23 APRIL 2017, 1e rit CVCZVL

DE POLDERRIT

Eindelijk was het zover, de eerste rit in 2017 van onze club stond vandaag op het

programma. We hadden al een aantal mooie weekenden gehad, maar de voorspellingen

voor dit weekend waren wat minder gunstig. Uiteindelijk hebben we geluk gehad en is het

de hele dag droog gebleven, dus de kappen konden eraf. Maar aangezien de temperatuur

nog laag was, reden we met petten, bontkragen en dikke jassen.

Na de nodige handjes te hebben geschud en vele “goede morgens” te hebben gewenst,

hebben we een extra ontbijtje genuttigd in de vorm van een appel- of bosvruchtentaartje bij

een lekker kopje koffie of thee. Peter nam het woord en heette iedereen welkom. Hij stond

ook even stil bij misschien wel één van de meest trouwe en enthousiaste leden die we in

onze club hadden, François Pieters, die helaas in februari is overleden. Na een korte uitleg

door Jan Piet de Feijter die samen met zijn zoon de rit had uitgezet, kregen we de route

uitgereikt en konden we vertrekken. Stipt om 11.00 reden de eerste bolides van de

parkeerplaats weg.

Wij waren met z’n vieren gekomen met

onze 65- jarige Franse dame. In Frankrijk

werd ze vroeger “La reine de la route”

genoemd, koningin van de weg. Ondanks

dat de meeste van haar leeftijdsgenoten al

lang met pensioen zijn, is deze er nog lang

niet aan toe en heeft ze het prima gedaan in

deze eerste rit. In anderhalf uur reden we

van Axel naar Emmadorp, een voorproefje

op de Dijken- & Krekenrally die volgende

week in hetzelfde landschap zal

plaatsvinden. Zoals iedere zondagochtend

was nagenoeg iedere Vlaamse wielrenner erop uitgetrokken om in grote groepen het

Zeeuws-Vlaamse landschap onveilig te maken. Gelukkig moesten de meeste wielrenners om

12.00 uur weer terug zijn om hun eerste trappist te nuttigen.

Na de Nieuwe Zeedijk en de Cambrondijk,

reden we een rustiger en mooi maar wel

ietwat stoffig zandweggetje in, het

Galgenveld, waar we ook langs enkele

typisch Nederlandse volkstuintjes kwamen.

Ter hoogte van de Willem Hendrikstraat,

hielden we een korte pitstop en dit gaf ons

de kans om wat plaatjes te schieten van de

voorbij rijdende oldtimers.

23 APRIL 2017, 1e rit CVCZVL

Naast oldtimerliefhebbers en wielrenners, waren er ook heel wat boeren in de weer. Op vele

akkers werden aardappels gepland en lieten de boeren mooie strakke lijnen achter.

We reden over vele kronkelwegen, over dijken, langs mooie kreken zoals het ‘Groot Eiland’

en de ‘Graauwse kreek’. We hebben door allerlei gehuchten gereden met mooie namen

zoals Luntershoek, Schuddebeurs, Poonhaven, Duivenhoek, Reuzenhoek en Schapenbout.

We zijn tot in het meest oostelijke puntje van Zeeuws-Vlaanderen gereden, een rondje in de

Hedwigpolder die binnen enkele jaren onder water zal worden gezet. Ons paspoort hadden

we niet nodig, want hoewel we er dichtbij waren, zijn we de grens niet over geweest.

23 APRIL 2017, 1e rit CVCZVL

Qua lunch leken we even terug in de tijd te gaan, het deed ons denken aan de soep van Oma

en er stonden ook flinke boterhammen met reuzel, Ast, Kop etc. op het menu. We hebben er

lekker gegeten en in de zon uit de wind was het met een dikke jas/vest net vol te houden.

Een leuke authentieke locatie waar veel te zien was. Ondanks dat het druk was op het

lunchadres, werd dankzij de eenvoudige menukaart toch iedereen op tijd bediend.

Exact volgens schema konden we beginnen aan deel twee van de route. Ook hier weer vele

mooie kronkelwegen langs dijken en kreken, afgewisseld met weggetjes langs boomgaarden,

grazende schapen, en rijen bomen.

Op de Oudelandsedijk stond Niels ‘d Hooghe ons op te wachten om mooie plaatjes te

schieten van onze oldtimers tussen een haag van Fluitenkruid. Hopelijk staat ook onze dame

er mooi op, want helaas kwamen we juist daar een koppige tegenligger tegen die toch echt

een stuk achteruit moest rijden, omdat daar passeren geen optie was.

23 APRIL 2017, 1e rit CVCZVL

Later viel het ons op dat sommige wegen die dicht begroeid zijn met bomen en struiken, nog

dichter worden omdat de bomen en struiken niet meer worden gesnoeid maar worden

geschoren om op een bepaalde breedte te worden gehouden. Hierdoor wordt het bijna één

groene muur. Het was erg leuk om op plekjes te komen waar we nog niet hadden gereden

en dat allemaal binnen een cirkel van 20 km van ons woonadres. Vooral over het bruggetje

rijden op de Schapenbout, was erg leuk. Wij waren er nog nooit geweest, maar wel al

honderden keren voorbij gereden over de Tractaatweg richting Terneuzen.

Het middag gedeelte werd vlot afgelegd, enkele deelnemers hadden er zin in om hun bolides

eens goed te testen, waardoor we ruim op tijd aankwamen op onze eind bestemming, het

Gdynia museum. Goed om nog eens te worden herinnerd aan wat er niet zo heel lang

geleden zich allemaal in onze regio heeft afgespeeld. Het zet je toch aan het denken over

hoe sommigen tegen de problemen van deze tijd aankijken en deze denken op te kunnen

lossen.

Jan Piet en Chiel bedankt voor de mooie route en leuke dag. We hebben ervan genoten.

Onze Franse dame heeft het volgehouden en kan weer enkele weken gaan genieten van een

verdiende rust.

Groetjes van Evert, Hera, Joran en Thibo van den Branden.