# 2. AARTSVIJAND

Dan Morrow

HOOFDSTUK 5

GESPROKEN

Het Hof bestond uit alle geregistreerde Volbloeden, werd Alana verteld. Elk hooggeplaatst lid had de macht over de vampiers in een dorp, of meerdere dorpen, in een stad, of meerdere steden. Zij beschermden de mensen tegen hun bloeddorstige soortgenoten en zorgden ervoor dat er geen conflicten tussen vampiers onderling ontstonden. Als er dan toch een conflict ontstond, werd dat snel opgelost.

# Alana.

Regelmatig kwamen de Volbloeden bijeen in het kasteel van de Heer en de Vrouwe om de gang van zaken in hun gebied te bespreken, zoals nu het geval was.Het was voor Alana de eerste keer dat ze zo’n vergadering bijwoonde. Desondanks was ze niet nerveus. Vroeger was dat wel anders, dacht ze met een glimlach. Ik was al bang als ik alleen voor de klas stond, om bijvoorbeeld een spreekbeurt te houden.

Nu was ze een vampier, een Volbloed. Alle vervelende emoties van de mensen voelde ze in mindere mate. Bovendien leek het idee een bloeddorstig monster te zijn haar niet meer te deren. Of kwam dat door Kyle? Zolang als ze zich kon herinneren was hij haar oppas geweest, en er had zich geen enkel moment voorgedaan dat kon leiden tot angst voor de wezens. Behalve dat incident met Katherine…

Ze zuchtte, keek naar haar moeder die het gesprek leidde en probeerde op te vangen waar ze gebleven waren.‘Dus in Lore zijn er meerdere slachtoffers gevallen.’ Vrouwe Lysa schudde bedroefd haar hoofd.

‘Chris Houng, Lindsay Doe en Grace Meegers zijn vermoord. Michiel Crane is nog steeds niet gevonden,’ zei de vampier die Lore als zijn district toegewezen had gekregen. Hij zag er futloos uit. Zijn blonde haren glansden niet en er tekenden zich donkere wallen af op zijn lijkbleke gezicht. Zo te zien had hij zich al een paar dagen niet geschoren.

‘Ik snap het niet. Hoe kunnen Dreyven Volbloeden aanvallen? Wat is hun wapen?’ bracht een brunette met een kinderlijk gezicht wanhopig uit.Alana schraapte haar keel. ‘Misschien beschikken Dreyven over Volbloeden die voor hun werken?’ Alle leden van het Hof die aanwezig waren, keken haar vreemd aan.

De brunette wierp haar een onheilspellende blik toe. ‘Daar hebben jullie nooit aan gedacht?’ vroeg ze met opgetrokken wenkbrauwen. Niemand zei iets. Ze keek naar Kyle die recht tegenover haar zat. ‘Wat is de reden dat je broer met hen samenwerkte?’Hij bleef haar blik vasthouden en dacht over het antwoord na. ‘Macht, waarschijnlijk. Het is lang geleden. Misschien wel eeuwen.’

‘Maar je hebt het hem nooit vergeven. Ondanks dat het eeuwen geleden is.’ Het klonk niet als een vraag, toch schudde hij zijn hoofd.‘Goed. Nou, als we weten – écht weten, bedoel ik,’ Vrouwe Lysa keek Kyle scherp aan, ‘wat Volbloeden kan overhalen om voor de vijand te werken, hoe onmogelijk het ook klinkt, kunnen we proberen er wat aan te doen.’ Ze zuchtte opgelaten. ‘Ik zie jullie volgende week. Op de bruiloft van mijn dochter en Volbloed Kyle Weicke.’

‘Excuseert u me, moeder. Ik wil nog één ding vragen. Wat denkt u? Zou er iemand zijn die de Dreyven leidt zoals alle andere vampiers door de Heer en de Vrouwe worden geleid?’Vrouwe Lysa bestudeerde haar dochter zorgvuldig en dacht na. ‘Hoogstwaarschijnlijk wel, ja,’ zei ze na een tijdje. ‘Ik denk niet dat degenen die het niet met ons systeem eens zijn in een keer zoveel Volbloeden kunnen doden op dezelfde tijdstippen en op verschillende plaatsen. Er moet wel iemand zijn die hen leidt, die hen zegt wat ze moeten doen.’

‘Dat is precies hetgeen wat ik dacht. Het zou een gemakkelijkere opgave zijn om de Volbloeden, de andere vampiers en de mensen te beschermen als die leider dood zou zijn, niet waar?’ Tenzij hij ook een opvolger heeft…‘Zeker, maar hij zou overal kunnen zijn.’Alana glimlachte. ‘Er is één iemand die het antwoord weet.’

Kyle keek zuur voor zich uit. ‘Coriàn,’ siste hij. ‘Waarom hebben we daar niet eerder aan gedacht?’ mompelde de Lore-districtleider voor zich uit.Vrouwe Lysa merkte zijn gemompel op en antwoordde. ‘Ik denk dat wij allen te zeer geschokt waren met het feit dat er vampiers en mensen op zulke gruwelijke wijzen werden vermoord. We dachten niet helder meer na.’

‘Bovendien is het nooit in ons opgekomen dat er Volbloeden zouden kunnen zijn die voor de andere zijde werken. Ik denk dat we blij mogen zijn dat we er een lid bij hebben.’ Ze knikte Alana goedkeurend toe. ‘Iemand die overal weer een nieuw licht op laat schijnen.’

‘Laten we hopen dat dat in de toekomst zo blijft,’ zei de brunette die eerder had gesproken. Ze lachte een misselijkmakend zoete lach.‘Wie ben jij om daaraan te twijfelen?’ kaatste Alana terug.De vrouw klapte met felrode wangen haar mond dicht.

De andere Volbloeden grinnikten, en Alana durfde te zweren dat de mondhoek van Vrouwe Lysa iets omhoog trok. ‘Ik verklaar deze vergadering voor geëindigd,’ zei ze op haar gebruikelijke hooghartige, strenge toon. ‘Tot volgende week.’

AARTSVIJAND

Wordt vervolgd…