Afscheidsbrief Jace aan Clary - Kronieken van de onderwereld

1
Clary, Ondanks alles kan ik de gedachte niet verdragen dat deze ring voor altijd verloren zal gaan. Net zomin als de gedachte dat ik jou voor altijd zal moeten verlaten. Op dat laatste heb ik geen invloed, op het eerste wel. Ik laat jou de ring van onze familie na, omdat jij er net zoveel recht op hebt als ik. Terwijl ik dit schrijf, zie ik hoe de zon opkomt. Jij slaapt. Ik zie de dromen bewegen achter je rusteloze oogleden. Ik zou willen dat ik wist wat je dacht. Ik zou willen dat ik in jouw hoofd kon kijken en de wereld kon zien zoals jij hem ziet. Ik zou willen dat ik mezelf kon zien zoals jij mij ziet. Maar misschien wil ik dat ook niet . Misschien zou ik nog meer het gevoel krijgen dat ik jou een of andere Grote Leugen opleg, en dat zou ik niet aankunnen. Ik hoor bij jou. Je zou alles met me kunnen doen wat je wilt. Ik zou alles toestaan. Je zou me alles kunnen vragen. Ik zou mezelf kapotmaken om jou gelukkig te maken. Mijn hart vertelt me dat dit het beste en mooiste gevoel is dat ik ooit heb gehad. Maar mijn hoofd kent het verschil tussen willen wat je niet kunt krijgen, en willen wat je niet zou moeten willen. En ik zou jou niet moeten willen. Ik heb de hele nacht gekeken hoe je sliep. Ik heb het maanlicht zien komen en gaan. Ik zag hoe het schaduwen wierp op jouw gezicht. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien. Ik denk aan het leven dat we zouden kunnen hebben als alles anders zou zijn. Een leven waarin deze nacht niet eenmalig is, los van alles wat echt is, maar elke nacht. Maar alles is niet anders en ik kan niet naar jou kijken zonder het gevoel dat ik je erin heb geluisd en dat ik je van mij heb laten houden terwijl dat niet kan. De waarheid die niemand hardop durft uit te spreken, is dat ik de enige ben die een kans maakt tegen Valentijn. Ik kan als geen ander dicht bij hem komen. Ik kan doen alsof ik aan zijn kant sta en hij zal mij geloven, tot het laatste moment, waarop ik aan alles een eind maak, op welke manier dan ook. Ik heb iets van Sebastian. Ik kan hem opsporen en mijn vaders schuilplek vinden. En dat is wat ik ga doen. Ik heb dus tegen je gelogen, gisteravond. Ik zei dat ik slechts één nacht wilde met jou. Maar ik wil elke nacht met jou. En daarom moet ik nu als een lafaard uit je raam kruipen. Want als ik je dit persoonlijk zou moeten vertellen, zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om te gaan. Ik neem het je niet kwalijk als je me haat. Ik zou willen dat dat zo was. Zolang ik nog kan dromen, droom ik van jou. Jace

description

De afscheidsbrief die Jace aan Clary schreef (Kronieken van de onderwereld - Cassandra Clare)

Transcript of Afscheidsbrief Jace aan Clary - Kronieken van de onderwereld

Page 1: Afscheidsbrief Jace aan Clary - Kronieken van de onderwereld

Clary,

Ondanks alles kan ik de gedachte niet verdragen dat deze ring voor altijd verloren zal gaan.

Net zomin als de gedachte dat ik jou voor altijd zal moeten verlaten. Op dat laatste heb ik

geen invloed, op het eerste wel. Ik laat jou de ring van onze familie na, omdat jij er net zoveel

recht op hebt als ik.

Terwijl ik dit schrijf, zie ik hoe de zon opkomt. Jij slaapt. Ik zie de dromen bewegen

achter je rusteloze oogleden. Ik zou willen dat ik wist wat je dacht. Ik zou willen dat ik in

jouw hoofd kon kijken en de wereld kon zien zoals jij hem ziet. Ik zou willen dat ik mezelf

kon zien zoals jij mij ziet. Maar misschien wil ik dat ook niet . Misschien zou ik nog meer het

gevoel krijgen dat ik jou een of andere Grote Leugen opleg, en dat zou ik niet aankunnen.

Ik hoor bij jou. Je zou alles met me kunnen doen wat je wilt. Ik zou alles toestaan. Je

zou me alles kunnen vragen. Ik zou mezelf kapotmaken om jou gelukkig te maken. Mijn hart

vertelt me dat dit het beste en mooiste gevoel is dat ik ooit heb gehad. Maar mijn hoofd kent

het verschil tussen willen wat je niet kunt krijgen, en willen wat je niet zou moeten willen. En

ik zou jou niet moeten willen.

Ik heb de hele nacht gekeken hoe je sliep. Ik heb het maanlicht zien komen en gaan.

Ik zag hoe het schaduwen wierp op jouw gezicht. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien. Ik

denk aan het leven dat we zouden kunnen hebben als alles anders zou zijn. Een leven waarin

deze nacht niet eenmalig is, los van alles wat echt is, maar elke nacht. Maar alles is niet

anders en ik kan niet naar jou kijken zonder het gevoel dat ik je erin heb geluisd en dat ik je

van mij heb laten houden terwijl dat niet kan.

De waarheid die niemand hardop durft uit te spreken, is dat ik de enige ben die een

kans maakt tegen Valentijn. Ik kan als geen ander dicht bij hem komen. Ik kan doen alsof ik

aan zijn kant sta en hij zal mij geloven, tot het laatste moment, waarop ik aan alles een eind

maak, op welke manier dan ook. Ik heb iets van Sebastian. Ik kan hem opsporen en mijn

vaders schuilplek vinden. En dat is wat ik ga doen. Ik heb dus tegen je gelogen, gisteravond.

Ik zei dat ik slechts één nacht wilde met jou. Maar ik wil elke nacht met jou. En daarom moet

ik nu als een lafaard uit je raam kruipen. Want als ik je dit persoonlijk zou moeten vertellen,

zou ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om te gaan.

Ik neem het je niet kwalijk als je me haat. Ik zou willen dat dat zo was.

Zolang ik nog kan dromen, droom ik van jou.

Jace