Eva “Vroeger hadden we echt veel ruzie. Toen ik een jaar of 12 was gingen mijn ouders scheiden en zeiden we: wij gaan ook scheiden. We sloegen elkaar ook echt in elkaar. Totdat hij groter werd dan ik, toen durfde ik dat niet meer. Toen we ouder werden, werd het minder. Misschien dat je dan volwassener gaat denken. Nu hebben we eigenlijk nooit meer ruzie. Ik zie hem echt als goede vriend. Hij weet alles van mij en ik weet – denk ik – alles van hem. We logeren ook bij elkaar. Als ik in het weekend terugga naar Castricum, slaap ik soms op Emils kamer. Dan liggen we uren te praten over de meisjes die hij leuk vindt en jongens die ik leuk vind. Ook komt hij vaak door de week bij mij in Amsterdam logeren. Verder msn’en en bellen we veel. We hebben denk ik wel een betere band dan de gemiddelde broer en zus. Ik vind het leuk dat hij heel charmant is naar meisjes toe. Er zouden wel meer jongens als hij mogen zijn. Jongens kunnen best ruw zijn. Mijn broertje denkt altijd eerst: wat zou een meisje denken als ik dit doe? Of: hoe zou ze reageren als ik dat doe? Misschien is hij soms ook een beetje té schattig, omdat hij niet vanuit zichzelf denkt maar eerder denkt hoe het voor het meisje zou zijn.”

Emil “Onze relatie is veranderd nu Eva op kamers woont. Maar hoe veel ik van haar hou, hoe we met elkaar omgaan, is hetzelfde gebleven. We vertrouwen elkaar helemaal. Ik vind het leuk om elkaar zo veel mogelijk te zien. We staan open tot elkaar, vertellen elkaar alles en willen het beste voor elkaar. Het klinkt allemaal erg rooskleurig, maar het is wel goed. Zegt ze dat ik charmant ben in de omgang met meisjes? Ik vind het wel leuk om met meisjes af te spreken, met ze te praten. Eva heeft in het verleden met sommige jongens minder leuke ervaringen gehad. Dat houd ik als voorbeeld. Ik vind het belangrijk dat je wel goed met een meisje om moet gaan. Misschien dat ik te voorzichtig ben, maar ik denk dat dat wel meevalt. Ik wil wel gewoon dat we het allebéí leuk hebben. Eva heeft altijd veel vriendinnen over de vloer. Dat is wel leuk. Ik hoor hen praten over jon-gens enzo. Dan denk ik: goed opletten, misschien leer ik nog wat over hoe zij erover denken en wanneer ze een jongen leuk vinden. Wat ik heel opvallend vind om te merken is dat veel van die vriendinnen een jongen eerder leuk vinden als hij juist een beetje fout is. Ze vallen bijna nooit op leuke jongens of aardige jongens. Altijd meer op de stoere, foute jongens. Bijvoorbeeld op jongens die vreemdgaan. Terwijl er ook gewoon leuke jongens bestaan, denk ik. Dus ik begin een beetje fout te worden. Dat heb ik wel geleerd. Ik denk dat ik toen ik jonger was, goedkeuring wilde van een meisje voor ik iets deed. Nu denk ik: die goedkeuring moet ook gewoon vanuit mezelf komen. Ik moet zelfverzekerder zijn. Ja, dat is het meer: ik ben niet fout geworden, maar zelfverzekerder.” n Jobien Groen

Eva Rijcken (20, tweedejaars Sociaal Juridische Dienstverlening) en broer Emil (18, eerstejaars Commerciële Sport Economie) delen lief en leed. Voor Emil een uitgelezen kans om erachter te komen wat meisjes nou eigenlijk willen.

Beeld Bram Belloni

dubbelop

havana 19