Magazine voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant

Juni 2016

“Zonsondergang in Florence”

door Lennart van den Elsen

De Horizon wil cliënten aan het woord laten. De Horizon informeert elke 2 maanden over

onderwerpen uit het dagelijks leven van cliënten, over ontwikkelingen binnen de Geestelijke

gezondheidszorg en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom.

De redactie bepaalt wat geplaatst wordt. Artikelen kunnen ingekort worden.

Onder pseudoniem schrijven mag, als de naam bekend is bij de redactie.

De Horizon is ook te vinden op internet onder het kopje cliënten www.ggzoostbrabant.nl

Lever uw kopij in voor 11 juli 2016

Redactie

Lennart van den Elsen, Jan-Anton van der Mooren, Ine van Wijk, Cor Vilé, Heleen Verbrugge,

Fred Fassaert en Twan Aarts.

Redactieadres

horizon@ggzoostbrabant.nl

- Horizon p/a Cliëntenraad, Kluisstraat 2, 5427 EM Boekel.

- secretariaat en opmaak (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.

Wilt u de Horizon thuis ontvangen?

Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.

Drukwerk Verspreiding

Dekkers van Gerwen - smart printing concepts Dichterbij/Werkkracht Heesch

C OLOFON

3

V OORWOORD

Koud, warmer, koudst

Wel gek eigenlijk. Pinksteren kouder kan Kerstmis. En dan maar zeggen dat de aarde langzaam-

aan aan het opwarmen is? Ja, ja, alleen in de winter dan blijkbaar. Nu was het ijselijk koud.

De ijsheiligen die net vertrokken waren hadden duidelijk hun staartje nog achtergelaten.

Net zorgverleningsland zat ik te denken. Je weet niet wat je verwachten kan of mag.

Vroeger, vroeger was alles duidelijk. Er was een zak met geld en was die op was, dan kon je

nog wel wat extra's krijgen. Die tijd is (helaas) voorbij. Inmiddels zijn er nieuwe heren die de

dienst uitmaken en nieuwe regels. Verzekeraars, ofwel de financiers van de zorg, bepalen wat

kwaliteit is en voor hoeveel geld de zorg geleverd mag worden. Kwaliteit is niet meer de erva-

ren kwaliteit door cliënten, maar wordt op hele andere gronden bepaald.

Het vervelende voor instellingen en ziekenhuizen is dat de spelregels ook nog tussentijds

bijgesteld kunnen worden en dat touwtrekken om beschikbare budgetten nu aan de orde van

de dag zijn.

Ik wordt hier een beetje triest over. Inmiddels weet ik uit eigen ervaring wat de consequenties

van dit beleid zijn en hoe noodzakelijk het is om zelf de regie te blijven houden. En weet ik

helaas ook uit eigen ervaring dat dit enorm veel energie kost. En toch, het loont de moeite om

deze energie erin te steken.

Al vaker heb ik in een voorwoord geschreven over nut en noodzaak van de patiënt mede aan

het roer. Voorlopig doe ik dat deze keer voor het laatst.

Voorlopig zal dit voorwoord mijn laatste zijn. In de afgelopen tien maanden heb ik bij herhaling

een hartinfarct gehad. Vijf om precies te zijn. Evenzo vaak ben ik gedotterd en zijn er stents

gezet. Voorlopig heb ik mijn handen vol om te werken aan herstel en is het goed om even

afstand te nemen.

Op afstand wil en zal ik zeker betrokken blijven omdat het wel en wee van ieder die in zorg is

me na aan het hart ligt.

Koud, warmer, warm. Ik wens iedereen een mooie en warme zomer toe.

Ik wens iedereen warme, beschikbare zorg!!!!

Groet Jan-Anton van der Mooren

4

I NHOUD Voorwoord 3

Inhoud 4

Door Eendracht Sterk 5

Interview met informatiecentrum GRIP 6

Dichter des GGZ’s 8

Hoera ik word opa 8

Expositie Jolanda Peters 9

Tel je zegeningen 10

Barmhartigheid is alles 11

Koken met Ine 12

Raad van Bestuur informeert 14

Wat hoort bij jou 14

Muziek die je raakt 15

Moed 15

Recht uit het hart 16

Zie je wel 17

Te stil 18

Geluk 18

Wat is een psychose? 19

Stel jij ligt daar 20

Door medelijden bewogen 20

Opfriscursus Brabants Dialect 21

Gedicht 21

De herberg 22

Zomerse kleurschakering 22

Bijdehandje 23

Radertjes 23

Jong 23

Feest op de Vonder 24

Muziekmiddag Coudewater 25

Bloesemtocht 25

In het bos 25

Telefoon op uw kamer of appartement 26

Vroeger en nu 27

Geloven tegen de stroom in 27

Moeilijk? 27

Zorgverplaatsing Coudewater 28

Verbouwingen Kraanmeer en Bunthorst 29

Tovertafel Vonder 30

Activiteiten Coudewater/Huize Padua 31

Fabriek Magnifique 31

Kreet van de maand 32

5

Wandelvereniging D.E.S.

Sinds Juni 2015 ben ik vrijwilliger bij de

wandelvereniging van Huize Padua.

Een keer in de maand gaan we erop uit met

meestal dezelfde groep van trouwe wande-

laars en vrijwilligers. De eerste tocht in 2016

was op 21 februari in Macharen, een mooie

afwisselende tocht van tien km. De vele re-

gen die daarvoor gevallen was maakte het

voor sommigen heel lastig om op die smalle

paadjes in evenwicht te blijven. Dat lukte,

toch aan de kleding was er het een en ander

blijven hangen waar ze niet zo blij mee wa-

ren.

Op 20 Maart zijn we wat dichter bij huis naar

Bronlaak in Oploo gegaan.

Ondanks het twijfelachtige weer was de

groep bijna

compleet.

Bronlaak is

een prachtig

gebied om te

wandelen, de

route die we

kozen was

acht km en het weer viel mee.

Wat mij vooral opviel was de rust in dit grote

natuurgebied.

De Biesboschwandeling op 17 april had een

speciaal randje, dat verwachten altijd een

andere uitkomst heeft, dat bleek vandaag

weer eens. Het was een mooi vooruitzicht.

Een uur met de boot heen en weer terug over

de wateren van de Biesbosch. Een route van

tien km door een toch wel bijzonder gebied

waarbij we onderweg nog met een pontje

naar de overkant zijn gegaan. Het weer was

goed tot we van de boot gingen, toen viel er

een korte bui en daarna was het droog. De

wandeling was voor de meeste een echte sur-

vival tocht, op sommigen paden stond er veel

water, de ondergrond was van een vettige

soort zwarte klei. Er waren ronde wilgentak-

ken neergelegd om de diepe groeven met wa-

ter te overbruggen. Met natte en vieze broe-

ken en zompige schoenen, waren we net op

tijd binnen voor de boot van vier uur.

Terwijl we dachten met de boot mee te kun-

nen werd ons verteld dat de boot vol was en

we moesten wachten tot de boot van vijf uur.

Met de mensen moe en smerig wachten op de

boot van vijf uur daar had ik geen zin in.

Ik heb na lang aandringen de kapitein overge-

haald om toch mee te kunnen met de boot

van vier uur. Kort samengevat was het een

fraaie en zeer afwisselende tocht.

“DOOR EENDRACHT STERK” door Cor Vilé

6

INTERVIEW MET

We hebben vandaag een afspraak met

Bart van der Horst en Janneke Tillemans.

Zij werken beiden bij het informatiecentrum.

V.l.n.r. Janneke, Bart, Twan

We blikken even terug naar het ontstaan van

het informatiecentrum. Frans Wittenberg had

een schizofrene zoon en vond het lastig om

informatie te vinden en daarom heeft hij het

initiatief genomen om zelf een infowinkel te

beginnen. In december 1998 werd er een

themamiddag gehouden met als doel draag-

vlak te krijgen om deze infowinkel op te

zetten. Diverse instanties, Riagg, Gemeente

Helmond en Stichting Welzijn Helmond,

ondersteunden dit. Door de Riagg werd een

deel van het benodigde budget toegezegd.

De noodzaak was onderschreven en het wach-

ten was op verdere ontwikkelingen zoals het

beschikbaar komen van huisvesting en nog

ontbrekende gelden. In mei 1999 kwam het

project in een stroomversnelling. Er kwam

een geschikt winkelpand in de Molenstraat.

Vrijwilligers namen het initiatief voor het

opknappen van de winkel.

De naam GRIP is gekozen als verwijzing naar

Grip op het leven, Grip op de toekomst,

kortom alles waar je Grip voor kunt zetten.

(iemand in de familie met psychisch klachten)

Het doel van GRIP is arbeidsrehabilitatie en

re-integratie naar de maatschappij plus om

als informatievoorziening te dienen. Het doel

om cliënten te laten werken in een cliënt

gestuurd project zonder stress van een betaal-

de baan. Ook als het een tijdje niet lukt

kunnen ze toch weer terugkomen zonder dat

hun plaatsje al is opgevuld.

De vrijwilligers in het begin van de GRIP peri-

ode hadden nog veel behoefte aan begeleiding

en aandacht voor zichtzelf. Hierdoor werd het

geven van informatie op dat moment onderge-

sneeuwd. Later werd na verhuizing in het

Clarissenklooster het “balieproject” gelan-

ceerd in samenwerking met GGZ en de vrijwil-

ligerscentrale. In 2006 zijn ze verhuisd naar ’t

Warant. (het 1e doel is informatievoorziening)

Bart zag destijds een foto in nieuwsblad

Traverse over de opening van de GRIP winkel

en zijn interesse was gewekt. Op dat moment

was hij werkloos en bood hij zich aan als

vrijwilliger. Hij kon meteen beginnen.

Er werd niet gevraagd wat hij kon of wilde en

dit heeft hij zelf uitgevogeld en eigen ge-

maakt. Bart is van origine maatschappelijk

werker.

Janneke is via het traject bemiddeling terecht

gekomen bij GRIP. Op de vacaturebank van

Helmond stond deze vacature. Eerst heeft zij

een proefperiode gehad en zij vindt het heel

leuk werk om te doen. Ze doet dit inmiddels

al 5 jaar.

Op mijn vraag hoe ze erachter komen of

iemand geschikt is voor deze functie krijg ik

te horen dat ze tegenwoordig eerst in gesprek

gaan met vrijwilligers. Ze kijken of er affini-

teit is, familie, enz. maar ook worden vragen

door Twan Aarts en Bea van Leuken

7

gesteld als hoe zou je om gaan als…

Verder is een luisterend oor heel belangrijk

voor mensen die bij het informatiecentrum

komen zodat mensen zich gehoord voelen.

Ik vraag of het leuk werk is om te doen en of

het soms zwaar is.

Bart: leuk en soms zwaar. Hij heeft een colle-

ga gehad die aanleg had voor psychoses.

Er komen weleens cliënten binnen met een

heftig levensverhaal.

Janneke: leuk werk. De mail gericht aan het

digitaal loket komt ook bij hen binnen en zij

selecteren of ze door kunnen sturen. 2 keer is

er een noodkreet geplaatst waarop ze direct

actie hebben ondernomen.

Als het te zwaar is en ze willen hun verhaal

kwijt dan kunnen ze contact opnemen met

(hun coördinator) Mieke Smits. Met Mieke

houden ze regelmatig een evaluatie zowel

algemeen als persoonlijk.

In de beginperiode was de houding van behan-

delaren of vast personeel weleens lastig en

veroordelend, terwijl ze alleen een luisterend

oor boden. In de beginperiode wisten de be-

handelaren hen niet goed te vinden, ze wis-

ten ook niet wat ze daar deden. Nu merken

ze dat er steeds meer bekendheid onder de

behandelaren is en sturen hun cliënten naar

het informatiecentrum.

Hoe ervaar je het werk?

Janneke ervaart het niet als zwaar. De ene

keer ga je met beter gevoel naar huis als je

mensen hebt kunnen helpen met vragen.

Binnen GGZ moet je veel kennis hebben, ze

moeten goed op de hoogte zijn naar wie ze

door kunnen verwijzen. Cliënten moeten

INFORMATIECENTRUM GRIP

worden doorverwezen door de huisarts, ze

kunnen niet rechtstreeks een afspraak ma-

ken zonder doorverwijzing. Zij geven men-

sen advies hoe ze dit kunnen aanpakken.

Ik vraag of het goed loopt en of ze het druk

hebben.

Dat verschilt per dag. Op dit moment

komen er veel vragen via de site GGZ Oost

Brabant binnen. Daar kunnen via het digita-

le loket vragen worden gesteld. Cliënten

die intramuraal behandeld worden weten al

heel veel en komen niet zo vaak bij ons om

informatie te vragen.

Was het informatiecentrum beter in de

Molenstraat?

Molenstraat had meer een inloop functie,

nu in het Warant ben je echt een informa-

tiecentrum.

Op mijn vraag wat er beter zou kunnen is

dat meer publiciteit en naamsbekendheid.

Verder is er een wens voor een grotere

behuizing of een open balie die goed zicht-

baar is in de centrale hal bij binnenkomst.

De openingstijden in ’t Warant Helmond

zijn:

Maandag 9.30 – 12.00 / 13.00 – 16.00 uur

Dinsdag 13.00 – 16.00 uur

Woensdag 9.30 – 12.00

Donderdag 13.00 – 16.00 uur

Op dit moment werken ze met 4 vrijwil-

ligers. Als er meer vrijwilligers/

ervaringsdeskundigen zouden zijn kunnen

ze uitbreiden m.b.t. openingstijden.

(Vervolg op pagina 8)

8

GEDICHT

door Johan Hijzelaar

dichter des GGZ’s

Ik zal je nooit willen verliezen

ook al schijnen

jouw diep blauwe ogen

niet meer voor mij

Vervolg interview informatiecentrum GRIP

Hoe kun je infowinkel bereiken?

Via telefoon 0492 844421/ 0492-505741

Via digitaal loket, site GGZ Oost Brabant, link

digitaal loket.

Dan is er nog een Cliënten spreekuur.

Hiervoor kun je afspraak maken via het infor-

matiecentrum.

Ook voor het familiespreekuur kun je een af-

spraak maken bij het Informatiecentrum.

Natuurlijk vraag ik wat ze vinden van de

Horizon.

Gelukkig vinden ze het een prachtig blad met

interessante thema’s.

Bart en Janneke hartelijk bedankt voor dit

interview en jullie gastvrije ontvangst.

(Vervolg van pagina 7)

HOERA IK WORD OPA

door Fred Fassaert

Het was donderdag 11 februari 8 uur in de

avond.

Ik lag net op de bank toen Martijn, mijn jong-

ste zoon, aanbelde samen met zijn vriendin.

Pap, was zijn binnenkomst, jij bent ons zo

dierbaar, we hebben een cadeautje voor je.

Ik pakte het uit en zag alleen een wazige foto.

Ik vertelde hem dat. Kijk eens goed pa, was

zijn antwoord. Dit is een foto van de jongste

Fassaert, ja ouwe je wordt opa. Ik wist niet

wat te zeggen. Hij ging door. We vonden het

tijd dat het stokje van de familie Fassaert

doorgegeven moest worden. We vonden bei-

den dat het een Fassaert moest worden, ik

ben veel te trots op die naam.

Ik natuurlijk ontroerd en blij, het kind had ook

de naam van zijn vriendin kunnen krijgen.

Maar dit vonden ze vooral voor mij veel

leuker. Die foto was trouwens de eerste foto

van het kind. De andere dag Martijn gebeld

met de mededeling dat ik de hele nacht niet

geslapen had. Zijn antwoord, ach pa je hebt

zo vaak wakker gelegen van mijn streken, dit

is toch veel fijner. Weer was ik ontzettend

geraakt. Ik mocht het niemand voor 1 mei

vertellen dan was het risico voor een

miskraam niet zo groot meer. Maar hij wist

het wel dat ik mijn mond niet zou kunnen

houden en het doorvertel en nu maar

afwachten. Ik verheug me nu al op een nieuwe

generatie Fassaert.

9

Mijn naam is Jolanda Peters.

Ik ben getrouwd en heb 2 kinderen en woon in

Boxmeer Sinds ongeveer anderhalf jaar ben ik

begonnen met schilderen.

Ik kom bij de inloop Odac Boxmeer en er was

iemand die zei probeer het eens.

Ik ben begonnen en kwam erachter dat het

ten eerste veel rust geeft en vind ik het fijn

vind om te doen. Ik vind het mooi om kleuren

in elkaar te laten overlopen met een palet-

mes. Maar skylines schilderen daar kan ik alle

kanten mee op. Ik schilder met acrylverf op

canvas doek. Mede door wat les door een be-

geleidster van de inloop ben ik nu zoveel ver-

der met schilderen.

Ik schilder bijna dagelijks als het kan. En kan

veel in mijn schilderijen kwijt. Felle kleuren

gebruik ik vaak, daar wordt je toch wat vro-

lijk van. Wat voor mij dus als een complete

verrassing was dat ik

gevraagd werd om de

schilderijen te expo-

seren en heb nu dus

tot september een

expositie.

Jolanda Peters expo-

seert tot eind sep-

Jolanda Peters exposeert tot eind

september een 20-tal schilderijen

van haar hand in het Sint Anna-

klooster in Boxmeer. Het adres is

Veerstraat 49, 5831 JM Boxmeer.

Als u bij de ingang richting de

kapel gaat komt u vanzelf bij haar

expositie uit.

Een aantal van haar schilderijen

zijn al geplaatst op de kaft van de

Horizon.

EXPOSITIE JOLANDA PETERS

10

TEL JE ZEGENINGEN door Cor Vilé

Een uitspraak zoals er nog zoveel meer zijn,

uitspraken goed bedoelt brengen ze altijd iets

in beweging. Voor mij ontstaat er in eerste

instantie een gevoel van verzet, zoiets van ja

ik weet wat je ermee bedoelt te zeggen.

Gezien mijn achtergrond is dit een

begrijpelijke reactie, eerlijk is het niet, ik

heb ook mijn zegeningen als ik er even over

nadenk. Het gevoel van verzet komt uit mijn

verleden net zoals het gevoel om alsmaar dui-

delijk te willen zijn naar de mensen en de

wereld om mij heen.

Een ander facet dat ook uit

mijn verleden komt is het

begrepen, het gehoord en

gezien willen worden, de

roep van het kind in mij.

Het verzet in mij is verwant

met de roep van het kind dat

een onderdeel van mijn

karakter is geworden.

Ik ben eigengereid, ik geef niet zomaar de

dingen uit handen. Bij mensen die mij niet

serieus nemen, mij het woord ontnemen en in

hun eigen verhaal blijven, haak ik af.

Iemand die probeert mij zijn wil in een

manipulatieve vorm op te leggen, die mijn

keuze niet respecteert, houd ik op gepaste

afstand. De uitspraak brengt mij niet alleen in

beweging, het brengt ook een herinnering tot

leven.

Op Koninginnedag is er elk jaar in Nijmegen

dé grote rommelmarkt die gehouden word in

het Goffertstadion. Aan het eind van de mid-

dag zat ik met mijn vrouw nog wat te eten en

te drinken en terwijl we daar zaten kwam er

een klein manneke naar ons toe.

De bedoeling en zijn vraag was mij duidelijk,

het gezicht staat nog op mijn netvlies ge-

brand.

In de ogen van dat manneke stond veel te

lezen wat hij niet kon of mocht zeggen.

Ik gaf hem een pakje chocomel en hij bleef

bij me staan, die blik in zijn ogen die vergeet

ik niet meer, herkenning, ja dat zou zomaar

kunnen. Hij wilde zelf de verpakking van het

rietje halen en ik liet hem begaan. Prachtig

om te zien hoe hij met z’n kleine knuistjes en

z’n tanden probeerde

het papiertje los te

wrikken. Toen zijn

vader kwam gelopen,

het pakje van hem af

nam en zei, dat kun jij

niet, ging er iets door

mij heen. Die woorden

deden mij zeer, daar-

mee kwets je een kind. Ik zeg, och dat kan hij

best, het manneke keek mij aan en ging ver-

der. Wat was het kind trots dat het hem ge-

lukt was, ik had hem aangemoedigd en nu

met die blik in zijn ogen, was ik zelf weer

even kind. De vader riep bij mij verzet op, die

was zo ongeduldig en verkeerd bezig, herken-

ning, ja zeker, wat een prachtig kind in een

verkeerde jas.

Het verleden is een deel van mij, er was een

lange strijd om te worden wie ik nu ben.

Ik doe mijn ding, op mijn manier, ik vertrouw

op mijn intuïtie, dat is wat ik ben, gevormd

door het verleden wat ik als een zegening tel.

De ontmoeting met dat manneke is een zege-

ning van deze tijd. Mijn grootse zegening is

om in staat te zijn mijn gedachten stil te

11

zetten, dus ben ik een gezegend mens.

Wil dat dan zeggen dat ik dan ook een tevre-

den mens dien te zijn, in zekere zin wel

natuurlijk. En toch is er nog een andere vorm

van verzet die op zichzelf staat en ontstaan is

na mijn infarct, een verzet dat vaak botst

met mijn karakter. Sinds mijn infarct is er

iemand in mijn lijf en in mijn hoofd die mijn

leven elke dag beïnvloed, die mij zijn wil

oplegt. Iemand die soms ongenadig hard op

de rem trapt. In die andere vorm van verzet

zit dus het verlies van een stuk van mij zelf,

met daarin ook de frustraties van dat verlies,

die mij laten zien wat er eens was, en er nu

niet meer is. Nu er dat niet meer is, is er een

strijd om acceptatie waar ik nog steeds zo’n

moeite mee heb. Op de weg die nu voor mij

ligt kan ik niet meer verder op mijn eigen

kompas, ik ben nu niet langer meer de kapi-

tein van m’n eigen schip.

In mij is er nu iemand in verzet die eerst

sterk op zichzelf was gericht, die zich dat had

aangeleerd omdat het vertrouwen er toe

ontbrak.

Er is nog iemand die diep in mij zit, mijn

kleine manneke, zo’n manneke dat ik in

Nijmegen zag. Een manneke dat zich niets wil

laten afpakken, dat hebben ze bij mij al

teveel en te vaak gedaan, dat afpakken van

iets wat zo van mij is, voelt dan ook als een

verlies.

Verlies levert altijd iets op dat het leven toch

weer inhoud geeft, een ander inzicht, een

gevoel van dankbaar zijn, impulsen die er

voor zorgen dat het leven weer de moeite

waard is, dat acceptatie ook een zegening is.

Barmhartigheid is alles

zegt Frans Boddeke

De tegendraadse zoon, vertrekt in een over-

moedige bui naar een ver goddeloos land,

verkwist er alle centen die hij meenam, met

jolige dames en ander vertier, en heeft niks

meer over.

Dan maar werken tussen smerige varkens, als

een religieus abjecte figuur, dan maar met

hangende pootjes terug naar het huis van

zijn vader, die van blijheid niet weet wat te

doen.

Hier een gouden ring, hier lekkere sandalen,

hier frisse kleren, hier een feestmaaltijd, de

“leer van Tora” leert immers helende barm-

hartigheid.

Dat geknuffel werkt op de zenuwen van de

oudere broer, de eerstgeborene, man van

strenge reglementen, hij werkt zich al

tijdenlang uit de naad voor zijn vader en

heeft nooit iets extra’s ontvangen.

Plicht en beloning zijn totaal uit balans, waar

blijft de rechtvaardigheid, dat jong krijgt

zelfs geen lichte straf!

Ja, zo verwerpt de genadige vader in zijn

algehele barmhartigheid, het harde recht, de

te strenge waarden: ben je daarom boos

omdat ik goed ben? Alleen als je leeft in

relatie met mijn geest begrijp je dat barm-

hartigheid alles is!

Blijf niet steken in oordelende benauwenis.

Ik ben genadig en mededogend. Wees niet

boos omdat ik goed ben!

Aangeleverd door

Gerrie van der Rijt-

van Sinten

12

Soep van witte asper-ges en kervel

Voorgerecht voor 4 personen

Bereidingstijd: ca. 30 min.

Ingrediënten: snufje vers gemalen nootmus-

kaat - 1 eetl. boter - 1 gesnipperde ui - 500

gr. witte asperges geschild - zout en versge-

malen peper - 400 ml hete groente of kippen-

bouillon- 100 ml. kookroom - 1/2 bos kervel,

gewassen en gedroogd

Bereiden: verwarm de boter en fruit de ui in

ca. 8 minuten op lage stand. Snijd ondertus-

sen de topjes van de asperges af en kook deze

apart in een laagje water met zout in ca. 4

min. beetgaar. Snijd het onderste houtachtige

gedeelte weg en snijd de rest van de asperges

in kleine stukjes. Fruit deze een paar minuten

met de ui mee tot ze glanzen. Voeg de bouil-

lon toe en laat de aspergestukjes in ca.15

minuten gaar koken. Voeg de room en het

grootste gedeelte van de kervel toe en pureer

de soep met een staafmixer. Breng op smaak

met zout, peper en nootmuskaat. Voeg de

aspergepuntjes toe en warm de soep nog een

paar minuten door. Indien er geen verse

asperges zijn kan ook een grote pot asperges

gebruikt worden.

Aspergesoep met gerookte zalm

Voorgerecht voor 4 personen

Bereidingstijd: ca. 25 min.

Ingrediënten: 1 citroen - 750 ml. Kippenbouil-

lon - 500 gr. witte asperges - 1/2 bos kervel -

1/2 tl. kerriepoeder - 125 ml. (demi) crème

fraîche - 100 gr. gerookte zalm - 1 bakje tuin-

kers

Bereiden: Maak de asperges schoon en snijd

ze in stukken van ca. 4 cm. Verwarm de

bouillon en kook hierin de asperges circa 10

minuten. Schep wat asperge kopjes uit de

bouillon. Hak de kervel. Voeg de kervel, ker-

riepoeder en crème fraîche toe en pureer met

een stafmixer de bouillon. Schep er de zalm

en de asperge kopjes doorheen. Snijd de

citroen in partjes. Serveer de soep in koppen

met een pluk tuinkers en een schijfje citroen.

Salade met groene asperges, mozzarella en artisjokken

Voorgerecht voor 4 personen

Bereidingstijd: ca. 20 minuten

Ingrediënten: 500 g groene asperges, onder-

kant afgesneden - zout en peper - 200 g arti-

sjokken uit blik, uitgelekt - 1 bol (buffel)

mozzarella - 1 bos basilicum, de blaadjes, in

reepjes - 3 el e.v. olijfolie - 1 tl citroensap

Bereiden: Kook de asperges in ruim water met

zout in ca. 8 minuten beetgaar. Schep ze

voorzichtig uit het kookvocht en leg ze even

in koud water. Laat ze uitlekken en leg ze op

een grote platte schaal. Snijd de artisjokken

in vieren en verdeel ze over de asperges.

Snijd of scheur de mozzarella in stukjes en

verdeel dit over de asperges en artisjokken.

door Ine van Wijk

ASPERGE GERECHTEN

13

Meng de basilicum met de olie, het citroen-

sap, zout en peper. Giet over de salade en

serveer direct. Lekker met foccacia.

Gegrilde witte asper-ges met ansjovisboter

Voorgerecht voor 4 personen

Voorbereidingstijd 15 minuten

Wachttijd 60 minuten

Bereidingstijd 20 minuten

Ingrediënten: 750 gr. asperges - 2 el. olijfolie

- 100 gr. roomboter -2 teentjes knoflook -

6 ansjovisfilets (uit blikje) - 2 el. gehakte

peterselie - verse peper

Bereiden: Doe in de keukenmachine, de

boter, ansjovisfilets, peterselie, gepelde

knoflook en wat peper. Vermaal dit in de keu-

kenmachine tot een gladde massa en laat de-

ze minstens een uur opstijven in de koelkast.

Schil de asperges en breek het harde uiteinde

af. Snij de asperges in de lengte door.

Verwarm de grillplaat. Bestrijk de asperges

met olie en gril ze in een paar porties aan

beide kanten tot ze beetgaar zijn. Serveer ze

op een schaal en laat er de ansjovisboter over

smelten.

Krokante asperges omwikkeld met ham

Hoofdgerecht voor 4 personen

Bereidingstijd 45 minuten

Ingrediënten: 16 st mooie asperges (wit) - 4 st

flinke tomaten - 1 bosje lenteuitjes - 2 eetl

balsamico azijn - 1 eetl citroensap - 2 tenen

knoflook - 16 st flinke plakken ham - 125 g

bloem - 125 g paneermeel - 2 st eieren - sui-

ker, zout en peper - 1 klontje boter - olijfolie

om in te bakken

Bereiden: Schil eerst de asperges zorgvuldig

met een dunschillertje. Als het achterste

stukje erg droog is, hakt u er 1 1/2 cm af.

Leg ze in een flinke pan en zet ze net onder

water. De schillen kunt u er ook bij doen voor

extra smaak. Doe er een flink klontje boter

bij, een stukje foelie, een beetje suiker en

een beetje zout. Als de asperges koken, laat u

ze 8 minuten zachtjes koken. Vervolgens het

gasvlam uit en gedurende 8 - 10 minuten la-

ten garen. Nu even proberen of bij de dikste

asperge een vork er aan het achtereind ge-

makkelijk inprikt, dan zijn ze gaar. Het hangt

een beetje van de versheid en de dikte af.

Laat ze uitdruipen op een schone theedoek.

*Maak tijden het kookproces de saladesaus

klaar. Ontvel de tomaten door ze even onder

te dompelen in heet water en vervolgens te

villen. Snij de tomaten in kleine stukjes.

De lente-uitjes wassen en met een schaar in

kleine ringetjes knippen. Doe de tomaatstuk-

jes en lente-uiringetjes in een schaaltje. Pers

er de knoflookteentjes boven uit en doe er de

balsamicoazijn en citroensap bij en maak op

smaak met zout en peper. Is het te zuur, doe

er dan een schepje honing bij.

* Klop de eieren goed los, doe er wat zout bij

en giet het op een plat bord.

* Wikkel om elke asperge een plak ham.

Wentel ze flink in het geklopte ei en daarna in

een mengsel van paneermeel en bloem.

* Verhit nu een flinke scheut olijfolie in een

koekenpan en bak de asperges met ham en

bloem/paneermeel heerlijk goudbruin.

Serveer ze op warme borden en geef er de

lekkere frisse saladesaus bij.

Heerlijk met een lekker koel wit wijntje.

14

DE RVB INFORMEERT door Vivianne Viguurs

Lancering Meerjarenstrategie:

Bevlogen Realiseren 2016-2020

Na een regiotour van april tot november 2015

met 21 ZOEMEN-sessies (zowel buiten in de

regio’s als binnen onze organisatie) was het

zover: de lancering van onze nieuwe

meerjarenstrategie.

De participatie van cliënten en naasten,

ketenpartners en medewerkers leverden meer

dan 1.000 post-it’s op met input van ruim 500

Oost-Brabanders.

Tijdens de Andersdag 2016 ontving de zoge-

naamde triade de eerste exemplaren van

Bevlogen Realiseren 2016-2020 uit handen van

de Raad van Bestuur.

Foto: afgevaardigden van de Ondernemings-

raad, Cliëntenraad en Familieraad

De Meerjarenstrategie 2016-2020 lezen?

Dat kan op verschillende manieren zowel op

papier als digitaal:

1. Op de website van GGZ Oost Brabant staat

onder het kopje publicaties een bladerbare

digitale versie van de Meerjarenstrategie 2016

-2020.

2. Als je een papieren boekje wilt ontvangen,

meld dit dan via:

communicatie@ggzoostbrabant.nl en we

sturen er een toe.

3. Wist je dat er ook een digitale versie van

de Meerjarenstrategie 2016-2020 is?

Dit is niet het hierboven genoemde digitale

bestand maar een hele nieuwe website!

Bezoek daarvoor

www.gezondheiddiejejefamiliegunt.nl

Wat hoort er bij jou?

door Gerry van der Rijt-van Sinten

Het kleinste bloempje met een warm hart

gegeven vertelt een mooi verhaal. Een van de

diepste geheimen van het leven.

Alle kinderen zijn kunstenaars.

Het is een kunst om ook als volwassene een

kunstenaar te blijven.

Het mooiste wat een leven biedt is af en toe

te dromen dat alles nog beginnen moet en het

mooiste nog moet komen.

Als we ons helemaal verlaten voelen en

denken aan ons lot te zijn overgelaten,

worden wij toch gedragen. Gedragen door de

gouden draad van vriendschap.

Men hoeft niet de hoogste top te bereiken om

te genieten van het uitzicht.

15

Muziek die je raakt, raakt je eigen wonden

aan, brengen woorden tot leven die je de pijn

weer laten voelen.

Muziek ontroert, muziek brengt je in een

verhoogde emotionele kwetsbaarheid, muziek

kan je diep en intens raken.

In de jaren negentig was ik in Benidorm,

weggevlucht van alles, het leven had mij op

een kruispunt gebracht.

De jaren daarvoor hadden diepe sporen

achtergelaten en Benidorm was een keuze om

op zoek te gaan naar mezelf.

Ik ontmoette een Duitse man die in een

appartement woonde. Een hele week hebben

we samen opgetrokken, al het mooie van Be-

nidorm en omgeving heeft hij mij laten zien.

Ik zeg vaak toeval bestaat niet, deze ontmoe-

ting was dan ook geen toeval, het kwam niet

zomaar op mijn pad. In de avonduren wandel-

de ik over de boulevard en langs het strand.

Uit een van de uitgaansgelegenheden kwam

muziek die mij raakte, zijn stem deed mij

denken aan Julio Iglesias.

Ik heb op een bank aan de boulevard zitten

luisteren, ik werd als het ware opgetild uit

mijn gedachtewereld.

Het Spaans was ik niet machtig, toch wanneer

de zanger El Madre begon te zingen, ben ik

weggedoken achter de kademuur. Hoelang ik

daar heb zitten huilen, ik weet het niet, wat

was ik intens diep geraakt, woorden in mij

brachten de pijn van het kind met zich mee,

het kind dat zijn moeder zo vreselijk had

gemist.

Muziek kan een verhaal zijn van eigen lijden,

van eigen levenswonden, hoorbaar, herken-

baar, en hanteerbaar gemaakt door de muzi-

kant. De muziek raakt de eigen woorden aan,

en roept daarmee ook de pijn op.

Door geraakt te worden door de pijn en de

schoonheid van de muziek geeft het ook

troost.

Ik vond troost achter die kademuur, het inte-

resseerde mij ook totaal niet of anderen mij

wel of niet konden zien.

Ik was gevlucht naar Benidorm in een vlaag

van opwelling omdat ik het gewoon allemaal

niet meer aankon. De boulevard was het

kruispunt waar ik mijzelf weer terugvond,

waar ik een keuze maakte.

Een keuze die een paar jaar later mij als

muziek in de oren klonk. Ik was weer terug in

Benidorm en liep daar hand in hand met een

vrouw die mij op ’n dag vertelde: Ik kan het

niet langer voor mij houden, ik moet het je

vertellen, ik ben verliefd op jou. Ik heb haar

al het mooie van Benidorm laten zien wat ik

geleerd had van een vriend die er was toen ik

het zo hard nodig had.

MUZIEK DIE JE RAAKT door Cor Vilé

MOED

Ik heb ineens weer moed gevat,

begin van voren af aan,

je vraagt je af : hoe gaat zoiets,

waar komt die moed vandaan.

Ik leef weer, lach weer, fluit en zing,

geen zucht meer en geen traan

en ach, die moed, naar wáár hij ging

komt hij weer vandaan.

Toon Hermans

16

RECHT UIT HET HART

Een t.v. programma waarin men spreekt uit

persoonlijke ervaringen, daarin zag ik een

man die sprak over zijn depressie.

Het is natuurlijk heel wat om daar in je

eentje te staan om je verhaal te vertellen,

daar is een hele weg aan vooraf gegaan.

Zo’n programma is in feite tekort en het

verhaal te groot, dan raakt het

wel de kern, het is alleen jam-

mer dat het verhaal dan uit te-

veel losse stukjes bestaat.

Ik weet dat wanneer je uit een

depressie komt, dat de ervaring

die je dan verteld, niet meer is

dan een verhaal. Dan staat er

op je gezicht niet te lezen

staat hoe diep je bent gegaan

en hoe zwaar de weg was die je

afgelegd hebt. Dat zag ik ook terug bij de

man die zijn verhaal deed, dat zijn vrouw te

ver op de achtergrond stond liet mij het

beeld zien dat ik zelf ervaren heb, ook met

anderen.

Van Bram Vermeulen heb ik een mooie tekst

waarmee ik altijd mijn depressie omschreven

heb. Ik heb een steen verlegd op aarde, ik

heb een steen verlegt in een rivier, het water

gaat er anders dan voorheen, omdat door het

verleggen van die ene steen, het water nooit

meer dezelfde weg zal gaan.

Iemand die een depressie overwint, heeft ook

zichzelf overwonnen, die heeft een zwaar

proces met zichzelf achter de rug. Er is een

passende uitspraak die zegt:

Je dient eerst jezelf te verliezen, voordat je

kunt overwinnen. Daarin zit volgens mij de

factor verscholen van het wel of niet over-

winnen van een depressie. Wie echt geïnte-

resseerd is in wat een depressie is en wat het

met je doet, dient zich daarin te verdiepen,

praat met mensen die zichzelf en hun depres-

sie hebben overwonnen.

Er zijn ook mensen die een depressie niet

echt te boven komen, die

onwetend in hun situatie

blijven hangen. Ze weten de

moed niet te vinden of op te

brengen om de nodige grenzen

te verleggen.

Wanneer ik naar mijzelf kijk

herken ik de oorzaken die aan

een depressie ten grondslag lig-

gen, toch een goed advies heb

ik niet bij de hand.

Uit ervaring weet ik dat je onopgeloste

problemen altijd met je meezeult.

Dat je opgekropte emoties van kwaadheid,

frustraties, verdriet, en teleurstelling, altijd

met je meezeult.

Wanneer je niet tevreden bent met het leven

waar je in staat, het vaak de eigen gedachten

zijn die daarop van invloed zijn. Dat het niet

de manier is waarop je in het leven staat, het

is juist de manier hoe je omgaat met jezelf,

met overtuigingen, patronen, inzichten en

illusies, en met anderen. Dan begrijp je ook

dat jij degene bent die een bom onder zich-

zelf legt.

Kijk ook eens naar de mensen om je heen,

neurotisch lijden, psychosociale klachten, ze

bezoeken de ene na de andere dokter.

Ze leggen het probleem daar neer en zullen

nooit tot een oplossing komen, ze hebben dan

door Cor Vilé

17

ook niet geleerd dat de eigen gedachten

mede bepalend zijn, en dat ze een eigen

verantwoordelijkheid hebben.

Als dan zomaar ineens de bom barst heeft dat

grote gevolgen. Vreemd genoeg dient dit eerst

te gebeuren om wakker geschud te

worden, en dan nog blijft de grootste groep

daarna gewoon weer verder te gaan, omdat ze

de boodschap ervan niet hebben begrepen.

Er word weleens gezegd dat we allemaal een

opdracht hebben in ons leven, je kunt het

zien zoals je wilt, toch zit er wel degelijk een

kern van waarheid in.

Ga ik nog even terug naar het programma,

dan zie ik dat die man zijn opdracht wel goed

begrepen had. Ik zag het aan zijn ogen, hij

staat niet meer in die oude wereld. Zijn over-

winning op zichzelf en zijn depressie, hebben

hem een wereld leren kennen waarin gedach-

ten, emoties en beleving gedeeld

mogen worden.

Hij kijkt nu de wereld met andere ogen aan

en weet nu waar het er in het leven nou écht

om draait.

Gek hé, dat we eerst onszelf verliezen om

weer mens te worden.

AANLEVEREN COPY HORIZON

Artikelen, ideeën, foto’s, gedichten, enz.

zijn van harte welkom.

Als er zaken georganiseerd worden die voor

cliënten interessant zijn, laat het ons dan

weten.

U kunt ook ruimte reserveren in de Horizon

via horizon@ggzoostbrabant.nl

ZIE JE WEL

door Gerry van der Rijt-van Sinten

“Kan ik dat opeten?” Isabelle tuurde naar een

paar kleine zaadjes die ze had gekregen van

tante Beatrijs. Dat zijn zonnepitten. Ik heb ze

uit het hart van mijn zonnebloem geplukt.

Als je ze in de grond stopt worden ze twee

prachtige zonnebloemen. Maar je kunt ze ook

opeten zei tante Beatrijs.

Isabelle keek onderzoekend naar haar tante

en dacht, opeten?

Ze vertrouwde het niet. Stel je voor dat er

een zonnebloem begon te groeien in haar

buik. “Leuk, ik stop ze wel in de grond”, zei

Isabelle.

Plotseling zaten de twee zonnepitten in de

grond.

“Wat is het donker!”, zei de ene pit tegen de

andere, ze waren zo aan de zon gewend.

“En wat is het koud!”, zei de ander. “Ik denk

dat we doodgaan”.

“Dat moet je niet zeggen, we moeten gewoon

de zon zoeken”.

“Domme gans, de zon is weg. We zijn begra-

ven. We gaan dood”.

Maar de ene zonnepit bleef geloven in het

licht. Ze voelde het vocht van de kille regen

en zwol ervan. Ze groeide een stukje naar bo-

ven en ze bleef hopen op de zon. Het duurde

erg lang. Er kwam een winter met sneeuw en

ijs. Maar ineens zag ze iets schemeren.

Tussen de kluiten klei zag ze licht. Haar

witten stengel kleurde een beetje groen en

toen ging het snel. Boven de grond zag ze

haar zusje. Zie je nou wel, je moet blijven

geloven, geloven in de zon.

18

TE STIL

Een artikel dat niet van mijzelf is, ik heb het

meegebracht uit Benidorm. Ik las het in het

plaatselijke Gidske, een krantje voor de

Hollandse pensionadas. Omdat het nog altijd

een glimlach bij me oproept wil ik het graag

met u delen.

In één klap stopte ik met mijn werk, wat een

geblaf, en nog wel van onze eigen hond. Hij,

of eigenlijk is het een zij, ging tekeer als een

gek. Ik snelde naar buiten en zag de postbode

die normaal véél later komt, nu was het ge-

blaf mij wel duidelijk. Ik suste de hond en zag

het vijfjarige buurjongetje Nicky staan. Ik zeg

gedag en het kind zegt, wat een gevaarlijke

hond heeft u buurman, ik was best een beetje

bang. Ik probeerde het eigenzinnige toch

leuke ventje wat gerust te stellen en zei

Nicky, nou neem van mij maar aan dat blaf-

fende honden nooit bijten, hij keek mij

verbaasd aan.

Ik had nog een advertentie op te halen bij een

nieuwe klant, het adres was ergens in een

voor mij onbekende en afgelegen streek.

Na wat heen en weer gereden te hebben vond

ik de straat die bij het adres paste. Ik zocht

naar het juiste huisnummer en een naam, bij

het eerstvolgende hek stopte ik om te kijken

of ik aan het juiste adres was. De meneer van

de advertentie had het mij toch duidelijk uit-

gelegd, dacht ik.

Ik opende het hek en ineens sprong er een

zwaar lichaam op me, vierentwintig uur later

ontwaakte ik gedeeltelijk in het gips. Ik voel-

de de pijn overal in mijn lichaam, de dokter

vertelde me dat ik was besprongen en aardig

mishandeld was door de waakhond die achter

het door mij geopende hek op de loer lag.

In de middag kreeg ik bezoek, ook van de

buurman met zijn zoontje Nicky.

Toen ik hem vertelde

wat er allemaal

gebeurd was zei hij,

jammer hé buurman

dat die hond niet

blafte, dan had u nu

niet hier gelegen, ik

kon alleen maar knikken.

Ingestuurd door Cor Vilé

GELUK

Een eindeloze stilte

een diepe blauwe lucht

de fluistering van de zee

een meeuw krijst in de lucht

vergeten elke strijd

even voor het leven gevlucht.

Het zachte warme zand

zover het oog maar reikt

een zoele speelse wind

die langs de duinen strijkt

het zijn de tere snaren

waarin ik mezelf weer vind.

Een wereld mooi en goed

een droom dit te ervaren

vind er nieuwe levensmoed

gedachten vinden zijn rust

golven brengen ‘n nieuw begin

dat is nou diep geluk ervaren.

Hennie Zuidema

.

19

WAT IS EEN PSYCHOSE? door Henk Driessen

Op donderdag 21 april vond er weer een

lezing plaats in Psychose Café Helmond.

Jeu Haenen en Marinke Stassen waren de

sprekers.

Jeu Haenen werkt al 35 jaar in de psychose-

zorg. Hij begint te vertellen dat het brein

getriggerd wordt door zintuiglijke prikkels.

Die prikkels worden gekleurd door eigen

ervaringen uit het verleden. Je hebt een

filter nodig om informatie buiten te sluiten.

De neurotransmitter dopamine onderhoudt

de filter. De stof dopamine zorgt dat er

informatie aan de hersencellen wordt door-

gegeven. Als er teveel dopamine in het brein

zit kan men psychotisch worden. Men zit in

de gevarenzone als je aan bijzondere erva-

ringen in je leven speciale betekenis hecht.

Zo kun je denken dat de televisie speciale

boodschappen voor je uitzendt.

Een psychose kan ontstaan door de combina-

tie van stress, genetische aanleg, drugs en

trauma’s. Deze vier factoren hoeven niet

allemaal aanwezig zijn om een psychose te

veroorzaken. Als je door wanen en hallucina-

ties niet meer kunt functioneren heb je hulp

nodig.

Daarna sprak Marinke Stassen, zij is erva-

ringswerker bij het FACT Team Cuijk. Ze is

ook gastdocent bij Saxion. Marinke lijdt aan

psychosegevoeligheid. De klachten begonnen

al vrij jong en kwamen tot uitbarsting in

2007. Ze heeft in haar jeugd trauma’s opge-

lopen en ze voelde zich in haar jeugd niet

veilig. In 2004 trok ze zichzelf steeds meer

terug in haar werk. Ze had ook stress o.a.

door het overlijden van haar opa en een

oude buurman. Als er iemand belde dacht ze

dat er weer slecht nieuws op komst zou zijn.

In 2007 had Marinke slaapproblemen.

Het ging niet goed. Omdat ze workaholic was

dacht Marinke dat het een burn-out zou zijn.

Ze zocht hulp bij een huisarts. Ze heeft 4 jaar

nodig gehad om te herstellen. Marinke heeft

veel steun gehad aan psycho-educatie, mind-

fullness en cognitieve therapie. Ze had veel

steun aan haar partner, die bleef haar trouw.

Haar huisdieren zijn zeer belangrijk voor haar,

ze is bewust gaan werken, nu werkt ze als

ervaringswerker. Marinke stelt zich ook doe-

len. Zo wil ze op dit moment een beetje afval-

len en een opleiding doen.

Na de pauze zijn er vragen. Zo is er een signa-

leringsplan zodat men ziet van nu moet ik op

gaan letten. De schade wordt o.a. beperkt

door een goed sociaal netwerk. Wanneer je

psychoses hebt lijdt het persoonlijke contact

met mensen er ook onder. De bejegening en

het begrip voor de cliënt zijn zeer belangrijk.

Door het wantrouwen is het moeilijk om open

te zijn. Trauma’s zijn vaak een voorspelling

voor een psychose. Een goeie traumabehande-

ling is vaak ook een goede psychosebehande-

ling. Om 21.10 uur kwam er een einde aan de

lezing, het was een boeiende avond.

20

Stel jij ligt daar…

aangeleverd door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Daar kwam een wetgeleerde naar Hem toe om

hem op de proef te stellen. Rabbie, zei hij,

wat moet ik doen om deel te nemen aan het

eeuwig leven?

Hij zei hem: wat staat er in de wet geschre-

ven? Hoe leest u dat? Hij gaf ten antwoord: U

zult de Heer uw God liefhebben met heel uw

hart, met heel uw ziel, met heel uw kracht en

met heel uw verstand en uw naaste zoals

uzelf. Hij zei tegen hem: juist geantwoord!

Doe dat en u zult leven. Maar hij wilde zich

rechtvaardigen en vroeg aan Jezus: Ja maar

wie is mijn naaste?

Jezus nam weer het woord en zei:

Op reis van Jeruzalem naar Jericho viel

iemand in handen van rovers, ze mishandel-

den hem en lieten hem half dood achter.

Toevallig kwam er een priester langs de weg,

hij zag hem maar liep met een boog om hem

heen. Ook een Leviet die voorbijkwam en

hem zag liep met een boog om hem heen.

Toen kwam er een Samaritaan langs die op

reis was, hij zag hem liggen en was ten diep-

ste met hem begaan. Hij ging naar hem toe,

goot olie en wijn op zijn wonden en verbond

ze. Toen zette hij hem op zijn eigen rijdier en

bracht hem naar een herberg waar hij hem

verder verzorgde. De volgende morgen haalde

hij twee munten (denariën) tevoorschijn en

gaf ze aan de waard. “Zorg goed voor hem,”

zei hij en als u nog meer kosten moet maken

zal ik ze u op de terugweg vergoeden.

Wie van de drie is naar uw mening de naaste

geweest van de man die in handen van de

rovers was gevallen. Hij zei, hij die hem

barmhartigheid heeft bewezen. Jezus zei

tegen hem: doe dan voortaan net als hij.

Bron: Bernadette van Laere

DOOR MEDELIJDEN BEWOGEN

door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Deze bekende parabel van de Barmhartige

Samaritaan toont ons hoe ieder van ons met

zijn naaste om kan gaan. Wij mogen niet

onverschillig om een ander heen lopen,

maar moeten stil blijven staan. Jij bent die

Barmhartige Samaritaan als je bij die ander

stil blijft staan, van welke aard die ander

dan ook mag zijn.

Degene die stilstond bij de man die in

handen was gevallen van de rovers is niet de

wetgeleerde, het was de Barmhartige Sama-

ritaan, iemand die niet meetelde in de

maatschappij maar uitgerekend die werd

met Barmhartigheid bewogen.

Jezus vertelde uitgebreid wat die man deed.

De Samaritaan was de enige in de hele gelij-

kenis die iets deed voor die ander.

Het verhaal van de Barmhartige Samaritaan

toont daardoor duidelijk de vrijheid van de

mens, en dus de keuze van je verantwoorde-

lijkheid.

De Barmhartige Samaritaan was in tegen-

stelling tot de Leviet en de priester door

medelijden bewogen.

21

Ze stond uren voor de spiegel om zich op te

maken.

Ze makte d’r kupke skon um der kundje

te verkopen.

Geef mij een boterham met hagelslag.

Gif mij mer un snee mi kwattastroisel.

Je moet hem alles met de paplepel ingeven.

Ge moet ’t er mi unne kreuge in kruie.

Roza is erg verwaand.

Roos die kijkt oe me der kont nie an.

Je moet die kinderen meer lijfelijk straffen.

Ge moet er die klotjong is wa meer onder

luie.

Het is allemaal weer koek en ei.

Het is wir kloaren blom en dikke mik.

Ze houd niet van handtastelijkheid.

An heur lijf gin gevuul of vatterij.

Het is bij Catootje heel proper.

Het blinkt bij Toos als bij ’n mol onder z’n

stertje.

Ze had in de vrije natuur al vaker de liefde

bedreven.

Ze had al vort veul koeien op durre kop ge-

zien.

Hun ogen zijn vaak groter dan hun mond.

Ze hebben ’n grote boks mer ’n hul klain

kundje.

Ik overleef jou nog ver.

Ik haal mi euw knoken nog de noten uit de

boom.

Petra heeft last van haar rug.

Pietje hig ’t in der laine.

Jan is bijna altijd van huis.

Janus is wel aalt op rak.

Ze voelt zich te groot en is zeer verwend.

’t Is un verwaand spook en un verwend

strundje.

Riet was enigszins uit het veld geslagen.

Rietje keek es un hen die ’t snot ha.

Cor is aan het eind van zijn latijn.

Nillis hi al z’n erwten uit.

Ik hou op ik ga er nu vandoor.

Ik schij er af ik nej er ui.

Hou-doe

OPFRISCURSUS BRABANTS DIALECT

ingestuurd door Cor Vilé

GEDICHT

door Cor Vilé

Wanneer er een band van vertrouwen is,

komt een mens met zijn verhalen,

het is een zegen en een kunst

te luisteren en te vertalen,

eerlijk en voorzichtig problemen keren,

die slepend en spokend in zijn verhalen

vertellen,

in dit leven is nog veel te leren.

22

Zomerse kleurschakering

door Gerrie van der Rijt-van Sinten

In het kleurboek van de wereld zijn de

kleuren ingevuld.

Zwarte aarde, rode rozen,

geel geworden golvend graan.

Blauwe druiven, paarse heide,

groene wei en witte zwaan.

In het dagboek van de wereld zijn de

kleuren al bedacht.

Rood je schaamt je, groen is afgunst,

blauw dat wordt je van de kou.

Paars van woede, wit van kwaadheid,

geel van nijd en zwart van rouw.

Als het kleurboek van jezelf is, kies je toch

jouw kleuren uit.

Groen: natuurlijk. Geel: gelukkig.

Blauw: je voelt je sterk als staal.

Rood van liefde, roze: vriendschap.

Want kleurig zijn we allemaal.

Vul de dagen van je leven met je eigen

kleuren in.

Elke bladzij wordt weer anders.

Elke dag een nieuw begin.

DE HERBERG door Gerrie van der Rijt-van Sinten

Misschien is de meest actuele en uitdagende

van de zeven “Werken van Barmhartigheid!”

de oproep om vreemdelingen te herbergen.

Gastvrijheid binnen onze eigen samenleving

GGZ Oost Brabant is een groot goed.

Een warm welkom bieden aan pelgrims onder-

weg is een goede oefening om te weten dat

“gastvrijheid” deuren opent naar je hart.

Het werkt naar twee kanten, je krijgt er veel

voor terug dat ervaar ik als vrijwilliger van

GGZ Oost Brabant.

Meerstemmig-als een oud lied-is hun hart sa-

mengebonden met het dunne koord van de

hoop.

Altijd klaarstaan om opnieuw te vertrekken.

Verdoofd van het alsmaar wachten, van de

uitspraak van die ander.

Hun dagen worden alsmaar leger, hun nachten

banger.

Bijeengebracht in gebouwen, zonder bezit,

geen dagbesteding.

Niet welkom en als last gezien door vele.

En dan is er plotseling die hand, die warme

hand van die vrijwilliger.

De betrokkenheid van die vrijwilliger met zijn

of haar volharding van mededogen.

Dat is barmhartigheid.

23

Bijdehandje

Aangeleverd door Fred Fassaert

De leraar Nederlands vraagt zijn leerlingen

wat spreekwoorden op te noemen.

“Na regen komt zonneschijn,” zegt Jaap.

“Uitstekend,” prijst de leraar en geeft de

beurt aan een ander.

“Gedeelde smart is halve smart,” weet

Kees. Dan krijgt Gerrit, de grootste belha-

mel van de klas, de beurt. “Een gek kan

meer vragen stellen, dan tien wijzen kunnen

beantwoorden,” zegt hij. Beduusd vraagt de

leraar Gerrit of hij nog andere spreekwoor-

den kent. “Ja hoor,” antwoordt Gerrit olijk,

“Wie de schoen past, trekke hem aan.” De

leraar wordt boos en roept tegen de jongen:

“Nog één! Maar pas op of ik haal de direc-

teur erbij.” Stoïcijns vervolgt Gerrit: “Veel

geschreeuw, maar weinig wol.” De maat is

vol en kwaad rent de leraar de klas uit om

de directeur te halen. Gerrit gaat onver-

stoorbaar verder: “Als de kat van huis is,

dansen de muizen op tafel.” De hele klas

lacht. Even later stappen de directeur en de

leraar de klas binnen. “Het hinkende paard

komt achteraan,” mompelt Gerrit, net luid

genoeg om het voor iedereen hoorbaar te

laten zijn. “Zo jongeman, jij kent van die

mooie spreekwoorden,” zegt de directeur

tegen Gerrit. “Laat mij er dan ook eens een

horen.” “Een ongeluk komt zelden alleen,”

begint Gerrit. Verder komt hij niet, want hij

wordt terstond de schoolbank uitgesleurd.

Hij roept nog: “Bezint, eer gij begint...,”

maar dat mag niet meer baten. Gerrit krijgt

er flink van langs en huilend weet hij nog uit

te brengen: “Wat gij niet wilt dat u ge-

schiedt, doe dat ook een ander niet.” Dan

stuurt de directeur de jongen naar huis. Op

de drempel van de school kijkt Gerrit nog

één keer om en schreeuwt hard: “Oost west,

thuis best.”

RADERTJES

Radertjes van mijn wil

vallen zelfs even stil

woorden rollen niet meer

vluchten durf ik niet

moeilijk dit toe te geven

keerpunt in mijn leven

gemoed wat nu volschiet.

Cor Vilé

JONG

Zij heeft haar

haren paars geverfd

haar broek van

namaakkoeienbont

smeekt om gras

om vaste ondergrond.

Zilver siert haar navel

neus en lip

maar haar ogen

haar ogen zijn

die van een kind

dat vraagt terwijl

ze graast en proeft

in haar veel te ruime vel

om enkel wat begrip.

Ank Oostendorp- van Gaal

24

FEEST OP DE VONDER

Op zaterdag 7 mei hadden 5 medewerkers van

de Vonder, pro deo, een feestmiddag georga-

niseerd op Coudewater.

Deze middag is mogelijk gemaakt door de

sponsoren: restaurant-de frietwagen, het Lui-

feltje-de muziek, Schepers & van Nunen

Netwerk notarissen-voor de boodschappen.

De 5 verpleegkundigen van de Vonder die het

georganiseerd hadden waren:

Juanita van der Griendt-Disco, Jenny Twaalf-

hoven, Marion Mauriks, Jose Heesakkers, Dia-

na van Santvoort, en niet te vergeten de vele

vrijwilligers die de cliënten van Coudewater

een warm hart toedragen. Er was genoeg eten

en drinken: de gratis frietwagen, de cocktails,

kaas, soesjes en ijs, alles werd rond ge-

bracht.

Er was live muziek, een zanger en in het res-

taurant een accordeonist, voor ieder wat

wils.

Het restaurant verdient een extra pluim want

zij gaven hun fooienpot en de opbrengst van

de boeken aan deze feestmiddag.

Vele bewoners zongen met de muziek mee.

De feestmiddag werd feestelijk afgesloten

door bijna alle cliënten die de polonaise

dansten. Een confetti kanon schoot de mid-

dag af.

De reden om te organisatoren was, omdat

straks bijna iedereen weg is, en zo konden

we nog eenmaal met elkaar als van ouds

feesten.

Alle foto’s zijn gemaakt door Robert Krom

door Joost Bemelmans

25

IN HET BOS

door Willemien van Rixtel

Eens stond ik in het bos

toen de regen viel

alles was stil rondom mij

alleen de regen viel

Eens stond ik onder een boom

terwijl de regen viel

mijn hart had geen verlangen meer

slechts de regen viel

Het was alsof ik een was met alles

met de regen die viel

en alles was als niets

zelfs de regen viel

Het was alsof er iets op mij daalde

was het de regen die viel ?

goed was het daar zijn

God was nabij-misschien?

MUZIEKMIDDAG

COUDEWATER

door Tess Janssen

Zaterdag 9 april hebben de Duketown Bar-

bershop Singers uit ’s-Hertogenbosch de

bewoners van locatie Coudewater een

geweldige muzikale middag bezorgd.

De zaal zat vol met bewoners en familie-

leden en er hing een gezellige sfeer.

Het repertoire was veelal Engelstalig maar

wel voor de meesten bekend. De zangers

hadden prachtige giletjes aan met muziek

nootjes erop. Ze grapten dat ze zo bij elkaar

konden kijken

wat ze moesten

zingen.

Carl, een van de

vrijwilligers had

voor haring en

mosselen ge-

zorgd.

Met ondersteu-

ning van mannen

uit het Rosmalens mannenkoor hadden zij

het druk met de visverkoop. Aan het einde

van het optreden verspreidde het koor zich

door de zaal en gingen tussen de bewoners

staan.

Op deze manier werden de laatste twee

nummers gezongen.

Team Vrije Tijd en

Welzijn wil alle

vrijwilligers en

medewerkers

bedanken die deze

middag mede

mogelijk hebben

gemaakt.

BLOESEMTOCHT door Tess Janssen

Woensdag 20 april een prachtige lentedag!

Willy Kersten heeft een mooie route langs

velden met bloesembomen en andere na-

tuur wonderen uitgestippeld. Hij reed deze

bloesemtocht al jaren zelf met een volle

bus bewoners. Dit jaar met dank aan een

van chauffeurs reed er weer een volle bus

deze tocht met bewoners. Willy Kersten

wees de chauffeur de weg. Het was een van

de eerste warme lentedagen!

Onderweg gestopt om met zijn allen om wat

te drinken en te genieten van de voorjaars-

zon. Het was een dag om nog lang van na te

genieten.

26

Korte nieuwsbrief voor cliënten die verblijven/wonen bij GGZ Oost Brabant.

Ook belangrijk voor familie/naasten, medewerkers en overige betrokkenen.

Telefoon op uw kamer of appartement

De telefoonlijn op uw kamer of appartement wordt vanaf augustus 2016 afgesloten. U bent zelf verantwoorde-

lijk voor het regelen van uw telefonievoorziening (dus vervangende telefoon). U krijgt hierover, als cliënt van

GGZ Oost Brabant, ook nog een persoonlijke brief. In deze korte nieuwsbrief staat aanvullende informatie:

Cliënten die bij GGZ Oost Brabant verblijven/wonen, maken gebruik van een aantal producten en diensten,

waaronder de ‘telefonie-voorzieningen’. Het gaat hierbij om telefoonlijnen en telefoons op vele appartementen

en kamers. Deze telefoonlijnen worden afgesloten en de telefoontoestellen verwijderd in het kader van de ver-

nieuwde regeling ‘Telefoon, televisie en internet (TTI)’ waarover u al eerder bent geïnformeerd. Deze regeling

is als onderdeel van het project Zorgaanspraken – wie betaalt waarvoor? herzien.

Wat zegt de regeling precies over telefonie?

Wat betekent dit voor u?

U kunt dus geen gebruik meer maken van de telefoonlijnen en telefoontoestellen van GGZ Oost Brabant in uw

appartement of kamer. De telefoonabonnementen worden door GGZ Oost Brabant opgezegd en de telefoontoe-

stellen worden opgehaald. Ook worden de kosten, dus de abonnementskosten en gebruikskosten, niet meer be-

taald door GGZ Oost Brabant.

U bent voortaan zelf verantwoordelijk voor het regelen van een nieuwe telefoonlijn

(abonnement) en een telefoontoestel.

Wat kunt u doen?

Regel zelf een telefoonlijn en telefoontoestel

Als u ook na augustus 2016 wilt kunnen bellen vanuit uw kamer of appartement, is het raadzaam om een eigen

telefoonlijn en telefoontoestel te regelen. Wij adviseren u om een mobiel telefonieabonnement af te sluiten,

want dat is een stuk goedkoper dan een vaste telefoonlijn.

Regel uw eigen telefoonvoorziening op tijd! We willen zo veel mogelijk voorkomen dat u telefonisch niet meer

bereikbaar bent. Ons advies is dan ook om goed te overleggen met de teamleider van uw afdeling hoe u bereik-

baar blijft.

Wat betaalt GGZ Oost Brabant: We zorgen voor een telefoontoestel dat cliën-ten in geval van een calamiteit kunnen gebrui-ken. Dit telefoontoestel staat in een gemeen-schappelijke ruimte op de afdeling of is be-schikbaar via de begeleiding. GGZ Oost Brabant betaalt de kosten voor aanschaf en de abonne-ments- en gebruikskosten. We zorgen niet voor een aansluitpunt voor een vaste telefoonlijn in uw appartement of kamer.

Wat betaalt u zelf: De kosten voor aanschaf van een mobiel tele-foontoestel in uw appartement of kamer en de abonnements- en gebruikskosten zijn voor uw rekening.

UITZONDERING wanneer de huidige telefoonlijn en het telefoontoestel al van uzelf is, verandert er niks!

Wanneer u op dit moment een telefoontoestel en telefoonlijn op uw kamer of appartement heeft, waarvan u zelf het abonnement heeft afgesloten en waarvan u zelf (op naam) de rekening betaalt: dan verandert er niets en behoudt u de telefoonlijn en het toestel.

27

VROEGER EN NU door Annie van Engeland-van der Kruijssen

Jaren geleden toen was alles nog knus,

ja dat was echt zo, jaren geleden dus.

Toen waren mensen nog voor elkaar in de weer,

dat zie je tegenwoordig niet zo vaak meer.

Ook kende men vroeger nog burenplicht

en werden er samen goede werken verricht.

Maar de wereld is aardig aan het veranderen

we hebben niet zoveel meer over voor anderen.

Ja als het ons zelf maar goed blijft gaan,

laten wij onze mensen rustig in de kou staan.

Mensen die op de vlucht zijn uit hun eigen land,

veroordeel ze niet maar geef ze een reikende hand.

Ook wordt er iedere dag wel ergens ingebroken,

of zomaar iemand vermoord of neergestoken.

Er wordt gestolen vaak met grof geweld,

een mensenleven het wordt niet meer geteld.

Mensen staan elkaar soms naar het leven,

willen altijd maar nemen en nooit eens iets geven.

Maar lieve mensen wat maakt het toch uit,

wat of wie je bent of wat de kleur is van je huid.

Of je nu blank bent, bruin of zwart,

een eerlijk karakter dat maakt een mens apart.

Want weet je voor geluk is niet zoveel nodig,

vele materiële dingen zijn vaak overbodig.

Laten we hopen dat alle geweld gaat verdwijnen,

en voor iedereen de zon zal gaan schijnen.

Wie weet wordt het dan weer heel knus,

net als vroeger maar dat was jaren geleden dus.

GELOVEN TEGEN DE

STROOM IN

door Fred Fassaert

Toen hoorde Job in storm en wind God

zeggen:

Heb jij het water van het land

gescheiden?

Heb jij de zee paal en perk gesteld?

Heb jij de wolken in de lucht

gehangen?

De wind aangeblazen?

Heb jij het leven bedacht?

Toen begreep Job dat hij niet vragen

moest maar vertrouwen zocht.

En het werd rustig in hem.

MOEILIJK? ingezonden door Toon van der Wielen

Denk jij dat je 't moeilijk hebt ?

Het kan altijd erger.

Je zal bijv. maar 'n paard zijn met 'n

haverallergie.

En dat ze dagelijks 'n voederzak vol

haver voor je snuit binden.

En dat je in die zak moet niezen,

waardoor het allergeen in je neus

geblazen wordt,

Waardoor je harder in die zak niest,

waardoor etc. etc. etc.

Dan pas, en niet eerder, heb je het

MOEILIJK !!

28

Corien van Beuningen verhuisde van

Coudewater naar Huize Padua

Mijn nieuwe kamer is fijn, ruim, knus en lek-

ker warm

“Ik heb hier alles op mijn kamer: een bed,

een tv en een heel mooi uitzicht op de tuin.

Ook kan ik hier al mijn beeldjes kwijt, zoals

dit Mariabeeldje en mijn Matroesjka pop waar

ik heel trots op ben,” vertelt Corien van Beu-

ningen die graag haar nieuwe kamer laat

zien. Zij verhuisde onlangs van Coudewater

naar Huize Padua, waar zijn op locatie Daniël

de Brouwerstraat 26 (DBS 26) woont. “Laten

we in de tuin gaan zitten, die is echt mooi,

groot en groen.”

Zwemmen en therapie

“Ik ben in Amsterdam geboren en opgegroeid

in Veghel. In 1983 ging ik op landgoed

Coudewater wonen. Daar heb ik gewoond op

verschillende afdelingen, waaronder het

Carillon en de laatste jaren op Peter de Gor-

terstraat 3a. Daar woonde ik in een groep

van zes personen. Trubbelig zo met zijn allen

in één huis, maar wel gezellig, vooral het

koken en het uit eten gaan in restaurant De

Boerderij. Ik had op Coudewater een knusse

kamer en overdag had ik therapie, of ik ging

naar café de Kopstoot of zwemmen in Vught.

Mijn nieuwe kamer hier is lekker groot.

Hier ga ik ook naar het zwemmen of naar de

therapie. Dat zijn belangrijke dingen voor

mij. Vanochtend heb ik bijvoorbeeld Manda-

la’s ingekleurd en straks ga ik nog even terug

om het af te maken.

Huize Padua is groter dan Coudewater, dus

hier valt meer te ontdekken. Ik loop veel

rond, bijvoorbeeld naar de Brouwershof waar

ik ijsjes ga eten. En ik ben ook al naar het

dorp Handel gefietst, maar nog niet naar

Boekel.”

ZORGVERPLAATSING

De zorg op Coudewater verplaatst naar elders in de regio: blijf op de hoogte

Zoals inmiddels bekend, worden de zorgactiviteiten op landgoed Coudewater in Rosmalen

verplaatst. De woonwensen van de bewoners van Coudewater zijn besproken. Een aantal van

hen zijn al verhuisd naar een nieuwe woonplek.

Lees hieronder het verhaal van Corien van Beuningen.

Cliënten, familie, naasten, medewerkers en overige betrokkenen worden blijvend geïnfor-

meerd over nieuwe ontwikkelingen en gerelateerde zaken.

Meer informatie is te vinden op www.ggzoostbrabant.nl/zorgverplaatsingcoudewater.

Hier leest u ook wanneer de informatiebijeenkomsten worden georganiseerd: u bent van harte

welkom.

door Paul van de Ven

29

Van de dansavonden

“Toen ik hoorde dat we Coudewater moesten

verlaten, vond ik dat erg jammer.

Waar moest ik dan naartoe? Ik wilde best

naar Veghel verhuizen, want daar woont mijn

zus. Vanuit Coudewater fietste ik wel eens

naar haar toe. Ze vindt ook dat ik nu op een

mooie betere plek woon en ze komt regelma-

tig op bezoek.

Huize Padua kende ik al een beetje van de

dansavonden die hier werden georganiseerd.

Daar gingen we met de stickerbus naartoe.

Leuke avonden waren dat, maar ook vermoei-

end. Ook kende ik Huize Padua van de jaar-

lijkse zomermarkt die hier wordt georgani-

seerd, dat is net zoiets als de braderie op

Coudewater.

Mijn begeleiders op Coudewater hebben mij

prima geholpen met mijn verhuizing, bijvoor-

beeld met het inpakken van mijn spullen. Ik

geloof dat ik niks van mijn spullen ben kwijt-

geraakt tijdens de verhuizing. De mensen

(bewoners en medewerkers) hier hebben mij

netjes en beschaafd ontvangen. Ik kreeg een

rondleiding en ze gingen ook in gesprek met

mijn familie. Hier is de groep kleiner en alles

minder trubbelig.”

Corien is een tevreden mens: “Ik hoop dat

andere bewoners van Coudewater, net als ik,

ook een fijne nieuwe woonplek krijgen met

een tuin, slaapkamer en huiskamer, waar ze

tevreden zijn over de begeleiding en de the-

rapie.

Oh ja, en ik hoop ook dat iedereen gezond

blijft!”

COUDEWATER Verbouwingen Kraanmeer en Bunthorst 1a

door Paul van de Ven

De voorbereidingen om de gebouwen van de

afdelingen Kraanmeer en Bunthorst 1a te

verbouwen en te renoveren worden getrof-

fen. Hier worden nieuwe appartementen

gerealiseerd. Op Coudewater, een ander

zorglandgoed van GGZ Oost Brabant in

Rosmalen, worden alle zorgactiviteiten

verplaatst naar andere locaties. Hierdoor zal

een aantal cliënten van Rosmalen naar Huize

Padua verhuizen.

Kraanmeer is een woonvorm op Huize Padua

voor volwassenen met psychiatrische aandoe-

ningen en een

verstandelijke

beperking. De

begane grond

van dit monu-

mentale pand

biedt de moge-

lijkheid om ongeveer 18 appartementen te

bouwen. Voor dit project wordt een plan

opgesteld en een schetsontwerp gemaakt.

Bunthorst 1 is

een besloten

woonvorm voor

volwassenenzorg

op Huize Padua

in Boekel. Aan

het verbouw- en renovatieplan wordt ge-

werkt. De verwachting is dat er eind 2016

een tiental appartementen gereed is.

Ga naar www.ggzoostbrabant.nl/

zorgverplaatsingcoudewater voor meer infor-

matie

30

Doneer en help: uw bijdrage is van harte

welkom

SIMSALABIM: TOVERTAFEL VOOR DE VONDER ROSMALEN De Vonder is een woon-zorgcomplex voor

oudere bewoners met een psychiatrische

achtergrond. Het verpleegkundig team,

behandelaars en vrijwilligers zetten zich in

om de bewoners een zo prettig mogelijke

invulling van de dag te bieden. Nu is de

wens om een zogenaamde ‘tovertafel’ aan

te schaffen die te gebruiken is voor de dag-

besteding. Een tovertafel kan bewoners,

die minder mobiel zijn, prikkelen en acti-

veren.

Uw donatie

Leuk en zinvol, maar wel kostbaar. Daarom

is een ‘crowdfunding-actie’ gestart om vol-

doende geld in te zamelen om de toverta-

fel te bekostigen: bij deze ook aan u de

vraag om een bijdrage te leveren door te

doneren. Na ontvangst ontvangt u zelf

natuurlijk ook iets leuks!

Hoe?

Doneren kan via de website http://

activecues.com/crowdfunding/de-vonder#

Hier leest u ook over wat u ontvangt na

donatie.

Voor meer info: neem contact op met

Esmee de Vos-Brok (Activering De Vonder)

via tel: 06-51334053

TOVERTAFEL VONDER

31

Huize Padua en Coudewater

JULI 2016

Donderdag 14 juli Barbecue bij de Kopstoot in Coudewater, kosten є 10,- p.p.

Zondag 17 juli Wandelgroep DES vertrekt om 9.00 uur vanuit de Carrousel

in Huize Padua naar natuurpoort de Vresselse Hut in Nijnsel

AUGUSTUS 2016

Donderdag 16 augustus Zomerse muziekbingo in Buurthuis van de Vonder, kosten є 2,-

Zondag 21 augustus Wandelgroep DES vertrekt om 9.00 uur vanuit de Carrousel

in Huize Padua naar natuurpoort de Herperduin in Herpen

VRIJE TIJD EN WELZIJN

FABRIEK MAGNIFIQUE

Graag wil ik wil aan de lezers van de Horizon aandacht vragen voor een bijzonder festival.

Fabriek Magnifique. Een groot, gratis festival dat eens in de twee jaar plaatsvindt in Veghel.

Ik ben als coördinator betrokken bij dit festival, d.w.z. ik geef invulling aan het dichterspodium

op zaterdag en zondag. Daarnaast ben ik ook betrokken bij de verkiezing van de nieuwe stads-

dichter. Het is een festival waar zintuigen geprikkeld worden, het publiek verrast en verleidt

wordt en waar bijzondere verhalen ontstaan, gedeeld en doorgegeven worden.

Fabriek Magnifique is een ontdekkingsreis vol verrassingen, een avontuur, charmant en intiem,

humor, verbazing, verwondering en bewondering. Drie dagen lang genieten van bijzondere

kunstwerken, wonderlijk straattheater, lokale talenten, bekende artiesten, intieme muziek, en

verrassend spektakel. Het festival slingert zich door Veghel in en op unieke locaties, zoals het

park, de rivier, het centrum, particuliere tuinen, historische gebouwen, silo’s, en industrieel

erfgoed op de Noordkade. Wat 12 jaar geleden aan de keukentafel begon als ideetje, is uitge-

groeid tot een festival van formaat.

Noteer het in je agenda.

Fabriek Magnifique: Vrijdag 22, Zaterdag 23 en Zondag 24 juli 2016.

Kijk voor meer beleving op: www.fabriekmagnifique.nl

Cor Vilé

Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel

Intern postvak 01.034 clientenraad@ggzoostbrabant.nl 0492-846366

of via de ondersteuners; 06-12946525 Jan-Anton van der Mooren of 06-12709361 Karin Smits

Familieraad:

e-mail: familieraad@ggzoostbrabant.nl of bel naar Chris de Haas 06-53242920

Familievertrouwenspersoon

Chris de Haas e-mail: c.dehaas@lsfvp.nl of bel naar 06-53242920

Helpdesk Familivertrouwenspersoon is dagelijks te bereiken van 9.00 –17.00 uur via 0900-3332222

Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:

Ton Nijhof e-mail: atm.Nijhof@ggzoostbrabant.nl

Marc Frankevyle e-mail: md.frankevyle@ggzoostbrabant.nl

De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen voor geestelijke

gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut) www.pvp.nl

I NFO

REET VAN

DE MAAND K

Geluk is een glimlach Gelukkig glimlacht de hele wereld

in dezelfde taal

Fred Fassaert