FOTO

�FOLK

ERT�KOELE

WIJN

Kroelen met een doel

DE ZOMER

Op een vrijdag-avond zijnveertig mensenbij elkaar geko-men voor eenk n u f fe l wo r k -shop. Ze zittenin een grotekring op ma-trasjes, in een

antikraakpand vlak buiten Utrecht. Er zijnjonge vrouwen, mannen van middelbareleeftijd en hippe dertigers. De deelnemershebben geen schoenen aan en dragen py-jamabroeken, yogakleding en zachte shirts– alles om ervoor te zorgen dat er lekkergeknuffeld kan worden.

Wilrieke Sophia (35) – in stippenjurkjeen legging – geeft met haar bedrijf Explo-

ring Deeper workshops over intimiteit,waaronder knuffellen. „Vanavond richtenwe ons op liefdevolle aandacht en aanra-k i ng ”, zegt ze. De workshop blijft ver wegvan seksualiteit. Sophia: „Niet omdat sek-sualiteit iets verkeerds is, maar om te erva-ren hoe fijn knuffelen is wanneer er geeneinddoel is.”

Om te beginnen mag elke deelnemer inéén woord uitdrukken wat zij of hij van-avond wil vinden. „Ve r b i n d i ng ”, klinkthet, „z a c ht h e i d”, „t ro o s t ”, „o p e n h e i d”,„l i e fd e”.

Tijdens de workshop mag niet gepraatworden. Het achterliggende idee: mensenpraten vaak in plaats van te voelen. Terwijlhet juist goed zou zijn om wat meer te voe-len.

We leren volgens Sophia van kinds af

Kroelen voorgevo rde rde n

K�N�U�F�F�E�LC�U�R�S�U�S�Minder praten, meer voelen isde gedachte achter de workshop knuffelen.Zo leer je je grenzen en verlangens kennen.

TEKST�Alexandra�van�DitmarsFOTO�Folkert�Koelewijn

aan om over onze grenzen te gaan. „D enkaan opmerkingen als: ‘Geef tante Jet eenseen kus’, terwijl je dat helemaal niet wilt.”En onze verlangens zouden we vaak nietdurven uitspreken, of pas na een paarw ijntjes.

Deelnemers moeten vanavond voelenhoe ze merken of ze iets wel of niet willen.Elk lichaam geeft dat volgens Sophia heelgoed aan. Bijvoorbeeld door een fijn warmgevoel, of juist een samengeknepen keel.„Maar dan moet je wel naar je lichaamluisteren. En dat gebeurt vaak niet.”

Knuffelworkshops moeten deelnemersdus helpen bij het aangeven van hun gren-zen en verlangens. Daarnaast ziet Sophiaze als „een tegenwicht voor onze maat-schappij vol stress en eenzaamheid” en alseen moment „om verbinding te maken

met jezelf, en vandaaruit met anderen”.Kristel van Lieshout (37) uit Berghem

volgt voor de tweede keer een knuffel-workshop. „Ik heb de neiging om altijd ‘j a’te zeggen op alles, omdat ik niemand wilk we t s e n”, zegt ze. Hier merkt ze dat men-sen na een afwijzing ook nog „helemaaloké” zijn. Maar ze is hier ook omdat ze„gewoon dol is op knuffelen”.

Acht minuten geknuffeldBij een knuffelworkshop wordt niet met-een gekroeld. Eerst is er een meditatie,daarna mogen de deelnemers vrij bewe-gen in de ruimte. Dan wordt er rondgelo-pen en af en toe oogcontact gemaakt. Eenpaar mensen beginnen te huilen.

Als je iemand niet wilt knuffelen of aan-raken, hoeft dat nooit. Dan kruis je je han-

‘K nu f f e l e nverzacht.En hetv e rl a a g tst ress’

den voor je borst. Wie even alleen gelatenwil worden, legt een hand op zijn buik eneen op zijn hart. Drie assistenten houdenin de gaten of het goed gaat met iedereen.

Na nog wat oefeningen op rustige mu-ziek – handen vasthouden, elkaars armenstrelen, omhelzen – begint het serieuzereknuffelwerk. In groepjes van drie of viermag iedereen zeggen hoe zij of hij vooracht minuten geknuffeld of aangeraakt wilworden door de rest van de groep. Bij uit-zondering mag er even gefluisterd wor-den.

Sommige deelnemers willen lepeltje-le-peltje liggen, met drie personen, en danzelf in het midden. Anderen willen van toptot teen zachtjes gestreeld worden doorvingertoppen. Of door drie paar handentegelijkertijd gemasseerd worden. Tweemensen gaan op elkaar liggen, allebei metde buik naar beneden. Milou Moonen (26)wil dat haar groepje hun handen op haarhoofd, hart en buik legt. „Het voelde alseen bad van liefde”, zegt ze achteraf,„waarin je elkaar heel puur ontmoet, zon-der maskers en vooroordelen”.

Luchtbedje in de woonkamerSophia begon zeven jaar geleden met hetgeven van knuffelworkshops, destijds nogsamen met haar ex op een luchtbedje in hunwoonkamer. Sinds twee jaar leidt ze ookmensen op tot ‘cuddle workshop facilita-tor ’, ook wel ‘k n u f fe l c o a c h’ genoemd. Datis een onbeschermde titel; iedereen magzichzelf zo noemen. Sophia’s studentenmoeten zich om haar certificaat te krijgenwel aan bepaalde regels houden. Bijvoor-beeld niet zelf meedoen tijdens hun work-shops, vanwege hun autoriteitspositie.

Vijf van haar oud-studenten geven nuook regelmatig knuffelworkshops in Ne-derland en België. Hun evenementenstaan op de website knuffelworkshops.nl.In Nederland zijn er twee tot zes permaand. Een handjevol anderen geeft ookworkshops, maar is niet bij de website aan-gesloten. Een workshop duurt meestaltwee tot drie uur en kost zo’n 25 euro. Erzijn ook speciale bijeenkomsten voor kop-pels of alleen mannen.

Knuffelworkshops doen denken aan de‘cuddle parties’ die in de Verenigde Statenpopulair zijn. Vijftien jaar geleden werddaar het gelijknamige bedrijf opgericht. In-middels worden deze parties ook gehou-den in onder andere Australië, Ierland,Verenigd Koninkrijk en Canada. Er is we l

één groot verschil: bij cuddle parties is erveel ruimte voor ‘vrij knuffelen’, dus zon-der specifieke oefening van de organisa-tor. Sophia structureert bewust de heleworkshop. „Dat geeft mensen meer hou-vast en veiligheid, zodat ze dieper in hunproces kunnen gaan.”

Frans Slijkhuis (70) uit Diepenveen gingtwee jaar geleden voor het eerst naar eenknuffelworkshop. Hij is er nu naar zevengeweest. Slijkhuis: „Het heeft mijn leventotaal veranderd.” Slijkhuis had vroegereen angstneurose, zegt hij, een gevolg vande chronische fysieke pijn die hij heeft.Een masseur gaf hem de tip om eens naareen knuffelworkshop te gaan. „Nu durf ikweer contact te maken met mensen, mijnangsten zijn weg.” Een bijkomend voor-deel: ook zijn pijn is na zo’n avond tijdelijkgrotendeels weg, zegt hij. „Het is heelwonderlijk, maar waar.”

Dat verbaast Sophia niks: „K n u f fe l e nverzacht. En het verlaagt stress, maakt jegelukkig en is gezond.”

Is dat inderdaad zo? In principe wel,zegt Ellen de Bruijn, hoogleraar neurocog-nitieve klinische psychologie aan de Uni-versiteit Leiden. „Bij liefdevolle aanrakingen knuffelen komt oxytocine vrij, ook wel‘het knuffelhormoon’ ge n o e m d .” Het komtook al vrij wanneer je iemand diep in deogen kijkt.

Meer vertrouwenDe Bruijn heeft onderzoek gedaan naaroxytocine. Het zorgt er inderdaad vaakvoor dat stress en angstige gevoelens afne-men. En ja, het kan ook pijnstillend wer-ken. De Bruijn: „Maar er zijn wel grote in-dividuele verschillen.” Zo zijn bepaaldekaraktereigenschappen van grote invloed.Daarnaast is het afhankelijk van wie je te-genover je hebt.

„Als je iemand knuffelt die je vervelendvindt, heb je die positieve effecten niet”,zegt ze. Bij een knuffelworkshop waarbijniemand over zijn grenzen heengaat, ver-wacht De Bruijn wel een hoop positieve ef-fecten. Niet alleen lichamelijk, maar ookop andere vlakken. „Ons lichamelijk, gees-telijk en sociaal functioneren hangen sa-men. Oxytocine kan bijvoorbeeld ook zor-gen voor meer vertrouwen in anderen.”Maar ook hiervoor geldt: wie je tegenoverje hebt, is bepalend voor het effect.

Na ruim twee uur is de workshop bijnaten einde. Maar niet voordat er een ‘c uddlep u dd l e’ gemaakt is: alle matrassen wordentegen elkaar geschoven en het is tijd vooréén grote liggende groepsknuffel van eenminuut of tien. Ledematen liggen kriskrasover elkaar, hoofden worden geaaid, rug-gen gestreeld.

Na afloop is het tijd voor thee en mag erweer gepraat worden. De meeste deelne-mers zijn rozig, maar Marscha Hollenberg(44) uit Hoevelaken voelt zich juist heelenergiek. Dit was haar eerste knuffelcur-sus, maar ze weet het zeker: ze gaat de op-leiding tot knuffelworkshopleider volgen.Is dat niet wat snel? „Nee hoor, dit voelthelemaal goed”, zegt ze. Ze is veel bezigmet persoonlijke ontwikkeling en bedenktelk jaar een ander thema voor zichzelf.Hollenberg: „Dit jaar is dat: intimiteit. Enknuffelworkshops sluiten daar perfect bija a n .”