Sander droeg Lila naar de donkere slaapkamer waarhij haar zachtjes op het bed liet landen. Als eenhongerige leeuw dook hij op haar en dreef haar lustnaar ongekende hoogten.Plotseling kroop hij van Lila af.‘Blijf liggen,’ gebood hij.

Voor Lila in de gaten had wat Sander bedoelde, kliktehij een handboei om haar pols.‘Wat doe je nou?’ zei Lila verontwaardigd.

Binnen de korste keren klikte Sander er nog één omhaar andere pols vast.‘Sander, dat wil ik niet,’ zei Lila.

Op een zachte, maar dominante manier zei Sander:‘Liefje, dit ga je leuk vinden. Laat me je verwennen.Ik doe niets tegen je zin. Heb vertrouwen in mij.’