Arena, december 2010

Arena, vzw Internationaal Comité, januari 2011

Voorblad 1

Inhoudstabel 2

Voorwoord 3

Waar staat het Internationaal Comité 4 - 5

La Befana: de Italiaanse Sinterklaas 6

Kerstmis. Het belangrijkste familiefeest in Polen 7

Russische Culturele avond in Antwerpen 8

OCHI-dag. Griekse nationale feestdag 9

“Soep op de stoep” in Antwerpen 10

“Mensen van overal” in Oost-Vlaanderen 11

Allochtoon rolmodel: Kadir Balci 12 - 13

Hasseltse Integratiedienst blies 15 kaarsjes uit 14

Nieuws uit OVB 15

Sabor Latino. Samen genieten in Latijns—Amerikaanse sfeer 16 - 17

Op weg naar de filmwereld 18 - 19

Sikhs. Tulband in de klas 20 - 21

Op reis naar een (on)bekend land...Ghana 21

Georgische vereniging Imedi 22 - 23

Contactgegevens 23

Inhoudstafel

2

Voorwoord

Arena, vzw Internationaal Comité, januari 2011

Door voorzitter Jef De Vrij

3

Beste vrienden, De laatste dagen van het jaar heeft de opvang van asielzoekers centraal gestaan in de diverse media. Vooral dan het gebrek aan opvang. De politiek heeft er echt een potje van gemaakt. Drie jaar wanbeleid laten zich nu voelen. Te lang heeft men de kop in het zand gestoken en gedacht: “hier ligt niemand wakker van”. Het probleem werd doodgezwegen. Maar het leven heeft ons een les geleerd: loop niet weg van een probleem. Los het probleem op als het zich voordoet, want als je het niet oplost dan zal dit probleem bij je blijven. Volgens sommigen is de asielcrisis voorbij: van-af woensdag 2 december is er voor elke nieuwe asielzoeker een plaats in een opvangcentrum. Maar over de 7.760 asielzoekers in België die vroeger al te horen kregen dat er geen opvang was, wordt niet meer gesproken. Zijn de proble-men van deze mensen oplost? Hebben zij een dak boven het hoofd? De zorg voor asielzoekers en hun problemen werd de laatste jaren steeds minder populair. Maar, in de politiek zijn er altijd zeer gevoelige onderwerpen. Toch moeten die worden aange-pakt. Het gevolg vandaag is dat er geen mens-waardige opvang voor medemensen wordt voor-zien. Dit getuigt van onverantwoordelijkheid en gedrag dat politici onwaardig is. Menselijk en menswaardigheid zijn basiswaar-den in onze westerse samenleving. Die geef je niet op onder druk van mensen die niet begrij-pen dat deze waarden het voor hen de moeite maken om hier te mogen leven.

Met deze gedachte wens ik alle politici de moed om te veranderen wat ze kunnen veranderen. En alle medemensen de wijsheid om te zien dat je mensen in miserie niet in de kou laat staan. Met deze gedachte wens ik iedereen een ge-

lukkig Nieuwjaar.

Jef De Vrij

Arena, vzw Internationaal Comité, januari 2011 6 4

Internationaal Comité

Waar staat het IC. vandaag?

Het einde van ieder jaar is steeds een goed moment om terug te blikken én om vooruit te kijken. Het Internationaal Comité heeft de voor-bije jaren een enorme groei gerealiseerd. Niet alleen het aantal afdelingen steeg enorm maar ook naar de kwaliteit van on-ze werking en het aantal activiteiten dat we samen met onze lidorganisaties pre-senteerden en organiseerden. In de voorbije jaren zijn we van 1 zetel in Limburg gegroeid naar 5 provinciale werkingen in Limburg, Antwerpen, Oost -Vlaanderen, Brussel en Vlaams -Brabant. Die spreiding over heel Vlaanderen heb-ben we dus in zeer korte tijd gerealiseerd. Even belangrijk is dat het IC, naast die groei, de voorbije jaren ook beter is ge-worden! De democratische inspraakmo-gelijkheden zijn aangepast en verbeterd, ons netwerk is steviger geworden, onze personeelsleden en vrijwilligers zijn enorm gegroeid, we weten veel duidelijker waar-voor we staan en wat we willen. Aantal afdelingen sinds 2005

Ons werk van de voorbije jaren werd ook beloond in 2010. We kregen namelijk on-ze erkenning als volwaardige sociaal-culturele vereniging van de Vlaamse Gemeenschap! Dit is niet alleen erg be-langrijk voor ons als organisatie, maar het is ook een erkenning voor de strijd die we iedere dag voeren voor gelijke kansen voor onze mensen. Wij zijn dan ook erg dankbaar. Dank-baar voor al diegenen die ons geholpen hebben. Wij denken aan onze vrijwilligers, de voorzitters van afdelingen, aan onze raad van bestuur en onze medewerkers die heel veel tijd en energie hebben gesto-ken in onze vereniging. En toch… We blijven met een erg wrang gevoel zit-ten, aan het begin van het nieuwe jaar. De financiële crisis slaat hard toe, ook in onze sector. We krijgen heel wat minder subsidie van de Vlaamse Gemeen-schap dan ons eerst was beloofd. Daar-bovenop komen nog algemene besparin-gen voor de hele sector van het sociaal – cultureel werk. We zullen het hiermee moeten doen in de komende vijf jaar. Gezien onze sterke groei zijn de gevolgen voor ons en de hele sector hard. Het weg-vallen van die extra middelen betekent voor ons een serieuze tegenvaller en tot onze spijt zijn we bij het begin van een beleidsperiode verplicht om ingrijpend het mes te zetten in personeels - en werkingsmiddelen.

Arena, vzw Internationaal Comité, januari 2011 5

Hoe een moment van vreugde en trots, met een mooi vooruitzicht op een bloeiende toekomst kan omslaan in een strijd om te overleven. Maar we hebben groot vertrouwen in de kracht en creativiteit van de mensen binnen onze vereniging en samen doen we er alles aan om ons belangrijk werk verder te zet-ten en om open te blijven staan voor alle nieuwe mensen en gemeenschappen die

zich willen verenigen en bij ons aansluiten. Ook in de volgende jaren werken we hard verder aan de weg. We hopen dit met uw hulp te mogen doen. Een deugddoende vakantieperiode en fijne feesten voor iedereen! En tot volgend jaar!

Lode Draelants Directeur IC

Hieronder vind je enkele belangrijke redenen waarom wij als IC moeten blijven vechten voor de rechten van onze allochtone medemensen. We willen dat iedereen een eerlijke

kans krijgt in onze samenleving om iets van zijn/haar leven te maken. In het beleidsplan van het IC vind je nog veel meer informatie, én hoe we als organisatie

daaraan willen werken!

Je vindt het beleidsplan op onze website www.internationaalcomite.be of je

kan het ook bestellen via je afdelingsbegeleider.

Onderwijs: Het Vlaams onderwijs is van internationaal topniveau, maar de kloof tus-

sen autochtone en allochtone jongeren is internationaal nergens zo groot!

Werk: Geen enkele Europese lidstaat presteert slechter dan België wat betreft

tewerkstellingsgraad van allochtonen…

Armoede: 10% van alle Vlamingen leeft onder de “armoedegrens” van €820 per

maand. Voor Italianen is dat 22%, voor Marokkaanse mensen 54% en voor Turken 58%!!

http://www.internationaalcomite.be


La Befana is de Italiaanse Sinter-klaas. Ze is een kleine, oude dame die al eeuwenlang in de nacht van 5 op 6 januari ca-de au t jes e n snoepjes brengt aan de Italiaanse kinderen. Sinter-klaas gebruikt zijn paard om toegang te krij-gen tot de daken, terwijl deze oude vrouw haar be-zemsteel gebruikt en zo vliegt naar haar bestem-ming. De kinde-ren hangen hun sok aan de schoorsteenman-tel en zetten een glas wijn en een bord met voeding klaar voor het be-zoek van La Be-fana. . Als de kinderen doorheen het hele jaar braaf zijn geweest wordt hun sok gevuld met heel wat zoets. De stoute kinderen krijgen „carbone‟, steenkool. Vaak krijgen de kinderen een combinatie van cadeautjes en steenkool, want geen enkel kind is het hele jaar braaf, realistisch toch? In Italië bestaat er eetbare steen-kool die gemaakt is uit suiker. De herkomst van „La Befana‟ da-teert uit het verre verleden. Er be-staan verschillende legendes over het ontstaan van deze oude vrouw.

Één daarvan is dat La Befana, een paar dagen voordat Jezus Christus geboren werd, benaderd werd door

de drie wijzen (Driekoningen). De drie wijzen vroegen haar de weg, maar zij kon hen niet verder helpen. De man-nen nodigden haar uit om mee op reis te gaan. Zij sloeg dit aan-bod af, en ze gin-gen verder met hun trip. Later bedacht de oude vrouw zich en ging op zoek naar Christus. Ze zoekt nu nog

steeds…

Het woord „La Befana‟ is afge-leid van het

Grieks woord „Epifania‟ – in België noemen we deze dag Driekonin-

gen.

De traditie van La Befana wordt in België in stand gehouden door de Italiaanse verenigingen en scholen. De kinderen of kleinkinderen van de leden ontvangen een snoepzak of een ander geschenk wegens de vereniging. We hopen dat deze tra-ditie ook in België zal blijven voort-gezet worden.

Stefany Giglio, Educatieve medewerker IC

Cultuur

La Befana

De Italiaanse Sinterklaas!


Cultuur

La Befana

De Italiaanse Sinterklaas!

24 december is een bijzondere dag in Polen. Tegen de avond, wan-neer de eerste ster aan de hemel staat, moet alles klaar zijn. Ieder-een is druk bezig met de voorberei-ding. De meeste mensen zijn bezig met kokkerellen, de aroma's van de traditionele gerechten, taarten en ge-bak hangen in de lucht. De anderen zijn nog op zoek naar de laatste kerst-cadeautjes. Sommige families zetten dan de kerstboom, bij de anderen staat de kerstboom al enkele dagen op voor-hand mooi versierd vooral met de kerstballen, slingers, lampjes en snoepjes. In de late namiddag haast zich ieder-een om op tijd samen met zijn familie aan de rijk gevulde tafel te gaan zitten. De huizen en straten zijn versierd met lichtjes en kerstdecoraties. De kerst-avond heet 'wigilia' en wordt op de tra-ditionele wijze gevierd. Het eten speelt er belangrijke rol. De meeste volwas-senen vasten op deze dag. De tafel is feestelijk bedekt en verlicht met kaarsen. Veel mensen leggen een beetje hooi onder of op het tafelkleed omdat Jezus in de koestal wordt gebo-ren. Er staat altijd een extra bord voor een onverwachte gast. Het kerstmaal begint met een gebed en het kerstver-haal uit de Bijbel. Voor het eten krijgt iedereen een stuk van een speciaal wafeltje 'oplatek' om met elk familielid te delen en het allerbeste te wensen. Volgens de traditie bestaat het kerst-maal uit 12 vegetarische gerechten, onder andere: rode bieten soep (barszcz), paddenstoelensoep, gebak-

ken of gekookte karper, harin-gen op vele wijzen bereid, g r o e n t e s a l a d e , p i e r o g i (deegwaren gevuld met paddel-stoelen of kool), kool met bo-nen, veel gebak en een compo-

te van gedroogde pruimen. Op deze avond komt ook de Kerstman met cadeautjes. Na het eten mag iedereen een cadeautje openen. De kerstliedjes hoor je overal en als het sneeuwt, dan is de kerstavond vol-maakt. De mysterieuze sfeer van deze dag is onvergelijkbaar. Volgens oud volksgeloof is het verloop van deze dag ook veelbetekenend voor het ko-mende jaar. Om middernacht gaan veel mensen naar de kerk. 'Pasterka' - de nachtmis wordt steeds met veel mu-ziek en gezang gevierd. In de kerk vind je ook een prachtig kerststalletje, vaak typisch voor de regio. Elke stal is uniek en straalt rust en liefde uit. Op 25en 26 december blijven mensen gezellig thuis of gaan ze op bezoek bij familie en vrien-den. In de kerstperi-ode vind je in Polen mooie kerstmarkten. In Krakau wordt ie-der jaar op de markt een grote kerstboom met erg veel lichtjes gezet. Er staan veel houten kraampjes met juwelen, leder-waren, snoep en nog veel meer... Aga Cholewa

Religie

Kerstmis

Het belangrijkste familiefeest in Polen


Op vrijdag 19 november 2010 organiseerde Spoetnik VZW samen met het Internatio-naal Comité en Chor-Rus een groot debat over de integratie van Russischtaligen in België. Spoetnik VZW is een pluralistische vriendschapsvereniging voor liefhebbers van Rusland en de Russische taal. Zij onderhouden contacten met alle landen die vroeger deel uit-maakten van de USSR. Chor-Rus bestaat uit Rus-sofielen van diverse origi-ne en brengt bekende Russische gezangen ten gehore. De aanleiding van het debat is het in november 2009 door Foyer VZW (Integratie centrum in Brus-sel) gepubliceerde boek van Irina Troitskaia „Russischtalige mi-granten in Brussel”. Momenteel werkt Irina Troitskaia als projectmedewerker voor een onderwijsproject bij het IC. Zij werd uitgeno-digd om de bevindingen van haar onder-zoek te presenteren en toe te lichten. In zijn welkomstwoord gaf moderator Vladi-mir Ronin, historicus en docent aan de Les-sius Hogeschool, een overzicht van de be-langrijke migrantenstromingen vanuit Rus-land en de ex -Sovjetunie. Ook belichtte hij de meest opvallende aspecten van het boek. Speciale aandacht kreeg de geringe participatie van Russischtaligen in belangrij-ke facetten van de Belgische samenleving zoals de politiek, het onderwijs, media enz. Daarna werd aan Irina Troitskaia gevraagd om haar onderzoek te presenteren. Diverse onderwerpen kwamen aan bod: de motie-ven achter migratie, de knelpunten bij de integratie van Russischtaligen, verenigings-leven, vrijetijdsbesteding, Russische scho-len voor kinderen enz. De rode draad was de grote diversiteit binnen de Russischtalige gemeenschap, problemen met diplomaver-

gelijking, geringe kansen op de arbeids-markt en de kennis van moderne vreemde talen binnen de gemeenschap. Na afloop van dit eerste deel kwam een debat op gang. De meer dan 150 mensen van diver-se origine in de zaal, vuurden enthousiast

hun vragen rond integratieproblematiek af.

Naderhand werden alle gasten getrakteerd op een drankje

en culinaire specialiteiten uit Rusland. Gasten konden hun netwerk uitbouwen en kennismaken met nieuwe Nederlands- en Russisch-talige boeken op literair en

cultureel gebied. Tevens kon er bij verschillende infor-

matiestandjes een kijkje geno-men worden in het veelzijdige

Russischtalige verenigingsleven. Na de pauze luisterden de gasten naar de prachtige Russische liederen van Chor-Rus, waarna de debatavond voortgezet werd met nieuwe vragen vanuit het publiek. Als af-sluiting gaven Irina en Vladimir antwoord op de vraag “wat Russischtaligen van Vlamin-gen kunnen leren en visa versa”. Volgens Ronin kan een Rus van de Vlaming leren over vriendelijkheid, gezelligheid, compro-missen vinden en een goed ontwikkelde middenklasse als basis van de samenle-ving. Volgens Troitskaia kunnen Vlamingen van Russen leren: overleven in moeilijke situaties en een goed ontwikkeld gevoel voor humor waarbij met eigen fouten gela-chen kan worden. Opvallend was de wens van de Russischtalige immigranten om als volwaardige burgers in de Belgische samen-leving te kunnen participeren. Na afloop van het programma werden de debatten natuurlijk, zoals dat hoort, voortge-zet in de gezellige cafés van Antwerpen.

Irina Troitskaia

Culturele avond in Antwerpen:

Russischtaligen in België

”Wat Russisch- taligen

van Vlamingen

kunnen leren

en visa versa.”

Arena, vzw Internationaal Comité, 9

OCHI- dag,

Griekse Nationale Feestdag

In tegenstelling tot Griekenland vieren veel landen rond 11 november het einde van de tweede wereldoorlog. De Grie-ken vieren het begin van de WO II, ze vieren namelijk het „Neen‟ tegen Mus-solini. Op 28 oktober 1940 stuurde Beni-to Mussolini een ultimatum naar de toenmalige dictator Ioannis Metaxas om toegang te krijgen tot Griekse grondge-bieden. Mussolini kreeg een sterke „Neen‟ als antwoord, in het Grieks „Ochi‟. Als reactie op Metaxas „neen‟ vielen de Italiaanse troepen van Musoli-ni, gestationeerd in Albanië, Grieken-land binnen. Op deze manier raakte het land verzeild in de WO II met als gevolg meer dan 13.000 doden aan beide kan-ten, naast duizenden gewonden en ver-misten.

„Ochi‟ wordt ieder jaar gevierd in Grie-kenland door verschillende parades van militairen en scholieren. Er vinden in heel Grienland verschillende herdenkin-gen plaats. Ook de vzw Griekse Ge-meenschap viert jaarlijks deze dag. Za-terdag 30 november zakten veel Genk-se Grieken, Belgische Grieken en niet Grieken af naar de zaal van de Griekse Gemeenschap in Genk. De avond be-gon met live muziek. Later op de avond volgde de speech van de voorzitter An-toni Roumeliotis en de burgemeester van Genk. De dansgroepen Evrou &Thraki en Zorbades brachten ons in de sfeer van de typische feesten van Evrou en Kreta. Daar kan men geen „Ochi‟ te-gen zeggen.

Ariana Barku


De organisatie “ Welzijnszorg” werkt aan armoedebestrijding in Vlaanderen en Brussel. Waarom? Omdat armoede een onrecht is! Ook in Antwerpen vond deze actie plaats. On-danks de enorme koude, stonden de vrijwilligers van het Internationaal Co-mité helemaal paraat op de Groenplaats. De vrolijke mu-ziek op de achtergrond deed de voorbijgangers stoppen, een cirkel vor-men en samen dansen. Later op de dag werd

ook inhoudelijke informatie gegeven. Ze verkochten in totaal 60 tot 70 liter

soep aan een klein maar waar-devol prijsje van 1 euro. De

opbrengst ging volledig naar Welzijnszorg, dat daarmee de armen in Bel-gië steunt en onder de aandacht brengt. Het was

een geslaagde actie en wij als IC hebben het genoegen

om ook een bijdrage geleverd te hebben aan armoedebestrijding in

België.

Tot volgend jaar, Welzijnszorg!

Welzijnszorg: Armoedebestrijding

Soep op de stoep in Antwerpen

H.E.M vzw organiseert de musical Biz Anadolu:“Wij, Anatolië” op 17, 18 en 19 december 2010 in respectievelijk Brus-sel, Luik en Genk, in samenwerking met een professionele dansgroep uit Turkije, Yalova. Op deze culturele avonden presente-ren ze verschillende melodieën en tra-ditionele dansen afgewisseld met to-neel uit de verschillende streken van Turkije. Toeschouwers zullen worden

verrast door de indrukwekkende live-muziek en kostuums. Typische Turkse hapjes en drankjes zullen worden aan-geboden op de receptie na de voorstel-ling. Met dit project richt HEM zich in de eerste plaats op iedereen die zich inte-resseert in de Turkse cultuur. Zij rich-ten zich ook speciaal op jongeren om-dat zij de toekomst zijn. Het is belang-rijk dat zij onze cultuur en waarden be-grijpen en verder zetten.

Educatief & Cultureel Activiteiten-

centrum HEM vzw uit Genk (Lim)

Musical: Biz Anadolu, Wij Anatolië

Ze verkoch-ten in totaal

60 tot 70 liter soep...


De moderne samenleving is een smeltkroes van culturen, religies, geuren en kleuren. Elk individu is uniek, een toeval, even onbevattelijk als elk ander toeval. De samensmelting van alle indivi-duen tot een geheel, noemt men de maatschap-pij. In deze tijden van multicultururaliteit oftewel “multiculti -samenlevingen” zien we de individue-le verschillen duidelijk in het straatbeeld. Ieder heeft zijn eigen huidskleur, manier van kleden, taal, normen en waarden. Maar door al deze verschillen heen hebben wij ook onze gemeen-schappelijke punten! De één kan niet zonder de ander, waardoor de ander ook niet zonder de één kan. We hebben elkaar nodig.

De Oost -Vlaamse vereniging “Mensen van Over-al” is een schitterend voorbeeld in deze context. Op zaterdag 27 november organiseerde de vereni-ging in Aalst een grootschalige openingsactiviteit. Kookkunst uit diverse wereldkeukens werd gepre-senteerd. Bovendien had men er de kans om ver-schillende dansgroepen en muziekbands te be-wonderen. Er werd gedanst, gegeten en gelachen. Ook op deze activiteit was de maatschappelijke deelname hoog. De multiculturele vereniging slaagde erin om Congolese, Marokkaanse, Belgi-sche, Indiase, Nepalese,.. mensen over de vloer te krijgen en een schitterend project voor het goede doel, nl. Hulp voor Pakistan, op poten te zetten.

Proficiat “Mensen van Overal!”

Mensen van overal

Interculturaliteit in Oost-Vlaanderen

Rijk, arm, Belg of Turk of ... samen vormen we de maatschappij. Tezamen delen wij de blauwe hemel, de sneeuw, de zebrapaden, de autobanen… we leren elkaar kennen, we proberen elkaar te begrijpen…


Allochtoon rolmodel

Kadir Balci

Fatmagül: Een rolmodel is een persoon of persoonlijkheid die een voorbeeld-functie vervult voor een bepaalde groep mensen. U bent, volgens mij, een toon-beeld van " moed, professionaliteit en allochtoonemancipatie". Eerst en vooral wil ik u feliciteren met wat u heeft be-reikt. Nu... kan u mij vertellen welke ob-stakels u heeft moeten overwinnen op weg naar uw succes? Heeft u het gevoel dat allochtonen zich dubbel zo hard moeten bewijzen? Of ging alles van een leien dakje?

Kadir: Ja hoor, als allochtoon is het echt

wel dubbel zo hard uw best doen en u be-wijzen. In mijn tijd was ik de enige Turkse

student. Ik was op dat moment daar zelf niet mee bezig maar anderen wel. En net door die bewustwording dat je toch anders bent, krijg je het gevoel dat je je moet bewijzen. Later besefte ik ook dat het meer een strijd was van mijn eigen psyche, wat niet wil zeg-gen dat het deels gecreëerd werd door me-de- studenten of leraars. Maar ik ga ervan uit dat het misschien een beetje nieuw was voor iedereen. Wat ik vooral wil zeggen is, dat los van de anderen, ik zelf moest leren inzien dat ik sterk genoeg was om te stude-ren en even goed of zelfs beter kon durven zijn. Het is vooral een kwestie van geloven in jezelf en weinig onzeker zijn. Ik hoop ook met mijn durf dat ik andere jongeren er toe kan aanzetten (om) keuzes te durven maken. Fatmagül: U leeft ook tussen 2 verschil-lende culturen. Ondervindt u daarvan een identiteitscrisis of vindt u dit een meerwaarde? Welke moeilijkheden heeft u moeten overwinnen? Kadir: Ik denk dat ik elke dag een identi-teitscrisis heb. Of ik dat een meerwaarde vind? Dat kan ik niet zeggen. Soms wens ik dat het gewoon eenduidiger was, maar ik besef dat het ondertussen een deel van mij geworden is en wat mij ook gevormd heeft. Ik ben wel sinds enkele jaren gestopt met te denken aan die identiteitskwesties en heb geleerd om me er minder op te focussen. Misschien komt dit ook door mijn creatieve aard. Mijn focus is waarschijnlijk verschoven naar andere onderwerpen bij het schrijven

Kadir Balcı (Gent, 1970) studeerde af als meester in de Audiovisuele Kunsten (regie) aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Hij was twee jaar gaststudent aan de Bournemouth & Poole College for Art & Design Film departement te U.K. Op 29 september 2010 lanceerde hij zijn langspeelfilmdebuut “Turkuaz”. Dit bezorgde hem een overmaat aan populariteit. Wij hadden de eer hem te mogen interviewen.


Allochtoon rolmodel

Kadir Balci

van mijn films. Opnieuw geloof ik dat, door je zekerder te voelen in het leven je alles beter kunt verdragen, ook zo met de identiteitskwes-ties. Hoe meer je er trouwens over praat hoe meer het op je weegt, een kwestie wordt. Door dit (af)schrijven naar de film ben ik ook gestopt met erover te praten. . Fatmagül: Is ons "allochtoon bestaan hier in België" een ingrediënt voor smaakvolle films? En zijn er gelijkaardige projecten in de toekomst? Kadir: Ik denk gewoon dat er nog zoveel is om

te vertellen over ons. En net door dit te doen wordt de autochtone gemeenschap ook meege-nomen in ons verhaal en ontstaan die emotione-le verbindingen met elkaar. Op dit moment zijn er nog twee projecten in de maak en beiden hebben ze opnieuw iets dat snel geassocieerd kan worden met eigen identiteit. Eén speelt zich af in de Turkse keuken en de andere op een Turks trouwfeest met een massa aan Vlaamse ingrediënten. . Fatmagül: Spoort u allochtone jongeren aan om ook hun droom te volgen? Welke raad kan u hen geven? Kadir: Zeker! De dingen moeten wel goed zit-

ten. Ouders gaan bijvoorbeeld pas mee in een keuze als ze ook geloven dat jouw keuze op-recht is en met volle wil gekozen. Dus opnieuw moet je hier tonen dat je standvastig achter je keuze staat. Een studierichting zoals “film” kies je niet om centjes te gaan verdienen maar echt

omdat je hart daar ligt. En als je hart ergens ligt moet je het gewoon volgen. En dat is ook de grote boodschap in Turquaze: „Volg je hart. ‟ . Fatmagül: Beschrijf uzelf in 7 woorden. Kadir: Een sympathieke, koppige Turk met Vlaamse bescheidenheid. Bedankt voor uw enthousiaste medewerking en wensen u nog veel succes met uw verde-re filmcarrière! Fatmagül Dinc


En het leuke eraan was dat iedereen mee mocht vieren. Het feest vond plaats op 18 december, niet toevallig op de Internatio-nale dag van de migrant. Je was vanaf 17 uur welkom in het ontmoetingscentrum van Godsheide, Kiezelstraat 118. Informatief en sfeervol

De verenigingen van de Integratieraad stelden zichzelf voor, gastsprekers vertel-den over de werking van de Hasseltse In-tegratieraad. Tussendoor zag en hoorde je ook optredens van muzikanten met al-lochtone roots. Smakelijk! Tijdens de receptie kon je letterlijk proe-ven van de verschillende culturen. Mensen van de verschillende verenigin-gen zorgden voor verrassende hapjes. Er waren specialiteiten van de Filippijnen,

Indonesië, Marokko, Turkije, Irak, Iran,

Brazilië, en… typische Hasseltse specu-laas.

Ontmoetingen De Integratieraad bestaat uit etnisch-culturele verenigingen en ervaringsdes-kundigen. Allen zijn ze op de één of ande-re manier betrokken bij het integratiepro-ces. De raad richt zich tot alle inwoners van Hasselt, ongeacht hun afkomst, cul-tuur, leeftijd, levensbeschouwing en ge-aardheid. De voornaamste opdracht is het stimule-ren van ontmoeting tussen inwoners die al lang in Hasselt wonen en nieuwkomers. Het motto is: een ontmoeting brengt men-sen dichter bij elkaar, en maakt het onbe-kende bekend. INFO Integratiedienst Tel. 011 23 94 77 [email protected]

Feest van de integratie

De Hasseltse Integratieraad blies 15 kaarsjes uit!

mailto:[email protected]


Nieuws uit OVB : Oost-Vlaanderen,

Vlaams-Brabant, Brussel

Feest van de integratie

De Hasseltse Integratieraad blies 15 kaarsjes uit!

Het team OVB is het nieuwste team waarin de IC -collega‟s van Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant en Brus-sel elkaar ontmoeten. Wijd verspreid en zeer divers op alle vlakken: de regi-o‟s verschillen op het vlak van overheidsstructuur, mentaliteit, sociaal-culturele activiteiten, culturele gemeenschap-pen, subsidiemogelijkhe-den en toch hebben wij een gemeenschappelijke noemer: interculturaliteit! Interculturaliteit wordt langzamerhand een leeg woord… grijs gedraaid door media en te vaak gebruikt als sy-noniem voor multiculturaliteit of het naast elkaar bestaan van culturen. IC probeert dit begrip terug invulling te ge-ven, want interculturaliteit is onze grootste kracht: culturen samen bren-gen, samen activiteiten organiseren, elkaars achtergrond ontdekken… we streven naar een structuur waarbinnen

mensen en culturen elkaar kunnen ontmoeten zonder te vrezen voor verlies van identiteit. Kleurrijk, chaotisch, conviviale, capti-

vant, veel werk, gezellig, chaleu-reux, … Slechts enkele woor-

den die de diversiteit en sfeer van de evenemen-ten karakteriseren. De voorbije maanden waren adembenemend inten-sief, interessant en… intercultureel! Op natio-

naal en regionaal niveau waren er volop veranderin-

gen, nieuwe IC -projecten, en vele activiteiten door onze afde-

lingen. Op de volgende pagina‟s wer-pen de OVB -collega‟s een blik op in-terculturaliteit in hun regio, geïllu-streerd door de activiteiten van onze lidverenigingen.

Ylva Berg

Culturen en verenigingen vindt je overal in

Vlaanderen. En overal in Vlaanderen vind je

het Internationaal Comité!

Het team Oost-Vlaanderen,

Vlaams Brabant en Brusel is het nieuwste team

We hebben vijf steunpunten, verdeeld over 3 teams: Antwerpen, Limburg en OVB.


Samen genieten in Latijns - Amerikaanse sfeer

Op zaterdag 4 december vond in Hasselt een geweldig feest plaats. De Hasseltse multiculturele vereniging 'Perspectief' heeft samen met twee Latijns - Ameri-kaanse verenigingen 'Latinos Hasselt' en 'Latinos sin Fronteras' uit Lommel de 'Sabor Latino' georganiseerd. Iedereen die kennis wou maken met de “Latino - cultuur” was op de juiste plaats. Via een mooie presentatie met sprekende foto's van typische gerechten, architectuur, natuurbeelden en gewoontes maakten we een reis op de kaart van Zuid- en Midden -Amerika en konden we alle landen van deze regio bewonderen. Typisch voor de Latijnse cultuur is zeker de passionele dans. Op het feest konden we zowel genieten van nationale dansen als van buikdans en capoeira -optredens. Daarna volgde een modeshow met prachtige, natio-

nale kleren uit Colombia, Venezuela, Peru, Equator, Chili, Cuba en Mexico! Ook liefheb-bers van originele juwelen kwamen aan hun trekken: ze konden er handgemaakte, na-tuurstenen kettingen en armbandjes bekijken en passen. Het heerlijke buffet bestond uit Mexicaanse taco's met verschillende vullingen en achter de kleurrijke toog werden heerlijke cocktails geserveerd. De kinderen amuseerden zich fantastisch met prachtige piñata‟s, felge-kleurde figuren gemaakt van papier-maché die traditioneel gevuld zijn met zoetigheden, vruchten en cadeaus. Het ritme van de salsa heeft op deze schitte-rende avond mensen uit verschillende natio-naliteiten en culturen alvast dichter bij elkaar gebracht! Aga Cholewa

Sabor Latino

Arena, vzw Internationaal Comité 18

Op weg naar de film-

Moviepark: een van de

Doorheen het jarenlang samenwerken heb ik kunnen zien hoe Russisch -sprekende ouders veranderd zijn en in geest versterkt. Hun kijk op de wereld en hun prioriteiten zijn veranderd. Hun leven is nu beter. Velen vonden een baan, mede door de steun van het IC, dankzij de nauwgezette en systemati-sche begeleiding van Pavel Radjuk. Velen vonden in België ook een goede opleiding, niet alleen voor hun kinderen maar ook voor zichzelf. Moeders en vaders zijn steeds bewuster bezig met het schoolleven van hun kinderen. Ze realiseren zich dat de kinderen onze toekomst zijn en steken veel tijd in hun opvoeding. Vele ouders laten hun kinderen liever niet uitgaan, helpen hen met huiswerk, gaan mee naar sportactiviteiten en gaan samen op vakantie. Ouders weten ondertussen waar ze terecht kunnen met hun vragen rond onderwijs en opvoeding van kinderen: in het project “Onderwijs en opvoeding” worden ze individueel begeleid. Op vormingen en bijeenkomsten van ons project brengen ouders vaak hun kin-deren mee. Die blijven dan in een aparte ruimte waar ze kunnen spelen, tekenen en luisteren naar mooie verha-len. Moviepark Onlangs werden de ouders enthousiast over het voorstel om opnieuw naar een pretpark te gaan. We waren eerder al in Bellewaerde, Bobbejaanland en


wereld

Plopsaland geweest. En zo gezegd, zo ge-daan. In de laatste dagen voor de winter-sluitingsperiode reden we met een grote bus vanuit Antwerpen naar Moviepark, één van de beste filmparken ter wereld. Ondanks dat we op een zondag zo vroeg op moesten, was iedereen vol goede moed. Mensen maakten kennis met elkaar en zongen liedjes. Moviepark bleek vol mysteries en verras-singen: “The Wild Bunch”, “Lethal Weapon”, een show van het Wilde Westen, een fantastische reis naar de toekomst en verleden. Batman en een vliegende Super-man hielden een race, Roger Rabbit, Mic-key Mouse en nog vele anderen wenkten naar onze 63 Antwerpenaars. Films werden gemaakt voor onze ogen. Aan alle mooie liedjes komt een eind, ook aan deze dag in de wereld van cinema. Te-rug in de bus werden de indrukken van de kinderen gedeeld. Eerst waren ze verlegen, maar al gauw pakten ze enthousiast de mi-crofoon van elkaar over. Iedereen wilde iets zeggen. Geleidelijk kwamen we tot liederen en gedichten - zo begon een geïmproviseerd

concert. Tot slot was er nog een quiz en een film. Iedereen keerde naar huis met herinneringen aan een ongewoon speciale dag, waar iedereen zich niet voelde als een toeschouwer maar als een deelnemer van de

film.

Vera Mironova educatieve medewerkster IC

Op weg naar de film-

Moviepark: een van de beste filmparken ter wereld

Arena, vzw Internationaal Comité, juni 2009 Arena, vzw Internationaal Comité, januari 2011 20

Open Forumdag

Sikhs

Tientallen Sikh -kinderen en ouders kwa-men samen zaterdag 4 september op het Europaplein van Sint -Truiden bijeen om brieven te schrijven.Ze vroegen de “Golem” het recht op godsdienstbeleving te beschermen. Golem is een figuur uit een Joodse legen-de en staat symbool voor kinderbescher-ming. Hij maakt wensen en dromen waar. Door deze symbolische actie hoopten de Sikh -kinderen, met de hulp van Golem, in de toekomst hun tulband ook in de klas te kunnen dragen.

Het “hoofddoeken- en tulbandverbod op school” is geen feno-meen die zich enkel voordoet in de scho-len van Sint -Truiden, maar in heel Vlaanderen en zelfs in veel Europese lan-den. Een vaak ge-hoorde argumentatie daarbij is: „Wanneer wij naar een ander land gaan moeten we ons toch ook

aanpassen, waarom passen zij zich dan niet aan onze waarden aan?‟ Heel wat mensen denken blijkbaar dat “integratie” betekent dat je niet mag opvallen met je

uiterlijke kenmerken, dat je jouw cultuur en godsdienst niet kan of mag beleven. De waarheid is echter genuanceerder. Want als we het hebben over “onze fun-damentele westerse waarden”, dan heb-ben we het toch vooral over de Europese mensen- en kinderrechten? Dan gaat het toch in de eerste plaats over een rechtvaardige en democratische sa-menleving, waar plaats is voor iedereen? Enkel die fundamentele waarden doen ons verschillen van een totalitair land. De Sikh -gemeenschap maakt zich zor-gen over de tulband- en hoofddoekkwes-tie en ze wilden dit op een vredevolle ma-nier tonen via deze actie. Voor hen is on-derwijs heel belangrijk, maar hun Sikh –identiteit is dat ook. Ze zouden graag de twee willen combineren. Ze wijzen daarbij op Artikel 14 van Internationaal Verdrag over de rechten van het kind, dat voorziet in het recht op godsdienstbeleving… De Sikh -ouders hebben de laatste jaren al-lerlei stappen gezet om hierover te praten met scholen, politici en sociale organisa-ties. Ze beseffen heel goed hoe gevoelig dit thema ligt. Vandaar dat ze partner-schappen willen aangaan om samen naar oplossingen te zoeken. Hun belangrijkste vraag op dit moment is een ernstig ge-sprek.

Tulband in de klas

“Beste Golem Mijn wens is dat ik later een dokter word, maar ik wil in mij eigen gods-dienst blijven. Ik zou graag een tulband willen dragen. Ook op school. Dat is mijn wens. Dank u!”

In onze vorige Arena viel het artikel van de Sikhs door een foutje weg. Vandaar dat we het in deze editie opnieuw opnemen.


Sikhs

Tulband in de klas

Artikel 14 van het verdrag van kinderrechten:

Vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst

1. De Staten die partij zijn, eerbiedigen het recht van het kind op vrijheid van gedachte,

geweten en godsdienst.

2. De Staten die partij zijn, eerbiedigen de rechten en plichten van ouders en, indien van

toepassing, van de wettige voogden, om het kind te leiden in de uitoefening van zijn of haar

recht op een wijze die verenigbaar is met de zich ontwikkelende vermogens van het kind.

3. De vrijheid van eenieder zijn godsdienst of levensovertuiging tot uiting te brengen kan

slechts in die mate worden beperkt als wordt voorgeschreven door de wet en noodzakelijk is

ter bescherming van de openbare veiligheid, de openbare orde, de volksgezondheid of de

goede zeden, of van de fundamentele rechten en vrijheden van anderen.

Ghana ligt in West Afrika, heeft ongeveer 24 miljoen inwoners en Accra , de hoofd-stad van Ghana, is de laatste jaren in vol-le ontwikkeling. Voetbal is een van de populairste sporten in Ghana, zoals we hebben mogen aan-schouwen tijdens het WK 2010. Er spelen heel wat Ghanese voetballers in de Euro-pese voetbalclubs zoals Salou Ibrahim bij Club Brugge, Mikael Essien bij Chelsea FC, Matthew Amoah bij NAC Breda, Step-pen Appiah bij Fenerbache, Samuel Kuffour bij Ajax. Ghana heeft ook tal van inter-nationale bekende gezichten in de politiek, sport, en mu-ziek zoals Koffi Annan (ex-secretaris-general van de Ve-renigde naties), Sugar Jackson (Belgisch en Europe-se bokser), en de Belgische

R&B zanger Kaye Styles. Meer dan 40% van de bevolking van Gha-na behoort tot de Akan volken. Het Engels is de officiële taal maar er bestaan heel wat inheemse talen. Al deze talen beho-ren tot Niger-Congo talen. De naam Ghana komt van het Ghanese Rijk, dat wat noordelijker in de Sahelzone lag. Dit was tussen de 8e en 11e eeuw een belangrijke economische macht. In de 11e eeuw, na de val van het rijk door

de verspreider van de Islam, Abu Bakr Ibn Omar, migreer-de een deel van de volk naar het zuiden. Vijf eeuwen later werd het grootste deel van het gebied verenigd, daar waar het hui-dige Ghana nu ligt. De eerste contacten tussen de Europeanen en deze

Op reis naar een (on)bekend land…

“Time For Africa” en specifiek: Time for Ghana.


Onze organisatie Internationaal Comité is een multiculturele federatie. Het is moeilijk te schatten hoeveel nationalitei-ten we hebben. Elke nationaliteit heeft een eigen cultuur, traditie, geschiedenis, moedertaal, … Telkens wanneer we kennis maken met een nieuwe vereniging wordt de deur geopend naar de diversiteit die ons land vormt. Wij leren wonen in een maat-schappij waarin elke nationaliteit een plaats heeft, waarbij wij respect hebben voor iedereen. Kennismaking met een vereniging be-gint bij kennismaking met de nationaliteit en land van herkomst. Nu wil ik jullie voorstellen aan de Geor-gische vereniging Imedi (voorzitter Ime-do Kavlashvili). Imedi betekent in de Ge-orgische taal „Hoop‟. Via Imedi maken we kennis met Georgië en de Georgiërs…

Georgië is een land van bergen, mythes en schoonheid. Daar wonen mensen die dagelijks met zang beginnen en eindig-den. Maar geen lied noch dans was goed genoeg als het huis stil en leeg bleef, zonder gasten, want gastvrijheid was de zin van hun leven. Gastvrijheid is een nationale karaktereigenschap van de Georgiërs. En ze blijven dat ook, on-afhankelijk waar ze wonen. De vereniging Imedi is opgericht voor de Georgiërs die in België wonen en voor mensen van verschillende nationalitei-ten die interesse hebben in de Georgi-sche cultuur en traditie. Imedi is nog jong maar ze hebben al twee dansgroe-pen in Antwerpen en Brussel die regel-matig deelnemen aan stedelijke concer-ten en festivals in Antwerpen, Gent, Brussel en andere steden. Via allerlei activiteiten helpen ze ook Georgiërs te integreren in de Belgische maatschap-pij. Zo organiseren ze bijvoorbeeld the

Wie is wie?

Georgische vereniging Imedi (Hoop)

geïmmigreerde stammen vonden plaats in de 15e eeuw. De Europeanen noemden het gebied “Goudkust”. In 1901 trokken de Britten Ghana binnen en het gebied kreeg de status van Britse kolonie, beter bekend onder de naam “Gold Coast”. De Onafhankelijkheid van Ghana begon op 6 maart 1957: het einde van de kolo-

niale overheersing, waarna het gebied de naam „Ghana‟ kreeg.

Kwame N‟kruma werd de eerste minis-ter-president. Ghana is het eerste Afri-kaanse land die zijn onafhankelijkheid terug kreeg.


matische infoavonden over onderwijs en gezondheid. Momenteel werkt Imedi aan de voorberei-ding van de activiteit: “Сultuur in jouw buurt – Georgië: groeten uit Tbilisi!” Het programma bestaat uit een concert van twee Georgische dansgroepen, een kunst-tentoonstelling, een documentaire over Ge-orgië, wijnproeverijen en nationale Georgi-sche hapjes.

Deze activiteit vond plaats op 10 oktober om 17u00 in het Cultuurcentrum Luchtbal. Iedereen was van harte welkom op deze activiteit. Ze feestten en genoten van Geor-gische muziek, dans, kleurrijke kostuums en feestelijke gastvrijheid! Galina Matushina, educatief medewerker

Contactgegevens REDACTIE

Lode DRAELANTS

Anniek NAGELS Aïcha BOUHARRA

Fatmagul DINC

Ariana BARKU

Aga CHOLEWA Stefany GIGLIO

Mahshid SHAMSEDDIN

Galina MATUSHINA Hulnara KHAYNUS

Naira VARDANIAN

Pavel RADJUK

Vera MIRONOVA Rachida ACHAHBAR

Ylva BERG

Ibrahim KEBE Hakan KILIC

LAY-OUT Lutgarde Goemans

MAILADRESSEN INTERNATIONAAL COMITÉ

[email protected]

[email protected] [email protected]

[email protected]

[email protected]


[email protected]


[email protected]

[email protected]


[email protected]


DRUKWERK Tegen verminderd tarief

AFGIFTEKANTOOR

3500 Hasselt MAILCENTER

Lode Draelants Mgr. Broekxplein 6

3500 Hasselt

Tel.: 011 29 09 17 Fax: 011 22 99 14

E-mail: info@[email protected]

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

Arena, december 2010

Documents

Transcript of Arena, december 2010