DEC_EGY_FY12

Plan Egypte

Een kijkje in onze wereld

Plan vindt het belangrijk dat kinderen en jongeren kunnen discussiëren over zaken die zij belangrijk

vinden en dat volwassenen hun mening respecteren. Pas dan krijgen zij inspraak in de gemeenschap.

Dit verslag is samen met de kinderen gemaakt en geeft een indruk van wat zij belangrijk vinden en hoe

zij samenwerken.

Trots om Egyptenaar te zijn!! Zo beleefden kinderen en jongeren de revolutie van 25 januari 2011

Beste Sponsors,

Wij zijn een groep kinderen en willen u vertellen hoe wij de spannendste dagen in de geschiedenis van ons land

hebben beleefd: de revolutie. We zullen u ook vertellen over de problemen waar ons land mee te maken had,

hoe wij opkwamen voor onze rechten, wat er gebeurde tijdens de revolutie en hoe wij ons land in de toekomst

zien. We hopen dat u het fijn vindt om te lezen!

Ons leven vóór 25 januari

In Egypte hadden arme mensen en mensen aan de rand van de samenleving het de afgelopen 30 jaar zwaar.

Het ergste was het gebrek aan medische zorg, goed onderwijs en voeding. Zo werden deze mensen armer en

armer. Het welzijn van de kinderen werd daardoor ook steeds minder. Onze rechten werden niet nageleefd.

Toen kwam 25 januari 2011. Een grote groep dappere jongeren deed mee aan demonstraties in Cairo en

andere steden en dorpen. Ze demonstreerden voor sociale wetten en gelijke rechten voor iedereen. Op 28

januari werd er op veel grotere schaal gedemonstreerd, in heel Egypte. We konden niet geloven wat er

gebeurde.

Dagen van revolutie

Tijdens de eerste dagen van de revolutie realiseerden we ons nog niet echt wat er gebeurde. Het was heel

vreemd. Onze ouders waren ongerust, wij gingen niet naar

school, onze moeders sloegen extra voedsel in. Later drong

het belang van deze revolutie tot ons door en deden we

allemaal enthousiast mee. We begrepen dat de revolutie

ons kon helpen om aandacht voor onze rechten te krijgen;

de rechten waarover we geleerd hebben, wat zijn onze

rechten en hoe vragen we om onze rechten? We waren nu

wel bang voor onze veiligheid, er was geen beveiliging,

gevangenen waren ontsnapt en de politie trok zich terug.

"We waren allemaal bang en ongerust door het gebrek

aan veiligheid tijdens de eerste revolutiedagen. Daarna

vormden mensen in het hele land lokale beveiligings-

groepen in elke wijk, buurt en straat. We verenigden

onszelf, omdat we beseften dat we veel kunnen doen

als we samenwerken. Ook realiseerden we ons dat we

Ook kinderen deden mee aan de revolutie

DEC_EGY_FY12

Dit verslag is door kinderen en enkele

volwassenen gemaakt. Volgend jaar zal een

andere groep een ander interessant onderwerp

met u delen. We hopen dat u met plezier heeft

gelezen over onze situatie en ons streven naar

een beter leven.

sterker waren als we allemaal hetzelfde doel hadden, namelijk veiligheid voor onze families. Samen

probeerden we dat doel te bereiken," aldus Abdallah, 18 jaar.

"Onze rol, het beschermen van onze familie en ons huis was niet minder dan de rol van andere

jongeren die op het Tahrirplein waren. Ons doel werd het voorkomen dat de revolutie vernietigd en

ons land gesaboteerd zou worden. Het was een geweldig gevoel om samen voor dezelfde zaak te

strijden," zei Islam, 17 jaar.

Gevolgen

Het belangrijkste gevolg van de revolutie is dat wij

hebben geleerd om op te komen voor onze rechten. We

leerden dat het niet genoeg is onze rechten te kennen,

maar dat we er ook om moeten vragen dat ze nageleefd

worden. We hebben nu allemaal hoop dat ons land ten

goede verandert. We hebben ook geleerd dat als mensen

samen strijden voor een doel, ze sterker worden. Zo

kunnen we in een paar dagen de loop van de geschiedenis

veranderen.

"Volgens mij is het grootste effect van de revolutie

dat we allemaal verenigd zijn ongeacht geloof of

stand. We zijn allemaal Egyptenaren en we houden

allemaal van ons land. We weten allemaal dat we

rechten hebben en we kunnen erom vragen en onze

mening geven. We zijn niet bang meer," zei Amany,

13 jaar.

Hoe zien we onze toekomst?

We zouden ons land graag als één van de best ontwikkelde landen zien. We hebben het gevoel dat we over

tien jaar bij de beste horen. We weten dat ons leven de komende tijd een beetje onstabiel zal zijn voordat alles

weer normaal wordt, maar dat is het ons waard. We zijn trots op ons land en op wat we hebben bereikt; ons

land kleurt nu rood, wit en zwart, net als de kleuren van onze vlag. We wensen allemaal een betere toekomst

voor ons land Egypte, waar we van houden.

"Ik zie mijn land in de toekomst helemaal

nieuw. Ik zie ook dat jonge mensen betere

kansen hebben. Ik denk dat wij in de

toekomst precies weten wat onze rechten en

plichten zijn. We zijn op de goede weg, we

weten wat we willen en we zullen in staat

zijn om onze dromen waar te maken," Samy,

15 jaar.

Een meisje laat trots haar vlag zien

De kinderen, blij en trots met hun vlaggen