‘DOOD, MAAR NIET VERGETEN’Graven en grafkelders op ‘den Aje Kirkhaof te Roermond

AANVULLINGEN VAN GRAFBESCHRIJVINGEN NA HET VERSCHIJNEN VAN HET BOEK OP 16 JANUARI

2015

(in alfabetische volgorde)Lucia Maria Katharina de Bock(1945-1945) (Vak 15, 3)Lucie de Bock werd op 8 februari 1945 te Wuppertal (D.) geboren. Zij overleed 25 mei 1945 om 23.45 uur te Roermond en werd 3 maanden en 17 dagen oud. Haar ouders waren Johannes Joseph Hubertus de Bock, van beroep kantoorbediende en Theodora Hendrika Johanna Welling, zonder beroep.(Mededeling Maria Lesscher-de Bock, Morsbach, NRW, Duitsland)

Johan Willem Constant Doijer (1829-1908) (Vak B, 45-46)De uit Zwolle afkomstige doopsgezinde Johan Doijer was gehuwd met de in Zutphen geboren Petronella Christina Kromhout (1840-1907). Zij stamde uit een gezin met negen kinderen, waarvan er vier levenloos geboren werden. Van 1858 tot 1872 was Doijer burgemeester van de Overijsselse gemeente Diepenheim (nu Hof van Twente). In 1875 verhuisde hij naar Roermond waar hij ging rentenieren. Hun graf op het protestantse deel van de begraafplaats is met een hekwerk omzoomd en heeft duidelijke ‘art nouveau’ kenmerken.(Bron: Maurice Heemels/Rob Dückers, Grafstijlen op de Roermondse begraafplaats nabij Kapel in ’t Zand tussen 1870 en 1940, Jaarboek 2015 SHCL)

Alphonsius Gerardus Engels (1932-1933)(Vak 15, 28)Alphons Engels was tien maanden oud toen hij overleed. Zijn ouders waren de metaalbewerker Godefridus Engels en Maria Anna Elisabeth Bänziger. Curieus te noemen is het uiterlijk kenmerk van zijn grafje dat bestaat uit een restant van een gootsteen, in de volksmond ‘pompesjtein’ genoemd.(Mededeling de heer Engels, broer van de overledene)

Nicolas François André Etienne (1864-1927)(Vak 2a, 17)Nicolas Etienne werd op 30 november 1864 te Luik (B.) geboren als zoon van François Henri Joseph Etienne en Anna Josephina Elisabeth Lamboitie.Hij was scheikundige van beroep (op zijn grafsteen staat vermeld ‘docteur en science’) en gehuwd met de uit  Antwerpen, Hemixem (B.) afkomstige Henrica Francisca Mahieu. Het echtpaar woonde aan de Godsweerdersingel 48. Hun oudste dochter werd in 1893 eveneens te Antwerpen geboren. Op 5 december 1900 werd in Roermond een

dochtertje geboren dat diezelfde dag naamloos overleed. Een derde dochter kwam in 1901 ter wereld.(Met dank aan Ruud Lamboo Louwarts, Roermond)

Hendrikus Hubertus (Harry) Geerlings (1928-2015) (Vak 8, 5)De schoenmaker Harry Geerlings werd in Posterholt geboren als kind van Andreas Geerlings en Gertrudis Jeuris. Het gezin telde tien kinderen, acht meisjes en twee jongens. Na de oorlog ging Harry op 17 jarige leeftijd in de leer bij schoenmaker Kleef te Posterholt.  Hij bezocht hiervoor de vakschool in Venlo. Als toekomstig schoenhersteller is hij bij diverse leermeesters (o.a, de gebroeders Claessen aan de Herkenbosscherweg ) in de leer geweest. In 1953 behaalde hij zijn schoenmakersdiploma te Maastricht. Begin jaren vijftig speelde Harry als accordeonist in een band. Na drie jaar in Posterholt zelfstandig gewerkt te hebben, verhuisde hij naar Roermond om gehuurd aan de Herkenbosscherweg 7 zijn bedrijf voort te zetten. In 1960 trad hij in het huwelijk met Mathilda Josephina Hubertina (Tilly) Vaessen uit Gulpen. Uiteindelijk  kocht hij het huis in dezelfde straat op nummer 46 waar hij tot aan zijn overlijden in 2015 als 87- jarige het schoenmakers vak uitoefende. In 1967 legde hij  in Utrecht met goed gevolg het examen eigenaar schoenwinkel af. Harry Geerlings werd in 1995 vanwege het feit dat hij vijftig jaar in het vak zat en vanwege zijn vrijwilligerswerk onderscheiden met de Eremedaille in Zilver, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau. In 2003 werd aan hem in de wijk ‘Kapel in ’t Zand’ het  ‘Zandjmenke’ uitgereikt, een jaarlijks uit te reiken onderscheiding voor iemand die zich als vrijwilliger bijzonder inzet voor de plaatselijke gemeenschap. In 2014 vierde Harry Geerlings zijn 70-jarig jubileum als schoenmaker.(Mededeling Leon Geerlings en Nicole Tellings-Geerlings, Roermond) Foto: John Peters

Harry Geerlings

Graven van Belgische en Franse vluchtelingen in de Eerste WereldoorlogBij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog verklaarden België en Nederland zich neutraal. De Duitsers vielen België op 4 augustus 1914 binnen, om zo naar Frankrijk te trekken. Direct na de inval kwam er een grote vluchtelingenstroom op gang. Uiteindelijk vluchtten meer dan een miljoen Belgen vanwege het oorlogsgeweld naar Nederland. De Nederlandse regering realiseerde bewaakte opvangkampen. Met name in de jaren 1914 en 1915 belandden voornamelijk Vlamingen, nauwelijks Walen in Roermond,. De weg van Noord Frankrijk naar Roermond werd door Franse vluchtelingen vaak te voet afgelegd. Om de enorme hoeveelheid vluchtelingen in te dammen liet het Duitse leger in 1915 een circa 200 kilometer lang stroomhek aanleggen langs de grens van België met Nederland. Tot aan het eind van de oorlog was de onder hoogspanning staande draadversperring in werking. Geschat wordt dat tussen de 500 en 3000 mensen, waaronder Belgische vluchtelingen, er door zijn omgekomen. Onder de vluchtelingen bevonden zich ook veel militairen. Dit waren voor het overgrote deel Belgen, maar ook Engelsen en Duitsers. Deze militaire vluchtelingen werden later ondergebracht in interneringskampen. In het jaar 1918 zijn diverse vluchtelingen uit België en Frankrijk aan uitputting, ondervoeding en mogelijk aan de gevolgen van de heersende Spaanse griep in Roermond overleden en begraven. Vluchtelingen die in de maanden oktober en november 1918 in de stad stierven, waren onder anderen Laure Mercier uit Douai (vak 21, graf 15, kindergrafveld), Simone Silvert uit Aniche (vak 21, graf 16 kindergrafveld), Octavie Roselle Foulet (vak 17, graf 19), Lambertine Donckier (vak 18, graf 54), Celinie Bultez uit Waziers bij Douai (vak 17, graf 49), Alfred Hénoeg uit Auberchicourt (vak 17, vak 15), Auguste Martin uit Cuincy bij Douai (vak 17, graf 16), Joanna Cornil uit Brussel (vak 18, graf 9), Jean Baptist François uit Esquerchin  (vak 18, graf 55), Victorine François (vak 17, graf 22) uit Auberchicourt en Pierre Leriche uit Bray (vak 17, graf 23). Achttien in Roermond geïnterneerde Belgen zijn door ouderdom of ernstige ziekten tijdens deze oorlog gestorven. Voor zover bekend zijn ze niet overleden aan de gevolgen van oorlogsverwondingen of slechte behandeling. Onder hen ook de op pagina 191 in het boek beschreven onderofficier Ferdinand Vilain. In de gehele provincie Limburg zijn tussen 1914 en 1918 in totaal 656 Belgen een natuurlijke dood gestorven. De meeste vluchtelingen keerden uiteindelijk na de wapenstilstand weer terug naar België. Alle hier genoemde graven op het Oude Kerkhof zijn niet meer als zodanig herkenbaar. De laatste rustplaatsen in de vakken 18 en 19 zijn mogelijk geruimd en ingenomen door overledenen uit de periode 1940-1945.(Bron: Hein van der Bruggen, Spiegel van Roermond 2016, Nabij de Grote Oorlog/Roermond tussen 1914 en 1918)

Renier Gerardus Joseph (René) Heldens (1926-2015) (Vak 4a, 31)Het door René Heldens, sinds 1971 gehuwd met Ria Brabander, zelf gebouwde woonhuis aan de Herkenbosscherweg 7a, wordt van ‘den Aje Kirkhaof’ gescheiden door de oude westmuur. Niet verwonderlijk dat hij op

deze begraafplaats in de wijk ‘Kapel in ’t Zand’ zijn laatste rustplaats gekregen heeft. Als kind hielp hij zijn ouders regelmatig bij werkzaamheden op hun boerderij. Na het bezoeken van de lagere school was hij enkele jaren als timmerman en bakker werkzaam aan de Kapellerlaan. In 1947 werd hij, zoals zo vele oorlogsveteranen in de overtuiging aldaar de orde en vrede te kunnen herstellen, door de regering naar Nederlands Indië gestuurd om de door dat land verlangde onafhankelijkheid te bestrijden. Als hij in 1950 terugkeert gaat hij in de bouw werken, behaalt diverse beroeps gebonden diploma’s en wordt vervolgens technisch hoofdambtenaar bij de afdeling Bouw-en Woning toezicht van de gemeente Born. René Heldens had ook bestuurlijke kwaliteiten. Hij was lid van het bestuur van de St. Alphonsusschool, de kerkgemeenschap ‘Kapel in ’t Zand’, de fanfare ‘Onze Lieve Vrouw in ’t Zand’ en de St. Theresia-Put, waarvan het kapelletje zich op de splitsing van de Herkenbosscherweg/Weg langs het Kerkhof, bevindt. Voor zijn vele verdiensten werd hij in 1992 onderscheiden met de Eremedaille in Goud verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau.(Mededeling Ria Heldens-Brabander, Roermond)

René Heldens

Leonardus Adrianus (Leo) Hoogenstraaten (1812-1893) (Vak A, 696)De familie Hoogenstraaten is oorspronkelijk afkomstig uit Leiden. Ook Leo Hoogenstraaten werd er geboren. Zijn ouders waren de slager Jean Hoogenstraaten (1783-1856) en Marie Jeanne Geerloff (1782-1858). Leo

was de jongste van de zes kinderen uit dit huwelijk. In 1843 vertrok hij naar Nederlands Indië en werd er administrateur bij de tinmijnen in Soengieslang en Marawang op het eiland Banka. In 1853 werd uit een relatie met een Indische zijn dochter Adriana geboren die in 1860 een kostschool in Roermond bezocht. In 1878 keerde zij terug naar Sumatra om er als onderwijzeres aan de slag te gaan. Zij overleed in 1917 te Den Haag en ligt begraven op de rooms-katholieke begraafplaats St. Petrus Banden.In 1857 huwde Leo Hoogenstraaten te Soerabaya de uit Gorkum afkomstige Arnolda Brouwer (1827-1904), voor wie dit haar tweede huwelijk was. Zij overleed te Maastricht, maar heeft bij haar echtgenoot in Roermond haar laatste rustplaats gekregen. Na terugkeer uit Indïe vestigde het echtpaar zich met de twee kinderen uit het eerste huwelijk van Arnolda met de Belg Jean François Schoemaker, in Tegelen alwaar twee kinderen geboren zouden worden. Na in Leiden gewoond te hebben, waar nog twee kinderen het levenslicht zagen verhuisde het gezin naar Roermond en woonde achtereenvolgens in de Veldstraat en ‘Achter de Meelwaag’ , de huidige Christoffelstraat. Hier kwam tenslotte in 1871 zoon Christianus Lodevicus Jacobus Hoogenstraaten ter wereld, die begin twintigste eeuw Jugendstil architect in Maastricht zou worden.Een oudere broer van Leo Hoogenstraaten was Jan Hendrik Hoogenstraaten (1804-1859). Hij was getrouwd met Catharina Paddenburg (1807-1874). Een zoon uit dit huwelijk was Johannes Wilhelmus Minius Hoogenstraaten (1842-1926), in 1868 gehuwd met Elisabeth Asbrede (1845-1906). Uit dit huwelijk werd onder meer Hendricus Marie Antonius Hoogenstraaten (1882-1967) geboren, die in 1906 in het huwelijk zou treden met Josephina Johanna Wilhelmina Willemse (1882-1946). Zij waren onder meer de ouders van Everardus Johannes (Eep) Hoogenstraaten(1910-1981). Hij werd te Leiden geboren, was hoofdredacteur van het dagblad de ‘Maas en Roerbode’, werd benoemd tot Ridder van Oranje Nassau en overleed te Roermond.(Met dank aan: Frans Hoogenstraaten, Roermond)

Antonius Hubertus (Bär) Janssen (1918-1948) (Vak 18, 35)Taxiondernemer Bär Janssen raakte in een flauwe bocht bij Reuver door onopgehelderde oorzaak op maandag 5 april 1948 met zijn taxi van de weg en botste tegen een boom. De vier inzittenden van de auto raakten daarbij zo ernstig gewond, dat zij naar het ziekenhuis in Venlo overgebracht moesten worden. Een van de vier passagiers raakte daarbij zeer ernstig gewond, de twee overigen licht. De veertigjarige bestuurder Bär Janssen uit Roermond overleed echter in het ziekenhuis aan de gevolgen van het ongeluk. De ouders van Bär Janssen waren de in Aarschot (B.) geboren bierbottelaar Petrus Joseph Janssen (1881-1938) en Elisabeth Hubertina Guenne. Hij rust in vak 19, nummer 5. Het graf van zijn in 1964 overleden echtgenote op de begraafplaats Tussen de Bergen is inmiddels geruimd. (Met dank aan Harry Vrancken, Sweikhuizen)

Bär Janssen

Dominicus Theodorus (Thei) Janssen (1855-1934) (Vak 14, 26)De voorouders van Thei Janssen waren afkomstig uit Kaldenkirchen (D.). Hij werd geboren uit het tweede huwelijk van zijn vader Johann Wilhelm Janssen (1821-1864), bandwever van beroep, met de in 1823 te Weert geboren Anna Gertruda Kneepkens. Rond 1870 verliet hij zijn geboorteplaats Weert en vertrok naar Roermond, alwaar hij gewoond heeft in de Voorstad St. Jacob en aan de Steenweg. Uiteindelijk is hij ingetrokken bij de familie Schoenmakers aan de Markt, leerde daar als gezel het vak schrijnwerker en huwde in 1882 hun dochter Maria Frederika Hubertina Schoenmakers (1856-1939). Mogelijk is hij het vak later zelfstandig gaan uitoefenen. Het echtpaar kreeg zeven kinderen. Na het overlijden van zijn echtgenote is Thei Janssen, die oorspronkelijk begraven lag in vak 9, nr. 14, bij haar herbegraven.(Mededeling Sjef Janssen, Almelo)

Gail Maureen Kaplan (1958 - 2003) (Vak C 2, 13)De Zuid-Afrikaanse Gail Kaplan werd in Johannesburg geboren. Zij was een kleindochter van moederskant van Hyman Libermann, van 1903 tot 1907 de eerste joodse burgemeester van Kaapstad. In 1991ontmoette zij op het strand van Kaapstad technisch tekenaar Henk Hendriks uit Roermond, die in Zuid-Afrika op vakantie was. Ze raakten bevriend en besloten uiteindelijk samen naar Nederland te verhuizen. Gail was gescheiden en had een zoon, Ryan, uit dit eerdere huwelijk. Tijdens een afscheidsdiner voor vrienden in Eindhoven die Nederland gingen verlaten werd zij onwel, raakte in coma en is per ambulance naar een ziekenhuis vervoerd. Twee dagen later is zij overleden. Op 13 maart 2003 is Gail op de nieuwe joodse

begraafplaats, 44 jaar oud, volgens de joodse traditie begraven. De tekst op de grafsteen luidt:

‘In memory of Gail Maureen KaplanA woman so full of life

She will be deeply missed by us allHer family and many friends

She brought warmth and joy into our hearts’(Mededeling Henk Hendriks, Roermond)

Graf Gail Kaplan

Jozef Gerard (Jo) Koenen (1930-1945) (Vak 1b,13)Op 18 juli 1945 kwam de in Linne geboren Jo Koenen in het voormalige buurtschap Heide spelenderwijs in contact met een projectiel (mogelijk een overblijfsel van een ontplofte munitietrein) dat explodeerde. Zwaar gewond werd hij naar het St. Laurentiusziekenhuis gebracht, waar vastgesteld werd dat hij beide handen zou moeten missen. Dezelfde dag nog om 18.00 uur overleed hij aan zijn verwondingen. Jo Koenen was een zoon van de belastingambtenaar Wilhelm Koenen en Maria Willems wonende aan de Heinsbergerweg 155. In 2014 zijn de uiterlijke kenmerken van zijn laatste rustplaats opnieuw aangebracht.(Met dank aan Léon Gilissen, Roermond)

Graf Jo Koenen

Françoise Könings (1920-1921) (Vak 15, 49)Françoise Könings was een dochtertje van de in Antwerpen geboren ambtenaar bij de Nederlandse Spoorwegen Arthur Nicolaus Josephus Könings en de Roermondse Maria Helena Elisabeth Christina Zeegers Zij overleed op 3 januari 1921 in de leeftijd van 8 1/2 maand. De grootouders van Françoise waren de in 1845 geboren en in 1879 gehuwde Peter Zeegers uit Posterholt en Maria Knoops (Vak 3b, 9) wonende in Maasniel. Zij werd geboren in 1849 en overleed 76 jaar oud, op 9 december 1925. Haar ouders waren Peter Knoops 1817-1889) geboren te Stevensweert en de uit Maasniel afkomstige Johanna Wulms (1814-1886), beiden landbouwers.(Mededeling mevrouw Ramaker, Amsterdam)

Aldegonda Meijers (1872-1927) (Vak 3b, 1)De stoffelijke resten van de in Roermond geboren en in 1927 te Venray overleden Aldegonda Meijers werden op 21 september 1960 op het Oude Kerkhof opgegraven om bijgezet te worden in het dubbelgraf van haar echtgenoot Gerard Mesterom (1875-1960) op de algemene begraafplaats Tussen de Bergen. In 1947 is van gemeentewege besloten het graf op het Oude Kerkhof onaangeroerd te laten. De beschadigde sokkel van de grafsteen is ter plekke nog aanwezig.

Gerard Mesterom was een Roermondse glazenier die in 1893 in dienst trad bij het ‘Atelier voor de glasschilderkunst’ van Frans Nicolas & Zn. Van menig aankomend glazenier in het atelier was Mesterom de leermeester, onder anderen van Joep Nicolas, zoon van Charles Nicolas. In 1926 werdhij zelfstandig ondernemer en ging deelnemen in het glazenierbedrijf P.Stroucken en Zn. aan de Kapellerlaan. Uit deze periode (1929) stamt zijn eerste eigen werk van zeven glas-in-lood ramen in de processiegang van de Bedevaartskapel ‘O.L. Vrouw in het Zand’ in Roermond. Eind 1932 verhuisde hij naar Bunde bij Maastricht, waar hij samen met zijn zonen Henri, Sjra en Bèr het glazeniervak voortzette in het ‘Hoolhoes’, een voormalig brouwershuis aan de Oude Rijksweg. Vele Limburgse glazeniers zoals Charles Eyck en Henri Jonas, waarmee Gerard Mesterom, behalve een vriendschappelijke, ook een artistieke band had, hebben hun ontwerpen door hem laten uitvoeren. Op zijn 75ste verjaardag werd hij pauselijk onderscheiden met de gouden medaille Pro Ecclesia et Pontifice voor zijn grote verdiensten op gebied van kerkelijke kunst. Naast een veelvoud van glasschilderramen heeft Gerard Mesterom ook opalinewerken, olieverfschilderijen, krijttekeningen en keramische kunstwerken na gelaten. Rond het jaar 1968 is het bedrijf opgeheven. (Met dank aan Harry Vrancken, Sweikhuizen)

Gerard Mesterom

Petrus Joannes Hubertus (Jean) Nouwen (1895-1945) (Vak 3a, 5)De in Weert geboren Jean Nouwen was sinds zijn jeugd lichamelijk gehandicapt door een ruggengraatvergroeiing. Jean was werkzaam als commies der Registratie en Domeinen in de Begijnhofstraat waar ook het Kadaster gevestigd was. In 1935 trouwde hij met de uit Roermond afkomstige Maria Elisabeth (Lies) Neelen (1900-1985) en woonden tot 1938 aan de Thorbeckestraat. Daarna verhuisden ze naar hun nieuwe huis aan het Bisschop Schrijnenplein. De handicap van haar man was voor Lies Neelen geen beletsel met hem in het huwelijk te treden. Haar credo was: ‘de liefde overwint alles’. Evenals haar echtgenoot werkte ze bij de Registratie en Domeinen en wel als rijksklerk. Een jaar na hun huwelijk werd hun enige dochter Nelleke geboren. Zoals zo velen uit Roermond is het gezin Nouwen begin 1945 naar de noordelijke provincies, met name Franeker, moeten evacueren Na de bevrijding keerden zij terug naar Roermond, alwaar Jean Nouwen in december 1945, vermoedelijk aan hartfalen, vrij plotseling overleed. Bijzonder aan het grafmonument is dat de urn met de as van Lies Nouwen-Neelen bevestigd is aan het front van de grafsteen, in tegenstelling tot andere urnen die zich in een graf of grafkelder bevinden en niet zichtbaar zijn.(Mededeling Nelleke Nouwen-Neelen, Roermond)

Graf Nouwen-Neelen

Pauline Raemaekers (1867-1937) (Vak 5, 26)Pauline Raemaekers was een dochter van het echtpaar Raemaekers-Michels (zie: pag. 208) en een zus van de uit Roermond afkomstige beroemde cartoonist Louis Raemaekers (zie: pag. 308). Andere eveneens in Roermond geboren broers waren Jos en Henri Raemaekers. Pauline studeerde piano in de klasse Kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel bij professor Janina Zarembska-Wenzel († 1928). Zij en haar Poolse echtgenoot Juliusz Zarembska (1854-1885) waren beiden een van de laatste leerlingen van de componist Franz Liszt. Eind juni 1888 behaalde Pauline Raemaekers tijdens een concours in Brussel ter gelegenheid van de aldaar gehouden Wereldtentoonstelling een zeer verdienstelijke tweede prijs. Er waren nog zes andere mededingers. In de Roermondse krant de Nieuwe Koerier van 30 juni werd dit feit belangrijk gevonden vermeld te worden. Paulina overleed, zeventig jaar oud, na een kort ziekbed in het Instituut St. Elisabeth te Ukkel. Ten tijde van haar overlijden woonde haar twee jaar jongere broer Louis met zijn gezin in Brussel. Het is niet bekend of zij met de familie het huis aan de Avenue de l’Hippodrome 7 deelde of apart woonde. Haar stoffelijk overschot werd overgebracht naar Roermond en aldaar op 4 augustus 1937 begraven.(Met dank aan Ariana de Ranitz, Utrecht) 

Hendrik Hubert Van Reij ((1832-1909) (Vak 20,12)De familienaam Van Reij (ook: Van Rey) is afkomstig uit de Belgisch Limburgse plaats Maaseik. Jean Jacques van Reij, gehuwd met Sibille Aldegonde Bovie, vestigde zich als zadelmaker rond 1826 in Roermond. Een van hun kinderen was Hendrik Hubert Van Reij, slager van beroep die in 1860 te Roermond in het huwelijk trad met Maria Elisabeth Beaumont (1834-1920). Het echtpaar kreeg zes kinderen waaronder Anna Petronella Hubertina van Reij (1875-1941)(Vak 12, 50) die in 1902 trouwde met de banketbakker Carolus Hubertus Johannes Clout (1874-1950). Aanvankelijk werd laatstgenoemde na zijn overlijden op de algemene begraafplaats ‘Tussen de Bergen’ begraven, maar zijn stoffelijke resten werden op 15 april 2010 (het jaar dat er door de gemeente nieuwe grafrechten voor het Oude Kerkhof werden uitgegeven) na 69 jaar herbegraven in het graf (vak 12, nr. 50) bij zijn eerder overleden echtgenote. Een plaquette op de grafsteen herinnert aan dit feit. Een broer van Anna van Reij was Jacobus Henri Hubert van Reij (1870-1938), evenals zijn vader slager van beroep. In 1900 trouwde hij met de in Limbricht geboren Maria Elisabeth Salden(1873-1951). Zij overleed te Nieuwstadt. Beiden rusten in vak 5, graf 108. De Roermondse politicus Jos van Rey (1945) is een van hun kleinkinderen.(Met dank aan Jos van Rey, Roermond)

Echtpaar van Reij-Salden

Joseph Adolf Lodewijk Frans Steffens (1821-1899) (Vak A, 441) Adolf Steffens was een zoon van Herman Joseph Steffens, kantonrechter te Horst en de in Beesel geboren Anna Maria Rouffs. Herman Steffens was de laatste rentmeester van het inmiddels gerestaureerde ’kasteelke’ Huis Meerlo. Zoon Adolf werd geboren in Horst en bleef gedurende zijn leven vrijgezel. Na inspecteur der posterijen in Noord-Holland en Utrecht geweest te zijn, werd Steffens directeur van het postkantoor te Roermond en was hij vanaf 1885 tot aan zijn overlijden aldaar gemeenteraadslid. Zijn grafmonument , ontworpen door het ‘atelier voor kerkelijke kunst’ Joseph Tissen, werd vervaardigd in de werkplaats van Joseph Stienon, kleinzoon van steenhouwer Georges Stienon in Voorstad St. Jacob. Het hekwerk werd geleverd door smid Peeters uit de Swalmerstraat. Op het monument zijn, afgezien van het familiewapen, twee wapenschildjes met posthoorns te onderscheiden, verwijzend naar het vroegere beroep van Steffens.(Bron: Maurice Heemels/Rob Dückers, Grafstijlen op de Roermondse begraafplaats nabij Kapel in ’t Zand tussen 1870 en 1940, Jaarboek 2015 SHCL)

Adolf Steffens

Mathias Joseph Stengele (1822-1900) (Vak A, 579)Mathias Stengele vestigde zich omstreeks 1856 als graveur in de Swalmerstraat te Roermond. Hij werd geboren in Herzogenrath (D.) en trad in het huwelijk met Maria Neben (1841-1885). Beiden rusten onder een grafmonument dat zowel klassieke, middeleeuwse als ook renaissanceachtige kenmerken draagt. Een familiaire relatie met de boekdrukker (later SPD politicus) Gustav Stengele (1861-1917) is vooralsnog niet aangetoond.(Bron: Maurice Heemels/Rob Dückers, Grafstijlen op de Roermondse begraafplaats nabij Kapel in ’t Zand tussen 1870 en 1940, Jaarboek 2015 SHCL)

Zef Vleeshouwers (1929-2015)(Vak 17, 12)De op 14 mei 1929 in Hunsel geboren emeritus priester Zef Vleeshouwers kwam uit een groot gezin met een katholieke levensinstelling. Hij bezocht het gymnasium in Weert, het Klein Seminarie te Rolduc en het Groot Seminarie te Roermond. In 1956 werd hij tot priester gewijd en begon als kapelaan in de parochies Maasbree en Bergen(L.). Vervolgens keerde hij als pastoor terug naar Roermond om de Heilige Geest parochie onder zijn hoede te nemen. Tot lang na zijn emeritaat heeft hij dit met volle overgave gedaan. Een complicatie tijdens

een eenvoudige ingreep in het Sint- Laurentiusziekenhuis in Roermond werd hem fataal. Hij overleed op 3 oktober 2015.

Zef Vleeshouwers

Antoinette Jeanette Voerman (1879-1918) (Vak B, 11)In 1907 huwde de in ‘Stad Ommen’ (Ov.) geboren Antoinette Voerman de uit Leens (Gr.) afkomstige Jacob Rietema. Het echtpaar kreeg in 1912,1915 en 1917 achtereenvolgens drie dochters, waarvan de laatste, Lamberta Johanna Rietema, slechts tien maanden oud werd. Zij werd evenals haar moeder ter aarde besteld op het protestantse gedeelte (Vak 1b). Jacob Rietema was surnumerair (overtallig) controleur der grondbelastingen en woonde aan de Kapellerlaan 15. Bovendien publiceerde hij o.a. ‘Uit Wad en Polder’, een bundel schetsen en het Groninger dorpsverhaal ‘Zijn tweede Vrouw’. Hij was redacteur van het maandblad Groningen en schreef ook boeken in Groninger dialect. Na het overlijden van zijn echtgenoot in 1918 hertrouwde hij in 1920 Betsy van ’t Hof.(Bron: o.a. Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren)

Paulus Dominicus Johannes Jozef (Paul) Voestermans (1909-1938) (Vak 10, 26)Tengevolge van een noodlottig ongeval overleed groentehandelaar Paul Voestermans op de geboortedag van prinses Beatrix, 31 januari 1938.Komende over de rijksweg uit de richting Echt botste de door Voestermans bestuurde zwaar beladen vrachtwagen met een enorme klap op een tractor met aanhanger van de firma ‘de Globe, dakpannenfabrikant uit Tegelen, die ter hoogte van het voormalige Maasbracht-Station rechts van de weg geparkeerd stond. Voestermans was op slag dood, zijn mede inzittende werknemer Gerard van Melick raakte ernstig gewond. Paul Voestermans was getrouwd met Elisabeth Bayer en vader van twee kinderen.

Christiaan Karel de Vries (1861-1929) (B, 2,12)Een van de vele militairen die op het Protestantse gedeelte begraven zijn was de adjudant onderofficier der infanterie bij de Landweer Christiaan Karel de Vries. De Landweer was tussen 1901 en 1922 een reserveleger van vrijwilligers en dienstplichtigen, opgericht om in korte tijd naast de reguliere krijgsmacht een groot aantal soldaten te kunnen mobiliseren. Christiaan Karel de Vries werd geboren in Vlissingen en trouwde in 1886 met de zes jaar oudere Johanna Steenaart (1855-1942) uit Den Helder. In de burgermaatschappij was hij kassier bij de Nederlandse bank. Het gezin De Vries woonde aan de Willem II Singel 10 A. Ze kregen vier kinderen. Zoon Johannes Adrianus werd in 1889 in Den Bosch geboren, Christiaan Bernard Johan Hubert in 1892 te Venlo, hun dochters Maria Cornelia Johanna en Johanna Catharina Susanna respectievelijk in 1893 en 1894, eveneens te Venlo.

Petrus Hubertus Willemsen (1840-1919) (Vak A, 18-20)   Hubert Willemsen was koopman in manufacturen, lid van de katholieke kiesvereniging en wethouder van Roermond tussen 1894 en 1919. In die hoedanigheid trad hij langdurig op als plaatsvervanger van de ziekelijke burgemeester Sanders. In dit familiegraf met de grote bronzen Christusfiguur zijn eveneens zijn ouders Johannes Franciscus Willemsen(1803-1882),van beroep slotenmaker en Helena Hubertina Simons (1818-1888) begraven, benevens zijn broers Gregorius Hubertus Willemsen (1859-1907) en Leo Hubertus Willemsen (1849-1918) en zijn zussen Mechtidis Hubertina Willemsen (1849-1915) en Maria Margaretha Hubertina Willemsen (1851-1931). Hubert Willems bleef ongehuwd.(Met dank aan Maurice Heemels, Heythuysen)