Inhoudsopgave“Rob, het ziet er puik uit”. Ook wil ik mijn dank uitspreken naar de sponsors....

Inhoudsopgave

Pagina �Ste.Do.Co. 4 Jaarboek �006/�007

Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Inhoudsopgave

Inhoudsopgave

44

Colofon:

Titel: “Ste.Do.Co. 4 Jaarboek”Tekst: Spelers Ste.Do.Co. 4/Matthijs van de PeppelGrafische Vormgeving: Rob WoltmanDruk: Bergman MediagroupContact: [email protected]

Oplage: 50 stuks

Meer informatie over Ste.Do.Co. 4 op:http://www.ste-do-co.nl

Copyright © �007 Ste.Do.Co. 4

Voorwoord door de aanvoerder 3

Spelersbeschrijvingen Ste.Do.Co. 4 4

Seizoen “Kick-off”: Sponsor BBQ 7

Fam. De Jong Toernooi 8

Ste.Do.Co. 4 - Teampresentatie 10

Ste.Do.Co. 4 - Bekertoernooi 11

Ste.Do.Co. 4 - Peursum 13

Ste.Do.Co. 4 - Drechtstreek 5 14

Noordeloos � - Ste.Do.Co. 4 15

Ste.Do.Co. 4 - Meerkerk 4 19

Vuren 3 - Ste.Do.Co. 4 �1

Ste.Do.Co. 4 - Bardienst: Oktoberfest! �3

SVS ‘65 - Ste.Do.Co. 4 �5

Ste.Do.Co. 4 Trainings-weekend �6

VVGZ 7 - Ste.Do.Co. 4 �8

Ameide 3 - Ste.Do.Co. 4 30

Ste.Do.Co. 4 - Sleeuwijk 4 31

De Website: www.ste-do-co.nl 3�

Schelluinen 3 - Ste.Do.Co. 4 33

Peursum 3 - Ste.Do.Co. 4 33

Ste.Do.Co. 4 - Nieuwjaarsborrel 34

Drechtstreek 5 - Ste.Do.Co. 4 37

Ste.Do.Co. 4- Sliedrecht 8 38

Meerkerk 4 - Ste.Do.Co. 4 39

Noordeloos � - Ste.Do.Co. 4 40

Ste.Do.Co. 4 - Noordeloos � 4�

Ste.Do.Co. 4 - VVGZ 7 44

Ste.Do.Co. 4 - Ameide 3 46

Sleeuwijk 4 - Ste.Do.Co. 4 48

Ste.Do.Co. 4 - Schelluinen 3 49

Kampioensfeest 5�

Competitie Statistieken 54

Jaarboek 2006/2007

Sponsors Jaarboek:

Bergman MediagroupGenpower B.V. AggregatenDe Paauw Brood en BanketTaxi de ReuverSchilt Airconditioning B.V.Fa. Bos en Zn. WoninginrichtingAannemingsbedrijf PancoTed Bos HaptonomieWob & BJ Horticultuur en HofverzorgingArie de Leeuw B.V.

Pagina 3Ste.Do.Co. 4 Jaarboek �006/�007

Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> VoorwoordSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Voorwoord

Voorwoord door de aanvoerderBeste leden, sponsors e.a. aanhangers van Ste.Do.Co 4,

De woorden zijn al meerdere malen uitgesproken:

“Het was een mooi jaar, maar ook een moeilijk jaar”.

We kunnen nu echter, terugkijkend op het eerste seizoen, zonder meer stellen dat het mooie absoluut prevaleerde boven het moeilijke. Dit fantastische jaarboek is hier het beeldende bewijs van.

Na vele strubbelingen kwam ons vriendenteam dit jaar echt van de grond en het is wat mij betreft zeker niet tegengevallen. Een aantal kritische stemmen gingen op binnen de vereniging, maar ik hoop dat het eerste seizoen van ons team ervoor gezorgd heeft dat deze kanttekeningen uitgegumd zijn. “Positief en gezellig”; zo beschreef Jan den Hartog het vierde in zijn speech tijdens het behaalde kampioenschap. Ik denk dat hij dit goed gezien heeft.

Ook hebben we een groot aantal kwaliteiten binnen het team. Niet alleen binnen het veld (de minst gepasseerde verdediging en elke wedstrijd gescoord), maar ook buiten het veld zijn de capaciteiten van de spelers van het vierde gigantisch. Het vierde kan alles regelen! Zo werd er onlangs een mooi Duits feest in de kantine georganiseerd. Elke speler heeft hier zijn steentje aan bijgedragen. Ook heeft Antonie Bouman een geweldige website de lucht ingeschoten (www.ste-do-co.nl).

Alle avonturen van de mannen van het vierde zijn terug te vinden in deze terugblik. Wedstrijdverslagen, foto’s, spelerbeschrijving enz. Het kan niet op.

Ik wil graag ook van deze gelegenheid gebruik maken om de samensteller van dit boek te bedanken, “Rob, het ziet er puik uit”. Ook wil ik mijn dank uitspreken naar de sponsors. Zonder deze mensen had dit hele jaar alsmede dit jaarboek nooit doorgang kunnen vinden.

Ik wens u veel leesplezier en hoop dat dit jaar slechts een startsein van een aantal mooie voetbaljaren zal blijken!

Gijs Bos (aanvoerder Ste.Do.Co. 4)

Spelersbeschrijvingen


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Spelersbeschrijvingen

Spelersbeschrijvingen Ste.Do.Co. 41. Leonard de LeeuwMet zijn katachtige be-wegingen keept hij als een tijger. Zijn roze tenue boezemt al voor de af-trap angst in bij de tegen-stander. Heeft zijn jeugd-opleiding genoten bij Ste.Do.Co en heeft altijd een neusje voor het keepers-vak gehad.

2. Lourens VerhaarNa een bliksemcarrière binnen Ste.do.co. waar-in hij alle gelederen van de vereniging heeft leren kennen, heeft Lourens, aka Kip, eindelijk zijn doel bereikt: een basisplaats in Ste.Do.Co. 4 Een ijzersterke, bikkelharde en oerdegelijke laatste man en vieze-aanvoerder.

3. Wouter AanenNa een door fysieke om-standigheden afgedwon-gen voetbalpauze is deze rasverdediger terugge-keerd op de Hoornaarse velden. Omdat zijn knieën nog steeds kwakkelen, heeft hij dit jaar zijn kwaliteiten zowel binnen als buiten de lijnen kun-nen tentoonspreiden.

4. Gijs BosDe man die zijn basis-plaats in Noordeloos 1 dit jaar verruilde voor de aanvoerdersband voor Ste.Do.Co 4. De Führer van het kampioensteam is naar het vierde gehaald vanwege zijn leiding- gevende capaciteiten en zijn kopsterkte. Heeft dit jaar zichzelf wederom be-wezen door menig topspits het zwijgen op te leggen.

5. Alexander JansenDe vader van het team. Naar Ste.Do.Co. 4 gehaald om balans te brengen tus-sen jeugdige bravoure en voetbalervaring. Binnen het veld een rustige, hard-werkende kracht. Buiten het veld een oproerkraaier pur sang.

6. Jan-Willem BronkhorstJan Willem is overgeko-men uit de beruchte kweekvijver van Noorde-loos 3. Zijn belangrijkste kwaliteit is de individu-ele (loop)actie. Nagenoeg volledig tweebenig. Loopt zowel zijn tegenstander als zichzelf met het groot-ste gemak voorbij.


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> SpelersbeschrijvingenSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Spelersbeschrijvingen

7. Matthijs van de PeppelHeeft de afgelopen jaren zijn techniek geraffineerd in Utrechtse zalen. Zijn terugkeer op het veld betekende de toevoeging van een watervlugge rechtsbuiten aan het vierde team van Ste.Do.Co 4.

8. Floris van de PeppelDe uit de A overgekomen jonge adonis van het team. Jeugdig en onbezonnen. Heeft helaas tegelijk met zijn entree in het vierde team zijn intrede gedaan in het Amsterdamse nachtleven, waardoor hij niet altijd topfit kon zijn. Een veelbelovende linksbuiten.

10. Roderick VenekampOok deze speler heeft na enkele jaren ervaring te hebben opgedaan in het eerste team van Ste.Do.Co. de overstap ge-maakt naar Ste.Do.Co 4. Een speler met een on-navolgbare individuele actie. Zeer technisch, bij-zonder balvast en buiten-gewoon doel-gericht.

9. Willem AanenVerruilde zijn plek als laat-ste man bij het eerste voor de spitspositie in Ste.Do.Co 4. Heeft ondanks het niveauverschil zijn basisplaats kunnen hand-haven. Scoort welhaast uit elke positie, is kopsterk en uitzonderlijk gevaarlijk binnen de 16-meter.

11. Rob WoltmanEen wervelwind op de rechtshalfpositie. Gaat geen tegenstander uit de weg. Werkt als een paard. Zet zich zowel binnen het veld als in nevenfuncties voor de volle 100 procent in voor Ste.Do.Co 4.

12. Corstiaan de LeeuwOngetwijfeld de rechtsback van de competitie met de meeste kilometers achter zijn naam. Loopt per wed-strijd een marathon, en is dan ook overal op het veld te vinden. Is altijd gevaar-lijk binnen de 16, heeft een goede voorzet vanaf de rechterkant, verdedigt foutloos en staat zelfs als coach zijn mannetje.

Spelersbeschrijvingen


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Spelersbeschrijvingen

13. Antonie BoumanDe dribbelaar op linkshalf. Werd het halve seizoen nagezeten door een nul achter zijn naam, maar na zijn doelpunt tegen Noordeloos begon de doel-puntenmachine te lopen. Voetbalt vol overgave, is de belichaming van voet-balbeleving en tevens een begenadigd webmaster.

14. Reinier VenekampNadat we deze speler heb-ben laten rijpen bij Uni-tas en binnen Ste.Do.Co., was het moment gekomen om hem een kans bij het vierde te gunnen. Hoew-el hij weinig wedstrijden heeft kunnen spelen, heeft hij aangetoond van on-schatbare waarde voor dit team te zijn, mede door een zeer belangrijke rol te spelen in de beslissing van de kampioenswedstrijd.

15. Reinoud de LeeuwEen multifunctionele speler. Kan op beide back-posities en op het middenveld functioneren. Waar hij ook staat, hij laat zich kenmerken door zijn let-terlijke onverzettelijkheid: geen speler passeert hem verticaal.

17. Mark de GrootEen stabiele back, met zijn sliding als belangrijk-ste wapen. Tevens vision-air; Mark was de enige die ons in de winterstop nog kansen op het kampioen-schap toedichtte. Hij is dit seizoen op verschillende vlakken boven zichzelf uit-gestegen.

18. Mathijs van ToorDe stormram op de buitenpositie; de Ben-jamin van het team laat zich niet zomaar afstop-pen. Ook zal Mathijs nooit nalaten om het arbitraire trio van broodnodig com-mentaar te voorzien. In de derde helft is hij beter bekend als DJ Triplin’.

Verzorgster: Wietske van der MeerOngetwijfeld de aantrek-kelijkste en meest kundige verzorgster van de com-petitie. Is de directe reden van de vele onderbrekin-gen in de wedstrijden van het vierde. Enkele teams, zowel binnen als buiten Ste.Do.Co., hebben vijan-dige overnamepogingen gedaan. Het vierde heeft haar echter sterk aan zich verbonden.


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Sponsor BBQSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Sponsor BBQ

Seizoen “Kick-off”: Sponsor BBQ

Op 1 juli werd het voetbalseizoen afgetrapt samen met onze sponsors door middel van een barbeque, gehouden op het landgoed van de familie Aanen.

Aanwezig waren, naast de spelers, vertegenwoordigers van de volgende sponsors:

- Fa. Bos en Zn. woninginrichting te Noordeloos- Panco aannemingsbedrijf te Noordeloos- Speedy Cars/Plus auto’s te Gorinchem- HABO loonbedrijf en kraanverhuur te Noordeloos- Genpower B.V. Aggregaten te Groot-Ammers- Arie de Leeuw BV te Hoornaar- Ted Bos haptotherapie te Hoornaar- Aartje Verhaar interieurverzorging te Hoornaar

Deze uitgebreide en bijzonder smakelijke barbecue op een warme zomeravond vormde de perfecte opening van een fantastisch voetbalseizoen.

De Voorbereiding


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> De Voorbereiding

Het De Jong toernooi kan als een groot succes beschouwd worden. Een kort verslag van de gespeelde wedstrijden: De eerste wedstrijd speelden we tegen de winnaars van vorig jaar ‘de familie Sterrenburg’. Veel Sterrenburg was er echter niet te bekennen. Wie wel het veld betraden waren de ware vedettes van Ste.Do.Co 1; Danny Paans en Marcel Slob. Ook de rest van het team bestond uit gerenommeerde voetballers uit de omtrek. Dit vormde uiteraard geen enkel probleem.

Chico was de onbetwiste man van de wedstrijd. Hij scoorde de openingsgoal (zijn eerste doelpunt in zeven jaar) en had Danny P. volledig in zijn zak. Floris nam Marcel S. voor zijn rekening, ook die heeft slechts 1 bal aardig geraakt, Poes wist deze doelpoging echter met een katachtige beweging te keren. Het middenveld toonde zich deze wedstrijd ijzersterk. Roderick V. en Alexander J. wonnen hier bijna elk duel. De druk naar voren was immens, dit resulteerde als vanzelf in de �-0, professioneel gescoord door Ozzy. Toen was de wedstrijd gespeeld. Op professionele wijze wist Ste.Do.Co 4 zijn eerste wedstrijd uit te spelen tot een klinkende overwinning. Nadat deze trend gezet was,

was de sfeer relaxed en gezond. Er werd een aardig kaartje gelegd. Het mag niet onvermeld blijven dat Wob en ondergetekende neven Floris en Gijs volledig onder de tafel speelden.

In de tweede wedstrijd tegen de superfanatieke familie de Jong heeft de verdediging zich onvermurwbaar getoond. Aanvoerder Gijs B. stond retestrak in de mandekking. Reinier V. stond daarachter als een rots in de branding en tevens spelverdeler. Aan de buitenkant stonden, de nog steeds in euforie verkerende, Chico en de stabiel verdedigende, maar toch in aanvallend opzicht gevaarlijke, Cock hun mannetje. De druk was immens, maar echte grote kansen werden er niet gecreëerd. De enkele keren dat de familie de Jong voor het doel kwam toonde Poes zich oppermachtig. In de hele eerste helft hebben we weinig kansen gecreëerd, maar gaven we een goede les in effectiviteit: Ozzy scoorde de 1-0 vanuit een halve kans. Toen in de tweede helft Rob W. en Floris van de P. in de ploeg gewisseld werden was de beer los. Rob W. toonde een sportieve strijdkracht waar mening de Jong speler het nodige van kon leren. Hij was ook niet te beroerd om dat één van hen na een onvervalste valse overtreding te vertellen met de kernachtige bewoording: ‘Proleet!’. Toen Floris na een beeldschone soloactie koelbloedig de �-0 binnenlegde werd het tijd voor galleryplay. De absolute actie van de wedstrijd was van Arie A., die zich tussen al dit jonge talent zelf weer even �0 voelde. Hij kreeg de bal uit de lucht, in een vloeiende beweging boogde hij de bal over de eerste tegenstander heen. De tweede tegenstander werd gepoort, de derde speelde hij voorbij met een soepele passeerbeweging. Het publiek stond op de banken, een oorverdovend applaus volgde. Na deze overwinning waren we al kampioen, maar moest er nog een derde wedstrijd gespeeld worden. Toch werd de overwinning al voorzichtig gevierd met een welverdiend pilsbiertje.

“Hij toonde zich onvermurwbaar en bikkelhard tegen de watersnelle 16 jarige buitenspelers van het Bouterteam” De derde wedstrijd werd gespeeld tegen het slagerij Bouter team. Enkele jonge talenten en een paar oude rotten gesponsord door Bouter. Dit was zeker de meest sportieve en relaxte wedstrijd van allemaal. Dit natuurlijk doordat het Bouter team al laatste, en wij al eerste geworden waren. Natuurlijk waren wij niet te

Fam. De Jong Toernooi


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> De VoorbereidingSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> De Voorbereiding

beroerd om onze sportieve plicht te vervullen, en ook deze wedstrijd tot een positief einde te brengen. Wob zag in deze wedstrijd de uitgelezen kans om zijn knieën en kwaliteiten op groot veld te testen. Waar hij in de eerste helft nog wat zoekend was op het middenveld, heeft hij in de tweede laten zien dat hij nog steeds een stabiele en betrouwbare laatste man is. Ook Don heeft in deze wedstrijd laten zien dat hij zich niet in de luren laat leggen. Hij toonde zich onvermurwbaar en bikkelhard tegen de watersnelle 16 jarige buitenspelers van het Bouterteam. Toch werd dit uiteindelijk de wedstrijd van de Peplioni-familie, in de eerste helft zorgde een lange bal van mijzelf ervoor dat de jongste telg van de familie wederom in kansrijke positie kwam en weer koelbloedig kon binnenschieten. In de tweede helft zorgde een assist van Floris ervoor dat ik de bal kon binnensliden. Ook deze wedstrijd werd met �-0 gewonnen.

Na deze onvertoonde zegereeks werd Gijssie B., die in de laatste wedstrijd een door een daverend applaus van spelers en publiek begeleidde publiekswissel kreeg, nogmaals op gepaste wijze met luid gezang geëerd om zijn verstandige overstap. Na de prijsuitreiking werd de overwinning nog vele malen beklonken in de kantine van Ste.Do.Co en in het spelershonk; ‘het hol van de Leeuw’.

Door Matthijs van de Peppel

De Voorbereiding



Ste.Do.Co. 4 - TeampresentatieHet vierde team van voetbalvereniging Ste.Do.Co.

uit Hoornaar heeft nieuwe tenues ontvangen

van Sponsor Bos & Zn. Woninginrichting uit

Noordeloos. Ook de ballen zijn gesponsord; deze

heeft de club gekregen van Genpower.

Op de foto, van links naar rechts boven;

Floor Bos, Corstiaan de Leeuw, Rob Woltman, Willem

Aanen, Matthijs van de Peppel, Gijs Bos, Floris van de

Peppel, Wouter Aanen, Mark de Groot en Jan-Willem

Bronkhorst. Voorste rij: Reinoud de Leeuw, Alexander

Jansen, Lourens Verhaar, Leonard de Leeuw, Roderick

Venekamp, Reinier Venekamp en Matthijs van Toor.

bron: Het Kontakt


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> De VoorbereidingSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> De Voorbereiding

Ste.Do.Co. 4 - Ameide 6: 4 - 2 (rust: 3 - 0)

19 augustus was het dan zo ver. Na een paar weken van intensieve training mochten we eindelijk onze eerste wedstrijd van het seizoen voetballen. Johan, Reinier, Roderick, Jan-Willem en Danilo konden er deze wedstijd om verschillende redenen helaas niet bij zijn. Ameide 6 was onze tegenstander deze wedstrijd die in het kader van de beker werd gespeeld. We begonnen onrustig aan de wedstrijd en het was duidelijk te zien dat het pas de eerste wedstrijd was en dat veel mensen nog aan elkaar moesten wennen. Na ongeveer twintig minuten kwamen we zelfs goed weg toen een speler van Ameide van twintig meter afstand de bal keihard op de paal schoot. Nonchalant uitverdedigen aan onze kant ging hieraan vooraf. Dit schot was wel het laatste wapenfeit van Ameide voor de rust. Het tempo van de wedstrijd was voor sommige spelers van Ameide toch te hoog want we kregen steeds meer ruimte en dat resulteerde in de 1-0 door Willem. Ameide was hierdoor dusdanig van slag dat Willem (�x) en Corstiaan nog voor rust de score konden uitbreiden tot 4-0.

De tweede helft werden we vereerd met enkele (vrouwelijke) supporters. Dit was Floris waarschijnlijk ook opgevallen, want hij was der mate afgeleid dat hij vergat te vlaggen bij een buitenspelsituatie. Ameide kon hierdoor de 4-1 maken. Nog geen tien minuten later werd het zelfs 4-� nadat een speler van Ameide bij een corner vrij in kon tikken bij de tweede paal. Hierna werd er niet meer gescoord. Ameide kon niet en wij speelden te onzorgvuldig. We kregen nog wel enkele kansen maar die werden vakkundig om zeep geholpen. Het bleef dus 4-� en de punten zijn binnen, maar verder moeten we deze wedstrijd maar snel vergeten.

Door Lourens Verhaar

Ste.Do.Co. 4 - Bekertoernooi

LRC 4 - Ste.Do.Co. 4: 1 - 0 (rust: 0-0)

Op een druilerige zaterdagmiddag in augustus stond om half drie de wedstrijd tegen LRC 4 gepland. Het betrof de tweede wedstrijd in de poulefase van het bekertoernooi. Voor dit toernooi hadden wij ons ingeschreven met als voornaamste doel enige oefenwedstrijden te spelen, zonder dat we deze apart hoefden te regelen. Enige weken geleden had er juist een artikel gestaan in het AD, waarin het elftal van LRC 4 centraal stond. Dit betrof een elftal met een groot aantal spelers die het voorgaande jaar nog in de hoofdmacht hun wedstrijden afwerkten, maar inmiddels op een lager niveau gingen acteren in een zogenaamd vriendenteam.

“Reeds tijdens de warming-up werden we geconfronteerd met het enorme aanzien dat onze tegenstander genoot”

Er werd dus veel verwacht van onze tegenstander en op voorhand werd de kans op een overwinning van Ste.Do.Co. 4 zeer klein geacht. Een voordeel van deze sterke tegenstander was wel dat we direct zouden weten waar we stonden zo aan het begin van dit seizoen. Een seizoen waarin veel verwacht wordt van ons elftal, mogelijk zijn de verwachtingen van de kritische buitenwacht zelfs te hoog gespannen, maar laten we dit vooral niet als een loden last zien en de spelvreugde en overige gezelligheid laten prevaleren.

Reeds tijdens de warming-up werden we geconfronteerd met het enorme aanzien dat onze tegenstander genoot. Men wenste ons succes tegen deze tegenstander, met andere woorden: hier viel niets te halen. Dit zou echter niet terecht blijken. Ook tijdens het begin van de wedstrijd bleek dat de tegenstander op voorhand al dacht te winnen, er ging enige arrogantie uit van de manier van spelen en ook aan de zijlijn vielen geluiden te horen in de trant van: het is niet de vraag of we winnen, maar met hoeveel. LRC bleek echter deze middag een hele taaie kluif te hebben aan het degelijk en tamelijk compact spelende Ste.Do.Co. 4. Er werd weinig weggegeven en gaandeweg de wedstrijd kwamen er ook wat mogelijkheden voor het slim spelende Ste.Do.Co. 4. Toen na 45 minuten spelen het scorebord 0-0 aangaf, moest geconcludeerd worden dat Ste.Do.Co.

De Voorbereiding

Pagina 1�Ste.Do.Co. 4 Jaarboek �006/�007


Ste.Do.Co. 4 - GJS 5: 2 - 2 (rust: 0 - 2)

Na de toch wel makkelijke winstpartij op Ameide 6 stapten de mannen van het nieuwe vriendenteam van Ste.Do.Co. vol goede moed het veld op. Het was donderdagavond en ideaal weer om een goede pot voetbal te spelen. GJS was de tegenstander. De wedstrijd begon niet al te goed. GJS was de bovenliggende partij in de eerste helft. Dit

4 misschien nog niet het beste van het spel had, maar zeker wel het meeste aanspraak mocht maken op een doelpunt.

Na de thee bleef het spelbeeld aanvankelijk ongewijzigd, tot het moment dat LRC iets meer aan voetballen toekwam. Dit resulteerde dan ook in een ongelukkig tegendoelpunt. De bal bleef iets te lang hangen rond het zestienmetergebied en werd uiteindelijk binnengeschoten. Poes, die deze wedstrijd zeer goed keepte, kon dit doelpunt niet meer verhinderen. Enkele minuten voor dit doelpunt haalde hij op fabelachtige wijze nog wel een bal uit de kruising, maar hier had hij geen weerwoord op. Na dit doelpunt werd er met meer risico gespeeld en de tegenstander werd goed teruggedrongen. Ook ontstonden er kansjes, maar wederom ontbrak dat kleine beetje geluk en automatismen. Dat het niet de middag van Ste.Do.Co. 4 zou worden was toen inmiddels wel duidelijk, het zat allemaal net niet mee en ook een goede kans in de allerlaatste minuut mocht er niet in. Het was dus achteraf een onbevredigende middag, waarop goed werd gespeeld, maar onverdiend verloren. Zo is deze middag ons bekertoernooi officieus beëindigd.

Door Wouter Aanen

had meerdere redenen. Ten eerste moesten we een aantal sterspelers van ons elftal missen. Ten tweede stond de verdediging steeds net niet lekker opgesteld. Er was veel verwarring en de mannen in de defensie waren niet in staat dit lekker op te lossen. Gevolg: veel steekpassen en gevaarlijke aanvallen aan de kant van GJS. Ten derde ontbrak het aan coaching. Van achteruit was er niemand bij machte om het elftal goed neer te zetten en op het middenveld en in de aanval leek het ook wel of de monden dichtgeplakt waren met pleisters.

Ten vierde was er toch wel wat sprake van enige arrogantie en daardoor ook nonchalant spel. De overwinning op Ameide had veel indruk gemaakt en we wisten dat we het konden en dachten dat het allemaal wel gemakkelijk zou gaan. Gevolg van dit alles was een 0-� achterstand met rust. In de rust lieten de mannen van Ste.Do.Co. 4 zich van hun beste kant zien. Er werd verstandig gepraat en er werden goede veranderingen in het team doorgevoerd. De tweede helft zou geheel anders verlopen. Na 5 minuten in het tweede gedeelte was het al raak. Willem wist met kappen en draaien de keeper op het verkeerde been te zetten: 1-�. Vreugde alom! En we konden doorzetten. De kereltjes in het rood waren zo verbaasd dat er alleen nog maar onzin uit de monden kwam. Ze begonnen over alles te zeuren en niets was goed. Ook uit de dug-out van GJS kwam een hoop onzin. Ze probeerde ons duidelijk verbaal uit ons spel te halen. Dit lukte ze echter niet. Na een kwartier vloog de � treffer er al in. Roderick was ditmaal de gelukkige die de touwen wist te vinden: �-�. Helaas konden we de genadeklap niet uitdelen en bleef dit de eindstand. Deze wedstrijd heeft ons weer met beide benen op de grond gezet en we hebben er veel van kunnen leren. Op naar de competitiewedstrijden!!!

Door Gijs Bos


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> CompetitieSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Competitie

Ste.Do.Co. 4 - Peursum

Na een lange tijd van rust en voorbereiding (bekerwedstrijden en training) was het dan eindelijk zo ver, de eerste competitiewedstrijd; en wel tegen Peursum 3. Vooraf werd door velen Peursum nog hoog ingeschat omdat het 3de van Ste.Do.Co. maar met moeite kon winnen van deze ploeg. We hadden er allemaal zin in en waren dan ook in opperste stemming.

Nog even op de foto, want natuurlijk speelden we in het nieuwe tenue. Leuk voor ons zelf, maar ook belangrijk voor de sponsoren, want zonder hen konden wij nu niet spelen. Helaas moest Jan-Willem afzeggen voor dit potje voetbal i.v.m. ziekte, maar kon gelukkig nog wel op de foto zodat we een (zo goed als) complete elftalfoto konden maken. Ook nog even een goede warming-up, de opstelling en hup daar gingen we de eerste competitiewedstrijd in.

Deze wedstrijd stond onder leiding van Max Severing i.v.m. een uitwisselingsverdrag met Ste.Do.Co. 5, en hij floot een goede wedstrijd. Max en natuurlijk Poes hierbij nogmaals bedankt. De wedstrijd begon en al snel hadden we het overwicht en konden dan ook � maal scoren voor rust (al moest ik het �de doelpunt in de herhaling zien want ik lag weer eens op de grond.)

de doelpunten werden gemaakt door, hoe kan het ook anders, Willem en Matthijs. Het enige smetje op de eerste helft was de frustratie van één van de Peursum spelers die zich niet kon beheersen. Hij probeerde Roderick eerst met een te late sliding ten val te brengen en toen dat niet lukte hem maar gewoon onderuit te schoppen. Hij kreeg hiervoor geel en dat was licht voor deze overtreding. Nog geen 5 minuten later ging dezelfde speler nogmaals in de fout waarna hij werd gewisseld en niet meer terug mocht komen.

Na de rust ging het ook niet al te moeilijk alleen wilden we te graag naar voren waardoor er te veel mensen zich voorin bevonden en er nog maar weinig echte kansen kwamen. Maar de 3 – 0 kwam er toch na een mooie actie van Rob en een schot dat via de binnenkant van de paal er nog maar net inging (tot grote opluchting van hemzelf). De rest van de tijd nog wat kansjes gehad maar het was genoeg, Max floot af en de eerste 3 punten waren binnen. De wedstrijd was achteraf toch makkelijker dan we dachten en we kregen complimenten van een aantal spelers van Peursum 3, die het niet konden begrijpen dat wij Ste.Do.Co. 4 zijn en geen Ste.Do.Co. 3, want zij vonden ons beter. Nou die hebben we alvast binnen.

Ik moet eerlijk zeggen dat naar mate de wedstrijd vorderde steeds meer spelers beter zijn gaan voetballen of dit nu de zenuwen waren aan het begin van de wedstrijd of dat we steeds beter elkaar gaan begrijpen zullen we in de volgende wedstrijden zien. Snel even wat biertjes halen om ze in de kleedkamer te gaan nuttigen en even napraten over de wedstrijd. Ik zou zeggen proost en op naar de volgende punten.

Door Alexander Jansen

Uitslag: 3 - 0 (2 -0)

Competitie


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Competitie

De zegereeks zet zich voort

16 September; een mooie nazomerdag, er stond weer een nieuwe wedstrijd voor Ste.Do.Co. 4 op het programma. Na veel praktische zaken besproken te hebben reisden we af naar de kleedkamer, waar het heerlijk vertoeven was onder het genot van de klanken van de fantastische Ste.Do.Co. 4 cd.

De schoenen gepoetst, de shirts gestreken, iedereen had zin om weer een goede wedstrijd te spelen. Na een goede warming-up klonk het eerste fluitsignaal. We begonnen meteen sterk en pakten het

...Of dit nu kwam door de afleiding van vrouwelijk schoon langs de lijn of de eerder genoemde wissels is niet geheel duidelijk...

heft in handen. Jammer genoeg ging er na 5 minuten een bal over, waardoor ik het eerste kwartier meer brandnetels dan voetbal heb gezien. Ondertussen kregen wij al snel goede mogelijkheden. Wat in de 1�e minuut resulteerde in een goal van onze spits Willem. Dit gebeurde na een goede voorzet van Roderick. Campione klonk over het veld en iedereen was blij.

Na een kwartier spelen viel Mathijs (v T) ongelukkig geblesseerd uit, waardoor ik het veld in kwam. We bleven nog steeds de sterkste ploeg, met veel kansen en soms oogstrelende combinaties. Één zo’n mooie combinatie resulteerde in de 34e minuut in �-0 na een razendsnelle omschakeling over meerdere schijven, werd na de voorzet van Bronkhorst en de gekeerde inzet van mij door Roderick goed ingeschoten. Tot de rust werd er iets minder aanvallend gespeeld

door ons. En waren er weinig kansen aan beide kanten. In de rust was er wat ophef over het uitlenen van spelers aan een andere ploeg van Ste.Do.Co. , waardoor we Corstiaan en Reinoud kwijtraakten. Laten we ons er met z’n allen voor inzetten dat dit nooit meer op zo’n manier gebeurt. Verder wil ik hier geen woorden aan vuil maken. Zo werd Corstiaan gewisseld voor Mark, Reinoud voor Rob en Wouter voor Laurens.

Zo begonnen we zonder echt fitte wissels aan de �e helft. De �e helft had meteen al een ander gezicht dan de 1e helft. Of dit nu kwam door de afleiding van vrouwelijk schoon langs de lijn of de eerder genoemde wissels is niet geheel duidelijk. Feit is, dat ons overwicht van in de 1e helft veranderde in een evenwicht. Zo waren er nu kansen aan beide kanten. Hoewel de grootste kansen het eerste half uur van de �e helft toch zeker nog voor ons waren. De vele schoten, kopballen en schuivers troffen jammer genoeg geen doel.

Zo bleef Drechtstreek toch nog een beetje in de wedstrijd. En “als die aan de ene kant niet valt dan valt die aan de andere kant” zo bleek ook nu weer, want in de 85e minuut kwam Drechtstreek echt terug in de wedstrijd. Nadat al een schot van de lijn was gehaald, ging de bal nu echt langs de sterk keepende Leonard heen, de �-1 was een feit. Na nog 5 spannende minuten waarin Drechtstreek eigenlijk geen echte kans kreeg en wij ook geen echt grote kansen, klonk het laatste fluitsignaal. De drie punten bleven in Hoornaar! Zo werd het een wedstrijd met een erg sterke 1e helft, en een matige �e helft. Waaruit blijkt dat we toch moeten proberen wedstrijden eerder te beslissen. Na de wedstrijd werd onder het genot van de klanken van de Ste.Do.Co. 4 cd nog een goed glas bier op onze overwinning gedronken, en was het gezellig. Nu op naar Noordeloos!

Door Floris van de Peppel

Uitslag: 2 - 1 (2 - 0)

Ste.Do.Co. 4 - Drechtstreek 5



Zaterdag 23 september. Ik word wakker door een scheet als een mitrailleursalvo. Verschrikt zit ik rechtop in mijn bed. Ik knipper met mijn ogen tegen het zonlicht dat in mijn kamer valt, ik proef de smaak van verschaald bier en verstofte wiskey, mijn hoofd protesteert tegen het ontwaken.

Ik kijk om mij heen, en dan weet ik het weer. Op mijn bank ligt Gijs Bos na te genieten van zijn buikwind. Op de grond liggen Lourens Verhaar en Wouter Aanen. De geur van Reinoud hangt nog in de ruimte, hij moest om 8 uur weg om de F5 te coachen. Een kleine glimlach kan ik niet onderdrukken: Ste.Do.Co 4 speelt tegen Noordeloos vandaag.

Een deel van het team heeft zich gezamenlijk voorbereid in het nachtleven van Utrecht. Na een warme douche reizen we af naar Hoornaar. Waterzaksponsor Ted Bos blijkt vandaag ook het ontbijt te sponsoren. Enkele smakelijke pannenkoeken vallen ons ten deel. Het zal een goede bodem voor een hevige strijd blijken. Om half twee begeef ik me samen met Floris naar het verzamelpunt: huize De Leeuw. Aldaar zie ik de gespannen gezichten van mijn teamgenoten. Het is rustig. Iedereen bereid zich op zijn eigen manier voor op wat komen gaat. Mark komt te laat, even

ontstaat er onrust, maar gelukkig blijkt hij niet ver weg te zijn. Om vijf over half twee kunnen we ons naar Noordeloos begeven. Op de fiets, maar dat spreekt voor zich. Op de sportvelden van Noordeloos worden wij niet onvriendelijk, maar ook niet warm ontvangen. De anders zo spraakzame Menno staart gespannen voor zich uit. Zelfs de immer aanwezige Kikker is stil. Competitieve spanning hangt in de lucht. Na enkele minuten de sfeer geproefd te hebben besluiten wij naar onze kleedkamer te gaan.

Daar wacht ons een verrassing. Groene shirtjes en zwarte broekjes liggen keurig opgestapeld voor ons klaar. Dat is apart. Na de eerste verbazing konden wij er om lachen. Het zal wel een ludieke actie van die maffe Noordelozers zijn. Wij zijn ook de beroerdsten niet, en willen wel meegaan met deze grap. We besluiten de Noordeloos-shirts als inloopshirts te gebruiken. Alleen Gijs en Jan-Willem doen wel een Ste.Do.Co-shirt aan. De verbaasde gezichten van het team van Noordeloos waren zeer vermakelijk, maar vertelden ons ook dat dit misschien toch niet de bedoeling was. Dit vermoeden bleek correct toen duidelijk werd dat de shirts klaargelegd waren voor het vierde team van Noordeloos, alleen wel in de verkeerde kleedkamer. Hoe dan ook: ik heb er lekker in warmgelopen en kon met een vers en schoon shirt aan de wedstrijd beginnen. Om half drie mochten we aftappen. Toen hebben we een wedstrijdje gevoetbald.

Na de wedstrijd was het Leen Bos die nog voor het laatste fluitsignaal de eerste krat Heineken binnentikte. Met zijn ervaring kon dit niet anders dan een schot in de roos zijn. Op de zonovergoten accommodatie van Noordeloos kwam ons vierde team een beetje los. Binnen no-time was het aan Jan-Willem om in eigen huis een tweede krat voor zijn rekening te

Uitslag: 3 - 1

Noordeloos 2 - Ste.Do.Co. 4

Competitie



“Kastelein Jan Blom moet tot zijn schaamte toegeven dat het koude bier op is”

nemen. De klanken van de Ste.Do.Co 4 CD galmden over de velden, de spelers lachten uitbundig, DJ Triplin’ was in het huis, wij genoten. Ondertussen zagen wij Hans Bassa afdruipen op zijn mountainbike en waren de overige spelers van Noordeloos al gedoucht en aangekleed. Bij ons kwam de stemming er juist aardig in en Poes zorgde voor meer pils. Ondertussen werd het etenstijd. Voor wie anders dan de verzorgster lag hier een dankbare taak? Wietske zorgde voor een bittergarnituur waar ze bij de familie De Leeuw zelfs trots op zouden zijn. Na dit avondeten werd het tijd voor een douche. De Noordeloze boiler bleek echter uitgeput. Maar het koude water mocht de pret niet

drukken. Door luid gezang en hevig gespring verbeten we de ijzige kou (beelden hiervan zijn te verkrijgen bij Reinier).

Na deze frisse onderbreking stortten we ons weer terug in het feestgedruis. Lourens luisterde dit ondertussen op door zijn kleren weer eens uit te trekken. Als een ware exhibitionist draafde hij als een dolle door de kleedkamer (ook hier zijn beelden van). Tegen de klok van acht werd het tijd om naar de kantine te gaan. Deze rokerige ruimte was schaars gevuld; het viel op hoe weinig Noordeloos-spelers nog aanwezig waren. Aanvankelijk deden ze nog aardig mee, maar steeds meer van hen keerden huiswaarts. Ste.Do.Co. 4 bleef echter voltallig en nam langzaam maar zeker het heft in handen. Het duurde dan ook niet lang voor de Ste.Do.Co.liederen de kantine vulden. Tijdens de klanken van de hits ‘hup Ste.Do.Co. Gijsie Bos’ , ‘één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, waar is Gijsie Bos gebleven?’ en ‘één, twee, drie, Ste.Do.Co vier’ zag ik Kikker en Lennart ineenkrimpen. Toen ook nog Noordeloos’ mooiste vrouwen zich mengden in de Ste.Do.Co.-polonaise en vrolijk met de Ste.Do.Co.spelers meedansten op de klanken van de Ste.Do.Co.-CD werd het de meeste Noordelozers echt te veel.

De één na de anderen koos eieren voor zijn geld en rond de klok van tien was de kantine bijna volledig rood-zwart gekleurd. Ik kijk om mij heen en zie een onuitwisbare grijns op het gezicht van Antonie,

Corstiaan met een zware koperen bel op zijn hoofd, Gijs in een idiote dans met Henriette, een rondstuiterende Rob, en Rein, ondanks zijn alcoholonthouding, vergenoegd om zich heen kijkend. Ste.Do.Co. maakt zich los, en Noordeloos verbijt zijn pijn. Kikker doet nog een verwoede poging om een eind te maken aan de overmacht van de Ste.Do.Co.spelers, door voor te stellen de kantine te sluiten. Het mag niet baten, hij wordt vakkundig op zijn plek gezet door een nieuw lied dat terplekke tot stand komt. De lijdenstocht is nog niet voorbij.

Om half elf komt hier wel een eind aan. Kastelein Jan Blom moet tot zijn schaamte toegeven dat het koude bier op is, en dat dit hem dwingt de kantine te sluiten. Aldus geschiedde. Wij blazen de aftocht en begeven ons naar de Noordeloze kroeg. Bij het weggaan zie ik de enkele die-hards van Noordeloos met gebogen hoofd het pand verlaten. Even schiet de overweging hen bij de thuiswedstrijd iets te sparen door mijn hoofd. Maar deze vervliegt weer heel snel; ik verheug me nu al op hun komst naar Hoornaar!


Competitie



Sint Jorisplein 104205 JA GorinchemTel: 0183-620605 / 0183-561536Fax: 0183-615822E-mail: [email protected]

Ons vervoer varieert van Ziekenfondsritten,Rolstoelvervoer, Schipholvervoer tegenscherpe prijzen, of de reguliere ritten.

Waarom zou u voor de Reuver Taxi kiezen:

Taxi KeurmerkGoed Wagenpark24 uur bereikbaar

Op tijdFlexibel

Goede prijsstelling



Uitslag: 4 - 0 (2 - 0)Aansluiting bij de top

Na het feestgedruis van vorige week waren de leden van Ste.Do.Co. 4 unaniem in hun voornemen; er moest deze week maar weer eens een serieuze pot voetbal op de mat worden gelegd.

Vandaag was het vierde elftal van Meerkerk te gast aan de Groeneweg; voorwaar een geduchte tegenstander, ze hadden eerder Noordeloos � met 7-� van het veld geveegd en hadden, net als wij, slechts drie verliespunten. We waren gewaarschuwd. We hadden op deze zonovergoten dag voor de wedstrijd een fotosessie gepland, de sponsors van de tassen (Plus-auto’s en Speedy Voordeelgarage) en de

Ste.Do.Co. 4 - Meerkerk 4

inlooptruien (H.A.B.O. loonbedrijf en kraanverhuur) werden vandaag op de gevoelige plaat vastgelegd en bedankt voor hun bijdrage aan ons team. Na dit persmoment hadden we de eer op het A-veld te mogen acteren; het zou het toneel worden voor een goede partij van Ste.Do.Co.-zijde. Gedurende de eerste helft hadden we een licht overwicht, wat na een minuut of �5 resulteerde in de verdiende 1-0. Alexander schoot zijn tweede competitietreffer op fraaie wijze binnen na een scherp aangesneden hoekschop van Mathijs (van Toor).

Competitie

Pagina �0Ste.Do.Co. 4 Jaarboek �006/�007


In de tweede helft werd het krachtsverschil groter en dit werd ook uitgedrukt in een groter wordende marge; na een keurige aanval wist Roderick de vrijstaande Rob te vinden, die met een droge knal de �-0 binnenschoot. De 3-0 was een opmerkelijke goal. Niet zozeer de actie of de afwerking (die beide weliswaar van klasse getuigden) maar vooral de manier waarop dit doelpunt werd gevierd baarde opzien. Onze gedachten gingen terug naar 7 juli 1998, halve finale op het wereldkampioenschap in Frankrijk. Was het niet ene Patrick Kluivert die na een weergaloze kopbal in de 87e minuut Oranje op 1-1 zette en in extase naar de hoekvlag liep om zijn memorabele treffer met het meergereisde publiek te vieren? Onze nummer 10 moet zich in een vergelijkbare situatie gewaand hebben, want zijn juichmoment vertoonde een verdacht parallel met bovenstaand beschreven actie van Kluivert. Ro, bedankt voor deze show, we hebben weer genoten!

Bij het scheiden van de markt maakte ondergetekende voor de statistieken nog de 4-0, waardoor onze grootste overwinning van het lopende seizoen werd geboekt. Na de wedstrijd ontstond weer een bijzonder gezellig samenzijn, hetgeen voor een deel van het elftal later op de avond nog uit zou monden in een uitgebreide polonaise door huize Woltman…Op naar het immer lastige Vuren-uit.

Door Willem Aanen

“Hierna kon Ste.Do.Co 4 zich bezondigen aan ‘Gallery-play’ ”



Donderdag 5 oktober 2006. Op een druilerige donderdagavond had Ste.Do.Co. 4 de twijfelachtige eer om om klokslag 19.00 uur vanuit de kantine te vertrekken. Althans dat was het, van hoger hand opgezet, plan. Echter was er ditmaal een drietal spelers die deze afspraak aan de spreekwoordelijke laars wist te lappen.

Aangezien de schrijver van dit stuk niet de moeilijkste is, zal hij u geen namen onthouden: het waren respectievelijk Mini, Mark (welke overigens het bekende ‘dat-gaatje-geld-kosten-gebaar’ niet op prijs leek te stellen) en ondergetekende. Al met al een fraai resultaat voor de boetepot, welke na de eerste 5 euri van DJ Triplin (vorige week red.) met een luttele 15 euro gespekt werd (lees: ‘wordt’, aangezien in ieder geval

uw verslaggever, wegens gebrek aan liquide middelen, de transactie nog niet heeft weten te voltooien). Over naar datgene waar het een ieder deze avond toch om te doen was: de match. Allereerst was er voor deze midweekse wedstrijd een aantal afwezigen. Zo konden Rein, Kok, Wob, Bronk en Dennis (laatstgenoemde voor de volledigheid) wegens moverende redenen niet in actie komen.

Gezien het grote aantal afwezigen werd een tweetal extra hulptroepen naar het front geroepen: Oscar ‘Ozzy’ van Geffen en Marvin ‘Bossie’ Bos completeerden ons team. In de kantine gonsde het al van de geruchten over de ‘basis 11’ van deze avond. Zo werd er links en rechts gefluisterd dat er een aantal spelers kind van de rekening zouden worden van het bekende roulatie systeem. Er wordt wel eens gezegd dat Raffie Benitez van Liverpool er wat van kan, maar Ste.Do.Co 4 doet er duidelijk niet voor onder. Niemand is verzekerd van een stekkie in de basis, de concurrentie is moordend en de spelers houden elkaar week in week uit messcherp (Noordeloos uit voor het gemak maar even niet meegenomen). Zo kon er dan toch vertrokken worden richting Vuren. Poes had voor onze heren (en trouwe fan Wietske) een toeristische route uitgestippeld, welke wonder boven wonder daadwerkelijk eindigde op het parkeerterrein van de plaatselijke V.V. te Vuren.

Uitslag: 2 - 5 (0 - 2)

Op naar de kleedhokkies, alwaar binnen no-time de Ste.Do.Co 4 CD zijn geluiden uit de speakers deed knallen. Tijdens het omkleden werd tevens de opstelling door Alex uit de hoge hoed getoverd: Poes, Don, Gijssie B, Bossie, Mark, Rob, Alex, Mini, Past, Ozzy en Antonie. Op de bank: Wil, Kip, Ro en DJ Triplin (welke al meermalen aangetoond heeft dat hij, naast bouwer van buitengewoon respectabele feessies, een gevaarlijke buitenspeler, ook een zeer verdienstelijk vlagger is). Rond �0.00 uur mocht Vuren aftrappen. Blijkbaar beviel ze dit erg goed, want nog binnen �0 minuten mochten ze dit tot twee maal toe herhalen. Via Alex en gastspeler Ozzy stond Ste.Do.Co 4 op een zeer comfortabele 0-� voorsprong. Voornamelijk Alex toont wekelijks aan zijn nuttige werk voor het team aan te vullen met een enorme trefzekerheid. Opende hij vorige week tegen Meerkerk met een droge volley de score, ook tegen Vuren brak hij de ban. Dat het meer leek op een voorzet op gelegenheidsspits Oscar mag hier geen afbreuk aan doen. Na goed jagen van Antonie

Vuren 3 - Ste.Do.Co. 4

Competitie

“Even leek het binnen 5 minuten nog spannend te worden, echter bleek ook Don een verdienstelijk vlaggenist”

Pagina ��Ste.Do.Co. 4 Jaarboek �006/�007


was het zoals reeds vermeld Ozzy die zijn gastoptreden wist te bekronen met een treffer. Op de bank ging men er eens even goed voor zitten: een prachtige 0-� voorsprong: dat smaakt naar meer… Helaas bleek dit niet geheel realiseerbaar. Vuren 3 toonde aan over de nodige veerkracht te beschikken en rechtte haar rug. Een aantal keer moest onze verdediging, met een uitblinkende Mark de Groot, vol aan de bak. Echter barsten deed zij niet en zo kon er met een 0-� ruststand van een bakkie thee worden genoten.

Hierna leek Ste.Do.Co 4 het wel goed te vinden, iets wat zeer begrijpelijk (edoch niet goed te praten) is. Zo kon Vuren 3 met een prachtige en een wat minder fraaie treffer toch nog � keer tegen te scoren. Even leek het binnen 5 minuten nog spannend te worden, echter bleek ook Don een verdienstelijk vlaggenist. De 3e treffer van Vuren werd dan ook terecht afgekeurd. Zo eindigde deze regenachtige avond in Vuren met een zeer verdiende �-5 overwinning en kan Ste.Do.Co 4 met 5 overwinningen en 1 nederlaag genieten van een aantal weken rust binnen de lijnen. Daarbuiten zal het met een ‘Oktoberfest’ en een trainingsweekend nog wel lang onrustig blijven….

Door Roderick Venekamp

In de rust was de alom luidende conclusie dat er, ondanks de goede tussenstand, de �e helft uit een ander vaatje moest worden getapt. Er volgden tevens enkele wisselingen: Rob, Mark en Don verlieten het veld en Willem, Ro en Kip betraden de arena. Dit leidde tot wat geschuif binnen de opstelling, welke bij aanvang van de �e helft als volgt luidde: Poes, Alex, Gijssie B, Bossie, Kip, Antonie, Ozzy, Mini, Past, Ro en Willem.

In de �e helft ontaardde de match in een waar voetbalgevecht. Vuren 3 zette alles op alles in de jacht naar de zo belangrijke aansluitingstreffer en Ste.Do.Co 4 ging vol op zoek naar de beslissende treffer(s). Na een schitterende actie van Mini op links kwam de bal plotseling voor de voeten van de goed naar binnen getrokken rechtsbuiten Past. Het lederen voorwerp in het lege doel plaatsen was vervolgens een kolfje naar zijn hand: 0-3. Hierna kon Ste.Do.Co 4 zich bezondigen aan ‘Gallery-play’ Na een schitterende aanval (welke in detail terug kan worden gelezen in het topic ‘aanwezigheid voor de wedstrijden’ op de Ste.Do.Co 4-hyve) was het ondergetekende die met een lobje (na zoveel pogingen mag het toch wel een keertje lukken zag ik een ieder terecht denken) de 0-4 aantekenen. Vervolgens trachtten de verdedigers van Vuren 3 tevergeefs het shirt van Ro en het broekje van Wil (een compliment naar de sponsors voor de uitstekende kwaliteit van de kledij) zich eigen te maken, waarna de bal bij de ingevallen DJ Triplin belandde. Deze wist het net met een perfecte pegel te laten bollen: 0-5. Aan onze DJ de vraag: is dit geen reden voor een houseparty??


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> OktoberfestSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Oktoberfest

Zaterdag 14 Oktober was het dan zover, de mannen van Ste.Do.Co. 4 dienden ’s middags achter de tap aan te treden om het met veel bombarie aangekondigde Oktoberfest te organiseren. Aanvankelijk stond voor deze middag een wedstrijd tegen Kozakken boys gepland. Daar dit elftal zich echter uit de competitie heeft teruggetrokken, kon het spelen van deze pot geen doorgang vinden. Naast het ontbreken van een tegenstander leek het ontbreken van genoeg potentiële gasten roet in het eten te gaan gooien, omdat van de heren teams alleen het zesde thuis moest spelen. Een deel van het team besloot de middag nuttig te besteden en een training te organiseren. Naar eigen zeggen vervulde Don hierin,

ondanks de zenuwen voor die middag, een glansrol door het winnende doelpunt te scoren. Om 14:00 uur voegde het overige deel van de spelers zich bij dit gezelschap, waarna de voorbereidingen voor het feest begonnen. DJ Triplin installeerde zijn geluidsinstallatie, waarna de biersjoelbaan uit het vliegdekschip werd gehaald en pontificaal in de kantine geplaatst werd. Tevens werden de literpullen met water gevuld voor het bierpulheffen en het lessen van eventuele nadorst en werd een houtblok opgesteld ten behoeven van het spijkerslaan. De equipe hees zich vervolgens in de door Alexander aangekochte lederhosen, waarbij Willem, Roderick en Gijs hun sympathie voor die Mannschaft etaleerden door middel van het dragen van Duitse Trikots. Jan-Willem bleek de intentie van de middag bijzonder goed begrepen te hebben door in een niet van echt te

Ste.Do.Co. 4 - Bardienst: Oktoberfest!

Special Events >> Oktoberfest


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Oktoberfest

onderscheiden outfit aan te komen draven. Aan hapjes was ook gedacht, deze, in de vorm van braadworsten en kaasblokjes, werden op het laatste moment aangerukt en vakkundig voorbereid door Poes en Matthijs. Om eenieder het “bierfestgevoel” mee te geven was geïnvesteerd in heuse bierpullen ter vervanging van de reguliere fluitjes.

Na het arriveren van de bijzonder fraai uitgedoste bediening in de personen van Marleen, Ted en Wietske kon de groepsfoto geschoten worden, waarna niets de aanvang van het feest meer in de weg kon staan. Na de wedstrijd Heren 6 – VVAC 7 maakten de eerste gasten hun entree. De bar-crew, die bestond uit Corstiaan, Mark, Matthijs, Alexander en Leonard maakte zich bijzonder verdienstelijk door de wachttijd op bier tot het minimum te beperken. De middag zelf was een aaneenschakeling van zowel ongelofelijke als stuk voor stuk memorabele gebeurtenissen. Zo monde het spijkerslaan uit tot een waar spektakel waarbij spijkers en zelfs hamerkoppen door de lucht vlogen, bleken gasten Jeff O. en Harmen V. heer en meester aan de biersjoelbak en wist Ger Klop wel raad met de speciaal uit Duitsland geïmporteerde literpullen. Laatst genoemde toonde zich tevens zeer genereus door zich beschikbaar te stellen voor een ware photoshoot met enkele enthousiaste en klaarblijkelijk ambitieuze spelers. Verder bleken Wob en Kip hun hand niet om te hoeven draaien voor het leegdrinken van meer dan één literpul, wist Reinier een aantal mooie sigaren los te peuteren bij het zesde en namen enkele spelers van dit zelfde zesde vol overgave deel aan de competitie van het spijkerslaan. Zij bleken echter het onderspit te moeten delven tegen de suprematie van Antonie die deze middag spreekwoordelijke spijkers met koppen sloeg.

Toen DJ Triplin uiteindelijk voor de derde keer Viva Colonia! ten gehore bracht en een groot deel van de kantine zich bij de polonaise aansloot ging het dak eraf! Uiteindelijk kunnen we terugkijken op een alleszins geslaagd evenement, wat zeker voor herhaling vatbaar is. Vanaf deze plek wil ik alle betrokkenen hartelijk bedanken voor hun bijdrage! Op naar Medemblik!

Door Rob Woltman


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> OefenwedstrijdSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Oefenwedstrijd

Het was een koude avond in oktober, Ste.Do.Co. 4 moest zich weer presenteren. Ditmaal vriendschappelijk tegen SVS ’65 2. Ste.Do.Co. 4 moest het doen zonder een aantal spelers, maar deze werden goed vervangen door niemand minder dan Ko den Hartog en Marvin Bos.

Door de laatst genoemde konden wij weer beginnen in de “Bos-Bos” opstelling. In de regio een veel gevreesd verdedigend koppel dat al voor menig succes had gezorgd. Met dit in ons achterhoofd mochten wij deze wedstrijd beginnen. Na het eerste fluitsignaal lieten de gasten al snel zien dat zij niet de ploeg waren die met zich zou laten sollen. De eerste harde overtreding kwam van de kant van SVS. Na een mooie combinatie van achteruit belande de bal bij Mathijs van Toor die op vreselijke wijze werd neer gemaaid, waarna een kreet ontstond die in huize van Toor duidelijk te horen moest zijn. Het bleek achteraf mee te vallen waarna de wedstrijd weer hervat kon worden. Vele combinaties volgden, de een nog mooier dan de ander. SVS ’65 kreeg niet de kans om aan het spelletje mee te doen. Elk balcontact van een SVS speler werd al weer snel omgezet in het tegenover gestelde. Al waren de combinaties nog zo mooi en speelden ze de sterren van de hemel, de vruchten ervan konden ze nog niet plukken. Het was na een halfuur nog steeds 0-0. Hier kwam echter snel verandering in. Na een mooie combinatie van achteruit werd Willem Aanen gevonden die de bal vervolgens fabuleus langs zijn tegenstander speelde op de door stormende Corstiaan de Leeuw die deze bal niet onbenut kon laten 1-0. Met deze stand gingen de heren tevens rusten, en leek de wedstrijd al een beetje naar Ste.Do.Co.’s zijde te zijn getrokken. De tweede helft bleek anders uit te vallen.

Na het eerste fluitsignaal in de 2e helft hadden de mannen van Ste.Do.Co. nog steeds het betere van het spel maar, moesten na 8 minuten wel de eerste tegengoal incasseren 1-1. Dit deed de wedstrijd een beetje keren, de heren van SVS ’65 kwamen steeds

meer in het spel voor en kwamen nu ook steeds gevaarlijker voor het doel van de gasten. De gasten kregen het steeds zwaarder en moesten na de ��e minuut voor het eerst in deze wedstrijd tegen een achterstand aankijken �-1. Dit was een ommekeer in de wedstrijd SVS ’65 kon achteruit gaan leunen, waardoor Ste.Do.Co. de wedstrijd weer over kon nemen, wat resulteerde in laf Italiaans voetbal. De gasten deden wat ze konden maar kwamen niet opgebokst tegen dit ijzeren gordijn. Tot overmaat van ramp kwamen de boys van SVS ’65 door een goede counter ook nog eens op een 3-1 voorsprong. Hierbij was de wedstrijd toch aardig op slot gegooid. In de 80e minuut konden de mannen van Ste.Do.Co. nog wat terug doen door een

verdiende �e goal binnen te schieten. Willem Aanen kreeg een goede bal aangespeeld van achteruit, hierop draaide hij fraai 180 graden en maakte het vervolgens nog fraaier af: 3-�. Een slot offensief van de gasten volgde, maar tevergeefs. De uitslag van deze wedstrijd bleef teleurstellend voor de gasten steken op een 3-� winst voor de jongens van SVS ’65.

Door Corstiaan de Leeuw

“...hierop draaide hij fraai 180 graden en maakte het vervolgens nog fraaier af 3-2”

(Oefenwedstrijd ) Uitslag: 3 - 2 (0 - 1)

SVS ‘65 - Ste.Do.Co. 4

Special Events >> Trainingsweekend


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Trainingsweekend

Vrijdag

Eindelijk is het zover, het ‘trainings’-weekend gaat beginnen. Op het moment dat ik aankom is het al een dolle boel, de mensen die al eerder vandaag aangekomen waren zitten te genieten van grote borden macaroni. Aan de sfeer te horen en zien is er al het nodige gedronken en ik begin dan ook met een biertje. Na een paar biertjes ben ik eerst maar eens een slaapplek gaan zoeken in het andere huisje. (We hadden 2 huisjes nodig om iedereen te huisvesten) Ik kwam terecht op de begane grond bij de enige echte Don ‘de houtzager’ op de kamer. Waarom de ‘houtzager’ toevoeging hoor ik je denken.. lees vooral verder dan wordt het vanzelf duidelijk.

Na het eten ging een aantal mensen kaarten en ik ging met een groepje Fifa spelen op de meegereisde Gamecube. Al snel bleek dat dat nog een vak apart is en ik had de nodige spelletjes nodig voordat ik de spreekwoordelijke ‘deuk in een pakje boter’ kon trappen. Later op de avond werd besloten door een aantal mensen om eens even in Medemblik te gaan kijken. Een taxi was al snel besteld en op weg waren we naar een erg rustig Medemblik centrum. Nadat we wat hebben zitten drinken en praten in een van de wel heel rustige cafetjes werd besloten om een taxi terug richting Vlietlanden te zoeken. We hadden onze taxi net besteld en uit de plaatselijke snackbar kwam een dame gelopen die zich afvroeg wat zo’n grote groep mensen ineens in Medemblik deed en zo kwamen we aan de praat over voetbal, want wat bleek: ze speelde voetbal !! We konden natuurlijk al snel opscheppen over hoe goed het vrouwenvoetbal bij Ste.Do.Co. wel niet was enz enz.. We hebben ook nog geprobeerd een wedstrijd te regelen tegen een of ander heren team uit omgeving Medemblik, maar dat is helaas niet gelukt. Zaterdag: Nadat niet al te vroeg er een beetje leven kwam in huize Ste.Do.Co. 4 werden er de

nodige tosti’s en ‘uitsmijters’ gebakken en na dit zeer voedzame ontbijt konden we eindelijk beginnen aan waar we natuurlijk voor gekomen waren: de training !! (het heet tenslotte niet voor niks trainingsweekend). Al snel bleek dat we aan de toen nog een beetje geblesseerde Reinier een fantastische keeper hadden en dat Gijs (onze aanvoerder) het hoge niveau niet aankon en met een geblesseerde enkel het veld moest verlaten. (heel jammer voor hem dat dit keer onze fantastische verzorgster niet mee gereisd was). Na een goeie � uur trainen werd besloten om de eerst volgende goal als ‘golden goal’ te behandelen en er daarna een eind aan te draaien. Dat de Don (ook wel bekend als Reinoud) er geen zin meer in had bleek al na 1 minuut,

hij startte ergens halverwege een rush en al kappende en draaiende eindigde hij voor het doel en met een fantastisch schot verschalkte hij de op dat moment keepende Antonie ‘Boeman’. Al met al hebben we een lekker potje gevoetbald. Terug gekomen bij de huisjes werd er eerst wat gedronken en bijgekomen van een zwaar vermoeiende training. Een gedeelte ging daarna pokeren.. zelf heb ik niet mee gedaan maar aan alle commotie die er te horen was hadden ze er zeker veel plezier in.

’s Avonds werd besloten om te gaan bowlen met de hele groep, en al snel bleek dat het maar goed is dat de meeste beter kunnen richten met een voetbal, want anders was er helemaal geen hoop voor dit team. Dit geldt overigens niet voor iedereen, want neem nu Lourens.. als die toch eens zo goed kon …..anyway… bowlen met zo’n groep is serieus leuk !! Tijdens het bowlen werd er gezorgd voor de nodige drankjes + hapjes. hierbij moet opgemerkt worden dat ondanks dat Marc de G al problemen had met het instappen in het taxi busje hij er wel voor zorgde dat we nooit lege glazen hadden op de bowling baan..(Hij bestelde bier

Ste.Do.Co. 4 Trainings-weekend


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> TrainingsweekendSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Trainingsweekend

aan een stuk door en als er dan toch nog een leeg glas was gooide hij het gewoon kapot) Na het bowlen zijn we met z’n alle richting het bruisende Medemblik vertrokken en na een kwartiertje lopen kwamen we met de complete groep aan waar een klein gedeelte al een dag eerder was wezen verkennen. We hebben even gekeken waar het gezellig was en al snel bleek dat dezelfde tent als de dag daarvoor het gezelligst was. Wederom bepaalde Mark de G zo ongeveer het drink tempo en inmiddels kon je al goed merken dat hij het nodige aan alcohol achter de kiezen had want het lukte kennelijk om hele gesprekken te voeren met een of andere Portugees terwijl hij tegelijk ook nog de dame achter de bar probeerde te verleiden voor een foto. Nadat een aantal mensen de tijd

verdreven met een potje biljard en foto-play ging het café sluiten en zijn we ook richting huisje gegaan. Thuis aangekomen werden er nog even gezellig knakworsten op tafel gezet terwijl we met z’n allen napraatten over het bowlen / trainen en de rest van de dag. Zelf ging ik nog even laten zien hoe je Fifa moet spelen nouja… van foute voorbeelden kan je ook leren zullen we het maar op houden maar lol hadden we zeker.

hout nodig hadden want er werd aan een stuk door gezaagd.. na een half uurtje geprobeerd te hebben om er gewoon doorheen te slapen besloot ik dat het tijd was om te verhuizen en ik ging dan ook in de huis-kamer op de bank liggen. Ik lig daar nog geen 15 minuten en er komt iemand binnen gelopen van wie ik zelfs in het donker van z’n gezicht af kan lezen dat hij denkt ‘WAT IS HIER AAN DE HAND !’ Ik uitgelegd dat ik niet kan slapen wegens geluidsoverlast en aangezien hij in de deuropening stond en op de achtergrond het gezaag nog steeds bezig was, begreep hij meteen waarom ik daar lag. Dus zo kwam Don ‘De houtzager’ aan zijn bijnaam... Waar iedereen waarschijnlijk aan het begin van dit verslag dacht dat het op zijn bij iedereen bekende soms wel heel zware afzaag acties op het veld sloeg, blijkt hij die naam zelfs ‘s nachts eer aan te doen.

Zondag Zondag was eigenlijk echt zo’n laatste dag van een super leuk weekend.. een beetje lekker rustig aan wakker worden… wat eten en drinken.. beetje achter de Gamecube hangen en daarna als overheerlijke warme maaltijd Nasi gegeten. (Ik weet niet precies meer wie het eten verzorgd heeft dat weekend maar die persoon / personen verdient zeker een pluim !! want het was erg lekker) Overall denk ik dat ik voor iedereen praat als ik zeg dat we een fantastisch weekend gehad hebben wat zeker voor herhaling vatbaar is !! Bij deze iedereen bedankt voor al het werk dat erin is gaan zitten.. en dan bedoel ik natuurljik het regel van de huisjes... bijhouden wie er betaald heeft.. zorgen dat iedereen weet waar het is... inkopen doen... afijn er is zat geregeld bedankt daarvoor !!Volgend jaar weer :) Ohwja.. en vergeet niet www.ste-do-co.nl te checken voor meer foto’s !!

Door Antonie Bouman

Toen we na een flink aantal wedstrijden uitgespeeld waren ging iedereen in ons huisje zo’n beetje wel naar bed. Daar aangekomen heb ik een poging gedaan om te slapen maar op een gegeven moment schrok ik wakker en dacht dat de heleboel aan het instorten was.. wat bleek ene Don dacht kennelijk dat het hartje winter was en we de volgende dag veel

“Dus zo kwam Don ‘De houtzager’ aan zijn bijnaam...”

Competitie



Uitslag: 1 - 3 (0 - 3)

De grote vraag op deze druilerige zaterdagmiddag was of Ste. Do. Co. 4 het zeer geslaagde trainingsweekeinde in de buurt van Medemblik een passend vervolg kon geven in de vorm van een overwinning tegen VVGZ 7.

Om antwoord op deze prangende vraag te krijgen, dient u toch enig geduld op te brengen. Degenen die echt niet kunnen wachten, verwijs ik naar de vierde alinea. Deze week was er namelijk nog een gebeurtenis, die de volle aandacht verdient. Matthijs van der Peppel rondde dinsdag met succes een studie Nederlands af en trad zodoende toe tot een zeer select gezelschap binnen de vriendenkring van Ste.Do.Co. 4. Voorwaar een prestatie van formaat!

De voorbereiding op de wedstrijd stond in schril contrast met de mijlpaal die onze rechtsbuiten bereikt had. Antonie, Rob, Chico en Mini hadden Groote Lindt met een bezoek vereerd. Don deed hier nog een schepje bovenop. Hij was in staat dit staaltje te overtreffen door het gros van de Seleçao niet naar Zwijndrecht, maar naar Hendrik-Ido-Ambacht te loodsen. Hoewel de rit dus verre van vlekkeloos verliep, kwamen we uiteindelijk toch ruim op tijd op de eindbestemming aan, waar we te horen kregen dat de aanvang van

indruk wekten dat wij de tegenstander van het eerste van VVGZ waren. Op het laatste moment ging de ruime kleedkamer met massagetafel toch aan onze neus voorbij en moesten wij ons tevreden stellen met kleedkamer zeven, die van beduidend minder luxe voorzien was. De koek was hiermee echter nog niet op. Een fatsoenlijke warming-up was vandaag ook een utopie. Het enige lichtpuntje in de voorbereiding op de wedstrijd was dan ook onze supportersschare (Ted en Marleen) die de tegenstander wederom in aantal en kwaliteit de baas was. Vandaag moesten we aantreden zonder Mark, die vanwege zijn goede spel door Frank Rijkaard uitgenodigd was om een trainingsstage bij Barcelona af te werken. Giovanni van Bronckhorst beefde al bij de gedachte aan de komst van deze ‘rising star’. Een benaming die tijdens het trainingsweekeinde overigens minder van toepassing was. Het gezegde ‘driemaal is scheepsrecht’ werd hier door hem op grove wijze geweld aan gedaan. Hij presteerde het namelijk om tot drie maal toe bier uit zijn handen te laten vallen! Naast Mark waren ook Mattijs van Toor (DJ Triplin), Wob en Johan Klop afwezig. Laatstgenoemde heeft zich in dit korte tijdsbestek al de bijnaam ‘Das Phantom’ weten te verwerven, omdat de tegenstanders maar geen vat kunnen krijgen op deze ongrijpbare speler.

VVGZ 7 - Ste.Do.Co. 4

de wedstrijd een kwartier verzet was. De reden, die hieraan ten grondslag lag, was de overbezetting van de velden. Dit gold echter niet alleen voor de velden. Ook in de kleedkamers was het dringen. Onze professionele uitstraling en kleding (hulde sponsoren!) boden bijna uitkomst voor dit probleem, omdat deze bij velen de

“Mathijs was bereid gevonden om het derde te versterken en dit bleek niet zonder succes: een 7-1 overwinning was het resultaat van zijn aanwezigheid.”



Mathijs was bereid gevonden om het derde te versterken en dit bleek niet zonder succes: een 7-1 overwinning was het resultaat van zijn aanwezigheid. Dit zou vandaag overigens niet de enige keer zijn, dat hij schitterde. Achter de draaitafel steeg hij net als tijdens het Oktoberfest tot grote hoogte. Wob’s afwezigheid had te maken met het feest, dat later die avond plaats zou vinden. Hij had woensdag de respectabele leeftijd van �6 jaar bereikt en dit moest uiteraard goed gevierd worden. Zo geschiedde…..Opvallend was verder de afwezigheid van Mini en Bronk

Willem fungeerde bij deze goal als aangever en Roderick knikte (Ja u leest het goed!) de bal met dodelijke precisie in de kruising, waarna de gebruikelijke gang richting cornervlag (zie verslag 9 voor een gedetailleerde beschrijving) weer werd ingezet. Dit ritueel zou zich luttele minuten later herhalen, toen Roderick een solo gedecideerd afrondde. Rob kroop hierna nog in de huid van Mariano Bombarda en Kok had ouderwetse rushes langs de zijlijn, maar verder dan de drie tegengoals liet de keeper van VVGZ het niet komen. Omdat Chico de stormram van de tegenpartij moeiteloos aan banden legde en kapitein Gijs Bos waar nodig soeverein optrad, gingen we rusten met 0-3.

in de basiself. Dit duo was tijdens de trainingspartij op het biljartlaken van sportpark Vlietlanden namelijk nog bovenmatig op dreef. Wellicht dat ze dan toch op hun magere prestaties aan de pokertafel en op de GameCube werden afgerekend. Dan de wedstrijd. Tegenstander VVGZ 7 was thuis nog ongeslagen en stond slechts op twee punten achterstand. Een lastige en zeker niet te onderschatten tegenstander dus. Geroutineerd als Ste. Co.Co. 4 is, was er ook geen sprake van onderschatting. De gastheren wisten de eerste 10 minuten van de wedstrijd niet waar ze het moesten zoeken. We creëerden door goed veldspel legio kansen. Het was dan ook wachten op de eerste treffer. Deze kwam er dan ook na pakweg een kwartier. Een voorzet op maat van onze nieuwbakken Neerlandicus Matthijs werd door Willem koppend tot doelpunt gepromoveerd. De scheidsrechter keurde deze goal echter zonder blikken of blozen af vanwege vermeend duwen van Willem. Ste. Do. Co. 4 liet zich hierdoor niet uit het veld slaan en bleef goed voetballen. De goalie van VVGZ 7 zag de ene na de andere aanval op hem af komen. Willem haalde op aangeven van Roderick zijn gram. Hij bleef ijzig koel in een één tegen één situatie met de keeper en plaatste de bal in de linkerhoek. Vlak na deze goal was hetzelfde duo verantwoordelijk voor de werkelijk beeldschone tweede goal. Ik denk dat u allen wel eens van het fenomeen “Een-tweetje” gehoord hebt. Gebruik van deze term voor het beschrijven van dit doelpunt zou een understatement van jewelste zijn. Het fraaie staaltje samenspel dat Willem en Ro tentoonspreidden, kan beter omschreven worden als een “Drie-Viertje”. Dankzij deze twee heren is er op �8 oktober �006 weer een onderdeel aan de voetbalterminologie toegevoegd.

“Dit ritueel zou zich luttele minuten later herhalen, toen Roderick een solo gedecideerd afrondde”

De tweede helft bracht minder spektakel van onze kant. We creëerden weinig meer en mogen Poes dankbaar zijn, dat het slechts bij één tegentreffer bleef. Een van de weinigen die toch in staat was om meerdere malen de aandacht op zich te vestigen, was Alexander. Hij lag namelijk opvallend vaak op de grond. Natuurlijk is er geen enkele aanwijzing dat dit te maken heeft met het feit dat wij zo’n fantastische verzorgster hebben. Voorzichtigheid is hierbij geboden, want VVGZ 7 wilde Wietske al inlijven en ook binnen de gelederen van Ste.Do.Co. schijnen de nodige kapers op de kust te liggen. Deze blessurebehandelingen greep de scheidsrechter aan om lang door te laten spelen. Dit mocht echter niet baten voor VVGZ. Ste.Do.Co 4 keerde met een 1-3 eindstand huiswaarts. Zoals eerder gememoreerd werd deze overwinning op passende wijze bij de familie Aanen thuis gevierd. Op naar de topper tegen Ameide 3!

Door Reinier Venekamp

Competitie



Ameide 3 tegen Ste.Do.Co. 4

Zaterdag 4 november was het zover. Ameide 3 – Ste.Do.Co. 4 was een wedstrijd waar naar uit werd gekeken. Bij de meeste wedstrijden was het zo dat we slechts een week van te voren wisten waar we dienden te spelen, echter deze wedstrijd stond al maanden onderstreept / vetgedrukt in onze agenda.

Dit was uiteraard niet zonder reden. Ameide was immers de enige ploeg die nog geen wedstrijd had verloren. Gelukkig hadden ze in de streekderby tegen Meerkerk lichte averij opgelopen. Gevolg; het verschil tussen Ameide en Ste.Do.Co. was 1 punt. Zoals bij een topwedstrijd hoort was iedereen op tijd. Maar wie was nu weer de radio met Ste.Do.Co. 4 CD vergeten...? Oftewel ondergetekende offerde zich op om weer even via het Hol en Huize Bos naar Ameide te rijden. In Ameide bleek dat Ameide 3 optimaal gebruik wenste te maken van het thuisvoordeel, dit door de wedstrijd op kunstgras te laten plaatsvinden. Hieruit bleek uiteraard dat ze zich niet in hun tegenstander hadden verdiept. Ze hadden immers kunnen weten dat Ste.Do.Co. excelleert op een strakke grasmat.

Ameide 3 - Ste.Do.Co. 4

Helaas liep de wedstrijd niet als gewenst. Na een sterk eerste kwartier, kwam Ameide helaas op voorsprong. Deze voorsprong hebben ze de hele wedstrijd kunnen behouden en werd zelfs nog uitgebouwd. Na zo’n 70 minuten werd de eer toch nog gered (toch handig zo’n scorebord). Verder dan 4-1 kwamen we helaas niet. Het bovenstaande leidt er wel toe dat de volgende wedstrijd weer een topper genoemd mag worden. Sleeuwijk heeft immers net zoveel punten als wij. De overige verschillen zijn door het zich uit de competitie terug trekken van twee ploegen ook nog minimaal. Conclusie mag dus zijn dat we ons gaan mengen in de grote middenmoot met veel interessante wedstrijden in het verschiet. Geruststelling blijft wel dat we in de 3de helft onverslaanbaar blijven.

Door Reinoud de Leeuw

Uitslag: 4 - 1 (1 - 0)



Lang op gewacht, toch gekregen

Zo vlak voor Sinterklaas (de wedstrijddatum was 25 november 2006) zou je kunnen denken dat de titel van dit verslag betrekking heeft op een fraaie vondst in de schoen onder de open haard. Niets is echter minder waar: Deze kop slaat namelijk op een verzoek van onze vrienden uit het Brabantse land.

Na het beknopte verslag op hun site (de lokale verslaggever was afwezig) volgde namelijk deze opmerking: You could verify the story by reading the story on the opponent’s website. However until now their interesting site contains all matches except the one against Sleeuwijk. Dit hiaat wordt dan ook onder het motto ‘beter laat dan nooit’ alsnog gevuld. Dat onze prestaties niet onopgemerkt bleven, bleek ook deze wedstrijd eens te meer. Een fotograaf van het kledingmerk Patrick (een aantal zullen het merk nog wel kennen van de ‘maandschoenen’ die ze twee jaar terug mochten ontvangen) legde de balvirtuozen vast op de gevoelige plaat. Een van de foto’s is zelfs op de hoofdpagina van de site beland (www.patricksoccer.com ,zie foto onderaan).

Na deze fotoshoot ging de wedstrijd van start op het voor ons ongebruikelijke aanvangstijdstip van

1� uur. Thuiswedstrijden worden doorgaans namelijk vanaf half 1 door ons afgewerkt. Het had er ook alle schijn van, dat de biologische klok van het elftal hierop afgesteld stond. De tussenstand was na een half uur spelen namelijk 0-2. Hoewel dit geenszins geflatteerd was, kregen we zelf ook nog wel wat kansjes. De mooiste was voor Roderick, maar die was zo sportief om de bal uit te schieten, nadat de keeper op een gevoelige plek geraakt was. Toch Ro?

Ste.Do.Co. 4 - Sleeuwijk 4Uitslag: 2 - 2 (0 - 2)

Na een stevig woordje met elkaar gewisseld te hebben in de rust, begonnen we vol goede moed aan de tweede helft. Ste.Do.Co. 4 kwam herboren uit de kleedkamer. Eindelijk werd er weer druk op de tegenstander gezet en werd deze vastgezet op eigen helft. Dit leverde een aantal kansen op en twee daarvan wist invaller (!) Matthijs van de Peppel te benutten. Met name de tweede goal, waarbij hij de keeper omspeelde, getuigde van grote klasse. Je vraagt je dan ook af wat er deze wedstrijd gebeurd was, als hem ook de speelminuten van de eerste helft waren gegund......De mooiste actie van deze wedstrijd leverde weliswaar geen treffer op., maar oogstte wel het nodige applaus bij onze fanatiek meelevende supportersschare. Vlak voor tijd passeerde Antonie enkele tegenstanders en zag de keeper te ver voor zijn doel staan. In een fractie van een seconde besloot hij om de bal te stiften. Helaas voor hem en voor iedereen, die Ste.Do.Co 4 een warm hart toe draagt, belandde de bal aan de verkeerde kant van de paal en zodoende eindigde deze wedstrijd in een gelijkspel.

Door Reinier Venekamp

“Je vraagt je dan ook af wat er deze wedstrijd gebeurd was, als hem ook de speelminuten van de eerste helft waren gegund......”

Website


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Website

De Website: www.ste-do-co.nl

De officieuze Ste.Do.Co. website www.ste-do-co.nl is de officiele Ste.Do.Co. 4 internetpagina.

Webmaster Antonie heeft het hele jaar door deze website prima up-to-date gehouden door middel van het uploaden van verslagen en foto’s. Bovendien konden de leden van de website iedere week fictief gokken op de wedstrijden uit de Ste.Do.Co. 4 competitie. De uiteindelijke top 5 is geworden:

1. Chico € 53.632,-2. Rob € 27.155,-3. BJ € 13.695,-4. Veni € 12.822,-5. Antonie € 7.833,-

Tevens te vinden op de Ste.Do.Co. 4 site, zijn de sponsors van het elftal. Door te klikken op de logo’s van de sponsors kunnen de bezoekers een kijkje nemen op de website van de bedrijven die Ste.Do.Co. 4 sponsoren. Ook volgend jaar zal deze site gebruikt worden om de leden, fans, sponsors en overige geïnteresseerden in Ste.Do.Co. 4 op de hoogte te houden van onze voortgang!

Grafiek 1: aantal bezoekers per dag op www.ste-do-co.nl

0

10

20

30

40

50

60

70

80

�4-8-�006 �4-9-�006 �4-10-�006 �4-11-�006 �4-1�-�006 �4-1-�007 �4-�-�007 �4-3-�007 �4-4-�007

Unieke bezoekers

Leden



Schelluinen 3 – Ste.do.co. 4De eerste helft van het seizoen zit er bijna op eerst nog even bij Schelluinen op bezoek. In de week voor de wedstrijd werden wij gebeld of we niet om 14.30 konden voetballen zodat dit de “hoofdwedstrijd” van de dag zou zijn, maar aangezien het eerste en tweede van schelluinen niet hoefden te voetballen leek het ons geen goed idee. Plus dat er een paar van ons liever om 12.30 speelden. (wat later wel anders bleek)

Maargoed, met goede moed vertrokken wij richting het dorpje langs de Betuwelijn, dat overigens strak onderaan staat. Dus met niet al te gespannen gezichten gingen wij omkleden en lekker warm lopen op het A veld. Omdat er nog �� vrouwen aan het voetballen waren konden wij niet op het B veld warm lopen. Opzich is dit niets geks, maar vervolgens gingen ze zolang door dat we ongeveer een half uur later voetbalden. Na het fluitsignaal voor het einde van de wedstrijd dachten we eindelijk te beginnen, maar daar dacht de scheidsrechter heel anders over. Hij zei dat hij eerst nog even een bakkie ging doen en over 10 minuten terug zou komen. (hij had namelijk de wedstrijd ervoor ook gefloten) Waarna een paar van mijn teamgenoten dachten: “dan gaan wij ook nog even lekker warm in de kleedkamer zitten”. Maar wat gebeurde? De scheidsrechter was heel wat eerder op het veld en wij waren dus met een incompleet team. Maar zo’n gesmeerd team als wij heeft dat zo opgelost. Eenmaal begonnen aan de wedstrijd was het al snel bekeken. Het was echt een nummer laatst; er zat zeer weinig voetbal in dit team en dat is aan de uitslag ook wel te zien. Ondanks een slechte tegenstander hadden wij toch nog een aantal fraaie acties en goals. De eerste goal was van Corstiaan. Vervolgens was het de beurt aan Matthijs v/d Peppel. Toen mocht Jan-Willem ook nog even van zijn doelpunt genieten. Dit gebeurde allemaal nog in de eerste helft.

In Ste.Do.Co. 4 zitten een hele hoop mensen die kunnen scoren dat zie je dan ook wel want de vierde en vijfde goal zijn weer door iemand anders gemaakt namelijk door Rob W. die er even � intikt. Wat wel even gezegd moet worden, is dat het bij de vierde goal niet veel scheelde, want door een goede en snelle uitbraak kwamen Matthijs en Rob alleen voor de keeper. Matthijs legt de bal keurig af - bijna op de doellijn - waarna Rob hem nog bijna naast krijgt, maar gelukkig voor hem toch de 5-0 maakte. Hierna vielen we een beetje in slaap en je raad het al: de 5-1 viel, waar ik als keeper uiteraard niet blij mee ben. Maar als goedmaker maakte Willem nog de slotgoal. Al met al geen wedstrijd met heel veel waarde maar wel weer 3 punten in Hoornaar.

Door Leonard de Leeuw

Schelluinen 3 - Ste.Do.Co. 4

Zo iedereen is aanwezig, we gaan! Vol vertrouwen naar Giessenburg (Peursum). Eenmaal daar aangekomen even omkleden en warm lopen de gebruikelijke peptolk van Cock. We speelde de eerste helft dramatisch slecht. We kwamen 1-0 achter door een glippertje van Poes. De tweede helft ging daarentegen niet slecht; we kwamen steeds beter in ons spel en we waren lekker aan het ballen. Een keer een bal op de lat en op de paal. En in de laatste minuut brak Ro met een schitterende combinatie door met Cock en die maakte het in de 90ste minuut af.

Door Mattijs van Toor

Peursum 3 - Ste.Do.Co. 4

Uitslag: 1 - 6 (0 - 3)

Uitslag: 1 - 1 (1 - 0)

Special Events >> Nieuwjaarsborrel


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Nieuwjaarsborrel

Op zaterdag 13 januari kwam het vierde voor het eerst in het nieuwe jaar weer samen. Niet om te gaan voetballen, maar voor de nieuwjaarsborrel.

Sponsors, supporters en andere sympathisanten waren ’s middags uitgenodigd voor een hapje en een drankje in huize Van de Peppel. Bijna de gehele spelersgroep ging voor deze gelegenheid in pak. Het werd al snel gezellig en Mark, die met de auto was, kreeg al snel door dat het wel eens heel gezellig zou kunnen worden en besloot daarom om zijn auto thuis toch maar even om te wisselen voor een fiets.

Het feest ging verder, het bier vloeide rijkelijk en de catering had goed zijn best gedaan met de hapjes. Aan een ding was echter nog niet gedacht en dat was de nieuwjaarsspeech. Een echte nieuwjaarsborrel is immers niet geslaagd zonder een nieuwjaarsspeech. Ook dit was geen onoverkomelijk probleem. Binnen enkele minuten was er een speech in elkaar geflanst. Zij

het wel met een hoog Jiskefetgehalte. Ook een spreker was snel gevonden. Don kreeg de eer om dit op zich te nemen en deed dat met verve. Op de volgende pagina staat de speech nog een keer afgedrukt.

Ste.Do.Co. 4 - Nieuwjaarsborrel


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> NieuwjaarsborrelSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Nieuwjaarsborrel

Goedenavond vrinden van Ste.Do.Co 4

Ik had een droom,

(team: hij had een droom)

dat wij met vrienden een team zouden kunnen

vormen om samen voetballend het Hoornaarse gras te

betreden.

In 2006 bleek dat deze vriendengroep veel steun kreeg

van trouwe supporters en sponsors, om deze droom

waar te maken.

En uiteindelijk juli 2006 was het zover de oprichting

van zo’n team werd volbracht, een droom werd

werkelijkheid.

Ste.Do.Co 4 was een feit.

We konden de groene velden gezamenlijk betreden.

Het werd een mooi jaar.

(team spreekt na)

Het werd een moeilijk jaar.

(team spreekt na)

Maar dankzij de steun van onze trouwe supporters,

sponsors en verzorgster hebben wij ons goed door het

jaar geslagen.

Daarvoor onze dank.

Uiteraard hopen we deze mooie droom met deze mooie

groep mensen een passend en succesvol vervolg te

geven in 2007.

Laten we daarom nu met z’n allen toasten.

Op een sportief en gezond 2007!

Rond tien uur was het feest afgelopen. Nadat iedereen nog even een pizza naar binnen had gewerkt ging een ieder zijn eigen weg. Een kleine groep vertrok richting Noordeloos naar de verjaardag van Henriette Bassa. Appie gaf iedereen nog een stuk fruit of groente mee, want zonder cadeau kan je natuurlijk niet naar een verjaardag toe. Vooral de courgette werd zeer gewaardeerd. Ook de binnenkomst van Boeman was er een om niet te vergeten. Hij feliciteerde Henriette gaf haar een aardappel o.i.d. en zei toen: “ik zal me trouwens even voorstellen. Ik ben Antonie”. Om een uur of twee was ook dit feest te einde en vertrokken we weer richting Hoornaar.

Door Lourens Verhaar

Special Events >> Nieuwjaarsborrel


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Special Events >> Nieuwjaarsborrel

Ted BosDorpsweg 69Hoornaar

Tel: 0183 582689

Horticultuur

Hofverzorging

WOB

BJ

Tel: 06 - 24422386



Zaterdag 20 januari 2007. Na de winterstop, welke meer een herftsstop leek, mochten we weer de wei in, maar voor het zover was had ik nog wat belangrijks te doen, namelijk het vieren van de 2e verjaardag van mijn zoon. Nu zal iedereen denken: dat heb ik (gelukkig) niet, en zij hebben dan ook lekker kunnen uitslapen. Aan de andere kant heb ik een plezierige ochtend gehad, maar dat maken jullie misschien ooit nog mee.

Maar dan toch naar het voetbalveld toe, hoop wind en af en toe regen en in mijn gedachten denk ik: ”kan het voetbal wel doorgaan? Is het niet verstandiger om binnen te zitten met een potje bier en een beetje kaarten en slap ouwe hoeren? Maar nee, ik moet me eroverheen zetten dat dat maar moet wachten en dat de plicht roept. Op naar Drechtstreek. Ik had de eer om bij Poes in de auto te zitten, al was M. van de P. er niet zo blij mee want die zag de bui al hangen: de heel weg geouwe hoer van die Jansen. Gelukkig kon ik me redelijk inhouden en dus hebben we geen ruzie gekregen. Wat maar goed was ook want we hadden maar 13 spelers. Na het afzeggen van Ro en Wob, kon ook helaas Reinier (nog) niet mee doen en tot onze spijt kwam daar ook Mini nog bij, omdat hij eerder niet meer rechtop kon lopen, wat een lichte hersenschudding als gevolg had. Eenmaal omgekleed gingen we het veld op, waar toch menigeen zich afvroeg: “kunnen we hier wel op voetballen!?!” Het antwoord is “ja!” Gelukkig voor ons begon zowaar de zon achter de wolken vandaan te komen en zou het droog blijven.

niet meer dan een gelijk spel in zat. Wat mij opviel is dat we niet als een team zijn begonnen en dat heeft ons punten gekost, maar hoe verder de wedstrijd vorderde kwamen we steeds meer op het niveau van voor de “Winterstop” en dat heeft toch nog dat punt opgeleverd. Na afloop dan toch maar een potje bier in de kleedkamer, want die smaken altijd. Al waren er een aantal spelers bij die om verschillende redenen snel gingen douchen. De een omdat hij een feest moest voor bereiden, de ander omdat hij nog steeds een beetje groen is i.pv. rood-zwart (wit). Maargoed, de diehards blijven tot het bier op is. Al is niet iedereen er blij mee, maar wat geeft het, het is maar 1 keer per week zaterdag en daar wennen ze dan maar aan. En dan nu op naar het feest bij Von Toir.

Door Alexander Jansen

Drechtstreek 5 - Ste.Do.Co. 4Uitslag: 2 - 2 (2 - 1)

“Na afloop dan toch maar een potje bier in de kleedkamer, want die smaken altijd.” De Wedstrijd begon en door de vele fouten bij iedereen konden we niet lekker in de wedstrijd komen en kwamen dan ook op achterstand. De hele wedstrijd waren er kansen voor beide partijen, maar wij verzuimden om goed en verzorgd te spelen waardoor er

Competitie



Ste.Do.Co. 4- Sliedrecht 8Uitslag: 3 - 1 (2 - 0)

Op een, voor winterse begrippen, ongewoon aangename dag stond op de Groeneweg het duel met Sliedrecht 8 op het programma. Een team dat gekenmerkt wordt door grillige prestaties; ruime winstpartijen wisselen ze af met flinke nederlagen. Wij hoopten, na de 1-2 zege op vijandelijke grond, dit kunstje op zijn minst te kunnen herhalen.

Het B-veld vormde het decor voor een wedstrijd waaraan wij furieus begonnen. De tegenstander werd tot ver op eigen helft teruggedrongen, hetgeen al binnen 10 minuten in twee goals van onze zijde resulteerde. De eerste kwam tot stand nadat Ro een, normaal gesproken, zeker over de achterlijn rollende bal op volle snelheid tot uitstekende assist op von Toir promoveerde, die dit buitenkansje natuurlijk niet onbenut liet; 1-0.

“Het massaal toegestroomde publiek verwachtte nu een walk-over.”

Na deze wedstrijd hebben we nog een paar uur genoten van een aangename winterzon en een paar PB’ers.

Door Willem Aanen

Een paar minuten later was het Ro zelf die na een combinatie door het hart van de verdediging voor de �-0 zorgde. Het massaal toegestroomde publiek verwachtte nu een walk-over, zelfs dubbele cijfers waren niet uitgesloten als er in dit tempo doorgevoetbald werd. Dit liet Sliedrecht zich echter niet gebeuren, ze vochten zich terug in de wedstrijd, waarbij ze de nodige onvriendelijkheden niet schuwden.

Na rust wisten ze zelfs de ‘Anschluss-treffer’ te bewerkstelligen, rond de 65e minuut. Er moest gevreesd worden voor puntverlies als Ste.Do.Co. zichzelf niet op tijd herpakte. Deze vrees bleek gelukkig ongegrond na een zeer fraaie goal van Matthijs (jawel, dubbel t, beter bekend als ‘de Pastor’). Hij strafte een ongelukkige uittrap van de doelman op vakkundige wijze af, door hem van een meter of 30 over laatstgenoemde heen te lepelen; de bevrijdende 3-1 kwam op het bord.



Op een zonnige maar frisse zaterdagmiddag in februari vertrok een opgewekte Ste.Do.Co. 4 spelersschare richting Meerkerk. Opgewekt temeer, omdat na een eerdere ruime overwinning op Meerkerk 4 thuis deze wedstrijd op sportcomplex ‘t Hoog geen probleem mocht zijn. Dat deze lichtzinnige gedachte niet geheel terecht was zou later die middag blijken.

Eenmaal aangekomen in de kantine van Meerkerk wachtte ons de eerste verrassing van die middag al op. Half Noordeloos bleek aanwezig en niemand minder dan Paul Bassa zou ons fluiten, iets wat op voorhand moeilijk als voor- of nadeel voor ons in te schatten was.

Tijdens de warming-up werden we vermaakt met nostalgische klanken welke ter gelegenheid van de hoofdwedstrijd van die middag door de speakers van het A-veld galmden.

In de bespreking tijdens de rust kwamen we al snel tot de conclusie dat er, om de overwinning zeker te kunnen stellen, minimaal nog één keer gescoord moest worden. Dit bleek echter lastiger dan gedacht en Meerkerk was erg gemotiveerd het eerdere verlies goed te maken. Gelukkig was daar een geslaagde doelpoging van onze ouwe rot in het vak; Alexander. Met een lepe schuiver verschalkte hij de Meerkerk-doelman, met een 0-� voorsprong tot gevolg. In de slotfase werd er nog gescoord door de geelhemden, uit een in eerste instantie door Poes gepareerde vrije trap. De resterende paar minuten werden professioneel uitgespeeld, waardoor er onderaan de streep een keurige 1-� genoteerd werd; wederom 3 belangrijke punten binnen!

Door Rob Woltman

Meerkerk 4 - Ste.Do.Co. 4Uitslag: 1 - 2 (0 - 1)

In de eerste helft waren we voortdurend in de aanval. We bleken echter niet in staat dit te verzilveren met een doelpunt, tot het moment dat de opkomende Corstiaan op schandalige wijze werd neergehaald binnen het zestienmetergebied en het aan Willem was om ons op voorsprong te brengen door middel van een strafschop. Hij deed dit met verve. Na op voorsprong gekomen te zijn hielden we druk op de Meerkerkse verdediging, wat in enkele mooie kansen resulteerde. Zo miste ondergetekende de bal op een haar met een sliding bij de tweede paal na een schitterende voorzet van Corstiaan en vlogen er de nodige schoten langs dan wel over het doel. Ondanks de vele aanvallen bleef het voor rust 0 – 1.

“Gelukkig was daar een geslaagde doelpoging van onze ouwe rot in het vak”

Oefenwedstrijd


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Oefenwedstrijd

Noordeloos 2 - Ste.Do.Co. 4

27 januari 2007. De hele week was ons adrenalinepeil op z’n hoogst, want de klapper tegen Noordeloos was weer in aantocht. Totdat vrijdag het verontrustende nieuws kwam dat deze wedstrijd afgelast zou worden. Alle spanning verdween plotsklaps uit de lijven en teleurstelling was er alom.

Zaterdagochtend: Ik kreeg een telefoontje van de Cock op een zeer onchristelijk tijdstip. Had al een mooie uitslaapochtend gepland, maar dhr. de Leeuw gooide roet in het eten door mij om half elf (het zou verboden moeten worden) uit m’n nest te bellen. Gelukkig had onze leider (volgens Nico Vurens dan) zeer goed nieuws. Noordeloos had geregeld dat we wel een vriendschappelijk potje op de grasmat van de ‘groenen’ mochten spelen. Dit klonk als muziek in mijn oren en de teleurstelling van het wakkerworden maakte al snel plaats voor een blijdschap die met geen typemachine te beschrijven valt. De adrenaline van de hele week schoot weer door mijn lijf, want we moesten revanche halen voor de schandalige nederlaag van een aantal maanden terug.

Zaterdagmiddag: Toen ik met mijn fietsje arriveerde op het voor mij niet onbekende terrein hoorde ik al snel dat dhr. Bovekerk junior ons leidsman zou zijn. Deze jonge, charismatische arbiter zou een stuk beter fluiten dan de vorige. Tot onze grote teleurstelling lagen er deze keer geen mooie groene warmloopshirts voor ons klaar. Theo had deze naar het schijnt in een kluisje opgeborgen opdat ze niet meer aangeraakt zouden worden door ‘vervuilde’ Ste.Do.Co.-handjes. Een andere domper was dat we geen batterijen voor de muziek hadden en dus maar weer eens zelf liedjes moesten gaan zingen. 14.10, daar kwamen de stieren van Ste.Do.Co. 4 de kleedkamer uit. Ook al was dit een vriendschappelijke pot, gewonnen moest er worden. Na een stevige warmloopsessie (waar blijven die koprollen trouwens?)

was iedereen er klaar voor. De aftrap was stipt om 14.30. Meteen lieten wij zien wat onze intenties waren en werd de aanval volop ingezet. De eerste tien minuten was het toch nog even zoeken. Het slechte spel op Drechtstreek zat nog duidelijk in onze benen. Daarna werden we wat losser. Het aanvallende trio Ro, Willem en Rob had een aantal zeer mooie combinaties en ook het middenveld met Don, Alex en Boeman zorgde voor een goede aanvoer. De verdediging kon hierdoor lekker uitrusten en hoefde weinig actie te verrichten. Na een minuut of twintig was het raak. Sambakoning Roderick liet zijn dansjes even zien in de zestien meter. De Noordeloose verdediging tolde op zijn benen. Het was net of ze al klaar waren met de derde helft. Ro dolde 3 man, waarna een schitterend schot volgde wat onhoudbaar was voor de keeper: 0 – 1.

Na dit doelpunt kwam ons geheime wapen van deze middag in de ploeg. Kaptein Oert (Arie Aanen), sponsor van de aanvoerdersband, was speciaal voor deze gelegenheid opgetrommeld om die Mannschaft van een hoger leeftijdsgemiddelde te voorzien. En

ook op voetballend gebied kan deze man ons nog veel leren. Ondanks zijn leeftijd heeft hij nog altijd de slimheid van een Feyenoordvedette en komen zijn balletjes altijd aan waar hij ze bedoelt. In de tweede helft was iets meer actie. Ik had het genoegen het spektakel de eerste twintig minuten vanaf de bank te aanschouwen en ik zag een snoeihard schot van kaptein Oert. Helaas mikte hij deze keer net naast, maar hij wist het wel te presteren om de touwen achter het doel

“...toen Henk Bovekerk ertussen sprong om het zaakje te sussen...”

(Oefenwedstrijd)Uitslag: 0 - 2 (0 - 1)


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> OefenwedstrijdSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Oefenwedstrijd

te doen kraken. Ook was er nog een opstootje tussen Ro en Menno. Gelukkig greep de scheids net op tijd in. Ro greep al naar de nek van Menno en Menno had op zijn beurt zijn handen al in de aanslag om eens een stevige greep in de edele delen van onze rechtbuiten te doen, toen Henk Bovekerk ertussen sprong om het zaakje (niet dat van Ro, het betreft hier het opstootje) te sussen. Na een minuut of twintig kwam ik erin en was het vanzelfsprekend snel gedaan met de goede organisatie. Cock, die tot dan toe voortreffelijk werk op het middenveld had verricht, kon niet meer verder en aan mij de zware taak om deze positie in te vullen. Dit lukte niet echt en Noordeloos werd hierdoor weer wat gevaarlijker.

Noordeloos in. Die groep bestond uit Alex, Mini, Cock, Don, Bronkolio, Kip en ik. Hier hebben we lekker gegeten en spannende spelletjes gedaan (wie 6 gooit mag drinken). De toestand werd hierdoor al snel kritiek voor een aantal personen. Bronkhorst bleek zo bezopen te zijn dat hij zijn tas niet meer zag. Gelukkig was Arie Zwijnenburg zo aardig geweest om de tas voor hem mee te nemen en kon hij hem � dagen later afhalen.

De avond werd op passende wijze afgesloten in de Woltman residentie, alwaar de Don besloot zijn ogen dicht te poffen. Het gesnurk wat hierdoor ontstond was echter ondragelijk en we besloten hem tot 4 keer toe wakker te schudden. Bronkhorst kwam ook nog verdwaasd binnen om zijn tas bij Woltman te zoeken, maar daar lag ie natuurlijk ook niet. Ponk en ik zijn toen nog even terug gegaan naar Noordeloos. Rond een uurtje of 5 in de ochtend besefte ik dat ik in totaal ongeveer twaalf uur met de fles aan mijn lippen had gezeten en vond ik het tijd om naar huis te gaan. Al met al was het weer een geslaagde zaterdag.

Door Gijs Bos

Echte kansen werden er echter niet weggegeven en de tactiek werd simpel veranderd in die van de counter. De flexibiliteit van de spelers van het vierde om zomaar over te schakelen van tactiek werd beloond met weer een goal. Dit keer was het Mini (Floris) die touwen wist te vinden op aangeven van Rob: � – 0. Niet lang hierna floot de scheidsrechter af en was de revanche op de schandelijke nederlaag een feit. De overwinning werd volop gevierd in de kleedkamer. De stereo was dan wel niet te gebruiken, de monden stonden niet stil en het ene na het andere mooie nummer werd ingezet. Nummers als ‘Nielsje Wallaard volgend jaar!’ en ‘Hoor wie klopt daar kinderen, hoor wie klopt daar aan bij Ste.Do.Co 4. Het is Piels Balhaar’ galmden door het Noordeloos complex. Ons aller vriend Theo Hofman had hier echter schoon genoeg van en besloot een verlengsnoer voor onze stereo te gaan halen. Helaas hebben we hem niet meer kunnen gebruiken, omdat iedereen reeds gedouched was en we de kantine onveilig moesten gaan maken. We veroverden een mooie tafel en trakteerden onszelf op nog een paar stevige pintenmannen.

Zaterdagavond:Na een aantal pintjes genuttigd te hebben was het alweer half zeven en werd ons vriendelijk gevraagd door barman Jan Blom of wij de kantine wilden verlaten, omdat hij de boel op slot wilde doen. Wij zijn de beroerdste niet en we vertrokken. Één helft besloot terug naar Hoornaar te gaan om daar een lekkere maaltijd te pakken, de andere helft dook de kroeg in

“We veroverden een mooie tafel en trakteerden onszelf op nog een paar stevige pintenmannen.”

Competitie



Een dag van feest.

Het is vrijdagavond als ondergetekende zijn E-mail bekijkt en ziet dat de heer W. Aanen naast een opmerking over wat financiële kwesties ook speculeert over een basisplaats voor ondergetekende. Uiteraard ging mijn hartje wat sneller slaan, een basisplaats tegen Noordeloos is natuurlijk fantastisch. Edoch, dat weerhield mij niet om de avond voor de wedstrijd de locale horecagelegenheid te bezoeken. Daar sprak ik een van de opponenten voor de volgende dag. Deze niet geboren Nederlander sprak vol goede moed over het komende treffen. Wel wist hij te vertellen dat er drie vaste krachten niet zouden aantreden, namelijk H. Bassa, L. Verkaik en M. van Driest, toch niet de minste voetballers van de tweede Noordelose equipe. Zowel Verkaik als Van Driest waren opgeroepen voor het eerste elftal, iets waar ze eigenlijk van baalden. Uiteraard is het veel leuker om in een team te voetballen dat 6 punten uit 10 wedstrijden heeft gehaald, dan in een team dat 5 punten uit 13 wedstrijden. Het gaat om detail.

De volgende dag zat de stemming er goed in bij ons elftal. De speakers van de gettoblaster galmden op hoog geluidsniveau en er werd druk gepraat, maar niet over de wedstrijd. Eigenlijk raar: na het puntenverlies van Ameide (tegen aartsrivaal Meerkerk!) in de afgelopen week. Dit puntenverlies bracht de achterstand terug tot 4 punten, met de kantekening dat wij Ameide nog mogen ontvangen op eigen bodem. Het kampioenschap lonkt… Na een wat ontspannen warming-up betraden beide teams de groene mat. Na de gewonnen tos werd er gewisseld van zijde en begonnen met tegenwind. Dit had aanvoerder Bos besloten, waarop de aanvoerder van Noordeloos geagiteerd zei dat de heer Bos altijd lastig moest zijn. Dit bracht wel de kans om bekenden

Ste.Do.Co. 4 - Noordeloos 2Uitslag: 3 - 0 (0 - 0)

Voorbeschouwing: Ste.Do.Co. 4 – Noordeloos 2

Deze zaterdag staat er een heuse kraker op het programma. Op het complex van vv Ste.Do.Co. wordt een wedstrijd gespeeld tussen twee aartsrivalen. Noordeloos zal in deze de bezoekende partij zijn. Een ware derby dus!!! Met een chronische pijn in het hoofd van de vorige competitiewedstrijd zal de Ste.Do.Co. selectie proberen deze pijn voorgoed te laten verdwijnen door deze week te winnen.

Bij de mannen van Ste.Do.Co. zal er ongetwijfeld nog iets door de hoofden jagen bij deze wedstrijd. Bij winst zal er nog steeds uitzicht zijn op de titel. Natuurlijk zullen zij nog afhankelijk zijn van Ameide, maar wanneer Ameide nog meer puntverlies lijdt in de resterende wedstrijden, ligt de weg naar het kampioenschap weer helemaal open. Laten we niet op de zaken vooruitlopen en ons bezighouden met deze week. Er wordt in het kamp van Noordeloos veel gesproken over deze wedstrijd. Zal het weer mogelijk zijn deze week voor een verrassing te zorgen?

Dat is de vraag die bij vele Noordelosers door het hoofd gaat. Een ding is dus zeker; de Ste.Do.Co.- spelers moeten op hun hoede zijn; anders zal de strijd zomaar weer beslecht kunnen worden in het voordeel van de mannen uit Noordeloos, puur op basis van hun tomeloze inzet. Ste.Do.Co. zal misschien aan het begin van de wedstrijd last kunnen hebben van een koude start. De oorzaak hiervan is dat er in Hoornaar al vier weken niet meer gevoetbald is. Hierdoor zal misschien weer even de draad opgepakt moeten worden. Mijn verwachting is als de mannen uit Hoornaar de nul houden in de eerste 10 minuten dat zij de wedstrijd kunnen winnen. Uiteindelijk is de Ste.Do.Co. equipe toch een tandje te sterk voor de mannen uit Noordeloos. Maar wanneer Noordeloos kan zorgen voor een vroeg tegendoelpunt kunnen de mannen van Ste.Do.Co. de borst nat maken, want dan zal het moeilijk zijn om op te wassen tegen het inzetvoetbal van Noordeloos.

Door Corstiaan de Leeuw

“Mijn verwachting is als de mannen uit Hoornaar de nul houden in de eerste 10 minuten dat zij de wedstrijd kunnen winnen”



een handje te schudden en een prettige wedstrijd te wensen, sportief als wij zijn.

Wat een slap begin. We speelden inspiratieloos voetbal, er werd slecht gecombineerd en slordig balverlies geleden, voornamelijk door slechte en doorzichtige passes. Even verlangde ik naar de solo’s van R. Venekamp, die een op slot zittende wedstrijd nog wel is kan openbreken. Helaas was hij afwezig en zat ook zijn broer op de bank. Hierdoor moesten wij Noordeloos als bovenliggende partij dulden. De kansen waren over en weer niet groot, aan andere zijde kon ook weinig geforceerd worden. Toch waren de kleine kansen voor Noordeloos. P. Bassa mocht van ruime afstand via L. de Leeuw snoeihard de lat raken. Na een afzwaaiende corner, (3 keer over de bal gemaaid door M. de Groot) lag de bal 4 meter voor de goal voor de voeten van J. Blom. Door wederom uitstekend keeperswerk werd voorkomen dat deze bal in het net belandde. Zo bleven wij de eerste helft ondanks dramatisch spel toch op de been.

Rust. Onbegrip en gedecideerdheid. De stemming in de kleedkamer is met deze twee woorden te omschrijven. Er werd weinig gesproken. Omdat er toch gewisseld moest worden werd R. Woltman aan de kant gehouden en mocht M. van de Peppel in de linker spits spelen, wat betekende dat A. Bouman nu op de rechter vleugel speelde. Met deze nieuwe formatie betraden we het veld voor de tweede helft.

De tweede helft werd sterk begonnen. Met de wind in onze rug, letterlijk en figuurlijk, werd er frivool gecombineerd, sterker positiespel gespeeld en werden de duels gewonnen. Noordeloos had niets meer in te brengen. Zo werd binnen een kwartier de wedstrijd beslist. Een snelle één-twee tussen W. Aanen en C. de Leeuw, na balverlies van Noordeloos op eigen helft, resulteerde in de 1-0. Vrij snel daarop, weer na balverlies van Noordeloos werd een solo counter netjes afgerond door A. Bouman. Beide keren was het balverlies te wijten aan goed pressievoetbal van Hoornaarse zijde. Er werd ontspannen verder gespeeld. Noordeloos liet het geloof varen en er kon gemakkelijk gecombineerd worden. Een aanval vanaf het middenveld over 7, 8, 9, 10 schijven werd fantastisch afgerond uit een voorzet van de achterlijn met een eenvoudige inkoppertje. Snoeihard inkoppen was niet eens nodig, W. Aanen tekende voor zijn tweede treffer.

Na deze 3 snelle goals kon de wedstrijd rustig worden uitgevoetbald. Er werden nog drie grote kansen gemist, maar dat mocht niet deren. Maar het noodlot sloeg toch toe. De eerste (en waarschijnlijk enige) kans op de volle 90 minuten spelen door ondergetekende werd ruw verbroken door opkomende kramp. Na een niet echt vlekkeloze wissel mocht R. Woltman wederom het veld betreden. Toen ook A. Jansen met kramp uitviel moest ondergetekende alsnog de laatste 5 minuten spelen. Maar de wedstrijd was allang gespeeld. Het laatste fluitsignaal klonk en er werd vrolijk naar de kleedkamer teruggekeerd. Het blamerende verlies van de vierde competitiewedstrijd is nu ook in competitie verband gerevancheerd. Zelfs het aantal doelpunten werd overtroffen (in totaal 4 tegen 3).

Aansluitend werd er in het zonnetje en met gettoblaster gedronken op de overwinning. En dat ging nog wel even door: het kampioenschap van het eerste elftal kon ook gevierd worden! Kotspetten zijn niet meer uitgedeeld, maar het feest duurde tot in de kleine uurtjes. Ondergetekende mocht daar helaas niet van mee genieten, die moest gaan kijken bij zijn nieuwe huis.

Door Jan-Willem Bronkhorst

Competitie



Strijden tegen 500 jaar voetbalervaring

Zaterdag 23 maart. Twee dagen na het begin van de lente laat zij zich voorzichtig zien. De eerste narcissen staan boven de grond, een flets zonnetje staat aan een lichtblauwe Hoornaarse hemel. Geen vuiltje aan de lucht. Een mooie lentedag voor een mooie partij voetbal. Voor mij persoonlijk was deze dag echter niet zo onbesmet als hij klinkt. Een stekende pijn in mijn linkerbil verstoort op ruwe wijze mijn ochtendhumeur. Later zullen de geruchten rondgaan dat de pijn het resultaat van een nachtelijk bezoek aan De Roze Wolk is. Dit is pertinent onwaar. Hoe dan ook, ik verbijt de pijn en begeef mij richting de Groene Weg.

Daar aangekomen wordt ik zeer amicaal ontvangen door het illustere trio Woltman, Bos en Bronckhorst. Er wordt op gemoedelijke wijze een kopje koffie gedronken in afwachting van onze altijd spraakmakende linksbuiten: Matthijs von Toir. Als 5 minuten na aanvangstijd een zilverkleurige bolide het parkeerterrein oprijdt weten we dat we ons richting kleedkamer kunnen begeven. Aldaar worden we opgeschrikt door een verontrustende mededeling. Roderick meldt dat hij erover denkt om volgend jaar te proberen het eerste te halen. Verbijstering, ontsteltenis en ontroering vallen ons ten deel. Er zijn enige relativerende woorden voor nodig om ons mentaal weer op de been te krijgen. We houden ons vast aan de gedachte dat hij de competitie aan zal moeten gaan met jong talent uit de Jupiler League.

Nadat we ons in het rood-zwart gehuld hebben vertrekken we richting het zonovergoten veld. Dat onze kwaliteiten en spelvreugd eindelijk doorgedrongen zijn tot in de hogere regionen van Ste.Do.Co. blijkt uit het feit dat we vandaag op het A-veld spelen. Het is wel jammer dat de tribune nog net niet groot genoeg is voor onze supportersschare. Deze bestaat vandaag namelijk onder andere uit Zwarie en Zwarina. Mogen

we hun aanwezigheid opvatten als een open sollicitatie? Of zijn ook zij gegrepen door het Ste.do.co. 4-virus? De tijd zal het leren.

Tijdens het warmlopen komen de mannen van VVGZ het veld op. Rijkelijk laat, maar toch imposant. We weten meteen weer waar we het vandaag tegen op zullen moeten nemen: in totaal minstens 500 jaar voetbalervaring. Om half één klinkt het eerste fluitsignaal.

Ste.Do.Co. 4 - VVGZ 7Uitslag: 3 - 0 (1 - 0)

Dat Ste.Do.Co. 4 zich niet uit het veld laat slaan, niet door onthutsende berichten en niet door imponerende tegenstanders, blijkt direct. Vol verve, wilskracht en onvoorwaardelijke inzet stort het team zich in de strijd. Er wordt goed gevoetbald; VVGZ wordt teruggedrongen op eigen helft en staat onder druk. De rood-zwarte combinatie creëert veel kansen, maar laat na om deze te benutten. Het publiek is daar niet minder

“Na luttele consumpties en een warme douche komt het beste nieuws van deze dag: Ameide heeft in eigen huis 2 punten verspeeld tegen Sleeuwijk”



enthousiast om. Vanaf de kant klinken enthousiaste kreten en creatieve leuzen. Niemand maakt zich druk om het uitblijven van de goals. VVGZ creëert weinig tot geen kansen, en als dit wel gebeurt keept Poes weer als een tijger. Als na een half uur de, na zijn doelpunt tegen Noordeloos losgeslagen, Boeman in de ploeg komt wordt de druk op de tegenstander nog hoger. Het onvermijdelijke gebeurt: Roderick scoort na een fenomenale soloactie de 1-0. We gaan de rust in met een welverdiende voorsprong.

Na de rust komt Jan-Willem in de ploeg. In de tweede helft laat hij zien waarvoor we hem naar Hoornaar gehaald hebben: hij loopt als een kievit van hot naar her, verovert ballen en is uitermate fanatiek. Hoewel zijn efficiëntie niet optimaal is, verzet hij veel broodnodig werk. Hetzelfde kan gezegd worden over Willem, die in deze wedstrijd een immense afstand aflegt. De mannen van VVGZ worden geconfronteerd met hun conditionele uitersten. Of het de frustratie die uit deze confrontatie voort komt is of gewoon een ongelukkige mistrap is moeilijk te zeggen, maar Willems enkel wordt op vakkundige wijze welhaast onder hem vandaan getrapt. Zwaar aangeslagen ligt hij op de grond te wachten op de altijd aangename verzorgster, maar als hij opeens Peter C. met de waterzak het veld op ziet komen, loopt hij ineens weer heel aardig.

Na de �-0 is de wedstrijd gespeeld. Voor �1 man welteverstaan. Want de losgeslagen Boeman is vastberaden ook deze wedstrijd weer te scoren. Deze vastberadenheid resulteert in de 3-0. De solide en afgetekende overwinning van een lastige tegenstander wordt vervolgens uitgebreid gevierd in de lentezon. Zwarie laat zich van zijn meest genereuze kant zien en bedient ons van een flinke hoeveelheid pils (hij lijkt toch een lobby gestart te hebben). Drie spelers houden het echter bij frisdrank, zij spelen namelijk nog mee met het derde. Corstiaan, Roderick en Boeman hebben er nog niet genoeg van en scoren daar gezamenlijk vier doelpunten, wat hen dubbele matchwinners maakt. Na luttele consumpties en een warme douche komt het beste nieuws van deze dag: Ameide heeft in eigen huis � punten verspeeld tegen Sleeuwijk. Dit betekent dat wij volgende week de koppositie van hen over kunnen nemen als we hen in Hoornaar ten gronde brengen. Of dit gelukt is, hoort u in het volgende wedstrijdverslag.


Ondertussen is het spelbeeld iets gewijzigd. VVGZ komt beter in zijn spel en maakt het ons bijna nog moeilijk. Maar in de 70e minuut maakt Roderick de �-0. Wederom geeft hij de verdediging van onze tegenstander het nakijken door een individuele actie. Ik denk dat we toch maar weer eens met de enveloppencommissie om de tafel moeten om te kijken wat we kunnen doen om deze jongen in onze ploeg te houden…

Competitie



De titanenstrijd

Zaterdag 31 maart was het zover. De wedstrijd Ste.Do.Co. 4 - Ameide 3 stond op het programma. Dankzij een fameuze voetbalwedstrijd van ons team een week eerder, en het gelijkspel van Ameide 3 lag de competitie weer geheel open.

Het verschil bedroeg namelijk nog � punten in ons nadeel, dit duel was dus het allesbeslissende duel. Dit was een zogenaamde 6 punten wedstrijd, waar ook nog eens de eerste plek en daarbij een grote kans op het kampioenschap op het spel stond. De gehele week liep ik al met lichte spanning in mijn lichaam rond over “de wedstrijd”. Het gehele team voelde ontzettend goed aan dat we moesten gaan winnen. Van Ameide 3 hadden we in de uitwedstrijd op een schandalige manier met 4-1 verloren, de scheidsrechter was namelijk nogal Termeis gezind. Ook schopten de mannen van Ameide er toen flink op los. Dit alles zorgde ervoor dat wij allen tot op het bot gemotiveerd waren om deze wedstrijd koste wat het kost te winnen.

In de kleedkamer luisterden we nog even naar opbeurende klanken, waarna we aan de warming-up begonnen. De mannen van Ameide kwamen naast ons lopen en wederzijdse minachtende, haatdragende en uitdagende blikken werden uitgewisseld. Max de scheidsrechter betrad het veld en de wedstrijd ging beginnen.

Vanaf de eerste minuten werd er erg fanatiek door beide partijen gevoetbald. De mannen van Ameide zetten dit fanatisme helaas om in overtredingen. Het was een periode van wat kleine kansjes over en weer, waarin beide ploegen elkaar in evenwicht hielden. Maar in de �3e minuut gebeurde het volgende: De altijd levensgevaarlijke Antonie, aka de boeman, kreeg de bal van ondergetekende die na een kleine actie de bal voorgaf, een verdediger van Ameide dacht klaarblijkelijk dat hij Maradona was en ook de bal ongestraft met de hand kon beroeren. Niets bleek minder waar, want de goed fluitende Max gaf meteen een terechte penalty. De mannen van Ameide probeerde Max nog op andere gedachten te brengen met felle protesten, maar dit had gelukkig geen invloed. Willem, onze penaltyspecialist, wilde dit karwei graag klaren en legde de bal op de stip. Hij schoot de bal mooi in de linkerbovenhoek, onhoudbaar voor de keeper en zonder te veel risico 1-0!! Een luid gejuich kwam er van onze goed gevulde zijlijn, iedereen was opgelucht. Maar we waren er nog niet……

Ste.Do.Co. 4 - Ameide 3Uitslag: 1 - 0 (1 - 0)

De wedstrijd zette zich voort. Er kwam enige frustratie in het spel van de Ameidenaren. Ze hadden meer balbezit, maar konden dat niet omzetten in goede kansen. Zo gebeurde er tot de rust, op veel overtredingen na, vrij weinig. Na wat woorden van Corstiaan en een bakkie thee konden we er weer vol tegen aan.

“De zon scheen, de lucht was blauw en we lustten Ameide rauw.” Dit moest echter gaan gebeuren zonder de gebroeders Venekamp. Reinier ging namelijk de vrijdag voorafgaand aan deze wedstrijd onder het mes om zijn gescheurde meniscus te genezen. Deze operatie is overigens goed verlopen, veel succes nog met het verdere herstel! Roderick die de laatste tijd in goede doen verkeerde was dat nu helaas niet, hij was namelijk door griep geveld.

De alles beslissende zaterdag brak aan. Gebroederlijk fietste ik naar het mooie Ste.Do.Co. complex. Daar stond al een flink deel van onze equipe klaar. Iedereen had er zin in en was gespannen. De zon scheen, de lucht was blauw en we lustten Ameide rauw. Perfecte omstandigheden dus.



De mannen van Ameide lieten meteen na de rust blijken dat ze zich nog niet gewonnen gaven. Ze gingen op zoek naar een goal. Ze hadden dan ook veel meer balbezit en de bal bevond zich het grootste deel van de tijd op onze helft. Toch konden ze dit niet omzetten in grote kansen. Dit vanwege onze verdediging die stond als een huis. Gijs was oppermachtig en had de ex-regiotopscorer van Ameide in zijn zak. Ook voor Lourens was het een appeltje eitje om die mannen tegen te houden. Corstiaan had een andere zeer agressieve tegenstander tegen zich staan, maar die werd uiteindelijk kotsziek van Corstiaan en moest de strijd staken. Mark stond ook goed zijn mannetje.

Iedereen in het zwart-rood gekleed was verrukt. We hadden gewonnen! En dat van het ongeveer onverslaanbaar geachte, smerige spelende Ameide. Stralende gezichten van eenieder van Ste.Do.Co.. Wie had dit verwacht nadat we 4 weken geleden nog 7 punten achterstonden? Bloed, zweet en tranen waren er voor nodig, maar de eerste plek was een feit. Dit werd dan ook uitbundig gevierd. Ste.Do.Co. 5 was ook kampioen, waardoor de stemming op Ste.Do.Co. nog beter was. Ameide ging snel douchen en met tranen in de ogen naar huis. Wij dansten, feesten en dronken nog de hele dag door. De koppositie was veroverd, nu moeten we nog � keer winnen en dan is Ste.Do.Co.4 kampioen. Op naar Sleeuwijk!

Door Floris van de Peppel

Toch kwam er één keer een bal van Ameide door onze defensie waardoor een tegenstander alleen voor Poes kwam te staan. Iedereen dacht dat deze bal erin zou gaan, maar met gevaar voor eigen leven kwam Poes het doel uit stormen en wist zo de bal tegen te houden. Ondanks het vele balbezit van Ameide kregen wij ook nog wat kansen. Ondergetekende gaf een goede steekpass op Bronck die zijn man prachtig omspeelde, en daarna alleen voor de keeper kwam te staan, ondanks zijn fameuze traptechniek ging de bal rakelings naast. Ook werd er nog een diepe bal op Matthijs vd P. gegeven. Waardoor die in één keer door zou kunnen lopen naar de keeper. Hier speelde jammer genoeg het gebrek aan rechtvaardigheidsniveau van Ameide weer op. Er werd buitenspel gevlagd. De regels van het voetbalspel waren klaarblijkelijk nog niet helemaal duidelijk voor de tegenstanders.

Zo bleek ook in de laatste fase van de wedstrijd. Het enige wat gebeurde was: Ameide ging voetballen verloor de bal en schopte ons neer, wij verloren dan na een tijdje weer de bal en het begon weer van voor af aan. Dit was nog niet het ergste ze gingen ook nog na trappen. Dit alles resulteerde in 4 gele kaarten voor Ameide en veel blauwe plekken voor ons. Nadat dit een tijd was doorgegaan en er veel meer schoppen dan kansen werden gekregen, klonk eindelijk het laatste fluitsignaal.

“Dit alles resulteerde in 4 gele kaarten voor Ameide en veel blauwe plekken voor ons”

Competitie



De voorlaatste horde...

Zo kon het gevoel voorafgaand aan de, op papier nog knap lastige, uitwedstrijd bij Sleeuwijk 4 het best worden beschreven. Veelvoudige speculaties vooraf; Sleeuwijk zou een immens aantal kubieke meters bier in het vooruitzicht gesteld zijn door onze alom buitengewoon gerespecteerde directe concurrent bij winst op ons. Wij zouden dit aanbod nog moeten verhogen om een geringe tegenstand te mogen verwachten, ga zo maar door. Niets van dit alles voor ons natuurlijk, het enige wat we Sleeuwijk konden aanbieden was een gezonde dosis welhaast Germaanse strijdlust. Na een verkwikkende heenreis (in de bolide van Robbie W.), met opzwepende Latijns-Amerikaanse klanken uit de speakers schallend, kwamen we ruim op tijd aan op sportpark ‘de Roef’. Tot ons grote genoegen mochten we op het A-veld spelen aldaar, het belang van dit duel werd ook in Brabant op waarde geschat blijkbaar.

Direct na de bekendmaking van de opstelling, was het beginsignaal daar. Onze equipe had duidelijk last van de zenuwen in de openingsfase, er werd naarstig naar een openingsgoal gezocht. Zelfs door onze doelman, die het plan opvatte om hoogstpersoonlijk voor deze daad te gaan zorgen, maar hierin werd gehinderd door een scheidsrechter, die het voorval zelf overigens onmogelijk waar had kunnen nemen. Gevolg van dit alles was een vrije trap op de rand van onze ‘zestien’. Het doemscenario waar voor werd gevreesd, werd bewaarheid; een vroege tegengoal. Verslagenheid alom, ongeloof op de tribune, dit kon ons toch niet gebeuren. Treuren had echter geen zin, er moest gelijk gemaakt worden, bij voorkeur binnen tien minuten. Aldus geschiedde; een combinatie tussen Ro en Alex sneed de Sleeuwijkse defensie in tweeën en werd koelbloedig in de korte hoek geschoven door Alex. Opluchting alom, maar voldoende was dit natuurlijk nog lang niet; nu moesten we ‘erop en erover’ zoals dat in het voetbaljargon altijd zo fraai gebezigd wordt. Hiervoor hadden we gelukkig de remedie in huis; een Ro

in vorm. Hij zorgde nog binnen het kwartier met twee treffers voor de nodige lucht; 1-3. Vooral de tweede goal van de jongste Venekamp-telg in onze gelederen getuigde van het nodige voetbalvernuft. Toen Willem een tiental minuten later uit een assist van onze grote roze doelverdediger met katachtige reflexen de bal over de keeper lepelde, leken de drie punten veilig te zijn gesteld.

Na al dit doelpuntengeweld wilde Don ook nog een duit in het zakje doen met een, op zijn zachtst gesteld, opmerkelijke actie. We zullen het er maar op houden dat hij het principe van ‘de andere wang toekeren’ een nieuwe dimensie trachtte te geven, door een schop van een buitenspeler van Sleeuwijk op zijn rechterkuit, te honoreren met een handschudding. (misschien bood hij hem bij deze vredesmissie zijn linkerkuit ook nog aan, we zullen het nooit weten…)

Met deze comfortabele 1-4 werd de thee met een gerust hart genuttigd. Na de rust werd de wedstrijd, laten we maar zeggen, professioneel (…) uitgespeeld en stond er na 90 minuten een stand van �-4 op het scorebord.

Al met al een goede generale voor een eventuele kampioenswedstrijd komende zaterdag op het Ste.Do.Co.-terrein!

Door Willem Aanen

Sleeuwijk 4 - Ste.Do.Co. 4Uitslag: 2 - 4 (1 - 4)



De Kampioenswedstrijd

Voorbeschouwing matchNa het in vuur en vlam zetten van de Roef afgelopen week (De roef was on fire!) stond de gehele week in het teken van het naderende kampioenschap. Een droomscenario, welk in de winterstop nog voor onmogelijk werd gehouden, kon 28 april 2007 gestalte krijgen. Het nieuw opgerichte Ste.Do.Co 4 kon op die dag kampioen van haar afdeling worden en dat zonder (officiële) trainer! Uniek in de geschiedenis van de club, nooit eerder vertoond aan de Groeneweg te Hoornaar, voorzover terug te vinden in de archieven…

Dit (mogelijke) kampioenschap vertoonde dan ook zeer veel overeenkomsten met de titelrace in de Holland Casino Eredivisie. PSV (lees Ameide 3) had de winterbanden van de boerenkar al besteld en niets stond een huldiging nog in de weg! Eén wedstrijd voor het einde was de voorsprong echter als sneeuw voor de zon verdwenen en had AZ (lees Ste.Do.Co 4) ineens alles in eigen hand. Echter was de vraag hoe deze onervaren ploeg met de druk om zou gaan. Alle festiviteiten werden alvast gepland: er werd een bunder

Champagne ingeslagen, alle sponsoren en trouwe aanhangers waren uitgenodigd om dit festijn gestalte te geven, de pers werd ingelicht en in de wandelgangen ging zelfs het gerucht dat Henk Kesler met een (replica) schaal in Hoornaar aanwezig zou zijn.

Voorbereiding matchVrijdagmiddag �7 april bereikte ons echter een slecht bericht: Floris v/d P. aka Mini had, ondanks waarschuwingen van teamgenoten, toch de stoute schoenen aangetrokken en was afgelopen week het bruisende nachtleven van Amsterdam ingedoken. Dit heeft hij echter wel moeten bekopen met een (ernstige) knieblessure, doordat een bezopen kroegtijger tegen hem aanliep en hij hierdoor onfortuinlijk ten val geraakte. Zuur voor het team aangezien hij de week ervoor aangetoond had zijn vorm van het allereerste toernooi van Ste.Do.Co 4 (Familie-toernooi red.) weer te benaderen, maar natuurlijk extra zuur voor hem zelf. Toekijken van de bank in de kampioenschapswedstrijd, bestaat er iets vervelenders voor een (top)sporter?

Niet alle lichten stonden dus op groen voor Ste.Do.Co 4 (iets wat volgens Louis van G. zondag �9 april in Rotterdam voor AZ overigens wel het geval was). Hiertegenover stond echter de tijdige aanwezigheid van Bronkie (ondanks zijn deelname aan de Bavianenrace de nacht ervoor), waarvoor hulde! Ook benoemenswaardig was de aanwezigheid van het duo Aanen. Vader en moeder Aanen waren zo vriendelijk hun (goden)zonen te vergezellen in hun trip vanuit de Ardennen (!!!) naar Hoornaar. Familie Aanen bedankt voor dit fantastisch staaltje mentaliteit! En last but not least bleek Reinier in de week voorafgaand aan deze wedstrijd (vrijwel) fit, na een slepende meniscusblessure. Onbegrijpelijk dat deze vedette geen voorrang op het operatieprogramma kreeg als steunpilaar voor Ste.Do.Co 4. Waarom kan een Arjan R. wél, en een Reinier V. niet binnen een dag of wat op de tafel liggen voor aan arthroscopie?

Kortom, de vooruitzichten op een kampioen-schap mochten gunstig worden genoemd. Zelfs de weergoden bleken Ste.Do.Co 4 gunstig gezind te zijn, want het was werkelijk heerlijk voetbalweer. Nadat Mark de G. ons sterrenteam één minuut voor het

“Zoals iedereen weet luidt de ongeschreven voetbalwet als volgt: als de bal er aan de ene kant niet ingaat, valt ie aan de andere.”

Ste.Do.Co. 4 - Schelluinen 3Uitslag: 4 - 1 (1 - 1)

Competitie



verstrijken van de deadline completeerde (Waarmee hij zijn zekere basisplaats voor deze belangrijke wedstrijd nog even op de tocht wist te stellen), kon omstreeks kwart voor 1� de kleedkamer opgezocht worden. Na wat opruiende klanken uit onze gettoblaster was een ieder ruim op tijd in het fraaie tricot gehesen en kon de warming-up beginnen. Onder aanvoering van kapitein Gijs B. werd er ontspannen toegeleefd naar het moment waar een ieder al een week op had zitten te wachten, namelijk de aftrap. Alvorens dit kon plaatsvinden werd de opstelling nog even snel meedegedeeld door (onze coach) Kok: Op het doel Poes, van links naar rechts in de verdediging Mark de G, Kip, Gijs en Kok, van links naar rechts op middenveld Ro, Alex en Rob en voorin Antonie (aka Boeman), Willem en Past. Op de bank van links naar rechts: Rein, DJ Triplin, Don, Wob en Mini (in zondagstenue). Met de vlag in de hand onze hardloper Bronk.

Zoals iedereen weet luidt de ongeschreven voetbalwet als volgt: als de bal er aan de ene kant niet ingaat, valt ie aan de andere. Aldus geschiedde: een vrije trap van Schelluinen werd vanaf de linkerkant ons strafschopgebied ingeslingerd, tussen Poes en onze verdedigers, en daar stond een speler in het blauw dankbaar klaar om de bal tegen de touwen te koppen. Zo was het ineens 0-1, een doemscenario (De zoveelste parallel met AZ). Met de moed der wanhoop begonnen we aan het zoveelste offensief, wat voor rust toch nog resulteerde in de gelijkmaker. Tussen een kluwe tegenstanders wist Ro de bal bij onze topschutter te bezorgen en deze maakte zijn faam als killer met een droge schuiver waar: 1-1!Dit was tevens de ruststand.

RustMet een 1-1 tussenstand de rust ingaan was een flinke tegenvaller voor Ste.Do.Co 4. Hoewel een ieder wist dat een kampioenswedstrijd op zichzelf staat (“Het is maar de vraag hoe ze dit gaan managen”, aldus een wijze voetbalprofessor uit den lande) had niemand vooraf rekening gehouden met deze tussenstand.

Er moest iets gebeuren, maar wat? De bank moest de doorslag gaan geven deze middag. Maar was dit wel reëel? Want Wob zou, vanwege zijn fysieke gesteldheid, alleen bij een zeker voorsprong invallen, Bronk was versleten van zijn Bavianenrace, Rein had drie maanden geen bal aangeraakt, Don was

zondagmiddag al zenuwachtig voor deze match en DJ Triplin had de zware taak op zich genomen om zijn hele hebben en houwen op muziekgebied klaar te zetten in de kantine. Kok en Wil namen even de tijd en besloten tot de volgende wissels: Don erin voor Mark, Rein erin voor Boeman. Even leek deze laatste wissel in het

“Inmiddels waren de supporters in nog grotere aantallen toegestroomd om het spektakelstuk te mogen aanschouwen.” De match (1e helft)Exact om 1�.30 uur werd de bal in beweging gebracht en kon Ste.Do.Co 4 de jacht op het kampioenschap openen. Dit deden ze furieus, in de wetenschap dat een voorsprong bevrijdend zou werken voor eenieder. De bank en supporterschare zagen een fel en goed spelend Ste.Do.Co 4 in de openingsfase van de match. Zo schoot Kok via de vuisten van de keeper op de lat en werd er corner op corner gestapeld en de druk op het doel van Schelluinen werd meer en meer opgevoerd. Helaas dient er hierbij wel een kritische kanttekening geplaatst te worden: geen enkele corner leverde ook maar een enigszins dreigende situatie op. Het is dan ook duidelijk dat Ste.Do.Co 4 op dit onderdeel nog veel dient te oefenen in de voorbereiding op seizoen 07/08. Toch bleef Ste.Do.Co 4 jagen op die verlossende treffer, echter stond het vizier meermaals niet op scherp. Heel even leek het toch op voorsprong te komen toen ondergetekende kans zag het strafschopgebied binnen te dringen, maar een te gehaast schot belandde helaas op de dwarsligger. Deze actie was typerend voor het spel van een groot aantal spelers, waarbij ze in hun enthousiasme en fanatisme te graag wilden, waardoor de uitvoering meer dan eens onder het normale niveau bleef.



verkeerde keelgat te schieten bij de webmaster. Aan zijn woede lagen enkele (overigens terechte) argumenten ten grondslag. Wat er precies voorgevallen is blijft het best bewaarde kleedkamergeheim van �007, maar nadat ondergetekende (ondanks de hitte) gedeeltelijk het boetekleed aan had getrokken en Boeman alsnog zijn favoriete positie voor het slot van de �e helft toegezegd had gekregen besloot dit talent toch op de bank plaats te nemen.

De match (2e helft)Inmiddels waren de supporters in nog grotere aantallen toegestroomd om het spektakelstuk te aanschouwen. Hierbij opgetekend dat onder deze toeschouwers ook een aantal mensen waren die ons de titel niet gunden (waaronder Schelluinen en zelfs Ameide-aanhangers c.q. spelers). Dit nam niet weg dat Ste.Do.Co 4 de “eenvoudige taak” had om te scoren. Zouden ze deze helft beter bestand zijn tegen de druk? De verpersoonlijking van de onverzettelijkheid bleek met nummer 14 het veld te zijn betreden. Onze eigen El Salvador te weten Reinier V. Onder zijn aanvoering kwam er meer rust in het spel van Ste.Do.Co 4 en beperkte een ieder zich tot het uitvoeren van zijn taak. Toch duurde het nog vrij lang voordat Willem de �-1 aantekende. Een perfecte wreeftrap van nr. 14 werd door Willem in een keer over de uitlopende keeper van Schelluinen gekopt. Een beauty van een doelpunt op een zeer belangrijk moment. Dit was het startsein voor ons om op jacht te gaan naar de beslissing. En die kwam er! Reinier nam een vrije trap op randje zestien zeer sluw. De keeper van Schelluinen was namelijk nog zijn muur aan het opstellen toen Reinier het leder met een gevoelige curve tegen de touwen liet deponeren. (Is dat vele voetbal kijken toch nog ergens goed voor Rein!) Een oorverdovend lawaai verzorgd door onze fanatieke

aanhang maakte het feest compleet: 1-3! Toen ook nog de rechtsback van Schelluinen wegens natrappen het veld uit werd gestuurd was het een kwestie van uitspelen. Hierbij kwam Boeman erin voor Rob en maakte Ro plaats voor Bronk. Deze twee spelers waren dusdanig gretig dat Schelluinen vanaf toen niets meer kon ondernemen dan verdedigen. Het was dan ook Boeman die zijn opgaande lijn van het seizoen bekroonde met een schitterende treffer. Rein gaf de assist en Boeman wist à la Zlatan I. de gehele verdediging, incluis keeper, het spreekwoordelijke bos in te sturen en doeltreffend af te ronden. Uiteindelijk mocht Wob nog een tien minuten meedoen en kreeg onze topscoorder Willem zijn verdiende publiekswissel alvorens het laatste fluitsignaal klonk.


Kampioensfeest


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Kampioensfeest

Zaterdagmiddag 14.18 uur: eindelijk was het dan zover: Ste.Do.Co 4 is kampioen na een zwaarbevochten overwinning op Schelluinen! De champagne knalde, de bloemen werden overhandigd en spelers vielen elkaar in de armen. Het feest kon beginnen en vanaf minuut één werden er ontelbare kannen bier aanen (leeg weer) afgevoerd. Onder het genot van de klanken van DJ Triplin werd er genoten van de zon, het bier en het tevreden gevoel van een kampioen.

Ook werd de traditie in ere gehouden dat de coach / leider / trainer te water gingen. Kok en Don hadden deze dubieuze eer. Maar waarom Rein en Bronk ook te water gingen is me tot op de dag van vandaag een raadsel. Uiteraard ging het feest tot in de kleine uurtjes door en schijnt het hol zeer druk bezocht geweest te zijn! Details zal ik een ieder besparen

(of had ik jouw ingeloste belofte om te scoren op de kampioenschapsdag moeten melden Gijs??) voordat ik aangeklaagd wordt wegens smaad, danwel schenden van het beroepsgeheim! En het mooie is dat dit feest pas het startsein zal zijn voor Ste.Do.Co 4 om de komende maanden nog velen malen te genieten van het welverdiende kampioenschap!

Kampioensfeest


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> KampioensfeestSte.Do.Co. 4 Jaarboek >> Kampioensfeest

Nabeschouwing

Vooraf hadden weinigen binnen de vereniging met dit huzarenstukje rekening gehouden, maar wij wisten wel beter. Met geloof in eigen kunnen bleven we tot de laatste snik strijden, waarbij er mijns inziens een aantal cruciale momenten zijn geweest dit seizoen, te weten:

Vanaf deze plaats wil ik een ieder bedanken die Ste.Do.Co. 4 een warm hart heeft toegedragen! Een speciale vermelding voor de spelersraad (Alex., Kok en Gijs perfect geregeld allemaal), de Don (wedstrijdbobo pur sang) en Rein (vervoersbrigadier), de Fam. Aanen (bbq), Fam v/d P. (nieuwjaarsreceptie) en Fam de Leeuw (heerlijk die schone tenues iedere week), onze verzorgster, onze trouwe supporters en natuurlijk onze sponsoren! Mensen zonder jullie was dit allemaal niet mogelijk geweest! Bedankt voor een onvergetelijk seizoen!

Bij deze beloof ik dat jullie de eerste optie hebben om mij te (her)contracteren (als jullie daar nog interesse in hebben natuurlijk). Bovendien weet ik zeker dat jullie in staat zijn om deze prestatie volgend jaar minstens te gaan evenaren!

Jongens, het was een moeilijk jaar!Maar jongens, het was een mooi jaar!


*

*

*

*

Sliedrecht uit (fantastisch keeperswerk van Poes bezorgt ons de 3 punten)

Peursum uit (laat doelpunt Kok bezorgt ons toch nog één punt)

Nieuwjaarsreceptie (onder aanvoering van een schitterende speech van de Don pept Ste.Do.Co 4 zich op voor een ultieme inhaalrace)

De gehele �e seizoenshelft, waarbij slechts eenmaal gelijk werd gespeeld (uit tegen Drechtstreek in een modderpoel)

Statistieken

��%

��%

7%11%

�7%

11%

1e Kwartier

�e Kwartier

3e Kwartier

4e Kwartier

5e Kwartier

6e Kwartier


Ste.Do.Co. 4 Jaarboek >> Statistieken

Rang Naam Aantal doelpunten

1. Willem Aanen 16

�. Roderick Venekamp 9

3. Matthijs v/d Peppel 6

4. Alexander Jansen 4

Rob Woltman 4

6. Antonie Bouman 3

7. Corstiaan de Leeuw �

8. Mathijs van Toor 1

9. Jan-Willem Bronkhorst 1

10. Reinier Venekamp 1

Competitie Statistieken

Aantal doelpunten per speler

Cummulatief aantal punten per speelronde

0

5

10

15

20

25

30

35

40

45

Ron

de 1

Ron

de 2

Ron

de 3

Ron

de 4

Ron

de 5

Ron

de 6

Ron

de 7

Ron

de 8

Ron

de 9

Ron

de 1

0

Ron

de 1

1

Ron

de 1

2

Ron

de 1

3

Ron

de 1

4

Ron

de 1

5

Ron

de 1

6

Ron

de 1

7

Ron

de 1

8

Ron

de 1

9

Ron

de 2

0

Ron

de 2

1

Ron

de 2

2

Ameide 3Ste.Do.Co. 4

Doelpunten per speelkwartier:

Willem: 16 doelpunten

Roderick: 9 doelpunten

Matthijs:6 doelpunten

Topscoorders Top 3

Cumulatief aantal punten per speelronde

Team G W G V P V T S

1. Ste.Do.Co. 4 18 13 3 2 42 47 21 26

�. Ameide 3 18 13 � 3 41 78 �3 55

3. Meerkerk 4 18 10 1 7 31 4� 37 5

4. Peursum 3 18 9 � 7 �9 45 40 5

5. Sliedrecht 8 18 9 � 7 �9 48 48 0

6. Sleeuwijk 4 18 8 � 8 �6 53 4� -11

7. VVGZ 7 18 7 3 8 �4 38 4� -4

8. Schelluinen 3 18 5 0 13 15 41 69 -�8

9. Drechtstreek 5 18 4 1 13 13 34 71 -37

10. Noordeloos � 18 3 � 13 11 �8 61 -33

Inhoudsopgave“Rob, het ziet er puik uit”. Ook wil ik mijn dank uitspreken naar de sponsors....

Documents

Transcript of Inhoudsopgave“Rob, het ziet er puik uit”. Ook wil ik mijn dank uitspreken naar de sponsors....