyper in veertig jaar schreef, gekozendoor zijn vrouw Margje en zijn vriend Thomas verbogt, die tevens de inleiding schreef.

HET HEELAL VAN JOUW HARTHet beste uit 40 jaar dichterschap

Robin woonde eerst, vroeger,lang geleden, in de grote stad.

Papa weet nog alles van vroe-ger en vertelt daar vaak over.

Robin is nu een boertje.

Robin kreeg hem potverdubbenog aan de praat ook.

Robin wil eerst even rollebollen inde sneeuw bij het hek.

Opa heeft het appeltje gegooid.

Suze lijkt hier wel een beetje op een haantje.

Robin wordt gek van dieleuke meisjes, tureluurs.

folder Sjoerd Kuyper

Documents

Transcript of folder Sjoerd Kuyper