December 2011 | Vierde jaargang

Huurdersmagazine Stadgenoot

De kunst van het verbinden

Nieuwe columnist Aaf Brandt Corstius zoekt haar droomplein

Dichter des Vaderlands Het ideale plein van Ramsey Nasr

Met korting naar FOAM Fotografiemuseum Amsterdam

In de Muziekstraat in Noord In de Muziekstraat in Noord

Stadleven 4 | 20112

inhoud

woord vooraf

3

Plein is fijn

Kunst verbindtHoe kunstenaars de

buurt veranderen6KerstcadeauGratis boek

Amsterdamse Pleinen11PoeldijkstraatEen thuis voor

daklozen12Nieuwe columnistAaf Brandt Corstius

zoekt droomplein15

Expositie FOAMBewoners uit West

worden topfotografen16Stadgenoot.nlWat kunt u allemaal op

onze website vinden?18Stadgenoot wordt Stichting Gerard

Anderiesen legt uit20WoonfraudeWat doen wij tegen

onderhuur?23

Amsterdam en pleinen. Het lijkt een ongelukkige

combinatie. Het Museumplein komt vooral in

het nieuws doordat het na ieder evenement ver-

andert in een modderpoel, op de Dam struikel je

over de kleine steentjes (met de ietwat lugubere

naam kinderkopjes) en met de internationale

allure van het Leidseplein wil het ook maar niet

echt vlotten. Hè, wat een gemopper. Gelukkig

zijn er nog een heleboel mensen die wél iets

positiefs over de pleinen in Amsterdam weten te

ontdekken. Zo schreef Ramsey Nasr, Dichter des

Vaderlands, een prachtig gedicht speciaal voor

Stadgenoot, met de titel: Het ideale plein. Hoe

dat plein eruit ziet, lees je op pagina 11.

Ook Aaf Brandt Corstius, vanaf deze editie de

vaste columniste van Stadleven, waagde zich

aan het onderwerp. Zij ging op zoek naar een

droomplein, waarop haar twee kleine kinderen

heerlijk onbezorgd buiten kunnen spelen. Of ze

dit plein heeft gevonden, ontdek je op pagina 15.

De pleinen van onze stad worden ook prachtig

weergegeven in het boek Amsterdamse Pleinen

van Bob Witman en Hilde de Haan. De foto’s in

het boek bewijzen dat de Mokumse pleinen echt

wel kunnen stralen. En omdat het bijna Kerst is,

deelt Stadgenoot graag een presentje uit aan

alle lezers van Stadleven. Bij het openen van dit

tijdschrift vond u al onze kerstkaart die u in uw

kerstboom kunt hangen, en bij inlevering van de

bon op pagina 11 kunt u een gratis exemplaar

van het boek Amsterdamse Pleinen afhalen bij

onze Klantenservice of de BuurtEntrees.

Naast cadeaus weggeven, hoort nog iets anders

bij december: vooruitkijken op het nieuwe jaar

dat op de stoep staat. Een verandering voor 2012

springt eruit: Stadgenoot is een stichting gewor-

den. Onze bestuurder Gerard Anderiesen vertelt

er alles over op pagina 20. Genoeg leesvoer

dus in deze Stadleven. Ik ga er even lekker voor

zitten onder het genot van een kopje koffie en

een koekje, in mijn favoriete

cafeetje in mijn buurt.

Dat gelegen is aan een

prachtig plein. Want

zelfs ik ben er nu van

overtuigd: mooie pleinen

hebben we in Amster-

dam genoeg.

Helene van Santen,

Eindredacteur

Stadleven

Boerderij aan het einde van de straat

‘Ik ben geboren in Amsterdam West, in de Van Spilbergen-

straat. Dat was het jaar 1947. In die tijd hield de stad hier op.

Dan begonnen de weilanden, tuinderijen en zelfs een boerderij

aan het einde van de straat. Ken je Dirk van den Broek? Zijn

vader had zijn boerderij bij ons achter. We hoorden de varkens

knorren en de koeien loeien. Daar zat ook de aardappelboer.

Diens zoon woont toevallig ook in De Drecht. Dat kan geen

toeval zijn.’

Vroedvrouwenkliniek

‘Ik heb een onbekommerde jeugd gehad. We waren wat je

noemt arm, maar hadden het goed. Toen ik mijn vrouw ont-

moette gingen we samenwonen in de Camperstraat, tegen-

Henk de Goede

‘Ik ben terug bij mijn roots’

1947

1973

1980

2008

2010 - nu

Wilt u ook vertellen over de verschillende plekken waar u heeft gewoond? Mail naar stadleven@stadgenoot.nl

mijn wooncarrière

over de vroedvrouwenkliniek bij het OLVG. Sommige vrouwen lagen hier wel acht maanden. Mijn vrouw

had contact met een van hen. Met briefjes tegen het raam communiceerden ze met elkaar. Het huis was

een kleine woning, maar je betaalde wel drieduizend gulden sleutelgeld. Een vermogen in die tijd.’

Drugs in de wijk

‘We verhuisden in 1980 naar Lelystad, toen de buurt achteruit ging. Drugs beheerste de wijk en je vond

zelfs spuitnaalden op straat. We gingen veel op reis. Vooral Indonesië en Thailand trokken ons enorm.

Tot mijn vrouw overleed. Daarna reisde ik alleen en woonde zelfs enkele jaren in Thailand, Nong Bua en

in Nakhon Sawan.’

Oosterse kracht

‘Ik heb iets met het Boeddhisme. Ik hecht ook niet aan materie. Toen ik naar Thailand verhuisde in 2008,

verkocht ik bijna al mijn bezittingen. Alleen een foto van mijn dochter en een van mijn overleden vrouw,

heb ik overal bij mij. Ik heb een rijk leven gehad, en nog steeds. Al die spullen heb ik helemaal niet nodig.

Het was mijn vrouw die ooit zei: ‘Als je me mist, ga dan naar Thailand. Daar waren we zo gelukkig.’ En dat

deed ik. Nog steeds: zet mij met een schepje en een ijsje op het strand daar, en ik ben zo blij als een kind.’

De cirkel is rond

‘Nu ben ik sinds een jaar weer thuis in Amsterdam. In deze flat in Zuidoost heb ik

alles wat ik nodig heb. En het is wel 55-plus maar heus niet bejaard. In de wandel-

gangen hoorde ik dat er binnenkort zelfs jongelui komt wonen. Bovendien ben ik nu

dicht bij mijn dochter. Kortom, ik ben terug bij mijn roots. De cirkel is rond.’

Tekst Hanne Reus | Fotografie Hans van der Vliet

Henk de Goede is een geboren Amsterdammer. Maar niet alleen de Hollandse

hoofdstad bekoort hem. Ook Azië trekt. Na vele reizen en avonturen op dit

Oosterse continent is hij nu terug bij zijn Mokumse roots. Sinds een jaar woont

hij in een woning van de 55-plus flat De Drecht in Zuidoost. ‘De cirkel is rond.’

Stadgenoot

Rochdale

Huur niet meer pinnen

4

kort nieuws

5

kort nieuws

De ingang van de Klantenservice van

Stadgenoot aan de Sarphatistraat

370 is veranderd. Voorheen zat de

ingang aan de Sarphatistraat zelf, nu

kunt u de Klantenservice vinden aan

de zijkant van het gebouw.

In de winter hebben veel

mensen de neiging om

ramen en ventilatieroosters te sluiten

om daarmee stookkosten te besparen. Dat

helpt echter niet: Vochtige lucht is veel moeilij-

ker te verwarmen en kost meer energie. Daarnaast

verdampt het vocht wel, maar blijft het in de woning.

Hiermee vergroot je de kans op schimmel. Goed

ventileren is van groot belang om schimmel tegen

te gaan. Laat de ventilatieroosters in uw woning ook

�s winters open staan. Ook regelmatig luchten is belangrijk.

Zet �s avonds voor het slapen gaan de ramen in de woonkamer

15 minuten open. In de slaapkamer(s) doet u hetzelfde nadat u

bent opgestaan. De badkamer is met name een plek waar gemak-

kelijk schimmel kan ontstaan, door het water dat na het douchen

op de vloer en muur achterblijft. Gelukkig is dat ook eenvoudig

te voorkomen door na het douchen de muur en vloer met een

droogtrekker droog te maken, en de badkamerdeur na het

douchen op een kier laten staan. Zo krijgt schimmel geen kans.

‘Congrats! Stadgenoot rated AAstable

by Standard & Poor’s, first Housing

Association to be rated in NL’

@DeNaamafdeling twitterde:

Volg ons op Twitter @Stadgenoot

Stadleven 4 | 2011

Sarphatistraat

410

370

Kort

e ‘s

Gra

vesa

nde

stra

at

Nieuwe ingang Klantenservice

Verhuizen is al duur genoeg, dus elke

euro die tijdens een verhuizing bespaard

kan worden is mooi meegenomen. Om

het u makkelijker te maken kunt u bij

Stadgenoot elke dag van de maand op-

zeggen. Zo hoeft u als u gaat verhuizen

niet te wachten tot het eind van de maand

en voorkomt dit dat u dubbele huur moet

betalen. Opzeggen kan dus gewoon wan-

neer het u uitkomt.

De opzegtermijn die Stadgenoot hanteert

is dertig dagen. Zegt u bijvoorbeeld op

vanaf 4 januari, dan is 4 februari de eind-

datum van de huur.

Verhuizen? Voorkom dat u dubbele huur betaalt!

Heeft u moeite met lezen? De website www.

stadgenoot.nl kunt u sinds kort laten voorlezen met

BrowseAloud. Dit voorleesprogramma maakt het

bezoeken van onze website makkelijker en leuker.

Om gebruik te kunnen maken van de gratis BrowseAloud voor-

leeshulp, download u dit kleine programma op uw computer. Als

u vervolgens met de cursor over de tekst op onze website gaat,

wordt deze tekst voorgelezen. Als u BrowseAloud eenmalig heeft

gedownload, kunt u vervolgens alle websites die een abonne-

ment hebben op deze voorleesservice laten voorlezen. Duizenden

nationale en internationale websites hebben zich bij BrowseAloud

aangesloten. Meer info:

www.stadgenoot.nl/woningcorporatie/over-stadgenoot/lees-voor

Voorleeshulp op website

Bezit Far West opgedeeld

Het is vanaf heden niet meer

mogelijk om aan de balie van de

Klantenservice aan de Sarphati-

straat 370 de huur per pin te

betalen. U kunt de huur wel betalen

via een automatische machtiging,

een acceptgiro die u iedere maand

van ons krijgt, of via een periodieke

betalingsopdracht bij uw bank.

Wilt u toch de huur liever via pin

betalen, dan kan dat bij een GWK-

travelex kantoor. Neem wel de reke-

ning/acceptgiro van Stadgenoot

mee. Bij een filiaal van uw eigen

bank kunt u ook terecht met de

acceptgiro. De bank zorgt er dan

voor dat de betaling op de rekening

van Stadgenoot wordt bijgeschreven.

Aan deze manier van betalen zijn

kosten verbonden. Voor meer

informatie hierover kunt u terecht

bij uw bank.

Ingang Klantenservice gewijzigd

Wilt u goedkoop parkeren in het centrum van

Amsterdam? Op de parkeerplaats van Oosten-

burgereiland kunt u uw auto laten staan voor

€ 2,50 per uur (op straat is de prijs € 3,-) Een

dagkaart kost € 12,50. Handig als u bijvoorbeeld

familie of vrienden op bezoek krijgt. Op de

parkeerplaats, die 24 uur bewaking heeft, is volop

plek beschikbaar. Met de tramlijnen 10 en 26

bent u in een mum van tijd in hartje Amsterdam.

Goedkoop parkeren

in centrum

Woningcorporatie Far West houdt op te bestaan. Far West was opgericht

om met vereende krachten de grootschalige sloop-nieuwbouwplannen

in Nieuw-West ter hand te nemen. Door de economische crisis zijn de

ambities nogal getemperd. Oprichters De Key, Stadgenoot en Rochdale

hebben de wooncomplexen daarom weer verdeeld. Bijna de helft van

de huurders krijgt nu een andere woningcorporatie als ‘beheerder’ dan

ze vóór Far West hadden. De huurders die van corporatie veranderen,

hebben inmiddels een brief hierover gekregen.

De Key Stadgenoot

Stadgenoot

6 7

buurt in beeld

Een piano ratelt over straat. Het instrument ver-

huist vandaag van de woning van Tristan Hupe

naar de nagelnieuwe muziekstudio die door

Stadgenoot een straat verderop is gebouwd.

De geluidsdichte ruimte (merk: Noise Control)

was hiervoor een slechtlopende fietsenstal-

ling en doet sinds begin november dienst als

oefenruimte en lesruimte. ‘De muzikanten die

hiervan gebruik maken wonen sinds een jaar in

de buurt’, vertelt Jan-Willem Kluit. ‘We hebben

via de 5% regeling zes woningen met voorrang

voor hun kunnen bestemmen. En nu ook deze

muziekstudio’s. Daarmee faciliteren we hun

activiteiten als musici. Maar er staat ook wat

tegenover. Ze hebben de opdracht om met hun

muziek verbindingen in de buurt te leggen,

interactie tot stand te brengen. Dit is één van

de armste wijken van ons land. De mensen hier

hebben geen geld voor cultuur. Veel mensen

leven erg op zichzelf.’

Floor Ziegler, initiatiefneemster van de Noor-

derparkkamer, een plek in het Noorderpark

waar wekelijks culturele activiteiten worden

georganiseerd, selecteerde de musici. ‘Want je

moet meer in je mars hebben dan een goede

muzikant zijn’, zegt Jan-Willem. ‘Al deze mensen

hebben sociale vaardigheden. Ze kunnen op

een laagdrempelige manier muziek en mensen

verbinden.’ Maartje Kuipers woonde hiervoor in

Den Haag en studeerde zang aan het conser-

vatorium. Ze specialiseerde zich in Community

Art, een richting die hier prima van pas komt.

Maartje is kwartiermaker, zeg maar de project-

leider van de groep muzikanten. ‘Het afgelo-

pen jaar hebben we al heel veel gedaan. Een

stoelendans in het park met livemuziek, een

buurtconcert in de speeltuin, we gaan scholen

langs om iets te vertellen over muziek. Je ziet

gezelligheid ontstaan.’

Het zijn boeiende projecten voor een woningcorporatie. Bied kunstenaars een goedkope woning of een woning met voorrang, verbind er een verplichting aan om initiatieven in de buurt te ontwikkelen en er ontstaan prachtige dingen. Van buurtconcert tot swobshop. Gebiedsbeheerders Jan-Willem Kluit en Henk Dokter gingen bij elkaar op bezoek. Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Hans van der Vliet

De kunst van het verbinden

>

V.l.n.r: Jan-Willem Kluit, Johanna de Schipper, Kelly Kerssens en Henk Dokter

Stadleven 4 | 2011 Stadgenoot

Fietsenstalling werd muziekstudio

8 9

buurt in beeld buurt in beeld

De musici geven inmiddels ook les en organise-

ren workshops. Verder is er een buurtkoor dat

onder leiding van Rita Zipora regelmatig op-

treedt. ‘Het is soms best ingewikkeld om al die

muzikanten bij elkaar te krijgen’, zegt Maartje.

‘We hebben natuurlijk ook onze eigen optre-

dens. Eén van ons is een Indiase tabla goeroe,

een percussionist. Hij zit veel in het buitenland.

We plannen de grote concerten een half jaar

van tevoren.’ Maar tijdens de feestelijke ope-

ning van de muziekstudio’s, begin november,

waren ze er allemaal. Er werd uitbundig muziek

gemaakt. En de buurt liep uit om het nieuwe

initiatief te omarmen.

Een oud witgeschilderd winkelpandje springt

meteen in het oog als je vlak voorbij de Kolenkit-

kerk naar links gaat. Op deze vrijdagochtend ziet

het er niet uit als het warme hart van de buurt.

Maar op woensdagochtend komt de buurt hier

samen, voor een workshop, voor koffie met

taart. En op andere dagen is er een boeken-

markt, een doorgeefwinkel (swobshop), zijn er

exposities, filmavonden en performances.

THE BOOKSTORE heet het project waaraan kun-

stenaars Johanna de Schipper en Kelly Kerssens

(The new collagists) heel wat uren besteden.

Henk Dokter vertelt: ‘Deze buurt stond op de

nominatie om gesloopt te worden, maar dat

hele project is zeker twee jaar uitgesteld. Onder-

tussen stonden er natuurlijk wel al woningen

leeg. En zo’n pandje waar we nu zijn, zat al jaren

dichtgetimmerd. De buurt verloedert, en dat

wil Stadgenoot voorkomen. We hebben tot de

sloopplannen doorgaan acht woningen aan kun-

stenaars gegeven. Zij betalen een kleine huur,

omdat het ook om tijdelijke bewoning gaat.’

De kunstenaars, studenten of afgestudeerden

van de Rietveld Academie, moeten als ruil voor

de huurkorting tenminste één keer in de maand

een activiteit organiseren. Maar dat is geen

enkel probleem. Het programma van oktober

telt alleen al zes activiteiten, van een workshop

textiele werkvormen tot een film&cultuur

nacht. ‘Het is voor kunstenaars heel goed om

wat meer sociaal betrokken te raken’, zegt

Johanna de Schipper. ‘Contact met het publiek

vinden veel kunstenaars moeilijk. Maar het

leuke is dat zo’n workshop Textiele werkvormen

is ontstaan doordat één van de kunstenaars hier

iets zat te breien en een Marokkaanse vrouw

geïnteresseerd kwam vragen naar haar techniek.

Zij hanteerde zelf een andere techniek. Die

interactie, daar is het om te doen.’ Henk Dokter

vertelt dat hij tijdens een expositie in gesprek

raakte met Marokkaanse jongens over een

uitvergroot filmbeeld waarin een naakte vrouw

een andere naakte vrouw aanraakt. ‘Dat kon

natuurlijk niet, zeiden ze. Dat moest een man

zijn. Maar ik zei: het is maar hoe je er naar kijkt.

Misschien heeft die vrouw wel pijn in haar rug.

Moesten ze lachen. Ze vonden de filmbeelden

met veel bloed interessanter. Maar toch, die

jongens kwamen wel kijken. Er is respect voor

dit project.’

We lopen naar ‘de residentie’, een woning waar

wisselende kunstenaars wonen, vaak uit het

buitenland. Onder de residentie is ook nog een

gastenhuis. En weer een straat verder is een

ander pand ‘opengemaakt’ en fungeert nu als

atelier. ‘Wij doen dit puur omdat we erin gelo-

ven en het een ontzettend leuk project vinden’,

zegt Kelly. ‘We horen zelf niet bij de vijftien

kunstenaars die hier een woning hebben, wij

zijn door Stadgenoot gevraagd als projectlei-

ders.’ THE BOOKSTORE en Stadgenoot werken in

het project samen met het Stadsdeel, buurtpar-

ticipatie, de politie en Rochdale. ‘Het leuke is’,

zegt Henk, ‘dat het Stadsdeel nu besloten heeft

het plein op te gaan knappen, omdat het zo’n

belangrijke functie heeft. Moet je nagaan wat

ons project teweeg brengt. Geweldig toch?’

www.bookstoreproject.nl

www.thenewcollagists.com

Stadleven 4 | 2011

www.broedstraten.nl/onderdeel/

vogelbuurt-muziekstraat-2010

Stadgenoot

Dichtgetimmerd winkelpand werd meeting point

ik ken een plein in nederland

het is een marktplaats als geen ander

waar iedereen bazuint en paradeert

verzamelt, staakt of doelloos in de ruimte

hangt als een verslaafde

het is een vlak met immer open gaten

een forum, fraai verzakt aan alle randen

u kent dit plein, een ex-moeras

men drijft er handel in lawaai en gas

in deze klankkast van het vaderland

wordt goed gegalmd en hol gepredikt

dit is geen hof voor neveltinten

dichtbevolkt door mietjes en fanaten

moet je het haten of beminnen

elk terras een openluchttheater

elk zebrapad een vechtarena

ik bewoon een wonderlijke vloer

met afvoerputjes voor toeristen

en zie er heel mijn grillig volk

zich samenstampen, feloranje

bolt het zich op tussen de grachten

meermaals per jaar, geheel vrijwillig

als tussen de ringen van een ton

om keigezellig volgepropt daar gaan we dan

ja hoor te knallen met zijn allen

hier ken je altijd blijven lachen

amsterdam ontploft non-stop

dit plein raakt almaar minder af

onzacht stroomt heel de wereld binnen

alleen het midden blijft zoals het was

een tegenwicht voor elk gezag

staat daar de zon: vol tatoeages, onjeklonje

stralend als een operettezanger

zo kwaakt en heerst de amsterdammer

heimelijk in elk van ons

ik ken een plein, wijd uitgestrekt

lonkend met magnetische bek

dat van mercator tot de dam

zonder voorrang al wie nadert

eerst vierendeelt, dan samenhangt

10

stadgenoot verkoopt gedicht

In juli is de verkoop van bouwdeel A van Piri Reïs, met 37 woningen aan de Baarsjesweg en 5 woningen aan de Witte de Withstraat, van start gegaan. De afgelopen tijd werd er meerdere malen een open huis gehouden. Zo’n zevenhonderd mensen zijn inmiddels het project komen bekijken.

De reacties van de belangstellenden waren enthousiast. Met name de locatie vonden veel

mensen prachtig, ook waren mensen erg te spreken over de afwerking, detaillering, bouw en

uitstraling. �Eindelijk iets wat boven de gemiddelde nieuwbouw uitsteekt,� is een veelgehoorde

opmerking. Inmiddels is 80% van de woningen van bouwdeel A verkocht. Eind september is

gestart met de verkoop van bouwdeel B (36 woningen) en bouwdeel C is eind november 2011

opgeleverd. Op www.piri-reis.nl kunt u zien welke woningen nog beschikbaar zijn.

Ramsey Nasr (1974) is dichter/schrijver,

acteur en regisseur. Sinds januari 2009 is

hij Dichter des Vaderlands voor een periode

van vier jaar. In oktober 2011 verscheen bij De

Bezige Bij zijn nieuwste bundel, met een

selectie gedichten die hij schreef als Dichter des

Vaderlands: Mijn nieuwe vaderland. Hij schreef

bovenstaand gedicht over de pleinen van Am-

sterdam speciaal voor Stadgenoot.

Stadleven 4 | 2011

Soort woningen 86 koop appartementen /

maisonnettes / penthouses

238 parkeerplaatsen

Oppervlakte van ca. 79 m2 tot ca. 130 m2 g.b.o.

Aantal kamers 2, 3, 4 en 5 kamers

Verdiepingen begane grond tot de 5e verdieping

Koopsom vanaf € 226.000,- v.o.n.

Bijzonderheden galerijwoningen, lift aanwezig,

huismeester aanwezig, oplevering

woning met badkamer en keuken,

ondergrondse parkeergarage.

Heeft u interesse in dit project?

Neemt u dan contact op met Stadgenoot

Woonmakelaars via telefoonnummer

020 - 511 80 00 (optie 2) of kijk op www.piri-reis.nl

Piri Reïs, bijzonder wonen in West

stadgenoot verkoopt

het ideale plein

Kerstcadeau van Stadgenoot!Net zo mooi als de Amsterdamse pleinen zijn

verwoord in het gedicht van Ramsey Nasr, zijn

ze uitgebeeld in het boek Amsterdamse Pleinen

van Bob Witman en Hilde de Haan. Knip onder-

staande bon uit; hiermee kunt u het prachtige

boek gratis afhalen bij de Klantenservice van

Stadgenoot aan de Sarphatistraat 370 of bij de

BuurtEntree* bij u in de buurt. De actie loopt tot

31 januari 2012. Wees er snel bij, want op = op!

* De BuurtEntrees zijn gevestigd in: Mercatorplein

33-35, Lidewijdepad 2, Goeman Borgesiusstraat 72,

Notweg 38, Adriaan van Oordthof 37, Tussen Meer

104, Holendrechtplein 3 en Volendammerweg 150.

Fotografie Keke Keukelaar

gratis exemplaar

Af te halen bij Klantenservice Stadgenoot of de BuurtEntree

Actie geldig tot 31 januari 2012

Zolang de voorraad strekt

Amsterdamse Pleinen

Stadgenoot 11

12

Een nieuw thuis voor daklozen

reportage

13

reportage

Op de eerste verdieping, in het passantenrestaurant, heet teammanager

Jeltje Bunt me welkom. ‘Het is nu nog iets te vroeg, maar om vier uur

gaat onze deur open voor passanten. Dan stroomt het hier langzaam vol.

Passanten zijn dak- en thuislozen die hier de nacht doorbrengen. Voor drie

euro krijgen ze een slaapplek en een warme maaltijd.’

75 van die plekken zijn er. En in de winter 53 extra. In kamers met één of

twee bedden. ‘Dat is wel wat anders dan hiernaast op onze oude locatie’,

gaat Jeltje verder. ‘Daar sliepen ze met zijn achten op één kamer: vier

stapelbedden in één ruimte.’

Snel opruimenWe nemen de lift naar de achtste verdieping. Een lange gang, met aan de

ene kant grote ramen die een indrukwekkend uitzicht bieden op de stad.

Aan de andere kant felgekleurde deuren. Die leiden naar semi-zelfstandige

wooneenheden en een aantal kantoren, waaronder dat van Jeltje. Om

een goede indruk te krijgen van hoe cliënten hier worden geholpen, laten

we onze koffie even staan en nemen we de trap naar de twaalfde, de

bovenste verdieping. Hier komen de ramen in de gang in de noord-

westhoek samen, waardoor een nog indrukwekkender uitzicht ontstaat.

Auto’s op de A10 razen vlak langs het gebouw voorbij. In de verte een

glimp van Sloterdijk, en meer naar rechts herken ik de Shelltoren achter

het CS, de Westertoren, het Paleis op de Dam, de Zuiderkerk... Halverwege

de gang – hier alleen wooneenheden, geen kantoren – klopt Jeltje op de

deur van bewoonster Linda. ‘Mag ik je kamer laten zien?’ ‘Natuurlijk,

maar geef me even twee minuten om snel wat op te ruimen.’ Minder dan

twee minuten later horen we door de deur: ‘Kom maar binnen!’

Een eigen optrekjeIk stap een gezellige kamer binnen, voorafgegaan door een klein keuken-

blokje. Daartegenover de deur naar de douche- en toiletruimte. De kamer

zelf is gevuld met een eenpersoonsbed, een paar kasten, een dressoir en

persoonlijke spulletjes van Linda. Het doet me denken aan een studenten-

kamer op Uilenstede, maar dan net een slagje groter. ‘Ik zou misschien

wel zelfstandig kunnen wonen,’ zegt Linda, ‘maar ik ben bang dat ik dan

weer terugval in mijn cocaïneverslaving. Het is fijn hier en ik heb goede

begeleiding.’

Aan het eind van de gang (nog snel tegen Jeltje: ‘Fijn dat je míjn kamer

laat zien!’) is de gezamenlijke woonkamer met open keuken. ‘Die vind

je op elke verdieping met dit soort wooneenheden’, vertelt Jeltje. ‘Elke

avond koken hier, per verdieping, onze bewoners hun eigen maaltijd.

Onder begeleiding van een mentor. Op de ene verdieping gaat het echt

om beurten. Op een andere zegt de één: ‘laat mij de boodschappen maar

doen’, en de ander; ‘ik vind koken leuk, dus doe ik dat, en ruim jij de vaat-

wasser in.’ Dat werkt prima.’

DagbestedingOp de begane nemen we eerst een kijkje bij de werkplaats. Er zijn cliënten

fietsen aan het repareren. Jeltje: ‘Dat is een goede manier om in contact

te komen met buurtbewoners. Onbekend maakt immers onbemind. We

willen graag laten zien wie we zijn en wat we hier doen. We organiseren

daarom ook regelmatig open avonden. En ik ga het idee uitwerken van

een Paasbrunch voor de buurt, georganiseerd door onze cliënten.’

Eén ruimte verder zit De Eik. Dat is de dagopvang voor passanten.

‘De Eik sluit als het passantenrestaurant open gaat.’ De Poel, als laatste,

zit tegenover De Eik. ‘Hier bieden we echt heel laagdrempelige dag-

besteding. Cliënten kunnen er bijvoorbeeld internetten en elke vrij-

dagmiddag maken ze lekkere hapjes.’ Tot slot biedt het nieuwe pand

onderdak aan zestien appartementen. ‘Cliënten wonen daar volledig

zelfstandig, en hebben toch de nodige bescherming.’

Na anderhalf uur sta ik weer bij de receptie, schud ik Jeltje de hand en

valt de deur achter me dicht. Wat blijft is de indruk dat hier professionele

en toegewijde hulp wordt geboden aan mensen die om wat voor reden

dan ook ergens onderweg de grip op hun leven verloren zijn.

Petje af.

De ramen van vloer tot plafond op de begane grond geven vanaf de straat zicht op verschillende ruimtes. Een werk-plaats waar fietsen worden gerepareerd deelt die met een atelier waar mensen enthousiast aan het mozaïeken zijn. En om de hoek zitten mensen met elkaar aan tafeltjes koffie te drinken en te roken in een kantinesetting. Welkom in de Poeldijkstraat. Welkom bij de nieuwste locatie van HVO-Querido. Tekst Erwin Rooyakkers | Fotografie Jan Freriks & Dirk Verwoerd

Maatschappelijke bestemming oud Stadgenoot kantoor

Stadgenoot, eigenaar van het nieuwe pand, heeft het nieuwbouwproject ingezonden

voor de Hedy d’Anconaprijs. Dat is een prijs voor excellente zorgarchitectuur. De

oude huisvesting van HVO-Querido moest wijken voor nieuwe plannen voor de Delf-

landpleinbuurt. Stadgenoot wilde de locatie van zijn oude kantoor (toen nog AWV)

een maatschappelijke bestemming geven. Eén van onze belangrijkste doelstellingen

is immers mensen huisvesten die daar hulp bij nodig hebben.

HVO-Querido biedt op deze locatie nu huisvesting met 24-uurszorg aan ruim

150 cliënten. Zij hebben een psychische en/of psychiatrische stoornis en zijn bijna

allemaal verslaafd aan alcohol en/of drugs. Zij hebben hier een woonplek die de

basis moet bieden om hun leven verder op orde te brengen.

Stadleven 4 | 2011 Stadgenoot

�Ondernemen zat altijd al in mijn bloed�

Joram Barbiers (37), mede-

eigenaar staalbedrijf A.C.A. de Hoop:

‘Voor een geboren en getogen Amster-

dammer als ik was de keuze niet moeilijk

om hier mijn bedrijf te vestigen. Ik ben

opgegroeid op een boot aan de Am-

stel, waar ik met mijn ouders en broer

woonde. Op mijn achttiende verhuisde ik

naar de Haarlemmerstraat en tegenwoor-

dig woon ik met mijn gezin op IJburg. Ik

vind Amsterdam een heerlijke stad. Samen

met mijn compagnon Daniël Broertjes–

ook een rasechte Amsterdammer – ben ik

in 2000 een staalbedrijf begonnen op de

Veemarkt. Daniël en ik zijn bevriend sinds

de middelbare school, waar hij de richting

elektra koos en ik metaal. Na de middel-

bare school kreeg ik een baan bij Stork,

waar ik ook mijn opleiding tot plaat- con-

structiewerker volgde. Vier dagen werken

en één dag leren. Het zelfstandig onder-

nemen zat altijd al in mijn bloed. Ik kan

niet goed tegen autoriteit. Dat heb ik denk

ik van mijn vader, die als kunstenaar zijn

hele leven eigen baas is geweest. Op een

dag hebben ook Daniël en ik besloten voor

onszelf te beginnen. Nu zijn we elf jaar

verder en hebben we vier werknemers in

dienst en leveren we aan zowel bedrijven

als particulieren. Voor Paradiso maken we

bijvoorbeeld regelmatig constructies zoals

stalen frames voor glas-in-loodwerk. En ga

je een drankje doen in café de IJsbreker,

dan zit je aan de grote stalen tafels die wij

hebben gemaakt. In 2005 verhuisden we

van de Veemarkt hierheen, een loods op

het Oostenburgereiland. Eerst huurden

we alleen het achterste deel. Inmiddels

huren we de hele ruimte. Er komt steeds

meer leven in deze buurt, erg gezellig!

Verderop zitten een café en een restaurant.

Laatst kwam hier een klant, die een frame

zocht voor een oude deur. Aan die deur zat

voor hem sentimentele waarde: hij had

hem ‘gered’ uit zijn ouderlijk huis dat was

verkocht. We maakten voor hem een grof,

roestig frame, waar hij uiteindelijk ziels-

gelukkig mee was. Dat maakt mij dan ook

weer blij. Een dag is voor mij geslaagd als

elke klant hier tevreden de deur uitloopt.’

Tekst Wendy Dekker | Fotografie Wout Jan Balhuizen

14

de ondernemer

Stadleven 4 | 2011

column

Een van de redenen dat ik ging wonen waar ik nu

woon – een kleine straat in de Watergraafsmeer –

was dat er een plein dichtbij was, waar ik als kind

alleen maar van kon dromen.

Het had niet een glijbaan, maar drie. Niet twee schom-

mels, maar zes. Een heuse waterpomp, waar kinderen

zelf water uit konden pompen. Er was zelfs een houten

huisje waar je op zonnige dagen emmers, scheppen en

ballen kon lenen, tegen de borgstelling van je sleutels

of je Ikea Familykaart.

Een droomplein.

En omdat ik een zoon en een dochter heb, van wie het

jongetje (bijna 2) de ‘ommel’ en de ‘ijbaan’ al zeer kan waarderen, werd dit plein mijn walhalla. En dat van

talloze andere ouders, die van het plein bijna een lifestyle maakten – in de zomer namen ze flessen koude

wijn mee, in de herfst organiseerden ze er voetbaltoernooien. Er speelden zoveel kinderen dat je er na een

dag altijd een rijke oogst vandaan kon halen: achtergelaten scheppen, jasjes en sokjes bevolkten dan het

intensief gebruikte plein.

Maar. Het plein was zo leuk dat het bijna te leuk was. Ook dat kan, was mijn les als prille ouder. Mijn zoon is

iemand van de school if you can dream it, you can do it, wat op zich een prachtige gedachte is, maar angst-

aanjagend voor de moeder die erachteraan loopt: hij klom op de grote houten trap naar de hoge glijbaan,

liep rakelings onder kinderen door die in een stalen draaimolen rondtolden, en wierp zich vanaf enorme

hoogte in een vangnet met net iets te grote gaten.

Ik moest op zoek naar een ander plein. Een saaier plein. Dat was gauw gevonden. De enige aanwezige uitda-

gingen: een wip, een wipkip en een omgehakte boom die als klimobject diende. Hier durfde ik mijn zoon wel

los te laten.

Maar ook hier ontdekte hij iets: de twee plassen die zich op regenachtige dagen vormden, en waar hij dan

met groot enthousiasme doorheen ging rennen, zodat ik hem steeds verder uit moest kleden en hem uitein-

delijk in een natte romper, verder naakt, in zijn wagen naar huis moest rijden. Dit onder het toezien van de

hele buurt, die duidelijk ‘Ontaarde moeder’ dacht. Want het regende dan dus ook nog.

De nieuwste ontdekking is de stoep. De stoep voor mijn huis. Daar staan tientallen fietsen op geparkeerd, en

daar vermaakt mijn zoon zich kostelijk mee. Hij draait aan de trappers, en dat houdt hij lang vol. Bijna net zo

lang als het rennen door diepe, spannende plassen.

Droomplein

(1975) is columniste en schrijfster.

Vanaf deze editie heeft ze een vaste

column in Stadleven, waarin ze

schrijft over haar leven in de stad.

15

Aaf Brandt Corstius

Stadgenoot

16

fotoreportage

17

fotoreportage

Foam heeft sinds vorig jaar een projectlocatie aan het Confuciusplein:

West Side Stories. Iedere bewoner van Nieuw-West kan hier terecht om

de kracht van fotografie te ontdekken. De projectlocatie, gevestigd in

een pand van Stadgenoot, is een ontmoetingsplek voor buurtbewoners,

waar ze in fotografieworkshops leren hoe ze de wijk én elkaar bijzonder

in beeld kunnen brengen. De mooiste foto’s die het afgelopen jaar zijn

gemaakt door de buurtbewoners zijn momenteel te zien in een tentoon-

stelling op het Confuciusplein. De expositie is nog t/m 31 januari 2012

gratis te bezichtigen. Een impressie van deze bijzondere tentoonstelling.

Meer info: www.foam.org/westsidestories

Stadleven 4 | 2011

Tweede toegangskaartje gratis voor

Foam Fotografiemuseum Amsterdam

Naast de gratis expositie op het Confuciusplein,

biedt Foam Fotografiemuseum Amsterdam aan de

Keizersgracht 609 verschillende tentoonstellingen.

U kunt nu met zijn tweeën naar dit museum voor

de prijs van één!

Bij inlevering van deze bon krijgt u het tweede

toegangskaartje gratis. Deze kortingsbon is

uitsluitend in te leveren aan de kassa van Foam

Fotografiemuseum Amsterdam t/m 18 maart 2012.

West Side Stories

West Side Stories wordt mogelijk gemaakt door woningbouwcorporaties Far West en Ymere.

Fotograaf Mevrouw de Jong, 62 jaar | ©foam

Fotograaf Mevrouw Taekema, 62 jaar | ©foam

Fotograaf Mevrouw Vrooland, 30 jaar | ©foam Fotograaf Mevrouw Buis - Oorthuizen, 85 jaar | ©foam Fotograaf Meneer Berkers, 34 jaar | ©foam

Fotograaf Khadija, 19 jaar | ©foam

Fotograaf Mevrouw Ellouz, 51 jaar | ©foam

Fotograaf Nurgül, 12 jaar | ©foamFotograaf Meneer Meijer, 68 jaar | ©foam

Stadgenoot

1918

handige info op www.stadgenoot.nl

klantenservice zo woon ik

Als u www.stadgenoot.nl intoetst, krijgt u de mogelijkheid om twee verschillende sites te bezoeken. De

rechterpagina is bedoeld voor mensen die op zoek zijn naar een vrije sector huur- of koopwoning, bedrijfs-

ruimte of parkeerplek. De linkerpagina bevat informatie voor onze huurders.

Huismeester, activiteiten en werkzaamheden in uw wijkOp de startpagina ziet u links onderin het vakje Buurt info. Hierin kunt u uw Stadsdeel en Buurt selecteren.

Vervolgens verschijnt een plattegrond van uw wijk. Hier kunt u lezen welke projecten Stadgenoot in uw buurt

realiseert en welke werkzaamheden (zoals een grootschalige schilderbeurt) er plaatsvinden, welke activiteiten

worden georganiseerd (een koffieochtend, buurtbarbecue of coaching sessies), wie uw huismeester is (met

contactgegevens) en meer achtergrondinformatie over uw buurt, zoals wanneer de wijk gebouwd werd.

KlantenserviceIn het blokje Klantenservice kunt u één van de meest gestelde vragen selecteren, zoals: hoe betaal ik mijn huur?

Hoe sluit ik een serviceabonnement af? Ook zijn er verschillende brochures en kluswijzers te vinden. De klus-

wijzers staan onder de vraag ‘Mag ik mijn woning aanpassen?’

ReparatieverzoekHeeft u glasschade, is uw Cv-ketel stuk of is er een verstopping in uw woning? Voor deze en andere reparatie-

verzoeken kunt u onder Reparatieverzoek nalezen wat u kunt doen. Meestal wordt u geadviseerd om telefonisch

contact op te nemen met onze Klantenservice, maar in sommige gevallen (zoals bij glasschade) kunt u recht-

streeks contact opnemen met de desbetreffende firma.

Over HurenAls ik wil gaan samenwonen, moet ik dat doorgeven aan Stadgenoot? Heb ik recht op huurtoeslag? Wat zijn

servicekosten precies? En hoe zeg ik mijn huur op? Alle vragen met betrekking tot huur kunt u vinden onder

Over Huren. Ook kunt u hier nalezen welke soorten woningen Stadgenoot aanbiedt; van jongerenwoningen

tot seniorencomplexen.

Over StadgenootHieronder vindt u alle informatie over ons bedrijf (van organisatiestructuur en jaarverslagen tot openstaande

vacatures), maar ook onze nieuwsberichten, die u kunt selecteren op stadsdeel. Zo blijft u altijd op de hoogte

van wat er in uw buurt speelt.

Staat uw vraag er niet bij...Rechts bovenaan kunt u in het Zoek-vak altijd op trefwoord zoeken op onze website. Heeft u een vraag die er

niet bij staat, dan kunt u natuurlijk altijd bellen met onze Klantenservice, tel: 020- 511 80 00.

Wie is de huismeester van Stadgenoot in mijn wijk? Hoe moet ik mijn huur betalen? Welke activiteiten worden in mijn wijk georganiseerd? Het antwoord op deze en nog veel meer andere vragen kunt u heel eenvoudig vinden op onze website www.stadgenoot.nl. Maar wat vindt u precies waar? Een overzicht.

�Ik woon in de Rivierenbuurt, een

heel leuke buurt. Het is er lekker

rustig, de woningen zijn mooi en je

vindt er nog ouderwetse winkeltjes

zoals een kaasboer en groenteboer.

Ik woon er nu tien jaar. Mijn huis

is niet heel groot, maar lijkt toch

ruimtelijk. Ik heb aan de voorkant en

achterkant een balkon, dus als het

mooi weer is, kan ik heel wat uurtjes

zon meepakken. Toen ik hier kwam

wonen was het een huurwoning.

Maar vijf jaar geleden kreeg ik van

Stadgenoot het aanbod het voor

een zacht prijsje te kopen. Dat heb ik

gedaan. Opeens was het mijn eigen

huis! Ik heb er geen moment spijt

van gehad. Ik liet meteen de ver-

ouderde badkamer eruit slopen en

plaatste een nieuwe luxe inloopdou-

che. Het oude toilet transformeerde

ik tot modern klein kamertje. En

voor een extra ruimtelijk effect liet

ik het plafond in de slaapkamer

verhogen. Mijn interieur is rustig en

opgeruimd, een beetje zoals ik zelf

ben. Ik hou niet van frutsels, maar

wel van gezelligheid. Zo vind ik het

heerlijk om op zaterdagochtend met

broodjes en koffie aan tafel de krant

te lezen. Het enige nadeel van deze

woning is de isolatie. Soms hoor

ik de bovenburen lopen of praten.

Maar ja, dat zie ik door de vingers,

want voor de rest ben ik erg tevre-

den met mijn stekkie. Als ik thuis

ben, ben ik ook écht thuis.�Tekst Yvonne Polman | Fotografie Hans van der Vliet

Anne-Marie Kaandorp • Uiter-

waardenstraat, Zuid • tweekamer-

woning • Vanaf 2001 huurde

Anne-Marie deze woning en in

2007 kocht ze het van Stadgenoot

‘Opeens was het mijn eigen huis!’

Top

Tekst Helene van Santen

Stadleven 4 | 2011 Stadgenoot

20

stichting

Stadgenoot is de laatste grote corporatie die

de verenigingsstructuur verlaat. En daarmee

heeft de corporatie ook geen leden meer. De

ledenraad besliste zelf dat het vasthouden

aan de verenigingsvorm onvoldoende toege-

voegde waarde meer had. ‘We zijn ingehaald

door de tijd en de wetgeving’, zegt Gerard

Anderiesen.

Lid worden van een woningcorporatie was

bijna honderd jaar gemeengoed. En de keuze

was simpel. Wie katholiek was koos een

katholieke corporatie, wie protestants was

een protestantse. De sociaaldemocraten

verenigden zich in het katholieke Het Oosten

en de AWV. ‘Wie lid werd van een corporatie

wilde vooruit in het leven’, vervolgt Gerard.

‘Ik zag dat aan mijn grootvader, een zeeman.

Hij wilde een goede woning, een nette buurt.

Woorden als leefbaarheid bestonden nog

niet, maar feitelijk ging het daar wel om.

In die zin is er aan de rol van corporaties niet

heel veel veranderd.’ Wat wel veranderde is

de manier waarop woningen worden aange-

boden. Sinds 2001 gebeurt dat via Woning-

Net en al in 1996 kregen woningcorporaties

een veel algemenere, maatschappelijke rol.

Niet meer de leden, maar alle starters en

woningzoekenden waren vanaf dat moment

de doelgroep. De voornaamste reden was

indertijd dat er te weinig doorstroom was.

Wie eenmaal zijn aandeel had verworven in

de corporatie hield altijd zijn rechten. ‘Na

de oorlog werd de helft van de woningen toe-

gewezen door de gemeente. Je had toen orga-

nisaties als het Centraal Bureau Huisvesting

en de Gemeentelijke Dienst Herhuisvesting.

De andere helft werd toegewezen door de

woningcorporaties aan de leden. Wat je zag

was dat mensen van meerdere corporaties

lid gingen worden om meer kans op een

woning te maken. Midden jaren ‘90 stopte de

stichting

Stadleven 4 | 2011

Stadgenoot is geen vereniging meer

Op 8 december is de juridische vorm van Stadgenoot veranderd van ver-eniging naar stichting. Voor huurders verandert er helemaal niets, maar de omzetting betekent wel het officiële einde van een roemrijke verenigings-geschiedenis. ‘En daar zullen enkele die hard leden toch een traantje om laten’, denkt bestuurder Gerard Anderiesen.

gemeente met de toewijzing en kwam de vol-

ledige verantwoordelijkheid bij de corporaties

te liggen.’

TrotsHet Oosten en AWV, de corporaties die

fuseerden tot Stadgenoot, hebben allebei

een sterke verenigingscultuur gekend. Een

cultuur waarin betrokkenheid en trots een

grote rol speelden. ‘Vooraanstaande mensen

als wethouder en SDAP-leider Wibaut en

Arie Keppler, directeur van de Gemeentelijke

Woningdienst, speelden in het begin van de

vorige eeuw een prominente rol bij de oprich-

ting en organisatie van de AWV’, zegt Gerard.

‘Het was een club waar je bij wilde horen.

Later, midden jaren vijftig, is de ledenraad

ingesteld. Toen werd het allemaal nog be-

langwekkender. De leden konden meepraten.

Hun belangen werden vertegenwoordigd.’

Maar halverwege de jaren ’90 werd via de

‘We zijn ingehaald door de tijd en de wetgeving’

21

Tekst Gijs Coffeng | Fotografie Jan Freriks

Stadgenoot

>

22

stichting

23

mijn werk

Er zijn allerlei gradaties in woonfraude, vertelt Henk van der

Noll (46), seniormedewerker op de afdeling Woonfraude van

Stadgenoot. Van illegale hennepkweek en het kraken van

sociale huurwoningen tot weldoenerij. Van der Noll: ‘Mensen

die hun woning uit goedwilligheid onderverhuren. Bijvoor-

beeld aan een jong gezin dat in woningnood zit. De officiële

eigenaar gaat dan zelfs zelf ergens anders logeren.’

Maar zelfs al is het met de beste bedoelingen, ook dan mag

het niet. ‘Mensen moeten een eerlijke kans krijgen op de

huidige woningmarkt, die toch al steeds ingewikkelder wordt.

Denk alleen al aan de regels voor vrije sector, de inkomens-

grens, en de Donnerpunten.’

AanpakDe afdeling Woonfraude zet zich in om die eerlijke kans te

waarborgen. ‘Onze strategie ga ik natuurlijk niet vertellen,

maar we gaan pro-actief te werk. Daarbij doen we onder

andere huisbezoeken, en grondig buurtonderzoek.’ Iemand die

illegaal onder(ver)huurt kan namelijk zijn woning kwijtraken.

‘Daar moet wel duidelijk bewijs van zijn natuurlijk. Ook is

er een meldpunt woonfraude waar andere huurders illegale

onderhuur kunnen melden.’

Gevoelig onderwerpEn dan blijkt woonfraude nog wel een gevoelig onderwerp.

‘Men ziet het melden van woonfraude nog vaak als ‘verraden’.

‘Solidariteit met huurders staat bij ons voorop’

Werken in Amsterdam is voor mij…

‘Thuiskomen. Iedere dag opnieuw.’

Het grootste misverstand over mijn werk is…

‘dat niemand last heeft van woonfraude

en dat wij zomaar iemand uit zijn woning

kunnen plaatsen. Beiden onjuist: we hebben

onderzoek en steun van andere bewoners,

gemeente en politie nodig om iemand uit

zijn woning te plaatsen en er zijn een hoop

gedupeerden als gevolg van woonfraude.’

De grote uitdaging in mijn werk is… ‘Het

wij-gevoel van huurders en Stadgenoot

versterken door op te komen voor huurders-

belangen. Solidariteit staat bij ons voorop.’

Een woning illegaal onderverhuren is woonfraude. Mensen die jaren op een woning wachten zijn dan de dupe. Henk van der Noll, teamlid Woonfraude, waakt hiervoor namens Stadgenoot. ‘Want iedereen moet een eerlijke kans krijgen op de woningmarkt.’

Maar daar moeten we vanaf. Iemand die zijn huis illegaal

verhuurt, die verraadt eerder zijn (potentiële) medehuurders,

door hen de kans op een nieuwe woning te ontnemen. En

soms veroorzaakt het ook overlast. Denk daarbij aan de stank

van hennepkweek, het compleet uitleven van een woning,

of winstbejag. Huisjesmelkers vragen vaak het drie, of zelfs

viervoudige aan huur. Solidariteit met huurders staat bij ons

voorop.’

AjaxDat geldt ook voor Van der Noll en zijn collega’s. ‘We hebben

een goed team, dat nauw samenwerkt. En we praten veel over

Ajax, daar zijn bij ons veel liefhebbers van, onder wie ikzelf.

Ik zit dan ook graag in de Arena. De ideale ontspanning naast

mijn werk.’

Henk van der Noll seniormedewerker woonfraude

Stadleven 4 | 2011

Tekst Hanne Reus

wet bepaald dat corporaties over huurders-

belangen moesten onderhandelen met een

onafhankelijke huurkoepel. Er kwamen bewo-

nerscommissies in de wijken en buurten die

door zo’n koepel werden vertegenwoordigd.

Huurders van Stadgenoot worden dat door

Huurgenoot. Met die verandering werd de

rol van de ledenraad al zeer beperkt. Zij hield

zich de laatste jaren vooral bezig met het

controleren en goedkeuren van de jaarstuk-

ken en het vaststellen van statuten. Gerard

Anderiesen: ‘De ledenraad is nu vervangen

door een maatschappijraad. Daarin zitten

nog vijf mensen uit de ledenraad en verder

belangrijke vertegenwoordigers uit domeinen

als zorg, onderwijs en stedelijke vernieuwing.

De maatschappijraad gaat het bestuur advise-

ren over maatschappelijke thema’s. Het biedt

ons de mogelijkheid expertise in te zetten

die onze brede maatschappelijke functie

versterkt.’

Eerste en laatsteOp 7 maart 1955 werd de ledenraad van AWV

definitief ingesteld. De AWV was de eerste

corporatie die zo’n ledenraad installeerde.

Aanleiding was een felle strijd tijdens de

Algemene Ledenvergadering in Hotel

Krasnapolsky in november 1954 tussen de

sociaaldemocraten en opstandige commu-

nisten, waardoor de vereniging uit het lood

dreigde te raken. De ledenraad fungeerde als

het ware als buffer tussen bestuur en leden

om te voorkomen dat voortaan zulke plotse-

linge coups werden gepleegd. De ledenraad

werd afgelopen 7 december opgeheven. En

was daarmee ook de laatste en dus langstzit-

tende ledenraad van de grote corporaties.

AWV-aandelen verzilveren: laatste kans

Er zijn in Amsterdam nog mensen met een AWV-aandeel. Om lid te worden, betaalden zij indertijd 25 gulden. Al eerder meldden

wij dat de AWV-aandelen konden worden verzilverd. Wie nu nog een aandeel in zijn bezit heeft, kan dit bij Stadgenoot inwisselen

tegen –omgerekend– € 11,34. Maar u mag het aandeel natuurlijk ook als curiositeit bewaren. Wilt u verzilveren, stuur uw originele

AWV-aandeel dan naar Stadgenoot, t.a.v. afdeling Klantenservice, postbus 700, 1000 AS Amsterdam. Vermeld uw naam, adres,

telefoonnummer en bankrekeningnummer. Heeft u nog vragen? Bel dan met de Klantenservice, telefoonnummer 020 511 80 00.

Stadgenoot

Old Amsterdam

‘Als je in de jaren zestig Amsterdammer was en

jong, dan moest je in Paradiso bij Antikerst zijn.

Kerst was burgerlijk en voor het klootjesvolk. Ik

ging erheen met mijn vrienden, ik was denk ik

een jaar of veertien, vijftien. Hoe langer we er

zaten, hoe duidelijker werd dat het grote onzin

was. Het was niet antikerst, maar anti-niks.

Het stelde echt niets voor, bovendien was het

er hartstikke koud. Er werden vage toneelstuk-

ken opgevoerd en de hele sfeer was ontzettend

onpersoonlijk. Wat een anticlimax! In die tijd

zaten er veel Amerikaanse jongens in Amster-

dam die gevlucht waren voor de dienstplicht.

Een van hen zei tegen mij: ‘The best place

for you to be is home.› Naarmate de avond

vorderde, kreeg ik steeds meer het gevoel dat

ik daar wegmoest. Even na middernacht had ik

het wel gezien. Ik ben vanaf Paradiso naar huis

toe gerend. Wij woonden op de Ruyschstraat,

dus dat was een eind weg. Ik was bang dat mijn

ouders al zouden slapen. Maar toen ik mijn

straat in rende, zag ik gelukkig het licht nog

branden. Mijn ouders waren nog op, de kerst-

boom brandde en er stond een lekker borreltje

op tafel. Voor mij was toen al de conclusie:

Kerst moet je echt thuis vieren.’

Eindredactie Helene van Santen

Vormgeving Milja Oortwijn

Advies redactie Gijs Coffeng

Coverbeeld Hans van der Vliet

Medewerkers Wout Jan Balhuizen,

Gijs Coffeng, Aaf Brandt Corstius,

Wendy Dekker, Jan Freriks, Sirikit

Huibers, Anneke Hymmen, Ramsey

Nasr, Yvonne Polman, Hanne Reus,

Erwin Rooyakkers, Hans van der Vliet.

Drukker Offset Vandevelde

Stadleven is een uitgave van

Stadgenoot. Het huurdersmagazine

verschijnt vier keer per jaar. Niets uit

deze uitgave mag zonder schriftelijke

toestemming van Stadgenoot

worden gekopieerd en/of gebruikt.

Klantenservice

020 - 511 80 00

E-mail

info@stadgenoot.nl

Website

www.stadgenoot.nl

Bezoekadres

Sarphatistraat 3701018 GW Amsterdam

Postadres

Postbus 7001000 AS Amsterdam

Contactgegevens

Heeft u ook een oude foto met een bijzonder verhaal?

Mail naar stadleven@stadgenoot.nl Als uw foto en verhaal worden

geplaatst, krijgt u het mooie boek ‘Amsterdamse Pleinen’ toegestuurd!

Gerard Schouten bezocht ‘Antikerst’ in Paradiso, dat in 1969 nog een jeugdcentrum was. ‘Het was niet antikerst maar anti-niks’.

Colofon

Tekst Sirikit Huibers

‘Kerst was burgerlijk’