De vorige keer ging de familie rolschaatsen. Celeste groeide op tot tiener en Aldris was officieel verliefd op Daphne.

& ik weet het, een andere achtergrond want ik was niet tevreden over al die dingen, whaha.

3

dagen

geen

controleDe klok wijst rond zes uur, het is ochtend. Aldris wrijft

de slaap uit zijn ogen.Wat er gister is gebeurd, blijft hem toch bij. Daphne. Ze hebben gekust, ja, gekust. En dat is allemaal gebeurd door Celeste. Aldris’ kleine zusje.Aldris glimlacht en staat op.

Roel ligt al aangekleed op zijn bed. Hij denkt na, over veel dingen, verschillende dingen. Zoals Aldris, die met Daphne een relatie heeft. Natuurlijk is het leuk als je kleinzoon zijn eerst liefde heeft, en daar is Roel tevreden om.Alleen hoopt hij maar dat Daphne geen trutje is die Aldris gewoon ‘gebruikt’.

Celeste wandelt Aldris’ kamer binnen. ‘Ooit gehoord van kloppen?’ vraagt Aldris.

‘Ik kwam je gewoon feliciteren met Daphne. Ben ik geen goede zus?’ zegt Celeste. ‘En ook nog proficiat met je blauwe plek’, voegt ze er aan toe.

‘Welke blauwe plek?’ vraagt Aldris.

‘Deze!’ roept Celeste en slaat een kussen op Aldris’ rug.

‘Ooh! Die krijg je terug, jonge dame!’ lacht Aldris en sleurt een kussen van zijn bed.

‘Niet zo hard!’ waarschuwt Celeste. ‘Is dat alles wat je hebt?’ daagt ze Aldris uit nadat Aldris de eerste klap heeft uitgegeeld.

‘Nee, hoor, dat was maar een voorproefje!’ zegt Aldris en slaat nogmaals op Celestes zij.

Zo gaat het kussengevecht nog eventjes door.

In de kamer van Roel gaat het er een stuk rustiger aan toe. Roel denkt nog aan dingen en Jasmine is ondertussen tv gaan kijken.

Het is een soort gewoonte van Jasmine, een bezoekje aan de ‘oude’ kamer en dan tv kijken. Er is altijd wel iets leuks op die tv.

Maar dan moet Jasmine stoppen met tv kijken, en Celeste en Aldris moeten hun kussens opbergen want de schoolbus staat weer in de straat.

Ook Ariël moet stoppen met wat ze aan het doen was; zij moet gaan werken.

Cédric, die later naar zijn werk moet, ligt in bad.

Even uitrusten, je opfrissen en niks doen, dat doet Cédric nu.

Cédric kan natuurlijk niet de hele dag in bad blijven liggen, het is tijd dat hij moet werken.

Aldris en Celeste zijn inmiddels al weer thuis.

Celeste zit achter de computer.

Op school ziet ze Aldris en Daphne steeds meer bij elkaar, en dat geeft haar een goed gevoel.

Maar zelf heeft ze nog niemand. Ze weet niet of ze ook iemand wilt, of nog even vrijgezel zijn.

Ook Jasmine komt wat later op de dag thuis van school. Telkens komt ze met een brede glimlach thuis en bedankt ze de buschauffeuse voor de rit naar huis. ‘Dat is graag gedaan,’ antwoordt de chauffeuse dan.

Ariël komt deze keer ook met een brede glimlach thuis. Ze heeft promotie gemaakt, en dat is alleen maar beter voor het gezin.

Het is niet dat ze geen geld hebben, maar wat extra geld kan nooit kwaad.

Celeste heeft vandaag iemand mee uit school genomen, gewoon als vriend. Maar die vriend ziet Celeste wel zitten.

‘J-je ziet er leuk uit, vandaag, zoals altijd’ stottert de schoolvriend.

‘Oh, dankjewel’ probeert Celeste verwonderd te reageren.

Ze is helemaal niet verwonderd, het is overduidelijk dat hij op Celeste is. Maar Celeste, die weet niet of ze een oogje heeft op hem. Liefde op het eerste gezicht is het dan zeker en vast niet.

Jasmine, die haar huiswerk in haar kamer heeft achtergelaten, staat weer achter de tv in Roels kamer.

Hier is het knus, gezellig, en het doet haar denken aan Roel.

Maar dan begint haar maag te grommen. Jasmine zucht en zet de tv uit.

In de ijskast vindt ze niks lekkers, behalve een blikje ananassap. Met grote slokken drinkt ze het blikje op, en gooit het later weer weg.

‘Daphne?’ vraagt Celeste. ‘…’

‘Ja, hoi, ik ben het, Celeste. Hoe gaat het tussen jou en Aldris?’ ‘…’

Celeste lacht. ‘Ja, dat weet ik’

Samen praten ze nog over typische meisjesdingen, en over die schoolvriend. Raad bij een vriendin kan nooit kwaad.

‘Wie had je daarnet aan de telefoon?’ vraagt Aldris, die het gesprek half heeft mee kunnen volgen.

‘Je grote liefde’ antwoordt Celeste met een lief stemmetje en bokst Aldris op zijn schouder.

‘Wat moet jij met mijn ‘grote liefde’?’ vraagt hij en gaat in een andere positie staan.

‘Ik mag toch nog vriendinnen zijn met Daphne?’ vraagt ze en ontvangt een boks van Aldris.

‘Natuurlijk, en wie was de jongen van daarnet?’ vraagt Aldris nieuwsgierig.

‘Gewoon, iemand’ antwoordt Celeste geheimzinnig.

Lang hebben ze niet meer gepraat, maar gingen snel naar bed zoals iedereen.

De volgende morgen zit Jasmine weer in de oude, vertrouwde kamer van haar opa. Weer naar diezelfde tv aan het kijken, en weer zit ze in dezelfde, zachte zetel.

Aldris heeft beneden een bord met voldoende pannenkoeken bereid.

Vandaag is het weer school, en ziet hij Daphne weer.

‘Jasmine!’ roept Celeste opgelucht als ze Jasmine vindt, ‘Ik was je de hele tijd aan het zoeken. Maar nu heb ik je gevonden. Ik kwam even zeggen dat Aldris pannenkoeken heeft gemaakt, kom je eten?’

‘Hm, lekker, pannenkoeken!’ zegt Jasmine en haalt haar tong over haar lippen.

Samen at iedereen nog een bord pannenkoeken, maar al snel stond de schoolbus weer klaar.

Ariël krijgt plots een idee. Het is al wel eventjes geleden dat ze die vreselijke hoofdpijn heeft gehad, maar het is nooit te laat om de fantastische tip op het internet te zetten.

Snel surft ze naar een aantal sites, en typt uitbundig het recept.

Nadat alles netjes op de sites staat, wilt Ariël het aan haar vader vertellen. Hij is nergens te vinden, totdat ze hem aantreft in haar eigen kamer.

‘Pap?’ vraagt Ariël. Geen antwoord, Roel slaapt. ‘Ik vertel het wel een andere keer’, denkt ze.

Maar, als ze hem daar nu ziet liggen, heeft ze toch erge zin om erbij te kruipen. Vroeger deed ze dat ook altijd. Gezellig, op een zondagochtend bij je vader in bed kruipen.

Later op de dag, wanneer de tieners thuis zijn en Roel wakker is geworden, test Celeste de tv uit. Jasmine is er zowat verslaafd aan, dus die tv moet toch iets leuks in petto hebben.

‘Jij ook al?’ vraagt Roel, die ziet dat Celeste tv kijkt in zijn kamer.

Celeste doet alsof ze erg schrikt en haalt diep adem.

Roel lacht.

‘Ik dacht, ik ga ook maar eventjes kijken want dat zusje van mij doet niks anders dan tv kijken in je kamer!’ legt ze uit.

‘Celeste, je hebt behoorlijk wat talent voor acteren. Doe je toneelschool of iets op school?’ verandert Roel plots van onderwerp.

‘Toneel? Nee, hoe kom je daar bij?’ vraagt Celeste verwonderd.

‘Ik zeg het maar, ik vind gewoon dat je iets met dat acteren moet doen, vind ik’ vertelt Roel wijs.

‘Oh, hm, oké, bedankt voor de raad, opa’ glimlacht Celeste.

Jasmine komt rond drie uur in de middag thuis. Ze haalt een blaadje papier uit haar zak en ziet een cijfer in het rood staan. Een vijf. Ze leest alles na, en slaat dan een hand op haar voorhoofd.

‘Hoe stom kun je zijn?!’ vloekt ze tegen zichzelf als ze de stomme foutjes ziet.

Binnen houdt Roel een hand op zijn buik. Zijn maag gromt, en heeft plots vreselijke honger.

Hij moet snel iets eten, anders wordt het er niet beter op.

Dus vliegt Roel als de bliksem naar beneden, en haalt wat ingrediënten uit de kast. Hij maakt een gelijkaardig soepje als die voor Ariëls hoofdpijn.

Een beetje zout er bij, proeven, nog wat peper, en dan kan hij beginnen met eten.

‘Daphne?’

‘…’

‘Hoi, het is met Aldris! Ik verveelde me, dus ik dacht, waarom Daphne niet eens bellen?’ lacht Aldris. Ookal ziet hij haar op school, even een babbeltje slaan kan geen kwaad.

‘Draai in een boog, spring heel hoog, links rechts en ik zorg dat ik je stoor…’ zingt Celeste vrolijk met bijhorende pasjes.

Jasmine, die probeert tv te kijken, wordt gek van Celeste. Ze leunt achterover en zucht diep. ‘Celeste! Je stoort me zeker, jij stoorzender!’ zegt ze geïrriteerd.

Celeste neuriet vrolijk verder en reageert niet op Jasmines reactie.

De avond valt, en Aldris begint zich te vervelen.

Hij kijkt naar buiten en ziet het zwembad. ‘Zou ik…’ denkt hij en lacht stilletjes. ‘Ach, waarom niet’

Hij kruipt in zijn zwembroek en gaat op de duikplank staan. Hij telt af, en springt dan hoog in de lucht.

Hij landt met een harde klap in het ijskoude water. Op een of andere manier, doet het hem deugd. Verfrissing, een grote verfrissing.

Hij neemt nog een aantal duiken, maar gaat dan naar binnen.

Net wanneer hij in zijn bed wil kruipen, komt hij Ariël tegen.

‘Waar kom jij nog vandaan?’ vraagt ze verbaasd. ‘Ik euh-’ begint Aldris. ‘En je bent nat?’ ‘Mam, ik heb net een duik in het zwembad genomen. Het klinkt gek, maar…’

Net op dat moment komt Roel uit de badkamer. ‘Ga maar gewoon slapen’ adviseert hij.

Midden in de nacht komt Celeste naar boven.

Ze heeft de hele avond beneden gezeten en zich vermaakt, maar is de tijd uit het oog verloren. Het is al bijna weer ochtend, en Celeste moet bijna weer naar school, maar toch kruipt ze nog even in haar bed.

Cédric is helemaal niet laat gaan slapen, integendeel, hij is vroeg in zijn bed gekropen zodat hij de volgende ochtend fris naar zijn werk zou gaan. En dat lukt hem. Met een glimlach stapt hij in zijn carpool. Weer een dag naar de danswereld, zijn ideale wereld.

Jasmine zit, zoals iedere ochtend, weer tv te kijken.

Ook Aldris wordt nieuwsgierig. ‘Zeg nu eens wat je iedere ochtend hier doet?’

‘Ik, eh, ik kijk gewoon tv. En deze stoel zit lekker zacht’ zegt ze en wiebelt heen en weer. Aldris vindt het toch maar niks, en verdwijnt weer snel uit de kamer.

Rond hetzelfde tijdstip moeten Ariël en de kinderen naar werk of school vertrekken.

De een vertrekt met een brede glimlach, de ander met een zuur gezicht.

Roel, wiens buik nog steeds niet gevuld is, zit aan tafel en werkt een oud bordje soep naar binnen.

Het mag dan wel aangebrand en bedorven zijn, maar als je honger hebt dan eet je gewoon alles.

Het duurt niet lang of Roel heeft gezelschap van zijn kleinkinderen.

Aldris wilt Daphne weer bellen, maar Jasmine begint te praten. ‘Ga je weer met je schatje bellen?’ giechelt ze.

‘Dat ben ik wel van plan’ antwoordt Aldris en neemt de telefoon.

‘Ik ben straks lekker jarig’ zegt Jasmine en steekt haar tong uit.

Wanneer Jasmine haar huiswerk heeft opgeborgen, ziet ze de carpool van haar moeder de straat in rijden.

Ze snelt naar beneden, naar Ariël toe en is van plan om haar te omhelzen.

‘Mama!’ roept Jasmine vrolijk. ‘Jasminetje!’ glimlacht Ariël, ‘Is er iets?’

‘Nee, hoor, ik wou je gewoon eventjes knuffelen’ antwoordt ze en laat Ariël los.

‘Ik ben straks jarig’ vertelt Jasmine enthousiast. ‘Ja, dan wordt je net zo groot als Aldris en Celeste’ zegt Ariël.

Celeste is naar school gegaan, maar is er niet minder moe van geworden. Ze heeft duidelijk iets geleerd; gewoon de tijd niet uit het oog verliezen, en dan op tijd naar bed.

Ze start de computer op, en chat met een paar vrienden en vriendinnen van school.

Maar lang zal ze niet chatten, Jasmine zal gaan opgroeien.

Tintelingen komen tevoorschijn in Jasmines lichaam, en de gekleurde lichtjes verschijnen rond haar lichaam.

Na de sprong bekijkt Jasmine zichzelf.

‘Leuke kleren?’ giechelt ze, ‘maar voor de rest valt het allemaal mee…’

Wat later, als Jasmine bezig is met een makeover, komt Aldris in de keuken en smult van alles op.

Wat het is, weet hij niet eens, maar hij heeft reuze honger.

Celeste zit totaal uit haar ritme. Overdag is ze doodop, en ‘s nachts is ze zo opgewekt als iets.

Gelukkig is het nu weekend en kan ze zo veel uit- en bijslapen als ze wilt.

‘Zo, moet jij niet slapen, jongedame?’ vraagt Aldris. ‘Kan ik dat niet beter aan jou vragen?’ kaatst Celeste terug.

‘Ik ga zo naar bed, morgen is het weer zaterdag, waarschijnlijk vraag ik Daphne hier…’ vertelt hij, ‘Hoe zit het nu met jou? Niemand op het oog?’ ‘Mijn ware is nog niet gepasseerd’ zegt ze wijs en houdt een hand op haar hart.

‘Moet ik niks voor jou regelen? Jij hebt Daphne voor mij klaargespeeld…’ stelt Aldris voor. ‘Nah, ik wacht wel even, tijd genoeg’ antwoordt Celeste en verdwijnt uit de keuken.

Uiteindelijk heeft Aldris alles te danken aan zijn zusje, maar daar gaat hij zich niet te veel mee bezighouden. Hij heeft gevraagd of hij iets terug moet doen, maar dat moet niet.

Met een plof laat Celeste de vuilniszak vallen in de afvalbak op de stoep.

Jammer vindt ze het niet dat ze nog geen vriend heeft, ze is nog maar een tiener. ‘Waarom zou je een vriend nodig hebben? Om van elkaar te houden, en dan? Ik geniet nog wel even van het single zijn’, denkt ze.

Het is zaterdagochtend, de drie kinderen eten gezamenlijk een ontbijt, terwijl Roel en Ariël een potje darten. Cédric is naar zijn werk.

‘Plannen voor het weekend?’ vraagt Aldris. De twee zusjes kijken elkaar aan. ‘Ik niet’ zegt Jasmine. ‘Ik ook niet…’ zegt Celeste en neemt een hap van haar pannenkoek.

1

dag

controle

‘Komt Daphne vandaag?’ vraagt Jasmine. ‘Dat ben ik van plan om te vragen, ja’ antwoordt Aldris.

‘En, jij plannen voor het weekend?’ vraagt Roel, die het gesprek half mee volgt.

‘Nee, ik blijf wel een weekendje thuis, denk ik’ antwoordt Ariël en werpt een pijltje.

Dat dartbord staat ter vervanging voor de piano. Niemand gebruikt hem, dus een dartbord kan misschien een leuke vervanging zijn.

‘Zo, dan ga ik maar eerst mijn huiswerk maken’ meldt Aldris en schuift zijn stoel naar achter.

‘Je nagels zijn zo mooi’ zegt Jasmine plots. ‘Je bedoelt die van mij?’ vraagt Celeste en kijkt naar haar nagels. ‘Niks speciaals toch? Ze zijn niet gelakt, hoor’ ‘Oh, ik vind toch… Er is iets leuks aan’ grinnikt Jasmine.

Na een kort gesprek over uiterlijk en verzorging, schiet ook Jasmine iets te binnen. Ze moet nog stapels huiswerk bijmaken, en doet dat nu. Weliswaar met tegenzin, maar het moet.

Celeste heeft geen huiswerk meer liggen, en verveelt zich.

Ze besluit om eens iemand te bellen, maar wie. Daphne komt vandaag toch al waarschijnlijk, dus Daphne valt af.

Ze kiest voor de jongen, die ze laatst mee naar huis nam. Kaj, heet hij.

‘Hé, Kaj! Het is met mij, Celeste’ zegt ze vrolijk.

Aan de andere kant van de lijn hoort ze wat nogal verlegen uitspraken. Celeste vindt het bijna zielig. Kaj is verliefd op Celeste, maar Celeste niet op Kaj.

Dan vertelt Kaj het plots zelf. ‘Celeste, ik ben verliefd op je’

‘Je bent… verliefd op mij?’

‘Hm’

‘Luister, Kaj, ik vind het fijn dat je het hebt verteld, maar… ik ben niet echt verliefd op jou.’ vertelt Celeste meteen erbij.

‘We kunnen evengoed vrienden blijven, en daarna zien wat ervan komt?’ probeert Celeste nog. Ze wilt Kaj niet kwetsen, maar ze zegt het liever rechtuit, zodat ze Kaj niet in de war brengt.

‘Vrienden, uh, dat is… goed’ hoort ze aan de andere kant van de lijn, ‘maar nu moet ik gaan, Celeste’

‘Oh, oke, tot maandag op school’ zegt ze.

Celeste hoort dat Ariël een paar bordjes op tafel zet, en komt naar de keuken. Ook Jasmine is onderweg.

‘Hé, komen jullie even eten?’ vraagt Ariël. ‘Ik heb net promotie gemaakt’ glimlacht ze.

‘Promotie, proficiat, mam,’ feliciteert Jasmine, ‘wat houdt dat eigenlijk in?’

‘Jasmine, serieus, promotie. Mama is een een soort van niveau hoger in haar werk. Wat zit er daar in jouw hoofd’ antwoordt Celeste en duwt met haar vinger op Jasmines hoofd.

‘Niet aan mijn haar’ zegt Jasmine en legt een paar plukken goed.

‘Waar is Aldris eigenlijk?’ vraagt Ariël om van onderwerp te wisselen.

‘Die maakt nog huiswerk, denk ik’ legt Celeste uit.

‘Kwam die Daphne niet?’ vraagt Jasmine.

‘Hij wou dat ze kwam, maar eerst dat huiswerk maken…’

‘Ochja, die Daphne. Is ze een leuk meisje? Wat leuk dat Aldris een vriendinnetje heeft. Hoe zit het met jullie, dames?’

‘Ik ben nog lekker vrijgezel,’ vertelt Jasmine.

‘Ik ook, maar iemand ziet me zitten, maar ik hem niet’ zucht Celeste, afwachtend op raad van haar moeder of zus.

‘Oh, dat is zielig voor die jongen’ begint Jasmine, ‘geef hem toch een kans’

‘Wat heb ik er dan aan? Ik wacht wel op mijn prins op het witte paard’ fantaseert Celeste.

‘Ja en die jongen van jou wacht op jóu!’ gaat Jasmine verder.

‘Jasmine, ik heb gezegd dat we vrienden kunnen blijven, en dan zien we wel’ zucht Celeste.

‘Oh, hier is hij toch, het enige kind met een liefde’ lacht Ariël.

‘Ja, en dat huiswerk van me, ik word er gek van. Ik heb liever dat Daphne komt’ vertelt Aldris en gaat zitten.

‘Nodig haar anders eens uit, straks? Dan kunnen jullie samen in het ijskoude water’ lacht Ariël, wat Aldris een best goed idee vindt.

Jasmine en Celeste gaan samen een potje schaken en Ariël kruipt in bed.

Nu heeft Aldris de tijd om Daphne uit te nodigen, en dat doet hij ook.

Even later staat Daphne al in de woonkamer.

Maar dan gebeurt er iets onverwachts. Terwijl Aldris Daphne wilt gaan zoenen, komt Magere Hein langs. Roel zijn tijd is gekomen, en dat is net wat Magere Hein vertelt.

Aldris heeft geen aandacht meer voor Daphne, maar Roel. Roel sterft!

‘Je tijd is gekomen’ zegt Magere Hein met zware stem.

Roel kan niks meer zeggen, en volgt Magere Hein.

Celeste en Jasmine zien ook alles gebeuren en barsten in tranen uit.

Uiteindelijk blijft er een stenen urn over.

Aldris neemt Daphne goed vast en een traan rolt over zijn wangen. ‘Dat was mijn opa, mijn geweldige opa’ fluistert hij in Daphnes oor. ‘Gecondoleerd’ fluistert ze terug en weet niks anders te zeggen.

Automatisch omhelzen Celeste en Jasmine elkaar ook.

‘Opa,’ snikt Jasmine.

‘Nu al, ik… ik hield van hem’ snottert Celeste.

Later, wanneer iederen zijn eigen manier zoekt om de gebeurtenis te vergeten, gaat Jasmine naar het graf van Roel. Er is een muurtje gemetst voor een boom, en naast het graf een paar bloemetjes geplant.

Jasmine heeft veel tijd met Roel doorgebracht. Toen ze een peuter was, waren ze heel hecht.

Jasmine huilt stilletjes. ‘Opa, mijn opa’ snikt ze.

Het moest niet gebeuren, Roel moest niet sterven, maar toch is het zo.

Iedereen in de familie heeft het er zwaar mee, en iedereen zoekt zijn weg om het te begrijpen.

Zo blijft Aldris kalm, en probeert met Daphne er nog iets fijns van te maken.

‘Mijn, opa is zojuist gestorven’ zegt Aldris met een krop in zijn keel, ‘maar jij bent er nog. Daar ben ik blij om’

‘Dat is…’ begint Daphne, maar weet niet hoe ze haar zin moet vervolgen.

‘Dat is knap van je, Aldris. Ik heb mijn opa nooit gekend, en er is nog nooit iemand gestorven bij mij in de familie, waar ik bij was althans, dus ik weet niet hoe je je voelt’ legt ze uit.

‘Dat is niet erg, dit is ook mijn eerste keer’ zegt Aldris en veegt een traan weg.

‘Ik denk dat ik maar beter ga, ik laat jullie wel alleen. Jullie hebben vast de tijd nodig om-’

Aldris drukt Daphne tegen hem aan en zoent haar. Een geweldig gevoel heeft het, als je iemand hebt die je kan steunen.

Het moment lijkt uren te duren.

‘Ik hou van je, Daphne’ zegt Aldris.

‘Ik ook van jou, sterkte nog’ zegt ze en verlaat het huis.