Armeense kickbokser boekt succes in VlAAnderen

Grof Geld met online poker

freerunnen in Antwerpen

Nr° 1  •  juni 2012  •  maandelijks sportmagazine

inhoudVoorwoord

interView

Beerschot-middenvelder Vusumuzi Nyoni

reportAGe

Tasmania Berlins peelde ooit in Bundesliga

interView

Armeense Kickbokser boekt succes in Vlaanderen

fotoreportAGe

Freerunnen in Antwerpen

reportAGe

Grof geld te verdienen op poker-websites

reportAGe

De Balaton rond in drie dagen

ik, jAn en sport

In het begin leek Jan mij de typistische sportfa-naat: voetbalsjaals, sportnieuws  en zelfs een medewerker bij het web-team van Berchem Sport.  De echte collega leerde ik pas veel later kennen.Altijd wist hij een pittig en interessant verhaal te brengen. Uit het niets ontsprongen er bij hem de meest verbazingwek-kende ideeën. Terwijl ik me meer focuste op het grafische werk (design) leek het bij mijn partner meer rond de inhoud van het magazine te draai-en. Een traditionele journalist en een krak in het bedenken van interessante concepten. Zoals Earl Nightingale ooit zei: “alles begint met een idee.”

Over mijN cOllega

Péter is een journalist in spe. Naast zijn opleiding aan Lessius Mechelen is hij voornamelijk bezig met fotografie. Vaak trekt hij er op uit met zijn ligfiets en maakt hij al-lerhande fotoreportages. Toen ik hem vroeg mee te werken aan een sport-magazine, was hij meteen 

enthousiast. Naast fietser, is hij ook een verwoed zeilsporter. Gedurende het ganse jaar zit hij zo-wat elke vakantie op zee. Hij is lid van de crew van het grootste Belgische zeiljacht in privébezit, de Antwerp Flyer. Alsof dit alles nog niet genoeg is, is hij een beginnend capoeira-beoefenaar. Een sportief en interessant bazeke, die Péter.

Floodlights in de spotlightsSport wordt in elke uithoek van de journalistieke wereld uitvoerig bericht en belicht. Aangezien we beiden beze-ten zijn door sport, was ons onderwerp snel gevonden. Nu  weten  we  allemaal  dat  een  sportmagazine  niets nieuws  is. We wilden de  focus niet  leggen bij gewone sportberichten en wedstrijdverslagen. Nee, het moest iets  compleet  anders  zijn.  Daarom  kozen  we  er  voor 

om een magazine te maken over wat er zich achter de schermen afspeelt. Portretten van mensen die naar ons land immigreerden en het maakten in de sportwereld, Péter die een idyllische fietsroute bezocht en Jan die de wondere wereld van online-poker indook. 

Wil je meer lezen, surf dan naar www.floodlights.be

28

36

ColofonreseArchjAn bArtosikpéter smets

redActiejAn bArtosikpéter smets

fotoGrAfiepéter smetsjAn bArtosik

desiGnpéter smetsjAn bArtosik

contActpetersmets5@GmAil.comjAnbArtosik@liVe.be

desiGnpéter smetsjAn bArtosik

4

8

14

18

inhoudVoorwoord

interView

Beerschot-middenvelder Vusumuzi Nyoni

reportAGe

Tasmania Berlins peelde ooit in Bundesliga

interView

Armeense Kickbokser boekt succes in Vlaanderen

fotoreportAGe

Freerunnen in Antwerpen

reportAGe

Grof geld te verdienen op poker-websites

reportAGe

De Balaton rond in drie dagen

ik, jAn en sport

In het begin leek Jan mij de typistische sportfa-naat: voetbalsjaals, sportnieuws  en zelfs een medewerker bij het web-team van Berchem Sport.  De echte collega leerde ik pas veel later kennen.Altijd wist hij een pittig en interessant verhaal te brengen. Uit het niets ontsprongen er bij hem de meest verbazingwek-kende ideeën. Terwijl ik me meer focuste op het grafische werk (design) leek het bij mijn partner meer rond de inhoud van het magazine te draai-en. Een traditionele journalist en een krak in het bedenken van interessante concepten. Zoals Earl Nightingale ooit zei: “alles begint met een idee.”

Over mijN cOllega

Péter is een journalist in spe. Naast zijn opleiding aan Lessius Mechelen is hij voornamelijk bezig met fotografie. Vaak trekt hij er op uit met zijn ligfiets en maakt hij al-lerhande fotoreportages. Toen ik hem vroeg mee te werken aan een sport-magazine, was hij meteen 

enthousiast. Naast fietser, is hij ook een verwoed zeilsporter. Gedurende het ganse jaar zit hij zo-wat elke vakantie op zee. Hij is lid van de crew van het grootste Belgische zeiljacht in privébezit, de Antwerp Flyer. Alsof dit alles nog niet genoeg is, is hij een beginnend capoeira-beoefenaar. Een sportief en interessant bazeke, die Péter.

Floodlights in de spotlightsSport wordt in elke uithoek van de journalistieke wereld uitvoerig bericht en belicht. Aangezien we beiden beze-ten zijn door sport, was ons onderwerp snel gevonden. Nu  weten  we  allemaal  dat  een  sportmagazine  niets nieuws  is. We wilden de  focus niet  leggen bij gewone sportberichten en wedstrijdverslagen. Nee, het moest iets  compleet  anders  zijn.  Daarom  kozen  we  er  voor 

om een magazine te maken over wat er zich achter de schermen afspeelt. Portretten van mensen die naar ons land immigreerden en het maakten in de sportwereld, Péter die een idyllische fietsroute bezocht en Jan die de wondere wereld van online-poker indook. 

Wil je meer lezen, surf dan naar www.floodlights.be

28

36

ColofonreseArchjAn bArtosikpéter smets

redActiejAn bArtosikpéter smets

fotoGrAfiepéter smetsjAn bArtosik

desiGnpéter smetsjAn bArtosik

contActpetersmets5@GmAil.comjAnbArtosik@liVe.be

desiGnpéter smetsjAn bArtosik

4

8

14

18

floodliGhts  •  juni 2012  •  5

interViewinterView

je groeide op in Zimbabwe en begon daar je voetbalcarrière. later belandde je via cercle brugge bij beerschot. waarom koos je voor een bestaan in belgië?

Vusumuzi Nyoni: “Zes jaar geleden werd ik ontdekt door de Engelse voetbalclub Black-burn Rovers. Zij haalden me weg uit Zim-babwe en gaven me een kans op een mooier leven. Aangezien voetbalcapaciteiten niet op hun niveau lagen, kwam ik weinig tot spelen toe. Ik ben een voetballer en ik wil niets lie-ver dan op de grasmat staan. Cercle Brugge deed mee een aanbieding en ik koos voor mijn sportplezier. Enkele jaren speelde ik in het Jan Breydelstadion in Brugge, tot Beer-schot kwam aankloppen. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik hier mag leven en kan doen wat ik het allerliefste doe: voetballen.”

heb je lang getwijfeld over je overstap naar cercle brugge?

Nyoni: “Ja, ik heb er enkele nachten mijn slaap voor gelaten. Het verschil in kwaliteit tussen Blackburn Rovers en Cercle Brugge is enorm. Nu kijk ik met plezier terug op mijn overstap. Ik heb opnieuw mijn plezier in wat ik doe. Het feit dat ik terug elke week op de grasmat sta, dat is het mooiste wat me kon overkomen.”

in Zimbabwe speelde je voor highlanders fc.heb je je transfer naar cercle brugge als een stap naar beneden, of naar boven gezien?

Nyoni: “Het is inderdaad een grote club in Zimbabwe, maar soms moet je de dingen rationeel bekijken. Hier in België lijdt ik een leven waar miljoenen kinderen van dromen. Ik bekijk dit niet als een trap omlaag. Het voetbal hier is sowieso van hogere kwaliteit, en qua levensstandaard is het een immens verschil. Ik heb de juiste beslissing gemaakt, daar ben ik vast van overtuigd.” 

miljoenen kinderen, jongeren en volwassenen dromen ervan om naar europa te komen om een beter leven te leiden. heb je het gevoel dat je in een droom leeft, hier in belgië?

Nyoni: “Ik dank God elke dag opnieuw voor het talent dat hij me gaf. Niet veel mensen krijgen de kans om hun leven zo drastisch te verbeteren. Elke dag mag ik voetballen en nadien ga ik naar mijn mooie huis en heb ik voldoende en lekker eten. Als ik me de be-denking maak met hoe weinig sommige van ons het moeten doen, dan kan ik niet anders dan mijn onvoorwaardelijke dank uitspreken. Ik leef in een droom, wees daar maar zeker van.”

hoe zou je het verschil tussen het voetbal in Zimbabwe en het voetbal in belgië omschrijven?

Nyoni: “Hier in Europa draait alles rond tactiek. In België bestudeert men de tegen-stander en zijn speelstijl. In Afrika wordt je gewoonweg het veld opgestuurd en wordt er 

“iN afrika zie je vaak NOg schrijNeNde tOestaNdeN”

Beerschot-middenvelder Vusumuzi Nyoni:

“ik leef in een droom”’s werelds grootste droom is die op een beter leven. Vusumuzi ny-oni, voetballer bij eersteklasser beerschot, beleeft die droom. hij werd door voetbalclub blackburn rovers uit zijn thuisland Zimbabwe gehaald en verkaste even later naar belgië. reeds zes jaar speelt hij op de belgische velden, en hij heeft het hier sterk naar zijn zin.

Vusumuzi Prince Nyoni Geboren: 21 april 1984 – Bulawayo in Zimbabwe  Huidige club: Beerschot AC Vorige clubs: Amazulu FC, Highlanders FC, Blackburn Rovers, Cercle Brugge KSV Aantal caps nationale ploeg: 17

floodliGhts  •  juni 2012  •  5

interViewinterView

je groeide op in Zimbabwe en begon daar je voetbalcarrière. later belandde je via cercle brugge bij beerschot. waarom koos je voor een bestaan in belgië?

Vusumuzi Nyoni: “Zes jaar geleden werd ik ontdekt door de Engelse voetbalclub Black-burn Rovers. Zij haalden me weg uit Zim-babwe en gaven me een kans op een mooier leven. Aangezien voetbalcapaciteiten niet op hun niveau lagen, kwam ik weinig tot spelen toe. Ik ben een voetballer en ik wil niets lie-ver dan op de grasmat staan. Cercle Brugge deed mee een aanbieding en ik koos voor mijn sportplezier. Enkele jaren speelde ik in het Jan Breydelstadion in Brugge, tot Beer-schot kwam aankloppen. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik hier mag leven en kan doen wat ik het allerliefste doe: voetballen.”

heb je lang getwijfeld over je overstap naar cercle brugge?

Nyoni: “Ja, ik heb er enkele nachten mijn slaap voor gelaten. Het verschil in kwaliteit tussen Blackburn Rovers en Cercle Brugge is enorm. Nu kijk ik met plezier terug op mijn overstap. Ik heb opnieuw mijn plezier in wat ik doe. Het feit dat ik terug elke week op de grasmat sta, dat is het mooiste wat me kon overkomen.”

in Zimbabwe speelde je voor highlanders fc.heb je je transfer naar cercle brugge als een stap naar beneden, of naar boven gezien?

Nyoni: “Het is inderdaad een grote club in Zimbabwe, maar soms moet je de dingen rationeel bekijken. Hier in België lijdt ik een leven waar miljoenen kinderen van dromen. Ik bekijk dit niet als een trap omlaag. Het voetbal hier is sowieso van hogere kwaliteit, en qua levensstandaard is het een immens verschil. Ik heb de juiste beslissing gemaakt, daar ben ik vast van overtuigd.” 

miljoenen kinderen, jongeren en volwassenen dromen ervan om naar europa te komen om een beter leven te leiden. heb je het gevoel dat je in een droom leeft, hier in belgië?

Nyoni: “Ik dank God elke dag opnieuw voor het talent dat hij me gaf. Niet veel mensen krijgen de kans om hun leven zo drastisch te verbeteren. Elke dag mag ik voetballen en nadien ga ik naar mijn mooie huis en heb ik voldoende en lekker eten. Als ik me de be-denking maak met hoe weinig sommige van ons het moeten doen, dan kan ik niet anders dan mijn onvoorwaardelijke dank uitspreken. Ik leef in een droom, wees daar maar zeker van.”

hoe zou je het verschil tussen het voetbal in Zimbabwe en het voetbal in belgië omschrijven?

Nyoni: “Hier in Europa draait alles rond tactiek. In België bestudeert men de tegen-stander en zijn speelstijl. In Afrika wordt je gewoonweg het veld opgestuurd en wordt er 

“iN afrika zie je vaak NOg schrijNeNde tOestaNdeN”

Beerschot-middenvelder Vusumuzi Nyoni:

“ik leef in een droom”’s werelds grootste droom is die op een beter leven. Vusumuzi ny-oni, voetballer bij eersteklasser beerschot, beleeft die droom. hij werd door voetbalclub blackburn rovers uit zijn thuisland Zimbabwe gehaald en verkaste even later naar belgië. reeds zes jaar speelt hij op de belgische velden, en hij heeft het hier sterk naar zijn zin.

Vusumuzi Prince Nyoni Geboren: 21 april 1984 – Bulawayo in Zimbabwe  Huidige club: Beerschot AC Vorige clubs: Amazulu FC, Highlanders FC, Blackburn Rovers, Cercle Brugge KSV Aantal caps nationale ploeg: 17

6  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  7

interViewinterView

niets meer dan inzet van je verwacht. Het is allemaal een stuk gemoedelijker in Zimbab-we, terwijl het hier heel professioneel wordt aangepakt. Persoonlijk vind ik het belangrijk dat er met verschillende tactieken wordt ge-werkt. Het is een van de belangrijkste onder-delen van het spelletje. Ik weet graag wat de zwakke punten van mijn tegenstander zijn, want zo kan ik mezelf steeds nog verbeteren. Nog een ontzettend groot verschil is de ac-commodatie en de begeleiding. In Europa is alles state of the art, terwijl je in Afrika vaak nog schrijnende toestanden tegenkomt.”

Soms lukt dat niet, en dan worden ze slecht-gezind. Ik heb daar alle begrip voor, want zij zijn degene die ons in een moeilijke periode net dat extra duwtje in de rug kunnen geven. De Belgische supporters zijn gek van voet-bal, daarom neem ik hen nooit kwalijk als ze eens morren of ons uitfluiten. Het hoort er nu eenmaal bij.”

je speelt momenteel voor de nationale ploeg van Zimbabwe. het is uiteraard niet mogelijk, maar zou je ooit voor de rode duivels kunnen spelen, of zou je dat zien als een soort landverraad?

Nyoni: “Moest het mogelijk zijn, zou ik dat zeker doen. Ik ben gek van België. Iedereen is hier ontzettend vriendelijk en ik word hier erg goed behandeld. Moest het mogen, dan zou ik graag iets terug doen door bij de Belgische nationale ploeg te voetballen. Het is er natuurlijk te laat voor, want je mag van de FIFA niet voor twee verschillende landen spelen.”

Af en toe worden buitenlandse voetballers racistisch bejegend. heb jij daar ooit al eens last van gehad in een belgisch voetbalstadion?

Nyoni: “Gelukkig nog niet. Soms hoor ik hier en daar wel eens iemand wat roepen, maar nog nooit iets echt ergs dat me kwetste. Ik vind dat voetbalsupporters zichzelf mogen uitdrukken in de vorm die zij wenselijk ach-ten. Soms zijn ze kwaad en roepen ze iets waar ze later spijt van krijgen. Als ze op weg naar huis beseffen dat ze fout waren, dan is dat voor mij voldoende. In Afrika is er geen haat in voetbalstadions, ook niet tussen grote rivalen. Hier in België is er haat tussen Cercle Brugge en Club Brugge of Antwerp en Beerschot, maar in Afrika kennen we dit niet. Al denk ik wel dat supporters van Antwerp en Beerschot buiten het voetbal goed over-eenkomen. Ze beseffen wel dat het maar een spelletje is.”

enkele maanden geleden kwam voetbalclub beerschot in een slecht daglicht te staan. de beerschotfans hadden de japanse doelman van lierse eiji kawashima: “kawashima, fukushima” toegeroepen. hoe reageer jij op zulk wansmakelijk gedrag?

Nyoni: “Zij zullen niet beseft hebben hoe zeer ze Eiji Kawashima er mee raakten. Dit soort gedrag is ontoelaatbaar, maar je moet het allemaal in zijn context bekijken. Deze supporters leven in het dagelijkse leven mee met de slachtoffers van zulke ramp, maar op het voetbal vergeten ze dit eventjes en roepen ze iets waar ze achteraf waarschijnlijk spijt van krijgen. Het is absoluut niet goed te praten, maar ik denk dat de fans die dit zongen  hun  lesje  wel  geleerd  hebben.  Zelf vond ik het heel erg voor Eiji,  ik kan me niet inbeelden hoe ik me zou voe-len  moest  er  zoiets  in  Zim-babwe gebeuren.”

je speelt nu al zes jaar voetbal in belgië. is voetbal een goede manier om je te integreren in een vreemd land?

Nyoni: “Jazeker, door het voetbal voel ik me verenigd met het Belgische volk. Ook, hier op de club worden we aangemaand om Ne-derlandse les te volgen, wat ik uiteraard ook doe. Ik begin stilletjes aan het Nederlands onder de knie te krijgen, al blijft het moeilijk. De club zorgt ervoor dat we ons hier thuis voelen, wat het integratieproces alleen maar ten goede komt. Het is belangrijk dat je een deel wordt van de plek waar je woont. Enkel zo kan je echt gelukkig worden.”

heb je veel belgische vrienden, of trek je meer op met andere Afrikaanse voetballers?

Nyoni: “Beide, al heb ik meer Afrikaanse vrienden. Als je in een ander land woont, 

voel je je sneller aangetrokken door mensen die dat gevoel van heimwee kennen. Ik ben hier ontzettend graag, maar toch mis ik vaak mijn thuisland. We voelen ons broeders en kunnen samen praten over waar we vandaag komen. Maar, ik trek ook graag op met Belgi-sche mensen. Ik ben niet kieskeurig. Zolang iemand vriendelijk tegen me is, dan noem ik hem een vriend.”

Voetbalclub beerschot geeft veel geld aan sociale projecten. Vind je het de plicht van een club om zich sociaal te engageren?

Nyoni: “Voetbal brengt mensen dichter bij elkaar, het zorgt voor een eenheidsgevoel. Ik vind het mooi dat Beerschot ook buiten het stadion probeert de mensen die het minder hebben te helpen. Ze ondersteunen verschil-

lende projecten, waardoor ik me nog meer thuis voel op het Kiel. Niet iedereen heeft het geluk om een goede levensstandaard te hebben. Zij die het wel goed hebben, zouden allemaal hun steen-

tje moeten bijdragen, op welke manier dan ook.”

een belgische voetballer verdient vaak een mooi salaris. steun jij de mensen in je thuisland financieel?

Nyoni: “In Afrika zorg je voor je ouders en je familie, zeker wanneer zij dit zelf niet meer kunnen. Het is mijn plicht om hen te steunen, vooral omdat ik erg goed mijn brood verdien. Mijn familie blijft het allerbelangrijkste in mijn leven, ook al wonen ze duizenden kilo-meters van me vandaan. Het is een godsge-schenk dat ik goed kan voetballen en zo mijn geliefden kan ondersteunen.”

“zij die het wel gOed hebbeN, zOudeN allemaal huN steeNtje mOeteN bijdrageN”

Auteur(s): JAn BArtosik

Foto’s: JAn BArtosik, JAn Mees

is er een groot vershil in de beleving rond het veld? Zijn Afrikaanse voetbalfans passioneler, of net niet?

Nyoni: “Winnen of verliezen, daar draait het in Afrika niet rond. De Afrikaanse voetbal-liefhebber wil gewoon een leuke tijd heb-ben in het stadion, en een mooie wedstrijd zien. Zelfs wanneer hun team achterstaat of verliest, blijven ze zingen en dansen. Hier in België zijn de supporters sceptischer, wat niet wil zeggen dat ze hun club niet onvoorwaardelijk zullen steunen. De fans betalen veel geld voor een inkomkaartje en ze verwachten dan ook dat de spelers er alles aan zullen doen om hen tevreden te stellen. 

“ik daNk gOd elke dag

OpNieuw”

6  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  7

interViewinterView

niets meer dan inzet van je verwacht. Het is allemaal een stuk gemoedelijker in Zimbab-we, terwijl het hier heel professioneel wordt aangepakt. Persoonlijk vind ik het belangrijk dat er met verschillende tactieken wordt ge-werkt. Het is een van de belangrijkste onder-delen van het spelletje. Ik weet graag wat de zwakke punten van mijn tegenstander zijn, want zo kan ik mezelf steeds nog verbeteren. Nog een ontzettend groot verschil is de ac-commodatie en de begeleiding. In Europa is alles state of the art, terwijl je in Afrika vaak nog schrijnende toestanden tegenkomt.”

Soms lukt dat niet, en dan worden ze slecht-gezind. Ik heb daar alle begrip voor, want zij zijn degene die ons in een moeilijke periode net dat extra duwtje in de rug kunnen geven. De Belgische supporters zijn gek van voet-bal, daarom neem ik hen nooit kwalijk als ze eens morren of ons uitfluiten. Het hoort er nu eenmaal bij.”

je speelt momenteel voor de nationale ploeg van Zimbabwe. het is uiteraard niet mogelijk, maar zou je ooit voor de rode duivels kunnen spelen, of zou je dat zien als een soort landverraad?

Nyoni: “Moest het mogelijk zijn, zou ik dat zeker doen. Ik ben gek van België. Iedereen is hier ontzettend vriendelijk en ik word hier erg goed behandeld. Moest het mogen, dan zou ik graag iets terug doen door bij de Belgische nationale ploeg te voetballen. Het is er natuurlijk te laat voor, want je mag van de FIFA niet voor twee verschillende landen spelen.”

Af en toe worden buitenlandse voetballers racistisch bejegend. heb jij daar ooit al eens last van gehad in een belgisch voetbalstadion?

Nyoni: “Gelukkig nog niet. Soms hoor ik hier en daar wel eens iemand wat roepen, maar nog nooit iets echt ergs dat me kwetste. Ik vind dat voetbalsupporters zichzelf mogen uitdrukken in de vorm die zij wenselijk ach-ten. Soms zijn ze kwaad en roepen ze iets waar ze later spijt van krijgen. Als ze op weg naar huis beseffen dat ze fout waren, dan is dat voor mij voldoende. In Afrika is er geen haat in voetbalstadions, ook niet tussen grote rivalen. Hier in België is er haat tussen Cercle Brugge en Club Brugge of Antwerp en Beerschot, maar in Afrika kennen we dit niet. Al denk ik wel dat supporters van Antwerp en Beerschot buiten het voetbal goed over-eenkomen. Ze beseffen wel dat het maar een spelletje is.”

enkele maanden geleden kwam voetbalclub beerschot in een slecht daglicht te staan. de beerschotfans hadden de japanse doelman van lierse eiji kawashima: “kawashima, fukushima” toegeroepen. hoe reageer jij op zulk wansmakelijk gedrag?

Nyoni: “Zij zullen niet beseft hebben hoe zeer ze Eiji Kawashima er mee raakten. Dit soort gedrag is ontoelaatbaar, maar je moet het allemaal in zijn context bekijken. Deze supporters leven in het dagelijkse leven mee met de slachtoffers van zulke ramp, maar op het voetbal vergeten ze dit eventjes en roepen ze iets waar ze achteraf waarschijnlijk spijt van krijgen. Het is absoluut niet goed te praten, maar ik denk dat de fans die dit zongen  hun  lesje  wel  geleerd  hebben.  Zelf vond ik het heel erg voor Eiji,  ik kan me niet inbeelden hoe ik me zou voe-len  moest  er  zoiets  in  Zim-babwe gebeuren.”

je speelt nu al zes jaar voetbal in belgië. is voetbal een goede manier om je te integreren in een vreemd land?

Nyoni: “Jazeker, door het voetbal voel ik me verenigd met het Belgische volk. Ook, hier op de club worden we aangemaand om Ne-derlandse les te volgen, wat ik uiteraard ook doe. Ik begin stilletjes aan het Nederlands onder de knie te krijgen, al blijft het moeilijk. De club zorgt ervoor dat we ons hier thuis voelen, wat het integratieproces alleen maar ten goede komt. Het is belangrijk dat je een deel wordt van de plek waar je woont. Enkel zo kan je echt gelukkig worden.”

heb je veel belgische vrienden, of trek je meer op met andere Afrikaanse voetballers?

Nyoni: “Beide, al heb ik meer Afrikaanse vrienden. Als je in een ander land woont, 

voel je je sneller aangetrokken door mensen die dat gevoel van heimwee kennen. Ik ben hier ontzettend graag, maar toch mis ik vaak mijn thuisland. We voelen ons broeders en kunnen samen praten over waar we vandaag komen. Maar, ik trek ook graag op met Belgi-sche mensen. Ik ben niet kieskeurig. Zolang iemand vriendelijk tegen me is, dan noem ik hem een vriend.”

Voetbalclub beerschot geeft veel geld aan sociale projecten. Vind je het de plicht van een club om zich sociaal te engageren?

Nyoni: “Voetbal brengt mensen dichter bij elkaar, het zorgt voor een eenheidsgevoel. Ik vind het mooi dat Beerschot ook buiten het stadion probeert de mensen die het minder hebben te helpen. Ze ondersteunen verschil-

lende projecten, waardoor ik me nog meer thuis voel op het Kiel. Niet iedereen heeft het geluk om een goede levensstandaard te hebben. Zij die het wel goed hebben, zouden allemaal hun steen-

tje moeten bijdragen, op welke manier dan ook.”

een belgische voetballer verdient vaak een mooi salaris. steun jij de mensen in je thuisland financieel?

Nyoni: “In Afrika zorg je voor je ouders en je familie, zeker wanneer zij dit zelf niet meer kunnen. Het is mijn plicht om hen te steunen, vooral omdat ik erg goed mijn brood verdien. Mijn familie blijft het allerbelangrijkste in mijn leven, ook al wonen ze duizenden kilo-meters van me vandaan. Het is een godsge-schenk dat ik goed kan voetballen en zo mijn geliefden kan ondersteunen.”

“zij die het wel gOed hebbeN, zOudeN allemaal huN steeNtje mOeteN bijdrageN”

Auteur(s): JAn BArtosik

Foto’s: JAn BArtosik, JAn Mees

is er een groot vershil in de beleving rond het veld? Zijn Afrikaanse voetbalfans passioneler, of net niet?

Nyoni: “Winnen of verliezen, daar draait het in Afrika niet rond. De Afrikaanse voetbal-liefhebber wil gewoon een leuke tijd heb-ben in het stadion, en een mooie wedstrijd zien. Zelfs wanneer hun team achterstaat of verliest, blijven ze zingen en dansen. Hier in België zijn de supporters sceptischer, wat niet wil zeggen dat ze hun club niet onvoorwaardelijk zullen steunen. De fans betalen veel geld voor een inkomkaartje en ze verwachten dan ook dat de spelers er alles aan zullen doen om hen tevreden te stellen. 

“ik daNk gOd elke dag

OpNieuw”

8  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  9

reportAGe

Zevende klasser Tasmania Berlin speelde ooit in Bundesliga

tasmania berlin, een van de tweehonderd voetbalclubs in berlijn, heeft een macaber record in handen. tijdens het seizoen 1965-1966 speelde de club een seizoen in de Duitse eerste klasse, de Bundesliga. Ze presteerden toen zo ongelooflijk slecht, dat geen enkele ploeg hen dat ooit nadeed. het meeste aantal verlieswedstrijden, het min-ste aantal gewonnen matchen en het kleinste aantal toeschouwers. momenteel spelen ze in de zevende klasse en staan ze op een zucht van de promotie. ondanks hun negatie-ve records, blijven de huidige clubleiders ontzettend positief en zelfs trots op hun jaartje bundesliga.

“Als de resultaten goed zijn, zal het publiek wel volgen”

8  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  9

reportAGe

Zevende klasser Tasmania Berlin speelde ooit in Bundesliga

tasmania berlin, een van de tweehonderd voetbalclubs in berlijn, heeft een macaber record in handen. tijdens het seizoen 1965-1966 speelde de club een seizoen in de Duitse eerste klasse, de Bundesliga. Ze presteerden toen zo ongelooflijk slecht, dat geen enkele ploeg hen dat ooit nadeed. het meeste aantal verlieswedstrijden, het min-ste aantal gewonnen matchen en het kleinste aantal toeschouwers. momenteel spelen ze in de zevende klasse en staan ze op een zucht van de promotie. ondanks hun negatie-ve records, blijven de huidige clubleiders ontzettend positief en zelfs trots op hun jaartje bundesliga.

“Als de resultaten goed zijn, zal het publiek wel volgen”

10  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  11

reportAGereportAGe

vOgel vOOr de katNormaal zou Tasmania Berlin zelfs nooit in de eerste klasse gespeeld hebben, wil het niet dat de Berlijnse voetbalgrootmacht, Hertha Berlin, tijdens het voetbaljaar 1964-1965 betrapt werd op fraude en daardoor een klasse moest zakken. Omdat er altijd een Berlijnse voetbalclub in de Bundesliga moest spelen, werd Tasmania Berlin aangeduid als plaatsvervanger. Jammer genoeg voor Tas-mania werd hen dit pas twee weken voor het begin van de competitie meegedeeld, waar-door de club volkomen onvoorbereid en met een onervaren team de grasmat op moest. 

Detlev Wilde, de huidige voorzitter van de club, herinnert zich het seizoen 1965-1966 nog goed. Hij speelde zelf een tijdje voor Tas-mania, wel niet in dat befaamde seizoen, en probeert nu de club terug hogerop te helpen.

Detlev Wilde: “Tasmania Berlin speelde in de tweede klasse en was daar een modale voet-balclub. Helemaal niet klaar om een trapje hoger te gaan spelen. Twee weken voor het begin van de competitie, wanneer alle clubs hun huiswerk qua transfers en financiën al 

lang hadden gedaan, kregen we plots het bericht dat we zouden promoveren. Zowat de ganse spelersgroep was op vakantie en de bestuursleden waren er niet.

 Er was geen tijd meer om nieuwe, betere spelers aan te trekken. Kortom, niemand was hierop voorbereid. De club is dan ook als een vogel voor de kat aan dat seizoen begon-nen.”

Tijdens de eerste wedstrijd in de Bundesliga, Tasmania Berlin – Karlsruhe, kwamen er 80.000 toeschouwers opdagen, en won Tas-mania. Nadien zakte de club geheel weg in het klassement, met als dieptepunt 200 toe-schouwers tijdens de laatste thuiswedstrijd en een afgetekende laatste plaats. Nooit zou een voetbalclub het slechter doen dan hen.

Wilde: “We zijn inderdaad de houder van een hele hoop negatieve records. Tasmania Ber-lin heeft de meeste verlieswedstrijden, het minst gewonnen wedstrijden, het meeste tegengoals, grootste verlieswedstrijd en is de enige Bundesligaclub zonder een uitover-winning. Kortom, zowat elk negatief record hebben we in handen. Tasmania Berlin is vaak het antwoord in televisiequizzen. Toch deert dit ons helemaal niet. Wij hebben in eerste klasse gespeeld, dat kan niet iedereen zeggen. Zonder die negatieve records zou waarschijnlijk niemand ons nog kennen. Wij zijn trots op wat we gepresteerd hebben dat jaar.”

fiNaciële katerDavor Krcznaric is momenteel de hoofd-coach van het eerste elftal van Tasmania Berlin. Zelf speelde hij ooit in de hoogste klasse van het Duitse voetbal, bij Borussia Mönchengladbach. De stap naar Tasmania was best groot voor de vroegere profvoet-baller, al heeft hij zich het nog niet beklaagd.

Davor Krcznaric: “Ik ben trots op deze club. We zijn misschien wel houder van die nega-

tieve records, maar dat deert me niet. Het seizoen in de Bundesliga ligt nu al 46 jaar achter ons, de club heeft zich daar reeds lang van hersteld. Ik hoop hier nog lang te mogen werken en de club mee verder uit te bouwen.”

Jammer genoeg voor de club zou het slechte jaartje Bundesliga verstrekkende gevolgen hebben. Aangezien de club er sportief en financieel niet klaar voor was, liet dat ene seizoen een diepe put na. Een ploeg op het hoogste niveau, met maar 200 toeschou-wers, die kan onmogelijk rendabel zijn. Tasmania Berlin moest enkele jaren later het faillissement aanvragen. 

Wilde: “De financiële kater na het seizoen 1965-1966 was enorm. Als je financieel niet klaar bent voor promotie, dan doet dat je de das om. In 1973 ging de club vol-ledig kopje onder en werd het faillissement aangevraagd. Dat was een zware klap voor iedereen die begaan was met Tasmania. Zoals dat zo vaak gaat in het voetbal, werd niet veel later een opvolger opgericht, die SC Tasmania 73 Neukölln zou gaan heten. De naam van de club veranderde nog enkele malen. In 2001 werd ze omgedoopt tot SC Tasmania Gropiusstadt 73, naar de naam van onze grootste sponsor. Dit was nodig om de 

club opnieuw een financieel duwtje in de rug te geven. Vorig jaar, in 2011, veranderden we de naam opnieuw naar Tasmania Berlin, zoals het hoort te zijn.”

iedereeN keNt tasmaNiaTasmania Berlin speelt momenteel zijn thuiswedstrijden in klein, maar gezellig sta-dionnetje in Neukölln, dat in schril contrast staat met het Olympisch Stadion van Berlijn, 

“wij hebbeN iN eerste klasse gespeeld, dat kaN Niet iedereeN zeggeN” -DetleF WilDe.

“ik beN trOts op Deze cluB.”-DAvor krczNaric

10  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  11

reportAGereportAGe

vOgel vOOr de katNormaal zou Tasmania Berlin zelfs nooit in de eerste klasse gespeeld hebben, wil het niet dat de Berlijnse voetbalgrootmacht, Hertha Berlin, tijdens het voetbaljaar 1964-1965 betrapt werd op fraude en daardoor een klasse moest zakken. Omdat er altijd een Berlijnse voetbalclub in de Bundesliga moest spelen, werd Tasmania Berlin aangeduid als plaatsvervanger. Jammer genoeg voor Tas-mania werd hen dit pas twee weken voor het begin van de competitie meegedeeld, waar-door de club volkomen onvoorbereid en met een onervaren team de grasmat op moest. 

Detlev Wilde, de huidige voorzitter van de club, herinnert zich het seizoen 1965-1966 nog goed. Hij speelde zelf een tijdje voor Tas-mania, wel niet in dat befaamde seizoen, en probeert nu de club terug hogerop te helpen.

Detlev Wilde: “Tasmania Berlin speelde in de tweede klasse en was daar een modale voet-balclub. Helemaal niet klaar om een trapje hoger te gaan spelen. Twee weken voor het begin van de competitie, wanneer alle clubs hun huiswerk qua transfers en financiën al 

lang hadden gedaan, kregen we plots het bericht dat we zouden promoveren. Zowat de ganse spelersgroep was op vakantie en de bestuursleden waren er niet.

 Er was geen tijd meer om nieuwe, betere spelers aan te trekken. Kortom, niemand was hierop voorbereid. De club is dan ook als een vogel voor de kat aan dat seizoen begon-nen.”

Tijdens de eerste wedstrijd in de Bundesliga, Tasmania Berlin – Karlsruhe, kwamen er 80.000 toeschouwers opdagen, en won Tas-mania. Nadien zakte de club geheel weg in het klassement, met als dieptepunt 200 toe-schouwers tijdens de laatste thuiswedstrijd en een afgetekende laatste plaats. Nooit zou een voetbalclub het slechter doen dan hen.

Wilde: “We zijn inderdaad de houder van een hele hoop negatieve records. Tasmania Ber-lin heeft de meeste verlieswedstrijden, het minst gewonnen wedstrijden, het meeste tegengoals, grootste verlieswedstrijd en is de enige Bundesligaclub zonder een uitover-winning. Kortom, zowat elk negatief record hebben we in handen. Tasmania Berlin is vaak het antwoord in televisiequizzen. Toch deert dit ons helemaal niet. Wij hebben in eerste klasse gespeeld, dat kan niet iedereen zeggen. Zonder die negatieve records zou waarschijnlijk niemand ons nog kennen. Wij zijn trots op wat we gepresteerd hebben dat jaar.”

fiNaciële katerDavor Krcznaric is momenteel de hoofd-coach van het eerste elftal van Tasmania Berlin. Zelf speelde hij ooit in de hoogste klasse van het Duitse voetbal, bij Borussia Mönchengladbach. De stap naar Tasmania was best groot voor de vroegere profvoet-baller, al heeft hij zich het nog niet beklaagd.

Davor Krcznaric: “Ik ben trots op deze club. We zijn misschien wel houder van die nega-

tieve records, maar dat deert me niet. Het seizoen in de Bundesliga ligt nu al 46 jaar achter ons, de club heeft zich daar reeds lang van hersteld. Ik hoop hier nog lang te mogen werken en de club mee verder uit te bouwen.”

Jammer genoeg voor de club zou het slechte jaartje Bundesliga verstrekkende gevolgen hebben. Aangezien de club er sportief en financieel niet klaar voor was, liet dat ene seizoen een diepe put na. Een ploeg op het hoogste niveau, met maar 200 toeschou-wers, die kan onmogelijk rendabel zijn. Tasmania Berlin moest enkele jaren later het faillissement aanvragen. 

Wilde: “De financiële kater na het seizoen 1965-1966 was enorm. Als je financieel niet klaar bent voor promotie, dan doet dat je de das om. In 1973 ging de club vol-ledig kopje onder en werd het faillissement aangevraagd. Dat was een zware klap voor iedereen die begaan was met Tasmania. Zoals dat zo vaak gaat in het voetbal, werd niet veel later een opvolger opgericht, die SC Tasmania 73 Neukölln zou gaan heten. De naam van de club veranderde nog enkele malen. In 2001 werd ze omgedoopt tot SC Tasmania Gropiusstadt 73, naar de naam van onze grootste sponsor. Dit was nodig om de 

club opnieuw een financieel duwtje in de rug te geven. Vorig jaar, in 2011, veranderden we de naam opnieuw naar Tasmania Berlin, zoals het hoort te zijn.”

iedereeN keNt tasmaNiaTasmania Berlin speelt momenteel zijn thuiswedstrijden in klein, maar gezellig sta-dionnetje in Neukölln, dat in schril contrast staat met het Olympisch Stadion van Berlijn, 

“wij hebbeN iN eerste klasse gespeeld, dat kaN Niet iedereeN zeggeN” -DetleF WilDe.

“ik beN trOts op Deze cluB.”-DAvor krczNaric

12  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  13

reportAGe

waar ze hun wedstrijden in de Bundesliga afwerkten. Zowat elke voetballiefhebber in Duitsland kent de club, door zijn negatieve records, toch kan de club niet rekenen op een grote schare supporters. Gemiddeld ko-men er zo’n 100 supporters opdagen tijdens de thuiswedstrijden. Wel hebben ze door dat ene seizoen op het hoogste niveau een cult-status verworven. Wilde: “We hebben niet veel supporters, dat moeten we toegeven. Er zijn zoveel voetbal-clubs in Berlijn, dat het vechten is om wat publiek binnen te halen. In de wijk Neukölln, waar Tasmania Berlin gesitueerd is, zijn er al twintig voetbalploegen. Over gans Berlijn zijn er een tweehonderdtal voetbalverenigin-gen. Ontzettend veel, en buiten Hertha ber-lin en Union Berlin, die respectievelijk in eer-ste en tweede klasse spelen, zijn er weinig ploegen met een grote supportersaanhang. En toch, iedereen kent Tasmania Berlin. We hebben een soort cultstatus verworven, net zoals de Hamburgse voetbalclub FC Sankt Pauli, bijvoorbeeld. Jammer genoeg is dat niet genoeg om veel volk aan te trekken, iets wat Sankt Pauli wel lukt. Je mag natuurlijk niet vergeten dat Neukölln een arme wijk is 

en dat veel mensen hier vaak gewoonweg het geld niet hebben om naar voetbalwed-strijden te gaan kijken.”

Tasmania-coach Davor Krcznaric weet ook dat er te weinig fans de weg naar het stadion vinden. Hij hoopt dat de mogelijke promotie naar zesde afdeling daar verandering in zal brengen.

Krcznaric: “We spelen onze thuiswedstrijden voor zo’n 50 toeschouwers, veel te weinig. Als we zouden promoveren aan het einde van dit seizoen, dan hoop ik toch wel op een verdubbeling volgend voetbaljaar. We moe-ten als vereniging in het algemeen groeien. Als de sportieve resultaten goed zijn, zal het publiek wel volgen. Zo gaat dat bij elke ploeg.”

hertha eN uNiONDe Berlijnse wijk Neukölln is niet bepaald de gezelligste buurt van de stad. Het stadion van Tasmania Berlin ligt naast een zigeu-nerpark en midden in een verloederd stra-tencomplex. De club heeft een belangrijke maatschappelijke functie, omdat het de 

Auteur(s): péter sMets, JAn BArtosik

Foto’s: JAn BArtosik, péter sMets

hangjongeren van de straat houdt en hen, naast voetballen, enkele normen en waarden bijbrengt. 

Wilde: “Gezien de wijk waarin we spelen, is het onze taak om deze jonge kereltjes op te vangen. Vaak hebben hun ouders geen tijd, of zelfs zin, om zich over hun kinderen te ontfermen. We krijgen weinig tot geen sub-sidies van de stad Berlijn, we moeten roeien met de riemen die we hebben. We doen het momenteel niet slecht, al blijft er weinig geld over om de club verder uit te bouwen. Momenteel staan we tweede in de zevende klasse, als we promoveren zullen we daar financieel klaar voor zijn, maar hoger dan dat gaat momenteel nog niet. Al het geld gaat naar de twee grote clubs Hertha en Union. De rest wordt vergeten en dat is ontzettend jammer.”

tasmania berlin heeft sinds zijn sei-zoen in de bundesliga een soort cult-status verworven. in duitsland zijn er wel meer cultclubs. de bekendste is de hamburgse voetbalploeg fc sankt pauli.

Net naast de alom bekende Reeperbahn, de prostitutiebuurt van Hamburg, ligt het Millentorstadion van FC Sankt Pauli. De club staat bekend om zijn extreemlinkse en rebelse supporters. Rondom het stadion zijn er vele kraakpanden, waardoor FC Sankt Pauli kan rekenen op een grote sympathie onder de krakersbeweging. Ze zijn op zowat elk vlak anders, dan alle andere voetbalploegen.  Ze hechten enorm veel waarde aan wat het voetbal pur sang voor de supporters betekent. 

FC Sankt Pauli belichaamt het pure voetbalgevoel. Over de ganse wereld zijn er supportersclubs van mensen die zich niet meer kun-nen vinden in het moderne voetbal en bij FC Sankt Pauli vinden wat ze zoeken. Jammer genoeg is hun stadion niet groot voor al die mensen om te komen kijken, maar dat maakt het natuurlijk al-lemaal een stuk mytischer. 

foto: www.fcstpauli.com

12  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  13

reportAGe

waar ze hun wedstrijden in de Bundesliga afwerkten. Zowat elke voetballiefhebber in Duitsland kent de club, door zijn negatieve records, toch kan de club niet rekenen op een grote schare supporters. Gemiddeld ko-men er zo’n 100 supporters opdagen tijdens de thuiswedstrijden. Wel hebben ze door dat ene seizoen op het hoogste niveau een cult-status verworven. Wilde: “We hebben niet veel supporters, dat moeten we toegeven. Er zijn zoveel voetbal-clubs in Berlijn, dat het vechten is om wat publiek binnen te halen. In de wijk Neukölln, waar Tasmania Berlin gesitueerd is, zijn er al twintig voetbalploegen. Over gans Berlijn zijn er een tweehonderdtal voetbalverenigin-gen. Ontzettend veel, en buiten Hertha ber-lin en Union Berlin, die respectievelijk in eer-ste en tweede klasse spelen, zijn er weinig ploegen met een grote supportersaanhang. En toch, iedereen kent Tasmania Berlin. We hebben een soort cultstatus verworven, net zoals de Hamburgse voetbalclub FC Sankt Pauli, bijvoorbeeld. Jammer genoeg is dat niet genoeg om veel volk aan te trekken, iets wat Sankt Pauli wel lukt. Je mag natuurlijk niet vergeten dat Neukölln een arme wijk is 

en dat veel mensen hier vaak gewoonweg het geld niet hebben om naar voetbalwed-strijden te gaan kijken.”

Tasmania-coach Davor Krcznaric weet ook dat er te weinig fans de weg naar het stadion vinden. Hij hoopt dat de mogelijke promotie naar zesde afdeling daar verandering in zal brengen.

Krcznaric: “We spelen onze thuiswedstrijden voor zo’n 50 toeschouwers, veel te weinig. Als we zouden promoveren aan het einde van dit seizoen, dan hoop ik toch wel op een verdubbeling volgend voetbaljaar. We moe-ten als vereniging in het algemeen groeien. Als de sportieve resultaten goed zijn, zal het publiek wel volgen. Zo gaat dat bij elke ploeg.”

hertha eN uNiONDe Berlijnse wijk Neukölln is niet bepaald de gezelligste buurt van de stad. Het stadion van Tasmania Berlin ligt naast een zigeu-nerpark en midden in een verloederd stra-tencomplex. De club heeft een belangrijke maatschappelijke functie, omdat het de 

Auteur(s): péter sMets, JAn BArtosik

Foto’s: JAn BArtosik, péter sMets

hangjongeren van de straat houdt en hen, naast voetballen, enkele normen en waarden bijbrengt. 

Wilde: “Gezien de wijk waarin we spelen, is het onze taak om deze jonge kereltjes op te vangen. Vaak hebben hun ouders geen tijd, of zelfs zin, om zich over hun kinderen te ontfermen. We krijgen weinig tot geen sub-sidies van de stad Berlijn, we moeten roeien met de riemen die we hebben. We doen het momenteel niet slecht, al blijft er weinig geld over om de club verder uit te bouwen. Momenteel staan we tweede in de zevende klasse, als we promoveren zullen we daar financieel klaar voor zijn, maar hoger dan dat gaat momenteel nog niet. Al het geld gaat naar de twee grote clubs Hertha en Union. De rest wordt vergeten en dat is ontzettend jammer.”

tasmania berlin heeft sinds zijn sei-zoen in de bundesliga een soort cult-status verworven. in duitsland zijn er wel meer cultclubs. de bekendste is de hamburgse voetbalploeg fc sankt pauli.

Net naast de alom bekende Reeperbahn, de prostitutiebuurt van Hamburg, ligt het Millentorstadion van FC Sankt Pauli. De club staat bekend om zijn extreemlinkse en rebelse supporters. Rondom het stadion zijn er vele kraakpanden, waardoor FC Sankt Pauli kan rekenen op een grote sympathie onder de krakersbeweging. Ze zijn op zowat elk vlak anders, dan alle andere voetbalploegen.  Ze hechten enorm veel waarde aan wat het voetbal pur sang voor de supporters betekent. 

FC Sankt Pauli belichaamt het pure voetbalgevoel. Over de ganse wereld zijn er supportersclubs van mensen die zich niet meer kun-nen vinden in het moderne voetbal en bij FC Sankt Pauli vinden wat ze zoeken. Jammer genoeg is hun stadion niet groot voor al die mensen om te komen kijken, maar dat maakt het natuurlijk al-lemaal een stuk mytischer. 

foto: www.fcstpauli.com

14  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  15

interViewinterView

Armeense kickbokser boekt succes in Vlaanderen

ludgens saribekjan (23) is een professio-nele thai-kickbokser met Armeense roots. Als 10-jarige kwam hij met zijn familie naar belgië. Via vrienden raakte hij een jaartje later ingeboezemd in de wereld van de vechtsport. hijzelf noemt het puur toeval, maar het heeft hem wel een kans gegeven om als topsporter door het leven te gaan.

de sport wordt soms gewoon thaiboks of kickboks genoemd, zelfs al is het bijna hetzelfde. maar wat zijn nu juist de kenmerken van deze vechtsport?

Ludgens Saribekjan:“In deze sport heb je twee subtypes: k-1 en Thaise. Dat laatste is de traditionele versie. Je maakt hier gebruik van zowel de armen als de benen. Elle-boogstoten, stampen en onderuit halen mag hier. Bij K-1 is het heel anders, lang lichame-lijk contact tussen de twee spelers is verbo-den, ook onderuit halen mag niet.”

waar komt k-1 vandaan?

Ludgens: “K-1 is in Japan ontstaan maar wordt vaak samen geplaatst met Thaise kickboks. Bij deze subtype zijn het slechts drie rondes van drie minuten in plaats van de standaard vijf rondes. Het is dus veel minder intensief dan de traditionele Thaise kickboks.

in voetbal heb je klassementen, zo is de eerste klasse bedoeld voor de nationale ploegen. is er ook zo’n rangensysteem in deze sport?

Ludgens:“Niet helemaal zoals in voetbal, maar je hebt wel D-, C-, B- en A-klasse.  D-klasse is voor jongeren boven de zestien jaar, ze dragen altijd platen om hun onderbeen ter bescherming. C-klasse is nog een stap verder: geen bescherming meer. Maar B en A zijn voor volwassenen bedoelt: semi-pro en pro. Ikzelf speel nu al in A-klasse.”

worden er ook dopingscontroles gehouden bij wedstrijden?

Ludgens: “Natuurlijk, De Vlaamse Anti-Dopingcommissie neemt de sport nu veel serieuzer dan vroeger. Zelf vind ik dit een vooruitgang: je kan hard trainen of doping pakken en veel minder hard oefenen. Via controles is er meer eerlijkheid en is hetdus meer lonend voor diegene die echt moeite heeft gedaan. Aan where-abouts en der-

gelijke besteedt de commisie nog geen aandacht, maar goed ook. Ik zou het me niet kunnen inbeelden dat ze je voortdurend ob-serveren en je bij alles willen volgen.”

je was pas begonnen toen je naar belgië kwam, maar is kickboks in Armenië populair?

Ludgens: “Het is vrij ironisch. In Armenië is thaiboks en k-1 niet zo geliefd. Eerder wor-stelen, basketbal en gewichtheffen. Maar hier zijn er juist veel Armeniërs die aan kick-boks doen. Het is een  zonde dat deze sport daar dus nog niet is aangewakkerd.

Zijn er buiten jou nog familieleden die boksen?

Ludgens: “Enkel mijn broer. Voor de rest zijn er nog mijn  jeugdvrienden die mee trainen. Er zijn er ook een paar die ondertussen ge-stopt zijn. Allen kijken ze nu naar mij op om-dat ik kickbokser ben van beroep. Je hoort ze dan ook vaak zeggen: <<hé, ik heb nog met hem getraind toen hij nog kind was>>. Ik ben 

“wat iN de riNg gebeurt, blijft iN de riNg”

“Zonder mijn vrienden was ik er zeker niet geraakt”

14  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  15

interViewinterView

Armeense kickbokser boekt succes in Vlaanderen

ludgens saribekjan (23) is een professio-nele thai-kickbokser met Armeense roots. Als 10-jarige kwam hij met zijn familie naar belgië. Via vrienden raakte hij een jaartje later ingeboezemd in de wereld van de vechtsport. hijzelf noemt het puur toeval, maar het heeft hem wel een kans gegeven om als topsporter door het leven te gaan.

de sport wordt soms gewoon thaiboks of kickboks genoemd, zelfs al is het bijna hetzelfde. maar wat zijn nu juist de kenmerken van deze vechtsport?

Ludgens Saribekjan:“In deze sport heb je twee subtypes: k-1 en Thaise. Dat laatste is de traditionele versie. Je maakt hier gebruik van zowel de armen als de benen. Elle-boogstoten, stampen en onderuit halen mag hier. Bij K-1 is het heel anders, lang lichame-lijk contact tussen de twee spelers is verbo-den, ook onderuit halen mag niet.”

waar komt k-1 vandaan?

Ludgens: “K-1 is in Japan ontstaan maar wordt vaak samen geplaatst met Thaise kickboks. Bij deze subtype zijn het slechts drie rondes van drie minuten in plaats van de standaard vijf rondes. Het is dus veel minder intensief dan de traditionele Thaise kickboks.

in voetbal heb je klassementen, zo is de eerste klasse bedoeld voor de nationale ploegen. is er ook zo’n rangensysteem in deze sport?

Ludgens:“Niet helemaal zoals in voetbal, maar je hebt wel D-, C-, B- en A-klasse.  D-klasse is voor jongeren boven de zestien jaar, ze dragen altijd platen om hun onderbeen ter bescherming. C-klasse is nog een stap verder: geen bescherming meer. Maar B en A zijn voor volwassenen bedoelt: semi-pro en pro. Ikzelf speel nu al in A-klasse.”

worden er ook dopingscontroles gehouden bij wedstrijden?

Ludgens: “Natuurlijk, De Vlaamse Anti-Dopingcommissie neemt de sport nu veel serieuzer dan vroeger. Zelf vind ik dit een vooruitgang: je kan hard trainen of doping pakken en veel minder hard oefenen. Via controles is er meer eerlijkheid en is hetdus meer lonend voor diegene die echt moeite heeft gedaan. Aan where-abouts en der-

gelijke besteedt de commisie nog geen aandacht, maar goed ook. Ik zou het me niet kunnen inbeelden dat ze je voortdurend ob-serveren en je bij alles willen volgen.”

je was pas begonnen toen je naar belgië kwam, maar is kickboks in Armenië populair?

Ludgens: “Het is vrij ironisch. In Armenië is thaiboks en k-1 niet zo geliefd. Eerder wor-stelen, basketbal en gewichtheffen. Maar hier zijn er juist veel Armeniërs die aan kick-boks doen. Het is een  zonde dat deze sport daar dus nog niet is aangewakkerd.

Zijn er buiten jou nog familieleden die boksen?

Ludgens: “Enkel mijn broer. Voor de rest zijn er nog mijn  jeugdvrienden die mee trainen. Er zijn er ook een paar die ondertussen ge-stopt zijn. Allen kijken ze nu naar mij op om-dat ik kickbokser ben van beroep. Je hoort ze dan ook vaak zeggen: <<hé, ik heb nog met hem getraind toen hij nog kind was>>. Ik ben 

“wat iN de riNg gebeurt, blijft iN de riNg”

“Zonder mijn vrienden was ik er zeker niet geraakt”

floodliGhts  •  juni 2012  •  17

interView

nog niet vervreemd van deze mensen en ik weet dus dat ze het menen.”

kijk je zelf op naar iemand?

Ludgens: “Ik bewonder Mike Tyson voor zijn werk bij het Engelse boksen. Als zijn naam ergens opduikt weet iedereen wel wie hij is. Hij heeft bovendien veel bereikt in zijn sport-carrière. Ook nu is hij een icoon voor boksen, zelfs al is hij met pensioen. Muhammed Ali is daarentegen ook een welbekend figuur, al-hoewel hij minder naar mijn smaak is. Het is gewoon zijn stijl van vechten die mij niet echt aanstaat. Hij is ook een zeer goede sport-man, maar niet degene die mij inspireert. ”

Aan wie dank je jouw succes in de wereld van thaise kickboks?

Ludgens: “Zonder mijn vrienden was ik er zeker niet geraakt. Maar ik heb het ook aan mijn familie te danken die mij erin heeft ge-

steund om dit te blijven doen. Tot slot heb ik ook een sponsor. Green Alive is een fitness waar ik regelmatig naartoe ga om te trainen, met personal coach. Door hun bijdrage kan ik mezelf een echte beroepssporter noemen.”

wat is het meest memorabele moment uit jouw sportcarrière?

Ludgens: “Wel, tijdens mijn eerste wedstrijd - toen nog als B-klasser – werd ik knock-out geslagen door een Franse jongen. Hij had me zwaar pijn gedaan: Ik had een hersenschud-ding opgelopen en moest naar het zieken-huis. Fysiek genas ik rap, maar mentaal duur-de het veel langer. Onthoud: ik was nog maar zeventien en dit was mijn eerste wedstrijd. Ik begon weer te trainen achteraf en wilde terug wedstrijden spelen. Toch was er bij mij die neiging voor een revenge. Het zou pas drie jaar later zijn dat ik met die jongen weer zou vechten, ik had hem namelijk uitgedaagd tijdens een persconferentie.” <lacht>

Auteur(s): péter sMets

Foto’s: péter sMets

hij nam de uitdaging aan?

Ludgens: “Hij had het aanvaard. Meteen begon ik volop te trainen, elke dag van de week. Ik wilde  en ik moest winnen. Het duel werd door mijn trainer georganiseerd, het ging een thuiswedstrijd worden. Dit maakte het nog mooier voor mij, want het publiek bestond uit de mensen die mij steunden. In de eerste ronde sloeg ik hem al meteen neer, hij had geen schijn van kans. Wel had ik hem toen in de lever geraakt en even leek de wedstrijd niet meer door te gaan. Maar hij kwam toch terug in de ring en dus speelden we voort. Mijn doel was om hem knock-out te slaan zoals hij bij mij had gedaan, maar ik was al dolgelukkig met de overwinning.”

heb je die persoon nadien nog ontmoet?

Ludgens: “Wat in de ring gebeurt, blijft in de ring. Je kan iemand hard in elkaar slaan tijdens een ronde, maar buiten het spel is er een harmonie tussen boksers. Nu, het ant-woord op jouw vraag: ik heb hem nog een paar keer gezien en gesproken. Hij was niet mijn aartsvijand, ik wilde gewoon eens van hem winnen.”

wat ben je in de toekomst nog van plan?

Ludgens: “Op 24 juni speel ik in een interna-tionale wedstrijd in Bonheiden. Momenteel bereid ik me daar hard op voor. Ik zal nadien zeker nog aan andere competities deelne-men. Waarschijnlijk ga ik pas op mijn 33ste stoppen als professional. Eventueel train ik voort als semi-pro of word ik trainer. Sowieso wil ik deze levensstijl niet verlaten. Ik zal er niet genoeg aan verdienen om van te leven, maar ik leef wel voor mijn sport.”

“ik bewONder mike tysON vOOr zijN werk”

16  •  juni 2012  •  floodliGhts

floodliGhts  •  juni 2012  •  17

interView

nog niet vervreemd van deze mensen en ik weet dus dat ze het menen.”

kijk je zelf op naar iemand?

Ludgens: “Ik bewonder Mike Tyson voor zijn werk bij het Engelse boksen. Als zijn naam ergens opduikt weet iedereen wel wie hij is. Hij heeft bovendien veel bereikt in zijn sport-carrière. Ook nu is hij een icoon voor boksen, zelfs al is hij met pensioen. Muhammed Ali is daarentegen ook een welbekend figuur, al-hoewel hij minder naar mijn smaak is. Het is gewoon zijn stijl van vechten die mij niet echt aanstaat. Hij is ook een zeer goede sport-man, maar niet degene die mij inspireert. ”

Aan wie dank je jouw succes in de wereld van thaise kickboks?

Ludgens: “Zonder mijn vrienden was ik er zeker niet geraakt. Maar ik heb het ook aan mijn familie te danken die mij erin heeft ge-

steund om dit te blijven doen. Tot slot heb ik ook een sponsor. Green Alive is een fitness waar ik regelmatig naartoe ga om te trainen, met personal coach. Door hun bijdrage kan ik mezelf een echte beroepssporter noemen.”

wat is het meest memorabele moment uit jouw sportcarrière?

Ludgens: “Wel, tijdens mijn eerste wedstrijd - toen nog als B-klasser – werd ik knock-out geslagen door een Franse jongen. Hij had me zwaar pijn gedaan: Ik had een hersenschud-ding opgelopen en moest naar het zieken-huis. Fysiek genas ik rap, maar mentaal duur-de het veel langer. Onthoud: ik was nog maar zeventien en dit was mijn eerste wedstrijd. Ik begon weer te trainen achteraf en wilde terug wedstrijden spelen. Toch was er bij mij die neiging voor een revenge. Het zou pas drie jaar later zijn dat ik met die jongen weer zou vechten, ik had hem namelijk uitgedaagd tijdens een persconferentie.” <lacht>

Auteur(s): péter sMets

Foto’s: péter sMets

hij nam de uitdaging aan?

Ludgens: “Hij had het aanvaard. Meteen begon ik volop te trainen, elke dag van de week. Ik wilde  en ik moest winnen. Het duel werd door mijn trainer georganiseerd, het ging een thuiswedstrijd worden. Dit maakte het nog mooier voor mij, want het publiek bestond uit de mensen die mij steunden. In de eerste ronde sloeg ik hem al meteen neer, hij had geen schijn van kans. Wel had ik hem toen in de lever geraakt en even leek de wedstrijd niet meer door te gaan. Maar hij kwam toch terug in de ring en dus speelden we voort. Mijn doel was om hem knock-out te slaan zoals hij bij mij had gedaan, maar ik was al dolgelukkig met de overwinning.”

heb je die persoon nadien nog ontmoet?

Ludgens: “Wat in de ring gebeurt, blijft in de ring. Je kan iemand hard in elkaar slaan tijdens een ronde, maar buiten het spel is er een harmonie tussen boksers. Nu, het ant-woord op jouw vraag: ik heb hem nog een paar keer gezien en gesproken. Hij was niet mijn aartsvijand, ik wilde gewoon eens van hem winnen.”

wat ben je in de toekomst nog van plan?

Ludgens: “Op 24 juni speel ik in een interna-tionale wedstrijd in Bonheiden. Momenteel bereid ik me daar hard op voor. Ik zal nadien zeker nog aan andere competities deelne-men. Waarschijnlijk ga ik pas op mijn 33ste stoppen als professional. Eventueel train ik voort als semi-pro of word ik trainer. Sowieso wil ik deze levensstijl niet verlaten. Ik zal er niet genoeg aan verdienen om van te leven, maar ik leef wel voor mijn sport.”

“ik bewONder mike tysON vOOr zijN werk”

16  •  juni 2012  •  floodliGhts

floodliGhts  •  juni 2012  •  19

fotoreportAGe

Freerunnen in Antwerpen

“de adrenalinerush is onbeschrijflijk”

“WiJ Doen nieMAnD kWAAD. Door het BeoeFenen vAn Free running leer Je respect te heBBen voor Je oMgeving en Je MeDeMens. WiJ kunnen niet zonDer onze stAD en onze oMgeving. ze kApotMAken is het DoMste DAt We kunnen Doen” - sAliM BenAADJou (20)

fotoreportAGe

floodliGhts  •  juni 2012  •  19

fotoreportAGe

Freerunnen in Antwerpen

“de adrenalinerush is onbeschrijflijk”

“WiJ Doen nieMAnD kWAAD. Door het BeoeFenen vAn Free running leer Je respect te heBBen voor Je oMgeving en Je MeDeMens. WiJ kunnen niet zonDer onze stAD en onze oMgeving. ze kApotMAken is het DoMste DAt We kunnen Doen” - sAliM BenAADJou (20)

fotoreportAGe

floodliGhts  •  juni 2012  •  2120 •  juni 2012  •  floodliGhts

fotoreportAGefotoreportAGe

freeruNNeN is eeN jONgeNs-spOrt, iN aNtwerpeN zijN er maar drie meisjes die het Doen. zelFs DAt is Al veel” - DAphne gort (18)

“Free-running is the Art oF Motion, het is De schoonheiD vAn De BeWeging” - YAssine BouBout (15)

floodliGhts  •  juni 2012  •  2120 •  juni 2012  •  floodliGhts

fotoreportAGefotoreportAGe

freeruNNeN is eeN jONgeNs-spOrt, iN aNtwerpeN zijN er maar drie meisjes die het Doen. zelFs DAt is Al veel” - DAphne gort (18)

“Free-running is the Art oF Motion, het is De schoonheiD vAn De BeWeging” - YAssine BouBout (15)

22 •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  23

“nA het trAinen Wil ik piJn voelen. ik Wil lichAMeliJk kApot ziJn. DAn pAs Weet ik DAt ik goeD Bezig Ben Met MiJn sport” - kornel krzYszton (14)

“De stAD is onze Jungle. elke BAnk, trAp oF stAnDBeelD is een Deel vAn onze speeltuin” - YAssine BouBout (15)

22 •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  23

“nA het trAinen Wil ik piJn voelen. ik Wil lichAMeliJk kApot ziJn. DAn pAs Weet ik DAt ik goeD Bezig Ben Met MiJn sport” - kornel krzYszton (14)

“De stAD is onze Jungle. elke BAnk, trAp oF stAnDBeelD is een Deel vAn onze speeltuin” - YAssine BouBout (15)

floodliGhts  •  juni 2012  • 2524 •  juni 2012  •  floodliGhts

fotoreportAGefotoreportAGe

“als je hard geNOeg traiNt eN je meNtaliteit zit gOed, daN kAn ieDereen Freerunnen. het is een kWestie vAn WilskrAcht en DoorzettingsverMogen” - kornel krzYszton (14)

“De ADrenAlinerush is onBeschriJFliJk. Als Je nA verschillenDe kereN prObereN eiNdelijk dat Obstakel OverwiNt, gaat er eeN gevoel vAn euForie Door Je heen” - sAliM BenAADJou (20)

floodliGhts  •  juni 2012  • 2524 •  juni 2012  •  floodliGhts

fotoreportAGefotoreportAGe

“als je hard geNOeg traiNt eN je meNtaliteit zit gOed, daN kAn ieDereen Freerunnen. het is een kWestie vAn WilskrAcht en DoorzettingsverMogen” - kornel krzYszton (14)

“De ADrenAlinerush is onBeschriJFliJk. Als Je nA verschillenDe kereN prObereN eiNdelijk dat Obstakel OverwiNt, gaat er eeN gevoel vAn euForie Door Je heen” - sAliM BenAADJou (20)

floodliGhts  •  juni 2012  • 2726  •  juni 2012  •  floodliGhts

fotoreportAGefotoreportAGe

“acrObatie is stijf eN theoretisch. Als Je Free-ruNt kaN je eeN eigeN stiJl ontWikkelen. er ziJn geen regels” - kornel krzYszton (14)

Foto’s en tekst: péter sMets & JAn BArtosik

floodliGhts  •  juni 2012  • 2726  •  juni 2012  •  floodliGhts

fotoreportAGefotoreportAGe

“acrObatie is stijf eN theoretisch. Als Je Free-ruNt kaN je eeN eigeN stiJl ontWikkelen. er ziJn geen regels” - kornel krzYszton (14)

Foto’s en tekst: péter sMets & JAn BArtosik

reportAGe

Grof geld te verdienen op online poker-websites

“in de afgelopen drie jaar al meer dan 40.000 euro verdiend”

Vroeger kenden we texas hold’ em poker, de meest gespeel-de variant van het pokerspel, enkel uit vervlogen spaghettiwesterns, gepaard met het nodige re-volvergetrek. tegenwoordig is poker een wijdverspreide hype die je heel wat geld kan opleveren. Vergeet de casino’s en lu-gubere keldertjes, poker speel je in deze moderne tijd op het internet. Geen fysiek contact meer met je tegenspelers, gedaan met zonnebrillen en hoeden om je gelaatstrek-ken te maskeren. het geld daarentegen rolt vlot-ter dan ooit in de virtuele gokwereld.

reportAGe

Grof geld te verdienen op online poker-websites

“in de afgelopen drie jaar al meer dan 40.000 euro verdiend”

Vroeger kenden we texas hold’ em poker, de meest gespeel-de variant van het pokerspel, enkel uit vervlogen spaghettiwesterns, gepaard met het nodige re-volvergetrek. tegenwoordig is poker een wijdverspreide hype die je heel wat geld kan opleveren. Vergeet de casino’s en lu-gubere keldertjes, poker speel je in deze moderne tijd op het internet. Geen fysiek contact meer met je tegenspelers, gedaan met zonnebrillen en hoeden om je gelaatstrek-ken te maskeren. het geld daarentegen rolt vlot-ter dan ooit in de virtuele gokwereld.

floodliGhts  •  juni 2012  •  3130  •  juni 2012  •  floodliGhts

reportAGereportAGe

Op het internet vind je honderden, misschien wel duizenden, websites waarop je online kan pokeren. Verschillende van die sites ge-ven je, na een klein testje over je pokerken-nis, zelfs een kapitaal van 50 euro om te be-ginnen met pokeren. Vriendelijk, dat zeker, maar uiteraard verdienen de mensen achter die webstek per gespeeld pokerspelletje een klein procentje. Als je weet dat er enkele mil-joenen mensen dagelijks online pokeren, dan loopt dat klein procentje algauw op tot een fors bedrag van ettelijke miljoenen dollars. 

studies stOpgezetJeremy Stefens en Henk Spiessens zijn twee vrienden uit het Antwerpse. Samen pokeren ze bijna dagelijks online, en dit al ruim drie jaar. Gewapend met een vol pakje sigaretten, twee computerschermen en genoeg koffie om een olifant wakker te houden beginnen ze elke dag opnieuw aan hun pokersessie. Zo een sessie kan makkelijk vijf tot tien uur duren. Het tweetal speelt dan ook niet maar één spelletje, aan één tafel. Ze spelen gemid-deld tien games tegelijk, aan evenveel ver-schillende online pokertafels. 

Jeremy Stefens: “Vroeger pokerden we af en toe met wat vrienden. De bedragen die toen op de tafel lagen waren erg klein. We speel-den vaak voor niet meer dan een halve euro. 

Het ging vooral om het plezier en niet om het geld. Zo’n drie jaar geleden, tijdens een ver-velende examenperiode, ontdekte we samen de wondere wereld van het online-pokeren. Eerst speelde we freerolls, dat zijn spelle-tjes waarbij je geen eigen geld inzet, maar wanneer je hoog genoeg in het klassement eindigt deel je wel mee in de geldprijzen. Een vriend van me zei dat je bij een bepaalde website een startkapitaal van vijftig dollar kon krijgen, mits je slaagde voor een test. Aangezien we al redelijk wat van poker af-wisten, bleek die test geen enkel probleem. In de drie jaar dat ik online poker, heb ik al meer dan 10.000 euro verdiend. Allemaal op-gebouwd van die gratis 50 dollar.”

Henk Spiessens: “De website waarop we po-keren verdient een mooi procentje op al onze winst. Bekijk het als een drugsdealer die je een eerste gratis lijntje cocaïne geeft en daarna, wanneer je de smaak te pakken hebt, geld begint te vragen voor zijn spul. Eerst krijg je die gratis 50 euro, maar later betaal je die dubbel en dik terug door een deel van je winst af te staan. In de tijd dat ik online poker heb ik al zo’n 40.000 euro winst geboekt. Mijn studies heb ik stopgezet, ik verdien mijn geld met pokeren.”

Online-pokeren doe je quasi anoniem en zonder enige supervisie of begeleiding. De stap naar de verslaving is snel gezet. Je hoeft maar je laptop aan te zetten en je zit in een virtueel casino. Iedereen kent de typische gokverslavingen, maar aangezien online-po-keren een nieuw fenomeen is, lijken weinigen zich iets aan te trekken van de gevaren die erachter schuilgaan.

Spiessens: “In het begin was pokeren een leuk tijdverdrijf op vrijdagavond. Toen ik merkte dat je er serieus wat geld mee kon verdienen, leek het me wel leuk om wat mee te graaien terwijl ik mijn favoriete hobby uit-oefende. Vroeger was ik blij als ik elke maand 200 dollar won. Stilletjes aan merk je dat je nog meer kan gaan verdienen. Tegenwoordig 

is het een slechte maand als ik minder dan 2000 euro heb opgestreken.”

Stefens: “Er zijn periodes dat ik vijf dagen van de week speel, telkens sessies van on-geveer tien uur. Ik besef dat dit heel erg veel is. Maar, ik verdien er gewoonweg veel geld mee. In het begin ben ik een tijdje gestopt met spelen, omdat ik vond dat ik niet snel genoeg grote bedragen begon te verdienen. Uiteindelijk pikte ik de draad terug op en leerde ik in korte tijd veel bij over het spel. Sindsdien rolt het geld bijna systematisch binnen. Zowat mijn ganse kamer is ingericht met pokergeld en de vakantie met mijn vriendin betaal ik ook met wat ik online ver-dien. Ik zit in mijn laatste jaar Rechten op de universiteit en kan daarom niet constant spelen. Dat is goed zo, want anders zou het wel eens uit de hand kunnen lopen.”

kaNsberekeNiNgPokeren leer je niet op een-twee-drie. Het is een leerproces van lange adem, want er zit-ten heel wat ervaren spelers op het internet. Als je even niet oplet of laks speelt, gaan zij met je zuurverdiende centen aan de haal. Gelukkig zijn er verschillende hulpwebsites 

en kan je honderden boeken raadplegen, geschreven door de professionals uit het pokerwereldje. Daar wordt elke stap van het pokerproces in detail uitgelegd en krijg je raad om elke pokerhand juist uit te spelen.

Spiessens: “Er zijn heel wat spelers op het internet die geen idee hebben waar ze mee bezig zijn. Ze doen maar wat en wij, de meer ervaren pokeraars, strijken daar onze winst mee op. We hebben zelfs een speciale bena-ming voor zulke slechte spelers, ze worden lachend donks genoemd. Er zijn speciale websites die ieders statistieken bijhouden, daarop kan je zien dat er spelers zijn die wel meer dan 50.000 euro in het rood staan. Waarom zij toch blijven spelen, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat ik graag eens met hen aan een pokertafel wil zitten.”

Stefens: “Zelf heb ik veel bijgeleerd door het lezen van boeken van bekende pokerspelers. Mensen die al heel wat hebben meegemaakt in het wereldje en hun bevindingen en strate-gieën hebben neergepend. Je moet gewoon voorzichtig leren spelen. Wat niet wil zeggen dat je met schrik aan de computer moet zit-ten. De juiste mix tussen lef en beredenering 

“ik wil pOeN scheppen” - jeremy stefeNs

floodliGhts  •  juni 2012  •  3130  •  juni 2012  •  floodliGhts

reportAGereportAGe

Op het internet vind je honderden, misschien wel duizenden, websites waarop je online kan pokeren. Verschillende van die sites ge-ven je, na een klein testje over je pokerken-nis, zelfs een kapitaal van 50 euro om te be-ginnen met pokeren. Vriendelijk, dat zeker, maar uiteraard verdienen de mensen achter die webstek per gespeeld pokerspelletje een klein procentje. Als je weet dat er enkele mil-joenen mensen dagelijks online pokeren, dan loopt dat klein procentje algauw op tot een fors bedrag van ettelijke miljoenen dollars. 

studies stOpgezetJeremy Stefens en Henk Spiessens zijn twee vrienden uit het Antwerpse. Samen pokeren ze bijna dagelijks online, en dit al ruim drie jaar. Gewapend met een vol pakje sigaretten, twee computerschermen en genoeg koffie om een olifant wakker te houden beginnen ze elke dag opnieuw aan hun pokersessie. Zo een sessie kan makkelijk vijf tot tien uur duren. Het tweetal speelt dan ook niet maar één spelletje, aan één tafel. Ze spelen gemid-deld tien games tegelijk, aan evenveel ver-schillende online pokertafels. 

Jeremy Stefens: “Vroeger pokerden we af en toe met wat vrienden. De bedragen die toen op de tafel lagen waren erg klein. We speel-den vaak voor niet meer dan een halve euro. 

Het ging vooral om het plezier en niet om het geld. Zo’n drie jaar geleden, tijdens een ver-velende examenperiode, ontdekte we samen de wondere wereld van het online-pokeren. Eerst speelde we freerolls, dat zijn spelle-tjes waarbij je geen eigen geld inzet, maar wanneer je hoog genoeg in het klassement eindigt deel je wel mee in de geldprijzen. Een vriend van me zei dat je bij een bepaalde website een startkapitaal van vijftig dollar kon krijgen, mits je slaagde voor een test. Aangezien we al redelijk wat van poker af-wisten, bleek die test geen enkel probleem. In de drie jaar dat ik online poker, heb ik al meer dan 10.000 euro verdiend. Allemaal op-gebouwd van die gratis 50 dollar.”

Henk Spiessens: “De website waarop we po-keren verdient een mooi procentje op al onze winst. Bekijk het als een drugsdealer die je een eerste gratis lijntje cocaïne geeft en daarna, wanneer je de smaak te pakken hebt, geld begint te vragen voor zijn spul. Eerst krijg je die gratis 50 euro, maar later betaal je die dubbel en dik terug door een deel van je winst af te staan. In de tijd dat ik online poker heb ik al zo’n 40.000 euro winst geboekt. Mijn studies heb ik stopgezet, ik verdien mijn geld met pokeren.”

Online-pokeren doe je quasi anoniem en zonder enige supervisie of begeleiding. De stap naar de verslaving is snel gezet. Je hoeft maar je laptop aan te zetten en je zit in een virtueel casino. Iedereen kent de typische gokverslavingen, maar aangezien online-po-keren een nieuw fenomeen is, lijken weinigen zich iets aan te trekken van de gevaren die erachter schuilgaan.

Spiessens: “In het begin was pokeren een leuk tijdverdrijf op vrijdagavond. Toen ik merkte dat je er serieus wat geld mee kon verdienen, leek het me wel leuk om wat mee te graaien terwijl ik mijn favoriete hobby uit-oefende. Vroeger was ik blij als ik elke maand 200 dollar won. Stilletjes aan merk je dat je nog meer kan gaan verdienen. Tegenwoordig 

is het een slechte maand als ik minder dan 2000 euro heb opgestreken.”

Stefens: “Er zijn periodes dat ik vijf dagen van de week speel, telkens sessies van on-geveer tien uur. Ik besef dat dit heel erg veel is. Maar, ik verdien er gewoonweg veel geld mee. In het begin ben ik een tijdje gestopt met spelen, omdat ik vond dat ik niet snel genoeg grote bedragen begon te verdienen. Uiteindelijk pikte ik de draad terug op en leerde ik in korte tijd veel bij over het spel. Sindsdien rolt het geld bijna systematisch binnen. Zowat mijn ganse kamer is ingericht met pokergeld en de vakantie met mijn vriendin betaal ik ook met wat ik online ver-dien. Ik zit in mijn laatste jaar Rechten op de universiteit en kan daarom niet constant spelen. Dat is goed zo, want anders zou het wel eens uit de hand kunnen lopen.”

kaNsberekeNiNgPokeren leer je niet op een-twee-drie. Het is een leerproces van lange adem, want er zit-ten heel wat ervaren spelers op het internet. Als je even niet oplet of laks speelt, gaan zij met je zuurverdiende centen aan de haal. Gelukkig zijn er verschillende hulpwebsites 

en kan je honderden boeken raadplegen, geschreven door de professionals uit het pokerwereldje. Daar wordt elke stap van het pokerproces in detail uitgelegd en krijg je raad om elke pokerhand juist uit te spelen.

Spiessens: “Er zijn heel wat spelers op het internet die geen idee hebben waar ze mee bezig zijn. Ze doen maar wat en wij, de meer ervaren pokeraars, strijken daar onze winst mee op. We hebben zelfs een speciale bena-ming voor zulke slechte spelers, ze worden lachend donks genoemd. Er zijn speciale websites die ieders statistieken bijhouden, daarop kan je zien dat er spelers zijn die wel meer dan 50.000 euro in het rood staan. Waarom zij toch blijven spelen, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat ik graag eens met hen aan een pokertafel wil zitten.”

Stefens: “Zelf heb ik veel bijgeleerd door het lezen van boeken van bekende pokerspelers. Mensen die al heel wat hebben meegemaakt in het wereldje en hun bevindingen en strate-gieën hebben neergepend. Je moet gewoon voorzichtig leren spelen. Wat niet wil zeggen dat je met schrik aan de computer moet zit-ten. De juiste mix tussen lef en beredenering 

“ik wil pOeN scheppen” - jeremy stefeNs

32  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  33

reportAGereportAGe

zullen je heel wat opleveren. Ik bekijk het spel ook vanuit de wetenschappelijke hoek. Het is een kansspel, dus met kansberekening kan je de risico’s zo klein mogelijk houden. Op die manier heb ik al heel wat tegenstan-ders verslagen.”

De overheid reageert traag op deze nieuwe hype en int nog steeds geen belastingen op het online-pokeren. Aangezien je op het in-ternet vrij gemakkelijk anoniem kan surfen en de beheerders van de websites goed weg-gestoken zitten, is het moeilijk voor de over-heid om te reguleren. Er gaan stemmen op dat het online-pokeren weldra aan banden zal worden gelegd en dat er binnenkort geen easy money meer verdiend kan worden. 

Spiessens: “Als je als kleine online-speler af en toe wat winst maakt, moet je je geen zorgen maken. De overheid zal je dan met rust laten. Win je elke maand enkele duizen-den euro’s, dan kan je een bezoekje van de belastingcontrole verwachten. Hoe meer je wint, hoe meer je zal moeten afgeven aan de staat. Moest het ooit zo ver komen dat ik er geen geld meer mee kan verdienen, dan zou ik toch niet stoppen met online-pokeren. Ik speel het spel zo ontzettend graag, dat ik zou 

blijven verder doen, ook al is het maar voor de fun.”

Stefens: “Het geldgewin is heel belangrijke factor voor mij en daarom zou ik hoogst-waarschijnlijk niet meer zoveel spelen als nu. Ik zou terug meer met kameraden spelen en me gewoon amuseren. Momenteel is poker een heel serieuze bezigheid, omdat ik er zoveel geld mee kan verdienen. Het vrolijke aspect van het spel is al een hele poos ver-dwenen. Ik wil poen scheppen.”

gevaarlijker daN alcOhOlDe wet omtrent het online gokken en po-keren is vrij vaag. Gelukkig brengt de kans-spelcommissie raad. Marjolein De Paepe, woordvoerster van de kansspelcommissie, stond ons graag te woord.

online-poker is een nieuwe hype. worden er belastingen geïnd op de winsten die spelers op het internet boeken?

Marjolein De Paepe: “Winst op kansspelen is belastingvrij in België, zowel reële als virtuele winsten. Als iemand zijn officieel beroep wil maken van gokken, dan moet hij 

uiteraard wel belastingen betalen op wat hij verdiend.”

op het internet is controle vaak erg moeilijk. hoe zorgen jullie ervoor dat de spelers niet over hun financiële limieten gaan?

De Paepe: “Sinds enkele maanden bestaat het SLL-systeem (Stop Loss Limit). De online-speler kan per uur nog maar 70 euro verliezen. Dat lijkt nog steeds heel veel, maar als je ziet hoeveel sommige mensen durven verspelen op een uurtje, dan is dit heel wat minder. Er bestaan uitzonderingen voor pro-fessionele spelers of men-sen met een groot kapitaal. Elke aanvraag omtrent een uitzondering van de speelli-miet wordt afzonderlijk on-derzocht en geëvalueerd.”

minderjarigen hebben makkelijk toegaan tot gokwebsites. bestaat er een beveiligingssys-teem om hen van zulke websites te houden?

De Paepe: “Officiële gok-websites weigeren automatisch spelers onder de 21 jaar. Gokkers moeten zich altijd eerst registeren. Als blijkt dat zij minderjarig zijn, wordt hen de toegang ontzegd. Fraude kan altijd voorkomen, maar we proberen het zoveel mogelijk uit te sluiten. We rekenen ook op het ouderlijk toezicht om minderja-rige gokkers tegen te gaan.”

in belgië mag je autorijden en alcohol drinken op je 18 jaar. waarom is gokken pas toegestaan vanaf je 21ste levensjaar?

De Paepe: “Gokken houdt een groter risico in dan autorijden en alcohol drinken. Jongeren hebben vaak nog geen realistisch wereld-beeld. Ze kunnen de impressie krijgen dat ze 

rijk kunnen worden zonder te werken, en zo de gevaren uit het oog verliezen. Om deze kwetsbare groep te informeren en te be-hoeden hebben we een preventiecampagne opgestart. Met deze campagne willen we op een speelse en leerrijke manier de jongeren wijzen op de risico’s van het online-gokken.”

is er kijk op de verslavingsgraad van het online-pokeren? hoe is de kansspelcommissie zinnens om online-verslaving tegen te gaan en de spelers te sensibiliseren?

De Paepe: “ Exacte cijfers bestaan niet, maar we gaan er vanuit dat 1 procent van de Belgische bevolking met een gok-verslaving kampt. Een zicht krijgen op de online-verslaving is nog moeilij-ker, omdat veel mensen anoniem surfen. We weten dat het erg moei-lijk is om een verslaving te bestrijden en daarom hebben we het Excluded Persons Information System gecreëerd. Dit zorgt ervoor dat spelers 

die voelen dat zij verslaafd zijn of met de grens ervan flirten, zichzelf de toegang tot casino’s en gokwebsites kunnen ontzeggen. Zij worden dan automatisch geweigerd en kunnen zo hun verslaving bevechten. Indien iemand zich wenst uit te schrijven uit het programma, dan kan dat. Elke aanvraag tot uitschrijving wordt de dag zelf nog bekeken en geëvalueerd. Sinds kort kunnen ook be-langhebbende derden, zoals partners of kin-deren, de uitsluiting van de probleemspeler aanvragen.” 

Meer info: www.gamingcommission.fgov.be

“het is eeN slechte maaNd als ik miNder DAn 2000 euro verDien” - henk spiesseNs “we rekeNeN

Op Ouderlijk tOezicht Om miNderjarigeN te behOedeN”

- MArJolein De paepe

Auteur(s): JAn BArtosik

Foto’s: JAn BArtosik

32  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  33

reportAGereportAGe

zullen je heel wat opleveren. Ik bekijk het spel ook vanuit de wetenschappelijke hoek. Het is een kansspel, dus met kansberekening kan je de risico’s zo klein mogelijk houden. Op die manier heb ik al heel wat tegenstan-ders verslagen.”

De overheid reageert traag op deze nieuwe hype en int nog steeds geen belastingen op het online-pokeren. Aangezien je op het in-ternet vrij gemakkelijk anoniem kan surfen en de beheerders van de websites goed weg-gestoken zitten, is het moeilijk voor de over-heid om te reguleren. Er gaan stemmen op dat het online-pokeren weldra aan banden zal worden gelegd en dat er binnenkort geen easy money meer verdiend kan worden. 

Spiessens: “Als je als kleine online-speler af en toe wat winst maakt, moet je je geen zorgen maken. De overheid zal je dan met rust laten. Win je elke maand enkele duizen-den euro’s, dan kan je een bezoekje van de belastingcontrole verwachten. Hoe meer je wint, hoe meer je zal moeten afgeven aan de staat. Moest het ooit zo ver komen dat ik er geen geld meer mee kan verdienen, dan zou ik toch niet stoppen met online-pokeren. Ik speel het spel zo ontzettend graag, dat ik zou 

blijven verder doen, ook al is het maar voor de fun.”

Stefens: “Het geldgewin is heel belangrijke factor voor mij en daarom zou ik hoogst-waarschijnlijk niet meer zoveel spelen als nu. Ik zou terug meer met kameraden spelen en me gewoon amuseren. Momenteel is poker een heel serieuze bezigheid, omdat ik er zoveel geld mee kan verdienen. Het vrolijke aspect van het spel is al een hele poos ver-dwenen. Ik wil poen scheppen.”

gevaarlijker daN alcOhOlDe wet omtrent het online gokken en po-keren is vrij vaag. Gelukkig brengt de kans-spelcommissie raad. Marjolein De Paepe, woordvoerster van de kansspelcommissie, stond ons graag te woord.

online-poker is een nieuwe hype. worden er belastingen geïnd op de winsten die spelers op het internet boeken?

Marjolein De Paepe: “Winst op kansspelen is belastingvrij in België, zowel reële als virtuele winsten. Als iemand zijn officieel beroep wil maken van gokken, dan moet hij 

uiteraard wel belastingen betalen op wat hij verdiend.”

op het internet is controle vaak erg moeilijk. hoe zorgen jullie ervoor dat de spelers niet over hun financiële limieten gaan?

De Paepe: “Sinds enkele maanden bestaat het SLL-systeem (Stop Loss Limit). De online-speler kan per uur nog maar 70 euro verliezen. Dat lijkt nog steeds heel veel, maar als je ziet hoeveel sommige mensen durven verspelen op een uurtje, dan is dit heel wat minder. Er bestaan uitzonderingen voor pro-fessionele spelers of men-sen met een groot kapitaal. Elke aanvraag omtrent een uitzondering van de speelli-miet wordt afzonderlijk on-derzocht en geëvalueerd.”

minderjarigen hebben makkelijk toegaan tot gokwebsites. bestaat er een beveiligingssys-teem om hen van zulke websites te houden?

De Paepe: “Officiële gok-websites weigeren automatisch spelers onder de 21 jaar. Gokkers moeten zich altijd eerst registeren. Als blijkt dat zij minderjarig zijn, wordt hen de toegang ontzegd. Fraude kan altijd voorkomen, maar we proberen het zoveel mogelijk uit te sluiten. We rekenen ook op het ouderlijk toezicht om minderja-rige gokkers tegen te gaan.”

in belgië mag je autorijden en alcohol drinken op je 18 jaar. waarom is gokken pas toegestaan vanaf je 21ste levensjaar?

De Paepe: “Gokken houdt een groter risico in dan autorijden en alcohol drinken. Jongeren hebben vaak nog geen realistisch wereld-beeld. Ze kunnen de impressie krijgen dat ze 

rijk kunnen worden zonder te werken, en zo de gevaren uit het oog verliezen. Om deze kwetsbare groep te informeren en te be-hoeden hebben we een preventiecampagne opgestart. Met deze campagne willen we op een speelse en leerrijke manier de jongeren wijzen op de risico’s van het online-gokken.”

is er kijk op de verslavingsgraad van het online-pokeren? hoe is de kansspelcommissie zinnens om online-verslaving tegen te gaan en de spelers te sensibiliseren?

De Paepe: “ Exacte cijfers bestaan niet, maar we gaan er vanuit dat 1 procent van de Belgische bevolking met een gok-verslaving kampt. Een zicht krijgen op de online-verslaving is nog moeilij-ker, omdat veel mensen anoniem surfen. We weten dat het erg moei-lijk is om een verslaving te bestrijden en daarom hebben we het Excluded Persons Information System gecreëerd. Dit zorgt ervoor dat spelers 

die voelen dat zij verslaafd zijn of met de grens ervan flirten, zichzelf de toegang tot casino’s en gokwebsites kunnen ontzeggen. Zij worden dan automatisch geweigerd en kunnen zo hun verslaving bevechten. Indien iemand zich wenst uit te schrijven uit het programma, dan kan dat. Elke aanvraag tot uitschrijving wordt de dag zelf nog bekeken en geëvalueerd. Sinds kort kunnen ook be-langhebbende derden, zoals partners of kin-deren, de uitsluiting van de probleemspeler aanvragen.” 

Meer info: www.gamingcommission.fgov.be

“het is eeN slechte maaNd als ik miNder DAn 2000 euro verDien” - henk spiesseNs “we rekeNeN

Op Ouderlijk tOezicht Om miNderjarigeN te behOedeN”

- MArJolein De paepe

Auteur(s): JAn BArtosik

Foto’s: JAn BArtosik

34  •  juni 2012  •  floodliGhts

RepoRtage (kaDeRstuk)

• stressresisteNtSpeel nooit met geld dat je niet kan of mag verliezen. Het zal de stressfactor verhogen en je zo misschien foute be-slissingen laten nemen.

• bewust blijveNHou je emoties onder controle. Speel nooit in een slechte gemoedstoestand. Blijf als je een spelletje begint te ver-liezen toch beredeneerde beslissingen nemen. 

• wees kritischMaak notities en bekijk, als je online speelt, na het spel enkele belangrijke momenten terug. Zo krijg je een goed zicht op hoe je speelde en wat je nog kan verbeteren. Het spel evolueert constant en er komen steeds nieuwe spe-lers bij. Leer bij en pas je aan aan de situatie. 

• staleN zeNuweNNiet bang zijn als je speelt. Heb steeds de drang om geld te winnen en niet om je verlies te beperken.

• heb geduld Zoals bij elke sport moet je veel oefenen om goed te wor-den. Soms lukt iets niet meteen, maar hou vol en je zal beloond worden. 

• keN je greNzeNVerlies het gevaar voor verslaving nooit uit het oog. Hou je aan je limiet. Geld groeit niet aan de boom.

6 tips om een goede (online) pokerspeler te worden

Auteur(s): JAn BArtosik

inFogrAphic: JAn BArtosik

Wil  je  meer  weten  over  kansspelen,  scan dan  deze  QR-code  met  je  smartphone.

34  •  juni 2012  •  floodliGhts

RepoRtage (kaDeRstuk)

• stressresisteNtSpeel nooit met geld dat je niet kan of mag verliezen. Het zal de stressfactor verhogen en je zo misschien foute be-slissingen laten nemen.

• bewust blijveNHou je emoties onder controle. Speel nooit in een slechte gemoedstoestand. Blijf als je een spelletje begint te ver-liezen toch beredeneerde beslissingen nemen. 

• wees kritischMaak notities en bekijk, als je online speelt, na het spel enkele belangrijke momenten terug. Zo krijg je een goed zicht op hoe je speelde en wat je nog kan verbeteren. Het spel evolueert constant en er komen steeds nieuwe spe-lers bij. Leer bij en pas je aan aan de situatie. 

• staleN zeNuweNNiet bang zijn als je speelt. Heb steeds de drang om geld te winnen en niet om je verlies te beperken.

• heb geduld Zoals bij elke sport moet je veel oefenen om goed te wor-den. Soms lukt iets niet meteen, maar hou vol en je zal beloond worden. 

• keN je greNzeNVerlies het gevaar voor verslaving nooit uit het oog. Hou je aan je limiet. Geld groeit niet aan de boom.

6 tips om een goede (online) pokerspeler te worden

Auteur(s): JAn BArtosik

inFogrAphic: JAn BArtosik

Wil  je  meer  weten  over  kansspelen,  scan dan  deze  QR-code  met  je  smartphone.

reportAGe

de Balaton rond in op 28 april 2012 toerde ik, met een fietskonvooi van zeven man, rond het grootste meer van cen-traal-europa. met dit reisverslag wil ik een beschrijving geven van hoe deze expeditie verliep.

drie dagen

reportAGe

de Balaton rond in op 28 april 2012 toerde ik, met een fietskonvooi van zeven man, rond het grootste meer van cen-traal-europa. met dit reisverslag wil ik een beschrijving geven van hoe deze expeditie verliep.

drie dagen

38  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  39

reportAGereportAGe

BAlAtonAlMáDi – FonYóDZomers weer, azuurblauw water en adem-benemende landschappen vullen het pa-norama. Je zou haast denken dat je aan de Middellandse-Zee bent. In het Noorden rijst een laaggebergte uit het water, bedekt met wijngaarden. In het Zuiden ligt het platte-land, kilometers aan vlakte die tot aan de ho-rizon strekt. Dit is de Balaton, het toeristisch hartje van Hongarije. Tien jaar al trekken wielerfanaten naar deze streek op zoek naar avontuur en uitdaging.

We vertrekken vanuit Balatonalmádi. Er zijn verschillende vertrekpunten mogelijk, maar in ons geval begint de reis hier in dit dorp.

De eerste 20 kilometer van deze route zijn zeer gevaarlijk. Niet alleen moeten we vaak over straat-en spoorwegen rijden, maar het wegdek is ook erbarmelijk slecht. Barsten, kuilen en bulten in het asfalt zullen ervoor zorgen dat we niet sneller dan 15 km/u kun-nen rijden. Bovendien is de weg zeer smal. Dit stuk is zeer moeilijk met een gewone fiets, er zijn onderweg enkele stevige beklim-mingen. Een mountainbike geraakt hier nog wel boven.

Zodra we de beklimming gemaakt hebben, worden we beloond met een panoramisch zicht over de kleine kom van het meer. Deze plek heet Balatonaliga, een klein dorpje deels aan de voet van een steile berg. 

De wegkwaliteit wordt bij het afdalen beter, want we rijden hier op straat. Op deze baan kunnen we naar hartenlust op de hoogste versnelling trappen. wel moeten we vertra-gen zodra we de bebouwde kom van Siófok binnen rijden, de route loopt namelijk door een uitgaansbuurt. Het is hier druk tijdens het hoogseizoen vanwege het strand en de vele restaurants. De plek is bekend omdat ze gelegen is in de smalle watergang tussen de kleine en grote kom. Bovendien wordt Siófok aanzien als de hoofdstad van de Balaton-regio. Op een zonnige dag kunnen we van op het strand heel het meer zien. Het geeft ons het gevoel dat we in Barcelona aan een lage dijk staat: hemelsblauw water, boten die 

dichtbij langs varen en het warme gevoel van vakantie.

Navigatie wordt vanaf nu lastiger. De groen-gele verkeersborden die de Balaton-tour aanduiden duiken minder vaak op. Geluk-kig is het grootste deel van de weg gewoon rechtdoor. Veel is hier niet te zien. Langs één zijde zien we enkel de spoorweg, aan de an-dere kant enkel huizen. Ook nu rijden we nog altijd op de gewone weg tot in Fonyód, zo’n 65 kilometer van het startpunt. Een pluspunt aan deze buurt is het overgrote aanbod aan campings en hotels. Hier rusten wij dan ook uit voor de volgende dag.

38  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  39

reportAGereportAGe

BAlAtonAlMáDi – FonYóDZomers weer, azuurblauw water en adem-benemende landschappen vullen het pa-norama. Je zou haast denken dat je aan de Middellandse-Zee bent. In het Noorden rijst een laaggebergte uit het water, bedekt met wijngaarden. In het Zuiden ligt het platte-land, kilometers aan vlakte die tot aan de ho-rizon strekt. Dit is de Balaton, het toeristisch hartje van Hongarije. Tien jaar al trekken wielerfanaten naar deze streek op zoek naar avontuur en uitdaging.

We vertrekken vanuit Balatonalmádi. Er zijn verschillende vertrekpunten mogelijk, maar in ons geval begint de reis hier in dit dorp.

De eerste 20 kilometer van deze route zijn zeer gevaarlijk. Niet alleen moeten we vaak over straat-en spoorwegen rijden, maar het wegdek is ook erbarmelijk slecht. Barsten, kuilen en bulten in het asfalt zullen ervoor zorgen dat we niet sneller dan 15 km/u kun-nen rijden. Bovendien is de weg zeer smal. Dit stuk is zeer moeilijk met een gewone fiets, er zijn onderweg enkele stevige beklim-mingen. Een mountainbike geraakt hier nog wel boven.

Zodra we de beklimming gemaakt hebben, worden we beloond met een panoramisch zicht over de kleine kom van het meer. Deze plek heet Balatonaliga, een klein dorpje deels aan de voet van een steile berg. 

De wegkwaliteit wordt bij het afdalen beter, want we rijden hier op straat. Op deze baan kunnen we naar hartenlust op de hoogste versnelling trappen. wel moeten we vertra-gen zodra we de bebouwde kom van Siófok binnen rijden, de route loopt namelijk door een uitgaansbuurt. Het is hier druk tijdens het hoogseizoen vanwege het strand en de vele restaurants. De plek is bekend omdat ze gelegen is in de smalle watergang tussen de kleine en grote kom. Bovendien wordt Siófok aanzien als de hoofdstad van de Balaton-regio. Op een zonnige dag kunnen we van op het strand heel het meer zien. Het geeft ons het gevoel dat we in Barcelona aan een lage dijk staat: hemelsblauw water, boten die 

dichtbij langs varen en het warme gevoel van vakantie.

Navigatie wordt vanaf nu lastiger. De groen-gele verkeersborden die de Balaton-tour aanduiden duiken minder vaak op. Geluk-kig is het grootste deel van de weg gewoon rechtdoor. Veel is hier niet te zien. Langs één zijde zien we enkel de spoorweg, aan de an-dere kant enkel huizen. Ook nu rijden we nog altijd op de gewone weg tot in Fonyód, zo’n 65 kilometer van het startpunt. Een pluspunt aan deze buurt is het overgrote aanbod aan campings en hotels. Hier rusten wij dan ook uit voor de volgende dag.

40  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  41

reportAGereportAGe

FonYóD-BADAcsonYBij dit traject hebben we vaak de neiging om op de weg te rijden, alhoewel het in sommige buurten duidelijk verboden is. Fietspaden zijn hier ook smal – toch noch beter asfalt dan in Balatonalmádi – en worden zelfs door voetgangers gebruikt. Het is hier niet zoals in de Benelux waar fietsers een aparte rijstrook naast het voetpad krijgen. Om ongelukken te vermijden is er in bepaalde woonwijken een snelheidsbeperking van 10 km/u voor fietsers.

Vanuit Fonyód rijden we 35 kilometer langs de spoorweg op een platte baan. Ook hier valt er zeer weinig te zien van het meer of van de natuur. Wees gerust, er zijn enkele zeer kleurrijke woonwijken die wij passeren. Dit zijn zowat de chique buurten waar elke villa een prachtige voortuin heeft en zelden auto’s rijden. 

In Berény moeten we even onze snelheid serieus beperken, Nadien rijden we via een 

jaagpad door de rietvelden van het Balaton-meer. Het verkeer zal ons hier niet storen, wel is dit een stuk waar je vaak de spoorweg moet oversteken. Anders is dit het veiligste traject.

Keszthely is een zeer mooie stad op een heuvel. Binnen geraken in het centrum is niet al te makkelijk. Ook zit je weer tussen de auto’s. Als stad is Keszthely niet zo groot, maar wel rijk aan monumentale bouwwerken en romantische kleine steegjes.Ons advies is om hier even rond te fietsen voor je weer de route volgt. Wij vinden hier trouwens mak-kelijk de weg terug.

Zodra we het centrum verlaten, komen we op één van de drukste fietspaden van de regio terecht. Bovendien is de weg nog maar zelden vlak en moeten wij vaak naar een lage versnelling schakelen. Op dit traject is het opletten voor tegenliggers, vaak verschijnen ze slechts enkele meters voor we de top van een heuvel hebben bereikt.

Onderweg passeren we Szigliget, een fort-kerk uit de twaalfde eeuw. Oorspronkelijk was dit een eiland op de Balaton, maar werd in 1822 verbonden met het vasteland. Het fort is al van ver zichtbaar, omdat het ge-legen is op een hoogte van 239 meter. Hier hebben we de keuze om de hoofdbaan te volgen of rondom het fort te gaan (al klim-mend). Wij kiezen voor het tweede met het gevold dat het asfalt slechter wordt en we weer op straat rijden. wel krijgen we een mooi zicht over het water.

Op het einde van de dag komen wij aan in Badacsony. De streek is gekend voor zijn halfzoete witte wijnen. Net als Siófok is dit een leuke uitgaansbuurt, alleen is deze aan de voet van een berg. Restaurants, cafés, wijnwinkels en souvenirkraampjes vullen het straatbeeld. Hogerop liggen trouwens de wijngaarden waar je een prachtig panorama hebt van de grote kom. Omhoog gaan met de fiets is niet onmogelijk, maar we krijgen het wel zwaar te verduren met een kilometer lange helling van dertien procent. Begin hier niet aan zonder voorbereiding.

Op de tweede dag hebben wij een afstand afgelegd van 95 kilometer. In totaal zitten we dus al aan 160 kilometer.

tihaNy

De laatste 70 kilometer - de derde dag -  van de Balaton-tour zijn waarschijnlijk de mooi-ste, maar ook de hardste.

Het schiereiland is het toeristisch centrum van de Balaton. De beklimmingen kunnen hier echt uitputtend worden. Sinds Badacso-ny hebben we al enkele heuvels beklommen, maar nabij Tihany lijken ze voor eeuwig door te blijven gaan.We steken een paar extra flessen water en energierepen weg, dit deel van de route hebben we duidelijk onder-schat.

De kerk van Tihany ligt op het hoogste punt van de berg en is een monument van de Oostenrijks-Hongaarse geschiedenis. Het is hier dat de laatste Habsburgse keizer, Charles I, voor een korte tijd gevangen werd gehouden.

Naar boven gaan met de fiets is geen onder-deel van de tour, toch is het zeker de moeite waard. Mocht je net als wij de beklimming van Badacsonytomaj aangedurfd hebben, dan stelt deze niet veel meer voor. Anders, is dit waarschijnlijk de steilste klim die je zult maken.

40  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  41

reportAGereportAGe

FonYóD-BADAcsonYBij dit traject hebben we vaak de neiging om op de weg te rijden, alhoewel het in sommige buurten duidelijk verboden is. Fietspaden zijn hier ook smal – toch noch beter asfalt dan in Balatonalmádi – en worden zelfs door voetgangers gebruikt. Het is hier niet zoals in de Benelux waar fietsers een aparte rijstrook naast het voetpad krijgen. Om ongelukken te vermijden is er in bepaalde woonwijken een snelheidsbeperking van 10 km/u voor fietsers.

Vanuit Fonyód rijden we 35 kilometer langs de spoorweg op een platte baan. Ook hier valt er zeer weinig te zien van het meer of van de natuur. Wees gerust, er zijn enkele zeer kleurrijke woonwijken die wij passeren. Dit zijn zowat de chique buurten waar elke villa een prachtige voortuin heeft en zelden auto’s rijden. 

In Berény moeten we even onze snelheid serieus beperken, Nadien rijden we via een 

jaagpad door de rietvelden van het Balaton-meer. Het verkeer zal ons hier niet storen, wel is dit een stuk waar je vaak de spoorweg moet oversteken. Anders is dit het veiligste traject.

Keszthely is een zeer mooie stad op een heuvel. Binnen geraken in het centrum is niet al te makkelijk. Ook zit je weer tussen de auto’s. Als stad is Keszthely niet zo groot, maar wel rijk aan monumentale bouwwerken en romantische kleine steegjes.Ons advies is om hier even rond te fietsen voor je weer de route volgt. Wij vinden hier trouwens mak-kelijk de weg terug.

Zodra we het centrum verlaten, komen we op één van de drukste fietspaden van de regio terecht. Bovendien is de weg nog maar zelden vlak en moeten wij vaak naar een lage versnelling schakelen. Op dit traject is het opletten voor tegenliggers, vaak verschijnen ze slechts enkele meters voor we de top van een heuvel hebben bereikt.

Onderweg passeren we Szigliget, een fort-kerk uit de twaalfde eeuw. Oorspronkelijk was dit een eiland op de Balaton, maar werd in 1822 verbonden met het vasteland. Het fort is al van ver zichtbaar, omdat het ge-legen is op een hoogte van 239 meter. Hier hebben we de keuze om de hoofdbaan te volgen of rondom het fort te gaan (al klim-mend). Wij kiezen voor het tweede met het gevold dat het asfalt slechter wordt en we weer op straat rijden. wel krijgen we een mooi zicht over het water.

Op het einde van de dag komen wij aan in Badacsony. De streek is gekend voor zijn halfzoete witte wijnen. Net als Siófok is dit een leuke uitgaansbuurt, alleen is deze aan de voet van een berg. Restaurants, cafés, wijnwinkels en souvenirkraampjes vullen het straatbeeld. Hogerop liggen trouwens de wijngaarden waar je een prachtig panorama hebt van de grote kom. Omhoog gaan met de fiets is niet onmogelijk, maar we krijgen het wel zwaar te verduren met een kilometer lange helling van dertien procent. Begin hier niet aan zonder voorbereiding.

Op de tweede dag hebben wij een afstand afgelegd van 95 kilometer. In totaal zitten we dus al aan 160 kilometer.

tihaNy

De laatste 70 kilometer - de derde dag -  van de Balaton-tour zijn waarschijnlijk de mooi-ste, maar ook de hardste.

Het schiereiland is het toeristisch centrum van de Balaton. De beklimmingen kunnen hier echt uitputtend worden. Sinds Badacso-ny hebben we al enkele heuvels beklommen, maar nabij Tihany lijken ze voor eeuwig door te blijven gaan.We steken een paar extra flessen water en energierepen weg, dit deel van de route hebben we duidelijk onder-schat.

De kerk van Tihany ligt op het hoogste punt van de berg en is een monument van de Oostenrijks-Hongaarse geschiedenis. Het is hier dat de laatste Habsburgse keizer, Charles I, voor een korte tijd gevangen werd gehouden.

Naar boven gaan met de fiets is geen onder-deel van de tour, toch is het zeker de moeite waard. Mocht je net als wij de beklimming van Badacsonytomaj aangedurfd hebben, dan stelt deze niet veel meer voor. Anders, is dit waarschijnlijk de steilste klim die je zult maken.

42  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  43

reportAGereportAGe

Auteur(s): péter sMets

Foto’s: péter sMets

wie NOOit de kerk vaN tihaNy heeft bezOcht, is OOk NOOit echt Naar de BAlAton geWeest.

tihAnY-BAlAtonAlMáDiVan bovenaf naar beneden rijden kan een bron van vermaak zijn: we fietsen weer op de gewone weg in kronkelende bochten naar beneden. Wij zijn zeer voorzichtig want de route gaat over een hoofdbaan.  Al slalom-mend dalen we af. De ene keer zien we het meer de andere keer de berg kunnen zien waar we een paar seconden eerder zijn ver-trokken.

Zodra we beneden aankomen staan we aan de voet van de berg, vlak aan het water. Aan de linkerkant van de straat loopt een fietspad. Dit is al veel breder en blijkt best goed onderhouden te zijn. Er zijn ook meer mensen op deze fietsweg. Dit komt omdat we het centrum van  Balatonfüred naderen. De meest luxueuze, duurste en grootste badplaats van het Balaton-meer. Het is haast 

onmogelijk om door die drukte te geraken zonder af te stappen.

Buiten deze overvolle badstad, is het fiets-pad weer in zeer slechte staat. Zelfs de gewone weg ligt vol met diepe kuilen. Het is slechts 15 kilometer tot we weer in Balaton-almádi arriveren. Hier is onze reis begonnen en eindigt ze ook. In drie dagen hebben wij, met een groep van zeven man, in totaal 220 kilometer afgelegd op de fiets. 

De tocht is niet altijd even makkelijk en we hebben zeker onze conditie aangescherpt. We rijden altijd op asfalt, maar het wegdek is niet altijd even goed onderhouden. voor al onze inspanningen worden we wel getrak-teerd op de pracht van de Balaton.

42  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  43

reportAGereportAGe

Auteur(s): péter sMets

Foto’s: péter sMets

wie NOOit de kerk vaN tihaNy heeft bezOcht, is OOk NOOit echt Naar de BAlAton geWeest.

tihAnY-BAlAtonAlMáDiVan bovenaf naar beneden rijden kan een bron van vermaak zijn: we fietsen weer op de gewone weg in kronkelende bochten naar beneden. Wij zijn zeer voorzichtig want de route gaat over een hoofdbaan.  Al slalom-mend dalen we af. De ene keer zien we het meer de andere keer de berg kunnen zien waar we een paar seconden eerder zijn ver-trokken.

Zodra we beneden aankomen staan we aan de voet van de berg, vlak aan het water. Aan de linkerkant van de straat loopt een fietspad. Dit is al veel breder en blijkt best goed onderhouden te zijn. Er zijn ook meer mensen op deze fietsweg. Dit komt omdat we het centrum van  Balatonfüred naderen. De meest luxueuze, duurste en grootste badplaats van het Balaton-meer. Het is haast 

onmogelijk om door die drukte te geraken zonder af te stappen.

Buiten deze overvolle badstad, is het fiets-pad weer in zeer slechte staat. Zelfs de gewone weg ligt vol met diepe kuilen. Het is slechts 15 kilometer tot we weer in Balaton-almádi arriveren. Hier is onze reis begonnen en eindigt ze ook. In drie dagen hebben wij, met een groep van zeven man, in totaal 220 kilometer afgelegd op de fiets. 

De tocht is niet altijd even makkelijk en we hebben zeker onze conditie aangescherpt. We rijden altijd op asfalt, maar het wegdek is niet altijd even goed onderhouden. voor al onze inspanningen worden we wel getrak-teerd op de pracht van de Balaton.

44  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  45

RepoRtage (kaDeRstuk)RepoRtage (kaDeRstuk)

25 percent meer deelnemers aan Balaton Bringamánia

tegen de avond hier weer aan. De kleine ronde begint om tien uur en is een veel kortere reis met een afstand van slechts 85 km. Er nemen twee groepen deel aan de kleine ronde. Er is een “sportieve” en een “comfortabele” tour. Het verschil ligt hier in het tempo en het wel of niet hou-den van pauzes.

pOsitieve grOeiDit jaar namen 900 fietsers deel aan het groot traject, terwijl er slechts 500 mensen voor de kleine trip kozen.  Ik vind Balaton BringaMánia dan ook een enorm succes. Ten opzichte van het voorgaande jaar is er een toename van 25 percent in het aantal deelnemers. Rekening houdend met de huidige economische situatie in Hongarije, is dit heel positief. Hoe? Omdat mensen twee keer nadenken over wat ze met hun geld doen. Mensen moeten voor ons enkel de deelnamekosten - 10 euro per persoon- betalen en genieten heel de dag van de omgeving.

de tOekOmstIn de afgelopen tien jaar zijn veranderingen merkbaar, zo zien we veel meer wielrenners op straat dan vroeger. De  fietscultuur is ook al geëvolueerd, nu gaat men ook met de fiets naar het werk. Fietsers houden trouwens meer rekening met de regels op de wegen en proberen te rei-zen met een goed uitgeruste fiets. Ik denk dat in de Balaton-regio toch nog heel wat te verbeteren heeft. Om  fietsen veilig en aantrekkelijk te maken voor toeristen moet je in eerste instantie een goed fietspad hebben. Fietsen in Hongarije is sinds 2001 ook een politiek thema: de infrastructuur moet aangepast worden, maar er is geen geld voor.

Ik ben Károly Eisenkrammer, Hongaars kampioen wiel-rennen op platte baan en bergetappe. Ik heb ook nog deelgenomen aan de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona en ondertussen al dertig jaar actief in de wie-lersport. Voor een tijd was ik voorzitter van de Hongaarse wielerbond. Momenteel ben ik manager bijVuelta Sports Hungary. Dit bedrijf organiseert ondermeer de Ronde van Hongarije. Meer dan tien jaar werkt Vuelta samen met het Round Lake Team aan de fietstocht rond het Balatonmeer. 95% van de Balaton-fietsroute is op het fietspad of fietsvrien-delijke wegen. Soms is het wel wat smal, maar meestal zijn het comfortabele wegen. Wel zijn wij genoodzaakt om een kort stukje op snelweg 71 te rijden.

vueltaVuelta Sport is sinds  2010 betrokken bij de organisatie van Bringamánia, een fietstrip rond het meer. Wij probe-ren het evenement steeds weer aantrekkelijk te maken. De grote ronde is ongeveer 210-km, start van Balaton-földvár om zes uur ‘s ochtends en de deelnemers komen 

Auteur & vertAler: péter sMets

Foto: péter sMets

6 must-have onderdelen voor mountainbikes

• veriNg iN de vOrkEen mountainbike wordt tegenwoordig nooit zonder vering gemaakt. Je hebt keuze tussen een hydraulische- , lucht- of springvering. Welke je verkiest hangt van jouw budget af. Zorg er gewoon voor dat je een “schokdem-per” hebt in de vork van je fiets.

• blijf gehydrateerdeen bidon en bidonhouder moeten aanwezig zijn bij lange trips. neem er eentje van 750 ml zodat je voldoende drank kan meenemen.

• kijk je fiets Navoordat je erop uit trekt, kijk je best of de remmen wer-ken en of de ketting goed gesmeerd is. Remblokken kun-nen ook vrij rap slijten. Kijk ook steeds de banden na of ze niet lek zijn.

• schwalbeEr zijn twee soorten ventielen voor een fiets: Schwalbe en Continental. Het voordeel aan Schwalbe is de robuuste kop. Het echte ventieltje wordt hier omringd door een cilinder die het tegen vuil en schade beschermt. Met een mountainbike ben je sowieso meer geneigd om door ruw terein te rijden.

• stevige baNdeNEen sterk ventiel is niet alles, de banden moeten breed en geribbeld genoeg zijn om schokken te dempen. De om-trek van de buitenband hoort standaard 26 inch te zijn. Qua breedte kunnen ze sterk variëren omdat elk wiel voor een specifieke dikte is gemaakt. Zorg bij aankoop dat het wiel minimaal een band van 2 inch ondersteunt.

• versNelliNgeNDit is zeer belangrijk voor mountainbike-routes. Als je niet laag genoeg kan schakelen kom je niet in één keer boven. Wil je een goede fiets, neem dan eentje die mini-maal  21 versnellingen (ook gekend als drie maal zeven versnellingen) heeft.

Auteur(s): péter sMets

inFogrAphic: péter sMets

44  •  juni 2012  •  floodliGhts floodliGhts  •  juni 2012  •  45

RepoRtage (kaDeRstuk)RepoRtage (kaDeRstuk)

25 percent meer deelnemers aan Balaton Bringamánia

tegen de avond hier weer aan. De kleine ronde begint om tien uur en is een veel kortere reis met een afstand van slechts 85 km. Er nemen twee groepen deel aan de kleine ronde. Er is een “sportieve” en een “comfortabele” tour. Het verschil ligt hier in het tempo en het wel of niet hou-den van pauzes.

pOsitieve grOeiDit jaar namen 900 fietsers deel aan het groot traject, terwijl er slechts 500 mensen voor de kleine trip kozen.  Ik vind Balaton BringaMánia dan ook een enorm succes. Ten opzichte van het voorgaande jaar is er een toename van 25 percent in het aantal deelnemers. Rekening houdend met de huidige economische situatie in Hongarije, is dit heel positief. Hoe? Omdat mensen twee keer nadenken over wat ze met hun geld doen. Mensen moeten voor ons enkel de deelnamekosten - 10 euro per persoon- betalen en genieten heel de dag van de omgeving.

de tOekOmstIn de afgelopen tien jaar zijn veranderingen merkbaar, zo zien we veel meer wielrenners op straat dan vroeger. De  fietscultuur is ook al geëvolueerd, nu gaat men ook met de fiets naar het werk. Fietsers houden trouwens meer rekening met de regels op de wegen en proberen te rei-zen met een goed uitgeruste fiets. Ik denk dat in de Balaton-regio toch nog heel wat te verbeteren heeft. Om  fietsen veilig en aantrekkelijk te maken voor toeristen moet je in eerste instantie een goed fietspad hebben. Fietsen in Hongarije is sinds 2001 ook een politiek thema: de infrastructuur moet aangepast worden, maar er is geen geld voor.

Ik ben Károly Eisenkrammer, Hongaars kampioen wiel-rennen op platte baan en bergetappe. Ik heb ook nog deelgenomen aan de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona en ondertussen al dertig jaar actief in de wie-lersport. Voor een tijd was ik voorzitter van de Hongaarse wielerbond. Momenteel ben ik manager bijVuelta Sports Hungary. Dit bedrijf organiseert ondermeer de Ronde van Hongarije. Meer dan tien jaar werkt Vuelta samen met het Round Lake Team aan de fietstocht rond het Balatonmeer. 95% van de Balaton-fietsroute is op het fietspad of fietsvrien-delijke wegen. Soms is het wel wat smal, maar meestal zijn het comfortabele wegen. Wel zijn wij genoodzaakt om een kort stukje op snelweg 71 te rijden.

vueltaVuelta Sport is sinds  2010 betrokken bij de organisatie van Bringamánia, een fietstrip rond het meer. Wij probe-ren het evenement steeds weer aantrekkelijk te maken. De grote ronde is ongeveer 210-km, start van Balaton-földvár om zes uur ‘s ochtends en de deelnemers komen 

Auteur & vertAler: péter sMets

Foto: péter sMets

6 must-have onderdelen voor mountainbikes

• veriNg iN de vOrkEen mountainbike wordt tegenwoordig nooit zonder vering gemaakt. Je hebt keuze tussen een hydraulische- , lucht- of springvering. Welke je verkiest hangt van jouw budget af. Zorg er gewoon voor dat je een “schokdem-per” hebt in de vork van je fiets.

• blijf gehydrateerdeen bidon en bidonhouder moeten aanwezig zijn bij lange trips. neem er eentje van 750 ml zodat je voldoende drank kan meenemen.

• kijk je fiets Navoordat je erop uit trekt, kijk je best of de remmen wer-ken en of de ketting goed gesmeerd is. Remblokken kun-nen ook vrij rap slijten. Kijk ook steeds de banden na of ze niet lek zijn.

• schwalbeEr zijn twee soorten ventielen voor een fiets: Schwalbe en Continental. Het voordeel aan Schwalbe is de robuuste kop. Het echte ventieltje wordt hier omringd door een cilinder die het tegen vuil en schade beschermt. Met een mountainbike ben je sowieso meer geneigd om door ruw terein te rijden.

• stevige baNdeNEen sterk ventiel is niet alles, de banden moeten breed en geribbeld genoeg zijn om schokken te dempen. De om-trek van de buitenband hoort standaard 26 inch te zijn. Qua breedte kunnen ze sterk variëren omdat elk wiel voor een specifieke dikte is gemaakt. Zorg bij aankoop dat het wiel minimaal een band van 2 inch ondersteunt.

• versNelliNgeNDit is zeer belangrijk voor mountainbike-routes. Als je niet laag genoeg kan schakelen kom je niet in één keer boven. Wil je een goede fiets, neem dan eentje die mini-maal  21 versnellingen (ook gekend als drie maal zeven versnellingen) heeft.

Auteur(s): péter sMets

inFogrAphic: péter sMets

Met dank aansV tAsmAniA berlindetlef wildedAVor krcZnAricwArriors mechelenludGens sAribekjAneVA smetsVusumuZi prince nyonifrAnk VAn lAekejAn meesbeerschot b.A.c.károly eisenkrAmmerVueltA sports hunGAryluc smetsGAbor wAchterAtillA iGnAcZGerGely VAsZliknorbert lenGyelisZtVán cipójeremy stefenshenk spiessensmArjolein de pAepewAyAw moVementsAlim benAAdjouyoussef bouboutdAphne Gortkornel krZysZtonAZub bikesswinnen printinG n.V.louisA cheVAlierjill smeyers

Met dank aansV tAsmAniA berlindetlef wildedAVor krcZnAricwArriors mechelenludGens sAribekjAneVA smetsVusumuZi prince nyonifrAnk VAn lAekejAn meesbeerschot b.A.c.károly eisenkrAmmerVueltA sports hunGAryluc smetsGAbor wAchterAtillA iGnAcZGerGely VAsZliknorbert lenGyelisZtVán cipójeremy stefenshenk spiessensmArjolein de pAepewAyAw moVementsAlim benAAdjouyoussef bouboutdAphne Gortkornel krZysZtonAZub bikesswinnen printinG n.V.louisA cheVAlierjill smeyers

visit us At:WWW.FlooDlights.Be

lessius mecheleN

campus de ham

2800 Mechelen

rAghenoplein 21Bis

tel: +32 15 36 91 50

FAx: +32 15 36 91 59

FolloW us At:WWW.FAceBook.coM/FlooDlightsMAgAzine