Boschhuis 100 jaar jeugdzorg

Boschhuis toenTriade nu

over 100 jaar jeugdzorg

Boschhuis_DEF!.indd 1 06-09-2011 17:41:28

Met dank aan de samenstellers van deze uitgave:Liesbeth van Gemert

Marja Graauw

José Herber

Loes Woudstra

Eindredactiecommunicatie team

Triade

Vormgeving100% Ontwerpen

Edson Goes, Rotterdam

Drukwerk’t Venhuis, Hem


Micky Adriaansens, Raad van Bestuur Triade

Sinds de oprichting van het koloniehuis in 1911 is er veel veranderd. In de beginperiode van het Boschhuis verzorgden we de zogeheten bleekneusjes in de Nunspeetse bossen. Ver weg van hun ouders. Alle problemen van het kind, van veel te dromerig tot tbc, werden daar op-gelost met veel buitenlucht en gezond eten. De zorg is in de loop der jaren steeds meer gedif-ferentieerd en gespecialiseerd. Aandacht voor de psyche van het kind ontstond. De waarde van opvoeding kwam in beeld. In de jaren zeventig schreven hulpverleners ouders voor wat zij moesten doen.

Hoe anders is het nu. Kinderen worden zoveel mogelijk in de eigen omgeving en zo langmogelijk thuis behandeld. Met de methodiek Gezin Centraal benadrukt Triade dat principe. Alleen in overleg met de ouders worden de doelstelling en succesfactoren van de behan-deling bepaald.

In 2006 fuseerde het Boschhuis met Triade. Een mooie stap. Want niet de fi nanciering, maar de vraag van het kind kan centraal staan. Wanneer na observatie blijkt dat de

ondersteuningsvragen van het kind meer te maken hebben met verstandelijke vermogens dan met gedrag, kunnen wij die zorg ookbieden en kan het kind bij Triade blijven.Belangrijk is dat we blijven uitgaan van wat het kind kan en wil. En dat we het begeleidings- traject samen met de ouders ingaan.

Met de overheveling van de jeugdzorg van de provincie naar de gemeenten gaan we een volgende fase in. Deze transitie sluit aan bij hoe wij al werken: een integrale benadering van de vragen van het kind, zonder beperking van fi nancieringsschotten. Het is dan ook tijd om het Boschhuis volledig te laten opgaan in Triade. Het afscheid van de titel Boschhuis markeert deze integratie.

Met dit boekje kijken we terug op een rijkehistorie van koloniehuis-Boschhuis-Triade. Een historie waar kinderen centraal staan. Dat is mogelijk gemaakt door onze medewerkers die zich iedere dag weer zeer gemotiveerd inspannen voor de kinderen van Flevoland. Met die inzet gaan we als Triade samen met gemeentes verder met jeugdzorg.

100 jaar jeugdzorg

Micky Adriaansens, Raad van Bestuur Triade

Sinds de oprichting van het koloniehuis in 1911 is er veel veranderd. In de beginperiode van het Boschhuis verzorgden we de zogeheten bleekneusjes in de Nunspeetse bossen. Ver weg van hun ouders. Alle problemen van het kind, van veel te dromerig tot tbc, werden daar op-gelost met veel buitenlucht en gezond eten. De zorg is in de loop der jaren steeds meer gedif-ferentieerd en gespecialiseerd. Aandacht voor de psyche van het kind ontstond. De waarde van opvoeding kwam in beeld. In de jaren zeventig schreven hulpverleners ouders voor wat zij moesten doen.



100 jaar jeugdzorgSinds de oprichting van het koloniehuis in 1911 is er veel veranderd. In de beginperiode van het Boschhuis verzorgden we de zogeheten bleekneusjes in de Nunspeetse bossen. Ver weg van hun ouders. Alle problemen van het kind, van veel te dromerig tot tbc, werden daar op-gelost met veel buitenlucht en gezond eten. De zorg is in de loop der jaren steeds meer gedif-ferentieerd en gespecialiseerd. Aandacht voor de psyche van het kind ontstond. De waarde van opvoeding kwam in beeld. In de jaren zeventig schreven hulpverleners ouders voor wat zij moesten doen.




Het is 1912In Nunspeet opent een koloniehuis haar deuren voor kinderen met “anemie, rachitis, gesloten tuberculose, astma, bronchitis, lymfatisme en zwaar nervosisme”.


Bezuinigingen in 1923 De rijkssubsidie gaat van 50 cent naar 23 cent per dag. Door bazars, vlaggetjesverkoop en het verzamelen van theelood wordt het budget aangevuld.


Slapen, gymen en onderwijs Alles in de gezonde buitenlucht ‘ter bevordering vande gezondheid’.


Vanaf 1939 worden resultaten per kind op een keuringskaart bijgehouden. Gemiddeld werden kinderen 2,4 kg zwaarder in 6 weken.


Voorkom heimwee De eerste 3 maanden bezoeken ouders hun kind eens in de 14 dagen.


Veel arme kinderen uit achterbuurten of veengebieden kwamen naarBoschhuis om lichamelijk te herstellen. Onderscheid met zieke kinderen uit beter milieu is duidelijk: de arme kinderen dragen kleding van het huis.


Niet meer eten in de grote eetzaal,maar gezellig samen in de eigen groep.


In 1980 doet de camera zijn intreden in de begeleiding van kinderen en gezinnen.


In 1990 verhuisde Boschhuis vanuit de bossen van het “oude land”

naar het nieuwe land, Flevoland.

Op de Boschhuis zolder spelen met de gordijnen dicht: “spannend”.


In 1998 wordt Papageno geopend, de eerste jeugdzorgvoorziening in Almere.

Fusie Boschhuis met Triade


Intensieve hulp bij opvoeden. Gewoon Thuis.

Jeugdzorg met wonen in gezinshuizen.


2007 Moeder & kindhuis voor tienermoeders en moeders met een beperking.

Nieuw! Naschoolse dagbehandelingLekker relaxen en ondertussen doorwerken aan hulpafspraken.


Blij met jeugdzorg.


Als meisje van 16 jaar werd ik aangenomen als kinderverzorgster bij het Centraal Ge-nootschap. Na 3 jaar werkervaring te hebben opgedaan in het koloniehuis in Wijk aan Zee, werd ik in 1959 overgeplaatst naar het Bosch-huis in Nunspeet. In het Boschhuis verbleven de kinderen 3 maanden of langer. Om heimwee te voorkomen mochten ze pas bezoek van de ouders hebben na 6 weken. Nu denk ik daar heel anders over.

De kinderen hadden gedragsproblemen of psychische problemen. Daar werkten we aan. De aanpak was vrij standaard. Iedere kin-derverzorgster had een eigen groepje van 15 kinderen. De oudere kinderen gingen de hele dag naar de school die in het bos naast het Boschhuis stond. Tussen de middag kwamen ze terug voor het eten en gingen daarna een uurtje rusten. Ondertussen gingen wij schoon-maken, was sorteren, handwerken, of naaien. Als de kinderen uit school kwamen kregen ze

drinken en fruit. En daarna gingen we met een groepje kinderen naar buiten. Buitenlucht was erg belangrijk. Veel wandelen in bos en hei, vaak boompje verwisselen of een balspel. Ik herinner me nog goed dat de de hond van de directrice vaak mee het bos inging.

Op zo’n wandeling ben ik weleens verdwaald met een groepje kinderen. We kwamen op een militair oefenterrein terecht. De soldaten heb-ben ons weer op de goede weg gebracht. Wat me ook nog levendig bijstaat is de enorme trap van het Boschhuis. Die was erg aantrekkelijk om op te spelen. Iedere groep had een grote slaapkamer, badkamer en een slaapkamer voor de leidster. We hadden veel dieren, zoals poezen en konijnen die door de kinderen zelf verzorgd werden. Als de kinderen boos waren of verdriet hadden, gingen ze vaak voor troost en aandacht naar hun dier. Zo was ik eens voor het eten één van de jongens kwijt. Wij zoeken; lag hij bij zijn konijn in het hok.

Buitenlucht en goed eten

Geesje Dijkstra, oud-medewerker Stichting Boschhuis


Voor mij, als gedeputeerde met jeugdzorg inportefeuille, is dit een boeiende periode.Wanneer krijg je nu de kans om mee te denken over de inrichting van een nieuw stelsel engemeenten te ondersteunen bij de invullingvan hun toekomstige taak. Dat is belangrijk, want het gaat hier wel om de meest kwetsbare groep in onze samenleving. Het gaat omkinderen die er recht op hebben om veilig opte groeien. In Flevoland kunnen provincie,gemeenten en zorgaanbieders terugkijkenop een lange traditie van samenwerking inde Jeugdzorg. Dat gaat ons nu zeker helpen. Door deze samenwerking zijn wij in staatom de decentralisatie meer te maken danalleen een bestuurlijke operatie die alleenhet schaal-niveau van aansturing verandert. Wat mij betreft moet de stelselherzieningvooral gaan over de fundamentele vraag hoede jeugdhulpverlening beter kan gaanfunctioneren. De Raad van Maatschappelijke

De jeugdzorg op de schopWe staan aan de vooravond van de grootste reorganisatie die de Jeugdzorg in Nederland ooit heeft meegemaakt. Het gaat daarbij o.a. om de overheveling van provinciale taken naar gemeenten en bundeling van de belangrijkste geldstromen die met de jeugdzorg te maken hebben. Het kabinet heeft er rotsvast vertrouwen in dat dit tot grotere efficiëntie gaat leiden – daarom krijgen de gemeenten er direct een korting bij van €300 miljoen in 2015.

Marc Witteman, gedeputeerde provincie Flevoland


Bronvermelding

• Openluchtscholen in Nederland architec-

tuur, onderwijs en

gezondheidszorg 1905-

2005, Dolf Broekhuizen

• Ter wille van het kind

75 jaar Centraal

Genootschap voor

kinderherstellingoorden

1901-1976, Dr J.M. Fuchs

en W.J.Simons

• Een frisse neus voor het leven 70 jaar

Boschhuis.

ontwikkeling heeft het in dit verband overhet ontzorgen en het normaliseren van dejeugdzorg. Vrij vertaald: breng de jeugdhulpterug naar waar die hoort, in gezinnen enhun onderlinge verbanden. En geef meerhandelingsruimte voor professionals inde uitvoering.

Wat leek op een bestuurlijke operatie om tedecentraliseren, wordt een ingewikkeldepuzzel waarbij veel vragen op ons af zullenkomen en we over de grenzen van onzeinstitutionele, bestuurlijke en soms persoon-lijke belangen heen moeten stappen. Zodat wat er nieuw wordt opgebouwd echt beter is voorde kinderen en de gezinnen om wie het gaat.

Ik spreek de wens uit dat de grootste reorgani-satie ooit, mag leiden tot een lange periode van rust binnen de Jeugdzorg. Als er ergens behoef-te aan is, dan is het dat wel.


Boschhuis 100 jaar jeugdzorg

Documents

Transcript of Boschhuis 100 jaar jeugdzorg