CELTICA’S MAANDELIJKSE MAGAZINE Augustus 2015

1

IN DIT MAGAZINE: Twee festivals na elkaar: FantasiaFest en Castlefest

Interview met bevlogen boekhandelaar Jorrit Lievens

Patty van Delft leest: “Het grote ontwaken”

Interview met romantische veelschrijfster José Vriens

Vakantieverhaal van Femke De Vos

Wat een Hollandse zomer! Helga van Leur had amper gezegd dat het veel te droog was in Nederland, begon het bijna meteen te stortregenen. En wat te denken van de Zeer Zeldzame Zomerstorm? Tropische dagen afgewisseld met moessonachtige regens: geweldig!

Die regenachtige dagen zijn natuurlijk uitermate geschikt voor het pakken van een goed boek. De uitgeverij doet het heel goed; gezien de verkoopcijfers weet het lezend publiek de weg naar de fantastische boeken prima te vinden. Vooral Drägan Duma van Patty van Delft begint een echte rage te worden. En terecht, want wat is er nu heerlijker dan op een draak stappen en naar die prachtige wereld reizen? De avonturen van Jill spreken tot de verbeelding van jong en oud. Zoals een bezoeker van Castlefest - van wie de leeftijd zichtbaar ruim boven middelbaar lag - me zo fijntjes zei: “Ik voel me van binnen ook nog steeds een young adult!”

Rianne Lampers Twee festivals na elkaar: FantasiaFest en Castlefest Dit jaar was Celtica Publishing voor het eerst aanwezig op FantasiaFest Leeft in Meppel. Ook voor het eerst (sinds het begin van de metingen) was de zeldzame zomerstorm die de zaterdag domineerde. Het bezoekersaantal was die dag laag; niet zo verwonderlijk met naar weer op komst. Rianne Lampers en Evi F. Verhasselt hadden het toch gewaagd om de bijna twee uur durende rit te maken naar Meppel. Daar hoorden zij dat er ook in Drente code rood was afgegeven voor de middag. Tot ongeveer drie uur 's middags zijn zij gebleven, toen hebben zij de boel ingepakt en zijn op huis aan gegaan. Ter hoogte van Zwolle reden zij het stormfront binnen. Er zat niets anders op dan te schuilen ter hoogte van Harderwijk en de storm af te wachten. Ook Patty van Delft en haar man zaten middenin de storm en aangezien alle we-gen die naar Den Haag leidden zo’n beetje gesloten waren, moesten zij uitwijken naar Lelystad waar familie woonde. Gelukkig verliep de zondag een stuk zonniger. Het festivalterrein stroomde al snel vol met publiek dat ook graag een kijkje in de Schrijverstent kwam nemen. Aan het einde van de dag begon het weer te regenen, maar dat viel alles mee ten opzichte van de zaterdag. Hoewel nog kleinschalig, belooft FantasiaFest veel moois voor de toekomst.

Evenementen 19 september 2015: Signeersessie Patty van Delft met Facebookgroep YA-boeken en series, Utrecht (locatie volgt nog) 26 en 27 september 2015: Realm of Adventures, Zoetermeer - met Patty van Delft en Rianne Lampers 18 oktober 2015: Kinderboekenmarkt, Den Haag samen met John Brosens en Patty van Delft 31 oktober 2015: Maccnificent Fair, Rijen

Ben je nog geen abonnee en wil je op de hoogte blijven? Registreer je dan in Celtica’s Webshop. Je krijgt maandelijks een link naar dit Magazine, je krijgt een e-verhaal cadeau en gegarandeerd géén spam!

Wil je afmelden? Dat doe je door in je account in de Webshop nieuwsbrief uit te zetten.

CELTICA’S MAANDELIJKSE MAGAZINE Augustus 2015

2

Castlefest is als festival een oude rot in het vak en was in alle opzichten beter. Voor Rianne Lampers en Evi F. Verhasselt zat alles mee: het weer was goed, er was weinig verkeer en de rit van Capelle aan den IJssel naar Lisse duurde nog geen uur. De aanloop op vrijdag was veelbelovend en de uitverkochte zaterdag was super, net als de zondag. Er kwamen heel wat mensen aan de kraam die al eerder boeken van Celtica Publishing gekocht hadden en hongerig waren naar meer. De topper van het weekend was Patty van Delft met de eerste twee delen van haar YA-trilogie: Zij Die Hoort en Bond-genoten & Verraders. Patty heeft al een schare fans die dolgraag haar tweede boek wilden hebben en met haar op de foto wilden (zie ook www.pattyvandelft.com voor haar verslag van Castlefest). Op zaterdag voegden illustrator Melchior van Rijn en schrijver Jeffrey Debris zich bij de club. De covers van Jeffrey's eerste science-fictionroman The fall of Netherea die eind september verwacht wordt, en de cover van Getatoeëerde Lelies van Femke De Vos trokken volop de aandacht.

De sfeer in de tent van de Schrijversmarkt was het hele weekend door goed. Ik heb hier en daar een kijkje genomen bij de collega-schrijvers en uitgevers en de mensen van Boekhandel Vermeer in Noordwijk zorgden voor muziek, zo nu en dan live overgenomen door Gé Ansems met zijn accordeon. Zondag om 18.00 uur was het evenement voor ons ten einde en konden we met een goed gemoed opruimen en inpakken. Eenmaal thuis mochten eindelijk de voeten omhoog: die hadden dat meer dan verdiend! Castlefest heeft dit jaar meer bezoekers dan ooit getrokken: meer dan 35.000! Celtica Publishing vond het een eer om deel te mogen nemen aan dit gigantische feest en hoopt ook volgend jaar weer van de partij te zijn.

Terug

Interview met bevlogen boekhandelaar Jorrit Lievens Ik heb in 2014 kennis mogen maken met Jorrit Lievens, boekhandelaar in Standaard Boekhandel Ekeren (BE). Het klikte meteen; daarom leek het mij leuk om hem te interviewen voor Celtica’s Magazine. Vertel eens iets over jezelf: wie ben je, heb je een partner, kinderen, huisdieren, hobby’s? Ik ben Jorrit Lievens, (bijna) 30 jaar en gelukkig samenwonend met mijn vriendin. Kinderen zijn er nog niet (en dat ho-pen we zo nog even te houden), noch heb ik huisdieren. Mijn persoonlijke voorkeur zou zijn ooit een kat te adopteren, maar een ongezonde dosis allergie steekt daar tot op heden een stokje voor. Mijn hobby’s zijn lezen (hoe onverwacht), gamen op console en computer (Squaresoft toen het nog niet bij Enix was, League of Legends), gamen op de tafel (Super Dungeon Explore, Arcadia Quest, Twilight Imperium, Legend of the Five Rings TCG …), roleplay (wederom L5R, maar ook Shadowrun, Amber Diceless … de lijst kent geen einde), concerten af-schuimen (hoewel dat de laatste tijd wat minder is, vooral nu Porcupine Tree niet meer op tournee gaat) en slapen. Kun je vertellen hoe, waarom en wanneer je bent begonnen als boekhandelaar? Ik ben een dikke twee jaar geleden begonnen bij Standaard Boekhandel, samen met mijn moeder Veerle, omdat ik erva-ring had in winkelwerk en altijd al had gezegd dat het mijn droom was bibliothecaris te worden. Daarvoor werkte ik bij Carrefour wat net iets minder leuk was. De overschakeling heb ik altijd als heel positief ervaren.

CELTICA’S MAANDELIJKSE MAGAZINE Augustus 2015

3

Oorspronkelijk gingen we een nieuwe winkel open doen in Essen, maar toen bleek er op het laatste nippertje nood aan een nieuwe uitbater voor de (grotere) winkel in Ekeren. Gezien ik elke dag met de fiets naar het werk wil, en Ekeren toch een 10 kilometer dichter bij huis ligt, ben ik dan ook blij dat het deze winkel geworden is.

Lees je zelf graag en zo ja, heb je een favoriet genre en favoriete auteurs? Zoals vaste klanten op de winkel weten, zit ik eigenlijk meestal met mijn neus in een vorm van tekst. Gaande van internetfeiten tot thrillers tot kinderboeken tot geschiedenis, eigenlijk ben ik altijd aan het lezen. Mijn favoriete genre is fantasy, bij voorkeur Egelstalig (shame on me), dus toen Rianne de eerste keer op de winkel kwam, was ik een beetje twijfelachtig tegenover een Nederlands-talig oeuvre dat niet in de grote Belgische media behandeld werd. Gelukkig bleek al gauw dat zowel haar eigen werk (Het Duistere Pact) als dat van me-vrouw Verhasselt (De Tranen van Tataneh) zowel bij mij als bij onze lezers goed in de markt te liggen, dus sinds heb ik een bescheiden deel aan schoolkin-deren reddende literatuur liggen (vaak zijn leesopdrachten 'van een Neder-landstalige auteur een boek lezen en bespreken'). Als je me zelf laat doen en me drie boeken voor je laat kiezen, heb je bijna altijd iets van Terry Pratchett (ik-zelf ben begonnen met Jingo en heb nooit omgekeken), Patrick Rothfuss (Name of the Wind) en Evi F. Verhasselt (Tranen van Tataneh) of Zelazny (Amber) in je winkeltasje steken. Welk boek heeft de meeste indruk op je gemaakt? Dat gaat moeilijk beslissen zijn. Ik ben écht beginnen lezen met Thea Beckmans

historische trilogie (Geef me de Ruimte, Triomf van de Verschroeide Aarde en Het Rad van Fortuin), behoorlijke kluifjes in het tweede leerjaar. Daarop ben ik los in Marc de Bel gevlogen (Het Ei van Oom Trotter), doorgegaan op Rien Poort-vliet (Kabouters), Tonke Dragt (Brief voor de Koning) en andere goodies die mijn grootvader liet rondslingeren. Toen ik in het vijfde leerjaar eindelijk me bij een bibliotheek aansloot, waren Lewis en Tolkien mijn volgende slachtof-fers. Daarna Barker, Rice, Brooks, Zelazny … en eigenlijk kan ik niet beslissen welk boek specifiek uit heel mijn leesge-schiedenis hét boek is dat het meeste indruk heeft nagelaten. Ik denk dat ik dan ook ga stellen dat het vreemde boek van Rothfuss momenteel het meeste kan tellen, The Slow Regard of Silent Things, om-dat het op zijn eigen manier alles doet wat een goed boek voor mij moet doen. Surrealistisch realistische fantasy met een vleugje humor, droefte en blijheid. Heel kort (eigenlijk is het, in mijn ogen, een novelle), maar heel diepzinnig. Ga je nog op vakantie en zo ja, wat gaat er dan mee: boeken, een e-reader, of geen van beide? In september trek ik er een weekje tussenuit, dan neem ik een boek mee, lekker papierig doen aan het strand. Want als het dan in het water be-landt, dan droogt de zon het wel. Terug

Patty van Delft leest: “Het grote ontwaken” Hallo allemaal! Normaal gesproken lees ik toch voornamelijk fantasy en thrillers, maar bij dit boek blijkt maar weer dat je af en toe ook eens een kijkje buiten je favoriete genre moet nemen! Vanaf het eerste hoofdstuk had het verhaal me al te pakken, wat leest dit boek heerlijk weg.

CELTICA’S MAANDELIJKSE MAGAZINE Augustus 2015

4

Het Grote Ontwaken is een zeer realistisch geschreven verhaal over een vrouw die, na jaren in coma te hebben gelegen, haar weg in het leven opnieuw zal moeten vinden. Hoewel de tijd voor haar lijkt te hebben stilgestaan, is de wereld natuurlijk gewoon doorgegaan. De hoofdpersoon moet dan ook vele, soms heftige, obstakels overwinnen en zich aanpassen aan de veranderingen die zich hebben voltrokken zonder haar. Het boek liet mij regelmatig nadenken over hoe zo'n ingrijpende gebeurtenis je hele wereld op zijn kop kan zetten. Maar ook hoeveel kracht en doorzettingsvermogen iemand kan bezitten om toch haar leven weer op de rails te krijgen. Een prachtig boek om in één ruk uit te lezen! Terug

Interview met romantische veelschrijfster José Vriens Wie ben je en wat je doe je in het dagelijks leven? Mijn naam is José Vriens. Eenenvijftig jaar, moeder van drie volwassen kinderen, en echtge-note van Rob. Mijn dagelijkse leven breng ik veelal schrijvend door. Schrijven is mijn hobby en mijn werk. Wanneer ben je gaan schrijven en in welk genre schrijf je? Schrijven doe ik al sinds mijn jeugd, maar echt serieus ben ik daarmee in 2000 begonnen, toen mijn kinderen op school zaten en ik leesmoeder was. Dat was de aanzet om kinderboe-ken te gaan schrijven. Die schrijf ik inmiddels al lang niet meer. Ik schrijf nu voornamelijk familieromans, liefdesromans en sterke vrouwenromans. Je bent betrokken bij het Valentijngenootschap. Kun je daar iets over vertellen? Het Valentijngenootschap werd door Gerda van Wageningen, Greetje van den Berg, Jan Klijn en mijn persoontje begin 2014 opgericht om het romantische boek te promoten. Ondanks het feit dat dit het meest gelezen genre is - vooral in bibliotheken, maar liefst 20 miljoen keer in 2014! - krijgen we niet de aandacht die bijvoorbeeld de thriller krijgt. Juist omdat romantische boeken vaak een lage drempel hebben - geen literatuur, niet te moeilijk taalgebruik, begrijpelijke thema’s waarmee iedereen te maken kan krijgen - wordt het gemakkelijk gepakt en graag gelezen door alle lagen van de bevolking. Even een paar uurtjes ontspanning met een goed boek, een leuk verhaal. Wie wil dat nou niet. Het meest ge-lezen genre en vrijwel nooit in beeld? Waar vind je ons in de tastbare boekhandel? Worden we dan niet serieus geno-men als auteurs zijnde? Kinderboeken krijgen nog meer aandacht. Wij vonden dat daar verandering in moest komen. Zo ontstond het Valentijngenootschap. Vorig jaar werd de eerste Valentijnprijs uitgereikt. De plannen voor de tweede uitreiking zijn al in een vergevorderd stadium. Inmiddels winnen we aan bekendheid, maar we zijn er nog lang niet. Is er een recensie van een van je boeken waar je heel blij mee bent? Met de meeste recensies ben ik blij, maar in het bijzonder met de recensies die laten zien dat de lezer daadwerkelijk begreep waar een boek over ging. Die de achterliggende gedachte weet te pakken. Zoals die op Boekenbijlage voor mijn roman Gestolen tijd. Wat doe je nog meer graag, buiten het schrijven? Ik ben altijd al graag met mijn handen bezig geweest. Haken, breien, zelf kleren maken. Dat doe ik allemaal niet meer, ik heb me op het maken van sieraden gestort. Het maken van ket-tingen en armbanden van kleine kralen brengt een andere vorm van ontspanning waarin ik toch mijn creativiteit kwijt kan. Daarnaast ben ik graag buiten, wandelend, fietsend en mo-torrijdend van de natuur genieten. Alleen of samen met mijn man. Naast al die bezigheden houd ik ook nog tijd over om te lezen. Wel minder dan ik zou willen, maar ja, ik wil ook zo veel! Zonder lezen zou ik niet kunnen schrijven en was ik vast ook niet gaan schrijven. Wat is er heerlijker dan even weg te dromen met een boek. Even helemaal niets en lekker lezen. ‘Lezen is dromen met je ogen open’, schrijft collega Simone Foekens. Daar ben ik het helemaal mee eens! www.josevriens.nl Terug

CELTICA’S MAANDELIJKSE MAGAZINE Augustus 2015

5

Baarle Nassau, In de Bogaard, Hellevoetsluis

Vakantieverhaal van Femke De Vos

Monstertje en ik Met tegenzin klikte ik op de link. Ken je dat? Je wilt het niet doen, maar dan is er die drang die je niet kunt weerstaan. Dat kleine monstertje dat het stuur overneemt en je weet dat het pijn gaat doen; maar dan doe je het toch. De laatste tijd zit monstertje veel achter het stuur, want monstertje mist hem, ze zorgt ervoor dat ik wil lezen wat hij geschreven heeft. Het is romantisch op een gelukkige manier en ik haat het meteen. Monstertje ook. Het drukt ons weer met de neus op de feiten: Hij is verliefd op haar en niet op ons. Ik denk niet dat hij weet dat monstertje bestaat. Nee dat klopt niet. Ik denk dat hij haar heeft verdrongen. Hij dacht altijd al het alleenrecht te hebben op pijn en in die filosofie past monstertje niet, dat zou betekenen dat hij het verkeerd heeft. Maar hij heeft het wel vaker mis, ook al ontkennen zijn blauwe ogen die waarheid fel. We zijn te verschillend volgens hem. Zien de wereld te anders om wat voor elkaar te kunnen voelen. Hij ziet grijstinten waar ik zwart en wit zie. Ik ben een moraalridder en hij is verdorven. Hij gelooft in pijn en lijden, ik in geluk en vastbeslotenheid. We hebben er nog over gediscuteerd, maar hij was degene die uiteindelijk niet begreep dat onze standpunten dezelfde zijn; alleen hoe we ze beleven niet. Hij gooit ze eruit, zijn twijfels, zijn pijn, zijn zelfverklaarde zondigheid, ik houd het binnen. Dat kan je wel lezen, klaar en helder iets eerlijks brengen; dat kan ik niet. Mijn gedachten en gevoelens sluipen in perso-nages van veel te beschrijvende werken, kruipen in de doeken van hun toneel en schemeren soms door in hun woorden. Hij schrijft het gewoon rechtuit. Zelfs nu zou hij proberen me mijn ogen te laten openen, laten inzien dat ik schijnheilig ben. Dat ik verliefd en jaloers ben, dat ik helemaal niet blij ben dat hij iemand gevonden heeft. Hij zou het belangrijk vinden, hij wil dat elke persoon inziet dat deze gebroken is, vuil, kapot… Maar de waarheid is zo eenvoudig niet, en dit is misschien het enige punt waarop we fundamenteel verschillen. Ik geloof dat mensen kapot zijn omdat ze mooi zijn. Hij gelooft dat dit komt omdat mensen verdorven zijn. Ik wil dat hij gelukkig wordt met haar. Dat is de waarheid. Voor hem wil ik dat hij gelukkig word, maar dat betekent niet dat ik niets voor mezelf kan willen. Ik zou willen dat hij mij wil, dat hij mij graag ziet en niet haar. Ik wil naast hem wakker worden en alle dingen doen die verliefde mensen doen, zelfs de kleine, saaie dingen. Ben ik daarom slecht of verdorven? Ik denk het niet, want zijn geluk is belangrijk voor mij. Dat kan toch niet slecht zijn? Ben ik kapot? Ja dat wel. Ik ben mooi kapot. Monstertje en ik zijn mooi, wij willen mooie dingen. Overdag stop ik haar in een doosje, want mensen houden niet van monstertjes, mensen kunnen niet inzien dat monstertjes ook mooie dingen kunnen willen. Maar als de schemering loert, komt ze tevoorschijn, ook al had ik het doosje nog zo goed gesloten en hoopte ik dat ze vandaag eindelijk zou dood gaan, mysterieus verdwenen zou zijn. Want monstertje is alles wat ik voel voor hem. Het zou beter zijn als ze weg was, maar ze is er nog steeds, elke dag, zonder dat iemand ervan weet, en ze houd me op ’s nachts, want dan proberen we hem samen te vergeten. Ik en mijn monstertje. Femke De Vos Terug

Ekeren