A P R O P O S 2 5 7

April 2012 Groningen heeft een open, uitnodigende sfeer Wethouder Jannie Visscher over politieke betrouwbaarheid,

sociale cohesie en kastanjes > Verplantbaar? Gemeente wil kapitale bomen als ’t maar enigszins kan verplanten > Groningen got talent! Kansen voor de jonkies > Schaapskudde weer over tot de orde van de dag Inmiddels een vertrouwd beeld in Stad

D o o r A n n e k e M i e d e m a

I

O p d e v o o r p a g i n a > Het hoofdgemaal in het Stadspark als een van de twee locaties in de stad van waaruit het afvalwater richting de zuiveringsinstallatie in Garmerwolde wordt ge-pompt. Een modern meldingssysteem van storingen scheelt zo’n 400 keer uitrukken per jaar.

Verderop in dit nummer een eerste aflevering van een - waarschijnlijk lange - serie: De achterkant van de krant, waarin we op zoek gaan naar wat er achter een opvallende kop in de krant schuilt.

A P R O P O S 2 5 7

April 2012 Groningen heeft een open, uitnodigende sfeer Wethouder Jannie Visscher over politieke betrouwbaarheid,

sociale cohesie en kastanjes > Verplantbaar? Gemeente wil kapitale bomen als ’t maar enigszins kan verplanten > Groningen got talent! Kansen voor de jonkies > Schaapskudde weer over tot de orde van de dag Inmiddels een vertrouwd beeld in Stad

24e jaargang, april 2012 Apropos is een uitgave voor (oud-) personeel in het fysiek-ruimtelijke domein van de gemeente Groningen en verschijnt 11 keer per jaar REDACTIE Mans Schuurman Johan de Boer Alfred Kazemier CORRESPONDENTEN Ingrid Bolhuis Erwin Tollenaar Anneke Miedema Mirjam van der Feen Mark Ronda Froukje BoumaJan Koops van ‘t Jagt Jeroen Berends Anne Helbig Gilbert Sewnandan Petra Maaskant Janet Stoker Heleen AarninkONTWERP EN OPMAAK Groninger Ontwerpers DRUKWERK EN AFWERKING Zodiak Groep Groningen REDACTIE-ADRES Ged. Zuiderdiep 98 9711 HL Groningen (kamer 325) Email: apropos@groningen.nl

O p d e v o o r p a g i n a >

Geen haastklus. De plataan vóór de Naberpassage verhuist naar een plek tussen de A-kerk en de Korenbeurs.

In een filmpje dat op de managementdagen van de dienst gedraaid werd, noemde je RO/EZ amateuristisch...Ja, maar dat sloeg op een bepaald onderdeel. En het geldt natuurlijk niet voor iedereen, voor Stadsbeheer niet bijvoorbeeld. Het sloeg op iets wat vanzelfsprekend en gewoon zou moeten zijn: houd je aan afspraken en toezeggingen. En stuur bijvoorbeeld eens een ontvangstbevestiging. En informeer je bestuurder op tijd, laat dingen niet te lang voortslepen. In de 6 jaar dat ik de groen-blauwe portefeuille heb, is de basishouding van ‘we hebben een lange- termijn-agenda en daar houden we ons aan’ nog steeds ver te zoeken.

Hoe kan dat dan?Weet ik niet. Ik heb dit de afgelopen zes jaar met verschillende managers besproken, maar het is me niet gelukt om het veranderd te krijgen. Bij een update van die langetermijn-agenda herinnerde ik mij toezeggingen van twee stukken. Die kon ik nergens vinden. Toen ik ernaar vroeg, kreeg ik: ‘O ja, o ja, dat wordt april’. In april weer niet. En dan ‘O ja, o ja, dat wordt juni’. Verdorie, denk ik dan, niemand dwingt je tot zo’n strakke planning. Neem je verantwoordelijkheid, geef het tijdig aan. Dat voorkomt veel onnodige ergernis. Maar.. er valt ook heel veel moois te genieten.

Zoals?Ik geniet het meest van de projecten

Kritisch op de dienst? Jazeker. Maar ze spreekt ook met veel warmte over de

goede en mooie dingen die in haar portefeuille ook dankzij de dienst tot stand

komen. Jannie Visscher is na 6 jaar wethouderschap nog even strijdbaar en

betrokken bij de sociale en ecologische vraagstukken in deze stad. Als over een

paar jaar haar wethouderschap afgelopen is, wil zij met opgeheven hoofd door

de stad kunnen lopen. Een gesprek met haar over politieke betrouwbaarheid,

sociale cohesie en kastanjes.

Groningen heeft een open, uitnodigende sfeerwaarin het de dienst lukt om de stad, de bewoners een bijdrage te laten leveren aan de leefbaarheid van de stad. De combinatie van fysiek en sociaal. Dat het investeren in de leefomgeving bijdraagt aan de sociale cohesie. De groenparticipatie, dat loopt echt geweldig goed. Het lijken kleine dingetjes. Maar natuur en tuin in de eigen buurt is ‘in’. En mensen die dan net niet weten hoe en wat, worden creatief ondersteund. Een saai grasveldje in Lewenborg wordt met hulp van de dienst getransformeerd tot iets veel mooiers met veel goudsbloemen en pompoenen. Bewoners die elkaar eerst nauwelijks kenden, zijn er nu druk mee in de weer en organiseren er feestjes.

En daarnaast de grote projecten op een heel andere schaal. Vind je dat lastig?

Nee. Je moet ook grote dingen doen. Je moet ervoor zorgen dat de stad niet dichtslibt met auto’s. Dat vereist forse maatregelen, wil onze compacte stad aangenaam blijven. En je moet af en toe iets moois en iets geks doen. Daarvoor moet je in Groningen zijn. Dat hoor ik wel van mensen om me heen van buiten de stad. Er kan hier veel, er is een open, uitnodigende sfeer.

Het Groninger Forum. Is dat iets moois en iets geks?(stilte)... Tja, het Groninger Forum is niet echt mijn idee, ons idee. Maar goed, we hebben alle democratische middelen benut, tot een referendum aan toe, om het tegen te houden. En dat is niet gelukt. En toen hebben we gezegd: we verzetten ons niet langer. We werken eraan mee.

3

AP

RO

PO

S

25

7

De SP zou zich anders erg populair kunnen maken door de stekker uit het Groninger Forum te trekken...Dat zullen we nooit doen! We zijn betrouwbare partners. Ik weet dat het ons stemmen kost. Maar het is uitgesloten om het tegen te werken. Zo bestuur je geen stad. Ik vind het ook laakbaar dat de VVD, die toentertijd alles op alles zette om het Forum te krijgen, nu – in de slechte zin van het woord - heel populair doet en er tegen is.

Is het moeilijk om in deze gure tijd je sociale gezicht te behouden?Het is zeker een lastige tijd nu. Maar we doen heel veel moeite om de balans te behouden tussen de grote fysieke projecten en de sociale en culturele voorzieningen. Die kan je, die mag je niet afbreken. Ik vraag me wel eens af: als ik zo over vijf-zes jaar, als ik geen wethouder meer ben, door Groningen loop, is het dan met opgeheven hoofd of schaam ik me ergens voor? En dat laatste wil ik natuurlijk voorkomen.

Waar zou je je voor schamen?Als Groningen geen sociale stad meer is. Als mensen mede door mijn beslissingen in de versukkeling zijn geraakt. Dat de tweedeling groter is geworden, meer

‘Openheid en dialoog leiden tot resultaat’

mensen aan de zijlijn staan, niet meer kunnen meekomen.

Je schaamt je er niet voor om het Groninger Forum binnen te wandelen? Of ga je dat niet doen?Ben je nou helemaal belatafeld! Natuurlijk ga ik daar naar binnen. Ik hoop echt dat het heel mooi wordt.

Hoe is het op dit moment met het sociale gezicht van de stad?We hebben ons sociale gezicht behouden. We hebben gelukkig nog

veel activiteiten om mensen over de drempel te helpen. Letterlijk en figuurlijk. De Wet maatschappelijke ondersteuning vormt het belangrijkste deel van mijn portefeuille. Het was tot 2007 een taak van het rijk en is toen gedecentraliseerd. We hebben er een groot succes van gemaakt, vind ik. Het rijk hamerde erg op de eigen verantwoordelijkheid. Op zich oké, maar dat betekent niet dat je mensen laat stikken. Het is gelukt, en

daar heeft RO/EZ een belangrijke rol in gespeeld, om krachten in de samenleving aan te boren. We zijn in gesprek gegaan met corporaties, met wijkraden, met belangenverenigingen. Het project Zorgen voor Morgen vind ik een succes.

Wat was dat ook al weer?Een project waarin wonen, zorg en welzijn gecombineerd zijn. Ondergebracht bij RO/EZ. Daarin kwam het stimuleren wat mensen voor elkaar kunnen betekenen, heel goed naar voren. En de Stips zijn ook een succes, de steun- en informatiepunten in de wijken. Waar mensen ondersteuning komen halen, maar ook komen brengen. Een kruispunt van ontmoetingen, van aanbieden en ophalen. Een soort sociaal makelaarskantoortje.

Het rijk gaat nog veel meer decentraliseren. Zie je daar tegenop?(stilte)... Ehh... Ja en nee. Aan de ene kant kunnen gemeenten het veel beter. De thuiszorg bijvoorbeeld. Wij zijn veel meer in staat maatwerk te leveren. Het rijk staat meer op afstand en dat heeft een standaardisering tot gevolg die soms ver afstaat van wat mensen echt nodig hebben. Aan de andere kant, er zijn nog zoveel onduidelijkheden. En de budgetten worden enorm gekort. Met de nieuwe taken zijn voor onze gemeente tientallen miljoenen euro’s gemoeid. Maar het staat vast dat we veel minder zullen krijgen dan wat het rijk er nu zelf aan uitgeeft.

Hoe is het met de kastanjebomen aan de singels eigenlijk...Nou, ik ben blij dat je daarnaar vraagt! Het is heel ellendig begonnen allemaal. Er is een dode gevallen; de bomen leken ziek, moesten om. Ik dacht, dat zal me toch niet gebeuren. Ik heb ooit actie gevoerd voor het behoud van een aantal bomen in de Hortusbuurt en onder mijn bewind gaan de bomen langs de Concourslaan plat en dan nu ook aan de

singels?! Maar ja. Bomen die zo onveilig zijn, dat kan niet. Gelukkig blijkt het nu mee te vallen. Na meningen van diverse experts en weer een contra-expertise, blijkt dat de bomen grondig gesnoeid moeten worden. We hebben ons daarin open opgesteld en de dialoog gezocht met de buurt met de overtuiging: wij weten ook niet alles. Ik ben erg blij met de resultaten en de dienst heeft daar echt een superrol in gespeeld!

D o o r G i l b e r t S e w n a n d a n

HHarmen Hulzebos (27 jaar) werkt sinds eind februari bij de afdeling Beleid en Programmering. Harmen heeft vorig jaar zijn studie planologie afgerond maar merkte hoe de arbeidsmarkt momenteel op slot zit. ‘Thuiszitten zie ik niet zitten dus heb ik zelf een netwerkgesprek bij de dienst RO/EZ geregeld.’ Daar hoorde hij van het Startership en zo kan hij zich de komende maanden o.a. bezighouden met het organiseren van de Creative City Challenge in september in het Ebbingekwartier. ‘Ik ben breed geïnteresseerd. Met een opleidingsachtergrond in ruimtelijke ordening en vastgoed hoop ik ook op doorstroommogelijkheden in die richting.’

Ook communicatiewetenschapper Tine Noorda (25 jaar) steekt flink de handen uit de mouwen. Haar opdracht is de afdeling Stadsdeelcoördinatie te leren omgaan met nieuwe communicatiemiddelen en ‘social media’: Twitter, Facebook, LinkedIn. ‘Ik vind het leuk om mijn kennis hier te kunnen delen. De collega’s zijn erg geïnteresseerd.’ Tine zoekt een baan waarin ze communicatie met educatie kan combineren. ‘Door aan het werk te zijn in je vakgebied, kun je je ontwikkelen en krijg je ook inzicht waarin je goed bent en wat je kunt verbeteren.’ Niet alle diensten kennen het fenomeen Startership, bleek toen Tine op een interne vacature van een andere dienst solliciteerde. Ze kreeg een standaard afwijzingsbrief waarin stond dat ze niet tot de interne kandidaten behoorde. Terwijl zij wél als interne kandidaat gold. Zij hoopt dan ook dat dit artikel kan helpen meer bekendheid te geven aan Startership.

Voor Emiel Flart (26 jaar) kan de vlag uit. Vanuit een werkervaringsplaats bij de afdeling Verkeer en Vervoer heeft hij met succes gesolliciteerd op een interne vacature voor assistent projectleider. In april heeft hij een jaarcontract gekregen bij de afdeling Projecten. ‘Ik wil graag alles zelf eerst uitvinden maar deze organisatie is zo complex. Ik stel nu vooral veel vragen. En collega’s zijn graag bereid hun kennis te delen.’ Emiel heeft ook tips voor

4

Groningen got talent!Je ziet ze regelmatig over de gangen lopen: twintigers die met veel energie en

nieuwsgierigheid als trainee, ‘startershipper’ of stagiair werken bij onze dienst.

Win-win situatie toch? De organisatie ‘tankt’ nieuwe kennis en vernieuwende

inzichten, de jongeren doen relevante werkervaring op en bouwen aan hun

netwerk. Maar is het zo eenvoudig? Apropos sprak met een aantal van deze

jongeren, met Anne-Krijn Piersma van het jongerennetwerk ‘Stadjes’ en met

Heleen van der Kooi van P&O.

Op de foto: van boven naar beneden Harmen Hulzebos, Tine Noorda, Emiel Flart en Anne-Krijn Piersma

Op weg naar de top

AP

RO

PO

S

25

7

5

Mijn mooiste plek is De Kring. Wat daar in een paar jaar gedaan is door gemeente, bewoners, woningcorporatie, andere instellingen en organisaties…

Fysiek en sociaal, stedenbouwkundig en-volkshuisvestelijk. Stadsbehoud én stads-vernieuwing. Verleden, heden, toekomst in één blik. Hofjes in onze binnenstad? Prach-tig. De Kring? Super!

De G-spot van …Wim Klein, hoofd bureau Woonwagenzaken

Mijn lelijkste plek? De gele, grijze en lichtgroene gribus links en rechts van ons hoofdstation. Geen gezicht en supersnel verslonzend. Wijlen mijn bouwvakker-oudoom zei het toen al: wat moeten we in ons land met die schimmel-stenen. En we gaan er in onze stad vrolijk mee door. Groene en zwarte uitslag alom. Tot op onze eigen ROEZ-burcht. Wat mijn meest gedenkwaardige plek is? De nieuwe fietsenstalling tussen oud- en nieuwbouw. Verpletterend, wat een fysieke en sociale happening. RO/EZ ten voeten uit?!

Wat is Startership? Startership koppelt ambitieuze, afgestudeerde hoger opgeleiden aan concrete

projecten binnen organisaties. In 6 maanden doet een jongere relevante

praktijkervaring op hoger niveau op. De organisatie betaalt 300,- per maand

aan het Talent & Career Center van RUG/Hanzehogeschool. De jongere

behoudt zijn uitkering. Als Startershipper bij de gemeente Groningen mag de

jongere gewoon als interne kandidaat meedoen met vacaturerondes.

jonge collega’s: ‘Kijk eens rond bij andere afdelingen en vraag de collega’s over hun werk. En leer jezelf kort en goed te presenteren.’ Heleen van der Kooi (P&O): ‘De komende jaren verlaten élk jaar ongeveer 20 babyboomers de dienst. Vorig jaar hebben werkgroepen de directie input gegeven over in- en doorstroom van jongere medewerkers en de lange functieduur bij oudere collega’s.’ Onze dienst doet mee aan een gezamenlijk traineeprogramma waarin jongeren in een meerjarige cyclus afwisselend bij de gemeente, een woningcorporatie en een architectenbureau werken. Daarnaast mag de dienst elk jaar 3 ‘young potentials’ aannemen. Deze yopo’s krijgen een dienstverband van maximaal 2 jaar en zij mogen (na een check op gemeentelijke herplaatsingskandidaten) met voorrang op vacatures worden geplaatst. Als RO/EZ halen we dit aantal niet jaarlijks, niet alle vacatures zijn geschikt voor young potentials. De OR kijkt scherp of er geen sprake is van verdringing voor functies die in eerste instantie voor herplaatsers zijn opengesteld. Er is een

grote groep herplaatsers die met voorrang op vacatures kunnen reageren’. Kennisdeling is ook een van de doelstellingen van het Jongerennetwerk Stadjes waarbij Anne-Krijn Piersma (SDC) is betrokken. ‘We hebben al een paar keer een RO/EZ University georganiseerd naar een idee van Esseline Schieven: we nodigen dan een collega uit die veel verstand heeft van een bepaald onderwerp en laten hem/

haar daarover vertellen. Zo hebben we bijvoorbeeld al leuke sessies gehad over grondexploitatie en detailhandelsbeleid.’ Het jongerennetwerk is ook bezig met een plek in de OR, juist om jongeren een stem te geven. Tot slot meldt Anne-Krijn: ‘Werkervaringsplaatsen en startership-constructies zijn een grote kans voor de overheid in deze crisistijd. Over een paar jaar hebben jongeren weer volop te kiezen en is onze huidige kennis met pensioen!’

6

D o o r I n g r i d B o l h u i s

HHenk: ‘Natuurlijk wordt bij een project altijd eerst onderzocht of bomen kunnen blijven staan en ingepast kunnen worden in de planvorming. Maar als dat niet kan, is het een oplossing om te onderzoeken of bomen kunnen worden verplant. In de Bomen Effect Analyse wordt daarom altijd de ‘verplantbaarheid’ van de bomen onderzocht.’

Hoe lang doen we dat verplanten dan al? Jannes: ‘Toen ik in 1985 bij de gemeente kwam werken deden we dat al, zelfs in de jaren ’70 in mijn tijd bij de Heidemij werden er bomen verplant. Bijvoorbeeld de essen aan de Van Ketwich Verschuurlaan zijn daar in de jaren ’70 na een reconstructie opnieuw geplaatst. Tot een jaar of 10, 15 geleden werd elke verplantbare boom in depot gezet om te kijken of er een plek voor gevonden kon worden. Het probleem was dan het vinden van een nieuwe locatie, waardoor de depots snel vol raakten. We zijn daarom selectiever geworden. De boom moet goed verplantbaar zijn maar er moet ook een goede locatie voor beschikbaar zijn. Daar komt ook nog een kostenplaatje bij, want de vraag is in welk project de kosten terechtkomen. De afweging kan ook zijn

om voor een even grote kwekerij-boom te kiezen.’

Van Zuiderkruislaan, via depot Flensburgweg, naar DamsterdiepEnorme bomen zijn het, 12 meter hoog, die in maart van dit jaar per dieplader aankwamen bij het Damsterdiep. Daar kregen ze een nieuw plekje na een jaar of zeven in depot te hebben gestaan. Voordat deze 10 knotlinden in de opslag aan de Flensburgweg terechtkwamen stonden ze jaren lang in Paddepoel. Jannes: ‘In 2005 is men begonnen met de sloop van de flats aan de Zuiderkruislaan. De bomen tussen de flats stonden op de nominatie om gekapt te worden. Toen ik daar aan het stippen was (= het aanbrengen van stippen op de bast van te kappen bomen) kwam ik deze linden tegen. Vanwege de geknotte vorm bijzondere bomen. Ik heb ze niet gestipt en ben rond gaan bellen of ik een plekje voor ze kon vinden. Na een tijdje meldde de afdeling RP zich of het iets zou kunnen zijn voor het project

Damsterdiep. Ze hebben al die tijd in het depot staan wachten tot de verplaatsing naar het Damsterdiep mogelijk was. De vorm van de bomen past zo goed bij deze locatie, dat iedereen het gevoel heeft dat ze er altijd al hebben gestaan. Enig bezwaar is dat ze om de 3 à 4 jaar moeten worden geknot om deze vorm te behouden, maar dat is ook wel weer bijzonder.’

Bij voorkeur worden de bomen direct naar de nieuwe locatie verplaatst. Henk: ‘Grote bomen moeten worden voorbereid, liefst 2 à 3 jaar van te voren wordt de wortelkluit al gevormd zodat de boom compact kan worden verplant. Dit is bijvoorbeeld gedaan met de linde bij de Naberpassage, die eind april naar de Bloemsingel gaat. Bomen die zich goed laten verplanten zijn onder andere platanen en linden,

Verplantbaar?De afgelopen tijd zijn er opvallend veel grote bomen herplant in de stad: een

hele reeks bomen aan de nieuwe Vrydemalaan, afgelopen maart de rij bomen

aan het Damsterdiep en nog recenter, half april, de plataan van de Grote

Markt die verplant is naar een nieuwe locatie bij de A-kerk. Is dit een nieuw

fenomeen, of doen we dit al jaren? Dat weten Henk Langeveld en Jannes

Huttinga van het Ingenieursbureau.

AP

RO

PO

S

25

7

7

essen doen dat veel minder goed. Van de wortels van een boom moet een goede kluit kunnen worden gemaakt, dat is heel belangrijk. Er is daarom ook wortelonderzoek nodig om te bepalen of verplanten mogelijk is. Verder hebben de wortels op de nieuwe plek voldoende groeiruimte nodig.’

Van Grote Markt naar A-kerkDe plataan aan de Grote Markt Oz is half april rechtop vervoerd naar de nieuwe locatie tussen A-kerk en Korenbeurs. Jannes: ‘Dat was een hele operatie, de boom paste met een kruin van 12 meter maar net Tussen Beide Markten door. Een imposant gevaarte, de kabels voor de verlichting moesten tijdelijk weggehaald want anders paste het niet. De boom is ongeveer 12 meter hoog, met een kluit van 2 meter en dan nog de hoogte van de vrachtwagen. Dit was de laatste boom die geplant is in het kader van het project ‘50 bomen in de binnenstad’.

Vrydemalaan: hier zijn veel bomen geplaatst afkomstig van de Bloemsingel, die moesten wijken voor Ciboga. Deze bomen zijn tijdelijk ondergebracht in een depot in de buurt in afwachting van de aanleg van de Vrydemalaan. Als de aansluiting op het Van Doeverenplein klaar is worden de laatste 6 nog geplaatst.

A-Kerkhof Nz (tussen Stoeldraaierstraat en Brugstraat): de lindes zijn afkomstig van de Guldenstraat, waar een herinrichting plaats heeft gevonden (‘gele steentjes’).

Hoge der A, Lage der A, Sluiskade: Voor een renovatie van de kades zijn de bomen tijdelijk verplaatst naar een depot aan de Flensburgweg en later teruggeplaatst. De bomen zijn per schip af- en aangevoerd. De herplant is precies zoals de oorspronkelijke inrichting: de bomen staan elk op dezelfde plaats. Bovendien zijn de bomen op de bast gemerkt, zodat ook de oriëntatie hetzelfde is.

Siersteenlaan (deel De Held): bij de aanleg van De Held zijn 16 platanen afkomstig uit Beijum geplant. In Beijum waren bij de aanleg zeer veel platanen langs de ontsluitingsring geplaatst. Deze hadden later te weinig ruimte en daarom is er steeds om en om één verwijderd en hergebruikt in De Held.

Martinikerkhof: Bij het Feithhuis zijn 2 lindes verplaatst naar een andere plek aan weerszijden van de ingang.

Europapark: In het parkje bij De Linie zijn recent bomen herplant die afkomstig zijn van het depot aan de Gotenburgweg bij Stadsbeheer. Dit was een gezamenlijke actie van het IGG met Stadsbeheer. De bomen zijn een restant uit vroegere tijden en waren vanwege de grootte slecht te herplaatsen. De 8 zware bomen zijn per schip naar de nieuwe locatie vervoerd.

En andere: er zijn nog veel meer voorbeelden en een aantal bomen staat nog in de wacht. Bijvoorbeeld de overgebleven 3 knotlindes die als reserve zijn bewaard voor het Damsterdiep. Deze krijgen daar waarschijnlijk ook een plekje op het plein voor het nieuwe pand van Nijestee. Of de bomen die nog staan te wachten in een klein depot aan de Vrydemalaan om straks aan de overkant in een nieuwe groenstrook herplant te worden. En de linde vóór de Naberpassage gaat binnenkort naar een nieuwe locatie aan de Bloemsingel.

Nog veel meer verplante bomen

Het plekje was speciaal vrijgehouden, mocht deze plataan vrijkomen. De plataan heeft overigens precies 16 jaar op de Grote Markt gestaan, ik heb ’m zelf van een kwekerij in Duitsland gehaald. Hij is ’s nachts via binnenwegen vervoerd, vanwege de breedte, het was toen al een grote boom.’

Lukt het altijd? Jannes: ‘De laatste jaren gaat het verplanten bijna altijd goed. In het begin was het wat meer uitproberen, toen werd ook alles verplant, liepen de depots over en ging het daar soms slechter met de bomen dan op de oude plek. In het contract met de aannemer wordt tegenwoordig ook een zorgplicht opgenomen van 1 à 3 jaar. Dan krijgt de boom extra water en wordt gemonitord op groei en herstel. Maar je moet wel goed blijven kijken naar de kwaliteit van de boom en de wortels en naar de geschiktheid van de nieuwe locatie.’

8

Mark, hoe bijzonder is dit?Heel bijzonder! Het begon met het idee van Luuc Bos, eigenaar van de schapen, om de kudde van Bargerveen naar Groningen te laten lopen. Gaandeweg zijn er steeds meer activiteiten rond de trektocht georganiseerd in de tien plaatsen die de kudde aan zou doen. Dit hebben we samen gedaan met Staatsbosbeheer, Landschapsbeheer Kollingsveen, Geopark de Hondsrug en de gemeenten op de route. De media-aandacht was echt boven verwachting. Zelfs landelijk is onze schaapskudde nieuws geweest. Groningen is volgens mij de enige gemeente die schapen inzet voor het ecologisch beheer.

Waarom nu een trektocht?We maken voor het zesde jaar gebruik van de schaapskudde in het kader van ecologisch beheer. De schaapskudde vormt een vertrouwd beeld in de stad en mensen zien de schapen graag komen. Het zijn als het ware onze ambassadeurs voor ecologie. Mensen accepteren sneller dat in een berm wat langer gras staat als ze weten dat de schapen langskomen. We krijgen veel positieve reacties. We hebben de trektocht nu gebruikt om het ecologisch beheer weer even extra op de kaart te zetten.

Wat houdt ecologisch beheer ook alweer in?Je moet even terug naar het grote geheel, dat is de Stedelijk Ecologische Structuur van de stad. Daarin staan alle

Schaapskudde weer over tot de orde van de dagEind januari kwamen de eerste berichten over de trektocht van ‘onze’

stadskudde. In plaats van per vrachtwagen, liepen ze dit jaar zelf vanuit

hun winterstalling in Bargerveen naar Groningen. Een tocht van 70 kilometer

over de Hondsrug. Een korte terugblik op de trektocht en de achtergrond

van het ecologisch beheer met Mark Ronda, beleidsmedewerker ecologie.

groengebieden met verbindingszones. Daaruit voortvloeiend hebben we doelsoortenbeleid vastgesteld: welke planten en dieren willen we graag op welke plek hebben. Ecologisch beheer moet ervoor zorgen dat de omstandigheden voor de doelsoorten zo goed mogelijk zijn. En na verloop van tijd kijken we of dat ook het gewenste effect

D o o r Pe t r a M a a s k a n t

M

heeft. Bij ecologisch beheer gaat het om verschralen van de vegetatie, waardoor er andere planten en bloemen gaan groeien. Dat staat haaks op traditioneel beheer, waarbij de boel er netjes bij ligt en er keurig gemaaid wordt.

Waar kunnen we de schapen vinden?De schapen gaan onder leiding van herder

AP

RO

PO

S

25

7

9

Bouke Arends volgens een vaste route door de stad. Van april tot september begrazen ze in totaal 21 hectare berm. Ze volgen drie keer achtereen dezelfde route (zie kaartje). De start is aan de noordkant van de stad, op het puntje van de Hondsrug. Daar is voedselrijke kleigrond, waardoor het gras sneller groeit. Sommige delen worden overgeslagen als het gras bijvoorbeeld nog niet zo hoog staat. In de eerste twee rondes houdt de herder er rekening mee dat bloemen beschermd worden, hij zet dan

bijvoorbeeld een stuk berm af. De derde ronde gaan de schapen daar juist wel doorheen, zodat zij zaden van de bloemen in hun vacht krijgen en daarmee voor verspreiding zorgen. Verder houdt Bouke ook rekening met begrazingsdruk, soms is het beter om het gras niet al te kort te hebben omdat dan kleine zoogdieren beter kunnen overleven. Omdat schapen zo’n beetje alles eten zetten we soms ook juist kleine machines in om gericht te maaien. Daarmee kunnen we dan bepaalde soorten beter laten uitkomen.

Een Wouter BosjeEn weer slaat een parlementaire onderzoekscommissie genadeloos toe. Geen reputatie is heilig als Den Haag aan het graven, wroeten en onderzoeken gaat. Ditmaal was de redder van de financiële Nederlandse sector aan de

beurt. Wouter Bos heeft in 2008 veel betaald voor de redding van Fortis. En zijn reputatie als scherpe onderhandelaar en slim politicus kan dus op de schroothoop.

Veel of te veel, that’s the question… Bos werd in een week tijd gedwongen tot een bod van 16,5 miljard euro. Hij zat maar 25 procent naast de werkelijke waarde. Geen slechte gok als je bedenkt dat DNB-president Nout Wellink en zakenbank Lazard een onderhandelingsmarge van 12 tot 20 miljard euro meegaven aan Bos. Wat doe je dan als rechtgeaarde sociaal-liberale polderaar? Je kiest de gulden middenweg.

Onze VOC-bestuurder zat er trouwens de hele tijd bij. Jan Peter Balkenende, minister-president van het rentmeesterschap, keek naar zijn minister en

zag dat het goed was. Staatssecretaris De Jager, ook niet de eerste de beste, glom destijds van trots aan de zijde van Bos. Die glans is er inmiddels wel af. Wij zijn collectief een illusie armer en ‘een Wouter Bosje’ rijker. Zo noemen we voortaan een huzarenstukje waar we jaren later nog pijnlijk aan herinnerd kunnen worden.

Dus trap er niet in als u wordt gevraagd een quick scan te maken, een memo te schrijven of een signalement. Want wij zijn geen haar beter. U gaat vol goede moed aan de slag, haalt desnoods een nachtje door en levert spoednotities vol nummers, parafen en controlbevindingen. Maar garanties gaan ook hier nooit verder dan de voordeur.

Wij leven in het land van het maaiveld. Hoed u voor de zeis!

Volgend jaar weer een trektocht?Mark vond het een hartstikke leuke ervaring en de trektocht heeft veel aandacht opgeleverd. Maar het coördineren en organiseren van de randactiviteiten kost veel tijd. Daar zal niet ieder jaar ruimte voor zijn.

Voor uitgebreide informatie over de trektocht kijk op www.schapentrektocht.nlJe kunt de schaapskudde trouwens ook volgen op twitter: @StadskuddeGrunn

10

Mooiman

D o o r J e r o e n B e r e n d s

Terugkomend op La Paay. Hippe, vlotte mannen bij RO/EZ. Bestaan die en waar zitten ze? Na intensief overleg met mezelf, heb ik uiteindelijk toch een aantal coole jongelingen kunnen opsporen. Drie ervan (er zijn er nog wel een paar meer) geven zich hier in UW dienstglossy bloot. Niet letterlijk. Overigens is een kapotte ouwe fiets niet onoverkomelijk. Laat die gerust thuis, want die kun je toch niet meer kwijt op het binnenterrein van het hoofdkwartier.

Gerardo, Jasper en Stijn vertegen-woordigen de nieuwe stadsman. Vergeet de bus, vergeet de tram. Vanaf nu nemen we de metro. De metroman! Let op: geen mietjes, geen watjes en zeker ook geen nerds! Maar mannen die met plezier hun vrouwelijke kantjes etaleren, mannen die ‘metropolitisch, bewust met hun uiterlijk bezig zijn en in staat om hun emoties en zachte kant te tonen.’ Deze drie collega’s doen het goed bij de ladies, omdat ze er steeds goed verzorgd uitzien (zowel wat betreft kleding als haardracht) en van de juiste

muziek, uitgaansgelegenheden en winkels houden. Daar kunnen die jonkies (zie verderop in deze Apropos) nog wat van leren. Helaas liet de überhippe Gregor Homan (skinny jeans, het kan, zelfs bij RO/EZ) verstek gaan, maar hij hoort zeker in het rijtje thuis.

Op een casual friday afternoon tref ik de drie metromannen op de fietsvrije binnenplaats van het RO/EZ loungeterras. Stijn (38), de Braboman en womanizer van Projectontwikkeling, in leren jackie en overhemdje uit New York (de metroman reist veel naar andere metropolen). Stijn ruikt naar Hugo Boss (Duitse labels, het kan weer helemaal!). Jasper (39) draagt die dag een mix van ingetogen Scandinavian/Dutch design: Junk de Luxe truitje (Deens), Filippa K schoenen (Zweeds) en G-star jeans (Nederlands). Dat zie je wel vaker: creatievelingen (stadsontwerp types) gaan snel voor de minimalistische variant. Jasper en Stijn gaan beiden voor de rauwe ongeschoren twee-dagen-baard, een look die vooral René Asschert met verve uitdraagt, inclusief snor. Wolfman Gerardo (43) is daarentegen gladgeschoren in Tommy Hilfiger jeans en een vette intellectuele designer bril van Gucci (Michiel Smit heeft overigens net een nieuwe Dolce & Gabbana). Deze IGG-er draagt verder nog een gebloemd fitted shirt, van het soort dat Alfred Kazemier, Harrie Rutgers en Eelco Kruizinga ook regelmatig showen.

Een beetje kerel vervolmaakt zijn outfit met een manbag (mannentas). Gerardo heeft er zelfs drie (hulde): een ouwe leren, een sportieve Billabong en een H&M-etje. Stijn en Jasper zijn beiden nog op zoek naar hun it-bag. Het is inderdaad niet makkelijk een goeie tas te vinden, waar al je metroman-gadgets (Ipad, Iphone) in opgeborgen kunnen worden. Enkele vrouwelijke collega’s onder ons zullen dit herkennen. Bij uiterlijkheden geldt altijd: van boven tot onder goed. Maar wat blijkt: deze drie musketiers gaan voor degelijke en goedkope onderbroekies (boxers). Niks geen Calvin Kleins, gewoon uni van de Hema en printjes van de Action (aanrader). Of de heren ook aan bodygrooming doen (borsthaar kortwieken) durfde ik niet te vragen.

Heeft het eigenlijk zin om er goed bij te lopen bij RO/EZ, als niemand toch ziet hoe je je best doet er smart en cool bij te lopen? Van belang hierbij is natuurlijk of je veel met ‘externen’ werkt. BWT wordt in dat opzicht genoemd als best-dressed afdeling, maar er zijn ook naar buiten gerichte afdelingen die deze stelling niet helemaal overeind houden. We noemen geen namen.Voor metroman Gerardo speelt wellicht het flirtaspect nog mee, hij moet als single vader (van Mikki Silver, geweldige naam!) nog aan de bak. Maar valt hier wel iets te flirten? Bij IGG is dat sowieso lastig, want daar is een heftig mannenoverschot.

‘Je bent niet hip, je bent niet vlot. Je

ouwe fiets is altijd kapot.’ De eerste

regels uit een liedje van Patricia Paay

dat in 1967 bleef steken op 12 in de

top 40. De woorden van deze oudste

playmate ooit (op haar zestigste in de

Playboy, december 2009) zouden maar

zo over deze stad kunnen gaan. Immers,

in splendid isolated Groningen duurt

het altijd wat langer voordat een zekere

coolness hier goed doordringt, laat staan

bij de dienst RO/EZ. Dat heeft voordelen,

omdat heel wat bagger ons zo bespaard

blijft. Heidi Klum roept al jaren: ‘One day

you’re in, the next day you’re out’. Maar

ook nadelen: teveel nuchterheid en ‘doe

maar gewoon dan doe je al….’ is ook

heel erg de dood in de pot.

11

AP

RO

PO

S

25

7

Ed B

akke

r (5

9) is

al e

nige

tij

d g

eled

en o

verk

om

en

van

So

ZaW

e en

is n

u p

er 1

maa

rt b

ij R

O/E

Z

in d

iens

t als

insp

ecte

ur

kam

erve

rhuu

r b

ij d

e af

del

ing

BW

T.

Nar

ine

Ab

ram

jan

(29)

is

op

1 a

pri

l in

tijd

elijk

e d

iens

t gek

om

en b

ij d

e af

del

ing

Ste

del

ijk B

ehee

r al

s b

elei

dsm

edew

erke

r. Z

ij w

erkt

e to

t die

dat

um b

ij d

e gr

iffie.

Hed

y K

unst

-Veg

ter,

stad

sdee

lco

örd

inat

or

bij

de

afd

elin

g S

DC

, is

op

1

maa

rt u

it d

iens

t geg

aan.

Z

e ga

at e

en tr

aini

ng-

coac

hing

sbur

eau

op

zett

en.

Jola

nda

Alb

erts

, se

cret

ares

se b

ij d

e af

del

ing

FIA

, is

op

1 a

pri

l al

s se

cret

ares

se b

ego

nnen

b

ij d

e D

IA o

p d

e af

del

inge

n A

IM e

n A

CG

.

And

ries

van

der

Sch

aaf,

b

elei

dsm

edew

erke

r b

ij d

e af

del

ing

V&

V, h

eeft

per

1

apri

l onz

e d

iens

t ver

late

n.

Handvol collega’sstinkt in 1 april-grapEn wij maar denken dat alle RO/EZ-ers van het slimme soort zijn. Eigenwijs (en hebberig) als ze zijn, denken ze ook nog aan een gratis dienst-Blackberry te komen… In de vorige Apropos stond een voor de hand liggende grap over gratis bij Stadsbeheer af te halen stoeptegels en zo meer. Daar trapte niemand in natuurlijk. Maar twee pagina’s verder stond de échte grap die wat subtieler was verwoord. Dat we tegelijk met de nieuwe telefooncentrale overgaan op mobiel bellen, wat weer goed past in het nieuwe werken. Er was in het kader van de contractvorming met de firma Blackberry/RIM nog ruimte voor een aantal extra toestellen, dus meld je maar aan bij telefoonman Chris Blauw als je vindt dat je ervoor in aanmerking komt. Het aardige van de grap was bovendien dat men moest motiveren waarom die Blackberry nou zo noodzakelijk was.

Met de billen bloot gingen Terry A, Ties P, Peter L, Simone K, Erwin K en Linda P. Sommigen schermden met de ruggesteun van het afdelingshoofd of met hun seniorschap, anderen gaven aan dat ze vaak extern zijn en dan eerst naar de vaste werkplek moeten om afspraken in te boeken. Ook aankomend ouderschapsverlof (veel thuis en onderweg naar de creche) en het langdurige inlogproces van thuiswerken zijn genoemd als reden. De zwarte Blackberry’s – ooit überhip maar inmiddels toch wel érg 2009 - blijven zo populair dat één collega zelfs salaris wilde inleveren om erbij te horen. Het was geen onaardige 1-aprilgrap, al zeggen we zelf. Geen gratis Blackberry van de baas dus. Overigens: dat ze straks bij die nieuwe telefooncentrale de voicemail willen afschaffen, dat schijnt géén 1-aprilgrap te zijn.

PER

SO

NA

LIA

A

PR

IL 2

012

Jasper (‘bezet’ en vader van Borah en Josha: herken de metroman aan de namen van zijn kinderen) ziet wel eens een klein vonkje, maar dan voert al snel daarna de professionaliteit de boventoon: weg sensualiteit. Stijn is ook al vergeven. De drie heren zijn het erover eens dat de vrouwelijke collega’s iets meer hun best mogen doen. Margriet Vedder, Monique Koolman (abonnement op de hakkenbar) en Judith Wilke krijgen wel een ruime voldoende, qua aankleding.

Tot besluit nog een paar tips voor al die andere mannelijke collega’s. Uiteraard kunnen jullie voor nader advies de genoemde metromannen consulteren.

•Kortebroekenzijnditjaarergkort,tot ver boven de knie. Indien je die naar het werk wil dragen dan graag in combinatie met een colbertje. •Gekleurdesokken!Witschijntookweer te kunnen. Broeken met hoog water.•Ietsgeels!•Zorgvooreenafgetraindlijf(directie: sportschoolabonnement verplicht stellen, met een sportschool naar ieders keuze, dus niet alleen Sportief 90).•Allesslimfit(spierenzichtbaar).•Laatjesnorstaan.

1212

Apropos 257

Dien

st Ru

imtelijke O

rden

ing

en E

con

om

ische Z

aken,

Postb

us 7081,

9701 JB G

ron

ing

en.

In het aprilnummer van 2002 een exit-interview met Anco Schut, toenmalig hoofd Ruimtelijke Plannen en vertrekker. In een reeks overigens, Maarten Schmitt, At Smit Duyzentkunst, Niek Verdonk...

Apropos blikte met hem terug op 16 jaar gemeente Groningen. Anco: in ons vak stedebouw is het belangrijk dat je de stad kent, dan kun je haar relativeren en je eraan committeren. Hoewel, stedebouwers van buiten als Wiel Arets, Jan Heeling, Kleihues en Koolhaas, dat is ook prachtig. Ze komen even langs en stellen vragen die jij nooit zou stellen. Voordeel van er dicht op zitten is dat je de kleine lettertjes kunt lezen, maar als je

Fietsen horen in het rekHoezo van de samenleving afgewend? RO/EZ is echt gewoon een afspiegeling van de Stad. U kent vast de stedelijke fietsparkeerproblemen, ze schreeuwen om een oplossing. Aan het Zuiderdiep is dat niet anders: gelieve uw fiets ín de rekken op de diverse binnenplaatsen te parkeren en niet ernaast. Dagenlang voeden handhavers ons op. Een handvol borden zegt het nog eens zwart op wit. Maar binnen de top van ons bureel wordt daar wisselend over gedacht, zo bleek.

meer afstand hebt, ook de verbanden ziet. Ruimtelijke ordening is een traag vak. Toen ik kwam waren we net begonnen met nadenken over de Verbindingskanaalzone en op dit moment wordt het laatste project gebouwd. Ik heb al die jaren alleen maar mogen werken voor wethouders die iets vonden, die hun politieke opdrachtgeverschap serieus namen. Dat is heel bijzonder. Wel vraag ik me af of RO/EZ op dit moment de inhoud voldoende voorop heeft staan. Dat er niet

D o o r M a n s S c h u u r m a n

teveel wordt georganiseerd om te organiseren. Er is veel aandacht voor organisatie-ontwikkeling. De directie zou juist nu ook over de stad moeten praten. Hartstikke goed, DB-vergaderingen alleen over inhoud.Als ik mijn nieuwe collega’s in Urecht over een paar maanden deze stad moest laten zien dan zou dat de compacte stad zijn. Of eigenlijk, dat dat onzin is. Groningen is zo ruim. De straten zijn schoon, de lucht is schoon, de wind is fris. Ook in de manier van denken. Groningen kent helemaal geen verkeersprobleem, er is geen ruimtegebrek. En dat is juist mooi, want als je dan iets extra’s wilt is er ruimte voor. Het is hier royaal.