Een fietstocht naar Rome

EEN FIETSTOCHT NAAR ROME

Colofon

December 2011

Dit reisverslag is vervaardigd in het kader van een mooie herinnering.

Tekst: Arthur van der Kruijf en Joris van Velthoven.Lay-out: Joris van Velthoven.

EEN FIETSTOCHT NAAR ROME

Arthur van der Krujif - Pepijn Gooiker - Joris van Velthoven

Voor u ligt het verslag van een fietstocht die werd gemaakt door drie jongens in de bloei van hun leven. Deze jongens zijn Joris van Velthoven, Pepijn Gooiker en Arthur van der Kruijf.2163 km werd afgelegd tussen de provincie Noord-Brabant en het Sint Pietersplein te Rome. Op zondag 29 juni 2003 fietsten zij weg van huis en op vrijdag 1 augustus aanvaardden zij de terugreis per vliegtuig. Het geen dat tussen deze twee data gebeurde zult u in de volgende verhandeling lezen.

Alvorens aan het eigenlijke verslag te beginnen wil ik u eerst vertellen hoe wij op het idee kwamen een reis per fiets naar Rome te maken.Vorige zomer zijn Pepijn en Arthur van Stockholm naar huis gefietst. Dit was een wonderbaarlijke ervaring, werkelijk fantastisch. Toen wij weer in het gewone dagelijks leven moesten functioneren, voelden we een zeer grote drang om er zo snel mogelijk weer op uit te trekken, wij zaten echter in ons laatste jaar vrije school en konden het ons voorlopig niet permitteren weg te gaan. Daarom werd besloten in de eerstvolgende grote vakantie weer een trektocht te maken. Omdat het laatste jaar van de vrije school een bijzonder jaar is en omdat een bijzonder jaar een bijzondere afsluiting verdient besloten bij een bijzonder doel uit te kiezen voor onze volgende trip.Voor ons beiden had de Stad der Steden, de Eeuwige Stad Rome een zeer grote aantrekkingskracht. De stad die getuige is geweest van gebeurtenissen uit de geschiedenis die onvergetelijk zijn. Een stad die bruist van het leven, dag en nacht, een stad die je simpelweg eens in je leven bezocht moet hebben. Een geschikt doel voor een Vakantie van Bezinning, een Reis van Genot en een Tocht van Overwinning, Geen moment lieten Pepijn en ik onbenut om te fantaseren en te redeneren over ons plan. Zo kwam dit idee ook Joris ter oren. Joris is iemand die ook wel in is voor een uitspatting op zijn tijd en zodoende vroeg hij aan ons of hij ook niet mee kon gaan. Na een goed gesprek besloten Pepijn en ik dat het leuk zou zijn als Joris ons zou vergezellen en zo was het Reisgenootschap gevormd.

VOORWOORD

De fietsroute

Start

Het imponeren drieluik

In de koeienstal slapen

De 2115 m hoge Splügenpas

Wassen in verontreinigde Po

De hitte van Le Crete

Finish

Voorwoord

Inhoudsopgave

Inleiding

Dag 1 Zondag 29 Juni 1Dag 2 Maandag 30 Juni 6Dag 3 Dinsdag 1 Juli 10Dag 4 Woensdag 2 Juli 14Dag 5 Donderdag 3 Juli 18Dag 6 Vrijdag 4 Juli 20Dag 7 Zaterdag 5 Juli 24Dag 8 Zondag 6 Juli 30Dag 9 Maandag 7 Juli 32Dag 10 Dinsdag 8 Juli 34Dag 11 Woensdag 9 Juli 36Dag 12 Donderdag 10 Juli 42Dag 13 Vrijdag 11 Juli 48Dag 14 Zaterdag 12 Juli 52Dag 15 Zondag 13 Juli 56Dag 16 Maandag 14 Juli 58Dag 17 Dinsdag 15 Juli 62Dag 18 Woensdag 16 Juli 68Dag 19 Donderdag 17 Juli 72Dag 20 Vrijdag 18 Juli 76Dag 21 Zaterdag 19 Juli 82Dag 22 Zondag 20 Juli 86Dag 23 Maandag 21 Juli 92Dag 24 Dinsdag 22 Juli 96Dag 25 Woensdag 23 Juli 98Dag 26 Donderdag 24 Juli 104Dag 27 Vrijdag 25 Juli 106

De dagen in Rome 112

INHOUDSOPGAVE

INLEIDING

Tijdens de reis naar Rome heeft Arthur elke dag de gebeurtenissen in een dagboek geschreven. Dit is uitgeschreven tot een verhaal waar dit reisverslag op gebaseerd is.

De doorsneden die hieronder staat geeft de reis weer van Noord Brabant tot Rome. Tevens zijn de hoogtes die overwonnen zijn af te lezen met de Vogezen als voorproef en de Splügenpas als hoogte punt. De hitte op de Po vlakte heeft ons veel water laten drinken en Toscane gaf onze getrainde benen een extra test. De vertikale strepen geven de etappes weer die we elke dag gefietst hebben met als hoogte punt de 155 km in Umbrië.

1

DAG VERSLAGEN

2

START:

Noord BrabantFINISH:

Kerkrade

HOOGTEPUNTEN VAN DE DAG

Vertrek•Kennissen niet te bereiken•Ranzige friet•Overnachten bij Hans en Els•

Zondag 29 Juni

Vertrek vanuit Noord Brabant

3

De start.

Om 10.00u ‘s ochtends op den negenentwintigste juni was het dan zover: Joris, Pepijn en Arthur gingen van start. Ze werden uitgezwaaid door hun familieleden terwijl ze de Leeuwenborchweide uitfietsten. De eerste kilometers was het even zoeken naar een lekker tempo en een goede formatie maar al vrij snel zou duidelijk worden dat de heren vrij goed op elkaar afgestemd bleken te zijn en dat zij, wanneer zij dat nodig achtten, om tot ieders welbehagen te komen, smooth van positie wisselden. Na een tijdje werd om verscheidene redenen afgeweken van het plan om via Maastricht naar Aken te fietsen, alwaar zij zouden overnachten bij kennissen van Pepijn. Er werd besloten om een stuk af te snijden zodat men niet te laat in Aken zou arriveren. Echter, wederom werd er een beroep gedaan op de flexibiliteit van de knapen toen zij vernamen dat de kennissen van Pepijn in Aken onverhoopt niet meer te bereiken waren. Toen in de avond, na het verorberen van de meest ranzige friet ooit, het dorpje Kerkrade werd aangedaan, kon Joris zich herinneren dat hij daar goede kennissen had wonen. Na een knap staaltje padvinderij van Joris stonden de knullen plotsklaps voor de deur van Hans en Els met de brutale vraag of zij toevallig niet bij hen konden overnachten. De goede harten van Hans en Els smolten bij de aanblik van de drie sloebers en verwelkomden hen hartelijk. De gastvrijheid van Hans en Els was overweldigend, er werden logeerbedden gereedgemaakt en de jongens konden gebruik maken van de splinternieuwe sanitaire voorzieningen in het huis van hun gastheer en –vrouw. De knapen kregen ook nog wat eten toegestopt en zo kwam er een einde aan de eerste dag. De kop was er af!

Kaarsje opsteken voor een behouden reis

4 115 KM115 KM

Heerlijke meloen eten voor extra energie

115 KM 5115 KM

Van ranzige friet tot frietbal

6

START:

KerkradeFINISH:

Schönberg (België)


Heerlijk ontbijtje•Steeds verkeerd rijden•Riviertje doorwaden•In bushokje eten•

Maandag 30 Juni

Riviertje wat we twee keer moesten doorwaden

7

Dag 2

Rond 8:00 uur stonden we op, na lekker geslapen te hebben, kregen we een heerlijk ontbijtje. Na het afscheid en het bedanken voor de gastvrijheid vervolgden wij onze weg richting Aken. Het fietsen ging vlot en we waren dan ook snel in Aken, daar moesten we zoeken naar de weg. We reden uren door de stad en fietsten steeds verkeerd... Het begon te regenen en we hadden ook nog geen stop gehouden. Na andermaal verkeerd gereden te hebben zaten we dan eindelijk op de hoofdroute van Paulus. Toen de zon weer begon te schijnen staken we in een kerkje een kaarsje op, maar we moesten weer verder door de regen. We hadden moeite om op de route te blijven, maar het tempo zat er goed in. We haalden dan ook medereizigers in, waaronder een meisje en jongen die ook naar Rome aan het fietsen waren en wiens ouders vooruit reden met de auto. Wij reden stevig door en sloegen een weg in die door een riviertje leidde. Na het riviertje doorgewaad te hebben, hadden we een zware klim en afstappen was de enige optie. We kwamen uit op een open vlakte met allemaal omgekapte bomen. We kwamen er achter dat we wederom verkeerd gereden waren en moesten weer terug. We vroegen mensen de weg, maar die wisten het niet, bovendien spraken ze een interessante vorm van Nederduits! Uiteindelijk zaten we goed en hadden we honger, dus zochten we een bushokje op waar we gingen koken. Na ons avondeten vervolgden we onze weg en reden nog ongeveer een uurtje. Op een rustige plek zette wij onze tent op en hoorde ondertussen de regen weer opkomen. De nacht was in aantocht en de drie reizigers, moe van het klimmen, sliepen rustig in rond 24:00 uur.

Eerste heuvels en druppels

8 205 KM

De eerste zonnestralen na een ochtend van regen

9205 KM

Heerlijk middag eten gemaakt in een bushokje

10


Rem knapt•Lekke band•Golvend landschap•Mooie slaapplek•

START:

SchönbergFINISH:

Viandes

Dinsdag1 Juli

UItkijk over de Moesel

11

Dag 3

Een warm zonnetje wekte ons rond 8:00 uur. Het was opruimen geblazen om snel verder te kunnen fietsen, maar de tent was erg nat. We besloten om toch maar in te pakken en verderop bij een bankje te ontbijten. De regen kwam weer opzetten dus we wilde snel op ons stalen ros zitten. We bleven lang in het zadel zitten terwijl er af en toe wat opklaringen waren. Plotseling knapte echter de voorrem van Arthur zijn fiets. De kabel was kapot, en niet op korte termijn te maken, dus reden we maar door. Na Auel moesten we bergop over een weg die erg steil was en ook nog eens onverhard. Bij het asfalt aangekomen merkte een van ons op dat zijn band erg slap was, een lekke band dus. Na het snelle handelen van Arthur kwamen we vervolgens bij een lange steile helling waarna natuurlijk de beloning kwam: het afdalen! We raasden naar benden, wat voor Arthur eng was met maar één rem. We kwamen ook nog mensen tegen die naar Venetië aan het fietsen waren. De afdaling had ons goed gedaan en we waren toe aan eten. We kochten bij een camping ons eten en zochten wederom een bankje om te gaan koken, maar het begon weer eens te regenen en we besloten om toch maar verder te fietsen. Verderop vonden we een bushokje wat ons de kans gaf om toch te gaan koken. We hadden lekkere saus van Honig, maïs en ui. Toen we klaar waren met uitbuiken vervolgden wij onze

weg richting de grens van Luxemburg. De natuur werd mooier met een golvend landschap dat afgewisseld werd door allerlei meertjes. We naderden het dorp Viandes en kochten daar bij een benzinepomp broodjes en chocolade. Iets verderop waren mooie weides waar we onze tent tegen een heuvelrug zetten. We aten wat sla en soep en keken uit naar de andere heuvelrug waarboven mooie luchten te zien waren. Het was weer droog en na een paar pinda’s sliepen we rond 23:00 uur.

12 300 KM

Een laatste blik in het routeboekje

Mooi omgeving om stil te staan

13300 KM

Laatste zonneschijn van de dag schijnt over ons slaaplandschap voor de komende nacht

14

START:

ViandesFINISH:

Sierck-les-Bains


Bekijks bij bushokje•Ratelende ketting•Paspoortcontroles•In koeienstal slapen•

Woensdag2 Juli

Eerste rotspartijen die ons begeleiden

15

Dag 4

Wederom werden we rond 8:00 uur wakker en gingen snel de benauwde tent uit. Het was droog en het uitzicht over het dal was net als de avond tevoren een plaatje. Na wat thee en droge broodjes gingen we een winkel zoeken, die we pas in Junglingster vonden: een Aldi, waar we veel inkopen deden. Om 12:45 uur waren we pas klaar met inkopen, maar onze fietstassen waren weer gevuld en dus konden we er weer tegenaan. Na een klein stukje gereden te hebben zagen we een geschikt bushokje om te koken. We kregen veel bekijks van kinderen uit een schoolbus die er stopte. Het eten had bij iedereen weer gesmaakt, we rustten wat en Joris sprong nog even op zijn fiets om te kijken wat nou die lichte ratel was van zijn ketting. Het verstellen van de ketting bracht alleen maar meer ratels met zich mee. Na een uur geprutst te hebben was het weer wat minder vervolgden we onze weg. Nu hadden we alledrie iets aan de fiets, dus moesten we opzoek naar een fietsenmaker. Op de fietskaart stond een afdaling aangegeven en daarna een stuk langs de Moezel. Hier hadden we zin in: lekker even afdalen. Bij de Moezel aangekomen moesten we steeds over bruggen om van de ene kant naar de andere kant te komen, omdat daar de weg het beste was. We reden nu op de grens tussen Duitsland en Luxemburg. Na een paar keer ons paspoort gezien te laten hebben begon het

weer te regenen. Bij Sierck-les-Bains lieten we de Moezel achter ons en gingen we de bergen in. Met veel regen reden we de berg op waarna we rond 21:00 uur onze tent wilden opzetten. Toen zagen we echter een boer die we besloten aan te spreken. We mochten in zijn koeienstal slapen en deden dat dus ook. We lieten alles drogen en gingen ons wat wassen. Na wat chocomel gingen onze oogjes toe.

16 390 KM

Voor Julia

Koken in een bushokje

17390 KM

Hee

rlijk

dou

chen

tuss

en d

e chem

icalië

n

18

START:

Sierck-les-BainsFINISH:

Mutche (meer)


Pepijn jarig!•Teken oplopen•Nieuwe remkabels en remblokjes•Uit eten gegaan.•

Donderdag3 Juli

Zwoegend op de verkeerde weg door de velden teken oplopen

19

Dag 5

Donderdag 3 Juli, de dag dat Pepijn is geboren, werden we om 6:00 uur gewekt. Na de felicitaties aan Pepijn gingen we opruimen. Om 7:00 uur stapte we op de fiets en rond 8:00 uur aten we ons ontbijtje. Met gevulde buikjes fietsten we verder. De regen begon ons weer te teisteren terwijl we door een mooi stukje Frans platteland reden: glooiende heuvels met frisse natuur zorgden ervoor dat we lang in het zadel bleven zitten. Om ongeveer 12:00 uur kwamen we bij een dorpje aan waar we onder een afdak muesli met yoghurt verorberden. Na een heerlijke kop thee kwam de zon door en konden we een beetje drogen. Bij het verder fietsen zagen we alleen nog maar gouden graanvelden. Dicht bij een meer moest een camping liggen waar we wilden overnachten. Maar vlak voor de camping reden we verkeerd en kwamen we op een onverhard pad en reden dwars over de velden: modder en klei kleefde aan banden en spatborden. En toen kwamen er ook nog teken om de hoek kijken: Pepijn was de klos en werd door Joris onder handen genomen. Na dit avontuur kwamen we aan bij het meer Mutche, waaraan inderdaad een camping bleek te liggen. Snel zetten we de tent op en gingen we naar Morhange voor een fietsenmaker. De fietsenmaker was niet aanwezig, dus gingen we naar de Brico Marché voor nieuwe remkabels en een klemmetje voor voordrager waarmee

Arthur weer voorzien was. Bij de camping aangekomen, hebben we onze kleren gewassen en wilden we wat gaan eten. Het restaurant op de camping was echter al weer dicht, dus zijn we maar weer naar Morhange gefietst. Daar hebben we op de gok een restaurantje uitgekozen, waar we lekker konden eten. In het restaurantje zat lokale bevolking die ons pils aanboden, in ruil daarvoor vertelden we over onze tocht. Toen we terug kwamen op de camping, was het hek helaas gesloten, dus moesten we de fietsen er overheen tillen. Bij de tent zagen we een mooie sterrenhemel die ons verleidde om nog wat de drinken en te snoepen voor het slapen gaan. Uiteindelijk zijn we laat de tent ingekropen...

20

START:

Mutche (meer)FINISH:

Col du Donon


Uitslapen•Langs kanaaltje fietsen•Glas-in-lood raam Chagal•Razend snel tent opzetten•

Vrijdag4 Juli

Kanaaltje met sluis naast het fietspad

21

Dag 6

Om 10:00 uur werden we wakker, Arthur haalde wat brood, dat helaas niet op de camping te krijgen was, dus moest hij 5 km naar Morhange en weer terug fietsen. Bij een beetje regen verorberden we onze baguettes. Nadat de regen was opgehouden pakten we onze tent in en vertrokken we rond 12:30 uur, wat eigenlijk iets te laat was. We waren lekker aan het fietsen, maar Joris en Pepijn waren nog een beetje aan het kloten met hun fiets. Toch konden we veel kilometers maken. Het grootse gedeelte reden we langs een kanaaltje met veel sluizen. Het kanaaltje lag in de bossen waar we onder het bladerdak onze lekkere tortilla met saus smakelijk opaten. Het was namelijk ook weer droog en de zon scheen, we bekeken wat mensen die op een boot door de sluis voeren en besloten om een alternatieve route via Sarrebourg te nemen. Bij de fietsenmaker in Sarrebourg kreeg Pepijn nieuwe versnellingskabels en Joris moest een kapotte schakel uit zijn ketting ponsen. Na deze herstelwerkzaamheden aten we wat brood met uitzicht op de laatste werk van Chagal: een groot glas-in-loodraam in een prachtig kerkje. Na weer uitgerust te zijn vervolgden we onze reis tot aan de voet van de Col du Donon. Daar, aan de rand van het bos, ploften we neer en zetten we onze tent razend snel op. Arthur las nog in zijn boek en iets voor 23:00 uur gingen de oogjes toe. Een windje ritselde ’s nachts door de bladeren en we dachten reeën en roofvogels te horen.

Geweldige truck, echt een foto waard

22 570 KM

23570 KM

Dit mooie kunstwerk moest nog even op de foto

24


Bosbessentaart•Blauwe tongen•Branden vuren bij kastelen•3 elzassen/vogezen wijnen met kaas•

START:

Col du DononFINISH:

Berghein

Zaterdag 5 Juli

De klim naar de Col du Donon

25

Dag 7

We werden wakker rond 8:00 uur en het opruimen verliep vrij vlot. Als opwarmertje mochten we meteen aan de klim van de Col du Donon beginnen. Ieder fietste in zijn eigen tempo, het reisgezelschap viel uiteen en werd ingehaald door groepen wielrenners. Boven aangekomen was het 11:00 uur, dus tijd voor rust. In het boekje stond een tip over een restaurantje op de top waar ze bosbessentaart hadden. In het luxe restaurant bestelden we koffie met de taart die er geweldig mooi uitzag en verrukkelijk smaakte. Na onze blauwe tongen te hebben vastgelegd op fotografisch materiaal volgde de afdaling. We hoefden alleen maar te kijken en te genieten terwijl we naar beneden raasden. Bij een Intermarché kochten we voor drie dagen eten in. Met volgeladen tassen hadden we een zware klim naar de Col du Steige, maar voor we het wisten waren we boven en konden we weer genieten van de lange afdaling. We kwamen schitterende dorpjes en vakwerkhuizen tegen, we aten onze Gnochi op en reden verder naar het dorpje Chatenois waar we een pizza kochten om op te smullen als toetje. Na wat rond gekeken te hebben reden we het pittoreske dorpje uit en vervolgden we de route. Na enige tijd zagen we ooienvaars die ons naar een struik met bramen leidden waar we onze buikjes mee vulden. We zetten onze tent op naast het fietspad, achter

een rij struiken. We keken uit over de bergen met ruïnes van kastelen terwijl we onze muesli met yoghurt aten. Bij het fietsen naar deze plek hadden we telkens borden gezien met “5 Juli Feu du St.Jean”, waardoor we vermoedden dat er een dorpsfeest gehouden werd. Toen we ‘s avonds bij elk kasteel vuren zagen branden besloten we naar Bergheim te gaan, maar daar was helaas niets te beleven. Het prachtige dorpje was in rust met maar één restaurantje open waar wat werd geroezemoesd. Daar aangeschoven bestelde we verschillende streekwijnen en kaas. Dit leidde tot verhelderende discussies over voortbestaan van de wereld. Voldaan en warm van de wijn zochten we om 2:00 uur onze tent op waar we snel in slaap vielen.

26 650 KM

Heelrijke bosbessentaart

Geweldig mooie blauwe tongen

27650 KM

Destileerbedrijf waar we even konden bijtanken

Pittoreske toren met ooievaarsnest

28

Ooienvaars in de verte

650 KM

29

Lekkere wilde bramen langs het fietspad

650 KM

30


Drieluik in Colmar•Lekker veel eten•Buitenbad dicht tapen•Uitkijkpost als slaap plek•

START:

BergheinFINISH:

Basel uitkijkpost

Zondag 6 Juli

De uitkijkpost waar we onze tent hebben opgezet

31

Dag 8

Laat gingen onze ogen open wat waarschijnlijk door de invloed van de wijn kwam. Het ontbijt bestond uit heerlijk brood met allerhande beleg, wat de dag een goede start gaf. Het fietsen naar Colmar was ook nog eens heerlijk met de zon in het gelaat. Colmar, de stad waar Arthur al eens geweest was had een imponerend drieluik in een museum. Het centrum was snel gevonden en we konden bij het museum onze spullen in de garderobe kwijt en we kregen bij de ingang een audiotour mee. Bij het drieluik aangekomen werd het reisgezelschap erg stil en ging ieder op zijn eigen manier zijn tijd gebruiken om alles in zich op te nemen. Vol nieuwe energie kwamen we weer buiten en de fietsen stonden te popelen om verder te gaan. Na de mooie grachtjes en vakwerkhuisjes te hebben bewonderd wilden we onze weg vervolgen, maar het kostte veel moeite om de goede weg weer te vinden. Toen we eindelijk weer op de hoofdroute zaten, zochten we naar een goede plek om te koken, want de honger kwam al weer opzetten. We aten couscous met saus, doperwten, worteltjes en vlees of ei. Het was lekker en veel. Ondertussen genoten we ervan om te kijken naar de welgestelde mensen in deze mooie dorpjes en stadjes in de Elzas. We vervolgden onze weg en moesten een flink stuk klimmen om wederom bij een aantal schitterende dorpjes te komen. Veel tijd om ze te

bewonderen hadden we echter niet, want soms gingen we er in een afdaling met wel 64 km/uur voorbij... Dat veroorzaakte bij Pepijn een lekke band. Het plakken was snel gefikst en we reden nog flink wat kilometers. Na een tijdje op een bospad zonder auto’s gereden te hebben ging ook de buitenband van Pepijn kapot, althans de band puilde uit. Na wat tape gebruikt te hebben was het euvel weer verholpen. Midden op het pad aten we onze muesli en aardbeienyoghurt op. Het was puur genieten tijdens het fietsen. We zagen jonge heide en bewonderden de kwetsbare schoonheid van de natuur. Daarna kwamen langs een kanaal richting Basel terwijl de hemel kraakhelder was en de zon bijna onder ging. We vonden een uitkijkpost waar we onze tent wel op wilden zetten omdat het lekker droog en beschut zou zijn. Bij de ondergaande zon met in de verte het vliegverkeer van Basel Airport, dronken we een lekker warme kop chocomel. Rond 23:00 uur gingen onze ogen toe.

32

START:

Basel uitkijkpostFINISH:

Gempen


Vol tegen een paaltje rijden•Fietsenmaker toch open•Het Goetheanum•Knetter bang van geritsel tegen de tent•

Maandag 7 Juli

Het Goetheanum met onze fietsen

33

Dag 9

Vroeg werden we wakker, zo rond 6:00 uur. Het was erg koud en dat zorgde ervoor dat we er lang over deden om op te staan. We kookten een eitje en fietsten daarna verder langs het kanaal. Op een gegeven moment gingen we via een brug naar de andere kant van het kanaal, maar dat was een erg slecht pad wat er voor zorgde dat Arthur een lekke band kreeg. Dat duurde dus weer even, wat we niet goed konden gebruiken omdat we vroeg in Basel wilden zijn om een fietsenmaker te zoeken. Aan de andere kant van het kanaal vervolgden we onze tocht. Maar dat pakte voor Pepijn weer niet goed uit, want hij reed VOL tegen een paaltje op. Dit kwam omdat Pepijn niet helemaal wakker op zijn fiets zat en omdat Joris en Arthur voor hem reden en allebei een kant uitweken vlak voor het beruchte paaltje. Pepijn lag beduusd op de grond en kwam er met een paar schaafwondjes en zere plekken goed vanaf. De fiets lag wel in de kreukels en dat resulteerde in een langzaam tempo verder naar Basel. Daar aangekomen was de fietsenmaker dicht, maar het toeval wilde dat de eigenaar er net aan kwam fietsen en bereid was om ons te helpen. De fiets van Pepijn kon gerepareerd worden en we zouden hem de dag erna weer ophalen. Pepijn kreeg een leenfiets en zo reden we naar onze volgende bestemming: de grote mega supermarkt om primusgas te halen. Helaas bleek dit type gas

nergens te vinden... Na twee uur wachten dubben vonden we het uiteindelijk toch, bij toeval. We besloten om een ijsje te eten om het te vieren, en snel verder door te fietsen naar Dornach. Veel industrie belemmerde ons het uitzicht, maar uiteindelijk kwamen we bij het Goetheanum aan waarvoor we even te tijd namen om te bezichtigen. We dronken wat koffie op een bankje met mooi uitzicht. Daar hebben we toen ook maar wat uitgerust en gekookt. De buikjes waren weer gevuld na het heerlijke eten en we reden verder richting Gempen. We moesten flink klimmen en na lang zoeken vonden we een slaapplaats. Er stond wel een bord waarop aangegeven stond dat er een hoge boete stond op wildkamperen, maar dat hadden we zogenaamd niet gezien. In het bos vonden we een schitterende plek, die nog maar net groot genoeg was voor ons tentje. Pepijn en Joris waren erg moe dus sliepen we om 22:00 uur. Maar een tak (of een hert?) die tegen het tentzeil aanschuurde maakte ons weer wakker en bang. Uiteindelijk vielen de drie dan toch in slaap.

34


“Keil je fiets in de Tiber”•Inkopen doen bij de Aldi•Vaak de Rijn oversteken•Lekker douchen•

START:

GempenFINISH:

Koblenz

Dinsdag 8 Juli

De eerste zonnebloemvelden die we tegenkwamen

35

Dag 10

Na het opstaan, dat rond 9:00 uur plaatsvond, aten we wat droog brood en genoten we nog even van het bos. Zo rond 10:00 uur vertokken we. Door het vele afdalen waren we al vrij snel weer terug in Basel. Daar moesten we wel weer even zoeken voordat we de fietsenmaker weer gevonden hadden. De fiets van Pepijn was gemaakt, maar hij kreeg nog een belangrijk advies mee: “Als je in Rome bent aangekomen, keil je fiets dan in de Tiber!”. Ook de fiets van Joris werd gecontroleerd om te kijken of er wat aan het irritante tikken gedaan kon worden en nadat werkelijk alle schroefjes waren aangedraaid, was het geluid inderdaad weg. Na het hartelijke bedanken van de fietsenmaker reden we weg en kwamen met moeite Basel weer uit. We reden langs de Rijn waar druk verkeer en mooie, rustige straatjes elkaar afwisselden. Bij een Aldi in Duitsland kochten we eten voor drie dagen, het was wel erg duur, maar dat kwam waarschijnlijk omdat we heel dicht bij de grens van Zwitserland zaten. Nadat alles was ingepakt was, aten we een watermeloen om weer wat vitaminen binnen te krijgen, al wisten we niet welke. Na nog een stuk gefietst te hebben kregen we wederom honger. We kookten weer een potje en rustten na het eten nog wat uit. Pas laat reden we weer verder en kwamen terecht in een vreemd gebied tussen grote industriegebieden en klein beetje authentiek Zwitserland.

We moesten nog een aantal keer de Rijn oversteken en telkens moesten we weer langs grensposten, een enkel keertje moesten we ook onze paspoorten laten zien. In Duitsland was het even lastig om de weg te vinden en reden even simpelweg van dorp naar dorp. Rond 20:00 uur reden we een camping op en konden we weer eens lekker douchen. We deden de kleding in de was, en daarna in de droger. Helaas was de kleding daarna nog steeds nat. We hebben de kleding toen maar buiten opgehangen. We gingen pas laat slapen, tegen twaalven.

36

START:

KoblenzFINISH:

Haggenschwil


Zwemmen in de Thur•De Pont•Alpen in zicht•Bijna 1000km van huis•

Woensdag9 Juli

De sterke stroming zorgde voor actief baden

37

Dag 11

Om 8:00 uur werden we wakker, maar onze kleding was nog nat, dus deden we het nog een keertje in de droger. We ontbeten met lekker zwaar brood, wat de voorbereiding was voor een goede fietsdag. Na de tent te hebben opgeruimd keken we weer in de droger en toen bleek dat onze kleren nog steeds behoorlijk klef was. We pakte de boel toch maar in en vertrokken. In totaal hadden wen 8 euro aan de was besteed, maar waren we niet veel opgeschoten. In de ochtend maakten we veel kilometers, wat ons een fijn gevoel gaf. Na ongeveer 50 km rustten we uit. Het was zo warm dat we in een beekje sprongen met veel stroming, genaamd de Thur. Daarna kookten we flink wat pasta en propten we ons zelf helemaal vol. Na de afwas gedaan te hebben (wederom in de Thur) en uitgerust te hebben vertrokken we weer. De lange pauze had veel goeds gedaan, zodat de klim die we moesten doen goed verliep. We bleven nu echt in Zwitserland en lieten Duitsland achter ons. We konden makkelijk de weg vinden waardoor we snel opschoten. Na een paar uur aten we een perzik en kregen we bewondering van buurtbewoners. ’s Avonds aten we muesli en volle yoghurt. We ontmoetten een oud vrouwtje waar we leuk mee konden praten. Na het afscheid kwam een stukje uit het fietsboekje waar we ons op verheugd hadden: De Pittoreske Pont met het Oude Mannetje! Dat bleek niet geheel het geval te zijn, het zag er allemaal wel prachtig uit, maar er was ook de nodige verjonging opgetreden. Aan de andere kant van het riviertje reden we verder en rezen de Alpen voor ons op. We waren nu 1000km van huis. Een mooi moment om in een leuk bos onze tent op te zetten. We sliepen lekker vroeg, om 22:00 uur.

Lekkere duik in de Thur

38 973 KM

Nog meer zonnebloemen

Uitzicht op de vallei

39973 KM

Eerste toppen van de Alpen in zicht

Uitrusten in de schaduw

40

De Pont

973 KM

41

Wat een verrekte saaie Pont is dit

973 KM

42


Rijnroute volgen•Mooie uitzichten op de Alpen•Goede fietsbenen•Super koud water•

START:

HaggenschwilFINISH:

Landquart

Donderdag 10 Juli

De Bodensee bereikt

43

Dag 12

Het lekker stevige broodontbijt gaf ons weer energie. Toen we tent wederom opruimden kwam het zonnetje tussen de bomen doorgekierd. Na ingepakt te hebben zaten we om 10:00 uur op de fiets. Een half uurtje later stapten we af om boodschappen te doen, wat wederom erg duur was. Maar we hadden weer voor een paar dagen eten. We reden verder en kwamen op de Rijnroute te fietsen. Na een paar keer eraf en weer erop te zijn gekomen besloten we om de bordjes te blijven volgen. Dat gaf ruimte in het fietsen omdat we niet steeds op de kaart hoefden te kijken. We genoten van de mooie natuur en het landschap om ons heen. Rond 13:00 uur hadden we ± 50km gefietst en kregen we honger. We vonden een mooie plek met uitzicht op de Alpen. Ons eten bestond uit een voorafje van sla met dressing, het hoofdgerecht sloot daar op aan met Tagliatelli en crème-komkommersaus. We hadden lekker volle magen, en konden er weer tegenaan. We reden zeer snel Zwitserland door en de Alpen werden dan ook steeds meer een realiteit. We kregen steeds mooiere uitzichten. Elk van ons had deze dag goede benen en we konden dan ook lange tijd 30km/h blijven fietsen. Na de hitte tijdens het snelle fietsen in de felle zon stopten we bij een schaduwrijke plek om te eten. Het was ±18:00 uur en we aten onze yoghurt met muesli op. Na wat uitbuiken reden we verder

en konden we de Rijnroute af. De weg begon opeens enorm te stijgen. We reden door kleine dorpjes en zagen de Rijn in het dal beneden. Na weer een paar huisjes reden we opeens weer langs de Rijn en kwamen we er achter dat we beter langs het water hadden kunnen blijven. We kwamen in een dennenbos terecht en vonden dit wel een goede plek om de tent op te zetten. We belden naar huis en vatten het plan op om de Rijn in te springen. Het water was super koud, maar wel lekker en we wasten ons een beetje. In de rivier lagen allemaal keitjes en we begonnen met die keitjes te gooien. Arthur vroeg zich af waarom mensen dat leuk vonden. Na wat amusement met keitjes aten we wat pinda’s rondom een vuurtje en rond 22:00 uur gingen de ogen weer toe.

44 1088 KM

In het vlakke landschap van de dalen rusten we even

451088 KM

Afkoelen met ijskoud bergwater

Landschap met Rijnkeien

46

De route bespreken met de Alpen op de achtergrond

1088 KM

47

Mooie uitzichten over het Rijndal

1088 KM

48

START:

LandquartFINISH:

Pianazzo


Langs afgronden rijden•Twee Lekke banden•Top bereiken van 2100 meter•Slappe lach krijgen tijdens de klim•

Vrijdag11 Juli

Afkoelen in een bergriviertje

49

Dag 13

We werden langzaam wakker en ontbeten wat. Na het opruimen van de tent, kwamen er mensen langs met honden die we vriendelijk begroetten. Ze keken een beetje raar op maar liepen rustig verder. We stapten op onze stalen rossen en fietsten door tot Chur, de laatste stad in Zwitserland die we aan zouden doen. Bij een supermarkt vroegen we nog of ze primusgas hadden, maar wederom was het antwoord ‘nee’. Dit was dus een leermoment: niet meer met primus naar het zuiden reizen! Na wat fout gereden te hebben over industrieterreinen kwamen we op de juiste route door het boerenland. We passeerden een spoorlijntje en de zon begon al flink te schijnen. We vroegen wat water bij een boer en gingen daarna eten. We stopten bij een golfbaan en aten daar op een bankje brood, bananen en vla. Een beetje een rare combinatie, als je dat zo achteraf terugleest. Maar het smaakte weer verrukkelijk. We kwamen nu in ruig terrein terecht: het echt werk begon. We reden door de bossen over onverharde weggetjes kregen weer eens een lekke band. We reden langs afgronden en toen zagen we opeens het begin van de rijn: een aantal kleine riviertjes die bij elkaar komen. De volgende lekke band was een feit en deze keer scheurde ook het ventiel. Er moest dus een nieuw bandje op. Maar die was toch wel erg groot en breed: SHIT!. Maar we moesten door,

dus hebben we het er toch maar opgelegd. Het bos hield nu op en we konden na deze wat mindere stop de alpenweiden in rijden. De bergtoppen kwamen in zicht en dat gaf weer een geweldige kick. We hadden een mooi uitzicht en reden over een fietspad waar je geen lekke banden kon krijgen, hoopten we. We begonnen langzaamaan aan De Klim: Splügenpass here we come! We moesten ruim 30 km steil klimmen, met tunneltjes en mooi uitzichten. Dit keer besloten we om wat muesli te kanen, niet te koken, en door te gaan. Ieder ging in zijn eigen tempo omhoog, maar allemaal raakten we erg bezweet. Uiteindelijk kwam Arthur als eerste boven. Compleet afgepeigerd kwam hij aan bij de Italiaanse douane, die met een dikke jas aan hem aan stonden te staren. Arthur pakte een verfrissingsdoekje en genoot van het uitzicht. Ondertussen waren Pepijn en Joris nog druk bezig met de klim en moesten ze telkens afstappen omdat ze de slappe lach kregen van verschillende dieren die langs de weg stonden. Uiteindelijk kwamen ze toch boven. Na even gejuicht te hebben, gingen de warme kleren aan en werd de tocht naar beneden ingezet. Het begon al te schemeren terwijl we door dorpjes en tunnels raasden. Het begon nu echter wel erg donker te worden dus besloten we om in een herberg te overnachten. Na lekker gegeten te hebben en met leuke mensen gepraat te hebben, gingen we tussen twaalf en één slapen.

50 1187 KM

De Splügenpass

De klim der klimmen

511187 KM

Afdalen in de schemering

Italië!

52


Donkere tunnels•Motorongeluk•Extreem veel muggen•Gezellige avond met Belgen•

START:

PianazzoFINISH:

Barco

Zaterdag12 Juli

Oversteek van Varenna naar Bellagio

53

Dag 14

We werden lekker langzaam wakker in een comfortabel bed, na het douchen konden we aan het ontbijt, wat al klaar stond. Er werden veel broodjes gegeten en cappuccino’s gedronken. Rond tien uur stapten we weer op de fiets en zoefden we het dal in. Het werd al snel heet, zo’n 36 graden. We naderden het Comomeer, waar het nóg zwoeler was, wat het fietsen niet gemakkelijk maakte. We bleven maar dalen en passeerden tunneltjes waar we onze lamp steeds aan moesten doen, zodat het verkeer ons zou zien. Bij het water zagen we een goede plek om te eten en stopten er. We aten wat en namen een duik in het water. Toen we verder reden begonnen de remmen van Arthur zijn fiets flink te piepen. Gelukkig was er in Chiavenna een fietsenmaker die nieuwe remblokjes! We vervolgden onze weg en reden langs drukke wegen waar de Italianen hard reden. Tijdens een afdaling gebeurde er vlak vóór ons dan ook een motorongeluk, waar Pepijn en Arthur flink misselijk van werden. We besloten om even wat rust te nemen. Na even stil gestaan te hebben reden we verder naar Verena, waar we een pontje naar Bellaggio namen. Het rijke dorpje was vol met mensen. We wilden boodschappen doen, maar alle winkels waren gesloten. Zelfs bij de bakker lag geen brood meer. Voor veel geld kochten we olijvenbrood, yoghurt en appelen bij een delicatessenzaak. Pepijn trakteerde

op ijs, wat natuurlijk erg goed smaakte bij het warme weer. We kochten water wat niet goed te drinken was en bedachten toen dat we snel weg moesten uit het dure dorp. We reden verder langs het meer. De weg was erg heuvelachtig en er moest al weer een band geplakt worden, wat gelukkig snel gedaan was. Dure auto’s passeerden ons en we kwamen weer door lange tunnels waar gelukkig een goed wegdek lag. Het begon al te schemeren en we konden geen goede plaats vinden voor de tent. We waren op een gegeven moment de weg kwijt dus moesten we zoeken. Iedereen was een beetje chagrijnig dus besloten we maar een camping te nemen. Extreem veel muggen maakten ons gek, het sanitair was slecht en vies, het zwembad was dicht, en er werd slechte muziek gedraaid bij de bar. We zetten onze tent op in de hitte terwijl we door de muggen belaagd werden. Verderop stonden Belgen die een praatje kwamen maken en bijzonder aardig waren. Ze nodigden ons uit voor een drankje, wat we natuurlijk niet afsloegen. Na het douchen en eten schoven we wederom aan bij de Belgen en we vermaakten ons met het vertellen van verhalen. We sliepen rond 2:00 uur.

54 1275 KM

551275 KM

Uitzicht op Varenna vanaf Lago di Como

56

START:

BarcoFINISH:

Castelleona


Honden komen achter ons aan•Leuk dorp Crema•Vaak fout rijden•Camping met muggen•

Zondag 13 Juli

Kerk in Crema

57

Dag 15

We werden wakker en merkten dat alles erg vochtig was, waarschijnlijk van het meer dat dichtbij lag. We ontbeten met yoghurt en muesli, want op de camping was geen brood te krijgen. We stapten op de fiets en vonden snel weer de weg die ons uit de bergen leidde. De dag bracht ons hitte en benauwdheid, wat het fietsen niet gemakkelijk maakte. We reden over een onverhard pad, wat ons dit keer geen lekke banden bezorgde. Onderweg aten we wat bij een bankje. Mensen die langskwamen keken ons vreemd aan, maar groetten ons aardig. We merkten dat het gas snel opging en besloten om koude maaltijden te gaan eten en om af en toe goedkope restaurantjes aan te doen. De ouders van Arthur waren bij het meer van Trasimeno, waar we een paar daagjes zouden vertoeven, en daar zouden we gas krijgen om de het laatste stuk naar Rome te kunnen koken. Na een tijdje werd het pad slechter en gingen we harder fietsen door honden die ons achterna kwamen. Het pad maakte zich weer los van de rivier en we konden wederom de weg slecht vinden. Na een tijdje kwamen we aan in Crema, wat eindelijk weer een leuk

dorpje was. We maakten foto’s van een mooi kerkplein. We keken wat rond en een ijstentje trok onze aandacht. Dit was echt overheerlijk Italiaans ijs! We verlieten het dorpje weer en reden verder. Andermaal was de weg moeilijk te vinden en we reden weer een paar keer verkeerd. Na al het zoeken merkten we op dat het al vrij laat was en besloten we een plekje te zoeken voor de tent. Uiteindelijk vonden we wat aan de Serio. We stonden in het moeras en werden door muggen geplaagd. We aten wat noodles waardoor we al weer bijna door onze voorraad heen waren die we mee hadden genomen uit Nederland. We wilden ons wassen omdat we ons vies en plakkerig voelden, maar de oever van de rivier was erg hoog. We zetten de tent op zonder binnentent, zodat het minder warm zou zijn. Arthur ontdekte een teek die natuurlijk even verwijderd moest worden. Toen ook dat gebeurd was gingen we slapen als beren, en droomden we van de belevenissen tot nu toe.

58


Authentieke Bertoli-Italianen•Bakkertje geeft taart•Fietsenkerkhof is lokale fietsenmaker•Mooi stadje Cremona•

START:

CastelleonaFINISH:

Sabbioneta

Maandag14 Juli

Mooie doorkijk in het stadje Cremona

59

Dag 16

De ochtend was tamelijk koel. Hoog in de lucht dreven wat wolken zodat er weinig zonlicht op onze huid scheen. Met een nuchtere maag vertrokken we op weg naar het dichts bijzijnde dorpje. Daar aangekomen kochten we in een klein winkeltje, met aardige mensen, ons ontbijt in. Op het lokale pleintje aten we onze lekker onze broodjes en dronken we sap. Authentieke Bertolli-Italianen begroeteen ons vriendelijk en we kregen taart van een winkelier, wat het plaatje nog completer maakte! In de middag waren alle winkels dicht. We kwamen er achter dat dat in deze streek elke namiddag van de maandag was, dus konden we geen inkopen doen. In het stadje Pizzighettona wilde Pepijn zijn piepende trapper laten maken bij de fietsenmaker. Op het kaartje stond dat er een zou zijn, dus gingen we vol goede moed op zoek. We vroegen aan een vrouwtje de weg en ze stuurde ons naar het lokale barretje waar een Italiaan opstond en zich bekend maakte als de lokale fietsenmaker!. Hij vroeg wat er aan de hand was en wenkte ons om met hem mee te fietsen. Hij zat zelf op de meest afgetrapte fiets die je je maar kunt voorstellen, maar hij blijkbaar deed hij het nog goed. Na wat bochtjes kwamen

we bij een fietsenkerkhof en stapten daar af. De Italiaan schoof zijn garage open kwam na even wachten met spiksplinternieuwe trappers aanzetten. Pepijn was opgelucht en liet zijn trappers vervangen. In het plaatselijke barretje vroegen we nog wat water. Toen ze ons verhaal hoorden over de tocht verklaarden ze ons voor gek. We vervolgden de weg naar Cremona waar we op ons gemak rustig rond gingen kijken. Nadat we Cremona hadden bezichtigd aten we onze laatste restjes eten. De weg leidde ons langs een erg saai kanaal. We gingen daarom maar in formatie rijden om zo snel mogelijk door het saaie landschap heen te komen. Net voor Sabbioneta stopten we. Er waren extreem veel muggen. We aten onze laatste noodles op en zetten snel onze tent op tussen maïsvelden.

60 1463 KM

In Italië is Breda ook aanwezig

611463 KM

Lokale fietsenmaker met fietsenkerkhof

62

Dinsdag15 Juli


Wassen in verontreinigde Po•Overheerlijke watermeloen•Veel lol met kok van de Pizzeria•Mooi fietspad richting Vignola•

START:

SabbionetaFINISH:

S. Spilamberto

Heerlijke afdaling in de volle zon

63

Dag 17

Rond 8:00 uur stonden we op en pakten de tent snel in. We fietsten naar Sabbioneta om in een cafeetje ons ontbijt te eten. Arthur trakteerde in het cafeetje op croissants en cappuccino. Na het heerlijke ontbijt deden we in de locale supermarkt inkopen. We aten nog wat broodjes op het dorpsplein en vervolgden onze weg. We reden het centrum uit en dachten dat we fout reden, we reden helemaal terug en kwamen erachter dat het toch de goede weg was. We reden verder langs de rivier de Po en gingen onszelf er even in wassen. Toen we tot ons middel in het water stonden riep er een man vanaf de kant, die vertelde dat de rivier sterk verontreinigd was. We dachten meteen dat we ziek zouden worden, dus gingen we maar snel weer verder fietsen. We kwamen door het Italiaanse platteland met kleine boerendorpjes waar mensen ons toe wuifden en toeterden en floten. Op een gegeven moment waren we weer eens de weg kwijt. Gelukkig zag een vrachtwagenchauffeur ons zoeken en hij wees ons de goede kant op. Bij een winkeltje kochten we een overheerlijk stuk watermeloen. De oude verkoopster verklaarde ons voor gek dat we op dit tijdstip aan het fietsen waren. Na de heerlijke watermeloen reden we nog een stuk en begonnen aan ons koude middageten. Het eten bestond uit ciabatta met kaas. We rustten wat in de schaduw en peerden vervolgens door

naar Modena. Onderweg kwamen we soms slecht wegdek tegen waardoor Arthur voor zijn dunne bandjes vreesde. In Modena aten we bij een pizzeria die erg goede pizza’s kon maken. We maakten wat lol met de kok, die ons veel te vertellen had: ”All people in Holland are crazy,” ”In Italy no drugs, in Holland yes, in Italy no,” “In Holland beautiful ladies”. Na veel lol gehad te hebben tijdens het eten, wilden we wegfietsen, maar een lekke band zorgde voor vertraging. In een parkje keken we of we het gaatje konden vinden, maar we vonden niets. We zetten de bad er weer op, maar die liep snel weer leeg... Een nieuwe band mocht het toen gaan overnemen van de oude. Arthur belde nog even naar zijn pa & ma om de plaats van ontmoeting te bespreken. Bij het meer van Trasimeno zouden we hen ontmoeten. Het was ondertussen laat en we moesten Modena nog uit zien te komen. Na wat zoeken verlieten we lukte dat en kwamen op een lang en mooi fietspad richting Vignola. Naast het fietspad, waar de zon hele de dag op geschenen had, zetten we onze tent op en aten nog wat pinda’s. We kletsten nog lang na in de koelte van de avond. In de verte zagen we opeens vuurwerk, dat als een soort lichtjes in de hemel flikkerde. De contouren van de Apennijnen waren al

64 1563 KM

Heerlijk wassen in een verontreinigde Po

651563 KM

Overheerlijke watermeloen!

66 1563 KM

671563 KM

Na stevige klim is de beloning een mooi uitzicht

68

START:

S. SpilambertoFINISH:

Mollino di Pallone


Heerlijk eten•Heftige klimmen•Ontlasting die bijna een meter bedroeg•Groep valt uit elkaar•

Woensdag16 Juli

Heerlijk eten voor de steile klimmen

69

Dag 18

Eindelijk fikten we een keertje niet de tent uit, omdat de schaduw van de bomen de tent koel hield. We werden toch nog vroeg wakker, zo rond half acht. De tent was droog, dus konden we die makkelijk inpakken. Na wat yoghurt met muesli gegeten te hebben stapte we op de fiets. Na 7km merkten we op dat we het vlaggetje van BOB-kar vergeten waren. Pepijn fietste zonder bagage snel terug om te kijken of het nog op de slaapplaats lag. Na een tijdje kwam Pepijn met het vlaggetje bij Arthur en Joris terug en konden we weer verder fietsen. Verderop in een dorpje kochten we bij een vriendelijk fruitvrouwtje veel fruit en tomaten voor weinig geld. We bedankten vriendelijk en reden verder naar het stadje Vignola waar we de rest van onze boodschappen gingen doen. Koud voer wilden we kopen, zoals brood en rauwkost, om gas te besparen. Bij het verlaten van Vignola zagen we de Apennijnen voor ons liggen. Vol goede moed reden we naar de eerste klim, die ook erg lekker ging. Op een gegeven moment kregen we het enorm warm en onze hersens begonnen te koken. Vlak voor Zocca, na de eerste heftige klim, stopten we even om te rusten. We aten wat stevig brood, belegd met van alles en nog wat, een soort broodje gezond. Pepijn moest enorm naar de wc en ging aan de overkant van de weg over de vangrail. Achter de vangrail liep het redelijk steil naar beneden, dus kon hij

rustig zijn gang gaan. Maar opeens hoorden Arthur en Joris een enorm gelach vanachter de vangrail komen, wat hun natuurlijk nieuwsgierig maakte. Pepijn kwam terug en vertelde dat zijn drol wel bijna een meter lang geworden was. Arthur geloofde het niet en moest natuurlijk even checken, en kwam erachter dat het echt zo was! We rustten nog wat uit op een bankje om de hitte te vermijden. Rond vijf uur vertrokken we weer. Arthur begon rustig met klimmen, want anders kreeg hij het te heet. Joris zette meteen druk op de trappers en ging snel omhoog. Pepijn bleef in het begin bij Arthur maar wilde ook wat harder fietsen en ging achter Joris aan. Arthur raakte tamelijk achterop en vond het soms wel even vervelend dat er niet op hem gewacht werd. Later bedacht Arthur dat alleen fietsen ook wel even lekker was om tot zichzelf te kunnen komen. Op de top van de berg kwamen we weer bijeen en konden we lekker lang afdalen. Beneden in Poretta Terme deden we weer boodschappen en vervolgens moesten we weer een heftige klim ondergaan. Onder het klimmen verraste de tijd ons want het was al erg laat. We ontdekten ook dat het al begon te schemeren. We fietsten net tussen de rotsen en afgronden, dus was het erg moeilijk om de

70 1663 KM

711663 KMtent op te zetten. Na nog een stukje gefietst te hebben kwamen we bij een dorpje en vroegen we of we mochten overnachten op het grasveldje midden in het dorp. Na wat miscommunicatie brachten een aardige vrouw en man ons naar een grasveldje aan een riviertje waar de dorpsjeugd verzocht werd om rustig te zijn. We zetten onze tent op en kletsten nog wat met de man. Zijn vrouw kwam nog koel water brengen, wat goed paste bij ons eten: een lekkere salade met brood en meloen. Een heldere sterrenhemel zorgde ervoor dat we een vallende ster zagen. En zo kwam ook deze dag tot een einde.

72

START:

Mollino di PalloneFINISH:

Empolie


Meloen van 13 kilo•Geboortehuis van Leonardo Da Vinci•Bijna elkaar kwijtgeraakt•Steile klim naar de camping•

Donderdag17 Juli

Tent afgebroken om luilakken uit de tent te krijgen

73

Dag 19

Pepijn en Arthur werden gewekt door een hyperactieve Joris die de tent al half had afgebroken zonder dat hij iets gezegd had. Na enige tijd kwamen ook Pepijn en Arthur onder de afgebroken tent vandaan voor het ontbijt. Vervolgens pakten we onze spullen in en vertrokken we uit het dorpje. We moesten flink klimmen en deden dat in volle vaart. Toen de top bereikt was, stond er een flinke afdaling op ons te wachten. Wederom reden we met ruim 60 km/h de berg af. We kwamen door Pistoia waar we even langs een fietsenwinkel moesten om voor Joris nieuwe remblokjes te kopen. We gingen op zoek naar de 3 fietsenmakers die er zouden zitten, maar eerst kochten we een meloen van 13 kilo. We aten op een pleintje in het centrum de helft stuk op, wat ons erg goed deed met die warmte. De hitte deed ons vervolgens wat rustiger fietsen en we kwamen langs de drie fietsenmakers die geen van allen de remblokjes van Joris hadden. We reden verder naar Empoli dat in een dal ligt. De weg erheen ging dan ook steil naar beneden en we gingen met een flinke vaart. Pepijn en Joris zagen plotseling het geboortehuis van Leonardo Da Vinci en gingen er even naar binnen, waarna ze weer verder afdaalden. Op een tweesplitsing, vlak voor een dorp wisten ze niet welke kant ze op moesten. Na wat gezocht te hebben naar Arthur in het dorpje ploften ze neer in het parkje bij de tweesplitsing, wachtend op

Arthur die hopelijk terug zou komen. En jawel, na enige tijd kwam Arthur ongerust terug en moest even een hartig woordje praten met de andere heren. Na goed gesproken te hebben reden we verder en zochten een camping op. Eerst deden we in Empoli nog boodschappen en kwamen er leuke mensen tegen die het de hele tijd over Nederlandse voetballers hadden. Na even wat Italianen bijgepraat te hebben gingen we opzoek naar de camping. Op ons kaartje stond dat er vlak in de buurt eentje zou zijn. Onderweg daar naartoe zagen we inderdaad bordjes die een camping aanduidden. We besloten deze bordjes te volgen, maar na wat bochten begon de weg enorm te stijgen, zelfs zo dat we af moesten stappen. Pepijn wilde bijna de halve meloen van zijn Bob afgooien om zo minder gewicht op zijn fiets te hebben. Maar Arthur en Joris zorgden dat de meloen behouden bleef door Pepijn goede moed in te spreken. Na een enorme klim waren we boven op een heuvel waar een mooi uitzicht ons beloonde. En even verderop was de camping waar we onze kleren wasten goed moesten uitrusten. We kookten maar weer eens met gas, om goed te kunnen eten. Na het douchen spraken we nog wat na over de dag en zagen we weer vallende sterren. Rond 23:00 uur vielen we in slaap.

74 1743 KM

751743 KM

Meloen van 13 kilo om de dorst te lessen

76


Geweldige stad Florance•De Davind van Michelangelo•Steile klim met Panda 4x4•Bij vuurtje verjaardag Joris vieren•

BEZOEK:

Florance

Vrijdag18 Juli

Geweldig park met geweldig idee

77

Dag 20

We stonden laat op en aten rustig de verse broodjes van camping op. In de schaduw lagen we nog even rustig te genieten waarna we ons gereed maakten om naar Florence te gaan. Bij de receptie vroegen we of de pendelbus naar Empoli nog reed, maar die was al weg. Omdat het erg lastig zou zijn om een taxi te vinden besloten we te voet te gaan en onderweg te liften. Twee mannen in een auto stopten en namen ons mee tot Limte, daar aangekomen vroegen we bij een pompstation aan een vrouw of ze naar Empoli ging met de auto. We hadden wederom geluk want we werden door de vrouw afgezet op het station van Empoli, daar kochten we erg goedkope kaartjes naar Florence. In Florence belde Pepijn even naar huis en ginge Joris en Arthur naar de Toeristeninfo om een plattegrond te regelen. Toen Pepijn klaar was met bellen gingen we naar de Dom die overweldigend mooi is. We gingen er echter niet in omdat het te druk was. In plaats daarvan besloten we om naar de Academie voor de schone kunsten te gaan. We zagen wat van de plaatselijke muziekhistorie zoals oude Stradivariussen, maar ook schilderwerk en sculpturen. Tot slot kregen we de David van Michelangelo te zien, wat veel indruk op ons maakte. We bewonderden het stuk lang, en ook ander beeldhouwwerk dat nog maar half voltooid was, mar ook erg mooi. We liepen verder door de stad en bezochten mooie plekjes zoals Ponte Vecchio. In een park rustten we wat uit en merkten op dat we echt belachelijk lam waren. We liepen terug naar het centrum om pizza te eten wat bij een cafetaria. Daarna gingen we even een internetcafé

De mooie Dom in Florence

78 1743 KMDe mooie Dom in Florence

Even een kaartje naar het thuisfront sturen

791743 KM

binnen om onze e-mail te checken. Vervolgens liepen we verder en zagen we de zonsondergang vanaf een brug. Toen de zon onder was gegaan aten we nog een ijsje vlak voor het station. In het station wachtten we op de trein, maar deze kwam aan op een ander spoor dan verwacht en we moesten als gekken rennen om nog net op tijd in de trein te springen. We merkten op dat de airco erg lekker was en maakten zoveel lol dat onze buiken pijn deden van het lachen. In Empoli stapten we weer uit en liepen we naar Limte. Het was al half elf en we probeerden nog beetje te liften. In Limte waren nog overal mensen op straat. Het was nog warm en het was erg gezellig. In een buurthuis dronken we nog wat koud water en een goede versnapering om de dorst een beetje te lessen. Toen de klok half twaalf sloeg, zaten we nog steeds op het dorpsplein. Toen er een Panda 4x4 langs kwam rijden vroegen we of we mee mochten de heuvel op, richting de camping maar dat was tevergeefs. Een andere man kwam er echter bij staan om en hartig woordje te spreken met de bestuurder. We werden teruggeroepen en mochten toch nog mee naar boven! Dat scheelde ons een enorme wandeling met een gigantische klim. In de Panda 4x4 reden we naar boven met 5 volwassenen. Onderweg werd het echter twaalf uur, wat betekende dat Joris jarig was! Hij werd door iedereen gefeliciteerd en bij de camping aangekomen kochten we nog een fles wijn om het te vieren. We maakten een vuurtje bij de barbecueplaats en aten brood met lekker beleg en dronken wijn. We wilden ons ook nog aan de meloen wagen, maar deze bleek na een dag in de zon al in de rottingsfase te zijn. Pepijn baalde als een stekker dat hij heel die meloen voor niets mee naar boven had gezeuld. Na wat gezelligheid ging Joris als eerste naar bed, Pepijn en Arthur hielden nog niet op met kletsen. Ook in de tent werd nog doorgesproken waar Joris gek van werd en vervolgens besloot om onder de sterrenhemel te gaan liggen. Rond 2:00 uur worden de drie eindelijk door het slaapmannetje bezocht.

80

De David van Michelangelo

Uitkijk op de Ponte Vecchio

1783 KM

81

Even poseren in deze mooie straat

Mooie zonsondergang in Florance

1783 KM

82

START:

EmpolieFINISH:

Tavarnelle val di Pesa


Joris jarig!•Snelheden van 70km/h•Lange siësta houden•Heerlijk rijden door Toscane•

Zaterdag 19 Juli

Uitkijk vanuit de camping waar we twee nachten geslapen gebben

83

Dag 21

We stonden rustig op, Arthur haalde wat broodjes en croissantjes om de verjaardag van Joris nog een beetje te vieren. Joris belde nog naar huis en zo begon de dag rustig. Na het douchen en opruimen ontdekten we dat er eigenlijk nóg een gasfles was, en dat er dus eigenlijk meer dan genoeg was en het rantsoen voor niets was geweest. We vertrokken van de camping en mochten meteen aan een lange en snelle afdaling beginnen. We reden met snelheden van 70 km/h de berg af! Beneden aangekomen vroegen we even de weg. Pepijn was vandaag de kaartlezer. We moesten weer enorm klimmen, maar we merkten dat we hele goede benen hadden, dus ging het aardig vlot. De pijn in de benen viel dan misschien mee, maar de hitte om ons heen niet. Het werd te heet om door te gaan, dus besloten we om te stoppen. Onder wat bomen met ligstoelen streken we neer en lagen van 2:00 uur tot 4:30 uur lekker te luieren, te dutten, te schrijven en bouillon te drinken. Na deze siësta begonnen we weer te fietsen en jawel, er was wederom een zeer steile klim! Toscane is dan wel schitterend mooi, maar ze geeft haar schoonheid niet zomaar prijs. We moesten steeds flink werken om te mogen genieten van het gevarieerde landschap. Rond 18:00 uur hielden we een eetpauze met lekker belegd stokbrood gezond. Een uurtje later vertrokken we pas weer en er stonden wederom heuvels op ons

te wachten. Bovenop een berg bedenken we even wat we gaan doen en we spreken af om ’s avonds lekker uit eten te gaan en om de volgende dag vroeg te vertrekken om in één ruk naar Arthur zijn vader en moeder te rijden. Arthur belde vervolgens op om te zeggen dat we de volgende avond aan zouden komen. Maar na nog een keer rekenen bleek dat we dat nooit zouden halen... In Tavarnelle val di Pesa gaan we uiteindelijk uit eten ter ere van Joris zijn verjaardag. Met een wijntje erbij doe we heerlijk lang over de maaltijd. We praten veel over hoe het tussen ons gaat en over onze karakters. Rond 23:00 uur vertrekken we bij het restaurantje en moeten we door het donker fietsen. We fietsen een klein stukje wat erg lekker is omdat het wat koeler was geworden en er een prachtige sterrenhemel boven ons was. Op een veldje met bomen besluiten we onze matjes en slaapzakken neer te leggen in de open lucht. We kijken nog lang naar de sterrenen en vallen zo rond 1:00 uur in slaap.

84 1783 KM

851783 KM

Heerlijk in de schaduw voor een welverdiende siësta

86

START:

Tavarnelle val di PesaFINISH:

Magione


Schreeuw van Joris•De stad Siena•Het Woestijnlandschap van Le Crete•Aankomst in Magione•

Zondag 20 Juli

De Dom van Siena

87

Dag 22

We werden vroeg wakker door de zonsopgang die zo rond zes uur begon. Nadat iedereen een beetje wakker was, ruimden we onze spullen op en stapten we op de fiets. Bij een benzinestation aten we op een bankje ons ontbijt. De zon maakte onze huid warm en we hadden alle drie zin om flink te fietsen. We maakten dan ook veel kilometers door het zo mooie Toscane, en kwamen dan ook snel aan in Siena. Vlak voor het centrum schreeuwde Joris opeens en stopte. Hij had een bijensteek opgelopen op zijn borst, wat nogal pijn deed. Na enkele uitzuig-acties kwamen we dan toch boven op de heuvel waar Siena ligt. Daar rustten we wat uit en maakten een ommegang langs de mooie Dom en het Piazza del Campo. Een echtpaar aldaar bewonderde onze tocht en wenste ons veel succes. Vanuit Siena heb je mooie uitzichten waar we van genoten. Na een verkeerde afslag genomen te hebben kwamen we echter weer terug in het centrum. Toen we weer op de geode route zaten hadden we een lekker lange afdaling, maar even verderop moesten we al weer hard werken om de gigantische klimmen van 10, 12 en 15% te overwinnen. Zo kwamen we in het woestijnlandschap van Le Crete terecht. We hadden het onvoorstelbaar heet, maar we zetten door. Soms stopten we even om ons hoofd van de kook te brengen. Uiteindelijk kwamen we in het dorpje Asciano aan

De kerk van Siena

88 1938 KM

Even uitrusten in een rustig parkje

Mooi zicht op de Dom

891938 KM

waar we ons hoofd onder het plaatselijke fonteintje konden koelen. Op een pleintje kookten en aten we wat in de felle zon, want er was weinig schaduw te vinden. Als toetje namen we een lekker koud ijsje. In Siena hadden we een krantje gekocht dat we omstebeurt lazen. Nadat de felste zon was verdwenen reden we verder. Onderweg kwamen we nog een paar flinke klimmen tegen, maar de temperatuur was aangenamer. De moraal was hoog omdat we al een groot aantal kilometers hadden gereden. Er was echter wel een terugslag toen de fiets van Pepijn weer begon door te trappen. Alleen in een licht verzet had Pepijn er geen last van. We maakten ondanks deze gebreken nog steeds veel kilometers omdat we veel afdaalden. We zaten er dan ook steeds meer over te denken om in de avond door te fietsen zodat we Magione alsnog konden halen. Af en toe schaften we een fles koud water aan, wat erg nodig was door het vele zweten. In een klein gehucht maakten we ons laatste brood en sla op. De rode zonsondergang scheen nog over het heuvelachtige landschap. Toen we uiteindelijk bij Lago di Brasimero aankwamen kregen we weer energie door het vooruitzicht van het bereiken van ons tijdelijke doel. Namelijk de tussenstop bij Magione waar de ouders van Arthur waren. We kwamen aan bij het meer met aan de overzijde Magione. Onderweg ernaar toe kwamen we mooie en erg gezellige dorpjes tegen waar van de koele avonduren genoten werd. In Magione moesten we vragen naar Hotel Catalodole. Het bleek 3 km buiten de stad te

90

Fietsend door de droogte van Toscane

1938 KM

91

liggen. Het was moeilijk te vinden omdat er geen bordjes waren of andere aanwijzingen. Bij het Hotel moesten we uitleggen dat we de ouders van Arthur wilden bezoeken. Een meisje reed uiteindelijk met de auto voor ons uit om de weg te wijzen. Het was ondertussen 23:15 uur toen we bij Residencia di Vacchio Granaio aankwamen. Er stonde een paar huisjes bij elkaar en bij één ervan klopten we aan. We waren allemaal erg verheugd met deze ontmoeting midden in Italië. Na wat gegeten, gedronken en gesproken te hebben gingen we om 1:30 uur slapen. We lagen met zijn drieën op een smalle slaapbank maar we waren moe en sliepen tot ’s ochtends in één ruk door. We besloten 2 dagen te blijven, 1 rustdag bij zwembad en het huisje en 1 dag naar Assisi.

Fietsend door de droogte van Le Crete

1938 KM

92

BEZOEK:

Magione


Uitslapen•Wedstrijdje zwemmen•Luieren in de zon•Heerlijk eten met wijn en sigaartje•

Maandag21 Juli

Heerlijk beetje uitslapen en lezen

93

Dag 23

Na een beetje uitgeslapen te hebben, hadden we een heerlijk ontbijt en konden we van het zwembad gebruik maken. We hadden heel wat te vertellen over de reis tot nu toe. De vader en moeder van Arthur gingen na de middag naar Perugia en wij rustten verder uit. We wisselden het zwemmen, eten en lezen van een boek af. Bij het zwemmen hadden we op een gegeven moment een wedstrijdje: wie het vaakst heen en weer onder water kon zwemmen. Hierdoor kregen we echter een beetje een rood hoofd van het inhouden van onze adem. Rond 19:00 uur kwamen de ouders van Arthur weer bij het huisje aan. Terwijl wij in het wembad en in de zon lagen te bakken, bereidden zij het avondmaal. In de avondschemering aten we heerlijk. Met een wijntje, koffie en een sigaartje erbij kwamen de vele verhalen van ons naar boven. We sliepen rond 23:00 uur.

Route bekijken en dagverslag bijschrijven

94

De drie reizigers heerlijk aan het relaxen

1938 KM

95

Gezellige avond in Magione

1938 KM

96


Assisi•Kerken, kathedralen, kapelletjes•Zwembad•Heerlijk avond eten.•

BEZOEK:

Magione

Dinsdag 22 Juli

Op het marktplein van Assisi even wat fris water drinken

97

Dag 24

Rond 8 uur werden we gewekt door de ochtendzon. We doken meteen het zwembad in, wat heerlijk was zo in de ochtend. Na het ontbijten gingen we naar Assisi om cultuur op te snuiven. We bezochten verschillende kerken, kathedralen, kapelletjes en kloosters. We deden veel kennis op van Franciscus en Clara. Op het midden van het plein in de authentieke binnenstad aten we een ijsje. Rond 18:30 uur reden we terug naar het huisje waar we wederom het zwembad in doken. Alda had heerlijk gekookt waardoor wij gewoon konden aanschuiven, wat ook wel eens lekker was. Opeens ging de telefoon. Paulien belde, die had Arthur al een tijd niet meer gesproken. De rest van de avond hebben we lekker nagetafeld met veel wijn, ook al wilden we de volgende ochtend vroeg vertrekken. Het was namelijk nog steeds 250 km tot Rome.

98


Mooi landschap van Toscane•Hellingen van 15 procent•Gribuszooi bij Spoleto•Drie uur ‘s nachts regendruppels•

START:

MagioneFINISH:

Spoleto

Woensdag 23 Juli

Verder met de tocht na een welverdiende rust in Magione

99

Dag 25

Om half tien werden we wakker en stonden we meteen op. Na een laatste verfrissende duik in het zwembad en een douche pakten we onze spullen in. Daarna gingen we nog even ontbijten en natuurlijk bedankten we Dick en Alda voor de fijne dagen. Uiteindelijk vertrokken we weer verder op onze stalen rossen het warme Italië in. Na een stuk gefietst te hebben met veel steile stukken, kwamen we in een dorpje aan waar we wat brood kochten. Bij een supermarkt kochten we wat eten om de siësta door te kunnen komen. Van 13:00uur tot 16:00uur lagen we lekker te dutten, te lezen, te koken en te eten. Zo rond 3 uur gingen we een beetje de oude binnenstad van het dorp waar we rust namen bekijken. Daarna reden we verder naar Bettona waar leuke middeleeuwse straatjes ons deed hobbelen op de fiets. Zo reden we van dorpje naar dorpje met telkens steile hellingen van rond de 15%!! Toen we op de heuveltop van Monbelfalco waren, snoepten we wat en dronken we wat koud water uit een pompje. Dit was erg verfrissend! De afdaling was ook wederom verfrissend. Bij een kerkje aangekomen gingen we even naar binnen en aten we wat chips om ons zoutgehalte op pijl te houden. We fietsten verder en reden door een mooi heuvelachtige landschap. Tegen de schemering zochten we voor Spoleto naar een slaapplaats. Maar er was enkel gribuszooi zodat

we besloten om voorbij Spoleto iets te zoeken. We reden door industrieterreinen en de nacht viel in. In het donker reden we even over een grote weg. Na een tijdje gingen we een zandpaatje op. Op een akker riepen twee vrouwen die wij niet konden verstaan en begrijpen naar ons. We liepen een stukje langs een tabaksveld en kwamen wat struiken tegen die beschutting boden. Daar legde we onze matjes in de buitenlucht neer. We aten nog wat brood en reisden daarna onder de sterren hemel af naar dromenland. Rond 3 uur ’s nachts schrok Arthur wakker van een aantal regendruppels. Hij maakte Joris en Pepijn wakker. We haalde de tassen van de fietsen en zetten de tent snel op. Toen we daar bijna mee klaar waren hield de regen echter weer op. Omdat het echter nog steeds erg warm was, besloten we om op hoop van zegen in de buitenlucht te blijven slapen.

100 2024 KM

Het warme Italië weer in

1012024 KM

Steile hellingen van wel 15 procent

102 2024 KM

Even wandelen voordat we verder fietsen.

1032024 KM

Het eten was altijd weer een feest voor het oog.

104


Veel klimmen en dalen•Dure flessen water•15de eeuwse tuin•Hondengeblaf•

START:

SpoletoFINISH:

Soriano nel Cimino

Donderdag 24 Juli

Slaapplek tussen de hazelaars

105

Dag 26

We werden rond 8:00uur wakker. De hemel was deels bewolkt en er vielen wat druppels. Tijdens het opruimen stopte het met regenen. We aten nog wat brood en begonnen daarna te fietsen. We kregen deze ochtend gelijk een flinke klim van 651 hoogtemeters. Boven aangekomen, kochten we koud water bij een barretje. Toen we wat vocht binnen gekregen hadden, fietsten we verder naar Amelio. Dit was een afdaling met warme lucht. Toen we in het dorpje aankwamen, zagen we een mooi parkje waar we siësta konden houden. Het was pas 12:00 uur, maar we moesten niet te snel in Rome aankomen, anders waren de ouders van Arthur er nog niet. We aten nog wat en genoten van de omgeving. We hadden water nodig, en kochten flessen van 1,86 euro per stuk, wat we nogal duur vonden. Rond 16:00 uur zaten we weer op de fiets. Het was nog erg warm maar dat was inmiddels al standaard geworden. Beekjes stroomden over ons lijf en zout zette zich af. We reden over naamloze bergen die veel energie en kracht vraten. Soms moesten we bergen op van ruim 1 km hoog die het landschap tekenden en onze benen vermoeide. Ze bezorgden je door hun naamloosheid echter geen eer. De weg ging vol reliëf verder via Lugnano naar Antigliano en Bomarzo. Bij het laatste stadje kochten weer koud water voor 1 euro per fles (weer een rib uit ons lijf). In dit stadje was ook een Park der

Monsters te bezoeken. Een uit de 15de eeuw stammende tuin vol weelderig groen en angstaanjagende beelden. 1km heen en 1km terug over een immens stijl weggetje waren de gevolgen van het bezoek. De entree bedroeg 8 euro pp en het helse boeltje zag er behoorlijk geëxploiteerd uit. Uiteindelijk zijn we maar weer terug gereden. In Soriano nel Cimino werden we nagefloten door een stel jeugdigen. Toen we eenmaal de stad uitwaren, rond 19:00uur, nuttigden we wat sinaasappelen en boterhammen. We reden verder en kwamen zo weer op de hoofdroute na ons uitstapje door Umbrië. Nu was het niet ver meer naar Rome. We besloten om een slaapplek te zoeken die we al snel vonden. We waren even bang voor hondengeblaf, maar dat viel uiteindelijk mee. De ogen gingen toe met het invallen van de schemer.

106


Zwemmen in het meer van Bracciano•Het eindpunt bereikt!•Euforie, oergil en stevige omhelzingen•De St. Pieterkerk•

START:

Soriano nel CiminoFINISH:

Rome

Vrijdag 25 Juli

Nog maar een paar heuvels voordat we Rome bereiken

107

Dag 27

Vroeg werden wij wakker, ruimden onze spullen op en hesen ons in het zadel. In het eerstvolgende stadje, bij het eerstvolgende winkeltje deden wij boodschappen voor het ontbijt en aldaar zetten wij ons neder op een bankje om het Petit Déjeuner te verorberen. In de voormiddag namen wij de laatste obstakels, bergen geheten, en voelden een vlaag van opwinding over ons heen komen. Onze enige wens was nog om zo snel mogelijk de stad der steden te bereiken. Toch hielden wij nog een puike pauze aan het meer van Bracciano, daar zwommen wij en nuttigden de warme lunch. Wij besloten om eerst de camping op te zoeken waar Dick en Alda ook heen zouden komen. Later zouden wij daar de tent opzetten om vervolgens naar het St.Pietersplein te gaan. En zo geschiedde. Camping 7 Hills bleek een ietwat schampere uitvalsbasis, maar niet getreurd, het ging immers om slechts een slaapplaats. De laatste loodjes wogen allerminst het zwaarst. Zonder bepakking stoven wij Rome in en door. Na een paar maal de weg te hebben gevraagd stonden wij plotsklaps daar. Was alles klaar, de tocht volbracht en het doel bereikt. Het fysieke eindpunt van de reis was bereikt: euforie, blijdschap, een oergil en nog vele moeilijk te benoemen emoties maakten zich van ons meester. Dit alles ging gepaard met gelach en stevige omhelzingen. Ook werd er een foto genomen om het moois vast

te leggen. Er moest natuurlijk ook een kort bezoek gebracht worden aan de St. Pieterkerk. De avond viel weer in en we aten in een vlotte pizzatent het laatste avondmaal. Dit etentje eindigde in een drinkgelach waarna wij een Romeins ijsje nuttigden en van een zwoele avond in Il Capital genoten. Na de risicovolle terugtocht door het nachtelijke Romeinse verkeer, legden wij ons te ruste.

108 2163 KM

Heerlijk zwemmen in het meer van Bracciano

1092163 KM

Verkoeling na een paar flinke heuvels getrotseerd te hebben

110 2163 KM

Trots het doel bereikt staan we op het St. Pietersplein.

1112163 KM

De stalen rossen die ons zo ver gebracht hebben

112


Het Colodeum•De trap naar het heilige der heiligen•Verblindend licht van witte sokken•De vlucht terug naar het beginpunt•

BEZOEK:

Rome

De dagen in Rome

Het Pantheon

113

De dagen in Rome en op de Camping

We bekeken ruines en mooie gebouwen in Rome. We stelden ons de gladiatoren voor in het Coloseum en kropen over de trappen naar het heilige de heiligen. ‘s Avonds was er op de camping een danscafé waar we ons onder de mensen waagden. Er was voornamelijk volk waarbij de wederzijdse interesse minimaal was, maar daar trokken we ons niets van aan. We dansten en dronken met plezier. Het Blacklight scheen over ons heen en plotsklaps kwam er ook fel licht van onderen. We keken naar beneden en werden bijna verblind door de witte sokken van Pepijn in zijn sandalen. Arthur en Joris vonden dit wel geestig, maar we trokken ons er verder niets van aan. Wat later op de avond lieten we andere mensen dansen en we namen de tijd om nog wat na te praten over onze tocht. De week in Rome deed ons goed en we kwamen ook weer in het ritme van het stadsleven. Op de camping kwamen soms wat dieren voorbij onze tent, wat wel leuk was. Uiteindelijk gingen we terug naar de Nederland met het vliegtuig. Wij hadden het erg luxe, want de ouders van Arthur namen onze fietsen en bagage met de auto mee terug naar Nederland. Hierdoor hadden wij alleen maar handbagage in het vliegtuig. En zo vlogen wij in luttele uren terug naar het beginpunt van onze reis waar we met de fiets 27 dagen over hadden gedaan.

Op weg naar het Colosseum

114 2163 KM

Het vervallen Colosseum dat nog steeds het vermaak van het publiek en...

1152163 KM

de vechtende gladiatoren in zich herbergt

116 2163 KM

De trap naar het heilige der heiligen

1172163 KM

Op de fiets door Rome

118

Nakletsen over de tocht en genieten van het uitzicht

2163 KM

119

Uitkijk vanaf de St. Pieter.

2163 KM

120

De opstap vanuit Rome terug naar Nederland

Afscheid van onze stalen rossen2163 KM

121

Eindelijk weer een Hollandse maaltijd

2163 KM

123

De fietstocht heeft onze vriendschap sterker gemaakt, er is een band ontstaan die voor ons van belang zal blijven. Wij drieën geven en nemen van elkaar op een eerbiedige manier. Deze reis had niemand van ons willen missen. De ervaringen waren zeer waardevol. Nu mogen we nog nagenieten via deze dagverslagen.

Bedankt

Een fietstocht naar Rome

Documents

Transcript of Een fietstocht naar Rome