# 2. AARTSVIJAND

Dan Morrow

HOOFDSTUK 2

BEGEERD

Hij had altijd al een afkeer gehad voor de operatiekamer, zoals de Volbloeden de ruimte noemden waar hij zich nu in bevond. De steriele geur, de aanblik van iemand die tegen haar of zijn wil op de roestvrijstalen tafel lag, de vampiers die om de patiënt stonden en de mens bekeken alsof hij of zij een interessant lustobject was. Hij haatte het allemaal.

# Kyle.

Nu was het echter anders. Alana werd terug in haar oorspronkelijke staat gebracht. Een Volbloed. De vampiers die om haar heen stonden keken met respect neer op de troonopvolger die met hun bloed verbonden was. Hoewel de misselijkmakende geur nog steeds heerste en Kyle rillingen bezorgde, was de geur van Alana’s bloed sterker. Het maakte het proces in het begin ietsje dragelijker. Nu was het tegendeel het geval. Nu verleidde het hem. Het drong zijn neusgaten binnen en maakte zijn keel droger dan ooit te voren.

Hadden de anderen daar geen last van? Ja, wel degelijk, was het antwoord dat hij in hun rood opgloeiende ogen las. Het verlangen was alleen minder sterk. Zij hadden haar nooit geproefd zoals hij haar ooit geproefd had toen ze op jonge leeftijd was gevallen en haar hoofd had gestoten… Zij hadden haar nooit eerder geroken toen ze een paar weken geleden door Katherine was gedronken…Het water liep hem in de mond. Hij zette een stap naar voren, naar haar toe.Een ijselijke gil ontsnapte uit haar keel. Ze bewoog.

Hoe is dat mogelijk? was de eerste gedachte die door zijn hoofd schoot. Al snel kwam hij weer bij zinnen. Hij moest iets doen voordat ze bij zou komen en in paniek zou raken.‘We hebben haar niet genoeg verdoofd,’ zei een vampier die met haar been verbonden was door middel van een van de slangetjes.‘Als we meer geven, zal het haar doden,’ klonk de stem van een andere Volbloed.‘Ze zal ook doodgaan als ze zich ertegen verzet.’‘Ik stel haar wel op haar gemak.’ Kyle liep naar de tafel toe.

Het klinkt gemakkelijker dan het lijkt. Verdomme! Hij liet zijn handen over haar bezwete gezicht glijden.‘Waar zijn jullie mee bezig?!’ Ze zei het zacht, nauwelijks hoorbaar, maar Kyle was ervan overtuigd dat iedereen in de operatiekamer haar had kunnen verstaan. Er brak onmiddellijk een tumult los onder de Volbloeden. Ze schreeuwden tegen hem, maar hij was alleen gefocust op haar blik.

“Verrader,” zeiden haar waterige, nu paarsrode ogen. Het stak hem dat ze zo over hem dacht. ‘Alana, je bent echt veilig. Rustig aan. We zijn bezig met de transformatie. Je zult weer een Volbloed worden. Echter gaat het niet lukken als je protesteert tegen het proces.’Haar lichaam ontspande zich langzaam onder zijn vingers. ‘Ik ben veilig?’ vroeg ze.Hij glimlachte, opgelucht dat ze hem geloofde, hem vertrouwde. ‘Ja. Je zult altijd veilig zijn bij mij.’

Plotseling zag hij het. Bloed. Háár bloed. Het druppelde uit een van de slangen. Waarschijnlijk was hij losgeschoten toen ze zich had bewogen.Het zweet brak hem uit.Hij moest weg. Weg van deze plek. Weg van haar voordat hij de controle verloor.Gegil en geschreeuw deden hem met een ruk opkijken. De deur van de operatiekamer werd opengesmeten. Daar stond ze. Zijn redding. Katie… ‘Katherine! Je kan niet naar binnen komen!’ hoorde hij iemand zeggen.

‘Ongeoorloofd,’ zei een ander. ‘Wat een manieren.’ ‘En ze is nog wel een van de hooggeplaatste Edelen.’‘Katie, wat doe je hier in hemelsnaam?!’ Kyle schreeuwde bijna. Zijn handen gleden van Alana’s gezicht af. Hij zette resoluut een stap naar achteren, ook al protesteerde zijn lichaam hevig. Het hunkerde naar bloed. Het werd hem te veel.Hij begon te lopen. Naar de uitgang. En hij trok Katie met zich mee.

AARTSVIJAND

Wordt vervolgd…