Cadillac Club Nederland THE STANDARDcadillacclub.nl/wordpress/wp-content/uploads/2015/... ·...

The Stand

ard №

. 6 2015 C

adillac C

lub N

ederland

№. 6 2015

THE STANDARDCadillac Club Nederland

The Standard verschijnt 6 keer per jaar en is het Nederlandstalige tijdschrift voor de Cadillac & LaSalle liefhebber van de

klassiekers tot de hedendaagse modellen.

Oplage: ca. 500 exemplaren

VoorzitterKoen Ongkiehong

070 - 356 00 3506 - 24 80 44 08

Pijnboomstraat 742565ZR Den Haag

[email protected]

redactie/ledenadministratieKoen Ongkiehong

070 - 356 00 3506 - 24 80 44 08

[email protected]

SecretarisMarco VerduijnGroeneweg 28

1971NT [email protected]

Penningmeester Rinus Troost

06 - 32 01 29 39Rotterdam

[email protected]

Bestuurslid evenementenHenny Crama

071 - 53 22 88506 - 53 28 01 45

[email protected]

Bestuurslid techniekPeter van Rijswijk06 - 55 95 61 72

[email protected]

Webdesign:Daniel Treuren

www.thecapguy.nl

Art Director & Design:www.roosenrustdesign.nl

Dries de Regt06 - 46 19 22 30

[email protected]

Drukker:Bal Media Schiedam

010 - 247 66 66www.balmedia.nl

Contributie leden:Bij automatische incasso: � 52,50 p/j

Zonder drukwerk, met uitsluitend het 'digitale' clubblad: �37,50p/j)

Bij niet automatische incasso: � 57,50p/jBij niet automatische incasso, met uitsluitend

het 'digitale' clubblad: � 42,50p/jContributie donateurs: � 30,00 p/j

buiten Nederland: op aanvraag.Tarieven advertenties: op aanvraag.

Automobielen: Cadillacs en LaSalles.IBAN: NL04INGB0007310062t.n.v. Cadillac Club Nederland

Bij elke betaling gaarne uw naam, adres en lidmaatschapnummer vermelden.

Opzeggingen uiterlijk vier weken voor het einde van het jaar doorgeven.

CadillacClub Nederland

4 van de redactie

5 cadillacblog

6 who's who @ ccn?

8 Frans vrijaldenhoven

12 i.M. ger van caspel

14 een presidentieel Merk

16 rd classics

22 clc-vs

26 eveneMenten

26 vlucht uit de ddr

32 apk halen

34 het werkpaard

38 gM MotoraMa show deel 2

44 de export van 2 eldorado’s

47 ledennieuws

48 vraag en aanbod

Bouwjaren voor 1961 Ton Christiaanse. tel: 030-2314451 Matern Harmsel. tel: 0546-454757

Eldorado’s van 1967-1978 Peter Onken. tel: 0251-248361 06-53287347

Bouwjaren 1961-1976 Koen Ongkiehong. tel: 070-3560035 06-24804408, [email protected]

Opgericht 7 januari 1990. Aangesloten bij de F.E.H.A.C. De CCN is gelieerd met de Amerikaanse Cadillac LaSalle Club. PO Box 360835 Columbus , OH 43236-0835 USA. www.cadillaclasalleclub.org | [email protected]

De Technische commissie:

INHOUD NUMMER 6 2015 JAARGANG 26

https://www.facebook.com/CadillacClubNederland

Cadillac Club NL | 3

De excursie met de Greyhound Silversides bus uit 1948 naar RD-Classics op zaterdag 12 december was een succes en een mooie afronding van de evenementen van 2015. De inzet van een klassieke bus is leuk om in de toekomst te herhalen. Om leden de mogelijkheid te bieden om met een Cadillac die aan de overgangsregeling meedoet naar de ALV te rijden wordt deze op zondag 20 maart gehouden bij van der Valk in Vianen, dus na de winterstop. Dan zijn tevens de meeste Cadillacs uit 1976 volledig vrijgesteld van belasting en zou de opkomst op evenementen wel eens flink kunnen toenemen nu dit populaire bouwjaar in 2016 volledig wordt vrijgesteld.

ContributieAan leden die niet hebben gekozen voor automatische incasso wordt de mogelijkheid geboden dat zij voor 1 februari de contributie zelf voldoen onder vermelding van naam en lidnummer tegen de lage tarieven van �52,50/� 37,50/� 30,00 afhankelijk van het soort lidmaatschap. Als wij na 1 februari 2016 een rekening sturen voor het betalen van de contributie bedraagt die � 57,50/� 42,50/� 35,00 afhankelijk van het soort lidmaatschap. Als u onverhoopt uw lidmaatschap wilt opzeggen geef dat s.v.p. door aan [email protected] .

KalendersHet is mogelijk om kalenders bij te bestellen zolang de voorraad strekt voor � 5,- per stuk plus verzendkosten. Dit kan per email bij [email protected] .

Het bestuur en de redactie wenst u een voorspoedig en gezond 2016 toe!

Van de redactie

Ranonkelweg 42651 MX Berkel en Rodenrijs

Tel: [email protected] www.voscars.com

Gespecialiseerd in Northstar motoren en air conditioning

Voor reparatie en onderhoud van alle automerken, bedrijfswagens tot 3500kg en gespecialiseerd in Cadillac

Tevens kunnen wij motorstoringen uitlezen.

CadillacBlog

Cadillac heeft al meerdere keren flarden van de XT5 getoond, maar nu hebben de Amerikanen de SRX-opvolger in z'n geheel aan de wereld voorgesteld.

De SRX is dood, leve de XT5. Vanaf heden zal Cadillac al z'n cross-overs aanduiden met de letters XT, waarbij het getal - in dit geval de '5' - de positionering van het model in het Cadillac-portfolio weergeeft. De splinternieuwe XT5 heeft tijdens de Los Angeles Auto Show, afgelopen november, z'n publieksdebuut beleefd. Het zal nog tot de lente van dit jaar duren alvorens we hem in de showrooms tegen gaan komen.

Nieuwe generatie cross-over voor Cadillac

Wie compleet gestrekt op de achterbank wil liggen is tegenwoordig genoodzaakt een Mercedes-Maybach S-klasse of een Skoda Superb aan te schaffen. In oude Amerikanen lig je ook niet verkeerd, getuige deze Cadillac Fleetwood limousine uit 1995.

De laatste generatie Cadillac Fleetwood in z'n meest overdadige Amerikaanse vorm: als Limousine. Dit exemplaar stamt uit 1995 en kwam in 1999 voor het eerst de Nederlandse grens over. Deze 2.500 kilo wegende bonk Amerikaanse weelde wordt aangedreven door - hoe kan het ook anders - een gorgelende V8 met een inhoud van 5,7 liter. Deze laatste, tweede generatie Fleetwood werd in 1994 gepresenteerd en verdween drie jaar later van de productielijn om plaats te maken voor de Suburban en Tahoe. Die keuze werd extra eenvoudig omdat Cadillac met de Seville al een forse sedan in het gamma had

Straatvondst-Languit op z'n amerikaans

Amerikaanse slagschepen zijn door de jaren heen aanzienlijk gekrompen en soms zelfs verdwenen. De Cadillac Eldorado is een van die verdwenen kopstukken. Vandaag in In het Wild de laatste der Eldorado's.

Een tiende en daarmee laatste generatie Eldorado die Cadillac op de hogere kringen van autoland afvuurde. Dit exemplaar zag in 1994 - twee jaar na het verschijnen van deze generatie - het levenslicht en kwam in 2001 voor het eerst ons land binnen. Een jaar later staakte Cadillac de Eldorado-productie. Onder de kap een 4,6-liter Northstar V8 die de ruim 1.700 kilo wegende Amerikaan aan 300 pk hielp. Daarmee kreeg je in 7,6 tellen de naald van de snelheidsmeter op de 100 km/h. Volgens de fabriek slobberde deze ruim 5,1 meter lange coupé gemiddeld 14,1 l/100 km naar binnen. Huilen aan de pomp, lachen achter het stuur.

Straatvondst-Laatste der gouden Cadillacs

Cadillac zag een dure coupé op Chevrolet Volt-basis wel zitten. De consument niet bepaald. Nu geeft ook Cadillac zelf toe dat de ELR een stevige teleurstelling voor het merk is.

In 2013 trok Cadillac het doek van de ELR, een coupé op basis van de Chevrolet Volt met een luxueus binnenste en een torenhoog prijskaartje. Dealers namen bij Cadillac nauwelijks exemplaren af en de ruim 75.000 euro kostende ELR verdween al snel in de actiebak. Uwe Ellinghaus - hoofd van Cadillac's marketingafdeling - heeft in een interview met Automobile Magazine toegegeven dat de ELR - inderdaad - een grote teleurstelling voor het merk is.

Volgens de topman probeerde Cadillac een 'niche in een niche in een niche' te maken. Hoewel Ellinghaus de ELR een grote mislukking vindt, is hij van mening dat Cadillac de ELR moet blijven voeren, omdat het model Cadillac koppelt aan elektrisch rijden. Overigens lanceert Cadillac volgend jaar een compleet nieuwe plug-inhybride. De CT6 wordt dan namelijk met zo'n aandrijflijn gelanceerd. In China heeft men er al kennis mee kunnen maken. Later krijgen ook Cadillacs nieuwe cross-overs de beschikking over een stekker.

Amerikanen erkennen ELR-flop

In de onregelmatig terugkerende rubriek ‘Straatvondst’ zetten we bijzondere auto’s in het zonnetje die we zomaar op straat zijn tegengekomen. Gewoon, omdat het kan en omdat het anno nu steeds minder vanzelfsprekend is dat je nog iets leuks aantreft tussen al het grijze leaseblik. Stuur een bericht als we jouw Cadillac mogen plaatsen.

Cadillac Club NL | 54 | No. 6 2015

The Standard by Dries de Regt

Who's who @ CCN?Achter de schermen werkt een aantal clubleden om niets of "voah weinag" aan ons mooie blad. Zij besteden daar hun eigen tijd aan, al dan niet met medewerking van gezinsleden of huisgenoten. In deze nieuwe reeks artikelen zet ik deze harde werkers één voor één eens in het zonnetje.

Dries, de vormgever van het clubblad.Het opmaken van een blad als het onze is een intensieve klus. Het opmaken begint met ontvangen van de kopij die wordt aangeleverd door Koen. Hij heeft deze van allerlei bronnen ontvangen uit binnen- en buitenland. De tientallen artikelen zijn dan ook aangeleverd in diverse programmaformaten, denk bijvoorbeeld aan Word, Excel, emailtekst en PDF, meestal vergezeld van foto's waarvan de kwaliteit niet altijd aan de minimale eisen voor het blad (kan) voldoen (The Standard is nou eenmaal een "glossy.")

Tekst én foto's moeten dan omgezet worden in het formaat dat geschikt is voor het opmaakprogramma (voor de kenners onder ons: Indesign) dat Dries gebruikt. Dat houdt ondermeer in dat Dries het lettertype en de grootte (die meet je in punten) daarvan aanpast en zo mogelijk de kwaliteit van de foto's oppoetst. Dries heeft een standaard format ontworpen voor het blad waarin gegevens als tekstboven- en onderzijde, maar ook kantlijnen en snijlijnen (voor het feitelijke drukwerk) zijn opgenomen. En natuurlijk kolombreedten en regelafstanden. Daarnaast zijn er vaste opmaakonderdelen voor vaste onderwerpen zoals bijvoorbeeld de inhoudsopgave en de ledenlijst.

Als de tekst is opgemaakt in het juiste formaat vult Dries de benodigde kolommen ermee. Daarbij moet hij meteen rekening houden met in te voegen foto's en te plaatsen advertenties. Een artikel heeft meestal een kop en een introductie-alinea en de zgn. platte- of broodtekst, de feitelijke inhoud van het artikel. De kop is vet en groot gezet, de introductie ook vet en soms een enkel puntje groter dan de platte tekst. Als het goed is verwijst de auteur van het artikel in de tekst naar de bijgevoegde foto's. Als dat niet het geval is moet Dries de gehele tekst lezen om te bepalen hóe en wáár die

foto's worden geplaatst. Daarbij kijkt hij ook naar de grootte van een foto en direct daaraan gekoppeld de resolutie: hoe hoger deze is des te groter kan de foto worden. Resolutie druk je uit in dpi: dots per inch. Gebruikelijk voor het huis- tuin en keukenwerk waaraan we ons schuldig maken is 300 dpi. Is de resolutie hoger, bijvoorbeeld 600 of zelfs 1200 dpi dan kan Dries de foto paginagroot plaatsen. Het minimum dat Dries nodig heeft is overigens 250 dpi. Een foto kan netjes in een tekst vallen maar bijvoorbeeld ook tot (over) de snijrand lopen.

Foto's opmaken kan op zóveel manieren dat het ondoenlijk is hiervan een beschrijving te geven. Eenvoudig is het om de foto een rand te geven, een "kader." Dat kan een simpele harde lijn zijn maar ook een schaduwrandje waardoor de foto a.h.w. vóór de tekst staat.Hier snijd ik een bezigheid aan die veel creativiteit van de opmaker vergt: Een pagina is opgebouwd uit zgn. "lagen"waarin teksten, afbeeldingen/foto's, advertenties, lijnen en ondermeer vaste kaders zijn opgenomen. Het is aan de opmaker om het geheel een prettigen -als het even kan stijlvol- uiterlijk te geven. Foto's kan hij bijvoorbeeld ook in een balk plaatsen om eenheid te suggereren en deze balk kan dan bijv. schuin geplaatst worden voor een stukje spanning in het paginabeeld.Dries moet dus rekening houden met zeer veel factoren die het uiterlijk van een pagina of van een "spread" -twee pagina's naast elkaar die één geheel vormen- bepalen. Zo moet de verdeling van witruimte, dat is het deel van een pagina waarop niets staat, evenwichtigzijn want je wilt geen grote witte blokken waardoor het paginabeeld onrustig wordt. Als lezers zich, vaak onbewust, storen aan een onrustig paginabeeld zijn ze geneigd deze pagina's slechts vluchtig te bekijken: een boek waarvan het lettertype voortdurend

verandert zal door weinigen geheel worden gelezen. Om deze reden moet het gebruik van verschillende lettertypen op één pagina dan ook zoveel mogelijk worden beperkt. Kortom een artikel leest prettig als het "rust" uitstraalt. Dat bereik je ook door spaarzaam om tegaan met accenten als dikke lijnen en opvallende kleuren. In autobladen die kortstondig de aandacht willen van de lezer, zoals Autoweek, kiest men juist wél voor een opvallende en onrustig ogende opmaak. De lezer zal inmiddels hebben geconcludeerd dat Dries dus veel tijd steekt in het opmaken van blad, per editie minimaal 25 uur.Tenslotte moet Dries óók nog rekening houden met de gewénste uitstraling van het blad dat immers een blad is voor mensen die het merk Cadillac een warm hart toedragen. Cadillac staat immers voor luxe en stijl.

En dan is er ook nog de grootste bepalende factor voor het voltooien van de werkzaamheden: de "deadline". Geprobeerd wordt om het blad op tijd uit te brengen maar in de praktijk lukt dat lang niet altijd. Als Dries de definitieve PDF-versie van het blad naar Huub Oudmaijer van Balmedia heeft gestuurd duurt het meestal 3 werkdagen voor het blad gedrukt is in Letland. Transport naar Nederland is altijd op vrijdag en op maandag worden de bladen door de truck afgeleverd bij de centrale van Sandd. Koen Ongkiehong haalt de restpartij dan op maandagavond op bij Huub en stuurt exemplaren van The Standard naar de Cadillac-dealers en nieuwe leden -die het blad overigens eerder ontvangen dan de leden omdat Sandd meestal alleen op vrijdagen bezorgt. Zodra het PDF-ontwerp van het blad klaar is, verkleint Dries het formaat dat doorgaans rond 150 Mb ligt naar 10-20 Mb zodat Koen dat op de site kan plaatsen.De inspanningen van Dries én die van Koen, die ook veel vrije tijd in het blad steekt, zorgen ervoor dat wij telkens een prachtig verzorgd blad in onze brievenbus vinden. Een blad dat niet alleen in Nederland wordt gewaardeerd maar ook daarbuiten: zoals al in devorige editie -en wel in het artikel over The Grand European 2015- is vermeld heeft The Standard "The International Newsletter Award" gewonnen. Die prijs is voor Koen, voor zijn niet aflatende ijver om elke keer weer het huzarenstukje af te leveren dat ons clubblad is,maar zeer zeker ook voor Dries omdat de opmaak in het toekennen van deze prijs een belangrijke factor is. Naast die opmaak heeft Koen's digitale archief meegeteld -dat geen enkele andere Cadillac club heeft- en tenslotte het door Gerard Gaanderse in ons blad vermelden van de Cadillac Lasalle Club en de serie van Ruud over de grote designers van GM. Maar die prijs is natuurlijk óók voor al die leden die bijdragen aan ons blad hebben geleverd en nog zullen leveren!

Design stuDio van Dries


The Standard by Willem Spaans

Afscheid van automobiel historicus Frans Vrijaldenhoven 1928-2015

Op 30 november 2015 is Frans Vrijaldenhoven op 87-jarige leeftijd overleden.Op de rouwkaart stond: “De auto was zijn leven”.

Frans die opgroeide in de Bentinckstraat in Den Haag werd al vroeg besmet met het autovirus, mede dank zij zijn vader die in de jaren dertig van de vorige eeuw makelaar in automobielen was. Na de Tweede Wereldoorlog begon Frans zijn carrière met een stageplaats bij vrachtwagenfabrikant Saurer in Zwitserland. Daarna volgde een periode in de Servicewerkplaats bij de Britse Jaguar fabriek en in 1955 ging Frans werken bij van der Valk & Co in de 2e Schuytstraat in Den Haag, waar hij tot oktober 1972 adjunct-directeur was. Daarna werkte hij tot zijn VUT bij de Bovag.

In 1955 nam Frans clublid en adverteerder Ab Kettenis aan bij van der Valk. Ab die in januari 75 jaar wordt werkt nog steeds 6 dagen per week in zijn schadeherstel bedrijf in de van Beverninkstraat in Den Haag in het Statenkwartier waar Frans zijn jeugd doorbracht. Op 8 december vorig jaar gingen Ab en ik bij Frans op bezoek om zoals op een van de foto’s is te zien om jeugdherinneringen op te halen. Later heeft Ab een tijdje bij carrosseriebedrijf Pennock gewerkt waarover Frans een boek schreef. In februari vorig jaar leerde ik Frans kennen nadat ik per email aflevering 130 ontving uit zijn serie “Jeugdherinneringen” met als titel: CADILLAC "The Standard of the World" ........ je komt ze overal tegen .......! Over de kennismaking schreef ik vorig jaar in Standard 2. In de periode van september 2012 tot 10 maart 2015 stelde Frans maar liefst 210 Jeugdherinneringen samen. Elke aflevering bestond uit een stuk tekst en een pagina met gescande foto’s of knipsels uit kranten of tijdschriften. Ze gingen doorgaans over personenauto’s maar ook over vrachtwagen, motorfietsen, bussen en trams en heeft zijn interesse hem een zeer lange jeugd bezorgd waar schijnbaar geen eind aan kwam. Auto’s hielden hem jong en het leuke is dat Frans zijn jeugdherinneringen

vaak illustreerde met leuke dames. Frans was meester in het maken van scrapbooks (plakboeken) met verschillende thema’s en merken.Ik bezocht Frans en zijn vrouw Sylvia diverse keren bij hun thuis in Den Haag en het leek alsof ik hem al jaren kende. De bezoeken waren erg gezellig met koffie, koekjes en soep. Ik waardeerde Frans erg en stond versteld van zijn goede geheugen en encyclopedische kennis. Door zijn uitgebreide kennis en ervaring had hij altijd een antwoord op auto-gerelateerde vragen, hij was vaak zelf de bron. Naast vele publicaties was Frans de auteur van twee boeken, ‘De Automobielen van Prins Bernhard’ uit 1997 en ‘Koninklijk Autorijden’ uit 2001. In de Standards 3 en 4 van vorig jaar schreef ik over de Cadillacs van het Koninklijk Huis.Het jaar 1938 maakte grote indruk op Frans omdat hij toen als 10-jarige jongen voor het eerst de RAI in Amsterdam bezocht met zijn vader. Hierover heeft hij in diverse Jeugherinneringen geschreven. De favoriet van Frans en het grote nieuws van Cadillac in 1938 was de Sixty Special die ontworpen werd door Bill Mitchell. Het was een spectaculair model zonder treeplanken, met smalle raamstijlen, een brede achterruit, grote zijruiten, een dun en vlak dak dat 75 mm lager was dan de andere modellen. In de krant Het Vaderland van 23 januari 1938 (te vinden op www.delpher.nl ) werden de Cadillacs uitvoerig beschreven, die door dealer K. Landeweer uit Utrecht op de RAI tentoongesteld werden.

“De auto was zijn leven”.

1938 Sixty Special De Favoriet van FranS vrijalDenhoven

ab KetteniS en FranS vrijalDenhoven halen jeugDherinneringen op.

het chrySler airFlow promo-moDel Dat FranS op 6 jarige leeFttijD caDeau Kreeg van zijn vaDer.


The Standard by Koen Onghiehong

In 1938 werden 11.833 nieuwe personenauto’s verkocht waaronder 79 Cadillacs en 50 LaSalles en daarmee was hun marktaandeel maar liefst 1%. In 1938 was het marktaandeel van Amerikaanse wagens 39%. Chevrolet met een marktaandeel van bijna 18% was na Opel het best verkochte merk. Frans groeide op in een tijd waarin Amerikaanse wagens de markt domineerde en maakte mee dat van de 100.000 personenauto’s die er in 1939 waren na de oorlog nog slechts 30.000 waren overgebleven. Veel van de 210 jeugdherinneringen die Frans schreef gingen over Amerikaanse auto’s. Een voorbeeld is de aflevering over Oldsmobile en Pontiac.Nadat Frans de onheilstijding kreeg dat hij ongeneselijk ziek was, besloot hij zijn uitgebreide archief over diverse automerken te verdelen onder de mensen van wie hij wist dat ze een specifieke belangstelling voor een merk hadden. Juist dit gebaar was tekenend voor de openheid van Frans. Op 11 september bezocht ik Frans voor de laatste keer. Geïnteresseerd luisterde hij naar mijn verhaal over het bezoek aan de Grand European in Zwitserland. Hij kende alle plaatsen die we hadden bezocht omdat hij een tijd in Zwitserland had gewoond. Frans overhandigde me 2 dikke mappen met knipsels, foto’s en pagina’s uit tijdschriften over Cadillacs, bijna 10 cm dik. In de komende jaren wil ik met regelmaat schrijven over de stukken uit het Cadillac archief van Frans.

Bij de crematieplechtigheid waren veel personen aanwezig uit de autowereld.Hans Waldeck sprak namens de Conam (Contact Groep Automobiel-en Motorrijwiel historie) en opmerkelijk was dat op de kist de Chrysler Airfow uit 1934 stond die Frans als geschenk kreeg van zijn vader toen hij 6 werd. Over deze Chrysler-promo schreef Frans in jeugdherinnering 11:“Toen de zoons van mijn broer groter werden, kregen zij dit degelijk stuk speelgoed van mij.

Actief bezig zijnde met de auto-historie lukte het mij in de jaren '90 de "Airflow" weer terug te krijgen, echter ..... zwaar gehavend, vol deuken en "beschilderd" met aluminium verf. Bovendien ontbraken de koplamp-units en de wieldoppen, terwijl de raamlijsten zwaar verroest waren.Na het uitdeuken en spuiten in een mooie donkerblauwe lak + de montage van de in Amerika betrokken ontbrekende onderdelen (!!), prijkt de "Airflow" vandaag de dag op een massief houten plateau, ooit deel uit gemaakt te hebben van de ombouw van een opklapbed.”Na afloop van de plechtigheid sprak ik met diverse leden van de Conam. Frans was vrijwel vanaf het begin van de oprichting van de Conam in 1991 lid van die vereniging. De CCN heeft zich als lid aangemeld bij de Conan, www.conam.info die ongeveer 100 leden telt.

Hans Waldeck, auteur van diverse boeken over ambulancevervoer in Nederland liet een foto zien van een 1920 Dodge Ambulance die hij restaureert en bijna klaar is. Hij zal eens voor ons een stuk schrijven over Cadillac-ambulances die in Nederland hebben gereden. Met Eduard Hattuma sprak ik over het idee om de jeugdherinneringen in digitale vorm te bundelen en de mogelijkheden om die in beperkte aantallen te printen. Inmiddels zijn praktisch alle 210 Jeugdherinneringen in een PDF-bestand gezet en wordt gekeken hoe deze het best aan geïnteresseerden gepresenteerd kunnen worden, mogelijk via de site van de Conam. De jeugd van Frans lijkt zeer lang geduurd te hebben en dat heeft zijn geest jong gehouden! In ieder geval blijft Frans extra in ons geheugen gegrift door zijn vele jeugdherinneringen en ander werk.

het caDillac aanboD van lanDeweer in 1938.

"De jeugd van Frans lijkt zeer lang geduurd te hebben en dat heeft zijn

geest jong gehouden!"


The Standard

In Memoriam Ger van Caspel

In zijn woonplaats Noordwijk is op 25 november clublid Ger van Caspel op 72-jarige leeftijd plotseling overleden. Ger werd in 1999 lid van de CCN nadat hij een prachtige 1971 Coupe de Ville had gekocht in Providence Rhode Island USA. Ger was fervent en prominent lid van de Rachmaninoff-Society en was in 1999 zeer vereerd dat hij door de directeur van het Newport music festival op Rhode Island werd uitgenodigd om te luisteren naar de uitvoering van een stuk dat hij in de stijl van Rachmaninoff had gecomponeerd. Daarmee maakte Ger zijn debuut als componist! Over deze reis, de aanschaf en het keuren van de Coupe de Ville schreef Ger een mooi verhaal in Standard nr. 5 van 1999 die terug te vinden is in het clubbladen archief op onze site. Het is feitelijk een tijdloos verhaal omdat het nog steeds mogelijk is ergens een prachtige Cadillac van een oud mannetje (door Ger in zijn verhaal opa genoemd) tegen het lijf te lopen en RDW-keuringen kunnen nog steeds lastig zijn.

Leuk dat Ger in het verhaal stelde dat zijn vrouw Friede, die niet zo idolaat was van die Amerikaanse wagens als hijzelf, hem aanmoedigde om de Cadillac te kopen en dat ook zijn dochters Nathalie en Joyce het helemaal zagen zitten. Ger was een echte Amerikanen liefhebber en had in de jaren tachtig een grote rode Chevrolet stationwagen met de bekende clamshell achterkant waarbij de ruit in het dak wegschuift en de klep in de vloer verdwijnt. In de laatste jaren reed Ger met een Chevrolet Trail Blazer. Met de Coupe de Ville werd weinig gereden. Hij werd goed onderhouden en daarbij heeft een zoon van een vriend die lang bij Luijben in Soest werkte goed geholpen. Sloperij Luijben had vroeger honderden Amerikanen die met een grote portaalkraan op elkaar gestapeld werden. Direct na de aanschaf van de Cadillac heb ik Ger en Friede ontmoet en zijn we bevriend geraakt. Wij kwamen regelmatig bij elkaar op bezoek en belden regelmatig. Ger vond het interessant dat mijn vrouw Oxana uit het geboorteland van zijn idool Sergei Rachmaninoff kwam. Het zou nog jaren duren voor Ger het landgoed Ivanovka nabij Tambov in Rusland bezocht waar Rachmaninoff zoveel inspiratie opdeed. Ger heeft het altijd vreemd gevonden dat Rachmaninoff niet is opgenomen in de eregalerij van componisten in het koninklijk concertgebouw in Amsterdam. Ger speelde graag piano en trad regelmatig op als entertainer en gangmaker in hotels, restaurants en feesten. Zijn passie voor pianist/componist Sergei Rachmaninoff ontstond op zijn twaalfde. Ger werd geboren in 1943, hetzelfde jaar waarin Rachmaninoff overleed. In het programma NTR Podium van 19-09-2010 over het tweede pianoconcert van Rachmaninov komt Ger diverse keren aan het woord. Dit is te vinden http://www.cultura.nl/speel.NPS_1163615.html .

Rachmaninoff was een van de eerste Russen die een particuliere auto bezat. Na het uitbreken van de revolutie emigreerde hij in 1917 naar Amerika en was in de gelukkige omstandigheid dat hij zich dure en snelle auto’s kon permitteren. Naast sportwagens kocht hij regelmatig nieuwe Cadillacs en Lincolns. Helaas vond ik op internet geen foto van Cadillacs van Rachmaninoff die graag zelf achter het stuur zat en zijn gasten vaak zelf thuis bracht. Zijn snelle stijl van rijden leverden hem veel verkeersboetes op.Enkele jaren geleden overwoog Ger om een SRX of Escalade te kopen maar daar is het niet van gekomen. Hij sprak het woord Cadillac altijd op zijn Frans uit. In 2012 bezocht Ger de Swapmeet bij het Den Hartogh Ford museum waar een foto genomen werd waarop Ger Standard 2 van 2011 toont met zijn kleinkinderen Brigitte en Ruben op de cover.

In 2013 gaf Ger ons als tip strandlocatie Nederzandt op de Langevelderslag in Noordwijk voor het organiseren van de grote Cadillac meeting als finale van de Grand European 2013. We hebben dit lang als hoofdoptie gehouden maar toen het parkeren daar niet gegarandeerd kon worden hebben we uiteindelijk gekozen voor de Olmenhorst. De laatste keer dat Ger belde ging het om het taxeren en verzekeren van zijn Cadillac. Die was vrij hoog getaxeerd, waarschijnlijk door zijn mooie originele staat.Ger van Caspel was een markante persoonlijkheid en een echte

Bourgondiër die door zijn familie en vrienden sterk wordt gemist. Op de dag van de uitvaart zat dochter Nathalie achter het stuur van de Coupe de Ville en reed met haar moeder en zus en verdere familie achter de Cadillac DTS hearse aan. Op de crematieplechtigheid die door bijna 200 personen werd bezocht werden veel stukken van Rachmaninoff ten gehore gebracht. Na afloop vertelde Nathalie dat de Cadillac in de familie zal blijven. We hopen dat de Cadillac hun mooie herinneringen en nieuwe avonturen zal bezorgen.

Sergei rachmaninoFF

paSen 2011 met brigitte en ruben temiDDen van bollenvelDen

ger Swap meet

coupe De ville 1971


The Standard

Cadillac: een presidentieel merkSinds januari 2009 rijdt president Barack Obama in een van de duurste Cadillacs ooit rond. Deze auto, ook wel bekend als ‘The Beast’ heeft een geschatte prijs van ongeveer 1,5 miljoen dollar. De Cadillac van Obama is er wel een met snufjes van een James Bond-achtige allure.

Wat maakt deze Cadillac zo bijzonder? Hij beschikt onder andere over een uitvouwbaar bureau, banden waar je mee kan blijven rijden als ze lek zijn, een bumper waarin traangasgranaten zitten en de auto biedt bescherming tegen biochemische aanvallen. Bovendien is er een bloedbank aanwezig met bloed van het bloedtype van de belangrijkste passagier. Ook de carrosserie doet eer aan de naam ‘The Beast’. De reden: de auto heeft een pantser van ruim 20 centimeter dik, de dikte van de ramen is ongeveer 13 centimeter en de deuren hebben ongeveer hetzelfde gewicht als de deuren van een Boeing 757! Geschatte lengte 6,6 m, hoogte 1,75 m, gewicht ruim 7 ton. Ook verslindt de auto brandstof: geschat 1 op 3,5, hij rijdt waarschijnlijk op diesel. De topsnelheid is maar 95 kilometer per uur.

Een lange traditieObama is zeker niet de eerste Amerikaanse president die in een Cadillac rijdt, velen gingen hem voor. De allereerste die zich in een Cadillac vertoonde was Woodrow Wilson in 1921. Hoewel hij zich bij zijn inauguratie nog in een paardenkoets zat, liet hij zich tijdens een parade na de Eerste Wereldoorlog in een Cadillac fêteren. Daarmee begon een lange traditie van presidenten die een Cadillac verkozen boven een andere auto. Het is echter geen onafgebroken, exclusieve traditie, er zijn ook presidenten geweest die in andere auto’s reden. George Bush Senior reed bijvoorbeeld in een Lincoln Town Car, maar zijn opvolger Clinton en ook zijn zoon George jr. kozen ervoor om zich weer te laten rondrijden in een Cadillac. Bush jr. versleet er zelfs twee: een Cadillac DeVille limousine, die hij in 2005 liet vervangen door een speciaal gebouwde Cadillac DTS limousine. In deze auto kun je Obama ook voorbij zien komen als hij geen gebruik maakt van ‘The Beast’.

Is ‘The Beast’ wel een echte Cadillac?Er is veel kritiek op de huidige presidentiële limo. Ten eerste is de auto natuurlijk bizar duur, zowel in aanschaf als in onderhouds- en brandstofkosten. Door de grootte en het gewicht is de auto ook totaal niet wendbaar. Zo staat er een filmpje op Youtube waarbij de chauffeur (tevens geheim agent) van Obama met de grootste moeite ‘The Beast’ weet te parkeren voor Downingstreet 10 in Londen.

Veel erger voor de liefhebbers onder ons is dat ‘The Beast’ helemaal geen echte Cadillac is. ‘The Beast’ is eigenlijk een omgebouwde Chevrolet Kodiak: een gigantische pick-up truck. Om de auto op een Cadillac te laten lijken is de auto afgewerkt met verschillende Cadillac onderdelen. De auto heeft bijvoorbeeld de koplampen van een Escalade, de achterlichten zijn daarentegen van een STS. Qua uiterlijk doet de auto nog het meest denken aan een Cadillac DeVille Touring Sedan (DTS), een model met een prijs van $ 45.000: een schijntje van wat zijn beestachtige tegenhanger heeft gekost.

Een klassieke CadillacWord jij als echte Cadillac liefhebber niet echt warm van Obama’s auto en zou je liever in de klassieke Cadillac van Elvis cruisen? Wijkopenautos magazine heeft een volledig item besteed aan alles wat met oldtimers en klassiekers te maken heeft. Van het plezier van het rijden in een pure auto zonder moderne snufjes tot de laatste stand van zaken omtrent de wegenbelasting voor oldtimers.

Lees hier alle interessante informatie die handig is voor elke liefhebber van een klassieke auto. (www.wijkopenautos.nl/magazine/oldtimers/)


The Standard by Jeroen Zwart

KORAALSTRAAT 3, ALKMAAR | T 072 541 46 46

WWW.MIDDELBEEKCARS.NL

MIDDELBEEK CARS B.V. “UW DEALER DIE MEER BIEDT”

Jeep Cherokee 2014UIT VOORRAAD LEVERBAAR UIT VOORRAAD LEVERBAAR

Cadillac CTS 2014

VANAF NU INTEKENEN! UIT VOORRAAD LEVERBAARJeep Renegade 2015 Cadillac ATS 2015

Excursie naar RD Classics op zaterdag 12 decemberZaterdagmorgen 12 december reden 31 deelnemers naar Zeist voor de excursie naar RD in Emmerich. Bij aankomst bij Stichtse Vrije School in Zeist waar Ruud Gersons docent is parkeerde ik mijn Fleetwood El Classico stationwagon naast de prachtige 1999 De Ville die Ted Schipper onlangs uit Florida geïmporteerde. Jan Bajema uit Balk (Friesland) was met zijn prachtige 1968 Coupe de Ville gekomen.

In de school had Ruud gezorgd voor heerlijke appeltaart met slagroom en gebak. Clublid Bastiaan de Vries uit Amsterdam van cateringbedrijf www.jemoederonline.nl had voor broodjes gezorgd. Chauffeur Roel Stöcker kwam mooi op tijd aan met de Greyhound Silverside bus uit 1948 zodat wij even na 11.00 uur konden instappen. Helaas konden Bastiaan en zijn dochter niet mee naar Emmerich wegens ziekte van zijn vrouw. Er waren nog enkele afzeggingen zodat er 6 lege plaatsen in de bus waren. Elke deelnemer kreeg een doos voor de broodjes, een lolly, een flesje frisdrank en wat snoep en in de sfeer van een schoolreisje kon de rit beginnen. Direct na vertrek vertelde Roel het een en ander over de bus. Hij moet altijd goed oppassen langs welke route gereden wordt omdat de 10,7 meter lange bus een gigantische draaicirkel heeft en krappe parkeerplaatsen/woonerven/rotondes en haarspeldbochten moet vermijden. Deze bus heeft misschien wel een paar miljoen kilometer gereden en reed in de USA van coast to coast.

Bijzonder voor de tijd was dat hij stuurschakeling had, 4-versnellingen niet gesynchroniseerd. Opmerkelijk is de enorme beenruimte, de mooie afwerking en het design van Raymond Loewy die ook het Coca Cola flesje ontwierp. Deze is herkenbaar in de vorm van de koplampen. De naam Silversides van deze 12 ton wegende GMC-bus is afgeleid van zijn aluminium zijkanten die wel van zilver leken als hij in de volle zon door de woestijn reed. De motor is een 6 cilinder in lijn tweetakt Detroit Diesel met de aanduiding 6-71 waarin de 71 staat voor de inhoud van elke cilinder in cubic inch. De totale inhoud is dus 6x71 =426 cubic inch en dat is 7 liter en praktisch gelijk aan de motorinhoud van een doorsnee Cadillac. Hij levert 190 pk bij 2100 toeren per minuut en de topsnelheid is 110 km/uur. Het verbruik op de snelweg is 1 op 3. Voor mij was het de tweede rit in deze bus omdat Willem Bol ter gelegenheid van zijn 65ste verjaardag zijn familie, gasten en mij had uitgenodigd voor een verrassingsrit met de Silversides voor een rit in en rond Eindhoven. De rit was weer een belevenis en verder konden we gezellig met elkaar praten. De senioren Ted Schipper, Ab Kettenis en Sjaak de Graaf die nog steeds vrachtwagenchauffeur is zaten voorin.

Bij aankomst bij RD in Emmerich gingen diverse deelnemers onmiddellijk naar binnen maar er kon toch een leuke groepsfoto worden gemaakt. 19 Deelnemers waren rechtstreeks naar Emmerich gereden zoals Jos Heemels en zijn vader Jan Heemels uit Herkenbosch die met zijn mooie CTS was gekomen. Zij konden een stuk rijden met de Silversides richting Zevenaar. In totaal waren er 50 deelnemers (33 leden met 17 introducés) en dat is een goede opkomst voor de tijd van het jaar.

In de grote hallen van RD was vroeger de fabriek van Brabantia gevestigd. Iedereen kon vrij rondlopen en de collectie van meer dan 300 Amerikaanse wagens bekijken. Deze omvat ongeveer 30 Cadillacs en alle bekende Amerikaanse merken zijn vertegenwoordigd.

De prijzen lopen sterk uiteen maar veel wagens hebben vraagprijzen tussen � 10.000 en � 25.000. Praktisch alle wagens zien er op enkele meters afstand goed tot uitstekend uit. Als van dichtbij de kwaliteit van de lak en het plaatwerk goed bekeken wordt, blijkt dat heel wat wagens matig spuitwerk hebben. Maar er zitten ook heel wat zeer mooie en uitmuntende exemplaren tussen. Over het algemeen maakten veel deelnemers de opmerking dat ze de vraagprijzen hoog vonden maar wie weet kan er goed onderhandeld worden over de prijzen.

BrooDjes in De school

groepsfoto

jan heemels met zijn low mileage cts

1939 caDillac series 90 v16 1941 caDillac coupe

1956 Buick roaDmaster convertiBle

1962 forD thunDerBirD

1970 Buick riviera

1948 lincoln continental v12 coupe

1957 chevrolet nomaD

1966 caDillac seDan De ville Cadillac Club NL | 1716 | No. 6 2015


bus heeft diverse Amerikaanse bussen in de collectie waaronder de Greyhound MC-9, Trailways Golden Eagle, Trailway Red Ghost en de Greyhound Scenic Cruiser die momenteel gerestaureerd wordt. Deze en diverse andere bussen zijn te huren via www.classicbus.nl/greyhound-silversides .

We danken RD Classics, chauffeur Roel Stöcker, Bastiaan de Vries, Ruud Gersons en zijn school!

peDal car

rD classic zithoek

seDan De ville 1999 van teD schipper

Van de topstukken waren de vraagprijzen volgens mij niet overdreven want die waren in originele topstaat of prachtig gerestaureerd. Danny Ebbers gaf vlak voor het vertrek van de bus tegen 15.00 uur een korte toelichting over het bedrijf. Een groot deel is eigendom van RD en er staan auto’s in consignatie te koop. Er wordt voornamelijk aangekocht in Amerika en de kopers komen uit heel Europa. RD kan zorgen voor kentekenkeuring voor Duitsland en Nederland. Wie weet dat Jos Heemels een deal kan doen omdat hij de zwarte 1941 Cadillac coupe prachtig vond en hem wel zou willen ruilen met twee Cadillacs uit zijn collectie.

Als blijk van dank kreeg Danny het boek van de Route 66 Guys cadeau die met hun 1968 DeVille convertible de bekende route 66 reden en sturen wij hem ons clubblad toe.Ons bezoek had best langer mogen duren zodat er meer tijd zou zijn geweest om met elkaar te praten en de auto’s beter te kunnen bekijken. Verder is het ook leuk om met andere bezoekers te praten

want er lopen veel autoliefhebbers rond. Zoals Ruud Gersons in de aankondiging van deze excursie schreef kwam direct de sfeer terug van de showroom van Hessing de Bilt. Ik heb de website www.hessingdebilt.nl gemaakt met diverse foto’s en advertenties uit de toptijd van Hessing in de jaren zeventig. Enkele foto’s komen in beeld in de documentaire die RTV Utrecht over Tineke Schouten heeft gemaakt die 5 jaar bij Hessing werkte en de sketch “Meneer Eddy, toestel negen” baseerde op een van de 8 Hessing-broers. Tineke vertelt dat er in de toptijd wel eens 20-25 auto’s per dag werden verkocht! Toen stonden in de Hessing showroom en op het parkeerterrein meer dan twee honderd Amerikaanse wagens maar nog niet zoveel als er nu bij RD Classics staan. Verder schreef Ruud in de aankondiging dat ik opgebeld werd door een programmamaker van “Man Bij Hond” toen we op 13 mei weg waren naar RD om de excursie voor te bereiden. Voor een nieuw programma waren zij

op zoek naar een Cadillac en blijkbaar zijn ze geslaagd omdat in het programma “Jan Rijdt Rond” een rode Cadillac Eldorado wordt gebruikt die geleverd werd door clublid Jan Wijnakker ( www.wijnakker.nl ) . De Eldo was oorspronkelijk lichtblauw en werd rood gespoten. In de eerste aflevering stelt Jan: “Hij rijdt als nieuw, hij ziet er uit als nieuw, van een oud vrouwtje geweest, altijd binnengestaan, je kunt er echt veel kilometers mee maken! Leuk dat zo eindelijk eens een Cadillac goed in “de huiskamer” komt. De deelnemers van de

excursie vonden de dag zeer geslaagd en voor herhaling vatbaar. De voorraad bij RD Classic verandert constant en verder werd de inzet van de bus voor een CCN-uitstapje bijzonder gewaardeerd. Classic

koen en Danny eBBers

greyhounD interieur

greyhounD silver siDes achterkant

greyhounD silver siDes

greyhounD chauffeur roel stöcker


The Standard

Tel: (+31) 546 - 45 47 57 | Mob: (+31) 6 - 53 81 60 20 Email: [email protected]

w w w. m t h c l a s s i c s e r v i c e s . n l

• rEparaTiEs

• ondErhoud

• rEvisiE

• ondErdElEn

• bEklEding

• plaaTwErk

• sTraalwErk

• spuiTwErk

classic services

Dé SpecialiSt in caDillac en anDere amerikaanSe klaSSiekerS (1935 - 1980)

Nieuwe en gebruikte onderdelen:emblemen, schokbrekers, rubbers, uitlaten, dynamo’s, startmotoren, veel onderdelen voor 1956

Cabriolet daken en onderdelen ook montage

Dé specialist in het effectief stoppen van roest!

Anti-Roest Center van AalstTelefoon: 0172-416475 Fax: 0172-416477

Ondernemingsweg 17 2404 HM Alphen aan den Rijnwww.sjaakvanaalst.nl

RESTAURATIE, REPARATIE, ONDERHOUD, REVISIE EN ONDERDELEN

OLDTIMERS, KLASSIEKE EN MODERNE USA CARS

Energieweg 6 • 2404 HE Alphen a/d Rijn • The NetherlandsT +31 (0)172 53 20 40 • M +31 (0)6 290 98 063 • [email protected]

www.classiccarexpert.nl


The Standard by Gerard Gaanderse

Fleetwood AfdelingMin of meer aansluitend bij het artikel van Dave Rubin over de Fleetwood Limited is de bijdrage van Nick Manole in het november/december nummer betreffende zijn twee Fleetwoods, te weten een 1966 Fleetwood Brougham en een 1998 Fleetwood Limited, de laatste uit de erfenis van zijn tante Vasso.

Toen Nick acht jaar was ging hij elke zondag naar de kerk. Tot de kerkgangers behoorde ook een familie die in een gloednieuwe 1966 Cadillac Fleetwood Brougham naar de kerk kwam. Nick was elke zondag diep onder de indruk van die prachtige auto, als een achterportier open ging zag hij een enorme ruimte, zware walnoten panelen op de binnenkant van het portier, een rijke aankleding met picnic tafels, voetsteunen, enz. Die familie had de gewoonte om elk jaar een nieuwe Fleetwood Brougham te kopen (zo ging dat nog in die tijd), maar Nick zag wel dat latere Broughams geen echte walnoten panelen meer hadden, in die portieren zaten vinyl panelen die een imitatie van hout waren. Hij beloofde zichzelf dat hij op een goede dag ook in zo’n chique 1966 Fleetwood Brougham zou rijden. Maar ja, dat duurde nog wel even.

In 1995, het ging uitstekend met zijn eigen bedrijf, besloot hij – met instemming van zijn vrouw – op zoek te gaan naar een in goede staat verkerende 1966 Fleetwood Brougham. Na verloop van tijd vond hij een advertentie in Hemmings, een bekend Amerikaans autoblad, waarin een Fleetwood Brougham uit 1966 te koop werd aangeboden. Die Fleetwood had o.a. een interieur met rood brokaat, een zwart vinyl dak en veel extra’s op en in de auto, o.a. verwarming in de banken.

Bij het zien van de auto was Nick direct verkocht, de auto uiteraard ook. Zijn vrouw en zijn tante Vasso, die bij de aankoop waren meegegaan, waren zeer onder de indruk van de ruimte achterin, vooral zijn tante klaagde over de krappe interieurs van de huidige auto’s.

In 1998 wilde zijn tante een nieuwe auto kopen. Aangezien ze niet wist welke, vroeg ze raad aan Nick. Die zag in een Cadillac showroom een 1998 Fleetwood Limited, gemaakt door Superior Coaches, en was wederom gelijk verkocht. Hij wist zijn tante zo ver te krijgen een dergelijke auto te kopen, voorzien van alle mogelijke extra’s. Bij het bestellen van de Limited moest ze een aanbetaling doen van $ 10.000,--. De totale prijs, inclusief een waslijst met opties, bedroeg ongeveer $ 60.000,--, een fors bedrag voor die tijd. Toen zijn tante dat hoorde in de showroom kreeg ze bijna een hartstilstand, maar ze besloot toch de auto te kopen, mede gelet op de ruimte achterin.

Begin dit jaar overleed zijn tante, ze liet de Fleetwood Limited na aan Nick, op de teller stond circa 40.000 mijl. Op de foto’s bij het artikel kun je zien dat die Fleetwood er nog prima uitziet, een aanwinst voor hem zelfs als je al een prachtige 1966 Fleetwood Brougham hebt.

Aan het slot van zijn artikel roept Nick iedereen op die een Fleetwood heeft of die van dergelijke modellen houdt, zich aan te sluiten bij de recent opgerichte Fleetwood Afdeling van de CLC. U kunt dit doen door te mailen naar Nick Manole, de voorzitter van de Fleetwood Afdeling (Fleetwood Chapter zoals het officieel heet), zijn mailadres is: [email protected]

CLC-VS CornerZoals gebruikelijk aan het einde van het jaar is het laatste nummer van The Self-Starter een dubbelnummer, de voorpagina is een beetje in de kerstsfeer gebracht. Dit november/december nummer is voor een groot deel gewijd aan Fleetwoods, er komen in de diverse artikelen mooie auto’s aan de orde.

De echte laatste FleetwoodIn zijn artikel kijkt Dave Rubin in het kort terug op de geschiedenis van het Fleetwood bedrijf. In 1925 kocht Fisher Body, eigendom van General Motors, Fleetwood op. In die tijd was Lawrence Fisher, wiens familie Fisher Body had opgericht, algemeen directeur bij Cadillac. 1996 was het laatste jaar dat er Cadillac Fleetwoods werden geproduceerd, dat was nog een Fleetwood met de traditionele achterwielaandrijving. Na dat modeljaar kwam de Fleetwood fabriek vrij voor het maken van grote GM suv’s zoals de Chevrolet Tahoe, GMC Denali e.d. Dat leek het einde te zijn voor alle luxe Fleetwood modellen.

Maar in 1998 en 1999 kwam er toch nog een Fleetwood model op de markt: de Cadillac Fleetwood Limited. De basis daarvoor vormde het chassis van de voorwiel aangedreven DeVille limousine. Deze limousine, compleet met de carrosserie op het limousine chassis, werd getransporteerd naar het bedrijf Superior Coaches in de staat Ohio. Daar aangekomen werd de limousine in drie stukken gesneden: het passagiersdeel achterin werd 15 cm langer gemaakt, waarbij de wielbasis met 5 cm werd verlengd. Het kofferbak deel werd eveneens met 15 cm verlengd. Als je goed kijkt naar de op twee plaatsen verlengde limousine zie je niet dat de auto zo lang is geworden, het geheel wekt een normale indruk, alsof je te maken hebt met een doorsnee DeVille. Na het zo veranderen van de oorspronkelijke limousines verkocht Superior Coaches deze aan Cadillac dealers. In 1998 maakte Superior Coaches er 314, in 1999 467. Redelijk zeldzame auto’s dus.

Nadat Dave Rubin zijn verhaal over de Fleetwood Limited had afgerond, bezocht hij een autoshow in Atlantic City waar allerlei auto’s stonden die bestemd waren voor het luxe segment van de autoverhuur markt. Op die show was een stand van Lehman Peterson met een door hen verlengde Cadillac XTS-L. De XTS is recent door Cadillac op de markt gebracht en is tot nu toe het meest luxe Cadillac sedan type. Ook deze auto, met 17,5 cm extra lengte in het achterste deel van de auto, is zeer subtiel langer gemaakt, het valt bijna niet op. Dave had het idee dat hij bij die verlengde XTS de geest van Fleetwoods uit het verleden zag, dat beviel hem wel.

In een bijschrift vermeldt Dave nog dat Lehman-Peterson onderdeel uitmaakt van het Moloney concern, opgericht door Earle Moloney. Hij startte in 1968 met een speciaal carrosseriebedrijf voor het produceren van limousines. Zijn manier van werken was destijds baanbrekend bij het maken van limousines, zijn auto’s hadden meer luxe voorzieningen dan Cadillac kon leveren. Hij was ook de eerste die met een Cadillac limousine botsproeven liet uitvoeren (met 50 km per uur tegen een betonblok laten botsen). Zijn bedrijf heeft meer dan 12.000 limousines afgeleverd.

fleetwooD limiteD

1966-1998 comparison

crash test limo


The Standard

1961 Fleetwood 60 SpecialHet houdt in deze bijdrage bijna niet op met Fleetwoods, ook in het artikel van Dan LeBlanc, woonachtig in Canada en vice-voorzitter van de Canadese Cadillac en LaSalle Club, staat een zeer fraaie Fleetwood centraal. Op de bijbehorende foto’s is goed te zien hoe mooi zijn 1961 Fleetwood 60 Special is, een zwarte kleur doet het toch altijd wel goed bij dergelijke statige auto’s (ik beken maar eerlijk: ik bezit ook een zwarte Fleetwood namelijk een 1966 Fleetwood Brougham, vandaar mijn ietwat “gekleurde” opmerking over zwart).

In het najaar van 2004 was Dan op zoek gegaan naar een oldtimer om die te restaureren of naar de bekende vondst van een oldtimer in een afgelegen schuur, maar dat zoeken viel niet mee. Bijna had hij een Mercedes diesel uit 1952 gekocht, maar er ontbrak toch iets aan die auto. Ook al wist hij op dat moment niet goed wat, die auto “had” het niet. Regelmatig rondrijdend tijdens dergelijke zoektochten, samen met zijn vrouw, zag zij ineens ergens een oude auto staan. Het leek niet zo veel, de motorkap stond blijkbaar al heel lang open want die was in het midden doorgezakt, er groeide een boompje tussen kofferbak en bumper, enz. Maar Dan was ondanks dat toch onder de indruk van die auto, het bleek een 1962 Coupe de Ville. Als aankoopsom voor deze Coupe de Ville repareerde Dan een raam van de verkoper, dat was dus een redelijke prijs. In augustus 2007 na 2,5 jaar restaureren met behulp van onderdelen van twee sloopauto’s ging hij voor het eerst met zijn Coupe de Ville rijden, een fantastische ervaring vond hij.

Toch bleef hij op zoek naar een andere, betere auto. In 2009 zag hij een 1961 Cadillac Fleetwood te koop staan, hij verkocht zijn Coupe de Ville en kocht de Fleetwood. Die auto had naar zijn mening nog de uitstraling van een vijftiger jaren auto, maar had tegelijkertijd de elegantie van de zestiger jaren modellen. Die aankoop

liep helaas uit op een forse teleurstelling, er moest erg veel aan gebeuren. Nadat hij er af en toe aan had gewerkt, stopte hij er mee en stond de auto, niet gerestaureerd, buiten te verroesten.

In 2013 ging Dan naar de Grand National en zag daar een zeer mooie, zwarte 1961 Fleetwood 60 Special. Met enige moeite lukte het hem de eigenaar van de auto over te halen om de Fleetwood aan hem te verkopen. De Fleetwood behoorde van 1961 tot 1977 toe aan de eerste eigenaar die deze auto uitsluitend gebruikte als hij in zijn zomerhuis verbleef, vervolgens verkocht hij de auto aan degene die de auto verkocht aan Dan. Al met al stond er nog maar 17.644 mijl op de teller toen Dan de auto in bezit kreeg! Nadat Dan het een en ander aan zijn nieuwe aanwinst had gedaan (de auto had bij zijn voorganger lang stil gestaan) ging hij er in 2014 mee naar de Grand National en kreeg daar voor zijn Fleetwood de Past President’s Preservation Award. Hij is bijzonder blij met zijn auto, het ontwerp daarvan vindt hij heel apart, de invloed van Bill Mitchell, onder wiens leiding de auto is ontworpen, ziet Dan vooral terug in de zeer kleine vleugels met scherpe, strakke vinnen, dat is voor hem het mooiste van zijn auto.

nick manole

Gepantserde DeVilleNa de aanslagen in september 2001 begon Cadillac, samen met het Scaletta Moloney Armoring bedrijf, gepantserde versies van de DeVille voor de modeljaren 2004 en 2005 te ontwikkelen. Die zijn in die jaren verkocht onder de naam Protection Series.

Moloney Coachbuilders is een bedrijf dat limousines maakte, later is Moloney onderdeel gaan uitmaken van het Scaletta concern. Zo werd Moloney het leidende bedrijf in de V.S. om voor de Amerikaanse overheid auto’s te voorzien van bepantsering; Moloney, tegenwoordig onder de naam Scaletta, is ook al jaren een “Cadillac Master Coachbuilder”. In het vierde kwartaal van 2003 begon men met het maken van de Protection Series Cadillacs. Als basis diende daarvoor het verstevigde DeVille chassis welk chassis voor bedrijfsdoeleinden, bijvoorbeeld begrafenisauto’s, werd gebruikt.

Voor de gepantserde uitvoering van de DeVille waren meer dan tweehonderd speciale onderdelen nodig. De verkoop startte in januari 2004 via 22 geselecteerde Cadillac dealers met speciaal voor de verkoop van deze uitvoering getraind personeel. Er was keuze uit twee versies van de Protection Series, de eerste versie had de lengte van de standaard DeVille, de tweede, verlengde versie had achterin 20 cm meer beenruimte. Die auto had een lengte van ongeveer 5.40 meter. Die verlengde versie was destijds de duurste Cadillac uit de geschiedenis: $ 137.145! Maar ja, dan had je ook wel wat.

De Protection Series hadden de standaard 4,6 liter Northstar V8 motor met 275 pk, de vering was extra zwaar uitgevoerd in verband met het hoge gewicht door de bepantsering, de verlengde versie woog 2757 kg, bepaald geen lichtgewicht! Die bepantsering was bestand tegen kogels van de 0.44 Magnum revolver (voor de liefhebbers: Clint Eastwood gebruikte deze revolver o.a. in zijn bekende film Magnum Force). Door de bepantsering was de hoofdruimte voorin 2,5 cm minder dan in de standaard DeVille, achterin leverde je 1,4 cm hoofdruimte in. De bepantsering bevatte o.a. 3,7 mm beplating van zeer speciaal staal, die platen waren ondermeer aangebracht aan de zijkanten, het dak en de bodem van de auto. De manier waarop die platen werden aangebracht was voor die tijd geheel nieuw. Dat gold ook voor de wijze waarop de ruiten voor deze auto’s werden gemaakt, een ruit bestond uit vele, aparte lagen, elke laag had een bijzondere functie om kogels te weren. De ramen konden door de dikte daarvan niet open; het raam van de bestuurder kon, als je voor die extra mogelijkheid had gekozen, voor twee derde worden geopend. Zo was je dan toch nog in staat om makkelijk een parkeergarage uit te rijden zonder dat je uit de auto moest stappen om het kaartje in de slagboomautomaat te stoppen.

Uiteraard hadden deze auto’s in verband met hun gewicht bijzondere remmen nodig, ook de banden en wielvelgen waren speciaal. Met een lekke band kon je toch nog 50 km per uur rijden met een bereik van 50 km om ergens een veilige plek te zoeken na een aanslag. Om lekschieten van de benzinetank te voorkomen was deze van buiten en van binnen voorzien van bijzondere lagen, lekkage kon zo bijna niet optreden. Je had voor deze modellen de keuze uit vier kleuren, productie aantallen van deze Protection Series zijn nooit bekend gemaakt. Volgens de schrijver van het artikel over deze aparte auto’s, Joseph O’Connell, zie je bijna geen verschil tussen een normale DeVille en de Protection Series DeVille, de rijhoogte zou net wat meer zijn dan bij een doorsnee DeVille. Afgaande op de foto’s bij zijn artikel zie je inderdaad geen verschil met de doorsnee DeVille sedan uit die periode.

Nog het vermelden waard: i De voorzitter van de CLC, Dave Ritchie, vertelt in zijn inleiding

van het november/december nummer van The Self-Starter dat hij sinds 1988 lid is van de CLC. Destijds waren er ongeveer 4000 leden bij de CLC, nu bedraagt dat aantal bijna 6900, een toename met ruim 72%. Maar er komt een vergrijzing van het ledenbestand aan, het aantal leden zal daardoor gaan afnemen. Volgens Dave is er geen reden voor bezorgdheid, de CLC moet de kwaliteit van het clublidmaatschap voorrang geven boven de hoeveelheid van het aantal leden. De CLC levert veel waardevols bij het lidmaatschap, dit in tegenstelling tot allerlei nieuwe, alleen op het internet, bestaande Cadillac clubs. Die hebben geen Grand Nationals, ze organiseren geen tochten, enz.

i Steve Stewart, de hoodredacteur van The Self-Starter, heeft het in zijn bijdrage over Detroit. In 1913 waren er daar al 33 autofabrieken met in totaal ruim 48.000 werknemers! Velen denken dat Detroit zijn toenmalige enorme groei eerst te danken had aan de ligging bij een rivier en later aan een uitgebreid spoorwegnetwerk waardoor allerlei fabrieken makkelijk landinwaarts konden worden gebouwd. Hij begrijpt dat Cadillac naar een hippe wijk in New York is verhuisd, Cadillac moet zich immers vernieuwen om te kunnen blijven bestaan. Maar bepaalde delen van Detroit veranderen langzamerhand ook in hippe wijken, dus wie weet wat Cadillac ooit nog zal doen in de toekomst.

i De oplage van The Self-Starter bedroeg in 2015 7100, waarvan 6962 betaalde abonnementen. Er zijn 457 buitenlandse abonnees.

i Tim Pawl, verbonden aan het CLC museum, schrijft een aardig stuk over de trend om in moderne auto’s allerlei aansluitmogelijkheden te hebben voor je mobiele telefoon,

navigatiesysteem, tablet, enz. (als kop boven zijn artikel staat “Opa, wat is een asbak?”). Ook wijst hij op de vele asbakken met aanstekers die er in Cadillacs uit de jaren 60, 70 en 80 zaten, het was destijds een luxe en een statussymbool om er vier in een auto te hebben. Met andere woorden: die Cadillacs hadden al minstens vier “oplaadpunten”! Het komt bijna niet meer voor dat mensen roken in auto’s, maar als je kleinkinderen eens mee rijden in je klassieke Cadillac dan is het praktisch dat je beschikt over voldoende oplaadpunten voor al hun elektronica.

Tot slot wens ik u een voorspoedig 2016 met veel rijplezier in uw Cadillac of LaSalle (weinig pech onderweg) en weer een plezierig clubjaar met vele leuke bijeenkomsten en activiteiten.

1961 fleetwooD De ville protection series

Hier kan uw advertentie staan!

Of wilt u een keer adverteren in een uniek nederlands cOmmercieel

cadillac-magazine dit jaar?

neem dan cOntact Op met de redaktie

E-mail: [email protected]

bEl: 070-3560035 of 06-24804408

26 | No. 6 2015

The Standard

EvenementenIn voorbereiding is een technische dag bij Arizona USA Cars in Asperen.Henny en Jeanette Crama zijn van plan een leuke dag te organiseren in de buurt van Leiden.Peter en Tanja Wissekerke gaan een mooie rit uitzetten in Zeeland.Verder organiseren Willem en Alexander Bol op zondag 17 april een rit in Brabant met een bezoek aan het Classic Park in Boxtel, www.classicpark.nl

Als er leden zijn die een evenement willen organiseren kan contact worden opgenomen met Henny Crama, [email protected]. We zijn van plan een jaarfeest te organiseren met een feest en overnachting.

Wie ideeën heeft mag het laten weten!

Nieuwjaarsbrunch en borrel op zondag 10 januari 2016 bij Ton Visser

Van 12.00 - 17.00 uur zijn we welkom bij Ton Visser in Maasdijk voor een brunch met broodjes, hapjes, drankjes. De locatie is beschreven in het verslag van de Westlandrit in de vorige Standard.Daar staan 3 Fleetwoods uit 1959, 2 brandweerwagens en veel meer leuks.Voor leden is de deelname gratis. Een lid mag een introducé meenemen waarvoor een bijdrage geldt van � 10,00. Het adres is: De Vierde Hoeve 44, 2676CN Maasdijk (Westland)Graag doorgeven aan [email protected] als u wilt meedoen en of u met een introducé komt.

Brunch en ALV op zondag 20 maart bij Van der Valk in Vianen

Leden en donateurs worden uitgenodigd voor de Algemene Leden Vergadering met daaraan voorafgaand een uitgebreide brunch. De Brunch begint om 11.00 uur in een apart voor ons gereserveerde buffetzaal en eindigt om 14.00 uur. De brunch wordt u als lid van de CCN tegen gereduceerde kosten aangeboden bij voor inschrijving! Voor een lid/donateur kost de brunch � 10. Elke partner/ vriend/ kennis kost � 15 p.p. extra. U kunt natuurlijk ook alleen deelnemen aan de Algemene ledenvergadering. Deze begint om 14.00 uur en eindigt rond 17.00 uur.Tussen 11.00 uur en 11.30 uur krijgen de deelnemers een welkomstcocktail, waarna een zeer divers eilandenbuffet open gaat. Het buffet bestaat uit verschillende eilanden:

i Een grillbuffet, de kok grilt à la minute heerlijke vleesgerechten voor u.

i Een salade buffet. i Een Oostersbuffet, heerlijke warme gerechten uit het Oosten

uiteraard geserveerd met nasi en bami. i Een vleesbuffet, een spiegel vol met verschillende vleeswaren

en huzarensalade, daarbij uitgebreide warme vleesgerechten. i Een visbuffet, een spiegel met gerookte vissoorten en tevens

warme visgerechten i Tevens is er een uitgebreid assortiment aan luxe broodsoorten

en heerlijke zoete lekkernijen. i Originele sappenbar. i Spetterend dessertbuffet met o.a. slagroomsoesjes, bavaroises,

vers fruitsalade, slagroom en is er een ijscokar.

Alle gerechten worden met passende groenten en aardappelgarnituur geserveerd.

Gedurende de hele brunch wordt onbeperkt koffie, thee, melk en jus d'orange geserveerd.

De agendapunten van de ALV zijn:

Opening door de voorzitter.

Vaststellen van de agenda.

1. Vaststellen notulen van de ALV van zondag 15 februari 2015.Zie het verslag daarvan in The Standard nummer 1 2015 op de bladzijden 38 en 39.

2. Financieel.a. Financieel jaarverslagb. Verslag van de kascommissiec. Aanstelling van de kascommissie voor de periode 2016 / 2017.d. Begroting 2016

3. Verslag van de secretaris

4. Verslag over de ledenadministratie

5. Verslag over de evenementen en de aankomende evenementen.

6. Verslag van de redactie van het clubblad The Standard

7. Verslag van de Technische Commissie

8. Verslag over de website

9. Wat verder ter tafel komt

10. Rondvraag

11. Afsluiting van de vergadering

De brunch en vergadering worden gehouden in Van der Valk Hotel Vianen. Prins Bernhardstraat 75, 4132 XE Vianen

ROUTEBESCHRIJVING:Vanuit Amsterdam/ Den HaagSnelweg A2 richting 's Hertogenbosch, afrit no. 11 Vianen, na de Lekbrug. Onder aan de afrit links. Bij stoplichten rechtdoor, 1e afslag links.Vanuit 's Hertogenbosch/ EindhovenSnelweg A2 richting Utrecht/ Amsterdam, afrit no. 11 Vianen, voor de lekbrug. Onder aan de afrit rechts, 1e afslag links.Vanuit Breda/ RotterdamSnelweg A27 richting Utrecht/ Almere, bij knooppunt Everdingen naar snelweg A2 richting Utrecht-West/Amsterdam. Afrit no. 11 Vianen, voor de Lekbrug. Onder aan de afrit rechts, 1e afslag links.Vanuit Almere/ Amersfoort

Snelweg A27 richting Breda, afrit no. 27 Vianen. Onder aan de afrit rechtsaf richting Vianen-West. Bij stoplichten rechtdoor, weg volgen, 1e en 2e rotonde links, 3e rotonde rechtsaf en 4e rotonde rechtdoor. Na Total-benzinepomp direct rechts het parkeerterrein op.

AANMELDEN:Graag aanmelden voor de Brunch en ALV voor 10 maart 2016 bij onze secretaris Marco Verduijn. Bij voorkeur per email: [email protected] en anders per post: Groeneweg 28, 1971NT IJmuiden. Als u andere punten heeft voor deze ALV kunt u dat doorgeven.Graag ook opgave of deel neemt aan de brunch en of u een partner, vriend of kennis meebrengt.

Veigel had een zeer specifieke reden om de Cadillac te kopen voor deze ontsnappingsmethode. Veel smokkelaars gebruikte de ruimte achter op de achterbank om personen te smokkelen, maar dat werd vaak gezien door de grenswachters.De Cadillac had een gigantisch dashboard van 70 centimeter breed en twee meter lang. Maar dat viel in de bijna zes meter lange wagen niet op. Veigel liet de Cadillac in een werkplaats in Beieren ombouwen zodat precies één persoon onder het dashboard kon liggen, met de

benen bungelend omlaag. Zelfs twee zwangere vrouwen passeerden zo de grens. "Druk me erin, ongeacht wat er gebeurt!," had een geroepen. Twee weken later schreef ze Veigel: "Mijn dochter Barbara is in vrijheid geboren.” Voor het helpen te ontsnappen wilde Veigel in eerste instantie geen geld rekenen. Maar later moesten er wel kosten in rekening worden gebracht. De Cadillac had 5000 Duitse Mark gekost. De diverse modificaties liepen op tot DM 50.000. Later werd een vergoeding gevraagd die kon oplopen tot DM 8000.

Vlucht uit de DDR in een 1957 Coupe de VilleKort na de voltooiing van de Berlijnse Muur in augustus 1961 zwaaiden West-Berlijners naar het Oosten. In de bijna 30 jaar dat de muur de stad verdeelde, zijn duizenden mensen erin geslaagd om uit Oost-Berlijn te ontsnappen naar het Westen. Burkhart Veigel die 1938 in Thüringen werd geboren en in Stuttgart opgroeide hielp 650 mensen om te ontsnappen uit Oost-Berlijn.

De muur betekende voor ongeveer 400 studenten in Oost-Berlijn dat zij hun studie niet voort konden zetten aan de Vrije Universiteit in West-Berlijn, omdat zij in het oosten van de stad leefden. Veigel die toen voor arts studeerde werd benaderd door vrienden of hij wilde helpen om studenten “rauszuschmuggeln” uit het Oosten.

Hij zei meteen ja. In 396 gevallen, waren ze succesvol. Vier werden gevangen. Echter, graven van tunnels was niet zozeer Veigels ding.

"Ik ben een denker," legde hij uit. Slechts één keer heeft hij geholpen in een tunnel project. Hij richtte zich meer op andere routes om te ontsnappen en had daarvoor een bijzonder idee. Veigel kocht in 1964 een ivoorwitte 1957 Cadillac Coupe DeVille met zwart dak en bouwde die om tot smokkelwagen.

De Cadillac werd meestal gereden door een echtpaar dat zich voordeed als antiquairs, vaak hadden ze een hond bij zich. De kofferbak lag vol met oude lampen. Antiekhandel met de niet-socialistische landen in die tijd was toen gangbaar. Om veiligheidsredenen werd het oversteken van de Duits-Duitse grens vermeden. Meestal passeerden ze die van Tsjecho-Slowakije of van Oostenrijk naar Tsjecho-Slowakije en Hongarije. De auto werd steeds gemodificeerd nadat hij de grens zes keer had overschreden. Hij kreeg een andere neus, werd overgespoten en kreeg nieuwe nummerplaten. Zo ging de Cadillac door het leven als Mercury, Buick, Chevrolet en Dodge! Aan de grens was de Amerikaan altijd een blikvanger. Er werd geprofiteerd van het feit dat de grenswachters geen verstand hadden van Amerikaanse auto's, het symbool van het kapitalisme, maar hij kreeg wel respect en men bewonderde de auto zonder iets te vermoeden.

28 | No. 6 2015


Als de vluchtelingen geen geld hadden tekenden ze schuldbekentenissen.Na 200 vluchten kwam in november 1967 een eind aan het succes met de Cadillac. Gealarmeerd door de DDR wilden Tsjechische grenswachten bij de overgang Znojmo-Hate / Kleinhaugsdorf met een snijbrander de Cadillac open snijden. Om het leven van de opgesloten persoon niet in gevaar te brengen gaf de bestuurder het geheim prijs. Ze werden gearresteerd en werden veroordeeld tot de hoogst denkbare straf, namelijk directe uitzetting uit Tsjechië. De Cadillac had men toen nog aan de eigenaar willen terug geven maar daar maakte de DDR bezwaar tegen. Daarna is men het spoor van de

Cadillac kwijt geraakt. Veigel eindigde in 1970 zijn werk als smokkelaar en ging door als orthopedisch chirurg. Een jaar eerder werd zijn dochter geboren en was zijn vrouw bang geworden dat hij ontvoerd kon worden.Bron: Burkhart Veigel: Wege durch die Mauer: Fluchthilfe und Stasi zwischen Ost und West. Edition Berliner Unterwelten, 2011.


The Standard

Even een APK halen…….in 5 bedrijven!Vorig jaar schreef Leo de Wit het verhaal “Effe APK-tje halen” waarin hij zijn avonturen beschreef met zijn 1975 Eldorado convertible. Het halen van de APK voor mijn 1975 Fleetwood El Classico station wagon had ook heel wat voeten in de aarde en leverde genoeg stof om er een verhaal over te schrijven.

De wagon stond geschorst zonder APK in een parkeergarage. Ik had een keuringsafspraak gemaakt en de wagon verzekerd en begin oktober reed ik naar het keuringstation in Wateringen. Het is toegestaan om met een geschorste wagen te rijden als er een keuringsafspraak is gemaakt. Op de site van de RDW staat hierover het volgende:Als u met uw voertuig naar het keuringsbedrijf rijdt, gelden de volgende voorwaarden:

i Het voertuig is WA-verzekerd. i Op de dag van de keuring rijdt u rechtstreeks naar het

keuringsbedrijf en terug (naar het adres waar uw voertuig is gestald).

i U heeft een afspraakbevestiging bij u, waarop het tijdstip van de keuring staat vermeld. Dat moet u kunnen tonen, als de politie u staande houdt.

i De afspraaktijd moet overeenkomen met het tijdstip dat u met uw voertuig gebruik maakt van de openbare weg.

De wagon werd afgekeurd vanwege een lekkende remslang linksvoor en niet werkende rem rechtsachter. In de stalling heb ik de remslang linksvoor vernieuwd en bij de inspectie bleek dat de voering rechtsachter spekglad was geworden door een lekkende keerring van het achterwiellager. Dit lager bleek forse speling te hebben van meer dan 2 mm in axiale richting. Dit is te controleren door de steekas of het wiel heen en weer te bewegen. Een nieuw lager heeft minder dan 1 mm speling. Omdat de lagerspeling geen afkeurpunt was maakte ik de remvoering en trommel droog en vrij van olie en schuurde de voering op voor een herkeuring. Maar de remmentestbank gaf opnieuw de waarde 0 aan voor het rechterachterwiel en de remtrommel bleek tevens vrij warm te zijn. Het schoonmaken en opschuren had blijkbaar niet geholpen.

Bij Pietersen bestelde ik een set remschoenen en een nieuw lager met keerring. Na de herkeuring op 9 oktober op weg naar de stalling kreeg ik een boete wegens het overschrijden van de maximum snelheid met 5 km per uur. Ik was bang dat ik dan ook automatisch een boete zou krijgen voor het rijden zonder APK maar dat is niet gebeurd. Blijkbaar is er geen directe koppeling tussen de bestanden van RDW en de instantie die de boetes registreert. Het verwijderen van de steekas ging vrij makkelijk. In het werkplaatsboek wordt aangeraden om dit te doen met een speciale trekker maar ik kon de as met lager zo uit de achteras trekken na het losmaken van de 4

fleetwooD el classico wagon

steekas met keerring, lager en klemring

bouten waar de sluitplaat mee vast zit. Omdat het wiellager geborgd is met een klemring heb ik die met een slijpmachine doorgeslepen. Ook de binnenring en buitenring van het lager heb ik doorgeslepen. Dat kostte wel wat tijd omdat het voorzichtig moest gebeuren zonder de steekas te beschadigen. Na het plaatsen van de nieuwe keerring heb ik het nieuwe lager met de klemring erop geperst met een kracht van bijna 15 ton. Na het monteren van de steekas in de achteras heb ik de nieuwe set remvoeringen gemonteerd met het korte remschoen naar voren. Hierbij moet het segment met de korte remvoering in de rijrichting worden gemonteerd. Onderweg naar de keuring trilde de wagen af en toe sterk en de remmentest gaf aan dat rechtsachter nauwelijks remde en de remtrommel bleek gloeiend heet. Het leek erop dat de handrem bleef hangen. De keurmeester raadde aan om ook de trommels te vervangen omdat deze zeer glad kunnen worden na oververhitting. Omdat de schoenen ook zeer heet waren geworden ben ik naar Hageman in Doorn gereden voor een set nieuwe remschoenen en na het monteren van de trommels en

nieuwe schoenen ging ik voor de vierde keer naar de keuring. De verschil in remkracht tussen links en rechts mag maximaal 30% zijn. Dit keer remde hij rechts te veel en was wiel rechtsachter nog steeds warm! In ieder geval betere remresultaten dan de eerste keren maar er was iets niet in orde met de handrem. De kabel heb ik los gemaakt en met WD40 ingespoten en zo goed als het ging gangbaar gemaakt. Er zat een knik in waardoor de kabel weerstand had. Diverse keren de handrem (eigenlijk voetrem) los en vast gezet en aan het wiel gevoeld of die vrij kon draaien. Hij leek redelijk los te gaan maar soms had het wiel weerstand na het los zetten van de handrem. Vreemd genoeg bleek de remcilinder linksachter plotseling te lekken dus die heb ik ook vernieuwd. Ik ben daarna voor de vijfde keer naar de keuring gereden en bij aankomst voelde ik aan het wiel die niet warm bleek te zijn. Op de remmenbank was het verschil tussen links en rechts minder dan 5% zodat hij eindelijk APK goedgekeurd werd. Na de goedkeuring heb ik de schorsing opgeheven en een nieuwe handremkabel bij Hageman besteld en gemonteerd. Eigenlijk had ik dat direct moeten doen. Al met al was het een klein drama om wagon APK goed gekeurd te krijgen maar ik heb toch heel wat bijgeleerd over trommelremmen waar ik eigenlijk nooit problemen heb gehad in het verleden. Blijkbaar moeten de handremkabels zeer soepel kunnen bewegen en als dat niet het geval is hebben die de neiging om de handrem iets aan te trekken. Bij twijfel onderdelen gewoon vernieuwen en die zijn gelukkig goedkoop. De remschoenen stellen automatisch als naar achter gereden wordt en geremd wordt en daarbij mogen de kabels in hun geleiding geen weerstand hebben. De wagon remt in ieder geval weer redelijk en door het nieuwe achterwiellager is hij veel stiller geworden. De Eldorado’s van 1976-1978 met rondom schijfremmen remmen een stuk beter maar die zijn zo’n 300 kg lichter dan de wagon die leeg 2600 kg weegt.Ik overweeg om de wagon te verkopen maar nadat ik er een week mee heb rondgereden om een oom bij zijn verhuizing te helpen ben ik hem weer erg gaan waarderen en vind dat hij geweldig rijdt. Vooral als de banden goed opgepompt zijn met 2,5 bar. De wagon met een lengte van precies 6 meter trekt veel bekijks en is waarschijnlijk de enige in Europa met de zogenaamde clam shell achterkant waarbij de ruit in het dak schuift en de klep in de vloer verdwijnt. Er gaat meer dan 3 kuub aan lading in met een totaalgewicht van bijna 1000 kg.Het is mogelijk om schijfremmen achter te monteren van een Fleetwood uit 1976………………….een leuke klus voor later!

remvoeringen

clamshell achterkant



Het werkpaard van de firma Van der Lans & Busscher

Eind vorig jaar begon de serie over de firma van der Lans & Busscher uit Scheveningen met de titel “van paard en wagen tot Northstar”. Momenteel is het grootste deel van hun Cadillacs voorzien van een Northstar-motor met uitzondering van de hearses uit 1959, 1968, 1990 en de nieuwe XTS-hearses die een V6 motor hebben. De restauratie van de 1959 hearse is bijna afgerond. Eind 1992 bracht Cadillac de aluminium 4565 cc V8 Northstar-motor uit met stalen cilinderbussen en 4 bovenliggende nokkenassen die door 3 kettingen werden aangedreven. Een van de nokkenassen was voorzien van een tapeind met een pulley voor het aandrijven van de waterpomp. Voor het meten van de krukaspositie was het midden van de krukas uitgevoerd met een getande schijf die langs 2 magneetsensors draaide om informatie geven aan de PCM (power control module). De eerste versies van de Northstar waren uitgevoerd met 4 bobines en de latere hadden 8 bobines. Bijzonder is dat de onderste lagerkappen die de krukas dragen als een gietstuk zijn uitgevoerd en er dus geen 5 losse lagerkappen zijn zoals bij conventionele V8 motoren. Er gaat bijna 8 liter olie in het carter. Het kunststof inlaatspruitstuk verdeelt de lucht naar de 8 cilinders en elke cilinder heeft een eigen injector. Het inlaatspruitstuk is zo geconstrueerd dat de afstand van het aanzuigpunt waar de lucht binnenkomt tot elke cilinder praktisch gelijk is. Als eerste ter wereld had de Northstar een “limp mode” (noodloop) voorziening waarbij in geval oververhitting na verlies van veel koelvloeistof de brandstoftoevoer naar cilinders om beurten werd gestopt zodat de cilinders met lucht gekoeld werden en langzaam doorgereden kon worden tot max. 80 km/uur. De Northstar was exclusief voor Cadillac en vanaf 1995 werd een gemodificeerde 4,0 liter versie gemaakt voor de Oldsmobile Aurora. Voor de Cadillac LMP (Le Mans Protoype) ontwikkelde Cadillac een 4,0 liter versie van de Northstar met dubbele turbo van 650 pk waarmee van 2000-2003 op Le Mans werd geracet tegen racewagens zoals de Audi R8s.

In Nederland was de verkoop van de SLS en STS zeer succesvol ondanks de stevige prijzen destijds van 130-160.000 gulden. De STS werd geprezen in het krantenbericht uit 1993. Omdat Jan Busscher de “ronde” Fleetwood modellen uit de jaren 1993-1996 niet mooi vond heeft hij deze generatie niet gebruikt in zijn firma en werd vrij lang doorgereden met de “hoekige” Fleetwoods die tot en met 1992

werden gebouwd. Daarna kwamen de 6-deurs de Ville modellen en hearses met Northstar-motoren. Van de generatie 1994-1999 is geen exemplaar meer in gebruik bij de firma, maar wel uit de generatie van 2000-2005. De meeste zijn van de DTS generatie van 2006-2011. De 4-deurs de Ville modellen zijn praktisch niet nieuw verkocht in Nederland. De motor van de de Ville had net als de SLS 275 pk bij 5750 toeren per minuut en een maximum koppel van 407 Nm. De sportievere STS had 300 pk bij 6000 toeren per minuut. De Northstar-motoren hebben bijna het dubbele vermogen van de beruchte HT 4100 motoren die Jan Busscher vroeger vaak heeft moeten vervangen. De Northstar-motoren zijn over het algemeen zeer betrouwbaar en kunnen vele honderdduizenden kilometers probleemloos draaien maar er zijn in de loop der jaren toch heel wat problemen met koppakkingen geweest. Het bekende probleem van de Northstar-motor, in het bijzonder van het modeljaar 1997, is dat kopbouten het schroefdraad uit het aluminium blok kunnen trekken. Oorzaak is een combinatie van fijn schroefdraad, slechte samenstelling van de gietlegering van het blok waarin het schroefdraad is getapt, vermoeiing, corrosie en oververhitting.De problemen konden al optreden bij kilometerstanden van minder dan 100.000 km maar ook soms pas bij 300.000 km. Toen GM onaangenaam verrast werd door het probleem van lekkende koppakkingen is een reparatieset ontwikkeld waarbij de draadgaten uitgeboord en getapt moesten worden om zogenaamde inserts te kunnen monteren. Een insert is een stalen bus met buiten en binnendraad. Helaas bleek deze reparatiemethode vaak niet effectief en werd het schroefdraad opnieuw uit het blok getrokken.

1993 caDillac

caDillacs van van Der lans & Busscher

Deels geDemonteerDe motor op suBframe kettingen en tanDwielen koppen met 4 nokkenassen

Blok en lagerschalen onDerBlok met krukaslagerschalen

inlaatspruitstuk

4 kleppen per cilinDer

lekke koppakking tweeDe cilinDer en startmotor

krukaswaterpomp Cadillac Club NL | 3534 | No. 6 2015


GM bracht vervolgens een insert uit met een grotere diameter, maar ook die bleek in de praktijk niet te voldoen. In extreme gevallen scheurde het blok in tweeën! Daarna kwamen er inserts op de markt van verschillende firma’s zoals de NS300L van www.huhnsolutions.com met grovere draad en die heeft Jan Busscher vaak met succes toegepast. Deze heeft een grotere lengte dan de inserts van GM. De helicoil rechts op de afbeelding met 4 soorten inserts is geen goede oplossing. Omdat de motoren van de voorwiel-aangedreven Cadillacs met Northstar-motoren dwars staan moeten deze voor het uitboren van de draadgaten uit de wagen gehaald worden. Dit is een heel karwei waarbij het subframe compleet met wielophanging en automaat onder de wagen losgemaakt moet worden en onder de wagen weggenomen moet worden. Voor dit werk is een hefbrug praktisch onmisbaar. Hierbij moeten ook zeer veel stekkers voorzichtig losgemaakt worden. Ik heb dat vorig jaar gezien bij de 1998 STS van Ron van Haalen die bij mij in de buurt woont. Erik de Vos van garage Voscars in Berkel en Rodenrijs haalde daar de motor uit en na het losmaken van de koppen bleek dat een koppakking lek was. Erik heeft veel kennis opgedaan toen hij bij van der Lans & Busscher werkte. Omdat het tapeinde van de nokkenas die de waterpomp aandrijft afgebroken was, werd besloten om er een goedkope motor uit een schadewagen met lage kilometerstand in te zetten. Een goede nokkenas was niet direct beschikbaar en zou een paar honderd euro gekost hebben. Als een bout het draad uit het blok heeft getrokken is het raadzaam om alle draadgaten uit te boren. Het uitboren van 20 gaten en vervolgens tappen is veel en secuur werk ondanks het feit dat Erik daarvoor een speciale boormal met boorbussen heeft. In de NS300L-reparatieset zit een blok met één boorbus (jig and tap alignment jig block) die precies gemonteerd moet worden om recht te kunnen boren. Aanbevolen wordt om nieuwe kopbouten te gebruiken bij het monteren van de koppen. Bij het boren en tappen is altijd kans dat er iets fout gaat zoals het afbreken van de tap en dat kan betekenen dat al het werk voor niets is geweest en alsnog een andere motor of blok gevonden moet worden. De kans dat een goedlopend blok met weinig kilometers nog jaren meegaat is groot. Na de montage bleek de STS weer prima te rijden. Er zijn veel detailverschillen tussen de Northstar-motoren dus moet bij reparaties en eventueel wisselen van de motor goed opgelet worden welke type Northstar in de Cadillac zit. Zo zijn er Y en 9 motoren.Ondanks de koppakkingproblemen kan de Northstar als betrouwbare motor worden beschouwd.In de praktijk zijn de kettingen en tandwielen praktisch onverwoestbaar en is het draaiend deel zeer goed en komen er praktisch geen problemen voor met versleten lagers. Ik schat dat een eventuele reparatie voor het uitboren,

tappen en monteren van inserts met uit-en inbouwen van de motor incl. materiaal � 2000-� 2500 zal kosten. Of dat de moeite waard is hangt van de verdere staat van de Cadillac af. In Nederland is het aanbod van gebruikte Northstar motoren beperkt. Door modificatie van de kopbouten kwamen koppakkingproblemen in de modellen na 2000 veel minder voor. In 2011 werd de laatste Cadillac DTS met Northstar gebouwd. Van der Lans & Busscher zal nog jaren met DTS-volgauto’s en hearses blijven rijden en over een paar maanden zullen we zien of de nieuwe Cadillac CT6 door ombouwfirma’s zal worden verlengd en of deze over een paar jaar zijn intrede zal doen bij de firma.

Dts 2002

insert set ns300l

inserts van Diverse firma's northstar le mans prototype

54

CALL KOEN

di ac

Lodenwijkstraat 105652 AC EindhovenTel. 040 251 93 88fax. 040 251 49 48

LPG inbouw station

Gebr. van Orsouw

RDW erkend

LPG in uw Cadillac v.a. € 1.250 (OMVL)

Incl. RDW keuring

[email protected] www.gebrvanorsouw.nl

Advies over aankoop / verkoop / import van Cadillacs

Advies over reparaties van Cadillacs

Fillers en rubbers

Onderdelen cabriolet daken

Cadillac onderdelen op aanvraag

Werkplaatsboeken en andere Cadillac literatuur.

Constant aanbod van Cadillacs

Koen Ongkiehong0 7 0 - 3 5 6 0 0 3 50 6 - 2 4 8 0 4 4 0 [email protected]

Ruim 50 jaar ervaring!

KettenisAutoschadebedrijf

SpuitenUitdeuken

Ruiten serviceSchade herstelSpecialisatie in

klassiekers & Oldtimers

V. Beverningkstraat 1012582 VC Den HaagTel 070 355 30 45Fax 070 355 09 [email protected] ettenis

THE STANDARD3-2013.indd 54 18-06-13 00:05

BEKLEDINGEXPRESS

Op zoek na� een nieuw led�en int�ie ?Dan bent u bij ons op het juiste adres!

Elke �ijdag en zat�dag van 10 tot 5

Open Huisv.a

995 euro

excl. btw

Bekleding Express BVTijnmuiden 38

1046 AL Amsterdam

Bekleding Specialist

Bel nu: 06-54787616 Showroom: 020-3378219

de rest v.d. week op afspraak!

www.bekledingexpress.nl


The Standard


The Standard by Ruud Gersons

GM’s Motorama Show (deel 2):De sprankelende Show van GM Dream Cars en Concept Cars

limksonDer De 1954 pontiac star chief. Boven De 1955 pontiac star chief.

Heel anders dan bij de Pontiac. We gingen denkbeeldig langs bij de Pontiac-stand op de ’55 Motorama show en zagen hoe ongelofelijk groot het verschil was tussen model 1954 en 1955. En we realiseren ons nu, dat vanaf 1955 de jaarlijkse verschillen toch wel een stuk minder opvallend werden. Pontiac en Oldsmobile weg van het strijdtoneelEven een stukje geschiedenis, dat we allemaal wel kennen. In 2009 besluit GM het doek voor het merk Pontiac definitief te laten vallen; zeer tot de spijt van een groot aantal liefhebbers. GM houdt wel het recht in stand om dit merk te mogen voeren. Dus wie weet, komt ooit nog eens een nieuwe Pontiac uit. Pontiac was vooral altijd het meer sportieve merk met de LeMans, Grand Prix, maar vooral natuurlijk de Firebird. Mij deed het persoonlijk echt wel pijn, want in de jaren ’60, ’70 en ’80 reden in Nederland en België heel wat Pontiacs rond. Hessing De Bilt was de grootste leverancier er van in Nederland, maar ook de officiële GM dealers wisten een flink aantal af te zetten.

naar Dit type pontiac fireBirD jaren ’70 van De 1e generatie gaan zeker De meeste nostalgische gevoelens!

Zo verdween in 2004 ook het roemruchte GM-merk Oldsmobile, omdat het verschil met de Buick minimaal was geworden. Beide merken opereerden in het zelfde segment van de duurdere luxe wagens (net onder Cadillac en Lincoln) en waren eigenlijk concurrenten van elkaar. Een beetje vreemd natuurlijk, want beide merken opereerden binnen de stal van GM. En als het verschil tussen twee merken in wezen neer komt op slechts een ander naamplaatje of logo en een ander chroomstripje hier en daar, of een verschil in

de vorm van het achterlicht, maar in werkelijkheid zijn het identieke wagens, ja, dan is zo’n besluit gauw genomen; zeker in een periode dat het GM niet voor de wind ging (understatement). In de autowereld heet dat verschijnsel “badge engineering”, of te wel “de techniek van de naamplaatjes”. Auto’s zijn dan in wezen identiek, maar door een ander grilletje en ander naamplaatje, maak je er twee merken van.

Zoals al eens beschreven in de serie over de Grote Automobielontwerpers bij GM, waren de Duitse Opel en de Engelse Vauxhall twee gescheiden merken binnen GM, met ieder hun eigen ontwerpstudio’s en zeer afwijkende ontwerpen. Kijk maar naar de foto’s van de 1958 Opel Rekord en de 1958 Vauxhall Victor.

Boven 1958 opel rekorD, zelfs met op De zijflanken een aan De ’57 Buick ontleenDe sweap spear chroomstrip. onDer De totaal anDere vauxhall victor. Die heeft weer De voorBumper met uiterst links en uiterst rechts zwarte

kunststof Dagmar-noppen, afgekeken van De caDillac. BeiDe wagens Bezitten een panoramische voorruit, ook overgewaaiD van moeDerBeDrijf gm uit amerika.

Tegenwoordig zijn Opel en Vauxhall alleen nog onderscheidend door hun logo. Het gaat zelfs zo ver dat nu een Vauxhall ook gewoon Corsa, Astra, of Insignia heet, net als bij Opel! Vroeger werd het verschijnsel badge-engineering zo veel mogelijk onzichtbaar gemaakt, of beter nog: weggemoffeld. Tegenwoordig doet men het in alle openheid en komt men er gewoon voor uit! Heeft natuurlijk alles te maken met moordende concurrentie, waardoor kostenbesparing het wint van een gevarieerd modellenprogramma.

Boven De nieuwste opel corsa. het logo in het miDDen van De grille toont De BekenDe opel Blitz, een soort horizontale Bliksemschicht. onDer De volkomen iDentieke vauxhall corsa met in het miDDen

van (DezelfDe) grille, het afwijkenDe vauxhall logo!

op zoek naar de v o o r g e s c h i e d e n i s van de 1955 Cadillac Eldorado Show Car

De oer-elDoraDo is BekenD geworDen vanwege Deze foto: presiDent eisenhower en De first laDy laten zich na De inauguratie tot presiDent ronDtoeren in een witte 1953 caDillac elDoraDo.

In het vorige artikel konden we de sfeer kunnen proeven van een bezoek aan de GM-Motorama Show van 1955. We liepen denkbeeldig langs de stands van Chevrolet en Pontiac. Bij Chevrolet was het natuurlijk de Corvette, wulps rondjes draaiend op één van de draaischijven, die onze speciale aandacht vroeg. Op die wagen komen we later nog eens terug, want de Corvette is natuurlijk style-ikoon en een geval apart. Niet in de laatste plaats, omdat GM tot op de dag van vandaag nog steeds dat sportwagenmerk voert.


The Standard

logo's van opel (links) en vauxhall (rechts)

Earl draait zich om in zijn grafTerug naar Buick en Oldsmobile, want daar hadden we het over: zeker weten dat Harley Earl zich in zijn graf meerdere keren zal hebben omgedraaid bij het besluit Oldsmobile en later Pontiac van de markt te laten verdwijnen! Toen ik dat van de Oldsmobile indertijd in de media las, deed het extra pijn, omdat mijn vader’s laatste wagen een 1972 Olds Cutlass Supreme was geweest; de wagen waar mijn Amerikaanse autohobby mee begon, omdat ik die wagen van mijn vader erfde na zijn overlijden in 1988. Later heb ik de wagen in een vlaag van verstandsverbijstering verkocht, omdat ik mijn eerste Cadillac had opgehaald tijdens een vakantie in Californië. Spijt…als haren op mijn hoofd!

mijn vaDer’s laatste auto was Deze in 1972 Bij gm-Dealer gieskes in hilversum nieuw gekochte olDsmoBile cutlass supreme, hier

gefotografeerD voor De ingang van slot zeist, naDat ik De wagen haD geërfD en mijn vaDer was overleDen. een stuk jeugD sentiment!

Sales & ServiceHier onder foto’s van typische jaren ’50 Pontiac en Oldsmobile dealerships. Stel je maar voor dat je na het bezoeken van de Motorama Show, maar al te graag meteen de volgende dag bij de plaatselijke dealer ging kijken! Je had al die Show Cars en Concept Cars nog vers op je netvlies staan en nu zag je hoe geprobeerd werd bepaalde aspecten van die wagens ook op de gewone passenger cars toe te passen. Het is door die bril, dat we bepaalde wagens met elkaar gaan vergelijken: welke aspecten van de Show Cars en Concept Cars vinden we terug in de gewone productie wagens?

linksonDer een jaren ’50 pontiac Dealer; Boven hetzelfDe voor olDsmoBile

Wat ging vooraf aan de 1955 Eldorado Motorama Show Car?Bij ons bezoek aan de Motorama Show van 1955 konden we al een “glimpse” opvangen van de 1955 Cadillac Eldorado Brougham, die als Show Car op de Motorama-show van 1955 stond te pronken. Die wagen gaan we een volgende keer van wat dichter bij bekijken, omdat een aantal zaken ons opvalt. Maar nu moeten we eerst het verschijnsel “Eldorado” eens gaan volgen vanaf het aller eerste begin.

Zoals bekend, kwam de eerste Eldorado uit in 1953. We zetten die wagen eens naast de “gewone” Series 62 Convertible, ook uit 1953 en we beginnen met de laatste.Als we de “gewone” 1953 Series 62 Convertible vergelijken met de Eldorado, dan zien we op het eerste gezicht véél overeenkomsten. (Om ons niet te laten afleiden, kiezen we voor dezelfde kleur rood bij beide modellen).

De “gewone” 1953 caDillac series 62 convertiBle

Zo is de gehele voorkant met grillepartij bij beide modellen identiek. Evenals de achterzijden van de wagens met de bekende omhoog stekende achterlichten, die later tot vinnen zouden uitstulpen. Maar dan vallen ons ook de verschillen op. De Series 62 heeft een normale, strakke voorruit, die inmiddels (zonder middenstijl) uit één groot stuk glas bestaat, terwijl de Eldorado voor het eerst een panoramische voorruit heeft van sterk gebogen glas. Maar er is meer aan de hand met die voorruiten – en dat is op de foto’s, maar ook in het echt, heel moeilijk met het oog waar te nemen. Die van de Eldorado is “gechopped”, of te wel, men heeft een laagje glas van de bovenkant weggezaagd en daardoor is het cabrio-dak van de Eldorado een

paar inch lager dan dat van de Series 62. Wat ook betekent, dat je in de laatste wel iets meer hoofdruimte hebt. Dat de Eldorado wat lager oogt, zie je vooral als het cabrio-dak gesloten is. Natuurlijk denken we hier meteen aan het devies van Harley Earl uit die dagen: “longer, lower, wider” (langer, lager, breder).

De 1953 caDillac elDoraDo convertiBle

Ook zien we, dat de verchroomde bies die bij de Series 62 over de bovenkant van de portieren loopt volkomen strak en recht is, maar bij de Eldorado zit er een golvende “Coca Cola bottle”- heuvel in de schouderlijn. En het interieur van de Eldorado is veel luxer dan van zijn Series 62 evenknie.

Om de Eldorado voorruit lager te maken en de Coca-Cola-fles-golf in de achterste zijspatborden te krijgen, was een hels karwei en een gigantisch dure operatie. Tel daarbij op de extra luxe van het interieur en het zal niet verbazen dat de uiteindelijke verkoopprijs in 1953 met US $ 7.750 ongeveer twee keer zo duur was als de “gewone” Series 62 Convertible. Gevolg: er zijn maar 532 Eldo’s geproduceerd. En je kunt er zeker van zijn, dat GM op elke verkochte Eldorado een flink verlies heeft geleden. Maar daar lag ontwerper Harley Earl niet wakker van, want voor hem was de Eldorado het boegbeeld van Cadillac, waarop kopers, die zich geen Eldorado konden (of wilden) veroorloven, wel een “gewone” Series 62 Convertible zouden aanschaffen. En als je door je oogharen kijkt naar de foto’s, dan zul je zien, dat de verschillen (op het eerste gezicht) miniem zijn. De vraag is dus gerechtvaardigd, of het wel economisch verantwoord was zo’n dure, exclusieve Cadillac als de ’53 Eldorado te bouwen.

Het antwoord op die vraag is natuurlijk retorisch: nee, dat was niet verantwoord.

Het gevolg was, dat men het voor modeljaar 1954 anders ging aanpakken: geen verlaagde voorruit meer; geen afwijkende wulpse Coca Cola golf in de spatborden meer……. Maar Harley Earl stond er op, dat de Eldorado geproduceerd zou blijven worden als meest exclusieve Cadillac. Dit mondde uit in een vreemdsoortig compromis tussen aan de ene kant de ontwerpafdeling van Earl, die ging voor exclusiviteit en aan de andere kant de beancounters (of te wel de bonen tellers, lees: boekhouders van de afdeling financiën, die dollars moesten tellen zodat winst gemaakt werd). Earl kreeg “zijn” Eldorado, maar die mocht alleen bestaan uit wat extra chroomstrips, en een wat luxer interieur, op een verder gewone doorsnee Series 62 Convertible.

Vandaar dat in het modeljaar 1954 het nòg moeilijker werd om de Eldorado van de Series 62 te onderscheiden. Hier onder zetten we de 1954 Series 62 naast de 1954 Eldorado en we zien identieke wagens, op wat extra versierinkjes na voor de Eldorado, die daardoor wel ietsje duurder was dan de Series 62, maar zeker niet meer twee keer zo duur als in het jaar 1953.

Boven De 1954 “gewone”series 62 convertiBle. onDer De 1954 elDoraDo. het extra chroom (eigenlijk roestvrij staal) zit Bij De elDoraDo Boven De achterwielen. het caDillac naamplaatje Boven De chroomstrip net achter het voorwiel is Bij De series 62 van chroom en Bij De elDoraDo gouDkleurig. Bij De series 62 convertiBle kon je het neergelaten Dak afDekken met een kunstleDeren hoes; Bij De elDoraDo verDween het caBrio-Dak onDer een kunststof kap, een zgn. “tonneau cover”, wat er wel wat verzorgDer en strakker uit zag. (in De jaren ’70 zien we Dat terugkeren op De elDoraDo’s canrio.) en De elDoraDo haD opnieuw een meer luxe interieur.

Er moet in die jaren in de Cadillac Studio’s een enorme touwtrekkerij hebben plaats gevonden. Met aan de ene kant van het touw ontwerpers Harley en Ed Glowacke (die de Cadillac studio leidde) en aan de andere kant van het touw de bazen en boekhouders die winst wilden zien. Harley Earl en Glowacke streden voor een Eldorado die zich opnieuw zou onderscheiden, meer moest afwijken van de gewone Series 62. De bazen en boekhouders wilden daar niets van weten. Met wat extra verchroomde toeters en bellen en een mooi lederen interieur kon je ook een afwijkende Eldorado maken, maar die bracht ten minste geld in het laatje.

En tijdens dit schaakspel komt er een meesterzet van de kant van de ontwerpers: de geheel nieuwe 1955 Cadillac Eldorado Show Car. De wagen krijgt de naam “Brougham”, wat herinneringen oproept aan Koninklijke paardenkoetsen van weleer. Een Cadillac zó afwijkend van alles wat er tot nu toe was geweest, dat die wel enorm moet opvallen. In de eerste plaats bij de “brass”, de bazen bij GM, die er hun goedkeuring aan moeten geven en aan de andere kant bij het koperspubliek dat hard hollend op de dealers moet afstormen, omdat deze Showcar voorspelt waar het met het design in de komende jaren naar toe zal gaan. Ik heb sterke vermoedens dat de filosofie van Earl en Glowacki geweest moet zijn, dat door nu een 4-deurs Eldorado met vast dak te ontwerpen, men veel dichter kwam te staan bij het gemiddelde wensenlijstje van het koperspubliek.


The Standard

Want een 2-deurs Eldorado, zoals die van 1953, trok natuurlijk minder klanten, alleen al omdat het een sportiever, minder doorsnee model betrof.Toch komt deze nieuwe loot aan de Cadillac stam niet helemaal uit de lucht vallen. Hij is namelijk afgeleid van de 1954 Cadillac Park Avenue. En die Park Avenue was zelf weer afgeleid van de 1951 Le Sabre (die het midden hield tussen een Cadillac en een Buick). We laten de wagens in deze volgorde hier alvast zien als “sneak preview” (voorproefje). In een volgend artikel zullen we op deze Show Cars nader in gaan. En we zullen kunnen zien hoe de 1955 Eldorado Brougham logisch voort vloeit uit de ’51 GM-LeSabre Concept Car en ook uit de 1954 Cadillac Park Avenue Concept Car.

1951 gm-lesaBre concept car

1954 caDillac park avenue concept car

1955 caDillac elDoraDo Brougham concept car, op een Draaischijf tijDens De motorama show

Dus, nog even geduld beste lezer, tot het volgende hoofdstuk in deze serie. Intussen: happy motoring and see ya next time!

(Bronnen: diverse bronnen van het Internet en het boek GM’s Motorama, door David W. Temple, MBA Publishing Company, Minneapolis, MN 2006)

1955 caDillac elDoraDo Brougham showcar


The Standard by Koen Onghiehong2De export van Eldorado’sHet is opmerkelijk dat de laatste tijd de verkoop en dus ook het aankopen van Cadillacs op gang lijkt te komen. Diverse kennissen hebben Cadillacs verkocht of aangekocht. Naar mijn lichtblauwe 1978 Eldorado T-top zijn acht personen komen kijken waaronder drie Engelsen, een Duitser, een Belg en drie Nederlanders. Het viel me op dat veel kijkers diverse Amerikaanse klassiekers bezaten.

1978 Eldorado T-top

Op zaterdag 26 september reageerde een man uit London op de advertentie die ik had geplaatst op www.carandclassic.co.uk. In Engeland zijn heel wat Cadillac liefhebbers en voor hun is het makkelijker om er een in Nederland te kopen dan in de USA. Via WhatsApp kreeg ik volgende dag een berichtje dat hij wilde komen kijken en om 23.00 uur haalde ik hem en zijn vriendin op van Schiphol om naar de Eldorado te gaan kijken die in een Q-Park stalling in Den Haag stond. #

Vlak voor middernacht kwamen we in de stalling aan en eerlijk gezegd verbaasde het me dat hij mijn Eldorado wilde kopen omdat hij advocaat was, keurig gekleed was (in pak met zwarte lakschoenen), erg op details gesteld was en diverse in perfecte staat verkerende auto’s bezat waaronder een grote Mercedes S. Aan de Eldorado mankeerde het een en ander zoals een deukje in het linker voorscherm en daarom vroeg ik hem waarom hij niet direct een perfecte kocht! Hij vond de lichtblauwe kleur niet zo mooi en vond dat hij overgespoten moest worden, bijv. donkerblauw of donkerrood. Omdat mijn Eldorado goedkoop was, betrouwbaar leek, 4 jaar lang dagelijks gebruikt was, er voor ruim � 12.000 aan was uitgegeven en op LPG reed was hij toch interessant voor de advocaat. Vooral toen ik hem nog wat korting gaf en hij hem voor � 5200 mocht kopen. Aanvankelijk wilde hij de wagen onmiddellijk meenemen en via de ferry naar London rijden. Maar op weg van Londen naar Schiphol had ik hem gemaild dat het niet mogelijk was om op zondagavond exportpapieren te regelen. #

Hij had daarom direct bij aankomst een terugvlucht geboekt en rond 1.00 uur in de nacht zijn we in Den Haag gaan zoeken naar een hotel en dat lukte gelukkig. De volgende morgen moest de betaling geregeld worden en daarvoor hebben we een flinke wandeltocht gemaakt door het centrum van Den Haag. In wilde in Euro’s betaald worden en niet in Ponden die hij had meegenomen. Bij het grote ABN/Amro kantoor aan de Kneuterdijk werd ons verteld dat ze niet meer wisselden en dat we naar het Grens Wissel Kantoor moesten gaan bij het Centraal station. Die weten te rekenen! Zo’n 250 Pond en dat was eigenlijk zonde. Daarna zijn we naar de RDW in Waddinxveen gereden voor het exportdocument. Hierop wordt de naam en adres van de koper gezet en krijgt de verkoper een vrijwaring. Het is ook mogelijk om een wagen te exporteren zonder dat de koper er bij is. Dan worden de papieren ingenomen en komt de naam van de koper niet op het export document. Van het creditcard kentekenbewijs wordt dan de linker bovenhoek afgeknipt en die krijg je mee met het exportdocument. Voor auto’s met papieren kentekenbewijzen geeft de RDW het Tenaamstellingsbewijs (Deel IB) mee voor de koper om hem in het buitenland te registreren.

De koper had voor � 100 een eendagsverzekering afgesloten zodat hij de wagen over de weg kon rijden. Hiervoor moet de wagen voorzien worden van een witte plaat met het Nederlandse kenteken. Ik had het kenteken op papier geprint en op de voor-en achterruit geplakt met tape. Ik had de koper gezegd dat het dak van de T-top lekte en omdat hij alleen in een schone wagen wilde rijden zijn we naar de grote wasstraat gereden in de Binckhorst. Die wasstraatinstallatie kwam drie keer tot stilstand omdat de borstels bleven haken, de Eldorado was eigenlijk te breed. Omdat deze straat voorzien was van krachtige sproeiers die in allerlei richtingen door kieren in het dak en langs de ramen water naar binnen spoten was ik aan het eind van de straat kletsnat. De koper die aan het einde van de straat klaar stond met zijn fototoestel zag een schitterende Eldorado tevoorschijn komen. Als ik hem vooraf had gewassen zou hij meer waard zijn geweest. Zijn vriendin begon direct het interieur schoon en droog te maken. Wegens de lekkage was het interieur in de stalling gaan schimmelen zodat er heel wat poetswerk nodig was. Het was beter geweest als ik de ramen open had laten staan in de garage. Hij wilde niet met de veerboot van Hoek van Holland rijden maar via Calais in Frankrijk omdat de overtocht naar Dover veel korter is. De ferry legt de 40 km af in anderhalf uur. Hoek van Holland Harwich is zo’n 200 km en duurt 7 uur. Ik begeleidde hem naar de snelweg en vlak voor hij die op wilde rijden belde hij dat door het schoonmaken van de voorruit de spiegel ervan af gevallen was. Ik ben toen meegereden tot het tankstation bij Delft waar hij secondelijm kocht om de steun vast te plakken. We hebben bij de Burger King wat gegeten en daarna ging de spiegel op de ruit en namen we afscheid rond 16.00 uur. #

Het was bijna 350 km naar Calais en van Dover naar London zo’n 150 km. Iets voor 23.00 uur was hij al in London aangekomen en een paar weken later kreeg ik een mooi Cadillac horloge toegestuurd als blijk van dank. Hij wil binnenkort nog eens langs komen met een kennis die ook een Cadillac wil kopen! Jammer dat de bijkomende kosten voor de vliegtuigtickets, hotel, wisselkosten, verzekering, brandstof bijna � 1200 bedroegen. Als er een volgende keer een koper is uit Engeland zal ik hem wel aanbieden dat ik hem kan afleveren in Harwich.

1976 Eldorado convertible Drie weken later verkocht ik mijn wijnrode 1976 Eldorado convertible via www.mobile.de aan Dr. Günther Unterkofler in Duitsland. Voor zijn oldtimermuseum in het door hem gerestaureerde Schloss Grochwitz in Herzberg (Elster) (www.schloss-grochwitz.de) in de voormalige DDR was de Eldorado convertible een mooie aanvulling.# De voormalige paardenstallen werden omgebouwd tot garage. Zijn

collectie bestaat uit een Rolls Royce, een 1932 Pierce Arrow, een Adenauer Mercedes, een Cadillac limousine en een 1980 Seville Milan convertible. Deze tot cabriolet omgebouwde 2-deurs Milan is een ingekorte uitvoering van het model met de schuine achterkant. De onderhandelingen duurde drie weken waarin Günther, die lid is van de Duitse Cadillac Club, met zekerheid wilde vaststellen dat de Eldorado zonder veel kosten een kenteken kon krijgen. Volgens Sigrid Hofmann en Burkhard Brießmann van de Duitse club was dat geen probleem. Belangrijk was dat er H4 koplampen inzaten en dat de kappen van de richtingaanwijzers in de bumper oranje waren. In Duitsland geldt de norm dat ingeschakelde alarmlichte moeten blijven knipperen als de rem wordt ingetrapt. Bij de Eldorado was dat niet het geval maar waarschijnlijk zal de Duitse TÜV daar geen probleem van maken. Omdat ik de airco pomp had verwijderd toen ik de ombouw deed van injectie naar carburateur, vroeg Günther zich af of dit een probleem zou worden voor het verkrijgen van een H-Kenteken, die voor oldtimers worden uitgegeven, zodat zij voor lage belastingtarief in aanmerking komen. Voorwaarde is wel dat de oldtimer in originele staat verkeerd. In Duitsland mag er dan geen LPG inzitten maar deze Eldorado reed op benzine. #Het ontbreken van de aircopomp geeft waarschijnlijk geen problemen

voor het H-kenteken maar voor de zekerheid zou ik de losse aircopomp meeleveren. Ik heb de witte richtingaanwijzerkappen verwisseld voor oranje, de sealed beam dimlichten vervangen door H4 en verder heb ik enkele reparaties uitgevoerd zoals het pas maken van deurrubbers en heb de elektrische deurvergrendeling

LedennieuwsDe CCN heet de volgende leden van harte welkom. 1368 Pieter Douma 6511XH

Oude Haven 90Nijmegen 06 - 55 15 51 82 1976 Seville [email protected]

1369 Marcel Frensch 1271 VHVisserstraat 94

Huizen 06 - 51 34 65 00035 - 58 28 302

1962 Coupe de Ville [email protected]

1370 Friket Cavkusic 3181AWMolenweg 133

Rozenburg 06 - 12 81 78 75 1967 Sedan de Ville [email protected]

1371 Palph Hoogstra 9981 JBM.J. Bultenastraat 19

Uithuizen 1973 Eldorado [email protected]

1372 Theo van Kouwen 3645EBDemmerik 45

Vinkeveen 06-53194658 1962 Sedan de Ville1959 Eldorado Biarritz Convertible

[email protected]

1373 Pieter van Duinen 9861ARLutjegasterweg 38

Grootegast 06 - 54 30 81 06 1967 Coupe de Ville [email protected]

Opzeggingen

326 Wilderink, F.

1211 Vries, de D.

1242 Beijers R.

1252 Visscher R.

1255 Giesen P.J.A.J.

1368

1373

1372

13711369


The Standard

van de linkerdeur gemaakt. De defecte antenne heb ik terug geplaatst. Verder heb ik beloofd parade boots te bestellen in Amerika. Deze afdekplaten voor de opening waar het dak in weg vouwt zijn tegenwoordig te koop voor $ 599 bij Hydroelectric (www.hydroe.com) inclusief bevestigingsmateriaal. Omdat Günther het erg druk heeft met zijn bedrijf en het slot heb ik aangeboden om de Eldorado te brengen onder de voorwaarde dat hij zou aanbetalen. Ik heb gemerkt dat aspirant-kopers in het buitenland nogal opzien om wagens in Nederland te kopen. Niet alleen vanwege de afstand maar ook door mogelijke problemen met de keuring en eventuele LPG-installatie. Ik koos ervoor om de Eldorado niet direct te exporteren omdat ik dan alleen tot aan de grens maar niet in Duitsland zou mogen rijden. Verder was er een risico dat hij na de aanbetaling van definitieve koop zou kunnen afzien of er onderweg iets zou gebeuren. Op vrijdag 16 oktober reed ik de Eldo convertible naar Herzberg, dat was een rit van 760 km. Bij aankomst hoefde Günther niet proef te rijden. Ik heb hem direct in de garage gereden waar hij goed bekeken kon worden en ik uitleg kon geven. Daarna heb ik de kentekenplaten ervan afgehaald om bij de RDW in te leveren voor het verkrijgen van het exportdocument. Ik heb bij de RDW gevraagd of het mogelijk is om een wagen na uitvoer opnieuw in te schrijven in Nederland, bijv. als de koop niet doorgaat. Dat kan zonder herkeuren als tussen export en opnieuw inschrijven niet te veel tijd is verstreken. Ik was de gast van Günther en mocht met een groep kunstliefhebbers uit de Duitse stad Soest die in Schloss Grochwitz logeerden mee in de bus voor een gezellig etentje in een zeer goed Italiaans restaurant. In 1992 was het slot voor een groot deel afgebrand. Günther heeft

het gekocht en in 10 jaar gerenoveerd en omgebouwd tot hotel met 16 kamers en ruimtes voor feesten, conferenties en evenementen. In de bus werd ik aangekondigd als de speciale gast uit Nederland en Cadillac-kenner en dat het gezelschap de volgende dag uitleg zouden krijgen over de Eldorado tijdens de rondleiding in het slot. Er werd flink gezongen tijdens het ontbijt en daarvoor heb ik Günther nog geholpen met het naar beneden brengen van een relatief zware elektrische piano. Dat deed me denken aan de film The Music Box van Laurel & Hardy. Helaas hadden we zaterdagmorgen te weinig tijd omdat het gezelschap ook een stadswandeling zou maken door Herzberg en de rondleiding in het slot flink wat tijd kostte. Tijdens de rondleiding kwam er plotseling iemand binnen die informeerde of er die dag een meeting zou zijn van Trabants bij het slot. Ik heb

gezegd dat er hier alleen Cadillacs stonden! Vreemd genoeg heb ik geen Trabantjes zien rijden tijdens mijn reis door de voormalige DDR. Alleen op de terugweg in de trein naar Berlijn zag ik enkele restanten staan achter de huizen. De reis naar Den Haag per trein liep voorspoedig. Ik had tijdens de All American Days in Rosmalen exemplaren van RS Porsche Magazine en van De Onschatbare Klassieker gekregen die ik mooi kon doornemen in de trein. In verband met de voorbereidingen voor het internationale Cadillac Magazine heb ik bij een tijdschriftenzaak in het station van Berlijn gekeken naar autobladen. Daar stonden diverse merkgerichte bladen die we hier niet kennen waaronder Audi, BMW, Ferrari, VW, en Super Trabi! Het wordt dus tijd voor een echt Cadillac magazine!

2000 STS met 26.000 km en '97 SLS met 17.000 kminl. Gerard Ferwerda 0321-315667 of mobiel 0-654341828 (4-14)

’76 Seville, zilver metallic, grijs leren bekleding, informatie in de stukken van Ruud Gersons en Koen Ongkiehong in Standard 1 van 2015. Vr. pr. � 12.000 Inl. 070 - 3560035, Utrecht (1-15)

‘54 Cabriolet geel met rood interieur, ‘59 cabriolet wit met rood/wit interieur, ‘59 Flattop Londen grey met zwart/wit interieur, ‘61 beige met bruin interieur, ‘63 Coupe de Ville wit met zwart/wit interieur. ‘55 Sedan de Ville compleet restauratie object. Cadillac sofa zwart, veel onderdelen ‘55 Coupe en ‘59 sedan. Inl. Richard Kalisvaart, 06-54345348, Barendrecht (1-15)

’50 Sixty Special, uniek exemplaar voor verzamelaar, vr. pr. � 19.750, tevens onderdelen 1950-1953, bumper, div. sierlijsten, 4 banden en andere accessoires.Inl. A.W.A. Ketz, Zelhem, 06-29535123 (1-15)

’84 Eldorado Biarritz Convertible, blauw metallic met blauwe canvas top, spaak-wielen, zeer mooi. Inl. Ted Schipper 010-4227926 of 06-48785372, Rotterdam (3-11)

2006 DTS-E groen � 15.000,-- ex btw, inclusief een onderhoudsbeurt, meer info in het stuk over Van der Lans & Busscher. Inl. Jan Busscher, 070 - 350 7490, Den Haag, (1-2015)

‘94 Sedan de Ville, 4,9 l V8, groen, 348.000 km, van tweede eigenaar, APK april 2016, � 2.500. Inl. Wouter v.d Brand, 06 - 53 13 27 43, Harlingen (6-15)

‘78 Coupe de Ville, rood metallic, nieuwe rood/wit leren bekleding , zeer goede staat.Inl. Marco Verduijn, IJmuiden, 06-21393827

Wegens inkrimpen verzameling en tijdgebrek, ‘72 Eldorado Coupe, LPG APK, rijdt goed, bijna geen roest, groen met wit leer interieur, schuifdak, ‘56 Coupe de Ville met aanhanger, in een koop met LPG, gescheiden rem systeem, 20 inch wielen, ‘41 Coupe V8 met zijkleppen LPG, geen laswerk, nieuw interieur leer, nw. uitlaat/ draadboom/ waterpomp/ remmen, tevens nieuwe en gebruikte onderdelen zoals convertible tops ’65-76, startmotoren, dynamo’s, luchtpompen, kachelmotoren, bougies, lagers, luchtschokbrekers, airco pompen, aandrijfassen, voor-en achteremblemen, LPs/Singles, folders, instructie boeken ’50-’60, ect. Mail of bel voor wat je zoekt! Inl. Peter van Rijswijk, 06 55956172 [email protected] elke zaterdag open, Huijsmanstraat 8 3117 KM Schiedam, www.peetcadillac.nl (1-15)

’69 De Ville Converible, lichtblauw metallic, wit interieur, witte kap, vorige jaar is een revisiemotor ingebouwd. Inl. Jaap Teeuwen, 06-33946107, Haarlem (5-14)

’69 Coupe de Ville, carrosserie 4 jaar geleden geheel gerestaureerd, overgespoten in de originele kleur en lak, nieuwe vinyl dakbekleding, blok en bak origineel en nooit open geweest, fraai chroom en rvs, vr. pr. �11.500 bespreekbaar bij verdere afbouw in eigen beheer. Inl. M. Meijer 0654-616128, Sassenheim (5-15)

Majorca Targa geel, � 14.900 Inl. Koen Ongkiehong, 070-3560035, 06-24804408, Den Haag (5-15)

Diverse nieuwe en gebruikte onderdelen voor Cadillacs, gespecialiseerd in Eldorado’s uit ‘67-‘78., LPGinbouwsets, Nwe. remde-len, dynamo’s, startmotors, waterpompen, benzinepompen, pakkingsets, fuseekogels.Inl.: Peter Onken, tel. 0251-248361 of 06-53287347, Heemskerk (0-10)

2004 CTS licht brons metallic, vr. pr. � 8.000. Inl. Lina Geeve, 06 - 28928329, [email protected], Den Haag, (4-15)

Div. 6-deurs limousines, 8-of 9 persoons, allen voorzien van climate control, cruise control, power seats/windows/mirrors, level ride, tilt steering, in roestvrije en nagenoeg smetteloze staat, 2x’95 5,7 liter, zilvergrijs, 2x ’96 5,7 liter, zilvergrijs , 2x’97 4,6 liter zwart, 2x’98 4,6 liter zwart, 2x’99 4,6 liter zwart, ’97-’99 tussen � 4500-� 6500. ’95-’96 tussen � 5150-� 5850 en 2000 zilvergrijs nieuw model full options.Inl. Gert Sterken, 06-54687561 liefst na 18.00 uur, Helmond (2-15)

www.haibv.nl

Ruim 50 jaar ervaring!

KettenisAutoschadebedrijf

SpuitenUitdeuken

Ruiten serviceSchade herstelSpecialisatie in

klassiekers & Oldtimers

V. Beverningkstraat 1012582 VC Den HaagTel 070 355 30 45Fax 070 355 09 [email protected]

autoschadebedrijfkettenis.nl

ettenis

CCN’ers mogen gratis adverteren, uw advertenties worden 2x geplaatst, daarna is op verzoek herplaatsing mogelijk, eventuele wijzigingen gaarne doorgeven aan Koen Ongkiehong, Tel. 070-3560035, 06-24804408. E-mail: [email protected] leden kunnen voor � 15 een advertentie plaatsen. Over te maken op IBAN: NL04INGB0007310062 t,n.v. Cadillac Club Nederland, onder vermelding van uw naam en te adverteren Cadillac. De rubriek vraag en aanbod wordt geplaatst op de internet site van de Cadillac Club Nederland: www.cadillacclub.nl

vraag en aanbod

We sell new parts for Cadillac®

& LaSalle™

1936–early ’70sWe are not a salvage yard

BOXES 1941–1964

We stock a complete line of

battery trays and holddowns.

FOR 1963–1976 CONVERTIBLES

Rear quarter cour-tesy lenses

1960 EYEBROW

MOLDINGSNew stainless sets

with clips

ENGINE DECAL & DETAIL SETS 1936–1972

The detail aspects of your engine compart-ment are more critical than ever; just go to a car show and look! When it’s time to spi� up, call us.

GEARSHIFT/TURN SIGNAL KNOBS & LEVERS

Cadillacs/LaSalles 1938–1960

DOORSILL PLATESCarpet is great, but without new sills, your

for ’30s–’60s.

STAINLESS/CHROME SOMBREROS Medallions only

CORRECT “V” FAN

BELTS1940s–1960s

1950–’58

WINDSHIELD

WASHER

PUMP

Restoration kits & service

INSIDE REARVIEW MIRRORSBrand new, for late 1930s–1970s

1941 FENDER SPEARS

FRESH AIR–HEATER/ DEFROSTER DUCT HOSE

Many uses in Cadillacs from ’30s–’60s. Comes in 2", 2½", 3", 4", 4½ and 5".

EXHAUST INSULATION KITS

safe, show-winning wrap.1956 EXHAUST

PORT ASSEMBLY

1959 FRONT FENDER SPEARS

DOOR MIRRORS 1937–1966Treat yourself and your Cadillac or LaSalle

them all; left or right, convertible to limo!

HOOD PARTS • ENGINE PARTS • BATTERY CABLES • GLOVEBOXES • PLUG WIRE KITS • RADIATOR & GAS CAPS • NOS PARTS • CADILLAC & LASALLE LITERATURE CARB KITS • BULBS • HOSE CLAMP KITS • CHROME CLIPS • TRUNK LINING MATERIAL • SWITCHES • LIGHTERS • EXHAUST SYSTEMS • WIPER BLADES • TUNEUP KITS

www.mcveys.com

MONDAY–FRIDAY 9:00–5:005040 ANTIOC H, SUITE EMERRIAM, KS 66203 USA

PHONE

(913) 722-0707

FAX (913) 722-1166e-mail

[email protected]

“V”s AND EMBLEMSWith a name like McVey, we'd better have a great selection of perfect new “V”s and we do! In chrom.

SCRIPT & LETTERS 1940s–1970sWe may have the most complete inventory of new script and letters anywhere in the U.S. Our selection covers over 40 years: ELDORADO, COUPE de VILLE & SEVILLE.

HUBCAPS, MEDALLIONS & TRIM RINGSFor 1941–’53 Cadillacs — new hubcaps, medallion & trim rings.

SABRE WHEEL &

WIRE WHEEL HUBCAPS

We have the

all three types: chrome, gold and 1957-style.

1948–1964 HOOD BUMPER SETS

NOS KEYS & LOCKS

We've recently added a nice selection of authentic, original keys and locks to our

inventory. Door, ignition, trunk & glovebox.

NEW: OIL BREATHER

CAP1950–’62

FUEL

SENDERS1940–1964

The GM Restoration Parts emblem and symbol used in this ad are your assurance the

with this symbol. General Motors trademarks are used under license to Beaulin Ent.

Medallions only

1957 WHEEL COVERS Medallions only

Medallions only

Supplier of GM Restoration Parts

Decals

only

LENSES ’30s, ’40s, ’50s, ’60sFrom obvious to the obscure. Taillight, back-up, turn signal, foglight, courtesy, maplight, dome, reading light, door, license plate, just about all of them! New... ’63–’64 convertible courtesy lenses, ’59 Fleetwood lenses.

CRESTS 1940–60sHood & trunk crests with bezels in chrome or gold, fender crests, interior trim crests.

MEDALLIONS 1930s TO 1970sHubcaps are a focal point of your Cadillac's design. And the center medallion is the most critical part. We have new medallions from the late ’30s thru the ’70s.

50's AutomobielDesignSterling McCall museum

Bathurst AustralieVerslagen en ritten

en veel foto's

2010

nr.

2

Cadillac Club Nederland

THE AMERICAN DREAM STAAT BIJONS GEWOON IN DE SHOWROOM.

Pietersen US Cars & Bikes • Waalhaven ZZ 6 • Rotterdam • T 010 - 428 63 20 • [email protected] • www.pietersen.us

Since 1932

Mehr als 85 Jahre Automobile Tradition

Ihr Spezialist für Cadillac, Corvette & Camaro

Bevor Sie kaufen, unser Angebot überzeugt!

Wir bieten Ihnen eine großeAuswahl an Fahrzeugen in

unserem Show-Room.Kommen Sie und schätzen Sieunseren persönlichen Service.

www.wiens.de

Verkauf: Alexander Preun

Tel.: +49(0)2543/2323-47

Mail: [email protected]

Autohaus Wiens GmbH & Co. KGMünsterstr. 6048727 Billerbeck

Efficient high-performance turbo engine

Lightweight structure

“Magnetic Ride Control“ for enhanced driving dynamics

www.cadillac.nl

T H E N E W

Cadillac CTS Sedan 2,0 l Turbo, 1998 cm3, 203 kW/276 PS, 400 Nm. Verbruik (l/100 km): 8,5 l tot 9,1 l; CO2-Emissie (g/km): 198 g tot 212 g.

Nefkens Amersfoort Amsterdamseweg 151 3812 RR Amersfoort www.nefkens-gm.nlPietersen Rotterdam Waalhaven ZZ6. Haven 2248 3088 HH Rotterdam www.ucp.nlHollandse Auto Importmaatschappij B.V. Floralaan 2 2231 ZV Rijnsburg www.haibv.nlMiddelbeek Cars Koraalstraat 3 1812 RK Alkmaar www.middelbeekcars.nl

GGGRRRAB THE WHEEL

TURNING HEADSAND START

Cadillac Club Nederland THE STANDARDcadillacclub.nl/wordpress/wp-content/uploads/2015/... ·...

Documents

Transcript of Cadillac Club Nederland THE STANDARDcadillacclub.nl/wordpress/wp-content/uploads/2015/... ·...