en dede

blauwe

een waar gebeurd sprookje

Bart Van Hulle

reigerbomen

Er was eens een tijd waarin niet alleen de dieren, maar ook de bomen nog spraken. Op een dag stond het Grote Maldegemse bos op stelten. De bomen lagen met elkaar hopeloos overhoop over een onderwerp dat hen allemaal heel nauw aan de bast lag: kleuren. Sommigen waren met elkaar al op de vuist gegaan en er waren al enkele gebroken takken gevallen. Het ging van kwaad naar erger. Tot er op een van de takken van de grootste boom een vogel neerstreek. Het was een reiger.

De grootste boom nam het woord.

Kleuren. We hebben al duizenden jaren witte bladeren en we zouden eindelijk een kleurtje willen. Maar de meningen zijn verdeeld. Sommige bomen willen rode bladeren, andere gele, nog andere groene of oranje. Soit, we raken er niet uit.

Wat is me dat hier?, sprak de reiger. Waar gaat al dat gehakketak over?

De vogel keek sip.

Ik dacht dat jullie oud en wijs waren, zei hij ontgoocheld.

De grote boom keek gegeneerd en verdedigde zich.

Ja maar de zaak ligt niet zo makkelijk. Kijk, aangezien wij bomen nogal natuurfanaten zijn, vinden sommigen dat we voor groen moeten gaan. Maar ... omdat wij solidariteit en zorg voor elkaar ook heel belangrijk vinden, zouden anderen liever warm rood of oranje willen. En dan zijn er ook nog die lichtblauw of donkerblauw eisen, want als bomen hebben we een zwak voor ondernemen én willen we het bos toegankelijker maken voor bezoekers van overal te lande.

Ik zie het, zei de reiger.

De grote boom krabde zich in de kruin en liet de takken moedeloos hangen. Achter hen woedde het conflict in alle hevigheid. Een politieke oplossing drong zich op, voor het echt uit de hand zou lopen. Maldegem had geen baat bij een stammenoorlog.

Ik weet het!, riep de reiger na diep gepeins eindelijk uit.

Hopelijk is het geen dode mus, jouw idee, zei de grote boom sceptisch.

Waarop de reiger zijn oplossing uitlegde. Een geniale oplossing, als je het ons vraagt. De enige oplossing die goed was voor het hele Maldegemse bos en al zijn bewoners. Hij stelde voor dat de kleur van de bladeren voortaan doorheen het jaar zou veranderen, met de seizoenen.

Alle kleuren zouden aan bod komen, te zijner tijd. Bomen zijn niet alleen rood of geel of groen, neen, bomen staan boven de afzonderlijke kleuren! De bomen van het Maldegemse bos waren intussen rond de reiger komen staan en knikten instemmend.

En blauw?, vroeg de grote boom ten slotte.

Dat ligt technisch wat moeilijker, zei de reiger. Met die chlorophyl en zo. Maar weet je wat? Ik zal mijn veren blauw maken en in het bos komen wonen.

En vanaf die dag schitterde het bos in alle kleuren, én vliegen er naast witte ook blauwe reigers rond in onze contreien. In het algemeen belang van Maldegem.

Korte inhoud

Een Maldegems bos, kibbelende bomen, en een reiger: dat zijn de fascinerende personages in een nieuw sprookje van Bart Van Hulle. Hoe loopt de verhitte discussie over kleuren af? Wie tussen de regels leest, ziet dat het over politiek gaat, en dat de auteur pleit voor een aanpak die boven de verschillende politieke kleuren en strekkingen staat, in het belang van álle Maldegemnaren ...

Over Bart Van Hulle

Bart Van Hulle is 53 jaar, geboren en getogen Maldegemnaar en trotse papa van twee tieners. Hij is zaakvoerder van boomkwekerij Van Hulle B&C, een familiebedrijf dat al zeven generaties lang, sinds 1792, zijn wortels heeft in Maldegem.

Bart is ondernemer, cijferaar én doorzetter, ten bewijze zijn unieke verwezenlijking om de belasting op bedrijven in Maldegem te laten terugbetalen voor het aanslagjaar 2014. Daarnaast is hij ook sociaal bewogen. Zo was hij de bedenker van de actie 'Vergroot de hoop', een inzameling van taxussnoeisel, die maar liefst 2,8 miljoen euro opbracht voor de strijd tegen kanker.

v.u.

Bar

t Van

Hul

le, K

onin

g Al

bertl

aan

46b6

, 999

0 M

alde

gem

1ste plaats

mijn kleur is Maldegem