Brussels Jazz Orchestra laat zich inspireren door Martin ... · M’Basecollectief à la Steve...
1
DE STANDAARD MAANDAG 26 FEBRUARI 2018 D5 ‘W ees jouw unieke zelf’, hield zangeres Tutu Puoane het publiek voor. Het is de samen- vatting van de bood- schap die het Brussels Jazz Orchestra met zijn nieuwe project wil brengen. Vijftig jaar na de moord op Martin Luther King grasduinde Puoane in haar platencollectie, en Frank Vaganée in de zijne. Samen selec- teerden ze twaalf protestsongs, waarmee ze zowel een cd als een avondvullend pro- gramma hebben samengesteld. ‘We wilden de boodschap van King ver- talen naar vandaag’, vertelt Vaganée, saxo- fonist en artistiek leider van het BJO. ‘Zijn befaamde I have a dream-speech focuste op de burgerrechten. Wij hebben dat open- getrokken naar mensenrechten in het al- gemeen. We willen het publiek inspireren en doen nadenken over de idealen die voor ons van belang zijn, vandaar die titel “We have a dream”. Onze kunst gebruiken om een boodschap te brengen is nodig, zeker in deze onzekere tijden.’ Oostende Veel songs lagen voor de hand. Zoals ‘War’, het krachtige anti-oorlogslied van Edwin Starr, dat het concert opende. Daar- na zette zangeres Tutu Puoane meteen de toon met een krachtige versie van ‘Why? (the king of love is dead)’. Dat nummer van Nina Simone is geschreven door haar bas- sist toen hij net de moord op King had ver- nomen, en vat de woede en frustratie van de Afro-Amerikaanse gemeenschap per- fect samen. Verrassender is de keuze voor Rod Ste- wart, maar diens ‘The killing of Georgie’ gaat over een homoseksuele vriend die op de loop ging voor discriminatie vanwege zijn geaardheid en uiteindelijk werd ver- moord. ‘Homorechten zijn ook mensen- rechten, dus dat thema past perfect in ons programma’, legt Vaganée uit. Het num- mer – een typische jaren 70-popsong – werd met een knap arrangement helemaal omgeturnd, ‘een beetje zoals Paul Anka ooit deed met Nirvana’s “Smells like teen spirit”’, aldus Vaganée. Alle songs werden gearrangeerd door bandleden of bevriende muzikanten en dat gaf nog wel meer verrassende resultaten – zoals ‘They dance alone’ van Sting, waarin arrangeur Bert Joris het BJO plots als een M’Base-collectief à la Steve Coleman laat klinken. Ook ‘Inner city blues’ van Marvin Gaye – volgens Puoane ‘de beste muzikant die ooit in Oostende woonde’ – kreeg zo’n frisse aanpak. En met nummers van Donny Hathaway en Stevie Wonder kon de zange- res ook de souldiva in zich aanspreken. Zuid-Afrika Puoane, een Zuid-Afrikaanse die al ja- ren in Antwerpen woont, koos met ‘Not yet uhuru’ ook een nummer dat dicht bij haar roots ligt. De titel van de song – ‘nog geen vrijheid’ – is meer dan een kwarteeuw na de vrijlating van Nelson Mandela nog al- tijd actueel. Ze zong het nummer met en- kel wat percussie – ‘the Tutu Puoane one woman show!’ – en voelde zich zo ontspan- nen dat ze haar schoenen uitgooide – ze zong de rest van het concert blootsvoets uit. Puoane koos ook twee nummers van Jo- ni Mitchell, de Canadese zangeres voor wie ze zo’n grote bewondering koestert. ‘Che- rokee Louise’, dat over kindermisbruik gaat, en ‘Big yellow taxi’, een nummer dat ons ecologisch bewustzijn aanspreekt – met een uitstekende pianosolo van Natha- lie Loriers. Want met al die boodschappen in de protestsongs zou je bijna vergeten dat het BJO zestien muzikanten van top- klasse telt. Eindigen deed het BJO met een humo- ristische noot – ‘It’s not easy being green’, van Kermit de kikker, jawel. ‘Een metafoor voor de kwestie van de kleur in onze maat- schappij’, zegt Vaganée. De komende weken speelt het BJO ‘We have a dream’ nog op zes plekken in ons land. Volgend jaar trekt de band met dit programma zelfs naar New York, voor en- kele concerten in het fameuze Lincoln Center. Met een originele selectie protestsongs, de pakkende stem van Tutu Puoane en veel stevige jazz pakte het Brussels Jazz Orchestra De Singel in. PETER DE BACKER De Zuid-Afrikaanse Tutu Puoane en het Brussels Jazz Orchestra: een perfecte match. © Koen Bauters ‘We willen het publiek inspireren en doen nadenken over de idealen die voor ons van belang zijn’ FRANK VAGANÉE Brussels Jazz Orchestra Protest op blote voeten Brussels Jazz Orchestra laat zich inspireren door Martin Luther King Met al die boodschappen in de protestsongs zou je bijna vergeten dat het BJO zestien muzikanten van topklasse telt Brussels Jazz Orchestra met Tutu Puoane Gezien in De Singel, Antwerpen op 23 februari ¨¨¨¨è De cd ‘We have a dream’ is nu uit op Soul Factory Records ¨¨¨¨è
Transcript of Brussels Jazz Orchestra laat zich inspireren door Martin ... · M’Basecollectief à la Steve...
DE STANDAARDMAANDAG 26 FEBRUARI 2018 D5
‘Wees jouw unieke zelf ’,hield zangeres TutuPuoane het publiekvoor. Het is de samenvatting van de bood
schap die het Brussels Jazz Orchestra metzijn nieuwe project wil brengen. Vijftigjaar na de moord op Martin Luther Kinggrasduinde Puoane in haar platencollectie,en Frank Vaganée in de zijne. Samen selecteerden ze twaalf protestsongs, waarmeeze zowel een cd als een avondvullend programma hebben samengesteld.
‘We wilden de boodschap van King vertalen naar vandaag’, vertelt Vaganée, saxofonist en artistiek leider van het BJO. ‘Zijnbefaamde I have a dreamspeech focusteop de burgerrechten. Wij hebben dat opengetrokken naar mensenrechten in het algemeen. We willen het publiek inspirerenen doen nadenken over de idealen die voorons van belang zijn, vandaar die titel “Wehave a dream”. Onze kunst gebruiken omeen boodschap te brengen is nodig, zekerin deze onzekere tijden.’
OostendeVeel songs lagen voor de hand. Zoals
‘War’, het krachtige antioorlogslied vanEdwin Starr, dat het concert opende. Daarna zette zangeres Tutu Puoane meteen detoon met een krachtige versie van ‘Why?(the king of love is dead)’. Dat nummer vanNina Simone is geschreven door haar bassist toen hij net de moord op King had vernomen, en vat de woede en frustratie vande AfroAmerikaanse gemeenschap perfect samen.
Verrassender is de keuze voor Rod Stewart, maar diens ‘The killing of Georgie’gaat over een homoseksuele vriend die opde loop ging voor discriminatie vanwegezijn geaardheid en uiteindelijk werd vermoord. ‘Homorechten zijn ook mensenrechten, dus dat thema past perfect in onsprogramma’, legt Vaganée uit. Het nummer – een typische jaren 70popsong –werd met een knap arrangement helemaalomgeturnd, ‘een beetje zoals Paul Ankaooit deed met Nirvana’s “Smells like teenspirit”’, aldus Vaganée.
Alle songs werden gearrangeerd doorbandleden of bevriende muzikanten en datgaf nog wel meer verrassende resultaten –zoals ‘They dance alone’ van Sting, waarinarrangeur Bert Joris het BJO plots als eenM’Basecollectief à la Steve Coleman laatklinken. Ook ‘Inner city blues’ van Marvin
Gaye – volgens Puoane ‘de beste muzikantdie ooit in Oostende woonde’ – kreeg zo’nfrisse aanpak. En met nummers van DonnyHathaway en Stevie Wonder kon de zangeres ook de souldiva in zich aanspreken.
ZuidAfrikaPuoane, een ZuidAfrikaanse die al ja
ren in Antwerpen woont, koos met ‘Not yetuhuru’ ook een nummer dat dicht bij haarroots ligt. De titel van de song – ‘nog geenvrijheid’ – is meer dan een kwarteeuw nade vrijlating van Nelson Mandela nog altijd actueel. Ze zong het nummer met enkel wat percussie – ‘the Tutu Puoane onewoman show!’ – en voelde zich zo ontspannen dat ze haar schoenen uitgooide – zezong de rest van het concert blootsvoetsuit.
Puoane koos ook twee nummers van Joni Mitchell, de Canadese zangeres voor wieze zo’n grote bewondering koestert. ‘Cherokee Louise’, dat over kindermisbruikgaat, en ‘Big yellow taxi’, een nummer datons ecologisch bewustzijn aanspreekt –
met een uitstekende pianosolo van Nathalie Loriers. Want met al die boodschappenin de protestsongs zou je bijna vergetendat het BJO zestien muzikanten van topklasse telt.
Eindigen deed het BJO met een humoristische noot – ‘It’s not easy being green’,van Kermit de kikker, jawel. ‘Een metafoorvoor de kwestie van de kleur in onze maatschappij’, zegt Vaganée.
De komende weken speelt het BJO ‘Wehave a dream’ nog op zes plekken in onsland. Volgend jaar trekt de band met ditprogramma zelfs naar New York, voor enkele concerten in het fameuze LincolnCenter.
Met een originele selectie protestsongs, de pakkende stem van Tutu Puoane en veelstevige jazz pakte het Brussels Jazz Orchestra De Singel in. PETER DE BACKER
De ZuidAfrikaanse Tutu Puoane en het Brussels Jazz Orchestra: een perfecte match. © Koen Bauters
‘We willen het publiek inspireren en doen nadenken over de idealen die voor ons van belang zijn’FRANK VAGANÉE Brussels Jazz Orchestra
Protest op blote voeten
Brussels Jazz Orchestralaat zich inspireren doorMartin Luther King
Met al die boodschappen in de protestsongs zou je bijna vergeten dat het BJO zestien muzikanten van topklasse telt
Brussels Jazz Orchestra met Tutu Puoane Gezien in De Singel, Antwerpen op 23 februari ¨¨¨¨èDe cd ‘We have a dream’ is nu uit op SoulFactory Records ¨¨¨¨è
