DE WAANZIN VAN DE OMMEKEER KEERLUS SNOEI- EN … · blijken beter in weervoorspelling dan Piet...

Omdat sparen tegenwoordig geld kost en beleggen in aandelen nog teleurstellend weinig rendement

biedt, blijkt het beleggen van je dak met zonnepanelen even duurzaam als winst-gevend. En… prestaties uit het verleden geven wel zeker een garantie voor de toekomst. Beter zelfs, als we de klimaat-specialisten mogen geloven. Het kostte vier maanden markt- en productverkenning om tot de juiste keuze te komen. Beleggen is tenslotte lange termijnwerk. Je gaat voor betrouw-

baarheid en soliditeit wat apparatuur èn leverancier betreft en niet voor de laagste prijs. 25 april 2018 was het zover: púúr dak beleggers-geluk, met de plaatsing van maar liefst tien zonnepanelen. Met een dak op het zuidoosten werd ons gelijk al een gegarandeerd rendement in het voor-uitzicht gesteld – zonnedakspecialisten blijken beter in weervoorspelling dan Piet Paulusma! Tot op het laatste moment hadden wij nog onze twijfels. Niet over rendement, maar over de installatie van de zonne-

panelen en de bedrading die volgens voorschrift van Stedin, de partij die alle energie transporteert, moest worden ge-daan. De nieuwe slimme meters blijken overigens al voorzien van zgn. retour-meters, dat betekent een zorg minder bij de jaarlijkse eindafrekening.Een team van vier installateurs maakte dat onze zonnepanelen binnen vier uur ook werkelijk online waren. De prestaties waren onmiddellijk te monitoren op de app die op tal van apparaten werd geïn-stalleerd. Vanaf dat moment konden we in de schaduw - overal ter wereld! - ge-nieten van het voordeel, lees: rendement, dat de zon te bieden heeft. En inmiddels overtreft dat ruimschoots onze hoge verwachtingen.

Nu, vier maanden verder, zijn we hard op weg naar 2000 kilowatt opgewekte energie, waarvan het grootste deel werd teruggeleverd aan onze energieleverancier. Vanzelfsprekend is het uiteindelijke ren-dement van zonnepanelen hoger als je eigenaar bent van een woning. Toch zijn er voor woningcorporaties en huurders grote slagen te maken.

Iedere lezer van het Muzik(r)antje die zo langzamerhand ook wel toe is aan een langdurige bui kilowatts en geïnte-resseerd is hoe wij dat deden: stuur een bericht aan [email protected] of post het op www.nieuwwaldeck.info. Op alle vragen hebben wij inmiddels een antwoord.

Uitgave: Wijkberaad Nieuw Waldeck Nummer 35 / september 2018

SNOEI- EN BLOEIDAG NIEUW WALDECK

(pagina 4)

OMMEKEER KEERLUS

(pagina 3)

DE WAANZIN VAN DE WALDECKTUIN

(pagina 2

VERDER IN DIT NUMMER: PAGINA 2 * DE WAANZIN VAN DE WALDECKTUIN * ONDERWIJS ZOEKT HET HOGEROPPAGINA 3 * VERZILVEREN IS GOUD * OMMEKEER KEERLUS * WALDECK WEETJES!PAGINA 4 * SNOEI- EN BLOEIDAG NIEUW WALDECK * PARELS VAN LOOSDUINEN

Juni en juli waren uitzonderlijk droog, maar het stortregende dagelijks kilowatts op ons dak. Wie twijfelt over het plaatsen van zonnepanelen, hieronder het verhaal van de buren, een paar straten verderop, hoe zij de energierijke buien overleefden en dat nog steeds volhouden.

Op onze website www.nieuwwaldeck.info is alles over de wijk te vinden. Ideeën of aanvullingen zijn welkom ([email protected]).

Ook kun je ons vinden op www.facebook.com/nieuwwaldeck

Het Muzik(r)antje wordt samengesteld en uitgegeven door het Wijkberaad Nieuw Waldeck en heeft als doel een bijdrage te leveren aan de communicatie van de bewonersorganisatie (het wijkberaad) in de wijk Nieuw Waldeck, met daarin de Amerikaanse-, Duits/Oostenrijkse-, Italiaanse-, Franse- en Tuinenbuurt. De oplage is 3800 stuks. De nieuwsbrief verschijnt een aantal keren per jaar en wordt huis aan huis verspreid. Per e-mail kun je aangeven of je de nieuwsbrief ook digitaal wilt ontvangen. Het wijkberaad is bereikbaar voor al je vragen, opmerkingen, wensen en ideeën.et volgende Muzik(r)antje zal begin november 2018 verschijnen.

STICHTING WIJKBERAAD NIEUW WALDECKTel.: 070-3979606 | E-mail: [email protected] www.nieuwwaldeck.info

De Waanzin van de Waldecktuin

De Waanzinnige Waldecktuin is het resultaat van de herovering door een bewonersgroep op de gemeente van een kavel grond die aanvankelijk bouwgrond voor woningen als bestemming had. De realisatie van de ontmoetingsplek voor jong en oud met speelmogelijkheden voor kinderen, een pluktuin en nog meer leuke faciliteiten kwam eind 2016 op gang.

Had basisschool Nieuw Waldeck bij de bouw in 1983 al een beetje de architec-tuur van een noodgebouw, toen het op de plaats verrees van een noodgebouw dat daar sinds 1978 in gebruik was genomen, nu is daar, op het al aanwezige aanpa-lende noodgebouw, nog een noodeta-ge geplaatst. Een noodgebouw in vele opzichten.

Noodgebouwen hebben een tijdelijk karakter en dat maakt het makkelijk om ze te plaatsen.Is een dakkapel of een tuinhek vaak al een reden van een brede maatschappelij-ke discussie over stadsaanzicht, architec-tuur, beschadiging van groen of de vrees voor trauma’s bij micro-organisme, over dit noodgebouw is weinig communicatie

gepleegd met de omgeving. De nood was hoog en het was er ineens op 20 augus-tus jl.

De ervaring leert dat talloze noodgebou-wen gebouwd zijn op de eeuwigheid. Zo-ver zal het wat betreft het Maris college niet komen. Over twee jaar is het Maris college schoolverlater en neemt de aan-palende noodhoogbouw hopelijk mee.Wat het lot – of de bestemming - van de toenmalige basisschool gaat worden... dat blijft tot 2020 nog een verrassing!

Onderwijs zoekt het hogeropDan maar de lucht in, was dè oplossing om de overstroom leerlingen het hoofd te bieden bij het Maris college aan de Toscaninistraat 187. Twee schoolklassen erbij, maar of het een klasse-oplossing is…

A nno 2018, aan het eind van de zomer, is er fei-telijk bedroevend weinig gebeurd. Behalve een prachtige kas is er sprake van weinig meer dan

een kaal terrein met sporen van grondverzet. Onkruid groeit er, klaprood bloeit er èn honden poepen er*.Een desolaat terrein, slagveld van de ambitie er iets moois van te willen maken.Maar de grond is vervuild. Althans de aanleg van de tuin wordt gestagneerd, na bijna een half jaar kun je spreken van stilstand. Er is iets in de grond aangetroffen dat min of meer een gevaar voor de volksgezondheid op zou kunnen leveren. Wat dat is en in welke mate, dat weet – bijna- niemand.

Goed beschouwd is het een beetje sneu voor iedereen die dit prachtige initiatief een warm hart toedraagt - dat zijn er velen - dat na het vertrek van het hoofdkwartier van de Rimboejagers de rimboe in feite is gebleven en

wordt gecultiveerd. Vanuit de omliggende huizen is er uitzicht op de natuur die er nu al vier seizoenen hevig huishoud.

De gemeente is al drukdoende om een partij te vinden**: ‘Er komt nu eerst onderzoek om te bepalen hoe de ver-vuiling het beste kan worden opgeruimd. Het is nog niet

bekend wanneer er gestart kan worden met de aanleg van de tuin.’, wordt gesteld in haar nieuwsbrief van 21 juni jl. Daarbij voorzichtig formulerend dat het nog wel even kan duren voordat er een spade de grond in gaat. Dat even kan zo maar een jaar worden. Je zou je kunnen voorstellen dat wanneer bekend is wat de grond zo ongezond maakt en dat je ook weet waar het zit – het is immers gevonden! - dat er genoeg speci-alistische bedrijven zijn die dit probleem zomaar kun-nen oplossen, zodat het lijkt of het nooit heeft bestaan.Er zijn laatstelijk meer megalomane projecten in Den Haag tot stand gekomen en dat ook niet zonder milieu-technische slag of stoot, daar kun je spreekwoordelijk vergif op innemen.De Waanzinnige Waldecktuin blijkt dus een droomkas-teel waar een epidemie van verlammende traagheid is uitgebroken.

*Een oproep aan hondenbezitters: hoe waanzinnig groot de verleiding tot loslopen is: vervuil de tuin in wording niet nog erger dan ie kennelijk is. En neem de weliswaar gemakkelijk en snel bio-afbreekbare uitwerpselen mee naar huis, anders gaat de grondsanering nog langer duren. Het heeft al beschamend lang geduurd.

**Inmiddels is de partij gevonden en kan er gestart worden!

Om het grote denken op gang te brengen waren er al een paar voorbeelden geschetst. Dat geeft

houvast en zorgde er ook voor dat de

fantasie niet te ver met de werkelijk-heid uit de pas zou gaan lopen. De een zijn kans bleek de ander haar zorg: ‘Een skatebaan, leuk zeg’ roept de een,

waarop de ander reageert, ‘Oh nee, dan zit ik de hele dag in de klereherrie, dat gaat echt niet door’. Leuk om op een mooie avond te praten over de toekomst van Nieuw Waldeck. Zouden we meer moeten doen!

Veel bewoners blijken dezelfde ideeën te hebben, en dat creëert een band en iedereen is het er eigenlijk over eens dat sommige ideeën best wel het uitproberen waard zijn.Uitproberen, laat dat nu precies de opzet zijn van de door Bureau Graswortel geor-ganiseerde bijeenkomst!

Als het erop aankomt is ‘ons’ Nieuw Waldeck bijzonder creatief. Hierbij geen keuze maar een greep uit de maar liefst dertig ideeën die in korte tijd op tafel kwamen:

• Keerlus moet blijven: Wanneer deze niet meer kan worden gebruikt zal dit direct hinder en overlast opleveren in andere delen van de wijk. Denk aan de ouders die kinderen van school brengen en halen. Je kunt hem natuurlijk wel anders inrichten.

• Permanent podium: Misschien wel een soort muziektent. die kan worden gebruikt bij optredens, voor evenemen-ten. Om talentontwikkeling in de wijk te stimuleren.

• Waterspeelplek: Met wat kleine hoog-teverschillen en een fontein(tje) zou het heerlijk vertoeven zijn hier op de keerlus. Water trekt mensen aan!

• De bus weer terug: Buiten dat de bus-halte best ver lopen is voor ouderen in de wijk, geeft het wachten bij de halte een gevoel van onveiligheid. • Stormbaan: Op zoek naar (een) actieve vorm(en) van spelen in een natuurlijke omgeving, waarin ruimte is voor spon-taniteit. Met thematische invulling zoals b.v.: hutten bouwen of een bouwspeel-plaats in de zomervakantie.

Hoe nu verder zou je zeggen of liever wat en wie gaat er voor de ommekeer van de keerlus zorgen. Er komt nog een pop-up meeting deze zomer en nog drie in de herfst. Uitgebreid verslag daarvan in de november-uitgave van het Muzik(r)antje.

Ommekeer keerlus

De groep ‘deelnemers’ van Verzilveren groeit de laatste tijd sterk en blijft niet beperkt tot Nieuw Waldeck. ‘Nancy en Ilse constateerden al snel dat er behoef-te was in de wijk aan een plek voor se-nioren die achter de spreekwoordelijke geraniums terecht dreigde te komen.’Een plek waar men in contact kan komen met elkaar; vooral om leuke dingen te doen. 55-plussers vinden wellicht steeds moeizamer aansluiting op onze dynamische samenleving, maar zijn zeker nog heel waardevol voor de maatschappij. Iedereen heeft wel een hobby of een activiteit die zich gemakkelijk met een ander laat delen. Maar met wie dan? Verzilveren is sterk in het samenbren-gen van mensen, heeft en geeft daar alle ruimte voor.Ilse: ’Onze kracht is misschien wel dat

we niet afwachten of mensen zich ko-men melden. Wij, dat zijn niet alleen wij twee, maar ook heel veel vrijwilligers, zijn voortdurend actief om mensen ook werkelijk op te zoeken en enthousiast te maken voor onze activiteiten. Ver-zilveren heeft verschillende ‘clubjes’: biljarten, wandelen etc. en dat worden er steeds meer. Vaak is er de angst om niet actief mee te kunnen doen door be-perkingen van welke aard dan ook. Wij denken dat er voor elke beperking, elk probleem, een oplossing is. En naarmate dat ons netwerk groeit, wordt het ook steeds gemakkelijker om die te vinden.Nancy: ‘Zo is er ook een repareer café. Heeft iemand een kapot apparaat, dan is er altijd wel iemand te vinden om zoiets te repareren. Dat we gebruik kunnen maken van het Loosduinse hof om mensen bij elkaar te brengen is

een groot voordeel. Voor de meesten is het de eerste keer en iedereen is altijd ontzettend positief nadat ze de stap gewaagd hebben. We zien de mooi-ste vriendschappen ontstaan, ideeën worden plotseling gerealiseerd. Er wordt naar elkaar geluisterd, van elkaar ge-leerd.Verzilveren is een sociale onderneming met als ‘core-business’ het verbinden van senioren. De onderneming heeft

geen winstoogmerk en is zojuist een stichting geworden, zodat ze hopelijk nog meer mensen kunnen bereiken.

Meer weten of gelijk gezellig mee-doen met Verzilveren, mail met Ilse: of Nancy: [email protected]. Of kom langs op het Loosduinse Hof van maandag t/m donderdag tussen 9.00 t/m 17.00 uur.

12 juni vormde de keerlus zelf het decor van een zgn. pop-up meeting die gaat leiden tot zijn transformatie, lees verandering. Bewoners waren uit-genodigd om met inspirerende ideeën te komen; waar je volgens hen met de keerlus naar toe zou moeten.

Verzilveren is goudGedreven door hun beider ambitie startten Ilse Mijnhart en Nancy Krul een jaar geleden hun bedrijf: Verzilveren, een netwerk voor 55-plussers. Met inmiddels ruim zestig actieve leden kun je van een succes spreken, een gouden formule dus.

Is Nieuw Waldeck een buurt voor jongeren of wonen er – misschien wel - teveel senioren. Eigenlijk wil de gemeente de instroom van jon-geren In Nieuw Waldeck sterk verbreden. Maar dan zullen de ouderen, dat zijn er dus nogal wat, moeten verhuizen.Hoe oud ben je om geen jongere meer te mogen zijn? En hoe groot is dan de groep ouderen?

Dit taartdiagram geeft antwoord. Onmiddellijk zie je dat bijna de helft (47,6%) boven de 45 jaar is, weinig meer dan een kwart (26,6%) is 25 jaar of jonger. Het is niet onaannemelijk dat de grote groep ouderen, min of meer,

tot de oorspronkelijk bewoners van onze wijk behoort. Statistisch gezien zal deze groep niet snel besluiten om te verhuizen, tenzij dat niet anders kan (bijvoorbeeld naar een verzorgingshuis). Kennelijk is het overgrote deel blij met alles wat de buurt te bieden heeft en waar-schijnlijk het meest met hun woning.

Er is weinig fantasie voor nodig om in te zien dat deze wijk eerder kans maakt te vergrijzen dan te verjongen. Is dat een nadeel of juist een voordeel?Het wijkberaad zou graag willen weten hoe jij daarover denkt. Stuur je reactie naar: [email protected]

Waldeck Weetjes!