De laatste week in Spanje

14
31-8-2011 Pagina 1 n een losgeslagen ker tot een prachtig oi baaitje kj kjhn hj jkl ;j;l D D e e l l a a a a t t s s t t e e w w e e e e k k i i n n S S p p a a n n j j e e

description

We verkennen de laatste twee ria’s in Spanje en laten wat reparaties uitvoeren aan de ZsaZsa. We liggen in de haven in Vigo en maken gebruik van de faciliteiten van de grote stad: we gaan naar de kapper, de dokter en kopen het een en ander bij de Mediamarkt.

Transcript of De laatste week in Spanje

31-8-2011 Pagina 1

Van een losgeslagen

anker tot een prachtig

mooi baaitje

Khklhlkj kjhn hj jkl ;j;l

DDee llaaaattssttee wweeeekk iinn

SSppaannjjee

31-8-2011 Pagina 2

We verkennen de laatste twee ria’s in Spanje

en laten wat reparaties uitvoeren aan de

ZsaZsa. We liggen in de haven in Vigo en

maken gebruik van de faciliteiten van de

grote stad: we gaan naar de kapper, de

dokter en kopen het een en ander bij de

Mediamarkt.

Combarro

Combarro werd door velen genoemd als de

´must-see´. We ankeren aan het einde van

de middag vlak voor de nagelnieuwe haven.

Er ligt bijna niets meer in de ijskast, dus het is

zaak eerst een supermercado te vinden,

gelukkig is er op loopafstand van de haven

een prachtige Froiz. We kopen wat lekkers

voor het maken van kindervriendelijke Paella

(Paella zonder inktvisjes en mosselen). Nadat

de kids naar bed zijn gaan Melanie en ik nog

even met de laptop en de Ipad naar de

hippe club in de haven om wat te internetten

en iets te drinken. We laten een portofoontje

achter bij de kids voor het geval er iets

gebeurt zodat ze ons altijd kunnen oproepen.

Na een half uurtje vindt Lotte het wel

genoeg; “de boot staat in brand, jullie

moeten terugkomen, de boot staat in

brand!” Het internetten lukte toch niet dus

maar snel terug naar de boot. Wel hebben

we het wachtwoord van de wifi en hiermee

kunnen we lekker internetten aan boord.

31-8-2011 Pagina 3

HieOm wifi signalen op te vangen hebben He

Deze gebouwtjes zien we overal in Galicie en

in Cambarro staan er tientallen maar we

weten nog steeds niet precies wat het zijn.

We denken dat hier vroeger de vis in werd

gedroogd. Lotte houdt het op een familiegraf

want er staan vaak kruizen op het dak

31-8-2011 Pagina 4

Om te kunnen internetten en mailen hebben

we een mega versterkte wifi antenne.

Hiermee kunnen we vaak tientallen wifi

signalen opvangen, maar die zijn bijna altijd

beveiligd. Dus is het scoren van een

wachtwoord van groot belang.

De volgende ochtend is Melanie weer juf,

hebben de kids school en probeer ik de site

te updaten. Op de boot krijg ik geen

betrouwbare wifi verbinding, ik wandel het

hele dorp door op zoek naar een cafeetje

met wifi, maar dit wil allemaal niet lukken.

Na school verkennen we het stadje, het is

een soort openlucht museum, een volledig

gerestaureerd vissersstadje. Onontdekt is het

er zeker niet. Er

lopen duizenden

toeristen en alle

winkeltjes

verkopen

dezelfde

toeristische

snuisterijen.

We kopen nog

even in het groot

in bij de Froiz en

lopen met twee

winkelwagentjes

naar de haven

terug waar alles met Kiki, het bijbootje, naar

de boot wordt getransporteerd.

Kiki afgeladen met boodschappen

31-8-2011 Pagina 5

Isla Cies

Onze volgende stop zijn de Isla Cies, een

paar mooie eilandjes met witte strandjes.

Puck heeft de laatste twee dagen moeite

met in slaap komen daarom gaan we die

avond na het eten een flinke wandeling

maken. We trekken onze wandelschoenen

aan en gaan op weg naar de top van de

berg. We wandelen via een soort hippie-

camping, de kinderen vinden dat maar

helemaal niks en snappen werkelijk niet de lol

van zo op vakantie gaan, piepkleine tentjes

en een campinggaststelletje op de grond.

De wandeling van ruim 2 uur is fantatisch en

de kids vallen als een blok in slaap.

De volgende dag gaan we naar Vigo, het

lijkt een ruimwindse tochtje, dus de spi ligt op

het voordek. We vertrekken en de spi staat

na 5 minuten. Na 10 minuten hebben

Melanie en ik de grootste ruzie. Het waait

natuurlijk weer iets harder dan gedacht, we

moeten net wat scherper dan gehoopt en er

komen net een paar tripperbootjes in de

buurt van onze boot, een regenbuitje geeft

nog wat meer wind. Allemaal ingredienten

voor een lekkere knallende ruzie. De spi gaat

er af en de rest van de middag doen we niet

meer gezellig met elkaar. De lol van de

spinnaker wordt niet door ons beiden

gedeeld, jammer want het kan zo leuk zijn.

31-8-2011 Pagina 6

31-8-2011 Pagina 7

In Vigo liggen we in de Real Club Nautico de Vigo. Er

zou een zwembad zijn, maar dat wordt net nu

gerepareerd en is dus gesloten, jammer want de

kindjes hadden zich er wel op verheugd, maar de

teleurstelling wordt op een volwassen manier

verwerkt. De mevrouw van de jachthaven is de

vriendelijkste mevrouw die er bestaat en helpt ons

met alles wat denkbaar is.

31-8-2011 Pagina 8

We hebben een wachtlijst aan dingen die we

in Vigo moeten regelen:

• De boot moet uit het water

• Het Raymarine kompas moet worden

gerepareerd

• Melanie wil nog even naar de arts voor

een extra controle van haar gezicht

• De nieuwe zeilen moeten worden

opgestuurd vanuit Nederland

• We moeten allemaal naar de kapper

• En nog het een en ander.

Naast de haven is een groot winkelcentrum

met een Mediamarkt. Dat is even volop

genieten. De kindjes internetten, staan op de

trilplaat en spelen met de Wii, George koopt

wat kabeltjes en Melanie koopt alvast een

cadeautje voor George zijn verjaardag over

twee maanden.

De volgende

ochtend gaat

George naar de

kapper en dan niet

naar zo´n kapper met

ROC meisjes die een

half uur lang niets-

zeggende praatjes

aan het houden zijn

en waar je een keuze

moet maken uit drie

soorten shampoo.

De Spaanse kapper

31-8-2011 Pagina 9

Nee, hier een echte kapper waar uit de radio

de Spaanse variant van Fado-muziek schalt.

De kapper met een scheermes en schaar je

haren knipt en als toetje een flinke dosis

haarwater door je haar sprenkelt.

´s Middags gaat de boot uit het water. Het

ankerincident heeft slechts minimale schade

aangericht. Een beetje antifouling is

verdwenen maar voor de rest is er niets bij-

zonders. We drinken nog een kopje koffie bij

de Zeezot aan

boord. Rutger en

Riet weten nog

steeds niet wat hun

plan is; gaan we nu

wel of niet de

Atlantische oceaan

over. Ik denk dat ze

uiteindelijk wel

gaan, maar ze

weten het zelf nog

niet.

Daarna gaat

Melanie naar het

ziekenhuis voor een laatste check van haar

hoofd. Ze heeft soms nog best wat pijn, ook al

heeft dokter Luc gezegd dat dat normaal is.

Maar in Vigo zijn dokters, dus toch nog snel

een second-opinion. Het duurt natuurlijk weer

uren en ze moet nog een keertje terugkomen

voor een afspraak met de specialist. George

gaat met Puck en Lotte naar de kapper, het

Beetje antifouling eraf

is alle schade na ons

losgeslagen anker

31-8-2011 Pagina 10

duurt een eeuwigheid maar het resultaat is er

ook naar. We borrelen wat in de salon van de

club. Het gebouw valt bijna uit elkaar van

ouderdom en het is zeker niet meer wat het

geweest is. Maar wel leuk om te zien. Lotte

skypt wat met Xem en Puck skypt met Bente,

Maud en Sabine. ´s Avonds eten we in de

stad, de tapa´s zijn redelijk maar het wordt

niet echt druk, we zijn de hele avond het

enige tafeltje.

Tijd om weer te verkassen, al moeten we nog

wel terug naar Vigo om de zeilen op te

halen, de Raymarine monteur moet zijn werk

nog doen en Melanie moet terug naar het

ziekenhuis. We zeilen 12 mijl naar Bayonna en

laten het anker vallen in het baaitje dat we

nog kennen van onze vorige reis. We

verkennen het stadje en kunnen er weinig

meer van herrineren. ´s Avonds gaan we pas

laat terug naar het stadje om te eten. Niet

eerder dan half tien zitten

we aan tafel en bestellen

de Jamon Ibérico, de

pepertjes, tortilla´s en

andere lekkere bordjes

met tapas. Het is een

supergezellige avond en

pas rond twaalf uur gaan

we in het pikdonker terug

naar de boot.

De hammetjes-slager van Bayonna

31-8-2011 Pagina 11

jñlj

31-8-2011 Pagina 12

In Bayonna gaan de dagen zoals ze gaan.

De kindjes krijgen les, George knutselt wat

aan de boot. We proberen de was te doen

maar voor 30 euro per wasmachine gaan we

met vier volle tasssen weer

terug naar de boot want dat

wordt te gortig. We doen het

later wel in Porto of Lissabon.

Na een paar dagen hebben

we het wel weer gezien in

Bayonna en we moeten

zoiezo terug naar Vigo. ’s

Morgens voor het krieken van

de dag en nognet voordat de

regen uitbreekt vertrekken we uit Bayonna.

Met regen en 25 knopen wind gaan we op

de fok naar Vigo. Hier moeten we de nieuwe

zeilen gaan oppikken die door Nic Bol zijn

opgestuurd uit Nederland. De oude North

zeilen hebben op de golf van Biskaje het

einde van hun levensduur bereikt.

Delaminatie op tal van plekken, jammer we

hadden eigenlijk gehoopt hier een jaar nog

mee te kunnen zeilen maar goed dat we

nieuwe zeilen hebben laten maken voordat

we uit Nederland vertrokken. De kinderen

krijgen in de club van de Real Club Nautica

Vigo schoolles, er is ruimte genoeg en ze

vinden het zelf wel leuk ieder hun eigen

tafeltje te hebben.

Het kantoortje van Juf Mel (let op de printer)

31-8-2011 Pagina 13

In de haven ligt het cruiseschip ´The World´.

Dit cruiseschip heeft 165 woningen-

appartementen die in eigendom zijn van

particulieren die een fiscaal vriendelijke

manier zoeken om hun leven invulling te

geven. Dit cruiseschip vaart de hele wereld

over van Antartica, Zuid Amerika, de Med en

nu zijn ze dus een paar dagen in de

Atlantische oceaan. Het zal wel een paar

centen kosten zo´n flatje.

The World

31-8-2011 Pagina 14

De zonsopkomst

in het

baaitje

van

Bayonna