De elektrochemische cel is een bron van elektrische energie die gebaseerd is op redoxreacties. Normaal gesproken, vindt een redoxreactie plaats in een oplossing van een oxidator en een reductor. De reactie op zich is niet zo belangrijk om te begrijpen, het gaat erom dat er bij deze reactie overdacht van elektronen plaatsvindt.

De elektrochemische cel is eigenlijk een opstelling die het mogelijk maakt de stroom tussen beide stoffen te gebruiken. Een elektrochemische cel bestaat namelijk uit twee halfcellen. In de ene bevindt zich de oxidator, in de ander de reductor. De halfcel die de reductor bevat is de negatieve elektrode, de halfcel met de oxidator de positieve elektrode. Beide halfcellen worden verbonden door middel van een zoutbrug, membraan of poreuze wand. Deze zorgt ervoor dat er geen ladingsverschil ontstaat binnen de cel. Ook loopt er een stroomdraad tussen beide halfcellen, de elektronen die bij de reacties worden uitgewisseld lopen hier doorheen, zo ontstaat er elektrische stroom[1].

Dit is het basisprincipe van de elektrochemische cel. Hij zal echter niet in deze vorm in een auto worden aangetroffen, maar in de vorm van een batterij. Een batterij is een verzameling van één of meerdere elektrochemische cellen[2].

[1] http://www.havovwo.nl/vwo/vsk/bestanden/pwsskna1.pdf [2] http://nl.wikipedia.org/wiki/Batterij_%28elektrisch%29