De Verborgen Stad Leidsche Rijn verslag ATekofsky 8 feb 2008

2
De Verborgen Stad in Leidsche Rijn Verslag door Aliza Tekofsky Een prettige plek om te wonen De slagzin van Leidsche Rijn: “waar mensen plezierig wonen”, lijkt niet uit de lucht geplukt. Hans Stotijn, geintroduceerd als “de ongewone gewone wijkbewoner”, van beroep architect, woont sinds 2004 in de wijk en vertelt hoe het hem bevalt. “Voor de Utrechters die niet in Leidsche Rijn wonen is deze wijk met recht een 'Verborgen Stad', omdat ze er nauwelijks komen. Ik voel mij als bewoner echter wel degelijk een deel van de stad Utrecht. Het mooie is dat ik enerzijds mijn woonwensen kan realiseren die in andere wijken niet te realiseren zijn, en tegelijk toch alle stedelijke voorzieningen van Utrecht dichtbij heb.” Andere bewoners onderschrijven dat het deze combinatie van woongenot en stedelijke voorzieningen is, die de wijk voor hen aantrekkelijk maakt. Een bewoner die rondleidingen door de wijk geeft vertelt dat bezoekers vaak in aangename zin verrast zijn als ze zien hoe prettig het hier inderdaad wonen is. Ideaal en praktijk In de column van Wouter de Heus komt naar voren dat de oorspronkelijke idealen met betrekking tot milieu en historie in de wijk niet zo voorbeeldig gerealiseerd zijn als hij had gehoopt. Judith Metz, voorzitter van woonvereniging 't Groene Sticht, kan zich voor een groot deel in zijn observaties vinden. 't Groene Sticht is een sociale woon- en werkbuurt waar mensen samenwonen met zeer diverse achtergronden. Metz woont er inmiddels viereneenhalf jaar. Een van de dingen die Metz wel graag meer zou willen zien in de wijk is ruimte voor echte natuur – er is wel groen te vinden, maar natuur is iets anders. Ook een levendige horecasector ontbreekt nog: op een oppervlakte van 13 maal het centrumgebied bevinden zich vier of vijf horecagelegenheden. De vraag is echter of bewoners wel van een groter aanbod gebruik zullen maken. Cultuur en culturen Ben Younes Bahkani, hoofdredacteur van Utrechts multiculturele tijdschrift De Karavaan, vraagt zich af of Leidsche Rijn ook allochtone inwoners welkom heet. Wonen doen ze er in ieder geval wel, want 29 procent van de bewoners is niet van westerse afkomst. Bahkani geeft aan dat De Karavaan graag wil

description

De Verborgen Stad in Leidsche Rijn Verslag door Aliza Tekofsky Ben Younes Bahkani, hoofdredacteur van Utrechts multiculturele tijdschrift De Karavaan, vraagt zich af of Leidsche Rijn ook allochtone inwoners welkom heet. Wonen doen ze er in ieder geval wel, want 29 procent van de bewoners is niet van westerse afkomst. Bahkani geeft aan dat De Karavaan graag wil Een prettige plek om te wonen Cultuur en culturen Ideaal en praktijk

Transcript of De Verborgen Stad Leidsche Rijn verslag ATekofsky 8 feb 2008

De Verborgen Stad in Leidsche Rijn

Verslag door Aliza Tekofsky

Een prettige plek om te wonen

De slagzin van Leidsche Rijn: “waar mensen plezierig wonen”, lijkt niet uit de lucht geplukt. Hans

Stotijn, geintroduceerd als “de ongewone gewone wijkbewoner”, van beroep architect, woont sinds

2004 in de wijk en vertelt hoe het hem bevalt. “Voor de Utrechters die niet in Leidsche Rijn wonen is

deze wijk met recht een 'Verborgen Stad', omdat ze er nauwelijks komen. Ik voel mij als bewoner

echter wel degelijk een deel van de stad Utrecht. Het mooie is dat ik enerzijds mijn woonwensen kan

realiseren die in andere wijken niet te realiseren zijn, en tegelijk toch alle stedelijke voorzieningen van

Utrecht dichtbij heb.” Andere bewoners onderschrijven dat het deze combinatie van woongenot en

stedelijke voorzieningen is, die de wijk voor hen aantrekkelijk maakt. Een bewoner die rondleidingen

door de wijk geeft vertelt dat bezoekers vaak in aangename zin verrast zijn als ze zien hoe prettig het

hier inderdaad wonen is.

Ideaal en praktijk

In de column van Wouter de Heus komt naar voren dat de oorspronkelijke idealen met betrekking tot

milieu en historie in de wijk niet zo voorbeeldig gerealiseerd zijn als hij had gehoopt. Judith Metz,

voorzitter van woonvereniging 't Groene Sticht, kan zich voor een groot deel in zijn observaties vinden.

't Groene Sticht is een sociale woon- en werkbuurt waar mensen samenwonen met zeer diverse

achtergronden. Metz woont er inmiddels viereneenhalf jaar. Een van de dingen die Metz wel graag

meer zou willen zien in de wijk is ruimte voor echte natuur – er is wel groen te vinden, maar natuur is

iets anders. Ook een levendige horecasector ontbreekt nog: op een oppervlakte van 13 maal het

centrumgebied bevinden zich vier of vijf horecagelegenheden. De vraag is echter of bewoners wel van

een groter aanbod gebruik zullen maken.

Cultuur en culturen

Ben Younes Bahkani, hoofdredacteur van Utrechts multiculturele tijdschrift De Karavaan, vraagt zich

af of Leidsche Rijn ook allochtone inwoners welkom heet. Wonen doen ze er in ieder geval wel, want

29 procent van de bewoners is niet van westerse afkomst. Bahkani geeft aan dat De Karavaan graag wil

berichten over gebeurtenissen in Leidsche Rijn, maar dan moeten er wel activiteiten zijn om te

verslaan. Hier nu lijkt weer een imagoprobleem op te spelen: er zijn volgens de aanwezigen juist heel

veel activiteiten, ook voor en door allochtone bewoners, maar buitenstaanders houden toch het idee dat

Leidsche Rijn een wijk is waar “niets gebeurt”.

Piet Barendse heeft tot taak gekregen om de culturele mogelijkheden van Leidsche Rijn te verkennen.

Hij gaat op zoek naar “kreukelzones”, oningevulde ruimtes waar culturele activiteiten plaats zouden

kunnen vinden. Deze zijn echter moeilijk te vinden: er zijn weinig ruimtes die nog niet een bestemming

hebben en waar een creatieve invulling aan gegeven kan worden. Barendse wil zich vooral richten op

mogelijkheden die op korte termijn te realiseren zijn, naast de plannen voor langere termijn. Een

museum zou prima in de culturele infrastructuur kunnen passen, maar komt niet in de plaats van andere

voorzieningen zoals theaterruimte. De verschillende voorzieningen brengen immers ook verschillende

dynamiek met zich mee en zijn daardoor niet tegen elkaar in te ruilen.

Een wijk tussen stad en land

Leidsche Rijn komt uit het gesprek van vanavond naar voren als een wijk waarin gepoogd is zowel de

voordelen van de stad als de ruimtelijkheid van een buitengebied te combineren. Het compromis dat zo

is ontstaan maakt de meeste bewoners tevreden, maar de wens om beide elementen nog sterker terug te

zien is er ook. Buitenstaanders zijn vaak verrast als ze de voordelen van de wijk in termen van

woongenot leren kennen. Ook op (multi-)cultureel gebied gebeurt er al meer dan men veelal denkt. De

komende jaren zullen nog meer initiatieven genomen worden om de wijk tot een completere en

levendigere woonomgeving te maken. Wellicht dat de jongste wijk van Utrecht in de toekomst het

beste van stad en land nog beter bij elkaar kan brengen. De bewoners die vanavond aanwezig waren

tekenen ervoor.