“We voelen haar aanwezigheid nog elke dag”...2016/09/09  · zeggen ze lachend. “Natuurlijk...

1
6 GENT VRIJDAG 9 SEPTEMBER 2016 2016 Unieke avondrun door en langs verlichte monumenten met animatie op diverse locaties MEER INFO 1 KM START 19.00 UUR 5 KM START 19.30 UUR 10 KM START 20.30 UUR Daginschrijvingen zaterdag nog mogelijk Vanaf 16u in de Trudo sporthal Veemarkt - prijs: 1km = €2 / 5km = €5 / 10km = €8 Wanneer we het klooster binnenstappen, zijn de zus- ters bezig met de dagelijkse schoonmaak. Tot onze verba- zing schalt er luide muziek. “We zitten in de verbouwin- gen en gunnen de werkman- nen hun plezier”, zegt zuster Albertina. Het is het eerste te- ken van de ontspannen sfeer die in het klooster heerst. Al- bertina is de overste van een gezelschap van vijf dat slechts een klein deeltje uitmaakt van de congregatie Zusters van Moeder Teresa, ook wel de Missionarissen van Naasten- liefde genoemd. In totaal telt de gemeenschap 5.300 leden. Echte wereldburgers Albertina is pas 39, een stuk jonger dan de gemiddelde overste. Zijn alle zusters zo jong? Albertina knikt. “We zijn inderdaad een vrij jeugdi- ge kloostergemeenschap. Het internationale aspect van on- ze organisatie trekt natuurlijk aan. Omdat onze congregatie op ieder continent vestigin- gen heeft, komen onze leden uit alle uithoeken van de we- reld. Als zuster van Moeder Teresa krijg je de kans veel te reizen. Maar we blijven nooit lang plakken op één plaats. Om de drie à vier jaar moeten we van stek veranderen.” Het vele reizen weerspiegelt de visie van de kloosterge- meenschap. Nergens de wor- tels spreiden, je niet hechten aan materiële zaken, maar ook niet aan personen. Dat creëert een gevoel van vrij- heid. Maar het heeft ook een keerzijde. “De bestemming wordt ons van hogerhand op- gelegd. Bovendien mogen we onze familie maar één keer om de tien jaar zien en dat is soms moeilijk”, geeft Alberti- na toe. Moeder Teresa gaf zelf het voorbeeld. Ze reisde de hele wereld af en bezocht al haar kloosters, waar ze te midden van haar volgelingen leefde. Glazen straatje Wanneer de 85-jarige zuster Lutgard terugdenkt aan de be- zoekjes van Moeder Teresa, begint ze te glunderen. “Ze was zo nederig. Op het eerste gezicht ver- schilde ze niet veel van de andere zusters. Maar het was een echte mama die voor ons zorgde. Ook al werkte ze tot diep in de nacht, ze was altijd de eerste in de kapel. Die energie maakte haar bui- tengewoon.” Ook de dagen van de ge- wone kloosterlingen zijn goed gevuld. Om 4.40 uur zijn ze al uit de veren voor het ochtendgebed. Op een uurtje rust en recreatie na staat de rest van de dag in het teken van bezinning, cateche- se en goede werken. De zus- ters organiseren wekelijks een voedselbedeling en bie- den opvang aan vrouwen die het slachtoffer werden van huishoudelijk geweld. De zusters schuimen daar- naast heel Gent af om te bid- den, bijvoorbeeld in zieken- huizen en bij daklozen. Ook in de donkere hoekjes van de stad kunnen ze worden ge- spot. Veel Gentenaars hebben de biddende zusters, in lang wit habijt, zien flaneren tus- sen de schaarsgeklede prosti- tuees in het Glazen Straatje. Nederlandse les De kloostergemeenschap in de Begijnengracht is een per- fect voorbeeld van de meer- waarde die diversiteit kan bie- den. Zusters uit verschillende culturen leven er vreedzaam samen. Overste Albertina is van Tanzania, andere zus- ters komen uit Oost-Euro- pa. “Onder elkaar praten we Engels maar we vinden het belangrijk om te kun- nen communiceren met de Gentenaars. Daarom vol- gen we Nederlandse les in het CVO, in de Holstraat. Plat Gents zal je ons wel nog niet horen praten”, zeggen ze lachend. “Natuurlijk zijn er cul- tuurverschillen maar we passen ons aan. Dat vin- den we niet meer dan normaal en het past ook in de waarden die Moeder Teresa uitdroeg”, klinkt het bij de zusters, ter- wijl ze een foto van hun stichtster bij de hand nemen. “Ook al is ze al bijna twintig jaar overleden, we voelen haar aanwezigheid in het klooster nog elke dag.” Heilige Moeder Teresa vond een thuis bij haar “zussen” in Gent De enige échte zussen van Moeder Teresa in België wonen in Gent, tussen de studenten. Dit weekend wordt de zopas heilig ver- klaarde Teresa gevierd in de Sint-Baafskathedraal. Wij mochten uitzonderlijk op bezoek in het klooster- tje-annex-stadswoning in de Begijnengracht, waar Moeder Teresa zelf vijf keer sliep. “Ze zat ’s mor- gens vroeg altijd als eer- ste in onze kapel.” GENT De zusters Albertina (vlnr.), Lutgard, Anna Wim en Rose Pounita (een vijfde zuster was niet aanwezig) leven samen in een ontspannen sfeertje. “Om de drie à vier jaar moeten we van verbllijfplaats veranderen.” INFO De dankviering voor de heiligverklaring van Moeder Teresa vindt plaats op zondag 11 september om 11 uur in de Sint-Baafskathedraal. TULY SALUMU FOTO’S FREDERIEK VANDE VELDE ZUSTER ALBERTINA ZUSTER-OVERSTE UIT TANZANIA “We mogen onze familie maar eens om de tien jaar zien. Dat is soms moeilijk” W De zusters zijn om 4.40 uur al uit de veren voor het ochtendgebed. “We voelen haar aanwezigheid nog elke dag”

Transcript of “We voelen haar aanwezigheid nog elke dag”...2016/09/09  · zeggen ze lachend. “Natuurlijk...

Page 1: “We voelen haar aanwezigheid nog elke dag”...2016/09/09  · zeggen ze lachend. “Natuurlijk zijn er cul tuurverschillen maar we passen ons aan. Dat vin den we niet meer dan normaal

6 GENT VRIJDAG 9 SEPTEMBER 2016

2016

Unieke avondrun door en langs verlichte

monumenten met animatie op diverse locatiesmonumenten met animatie op diverse locatiesmonumenten met animatie op diverse locaties

MEER INFO

1 KMSTART19.00 UUR

5 KMSTART19.30 UUR

10 KMSTART20.30 UUR

Daginschrijvingen zaterdag nog mogelijkDaginschrijvingen zaterdag nog mogelijkDaginschrijvingen zaterdag nog mogelijkDaginschrijvingen zaterdag nog mogelijkDaginschrijvingen zaterdag nog mogelijk

Vanaf 16u in de Trudo sporthal Veemarkt - prijs: 1km = €2 / 5km = €5 / 10km = €8

Wanneer we het kloosterbinnenstappen, zijn de zus­ters bezig met de dagelijkseschoonmaak. Tot onze verba­zing schalt er luide muziek.“We zitten in de verbouwin­gen en gunnen de werkman­nen hun plezier”, zegt zusterAlbertina. Het is het eerste te­ken van de ontspannen sfeerdie in het klooster heerst. Al­bertina is de overste van eengezelschap van vijf dat slechtseen klein deeltje uitmaakt vande congregatie Zusters vanMoeder Teresa, ook wel deMissionarissen van Naasten­liefde genoemd. In totaal teltde gemeenschap 5.300 leden.

Echte wereldburgers

Albertina is pas 39, een stukjonger dan de gemiddeldeoverste. Zijn alle zusters zojong? Albertina knikt. “We zijn inderdaad een vrij jeugdi­ge kloostergemeenschap. Hetinternationale aspect van on­ze organisatie trekt natuurlijkaan. Omdat onze congregatieop ieder continent vestigin­gen heeft, komen onze ledenuit alle uithoeken van de we­reld. Als zuster van Moeder Teresa krijg je de kans veel tereizen. Maar we blijven nooitlang plakken op één plaats.Om de drie à vier jaar moetenwe van stek veranderen.”

Het vele reizen weerspiegeltde visie van de kloosterge­meenschap. Nergens de wor­tels spreiden, je niet hechtenaan materiële zaken, maar ook niet aan personen. Datcreëert een gevoel van vrij­

heid. Maar het heeft ook een keerzijde. “De bestemmingwordt ons van hogerhand op­gelegd. Bovendien mogen weonze familie maar één keerom de tien jaar zien en dat issoms moeilijk”, geeft Alberti­na toe.

Moeder Teresa gaf zelf hetvoorbeeld. Ze reisde de helewereld af en bezocht al haarkloosters, waar ze te middenvan haar volgelingen leefde.

Glazen straatje

Wanneer de 85­jarige zusterLutgard terugdenkt aan de be­zoekjes van Moeder Teresa,

begint ze te glunderen.“Ze was zo nederig. Ophet eerste gezicht ver­schilde ze niet veel vande andere zusters. Maarhet was een echte mamadie voor ons zorgde. Ookal werkte ze tot diep inde nacht, ze was altijd deeerste in de kapel. Dieenergie maakte haar bui­tengewoon.”

Ook de dagen van de ge­wone kloosterlingen zijngoed gevuld. Om4.40 uur zijn ze al uit de verenvoor het ochtendgebed. Opeen uurtje rust en recreatie nastaat de rest van de dag in hetteken van bezinning, cateche­se en goede werken. De zus­ters organiseren wekelijkseen voedselbedeling en bie­den opvang aan vrouwen diehet slachtoffer werden vanhuishoudelijk geweld.

De zusters schuimen daar­naast heel Gent af om te bid­den, bijvoorbeeld in zieken­huizen en bij daklozen. Ook inde donkere hoekjes van de

stad kunnen ze worden ge­spot. Veel Gentenaars hebbende biddende zusters, in langwit habijt, zien flaneren tus­sen de schaarsgeklede prosti­tuees in het Glazen Straatje.

Nederlandse les

De kloostergemeenschap inde Begijnengracht is een per­fect voorbeeld van de meer­waarde die diversiteit kan bie­den. Zusters uit verschillendeculturen leven er vreedzaamsamen. Overste Albertina is

van Tanzania, andere zus­ters komen uit Oost­Euro­pa. “Onder elkaar pratenwe Engels maar we vindenhet belangrijk om te kun­nen communiceren met deGentenaars. Daarom vol­gen we Nederlandse les inhet CVO, in de Holstraat.Plat Gents zal je ons welnog niet horen praten”,zeggen ze lachend.

“Natuurlijk zijn er cul­tuurverschillen maar wepassen ons aan. Dat vin­

den we niet meer dan normaalen het past ook in de waardendie Moeder Teresa uitdroeg”,klinkt het bij de zusters, ter­wijl ze een foto van hunstichtster bij de hand nemen.“Ook al is ze al bijna twintigjaar overleden, we voelenhaar aanwezigheid in hetklooster nog elke dag.”

Heilige Moeder Teresa vond een thuis bij haar “zussen” in Gent De enige échte zussen van Moeder Teresa in België wonen in Gent, tussen de studenten. Dit weekend wordt de zopas heilig ver­klaarde Teresa gevierd in de Sint­Baafskathedraal. Wij mochten uitzonderlijk op bezoek in het klooster­tje­annex­stadswoning in de Begijnengracht, waar Moeder Teresa zelf vijf keer sliep. “Ze zat ’s mor­gens vroeg altijd als eer­ste in onze kapel.”

GENT

De zusters Albertina (vlnr.), Lutgard, Anna Wim en Rose Pounita (een vijfde zuster was niet aanwezig) leven samen in een ontspannen sfeertje. “Om de drie àvier jaar moeten we van verbllijfplaats veranderen.”

INFODe dankviering voor de heiligverklaring van Moeder Teresa vindt plaats op zondag 11 september om 11 uur in de Sint-Baafskathedraal.

TULY SALUMU

FOTO’S FREDERIEK VANDE VELDE

ZUSTER ALBERTINAZUSTER-OVERSTE UIT TANZANIA

“We mogen onze familie maar eens om de tien jaar zien. Dat is soms moeilijk”

W De zusters zijn om 4.40 uur al uit de veren voor het ochtendgebed.

“We voelen haar aanwezigheid nog elke dag”