In DE WEERVooR BRUSSEl

P 3A 9110afgiftekantoor Brussel X

Oude Graanmarkt 51000 Brussel

België-BelgiqueP.B.

BRUSSEl xBc 6386

BUREn VAn DE MARKTEn > P5GERlInDA SWIllEn

HET UITHAnGBoRD > P8pante-a

STADScHAP VIJfHoEK > P10BEURSPlEIn

MAAnDBlAD > JAARGAnG 37 > nUMMER 7 > SEPTEMBER 2013 (behalve in juli en augustus)

Brusselse pleinen: Het Beursplein

© ARnoUT WIllEMS

Dit seizoen trekt De Vijfhoek op weer een andere manier de straat op. We selecteerden 10 Brusselse pleinen. We tekenen er een denkbeeldige cirkel rond met een straal van 300 meter. En we kijken wat voor interessants er te beleven valt. Een verantwoording voor dit opzet lees je in de inleiding van Stadschap op pagina 10.

De spits wordt afgebeten door het Beursplein, allicht het meest gemedia- tiseerde plein van Brussel. En de passer bracht ons tot net bij het De Brouckère-plein, de Grote Markt, het Anneessensplein en de Oude Graanmarkt. O, wondere speling van het lot.

TEnToonSTEllInG

HET BEURSPlEIn

TRAnSfoRMATIE TRAnSfoRMATIon

De Markten organiseert in september en oktober een belangrijk tentoonstel-lingsproject.Hierin zal de kunst in de openbare ruimte in vraag gesteld worden. Het project omvat een grote tentoonstel-ling met nieuw werk van hedendaagse kunstenaars, gekoppeld aan een ruim programma randactiviteiten.

Kunstenaar niele Toroni realiseerde enkele jaren geleden een kunstintegra-tie in De Markten (schilderijen op plexi “Empreintes de pinceau n°50 à l’inter-valles de 30cm”.) Hij ontwierp tevens het patroon van de granietvloer van de binnenkoer (zonder titel, 2003). De restauratie en ingrepen die zullen wor-den uitgevoerd op deze werken, zijn de aanleiding geweest voor deze nieuwe tentoonstelling.

Doorheen het werken in en met de ruimte eigenen de kunstenaars zich de ruimte toe. ze interpreteren, herden-ken en transformeren de ruimte, ze voegen er elementen aan toe of halen er elementen uit weg. Er wordt ge-werkt met evenwicht, spanning, con-frontatie, positionering in de ruimte.

Alle deelnemende kunstenaars maken nieuw werk voor deze tentoonstelling.

Deelnemende kunstenaars: Gertjan Bisschop, Paul Gees, Nathalie Joiris, Nicolas Kozakis Niele Toroni en Roeland Tweelinckx.

De tentoonstelling loopt van 6 septem-ber tot en met 27 oktober (behalve op maandag) en is gratis te bezoeken van 12u tot 18u.De vernissage is op donder-dag 5 september van 19u tot 21u30.

RAnDAcTIVITEITEn In SEPTEMBER:

op zaterdag 7 september is er een be-geleide bustoer ism Korei.Een parcours in de stad langs een aan-tal integraties van kunst in de openbare ruimte.

De uitleg zal verstrekt worden door een nederlandstalige gids en doorkunste-naars nathalie Joiris en florence fre-son (fR).

Vertrek aan De Markten om 10u30, duur: 3 uur. Eindpunt: De Markten.

Deelnemen kost 10 euro, bus en gids inbegrepen.

Het aantal plaatsen is beperkt, inschrij-ven via demarkten@demarkten en vooraf betalen is noodzakelijk .

Tijdens de open Monumentendagen op 14 en 15 september zijn er begelei-de rondleidingen in de tentoonstelling. op zaterdag 14 september om 11u in het nederlands en om 15u in het frans, op zondag 15 september om 11u in het frans en om 15u in het nederlands. Gratis, inschrijven niet nodig.

op 22 september (Autoloze zondag) biedt De Markten u een fietsparcours aan langs integraties van kunst in de binnenstad. Kom uw gratis parcours halen aan de Binnenbandstand van De Markten op de oude Graanmarkt. u fietst uw parcours individueel of met vrienden of met uw vereniging. Deze tocht kan ook perfect bewandeld worden.

2

SEPTEMBER In DE MARKTEn

© ARnoUT WIllEMS

© SylVAIn BAyART

EVEnEMEnT AUTolozE zonDAG

SAlon DAnSAnT 48

oPEn MonUMEnTEnDAGEn

De Markten zet de deuren open tijdens de open Monumentendagen met als thema: Brussel, m’as-tu vu. We bevin-den ons in het gezelschap van theaters en concertzalen, bioscopen, dansgele- genheden en balzalen, jazzclubs,… Allemaal plekken waar het schoon volk graag komt en graag gezien wil wor-den.

naar aanleiding van de open Monu-mentendagen vinden er gratis begelei-de bezoeken plaats in de tentoonstel-ling Transformatie/Transformation.

• Zaterdag 14 en zondag 15 september van 10 tot 18u. Gratis toegang

DE BInnEnBAnD

fietsers die het tijdens Autoloze zondag graag bewegwijzerd willen hebben komen aan hun trekken tijdens De Binnenband. Dit is een fietsparcours dat je in z’n xxl versie (74 km) langs de 22 gemeenschapscentra brengt. Veel vliegen in één klap: je fysieke paraatheid vaart er wel bij, je maakt kennis met de 22 en wat ze je dit jaar te bieden hebben, en je komt langs onvermoede schone wegen in Brussel. Misschien heb je zin om de buurten waar je doorkwam later nog eens op eigen houtje te doorkruisen.Wie het iets korter wil houden wordt op z’n wenken bediend. op een handige kaart krijg je allerlei alternatieven aangereikt.

• Start: vanaf 10u aan één van de 22 gemeenschapscentra (ook De Markten) Gratis deelname Info: www.cultuurcentrumbrussel.be, 02 563 03 26

Buiten de lijntjes feest

Buiten de lijntjes is de naam van de Brede Schoolwerking in en rond De Kleurdoos in de Moutstraat. 13 Partnerorganisaties, waaronder De Markten, ontplooien in de wijk rond De Kleurdoos een werking voor kin-deren en jongeren, en voor wie met kinderen en jongeren begaan is. ze doen dat omdat ze ervan overtuigd zijn dat leren en ervaren niet alleen iets is van op school of van thuis.

Samen doen die partners een aan-bod op het vlak van creativiteit, sport, belangenverdediging,…Soms en wellicht is het niet altijd even duidelijk waarover dat nu pre-cies gaat.

Daarom organiseert Brede School De Kleurdoos een feest waarop iedere partner zichzelf voorstelt. ouders en kinderen komen kijken, proberen, vragen,… hoe het alle-maal in elkaar zit. En ze kunnen daarna beslissen of ze aan dit aan-bod of een onderdeeltje ervan willen deelnemen.

De KleurdoosVrijdag 13 september van 15u30 tot 18u30Deelname gratisInfo: info@buitendelijntjes.be, 0471 57 22 25

GRUPETTo

Grupetto is een ensemble van viool, alt-viool, piano, klarinet en cello en brengt waardevolle (ontspannings)muziek uit de voorbije eeuw weer tot leven.

In 1996 brachten zij als eersten de oor-spronkelijke muziek die werd gespeeld op de Titanic, weer tot leven. Een twee-de historische muzikale ontdekkings-tocht, draait rond filmdiva en zangeres Marlene Dietrich. Hun derde project In

flanders fields is een indringende, zij het muzikaal zeer aangename voor-stelling over de absurde gruwelijkheid van de Eerste Wereldoorlog. op dit Salon Dansant brengen zij fragmenten uit deze drie projecten.na het concert draait DJ oxana plaatjes die u goesting geven om de benen op de dansvloer te strekken.

Musici: Henk Saenen, Valentijn Biese-mans, Jan lust, Bruno De Schaepdrijver en Jo Vercruysse.

• Zondag 29 september om 15u. (deuren: 14u) Toegang: 6,20 euro

/DeBinnenband

V.U. Eric VERREPT, leidend ambtenaar, E.Jacqmainlaan 135, 1000 BRUSSEL

www.cultuurcentrumbrussel.be 02 563 03 26

DE BINNENBAND

BRUCYCLONS

22 GEMEENSCHAPSCENTRA MET DE FIETS A VÉLO

Fiets langs bewegwijzerde routes tussen 1 en 74 kmSuivez à vélo les parcours fl échés entre 1 et 74 km

Voor groot en klein, recreatief of sportiefPour grands et petits, amateurs ou sportifs

Vertrek vanaf 10 u aan één van de 22 gemeenschapscentraDépart à partir de 10 h depuis l’un des 22 gemeenschapscentra

Autoloze

ZONDAG

DIMANCHEsans voiture

22/09/13

GRATISGRATUIT

3

InScHRIJVInGEn

De inschrijvingen voor de cursussen en kinderatliers van dit najaar starten op zaterdag 7 september. Inschrijven kan tussen 14 en 16u.

Het volledige cursusprogramma vind je in de cursusbrochure, te vinden in De Markten of op www.demarkten.be

oPRoEP on y VA!

In 2010 sloegen laplan en Hobo vzw de handen in elkaar om een gezamenlijk theaterproject te creëren. Tijdens het najaar doen we dat voor een vierde keer. Dit project bestond telkens uit

een heel diverse groep spelers. Sommigen hadden al enige ervaring op het podium en anderen stonden voor het eerst op de planken. Het is een traject van onderzoek, improvi-

satie, praten, samen tafelen en kame-raadschap.

Eind december performen we voor het grote publiek en houden we drie voor-stellingen.

Het project valt onder begeleiding van yves van den Boogaart. De repetities vinden iedere zaterdag plaats. We starten steeds met een gezamenlijke maaltijd en eindigen om 17u.

Info en inschrijven: laplan@demarkten.be of 02 550 19 18Gratis deelname.

Repetities: elke zaterdag van 12u tot 17uVan 7 september tot 21 decemberDe Markten Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel

Picnic the streets bewees bij het begin van de zomer 2012 en die van 2013 de kracht van de gemeenschap. Weinig acties in de openbare ruimte konden op zoveel bijval en media-aandacht reke-nen. Het sprak blijkbaar tot ieders ver-beelding om het picknick deken eens te kunnen open spreiden op het asfalt van het Beursplein en de Anspachlaan. Maar ook de reden om dat te doen was catchy en eenduidig: maak het Beurs-plein verkeersvrij.

In september wordt de formule ook op andere plaatsen beproefd, in meer en andere straten. Vandaar: Picnic more streets . Dat worden in de Vijfhoek de ninoofse Poort en in Elsene het fernand coqplein. “We zijn er ons van bewust dat de opkomst wellicht veel kleiner zal zijn dan die op het Beursplein,” aldus

David leyssens picknicker van het eer-ste uur en bewoner van de Heyvaert- wijk vlakbij de ninoofse Poort. Geen plek is symbolischer voor de verkeers- problematiek dan de centrale lanen. Maar we zijn ervan overtuigd dat de picknicks een goede manier zijn om de aandacht ook op minder gekende of minder zichtbare plekken te vesti-gen. Wellicht zullen de picknickers veel lokaler zijn dan bij de eerste bezettin-gen. Maar dat is niet erg.”

Stilaan heeft de ninoofse Poort echter ook een statuut van symbooldossier verworven. Het is een voorbeeld van hoe onzorgvuldig diverse overheden omspringen met publieke open ruim-te, met de plaats van privéverkeer en openbaar vervoer daarin, met infra-structuur voor wie er in de buurt woont. De omwonenden zijn het palaver stil-aan zat. na kleine acties (zoals de op-ruim van grasvelden en speelterreinen) is het tijd om de wensen kracht bij te zetten. En die wensen zijn, in het kort: kwaliteitsvolle, kindvriendelijke ruimte die ontmoeting stimuleert, een herin-richting van de ruimte ten voordele van zachte weggebruikers en openbaar vervoer en eenvoudige ingrepen die snel resultaat opleveren.

Uiteraard is ook wie niet in de buurt van de ninoofse Poort woont van harte welkom met zijn mandje.

• Zondag 15 september op de middag Info: www.facebook/Picnic The Street

PIcnIc MoRE STREETS

cURSUSSEn En KInDERATElIERS

lAPlAn

4

© VIncEnT

Beste lezer,

Door een samenloop van omstan-digheden valt De Vijfhoek wellicht een week te laat bij u in de bus.

onze gemeende verontschuldigin-gen hiervoor. Volgende afspraak: 1 oktober. Beloofd.

BUREn VAn DE MARKTEn

Buurvrouw Gerlinda Swillen

De Vijfhoek: Stel je jezelf even voor?Gerlinda Swillen: Ik ben in 1953 naar Brussel gekomen met mijn ouders. Ik ben van oostende, een kosmopoliti-sche stad, naar de internationale stad Brussel gekomen, met een tussenstop in Gent. Ik woonde in Koekelberg, in Elsene, in oudergem en ik ben in Sint Jans Molenbeek naar school gegaan. Daarna ging ik naar de UlB-VUB.Toen ik van Gent naar Brussel kwam wende ik hier moeilijk, wegens de vijandige sfeer tussen Vlamingen en franstaligen. In Gent kende ik dat niet, enkel een franse elite. Ik was er trots op dat ik twee talen sprak. Ik heb Brus-sel moeten veroveren. Eens het zover was, vond ik het hier prettig rondlopen als jongere. Rond de Dansaertstraat had je een volkse wijk, met kleine handelszaken. Het was een stad die leefde.

D.V.: Je zegt niet zomaar kosmopolitisch en internationaal. Leg je het verschil even uit?G.S.: oostende heeft door leopold II een kosmopolitische roeping gehad. Dat ziet men nu minder aan de stad be-halve aan de restanten. Het was een stad met een internationale uitstraling en aantrekkingskracht. ook in de periode

net voor de Tweede Wereldoorlog. Tij-dens de jaren ’30 streken er nogal wat vluchtelingen neer. Brussel is met de jaren een echte in-ternationale stad geworden. Daar ben ik echt blij om. Brussel is eigenlijk een kleine grootstad, maar in vergelijking met Parijs en Madrid zeer provinciaal.

D.V.: En zeer verspreid, met veel verschil-lende centra. G.S.: Veel grootsteden hebben dat. In Berlijn waar het hele stadsweefsel kapot gegaan is in de oorlog nog veel meer. Ik noem Berlijn een boerenstad. Het is een stad zonder hart, zonder historisch centrum. Berlijn bestaat uit een paar dorpen die naar elkaar toe gegroeid zijn.

D.V.: Hoe spring je zelf om met het inter-nationale karakter van Brussel?G.S.: Ik vind het fantastisch om een wisselwerking te hebben tussen het internationale niveau en het lokale. Ik ben voorzitter van het Masereelfonds, een culturele vereniging in Brussel en Vlaanderen, maar ik ben ook woord-voerder van een internationaal netwerk van alle verenigingen van kinderen van de oorlog.De internationale aanwezigheid is niet nieuw. Die was er al voor de Europese gemeenschap hier zijn instellingen on-derbracht: Italianen, Spanjaarden,... Ik pleit sinds begin de jaren ’70 voor meer openheid bij de Vlamingen voor de

migranten. Meer openheid in hun werking en in hun huizen. Ik heb het gevoel dat iedereen zich een beetje in getto’s verschanst. Dat heeft geen zin. Want wat is een Belg? In veel gevallen toch iemand bij wie je niet eens zo ver in zijn stamboom hoeft te klimmen om te merken dat hij voor een stuk de nazaat is van een of meer mensen van buitenlandse oorsprong. Mijn moeder-taal is het nederlands, mijn kleutertaal is het frans en mijn vadertaal is het Duits.Ik ben voor mijn onderzoek in Vlaande-ren, Wallonië en de oostkantons rond-getrokken om met oorlogskinderen te spreken. Het is spijtig dat weinigen die rijkdom van België onder ogen zien. De historici schrijven nooit de geschie-denis van België met inbegrip van de oostkantons, terwijl het zo interessant is. De oostkantons worden misprezen door het Belgisch bestuur.

D.V.: Neem je deel aan het internationa-le leven in Brussel?G.S.: Ik ken de mensen van de Europese Unie wel, maar ik vind dat ze ook in getto’s blijven. Bovendien zijn die niet altijd aangenaam, zeer superieur. Ik vind het ook niet fijn te merken dat we bij internationale contacten zo snel terugvallen op het Engels. Vlamingen zijn de kruipers van vroeger geble-ven. Eerst voor het frans, nu voor het Engels. Ik vind dat Engelstaligen zich moeten proberen te bedienen van een

van onze drie landstalen. Maar wellicht houden we de opmars van het Engels niet tegen. Het is het gevolg van de globalisering. Ik vind het verschrikkelijk te bedenken dat er elke dag talen ver-dwijnen in de wereld.Talen houden identiteit in. Dat groeit met ons, dat verandert. Een algemene taal is niet mogelijk zonder lokale taal. Ik heb een jaar chinees geleerd. fan-tastisch welke wereld voor me open-ging. Hoe woordtekens daar gevormd worden. taal is een ongelooflijke rijk-dom. En terug naar de mensen van de Europese Unie, ik heb de indruk dat ze zich daar niet bewust van zijn.

D.V.: Komt u uit een familie van collabo-rateurs?G.S.: nee, helemaal niet. Het is niet omdat mijn verwekker een Duitser is dat mijn moeder of mijn grootouders Duitsgezind waren. Integendeel, we hebben zeer sterke Joodse bindingen. Gelukkig is dat nooit aan het licht ge-komen, of ik was in een concentratie-kamp geboren. Voor oorlogskinderen heeft men op-lossingen gezocht om de smet van het verleden uit te wissen: ze kregen een nieuwe naam van de stiefvader, ze trokken weg naar de grote steden,… ze zijn nogal eenzaam opgegroeid en met een familiegeheim dat ze moeilijk aankonden.Kinderen van de collaborateurs zijn ook niet schuldig aan de opinies van hun

Gerlinda Swillen is een oorlogskind, een kind dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door een Duitse soldaat bij een Belgische vrouw is verwekt. Over haar eigen er-varingen en over die van vele tientallen andere kinderen publiceerde ze in 2009 een boek. Sindsdien laat het thema haar niet meer los, in die mate dat ze op dit moment verder onderzoek doet en begin 2015 een doctoraat over het onderwerp hoopt neer te leggen. Dat binnen het vakgebied geschiedenis, terwijl ze nota bene Germaanse filologe is en als dusda-nig jarenlang les gaf binnen het gemeen-schapsonderwijs.

5

Mei 2009, Gerlinda ziet voor het eerst haar Duitse broer, Karl Weigert. Hier op het terras van Mokafé, haar lievelingsplek in Brussel.

ouders, maar zij zijn verder opgevoed in kringen van nostalgische oudstrij-ders en nazigezinde nationalisten. Ik heb dat altijd een soort psychische mis-handeling van die kinderen gevonden.

D.V.: Nu bent u dus een doctoraat aan het schrijven over oorlogskinderen, nadat u eerder al een boek publiceerde.G.S.: Dat klopt. In 2007 heeft mijn moe-der eindelijk de naam prijsgegeven van mijn verwekker, waarna ik onmiddel-lijk in archieven naar hem op zoek ben gegaan. na het boek zat ik met zoveel gegevens, het onderwerp boeide me zo, ik was op zoveel nuances gestoten. Dat wil ik nu weergeven in mijn onder-zoek. Ik ben er achtergekomen dat ik twee zussen en een broer heb van dezelfde vader. In noord frankrijk heeft mijn verwekker twee kinderen gemaakt. zijn vrouw is hem daarna gevolgd naar Duitsland maar mocht niet met hem tot aan het oostfront. Daarna hebben ze zich in München gevestigd waar nog een broertje geboren is.

D.V.: Heb je je zussen en broer al ont-moet?G.S.: Een zus is gestorven en mijn andere zus en mijn broer heb ik inder-daad ontmoet. ze beschouwen me als hun grote zus. Toen we afspraken dat ze eens naar Brussel zouden komen stelde ik hen voor om hen de stad te laten zien. Maar mijn broer reageerde

onmiddellijk dat hij niet kwam als toerist, wel om met zijn zus te praten.

“Ik ben er achtergekomen

dat ik twee zussen en een broer

heb van dezelfde vader.“

D.V.: Waarmee we terug bij onze geliefde stad zitten.G.S.: Ik moest hem absoluut de Sint-Hubertusgalerij laten zien. Dat is de plek waar ik altijd naar terug kom. Ik vind de galerij zo mooi, ook de ge-schiedenis ervan: de verbinding tussen de Grote Markt en de meer volkse wijk. Daar heeft men de prostitutiewijk weg-geruimd door het bouwen van de ga-lerij. De galerij verbindt, er hangt een aparte cultuur. Je kuiert, niet gehinderd door het weer, je kan er zitten, pra-ten,… Je bent een ander mens.

D.V.: Je bent voorzitter van het Mase-reelfonds. Wat stelt een vereniging nog voor op dit moment? En zeker in Brussel.G.S.: . Dankzij het verenigingsleven kan je een stedelijke structuur in leven hou-den. We hebben de gemeenschapscen-tra nodig voor de infrastructuur. Maar de centra moeten een politiek van gro-te openheid voeren. Heel wat mensen

van recente inwijking willen ons leren kennen. Ik sprak ooit met de directeur Personeel bij de Europese Unie. Hij ver-telde over het grote aantal zelfdodin-gen bij echtgenotes van ambtenaren. Hij weet dat grotendeels aan het feit dat ze zich hier niet thuis voelen. Daar hebben de Vlaamse instellingen ook een opdracht. We hebben de taak om een internationale rol te spelen. ook de verenigingen. We moeten streven naar uitwisseling. We kunnen op een kleine schaal internationaler worden dan ste-den als Parijs of Madrid. nergens vind je zo’n vermenging van culturen.

D.V.: Terug naar deze plek. Je hebt een “geweldig mooi” uitzicht op de kantoren onder Parking 58. Enig idee wat daar-mee gaat gebeuren?G.S.: Men zegt dat het zou afgebroken worden, geen idee wanneer, en dat de Stad er een woning- en bureaucomplex van maakt. Wat er nu staat is wegens de smalle straten rondom veel te hoog. onderaan zou er parking komen voor de bewoners. De publieke parking zal dus verdwijnen, maar dat moet volgens mij gecompenseerd worden door vrije parkings rond Brussel. Maar weet je wat ik hier vooral mis? Een paar goede winkels voor voedings-waren. De concurrentie voor Delhaize is nu nul. En dat merk je aan de prijzen. ik zou het fijn vinden mochten er in de hallen van Sint Goriks terug voedings-handelszaken komen.

D.V.: Doet het jou wat om uitgerekend op deze plek, op de boulevard te wonen, tussen De Brouckère en het Beursplein?G.S.: Ik vind het fantastisch. Ik heb al-tijd in Brussel les gegeven, op het einde in het atheneum in Etterbeek. Het oude gebouw van die school was de vroegere woning van Anspach. En ik woonde op de Anspachlaan. nu moet je weten dat burgemeester Anspach ooit gezegd heeft: “Hier zal nooit meer Vlaams gesproken worden.” En ik was trots: leraar nederlands wo-nende op de Anspachlaan en les geven-de in het huis van Anspach.

Ik heb ooit gedacht dat ik terug naar oostende of Gent zou trekken. Maar nu is daar geen sprake meer van. Als ik zou verhuizen zou het Madrid of Parijs worden. niet terug naar de provincie. Ik heb hier alles bij de hand. Ik woon pal in het centrum en toch is het hier rustig. Ik hoor het geluid van spelende kinderen op de patio. Dat geeft me een gerust gevoel.Ik heb geen enkel excuus om me op te sluiten achter mijn televisie. Maar te-gelijk kan ik binnen blijven en anoniem zijn als ik dat wil. Ik kan de contacten hebben die ik wil en dat is fantastisch.

BUREn VAn DE MARKTEn (VerVOlg)

6

7

Het gesprek gaat door in zijn kantoor op de tweede verdieping. Van natuur-lijke lichtinval is tijdens tijdelijke ten-toonstellingen in de grote hal geen sprake omdat alle ramen met zeildoe-ken werden afgedekt en dus moet de ceo van de Beurs elke dag bij kunstlicht werken. In 2012 verbrak de Stad Brus-sel de 99-jarige erfpachtovereenkomst met Euronext en gaf die in concessie aan de vzw Tentoonstellingspark die er nu tijdelijke tentoonstellingen organi-seert.

Je zou kunnen stellen dat Van Des-sel het financiële verhandelen met de paplepel heeft meegekregen: zijn overgrootvader, Henri, was al voorzit-ter van de Beurs sinds de jaren 1940 en ook zijn grootvader louis en zijn vader Pierre Van Dessel hebben het note-ringscomité voorgezeten. zelf liep hij als 14-jarige jongen al op de beursvloer als wisselaar.

“Eigenlijk zijn beursgebouwen nergens ter wereld nog functioneel. Alleen Wall Street gebruikt het nog, maar eigenlijk alleen nog maar als publiciteitstrekker, gewoon voor de show: om iemand de bel te laten rinkelen bij het openen van de beurs voor een beursgang van een of ander bedrijf of voor een promoti-oneel event. Door de informatisering gebeuren alle transacties virtueel”. zelf vindt hij het spijtig dat zo’n prach-tige salle des pas perdus niet meer ge-bruikt wordt als promotieruimte voor de financiële wereld. “De banken wil-den niet, die zijn op dat vlak erg conser-vatief en schuw. Het is een prachtige plek die traders goesting hadden kun-nen geven om naar de beurs te komen. Wij hadden daarom het plan opgevat om hier een campus van te maken voor de Vlerick Management School. Alles was in orde, zelfs Monumenten & landschappen had zijn fiat gege-ven maar uiteindelijk haalde de Stad

Brussel, die eigenaar is van het ge-bouw, bakzeil. Het moest een publiek karakter krijgen en dus werd het pro-ject verworpen. nu worden er tentoon-stellingen georganiseerd, maar wat ik niet begrijp is dat ze de voorgevel ont-sieren met die publiciteitsdoeken die tussen de zuilen hangen. Vroeger werd zoiets slechts uitzonderlijk toegestaan en dan nog maar voor een paar uur. Kan het echt niet discreter?”Een concreet plan om Euronext naar een andere plek te verhuizen is er niet: “We hebben nu een verlengbare huurovereenkomst met de stad, van minimum zes jaar en maximum 10. Verhuisplannen zijn er niet, maar echt gemakkelijk is het niet: als we een bel doen (dat is een officiële opening van een beursdag) dan geraken veel men-sen hier niet op tijd. Bij zo’n bel wordt er ontbijt geserveerd, een speech ge-geven en om 9u wordt dan plechtig de bel gerinkeld.”

Vroeger werkten op de beursvloer honderden mensen. We kennen ook de jachtige beelden van Wall Street. Hoeveel mensen werken hier nu? “Hier werken nog altijd een dertigtal men-sen. We hebben een juridische dienst, een human resources manager, ie-mand die verantwoordelijk is voor het gebouw en ook een zestal lobbyisten. Die moeten de regelgeving in het oog houden want Europa houdt de banken en de beurswereld nauwlettend in de

gaten. De Angelsaksische banken heb-ben heel sterke lobbyisten. zij winnen altijd, er staat dan ook enorm veel op het spel. Wat dat betreft is het wel een harde markt.”Toch blijft de topman de beurs door dik en dun verdedigen en de kritiek dat het er soms heel irrationeel aan toe gaat, ontkent hij categoriek: “De handel op de beurs is juist heel rationeel. Eigenlijk begrijpen veel mensen niet hoe een-voudig de beurs werkt: iedereen kan er wat kopen of verkopen en het is zicht-baar over de hele wereld. Dat onbe-grip komt voort uit het feit dat ze deze transparantie niet kunnen rijmen met hun eigen vooroordeel. Wat wel klopt is dat het tegenwoordig ontzettend snel gaat: we spreken hier over transacties die verlopen in nanoseconden. Wist je dat tegenwoordig de kabels naar de verschillende computers worden

nagemeten omdat sommigen vrezen dat een langere kabel een nadeel zou kunnen opleveren ten opzichte van een computer van een concurrent die met een kortere kabel is aangesloten op het netwerk? Ik heb nog de tijd gekend dat de gsm op de beursvloer werd ver-boden omdat dit een oneerlijk concur-rentieel voordeel opleverde aangezien niet iedereen over één beschikte! En voor de tijd van de gsm had de geldwis-selaar die werkte in de telefooncabine, die het dichtst bij de beursvloer stond, ook een niet te onderschatten voor-deel. Maar ondanks al die razendsnelle vernieuwingen blijft de beurs dé markt bij uitstek die nodig is om vertrouwen te geven aan investeerders die geld uit-geven aan producten van bedrijven die welvaart creëren”

Stefan Moens

DE BRUSSElSE BEURS

7

Het is genoegzaam bekend dat over enkele jaren het Beursgebouw van Brussel een nieuwe bestemming krijgt. Erg concreet zijn de plannen nog niet, maar het is zo goed als zeker dat het majestatische gebouw in het centrum van de stad wordt omgevormd tot biertempel. Voorlopig wordt het gebouw verhuurd voor overzichtstentoonstellin-gen, zoals de afgelopen maanden een over het genie van Leonardo Da Vinci. Wij vroegen ons af in welke mate de Beurs van Brussel nog de rol van handelsbeurs vervult. We spreken daarom af met, Vincent Van Dessel de aimabele en perfect twee-talige topman van de Beurs van Brussel. De Beurs van Brussel bestaat niet als aparte entiteit maar is een deel van Euronext, de fusie van de beurzen van Brussel, Amster-dam, Parijs en Lissabon. Eigenlijk zit er nog de Beurs van New York bij, maar die gaat binnenkort haar eigen weg.

Picniccen voor een verkeersvrij beurs-plein is leuk, dachten ze bij Bral, maar laten we het af en toe ook een beetje serieus houden. En ze lanceerden in de zomer van 2012 een ideeënoproep voor het ParcAnspachPark. Een park? Aan de Anspachlaan? Op de Anspachlaan? Een en ander mondde uit in een tentoonstel-ling van 16 projecten voor een volledige reorganisatie van de Anspachlaan en het middenin liggende Beursplein. In de zomer viel er een zeer lezenswaardige samenvatting van de bevindingen na af-loop van het project in de bus.

de juryDat het Bral menens was met deze wedstrijd mag blijken uit de samenstel-ling van de jury waarin stedenbouw-kundigen, samenlevingsspecialisten, verkeersspecialisten, bewoners en ge-bruikers van de Anspachlaan vertegen-woordigd waren.

Bij het beoordelen van de projecten ging de jury uit van een aantal para-meters die hij zelf cruciaal vond. Voor-op stond de ommekeer van de rol die de Anspachlaan speelt. Van scheidslijn tussen twee stadsdelen waarop razend veel verkeer zit van noord naar zuid naar verzamelplaats, ontmoetings-plaats, verbindingsplaats tussen oost en west.

niet verwonderlijk is ook de keuze voor een betere mobiliteit waarin een even-

wicht moet gevonden worden tussen verkeer op mensenmaat (fiets en voet-gangers), noodzakelijk gemotoriseerd verkeer (leveringen, hulpdiensten,…) en openbaar vervoer, ondergronds en bovengronds.

Verder kiest de jury voor nieuwe kan-sen voor handel en horeca en boort daarmee het vooroordeel de grond in dat wie de auto uit de stad wil weren het niet goed voor heeft met hande-laars en andere neringdoeners. Tenslotte pleit de jury voor een gefa-seerde heraanleg of een heraanleg met testfases om bewoners en gebruikers de kans te geven zich de plek toe te eigenen en ervaren. Die verschillende fases bieden bewoners ook de kans tot inspraak en participatie.

de winnaarsDe uitgangspunten van de jury worden in het winnende project van 1V4M2A wonderwel in concrete voorstellen gepresenteerd. “De Anspachlaan zou moeten verbinden in plaats van te de-len” is de weinig verrassende, maar daarom niet minder belangrijke stelling van de winnaars. En dus zal er plaats voor ontmoeting moeten gecreëerd worden op de plaats waar nu de auto’s gebruik van maken. Het doorgaand verkeer moet langs de kleine ring. Snel-le fietsers worden langs parallel straten geleid, kuierende fietsers vinden hun plek tussen de voetgangers.

STADSBERIcHT> EEn lAAn WoRDT EEn PARK

farshid Ebrahim zadeh komt uit Iran en houdt sinds enkele jaren een kranten-winkel open op de Kiekenmarkt n° 8, naast café l’archipel.

Enige tijd na de islamitische revolutie ontvlucht farshid zijn land, belandt als politiek vluchteling in België waar hij aan de slag gaat als taxichauffeur. Hij ruilt het jachtige leven als chauf-feur in voor de iets stabielere stiel van krantenverkoper in het centrum van Brussel. Hij heeft nu al meer dan twin-tig jaar zijn land niet meer gezien, maar hij blijft er optimistisch bij: het gaat de goede kant op met Iran.

De kans is groot dat als u hem vraagt waarom hij zijn krantenwinkel de naam PressPante-a heeft gegeven, hij rond-uit begint te vertellen over de oude Per-zische cultuur en de nefaste invloed die de invoering van de islam hierop heeft gehad, over het voluntaristische karak-ter van de Iraniërs – on veut toujours avancer dans la vie! -, over de steden die je in zijn land zeker moet bezoeken - Shiraz, Persepolis, Isfahan, …-, over de rijke intellectuele cultuur van Per-zië, en tenslotte ook over Pante-a: een bloedstollend mooie prinses die enkele slordige millennia geleden leefde in de Perzische glorietijd en wier passie en

trouw nu nog heel wat Iraanse vrouwen en mannen met trots vervult.

ze werd alom geprezen om haar schoonheid, was erg verliefd op haar man, een krijger uit het leger van veld-heer cyrus.

Deze veldheer toonde ook wel belang-stelling voor haar en vatte het snode plan op om de man van Pante-a naar het front te sturen in de hoop dat zij weduwe zou worden en vervolgens met hem zou kunnen trouwen.

cyrus’ plan verloopt naar wens: Pante-a’s man sneuvelt op het veld van eer: het moment voor cyrus om zijn in-teresse voor de mooie Pante-a te open- baren… Maar zij houdt zelfs als weduwe vast aan de trouw voor haar gesneuvelde echtgenoot. cyrus kan alle begrip tonen voor die houding en respecteert haar keuze.

Even later pleegt Pante-a zelfmoord. farshid vindt het een tragisch maar mooi verhaal. Indien hij een doch-ter had gehad, dan zou hij haar zeker Pante-a noemen, maar hij heeft twee zonen. Hij heeft dan maar zijn kranten-winkel naar zijn Perzische lievelings-prinses genoemd...

Stefan Moens

HET UITHAnGBoRD> pante-a

© ARnoUT WIllEMS

8

leveringen aan handelszaken gebeu-ren met kleine elektrische voertuigen vanuit tot overslagplaatsen omge-bouwd parkings in de directe omgeving van de centrale lanen.

ook over het verzoenen van verschil-lende functies hebben de architecten nagedacht: elk plein op de centrale as én het Muntplein vlakbij krijgt een ei-gen functie, die te verzoenen is met de omgeving.

De winnaars pleiten tenslotte voor een snelle aanpak van de heraanleg met kleine voorbereidende en tot denken aanzettende stapjes in afwachting van de werken.

Het laatste woord is uiteraard nog niet gezegd. Maar het is duidelijk dat de bal nu in het kamp van de Stad ligt. Al meer dan 10 jaar zit er van alles in de pipeline,

maar is er nauwelijks meer dan wat markeringen ten voordele van de fiet-sers uit de bus gekomen. En ook bij het aantreden van het nieuwe college werd het onderwerp hoog op de agenda ge-zet door ontevreden en picniccende bewoners. Het blijft echter wachten op een plan waar haalbare ambitie uit spreekt.

Een ontwerp waaruit blijkt dat het park wat 1V4 M2A betreft ook de hoogte in mag gaan.

Meer lezen over de Ideeënoproep-ParcAnspachPark?

Vraag een gedrukte versie van het verslag bij Bral, 02 217 56 33, of vind een digitale versie op bralvzw.be/alert.

Een overzichtelijke presentatie van het winnende project vind je op www.1V4M2A.eu

9

© 1V4 M2A

Deze maand het knelpuntberoep van dvd-verhuurder. lucien Maggio is een typisch product van de tweede genera-tie Italiaanse migranten. zijn vader ruil-de een halve eeuw geleden het mooie maar straatarme Apulië in voor België om hier in de mijnen te komen werken. zoon lucien studeerde en schopte het tot goedbetaalde vertaler voor de Eu-ropese Unie. Maar hij vond het werk saai en besloot na wat omwegen om zijn cinefiele hart te volgen: hij startte daarom in het centrum van Brussel een dvd-theek op. op zijn hoogtepunt had hij een collectie van 37.000 films. na twintig jaar vond hij het tijd om het wat rustiger aan te doen en deed zijn collec-tie van de hand.

Maar het begon te kriebelen, hij miste zijn dvd-theek en op een dag vond hij in het centrum een goedkoop huurpand en begon weer een dvd-collectie op te bouwen. Tot groot genoegen van de ci-nefielen in het centrum. Ondertussen is hij de enige nog overblijvende verhuur-der van kwaliteitsdvdfilms en -series in Brussel-Stad en biedt hij in zijn collectie een 4000-tal films aan.

“om je brood te verdienen, moet je dit niet doen”, maakt lucien mij al van in het begin duidelijk. “Ik zou het jonge gasten niet aanraden om een dvd-

theek te openen. Dat brengt te weinig op. Ik verveelde me eigenlijk wat, nadat ik mijn eerste dvd-collectie van de hand had gedaan. Toen ik een vrij goedkoop huurpand leeg zag staan in het centrum van Brussel, op enkele passen van de Beurs, besloot ik de draad terug op te nemen”. toch is het niet zomaar een dvd-theek geworden. lucien vindt het erg dat er zoveel slechte films op de markt worden gebracht en dat mensen de slechte beeldkwaliteit op het inter-net verkiezen boven dvd of blue-ray.

Hij wil daarom kwaliteitsvolle films aan-bieden, voor de bewuste filmliefhebber die bijvoorbeeld op zoek is naar een iraanse of Marokkaanse film die niet meer in omloop is of nooit in België werd uitgebracht: “neem nu Syngué Sabour, een prachtige film gebaseerd op een al even prachtige roman die in 2008 de prix goncourt won. Zo’n film vind je nergens meer, speelde nauwe-lijks in Belgische zalen. Bij mij kan je zo’n films wel nog vinden.

Ik maak er ook werk van om op de hoogte te blijven. Maar vaak zijn het ook klanten die er mij soms opmerk-zaam op maken van het bestaan van deze of gene film. Wat mij ook het meest aanspreekt in dit beroep is het contact met de klan-

ten. En echt rendabel is het allemaal niet, maar de zaken gaan eigenlijk he-lemaal niet slecht.

Bon, misschien komt dat ook wel om-dat ik op den duur de enige ben die overblijft!” en van welke films houdt hij zelf eigenlijk? “Ik ben een fan van Visconti en de films van Marcel Carné. Maar die films kan je hier niet huren, daar is trouwens geen vraag naar, wat me wel wat betreurt. nu, als er een klant is die echt naar zo’n klassieker op zoek is, dan wil ik hem wel eens een dvd uit mijn privécollectie lenen.”

• Videoshop Bourse, Plattesteen 3, 1000 Brussel

Stefan Moens

UITSTERVEnDE BERoEPEn> DVD-VerHuurDer luCien MaggiO

In deze reeks gaan we op zoek naar de laatste der Mohikanen in een bepaalde beroepscategorie: zij die soms tegen beter weten in maar altijd met passie een uitstervend beroep uitoefenen.

VerkeerspleinMinder dan één derde heeft zitbanken, slechts een vijftal heeft sportinfrastruc-tuur en nog veel minder hebben speel-gelegenheid voor jonge kinderen. Terrassen zijn er op slechts een vijftien-tal pleinen.

De lay-out van de meeste pleinen is nog steeds getekend met verkeersjablonen, maximum voor auto’s, voor draaicir-kels, voor allerlei signalisatie, de rest- ruimte kan gebruikt worden voor trot-toirs en als er dan nog wat overblijft ook nog een vluchtheuvel in het midden en een plantenbak hier of daar en dat zou dan een plein moeten zijn.

De openbare ruimte wordt nog steeds gedomineerd door een overdaad aan asfalt, aan wit op zwarte lijnen en pic-togrammen die het samen rijden in banen moeten houden, het samenleven is sinds lang verdrongen naar de randen en wordt dan nog meestal gehinderd door een wildgroei van hinderpaaltjes, verkeersborden, telecommunicatiekas-ten en ongelukkige plantenbakken.

OntmoetingspleinStraten en pleinen zijn nochtans de publieke leefruimten, de plaats van samenleven, van ontmoeting, de woon- kamers van de stad. Wat van een plein een aangename plek maakt hangt van vele factoren af: ligging, oriëntatie, animatie, inbedding in de stedelijke looplijnen, aanwezig-heid van: winkels, terrassen, zitbanken, speelhoek, architectuur, groen, rust, en veel meer.

twee neppleinenBrussel centrum is nog steeds een droe-vig voorbeeld van dit vorige eeuwse auto denken, de centrale lanen ont- worpen als stadsautosnelweg splijten de er langs liggende pleinen. Het Brouckèreplein is herleid tot twee overbemeten trottoirs zonder enige samenhang, het illustreert ook de dualiteit van Brussel met aan de hoge kant de terrassen van de Metropole “le chique”, en aan de lage kant de cinema’s en populaire eettentjes en gelegen- heden. Het Beursplein is haast gevieren-deeld, de trappen met hun parterre, de

middenrichel, de restruimten voor Mc Donalds en Exki gevuld met metro lucht- en toegangskokers. Het plein komt alleen tot leven op feestelijke of combattieve momenten. Het fonte-nasplein proper in twee vluchtheuvels gedeeld met een slagorde aan zitban-ken die dikwijls op andere plaatsen schromelijk ontbreken.Al meer dan tien jaar spreekt men over de heraanleg van de centrale lanen en bestelt men dure studies die men zelfs niet durft tonen, laat staan aan een openbaar debat onderwerpen en die waardeloos in schuiven verkwijnen. “picnic the streets” heeft op gepaste wijze de problematiek van de centrale lanen en van de openbare ruimte in het algemeen in beeld en in beweging ge-bracht.

een plein voor uDe leefbaarheid van de stad van morgen vraagt duidelijk een andere aanpak van de openbare ruimte, het gaat niet enkel over stadsverfraaiing, over pitto-reske kasseistraatjes en bloemen(hof) pleintjes, over plaats voor de voet-

ganger en fietspaden, over vergroening. Alhoewel daar veel vraag naar en ook nood aan is, over een fontein hier en daar. (zie ook Anspachpark-wedstrijd)

De centrale lanen moeten vooral ook hun economische dynamiek terug- vinden en hun attractiviteit voor be- woners en bezoekers, er moet nage-dacht worden hoe dat kan en welke aanmoedigingen, initiatieven en inrich-tingen daarvoor nodig zijn.Brussel zal morgen kosmopolitisch “zijn of niet zijn”, de feitelijke multicul-turele stad vraagt veel meer dan de tra-ditionele behoudsgezinde aanpak: een participatieve aanpak. De vele duizenden picknickers vormen een creatief potentieel en een dyna-miek waarvan de overheden de mo-gelijkheden zouden moeten inzien en inzetten om samen na te denken, samen te ageren, samen Brussel op-nieuw vorm en inhoud te geven. We moeten Brussel samen durven heruitvinden, beginnend met de Anspach-as.

Marcel Rijdams

STADScHAP VIJfHoEK> BEURSPlEIn

10

De Brusselse Vijfhoek telt meer dan vijftig pleinen, de meesten heten gewoon plein anderen markt of square en nog anderen zijn gewoon openbare ruimten zonder naam. De herbergzaamheid van vele pleinen laat dikwijls te wensen, velen zijn slechts ver-keersknooppunten of eerder lege plekken.

foto’s: Marcel Rijdams, Nels en Google Earth

BEzoEK AAn DE GRAfToMBE VAn JAn I

De Markten organiseert op woensdag 25 september voor 12 lezers een bege-leide rondleiding in de ondergrondse site Bruxella 1238.

De rondleiding duurt ongeveer anderhalf uur. Afspraak om 14u op de trappen van het Broodhuis op de Grote Markt.

Reservatie 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be (2 personen per reservatie)

11

Vlak naast het Beursgebouw in de Beurs-straat bevindt zich een ondergrondse archeologische site. Talloze voorbijgan-gers die de site van op straat kunnen aanschouwen, vragen zich af wat daar in feite te zien is en ook waarom de deuren altijd gesloten zijn. We kregen het voorrecht om in gezelschap van Marie-Claude Van Grunderbeek, educa-tief medewerkster en kunsthistorica bij Musea van de Stad Brussel, af te dalen in de vier kamers die zich ondergronds bevinden.

op het einde van de 10 eeuw ontstond Brussel bij de aanleg van een Romeins legerkamp in de omgeving van het Sint-Gorikseiland, waar de zenne gere-geld buiten de oevers trad. Rond 1238 vestigt zich iets verder een franciska-ner klooster, dat lange tijd een belang-rijke rol speelde in het sociale en religi-euze Brusselse leven. De orde had daar 500 jaar haar plek, tijdens een woelige periode uit de geschiedenis. oorspron-kelijk leefden de franciskaners buiten de stad, ze vroegen toestemming om in de stad te komen wonen. Wat hen goed uitkwam, aangezien er meer volk was om naar hun preken te luisteren. In 1988 werden tijdens renovatie- werken in de Beursstraat talrijke graf-tombes en het koor van de klooster-kerk blootgelegd. Met de medewer-king van de ‘Koninklijke Vereniging van Archeologie van Brussel’ maakte de Stad Brussel de site in 1997 toeganke-lijk voor het publiek.

Wanneer we de eerste ruimte betreden bemerken we dat die omgeven wordt door oude muren van verschillende tijdperken. We zien eerst een muur van mooie witte steen, die verstevigd werd door drie steunberen.

Het koor van de kerk is de voornaam-ste attractie , het bevindt zich in het centrum van de site. In 1695, tijdens de negenjarige oorlog, wordt de stad 3 da-gen lang onder vuur genomen door de fransen. Het klooster is ernstig getrof-fen, maar het koor heeft de beschietin-gen goed overleefd.

In het midden van het koor - dat men van op straat kan opmerken - voor het altaar is het graf van Jan I, hertog van Brabant en neder-lotharingen. Samen met zijn tweede vrouw, Margaretha van Vlaanderen ligt hij er begraven. In de derde ruimte zien we een waterput, die heeft echter niets met het klooster te maken. Het is duidelijk een overblijf-sel van de Botermarkt die zich hier in het begin van de 19de eeuw bevond.

op het einde van die eeuw werd de Botermarkt vervangen door een han-delsbeurs. In deze ruimte bevinden zich ook grafkelders met de graven van hooggeplaatste personen en vooraan-staande families, deze dienden zich eerst aan te sluiten bij de franciskaner- of Minderbroedersorde om in het koor begraven te worden.ons oog valt meteen op een half

skelet dat ergens in een hoekje ligt en dat waarschijnlijk uit een gemeen-schappelijke graftombe komt die voor de overleden monniken bestemd wa-ren. De gevonden beenderen dienden tevens als onderzoek naar mogelijke kwetsuren of aandoeningen .

De maquette (zie foto) toont hoe de site er begin 17de eeuw uitzag.

In de vierde en laatste ruimte zijn een aantal voorwerpen tentoongesteld: stukjes Middeleeuwse vloertegels in

keramiek, dobbelstenen, rivieroesters en een constructie van hertog Jan I.

Spijtig genoeg is de site enkel de eerste woensdag van de maand te en op aan-vraag te bezichtigen. ondanks de kleine, muffe ruimtes en de vele onhandige trappen is het de moeite waard om dit stukje Brusselse geschiedenis te ont-dekken.

• Inlichtingen voor openingsuren en rondleidingen: 02 279 43 71 of 02 279 43 76

BRUxEllA 1238 > EEn onDERGRonDSE GEScHIEDEnIS

VooR DE lEzERS VAn DE VIJfHoEK

colofonWerkten aan dit nummer mee: nora De Kempeneer, Pol Vervaeke, Etienne Philips, Jan op de locht, Ver-onique Van craen, Marcel Rijdams, Stefan Moens en Arnout Willems.Foto’s: De Markten en ingezondenLay-out en druk: Drukkerij Atlanta Schaffen Oplage: 7.000Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.beVerantwoordelijke uitgever: Isolde BoutsenDe Vijfhoek is het maandblad van De Markten, oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be,www.demarkten.be

Met de steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.De Markten maakt deel uit van cultuurcentrum Brussel.Steun De Vijfhoek: Uw steun blijft welkom op rekening- nummer 433-1147061-61 van De Markten met vermelding “steun De Vijfhoek”. Voor het oktobernum-mer van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 12 september.Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u, vrijdag van 9 tot 17u en zater-dag van 9 tot 13u (behalve tijdens de schoolvakanties)

BERIcHTJES VAn HIER En GInDER

VEREnIGInGEn En AnDERE lEUKE AcTIVITEITEn

• De Vlaamse club voor Kunst, Weten-schap en letteren organiseert in sep-tember 2 activiteiten in De Markten, telkens om 19u45. op 9 september is er de openingsdrink van het tweede deel van het werkingsjaar. De gastspreek-ster is Ans Persoons, schepen van nederlandstalige Aangelegenheden en Participatie. op 23 september is er een voordracht door literator Geert Van Istendael die het verband tussen de Vlaamse club en het Goudblommeke in Papier zal verduidelijken.

• Info:www.vlaamseclubbrussel.be, info@vlaamseclubbrussel.be

• op woensdag 11 september van 9u30 tot 13u organiseert VIVA-SVV in De Markten het inleefdebat “Vrouwen en alcoholisme” Het debat behan-delt het taboe rond vrouwen met een alcoholprobleem en de gevolgen hier-van op hun herstel. Twee deskundigen schetsen de problematiek. Een hulp-verlener en een ervaringsdeskundige gaan in gesprek. Het geheel wordt in goede banen geleid door moderator Betty Mellaerts. na het debat is er een broodjeslunch voorzien.

• Info: Toegang gratis. Verplicht inschrijven ten laatste op 9 september via 02 515 04 81

• Het huisvandeMens Brussel organi-seert op 28 september een openings- feest aan de Akenkaai 1, 1000 Brussel. Vanaf 13u is iedereen welkom in en rondom het huis voor een breed programma bestaande uit workshops, theater, muziek, verschillende exposi-ties en films. Om 18u sluit Johan Ver-minnen af met een gratis concert.

• Info: huis vandeMens Brussel, 02 242 36 02, brussel@deMens.nu

HElEMAAl VRIJWIllIG

• Vzw De lork zoekt vrijwilligers die een handje willen toesteken in de bege- leiding van volwassenen met een ver-standelijke beperking. Je begeleidt mensen in kleine werktrajecten buiten- shuis of in het activiteitencentrum en draagt hiermee een steentje bij aan een meer inclusieve samenleving waarin iedereen een kans krijgt.

• Info: Vzw De Lork, Artesiëstraat 15, 1000 Brussel. William Deraedt, Riet De Bock of Kim Valtin 02 503 29 10, riet.debock@vzwdelork.org, mediateljee@hotmail.com

WEl En GEzonD

• Griep is een zeer besmettelijke ziek-te die elke winter opnieuw opduikt. Gemiddeld krijgt ongeveer één op 10 mensen griep. Meestal genees je

na enkele dagen vanzelf, maar bij sommige mensen kan griep ernstige gevolgen hebben. Vaccinatie is de enige manier om je tegen griep en vooral de gevolgen ervan te beschermen. laat je dus tijdig vaccineren tegen seizoens-griep. Meer informatie over griep en griepvaccinatie vind je op www.griep-vaccinatie.be en www.influenza.be. De griepvaccinatiecampagne is een initi-atief van het Vlaams Griepplatform en de Vlaamse overheid.

• Info Logo Brussel – VGC , hugo. henneman@vgc.be of 02 563 03 41

BIJlEREn

• centrum Basiseducatie Brusseleer organiseert een cursus “slim beheer”. Wil je graag weten hoe je zuiniger kan winkelen en wonen? Hoe jij je inkom-sten en uitgaven in kaart kan brengen? Welke verzekeringen je wel niet nodig hebt? Kortom, wil je leren hoe jij je bud-get slim kan beheren? De lessen vinden plaats vanaf 12 september tussen 10u en 12u in het Huis van het nederlands, Philippe de champagnestraat 23, 1000 Brussel.In september gaat er tevens een kennis- makingscursus “computer voor begin-ners” van start.

• Info: Centrum Basiseducatie Brusselleer 02 223 20 45

12

TIPS vanccbxxl!Studio Orka & Theater antigone

DuIkvluchT8+

5, 6, 7 & 8 september 2013

bInnenbanDzondag 22 september 2013

De

© D

e Fi

etse

rsbo

nd

© P

hile

Dep

rez