Uitgave van Stichting Bonjo, Molukkenstraat 200, 1098 TW Amsterdam. Tel. 020 6659420 email info@bonjo.nl

12

Help! Ik heb een klacht.Hoe je je recht krijgt in het woud van regelingen

13Juridisch spreekuur voor gedetineerden

19De nachtmerrie van hetNoorden

20Bijzondere Bijstandvan groot belang

23

Bonjo contactbureau,contactadvertenties

GRIMMIGER BAJESOMSTANDIGHEDEN INGRIMMIG GEWORDEN MAATSCHAPPIJ

Grote initiator van deze verhoogde druk is staatssecretaris voor Veiligheid & Justitie Fred Teeven. Deze kent de ins & outs van de gevangenis, heeft zich jaren geërgerd aan het volgens hem slappe beleid rond de uitvoering van opgelegde straffen. Hij propageert vanaf 2002 een straffe versobering van het bajesleven. Dit kreeg eind 2004 zijn beslag.

Teeven is de kampioen van de slacht-offers. Zij krijgen spreekrecht in de rechtbank, krijgen ook vooruitbetaling door het rijk van toegekende vergoe-dingen. Veroordeelden van misdrijven waar slachtoffers in brede zin zijn

gevallen, worden vooraf al geplukt om slachtofferhulp te financieren en boetes te betalen.

De staatssecretaris laat zich dagelijks op de hoogte stellen van alle inciden-ten die zich in de inrichtingen voor-doen. Daarop volgen er persberichten waarbij plegers van gewelddelicten en TBS’ ers de volle laag en veel media-aandacht krijgen. Dit straalt af op de 32.000 overige gedetineerden die in 2010 de gevangenis verlaten hebben. De duizenden die zitten/gezeten heb-ben voor Wet Mulder (verkeersboetes), die straffen hebben gekregen voor nare verkeersovertredingen, degenen die

beschuldigd zijn van ontrekking aan faillissementen, drugssmokkelaars, veelplegers die door hun verslaving in de puree zijn beland en op mensen die anderszins zijn vastgelopen in de samenleving. Ze worden hierdoor op een hoop gegooid met bijvoorbeeld jeugdige ettertjes die mensen ’s avonds in hun huis overvallen. Het is deze beeldvorming die zeer nadelig werkt voor een geslaagde resocialisatie. Het past in de grimmig geworden maatschappij.

Deze Teevendoctrine verlangt van gedetineerden dat ze drie maal een oefening van berouw hardop zeggen, dat ze de kleren scheuren en as op het hoofd strooien als teken van spijt. Fred Teeven heeft de politieke wind mee. Politiek gaat om macht en de staatssecretaris heeft het volste recht om de grenzen hiervan op te zoeken. Hoe onverstandig zijn beleid ook moge zijn. Het gevangenispersoneel is er minder blij mee. De werkdruk wordt

dramatisch verhoogd. Van de PIW’ers wordt verwacht dat ze maximaal observeren, registreren en rapporteren. Door de twee uur extra avondopenstel-ling per week hebben ze daar weer volop de tijd voor! Veel leden van de Multidisciplinaire teams willen liever niet hun zegje doen. Voordat ze hun zegje kunnen doen , is het overigens wachten geblazen op de rapportages van de reclassering-nieuwe-stijl. En die willen nog wel eens tijd vergen…

De uitvoering van het gevangenisbe-leid loopt altijd achter op de politieke besluitvorming. Waren de plannen van het duo Hirsch Ballin/Albayrak in contouren net goed zichtbaar, gaat die deur weer dicht. Het personeel heeft geen belang bij grimmiger bajesomstandigheden. Menigeen wijst op de nadelen van dat beleid. Die zijn evident. Zoals Bonjo hoopt te kunnen blijven benadrukken. Ook: niets is blijvend, alles is maar tijdelijk. Ook het nieuwe bajesbeleid in wording. (Vervolg op pagina 03).

‘Teeven-doctrine’ in volle uitvoering

Uiteindelijk komt (bijna) iedereen weer op vrije voeten. Maar voor een snel groeiende groep gedetineerden zal de weg naar de justitiepoort toch anders gaan dan gedacht. Detentiefasering( dus de overplaatsing van gesloten inrichting naar half open en open) is afhankelijk van de bereidheid om mee te werken aan TR (Terugdringen Recidive) en aan het resultaat van het Multidisciplinair Overleg (MDO) in de gevangenis. Aard van het delict, de rapportages van de PIW’er, het Pen (itententiair) dossier, het oordeel van de reclassering op basis van de Risc (Risico Inschattings Schalen) methodiek worden voortaan meegewogen. Voor pakweg 95 procent van de gevangenispopulatie verliep de detentie-fasering tot voor kort bijna automatisch; sinds enkele jaren wordt een groter aantal zwaarder gewogen. Vanaf heden is iedere TR-weigeraar gedoemd tot verblijf in de gesloten inrichting tot einde oefening. Wie medewerking weigert, blijft zitten. De uitspraken van de RSJ (Raad voor de Strafrechttoepassing) op beklagprocedures zijn snel verschoven van toch doorfaseren maar dan zonder verlof, naar gewoon blijven zitten tot einde vonnis. Het wachten is bovendien op de eerste gedetineerde die de voorwaardelijke invrijheidsstelling wordt ontzegd. VI is dan ook geen recht maar een voorrecht. En die moet je ‘verdienen’.

Vanaf twee april van dit jaar zijn/worden in alle inrichtingen gedurende twee avonden een kort avondpro-gramma voor gedetineerden ingevoerd, Dat betekent dat gedurende één uur op de dinsdag- en de donderdagavond in de gesloten inrichtingen gedetineerden zich kunnen verpozen, douchen, bel-len, koken of wat dan ook. Het is de eerste aanvulling op de rigide inslui-ting om kwart voor vijf die in oktober

2004 van kracht werd. De voornaamste reden hiervoor was bezuinigen. In de avond- en nachturen kon de personele bezetting hierdoor worden terug-gebracht naar drie mensen op 250 gedetineerden. Dat brengt weer andere problemen met zich mee maar dat is een ander verhaal.

De reden dat de ‘ avondopenstelling’ in een (fors) aantal inrichtingen nog niet is ingevoerd, ligt in hetzelfde vlak als de inperking van 2004. Er moet geld gevonden worden in de begroting om de extra personeelsinzet te financieren. Er zijn vier extra fte’s (full time krachten) nodig om dat extra uur te organiseren qua begeleiding. Daar is 200.000 euro op jaarbasis mee gemoeid. Dat geld moet ‘ gevonden’ worden in de begroting; het moet worden besproken in de personeels-raad; er moet worden geroosterd. Voor het einde van 2011 moeten die extra uurtjes er zijn. Bonjo hoort graag waar het nog niet gerealiseerd is.

Oogmerk is dat er in het dagprogram-ma extra tijd gevonden kan worden om de gedetineerde beter te kunnen voor-bereiden op wat hem te wachten staat nà de straf. Wat te doen op de gebieden van wonen, werk/inkomen, onderwijs, schuldhulp, aansluitende zorg.De PIW’er wordt geacht door de extra uren meer contact te hebben met gedetineerden. De aloude functie van ‘ observeren, registreren; rapporteren’ moet weer uit de verf komen. Die observaties monden uit in rapportages voor het inrichting- of voor het peni-tentiair dossier.

Vindt u het ook zo vervelend als u uw advocaat niet kunt bereiken? Advocaten die geen tijd voor u hebben of die nooit terugbellen? Een secretaresse die zegt dat uw advocaat in bespreking zit, kost u wel beltegoed. Wij vinden dat dat anders moet. Wij begrijpen dat u niet naar de telefoon kunt grijpen als het u uitkomt. Ons kantoorbeleid is daarom dat wij een bespreking onderbreken als er een gedetineerde cliënt belt. Het kan echter voorkomen dat een advocaat niet binnen kantoor is, omdat hij bijvoorbeeld bij een zitting aan-

wezig is. In dat geval probeert onze telefoniste hem toch mobiel te bereiken. In het uiterste geval noteert zij uw naam en bellen wij u terug in de inrichting.

En omdat wij niet willen dat u uw karige arbeidsloon verdoet aan contact met uw advocaat, hebben wij een gratis nummer waarop u ons kunt bereiken.We begrijpen ook dat u niet wilt wachten tot u weer een nieuwe telefoonkaart heeft. Daarom kunt u ons gratis bellen op 0800-933 64 64 (0800-WEENING).

BEREIKBAARHEID ADVOCATEN

Wij streven er niet alleen naar om de beste advocaat te zijn binnen de rechtzaal, wij bieden ook graag service erbuiten

65-Plussers in de bajes: zonder arbeid geen geld! Bonjo Bajes Bulletin berichtte in het vorige nummer over de werkverplichting die 97 AOW-gerech-tigden in de Nederlandse gevangenissen hebben. Zonder werk geen bajesinko-men (van € 13,90) of ‘wachtgeld’van € 12,30. Er werden kamervragen gesteld aan de staatssecretaris. Bijna op het-zelfde moment dat deze gesteld werden, hebben de 29 districtsdirecteuren van de inrichtingen in onderling overleg besloten dat er voor de 65-plussers een VRIJE KEUZE mogelijkheid zal zijn.

Wie wil werken die mag dat; wie dat niet wil die hoeft niet en ontvangt dan het ‘wachtgeld. Het betreft hier immers een groep van beperkte omvang die een redelijk argument hebben bovendien. Binnen dus! Het besluit moet nog ver-werkt worden in landelijke regelingen maar zal uitgangspunt zijn. Nu op weg naar herstel van de AOW-uitkering. Ook in het afnemen hiervan zit een hoge mate van onredelijkheid. Bonjo zal hiervoor echter nog meer als vak-bond moeten kunnen optreden. Wordt aan gewerkt. NE

VRIJE KEUZE ARBEID 65-PLUS GEVANGENENTwee uur avondopenstelling nog niet overal gerealiseerd

Jaargang 6 nr. 4augustus 2011verschijnt 6x per jaar

Losse verkoop € 3,--

BonjoBajesBulletinaugustus 201102 BRIEVEN

Mijn naam is Dennie; ben 29 jaren jong en verblijf momenteel in het strengste regime dat Nederland kent: L.A.R.G. (Landelijke Afdeling Risico Gedetineerden ook wel ‘terroristenaf-deling’ genoemd, red), te Vught. Dit is een beveiligde gevangenis binnen een gevangenis. Ligt naast de EBI die u waarschijnlijk wat beter kent? Ik zit hier omdat het in de BGG De Schie (Beheers Gevaarlijke Gedetineerden in Rotterdam) ernstig uit de hand was gelopen. Om privacy redenen en om problemen te voorkomen, zal ik daar verder niet op ingaan. Ik heb eigenlijk al wel zo’n beetje overal gezeten: van ongeveer twaalf jeugdgevangenis-sen tot wel zeker tien verschillende volwassenen bajessen. Ook heb ik alle BGG’s gehad! Nu zult u denken: oh, dan maak je het er toch zelf naar? Nou, je zit eerder op een BGG-regime dan je denkt en ja, als je het daar te bont maakt, is het einde oefening en beland je hier. Ik wil u en anderen even laten weten hoe het hier is, en dat je maar beter niet hier kunt komen! De L.A.R.G. huisvest zowel mannen als vrouwen, uiteraard gescheiden. Onze unit heeft eigenlijk de lastigste en zwaarste gedetineerden van het land. Je komt hier niet dus ook niet zo maar. Bijv, als er een steekincident plaats-vindt, kán zo iemand hier komen, hoeft nog niet persė, mensen die van

terrorisme worden verdacht en natuur-lijk ‘bekende’criminelen die niet in een normaal regime mogen. Echt van alles wat. Iedereen leeft gescheiden in een kleine cel. Uitzicht? Ja, op een muur. Het is een oud gebouw dat uit de oorlog stamt. Vroeger zaten hier verzetsstrijders. Het zijn dus muffe, oude cellen. Luchten doe je standaard in een kooi. We noemen het ook wel ‘hondenhok’. Want daar lijkt het echt op. Het eten is hier bar slecht. Veel te weinig, vaak zijn de aardappels of rijst ook nog aangebrand. Zo kan ik tientallen dingen opnoemen. Bezoek achter glas is ook niet fijn! Ik zit nu al weer 3 ½ jaar en ik moet nog wel even. Tenzij ik mijn cassatie win, want ik heb ook nog een TBS. Ook zo’n prachtig vooruitzicht… Ik las een stuk in de Bonjo dat deskundigen spraken over dat TBS niet opge-legd zou moeten worden als er geen recente onderzoeken zijn geweest etc. Nou, het Hof in Den Haag heeft mij veroordeeld op een jaren oude rappor-tage die ooit in een jeugdgevangenis is gemaakt. Hoe krom? Nu ,maar ho-pen dat de Hoge Raad eerlijk en goed naar mijn zaak kijkt. Dan kan het haast niet anders dan dat mijn zaak opnieuw moet. Althans een gedeelte. Mijn raadsman Gerard Spong heeft uitstekend werk geleverd en goede cassatiepunten ingediend. Nu maar

hopen op een goed einde.

Na al die jaren ga je toch wel na-denken! Heb veel in isolatiecellen gezeten, soms wel vijf weken aan een stuk. En tuurlijk met de feestdagen zit je binnen. Mensen waar je van houdt overlijden net nu je vast zit, je zus krijgt een kind en je kan er niet bij zijn en ga zo maar door. Nu zit ik hier en denk ik ook vaak na: geen ouders meer, vrienden, zogenaamde dan, laten je vallen, dus geen extra inkomen, geen bezoek. Dan wordt het soms ėcht zwaar en dan heb ik wel eens momenten van waar ben ik nou mee bezig? Ik heb veel dingen in mijn leven gedaan waar ik echt veel spijt van heb. Natuurlijk ook genoeg waar ik geen spijt van heb. Het is voor mij een gegeven/feit dat als je ouder wordt, je ook wijzer wordt. Dit geldt althans voor mij zeker. Je gaat zoveel missen en ik besef nu meer dan ooit: dit leven kan niet zo blijven doorgaan. Want waar eindigt het? Het gekke is dat nu je ogen geopend zijn, het vaak te laat is. Oke, het is nooit tė laat maar je zal me wel begrijpen

hoop ik. Toen mijn ‘vrienden’nog wel op bezoek kwamen zag ik vaak vaders met hun kids. Ik zag de pijn in hun ogen omdat ze weer afscheid moesten nemen. Weer terug in je hok, terug in dat eenzame rothok. Tuurlijk is het zo dat we er zelf voor kiezen om iets strafbaars te doen. Uitzondering(en) als noodweer daargelaten. Waar is het nou vaak om te doen? Om geld zou ik zeggen. Je wilt gewoon makkelijk of lekker leven toch? En nu vandaag de dag verdien je in een baan te weinig, echt te weinig. Je moet huur betalen, belastingen, verzekeringen, je eten en drinken, kleding enz. Zeker voor ex-gedetineerden is het dubbel zwaar.

Hoe dan ook: je raakt veel meer kwijt dan je wint! Mijn vrijheid is me alles waard. Een dag geen sleutels horen, een dag niet in een hokje hoeven luch-ten als een hond. Nee, gewoon een keer lekker uitslapen, blokje om door de buurt. Ik mis zelfs het gewoon kunnen lopen door de supermarkt (haha). De domste dingen ga je vaak het meeste missen. Je naasten zoals familie, je vrouw en/of kinderen

nog het meest!

Ik denk dat we eens goed moeten nadenken wat nou het meeste waard is: al het bovenstaande of opgesloten zitten tussen vier muren met PIW’ers die beslissen wanneer je loopt, zit, poept, eet, lucht enz enz???? Ik weet het wel!!! Ik wil nooit weer iets met deze vier muren te maken hebben. Genoeg is genoeg!!!! Mijn ogen zijn geopend. Dan maar iets minder geld te besteden, maar ik kan wel gaan en staan waar ik wil. Doordat ik overal al zo’n beetje heb gezeten zullen er veel gedetineerden zijn die mij kennen. Ik wil ze graag sterkte wensen en veel goeds in de toekomst.

Dennie M.

Naschrift redactie: de Inspectie voor Sanctie Toezicht (Ist) rondt op dit moment een onderzoek af naar de leefomstandigheden in de EBI en aanverwante inrichtingen in Vught. Op voorhand heeft het ministerie al besloten om de ‘terroristen- afdeling’ te sluiten en te verhuizen naar Scheveningen.

Twaalf jeugd- en tien gewone bajessen:

‘KIJKJE IN HET LEVEN VAN DENNIE M.’

Ingezonden

Ingezonden

Dit kan voor iedereen verschillen maar voor mij vooral lichamelijke klachten. Rug- en nekpijn door lang gebruik van slechte matrassen en kus-sens. Stemmingswisselingen door de hele situatie, je soms erg boos voelen op jezelf omdat je weer zo stom bent geweest. Maar ook boos op het slecht werkende systeem. Door veroordeling op iets wat je niet hebt gedaan, raak je erg opgefokt en gestresst. Hier-door functioneer je niet naar behoren waardoor je van de ene ellende in de andere valt. Heel zwaar is het als be-waarders je onnodig gaan ‘pesten’. Dit haalt het bloed onder je nagels weg! Na anderhalf jaar verlies je je geduld om je te gedragen. Je motivering gaat weg naarmate je langer vastzit! Geen goede onderwijsmogelijkheden, ondersteuning en motivering. Door het weinige geld kun je niet veel besteden. Je moet het vaak doen met het eten van de inrichting. Gevolg:

afvallen, misselijk, veel ‘honger’. Door echt te weinig eten! Ook zijn de mensen vaak de dupe van medegede-tineerden, psychisch gestoorden, zieke drugs gebruikers, ruziezoekers. Waar-door je weer in de problemen komt. Buiten beweren velen dat de bajes net een hotel is: aub hou je kop hoor!! Wil je eens een weekje ruilen? Veel

mensen weten het niet maar de bajes, zeker waar ik nu zit, is onmenselijk. L.A.B.G. is ongezond. Breekt je langzaam (of snel afhankelijk van hoe je zelf bent). Deze medicijnen moeten veranderen, zodat ze wel effect heb-ben en het eindelijk eens beter gaat.

Dennie M.

WAT ZIJN DE BIJWERKINGEN VANHET MEDICIJN GEVANGENISSTRAF?Een jaarabonnement - 6 nummers - voor maar €22,50

Een driedimensionale krijttekening op de vloer van een winkelcentrum.

BonjoBajesBulletin augustus 2011 03

Vrijheid van advocaatkeuze is een belangrijk recht. U bent niet verplicht zich bij te laten staan door de advocaat die u op het politiebureau bezocht heeft. Deze ‘piketadvocaat’ hoeft helaas geen deskundige te zijn op het gebied van strafrecht.

Sommige advocaten doen maar een paar strafzaken per jaar. Natuurlijk volstrekt onvoldoende om deskundig te worden en te blijven op strafrechtelijk gebied. Zo kan het gebeuren dat de advocaat die u bijstaat in uw strafzaak zich voornamelijk bezighoudt met familierecht.

Wij vinden dit een onwenselijke situatie. Regelmatig nemen wij zaken over van andere advocaten. Vaak zijn wij daarbij geconfronteerd met dossiers waarin men steken had laten vallen.Ons kantoor behandelt uitsluitend strafzaken. Uw dossier wordt bij ons niet door één advocaat, maar door een team van specialisten zorgvuldig onder de loep genomen. Wij verdiepen ons voortdurend in de laatste ontwikkelingen op strafrecht gebied. Wij beseffen dat onze gedetineerde cliënten regelmatig bezocht willen worden om de voortgang van hun zaak te bespreken. Wij voldoen aan die behoefte!

Ons kantoor is betrokken bij grote strafzaken, maar of u nu verdacht wordt van fietsendiefstal of van moord; wij zien in elke zaak het belang van een goede verdediging.

Wij treden op in het hele land en doen dat ook op basis van toevoeging (pro deo).Goede rechtsbijstand hoeft dus niet duur te zijn!Neem vrijblijvend contact met ons op:

Weening strafrechtadvocaten, telefoon 043 - 3 500 262.Wilhelminasingel 97, Maastricht, Postbus 3084, 6202 NB Maastricht

w w w . s t r a f r e c h t a d v o c a t e n . n l

Zit u helemaal vast,of komt u er even niet meer uit?

De eigenhandig geschreven brievenaan de Tweede kamer over het ge-vangenisbeleid over bijvoorbeeld de Modernisering Gevangenis Wezen (MGW) zijn superduidelijk en laten de kennis van staatssecretaris Teeven zien. Waar komt die gedrevenheid en vakkennis vandaan? De visie is te lezen op de ministeriele statement pagina: ‘Een consequente, stevige aanpak - dáár gaan we deze kabi-netsperiode voor. Ik wil dat daders duidelijk weten en voelen dat de burger de criminaliteit en overlast zat is en dit soort gedrag niet accep-teert. Slachtoffers van criminaliteit worden beschermd en de daders achter slot en grendel.’

Na een korte loopbaan als fiscaal re-chercheur (FIOD), wordt Fred Teeven in 1993 officier van justitie (OvJ) bij het parket Amsterdam. Teeven was zaaksofficier van grote drugs- en geweldszaken en dat heeft de sfeer eigenlijk bepaald. Hij ergerde zich mateloos aan de slappe vonnissen van dito rechters, toonde zich ontevreden met de aandacht voor slachtoffers en vond het leventje van gedetineer-den maar mateloos luxe. Dat moest veranderen en hij zocht zijn politieke Fortuyn. Hij stelde zich kandidaat voor Leefbaar Nederland op voorwaarde dat hij mocht terugkeren als officier. Van 2002 tot 2003 is hij lid van de Tweede Kamer, daarna keerde hij terug als officier van Justitie bij het Landelijk Parket. De VVD wilde de ‘crime figh-ter’ toch graag terug en in 2006 wordt Teeven wederom lid van de Tweede Kamer. Nu voor de VVD en sinds oktober 2010 is hij staatssecretaris van Veiligheid & Justitie.Een man dus met criminaliteitserva-ring en duidelijke zienswijzen: ‘ Het wordt niet meer zo leuk in de gevange-nis’, zei hij in 2002. Eind 2004 werd de uiterst sobere Nederlandse variant werkelijkheid. Officieren van Justitie leren spreken in het openbaar, leren pleidooien schrijven en voordragen en

weten zalen streng toe te sprekenGoed gedragZoals in de brief Programma Moder-nisering Gevangeniswezen van 4 juni 2011. Enige citaten:’ Een succesvolle terugkeer in de samenleving vraagt allereerst de inzet van de gedeti-neerde zelf’. (Elders op deze pagina leest u ‘ Hoe gingen gedetineerden de gevangenis in’, red.). De eigen verantwoordelijkheid voor de invulling van de detentieperiode komt ook tot uitdrukking door meer vrijheden bin-nen de inrichting te creëren. Variabele activiteiten worden alleen aangeboden aan gedetineerden in een regime met interne of externe vrijheden. Kort- en langverblijvenden kunnen in aanmer-king komen voor variabele activiteiten, indien zij gemotiveerd zijn en goed gedrag vertonen. Dit betekent plaat-sing in een regime met meer interne vrijheden, dit betekent meer bewe-gingsvrijheid binnen de penitentiaire inrichting. Langverblijvenden kunnen in de laatste fase van hun detentie in aanmerking komen voor een regime met externe vrijheden, zoals het verlaten van de inrichting om bepaalde activiteiten gericht op hun terugkeer te regelen of buiten de inrichting te wer-ken.’ (Bedoeld wordt BBI of ZBBI: half open en open dus. Let op kunnen. Niets is zeker.)

‘Nieuwe visie’‘Dit vraagt ook om een nieuwe visie op de detentiefasering, zoals het plaatsen in een minder beveiligde inrichting, het toekennen van verlof of deelname aan een zogenaamd pe-nitentiair programma, in relatie tot de voorwaardelijke invrijheidsstelling. In de nieuwe opzet worden keuzes voor detentiefasering integraal onderdeel van het detentie- en re-integratieplan. Verlof wordt alleen toegekend als daarmee een re-integratiedoel wordt gediend. Maatschappelijke aspecten, zoals de belangen van slachtoffers en nabestaanden, inschatting van het recidiverisico, vluchtgevaar, en (de

ernst van) het gepleegde delict dienen expliciet bij deze afweging te worden betrokken. Dit geldt ook voor de re-integratiedoe-len die via de bijzondere voorwaarden bij de voorwaardelijke invrijheidstelling kunnen worden gerealiseerd. Op dit moment worden de uitvoeringsconse-quenties van deze nieuwe visie in beeld gebracht. De consequenties voor de wetgeving worden meegenomen in een wetsvoorstel dat naar verwachting in de tweede helft van 2011 zal worden ingediend.’ Tevens bestudeer ik welke vormen van toezichtmodaliteiten inge-zet kunnen en moeten worden bij het verlaten van de inrichting, zowel bij de detentiefasering als bij de voorwaarde-lijke invrijheidsstelling.’

Er zal dus een streng toezichtbeleid worden geformuleerd waarop door de reclassering zal moeten worden toege-zien. Er wordt ingezet op de zware ge-weldsdelicten en TBS’ers; het vervolg ligt in alle onderscheiden groepen. Je bent dus niet meer van je straf af zodra de poort achter je sluit.

De weigeraarsWanneer gedetineerden zich geen ‘ge-dragsinterventies’ willen laten aanleu-nen, weigeren ze deel te nemen aan het TR programma waarin die interventies besloten liggen. Dat betekent dus geen toegang meer tot het half open. Hierop zijn al veel mensen in beklag gegaan bij de Raad voor de Straftoepassing. Die volgen langzamerhand de visie van de staatssecretaris. Op 22 april jl was er een uitspraak waarin dat werd vastge-legd. Nu is het ene geval het andere niet maar het zal wel staand beleid worden, denk ik..

MDOAnderen wordt de doorfasering ontzegd op basis van hun delict en de bespre-king daarvan in het Multi Disciplinair Overleg (MDO). Hierin zijn vertegen-woordigd: PIW’ ers, medische dienst, MMD, BSD, de trajectbegeleider

AFKNIJPEN DIE HANDELVervolg van voorpagina

Terugdringen Recidive en vertegen-woordigers van de afdelingen arbeid, bibliotheek, onderwijs en sport, gees-telijke verzorging en de inrichtingspsy-choloog. Dat lijken me leuke gesprek-ken te worden!Terugdringen recidive blijft wel op de agenda staan. Daar zullen inspan-ningen voor geleverd blijven worden, Aldus de staatssecretaris. ‘ Maar dan moeten er wel snel resultaten geboekt worden’, is het vervolg. Staatssecre-taris Teeven: Een derde deel van de

gedetineerden wil graag een handrei-king in de vorm van een huisje, een dagbesteding, een inkomen(tje). Stel voorwaarden wat u wilt. Bezorg hen dat en je ziet ze niet meer terug in de bajes. Zo gemakkelijk is dat. Nieuwe wetsovertredingen worden nauwe-lijks voorkomen met welk beleid dan ook, maar recidivevermindering met het komende beleid evenmin.

Nico Epskamp

Het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) onder-zoekt jaarlijks de maatschappelijke situatie van (ex-)gedetineerden op gebieden van wonen, werk/inkomen, zorg, schulden. Deze thema’s staan centraal in het Programma Aansluitende Nazorg. Door samenwerking tussen gemeenten, justi-tie en andere instellingen moet de (terugkeer)situatie van gedetineerden die een handreiking willen om verdere justitiecontacten te vermijden, verbeteren. Een dak boven het hoofd, een dagbesteding, inkomen, schuldenvrije toekomst.

Hoe was de situatie op bovengenoemde gebieden op het moment dat gede-tineerden de gevangenis ingingen? De monitor nazorg ex-gedetineerden, ontwikkeling en eerste resultaten Cahier 2010-4, 2010 schrijft het volgende:• Bijna een kwart had geen inkomen, zelfs geen uitkering.• Bijna 17 procent had geen huisvesting en ook geen onderdak bij instellingen

voor hulp aan dak- en thuislozen.• Eenzelfde aandeel had geen identiteitsbewijs waardoor een huurwoning of

inkomen niet in bereik komt.• Meer dan driekwart had schulden.• Meer dan een kwart had contacten met een instelling voor verslaving- of

psychiatrische zorg. Hierbij is niet gerekend het aantal dat wel zorg nodig heeft maar de contacten niet heeft.

Bij vrijlating is de situatie vergelijkbaar: huisvestingsituatie onveranderd; ID’s ontbreken in gelijke mate en het aantal mensen zonder inkomen is sterk toegenomen. ‘Aanzienlijke persoonlijke en sociale problemen zijn risicofac-toren voor het plegen van criminaliteit’ en ‘Het recidiverisico hangt in sterke mate samen met de invulling van de primaire leefgebieden’, aldus scheidend hoogleraar Penologie Martin Moerings in zijn rede Een Veilige terugkeer in de samenleving (4 maart 2011, uitgeverij Boom Lemma).

Hoe gingen gedetineerden de gevangenis in?

‘Het wordt niet meer zo leuk in de gevangenis’

BonjoBajesBulletinaugustus 201104

Mr Regter Strafadvocaat is gevestigd in Heerlen. Mr Regter is de enige strafrechtspecialist in Heerlen, die is aangesloten bij de NVSA. Mr Regter houdt zich alleen bezig met strafzaken zodat hij top-kwaliteit kan leveren in uw strafzaak. Mr Regter verdedigt uw rech-ten en belangen in strafzaken in heel Nederland en in beklagzaken.

Een goede verdediging moet meteen vanaf het begin goed opge-bouwd worden. Neem daarom zo vroeg mogelijk een specialist in de arm. Dossier- en wetskennis zijn van doorslaggevend belang, in elke zaak, groot of klein.

Mr Regter is van mening dat verdachte en advocaat een team moeten vormen, dat samen een strategie opstelt om tot de best mogelijke verdediging te komen. Daarom krijgt u een kopie van het

dossier en wordt dat uitvoerig met u besproken. U weet dan waar u aan toe bent en komt goed voorbereid op de zitting.

Hebt u twijfels over uw huidige advocaat of zijn of haar aanpak? Neem vrijblijvend contact op met mij. Goede raad hoeft niet duur te zijn. Ik werk op basis van toevoeging. Neem contact op met mr Regter Strafadvocaat op 045 5602208 of 06 30622592. Akerstraat 106, Heerlen. mr.regter.strafadvocaat@gmail.com www.advocaatregter.nl.

mr Regter Strafadvocaat

Ingezonden

• Geert C., veroordeeld in Nederland tot 4,5 jaar wegens voorbereiding van een misdrijf (drugssmokkel), uitgele-verd naar Duitsland en daar veroordeeld voor uitvoering (waardoor ne bis in idem niet opging) tot 8,5 jaar; terug-geleverd naar Nederland in kader WOTS tot in totaal 10,3 jaar. Is nu eindelijk met veel pijn en moeite geselec-teerd voor zbbi. ‘Met behulp van DJOEKE (Erik Jansen, NOORDERGRIP (Bianca Ausema), en RECLASSERING ASSEN . Het was helaas niet mogelijk om uit eigen kracht uit de inrichting te komen. Ik ben ze dankbaar! Op naar het laatste stukje!’

• Gedetineerden van HvB De Karelskamp hebben de vol-gende klachten: Vader-kind-dagen, veel te weinig. Zou om de maand moeten!; douchen na arbeid onmogelijk! Is dat normaal??. Op zaterdag/zondag hebben we twee uur recreatie: we zitten met 75 man op de afdeling, dan moeten

we heel snel douchen. Er zijn meer recreatie-uren nodig; als we luchten hebben en het regent hard, dan kunnen we niet schuilen. Verplicht in de regen lopen en binnenrecre-atie mag niet.? ; we hebben drie telefooncellen en het zijn altijd dezelfden die continu bellen. Laten ze er zes op de afdeling plaatsen. Niet eens rustig met vrouw & kids praten. Schandalig toch.Kunnen jullie niet eens langs komen? Naschrift: helaas, dat is fysiek en bajes-technisch niet mogelijk. Het zijn ook algemene problemen in ALLE HvB’s en niet zelden ook in de gesloten inrichtingen.

• Hebben jullie niet een ruimte om oproepen te plaatsen voor werk aangeboden? Personeelsadvertenties dus. Zeker weten dat een dergelijk item de Bonjo nóg meer leesbaar zal maken, schrijft E.S. uit De Schie. (Vinden wij ook! Red.)

Goede dag Bonjo,

‘Hoe gaat het zo’n beetje’, vroeg u in de krant. Mijn naam is Timo K. Ik zit nu 23 maanden vast in de eerste detentie van mijn leven. Ik heb geen verleden met justitie. Afgelopen jaar heb ik tien jaar plus TBS met dwang gekregen. Zwaar onterecht! Tegen die straf ben ik in hoger beroep gegaan en verwacht maximaal drie jaar en geen TBS. Ik heb alle vertrouwen in een hoger beroep zaak.

Ik zat 19 maanden in HvB regime en nu zit ik vier maand in gevangenis-regime. Eerst was in Koepel Breda, daarna Vught, vervolgens Nieuwegein en uiteindelijk nu in Grave en ik zal daar (hoop ik) blijven. We zitten hier met 12 mannen, lekker rustig en gezellig. Elke dag moet je er het beste van maken want je kan niet anders. ‘Machteloos’ ben je dan. Deze gevangenis is tot heden het beste dan waar ik heb gezeten. Bellen wanneer ik wil, we kunnen koken en er zijn zes kookplaten en frituur.Ik heb een dochtertje van twee jaar en had een vader-kind bezoekdag aangevraagd. Maar mijn kind moet minimaal drie jaar oud zijn. Daarop ben ik in beklag gegaan. Want in

Breda heb ik vader-kind dag gehad en toen was ze tien maanden. Daarna in Vught weer een poging gedaan. Lukte niet, moest minimaal drie maanden in de inrichting geweest zijn. Vervolgens naar Nieuwegein en daar vertelden ze me dat ik in gevangenisregime moest zitten. Oke dan, dacht ik. Nu zit ik eindelijk in gevangenisregime in Grave en nu moet mijn kind minimaal drie jaar oud zijn en nou dacht ik van:’het is genoeg geweest’. In beklag en dat onderzoek loopt nog.De reden waarom mijn kind minimaal drie jaar moet zijn is omdat het per-soneel dat op dat moment werkzaam is last van de geur krijgt als de vader

de luiers gaat verschonen ……..BELACHELIJKE reden. Bovendien de regel van de inrichting. Zou het een landelijke regel zijn dan kan ik het nog volgen. Maar vader-kind dag is landelijk ingevoerd. Ik ben zo lang bezig geweest om vader-kind dag te krijgen en ik zal moeten hopen dat ik dit ook krijg. Maar ja, je bent hier machteloos en heb niets te zeggen. Alles komt goed want uiteindelijk gaan die deuren open en word je herenigd met je familie.‘Ze kunnen alleen je lichaam straffen maar je ziel kunnen ze niets doen’.

Timo K.

‘Hoi, met Son. Het alarm is er af en over een minuut gaat de kluis open, dan kan ik erbij’. ‘Oké’ zei Janwillem, die pre-cies een week later zou worden aange-houden. Hij klapte zijn mobieltje dicht, trok een bivakmuts over zijn gezicht en keek op zijn horloge. Op de camerabeel-den van de achterzijde van de geldautomaat was een medewerkster van de storingsdienst te zien. Een donker geklede man, zijn hoofd verborgen onder een bivakmuts, drong de kleine ruimte binnen. Hij richtte een speelgoedpi-stool op de medewerkster van de storingsdienst, die daar tot haar eigen ver-bazing nog van schrok ook. Hij wierp haar een tas toe en schreeuwde haar kennelijk toe die te vullen met de bankbiljetten, die voor het grijpen lagen. Sonja deed het gewillig en liet zich daarna aan de geldautomaat vastketenen. De man met de bivakmuts verdween met een bedrag van € 153.000,--.

Het geld bleef spoorloos, de daders niet. Zij hadden duidelijk beter nagedacht over de technische uitvoering van de overval dan over de reactie daarop van de politie. Sonja had haar rol van het geschokte slachtoffer kunnen volhouden totdat de recherche vroeg om haar mobiele telefoon. Zij veranderde spontaan in een geschokte dader. Het besef, dat haar laatste telefoontje zich in warme politiebelangstelling zou verheugen, was van haar gezicht af te lezen. Een week later zaten beiden vast en waren Sonja en Janwillem door de recherche bekwaam uit elkaar gespeeld. Beide hadden een bekentenis afgelegd. Maar waar was het geld? Sonja hield bij hoog en laag vol dat zij er niets van had ontvangen, terwijl aan haar wel een deel van de buit was beloofd. Janwillem had mij al tijdens ons eerste gesprek -hij was net in verzekering gesteld- iets heel anders verteld. Volgens hem waren er bij de voorbereiding en de uit-voering van de nepoverval vijf personen betrokken geweest, inclusief hijzelf. Ieder had een gelijk deel van de buit van hem gekregen, beweerde hij. ‘Twin-tigduizend euries de man, meneer Booij, ik mag doodvallen als ik lieg’. Toen ik hem voorhield dat de bank na de overval ruim anderhalve ton miste, dacht hij even na en hield het er toen op, dat er maar ‘tachtig mille’ in de tas had gezeten. Ik hoopte maar, dat de goden hem niet goed hadden gehoord.

Waar ik verder voor vreesde, gebeurde wel. De Officier van Justitie stelde een ontnemingvordering tegen Janwillem in voor de volledige € 153.000,--. In een poging om nog te redden wat te redden viel, vroeg de verdediging om de vier personen die volgens Janwillem in de buit hadden gedeeld, als getuigen te mogen horen. Als er een bevestiging kon komen van de verdeling, zou het ‘wederrechtelijk verkregen voordeel’ en dus de terugbetalingsplicht van Janwillem fors worden beperkt. Helaas. Dat de verdachte na het vertrek met de volledige opbrengst anderen een deel van het geld had gegeven, werd niet relevant geacht voor het aanvankelijk verkregen voordeel. Janwillem kreeg wel bedenktijd voor de terugbetaling. Een beetje meer dan hij wilde.

Ron Booij, strafpleiter

DE GEUR VAN LUIERS BELEMMERTVADER-KIND DAG

STEMMEN UIT DE BAK

Vrijwilligers komen bij je langs door heel Nederland om je verhaal te horen, voor een luisterend oor, een steuntje in de rug.

WIL JE BEZOEK? BEL BONJO020 6659420

GELD ENGEHEUGEN

BonjoBajesBulletin augustus 2011 05

2005 2006 2007 2008 2009Instroom in eerste aanleg 266.800 271.800 260.500 230.600 210.500 waarvan meerderjarigen 221.600 225.900 217.700 193.000 178.400 minderjarigen 35.500 37.900 35.500 30.600 27.200 % minderjarigen (op totaal aantal natuurlijke personen) 13,8% 14,4% 14,0% 13,7% 13,2% waarvan afkomstig van regiopolitie 235.100 243.000 233.600 206.700 191.000 Korps landelijke politiediensten 5.200 4.800 4.300 4.900 4.200 Koninklijke marechaussee 6.700 6.100 6.000 5.700 5.400 Bijzondere opsporingsdiensten / -ambtenaren 19.900 17.900 16.600 13.300 9.900 waarvan geweld tegen personen (incl. seksueel geweld) 57.000 61.000 58.300 53.100 47.800 % geweld 21,3% 22,4% 22,4% 23,0% 22,7% waarvan diefstal met geweld 5.100 5.200 4.600 5.000 4.700 vernieling en openbare orde 48.700 51.900 47.900 39.900 33.900 waarvan openlijke geweldpleging 15.500 16.800 14.600 12.000 9.500 vermogensdelicten 74.100 72.800 71.200 66.000 62.100 drugsdelicten (Opiumwet) 20.200 19.300 18.700 16.900 14.300 waarvan harddrugs 10.700 10.100 9.700 8.000 7.200 waarvan softdrugs 10.300 9.800 9.600 9.500 7.500 wapens en munitie 7.200 7.300 7.100 6.800 6.300 verkeersmisdrijven (Wegenverkeerswet) 51.700 54.700 52.000 42.000 39.800 waarvan rijden onder invloed 36.900 39.300 37.700 30

Rechters en de rechtspraak zijn de laatste maanden en jaren volop in het nieuws. Iets waar de dames en heren in toga en witte bef zelf niet zo van gecharmeerd zijn.Twee zaken die er uitspringen van de laatste tijd:

Een groot deel van de bevolking vindt dat rechters te licht straffen. Deze opvatting is opgepakt door de politiek. Onderzoeker Frank van Tulder van de Raad voor de Rechtspraak heeft onderzocht hoe het nu precies gesteld is met de hoogte van de vonnissen en verhaalt daarover in een uitvoerig arti-kel in het Nederlands Juristenblad van juni 2011. Wat blijkt: rechters leggen fors hogere straffen op voor bepaalde soorten misdrijven. Bijvoorbeeld in de periode tussen 2000 en 2009 werden voor delicten voor wet wapens en munitie 60% zwaardere straffen opge-legd, voor valsheidsmisdrijven 45%, voor verkrachting en andere sexu-ele delicten plus 35 opgelegd. Voor diefstal met geweld plus 32 %, moord en doodslag plus 18 %. In harddrugs-zaken viel een min te noteren, volgens de onderzoeker dan.

‘Het heersende beeld van de softe rechter die opereert met fluwelen handschoenen klopt dan ook niet, volgens de onderzoeker. Gemid-deld zijn er vooral meer taakstraffen opgelegd, terwijl het aantal celstraffen gelijk bleef. De Nederlandse rechters

luisteren naar de roep om strengere straffen die in de samenleving klinkt. Zo wil het kabinet Rutte dat rechters geen taakstraffen opleggen voor zwaardere misdrijven en streeft het naar minimumstraffen voor ‘crimine-len die herhaaldelijk zware misdrijven plegen’.

In maart van dit jaar stuurden de heren Opstelten en Teven van het mi-nisterie van Veiligheid en Justitie een wetsvoorstel van deze strekking naar de tweede kamer. Wie binnen tien jaar eenzelfde soort delict pleegt, die krijgt een forse portie extra.Het werd weer met veel bombarie aangekondigd. Wat niet in verhouding staat tot het mogelijke aantal personen dat zo’n zwaar misdrijf ook maar kan plegen. Gepraat voor de bühne richting angstige burger die hierop kennelijk ietsje rustiger achter de

geraniums kan zitten. De rechters wil-len dat dit plan voor minimumstraffen niet wordt doorgezet. De Raad voor de rechtspraak is bang dat rechters worden gedwongen straffen op te leg-gen die niet in verhouding staan tot de ernst van het misdrijf. Strengere straf-fen leiden evenmin tot een veiligere samenleving. ( gepubliceerd op 1 juli jl.) Ze vinden dat rechters voldoende rekening moeten kunnen houden met de omstandigheden waaronder een misdaad is gepleegd. De plannen maken Nederland niet veiliger mar kosten wel een hoop geld. Daarnaast leidt het niet tot minder recidive en kunnen rechters sancties die het herhalingsgevaar verminderen, zoals een behandeling, niet meer opleggen, aldus de raad.

Er bestaan bovendien niet uit te leg-gen verschillen in de strafmaat tussen zaken waarvoor wel en waarvoor niet een minimumstraf geldt. Zoals gezegd, het gaat om delicten met een minimumstraf van tien jaar plus. Mag je raden hoeveel personen van de ruim 32.000 Nederlanders die vorig jaar de gevangenis verlieten, dit betreft. Het straalt wel af op de duizenden die zit-ten voor een verkeersboete rond Wet Mulder, die een verkeersovertreding met vervelende afloop begingen, die drugs smokkelden om schulden af te lossen, die beschuldigd werden van onttrekking uit faillissement en ga nog zo maar even door.

RECHTERS STRAFFEN ZWAARDER EN ZIJN TEGEN MINIMUMSTRAFFEN

Professor Martin Moerings over het hoge recidivecijfer:‘Ik kom niet tot de conclusie dat we daarom harder en langer moeten opsluiten, want uit onderzoek blijkt dat dit in het algemeen niet helpt om een recidive te voorkomen, hoogstens alleen zolang de opsluiting duurt. Tegelijkertijd kan ik mijn ogen er niet voor sluiten dat mensen in de ge-vangenis worden opgesloten, juist ter tijdelijke beveiliging of uit behoefte tot vergelden, dat nog steeds het fundament van ons strafstelsel is. Als mensen om die redenen worden ingesloten, zou ik zeggen: probeer dan de nadelige, schadelijke gevolgen van een verblijf in de gevangenis zo beperkt mogelijk te houden en de wettelijke opdracht in artikel 2 van de Penitenti-aire beginselenwet serieus te nemen, die inhoudt dat de gevangenisstraf ook gericht moet zijn op de voorbereiding op de terugkeer in de samenleving. Resocialisatie moet binnen beginnen, maar buiten worden voortgezet.’‘Een veilige terugkeer in de samenleving. Dat zal ons een zorg zijn’. Martin Moerings, Boom Lemma 2011.

Artikel 2 van de Penitentiaire Beginselenwet:

Gevangenisstraf moet ook gericht zijn op terugkeer

Sta je ingeschreven bij WoningNet als woningzoekende in de Stadsregio Amsterdam dan moet je het volgende weten. Met ingang van 1 juli 2011 zijn de voorwaarden om ingeschreven te blijven, gewijzigd. Jaarlijks worden er verlengingskosten in rekening gebracht van € 10. WoningNet heeft de woningzoekenden inmiddels per post ingelicht over deze wijziging. Het is heel best mogelijk dat gede-tineerden die ingeschreven zijn dit bericht gemist hebben. Het is zaak dat je opnieuw inschrijft waarvoor je vanaf 1 juli 2012 moet betalen. Je zult niet de eerste gedetineerde zijn die bemerkt dat zijn wachttijd vervallen is

en de vaak al jarenlange inschrijving is vervallen, omdat de regels opeens veranderden. Kun je weer van voren af aan beginnen.

Reden van wijziging is vanzelfspre-kend dat men de lijst woningzoeken-den zo actueel en relevant mogelijk wil houden.Neem contact op met WoningNet als je je inschrijving als woningzoekende wilt behouden.Schrijf naar: Postbus 158, 1380 AD Weesp.

Sta je elders ingeschreven, informeer dan daar of de inschrijvingsregels ook veranderd zijn.

REGELS INSCHRIJVING WONINGNET GEWIJZIGD

BonjoBajesBulletinaugustus 201106

De maatschappij is verhard en sterk geïndividualiseerd. Vooral ook geprivatiseerd.Neem bijvoorbeeld verzekerin-gen. Ooit opgezet uit coöperatie-ve oogmerken. Gezamenlijk kun je harde financiële tegenslagen tenslotte beter opvangen dan als individu. Dat daar veranderingen van 180 graden zijn opgetreden, dat zal iedereen inmiddels wel duidelijk zijn. Het gaat de verze-keringsclubs ook in dit land in toenemende mate om winst en elke uitbetaling die vermeden kan worden, wordt met grijpgrage handjes benut. Voor wie uitbeta-ling verlangt op basis van een af-gesloten polis (bijv. brandverzeke-ring) en gedetineerd is (geweest), is het zaak om eens heel goed te kijken naar wat de polisvoorwaar-den hierover zeggen.Bij BONJO komen met regelmaat heel ernstige klachten over de behandeling door verzekering-maatschappijen binnen.

Bijv. Een man heeft zeven jaar gele-den een brandverzekering afgesloten. Na drie jaar moet hij een maand ‘opknappen’. Brand in het zevende

jaar. Inspecteur vraagt: bent u in con-tact geweest met justitie? Antwoord: ja, een maand detentie. Aha! Dan heeft u verzuimd de maatschappij te informeren over deze wijziging in uw situatie. Boek dicht! Fluiten naar je geld. Conclusie: detentie wordt dankbaar aangegrepen om verplich-tingen te ontlopen. De gemiddelde gedetineerde vergeet er naar te kijken. Opgelet dus.

Dat verzekeringsmaatschappijen ex-gedetineerden weren heeft BBB al aangetoond aan de hand van Univé die inzage in het complete dossier eist bij aanvullende zorgverzekeringen.Ook en vooral bij het proberen af te sluiten van auto- of motorverzekerin-

gen stoot een ex-gedetineerde meestal op een vijandige detentiemuur. Ad-vies: via het internet gewoon zoeken naar een Europese maatschappij die deze voorwaarde niet stelt. Dat is wel zo goedkoop als pakweg Rialto waar je voor driedubbele prijzen terecht kunt. Informeer ook bij lastpoint.nl en bij Lippmann te Den Haag.Ander voorbeeld: een man heeft gezeten voor inbraak. Nu drijft hij een groothandel in Chinese motorfietsen. Zijn compagnon heeft flink geïnves-teerd in de handelsvoorraad maar trekt zich terug omdat de inboedelver-zekering geweigerd wordt op grond van veroordeling van de directeur.. Ook hier geldt overigens dat een zoektocht loont.

Had je een WAO, WIA of bijstandsuitkering voordat je gedetineerd raakte, zorg dan dat je de uitkeringsinstantie tijdig op de hoogte stelt van het einde van je detentie. Anders zit je op zeker zonder geld. Heb dus je uitkeringsgegevens, de naam van de contactpersoon en andere benodigdheden bij de hand en schrijf brieven. Dat heeft meestal tot gevolg dat de uitkering voorlopig weer gaat lopen op het moment dat je de gevangenis verlaat.

Houd er bij WAO en WIA rekening mee dat er een herkeuring plaatsvindt voordat de uitkering definitief wordt gestart. Ook al ben je tevoren twintig jaar 100 % arbeidsongeschikt beoordeeld, gekeurd moet je worden. En kijk er dan niet van op dat je dan als arbeidsgeschikt wordt gerangschikt. We kennen hier voorbeelden genoeg van. Wees dus voorbereid op die keuring en bereid je voor op een bezwaarschriftenprocedure. Laat je hiervoor bijstaan door een vertrou-wensman of steek je licht op bij de diverse organisaties en steunpunten voor arbeidsongeschikten.

Mei 2011 – Jonge ex-gedetineer-den recidiveren minder dankzij werk. Maakt niet uit welk soort, als het maar werk is. Het effect van re-gulier werk is sterker dan uitzend-werk, blijkt uit VU-onderzoek. Ora et labora!

Het hebben van werk, ongeacht het soort werk, leidt bij justitieel behan-delde jongens in de leeftijd van 12 tot 32 jaar tot een afname in delinquentie. Dit komt overeen met het idee dat de kwaliteit van werk en doorgroeikan-sen van belang zijn in het effect op criminaliteit.‘Vinden van werk, maar vooral ook houden van werk’

Hoewel de meeste mannen wel een baan vinden is slechts een klein deel in staat om het werk ook vast te houden. Dit komt enerzijds door belemmeringen die zijn veroorzaakt door veroordelingen en detentie. Aan

de andere kant lijkt deze bevinding er op te wijzen dat interventies voor deze mannen niet alleen zouden moeten inzetten op het vinden van werk, maar ook op het behouden van werk. Dit blijkt uit het onderzoek van Victor van der Geest waarop hij 18 mei promoveert aan de faculteit der Rechtsgeleerdheid bij de VU .Van der Geest onderzocht een groep van 270 jongens en mannen tussen 12 en 32, die begin jaren negentig werden behandeld in een justitiële jeugdinrichting. Hoewel een groot deel van hen opnieuw in contact komt met justitie is er zelfs bij hoogfre-quente daders een duidelijke afname in delinquentie rond 30-jarige leeftijd. Van der Geest onderzocht de ontwik-kelingspaden van delinquent gedrag om een beter beeld te krijgen van het verloop van delinquentie: wie stoppen er uiteindelijk, wie gaan juist door en welke factoren spelen daarbij een rol?

Naar aanleiding van het artikel ‘IMK traint gedetineerden met ondernemersbloed’ in het juni nummer ontving het Instituut veel positieve reacties over en aanmel-dingen voor de begeleiding van gedetineerden naar ondernemer-schap. Tijd om even bij te praten met woordvoerster Michelle Jongebloet.

‘Op dit moment zijn we volop bezig met de voorbereidingen om te kunnen starten met het aanbieden van begelei-dingstrajecten. We willen daarbij niet over één nacht ijs gaan. We willen ons grondig voorbereiden om niet alleen nu, maar ook in de toekomst een partner te zijn bij de begeleiding van gedetineerden naar een bestaan als zelfstandig ondernemer. Omdat we geloven in een tweede kans en omdat we overtuigd zijn van de mogelijkhe-den die het zelfstandig ondernemer-schap daarvoor biedt.’

Voor die voorbereiding is samen met het Ministerie van Justitie een aantal inrichtingen geselecteerd met een gesloten, half open of open regime. Gekeken wordt of de dienstverlening afgestemd kan worden op de moge-lijkheden en onmogelijkheden binnen de muren van een PI. Ook wordt daarbij nadrukkelijk gekeken naar de mogelijkheden om samen te werken

met gemeenten. De gesprekken met de overige instellingen volgen op korte termijn. ‘Naast de verkennende gesprekken met PI’s hebben we een team van ondernemerscoaches gese-lecteerd dat binnen de verschillende PI’s aan de slag gaat. Hiermee hebben wij een landelijke dekking,’ aldus Michelle.

Inmiddels is er een start gemaakt met de eerste kandidaat in PTC Arnhem. Deze wil een hoveniersbedrijf starten. De vooruitzichten zijn positief:’We hebben te maken met een gedreven en gemotiveerde deelnemer die zich vol-ledig inzet om zijn plannen te realise-ren. Als alles volgens plan loopt, heeft hij zijn ondernemingsplan in augustus af, waarna hij een bedrijfskrediet kan gaan aanvragen bij zijn gemeente’

Eind augustus wil het IMK bege-leidingstrajecten in heel Nederland kunnen inzetten.De geïnteresseerden die zich al hebben aangemeld, hebben inmiddels een brief ontvangen met daarbij een vragenformulier. Aan de hand van het ingevulde formulier wordt bekeken hoe een eventueel begeleidingstraject van de aanvrager concreet handen en voeten gegeven kan worden.

Meld je dus gewoon aan als je oren hebt naar een bestaan als zelfstan-dig ondernemer. Dat kan bij IMK Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf, Postbus 119, 1270 AC Huizen, ter attentie van Michelle Jongebloet of Patrick van Dielen. Bonjo Bajes Bulletin zal de ontwik-kelingen en de vorderingen van de hovenier melden.

IMK START TRAININGENONDERNEMERS IN SPÉ

Gedetineerden en ondernemersschap, stand van zaken Vraag tijdig herstart van jeuitkering aan!

W E R K H E L P T

Je kunt fluiten naar je geld

POLISVOORWAARDEN VERZEKERINGEN VAAK FUNEST VOOR EX-GEDETINEERDEN

Advo

kate

nkol

lekt

ief Ro

tter

dam

Gespecialiseerd in bescherming van burgers tegen de overheid.

Of het nu om strafrecht gaat, problemen met de verhuurder, of problemen met uw uitkering: veertien vakkundige advocatenstaan voor u klaar. Ieder met een eigen specialisme, allen hebben hart voor de zaak, uw zaak.

Crooswijksesingel 343034 cj Rotterdam

telefoon 010 465 09 66www.advokatenkollektief.cominfo@advokatenkollektief.com

BonjoBajesBulletin augustus 2011 07

• penitentiair recht • strafrecht • arbeidsrecht • (echt)scheidingen en alimentatie • jeugdrecht • overige personen- en familierecht • civiel recht • huurrecht • sociale zekerheid • psychiatrisch patiëntenrecht (BOPZ)

Raadhuisplein 9A5258 BJ BerlicumTelefoon 073 5034543Telefax 073 5032520www.giebels-advocaten.nl

Vestigingen in Berlicum en Boxtel

Heftig punt van discussie in ge-vangenisland is en blijft de medi-sche zorg. Worden de klachten wel serieus genomen? Zijn gedetineer-den allemaal querulanten? Welke behandeling is toegestaan? Is er ruimte voor nader onderzoek? Kan de gedetineerde een externe arts raadplegen? Hoe lang duurt de klachtenbehandeling?

Overlijdt er een gevangene in zijn cel, en dan ook nog in de avonduren, dan zijn de rapen gaar. Onlangs was dit te betreuren in Nieuwegein. De gesloten deur mocht/kon niet geopend worden door de dienstdoende PIW’ers. Aan de gedetineerden werd verzocht dit ‘onder de pet’ te houden. Dat gebeurde niet en de media stonden er een paar dagen ‘bol’van en het leidde tot kamervragen.Hoe gaat het daarna? Een PIW’er duidde het enkele jaren geleden, na een overlijden in een cel als volgt: ‘Geeft er iemand nu twee kuchjes, dan zijn we al bijna op weg naar het ziekenhuis. Maar dat zal denk ik niet lang duren.’ En zo geschiedde.

Alom wordt toch besproken en bekeken hoe de uitsluitinstructie in de avond- en nachtelijke uren verbeterd kan worden. De sleutel zit in een kastje en de dienstdoende unitdirec-teur moet toestemming geven om de deur te openen. Dat is zo gekomen omdat voor die tijd nog wel eens wraak werd genomen op ‘dwarse’ge-

detineerden door PIW’ers of vanwege niet gewenste sexuele activiteiten tussen personeel en gevangene.

Niemand is er op uit om een gedeti-neerde in zijn cel te laten creperen, dat staat vast.Spoedgevallen zullen altijd moeilijk blijven en ‘buiten’is ook niet een-twee een arts beschikbaar. Maar dan kan ie-mand wel ZELF actie ondernemen; en een gedetineerde kan dat niet. De me-dische geschiedenis van de gevange-nispopulatie is ook niet duidelijk. Een gedetineerde wordt kort na inkomst bij de arts gebracht die hem onder-zoekt op een aantal vitale punten. Daarna is er een röntgenfoto. Wat kun je meer doen? De directeur van de gevangenis moet er voor zorgen dat ‘regelmatig’een arts aanwezig is die spreekuur houdt. Meestal is dit een huisarts uit de regio. Een gedetineerde

kan ook een eigen arts raadplegen maar dat gebeurt op eigen rekening. De directeur moet ook zorgen dat gevangenen de hem voorgeschreven medicijnen en diëten krijgen. Als een gevangene ziek is, moet hij/zij dit aan het begin van de dag melden. Beoor-deeld wordt dan of hij/zij kan deel- nemen aan het dagprogramma waar-onder arbeid en sport. De gedetineer-de kan middels een bezoekbriefje een bezoek van een vertegenwoordiger van de medische dienst aanvragen. Over de beoordeling van klachten zal niet snel eensgezindheid tussen gede-tineerde en weigerende beoordelaar verkregen worden. Afdelingshoofden hebben nu de taak om medische klachten van gedetineerden te on-derzoeken dan wel te bespreken. Te middelen zogezegd om een klachten-procedure richting RSJ te voorkomen. N.E.

MEDISCHE ZORG BLIJFT PUNT VAN DISCUSSIE

Van de 32.359 gedetineerden die in 2010 vastzaten in Nederlandse gevangenissen, waren bijna 3.000 in de leeftijd van 60-65 jaar en 718 65-plussers. Het aantal senioren dat het ‘wetovertredende’ pad kiest steeg de afgelopen tien jaar met 65 %. De overtredingen lopen uiteen van winkeldiefstal tot drugs-smokkel en geweld: een stijging van 49 procent ten opzichte van 2001.

Waar komt dat door? Een hoogleraar demografie schreef het eerst nog toe aan de ‘vergrijzing’. De hoogleraar forensische (gerechtelijke) psychiatrie vermoedt dat er bij de grijze duiven sprake kon zijn van ‘substantiële terug-val van hersenfuncties’ zodat deze niet in staat zouden zijn te beseffen waar men mee bezig was. De gebroeders An-ker uit Friesland hielden een pleidooi voor speciaal geriatrisch aangepaste gevangenissen met rollators, beugels, zitdouches, looprekken en gehoorappa-raten. De gehele dag zou men zich bo-vendien vrij kunnen bewegen. In Japan bestaan bijvoorbeeld al lang speciale gevangenissen voor ouderen. Japanse onderzoekers wijzen op heel essentiële oorzaken van die grijze criminaliteit, namelijk armoede, eenzaamheid en de afbraak van familie- en sociale relaties.Zou dat ook hier het geval kunnen zijn? Er zijn in Nederland 4,2 miljoen 65-plussers, een kwart van de bevol-king. Ruim 800.000 zijn ouder dan 75 jaar, 33 % noemt zich eenzaam en de helft woont alleen. Meer dan 200.000 zijn zéér eenzaam; krijgt zelfs nooit be-zoek. Daarbij leven 200.000 AOW’ers onder de armoedegrens en kunnen huur, gas, water en elektra niet meer betalen. Duizenden eten bij de gratie van de voedselbank.

‘Bejaarde boeven’ Andries Zoutendijk won in 2008 de

scriptieprijs van Het Parool met zijn onderzoek ‘Bejaarde boeven. Bejaarde gedetineerden en hun detentiebeleving’. (Universiteit van Utrecht, rechtsge-leerdheid, criminologie). Hij sprak met 21 oudere gedetineerden, 20 mannen en 1 vrouw. Bejaarde gedetineerden zo komt hier naar voren, zijn in heel veel gevallen heel gewone gedetineerden. In zijn conclusies lezen we:’ De meeste bejaarden vermaken zich met een boek, een wandeling, een potje kaarten, koken, tv kijken of arbeid. Interessan-ter is het toekomstperspectief en de te verwachten problemen die Zoutendijk schetst.De medische zorg voor de oudere gedetineerden wordt een steeds groter probleem en deze kwestie heeft een hoge urgentie. Het gaat dan niet zozeer om de trage verstrekking van steun-kousen maar om zaken als angsten, slaapstoornissen, psychische en geriatrische klachten. Ze hebben veel meer zorg nodig en moeten vaker naar een regulier ziekenhuis. Bijna een derde was heel ontevreden over de verleende zorg. Om die specifieke zorg is de kans nog groter dan gewoon al het geval is, dat het mis gaat.Brengen speciale seniorenhoekjes de oplossing? Of vleugels met bajesaan-leunwoningen? De ene oudere is de andere weer niet: de een wil beslist niet zitten tussen slechts hulpbehoe-vende medeouderen om zich heen; de ander is bang ver van familie geplaatst te worden in dit geval. In Alphen is een afdeling met zeven 65-plussers op een afdeling. Daar is het meer toeval dan opzet. Misschien een studie waard hoe het gaat.

Twee vrijwilligers van BONJO zijn al bezig met het testen in de praktijk van de spelregels voor de eerste rollator-wedstrijden voor gedetineerde senioren.

Zorgbehoefte van oudere gedetineerde onderschatAantal ‘bejaarde boeven’ stijgt

Nieuwersluis- De tien plaatsen in de afdeling half open van de vrouwen-gevangenis Nieuwersluis vervallen heel binnenkort. De bevolking wordt weer teruggeplaatst naar de gesloten inrichting dan wel krijgen een plaatsje in een andere BBI zoals het HOI nu heet.De geselecteerden voor het half open vanuit de gesloten inrichting reageren ontsteld. Het regime in de BBI is toch

een stukje losser, het programma is ietsje vrijer en psychologisch is het ook een stukje meer op weg naar einde strafoefening. Het vierwekelijks verlof blijft gehandhaafd maar ge-beurt dan vanuit de gesloten inrichting waar nagenoeg nooit iemand met verlof gaat.Kostenbeparing zal ongetwijfeld de reden zijn.. Er dienen telkens twee PIW’ers op de afdeling te zijn. Dat

zijn er per dag dus minstens vier. Er moet ook geld gevonden worden om de uitsluiting ‘s avonds van twee maal een uur te financieren. Tenminste, zo analyseert Bonjo het maar. Specialiste penitentiair recht Mr. Hettie Cremers, co-auteur van het Bajesboek denkt dat de betrokkenen goede gronden heb-ben om in beklag te gaan bij de Raad voor Strafrechttoepassing (RSJ). Dat zal dan ook wel gebeuren.

BBI NIEUWERSLUIS DICHT: GEDETINEERDEN ONTSTELD

BonjoBajesBulletinaugustus 201108

STUUR IN DIE CARTOONS, TEKENINGEN EN VERHALEN

Bonjo Bajes Bulletin zit te springen om cartoons, tekeningen en andere creatieve uitingen van gedetineerden. We willen die op veel manieren gebruiken o.a. door ze af te drukken.

Stuur je crea-uitingen op naar Bonjo, Molukkenstraat 200, 1098 TW Amsterdam.

Wij pleiten voor u!Vestiging Utrecht

Vasco da Gamalaan 11030 7074112

Vestiging TilburgVerdiplein 96

013 5353885

www.bmbadvocaten.nl

Sinds enige tijd dient de politie wanneer een (meerderja-rige) verdachte daarom vraagt een advocaat te waarschu-wen alvorens het eerste verhoor aan te vangen. Deze ver-plichting, ook wel bekend onder de naam ‘Salduz’, is het rechtstreeks gevolg van de gelijknamige uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Daarin werd bepaald dat de bijstand door een advocaat in strafzaken een belangrijk recht is, ook in de fase waarin de verdachte net is aangehouden en nog moet worden verhoord. In die fase heeft de verdachte, indien hij dit aangeeft, het zoge-heten ‘consultatierecht’: hij mag een advocaat raadplegen om zo zijn positie en strategie te kunnen bepalen voordat de politie het verhoor begint. De advocaat wordt wel ge-acht binnen twee uur na de melding op het politiebureau te zijn om met zijn cliënt te overleggen.

Waar de raadsman voorheen pas vanaf het moment van de inverzekeringstelling bij zijn cliënt kon, is dit nu eerder: ruwweg na de aanhouding en gedurende de 6 uur dat een verdachte in eerste instantie wordt opgehouden voor ver-hoor komt de advocaat reeds in beeld. Dit is slechts anders in het geval de cliënt aangeeft geen behoefte te hebben aan rechtsbijstand in deze fase. Iedere verstandige verdachte weet echter dat overleg met een goede strafrechtadvocaat niet alleen nuttig maar zelfs noodzakelijk is. Kortom, ge-achte Bonjo-lezers: doe in uw eigen belang nooit afstand van uw consultatierecht, want het helpt u!

Sinds de invoering van het consultatierecht is mij het volgende opgevallen:• valse, geheel of gedeeltelijk onjuiste bekentenissen

komen minder voor;• cliënten, ook onervarene, zijn zich veel beter dan voor-

heen bewust van het zwijgrecht en maken ook meer ge-bruik van dat recht. De advocaat kan direct ‘op de rem trappen’ en zijn cliënt adviseren geen verklaring af te leggen (dat kan later eventueel nog);

• verklaringen van cliënten komen beter op in het proces-verbaal, omdat de advocaat de cliënt direct inscherpt zijn af te leggen verklaring goed door te lezen, zo nodig te corrigeren en daarna pas een handtekening te zetten;

• cliënten hoeven in een latere fase (RC, ter zitting) minder vaak terug te komen op de verklaringen die direct na de aanhouding zijn afgelegd, waardoor tegenstrijdigheden worden vermeden;

• rechters hechten meer waarde aan de eerste verklaring(en) van een verdachte indien er voorafgaand overleg met een advocaat heeft plaatsgevonden, hetgeen van belang is voor de geloofwaardigheid van de cliënt bij de rechter. (Let op: rechters gebruiken de eerste, ‘verse’ verklarin-gen sowieso veel vaker voor het bewijs dan latere ver-klaringen, zo blijkt);

• cliënten zijn zekerder van hun zaak en worden minder vaak ‘uitgespeeld’ door de politie (onvolledige of on-ware informatie voorhouden uit het onderzoek om zo een bekentenis te verkrijgen: ‘Piet heeft gezegd dat je het gedaan hebt, dus beken nu maar’);

• wanneer de advocaat zijn cliënt vanaf het eerste moment goed adviseert doet zijn cliënt het doorgaans gedurende het vervolg van het proces ook beter, is zelfverzekerder, hetgeen de kwaliteit van de verdediging verhoogt en dus de kans op een gunstige uitkomst (vrijspraak).

De les die u hieruit kunt leren is dat u zeer terughoudend moet zijn met het meteen afleggen van een verklaring in het vooronderzoek bij de politie. Dit geldt eigenlijk in alle, maar vooral in zwaardere strafzaken waar u, als het mis gaat, geconfronteerd kunt worden met een langdurige ge-vangenisstraf of TBS. In die categorie zaken zal de recher-che er alles aan doen om zo snel mogelijk een bekentenis te verkrijgen. Voor de politie geldt doorgaans: een beken-nende verklaring is een ronde zaak, oftewel: de bekentenis is de Koningin van het bewijs. Er is voor de gemiddelde rechter maar heel weinig steunbewijs nodig om tot een be-wezenverklaring en veroordeling te komen. (Dit is slechts anders indien de bekentenis overduidelijk verzonnen is).

Wanneer u zich jegens de politie assertief en weerbaar op-stelt na uw arrestatie en u volhardend zwijgt, kunt u rustig in overleg met uw advocaat uw proceshouding bepalen.

Samengevat: gebruik uw verstand, tanden op elkaar, en wacht op uw advocaat!

(NB inhoudelijk met de reclassering praten voordat uw raadsman u na uw aanhouding heeft bezocht is ook niet wijs, want de reclasseringsrapportage leest de rechter ook. Wachten dus).

Richard van der Weide, strafpleiter te Amsterdam

POLITIEVERHOOR:BEZINT EER GIJ BEGINT

Werk vinden na detentie is zo ge-makkelijk nog niet. Uit onderzoek blijkt echter dat werk en relatie de belangrijkste factoren zijn om reci-dive te voorkomen. Jaarlijks keren 32 duizend gedetineerden terug in de samenleving. Hiervan pleegt ruim zeventig procent opnieuw een misdrijf. De eerste drie maan-den zijn cruciaal om een terugval te voorkomen. Het project ‘Zet je toekomst in de steigers’ sluit direct aan op het moment van vrijlating en biedt onmiddellijk perspectief op betaald werk voor de toekomst.’

Veel ex-gedetineerden hebben moeite met het vinden van een baan na deten-tie, met alle gevolgen van dien. Het project ‘Zet je toekomst in de steigers’ moet werkloosheid voorkomen’, legt Jan de Melker uit. Hij is werkadviseur bij Agens, een re-integratiebedrijf dat in samenwerking met verschillende partijen het project is gestart. ‘Het re-sultaat van het project is een reguliere arbeidsovereenkomst van minimaal een jaar.’

Een baan zal veel (ex-)gedetineerden als muziek in de oren klinken. Hoe werkt het project? ‘Kandidaten worden enthousiast gemaakt voor het werk in de steigerbouw of asbestsanering in combinatie met de daarbij behorende opleiding. Deze opleiding leidt tot een officieel en verplicht certificaat’, ver-volgt Jan. ‘Na succesvolle afronding van de opleiding en een stage van twee maanden met behoud van uitkering volgt de arbeidsovereenkomst, aange-boden door Detac Noord BV.’

Geïnteresseerden voor het project kun-nen zich melden bij de Medewerker Maatschappelijke Dienst (MMD’er) van de Penitentiaire Inrichting. Jan: ‘Deze meldt de kandidaat aan bij Agens. Daarna vindt een eerste ken-

nismakingsgesprek plaats.’ Op dit moment werkt Agens samen met de PI Leeuwarden (De Marwei) en het PTCN (Penitentiair Trajecten Centrum Noord), maar ook andere penitentiaire instellingen kunnen meedoen. ‘Inmid-dels zijn op deze wijze vier kandidaten aangemeld en gestart met de opleiding. Het project wordt gefinancierd door de gemeente waar de kandidaat woont. Het is dus belangrijk dat de kandidaat is ingeschreven bij deze gemeente en er ook de uitkering heeft aangevraagd. Als aan die voorwaarde is voldaan, kan Agens bij deze gemeente een aanbieding doen om het traject in gang te zetten.’

SelectieNa een positieve uitspraak van de gemeente worden de kandidaten uitgenodigd voor een tweede gesprek. ‘In dit gesprek is veel aandacht voor de motivatie van de kandidaat en de praktische aspecten van het beginnen met de opleiding.’ Vervolgens bepaalt Detac Noord in samenspraak met Agens of een kandidaat geselecteerd wordt. ‘Door een selectieprocedure willen we voortijdige uitval voorko-men en de kwaliteit van de werknemer waarborgen’, aldus de werkadviseur.

Door middel van maatwerk in de vorm van periodieke coachingsgesprekken met een personal coach, is er weinig kans op uitval tijdens de opleiding of na plaatsing. Hoe vaak en intensief deze gesprekken plaatsvinden is per kandidaat verschillend en afhankelijk van zijn persoonlijke situatie. Daar-naast kan het nodig zijn om andere belemmeringen aan te pakken, zoals schuldenproblematiek. Agens zoekt – waar nodig – in overleg met de nazorg-coördinator samenwerking met andere hulpverleners. ‘Op die manier kan de ex-gedetineerden zijn toekomst op alle vlakken goed in de steigers zetten.’

Direct aan de slag na detentie:zet je toekomst in de steigers

BonjoBajesBulletin augustus 2011 09

Mgr. Boermansstraat 1a, 5911 BA Venlo T: 077 310 11 59

WWW.VALUASADVOCATEN.NL

ELKE DAG VAST IS ER 1 TEVEEL… U ZOEKT EEN STRAFRECHT ADVOCAAT?

Tegen wil en dank bent u in aanraking gekomen met Justitie. U heeft NU iemand nodig die u kan bijstaan, die voor u opkomt.

BETROKKEN EN DESKUNDIGAls betrokken, ervaren en deskundige strafpleiter staat mr. Misja Geeratz van VALUAS Advocaten u graag bij. Daarvoor komt hij natuurlijk bij u langs om samen uw dossier door te nemen, een strategie te bepalen en de zittingen voor te bereiden. Grote zaken of kleine zaken, uw zaak verdient alle aandacht.

U HEEFT AL EEN TOEGEVOEGDE ADVOCAAT? U TWIJFELT?

NEEM CONTACT OPVoor advies of het overnemen van uw zaak kunt u altijd contact opnemen.

Bel voor informatie naar ons kantoor 077 310 11 59 (ook collect call) of rechtstreeks naar mr. Misja Geeratz 06 39 57 35 25.

mr. M.F.M. Geeratz

Bonjo Bajes BulletinIs een uitgave van Bonjo en verschijnt zes maal per jaar.Oplage: 11.000 exemplaren

Abonnementen € 22,50 per jaar Losse nummers € 4,50 incl. porto ISSN 2210-4860 Contactadres:Molukkenstraat 200, 1098 TW AmsterdamTel. 020 665 9420info@bonjo.nlwww.bonjo.nl

Advertenties:Tien Königs 06 516 87 502/ 0345 54 9236tien@bonjo.nl

Bestuur BonjoJaap Brandligt, voorzitterHendrik Kaptein, penningmeesterRuud Klein, secretarisRobert VarekampPieter Vleeming

RedactieJaap BrandligtPaul GrijpmaNico Epskamp

Aan dit bulletin werkten mee:Ron BooijDini CommandeurHettie CremersGwenny van DoorenmalenNico EpskampErik van der MaalBas Martens

Pol van MierloGeertjan van OostenCoosje PeterseRichard van der Weide

Vormgeving:Wim Wal designwimwal@xs4all.nl

Druk:Rodi Media, LangedijkHandling&verspreiding:Weinmann, Almere

Het volgende BonjoBajesBulletinverschijnt op 1 oktober 2011

c o l o f o n

Jongeren die worden veroor-deeld tot jeugd-tbs, krijgen die behandeling vaak niet. Zonder goede psychiatrische behandeling worden ze opgesloten in jeudge-vangenissen. Daardoor komen ze onbehandeld terug in de maat-schappij.

Van de jeugd-tbs’ers in gevangenissen pleegt 60 tot 80 procent na vrijlating opnieuw een delict Dat meldt het AD.

Kinder- en jeugdpsychiaters van acht justitiële jeugdinrichtingen (JJI) slaan alarm in een vertrouwelijke brief. Het gaat om minderjarigen die veroor-deeld zijn voor ernstige delicten, zoals moord, verkrachting, zware mishan-deling of overvallen. Ze zijn psycho-tisch, schizofreen, autistisch of licht

verstandelijk gehandicapt. Jaarlijks hebben tientallen criminele jongeren een ggz-behandeling nodig.

AdviezenDe psychiaters vinden het onverant-woord dat justitie hun adviezen negeert om jongeren op te nemen in een kliniek voor geestelijke gezond-heidszorg (ggz). Daardoor is de kans dat ze na hun straf weer in de fout gaan bijna tien keer zo hoog. Voor deze daders zijn de behandelafdelin-gen in jeugdgevangenissen volgens de psychiaters ongeschikt. De stoornis-sen vergen gespecialiseerde zorg in een kliniek voor forensische jeugd-psychiatrie.

Opnieuw in de foutIn sommige klinieken gaat nog geen 10 procent na behandeling weer in de

fout. Van de jeugd-tbs’ers in gevan-genissen pleegt 60 tot 80 procent na vrijlating opnieuw een delict.

Te duurOndanks eerdere noodkreten van psy-chiaters houdt justitie vast aan plaat-sing in gevangenissen. Zo wil ze de groeiende leegstand - nu 40 procent - tegengaan. Bovendien is plaatsing in een ggz-kliniek te duur, staat in een interne memo van de Sectordirectie Justitiële Jeugdinrichtingen.

Wel erkent de directie dat sommige jongeren naar een kliniek moeten. ‘Op enig moment kunnen het aanbod en de expertise van de JJI ontoereikend zijn voor een aantal jeugdigen met zeer complexe problematiek

(Bron AD)

KINDERPSYCHIATERS: JEUGD-TBS FAALT

KC 2011/025, gedaan op 8 april 2011

Klager heeft op 18 november 2010 de opdracht gekregen DNA-materiaal af te staan. Volgens klager is hem dit niet vooraf medegedeeld en heeft hij ook geen schrijven hierover ontvangen. Hij heeft verzocht zijn raadsman te consul-teren alvorens zijn medewerking te verlenen. Dit is hem geweigerd. Hierop heeft klager geweigerd mee te werken aan DNA afname. Klager is toen in de afzonderingscel geplaatst. Volgens de directie heeft het afdelingshoofd klager verteld dat de afname van DNA-materiaal geschiedt in opdracht van het OM en dat klager verplicht is mee te werken. Klager bleef weigeren en heeft volgens de directie zelf gekozen voor plaatsing in de afzonderingscel. Na deze plaatsing is klager in de gelegenheid gesteld om contact op te nemen met zijn raadsman. De beklagcommissie acht het onvoldoende aannemelijk dat aan klager het bevel van de officier van justitie in persoon is uitgereikt. Er moet dus vanuit worden gegaan dat klager zonder bevel is afgevoerd naar de afzonderingscel. De directie heeft niet betwist dat klager niet in de gelegenheid is gesteld om zijn raadsman te consulteren. De beklagcommissie is van oordeel dat er onvol-doende aanleiding was om de afzonderingsmaatregel op te leggen. De beklagcommissie verklaart het beklag gegrond en kent klager een tegemoet-koming toe van € 20,=.

(Bron Commissievantoezicht.nl)

UiTsprAAk van de maand

Onvoldoende aanleiding voor isO: € 20,--

BonjoBajesBulletinaugustus 201110

Van OostenA D V O C A T E N

• Ben je aangehouden en zit je onterecht vast?• Wil je een strafrechtexpert die alleen jouw belangen behartigt?• Wil je gebruik maken van de kennis en ervaring van gespecialiseerde strafrechtadvocaten?• Wil je een deskundig advies over strategie in jouw strafzaak of een second opinion over de strategie

die je huidige advocaat voert?

Als je 1 of meerdere vragen met ja kunt beantwoorden, neem dan vandaag nog contact op. Zeker in strafzaken ‘kan iedere minuut tellen’!

Bel GRATIS 0800 - STRAFZAAK (787239225).

Wij treden op in zowel betalende als door de overheid gefinancierde (toegevoegde) zaken.

ww

w.v

an

oo

ste

na

dv

oca

ten

.nl

Overtoom 296, 1054 JC Amsterdam, tel 020 6060680

Specialisten in strafzaken!

Bel GRATIS 0800 - STRAFZAAK (787239225) voor directe bijstand in strafzaken.

Onder meer bekend van het Amsterdamse liquidatieproces, de dubbele bijlmoord in Badhoevendorp en vele andere strafzaken.

Het was zaterdagmiddag en ik had mijn gedachten niet bij cliënten of kantoor. De stad was broeierig, de terrassen zaten vol. Plotseling klet-terde een heftige zomerse bui over ons heen. Gelukkig zaten we onder een luifel, zodat het opdrinken van de zojuist bestelde fles witte wijn geen gevaar zou lopen. Toen begon mijn telefoon te rinkelen. Ik kreeg een be-vriende collega aan de lijn die meldde dat hij iemand in de piket had bezocht die naar mij had gevraagd. Of ik haar zo snel mogelijk wilde bezoeken, want zij was wat in paniek. De naam die zij noemde kwam mij niet direct bekend voor. Gelukkig zat het hoofdbureau van politie om de hoek en was de regenbui net overgewaaid. Eenmaal op het hoofdbureau aange-komen bleek het te gaan om Anja, de nicht van een vaste cliënt. Zij werd verdacht van overtreding van de Opiumwet, want er was een forse hoeveelheid coke in de woning aange-troffen. Ook haar vriend was hiervoor aangehouden. Ik adviseerde cliënte om zich op haar zwijgrecht te beroe-pen. Ik gaf haar al aan dat de politie zou proberen haar van deze opstelling af te brengen, door bijvoorbeeld te zeggen dat zij ook wel wisten dat de coke niet van haar was, maar van haar vriend en dat zij, als zij zou verklaren, waarschijnlijk snel weer naar haar kinderen kon. Ik legde haar uit dat zij beter enkele dagen op haar tanden kon bijten, want een snelle bekentenis heeft bijna geen enkele verdachte snel naar huis geholpen. Zeker niet als de verdenking enkele kilo’s van het witte goud betreft. Zij beloofde dapper dat zij dat zou doen. Ik schreef achter op mijn visitekaartje een zin die zij maar op iedere vraag moest antwoorden. Na drie dagen bij de rechter-commis-saris bleek dat zij inderdaad tijdens de verhoren op iedere vraag had geant-woord dat zij zich op advies van haar raadsman beriep op haar zwijgrecht. Zij vertelde mij dat de politie inder-daad alle trucs uit de kast had gehaald en zij was trots dat zij hiertegen weer-

stand had kun-nen bieden. Dit was heel moeilijk geweest, want zij miste haar kinderen vreselijk. Groot was haar verbazing toen ik haar con-fronteerde met een proces-verbaal van bevindingen, waarin een vrouwelijke arrestantenbewaarder schreef dat me-vrouw tijdens het roken van een siga-retje met haar aan de praat was geraakt en op haar opmerking ‘dat het natuur-lijk heel erg was, als je voor de daden van je partner vastzit’ had gezien dat zij knikte en dat haar ogen waren vol-geschoten. Anja snapte er niets van, de arrestan-tenbewaarder was nog wel zo vrien-delijk geweest en had haar nog wel proberen op te beuren. Zij had er nooit aan gedacht dat de informatie die zij in dit gesprek had gegeven nu tegen haar en tegen haar partner zou kunnen worden gebruikt. De rechter-commis-saris besloot gelukkig toch om haar te schorsen. Haar vriend bleef mede door haar verklaring echter zitten. De zaak loopt nog en wij zullen er alles aan doen om duidelijk te maken dat de arrestenbewaarster niet juist heeft ge-handeld, omdat zij eigenlijk gewoon zonder de juiste formaliteiten in acht te nemen (bijvoorbeeld het wijzen op het zwijgrecht) een verhoor heeft afgenomen. Je staat dan wel met 1-0 achter en dat is jammer, want het was niet nodig geweest. De wijze les hieruit is dat informele gesprekken met de politie niet bestaan. Alles is on the record. Er bestaan geen onderonsjes die niet in het dossier te-recht kunnen komen. Weet dus altijd wat je zegt, zowel in de verhoorkamer, maar ook op de achterbank van de po-litieauto, op de rookplaats of tijdens de pauzes van een verhoor. Als je ver-dachte bent is de politie niet je beste vriend. Een eenmaal afgelegde verkla-ring kan ook niet worden ingetrokken. De dichter/schrijver Willem Elsschot schreef het reeds lang geleden met hoofdletters: ‘Zwijgen Kan Niet Ver-beterd Worden.’Geertjan van Oosten, advocaat

OFF THE RECORD BESTAAT NIET Zelfreflectie. Doen gedetineerden

daaraan? Ja. Zeker in de eerste maanden in de eenzaamheid van de cel word je teruggeworpen op jezelf. In de hoofden van de gedetineerden woelen de herinneringen, heimwee, het verlangen, de bitterheid, de pijn en het leed anderen aangedaan. Elke klootzakkerigheid die ze hun naas-ten (en meestal ook) anderen hebben aangedaan, passeert de revue.Tot de kleinste aan toe. Het zielenleed moet toch verwerkt worden: met mede-gedetineerden in brieven aan het thuisfront, met de PIW’er die er voor open staat, met de Medewer-ker Maatschappelijke Dienstverle-ning, met de pastoor, dominee, de humanist of imam. Maar vooral is er de innerlijke strijd.Hoe kan het gerepareerd worden. En wat staat er te wachten aan het einde van de rit. Goede voornemens worden gemaakt in deze omgeving waar ‘alles’voor je wordt geregeld. Waar eigenlijk geen problemen bestaan. Hoe zal de om-geving reageren na terugkeer. Wat zal er dan nog over zijn. Wordt dan de ene gevangenis geruild voor voor een andere, nog grotere? De huidige maatschappij is ‘unforgiven’. Eigen schuld, dikke bult. Je hebt al genoeg gekost en al meer dan genoeg ellende aangericht.

In het huidige gevangenis-regime is er heel weinig ruimte voor ‘reparatie’. Sociale vaardigheids-trainingen be-staan niet meer, aandacht voor ‘eigen initiatieven’van gedetineerden van de zijde van de bewaarders is niet meer mogelijk. ‘Als er iemand kwam met een idee voor bijv. een damclubje, dan werd je geacht dat uiterst serieus aan te pakken.Muziek of meditatieclubjes, tai c’hi, yoga: prima initiatief! Daar waren wij, de lichting van de jaren tachtig en begin negentig, op getraind en gespitst. Nu is er niets meer mogelijk. De jongere garde heeft daar al geen weet meer van’, aldus een PIW’er van de ouwe stempel. De jongere bewaarder deelt ook sneller ‘rapporten’ uit. Voor scheldwoorden als het Antilliaanse ‘mariku’oftewel flikker of klootzak. De ‘ouden’’ willen dan nog wel eens na een kwartiertje

langs komen om te informeren hoe de betrokkene dat precies bedoelde. Nu gaat men meteen achter de deur en komt de directeur langs om een ‘straf’of ordemaatregel op te leggen. De getrainde bewaarder kent zijn pap-penheimers: wie het niet meer dreigt te kunnen trekken, die wordt toch gesignaleerd en ‘in observatie’geno-men in de Iso(latiecel). Daar kan hij zichzelf weinig aandoen en is er bijna continue toezicht.Een ander draait door en vernielt zijn cel. De teevee wordt geprobeerd in de toiletpot door te spoelen, bedden, gordijnen, servies en wat dies meer zij, worden vernield. Ook dan beland je in de Iso en krijg je de rekening gepresenteerd voor het verlies van de zelfbeheersing:tussen 700 en 1500 Euro. Wat dat betreft heeft ‘cel-deling’wel een dempende werking. Er is dan toch een uitlaatklep.

Hoe dan ook , het bajes-klimaat is sedert september 2004 dramatisch veranderd. Sommigen verblijven 24 maanden of meer in een Huis van Bewaring en hebben de bijna-over-daad zien verworden tot bijna-niets. Van insluiten om 21.30 naar 17.00 uur; van een vol dag- en avond-programma naar een uurtje of twee sport plus vijf uur recreatie per week. En vanaf 4 april 2011 twee maal een

uur avondrecreatie. En de rest achter de deur. Sociologen en psychologen staan al te trappelen om te zien hoe dit uit zal pakken . In elk geval worden de systemen ‘na’ de straf opgetuigd voor nabehandelingen. TBS-klinieken (zonder dwang) worden geacht om in de hoofdjes van geweld- en fraudeple-gers te kijken na het verlaten van de bajes. Er worden ‘TR’- (terugdringen recidive) rapportages gemaakt door reclasseringswerkers die daarop aan-geven welke maatregelen genomen kunnen worden om herhaling te voor-komen. ‘Is er een situatie van vrouw, kind, werk en huisvesting dan neemt de kans op herhaling aanzienlijk af’, is de ervaring’. Niet zelden is hiervan geen sprake meer. Men is alles kwijt.De individuele gedetineerde is toch behoorlijk zenuwachtig en schuldbe-wust om zijn partner te ontmoeten. Eerst in de bezoekzaal. Later- in de gevangenis- is er de mogelijkheid voor een ‘relatie bevorderend be-zoek’wat voorheen bekend stond als BZT. Bezoek Zonder Toezicht. Men kan de partner gedurende anderhalve uur privé ontvangen in een redelijk gestoffeerde ruimte. Wat het sexuele verlangen iets bevredigt en in elk ge-val de mogelijkheid biedt om de tijd ‘erna’door te nemen. Althans voor het moment. Nico E.

BERICHT UIT DE BAJES

BonjoBajesBulletin augustus 2011 11

Se habla Español / Ta papia Papiamentu www.mandersadvocaten.nl Tel. 010 - 476 30 60

Binnen Justitie wordt sinds 2005 de doorontwikkeling van de samenwerking met gemeenten en maatschappelijke organisaties ge-organiseerd vanuit het Programma Sluitende Aanpak Nazorg (PSAN). Vanaf april 2011 wordt dit voortge-zet binnen het programma Moder-nisering Gevangeniswezen en zal het programma PSAN ophouden te bestaan. De ontwikkelingen en de dienstverlening zullen hier niet onder lijden en de inzet zal met overtuiging worden voorgezet.( Het landelijke bureau aansluitende nazorg van waaruit de ‘kwartiermakers’ met verve hebben gewerkt, is opgehe-ven. Landelijke expertise en hun netwerk gaan verloren. Jammer! Red. BBB).

Door de economische werkelijkheid worden alle partijen gedwongen met grote creativiteit te bezien hoe de netwerksamenwerking zal kunnen bijdragen tot het verminderen van de uitgaven. Het ‘Samenwerkingsmodel Nazorg volwassen (ex-)gedetineerde burgers’ (2009) zal geactualiseerd en op onderdelen geconcretiseerd worden. De ambities blijven gericht op het realiseren van de belangrijkste basisvoorwaarden voor maatschappe-lijke re-integratie van (ex-)gedeti-neerden zoals een geldig ID-bewijs,

inkomen- bij voorkeur uit werk, onderdak, aanpak van schulden en zorg. Het belang om deze basisvoor-waarden ook op de dag van ontslag uit detentie gerealiseerd te hebben, staat niet ter discussie.In 2010 is gestart met de uitvoering van deze ambities in samenwerking tussen Justitie, de VNG, gemeenten en maatschappelijke instellingen en deze zal in 2011 verder worden ontwikkeld naar een regionale uit-voeringspraktijk. Voor de coördi-natie van die uitvoering hebben de gemeenten gelden ontvangen (zowel in 2010 en 2011 zes miljoen euro).

Inzichten in feitelijke gegevens over aantallen (ex-)gedetineerden en in de aard en omvang van de problematiek bieden een belangrijke basis voor de doorontwikkeling van de regionale en locale samenwerkingspraktijk op het gebied van nazorg.Mede daarom geeft de Dienst Justitiële Inrichtingen jaarlijks de uitstroomcijfers van volwassen (ex-) gedetineerden uit waarbij inzich-telijk wordt gemaakt hoeveel (ex-) gedetineerden er in het voorafgaand terugkeerden naar de gemeenten. Zo bieden wij u ook dit jaar de uitstroom-gegevens over 2010 aan.Naast inzicht in het aantal naar de ge-

meente terugkerende (ex-)gedetineer-den is het ook van belang om meer te weten over de aard en omvang van de problematiek, vooral op de vijf ’leef-gebieden’ van nazorg. Daartoe heeft het Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatie Centrum (WODC) van het Ministerie van Justitie op verzoek van het Programma Sluitende Aanpak Nazorg de ‘monitor Nazorg’ ontwikkeld. Met deze monitor wordt in kaart gebracht wat de situatie van (ex-)gedetineerde burgers t.a.v. de vijf nazorg leefgebieden is (1) bij aanvang detentie, (2) bij ontslag uit detentie en (3) zes maanden na afloop van de detentie.

Ook in 2011 zal de monitor Nazorg behalve een beeld bieden van de aard en omvang van de problematiek van (ex-)gedetineerden en deze rap-portage van het WODC zal in 2011 beschikbaar komen. Om in de monitor Nazorg een representatief beeld te kunnen geven van de situatie van gedetineerden voor, tijdens en na de-tentie is registratie en informatiever-strekking over deze doelgroep door het gevangeniswezen en gemeenten van groot belang.

Directie DJI

DIENSTBERICHT DIRECTIE DJI‘Belang basisvoorwaarden niet ter discussie’

man vrouw totaal NedUitstroom 34.712 3.033 37.745w.v. Elektronische Detentie (ED) 816 104 920strafr. ged. znd. geldige verb. vergunning of onbekend 3.966 500 4.466Uitstroom Nazorgkandidaten 29.930 2.429 32.359

Detentieduur in klasses (incl. evt. pp-periode) man vrouw totaal Ned< 1 week 3.008 311 3.3191 - < 2 wk 4.780 488 5.2682 - < 3 wk 4.219 376 4.5953 - < 1 mnd 2.496 215 2.7111 mnd - < 2 mnd 4.410 334 4.7442 mnd - < 3 mnd 2.234 148 2.3823 mnd - < 4 mnd 1.868 126 1.9944 mnd - < 5 mnd 971 77 1.0485 mnd - < 6 mnd 818 44 8626 mnd - <9 mnd 1.421 127 1.5489 mnd - < 1 jr 888 52 9401 jr - < 18 mnd 907 51 95818 mnd - < 2 jr 535 23 5582jr - < 3 jr 668 23 6913jr - < 5 jr 211 7 2185 jr - < 8 jr 88 3 918 jr - < 12 jr 31 4 3512 jr of meer 12 0 12onbekend 365 20 385Uitstroom Nazorgkandidaten 29.930 2.429 32.359

strafrechtelijke uitstroom Nederland totaal in 2010 exclusief onttrekkers aan detentie en aan buitenland uitgeleverden

Geboorteland man vrouw totaal NedSuriname 1.942 194 2.136Antillen 2.141 182 2.323Marokko 1.542 30 1.572Turkije 678 17 695Overig buitenland 4.474 401 4.875Nederland 19.076 1.600 20.676Onbekend 77 5 82Uitstroom Nazorgkandidaten 29.930 2.429 32.359

Gemiddelde detentieduur indagen (inclusief eventuele pp-periode) 120 84 117

Vrijwilligers komen bij je langs door heel Nederland om je verhaal te horen, voor een luisterend oor, een steuntje in de rug.

WIL JE BEZOEK? BEL BONJO020 6659420

BonjoBajesBulletinaugustus 201112

Baumgardt Brökling Advocatenmr. R.J. BaumgardtJan Campertlaan 43201 AX SpijkenisseTel. 0181 61 77 23e-mail: rjbaumgardt@baumgardtbrokling.nlwww.baumgardtbrokling.nl

a d v o c a t e nBereikbaar zijn wanneer u belt?

Goede kennis van uw dossier en de wet? Op de hoogte zijn van de

ontwikkelingen op het gebied van het strafrecht? Tot het uiterste gaan?

Dit vinden wij vanzelfsprekend.

Oosteinde 13-1, 1017 WT Amsterdam Telefoon 020 7370172

mr. N.F. HoogervorstM 06 83705186

mr. A.M.G. WolffsM 06 55756607

Daarom adverteren wij er niet mee.

Wij wachten met

smart op jullie

creatieve uitingen.

Stuur op naar Bonjo

Molukkenstraat 200

1098 TW Amsterdam

Gedetineerden kunnen een beroep doen op de Commissie van Toezicht (CvT), op de ‘maandcommissaris’ van die CvT, ze kunnen zich wenden tot de Minister van Veiligheid en Justitie, het Parlement, de Nationale Ombuds-man, de Raad voor Strafrechtstoepas-sing en Jeugdbescherming (RSJ). Ze kunnen ook een Kort Geding tegen de Staat aanspannen (wegens onrechtmatige overheidsdaad) en een klacht indienen bij de Europese Com-missie voor de rechten van de mens in Straatsburg of het Comité voor de rechten van de mens in Genève, wegens schending van de internatio-nale verdragen van de Rechten van de Mens genoemde rechten. En net als iedere andere burger kunnen gedeti-neerden ook een beroep doen op de rechterlijke macht door een straf-klacht in te dienen bij de strafrechter (via de Officier van Justitie) of een civiele procedure te beginnen bij de burgerlijke rechter. Maar daar moet je echt niet te veel van verwachten ...Kortom: in theorie zijn er legio mogelijkheden om als gedetineerde ‘je recht te krijgen’. Maar het woud van regelingen is onoverzichtelijk,

de procedures zijn vaak ingewikkeld en bureaucratisch en tijdrovend, en bovendien meestal vrijblijvend in de zin dat de gedetineerde in veel geval-len geen recht heeft op een bindende beslissing, en wat schrijnender is: de resultaten zijn meestal teleurstellend.

Beklagrecht vrij overzichtelijkWanneer gedetineerden het niet eens zijn met door of namens de inrich-tingsdirecteur genomen beslissingen, kunnen ze gebruik maken van het sinds 1977 ingevoerde ‘beklagrecht’. Dat beklagrecht kan weliswaar slechts in bepaalde gevallen gebruikt worden, maar het voordeel van dat beklagrecht vergeleken bij de andere bovengenoemde mogelijkheden, is dat het vrij overzichtelijk en betrekkelijk eenvoudig is. In dit artikel zal ik me beperken tot dat beklagrecht, en me beperken tot de hoofdlijnen van het beklagrecht zoals dat geldt in ‘gewone’ gevan-genissen en Huizen van Bewaring. Hiervoor zal ik de term ‘penitentiaire inrichtingen’ of kortheidshalve ‘in-richtingen’ gebruiken. Voor tbs-instel-lingen en Jeugd-inrichtingen bestaan

afwijkende regelingen, die ik in een later artikel zal behandelen.De wet- en regelgeving (dus ook het beklagrecht) met betrekking tot penitentiaire inrichtingen is te vinden in: de Penitentiaire Beginselenwet, de Penitentiaire Maatregel, ministeriële circulaires, en de Huisregels van de inrichtingen.(Voor dit artikel heb ik informatie geput uit het door Hettie Cremers en Gerard de Jonge geschreven ‘Bajes-boek’, het door prof. Kelk geschre-ven ‘Strafrecht met mate’, en uit de penitentiaire Beginselenwet en de Penitentiaire Maatregel. Bovendien heb ik mijn eigen ervaringen bij de rechtshulpverlening aan gedetineer-den verwerkt)

HELP, IK WIL EEN KLACHT INDIENEN (adviezen voor gedetineerden)

Bedenk eerst goed tegen welk feit je wilt klagen, tegen wie je wilt klagen, en wat je hoopt te bereiken met je klacht.In het algemeen kan je drie soorten klachten onderscheiden:1 Klachten tegen directiebeslissingen

(in ruime zin van het woord).2 Klachten tegen, en verzoeken om,

plaatsing of overplaatsing.3 Klachten tegen de medische verzor-

ging.4 Klachten tegen afwijzingen van

verlofverzoeken.5 Klachten met betrekking tot deel-

name aan een penitentiair pro-gramma.

Ik behandel in dit artikel alleen punt 1; de overige punten komen later aan bod.

1) Klachten tegen directiebeslis-singen: worden in eerste instantie behandeld door de Beklagcommissie, en eventueel in een latere fase door de Beroepscommissie.

Beklagcommissie: Als je het niet eens bent met een beslissing die door of namens de directeur is genomen, kan je bij de Beklagcommissie een klacht indienen. In beginsel kan je dus niet klagen over handelingen van het personeel. Maar met een omweg kan dat weer wel lukken.

Zeven dagen nadat je kennis hebt genomen van de beslissing van de

directeur waarmee je het niet eens bent, zet je je klacht op papier, waar-bij je zo zakelijk mogelijk vertelt waarom je het niet met die beslissing eens bent, en hoe de beslissing dan volgens jou zou moeten luiden. In sommige inrichtingen zijn voorge-drukte klachtformulieren beschikbaar, maar je bent niet verplicht om daar gebruik van te maken. Als je het moeilijk vindt om je klacht goed op papier te krijgen, vraag dan hulp van een medegedetineerde of een lid van de gedeco. In belangrijke zaken kan je ook contact met je advocaat opnemen, en als dat niet lukt kan je proberen een beroep te doen op een in deten-tierecht gespecialiseerde advocaat. In dit Bulletin vind je gespecialiseerde advocaten. Houd er wel rekening mee dat het inschakelen van een advocaat kosten met zich meebrengt, zelfs als er een ‘toevoeging’ in het kader van de gefinancierde rechtshulp wordt afgegeven. Je kan ook een beroep doen op het telefonisch spreekuur van het sociaal-juridisch adviesbureau van de Stichting K+S. Je stuurt vervolgens je klaagschrift naar de Beklagcommissie van de in-richting waar de omstreden beslissing is genomen. Het klaagschrift wordt behandeld door een Beklagcommissie die door de Commissie van Toezicht is benoemd. Als de zaak als eenvoudig wordt beschouwd, kan de voorzit-ter van de Beklagcommissie de zaak behandelen, dat heet enkelvoudige afdoening.Maar meestal zal je klacht behandeld worden door de voltallige Beklagcommissie. De zitting vindt paats binnen de inrichting en wordt bijgewoond door: de drie leden van de Beklagcommissie, een ambtelijk secretaris die schriftelijk verslag van de zitting opmaakt, een staflid (vaak de direc-teur of, namens hem de adjunct-directeur), soms een bewaarder, en jij als klager. Als je als klager denkt dat je tijdens de zitting ondersteuning nodig hebt, kan je je laten bijstaan door een rechts-bijstandsverlener of een

vertrouwenspersoon. Hierbij kan je denken aan een medegedetineerde, bijvoorbeeld een gedeco-lid, of iemand van buiten, bijvoorbeeld een juridisch adviseur of een in detentie-recht gespecialiseerde advocaat.

Dossier inzienDe Beklagcommissie beschikt over een dossier dat in beginsel ook voor jou ter inzage is. De Beklagcommissie hoort jou en de directeur. Dat gaat ongeveer als volgt: eerst mag jij je klacht monde-ling toelichten, waarna de directeur de kans krijgt daarop te reageren. De Beklagcommissie stelt dan vragen aan beide partijen. De beklagcommissie kan ook bij andere personen dan de aanwezigen mondeling of schriftelijk nadere informatie opvragen. Dat kan voor, tijdens of na de zitting gebeu-ren. Desnoods kan de zitting hiervoor geschorst worden. Als alle betrokkenen zijn gehoord en de Beklagcommissie denkt voldoende informatie te hebben, dan sluit de voorzitter de zitting.De Beklagcommissie doet mondeling of schriftelijk uitspraak, en dat moet ‘zo spoedig mogelijk’ gebeuren, maar in ieder geval binnen vier weken na ontvangst van het klaagschrift. Die periode van vier weken kan nog één keer met vier weken worden verlengd.De uitspraak moet behoorlijk worden gemotiveerd en ook vermelden hoe de in het ongelijk gestelde partij in beroep kan gaan.

HELP! IK HEB EEN KLACHT...Beklagrecht gedetineerden. Hoe je je recht krijgt in het woud van regelingen.Ondanks het feit dat een groot deel van de bevolking daar anders over denkt, hebben ook gedetineerden bepaalde rechten. De vindplaatsen van die rechten zijn zeer divers en vaak onoverzichte-lijk, met het gevolg dat gedetineerden meestal slecht op de hoogte zijn van hun rechten. En de praktijk wijst uit dat ook die personeelsleden die binnen een penitentiaire inrichting de gedetineerden hierbij zouden moeten helpen, zelf ook vaak niet of onvoldoende op de hoogte zijn van de wet- en regelgeving met betrekking tot het detentierecht.

>>

BonjoBajesBulletin augustus 2011 13

VECHT DOOR WAAR ANDEREN STOPPEN!

Mr. M.J. VAN ESSEN STRAFPLEITER

KORVER & VAN ESSEN ADVOCATEN LAWYERSHerengracht 4621017 CA AmsterdamTelefoon +31 (0)20 535 75 65Mobiel +31 (0)6 54 760 989Mail vanessen@korver-vanessen.nlwww.korver-vanessen.nlwww.vanessen-strafrechtadvocaat.nl

Het resultaat van de klachtbehande-ling kan zijn:• je klacht wordt niet-ontvankelijk verklaard, bijvoorbeeld omdat de Beklagcommissie vindt dat de beslissing waartegen je klaagt, niet ‘klachtwaardig’ is, of omdat je boven-genoemde termijn van zeven dagen hebt overschreden. Er wordt dan niet inhoudelijk op de klacht ingegaan. In de praktijk worden klachten vaak ‘niet-ontvankelijk’ verklaard omdat de klacht zich niet richt op een beslissing van de directeur. Het is dus belangrijk dat je, bijvoorbeeld over klachtwaar-dig gedrag van personeelsleden, een beslissing van de directeur uitlokt. • je klacht wordt kennelijk onge-grond verklaard, bijvoorbeeld als de Beklagcommissie vindt dat de door jou bestreden beslissing niet in strijd met het recht is, en bovendien niet onredelijk of onbillijk is.• je klacht wordt door de Beklagcom-missie geheel of gedeeltelijk gegrond verklaard.In het laatste geval moet de direc-teur de gevolgen van zijn beslissing

ongedaan maken. Bijvoorbeeld: als bepaald bezoek ten onrechte ontzegd was, kan hij extra bezoek toekennen. Als bepaalde gevolgen niet meer ongedaan te maken zijn (bijvoorbeeld omdat je een disciplinaire straf hebt gekregen die al uitgevoerd is) kan de Beklagcommissie een tegemoetko-ming aan jou vaststellen. Daarbij kan het gaan om een geldbedrag, maar ook om extra faciliteiten zoals extra-bezoek, extra-luchten, extra-telefo-neren, extra-recreatie, enz. Helaas is ‘extra-korting op de straftijd’ niet mo-gelijk, terwijl dit in ernstige gevallen helemaal niet zo’n gek idee zou zijn. In sommige andere landen bestaat die mogelijkheid wèl. In bepaalde gevallen kunnen zowel de directeur als jij, als zij beroep tegen de uitspraak hebben ingesteld, aan de voorzitter van de Beklagcommissie vragen om de uitspraak, in afwachting van de uitspraak van de Beroeps-commissie, geheel of gedeeltelijk te schorsen.

Beroepscommissie: Zowel de direc-teur als jij kunnen, als zij het niet met de uitspraak van de Beklagcommissie eens zijn, beroep instellen bij de Be-roepscommissie die is samengesteld uit leden van de Raad voor Strafrecht-stoepassing en Jeugdbescherming (RSJ).De RSJ heeft verschillende Beroeps-commissies. Zo zijn er aparte beroepscommissies voor beroepen tegen plaatsing en overplaatsing, voor beroepen in klachtzaken tegen me-dische diensten en inrichtingsartsen, voor beroepen in het kader van de Beginselenwet tbs-gestelden, en voor beroepen in het kader van de beginse-lenwet Justitiële Jeugdinrichtingen.Maar hier beperk ik me tot de voor dit artikel relevante Beroepscommissie die beroepen in de bovengenoemde beklagzaken tegen directiebeslissin-gen behandelt, en de Beroepscom-missie tegen medisch handelen.Ook hier moet je het beroep schrifte-lijk indienen, waarbij de reden moet worden aangegeven waarom je het niet eens bent met de uitspraak van de

Beklagcommissie. Het beroepschrift moet worden ingediend uiterlijk zeven dagen nadat je op de hoogte bent gesteld van de uitspraak van de Beklagcommissie.Laat je bij het opstellen van je beroepschrift adviseren door een deskundige rechtshulpverlener, intern bijvoorbeeld een ervaren gedeco-lid, of een ‘bajesadvocaat’, of extern bijvoorbeeld een juridisch adviseur, een gespecialiseerde rechtshulpver-lener of een in detentierecht gespe-cialiseerde advocaat. Tussen twee haakjes: schakel alleen een advocaat in als het om belangrijke zaken gaat. Ik besef dat wat ‘belangrijk’ is heel verschillend beoordeeld kan worden. Maar we zijn het er toch meestal wel over eens dat bepaalde, op zich voor jou vervelende, zaken zoals: de koffie is koud, ik ben een paar minuten te vroeg ingesloten na de lucht, er zit een haar in mijn soep, ik heb vanmor-gen te weinig broodbeleg gekregen, enz. zich niet zo goed lenen om het klachtrecht te gebruiken. Laten we dat Klachtrecht gebruiken voor de

zaken die inderdaad belangrijk zijn. De gang van zaken bij de Beroeps-commissie is vrijwel gelijk aan bovengenoemde procedure bij de Beklagcommissie.Ook hier zijn er drie mogelijke uit-spraken: • niet-ontvankelijkverklaring; • onge-grondverklaring;• gegrondverklaring.Bij gegrondverklaring wordt de uitspraak van de Beklagcommissie vernietigd. De Beroepscommissie doet een nieuwe uitspraak, die in be-ginsel bindend is, dat wil zeggen dat er, althans in Nederland, geen hoger beroep mogelijk is, met andere woor-den: de zaak is hiermee afgedaan.

Erik van der Maal,coördinator van het sociaal-juridisch adviesbureau van het Voorlichtingsproject K+S. Postbus 3028, 3760 DA Soest.Kantoor bereikbaar wo t/m vrij-dag, 11-17 uur, 035 541 7902

Amsterdam- Elke vrijdagochtend gaan er twee studenten rechtsge-leerdheid naar de PI Havenstraat en twee studenten naar PI ‘ De Tafelbergweg’. In beide gevange-nissen, de eerste huis van bewa-ring, de ander bevolkt door ISD’ers, heeft het Juridisch Spreekuur Gedetineerden (JSG) een postvakje waarin gedetineerden hun vragen kunnen posten. Elke vrijdag wordt dit postvak leeggehaald en worden de gedetineerden met vragen opgeroepen via de bewakers. De vragen worden in de loop van de week uitgewerkt op de Universiteit van Amsterdam (UvA) en worden de vrijdag erop afgegeven aan de gedetineerden. Dit spreekuur wordt sinds 1989 verzorgd door de studenten die zich vrijwillig inzetten.In augustus wordt dit juridisch spreekuur uitgebreid naar PI Alphen a/d Rijn.Hebben de studenten in Amster-

dam de beschikking over de spreekkamers, in Alphen is het de bedoeling op de afdelingen zelf te gaan.

Het JSG behandelt juridische vragen van gedetineerden en trekt daarbij een duidelijke grens: vragen die direct betrekking hebben op de strafzaak van de gedetineerden worden niet in be-handeling genomen. De belangrijkste reden daarvoor is dat betrokkene juist voor de strafzaak een advocaat heeft. Een praktisch probleem is bovendien, dat het dossier van de strafzaak bij de advocaat ligt en JSG daarin uiteraard geen inzage heeft.Voor alle andere juridische vragen kan het JSG wel worden benaderd. Het zijn vragen met betrekking tot het pe-nitentiaire recht, maar ook huurrecht, vreemdelingenrecht, arbeidsrecht en sociaal verzekeringsrecht komen aan de orde. Ook bij beklagzaken is het JSG van dienst. Het JSG wijst de ge-detineerden op hun rechten binnen de

PI en helpt hen wanneer deze worden geschonden. Daarnaast bemiddelt JSG bij klachten over advocaten en helpt zij – indien dit nodig wordt geacht- met zoeken naar een nieuwe advocaat. ‘De Tafelbergweg’ is een ISD instel-ling. De vragen van gedetineerden gaan voornamelijk over het verloop van de ISD-maatregel, maar alle ge-stelde vragen op alle rechtsgebieden worden zo goed mogelijk beantwoord. Voor backing kunnen de hulpverle-ners terugvallen op de kennis van In ’t Veen advocaten en Brink Attorneys. Wat gaat er met me gebeuren na mijn ISD? Kom ik dan in een huis met verslaafden? Waar moet ik heen?, zijn veelgestelde vragen. ‘De Havenstraat’ is een huis van be-waring. Over het algemeen komen bij deze PI de meeste vragen naar voren. Gedetineerden zijn nog in afwachting zijn van hun proces en mogelijke straf en zitten vol onzekerheid. De hulpverlening van het JSG is gratis en de stichting is afhankelijk

van subsidieverstrekkers. JSG krijgt een jaarlijkse bijdrage van de UvA en probeert op andere manieren geld binnen te krijgen.De studenten van het Juridisch Spreekuur hebben voor Bonjo het boekje Help! Ik zit vast gemaakt. JSG wil een kwalitatief spreekuur realiseren dat gemakkelijk toegan-kelijk is voor mensen die in een penibele situatie zitten. Daarnaast is het een uitgelezen mogelijkheid voor de medewerkers om kennis te maken met de praktijk van straf- en peniten-tiair recht. Het Spreekuur omvat drie bestuursleden en tien leden die zich voor minimaal en jaar verbinden.

Trage behandeling beklagDe studenten regelen veel zaken voor

de vraagstellers en wijzen ook de weg in beklagzaken, schrijven het beklag en hopen dan antwoord te krijgen. ‘Dat gebeurt zelden’, zegt scheidend JSG-voorzitter Annabel Vissers, ‘we krijgen haast nooit antwoord op de door ons ingediende beklagzaken. Vaak alleen een bericht van ontvangst. Er is een enkel succesje, maar dan meestal via een bevriende advocaat, zoals bij de afgekeurde luchtkooi via W.K. Cheng.’ Beklagzaken duren lang en de afloop is meestal teleurstel-lend.Amsterdamse gedetineerden heb-ben in elk geval een aanspreekpunt voor hun problemen en klachten. Voor uitbreiding richting andere studentensteden vatbaar.

Postvakjes blijven steeds gevuld

Juridisch spreekuur Gedetineerden aanspreekpunt voor vragen en klachten

De mensen van het Juridich Gedetineerden Spreekuur.

BonjoBajesBulletinaugustus 201114

In 2006 schreef ondergetekende in dit Bulletin een stukje over het beklag- en recht in penitentiair Nederland. Gepokt en gemazeld in deze wereld kwam ik tot de conclu-sie dat dit specifieke rechtsterrein op geen enkele wijze te vergelijken valt met het ‘normale’ recht, alleen al vanwege het feit dat de gewone wetgeving op het gebied van het strafrecht, internationale recht, civiele recht en/of bestuursrecht zelden of nooit van toepassing wordt geacht. Hierdoor riep ik wel eens vertwijfeld dat het rechts-gebied penitentiair recht soms nog middeleeuws recht is. Waarbij dient te worden opgetekend dat het rechtssysteem internationaal gezien ook wel weer redelijk uniek is, en het goed is dat er een derge-lijk systeem, hoewel in velerlei op-zichten voor verbetering vatbaar, in Nederland in ieder geval operati-oneel is. Dit standpunt is wat mij betreft nog steeds zeer valide.

Waar ondervindt een rechts-hulpverlener dan zoal knel-punten met betrekking tot het penitentiaire recht?

Dit begint vaak al op het moment dat een geschil tussen de directie en een gedetineerde niet meer met een goed gesprek kan worden opgelost, en deze gedetineerde vervolgens hierom in beklag gaat. Het komt bepaald niet zelden voor dat een gedetineerde zich niet volwaardig behandeld voelt, als

er al een gesprek heeft plaatsgevonden met de directeur. Bij een rapportaan-zegging bijvoorbeeld wordt hem dan slechts de sanctie medegedeeld terwijl het juist vaak een uitgelezen moment is om de gemoederen tot bedaren te brengen door de gedetineerde in ieder geval zijn versie van het verhaal eens goed te laten doen. Een gemiste kans!

Onvolledige dossiersIndien de gedetineerde vervolgens in beklag gaat, wordt geregeld de hulp van een advocaat ingeschakeld. Deze ervaart weer zijn eigen problemen in het penitentiaire recht. Zo ontvangt hij soms zeer summiere informatie middels een onvolledig dossier indien hij dit opvraagt bij de betreffende be-

klagcommissie, waardoor er soms tot vlak voor de hoorzitting onduidelijk-heden blijven bestaan en er te weinig gelegenheid resteert om alles goed door te spreken met de betreffende gedetineerde.

Ook wat betreft de formele vereisten die in de penitentiaire wetgeving worden gesteld wordt niet altijd even nauw omgesprongen. De Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbe-scherming (RSJ) zou dit mijns inziens in beroep vaker mogen afstraffen. Zo ontbreekt herhaaldelijk de handteke-ning van de beslissend directeur op de sanctiebeschikking of wordt zelfs het tijdsstip van uitreiking, dat van belang is in verband met bijvoorbeeld de beklag- of beroepstermijn van zeven dagen, niet vermeld. De RSJ beoordeelt deze omissies echter zelden als fataal, zoals dit bijvoorbeeld in het bestuursrecht wel gebeurt. Het behoeft dan geen betoog dat als vervolgens een gedetineerde zijn beklag- of beroep-schrift een dag te laat indient, en dit zonder gegronde reden meestal linea recta tot een niet ontvankelijkheid leidt, de frustratie met betrekking tot deze door hem ervaren rechtsongelijk-heid groot zal zijn…

Een ander voorbeeld waarbij de gedeti-neerde in het penitentiaire beklagrecht zich soms minder serieus genomen voelt, betreft het gegeven dat veel Commissies van Toezicht de hoorzit-tingen standaard afdoen middels een enkelvoudige Kamer. Op grond van de Penitentiaire beginselenwet mag dit slechts indien er sprake is van zaken van eenvoudige aard. Naar ik aanneem zijn hiervoor wellicht personele pro-blemen bij de verschillende Commis-sies de oorzaak van. Hoe begrijpelijk dit dan ook is, de meer ingewikkelder zaken verdienen vanwege de zorg-vuldigheid desondanks gewoon de aandacht van een meerhoofdige Com-missie.De Commissies van Toezicht heb-ben wel een positieve ontwikkeling doorgemaakt. Het is professioneler. Er vindt landelijk overleg plaats, er is een algemene website (www.commis-sievantoezicht.nl) met een uitstekend

kennisnet. Ook overleg met de RSJ komt periodiek van de grond, waar-door de uniformering van wetgeving meer gehalte krijgt.

ToevoegingVoor rechtsbijstand door een advocaat is steeds minder ruimte (lees: geld). Een advocaat krijgt nog maar mond-jesmaat een zogenaamde toevoeging van de Raad voor Rechtsbijstand, een organisatie van het Ministerie van Justitie, die moet beslissen of de advo-caat mag optreden in een zaak en hem dan hiervoor betaalt (de zogenaamde toevoeging verstrekt). In penitentiaire zaken wordt dit verzoek om een toe-voeging steeds vaker afgewezen door deze Raad, omdat die bijvoorbeeld van mening is dat de rechtszoekende ook zelf de procedure wel kan voeren. Met het wegvallen van organisaties als de reclassering en de Bureaus voor rechtshulp binnen de inrichtingen, de steeds ingewikkeldere en veelvuldig wijzigende regelgeving (bijvoorbeeld met betrekking tot alle regimes) is deze gang van zaken ten zeerste te betreuren, en ook vanuit deze optiek een uitholling van het zo waardevolle penitentiaire recht. Dit is ook de reden waarom er nog maar zo weinig advo-caten overblijven die dit interessante rechtsterrein nog betreden.

Welke zaken komen zoal voor in het penitentiair beklagrecht?Elementaire klachten gaan over de medische behandeling. Een gedeti-neerde wenst bij voorbeeld een consult van de arts, doch voelt zich steevast afgescheept door de verpleegkundige. Ondanks de strikte jurisprudentie van de RSJ hierin gebeurt dit nog veelvul-dig, zeker ook vanwege het feit dat er structureel te weinig artsen zijn in penitentiair Nederland.

Op dit moment belanden de meeste klachten op mijn bureau over het Tra-ject Terugdringen Recidive (TR) en de daarbij behorende detentiefaserings-perikelen. Doordat het gevangenis-wezen, de Reclassering, de gemeenten hierbij moeten samenwerken is er bij de uitvoering van dit traject een enorme bureaucratie ontstaan waarop alle instanties ten eerste niet voorbe-reid waren en ten tweede vaak niet in staat zijn tot goede samenwerking met elkaar. Staatssecretaris Teeven wil dit traject nu wel meer gaan stroomlijnen, en zeker meeste de MMD-ers binnen de inrichtingen proberen er het beste

van te maken, maar het valt nog te bezien of het op korte termijn daad-werkelijk beter gaat lopen. Voor onze gedetineerden betekent het in ieder geval dat, indien men beleefd weigert voor het TR traject en via de ‘gewone’ koker gesloten-BBI-ZBBI probeert te faseren, dit laatste ook niet meer lukt, omdat hij door zijn TR weigering heeft laten zien niet gemotiveerd te zijn voor welke resocialisatie dan ook... Hij blijft in dat geval hooguit in een BBI zonder regimair verlof, en als ik een uitspraak van de RSJ in april jl. goed begrijp komt zelfs deze BBI plaatsing in gevaar, hetgeen dus inhoudt dat de gedetineerde zijn gehele gevangenis-tijd in een gesloten inrichting zal door-brengen. Dit lijkt mij strijdig met de Beginselen van Goede Bejegening die door de RSJ zijn opgesteld (te vinden op de website van de RSJ), waarbij het resocialisatiebeginsel een prominente rol vervult.

Een klacht die ook altijd terugkomt betreft incidenten met medegedeti-neerden en/of personeel. Staven kan ik mijn indruk niet maar ik zie deze zaken vaker langskomen dan enkele jaren geleden. Door de invoering van het sober regime, de meermanscellen en het tegelijkertijd wegvallen van de eerder genoemde hulpverleningsdisci-plines binnen de inrichtingen lijken de spanningen meer op te lopen. Door het personeel is dit signaal via de vakbond eveneens nadrukkelijk richting politiek gegaan, doch in het huidige politieke klimaat waarbij repressie nadrukkelijk voorrang lijkt te krijgen op principes als resocialisatie wordt hieraan voor-bijgegaan.

Indien men al hetgeen ik hierbo-ven heb beschreven in ogenschouw neemt kan worden geconcludeerd dat er op dit moment met betrek-king tot het rechtsterrein penitenti-air recht weinig is om vrolijk van te worden. Deze auteur hoopt dan ook van harte dat de wetgever onverkort het belang van een goede peniten-tiair rechtelijke rechtsgang blijft inzien, en niet te veel meegaat in de op dit moment kennelijk heersende onderbuikgevoelens van de samen-leving dat ‘ze nu eenmaal niet zitten voor zweetvoeten en het nog altijd beter hebben dan een ziekenhuispa-tiënt’.

Mevrouw Mr H.M.S. Cremers is advocaat te ’s-Hertogenbosch en mede auteur van het Bajesboek.

De knelpunten in het penitentiair recht

HUMAAN BEKLAGRECHT ONDER DRUKDoor Mr. Hettie Cremers

Mr LHJM van Mierlo, advocaat - specialist in strafzaken

• Persoonsgericht éénmanskantoor dat regelmatig scoort• Als u verdachte bent, is de hele wereld tegen u - behalve

Van Mierlo• Ook voor elke andere zaak met een strafrechtelijk tintje• Treedt op door het hele land• Voornamelijk op toevoegingsbasis

Klappenberg 29, 4873 NN Etten-Leur.Telefoon 06 22472853. Fax 076 5089395E-mail info@mierlo-advocaat.nl / Website www.mierlo-advocaat.nl

KORVINUS VAN ROY & ZANDTadvocaten

Sinds jaren de top van de Nederlandse strafrechtadvocatuur

Raadhuisstraat 52-D1016 DG AmsterdamTel. +31(0)20 305 34 0006 51 00 48 8606 21 87 76 22Fax +31(0)20 305 34 08info@kvrzadvocaten.nlwww.kvrzadvocaten.nl

BonjoBajesBulletin augustus 2011 15

Word Vriend van BONJO voor slechts € 25 per jaar en krijg het BonjoBajesBulletin gratis thuisgestuurd! Bovendien toe-gang tot ledenvergaderingen en themabijeenkomsten van BONJO!!

Schrijf, mail of bel nu!BonjoBajesBulletin, Molukkenstraat 200, 1098 TW AmsterdamTelefoon 020 665 94 20. E-mail info@bonjo.nl

Met de ISD-maatregel kreeg ik voor het eerst te maken in 2006 en de zitting (in appel) verliep hilarisch. Cliënt voldeed aan de toenmalige criteria voor ISD, maar kort voor appelzitting was op mijn verzoek de voorlopige hechte-nis opgeheven en aan een niet voorlopig gehechte verdachte kon destijds geen ISD worden opgelegd. Tot onze verbazing begon de AG haar requisi-toir met de mededeling dat mijn cliënt een enorme kans had gemist. ‘Niets mooier dan ISD’ aldus de AG, ‘vier deskundigen op allerlei gebied staan dag en nacht voor je klaar, je wordt gepamperd van ‘s ochtends tot ‘s avonds, je mag vrij over het terrein van de inrichting lopen en na zes maanden ga je op een boerderij werken. Puur genieten van het buitenleven en je bent van je verslaving af’. Ik wilde zeggen: ‘In uw beschrijving herken ik niet wat ik-zelf hiervan afweet’, maar cliënt was mij voor. Hij zei beleefd tegen de AG: ‘Mevrouw, ik adviseer u dringend om naar Brabant te gaan. Daar ligt een in-stelling, genaamd De Efteling: daar worden die sprookjes nog wèl geloofd’. Hilariteit bij het hof en een straf gelijk aan het (allang uitgezeten) voorarrest

Onlangs had ik weer een ISD-zaak. Mijn cliënt (een andere) voldeed moeite-loos aan twee van de drie criteria van art 38m en dus betoogde ik dat in zijn geval de veiligheid van personen en goederen geen ISD vereiste. Bovendien moet volgens de Richtlijn van het OM zèlf voor een vordering ISD sprake zijn van een ‘zeer actieve veelpleger’ (in de afgelopen vijf jaar meer dan 10 pv’s( processen verbaal) tegen verdachte opgemaakt) en dat kan ik niet con-troleren. Nauwkeurige telling van de documentatie wees uit dat cliënt in de afgelopen vijf jaar acht keer was veroordeeld en dat ‘slechts’ zes pleegdata in dezelfde periode vielen. De officier stelde dat cliënt in zijn drugsgebruik voorzag door te stelen en dat in die vijf jaar wel 24 pv’s tegen cliënt waren opgemaakt. Waarop ik natuurlijk antwoordde dat hij dan kennelijk in de af-gelopen vijf jaar maar zes keer drugs heeft gebruikt: meer diefstallen ver-meldde zijn strafblad namelijk niet. Kun je dan nog zeggen dat de veiligheid van personen en goederen het opleggen van de maatregel vereist? Bovendien vond ik de enkele mededeling van de officier over de 24 pv’s onvoldoende. De rechtbank vond dat laatste wèl genoeg, maar mijn andere argument trof doel: cliënt kwam ervan af met drie maanden.

Pol van Mierlo

ISD EN DEEFTELING

Geachte redactie,

Hoe beleef ik mijn detentie? Mijn detentiefase heb ik er voor het grootste deel opzitten. Ik verblijf nu in FCP Veldzicht en daarover wil ik mijn bevindingen graag kwijt.Misschien dat andere TBS kli-nieken ook hun bevindingen naar jullie willen toesturen, en dan ook naar de patiëntenraad F.C.P. Veldzicht.

BezuinigingenDe directie van Veldzicht houdt bij hoog en bij laag vol dat Veldzicht niet aan het bezuinigen is maar dat ze het geld anders uitgeven. Volgens mij is dit inherent aan bezuinigingen. Dit jaar gaan er ruim 70 personen uit. Via natuurlijk verloop want er vallen geen gedwongen ontslagen. Alle aflopende contracten worden niet verlengd en pensioengerechtigden niet vervangen. Bij ons op de afdeling zijn we in 2011 begonnen met 15 man personeel en aan het eind van het jaar zijn er maar 9 over. Ik zal hieronder meer voor-beelden geven waaruit voortvloeit dat de gemiddelde behandelduur alleen maar langer wordt in plaats van kor-ter, zoals de bedoeling (?)

Werkdruk personeelHet personeel wat nu op de diverse af-delingen aan het werk is, komt om in het vele papierwerk. Als het personeel buiten de maaltijden om een uur op de afdeling is, is het veel. Het merendeel van de tijd gaat op aan het rapporteren en het schrijven van verslagen. Veel

personeelsleden hebben al aangege-ven dat de werkelijke reden waarom ze hier ooit begonnen zijn, niet meer aan de orde is. Men wilde met mensen bezig zijn en niet om als typemiep te fungeren. Kan dat niet anders?

Weekend Vanaf 23 juli zijn de openingstijden in het weekend drastisch veranderd. Nu is dat van 9.00 tot 21.45 uur maar nu van 10.30 tot 19.30 uur. Dat is al een tijdje elders ook ingevoerd, vanwege ziekteverzuim personeel. Dat gebeurt ongeveer bij toerbeurt. Er gaan al geluiden dat het muiterij/stille opstand is. Op zich niet zo vreemd maar als de portemonnee, arbeidsvreugde en –zekerheid moet worden uitgevochten over de rug van de patiënten, dan is dat toch minder. Een aantal week-endactiviteiten komt ook in de knel. Zoals sporten wat vervalt. En tal van andere zaken verschuiven: kerkdienst, gezamenlijk koken en eten.

Sociaal netwerkDoor deze inkrimping wordt het nog moeilijker aan je sociaal netwerk te werken. Dat is essentieel: zonder sociaal netwerk zal je nooit meer naar buiten kunnen. Ook werken aan een gezinssituatie komt in de knel.

BehandelingVeldzicht zegt 7 dagen in de week en 24 uur per dag behandeling te bieden. Dat wordt in de verste verten niet gehaald. Door het weinige personeel komen ook de verloven in gevaar. Verlof is een essentieel onderdeel van de behandeling en die dienen door

te kunnen gaan, tenzij er een geval van overmacht is. Er hoeft op onze afdeling maar 1 personeelslid ziek te worden en door de minimale bezetting is er al een overmachtsituatie. De behandelduur stijgt. Bedroeg deze vijf jaar geleden nog een vijf jaar, nu is dit al meer dan verdubbeld. Gaat dit binnen een vijf jaar stijgen naar 15 tot 20 jaar? Is dat de bedoeling? Wil men ons daadwerkelijk voor de rest van ons leven binnen laten zitten?

Communicatie hierover is niet mogelijk. In Veldzicht is een interim management dat het proces ‘Anders in gesprek’versneld doorvoert. Eerst worden de impopulaire maatregelen ingevoerd en daarna wordt de patiënt ingelicht. Ook de patiëntenraad wordt niet serieus genomen. Waarom kan dat niet anders? Het gaat tenslotte om onze toekomst.

Een bezorgde TBS’er

Naschrift redactie: De verantwoor-delijke bewindspersoon, de heer T. Teeven zal de TBS versoberen zoveel als hij denkt dat maar mogelijk is. Dat staat eigenlijk letterlijk in zijn beleids-brieven.En de sleutel van de kliniek mag wat hem betreft eigenlijk best weggegooid worden. Wat bezuinigen betreft: ministeries worden momenteel gehalveerd en op de kop gezet. Het kost honderden de kop.

Ingezonden

Blijf niet vastzitten aan uw toegewezen advocaat!

Wilt u worden bijgestaan door een strafrechtspecialist? Neem contact op met mr. Mathieu van Linde en informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden: 050-3113001.

Volgens true crime magazine Koud Bloed één van de 10 beste jonge topadvocaten.Blokzijl Advocaten

Lopende Diep NZ 19712 NV Groningen www.strafrechtadvocaatgroningen.nl

L i n a A d v o c a t e n

Venlo 077-351 10 42 i n fo@ l ina -advoca ten .n l www. l i na -advoca ten .n l

i n

zaken, leverings-,

leverings-, zaken

S p e c i a l i s t e n

strafover

uit cassatie

Adv_Bonjo_131x95.indd 1 08-09-2010 15:01:00

BEZUINIGINGEN BEHANDELINGLEVEREN LANGERE TBS DUUR OP

BonjoBajesBulletinaugustus 201116

Laatst liep ik langs een plantsoen waar een stel hangjongeren bezig was met zaken die niet helemaal fatsoenlijk waren, maar volgens mij niet tegen de wet. Hooguit waren een paar van die jongens een beetje dronken maar zelfs dat weet ik niet zeker, want jongens kunnen soms zo kinderlijk doen. Deze jongens gebruikten bijvoorbeeld in plaats van een voetbal een thuistap, zo’n vaatje, om mee te voetballen. En een paar van die knapen waren daarbij hun stembanden aan het testen. Daar mankeerde niets aan, zo bleek. Het geluid dat ze voortbrachten deed denken aan een groep leeuwen die een brulwedstrijd hielden. Terwijl ik ze passeerde zei een van de jongens tegen me: ‘Het is wat met de jeugd van tegenwoordig, hè mevrouw?’ ‘Ja joh, het is wat,’ antwoordde ik, ‘Maar weet je: het gaat wel over.’ Terwijl ik doorliep werd het verbluffend stil achter me… Dat mijn woorden zó gauw effect hadden had zelfs ik niet verwacht.Dat is het voordeel van ouder worden: je weet dat zoveel dingen waar je je voorheen druk om kon maken, gewoon voorbij gaan. Had ik me tien jaar geleden waarschijnlijk nog zorgen om deze jongens gemaakt, nu ga ik er-vanuit dat ze hun wilde haren ooit wel eens kwijt zullen raken. En zo niet, dan is het voor hen en anderen maar te hopen dat ze niet teveel schade zullen aanrichten, zodat mijn collega’s van de bezoekgroep of ikzelf ze nooit in de bajes hoeven te bezoeken. Wij vinden ons vrijwilligerswerk boeiend en doen het graag, maar hangjongeren kunnen maar beter zorgen buiten de muren te blijven. Hun toekomst is belangrijker

dan hun status nu. Als mij wordt gevraagd waarom ik vrijwillig gedetineerden bezoek en ik antwoord dat er gedetineerden zijn die anders nooit bezoek krijgen, dan is men met dat antwoord nooit tevreden. En ook de reden dat positieve aan-dacht goed is voor iedereen vindt men niet voldoende. Soms citeer ik de Rus-sische schrijver en dissident Alexandr Solzjenitsyn (1918-2008). Hij schreef in zijn boek ‘De Goelag Archipel’: ‘Was het maar zo eenvoudig! Was het maar zo dat er alleen slechte mensen waren die slechte dingen deden dan was het slechts nodig deze mensen te scheiden van de rest en hen te vernieti-gen. Maar de lijn die goed en kwaad scheidt loopt door het hart van ieder mens. En wie wil een deel van zijn eigen hart vernietigen?’‘De lijn tussen goed en kwaad loopt door het hart van ieder mens.’ Dus waarom dan geen gezellige en boei-ende gesprekken houden met mensen die om een of andere reden achter de tralies zijn beland? Ook dit antwoord stelt niet iedereen tevreden.Misschien ligt de bron van mijn gedetineerdenbezoeken ook wel bij een ander bezoek. Jaren geleden was ik op visite bij een mevrouw die ik van vroeger kende, maar lang niet had gezien. Ik wilde weten hoe het met haar was, en met haar gezin. Het ging goed met haar, en met haar man en kinderen, vertelde ze. Maar ze was ongerust over een van de jongens, daar had ze zo lang niets van gehoord. En juist die dag, terwijl ik op bezoek was, bracht de post een brief van die ene zoon. Een brief uit de gevangenis. Nog herinner ik me de schrik en het

verdriet van zijn moeder. Nog zie ik haar voor me, die brief voor zich op tafel, de handen in wanhoop voor haar gezicht. Haar idee van een veilig en stabiel gezin moet op dat moment in duigen zijn gevallen. Die jongen moet zich ook ellendig hebben gevoeld toen hij die brief aan haar schreef. En ik zat bij zijn moeder, met dat machteloze gevoel niet te kunnen helpen, behalve een beetje aandacht te geven en te luisteren…Jaren daarna hoorde ik dat het voor moeders een probleem kan zijn om hun kinderen in de gevangenis te be-zoeken, het is te confronterend. Toen moest ik ook weer aan deze moeder en haar zoon denken. Het kwam later weer goed met die jongen. Zoals het meestal weer goed komt met jongens van die leeftijd. Maar soms pas na gevangenisstraf, zorg, begeleiding en veel tijd.

Intussen leerde ik zelf wat ik laatst tegen die hangjongere in het plantsoen zei:‘Weet je, het gaat wel over.’ En ik werd bezoekvrijwilligster, misschien door een zin uit een boek van een Russische schrijver, of door een brief van een zoon aan zijn moeder…

Dini

• • • • •

Advocatenkantoor Groenendijks t r a f r e c h t a d v o c a t e n

wij nemen graag uw Strafzaak over!bel ons: 070 - 427 93 13en vraag naar Mr. I.A. Groenendijk

• Wij houden ons alleen bezig met strafrecht!

• Ruim 15 jaar ervaring in het strafrecht!

• Alle strafzaken op TOPniveau en Pro deo!

• Regelmatig bezoek van onze advocaat aan u!

• Wij zijn door het hele land actief !• Alle acties in overleg met u!

• Haagse Metselmoorden: vrijspraak

• Grootste cocaïnevangst ooit in Nederland: vrijspraak

• Interpol valse bankbiljetten: vrijspraak

• Verduistering geld bij Waardetransport: vrijspraak

• 1 Overval + 2x voorbereiding in Westland: taakstraf

• Coldcase, mensenhandel/smokkel, moord Rotterdam,

• Cocaine in lattenbodem,• Enzovoorts.

waar kent u ons van?specialisme is een eis voor een strafzaak, dat bieden wij u aan

Volg

ende

Bon

jo B

ajes

Bul

letin

ve

rsch

ijnt o

p 1 o

ktob

er 2

011

Is het bereiken van de veertigjarige leeftijd een goed moment om het roer om te gooien? Cliënt A. vierde zijn veertigste verjaardag, net als de afge-lopen 20 jaar in voorarrest. Tot dan toe had hij altijd geweigerd mee te werken aan rapportages reclasseringsonderzoek. Buiten verviel hij dan weer in oude fouten. Dit jaar ging ook hij echter ‘nieuwe stijl’.

In het HvB kwam cliënt in contact met een medewerker van de Maatschap-pelijke Dienst (‘MMD’). Hij wees cliënt op het project Prison Gate Office (‘PGO’), een programma van het Leger des Heils dat nazorg verleent aan ex-gedetineerden1. Gaandeweg werd A. enthousiast. Hij onderhield gedurende zijn voorarrest dan ook regelmatig contact met de MMD en de medewerker van PGO. Een week voor de inhoudelijke behandeling van zijn zaak, kreeg hij van het PGO opeens bericht dat ‘hij was afgewezen voor het PGO, vanwege zijn delictverleden’. Dat was een grote teleurstelling. Het justitiële verleden van cliënt was immers al vanaf het eerste contact bekend!

Ik ben voor cliënt ‘in de telefoon geklommen’. Wat bleek: cliënt was niet af-gewezen. De instelling waar PGO mee samenwerkt, Groot Batelaar in Lunte-ren en Ede2, heeft een behandelkliniek en runt een woon-werktrainingproject. Men vond cliënt, gelet op zijn delictverleden, een ‘te zwaar geval’ om direct in te stromen in de woon-werktraining. Men wilde dat hij eerst een behandeling in de kliniek van Groot Batelaar (via een vrijwillige opname) zou doorlopen.

Inmiddels heeft A. nadere informatie opgevraagd over het vrijwillige verblijf in Groot Batelaar en het behandeltraject. Hij zal binnenkort het programma in de kliniek doorlopen en hoopt op die wijze in het door hem gewenste woon-werktraject in te stromen

De casus van A. laat zien hoe belangrijk goede voorlichting is. Cliënt was on-wennig in het hulpverleningsveld. Hem was in ieder geval onduidelijk, dat er verschillende trajecten zijn en dat een aanmelding ervoor alleen niet voldoen-de is. Daarnaast is hij lang in de waan gelaten dat het traject al geregeld was.

U kunt zelf ook veel doen! Vraag altijd door als het aan u voorgestelde traject of behandelplan u niet duidelijk is. Vraag in hoeverre het ‘zeker’ is dat u aan het eind van uw hechtenis daadwerkelijk terecht kunt. En ga na of er alterna-tieve trajecten voorhanden zijn. In twittertaal #durftevragen!

Mr. Coosje Peterse, SKE-Advocaten

1Met een Prison Gate Office wordt bedoeld een kantoor – zo dicht mogelijk gevestigd bij de poort van een penitentiaire inrichting – waar gedetineerden die uitstromen terecht kunnen met hun vragen ten aanzien van nazorg. Dit kan op het moment dat de gedetineerde de inrichting verlaat, maar bij voorkeur in een eerder stadium. Het PGO werkt daartoe nauw samen met de medewerkers Maatschappelijke Dienstverlening in de Penitentiaire Inrichting. Er zit op dit moment een PGO in Veenhuizen en in Arnhem. Zie ook www.legerdesheils-cwzwn.nl/html/PrisonGateOffice.php2Groot Batelaar is onderdeel van het Centrum Wonen Zorg en Welzijn – Gelderland, werkeenheid van de Stichting Leger des Heils Welzijns- en Gezondheidszorg (W&G). zie www.grootbatelaar.nl

#DURFTEVRAGEN

BRIEF UIT DE BAK

BonjoBajesBulletin augustus 2011 17

DagprogrammaDe dagen hier in de Tilburgse cel zijn voor ons allen zéér goed ingevuld, ik verveel me weinig of nooit. Er is ie-dere dag vier uren werk voorzien; dat wisselt af met voor of na de middag, Dan is er in de week ook altijd een uur dat we naar de zéér mooie, multi-culturele bibliotheek gaan. Iedereen kan ook in team deelnemen aan sport en dat onder begeleiding twee uur per week. Los van dit kun je uiteraard iedere dag sporten uit eigen beweging op de wandeling (luchtplaats). De ene luchtplaats is al mooier en beter uit-gerust dan de andere. Ik zit op de unit met de mooiste wandeling; zeer veel groen, enorm ruim, voorzien van een basketball plein, meerdere bankstel-len, fitnesstoestellen en vooral veel plaats om dan toch eens een gevoel te hebben van vrijheid. Want nergens op die wandeling zie je tralies. Uiter-aard is ze supergoed beveiligd met camera’s en ook de chefs (PIW’s) zijn altijd aanwezig en zijn super alert.Er zijn ook recreatie-uren voorzien. Die zijn ongelooflijk goed om te vertoeven. Je deur blijft dan open; je kan vrij rondlopen; op bezoek gaan bij iemand op dezelfde unit en je kan koken in de twee splinternieuwe keu-kens. Pool en darts word ook in die ruimte gedaan, ja sommigen hebben meer dan thuis.

Eten: regelrechte rampVia de keuken ga ik maar direct over het eten beginnen dat we hier ‘gratis’ krijgen. Dit is een regelrechte RAMP.

Het is niet te eten. Het is schandalig wat hier dagelijks in de vuilnisbak belandt. Het zijn vacuümverpakte maaltijden, diepgevroren producten. Ze zouden ons beter dagelijks een budget geven om zelf te komen in de keukens. Nee, over het eten ben ik persoonlijk niet te spreken.

Bellen naar Belgie Ja, hier zou ik beter marokko-rusland-turkije-polen en zo veel meer kunnen zetten. Wat mij persoonlijk betreft, ik bel enkel naar Belgie. Ik denk dat de tarieven gelijk lopen met de prijzen van de gevangenissen in Belgie. Wat wel terug een pluspunt is hier te Nederland: hier kan je als individu op zoveel verschillende momenten van de dag en op zoveel plaatsen gebruik maken van de telefooncabines, dat je dus echt wel privacy hebt om een intens gesprek te hebben met het thuisfront. Je kan hier bellen zoveel en zolang je maar wilt en zolang je met je eigen centen telecards kan kopen.

Wat bezoek betreftHet bezoek is super georganiseerd. Je moet het wel op voorhand reserveren zoals datum, uur, hoeveel personen, familiaal, kinder- of ongestoord bezoek, en alles wordt voor ons geregeld. Het zijn ruime bezoekplaat-sen. Veilig gevoel voor het bezoek, gratis lekkere koffie en je mag 1 uur 30 minuten samen zijn met je bezoek. Wat ik toch ook wil melden is dat personen die geen of te weinig bezoek

hebben een beroep kunnen doen op Humanitas. Dat vind ik zo geweldig goed en daar kunnen ze in Belgie veel van leren. Die mensen zijn vrijwil-ligers. Via deze weg wil ik ze enorm bedanken. In het bijzonder mijn be-zoekster mevrouw (tante) Ellen. Niets dan lof; xxxxxxx.

De behandelingEerst en vooral wil ik melden dat niet iedereen in een cel alleen verblijft. Ik en zoveel anderen wel. Hier zijn ook veel paviljoenen met groepsunits (meer persoonscellen, red). Daar zijn de regels nog soepeler en zijn er ook meer faciliteiten voorzien zoals gratis teevee, eigen badkamer, eigen kitchenette, zeer ruime kamers en zo veel meer. Ik was aanvankelijk de eerste twee weken bij aankomst op zo’n unit maar om persoonlijke redenen verkies ik toch een cellulair systeem. Hier op mijn unit hebben we absoluut geen enkele reden tot klagen. De cellen zijn ongelooflijk ruim en eveneens met alles erop en erin. Velen

onder ons klagen en zagen nog maar ik kan jullie garanderen dat ik in mijn vrije leven heel veel luxe gewoon ben en dat ik hier niks mankeer. Veel mensen zijn soms boos, maar veel onder ons vergeten dat het onze eigen fout is dat we in een cel zitten en niemands anders zijn fout.. Ik ben vrijwillig naar Tilburg gekomen, dus op eigen verzoek. Anderen worden verplicht maar ik zeg al vanaf dag één ( 21 december 2010): iemand die hier klaagt of het hier verknoeit is geen snugger mens. De luxe en de menselijkheid van de mensen die hier werken zijn enorm goed. Hier moeten (met nadruk op moeten) de bewakers een diploma hebben voor ze kunnen werken met ons. In Belgie is dat niet zo. Daar moet je niets behalve mensen vernederen en een slot van een deur kunnen openen en zo vlug mogelijk sluiten. Daar wordt niet gepraat met de mensen achter de tralies, daar moet je amok of je stem verheffen om iets te bekomen, daar moet je zien te overleven. Hier niet. Hier wordt ieder-een met respect behandeld en dit met de nadruk op iedereen. Uiteraard zijn er hier ook grenzen maar de gesprek-ken die ik hier persoonlijk al heb mogen doen met de bewakers, waren gesprekken met inhoud, gesprekken met kwaiteit, stof tot nadenken. Hier worden we als mensen be-handeld; hier moet je niet zien te overleven . Hier kan je leven, praten en denken naar de toekomst toe en dat is een hemelsbreed verschil met de gevangenissen in Belgie. Wie respect geeft, krijgt dat 100 % terug.Je moet nu niet gaan denken dat we in een pretpark zitten hè, omdat mijn visie zo is over de Tilburgse bajes. Het is en het blijft een gevangenis waar nu eenmaal huisregels zijn. Hier ga je beter en sterker als persoon vrij dan de dag dat je opgesloten wordt. Want met de ogen van een ander kun je je eigen gebreken beter zien.

De medische dienstOmdat ik nogal snel een verkoudheid vat aangezien ik kwetsbare luchtwe-

gen heb en astma, kom ik geregeld bij de medische dienst. Ieder heeft zijn eigen vaste dokter het liefst maar dat is hier niet mogelijk. Maar toch doet de voltallige medische staf hun uiterste best om alles zo goed moge-lijk op te volgen en te behandelen. Ik zal jullie iets uit mijn persoonlijke dossier toevertrouwen. Dankzij me-zelf, de medische staf en supergoede gesprekken met psycholoog, de heer Martin, zijn mijn zware medicijnen afgebouwd van dagelijks 150mg naar 10 mg. Praten doet zoveel meer dan pillen slikken. In Belgie blijf je angstig pillen slikken maar hier ben ik dagelijks gesteund in mijn strijd tegen cocaïne verslaving . Ik ben al maanden lichamelijk clean en doe met een gerust geweten de urine controles. Dank u Dank u Dank u…

Wat mijn toekomst na mijn verblijf in de Tilburgse gevangenis betreft: ik heb hier een intake gedaan om vrij binnenkort opgenomen te mogen worden in een drugvrij project te Ruiselde in Belgie. Ik ben toegelaten en kijk er naar uit. Normaal verlaat ik Nederland in het najaar zonder medicijnen, zonder drugs en met heel veel zelfvertrouwen die ik hier leer opbouwen. Leren anders denken is de boodschap. Dank aan allen!

Met beleefde groeten, Christophe van W., PI Tilburg

Christophe van W. ooit deelnemer (2007) aan het Belgische TV-pro- gramma Superhond.

Strafrecht • Tbs-zaken • Penitentiair recht

www.degoeijadvocaat.nl • www.tbsadvocaat.nl

Europaplein 42 (‘De Mare’)1825 tl Alkmaartelefoon 072-56 25 251 – 06-55 30 56 36fax 072-56 22 644; email info@degoeijadvocaat.nl+ extra 06-14 33 95 33 (24 uurs lijn)

Problemen met politie en justitie? Laat u adviseren door een gespecialiseerd strafrechtadvocaat.

Ons gerenommeerde kantoor heeft een landelijke strafrechtpraktijk. Wij zijn 24/7 te bereiken.

Wij werken op betaling en, in voorkomend geval, tevens op basis van een toevoeging.

Van Dam: 0624676183 Jansen: 0610808610 Van Eeuwijk: 0629409800

http://www.ikwilgeenstraf.nl

Bree 35a3074 BB Rotterdam

www.koselaw.nl

KöseAdvocaten

Law O�ce

Agir ceza davasinda tutukluysanizve uzman avukata ihtiyaciniz varsa;

Uzman ceza davasi avukatimiz:av. Havva Yilmaz-Altindag büro 010-215.13.11cep 06-24.22.77.60

Een Bekende Belg, Christophe van W. zit zijn straf van vijf jaren ‘effectief’ uit in Tilburg, de PI die door Nederland is verhuurd aan België. Op verzoek van het BBB doet hij verslag van zijn ervaringen. Hieronder zijn relaas:

CONTENTE BELG BERICHT UIT PI TILBURG

Dit is het dag-programma in de Belgische gevange-nis op Nederlands grondgebied. Let op de avondope-ning. Nederlandse gevangenen mogen jaloers hier op zijn. Een ook op de VI na een derde uitzitten van de straf bij First offenders. Leg dan een TR-afgewezene of weigeraar hier maar uit.

Het complex van PI Tilburg waar sedert februari 2010 zeshonderdvijftig gedetineerden uit België zijn ondergebracht. Onderdeel van de strafinrichting Wortel te België.

BonjoBajesBulletinaugustus 201118

Kuijpers en van der Biezen Advocaten is het

advocatenkantoor van mr. Arthur van der Biezen en

mr. Jan-Hein Kuijpers, gespecialiseerd in strafrecht.

Het naar hen vernoemde advocatenkantoor werd

opgericht in 2001, waar vanuit zij diverse bekende

strafrechtzaken behandelen waaronder de zaak

Holleeder en onlangs die van de weduwe van de

omgekomen schilder bij de Catshuisbrand,

de A73-moorden, de gevechten tijdens oud en nieuw

in Culemborg en vele andere spraakmakende zaken.

Mr. Arthur van der Biezen en mr. Jan-Hein Kuijpers

komen beiden uit de school van oud strafpleiter

Piet Doedens, waar zij de kneepjes van het vak leerden

en zich door ontwikkelden tot strafrechtspecialisten,

ieder in een eigen stijl.

www.kuijpersvanderbiezen.nl Al 10 jaar topkwaliteit, ook pro deo!

Havensingel 8

5211 tx ’s-Hertogenbosch

telefoon +31 (0) 73 614 86 64

fax +31 (0) 73 614 64 56

denbosch@kuijpersvanderbiezen.nl

Prinsengracht 706hs

1017 la Amsterdam

telefoon +31 (0) 20 420 20 42

fax +31 (0) 20 623 68 36

amsterdam@kuijpersvanderbiezen.nl

Mehmed (36), in werkelijkheid heet hij anders, voelt aan wanneer hij de gevaarlijke lijn nadert. Dat heeft hij geleerd in de forensisch psychiatri-sche afdeling van GGZ Noord- Holland Noord in Heiloo. Elke ochtend kijkt hij in de spiegel en stelt zich de vraag: Hoe is het vandaag? Dat is wel eens anders geweest.Het hoogtepunt van zijn cannabis-gebruik was in 1995 en 1996. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat blowde hij. En nam er ook nog allerlei pillen en alcohol bij. Zijn schizo-frene aanleg werd aanvankelijk door de wiet onderdrukt, maar door het intensieve gebruik passeerde hij een

omslagpunt. En dus schoot Mehmed in 2003 in een acute psychose.

BangMehmed praat rustig over dat mo-ment: “Ik was bij het Riagg en ineens was ik enorm boos over medicijnen die ik niet kreeg. Ik had geblowd en alcohol gedronken. Toen heb ik daar twee vrouwen gegijzeld. Ik heb ze heel bang gemaakt. Na een tijdje heb ik ze weggestuurd. Er is niemand gewond bij geraakt hoor’’, benadrukt hij.Na een onderzoek in het Pieter Baan Centrum krijgt Mehmed gevangenis-straf en tbs. Na ruim twee jaar in de gevangenis volgen ruim drie jaren in de Oostvaarderskliniek bij Almere. In september 2009 komt hij op de foren-sisch psychiatrische afdeling (FPA) in Heiloo. Eerst in het meest besloten en beveiligde deel: de dan net geopende Hooge Venne. De Hooge Venne heeft 36 plaatsen, voldoet aan alle veilig-heidseisen en is gebouwd volgens de laatste inzichten voor de behandeling van forensisch psychiatrische patiën-ten. In het gebouw zijn verschillende multifunctionele therapieruimtes en op het binnenterrein is een sportveld aangelegd.

BehandelplanNa een observatieperiode van 2,5 maand wordt hij geschikt bevonden voor doorplaatsing naar een ander besloten deel. Het behandelteam met psychiaters, psychologen, artsen en gespecialiseerde verpleegkun-digen heeft dan al een behandelplan voor Mehmed opgesteld. Dat wordt afgestemd met de forensisch psy-chiatrische werkers - een mix van verpleegkundigen en agogen - die het behandelplan op de afdeling gaan uitwerken en de ontwikkeling bij Mehmed bewaken en daarover rap-porteren.

GrenzenMehmed: “Wat ik hier geleerd heb? Ik heb geleerd om mijn grenzen aan te geven. En om voor mijn eigen mening op te komen. Om in gesprek te gaan met andere mensen. Verder heb ik in-zicht in mijn ziekte gekregen. Ik voel op tijd aan als het mis gaat en ik kan dat ook goed aangeven. Dan vraag ik een gesprek aan met de dokter.’’ Hoewel de kliniek op dit punt niet waterdicht is, gebruikt Mehmed in ieder geval geen drugs of alcohol meer. Dat blijkt ook tijdens de urine- en blaastesten die een paar keer per week bij de FPA-cliënten worden afgenomen.

Mehmed is nog steeds clean. En

omdat het gevaar op recidive en zijn vluchtgedrag als minimaal worden getaxeerd, mocht hij ook naar een open afdeling van de FPA.Daar heeft hij zelf hard aan gewerkt, vertelt Mehmed. “Ik doe mijn best. Sinds juni vorig jaar werk ik ook al buiten de deur. Als schoonmaker. Het is een familiebedrijf waar iedereen mijn achtergrond kent. En ze zijn tevreden over me. Dit is voor mij weer een beetje de maatschappij. De volgende stap is dat ik hier bege-leid ga wonen. Dat zal weer zo’n anderhalf jaar duren. En als dat ook allemaal goed gaat, dan mag ik terug naar de plaats waar ik vandaan kom. Ook daar zal ik eerst begeleid wonen. Pas daarna word ik weer helemaal zelfstandig. Het heeft lang geduurd, maar het eind is in zicht. Het is alle-maal niet voor niets geweest. Het was zeker geen weggegooide tijd.’’

Tbs-gestrafte komt via forensische psychiatrie weer terug

GEEN WEGGEGOOIDE TIJDBron: Noordhollands Dagblad

In een psychose gijzelde hij ruim zeven jaar geleden twee vrouwelijke hulpverleners. Nu is hij bijna klaar om terug te keren in de maatschap-pij. Mede dankzij forensische psychiatrie.

In het atrium van de Hooge Venne wordt gesport. Foto Dick Breddels

De werkvloerOp de werkvloer van de foren- sisch psychische afdeling kom je diverse beroepsgroepen tegen. Er zijn natuurlijk psychiaters, psychologen en artsen. Daarnaast tref je er verpleegkundigen met een B-opleiding, hbo-v’ers en af-gestudeerde sociaal pedagogische hulpverleners.Sinds enkele jaren is er ook een post-hbo-opleiding forensische psychiatrie. De FPA werkt nauw samen met andere verwijzers en instellingen zoals de reclassering, de Brijderstichting, Penitentiaire Inrichtingen, tbs-klinieken en de Forensisch Psychiatrische Dienst.

GroeiIn 1998 begon GGZ Noord- Holland Noord met de forensische zorg op het terrein van de instelling voor langdurige zorg De Dijk in Heiloo. Aanvankelijk waren er tien bedden voor beschikbaar. Maar de opvang is sterk gegroeid. Inclusief de 36 plaatsen in de Hooge Venne bedraagt de totale capaciteit van de Forensisch Psychiatrische Afdeling in Heiloo inmiddels 78 bedden.

De cliënten van de Forensisch Psychi-atrische Afdeling in Heiloo combine-ren vaak een aantal problemen. Een ding hebben ze in ieder geval gemeen: ze zijn er allemaal door in aanraking gekomen met justitie.

CombinatieHet delict is meestal gepleegd vanuit een psychische stoornis of een ver-slavingsprobleem. En regelmatig is er sprake van een combinatie van die twee.Bij de veroordeling heeft de rechtbank in ieder geval geconcludeerd dat de aandoeningen behandelbaar zijn. Die

behandeling kan, soms na een gewone gevangenisstraf, in diverse settings ge-beuren. De zwaarste is de tbs-kliniek, daarna volgen de forensisch psychia-trische kliniek (FPK) en de forensisch psychiatrische afdeling (FPA).Binnen de FPA zijn gesloten en open afdelingen. Er verblijven geen vluchtgevaarlijke veroordeelden. Soms worden mensen teruggeplaatst naar de kliniek of de gevangenis. Als er geen vordering in de behandeling wordt geboekt of omdat de veroordeelde bij-voorbeeld niet meewerkt. Met diverse trainingen, therapievormen en ook medicatie worden de psychische en verslavingsproblemen aangepakt.

MuziekBij het hulpaanbod zit bijvoorbeeld een training sociale vaardigheden en zelfverzorging. Verder nemen FPA-cliënten deel aan psychomotorische therapie, maar ook muziek- en arbeids- therapie. Individueel, in groepen of met de partner wordt gesprekstherapie gegeven.Twee keer per week ondergaan de cliënten van de FPA een urine- en blaastest om te kijken of er drugs of alcohol gebruikt is. Verder voeren ze ook huishoudelijke taken uit en wer-ken op of buiten het terrein in Heiloo als voorbereiding op de terugkeer naar de maatschappij.

Meestal een verslavingsprobleem en een geestelijke stoornis

De creatieve ruimte in de Hooge Venne. Foto Dick Breddels

BonjoBajesBulletin augustus 2011 19

Onterecht (nog steeds) vast?

Ons team van strafpleiters is ALTIJD bereikbaar!

mr B.D.W. Martens 06-51417570

mr C.M.H. van Vliet 06-20092884

mr M.M. Kuyp 06-12399612

mr J. Verschuren 06-30580789

Delissen Martens advocaten belastingadviseurs & mediation. Sportlaan 40, 2566 LB Den Haag. t: 070 311 54 11

Hendriksen Advocatuur

Bent u op zoek naar een straf-rechtadvocaat die bereikbaarheid, doortastendheid en juridische kennis hoog in het vaandel heeft staan? Neemt u dan contact op met Hendriksen Advocatuur!Bereikbaar op telefoonnummer 020-3300362 of 06-42125202 Gevestigd in het centrum van Amsterdam.

www.hendriksenadvocatuur.nl

De Rode Pannen was in functie vanaf 1860. De naam verwijst naar de vroegere gevangenishuisjes, waarvan er eentje bewaard is gebleven. De omstandigheden in die cellen waren zo erbarmelijk dat er in 1903 kamer-vragen over werden gesteld: te klein, te donker en te vochtig. Over sanitaire voorzieningen maar te zwijgen. Er stond de gevangenen na hun dagenlange transport bar weinig

comfort te wachten. Een kleine, klamme cel, dat was het eindpunt van de reis.

Het duurde tot 1938 voordat het nieuwe gebouw in gebruik werd genomen.In 2008 werd de strafgevangenis ge-sloten, wegens cellenoverschot. In au-gustus van dat jaar konden bezoekers van het Gevangenismuseum, dat op enkele minuten lopen te vinden is, ‘de rooie pannen’ bezoeken. Dat leidde tot een ware stormloop. In plaats van de verwachte honderden, kwamen er duizenden mensen naar Drente. Voor het einde van 2008 werd de 100.000 ste bezoeker genoteerd. (bron: DJI/ Joke Elzenga).

Het gebouw is toegevoegd aan de ‘reserve capaciteit’ en wordt gebruikt voor trainingen van ‘bijstandteams’. Opstanden en celontruimingen kun-nen hier realistisch worden nage-bootst.

DE NACHTMERRIE VAN HET NOORDEN

‘Onder de rooie pannen’

Veenhuizen- Oude, zeer ervaren (ex-)gedetineerden willen er nog wel eens over vertellen. ‘ Ik werd gelijk naar de ‘ rooie panne’ afgevoerd’. Na een handgemeen of een overtreding van de gevangenisregels. Die hadden dan een ‘ disciplinaire’ straf gekregen en werden overgeplaatst naar De Rode Pannen in het bosrijke Veenhui-zen. Dit dorp aan de periferie van Nederland, vlakbij de Duitse grens is rijkelijk bedeeld met enkele duizenden cellen. Heeft de gedetineerde familie in Groningen of Drente, dan is de aanreistijd voor bezoek nog te doen. Mensen uit de randstad – de naam Bankenbosch is uitermate bekend in het Amsterdamse- hebben een dag nodig om de honderden kilometers te overbruggen. Goed, staatssecretaris Teeven is van plan om de regionale plaatsing van gedetineerden voor eind 2012 gerealiseerd te hebben. Dat is van groot belang voor de ‘herintreding’ van de gedetineerde die nazorg wil.Veenhuizen telt de gevangenissen Esserheem, Norgerhaven en de half open inrichting Bankenbosch. Veel gedetineerden met een andere nationaliteit dan de Nederlandse zitten in Norgerhaven en Esserheem in af-wachting van het einde van hun straf, en de opvolgende uitzetting. Het kan ze niet snel genoeg gaan.

Aan de pannendaken werd de naam ‘rooie pannen’ ontleend.

COLUMN

Gisterochtend ging de telefoon. Ik zat gewoon achter mijn pc op kantoor. Het was Jan H. Jan H. is een vaste klant. Fiscaal is Jan H. glazenwasser, een goede ook. Jan doet daarnaast ook nog zaken. Hij is een echte Hagenese zakenman. Zo noemt hij dat en daarmee verdient hij zijn geld.

‘Kan ik ff langskomen?’, vroeg hij. Hij vroeg het nogal vrolijk. ‘Tuurlijk, kom maar even’, zei ik. Inhoudelijk zeggen we nooit iets over de telefoon. Ik vind dat zakelijk vaak onhandig. Hij ook.

Nog geen tien minuten later zag ik een grote donkere BMW uit de 7-serie het parkeerterrein opdraaien. Voor de deur stopte hij. Een rare slungel stapte uit aan de bestuurderszijde, liep om en deed het rechter achterportier open. De 2 meter lange Jan stapte uit. Kaal hoofd en uitgedost in een trainingspak, waar-van ik geen idee heb waar je zulke dingen koopt.

Glunderend liep hij naar binnen en gaf me joviaal een hand. Kennelijk zag hij dat ik met enige verbazing naar zijn kleurrijke outfit keek en zei: ‘Raar pak heb u an, mr Martens’. Ik houd wel van dat soort humor en diende hem van repliek door te zeggen dat ik was vergeten dat wij hadden afgesproken samen een rondje door de duinen te rennen. Ik nam hem mee naar de kleine spreek-kamer. In de kleine spreekkamer zitten geen ramen en dat geeft de nodige privacy.

‘Wat is er aan de hand, jongen?’, vroeg ik hem. ‘Ik ben net even bij de politie op de thee geweest’, zei hij. Ik wist zo gauw niet wat ik ervan moest denken. Jan komt nooit gewoon bij de politie op de thee. Met enige regelmaat wordt hij aangehouden. Dat gebeurt standaard door een AT (arrestatie team). Jan is ‘vuurwapen-gevaarlijk’, dan krijg je een soort code-rood achter je naam -die ook niet meer weggaat- waardoor de politie altijd en iedere keer uitrukt met een AT. Dat zijn geen vriendelijke jongens. Het is het slag ‘binnen-zonder-kloppen’. Zelfs de grote boeven houden aan dit soort aanhoudingen trauma’s over. Het gaat hard, snel en met veel gepast geweld.

De politie kent Jan van haver tot gort. En Jan kent de politie. Hij is nooit agressief tegen ze, hij beledigt ze niet en hij bedreigt ze niet. Hij ziet de aan-houdingen als een soort bedrijfsrisico dat hij loopt. Die jongens doen ook gewoon hun werk, vindt hij, daar ken je dan gewoon normaal tegen doen. Ze hadden hem deze keer gebeld, of hij even wilde langskomen voor een praatje. Hij vond dat voor de verandering wel geinug, zei hij.

‘Maar wat wilden ze dan van je?’, vroeg ik. ‘Ze waren niet zo blij met m’n nieuwe wagen’, zei hij, zichtbaar blij als een kind. Ik begreep het nog steeds niet. ‘Ik heb dat ding van één of andere minister ofzo gekocht. Hij is ge-pantserd. In de deuren zitten pennen zo dik als de portemonnee van meneer Rutte. Al komen ze met drie AT’s, ik blijf lekker zwaaien vanaf de achterbank. Ze hebben de kluis van de Nederlandse Bank eerder open, als mijn wagen’, proestte hij uit.

‘Wat heb je gezegd dan?’, vroeg ik.’Nou gewoon......als jullie me weer eens willen aanhouden, moet je gewoon voor me rijden, met zo’n bordje ‘Stop politie!’, ‘Wie weet stop ik dan wel gewoon!’

Bas Martens, Advocaat, Delissen Martens advocaten

IEDER Z’N WERK

Meerpersoons Isolatiecel.

De ‘nachtmerrie’ van het Noorden, zo zag het eruit.

BonjoBajesBulletinaugustus 201120

In 1965 is de Algemene Bijstandswet [ABW] in Nederland geïntroduceerd. Deze wet werd in het leven geroepen om financiële steun te bieden aan burgers, in de noodzakelijke kosten van bestaan. In 1972 wijzigde de ABW en werd bijzondere bijstand [BB] geboren. Het toekennen van bijstand werd toender-tijd nog door de rijksoverheid gefinan-cierd. Sinds 1991 dient elke gemeente zelf te bepalen hoeveel geld zij voor bijzondere bijstand begroten en hoe zij daar mee omgaan. Het begrip wordt niet in elke ge-meente hetzelfde gedefinieerd en er zijn rechtsverschillen ontstaan. De gemeente moet oog hebben voor de individuele persoon en zijn situatie. Dat vraagt om maatwerk..

Bij wet is bepaald dat bijzondere bij-stand niet wordt verleend aan perso-nen die rechtens van hun vrijheid zijn beroofd (WWB, artikel 13, lid 1, sub a). Gedetineerden worden uitgesloten

voor een regeling waar mensen alleen beroep op kunnen doen als er verder geen andere manier is om de kosten te financieren. Ze vallen dus tussen wal en schip.

Wanneer een persoon vast komt te zitten vervalt bijna elke vorm van inkomen. Als een gedetineerde voor-afgaand aan detentie alleen woonde in het huurhuis, staat hij er ook alleen voor om de huur door te betalen. Door het gebrek aan inkomen tijdens detentie is dat voor de meesten niet mogelijk, waardoor zij hun huurhuis tijdens detentie verliezen. Volgens de wet mogen de gemeentes niet naar het individuele verhaal van de gedetineerde kijken en inspelen op het feit dat hij na detentie dakloos wordt, omdat hij op dat moment uit-gesloten is van het recht op bijstand. De enige uitzondering op die regel is artikel 16 van de Wet Werk en Bijstand: ‘Aan een persoon die geen recht op bijstand heeft, kan het col-lege, gelet op alle omstandigheden,

in afwijking van deze paragraaf, bij-stand verlenen indien zeer dringende redenen daartoe noodzaken’.

Een groeiend aantal Nederlandse gemeentes, waaronder Rotterdam, Amsterdam. Den Haag, Utrecht en Hoorn, hebben bovenstaande uitzondering gebruikt om gedeti-neerde burgers uit hun gemeente toch te voorzien van BB om het huurhuis door te betalen. Niet elke gemeente ziet het mogelijke verlies van een huurhuis als zeer dringende reden om van de wet af te wijken.

RechtsongelijkheidDe decentralisatie van de BB heeft geleid tot rechtsongelijkheid, doordat niet alle Nederlandse gemeentes hetzelfde omgaan met het verschaf-fen van BB aan gedetineerden. De gemeentes die geen BB verschaffen kunnen in strijd handelen met het individualiseringsbeginsel van de ABW, maar de gemeentes die wel BB verschaffen zijn weer in strijd met

de wet. Geluid uit de wandelgangen heeft aan het licht gebracht dat som-mige gemeentes op de vingers zijn ge-tikt door hun eigen accountants of de inspectie van het Ministerie SZW. Het mogelijke verlies van een huurhuis was volgens hen geen zeer dringende reden om van de wet af te wijken .Aan de andere kant staat in het Sa-menwerkingsmodel Nazorg volwas-sen (ex-)gedetineerde burgers (VNG & Ministerie van Justitie, 2009), dat de gemeente verantwoordelijk is voor het zoveel mogelijk zorg dragen voor continuïteit van be-staande huisvesting bij kortdurende detentie (<zes maanden).Gemeentes staan dus in een positie, waarin ze hoe dan ook in strijd handelen met een van bovenstaande beginselen of wetten.

Zonder BB wordt de kans, dat een gedetineerde tijdens detentie zijn huurhuis verliest, groter. Uit de moni-tor nazorg ex-gedetineerden (Weijters & More, 2010) en de uitstroomcijfers (DJI, 2010) blijkt dat in 2010 zijn 2622 gedetineerden tijdens detentie hun huurhuis zijn kwijtgeraakt. Wan-neer een dergelijke gedetineerde vrij komt, en geen huisvesting meer heeft, is hij gedwongen aan te kloppen bij een maatschappelijke opvang. In de monitor Nazorg ex-gedetineerden (Weijters & More, 2010) staat mede beschreven dat 6,7% van de gedetineerden voor detentie in een maatschappelijke opvang leefde. Na detentie is dat het dubbele aantal! De kosten die gemoeid gaan met

maatschappelijke opvang komen voor rekening van de gemeente. De dag dat een gedetineerde vrij komt heeft hij weer recht op BB. Wanneer die ex-gedetineerde een aanvraag indient voor de kosten die met een nieuw huis gemoeid gaan, zoals een nieuwe inboedel, heeft de gemeente geen wettelijke grond meer om zijn aanvraag af te wijzen. Dit lijkt mis-schien vergezocht, maar dat is het niet. 70,2% van de gedetineerden heeft namelijk schulden, waarvan 33,6% een schuld van €10.000,- of meer (Weijters & More, 2010). Wanneer een gedetineerde zijn huur niet meer kan betalen zal het huis ontruimd moeten worden, wat onge-veer €1500,- kost. Daar naast zal de inboedel opgeslagen moeten worden, wat ongeveer €150,- per maand kost (Woningontruiming regionaal, z.j.). Bij een detentieduur van zes maan-den komt de totale rekening dus op €2400,-. Een bedrag dat een gedeti-neerde met (hoge) schulden niet kan betalen. Het huis zal hoe dan ook leeggeruimd moeten worden, en als de gedetineerde de inboedelopslag niet kan betalen, wordt zijn inboedel vernietigd. Het is dus aannemelijk dat een ex-gedetineerde een aanvraag voor BB indient voor een nieuwe inboedel, wanneer hij weer op vrije voeten is en recht heeft op bijstand. De gemeentes Hoorn en Rotterdam hebben laten weten dat zij er financi-eel hun voordeel mee doen wanneer ze de kosten van een huurhuis voor vier maanden doorbetalen (CCV, 2010). Daarbij gingen zij uit van een

Een nieuwe toekomst zonder criminaliteit...

... begint bij Stichting DOOR

Dé DOORstart voor (ex-) gedetineerdenStichting DOOR biedt al tien jaar deskundige opvang en nazorg aan

(ex-)gedetineerden in vrijwillig en justitieel kader.

Stichting DOOR trekt zich het lot aan van gedetineerden en ex-gedetineerden.

Wat doen wijStichting DOOR verleent begeleiding op het gebied van wonen, werken, financiën, relaties en zingeving. Een mooie kans voor (ex-)gedetineerden op een toekomst zonder criminaliteit.

AanmeldenGedetineerden kunnen onder de volgende justitiële titels bij Stichting DOOR aanmelden: penitentiair Programma, schorsing Preventieve Hechtenis onder bijzondere voorwaarden, inrichting voor Stelselmatige Daders (ISD), artikel 43 lid 3 PBW, bijzondere Voorwaarde.

InformatieWilt u meer informatie over onze stichting? Kijk op onze website www.stichtingdoor.nl of neem tijdens kantooruren contact met ons secretariaat op, via telefoonnummer: (0118) 63 56 27. Wij staan u graag te woord.

Uw tijd is te belangrijk om niets te doen!

Vertrouwen hebben in uw advocaat… Zeker weten dat de beste resultaten worden behaald... Niet opgesloten blijven, omdat uw advocaat te weinig kennis van strafrecht heeft… U niet moeten afvragen of uw advocaat u niet vergeten is...

Heeft u een advocaat, maar twijfelt u of de behandeling van uw zaak wel optimaal is? U kunt altijd voor een andere advocaat kiezen. Ook dan kost een goede verdediging u geen geld! Ik ben ruim 20 jaar advocaat, ben gespecialiseerd in strafrecht en behandel alleen strafzaken.

Ik werk alleen. Op die manier weet u zeker dat maar één advocaat uw zaak behandelt, dat u de kwaliteit krijgt waar u recht op heeft en heeft u maar één aanspreekpunt.

Ik behandel megazaken, maar ook met veel plezier kleinere strafzaken. Ook als u bezwaar wilt maken tegen een maatregel, disciplinaire straf of overplaatsing wilt vragen heeft u recht op een advocaat.

Uw zaak is voor u het belangrijkste. Dat begrijp ik. Ik bezoek u regelmatig om uw zaak met u te bespreken. Het maakt niet uit waar u gedetineerd bent. Ik behandel zaken in het hele land. U bent zeker van een goede verdediging!

Neem vrijblijvend contact met mij op.U kunt mij ook buiten kantooruren bellen.

Havenstraat 84531 EK TerneuzenTelefoon 0115 689568Mobiel 06 51337643Telefax 0115 689560

Mr. A.J. Sol, advocaatstrafrechtspecialist

Voor terugdringen recidive

BIJZONDERE BIJSTAND VAN GROOT BELANGOp dinsdag 18 januari 2010 verliest Bart zijn huis. Bart zit op dat moment gedetineerd in een Nederlandse Peni-tentiaire Inrichting [P.I.] en heeft daarom wettelijk geen recht op bijstand. Bart had een mooi huurhuis, waar hij al jaren woonde. Door detentie kon hij de huur echter niet meer opbrengen en moest het huis ontruimd worden. Toen Bart uit de gevangenis kwam had hij geen huisvesting meer en hij zocht onderdak bij de maatschappelijke opvang. Bart kwam echter weer snel in de problemen en eindigde opnieuw achter slot en grendel.

Door Gwenny van Doremalen

BonjoBajesBulletin augustus 2011 21maandelijkse huur van €400,-. Hoorn en Rotterdam zeggen dus dat de kos-ten die ze kwijt zijn aan maatschappe-lijke opvang en BB na detentie, hoger liggen dan de €1600,- die ze zouden besteden aan het toekennen van BB tijdens detentie om een huurhuis aan te houden.

Effect op recidiveHet verliezen van een huurhuis heeft groot effect op de recidivekans van een (ex-)gedetineerde. In Nederland wordt recidive voorspeld aan de hand van de Recidive Inschatting Schalen [RISc]. Schaal 3 van de RISc, geeft aan dat het gebrek aan permanente, behoorlijke huisvesting een belang-rijke voorspeller is van recidive (Menger & Krachtig, 2008). In het onderzoek van vd Knaap en Alberda (12-2009) is te lezen dat het ontbreken van permanente, behoorlijke huisves-ting bij (ex-)gedetineerden van 28 jaar en ouder, de grootste bijdrage levert aan de voorspelling van recidive. 60% van de gedetineerden die in 2010 vrij is gekomen was 30 jaar of ouder (DJI, 2010). Bij 60% van de uitgestroomde gedetineerden in 2010, was het ontbreken van behoorlijke huisves-ting dus de grootste voorspeller van recidive. Een belangrijk gegeven dat serieus moet worden genomen.Hierboven is ook aangehaald dat een groot aantal gedetineerden schulden heeft, en dat het verliezen van een huurhuis kan leiden tot nog meer schulden. In schaal 5 van de RISc, staat beschreven dat een slechte financiële situatie sterk samenhangt met het herhalen van delictgedrag (Menger & Krechtig, 2008). Het niet ontvangen van BB, en het verliezen van een huurhuis kan dus ook op die manier bijdragen aan recidive.

Een recidivist kost de staat veel geld. De mogelijke kosten zijn onder andere kosten van het delict (bv. vandalisme), kosten nazorg, politie/recherche kosten, strafrechtelijke procedure kosten en opnieuw kosten voor verblijf in een P.I. Het verblijf in een P.I. kost €213,- per gedetineerde, per dag. Dat komt neer op €6390,- per maand.

Ook heb ik beschreven dat de ge-meente er financieel haar voordeel mee doet wanneer zij voor vier maan-den BB verschaft. Als alle Neder-

landse gemeentes voor vier maanden BB zouden verschaffen om een huurhuis aan te houden, zou 77,2% van de gedetineerden geholpen zijn (DJI, 2010). Dit percentage verbleef in 2010 namelijk vier maanden of korter in een P.I.De gemeente is echter verantwoorde-lijk voor het zoveel mogelijk zorg dra-gen voor continuïteit van bestaande huisvesting bij een detentie tot zes maanden (VNG & Ministerie van Justitie, 2009). 83,2% van de gedeti-neerden in 2010 verbleef zes maanden of korter in een P.I. Bij 6% van de gedetineerden zou de gemeente dus verlies maken. De kans op recidive wordt daarmee echter wel verkleind.Hiermee stuiten we gelijk op een belangrijk probleem: De gemeente betaalt voor BB tijdens detentie, maar het Ministerie van Veiligheid en Justitie is degene die daardoor veel geld bespaart.

Buiten dat recidive veel geld kost, heeft het ook negatief effect op de samenleving. Burgers voelen zich minder veilig naarmate er meer criminaliteit is in hun omgeving. Het maatschappelijk gevoel van veiligheid wordt dus aangetast door recidive.

Negatieve gevoelensTot nu toe zijn er veel cijfers, percen-tages en gevolgen voor de Nederland-se staat en maatschappij neergezet. Er moet echter niet vergeten worden dat het verliezen van een huis ook groot effect kan hebben op de (ex-)gedeti-neerde zelf. Het verlies kan leiden tot negatieve gevoelens of wraak, doordat

de straf feitelijk niet meer in verhou-ding staat tot het delict. Het verliezen van een huis, en de bijkomende ge-volgen daarvan komen namelijk nog bovenop de gevangenisstraf.

Hoe te voorkomen?Hoe kan dit nu allemaal voorkomen worden? Dat is waar de maatschap-pelijk werker in beeld komt. Binnen elke P.I. werkt een aantal medewer-kers maatschappelijke dienstver-lening [MMD’ers]. Zij begeleiden de gedetineerden op het gebied van ID-papieren, inkomen, schulden, huisvesting en zorg. De MMD’er is verplicht ontwikkelin-gen en gebreken te signaleren, daar-over een beargumenteerd standpunt in te nemen, en zich erover uit te spreken (NVMW, 2010). Als het, zoals in dit geval, gaat om een signaal op macro niveau, wordt de MMD’er geacht zich uit te spreken naar het hoofd gedeti-neerden zaken. Deze geeft de signalen door aan de netwerkadviseur nazorg DJI. Een netwerkadviseur werkt tus-sen de P.I.’s en gemeentes, instellin-gen en de overheid om de nazorg van gedetineerden zo goed mogelijk op elkaar af te stemmen en de samen-werking te verbeteren. Hij gaat aan de slag met de meso en macro signalen en is in de positie om veranderingen teweeg te brengen.Periodiek vindt er een overleg plaats tussen de MMD’ers en de netwer-kadviseurs waarin de MMD’ers hun signalen direct aan de netwerkadvi-seur bekend kunnen maken.

Elke Nederlandse burger heeft het recht om gelijk behandeld te wor-den; gedetineerd of niet. Daarnaast zou de gedetineerde in mijn ogen na het uitzitten van zijn straf de kans moeten krijgen om zijn leven weer op te pakken. De schuld is dan eenmaal vereffend. Wanneer een gedetineerde echter tijdens detentie zijn huurhuis kwijtraakt, heeft zijn delict na de-tentie nog verregaande gevolgen. De MMD’er zou zich hard moeten maken om deze rechtsongelijkheid en incor-recte gevolgen te reduceren (NVMW,

2010). Dit kunnen zij doen door het signaal door te geven aan de netwer-kadviseur die bemiddeld en bepleit uit naam van de cliëntgroep.

ConclusieIn Nederland bestaat rechtsongelijk-heid voor gedetineerde burgers die beroep willen doen op de BB. Het niet verschaffen van BB leidt in veel gevallen tot het verlies van een huurhuis, wat de kans op recidive enorm vergroot. Een recidivist kost de overheid en gemeentes veel geld, het maatschappelijke gevoel van veilig-heid komt in gevaar en het verlies van een huis is een emotionele aangele-genheid voor de (ex-)gedetineerde. Een aantal gemeentes, waaronder Hoorn en Rotterdam, hebben al aangetoond dat het wel geven van BB

meer positieve gevolgen heeft dan het niet geven van BB.

Het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [Min SZW] is op dit moment degene die de gemeentes voorziet van een budget voor BB. Door het geven van BB kan recidive voorkomen worden, wat juist het Ministerie van Veilig-heid en Justitie [Min VenJ] geld zal besparen. Mijn voorstel is om een compleet nieuwe regeling te maken. De nieuwe regeling zou bijvoor-beeld ‘Gedetineerde Huurhuis Financiering’ kunnen heten. Door een nieuwe regeling te maken kan de WWB onaangepast blijven en kan het begrote bedrag voor BB binnen gemeentes volledig gebruikt worden voor andere cliëntgroepen.

036 5471060SPECIALIST IN (FINANCIEEL)STRAFRECHT:

DRUGS, GEWELD, DIEFSTAL, FRAUDE,DETENTIERECHT, KLACHTEN, GIJZELING,ONTNEMINGSVORDERING, WAPENBEZIT,

MOORD & DOODSLAG, ZEDENMISDRIJVEN ENVERKEERSOVERTREDINGEN

•KENNISMAKINGSAANBOD:

EERSTE ZAAK ALTIJD KOSTELOOS!•

ADVOCATEN DOOR HEEL NEDERLANDVOOR PERSOONLIJKE AANDACHT

•NOODGEVALLEN 24 UUR/7 DAGEN PER WEEK

MR ROOS 06 24895550

WWW.ALPHA-ADVOCATEN.NLFlevostraat 6 - 1315 CC Almere

Willemsparkweg 1931071 HA AmsterdamTel. 020 - 420 1475

info@teurlingsellens.nlwww.teurlingsellens.nl

strafrechtadvocaten die doorbijten

www.rtpadvocaten.nlinfo@rtpadvocaten.nl

Tweede Boerhaavestaat 461091 AN Amsterdamtelefoon 020 689 7910

Gwenny van Doremalen

BonjoBajesBulletinaugustus 201122

Advocaat mr. L.W. Plantenga

“Do you think a zebra is a white animal with black stripes, or a black animal with white stripes?”

- Peter Greenaway -

Of een zebra een wit dier is met zwarte strepen of een zwart dier met witte strepen?

Dat ligt er maar aan hoe je er naar kijkt. Net als een zebra is een strafzaak vaak niet zo zwart-wit als deze op het eerste gezicht lijkt.

Elke zebra heeft een uniek strepenpatroon, zoals de mens een vingerafdruk heeft. Ieder mens is uniek, iedere zaak dus ook. Daarom vergt elke strafzaak een eigen aanpak.

lid van de NVSA

Van Bijnkershoeklaan 3913527 XK UtrechtM 06 41 18 64 93T 030 26 26 660F 030 26 25 834

info@advocaatplantenga.nlwww.advocaatplantenga.nl

Wij wachten met

smart op jullie

creatieve uitingen.

Stuur op naar Bonjo

Molukkenstraat 200

1098 TW Amsterdam

Mijn lieve zoon, je moeder laat je weten,als dat ze jou geheel niet kan vergeten.‘t Is negen uur, je vader is naar beden in mijn handen heb ik jouw portret.‘t Is stil in huis maar voor dat ik ga leggen,o jongenlief, moet ik je nog wat zeggen.Dat ik van narigheid geen raad meer weet,dat ik geen rustig stukkie brood meer eet.

Ik lig soms heel de nacht van jou te dromen.Totdat de tranen in mijn ogen komen.Ik ben al oud, het maakt me zo kapot.‘t Is toch zo hard dat ik jou missen mot.En vader wil jouw naam in huis niet horen.Dat heeft-ie mij daarnet nog zo bezworen.Wanneer ik soms maar even van jou praat,vloekt hij me stijf, je weet wel hoe dat gaat.

En op je meissie mot je ook niet hopen,die zag ‘k ‘n zondag met een ander lopen,ze had die hoed, die jij haar gaf nog op,die met die veer, die droeg ze op haar kop.Van al jouw centen speelt ze nu de dame,die kakmadam, ze most zich liever schame.Nou jij voor haar de nor ben ingegaan,nou loopt ze as een sloerie op de baan.

Maar hou je stil, dat zal haar wel berouwen.Laat ze gerust met heel de buurt gaan sjouwen.‘t Was niks voor jou, jij mot een ander wijf,jij mot er een met voortgang in haar lijf.Zoals Marie, je weet wel met die tanden,daar zul je heel wat beter mee belanden,die mag jou graag, dat weet ik al een tijd,als ze maar durfde had ze ‘t jou gezeid.

Zij zorgt toch o zo goed voor ‘t werk en ‘t eten.Ze breit je kousen als ze zijn versleten.Door haar zal jij geen smerigheid meer doen.En ook geen messen trekken net als toen.Wanneer ik daaraan denk dan mot ik grienen,jij kan met verven toch je brood verdienen.En als je heel je straf heb afgedaan,mot jij weer naar je ouwe baas toe gaan.

Al scheldt de buurt, daar mot je niet om malen.We komme samen om je af te halen.Marie en ik we wachten bij de poort,met ‘n schoon halfhempie en een staande boord.Dan koop ik voor een dubbeltje sigaren,je houten pijpie zal ik trouw bewaren,en als je thuis komt is je potje gaar,dan staat er spek met kroten voor je klaar.

Ik voel de slaap al in mijn ogen komen.Je moeder gaat nou zeker van je dromen.Want als ik jou niet overdag mag zien,zie ik je in mijn droom vannacht misschien.Dan zie ik jou in ‘t hoekie zitten roken,en sta ik bij ‘t fornuis de pot te koken.Vergeet je moeder niet, o jongenlief,de lamp gaat uit, ik eindig nou mijn brief.

Brief van een moeder aan haar zoon die in de nor zit:een smartlap van het zuiverste water van koos speenhoff

WAKEYOUUP!

Wake Detentiecentrum Zeist, 7 augustus 16.30 uur …Elke eerste zondag van de maand wordt gewaakt bij Detentie Centrum Kamp van Zeist, Breng bloemen mee! Plaats: Detentiecentrum Kamp van Zeist, Richelleweg 13, Soesterberg. Per auto: afslag Soesterberg, richting Militair Luchtvaartmuseum. OV: bus 56, halte Kampweg Soesterberg, 10 min. lopen via Kampweg.Raden van kerken Zeist en Soest/Soesterberg, info: 06 29025008 / 06-38795678 Wake bij het detentiecentrum Rotterdam, 7 augustus, 19-20.00 uurOp elke 1e zondag van de maand is er van 19-20 uur een wake voor het hek vanDetentiecentrum Rotterdam aan de Portelabaan 7 (RET-bus 33).Informatie via Connie vd Broek: 06 25383472 of 010 4116085

De volgende uitgave verschijnt op 1 oktober 2011

Tel. 070 3151010

BonjoBajesBulletin augustus 2011 23

SUDOKU’S

Moeilijkheidsgraad: *

Moeilijkheidsgraad: **

Moeilijkheidsgraad: ***

3 7 8

1 9 4

1 6 4 7

3 8 4 6

8 5

2 1

1 4 5 2 7

6

3 5 1

4 7 1 3 9

3

9 4 1

7 6

3 1

4 5

7

5 2 6

8 3 2 1

6 5

9 6 3

9

3 9 4

1 2 4 3

6 2

1 7

4 5 2

5 7 8 1

JSTW Advocaten is een jong en ambitieus kantoor dat begin 2011 is opgericht door Marije Jeltes, Pim Scholte, Pelle Tuinenburg en Niels van Wersch. Na allemaal jarenlange ervaring te hebben opgedaan bij diverse toonaangevende strafrechtkantoren in Amsterdam werd het tijd op eigen benen te staan. Ons kantoor richt zich op de straf-rechtpraktijk in al haar facetten. Iedereen kan bij ons terecht. Omvang van de zaak of draagkracht van een cliënt is in de regel niet van belang. Waar wij strafrechtelijke vervolging kun-nen voorkomen, zullen wij dit doen. Waar die vervolging een gegeven is, zullen wij u gedurende de strafzaak en ook daarna van de best mogelijke bijstand voorzien. Iedere zaak is voor ons even belangrijk en alleen een optimaal resultaat is voor ons goed genoeg.

www.jstwadvocaten.nl

Van Baerlestraat 146, 1071 BE AmsterdamT +31 (0) 20 5703880 F +31 (0) 20 2581134 M +31 (0) 624914004 info@jstwadvocaten.nl

GEDREVEN EN GESLEPEN

Advertentie 8710 Larissa W. Hallo mannen, ik, leuke meid van 26 jaar zoek leuke schrijfmaatjes om mee te schrijven. Ik merk dat post best belangrijk is om te krijgen, daarom wil ik jou een lekker gevoel geven met brieven van mij. Korte omschrijving van mezelf: heb bruin haar, blauw/grijze ogen en 1m 60 lang. Spreekt dit je aan? Aarzel niet en schrijf me. Liefs Larissa

Advertentie 8713 Karin S. Alleen-staande vrouw, 51 jaar, zoekt vrouwe-lijke penmaatjes van ongeveer dezelfde leeftijd. Heb inmiddels hogere opleiding, spiritueel ingesteld, heb een lieve hond, een Mechelaar. Hobby’s: lezen, de natuur, creatief bezig zijn. Gewoon gezellig het leven uitwisselen hierbinnen of vroeger thuis, liever geen extreme of te emotionele brieven, voor zover na te kunnen gaan natuurlijk.

Advertentie 8642 Corrie V. Ik ben een 40 jarige vrouw die van uitdaging houdt. Ben half Turks/Nederlands, groen/grijze ogen, 1m62, zoals jullie zien ben ik nieuw hier en zou graag met serieuze mannen willen schrijven in de leeftijd van 35 t/m 50 jaar... Liefst met foto.

Advertentie 8259 Jean Paul H. Hallo mijn naam is Jean Paul , 37 jaar, zit sinds nov 2006 vast in Zweden voor smokkelen. 10 jaar waarvan je tweederde moet zitten, dat is 6.8 jaar, dus ik moet nog tot 2013. Ik zou het leuk vinden contact te krijgen met een leuke meid/vrouw die zich net als ik ook alleen voelt en wie weet als het klikt tussen ons misschien wel een keer deze kant op kan komen. En nou zie ik jullie denken ja ik kom helemaal naar Zweden voor een uurtje of twee bezoek. Nee dus, want in Zweden heb je in de gevangenis

appartementen die je voor 3 dagen mag boeken met alles erop en eraan, keuken, tuintje, tv. Maar eerst maar hopen dat er iemand reageert. Voor nu de groetjes van Jean Paul.

Advertentie 8659 Bekir K. Hallo dames, Mijn naam is Bekir. Ik ben een jongen van 23 jaar met een Turkse achtergrond.

Ik ben op zoek naar een lieve, spontane vrouw die het leuk zou vinden om elkaar beter te leren kennen door middel van schrijven en dergelijke communicatie. Heb je interesse om met mij een stap te maken richting een serieuze relatie die we samen kunnen opbouwen in mijn detentie tijd, maar ook voort kunnen zetten na detentie, Ik sta zeker open voor huisje, boompje, beestje en me te binden aan een vrouw. Je leeftijd of afkomst zegt mij niks. Bij mij gaat het puur om de chemie die tussen man en vrouw kan ontstaan. Het maakt me niks uit wat je doet of waar jij je mee bezig houdt maar om wie je in werkelijk-heid bent. Ik zeg eerlijk dat ik foute dingen gedaan heb en dat doe je als je jong bent maakt iedereen fouten want niemand is volmaakt. Ik had een doelstelling om veel geld te verdienen. Omdat ik in een cirkel van foute mensen om me heen had nu ben ik afgestraft en heb me verleden achter me gelaten door positief te denken en doen want ik moet ook verder met me leven en als een echte Amsterdammer zeg ik elk nadeel heeft z’n voordeel. Dit was voor mij een wijze les waardoor ik voor me leeftijd volwassener van ben geworden en sterker in het leven sta. Ik loop niet naast me schoenen maar ze lopen met me mee. Ik ben al veroordeeld en hou er niet van als je iemand niet kent om over diegene te oordelen want als je iets nou fout of goed doet volgens een ander doe je nooit iets goed en kritiek hoort erbij, maar het beste

is om te luisteren naar je gevoel en je hart te volgen. Met andere woorden ik zoek een vrouw die weet wat ze wil en achter haar mannetje staat in goede en slechte dagen. Voel jij je aangesproken reageer dan nu, met foto hoeft niet perse meteen mag ook later en ik reageer 100% terug. xxx-jes

Advertentie 8726 Appie A. Ik ben Appie, 23 jaar, Marokkaans, geboren en getogen in R’dam, lichtgetint atletisch gebouwd, 75 kilo, sportief, voetbal, fitness, kickboksen, zwemmen, hou van lekker eten, kan goed koken, chefkok haha. Humor ook belang-rijk. Kom december 2012 vrij en zou graag met een leuke dame schrijven over van al-les en nog wat. Ik zie er goed verzorgd uit en hoop dat jij dat ook bent. Mis de liefde en aandacht van een zorgzame vrouw, ben single, ik zoek niet maar laat alles op me af komen, afkomst, uiterlijk, no problem. Ik heb groen/lichtbruine ogen, zwart krul-lend haar soms ingevlochten, soms los, altijd fresh en heb mijn eigen stijl, ben een levensgenieter. Check me out and you’ll have the time of your life. Ik ken mooie en eenzame tijden, but what doesn’t kill us makes us stronger. xxx Appie xxx

Advertentie 8669 Zomaar Iemand. Ik zoek een eerlijke vrouw die liefdevol is en zacht karakter heeft, een vrouw die vooral trouw is in een relatie en in mijn leven. Waar ik liefde en leed mee wil delen. Die ik een zorgeloos en gelukkig leven kan bieden. Ik moet helemaal overnieuw beginnen en hopelijk niet alleen. Ben je monogaam zoals ik dan zal ik je aanbidden en beminnen. Ik ben romantisch, altijd eer-lijk en heb geen allure. Ik ben 47 jaar, geen alcoholdrinker, gestopt met roken, geen gokker, geen macho, niet agressief, geen opschepper of drugsgebruiker. Kortom een normale man die alleen van één vrouw kan houden. Waar je zekerheid krijgt en op kan bouwen. Vrouwen 30-55, slank, normaal postuur met of zonder kind, nationali-teit onbelangrijk, lichte handicap geen probleem. Verleden niet van belang als het lichte zaken zijn geweest.

Op zoek naar een CONTACT buiten?

BONJO CONTACTBUREAUStuur je gegevens naar:

BONJO/ MOLUKKENSTRAAT 200/ 1098 TW AMSTERDAMWij zetten het op www.bonjo.nl / Contactbureau Op de site staat de Vrouwenvleugel, de Mannenafdeling met en zonder foto’s. Er is een afzonderlijke Mannenafdeling voor TBS.

Een eerlijk verhaal scoort het best. Dus componeer een mooie brief met daarin je interesses, hoe lang je nog moet, wat je graag wilt en wat weer niet.Ieder die de site bezoekt weet dat hij/zij met een gedetineerde te maken heeft. Transparanter kan niet!

De Vrouwenvleugel

Enkele van de 250 mannen van het Contactbureau (op speciaal verzoek van de vrouwelijke gevangenen)

BonjoBajesBulletinaugustus 201124

mr Richard van der Weide,de pitbull onder de pleiters

Johannes Verhulststraat 113

1071 MZ Amsterdam

telefoon 020 6727 838

fax 020 6727 839

gsm 06 460 239 69

e-mail info@advocatenkantoorvanderweide.nl

website www.advocatenkantoorvanderweide.nl

van der weideadvocatenkantoor

De top van de nieuwe generatie strafrechtadvocaten

Advocaten:mr Y. Özdemirmr M. van Stratummr drs. P. Kruikmr R.P.M. Kocken

Rijswijkseplein 392516 EB Den Haag070 388200006 24879551y.ozdemir@ozdemirvanstratum.nl

DOORTASTENDE BIJSTAND VOOR ALLE SOORTEN STRAFZAKEN

Naam adres

Postcode Plaats

Vul hieronder per titel het gewenste aantal exemplaren in; de verzendkosten bedragen € 3.00

x Help! Ik zit vast. Je rechten in de bak (€ 5,25)

x Op Weg naar een zonnige toekomst (€ 12,50)

x 48 Vreemdelingen (€ 16,00)

x Abonnement op Bonjo Bajes Bulletin (€ 22,50/jaar/6 nummers)

x Belangeloos. Vrijwilligers op bezoek in de bak (gratis)

OPSTUREN NAAR BONJO, MOLUKKENSTRAAT 200, 1098 TW AMSTERDAM

BESTEL DE PUBLICATIES VAN BONJO

Gedetineerde vrouwen vormen een kwetsbare groep. Per jaar komen er in Nederland 2800 vrouwen uit detentie. Hun positie verschilt sterk van die van gede-tineerde mannen. Veel vrouwen smokkelen bijvoor-beeld drugs om de zorg voor hun kinderen te kunnen bekostigen of omdat zij in een afhankelijkheidssituatie verkeren en eenvoudig onder druk te zetten zijn. De zorg voor de kinderen vormt tijdens en na de detentie een extra uitdaging, waarbij de vrouwen niet zelden worstelen met hun voorbeeldfunctie. Door vrouwen beter voor te bereiden op hun terugkeer in de samenle-ving, wil BONJO bijdragen aan de vermindering van recidive.

‘Op weg naar een zonnige toekomst’Gebleken dat problemen vooral ontstaan, omdat belang-rijke informatie voor vrouwen niet eenvoudig te vinden is. Of de benodigde informatie ontbreekt zelfs geheel. Het was daarom geen overbodige luxe om een wegwij-zer speciaal voor vrouwen te maken. Door gezamenlijke krachten te bundelen en met financiële steun van het Oranje Fonds werd het doel bereikt en het resultaat mag er zijn. ‘Op weg naar een zonnige toekomst’ is een zeer kleurrijke, handzame gids, schitterend afgewerkt en met een schat aan praktische informatie. Achtereenvolgens komen de volgende onderwerpen aan de orde: huisvesting, geldzaken, kinderen, familie, werk en opleiding. Boven-dien bevat de gids handige extra’s zoals voorbeeldbrieven en een checklist.

Gedetineerde vrouwen kunnen het Zonnige Boekje krijgen BINNEN de inrichting! DJI heeft namelijk een groot aantal aangekocht om deze uit te reiken aan gedetineerde vrouwen. Vraag er dus naar in de gevange-nisbibliotheek als je er nog niet een hebt!

Bestellen?‘Op weg naar een zonnige toekomst’ is een onmisbare uitgave voor iedereen die direct of indirect te maken heeft met gedetineerde vrouwen of ex-gedetineerde vrouwen. Wilt u ook in het bezit komen van deze praktische hand-leiding? Bestel dan uw exemplaar bij Bonjo: € 12,50 per stuk.

OP WEG NAAR EEN ZONNIGE TOEKOMST

Praktische handleiding voor gedetineerde vrouwen

www.jailphone.nl

Unieke telefoondienst voor gedetineerden,familie, vrienden en advocaten.Nu ook verkrijgbaar als belkaart, kijk voor informatie op de website of bel onze klantenservice +31(0)20 2400580.

HELP! IK ZIT VASTOnmisbaar voor elke gedetineerde

Praktische zaken als de rechts-gang, klachtenregelingen, bezoek, penitentiaire programma’s en medische zorg komen uitvoerig aan de orde.In de bijlagen onder meer een lijst van nuttige adressen, voorbeeld-brieven en de handreiking met hadon verstrekking.Advocaten kunnen zichzelf een plezier doen door het aan al hun cliënten cadeau te geven. Wanneer gedetineerden beter weten wat hun rechten zijn, kunnen zij heel veel vragen zelf beantwoorden.

Reacties:‘Het is vlot geschreven en gemak-kelijk te lezen. Heel belangrijk dat dit er nu is’;‘Elke gedetineerde zou dit zeker moe-

ten lezen. De meesten hebben geen idee van hun rechten en plichten of wat hen te wachten staat in de bajes’.

Aalsmeer- Bonjo Bajes Bulletin bracht in de vorige editie een gezamenlijke actie met Jailphone, de voordelige en handige telefoondienst voor in de bajes. Via de mailbox functie kunnen boodschappen worden achterge-laten en beluisterd. Een prettiger contact met de buitenwereld zoals vrienden, familie en bekenden is hier door mogelijk. Een aanrader dus!

Jailphone gaf vijf euro beltegoed aan de eerste vijfhonderd inzenders van de opgenomen tegoedbon. Er is heel goed gereageerd, aldus Reiner van Jailphone. Op het moment dat dit geschreven wordt staat de teller op meer dan driehon-derd bonnen. Dus van gedetineerden die de bon compleet hebben ingevuld en een postzegel hebben geplakt. ‘Hoewel we ook ongefrankeerde brieven ontvangen!’ aldus Reinier, ‘Maar dat snappen we heel goed…’. Er werden ook boodschappen bijgeschreven als : ‘Succes!’, ‘een telefoondienst waar we iets aan hebben!’

HONDERDEN REACTIES OP JAILPHONE ACTIE