Amateurvoetbalbijlage regio Apeldoorn

www.destentor.nl dinsdag 1 september 2009

2| amateurvoetbalAP-D02

Goed nieuws voor de meer behoudende voetballief-hebber. Met de Mercurial keert Nike terug naar dekleur zwart. De moderne schoen in een klassiek jasje

slaat aan. „Het is uitdelen”,zegt Pim Mulder van

Sportshop Walter vanden Belt ‘100% voet-bal’ in Apeldoorn. Bijwijze van sprekendan natuurlijk.

Grofweg 350 euro kostde topper in de serie,

maar met zestig euro opzak glij je gelukkig al inhet instapmodel. „Wezien dat volwassenenvooral uit het midden en

het hoge segment kiezen”,

zegt Mulder over de algehele trend. „Je betaalt voorcomfort. Het is een vergissing dat een topschoen lan-ger meegaat. Ik ben van mening dat je negen tottwaalf maanden met een schoen moet kunnen doen,al zie je wel dat het kunstgras veel schade toebrengt.”Kinderen kunnen ook met een goedkoper model toe.„Ze zijn eruit gegroeid voordat de schoen kapotgaat.” Adidas scoort met de cyaanblauwe F50-i(184,95 euro). Het paradepaardje van het Duitse sport-merk is voor de deuren van het slachthuis weggelo-pen. „De schoen heeft het heel moeilijk gehad”, weetMulder. „Ze hebben overwogen om het uit de collec-tie te halen, maar met een enorme campagne is tochnog een keer alles op alles gezet. Je kwam de reclamezelfs in bushokjes tegen. Je werd er mee doodge-gooid.” Dat Lionel Messi ze - voor een ongetwijfeldleuk bedrag - voor het oog van de camera wilde aan-trekken en ze daarmee miljoenen huiskamers binnen-

bracht, gaf de doorslag. „Voetballers willen voetbal-len waar de profs op voetballen.” Het is daarom ookniet verwonderlijk dat de animo groot is om denieuw verworven schoenen ter plekke laten bedruk-ken met de eigen naam. De Adidas-klassiekers CopaMondial - ‘Dunner leer dus soepeler’ - en Kaiser Liga- ‘Dikker dus steviger’ - hebben gewoon hun vasteplekje in de collectie behouden.Zoals de naam doet vermoeden richt Van den Beltzich volledig op de voetballer. Leden van verenigin-gen in de regio kopen er met korting, spelers van deeerste elftallen komen er om hun schoenenbon te ver-zilveren. „En hoe meer de leden kopen, hoe meer declub kan verdienen. We keren het aan het eind vanhet seizoen uit in ballen.” Zo vlak voor de start vande nieuwe competitie is het daarom topdrukte in dewinkels in Apeldoorn en Deventer. „Verstand op nulen doorgaan.”

De voetbalschoen: nu ook in het zwart

H ij zit er ontspannen bij opz’n balkon. Sinds 1 juli isStienus Haan marechaus-see-af en dat bevalt hem uit-stekend. De extra vrije tijd

geeft hem de mogelijkheid nog meer tijdte steken in zijn tweede liefde: ZVV’56.Een coach die ook de wedstrijdkleding vande selectie wast, kom daar anno 2009 nogmaar eens om.Hij is de langst zittende trainer in de regioen heeft het woord honkvast welhaast uit-gevonden. In 27 jaar trainerschap diendeHaan niet meer dan vijf clubs. Of eigenlijkvier, want de episode Schalkhaar duurdemaar een jaartje. ,,Na zes weken wist ikdaar al dat het bij één seizoen zou blijven’’,vertelt hij. ,,Als club en trainer lagen weniet op één lijn. Ik hou van gemoedelijk-heid en miste daar de warmte van een ech-te voetbalvereniging. Ik voelde me eenbeetje de vreemde eend in de bijt.’’Dat was hij allerminst bij de andere clubswaar hij (met succes) werkte: Colmschate,Columbia, KCVO en ZVV’56. Als Haanmensen van die clubs tegenkomt is hetnog altijd vertrouwd. Iedereen krijgt eenwarme hand. ,,En als het kan een zoen er-bij. Al die clubs hebben nog steeds een

warm plekje in mijn hart.’’De meeste ruimte is echter ingeruimdvoor ZVV’56, de club waar hij zijn vijfdeseizoen ingaat als hoofdtrainer. Hij begoner ooit zijn carrière als jeugdtrainer enheeft altijd beloofd dat hij er zijn loopbaanzou afsluiten. ,,John Leliveld, de voorzitter,belde me de voorbije jaren bijna elk jaarop, maar ik had het prima naar mijn zinbij KCVO. Toen hij me belde toen ik bijSchalkhaar zat, zei ik: ‘Nu heb je geluk. Ikkom’. Wat ik in dat seizoen bij Schalkhaarhad meegemaakt, wilde ik niet meer. Geendruk meer van: moeten dit, moeten dat.Tuurlijk, sportief gezien was het een stapterug. Maar dat vond ik geen probleem. Ikhad toch al een beetje de naam van op-bouwtrainer. Op Schalkhaar na ben ik metelke club gepromoveerd.’’Dat was telkens het loon voor clubtrouwen inlevingsvermogen. ,,Ze zeggen weleens: een trainer is een passant. Ik vind heteen onzinnige opmerking, want eigenlijkga je dan al met de verkeerde intentie metelkaar in zee. Als trainer moet je je inlevenin de hele vereniging, niet alleen in het eer-ste elftal.’’Uit ervaring weet hij inmiddels dat ZVVeen ‘heel normale club’ is. ,,Een echtevolksclub waar iedereen achter en voor el-kaar staat. Er is geen verschil tussen devoorzitter en een barmedewerker, al merkik wel dat het steeds moeilijker wordt ommensen te vinden die de helpende handtoesteken.’’ Wat dat betreft mag ZVV zichin de handen wrijven met iemand alsHaan, die probeert ‘een voorbeeld’ te zijnbinnen de club. Hij doet de was na de wed-strijden, probeert reclameborden te slijtenbij bedrijven en voelt zich niet te groot omde ramen van het clubhuis te lappen. ,,Enonlangs hebben we met het eerste elftal al-le reclameborden schoongemaakt. Ziet erweer top uit.’’Zoals het hele complex er momenteel alseen plaatje uitziet, betoogt Haan. ,,Eenheel verschil met zes, zeven jaar geleden,toen het echt nog een ‘club achter de heg’

was.’’ Haan wil er maar mee zeggen datZVV destijds amper ambities had. ,,Declub speelde altijd in de vijfde of zesde klas-se en hoefde niet zo nodig hogerop. Dat isnu wel anders, als vierdeklasser spelen weop hetzelfde niveau als de meesteApeldoornse ploegen.’’Haan bracht ZVV al van de vijfde naar devierde klasse en blijft ambitieus. ,,Altijd. Ikheb het voetbal niet uitgevonden, maar jemoet wel altijd de ambitie hebben om eriets van te maken. Dat verlang ik ook vanmijn spelers. Als de jongens zaterdagnachttot vier, vijf uur in de kroeg willen hangen,prima, als ze er zondag maar weer staan.

Ze hoeven echt niet allemaal zo gek te zijnals ik vroeger was. Ik ging gerust om elfuur naar bed, terwijl de visite nog benedenzat.’’Die verdwazing is nu wel wat minder,maar Haan blijft fanatiek. ,,Soms nog welté, denk ik, maar ik probeer me steeds min-der druk te maken over bepaalde dingen.Ik loop nu langzaam richting de zestig ende kans is wel heel erg groot dat ZVV echtmijn laatste kunstje is. Alhoewel, je weetmaar nooit. Kijk maar naar Piet Panman,die is tien jaar jonger geworden bij Beek-bergen. Daar wil ik me graag aan spiege-len.’’

Met een beetje fantasie zou jehem de Alex Ferguson van deregio Apeldoorn kunnennoemen. Stienus Haan is zohonkvast als het maar kan, gaatal weer zijn vijfde seizoen bijZVV’56 in. ,,Alle clubs waar ikgetraind heb, hebben nog steedseen plekje in mijn hart.’’

door Martijn Krullaars

Stienus Haanhonkvasttot het eind

Stienus Haan, op zijn plek bij ZVV’56. ,,Als trainer moet je je inleven in de hele vereniging.’’ foto Maarten Sprangh

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 3AP-D02R

Eén keer zonder, een leven lang spijt

S tephan en Boy Nuesink vanWSV zijn waarschijnlijk de be-kendste gezamenlijk voetballen-de broers van Apeldoorn, maarer zijn er meer. Erik en Arjan

van Norel hopen in het nieuwe voetbalsei-zoen in het blauw van AGOVV hoge ogente gooien in de tweede klasse. De broersuit Kerschoten voetballen sinds de voorbe-reiding voor het eerst sinds tien jaar weersamen.,,WWNA, AGOVV, Vitesse, twee jaar be-loften en nu het eerste jaar bij de amateursvan AGOVV.’’ Arjan van Norel, met zijntwintig jaren de jongste van de broers,somt zijn voetballoopbaan tot dusverremaar eens op. ,,Dan hebben we nu al tienseizoenen niet meer in hetzelfde elftal ge-speeld’’, luidt de conclusie. Erik (22): ,,Inde jeugd van WWNA hebben we danvoor het laatst samen gespeeld. Bij ded’tjes. Toen hadden we best een leuk teamhoor, met spelers als Mickael Koller, JanDerk Wassink en Cynthia Beekhuis. Heelaf en toe komen we er nog wel eens.’’Maar komend seizoen dragen beide spelershet tricot van de amateurs van AGOVV.Erik van Norel gaat zijn vijfde jaar in alsamateur, Arjan staat voor zijn vuurdoop inde amateurwereld. Het avontuur bij de be-loften mislukte de voorbije jaren jammer-lijk. ,,Ik had altijd de droom om prof teworden en ik ben er nog steeds van over-tuigd dat ik het had aangekund, maar dooralle blessures de laatste jaren bleek het snelafgelopen.’’Het medisch dossier van de aanvaller magals ‘flink’ betiteld worden. Tweemaal eenmeniscusblessure, tweemaal de enkelban-den en een opspelende achterste kruis-band zorgden ervoor dat de droom nietverwezenlijkt kon worden. ,,Ik heb me er-mee verzoend. Vorig seizoen speelde ikmaar vijf of zes wedstrijden. Nu ben ik ge-lukkig weer fit en kan ik weer van het voet-

ballen genieten. Ik heb ingezien dat anderedingen ook belangrijk zijn.’’De aanvaller doelt daarmee op zijn studieCommerciële Sporteconomie aan de JohanCruijff University in Amsterdam. ,,Sindsde blessures vind ik het weer leuk om testuderen. Straks ga ik stage lopen bij eenbedrijf dat zich richt op sportreizen naarde Formule 1 of naar voetbalwedstrijden.Misschien zit er voor mij dan ook wel eenwedstrijdje in Engeland in. Arsenal is deallermooiste club. Ik wil dat nieuwe sta-dion wel eens zien.’’Beide broers zijn gek van voetballen enomdat ze allebei nog thuis wonen is zon-dag de dag waarop louter over sport ge-sproken wordt. ,,Ook mijn vader is heel se-rieus met voetbal bezig’’, aldus Erik. ,,Enhij heeft er nog kijk op ook, al heeft hijzelf nooit gevoetbald’’, vult Arjan aan.,,Maar ja, bij WWNA voetbalden we alsinds ons vierde of vijfde en sindsdienheeft hij ons overal gevolgd. Met de jaren

heeft hij meer en meer verstand van gekre-gen.’’ Toch hoeven de broers niet altijd opliefkozende opmerkingen te rekenen. Erik:,,Als je slecht speelt, krijg je dat ‘s avondsaan tafel echt wel te horen. ,,Maar aan deandere kant zal hij je ook nooit afzeiken ofzo’’, verdedigt Arjan. ,,En als je een keereen meningsverschil met de trainer hebt,mag je het zelf opknappen. ‘Dat is iets tus-sen jou en de trainer’, zegt-ie dan.’’De mannen kijken uit naar het komendevoetbalseizoen. ,,Het is natuurlijk hartstik-ke leuk om weer samen te voetballen’’, al-dus de rechtsback. ,,Het is toch je broertjeen dat maakt het wel speciaal. Maar het al-lerleukste is de start van een nieuw voet-baljaar, al is het lastig inschatten waar AG-OVV staat. We zijn vlak voor de overschrij-vingstermijn nog twee belangrijke spelerskwijt geraakt. Niels van Geerenstein gingnaar Bennekom en Ronald Dibbink naarAlbatross. Dat zal trouwens een leuke potworden tegen Albatross, want we willen

toch bewijzen dat-ie een verkeerde keuzegemaakt heeft.’’Voor broertje Arjan is het amateurvoetbalvolledig nieuw. De enige houvast is hetweerzien met zijn broer en met RobertoKlomp, de trainer die hij ook bij de belof-ten tegenkwam. ,,Afgezien van Albatrossen Epe ken ik de tegenstanders niet, maarik zie wel dat er bij ons veel jonge jongensin de groep zitten die allemaal mogelijkhe-den hebben.’’Die jeugdige gretigheid was voor Van No-rel een belangrijke reden om voor AGOVVte kiezen. ,,Ik heb ook met andere clubs ge-sproken, maar ik werd door mijn ouderswel een beetje naar AGOVV gelokt’’, graptArjan. ,,Dan hoeven ze namelijk niet te kie-zen naar welke zoon ze kijken. Maar goed,Roberto en ik kennen elkaar. Dat speeldewel mee net als een groep met zoveel jon-ge jongens. We willen meedoen om pro-motie. En voor mezelf wil ik vooral heelblijven en veel spelen.’’

De scheenbeschermer. Ach, descheenbeschermer. Bron vanergernis en eeuwige discus-

sie. Toch kunnen we er kortover zijn: dragen! Voor een

paar tientjes heb je er twee.Regel 4 van de FIFA Spelregels

Veldvoetbal is duidelijk: ‘Scheen-beschermers horen bij de ver-

plichte standaarduitrusting vaneen speler’. Het wielrennen kendemet de helm dezelfde discussie.De dood van Fabio Casertelli tenspijt. Nu is het dragen ervan ver-

plicht en hoor je er niemand meerover. Ploegleiders stellen het zelfs

verplicht in trainingen. Net als CoAdriaanse de scheenbeschermers trou-

wens. Edgar Davids onderstreepte twee jaar geledenin Deventer onbedoeld nog maar eens het belang er-van. De Ajacied droeg ze niet toen hij in de oefen-wedstrijd tegen Go Ahead Eagles op Alper Göbelstuitte. Hij brak zijn scheenbeen. ‘Een duur grapje’,schreven de kranten. ‘Want zonder Davids misteAjax deelname aan de Champions League en washet Uefa Cupavontuur na één rondje al voorbij’. Al-le ellende had voor nog geen twintig euro voorko-men kunnen worden. Wellicht. Want honderd pro-cent garantie bieden scheenbeschermers nooit. Vol-gens Consument en Veiligheid voldoen de meestetypen namelijk ‘niet aan de eisen met betrekking totverwerken van puntvormig inwerkend geweld’.Daar zal iedere voetballer zich wel een beeld bij kun-nen vormen. ‘Daarnaast bedekken ze onvoldoendeoppervlakte van onderbeen en enkels’.Het loont daarom de moeite deskundig advies in te

winnen. Wie zelf wat op internet rondshopt looptde kans zomaar uit te komen op sites als Celtic Bri-tain waar je voor nog geen honderd euro een replicavan een paar messingen scheenbeschermers uit deoudheid krijgt thuisgestuurd. Leuk voor boven deopen haard misschien. Beter is het de voorkeur te ge-ven aan scheenbeschermers van harde kunststof (po-lyester) die comfortabel zitten, maar ook voldoendeoppervlakte bedekken. Modelletje bierviltje of nogkleiner valt daarmee af. Let ook op deze punten:� Controleer de maat, door de beschermer te passen.� Zorg ervoor dat je de scheenbeschermers makkelijk uit

en aan kunt doen.� Controleer of je ze makkelijk kunt vastmaken en of ze

blijven zitten als je beweegt.� Koop geen beschermers op de groei. Het vermindert het

draagcomfort en daarmee de motivatie om ze aan te trek-ken.

Broers Erik en Arjan van Norelgaan met AGOVV de strijd aanin de tweede klasse. ,,Hetallerleukste is de start van eennieuw voetbaljaar, al is het lastiginschatten waar AGOVV staat.’’

door Christiaan Buitenhuis

Na tien jaar weer samen

,,Ik heb ook met wat andere clubs gesproken, maar ik werd door mijn ouders wel een beetje naar AGOVV gelokt’’, grapt Arjan van Norel (l.)over de hereniging met broer Erik. ,,Dan hoeven ze namelijk niet te kiezen naar welke zoon ze kijken.’’ foto Kevin Hagens



Pas douchen als alle ballen terecht zijn

D e meest trouwe volgers vanApeldoornse Boys durfdenafgelopen seizoen niet eensmeer bij het eerste elftal tekomen kijken. Bang voor

wéér een nederlaag bleven ze op zondag-middag thuis en op internet lazen ze dandat hun club inderdaad verloren had. De-gradatie - de tweede in drie jaar tijd - naarde vijfde klasse bleek onvermijdelijk. Declub speelt nu zelfs op het laagste niveausinds de oprichting in 1918. Maurice van deWerd vond dat het zo niet langer kon enkeerde terug op het oude nest. Garantiesvoor promotie kan hij niet geven, wel is ze-ker dat dit seizoen de voetbalhumor terug-keert in de kleedkamer van ‘de Boys’.Het is de vroege vrijdagmorgen na de eer-ste donderdagavondtraining van het sei-zoen. Hoewel de oefensessie rond half tienten einde was, lag Van de Werd toch pasmidden in de nacht in bed. Hij heeft in destad nog enkele afzakkertjes genomen.Voorheen voor veel voetballers een stan-daard gebruik, tegenwoordig laten (jeugdi-ge) voetballers de kantine steeds vakerlinks liggen. Het opgelopen vochttekortzuiveren ze liever thuis aan om vervolgensachter de pc te kruipen.,,Ik heb begrepen dat er vorig jaar op don-derdagavond maar drie of vier jongens ble-ven zitten na de training. Natuurlijk valt ofstaat dat voor een groot deel met het resul-taat. Maar er heeft natuurlijk een enormementaliteitsverandering plaatsgevonden’’,weet de man die als tiener onder trainerKarel Bonsink in het eerste van AGOVVdebuteerde en in de glorietijd nog eersteklasse speelde met Apeldoornse Boys.Van de Werd wil beslist niet overkomenals een bejaard mannetje dat continu ver-kondigt dat vroeger alles beter was. Tochspreekt hij zijn zorgen uit over het huidigeamateurvoetbal en de situatie bij zijn in

verval geraakte club in het bijzonder. ,,Ikheb vorig jaar vier of vijf wedstrijden vanze gezien. Er werd best goed gevoetbald,maar het was geen team.’’ Ook van de 2-2bij Robur et Velocitas, waardoor degrada-tie een feit werd, was hij begin mei getui-ge. ,,Achteraf denk ik: ‘was ik er maarnooit geweest’. Want er werd natuurlijkmeteen gevraagd wanneer ik de voetbal-schoenen weer aan ging trekken.’’En eigenlijk was er niet veel voor nodigom de op dat moment in het vierde vanAGOVV actieve Van de Werd over te ha-len om in het vlaggenschip te gaan spelen.Zoals zijn hart hem twee seizoenen terugal eens deed besluiten terug te keren, be-sloot hij ook nu een comeback te maken.,,Het is een schande dat Apeldoornse Boysin de vijfde klasse zit. Als dat over drie jaarnog zo is, dan is de club naar de kloten.Terwijl er juist nu zo veel goede jeugd is.’’,,Ik ga de jonge jongens niet met fluwelenhandschoenen behandelen. Het valt of

staat met discipline. Iedereen zal daarinmee moeten. Het kan niet zo zijn dat zeniet komen trainen omdat opa of oma ja-rig is. Maar ik kan dat niet alleen; ook jon-gens die inmiddels enige ervaring hebbenals Lino (Jankie, red.) en Frankie (Witte-veen, red.) moeten daarbij helpen.’’Naast het aanhalen van de touwtjes is ookveel lachen volgens Van de Werd een be-langrijke pijler voor het te bouwen succes.,,Ik heb nu een paar keer getraind en hetvalt me op dat de voetbalhumor verdwe-nen lijkt. Misschien snappen ze het ookwel niet altijd. Geintjes als tegen elkaar aanpissen onder de douche en broeken vast-spijkeren.’’Hoewel de nieuwbakken aanvoerder dusniet om een geintje verlegen zit, zijn deleukste grappen en grollen voorbehoudenaan de grootste komiek van de club, Ro-nald Bouwmeester. ,,Hij is assistent-trainergeworden en daar is hij een perfecte gozervoor. Ronald is een clown eerste klas en ie-

dereen die met hem heeft gevoetbald,heeft wel een verhaal. Vertelde hij op don-derdagavond in de kantine tegen de men-sen dat ze ‘s zondags op tijd moesten zijn.‘Binnen twintig minuten staan we met4-0 voor’, zei-ie dan.’’De ingrediënten discipline en humor moe-ten de receptuur zijn voor een overheerlijkvoetbalmaal dat Apeldoornse Boys terug-brengt naar waar het minimaal hoort, devierde klasse. ,,Het hoofddoel is promove-ren. Een kampioenschap komt misschiennog wat te snel, maar een plek bij de eer-ste vier moet haalbaar zijn.’’Promotie of niet, Van de Werd zwaaitdaarna sowieso af. ,,Ik blijf één jaar. Dan ishet mooi geweest.’’ Wat-ie daarna gaatdoen, is nog een groot vraagteken. In iedergeval niet meer in een lager elftal spelen.,,Het jaar in het vierde van AGOVV is meheel slecht bevallen. Ik had vooral moeitemet het gezeik onderling. Ik denk dat ik ergewoon ook te fanatiek voor ben.’’

Desnoods wordt er doorgezocht tot de lichtmastenzijn gedoofd. Niemand gaat de kantine in voor alletrainingsballen achter slot en grendel in het ballen-hok zitten. Het is, naast het op tijd komen voor de

training, een gouden stelregel bijmenig amateurclub. Het be-

lang van de bal valt niet teonderschatten.

„De beste ballen kosten110 euro, daar wil jewel zuinig op zijn”,verwoordt materiaal-man Albert Muis vanHHC Hardenberg de

zorg voor het speeltuig.„Vliegt er tijdens de wed-

strijd een bal de provincia-le weg op, dan gaat er met-

een een wisselspeler achteraan.” Met een ledenbe-stand van ruim vijftienhonderd heeft de hoofdklasse-kampioen van 2007 en 2008 zo’n zevenhonderd lerenknikkers in beheer. Vermenigvuldig dit aantal met eeneuro’tje of zestig en een behoorlijke begrotingspost isgeboren. Mazzelt HHC even met kledingsponsor Nike.Muis krijgt ieder seizoen vijftig splinternieuwe ballenvoor de eerste selectie cadeau. „Een jaar of zeven gele-den deed je nog drie jaar met een bal.”De voetbal is door de jaren geëvolueerd. Vandaag dedag worden er hele studies aan gewijd. Gewicht,model en materiaal zijn voor ieder EK of WKeen headline in het nieuws. Over de zwab-berbal is de laatste discussie nog lang nietgevoerd. „Door aparte binnenkamers in debal, komt er een rechte lijn in het schot”,verklaart gelegenheidsexpert Robert Prinsvan de gelijknamige sportzaak in Harden-

berg. Prins, die ballen aan negen regionale verenigin-gen levert, verwacht dat de evolutie nog wel evendoorgaat. „Een aantal jaren terug dacht men dat tennis-rackets niet meer lichter konden worden. Door gatenin het frame te maken, kon het toch nog lichter. Hetzal met de voetballen net zo gaan.” Op de amateurvel-den wordt de materiaalman op de vingers getikt wan-neer hij te weinig lucht door het ventiel blaast. „Ik doeer altijd precies één bar in. Geheid dat jongens als Ger-ard Kocks en Kenny Kroeze naar me toekomen als ik

er een tikje teveel of te weinig in pomp.” Met Muisheeft HHC een perfectionist binnen de gelede-

ren. „De randverschijnselen moeten top zijn.”Zo denken ze er zelfs bij bescheiden laagvlie-gers als Lutten en Kloosterhaar over. Ook zijtikken in het ballenpaleis van Prins min-

stens zonder morren vijftig euro af voor eenfijne knikker. „Op ballen bezuinigt niemand.”

Hij geldt als de Heintje Davidsvan Apeldoorns Boys. Mauricevan de Werd (34) maakt net alstwee seizoenen terug weer eencomeback in het eerste. Zijnlaatste, verzekert hij: ,,Ik blijf éénjaar. Dan is het mooi geweest.’’

door Arnoud Heins

Voetbalhumor verzekerd

Maurice van de Werd: ,,Ik heb nu een paar keer getraind en het valt me op dat de voetbalhumor verdwenen lijkt. Misschien snappen ze hetook wel niet altijd. Geintjes als tegen elkaar aan pissen onder de douche en broeken vastspijkeren.’’ foto Maarten Sprangh



J ordi Grobbee (26) is vijf jaar ouderdan Gino de Zeeuw, maar verderzijn er veel parallellen tussen devoetballers. Ze genoten beiden eenopleiding bij een profclub, redden

het niet in het betaalde voetbal en spelenthans in dienst van een promovendus uithet zondagvoetbal. Grobbee hult zich te-genwoordig in het tenue van de Vaassensederdeklasser KCVO. De Zeeuw debuteertdit seizoen bij de kersverse tweedeklasserAlbatross. Ze vinden het voorlopig primazo.De begroeting ia allerhartelijkst. JordiGrobbee en Gino de Zeeuw voetbalden ja-ren geleden regelmatig samen op stratenen pleintjes in het centrum vanApeldoorn. Grobbee doorliep bij GA Eag-les de jeugdopleiding met De Zeeuwsoudere en bekendere broer Demy. ,,Jordikwam vroeger vaak bij ons thuis’’, meldtDe Zeeuw. ,,Dan pakten we al gauw eenbal en liepen we urenlang te pielen opstraat.’’ Grobbee: ,,Gino was een stuk jon-ger dan wij, maar kon goed meekomen. Jekon toen al zien dat hij talent had.’’De Zeeuw was destijds tamelijk ambitieus.Hij wilde graag profvoetballer worden endat verlangen werd aangewakkerd doorGrobbee en broer Demy. ,,Die jongens had-den het bij ons thuis vaak over Go Aheaden maakten me lekker met hun verhalen.Ik speelde toen in de D’tjes van AGOVVen wilde koste wat kost prof worden.’’Dat leek aanvankelijk te lukken. De Zeeuwverhuisde naar GA Eagles, waar hij tweejaar in de C’tjes voetbalde. Vervolgens keer-de de multifunctionele voetballer terugnaar AGOVV, waar hij via de beloften-ploeg in de A-selectie belandde. ,,Ik train-de twee seizoenen lang elke dag mee met

de A-selectie en zat vaak op de bank. Maarop de één of andere manier voelde ik medaar niet lekker bij. Klopt, dat klinkt raarvoor iemand die als jochie dolgraag profwilde worden. Maar ik ging steeds vakermet tegenzin naar AGOVV. Kon het niet

meer opbrengen. Ik had zo weinig zinmeer in voetbal, dat ik een jaar stopte. Ikspeelde alleen in de zaal, bij FC Sedap.’’Intussen was ook Grobbee’s profloopbaanuitgemond in een doodlopende straat. NaGA Eagles belandde hij via de amateurtak

van AGOVV, FC Lienden en CSVApeldoorn bij KCVO. ,,Sportief gezien eenneerwaartse spiraal, dat klopt. Maar ik hebnu een prachtig leven. Ik heb een lievevriendin met twee dochtertjes en eenzoontje uit haar vorige relatie en een goe-de baan. Ik had dit seizoen nog wel bij ho-gere amateurclubs kunnen spelen voorgeld, maar dat hoeft voor mij niet meer. Ikheb niet meer de motivatie om drie keerper week te trainen. Sinds m’n vertrek bijAGOVV ben ik vaak geblesseerd geweest.Het is nu belangrijk om fit te zijn en lek-ker te voetballen bij KCVO.’’De Zeeuw kreeg medio vorig jaar weer zinin voetballen. Via een vriend kon hij te-recht bij Kon. UD in Deventer. ,,Dat wasme het seizoen wel. Ik heb bij UD drie trai-ners meegemaakt. Daarnaast zwierf ikdoor het hele elftal. Ik begon als laatsteman, schoof daarna op naar het midden-veld en eindigde als links- of rechtsbuiten.Ik had het op zich wel aardig naar m’n zinbij UD, maar wilde toch iets anders.’’ Datwerd dus Albatross, de stuntploeg die on-danks talloze schorsingen en blessures viade nacompetitie de derde klasse ontsteeg.,,Ik ken wat jongens van Albatross. Declub beviel me meteen. Het is gezellig bijAlbatross, maar de club is óók enorm ambi-tieus. Dat zie je wel aan de selectie, die isstevig versterkt.’’Naast De Zeeuw kwamen onder anderenRonald Dibbink (tweedeklasser AGOVV)en Sander van Hal (hoofdklasser WSV)naar de Ugchelse ploeg. ,,Albatross heefteen prima selectie voor de tweede klasse.We spelen tegen AGOVV, dat is voor mijnatuurlijk best wel speciaal. De rest van detegenstanders ken ik niet. Ik ben niet be-paald een voetbalgek. Ik weet wanneer ikmoet trainen en om hoe laat de wedstrij-den beginnen. Ik verdiep me niet zo in te-genstanders en kijk amper naar wedstrij-den op tv. Als Demy moet voetballen, kijkik natuurlijk wel. Ik ging vaak naar Alk-maar voor wedstrijden van AZ en naar degrote toernooien van Oranje.Maar daar houdt het ook wel mee op.’’Grobbee is maar 26 jaar, maar desondanks- samen met keeper Herman Balk - de nes-tor bij KCVO. Grobbee scoorde als spitsdoorgaans aan de lopende band, maar zalhet komend seizoen als aanvallende mid-denvelder gaan proberen. ,,Ik kreeg alsspits niet zoveel aanvoer, stond er af entoe wat verloren bij. Als schaduwspitskom je veel meer in balbezit. Ik hoop weldat ik blijf scoren. Want dat geeft nogsteeds het lekkerste gevoel dat er is.’’

Nooit meer grabbelen met Catch ControlOrtho-tec fingerprotection, mega-grip foam, air-vent-systeem, expanded finger tips, catch control...Je zou bijna gaan denken dat iedere doelpoging bijvoorbaat gedoemd is in de handen van de keeper teverdwijnen. Ervaringsdeskundige Albert Flier over

het geheim van een goedekeepershandschoen.

,,Ik heb ook met fingerpro-tection (vingerbescher-

ming) gekeept. Vander Sar deed het ook.Het was een rage.Hans Vonk haalde debescherming er uit,

maar gebruikte de hand-schoenen wel. Voor com-

merciële doeleinden.’’Albert Flier (28) doorliep de

jeugdopleiding van Heerenveen, ging naar Cambuur,stond een jaar in het doel van Be Quick‘28 en heeftinmiddels meer dan 200 duels bij SC Genemuidenachter zijn naam staan. In die stad is hij ook de eige-naar van Flier Sport en Fashion. Hij is hofleveranciervoor zijn eigen club. ,,Trainingspakken, tassen, slip-pers, coach-jassen. Bedenk het maar, ik lever het alle-maal.’’Uit zijn eigen collectie haalt Flier zijn Puma-keepers-handschoenen van ongeveer 60 euro. ,,Een vrij sim-pel model, maar met een elastieken band, klitten-band en een goede griplaag. Goedkopere handschoe-nen zijn vaak minder stevig. Het foam is minder dik,dus het dempt ook minder.’’Zonder de dure Engelse termen uit de folder weetFlier ook wel waar de handschoenen aan moeten vol-doen. ,,Ze moeten ten eerste gewoon comfortabel zit-ten. Het moet een goed gevoel geven. Net als een

schoen. Je kunt wel een leuk model zien, maar als-ieveel te groot is heb je er nog niks aan. Een volwasse-ne heeft gemiddeld maat 9, maar hou er rekeningmee dat de maten per merk verschillen.’’ De keuze iswat dat betreft reuze. Flier noemt naast de bekendemerken ook Reusch, Stanno en Uhlsport.Een ander belangrijk punt is uiteraard grip. ,,De mo-derne bal is licht en er zit een coating op die hemglad maakt, vooral als de bal nieuw is. Op goede hand-schoenen zit ook een coating. Het geeft meer grip. Jemoet ze iets nat maken, dan plakt de bal aan de hand-schoenen.’’ Toverwoord is het foam. ,,Dat begint opeen gegeven moment los te laten. Dan moet je ze wis-selen.’’Tijd om een emotionele band op te bouwen met dehandschoenen die een fantastische penalty stopten,is er dus niet. ,,Nee, ik heb gemiddeld een paar of tienper seizoen nodig.’’

Jordi Grobbee (KCVO) en Ginode Zeeuw (Albatross) zijn er nietrouwig om dat een profloopbaaner niet meer inzit. ,,Ik heb nietmeer de motivatie om drie keerper week te trainen. Het is nubelangrijk om fit te zijn en lekkerte voetballen.’’

door Gert Kramer

Vrede met plek in schaduw

Gino de Zeeuw (l.) en Jordi Grobbee hebben het prima naar de zin bij respectievelijk Alba-tross en KCVO. foto Maarten Sprangh



V ios Vaassen redde vorig sei-zoen op het nippertje het ve-ge lijf. Vaassens enige zater-dagclub behield op de valreephet derdeklasserschap. Werd

in de voetbaljaargang 2008/2009 nog vaakangstvallig omlaag gekeken, dit seizoenmoet alles anders worden op sportpark DeKouwenaar. Een fikse kwaliteitsinjectiemoet ervoor zorgen dat de selectie van trai-ner Jan de Ruiter zich mengt in de titel-strijd.,,We moeten gewoon kampioen worden.Voor minder doen we het niet.’’ DiedrikPeppelman zegt het met een stalen ge-zicht. De 31-jarige middenvelder is één vande vijf nieuwe veldspelers in de Vios-selec-tie. Nou ja, nieuw... Peppelman is terugge-keerd op het oude nest, evenals aanvallerTijmen Eggink (26). Beiden deden bij SDCPutten hoofdklasse-ervaring op en maak-ten Wesley Gerritsen (23) warm om te-vens Putten in te ruilen voor Vaassen.Voorts kwam aanvaller Erik Koldenhof(26) van CSV Apeldoorn en de talentvolle,18-jarige verdediger Marciano Leuwol vanhoofdklasser Jodan Boys uit Gouda.De vijf zetten zich op de dag van het oefen-duel met Vitesse - begin juli - aan één vande vele picknicktafels op het Vios-com-plex. Opvallend: Peppelman, Eggink enGerritsen hebben hun voetbalspullen opge-borgen in een sporttas van SDC Putten.,,We moeten nog even wachten op eennieuwe tas’’, verklaart Peppelman. Het ge-sprek komt al snel op de prima randvoor-waarden die Vios in de loop der jarenheeft gecreëerd. ,,Dit is het mooiste sport-park van Vaassen’’, oordeelt Gerritsen. ,,Dedoucheruimtes hebben een verwarmdvloertje en de velden liggen er schitterendbij. Deze accommodatie is tenminste eer-ste-klassewaardig.’’Gerritsen koos heel bewust voor een stap-je terug. ,,Ik word in september voor deeerste keer vader en wil in elk geval gedu-rende een jaar genoeg tijd hebben voor

het gezin. Bij Putten zou ik meer verplich-tingen hebben dan hier. De mensen vanVios vinden het niet erg als ik in septem-ber een paar trainingen oversla.’’ Peppel-man en Eggink maakten Gerritsen enthou-siast voor Vios. De twee getogen Vios-voet-ballers keerden terug op het oude nest om-dat ze in Putten geen basisplaats hadden.Eggink: ,,Klopt, ik offer hoofdklassevoetbalop. Maar daar staat tegenover dat ik inVaassen wekelijks speel. Dat is me wel watwaard.’’ Peppelman denkt er precies het-zelfde over. ,,Maar toen we in maart onsjawoord gaven aan Vios, wilden we wel degarantie hebben dat er meer versterkingenzouden komen. Nou, daar is de club primain geslaagd.’’Koldenhof was bij CSV Apeldoorn nietverzekerd van een basisplaats. Daarnaasthield hij geen goed gevoel over aan een ge-

sprek met de nieuwe trainer Bram vanAken. ,,Toen was voor mij de keuze nietmoeilijk. Ik werd daarin nog gesterkt doorde komst van al die andere nieuwe jon-gens. We hebben een sterke selectie, diegewoon bovenin moet meedraaien. Vios isvoor het komende seizoen terecht erg am-bitieus.’’In het brandende verlangen om naar detweede klasse te promoveren werd op 31mei - de laatste overschrijvingsdag in hetamateurvoetbal - Leuwol ingelijfd. De jon-ge defenseur heeft lange tijd in Vaassen ge-woond en speelde in de jeugd van AG-OVV, GA Eagles en Vitesse. Leuwol hadhet in Gouda niet meer naar zijn zin, hoe-wel hij bij Jodan Boys regelmatig speeltijdkreeg in de hoofdmacht. ,,Ik zat bij JodanBoys niet lekker in mijn vel, hou het daarmaar op. Toen Vios me benaderde en ik

hoorde hoeveel versterkingen ze al had-den gehaald, was ik snel om.’’Peppelman benadrukt vervolgens dat hetkwintet nieuwelingen het niet alleen kandoen. ,,Wij kunnen wel een belangrijke rolgaan spelen. Met onze ervaring kunnenwe de andere spelers sturen. Maar zij zul-len ook de overtuiging moeten hebben datwe kampioen kunnen worden. Want detitel is het doel. Zo denkt onze trainer erook over.’’ Koldenhof: ,,Ik heb begrependat de spelers van Vios elkaar vorig sei-zoen amper corrigeerden. Hopelijk kun-nen wij daar verandering in brengen.’’Ergo: de verwachtingen zijn hooggespan-nen bij Vios. Gerritsen: ,,Maar dat is nietmeer dan logisch. Qua organisatie kanVios al mee in de eerste klasse, denk ik. Nuis het aan ons om dat niveau ook daadwer-kelijk te bereiken.’’

De trainer in Marco Koorman smult van kunstgras.Onder elke weersomstandigheid een strak laken en

een ideaal ondergrond voor verzorgdvoetbal. Maar de ondernemer inhem fronst zijn wenkbrauwen als

er weer een klant met afgescheurdschoeisel zijn winkel binnen-

stapt.,,Ik denk dat kunstgras wordt on-

derschat.”Koorman, franchi-se-eigenaar van

COACH Zwolle, maggerust een ervaringsexpert

worden genoemd. Alsex-jeugdtrainer van FC Zwolle

en Be Quick’28 heeft de huidigecoach van FC Twente B1 de ontwik-

keling van het kunstgras aan de schoenen ondervon-den.Het verschil: „Het veld past zich niet meer aan deschoen aan, maar het schoeisel moet zich aanpassen.In gewoon gras zakt je schoen weg in de aarde, metkunstgras kom je tijdens het afzetten de aarde nietin.”Niet de gewrichten van de voetballer, maar het leervangt door de wrijving de grootste klappen op. Zolenen neuzen slijten in sneltreinvaart. „Ik heb mensenin de winkel gehad die na twee maanden terugkwa-men met een kapotte schoen.”Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. De ontwik-keling van het kunstgras zelf mag dan ijlings zijn, deschoenenmarkt holt er niet bepaald achteraan. „Dekennis ontbreekt en het aanbod in kunstgrasschoe-nen is niet groot.”Met de Predator - het paradepaardje van Adidas - om

je voet is het vragen om problemen. Het model be-staat uit drie verschillende onderdelen (hak, voethol-te en bovenstuk) en diverse materialen. De stiknadenspringen als veren open zodra ze bloot worden ge-steld aan kunstgras.„Ik denk dat we terug moeten naar de basis”, pleitKoorman voor een zo eenvoudig mogelijke voetbal-schoen. „Waarbij de zool en de de schoen uit éénstuk leer bestaan.”De trainer twijfelt er niet aan dat de ontwikkelingvan een aparte kunstgrasschoen vroeg of laat op ganggaat komen.

Al zal het nog wel even kunnen duren eer er een tast-baar exemplaar op de markt komt. „Er wordt veel ge-test, maar de profclubs spelen bijna allemaal op nor-maal gras, dus wordt er weinig aandacht aan dekunstgrasschoen besteed.”

De bescheidenheid voorbij

Predators knappen af op kunstgras

Vaassense zaterdagclub gaat,gesteund door een fiksekwaliteitsinjectie, voor de titel inde derde klasse.

door Gert Kramer

De vijf aanwinsten van zaterdag-derdeklasser Vios Vaassen (vlnr): Erik Koldenhof, Tijmen Eggink, Wesley Gerritsen, Diedrik Peppelman enMarciano Leuwol. foto Hans van de Vlekkert



I k ben weer thuis.” Een voorzichtigeglimlach verschijnt op het gezichtvan Niels Pereboom als hij het Voor-waarts-logo bij de ingang van hetsportcomplex ziet. Ondanks zijn ga-

ve gezicht is hij getekend door de hardeprofwereld. Bankzitter in Arnhem, zonderteam in Deventer. Pas achttien lentes jong,maar nu al bezig zijn voetbalgeluk te her-vinden. ,,Ik wil weer genieten van het spel-letje.”Het verhaal van Niels Pereboom begon alseen jongensboek. Als D-speler van Voor-waarts werd de tot op dat moment onop-vallende linksbuiten opgemerkt door Vites-se. Het was tegen AGOVV als hij het zichgoed kan herinneren. ,,Iemand vroeg aande trainer wie dat jochie op linksbuitenwas. Een week later ontving ik een briefvoor een testwedstrijd en voor ik het wistwas ik speler van Vitesse”, blikt Pereboomtrots terug. ,,Daar liep ik als dorpsjongentussen al die stadsen. Het was echt een he-le leuke ervaring.”Met spelers als Ricky van Wolfswinkel enAlexander Büttner mengde Vitesse zich inde landelijke jeugdtop. Toch leerde de jon-ge Pereboom in Arnhem ook de hardevoetbalwereld kennen. Onder oud-interna-

tional Jan Jongbloed speelde hij als eerste-jaars B-speler in een heel seizoen nog geennegentig minuten. Dat waren de eerstescheurtjes in de relatie met Vitesse. ,,Danmoest je uit naar ADO Den Haag en zat jealleen maar op de bank. Ik vroeg me afwaar ik het allemaal voor deed. Dat trai-nen, dat reizen naar Arnhem. Dat seizoenduurde zo verschrikkelijk lang.”Met het oog op het nieuwe seizoen leekhet Vitesse beter om uit elkaar te gaan. Pe-reboom, die inmiddels was omgeschooldtot linksback, zou de concurrentiestrijdgaan verliezen van huidig FC Twente-spe-ler Nicky Kuiper. Nog geen drie dagen na-dat Pereboom het slechte nieuws had ge-hoord, hing Go Ahead Eagles al aan delijn. Het leek de ideale oplossing. Dichtbijhuis, een treetje lager. Hoewel hij een ge-slaagd eerste seizoen beleefde in Deventer,kreeg hij in zijn tweede seizoen slechtnieuws. De afzender kwam uit Enschede.,,Op ouderavonden werd de fusie met FCTwente belicht. Al snel werd duidelijk dathet beloftenelftal van Go Ahead zou ver-dwijnen. We moesten ons best maar doenom bij FC Twente in beeld te komen”, ver-zucht Pereboom een half jaar na dato nogaltijd. ,,De jeugd van FC Twente is al jarenlandelijke top. Bij de eerste bijeenkomstwist ik al genoeg; ik was bezig aan mijnlaatste seizoen als prof.”Gelukkig bestaat er nog zoiets als jeugdlief-de. Toen zijn oude club hem polste, hoef-de de inmiddels 18-jarige speler niet langte dubben. Na één gesprek met Voor-waarts was Pereboom al overtuigd. ,,Ik hebaltijd een bijzondere band gehouden. Toenik bij Vitesse speelde, heb ik wel eens stie-kem meegetraind. Bovendien sprak hetverhaal van de trainer (Hans van derHoop, red.) me aan.” Hoewel de stap vanhet Gelredome en de Adelaarshorst naarsportpak de Laene een grote lijkt, bleek datin de praktijk heel anders. ,,Het niveau vande trainingen ligt hoger dan bij de jeugdvan Go Ahead. Vooral fysiek is het zwaar.”Toch was dat niet de grootste verrassing

voor Pereboom. In zijn eerste weken keekhij vooral zijn ogen uit waar het gaat omfaciliteiten. ,,Hier is alles tien keer beter ge-regeld dan bij de Eagles. Bij trainingen vanGo Ahead moesten we het soms zonderverzorger doen en was de medische ruim-te niet meer dan een omgebouwd washok-je. Hier hebben we twee kleedkamers. Inmeerdere opzichten is Voorwaarts veelprofessioneler.”Die professionaliteit is een gevolg van de

prestaties van de laatste jaren. Als trouwesupporter zag Pereboom zijn club steedseen stapje omhoog gaan, met als voorlopighoogtepunt de titel van afgelopen seizoen.De nieuweling tempert de verwachtingenvoor het eerste seizoen in de eerste klasse.,,Een eerste jaar in zo’n klasse is nooit een-voudig. Handhaven moet ons allereerstedoel zijn. Het is wel duidelijk dat er veelpotentie in dit team zit. Eerst handhavenen dan maar kijken wat er te halen valt.”

Voetbaltricots zijn doordrenkt met trots en nostal-gie. Een identiteitsbewijs voor de supporter.Het bezit dat nog machtiger is dan het clubwapen.

Met het clubtenue strak om het lijfstaat de voetballer net dat

beetje steviger met zijnschoenen in de Holland-

se aarde.Zeker diegenen die hetvoorrecht hebben het

klassieke wit met rodediagonale baan van Konink-

lijke UD te dragen.

Alleen de naam al.

Onderscheiden door HareMajesteit en gesticht in

1875, waarmee Utile Dulci (het nuttige met het aange-name) de oudste veldsportvereniging van Nederlandis.„Samen met het nationale elftal van Peru hebben wedit shirt als enige op de hele wereld”, vertelt voorzit-ter Anne van der Heyden. „Een uniek exemplaar, hetmooiste shirt van Nederland”, durft de preses te stel-len. Het is niet eens een vorm van misplaatste arro-gantie.Bijkans alles is in anderhalve eeuw veranderd, maarhet klassieke shirt van Koninklijke UD is nog gelijkaan zijn oorsprong.Zelfs shirtsponsoren moesten hun wensenpakket aanhet historische besef van UD aanpassen. „Er zijn weleens sponsoren geweest die iets met de rode bandwilden doen, maar dat hebben we nooit toegestaan.”

Met een marktaandeel van ruim vijftig procent is

Hummel de meest voorname speler op de vaderland-se shirtjesmarkt. Ook de shirtjes van Koninklijke UDen Go Ahead Eagles rollen over de toonbank van hetDeventer hoofdkantoor.„Dit jaar hebben we het stadsaangezicht van Deven-ter op de achterkant van het shirt nagebootst. Uniekin Nederland”, vertelt PR & marketingmanager Mar-tijn Pothoven.Hij merkt dat er door clubs steeds meer met uitshirtswordt geëxperimenteerd. Retro modellen en apartekleuren zijn in, katoenen shirts zijn definitief verle-den tijd. „Nu moeten ze vooral ademend en vocht-doorlatend zijn, zodat het lichaam zo droog mogelijkblijft.”De fabrikant spreekt van kwaliteit, prijs en leverbaar-heid, maar voor fans draait het nog altijd om trots enidentiteit als ze het voetbalshirt van hun favorieteclub over het hoofd trekken.

Niels Pereboom keerde vanuit de Adelaarshorst terug naar Voorwaarts Twello: ,,Hier is allestien keer beter geregeld dan bij de Eagles.’’ foto Ronny te Wechel

Voetbalshirt identiteitsbewijs van club

Terug op het oude nest. Na achtjaar speelt Niels Pereboom weerin het vertrouwde oranjezwartvan Voorwaarts. Bij Vitesse bleekde concurrentie te groot, bij GoAhead Eagles werd hij wegge-saneerd. Nu mag hij het met depromovendus gaan proberen inde eerste klasse.

door Stef de Bont

Pereboom valtterug op zijneerste liefde


8| amateurvoetbalGA-

Het is elk jaar weer de vraag: hoe ver-loopt het nieuwe seizoen? In plaats vande glazen bol gebruiken we voor dezeene keer de dikke duim.

door Arnoud Heins

SeptemberTKA zorgt direct voor opschudding in deApeldoornse voetbalwereld. De club boy-cot alle duels met Victoria Boys. Aanlei-ding is het niet ontvangen van een uitnodi-ging voor de feestelijke opening van hetkunstgrasveld van afgelopen weekeinde.

OktoberPaniek in Emst. De bestuurders van deplaatselijke VV slaat de schrik om het hartals het eerste elftal na vier wedstrijden bo-

venaan staat met twaalf punten. De clubheeft al jaren de ambitie een stabiele vijf-deklasser te worden en promotie past nietin dat plaatje. Voorzitter Arie Post grijptmet succes in. De spelers beloven in ruilvoor een maand lang gratis bier en watovergebleven karbonades van het oefen-duel met GA Eagles alle duels in oktoberte verliezen.

NovemberBram van Aken stapt zelf op als trainervan hekkensluiter CSV Apeldoorn. Alles-kunner Wim Tamboer neemt de hon-neurs bij de hoofdklasser waar. Ook blijfthij teammanager, secretaris, lid van desponsorcommissie en inval-grensrechter.Hij posteert good-old Ruud Dijkman on-der de lat en prompt wordt er gewonnen.

DecemberJan(tje) Roossien maakt wederom een op-merkelijke rentree bij Alexandria. In maartviel hij na rust al eens in om twintig minu-ten en twee treffers later het veld moege-streden te verlaten. In de thuiswedstrijd te-gen V en L maakt hij het nog bonter. Tienminuten na rust komt de routinier bij dezesdeklasser in het veld en binnen eenkwartier maakt hij een hattrick. Na zijnderde doelpunt is de pijp alweer leeg enverlaat de gedrongen aanvaller het veld.

JanuariVictoria Boys-secretaris Lea Strik blijktTKA in augustus wel degelijk geïnviteerdte hebben voor de opening van het kunst-gras. Postbode en WSV-trainer Hans uitden Bogaard komt de brief tijdens een

TKA en Victoria Boys na ruzie en fu

O oit was het zijn droom omzijn naam te horen uit demonden van duizendenvoetbalfans. Nu hoopt hijdat een stadion vol muziek-

liefhebbers ooit zijn naam zal scanderen.Dennis Wiltink (22) heeft een nieuw po-dium gevonden. De voetballer van hetnaar de tweede klasse gepromoveerde Epewerd drie jaar geleden afgedankt door FCZwolle, maar probeert tegenwoordig eenander talent te verzilveren. Onder de een-voudige artiestennaam Dennis werkt de inHeerde woonachtige middenvelder/verde-diger aan een carrière in de wereld van deNederlandstalige muziek.Het begon in 2006 allemaal als een geintje.Samen met vrienden een beetje aan karao-ke doen in café De Kastelein in Epe. ,,Diehobby is uit de hand gelopen’’, weet Den-nis Wiltink nu. ,,M’n vrienden gaven demicrofoon steeds vaker aan mij, ze vondenme blijkbaar een goede zanger.’’ De vrijblij-vende zangpartijtjes mondden alras uit ineen officieel podiumdebuut in De Kaste-lein. ,,Dat was op 26 november 2006, diedatum staat in m’n geheugen gegrift. Ikwas strontzenuwachtig.’’ ‘Dennis’ verzorg-de destijds het voorprogramma van ‘Man-nes’, een band die vooral in het Vechtdal-gebied rondom Ommen op enige populari-teit kan bogen. Het ging Wiltink goed af.Sindsdien is het crescendo gegaan met Wil-tinks zangcarrière. Inmiddels heeft hij inde zomermaanden elk weekeinde wel er-gens een optreden. Zo zong hij in augustusbij de voetbalclubs KCVO (tijdens hetToyota Wagenmaker toernooi) en Epe (tij-dens het feest ter ere van het 70-jarig be-staan). Wiltinks repertoire bestaat voorals-nog uit covers van onder anderen André

Hazes, Nick en Simon, Jeroen van denBoom en Jan Smit. De Heerdenaar zingtvooral veel materiaal van laatstgenoemde.,,Mijn stem lijkt nogal op die van Jan Smit,dus is het logisch dat ik veel nummers vanhem zing.’’ Wiltink mag hopen dat hij hetooit zo ver schopt als de florerende Volen-dammer. ,,Volgens mij krijgt Jan Smit zo’n14.000 euro voor drie kwartier optreden.Dat doet hij een paar honderd keer perjaar, dus tel uit je winst. Voorlopig zing ikuit liefde voor de muziek, maar het zouprachtig zijn als ik er m’n brood mee kanverdienen.’’Het komende jaar wordt belangrijk voorde zanger Dennis. Hij is bezig met hetschrijven van eigen nummers. ,,Dat doe iksamen met Rutger Kanis uit Zwolle. Hijheeft ook al materiaal voor De Toppers ge-schreven. Het is de bedoeling dat ik voorhet einde van dit jaar m’n eerste CD’tje uit-breng. Het wordt een single, met een bal-

lad en een feestelijk knalnummer. Ik weethet, het is lastig om met Nederlandstaligemuziek door te breken. De markt is be-hoorlijk verzadigd. Je moet met een fris ge-luid komen, wil je potten kunnen breken.Maar ik ben positief over de CD.’’Die CD moet een succes worden, wantWiltink wil ook buiten De Veluwe bekendworden. Daar wil hij graag tijd en energiein steken. Als alles volgens planning ver-loopt, studeert hij over twee weken af aande Cruyff University en mag hij zich com-mercieel sporteconoom noemen. ,,Daarnawil ik me zeker een jaar lang op de muziekstorten. Eerst werken aan de CD en daarnade single promoten.’’Dat laatste wil hij vanaf het voorjaar van2010 doen middels een Veluwse camping-toer. ,,Op een camping heb ik een groot be-reik. Daar komen mensen uit het heleland, die misschien voor positieve mond-tot-mondreclame kunnen zorgen. Voorlo-

pig regel ik de promotie en de optredenszelf, ik heb nog geen manager. Maar álsm’n CD een succes wordt en ik meer gaoptreden, wordt het wel tijd voor een ma-nager. Dan moet ik gewoon iemand heb-ben die de zakelijke kant goed regelt.’’Wiltink geeft eerlijk toe dat zingen voorhem op dit moment belangrijker is danvoetbal. ,,De meeste optredens zijn op vrij-dag of zaterdag, maar soms moet ik ook opzondag aan de bak. Dat weet trainer BertVeldwijk en daar doet hij niet moeilijkover. Ik begon ooit bij Epe met voetballen,daarna volgden zeven jaar FC Zwolle eneen jaartje WSV. Ik ben teruggekeerd ophet oude nest en de club gaat me aan hethart. Maar zingen staat nu op nummeréén. Ik heb de kans gehad om met voetbalm’n brood te verdienen, maar was daar uit-eindelijk niet goed genoeg voor. Nu wil iker alles aan doen om dankzij het zingeniets moois op te bouwen.’’

Wiltink vindt nieuw podiumEpe promoveerde vorig seizoenmet overmacht naar de tweedeklasse. Eén van de pijlers onderdat succes was middenvelderDennis Wiltink. Er zit muziek inde Eper ploeg, vindt Wiltink.Maar hij focust zich vooral opzijn zangcarrière.

door Gert Kramer

Wim Tamboer. foto Archief

Epe-voetballer Dennis Wiltink wil zich het komende jaar volledig op zijn zangcarrière storten. ,,Eerst werken aan m’n eerste CD en daarna desingle promoten.’’ foto Sacha Wunderink


amateurvoetbal | 9GA-

grondige opruimbeurt in zijn fietstas tegenen overhandigt het epistel alsnog. De clubsverzoenen zich en besluiten zelfs te gaanfuseren. Ze gaan het nieuwe seizoen ver-der als FC Orderbos. De KNVB veegt eenprotest van SV Orderbos van tafel.

FebruariDe Grolsch Apeldoorn Beugel Cup is terziele. Het toernooischema ligt door eenaanhoudende vriesperiode en onwelwil-lendheid van de deelnemende clubs zoverin de war, dat doorgaan geen zin meerheeft. Het Apeldoornse trainersgilde ont-vangt het nieuws met gejuich.

MaartWSV wordt in het derde weekend vanmaart al kampioen van de eerste klasse. De

Apeldoorners winnen de uitwedstrijd bijVaassen diep in blessuretijd met 0-1.Matchwinnaar is de na langdurig blessure-leed teruggekeerde Koen de Brouwer, dietijdens het juichen echter opnieuw ge-kwetst raakt. De in extreme extase verke-rende middenvelder loopt tegen een doel-paal. Het fuifnummer moet het titelfeestdoor een hersenschudding laten schieten.

AprilAlbatross-trainer Jeroen Burghout moetop zoek naar een nieuwe aanvoerder. Ber-ry de Wilde, al jaren drager van de band,wordt tijdens de traditionele playback-show in de Ugchelse kantine gescout doorde toevallig aanwezige talentenjager Henk-jan Smits. Hij biedt de zingende visboer nadiens wervelende vertolking van het num-

mer ‘Welkom in de Hel van Ugchelen’ eenniet te weigeren platencontract aan.

MeiRonald Dekker, die zijn contract als trainervan Vaassen in de winterstop met een jaarheeft verlengd, kent net als een jaar eerderde grootste moeite om zijn selectie rond tekrijgen. Zijn traditionele belronde leverthem behalve een immense telefoonreke-ning vlak voor het verstrijken van de over-schrijvingstermijn toch nog iets op. CoenWesterveld en Bertwin Bos komen overvan de Hoenderlose zesdeklasser Beatrix.Wim Tamboer haalt een huzarenstukje uiten promoveert met CSV Apeldoorn naarde Topklasse. Als beloning volgt hij denaar Willem II vertrekkende John van denBrom op bij AGOVV Apeldoorn.

usie samen verder als FC Orderbos

R eza Ngarigota was afgelopenzomer dichtbij een profavon-tuur bij FC Dac. Iedereen bijde Slowaakse eredivisieclubhoopte dat de Apeldoorner

zou blijven, maar Ngarigota (het jongerebroertje van WSV-spits Joey) keerde terugnaar Nederland. Voorts was de rijzige jon-geling nog een aantal dagen op proef bijhet Turkse Kasimpasa en wist hij zich inde warme belangstelling van een aantalhoofdklassers. Is Reza Ngarigota - nu al -uitgekeken op WSV? ,,Nee hoor, ik hebhet er prima naar m’n zin. Maar ik bennog jong en wil nog steeds slagen als prof-voetballer.’’Ngarigota doorliep de opleiding van FCZwolle en was een tijdje actief bij AGOVVApeldoorn. Hij heeft geroken aan het be-taalde voetbal en die geur beviel hem wel.Maar zijn brood verdienen als prof magniet ten koste gaan van alles. Zo vond Nga-rigota het bij FC Dac maar ‘een barre boel’.De middenvelder, die ook als centrumver-dediger uit de voeten kan, was in juli an-derhalve week op stage bij de Slowaakseeredivisieclub. ,,Ik moet zeggen dat hetdaar tijdens trainingen en wedstrijden hart-stikke lekker ging. Iedereen was ook tevre-den over mij. Ze wilden dat ik bleef. Maarik wist na een week al dat het een eenma-lig avontuur zou zijn. Een paar spelers spra-ken redelijk Frans en van hen hoorde ikdat sommige spelers al zeven maanden za-ten te wachten op hun salaris. Ik wil graageen keer in het buitenland voetballen,maar niet ten koste van alles. Ik doe eenstudie SCW (sociaal cultureel werk, red.)

en kan misschien later dit jaar een leukebaan krijgen. Dat wil ik wel opgeven vooreen profclub, maar die moet dan wel goedin elkaar steken.’’Ook een verblijf in Turkije leverde Ngarigo-ta geen profcontract op. Hij trainde vier da-gen mee met het naar de hoogste voetbal-klasse gepromoveerde Kasimpasa. Een am-bitieuze club, zo merkte Ngarigota al snel.Hij spreekt weliswaar geen Turks, maarhoorde met behulp van speler en tolkUgur Yildirim - geboren Apeldoorner enoud-voetballer van onder andere GA Eag-les - dat Kasimpasa een blijvertje wil wor-den in de Turkse eredivisie. ,,De club hadal twee Brazilianen en twee Denen aange-trokken en toen ik er op stage was, werdNourdin Boukhari gecontracteerd. HetTurkse voetbal kent een strenge buitenlan-der-regeling, dus ik wist dat ik weinig kanshad op een contract. Want Boukhari is weleven van een andere orde dan Reza Ngari-gota...’’Eenmaal terug in Nederland toonden eenzaterdag- en zondaghoofdklasser belang-stelling. ,,Het heeft geen zin om de namenvan die clubs te noemen, want hun belang-stelling werd nooit concreet.’’ Wél wil Nga-rigota nog kwijt dat hij vóór zijn trip naarSlowakije bijna rond was met zaterdag-hoofdklasser Go Ahead Kampen. ,,Maar ikheb nog geen rijbewijs en zou dan vaak open neer moeten met de trein. En financieelkwamen we er ook niet uit.’’ Dus melddeNgarigota zich gewoon weer bij WSV. Metfrisse moed, benadrukt hij. ,,Je moet mijnstages in Slowakije en Turkije niet zien alseen vluchtpoging. Ik vind WSV een mooieclub. Maar ik ben nog jong en denk dat ikhet profvoetbal aankan. Ik ben nog erg am-bitieus.’’Ngarigota en WSV spelen dit seizoen in deeerste klasse. Hij kan er nog niet over uitdat de Apeldoornse club vorig seizoen uitde hoofdklasse kukelde. ,,We hadden echtde kwaliteit om bij de eerste vijf te eindi-gen. Waarom het mis ging? We zijn eenpaar keer genaaid door de arbitrage, maardaar mogen we de degradatie niet aan op-hangen. Ik vind dat we ons te vaak aanpas-ten aan de tegenstander en op de beslissen-de momenten teveel fouten maakten. Weverloren de laatste zes wedstrijden en dan

is het je eigen schuld als je degradeert.Maar dit seizoen zie ik vol vertrouwen te-gemoet. WSV is in de breedte sterker ge-worden en moet gewoon gaan voor hetkampioenschap. Miquel Huigen is terugge-keerd. Hij zorgt voor routine en is ook nogeens een aanjager die vanaf het midden-veld regelmatig scoort. Met Miquel, m’nbroer Joey en Boy Nuesink hebben we eensterke as.’’De jongste Ngarigota wordt één van detwee controlerende middenvelders voorde WSV-defensie. In de zaal - bij de Vaas-sense eredivisionist FC Sedap - speelt hijop een totaal andere positie: diepe spits.,,Dat gaat me uitstekend af. Ik maakte vo-rig seizoen 39 competitiegoals en eindigde

daarmee in de top van het topscorersklasse-ment.’’Sedap miste op een haar na promotie naarde Topdivisie. Dat moet worden rechtge-zet, vindt Ngarigota. ,,Ook in de zaal mikik op een kampioenschap. We hadden aleen sterke ploeg en daar is Anouk Roest(dit seizoen assistent-trainer bij WSV eneen erkend futsal-topper, red.) nog eensbijgekomen. Bovendien traint m’n broerJoey bij ons mee. Hij heeft nog geen clubin de zaal en gaat misschien wel voor Se-dap spelen. Als Joey er bijkomt, hebbenwe helemaal een grote kans op de titel. Ikwil dit jaar twee feestjes vieren, zowel ophet veld als in de zaal. En dat profavon-tuur? Dat komt heus nog wel een keer...’’

Reza Ngarigota is pas 20 jaar, zitboordevol ambities. De spelervan WSV ondernam afgelopenzomer diverse - vergeefse -pogingen om als prof elders aande slag te kunnen.

door Gert Kramer

Reza Ngarigota vertoont zijn kunsten komend seizoen ‘gewoon’ in WSV-shirt. ,,Je moet mijnstages niet zien als een vluchtpoging. Ik vind WSV een mooie club.’’ foto Kevin Hagens

Twee titels alsultiem doel

Koen de Brouwer. foto Archief



O nze accommodatie is vanhet niveau Hilton, terwijlde prestaties op het veld delaatste jaren te vergelijkenzijn met het niveau van

een budgethotel.’’ Het zijn stevige woor-den van Gerard Kool, de man die nu tienmaanden voorzitter is van zondagvijfdek-lasser Orderbos.De vergelijking is verre van onjuist. Hetsportpark van de Omnivereniging ligt eruitstekend bij. De opstallen zijn de laatstejaren flink onderhanden genomen en hettrainingsveld op het oude terrein van OBVis een mondain oord. ,,AC Milan heeft danmisschien Milanello, hier hoor ik steeds va-ker dat wij Ordanello hebben’’, aldushoofdtrainer Rob Wegerif, die deze zomerde taken overnam van Roberto Tuinstra.Het klinkt allemaal te mooi om waar tezijn. Op sportief gebied en qua clubgevoelwas de laatste jaren echter een ander beeldop te tekenen. Het ledenbestand liep te-rug, Apeldoornse voetballiefhebbers wis-ten de club evenmin te vinden en de pres-taties van het eerste elftal waren ronduitslecht. In 2007 kwam het vlaggenschip vande vereniging nog uit in de derde klasse,maar in het seizoen 2009/2010 speelt dehoofdmacht voor het tweede seizoen opeen rij in de vijfde klasse. Het trotse Order-bos dreigde de afgelopen periode af te glij-den naar een erbarmelijke status.Sinds oktober 2008 werd met Kool aan hetroer een nieuw hoofdbestuur geformeerd.Acht echte ‘Orderbossers’ moesten de clubweer terug op de kaart krijgen. De voorte-kenen zijn sindsdien goed. Sportief lijkthet diepste dal te zijn gepasseerd. Het eer-ste elftal dwong na de winterstop van hetvorige seizoen zelfs een plekje af in de na-competitie, waar het uiteindelijk net te-kort kwam. Voor de competitie die komen-de week van start gaat, zijn de verwachtin-gen nu hoog gespannen. ,,Een prijsje is hetminimale waar we voor gaan’’, meent We-gerif, die in het verleden werkzaam wasvoor Columbia en de afgelopen drie seizoe-

nen de scepter zwaaide bij de selectie vande zaterdagafdeling van Wilp. Met ‘eenprijsje’ doelt de Apeldoornse oefenmeesterop een periodetitel, maar stiekem wordtbij Orderbos op veel meer dan dat ge-hoopt. ,,Zoals deze groep er nu voor staat,moeten we overal voor mee gaan doen.’’De 48-jaruge Wegerif is ambitieus en gedis-ciplineerd en een dergelijke persoon pasteprecies in het beleidsplaatje dat bestuurslidvoetbalzaken Henny van Amersvoort voorogen had toen hij afgelopen najaar de ge-sprekken met mogelijke nieuwe trainersstartte. Het aanscherpen van onderlinge af-spraken en het creëren van duidelijkheidwas door de hele vereniging een vereiste,niet in de laatste plaats bij de selectie. ,,Ikheb behoorlijk wat gesprekken gevoerdmet trainers, maar steeds kwam ik terugmet Rob. Ook de spelersraad was enthou-siast. Hij past bij de club’’, meent VanAmersvoort.

,,Het wordt tijd dat we met deze selectieweer heel goed naar de toekomst gaan kij-ken’’, aldus Wegerif. ,,Deze club moet te-rug naar de kenmerkende sfeer uit het ver-leden. Wij moeten op ons eigen sportparkweer de dienst gaan uitmaken. Daarbijmoet het voor de spelers een eer zijn omvoor het eerste elftal van Orderbos te mo-gen spelen. Het mag geen vanzelfsprekend-heid meer zijn.’’ Van Amersvoort: ,,Als hetwat minder gaat binnen de vereniging ebthet clubgevoel wat weg, vervagen de nor-men en waarden. Je slaat eens een trainingover, je komt te laat voor een kantine-dienst. Dat sluimert er langzaam in bij degehele vereniging. Dus is het belangrijkdat je duidelijkheid creëert, regels stelt enlaat zien hoe je het wilt hebben. Het gaatom afspraken nakomen. En kun je dat nietopbrengen, dan ga je maar wat andersdoen.’’,,Als bestuur hebben we sinds oktober

naar veel Orderbossers geluisterd. Wat vin-den zij dat goed is voor de club? En watwe allemaal gehoord hebben, proberen weom te zetten in daden’’, spreekt Kool ferm.Enkele van die gespreksonderwerpen zijnal in de praktijk gebracht. ,,Het was te zotvoor woorden, maar het kwam voor datuitgedeelde boetes niet werden geïnd. Vande F-pupillen tot het eerste elftal. Daar-door gaf je ruimte om het wat mindernauw te nemen met de discipline. We zijnstrenger geworden, dat is waar. Als je eenkwartaal je contributie niet betaalt, nemenwe het spelerspasje in en kun je niet voet-ballen. Het zijn een paar voorbeelden,maar het helpt wel om de club met elkaarnaar een hoger plan te krijgen. Duidelijk-heid is zó belangrijk.’’ ,,Ik proef nu weerhet gevoel dat we met zijn allen bezig zijnde club naar een hoger plan te tillen’’, ge-niet Van Amersvoort. ,,Er waait hier eenfrisse wind.’’

Zoals Gertjan Verbeek vorig seizoen bij Feyenoordwerd weggehoond om zijn moderne, en daarom af-wijkende trainingsideeën, zo kregen de fabrikantenvan sportkleding de voetballer met geen mogelijk-

heid uit zijn katoenen on-dergoed. ,,Maar ze begin-nen aan het idee te wen-nen’’, weten ze bij desportsmegastores van Tel-star.,,Het begint bij eenicoon, bij een speler vanOranje die zijn shirt uit-trekt. Voetballers ken-nen namen in onder-kleding als Odlo enCraft niet. Het veran-

dert nu Nike en Adidas

gasgeven’’, zegt Marc Schraverus. Op de afdeling in-koop van de enorme sporten modewinkels in De-venter, Harderwijk en in het stadion van FC Zwolleziet hij de voetballer steeds vaker nadenken bij watvoor de hardloper en de wielrenner al jaren heel nor-maal is. ,,Voetballers dragen nog vaak katoenent-shirts, maar dat is uit den boze. Het houdt vochtvast, het lichaam koelt af. Voetbal is de laatste vijfjaar een andere fysieke sport geworden, ook door hetkunstgras. Sneller, maar ook harder. Spieren krijgenmeer op hun duvel.’’ Vandaar ook de toenemendevraag naar slidingbroeken. ,,Voetballers zijn bezig aaneen inhaalslag.’’ Telstar speelt daar op in door ook deproducten van McDavid aan te bieden. Het merk datzich vooral op sportmedische bescherming richt, be-dacht een broek met pads die extra bescherming bie-den. ,,En het houdt de spieren op hun plek. Het is ide-aal voor keepers én spelers’’, zegt Schraverus.

Belangrijk is te weten dat de slidingbroek niet be-paald een modeartikel is. Volgens de spelregels vande KNVB dient het altijd van dezelfde kleur te zijnals de voetbalbroek erboven, en is het niet langer dankniehoogte. De speler die zich op een andere manierdenkt te moeten onderscheiden dan op zijn voetbal-technische kwaliteiten is de bond trouwens al jareneen doorn in het oog. Met de huidige regels van devoetbalbond is het type ‘Winston Bogarde’ in iedergeval in theorie simpel van de velden te weren. Ge-lukkig maar. Een speler mag niets dragen dat gevaar-lijk is voor hem of een andere speler. Daarom zijn ál-le sieraden verboden. ‘Dus geen halskettingen, rin-gen, armbanden, oorbellen, leren bandjes, rubberbandjes’, verduidelijkt de bond. Ook het afplakkenvan de sieraden is trouwens niet toegestaan. Blijftover de roze voetbalschoen, de oversized tattoo. Ennu ook het ondergoed.

Vijfdeklasser SV Orderbosnaarstig op zoek naar eerherstelna seizoenen van sportievetegenslag.

door Christiaan Buitenhuis

Hip ondergoed sieraad voor het lichaam

Duidelijkheid boven alles

Gerard Kool, Henny van Amersvoort en Rob Wegerif (vlnr). ,,Een prijsje is het minimale waar we voor gaan’’ foto Maarten Sprangh



door Eric Mondeel

In den beginne was er niets. De vrouwenvan Elspeet wierpen de bal onderhands in,alsof zij aan het kegelen waren. Het spelon-derdeel waarin zij zich het meest kondenbekwamen, was de aftrap. De teller vanhet aantal tegendoelpunten stokte niet zel-den pas boven de twintig. Twee jaar lateris Elspeet ineens titelkandidaat nummeréén. Een succesverhaal dankzij het doorzet-tingsvermogen in een klein dorp.Zoals bij veel verwekkingen gebeurt, werdook de wedergeboorte van het vrouwen-voetbal in Elspeet op een feest ingeleid.Dat ging twee jaar geleden voortvarend inzijn werk. Enkele dames wierpen hun char-mes in de strijd en regelden nog dezelfdeavond een sponsor, een trainer en een lei-

der. Unaniem werd besloten om zich met-een in het competitievoetbal te storten.Aan trainer Fernand Dijkgraaf de taak omde nieuwe lichting het spelletje te leren.„Enkele dames hadden ervaring, maar demeesten hadden nog nooit gevoetbald”,zegt de nu 24-jarige oefenmeester. „Ik hebze meteen gewaarschuwd dat ze vaak zou-den verliezen. Nou dat deden ze, met gro-te cijfers. Maar ze hielden de moed er aldie tijd in. Vaak met een flinke dosis hu-mor. Zelfs als ze met 11-0 achter stonden,pepten ze elkaar op. ‘Het worden er nietmeer dan vijftien’, zeiden ze dan. Ze ble-ven knokken tot het laatste fluitsignaal.”Dijkgraaf voedde de speelsters voortdu-rend met uitleg tijdens partijspelletjes, hijgaf ze conditie- en krachttraining. Hij ver-zorgde in het clubhuis een bijeenkomst

met beamer, teneinde hen de fijne kneep-jes van de spelregels bij te brengen. Al de-ze investeringen bleven niet zonder gevol-gen. Na de winterstop verloren ze nog met‘slechts’ 9-1 van een opponent, van wie eer-der met 20-0 was verloren. Dan werd datene doelpunt gevierd als een titel.De eerste grote beloning voor teamgeesten doorzettingsvermogen volgde op 8maart 2008. Na veertien duels, waarin devrouwen van Elspeet 233 tegentreffers had-den geïncasseerd, veroverden zij hun eer-ste punt. „We speelden in en tegen Wa-penveld en stonden met 3-2 achter. SandraHuisman liep toen bij een botsing met eentegenstander een hersenschudding op. Zijis op een brancard naar de kantine afge-voerd. De tegenstander dacht al dat wij er-mee wilden stoppen, want er waren nog

maar drie minuten te gaan, maar wij zijndoorgegaan. En uiteindelijk is het ons noggelukt om gelijk te maken: 3-3.”Een nog belangrijker dag in de annalenvan het vrouwenvoetbal in Elspeet was 27september 2008. „Ik was die dag met deA-junioren op pad, maar zag op een gege-ven ogenblik het aantal oproepen op zijnmobiele telefoon de pan uitrijzen. „Alle-maal gejubel vanuit de kleedkamer. De da-mes hadden de uitwedstrijd tegen Stroemet 1-0 gewonnen.” De vrouwen van Els-peet hebben komend jaar grote kans omkampioen te worden. Oud-internationalSanne Pluim heeft besloten om de gelede-ren te versterken. „Veel mensen in Elspeetbegrijpen niet waarom ze van de eredivisieafdaalt naar de vierde klasse. Maar voorons is het mooi.”

Voetbalsters Elspeet van niets tot titelkandidaat

H oe ouder hoe beter? ,,In hetgeval van keepers vaakwel’’, meent Jeroen Gerrit-sen. Hij voelt zich nogsteeds topfit, ondanks een

uitpuilende bagage van 22 jaar keepers-werk in standaard-elftallen. ,,Kwestie vanjezelf goed verzorgen en op tijd naar bedgaan. Ik heb altijd geleefd voor m’n sporten daar pluk ik nu de vruchten van.’’Ook is het een pre dat Gerritsen zijn geldverdient als gymnastiekleraar van moeilijkopvoedbare kinderen. ,,Ik ben vrijwel dage-lijks met sport bezig, dat houdt je in vorm.Een mooie baan, al bots ik nog wel eensop m’n werk. Ik ben iemand van de oudestempel. Vroeger waren lastige kinderenvervelende ettertjes. Nu wordt er meteeneen wetenschappelijk etiket als ‘adhd’ op-geplakt en wordt er vervolgens een inge-wikkeld traject bewandeld... Dat irriteertme wel eens.’’Gerritsens keeperscarrière kent tot dusver-re een merkwaardig verloop. In 1993 ver-loor hij bij FC Zwolle de concurrentiestrijdvan Henk Timmer. ,,M’n laatste wedstrijdwas tegen Den Haag. Daarna is Henk nietmeer uit de goal geweest bij Zwolle. Wescheelden niet veel qua niveau, maar detoenmalige trainer Ben Hendriks koosvoor Henk. Achteraf gezien is het natuur-lijk geen schande geweest om de strijd vanhem te verliezen. Henk heeft een mooiecarrière gehad...’’ Twaalf jaar later maakteGerritsen bij AGOVV Apeldoorn een co-meback in het profvoetbal. De toenmaligeeerste goalie Raimond van der Gouw raak-te geblesseerd en Gerritsen stond op HetKasteel onder de lat tegen Sparta. ,,We ver-loren met 3-1, maar ik keepte best aardig.’’Oh, hij heeft best kansen gehad om eldersals profkeeper aan de slag te gaan. ,,Het

Schotse Motherwell wilde me een keerhebben, maar ik moest heel snel beslissen.Té snel, vond ik. En MVV had op een be-paald moment belangstelling, maar ookdat ketste af.’’ En zo heeft Gerritsen vooralzijn veste met hand en tand verdedigd bijclubs uit de top der amateurs. Rheden bij-voorbeeld, toen die club onder trainer Janvan Eijk furore maakte. Of Spakenburg.,,Bij Spakenburg ging toen het gerucht datDennis Bergkamp er zou gaan afbouwen.Zijn vrouw komt uit Spakenburg, dus delink was snel gelegd. Helaas is het er nooitvan gekomen. Ik had graag een jaartje met

Dennis samengespeeld...’’AGOVV heeft veelvuldig gebruikgemaaktvan Gerritsens diensten. Hij was jarenlangkeeper bij de amateurs en tot en met vorigseizoen maakte hij deel uit van deApeldoornse beloftenploeg. Toen dat gezel-schap werd opgeheven, leek Gerritsensloopbaan ten einde. Tot het moment datRonald Dekker belde. De Vaassen-trainerzat met de handen in het haar na het ver-trek van doelman John van de Vosse, dieterugkeerde naar Epe om daar met vrien-den in een lager elftal te gaan spelen. Dek-ker kende Gerritsen nog van zijn AG-

OVV-periode en polste de doelwacht, dieprompt toehapte.Bij Vaassen neemt Gerritsen genoegenmet een plekje in de schaduw. Hij komt al-leen in actie wanneer eerste keus BennoVoorhorst - met 36 jaar ook al een gerijptekeeper - iets overkomt. Is het niet schrij-nend dat twee ‘oldies’ bij Vaassen keeperzijn? ,,Het zegt wel wat natuurlijk. Blijk-baar zijn er bij Vaassen geen jonge keepersdie het eerste-klasseniveau aankunnen.Nou moet ik wel zeggen dat jonge keepershet - vooral in het profvoetbal - tegen-woordig een stuk moeilijker hebben danin mijn jonge jaren. Ze krijgen amper detijd om zich te ontwikkelen. Eén foutje enze staan er naast. Er staan tegenwoordig zó-veel camera’s om het veld, dat elke missergenadeloos wordt blootgelegd. En dan ooknog vanuit tenminste vier verschillendehoeken. Een keeper heeft vertrouwen no-dig, dus veel speeltijd. Krijgt-ie niet veeltijd, dan heb je een probleem. Kijk maarnaar Ajax vorig seizoen. Vermeer en Steke-lenburg hebben elkaar als het ware kapotgeconcurreerd.’’Gerritsen moet erkennen dat de (interna-tionale) top van het keepersgilde voor eenbelangrijk deel wordt bevolkt generatiege-noten. ,,Van der Sar is onomstreden bijManchester United, Jens Lehmann is nogsteeds top bij VfB Stuttgart, David Jamesstaat in de Engelse ploeg en Rob van Dijkdoet het uitstekend bij Feyenoord. Hoeouder, hoe beter, hè. Oude keepers heb-ben zóveel ervaring dat ze in staat zijn elkewedstrijd constant te presteren. We heb-ben een stevige, degelijke basis.’’Gerritsen heeft Lehmann in Gelsenkirchenvaak ‘live’ aan het werk gezien. De Eerbe-kenaar is een hartstochtelijk Schalke04-fan en zag in het verleden veel wedstrij-den van de Duitse volksclub. ,,Lehmannheeft me altijd bekoord als keeper. Hijkeepte heel on-Duits: ver voor zijn goal,goed meevoetballend. Een beetje van deNederlandse school. Toen Schalke verhuis-de naar het nieuwe stadion, ging ik er nietmeer naartoe. Het werd een stuk ingewik-kelder om aan kaartjes te komen. Vroegerkocht ik aan het loket een kaartje van ne-gen mark voor de Südkurve. Nu moet jeinternet op en maar hopen dat er nog tick-ets zijn. ’’ Van Lehmann heeft Gerritsengeen relikwie. Wél is hij in het bezit vaneen shirt van Van der Sar (een souvenirvan het oefenduel AGOVV-Oranje in hetjaar 2000) en een paar handschoenen vande gewezen Duitse topgoalie Oliver Kahn.,,Dat soort mooie dingen koester ik.’’

Eerbekenaar Jeroen Gerritsenknoopt er tenminste nog eenjaartje aan vast. De reeds40-jarige nestor van de regionaleamateurkeepers fungeert ditseizoen bij zondageersteklasserVaassen als stand-in voor de ookal op leeftijd geraakte, want36-jarige, Benno Voorhorst.

door Gert Kramer

Nestor als stand-in voor ‘oldie’

De 40-jarige keeper Jeroen Gerritsen lijkt niet kapot te krijgen. ,,Ik heb altijd geleefd voorm’n sport en daar pluk ik nu de vruchten van.’’ foto Cees Baars



� Deze bijlage is ook digitaal nog eensdoor te bladeren.

� Kijk daarvoor op onze website:www.destentor.nl/sport

I n de persoon van Bram van Akenstrikte CSV Apeldoorn een relatiefonbekende als opvolger van de naarSVZW vertrokken trainer Peter Wes-selink. Van Aken was - als speler en

trainer - voorheen actief bij zondagclubsin de regio Arnhem/Nijmegen. De Arn-hemmer kijkt reikhalzend uit naar hetavontuur bij het zaterdagvoetbalbolwerkvan Apeldoorn en omstreken. ,,Toen ikvroeger wel eens in het Orderbos kwam,dacht ik: hier wil ik ooit eens werken.’’,,Wat is jong?’’ De 39-jarige Bram vanAken stelt de wedervraag met grote na-druk. Hij wil er maar mee zeggen dat leef-tijd niet alles zegt. ,,Ik train al acht jaar se-niorenelftallen. Het ‘trainer-zijn’ heeft eraltijd al ingezeten bij mij.’’ Als speler vanEldenia was Van Aken immer verbaal aan-wezig. Daar droeg de toenmaligelibero/verdedigende middenvelder ook deaanvoerdersband. ,,Ik heb bij Eldenia der-tien jaar in het eerste gevoetbald. Er waswel regelmatig belangstelling van andereclubs. Zo wilde Vitesse me ooit hebbentoen ik nog in de jeugd speelde. Maar hetclubgevoel gaf steeds de doorslag. Ik hebme altijd thuisgevoeld bij Eldenia.’’Ook bij CSV Apeldoorn voelt Van Akenzich - nu al - senang. Daar heeft hij zelfook veel moeite voor gedaan. Nadat hij me-dio december vorig jaar een akkoord be-reikte met de club, heeft hij zijn gezicht zo-veel mogelijk laten zien bij de rood-gelen.,,Ik heb sindsdien op twee duels na allewedstrijden bezocht. Ook de oefenwed-strijden. Daarnaast heb ik veel met men-sen binnen de club gepraat. Uit alle gele-dingen. Ik wil goed voorbereid zijn als ikergens aan de slag ga. Wil de club ken-nen.’’Vroeger kwam Van Aken wel eens als trai-

ner van de tegenpartij - bijvoorbeeld JongeKracht uit Nijmegen - naar het Orderbos.,,Dan dacht ik meteen: hier wil ik ooit nogeens werken. CSV Apeldoorn ademt ge-woon sfeer en ambitie. Neem alleen al deBalkonside. Uniek. Of de speciale presenta-tiekrant voor dit seizoen. Die ziet er profes-sioneel en gelikt uit. Qua sponsoring heeftde club haar zaakjes prima voor elkaar.Wout van Zoeren van de Stichting (spon-soring en promotion, red.) levert uitste-kend werk af. Ook het technische beleidspreekt me aan. De club weet precies watzij wil en is erin geslaagd alle belangrijkespelers te behouden. Daar heb ik trouwensook nog een bescheiden rolletje in ge-speeld.’’Basiskrachten als centrumverdediger Peterde Waal en spits Mark Fennebeumer speel-den zich vorig seizoen nadrukkelijk in dekijker en waren gewild bij diverse top-hoofdklassers. Van Aken: ,,Ik heb een paar

keer op ze ingepraat en dat heeft er blijk-baar mede toe bijgedragen dat ze zijn ge-bleven.’’Van Aken is bij CSV Apeldoorn toe aanzijn eerste ‘zaterdagklus’. ,,Zaterdagvoetballeeft veel meer dan zondagvoetbal. Ik kenmijn voorganger Peter Wesselink vanuithet voetbalwereldje. Toen ik van hemhoorde dat hij zou vertrekken bij CSVApeldoorn, heb ik meteen gesolliciteerd.Dat de ploeg naar de hoofdklasse promo-veerde, is een prachtige bonus. Trainen inde hoofdklasse, dat is wat ik uiteindelijk al-tijd heb gewild. Ik begon bij De Batavenals assistent van Frans Koenen (oud-spelervan NEC, red.), toen proefde ik voor heteerst van hoofdklasse-voetbal. Dat smaak-te naar meer.’’

Via Jonge Kracht en DVV (Duiven) beland-de Van Aken bij CSV Apeldoorn. Ver-wacht daar geen trainer die alles tot in de

kleinste details gaat behandelen. ,,Het be-langrijkste is om een hechte groep te sme-den. Teambuilding is meer dan de helftvan het werk. Daarbij is het belangrijk omde reserves gemotiveerd te houden. Dat isvaak niet eenvoudig, maar ik denk dat ikdat kunstje wel beheers. Klopt, voetballerszijn tegenwoordig een stuk mondiger.Maar dat vind ik juist goed. Ik wil dat spe-lers nadenken over het spelletje, eroverpraten en hun eerlijke mening geven. Zemoeten niet alles zomaar klakkeloos accep-teren.’’Volgend jaar wordt de Topklasse inge-voerd. Kunnen we CSV Apeldoorn dan alop dat niveau verwachten? ,,Nee, dan ze-ker nog niet. De groep is jong, heeft kwali-teit en de rek is er nog lang niet uit. Maarhet is niet realistisch om te verwachten datwe bij de eerste vier eindigen. Eerst maareens in de hoofdklasse blijven. Daarnazien we wel verder.’’

Ook op de site

Bram van Aken volgt bij CSVApeldoorn Peter Wesselink opals trainer/coach. Hij valt met deneus in de boter, want de ploegpromoveerde afgelopen seizoennaar de hoofdklasse. ,,Eerst maareens hanhaven, daarna zien wewel verder.’’

door Gert Kramer

EERSTE PERIODE5 september: Harkemase Boys - WHC, Staphorst - CSVApeldoorn, Flevo Boys - Excelsior‘31, Nunspeet - Berkum,Be Quick - HHC, Go Ahead - Genemuiden, PKC‘83 - ACV.12 september: CSV Apeldoorn - Hark. Boys, Excelsior‘31 -Staphorst, Berkum - Flevo Boys, HHC - Nunspeet, Gene-muiden - Be Quick‘28, ACV - Go Ahead K., WHC - PKC‘83.19 september: CSV Apeldoorn - WHC, Hark. Boys - Excel-sior‘31, Staphorst - Berkum, Flevo Boys - HHC, Nunspeet -Genemuiden, Be Quick‘28 - ACV, Go Ahead K. - PKC’83.26 september: Excelsior‘31 - CSV Apeldoorn, Berkum -Hark. Boys, HHC - Staphorst, SC Genemuiden - Flevo Boys,ACV - Nunspeet, PKC‘83 - Be Quick‘28, WHC - Go Ahead.3 oktober: Excelsior‘31 - WHC, CSV Apeldoorn - Berkum,Hark. Boys - HHC, Staphorst - Genemuiden, Flevo Boys -ACV, Be Quick’28 - Go Ahead K., Nunspeet - PKC‘83.10 oktober: Berkum - Excelsior‘31, HHC - CSV Apeldoorn,Genemuiden - Harkemase Boys, ACV - Staphorst, PKC‘83 -Flevo Boys, Go Ahead K. - Nunspeet, WHC - Be Quick‘28.17 oktober: Berkum - WHC, Excelsior‘31 - HHC, CSVApeldoorn - Genemuiden, Harkemase Boys - ACV, Stap-horst - PKC‘83, Flevo Boys - Go Ahead, Nunspeet - BeQuick‘28.31 oktober: HHC - Berkum, SC Genemuiden - Excel-sior‘31, ACV - CSV Apeldoorn, PKC‘83 - Harkemase Boys,Go Ahead K. - Staphorst, Be Quick‘28 - Flevo Boys, WHC -Nunspeet.

TWEEDE PERIODE7 november: HHC- WHC, Berkum - SC Genemuiden, Ex-celsior‘31 - ACV, CSV Apeldoorn - PKC‘83, Harkemase

Boys - Go Ahead K., Staphorst - Be Quick‘28, Flevo Boys -Nunspeet.14 november: SC Genemuiden - HHC, ACV - Berkum,PKC‘83 - Excelsior‘31, Go Ahead K. - CSV Apeldoorn, BeQuick‘28 - Harkemase Boys, Nunspeet - Staphorst, WHC -Flevo Boys.28 november: SC Genemuiden - WHC, HHC - ACV, Ber-kum - PKC‘83, Excelsior ‘31 - Go Ahead K., CSVApeldoorn - Be Quick‘28, Harkemase Boys - Nunspeet,Staphorst - Flevo Boys.5 december: ACV - SC Genemuiden, PKC‘83 - HHC, GoAhead - Berkum, Be Quick‘28 - Excelsior‘31, Nunspeet -CSV Apeldoorn, Flevo Boys - Hark. Boys, Staphorst - WHC.12 december: WHC - ACV, Genemuiden - PKC‘83, HHC -Go Ahead, Berkum - Be Quick‘28, Excelsior‘31 - Nunspeet,CSV Apeldoorn - Flevo Boys, Hark. Boys- Staphorst.

23 januari: WHC - Harkemase Boys, CSV Apeldoorn - Stap-horst, Excelsior‘31 - Flevo Boys, Berkum - Nunspeet, HHC- Be Quick‘28, SC Genemuiden - Go Ahead K., ACV -PKC‘83.30 januari: Harkemase Boys- CSV Apeldoorn, Staphorst -Excelsior‘31, Flevo Boys - Berkum, Nunspeet - HHC, BeQuick‘28 - Genemuiden, Go Ahead - ACV, PKC‘83 - WHC.6 februari: WHC - CSV Apeldoorn, Excelsior‘31 - Harkema-se Boys, Berkum - Staphorst, HHC - Flevo Boys, SC Gene-muiden - Nunspeet, ACV - Be Quick‘28, PKC‘83 - GoAhead K.20 februari: CSV Apeldoorn - Excelsior‘31, HarkemaseBoys - Berkum, Staphorst - HHC, Flevo Boys - SC Genemui-den, Nunspeet - ACV, Be Quick‘28 - PKC‘83, Go Ahead K.- WHC.

DERDE PERIODE

27 februari: WHC - Excelsior‘31, Berkum - CSVApeldoorn, HHC - Harkemase Boys, Genemuiden - Stap-horst, ACV - Flevo Boys, PKC‘83 - Nunspeet, Go Ahead K.- Be Quick‘28.6 maart: Excelsior‘31 - Berkum, CSV Apeldoorn - HHC,Harkemase Boys-Genemuiden, Staphorst - ACV, FlevoBoys - PKC‘83, Nunspeet - Go Ahead, Be Quick‘28 - WHC.13 maart: WHC - Berkum, HHC - Excelsior, Genemuiden -CSV Apeldoorn, ACV - Harkemase Boys, PKC‘83 - Stap-horst, Go Ahead K. - Flevo Boys, Be Quick‘28- Nunspeet.27 maart: Berkum - HHC, Excelsior‘31 - Genemuiden, CSVApeldoorn - ACV, Harkemase Boys - PKC‘83, Staphorst -Go Ahead K., Flevo Boys- Be Quick‘28, Nunspeet - WHC.10 april: WHC - HHC, SC Genemuiden - Berkum, ACV -Excelsior‘31, PKC‘83 - CSV Apeldoorn, Go Ahead K. -Hark. Boys, Be Quick - Staphorst, Nunspeet - Flevo Boys.17 april: HHC - SC Genemuiden, Berkum - ACV, Excel-sior‘31 - PKC‘83, CSV Apeldoorn - Go Ahead K., Harkema-se Boys - Be Quick‘28, Staphorst - Nunspeet, Flevo Boys -WHC.24 april: WHC - SC Genemuiden, ACV - HHC, PKC‘83 -Berkum, Go Ahead K. - Excelsior‘31, Be Quick‘28 - CSVApeldoorn, Nunspeet - Harkemase Boys, Flevo Boys - Stap-horst.1 mei: SC Genemuiden - ACV, HHC - PKC‘83, Berkum -Go Ahead K., Excelsior‘31 - Be Quick‘28, CSV Apeldoorn -Nunspeet, Harkemase Boys - Flevo Boys, WHC - Staphorst.8 mei: ACV - WHC, PKC‘83 - SC Genemuiden, Go AheadK. - HHC, Be Quick‘28 - Berkum, Nunspeet - Excelsior‘31,Flevo Boys - CSV Apeldoorn, Staphorst - Harkemase Boys.

Jong, maar door wol geverfd

SPEELSCHEMA HOOFDKLASSE C

COLOFON

Bram van Aken: ,,Toen ik vroeger wel eens in het Orderbos kwam, dacht ik: hier wil ik ooit eens werken.’’ foto Maarten Sprangh

Eindredactie/coördinatie: Martijn Krullaars.Redactie: Gert Kramer, Arnoud Heins, EricMondeel, Martijn Krullaars, Christiaan Buiten-huis, Stef de Bont, Jan-Pieter Borgmeijer.Fotografie: Maarten Sprangh, Kevin Hagens,Ronny te Wechel, Hans van de Vlekkert,Sacha Wunderink.Opmaak: Angelique Volkers.Graphics: Arte Westerbaan.Foto voorpagina: Frans Paalman.

Amateurvoetbalbijlage regio Apeldoorn

Documents

Transcript of Amateurvoetbalbijlage regio Apeldoorn