Spaar[t]Water

Ruimte voor de rivier, dus ruimte voor het water. Dit is de omgeving waar ik momenteel in leef. Mijn

leefomgeving bevindt zich in de naaste omgeving van de Biesbosch. Ruimte voor de rivier, maar

geen ruimte voor een gratis drinkwaterpunt en verkoeling voor de veel voorkomende recreanten in

de Biesbosch.

Om de geschikte locatie te vinden voor dit drinkwaterpunt is er gekeken naar het recreatiegebied in

de Biesbosch, wat zich in de Kleine Noordwaard bevindt. Een centraal punt in dit gebied is dan ook

het Biesbosch museum. Het vertrekpunt voor de recreanten om aan hun wandeling, boottocht of

fietstocht te beginnen. Vlak naast het museum ligt de uitkijkheuvel naar de spaarbekkens;

Petrusplaat. De locatie voor een waterspuwer. Mensen bewust maken van drinkwater en de natuur.

De uitkijkheuvel is dan ook gekozen als geschikte locatie voor de waterspuwer.

Het drinkwaterpunt zorgt ervoor dat mensen zich bewust worden van het water en de schoonheid

van het spaarbekken en haar functie. Om deze reden mogen de bezoekers niet van de zichtlijn

afwijken richting het spaarbekken. Er zijn namelijk twee mogelijkheden om boven op de

uitkijkheuvel te geraken. Een snelle route en een langere route. De lange route gaat als een spiraal

om de uitkijkheuvel omhoog. De korte route is een trap omhoog naar het hoogste punt van de

uitkijkheuvel. De korte route zal het vaakst van toepassing zijn, omdat dit een rechte lijn is richting

het spaarbekken. Op deze route zal dan ook gefocust worden.

Binnen het ontwerp is vanaf de trap een kleine dijk getrokken naar de verhoging op de uitkijkheuvel.

Aan dit punt zit een verlengd platform vast wat zweeft richting het spaarbekken. Aan de rand van dit

platform staan houten palen die richting de fontein schuin omhoog lopen. Op deze manier wordt er

steeds meer privacy gewekt tussen het spaarbekken en de bezoeker. Als de bezoeker water uit de

fontein wil drinken zal hij/zij via een kettingpomp het water zelf naar boven moeten draaien door

aan de knop te draaien, die rechts naast het gootje zit waar het water uit komt. Hierdoor ontstaat er

een interactie met de natuur. Als de bezoeker water wil drinken, zal hij/zij de handen onder het

gootje moeten plaatsen en voorover moeten bukken, waardoor de ogen gericht zijn op het

spaarbekken, doordat er een uitsnede is gemaakt in de fontein. Als de bezoeker te veel water

produceert is dit geen probleem, recht voor de fontein ligt een kleine waterbak (waar de bezoeker in

staat als deze water drinkt) die aangesloten is op een afvoer, zodat het overtollige water weer terug

gegeven wordt aan het grondwater.

Qua materiaalkeuze is er gekeken naar de omgeving en gekozen voor natuurlijke tinten en

materialen, om het gevoel van het één zijn met de natuur zoveel mogelijk te stimuleren. Ook is er

gedacht aan lichtinval en de weerspiegeling van de kleine waterbak. De afstand tussen de houten

palen zorgen ervoor dat als er bezoekers kiezen om de lange route om de uitkijkheuvel naar boven

te lopen, ze een glimp opvangen van wat er zich op het platform afspeelt.