In de kijker

1

30 jaar Jeugd & Dans Jeugd & Dans vzw werd op 19 oktober 1984 op initiatief van Mevrouw Jeanne Brabants opgericht. Van in het begin heeft Jeugd & Dans - dat in 1990 een landelijk erkende jeugdvereniging werd - als doelstellingen gehad: - het promoten van de danskunst in al haar vormen;- het stimuleren en het verbeteren van de amateurdans in Vlaanderen.In 2014 is Jeugd & Dans vzw omgevormd tot cultuureducatieve vereniging, departement cultuur, jeugd, sport en media, met als minister Sven Gatz.

Zowel voor de amateur dans als voor de professionele dans richt Jeugd & Dans zich tot dansers, pedagogen, cho-reografen en publiek en tot iedereen die zich op een of andere manier met dans bezig houdt als hobby of beroep, of zich er toe aangetrokken voelt. Dat laatste kan zijn door zelf te dansen of door graag naar dans te kijken.

>PAGINA 2

30

Jeugd &

Dans vzw

DANSVOORSTELLING

zondag20 september 2015

om 15u

KunsthuisOpera Vlaanderen

Frankrijklei 32000 Antwerpen

cultuureducatieve vereniging

Vrij

van

zeg

el a

rt. 1

98

tickets: www.jeugdendans.be/viering.html

jaar

KBA valt weer in de prijzen!Tijdens:- Concours international de danse classique Toulon - Concours de danse Classique Biarritz- Prix Chausson d’Or

>PAGINA 3

VoorbijMet vakantie in de balletschoolOngeveer 70 kinderen namen deel aan de dansstage ‘Met Vakantie in de Balletschool’. De meisjes, zoals altijd in de meerderheid, en de leeftijd vari-erend van 8 tot 12 jaar, werden onderverdeeld in drie groepen. De klassen liepen van 9 tot 16 uur – een intensieve dag voor veel van de jongeren - maar de derde dag leken ze zo fris alsof ze net begonnen waren.

Jong DanstalentVorig jaar was Jesse Grossen met DanceAction/JesCom en het dansstuk “The moment I said it” de winnaar van de danswestrijd Jonge Choreogra-fen. Ze waren er nu ook weer bij maar grepen net naast de prijzen ....

JescomOnder leiding van Jesse Grossen was er tijdens het weekend van 7 en 8 maart 2015 de dansvoorstelling WALLS in samenwerking met Jazz Exten-sion.

>PAGINA 4

Jos Brabants: 90 jaarEen bijzondere gebeurtenis voor de Koninklijke Balletschool Antwerpen had plaats op 27 mei 2015: het was de viering van de 90ste verjaardag van mevrouw Jos Brabants, een van de drie zusters Brabants, die elk op hun eigen manier zo invloedrijk waren op het balletgebeuren in Vlaanderen.Mevrouw Jos was directeur van de KBA van 1970 tot 1990. Zij volgde haar zuster Jeanne op die toen directeur geworden was van het pas opgerichte Ballet van Vlaanderen. Jos was niet enkel een zeer geliefde en gewaar-deerde directeur – en dat gedurende een groot deel van ‘de gouden jaren’ van de Balletschool – maar ze was ook een veel gevraagde choreografe voor de BRT (nu VRT), vele theatergezelschappen in Vlaanderen en voor vele Vlaamse zangers en acteurs. Daarenboven was ze ook vele malen te gast als jurylid bij internationale balletcompetities.

>PAGINA 2

Verslag voorstelling Jeugd en Dans30 Jaar jeugd & Dans ! Gevierd met een dansvoorstel-ling waar verschillende privéscholen en dansacademies, komende uit de verschillende provincies, samen kwamen om het beste van zichzelf te geven. Verschillende dans-stijlen kwamen aan bod: hiphop, hedendaagse dans, jazz, klassiek en alles wat er zich tussenin maar zou kunnen begeven, een voorstelling gedanst door de allerkleinsten tot volwassen dansers !De voorstelling verliep heel vlot met snelle overgangen tussen de choreografieën en werd zeer professioneel bege-leid wat betreft muziek en belichting. Ook de deelnemende groepen waren zeer dankbaar voor de vlotte organisatie en vonden het top om op het podium te kunnen staan in een groot theater het Kunsthuis, Vlaamse Opera, Antwerpen.Het Ballet Vlaanderen en de Koninklijke Balletschool wa-ren ook vertegenwoordigd en brachten, ter ere van Mevr. Jeanne Brabants, elk een pas deux op eigen maat in een choreografie van deze welgekende dansdame. Iedereen danste met overgave en bezieling, wat duidelijk te zien was in alle dansstukken, of ze nu op professioneel niveau dansten of enkel als hobby, Iedere danser deed het met even veel plezier en toewijding.Mevr. Jeanne zou fier geweest zijn hoe het danslandschap in Vlaanderen zich blijft ontwikkelen, want dat doen we ook ! De leerkrachten blijven zich ontwikkelen en zichzelf uitdagen. Daarom is het belangrijk dat deze voorstel-lingen blijven plaatsvinden. Het brengt dansers en leraars bijeen ! Het biedt inspiratie, geeft zin om te blijven dansen en lesgeven, zodat wij, als publiek, kunnen blijven genieten van deze kunstvorm !

Greet Boterman

foto’s: Olympe Tits

foto’s: Olympe Tits

foto’s: Olympe Tits

België/BelgiqueP.B. 8/5073Antwerpen 1

508.841

2

Om dit doel te bereiken werden in de voorbije 30 jaar ontzettend veel activiteiten georganiseerd, waaraan al duizenden kinderen, jongeren en ook volwassenen hebben deelgeno-men en die duidelijk aangeven dat Jeugd & Dans zich op veel verschil-lende gebieden dienstbaar opstelt voor de dans. De activiteiten zijn o.a.:het organiseren van: danscursussen en dansweken zoals de Internationale dansweek in de maand augustus, de Paas-dansstage ‘Met vakantie in de Bal-letschool’, en andere dansweken tijdens de grote vakantie, de krokus-vakantie (“Musical on Stage”) en de herfstvakantie (“Halloweenstage”) Deze danscursussen worden of in eigen beheer georganiseerd of in samenwerking met bijvoorbeeld de Koninklijke Balletschool Antwerpen, Sporta, de Sportdienst van Schilde, Pivolté dansschool, Kindervreugd vzw, Kaboom, Rythm and natural, AP Hogeschool, Interdans,…Dansdagen rond specifieke onderwerpen, zoals de jaar-lijkse ‘Jongensdansdag’, het ‘Hip Hop Event’, ‘Antwerpen Dans-liefhebber’, ‘29 april - Internationale Dag van de Dans’.initiatie tot de dans zoals ‘Kom en dans mee’. het organiseren van eigen work-shops en het bemiddelen bij workshops ingericht door andere organisaties, met een aanbod van meer dan 30 verschillende dans-disciplines en aanverwante onder-werpen. Een greep uit het aanbod: Afrikaanse dans, buikdans, break-dance, Capoeira, Control dance, Flamenco, hedendaagse dans, hip-hop, jazzdans, klassieke dans, kin-derdans, musical, Yoga, dramatur-gie, maquillage, theatertechniek, …het inrichten van studiedagen zo-als studiedag ‘Pilates©’, studiedag ‘Ontspanning & energie met Tai-chi, yoga en voetreflexologie’, ‘ Dans- en balletgeschiedenis’, ‘Verschil-lende danstechnieken’, ‘Choreogra-fie’, seminarie ‘Anatomie en dans’ en seminarie ‘Yoga’, ‘Barre à terre’, ‘Kinderdans’, ‘Coaching Hedendaag-se Dans’, ‘Partnering’,…het inrichten van technische dansdagen en masterclasseshet inrichten van monitorcursus-sen in samenwerking met Kinder-vreugd vzwhet organiseren van dansvoorstel-lingen voor alle leeftijden en alle dansstijlen, zoals Kadans , Dans-atelier , Experiment, Dansperspec-tief, Made in… (‘the 70’s’, ‘Belgium’, ‘Memory’, ‘Your Dream’, ‘Peace’…), Danskriebels, Project on Stage, Danscrea, 45 Minutes, Interdans.de medewerking aan Danscen-trum De Eik, een school voor ama-teur dans opgericht in 1997 in de Eikenstraat, Antwerpen centrum. Medewerking aan de jaarlijkse voorstellingen van Danscentrum De Eik zoals ‘Alice in Wonderland’, ‘True Colors’, ‘De Eik@the movies’, ‘Cocktail’, ‘Showtime’, ‘De Vier Ele-menten’, ‘Passion for the Dance’,…het verstrekken van informatie, openen van een uitgebreide da-tabank, openstellen tot een gratis te raadplegen bibliotheek, aanbod aan informatie via de website van Jeugd & Dans.de uitgave van het “Danstijd-schrift”, met vanaf maart 1995 een specifieke “Danskrant” voor de jongste leden; Het Danstijdschrift verschijnt sinds maart 2015 als Danskrant.de uitgave van speciale brochures en boeken zoals “Les trois coups belge, de geschiedenis van de Bel-gische theaterdans” in 1995, “De geschiedenis van de klassieke dans en het ballet” en “Uit de dansdoos” - de dansstrip - beiden in 2004, en de “Dansgids Vlaanderen” in 2008. de instelling van dansprijzen: de ‘Dansprijs Mathilde Schroyens’. De Dansprijs Mathilde Schroyens ging in 1997 naar Alicia Borghten en Jan Nuyts, in 1999 naar Yen Stolk en Aimé de Lignière, in 2001 naar Andrée Marlière, in 2004 naar Jos Brabants en Ma-rinella Pañeda, in 2006 naar Rina Barbier en Ben Van Cauwenbergh, in 2008 naar Alain Honorez en Jac

Delsing, in 2010 naar Koen Onzia en Tom Van Cauwenbergh. De ‘KBC Bank en Verzekering Prij-zen’. Deze werden ingericht als “Dansprijs voor Jong Danstalent” en “Dansprijs voor Jonge Choreo-grafen”, Naast deze prijzen werd door Co-mar Benelux in 2000 een prijs toe-gekend. Later werd de ‘Prijs Jonge choreo-grafen’ en ‘Prijs Jong Danstalent’ uitgereikt door Jeugd & Dans zelf.Inrichten van de Danswedstrijd ‘Belgium Open’ 2009 in samenwer-king met ESDU (European Show Dance Union), een voorselectie voor een internationale danswedstrijd in Kroatië.Jeugd en Dans steunt financieel projecten als Education Internati-onal Belgium (E.I.B.) ten voordele van weesmeisjes in Bangladesh, ondersteunde de actie voor de slachtoffers van de tsunami in Zuid Oost Azië en ondersteunt Rythm and Natural.Tijdens seizoen 2004-2005 werd de 20ste verjaardag van Jeugd & Dans gevierd met een speciale dansdag op 30 april 2005 in de gro-te zaal van de Stadsschouwburg te Antwerpen. Gedurende de hele dag waren er verschillende workshops waaraan meer dan 300 dansliefheb-bers deelnamen. Om 20 uur begon het grote feest met 1200 toeschou-wers en 260 dansers op het podium van 13 groepen uit heel Vlaanderen. Er was ook een tentoonstelling over de activiteiten van Jeugd en Dans.Deze feestdag viel samen met de viering van de Internationale Dag van de Dans en de week van de Amateurkunsten van de Stad Ant-werpen.De 25ste verjaardag werd gevierd op 16 januari 2010 in de Arenberg-schouwburg te Antwerpen, in aan-wezigheid van H.K.H. Prinses Ma-thilde. Tevens was dit de viering van de 90ste verjaardag van me-vrouw Jeanne Brabants.Heel de tijd is Jeugd & Dans vzw gehuisvest geweest in de Stads-schouwburg te Antwerpen, maar is al wel van de 9de naar de 6de en uiteindelijk op de 12de verdieping terecht gekomen. Heel wat medewerkers zijn gedu-rende een kortere of langere peri-ode verbonden geweest aan de ver-eniging, maar ook een groot aantal vrijwilligers hebben de werking van Jeugd & Dans verzekerd. Iedereen willen vermelden is een gevaarlijke onderneming, al te dikwijls wordt in een namenlijst iemand vergeten, maar toch verdienen een aantal medewerkers een speciale vermel-ding:De eerste voorzitter Mathilde Schroyens, de oprichtster en twee-de voorzitter Jeanne Brabants, de voorzitters Hilda Schryvers, Kris-tin De Walsche, Denise Van Uffelen Werner Leysen.de secretarissen Karel De Jonck, Frank Gysen, Werner Leysen. De penningmeester Walter Van Opstal (van 1984).We denken ook aan Bob en Lydie Peeters, Walter Collaert en Bob Der-gent, vier vurige en trouwe fans van Jeugd & Dans, die we helaas door hun overlijden moeten missen.De huidige medewerkers zijn Ma-rina Haerbos (administratief coör-dinator - al sinds 1985), Stephanie Paterakis (artistiek medewerkster), Steve Didden (algemeen secretari-aat), Stefano Giuliani (artistiek medewerker). De 30ste verjaardag wordt in goede danstraditie gevierd met allerlei - reeds gekende en nieuwe – activi-teiten. De eerste was het verjaar-dagsgala op 20 september in de Opera te Antwerpen.We hopen je op veel van onze sta-ges, workshops en dansevents te zien! Tot dan!

Marina Haerbos / Rina Barbier& het team van Jeugd en Dans

30 jaar JEuGD & DANs

Jos Brabants werd 90! Een korte maar erg warme en zeer toegenegen huldiging had plaats in de grote balletstudio Taglioni in de Stadsschouwburg. Vele van haar vroegere leerlingen, waarvan er nu een aantal deel uitmaken van de balletstaf van de school, waren aanwezig toen Mevrouw Jos, chique als altijd, naar haar ereplaats geleid werd die overdekt was met bloe-

men. Bij de genodigden waren on-der andere zus Annie Brabants, ex-KBA directeurs Marinella Pañeda en Kimmy Lauwens en huidige artistiek directeur Nadia Deferm en vroegere sterdansers Ben Van Cauwenbergh en Bart De Block. Het was hartver-warmend te zien hoeveel respect ze voor de jarige betoonden.

De huldiging begon met de opvoe-ring (in repetitie) van ‘Concertante Ouverture’, een ballet voor de hele school dat Jos Brabants in 1980 choreografeerde op muziek van Jef Maes, naar aanleiding van de vie-ring van het 10-jarig bestaan van het Ballet van Vlaanderen.Het is een charmant werk, een showcase voor het talent van de hele school, met lieflijke partnering, mooie lifts en virtuoos allegro. Een ballet dat moet herhaald worden en waarvan moet genoten worden, wat al zou gebeuren tijdens het Grada-tion Gala 2015, en dat ter ere van Madame Jos.

Daarna volgde een speech door Rina Barbier, lange tijd aan de Ballet-school verbonden als secretaresse en lerares kunst- en balletgeschie-denis. Deze speech was een erg warme resumé van de loopbaan van Mevrouw Jos, met vele amusante anekdotes over haar vroege start in de danswereld, over de vele ja-ren van training die zij had gedaan, haar danscarrière, de vele belang-rijke ogenblikken die de school had meegemaakt onder haar leiding en de vele, vele momenten als coach voor de leerlingen in danswedstrij

den over de hele wereld, waarvan steeds met medailles en prijzen werd teruggekeerd.

De jaarling werd dan bedacht met bloemen en directie, staf en leerlin-gen startten een huldelied speciaal voor haar geschreven ‘Balletschool Boven’ en dansten allen in een grote cirkel voorbij, zodat eenieder haar kon groeten en eer bewijzen. Daarna was er tijd voor ‘bubbels en cake’, alvorens afscheid te nemen van een zeer speciale mevrouw, één die een zeer belangrijke rol heeft gespeeld in de Vlaamse balletwe-reld. Gelukkig verjaardag mevrouw Jos Brabants!!!

Caroline Smit/R.B.

vlnr: Jos Brabants, Greet Rouffaer, Annie Brabants

Nadia Deferm, artistiek Directeur en de leerlingen van de KBA

Foto’s: Olympe Tits

de klassen helaas vrij klein zijn, toch is er echt talent in de aanbieding. In het bijzonder heb ik genoten van de klas B2 meisjes onder leiding van me-vrouw Kimmy Lauwens en B6 repertoire van de heer Bart De Block.De dag was efficiënt voorbereid met de KBA leraren en team in hun zwarte T-shirts om te verwelkomen en te informeren. De gangen waren versierd met archief fotomateriaal en vele aantrekkelijke kostuums waren tentoon-gesteld. Zeer indrukwekkend was ook de wijze waarop de jonge studen-ten hun verantwoordelijkheid namen. Zij waren verantwoordelijk voor de stands in de cafetaria, de verkoop van allerlei snacks van smoothies tot tapas. Het resultaat daarvan zal gaan naar de financiering van educatieve uitwisselingen naar verschillende landen.Deze gelukkige sfeer is zeer welkom, kinderen en zeker zij die op creatief gebied werken, moeten een aanmoedigende en voedende omgeving vinden om hun potentieel te vervullen. Alle tekenen wijzen er op en hopelijk kan de KBA nu terugkeren naar haar roots en in de richting van een dynamische en succesvolle toekomst kijken.

CS/RB

3

Here ElsewhereGeïntegreerde proef (GIP) 2015 Koninklijke Balletschool Antwerpen

Dit jaar hadden de studenten van B6 als on-derwerp het oeuvre van de gerenommeerde kunstenaar Michaël Borremans gekregen. Een wel moeilijke keuze, maar zeker ge-rechtvaardigd omdat in zijn werken het li-chaam een centrale rol speelt.Zowat alles zat goed in deze GIP. De loca-tie, het kleine 92 plaatsen tellende Tutti Fra-telli Theater aan de Lange Gasthuisstraat te Antwerpen was perfect voor deze voorstel-ling, de technische omkadering was dat ook met een bijzonder mooi scènebeeld en een eenvoudige maar efficiënte belichting. De muziekkeuze was prima, van heel klassiek tot heel hedendaags maar –god zij dank – zonder oorverdovende beats, de kostuums waren heel doordacht uitgekozen en zeer in

de stijl van Borremans. Begin er maar aan als 17-18 jarige om in de sfeer en verbeel-dingswereld van deze kunstenaar te komen. Ze kregen daarbij de steun van een aantal mentoren, met in het bijzonder Marina Kap-tijn als danscoach en leerkracht Nederlands Katrien Vanderbiest.De inzet van de 9 studenten van B6 ( Astrid Tinel, Lara Fransen, Celine Van den Bossche, Ingeborg Hendrikx, Xesco Nel-Lo Deakin, Ashley Van Eesbeek, Wim Vandermaesen, Olivia Lenssens en Shirleij De Muer) was gewoonweg super. OK, er waren geen virtu-oze hoogstandjes qua ballettechniek te zien, maar het onderwerp vroeg hier ook niet om. En toch, als er gedanst werd, werd er echt wel doorgedanst en kwamen hun klassieke opleiding en lichaamsbeheersing wel degelijk tot hun recht! De ‘serieus’ waarmee de stu-denten zich voorstelden en de hele voorstel-ling mee beleefden was indrukwekkend. De 1 uur durend voorstelling was precies lang genoeg, bevatte misschien 1 of 2 minuutjes die wat naar verveling konden neigen, maar samengevat: het was de allerbeste GIP die ik ooit zag en het allerbelangrijkste: het was helemaal Borremans. Opdracht volbracht!

R.B.

Foto: Guy Kleinblatt

KBA valt weer in de prijzen!Concours international de danse classique Toulon Twee leerlingen van de Koninklijke Balletschool Antwerpen hebben deelgenomen aan de 16de Concours international de danse classique in Toulon (Frankrijk)Winnares in de categorie Pré-professionel was Cara Verschraegen uit B4.

Concours de danse classique Biarritz Zeven leerlingen van de Koninklijke Balletschool Antwerpen hebben deelgenomen in de U.S.B Concours de danse classique Biarritz, ook in Frankrijk

Categorie classique:in de categorie ‘Study’ hebben Lois Martens, brons, Lucas Bareman, brons, Ige Cornelis zilver en Jesse Callaert goud gewonnen.In de categorie Superior heeft Margarita Arteneyev zilver gewonnen.In de categorie Pas de Deux hebben Lore Zonderman en Lennert Steegen zilver gewonnen. Categorie hedendaags:In de categorie Elementary heeft Lois Martens goud gewonnen en de ‘prix d’ espoir de jeunesse’.In de categorie Intermediate heeft Jesse Callaert zilver gewonnen.

Tijdens de Prix Chausson d’ Or in Parijs hadden Paloma Ginestar en Lore Zonderman respectievelijk de 1ste en de 2de prijs gewonnen

Nadia Deferm

BOLT FESTIVAL Artesis Plantijn HogeschoolCC Berchemmaart 2015 Het begon in 2014 als een platform om de dansstudenten van de AP Hogeschool de kans te geven te experimenteren met hun eigen creatieve ideeën. Nu is BOLT uitgegroeid tot een tweedaags festival dat bijna in zijn ge-heel door de derdejaarsstudenten georgani-seerd wordt. Niet alleen zijn ze betrokken bij het creëren en programmeren van de choreo-grafieën, maar ook bij de organisatie, de kaartverkoop, de catering enz., kortom bij alles wat hen zal voorbereiden als professioneel in een zeer competitief beroep. Zoals Iris Bouche, artistiek coördinator van de afdeling AP Dans het zegt: "Studenten komen normaal gezien uit een zeer besloten collegesfeer en hebben weinig of geen ervaring buiten dat. Wij wensen hen voor te bereiden op hun loopbaan door hen niet alleen de beste dansopleiding te geven, maar ook directe ervaring in alles waarmee ze in aanraking zullen komen tijdens hun danscarrière. " Het heeft zeker zijn vruchten afgeworpen: jonge mensen lieten een prima en fijne indruk na gedurende het hele evenement. Ze kwamen over als geïnteresseerd, informatief en zeer bekwaam. Tijdens hun maand lange residentie, die vriendelijk werd gesponsord door cc Berchem, bereidden zij een verscheidenheid van stukken voor, waarin studenten uit alle drie studiejaren betrokken waren, alsook afgestudeerden. De solo's, duetten en de groepsstukken werden uitgevoerd in de verschillende ruimtes en theaterzalen van het cultureel centrum, samen met tentoonstellingen van illustratieve en aan de voorstelling gerelateerde foto’s en poëzieteksten. Hoewel er geen tijd was om alles te beleven, toonde wat ik zag echte beloften. “Ka. Tcho. Zou. Floc”., uitgevoerd door vier eerstejaars (gechoreografeerd door een derdejaars studente Julie Querre) was een slim, zweep-scherp bewegingsstuk op live-geluiden, die door de vier met echt brio gebracht werd. In “Rachis, onderzochten drie afgestudeerden de mo-gelijkheden van het gebruik van de rug als belangrijkste communicatiemiddel. Uitgekiende belichting accentueerde de spierbewegingen en creëerde sculpturale effecten. “Evoked Potential” was een groot groepsstuk en zeker een van de hoogtepunten. Onder de leiding van Agostina D'Alessandro - zelf een docente aan de AP Hogeschool- kwamen dansers uit de verschillende groepen samen met student-muzikanten in een abstracte improvisatie gebaseerd op de theorie van de kwantumfysica - dat het universum kan worden omschreven als een 'willekeurige dans '. De willekeurige aansluiting van muziek en beweging resulteerde in een stimulerend stuk, zowel krachtig als ingewikkeld. Doortrokken van humor, emotie en sterke dynamiek (vanwege de improvisatiefactor, was het anders bij elke vertoning) raakte het de juiste snaren van het enthousiaste publiek. Ik kijk uit naar het festival van volgend jaar en naar het traject dat deze getalenteerde ‘dansers van morgen’ zullen volgen.

J.D./R.B

Koninklijke Balletschool Antwerpen-Open Deur DagDe Koninklijke Balletschool Antwerpen opende haar deuren voor het brede publiek op zaterdag 25 april ll, zodat familieleden, vrienden, kennissen en sympathisanten een glimp konden op-vangen van alles wat komt kijken bij “het maken” van een jonge dansstudent.Klassieke balletklassen, repertoire, moderne en hedendaagse danslessen, Spaans/folklore, drama en zang, allemaal spelen ze hun rol in de zeer gevarieerde en competitieve danswereld van vandaag. Maar dit is niet alles voor deze jonge aspiranten: hoewel hun creatieve vakken van het grootste belang zijn, moet hun algemeen onderwijs, hen opleiden voor eventuele hogere studies, ook rekening worden gehouden. Al met al hebben deze jonge mensen te maken met lange en vermoeiende dagen als ze willen slagen in hun gekozen gebied van ballet.Het was dan ook een waar genoegen om de ontspannen en po-sitieve sfeer in de hele school waar te nemen, iets wat niet erg duidelijk was tijdens de laatste nogal ongemakkelijke periode die de KBA heeft ondergaan.De noodzakelijke discipline was natuurlijk aanwezig in alle klas-sen, met studenten die intens en gemotiveerd werkten. Hoewel

foto: Laure-Anne Iserief

CS/RB

4

Ongeveer 70 kinderen namen deel aan de dansstage ‘Met Vakantie in de Balletschool’. De meisjes – zoals altijd in de meerderheid - en de leeftijd variërend van 8 tot 12 jaar, werden onderverdeeld in drie groepen. De klassen liepen van 9 tot 16 uur – een inten-sieve dag voor veel van de jongeren - maar de derde dag leken ze zo fris alsof ze net be-gonnen waren. Uiteraard hangt het af van de aanpak van de leraars, wiens taak het is om het harde werk, dat ten grondslag ligt aan alle studie, te verbergen. Ik volgde Linda Baclaine hoe zij de jongste groep leidde met hun balletpasjes aan de barre. Linda heeft een zeer warme manier en hoewel ze de juiste houding eiste, mooi ge-plaatste armen en voeten, werden alle cor-recties gegeven op een rustige en aangename manier.Hiphopleraar Christopher Jamin onderricht op een vergelijkbare wijze. Ik vond de manier waarop hij mij antwoordde toen ik hem vroeg hoe de middengroep reageerde erg positief “Ze zijn goed” zei hij met een glimlach; dui-delijk iemand die geniet van het werken met elke leeftijdsgroep.Stefano Giuliani coachte moderne techniek. Hij is een andere leraar die wel bekend is bij deze workshops, zoals Dominique De Blauwer die met Linda Baclaine de klassieke balletles-sen waarnam.Twee nieuwe docenten op het schema dit jaar waren de schoonzussen Monique en Mari-Jolene Teepen. Samen gaven ze coaching in muzikale dans en zang. Mari-Jolene is een slanke, donkerharige jonge vrouw die zelf is afgestudeerd aan de Koninklijke Balletschool Antwerpen en verder ging studeren in Ne-derland en Londen. Ze legde me uit hoe haar carrière startte nadat ze ontdekte dat ze niet alleen kon dansen, maar ook een goede zang-stem had. Ze hoopte dat ze jonge studenten kon helpen om dat uit te vinden voor zich-zelf. Ik zag haar en haar schoonzus Monique bezig met de jongste groep. Monique had de dansbewegingen aangeleerd bij het lied ‘Hello World’ en Mari-Jolene nam dan over met de zang. Ze vertelde me dat het nogal moeilijk was in het begin voor de coördinatie van de zang en de beweging, maar haar aanpak met de jongeren was zo bemoedigend en ik kon zien dat de studenten genoten en hoe snel ze oppikten. Later zouden de zussen veeleisen-der worden, maar niet minder positief zijn, als het ging om de middengroep, coaching het nummer uit de musical ‘Fame’ en ‘Kippenvel’ of ‘Electricita’ uit ‘Billy Elliot’.Helaas miste ik de Creatieve Workshop gege-ven door Elke De Canne, maar het zien van de enthousiaste jongeren die rondliepen met de kostuums en accessoires die ze zelf maakten, gaf een zeer plezierige indruk.Een week gevuld met veel zang en dans en nieuwe ervaringen: deze stage was een per-fecte manier voor jongeren met een creatieve inborst om een vakantie door te brengen.

J.D./R.B.

Met Vakantie in de BalletschoolPaasstage Jeugd en Dans 2015

Danswedstrijd Jeugd & Dans Jong Danstalent Vorig jaar was Jesse Grossen met DanceAction/JesCom en het dansstuk ‘The moment I said it’ de winnaar van de danswedstrijd Jonge Choreografen. Ze waren er nu ook weer bij maar grepen net naast de prijzen. Toch een fantastisch stuk met zijn ‘killer girls’! Dit jaar waren de dansers zelf weer aan de beurt in de wedstrijd en werd er beoordeeld op danstechniek en talent. Moeilijk te beoordelen, omdat de choreografie je vaak meeneemt en de techniek doet vergeten. Maar moeilijk gaat ook en ik heb me daarom gedurende de dag alvast in de zaal gezet om tijdens de repetities al een beeld te krijgen van de dansers zelf. Vorig jaar werd er gezegd dat het niveau erg gestegen was, dit jaar kon ik zelf de vooruitgang zien en moet ik meedelen dat het talent bij de jongeren dit jaar abnormaal groot is.

Zo is er dit jaar een gedeelde eerste plaats omdat het te moeilijk was om de knoop door te hakken en de vergelijking tussen hedendaags en klassiek niet gemaakt kon worden. Ballet-school Raymonda van Wendy Demeyere die een ongelofelijke klassieke techniek onder de knie hebben, waren bij de gelukkigen. Een choreografie die niet makkelijk is uit te voeren en waar je snel in de fout kan gaan met je uitstraling. Dit gebeurde zeker niet, het stond als een paal in cement gestort. Steviger kan niet!!! Een genot om naar te kijken op een internationaal niveau. Nele van Damme haar dansgroep stond danstechnisch ook sterk in de schoenen, maar haalde net niet de top 3! Jam centrum van Ann van Hulle was er ook dit jaar weer bij met een prach-tige neoklassieke choreografie van Isalie van Heyste. Een fantastische groep jonge dansers met groot talent en uitstraling. De dansers hebben een geloofwaardige uitdrukking en geven hun ziel aan het publiek. Jammer dat ook zij niet bij de 3 besten waren. Dansschool Il Cigno met Kirby Detaille had een super choreografie met fantastische kostuums. Iedereen in hetzelfde lange kleed wat vooraan een kort jurkje leek. Synchroon, inleving en vooral technisch sterke dansers die de 2de plaats binnen haalden. De dansgroep Jazzmijn van Eva Aerts was naar mijn gevoel top 3 waard. Er waren weinig jongens en deze groep heeft van hun jongen goed gebruik gemaakt door hem de leidraad te geven van het stuk. Deze dansers werden uitgedaagd met technisch moeilijk dansmateriaal. Een welverdiende applaus en respect voor de dansers. Geen modern noch klassiek, maar een ECHT hedendaagse choreografie van de Academie Bor-nem met Sandra de Hertog en Miek De Vries. Een gedeelde 1ste plaats voor een stuk wat me ontzettend ontroerd heeft door hun maturiteit. Hier was niet enkel en alleen op de choreo gewerkt maar ook de hedendaagse techniek kwam fantastisch tot zijn recht! De Academie van Leuven ontroerde me ook maar was net iets braver in hun attitude op toneel! Manon Beernaert met een hedendaagse choreografie had een mooie vloertechniek en geloof-waardige dansers. Zij vielen ook net buiten de prijzen.

Kom volgend jaar zeker terug kijken of schrijf je in voor de danswedstrijd Jonge Choreografen! Ik heb alvast genoten en ben super trots op het talent in ons kleine Vlaanderen!!! Wereldtop!

Stefano Giuliani foto’s: Olympe Tits

Onder leiding van Jesse Grossen was er tijdens het weekend van 7 en 8 maart 2015 de dans-voorstelling WALLS in samenwerking met Jazz Extension. Jesse Grossen was met zijn compag-nie gepland voor het volledige 2de deel van de show. Een fantastische groep danseressen en 1 knappe jonge man die samen een verhaal brach-ten om uit hun conservatieve gedachten te ge-raken. Alles beginnend bij een muur, die je kan steunen en helpen, maar vooral tegenhouden om verder te kijken dan je neus lang is. Dit is wat me na de voorstelling bij bleef en vooral wat me heeft bezig gehouden tijdens de voorstelling. Enkele commerciële artiesten zoals Lorde, Ben Howard en Ed Sheeran, gemixt met underground muziek geeft WALLS een openheid voor alle pu-bliek. De afwisseling van solo's, duetten, trio's of grotere groepen zijn organisch gechoreografeerd en zo voelt het ook met het oog. Deze dansers hebben al hun emoties op scène gegooid van eu-forisch, hebberig tot gebroken en nog veel meer. Je kon gemakkelijk aanvoelen wat ze beleefden en doormaakten Lift-werk is zeker niet achterwege gebleven, een geweldig goede partner danste indrukwekkend met de meisjes zowel in uitdrukkingen als in be-wegingen. Niet alleen de jongen was zeer mooi maar ook de meisjes waren stuk voor stuk mooi gevormde dansers die een glamoureus kantje aan de voorstelling gaven. De simpelheid en neutraliteit van de kostuums zorgden voor geen enkele afleiding van de dansen. Het licht bena-drukte bepaalde gevoelens en/of dansers tijdens hun bewegingen. Een formidabel dansgebeuren met hoogtes en laagtes en met snelle en trage stukken. Een goede afwisseling om het publiek wakker en geconcentreerd te houden. Een staande ovatie in eigen stad was dan ook niet anders dan verwacht. Jesse heeft weer laten zien dat amateur dansers toch niet zo amateur zijn en choreogra-feren in zijn lichaam zit. Een nieuw ontwikkelde danstaal wat beschreven kan worden als "hedendaags"/"moderne" technische dans, maar eigenlijk gewoon Jesse is.

Stefano Giuliani Foto’s: Dirk Sevenants

JesCom presents: WALLs

5

Activiteiten Jeugd & Dans2015-201602/11/2015Dansdag Brasschaat03/11/2015Dansdag Brasschaat05/11/2015Dansdag Brasschaat03-06/11/2015 Kaboomkamp -Oelegem7-8/11/2014 Dansweekend Interdanslokalen KBA Antwerpen22/11/2015 Papillon dansdag - lokalen KBA Antwerpen28/12/2015Dansdag Brasschaat29/12/2015Dansdag Brasschaat30/12/2015Dansdag Brasschaat24/01/2016 Danskriebels - CC De Kaekelaar Schoten08-12/02/2016Kaboom Danskamp08/02/2016Dansdag Brasschaat09/02/2016Dansdag Brasschaat11/02/2016Dansdag Brasschaat21/02/2016 Technische dansdag Lokalen KBA Antwerpen20/03/2016 Wedstrijd voor jonge choreografen Stadsschouwburg Sint Niklaas29/03/2016Dansdag Brasschaat30/03/2016Dansdag Brasschaat29/03 tot 02/04/2016Kaboom Danskamp29/03 tot 02/04/2016 1e internationale paasstage (met vakantie in de balletschool)01/04/2016Dansdag Brasschaat04-08/04/2016Kaboom Danskamp17/04/2016 Danscrea - De Warande Turnhout04-08/07/2016 Technische dansstage04-08/07/2016Kaboom danskamp11/15/07/2016Kaboom danskamp18-22/07/2016Kaboom danskamp25-29/07/2016Kaboom danskamp01-05/08/2016Kaboom danskamp8-12/08/2016Kaboom danskamp15-19/08/2016Kaboom danskamp15-19/08/2016 Technische dansstage20-28/08/2016 26e internationale dansstage22-26/08/2016 Dansstage Schilde22-26/08/2016Kaboom danskamp Raadpleeg regelmatig de website voor bijkomende activiteiten !!! foto’s: Olympe Tits

www.jeugdendans.be

Programmatie Ballet VlaanderenLARBI’s EERsTE CREATIEs VOOR BALLET VLAANDEREN IN sEIZOEN ’15-’16.

In het seizoen 2015-2016 zullen Opera Vlaan-deren en Ballet Vlaanderen samen tien nieu-we producties presenteren waaronder vijf wereldcreaties. Voor het eerst ook brengen opera en ballet hun seizoen onder één thema: Tussen droom en daad. Choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui, de nieuwe artistiek leider van Bal-let Vlaanderen, zal zijn eerste accenten aan-brengen.

Ballet 2015-2016:Klassiek in de stadChoreolabVan Manen/CherkaouiDe Notenkraker - VolpiDoornroosje - HaydéeRavel - Cherkaoui - Verbruggen

Voor Ballet Vlaanderen wordt ‘15-’16 een overgangsseizoen, want nog grotendeels ge-pland door voormalig artistiek directeur As-sis Carreiro. Niettemin zal de nieuwe leiding van choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui en zijn adjunct Tamas Moricz enkele eerste accenten leggen. Cherkaoui neemt twee wereldcreaties

voor zijn rekening. In de mixed bill Van Ma-nen/Cherkaoui presenteert Cherkaoui naast de herneming van ‘Faun’ een nieuw werk op muziek van Arvo Pärt. Zijn werk zal in dialoog gaan met twee sleutelwerken van de Neder-landse beroemde choreograaf Hans Van Ma-nen: ‘Solo’ en ‘Four Schumann Pieces’.

Aan het einde van het balletseizoen staat Maurice Ravel centraal. Op zijn muziek brengt Ballet Vlaanderen drie wereldcreaties. Larbi

zal een nieuw werk cre-eren op Ravels orkestra-tie van ‘Schilderijen uit een tentoonstelling’ van Moesorgski. De jonge Belgische choreograaf en ex-danser bij het Bal-let Vlaanderen Jeroen Verbruggen debuteert als choreograaf in ei-gen land met een werk op onder andere Ravels ‘Pavane pour une Infan-te défunte’ en ‘Ma Mère l’Oie’. Verbruggen zal zich voor deze choreo-

grafie laten inspireren door ‘De sprookjes van Koningin Fabiola’. Ook de ‘Boléro’ zal weer-klinken. Een choreograaf hiervoor wordt nog gezocht. Tim van Steenbergen ontwerpt de kostuums voor de drie balletten.

Maar ook het klassieke ballet wordt niet ver-geten. Ballet Vlaanderen presenteert twee onsterfelijke meesterwerken van Tsjaikovski. De jonge Argentijnse choreograaf Demis Volpi brengt ‘De Notenkraker’ in een nieuwe versie voor de 21ste eeuw waarbij hij zal teruggrij-pen naar de essentie van het sprookje en het wordt een langverwacht weerzien met Doorn-roosje in de bejubelde productie van Marcia Haydée.

Choreolab blijft op de affiche en kent volgend seizoen zijn elfde editie, dit keer intensief be-geleid door Tamas Moricz.

De mixed bills zullen begeleid worden door het Symfonisch Orkest Opera Vlaanderen. ‘De Notenkraker’ door deFilharmonie en ‘Doorn-roosje’ door Symfonieorkest Vlaanderen.

PROGRAMMATIE KONINKLIJKE BALLETsCHOOL ANTWERPEN2015-2016

Notenkraker (Opera Vlaanderen Ballet Vlaanderen)24 januari - 14 februari 2016de leerlingen mogen deel uitmaken van deze voorstellingEerste auditiedag 2016 Antwerpen20 februari 2016Tweede auditiedag 2016 Kortrijk2 maart 2016Dans aan de stroom5-6 maart 2016Doornroosje (Opera Vlaanderen Ballet Vlaanderen)23 maart - 17 april 2016de leerlingen mogen deel uitmaken van deze voorstellingKoninklijk Balletschool Antwerpen “achter de schermen”opendeurdag23 april 20163e auditiedag 2016 Antwerpen30 april 2016Graduation Galadata nog te bepalensummer Programm 201620-27 augustus 2016

6

De ondertitel van ‘Don Quichot’ door het Bal-let Vlaanderen was 'Ode aan het geluk' en zo draaide het ook uit, ondanks een paar gebre-ken. Het was niet helemaal een onovertroffen succes, maar het was zeker naar de smaak van het publiek, dat het theater tot het nok vulde en van wie velen nog nooit eerder een klassiek ballet hadden gezien. Het makke-lijke, eenvoudige plot, de virtuoze dans en de lichtvoetige humor bekoorden de toeschou-wers van alle leeftijden, maar laten we eerlijk zijn, het ballet zelf vraagt niet veel meer dan een 'zit, kijk en geniet’-houding. Eerst en vooral, applaus voor de dansers. Ze waren uitstekend, ze dansten hun hart uit en wat het meest moet bewonderd worden, is dat ze dat deden tijdens een moeilijke periode voor de compagnie. Gedurende de tijd van repetities en voorstellingen, was nog geen nieuwe artistiek directeur (om Assis Carreiro op te volgen na haar kortstondig directeur-schap na de dynamische Kathryn Bennetts) bekend. Dit zou genoeg zijn om elke compag-nie te demoraliseren, maar dat was zeker niet het geval hier. We kunnen de balletmeesters zeker bedanken, voor de perfect gerepeteerd en uitbundige optredens. Alexey Fadeechev, zoon van een van de be-roemdste mannelijke dansers van het Bols-hoi Ballet, was verantwoordelijk voor de pro-ductie en de choreografie. Zijn manier om de verschillende personages te portretteren was erg Russisch: Sancho Panza (een schalkse Philip Lens) was een lieve, wat stuntelende, en niet erg betrouwbare dwaas, Basilio en Kitri, de centrale figuren in het verhaal wa-ren uitermate charmant, de straatdanseres Mercedes was een en al sensualiteit en de to-readors geleid door Espada meer macho dan de Chippendales. Kitri’s aanbidder, Gamache (gedanst door Riccardo Amarante in een wit en zilveren pak dat Liberace in verlegenheid zou brengen) werd fatteriger tot de limiet bij elke voorstelling. Alleen Don Quichot zelf bleef het vage, voorname personage uit Cer-vantes legendarische verhaal - een uitzonder-lijke prestatie van Teun Van Roosmalen. Allen waren nogal uitvergroot, dit was wel de ware Bolshoi-stijl en het publiek vond het geweldig. De Russische coaching was het meest zicht-baar in de verbetering van het épaulement van alle dansers en het gebruik van hun rug, en bij de mannen de virtuositeit - de behen-digheid waarmee de toreadors hun capes zwaaiden en de adembenemende lifts op één hand waren duidelijke hoogtepunten. Act I, het straatbeeld, waarin het grootste deel van de hoofdpersonages wordt geïntrodu-ceerd, was boordevol leven en humor; Soms zelfs wat te veel beweging op het podium, het was moeilijk om het allemaal te absor-beren. Ik kan niet zeggen dat ik geboeid was door het cartooneske decor en de kostuums. Die kwamen over als nogal ‘goedkoop’, en dit bleef het pijnpunt van de gehele productie. De honneurs op de première gingen naar twee van de gevestigde sterren, Aki Saito en Wim Vanlessen. Ze beschikken beiden over een virtuoze techniek en de lifts waren briljant uitgevoerd. Basilio is nu wel niet een ideale rol voor Vanlessen, maar hij danste met een onbeschaamde charme wat zeer goed over kwam. Ik vond Saito's interpretatie nogal geforceerd (ongebruikelijk voor haar) en ze miste soepelheid in haar rug. De tweede cast die ik zag (aangekondigd als derde) waren de prachtige Christina Casa als Kitri en een nog-al ingetogen Basilio van Yevgeniy Kolesnyk. Casa werd geboren om deze rol te dansen – of zoals iemand het treffend formuleerde, zelf een Spanjaard : ze is geboren met een waai-er in haar hand! Maar Casa's dansen heeft veel meer dan dit; het beschikken over een mooie, zuivere techniek en muzikaliteit stelt haar in staat om te spelen met de timing en de dynamiek en dat maakt haar zo speciaal. Ze is een heerlijke podiumpersoonlijkheid, ze licht constant het podium op, klein als ze is. Een ballerina in de maak, men kan alleen maar hopen dat ze rollen zal toegewezen krij-gen om haar ontwikkeling te bevorderen. Nancy Osbaldeston is een andere danser, nieuw in de compagnie, die in het oog springt als ze op het podium is. Ook zij heeft ook een vurige presence en een zachte kwaliteit in haar dansen. Op de openingsavond, zij en Casa waren uitstekend in de rol van de vrien-dinnen van Kitri en als hoofd-dryaden. Fadeechev had zijn choreografische ‘moment’ in de tavernescène - een sudderende solo voor Mercedes vol diepe rugbuigingen en rokken-gezwaai (een voortreffelijke Joëlle Auspert), een ingewikkeld bravoura-stuk voor Espada (David Jonathan danste goed, maar miste het broeierige allure van een matador) en natuur-lijk de humoristische valse zelfmoord van Ba-silio die hem de hand van Kitri oplevert. Het zigeunerkamp, (hier te veel tamboerij-nengeklop!) en Don Quichot in een steekspel tegen de windmolens, met de daaruit voort-vloeiende knock out klap op zijn hoofd en het ontwaken in een droom vol met dryaden en cupido's. Althans, het had moeten vol zijn,

Ballet Vlaanderen - Don Quichot

Laura Hidalgo. Foto: Kris De Smedt

maar het gebrek aan dansers in het balletkorps betekende dat er bijna evenveel studenten van de Balletschool op het podium waren als corps de balletdansers van de compagnie – en dit ten nadele van al de mooie klassieke formaties. En toen ging het bergafwaarts. Ik houd niet van die platte Russische tutu's en samen met de op-zichtige zilveren bomen op het achterdoek en de te heldere belichting, was er weinig 'dromerige' sfeer. Terwijl het dansen van zowel Saito en Casa lyrisch was en de leidende cupido's bij elk optreden (ik hield van Fiona McGee) betoverend waren, was Sofia Menteguiaga (de Koningin van de Dryaden) teleurstellend - ze heeft de vereiste lange ledematen en uiterlijk, maar een nogal houterige presence en ze heeft voortdurend last van zwakke pirouettes. En dan, de finale met als hoogtepunt die befaam-de pas de deux. Het brengt telkens de toeschou-wers bijna tot een delirium: fouéttes, briljante ‘stunts’ en lifts - natuurlijk hangt het er allemaal van af hoe ze worden uitgevoerd - met of zon-der finesse. Beide koppels waren uitstekend, gewoon geweldig dansen en alles gebeurde met een air van puur plezier: Prachtig! Maar, en hier komen de minpunten: Het was onlogisch - voor mij toch - de viering van het huwelijk van het Spaanse ‘boerenkop-pel’ in de tuin van een nobel man van de hoog-ste rang te laten plaatsvinden, ook al was het op aandringen van een Don, Don Quichot zelf. Idealer zou het geweest zijn het paar met hun vrienden te laten feesten op het dorpsplein, een fiësta te houden die de Spanjaren echt wel weten te organiseren. De klassieke bolero's etc. die werden uitgevoerd waren mooi, maar zijn nau-welijks dansen voor het gewone volk! Eens te meer, het gebrek aan 'figuranten' op het podium was duidelijk (de Balletschoolstudenten hadden kunnen worden ingezet om het podium te vullen) en de ‘automaten’-begroeting (ophef-fen van de armen) na elke solo leek voor de hand liggend en gekunsteld. Om een of andere reden, voegde Fadeechev va-riaties toe voor twee vrouwelijke solisten in de grand pas! Het deed afbreuk aan de schittering van de solisten en was dramaturgisch volkomen ongepast. Maar, zoals ik al zei aan het begin, over het al-gemeen voldeed het dansen aan alle verwach-tingen en met een publiek in vervoering, was Don Quichot van het Ballet Vlaanderen een groot succes.

Judith Delmé/R.B.

Cristina Casa en Yevgeniy Kolesnyk. Foto: Alain Honorez

Antwerpen heeft een lange lief-desrelatie met meester-choreo-graaf William Forsythe: deSingel heeft zijn balletten geprogram-meerd sinds de jaren 1980 tij-dens de bliksemsnelle opkomst van het Frankfurt Ballett: Ballet Vlaanderen was bekend in bin-nen- en buitenland (de presti-gieuze Lauwrence Olivier Award inbegrepen) voor de briljante Forsythe voorstellingen. Reden om wat terneergeslagen te zijn tijdens de voorstelling van het Dresden Semperoper Ballett in deSingel in februari l.l. Niet dat het Duitse gezelschap teleurstelde – integendeel! Ze waren dynamisch, jeugdig en opwindend. Maar zo was ook het Ballet Vlaanderen een paar jaar terug voordat het leed aan zoveel veranderingen en bezui-nigingen, wat resulteerde in het vertrek van vele van onze beste dansers om …ja, naar Sem-peroper Ballett te gaan!!Het Forsythe –programma dat de Dresdengroep aanbood toon-de een aantal bekende en een paar onbekende werken. ‘In the Middle, Somewhat Elevated’ opende de avond en ‘Enemy in the Figure’ was de spannende afsluiter. Het middendeel van het programma werd ingevuld door ‘Neue Suite’, een compi-latie van negen duetten, gecre-eerd in de jaren ’80 en herwerkt door Forsythe voor de Dresden Compagnie.‘In the Middle’ is heel vertrouwd, het wordt uitgevoerd door elk gezelschap waarvan de dan-sers de techniek, de punch en de muzikaliteit hebben om het succesvol op te voeren. Waarom het een klassieker is gewor-den, is omdat de dansers iets van zichzelf in het werk kun-nen brengen en dat was zeker het geval met die van de Sem-peroper. Allen zijn ze individuele stylisten, zetten ze het naar hun hand vanaf de eerste crash van Tom Willems stuwende partituur. Buitengewoon waren Raphael

Forsythe avond Semperoper Ballett Dresden

Coumes-Marquet, een grote man, wiens bewegingen zijdezacht zijn als van een panter, en de lichte maar gespierde Houston Thomas, wiens energie gewoon ontplofte over het voetlicht en wiens sprongen als die van een springveer zijn. Het feit dat de belich-ting niet zo donker was als gewoonlijk bij Forsythe, liet het werk zich bekijken alsof men intens naar een schaakbord zou kijken: fascinerende verschillende bewegingen over het volledige toneel. Ik was over-weldigd door de geometrie van het werk en niet al-leen door het verbazingwekkend goede dansen.De eerste drie duetten uit ‘Neue Suite’ zijn op mu-ziek van Händel, met onze eigen Jan Casier en Duosi Zhu, die mooie lijnen toonden in de lyrische opening. Courtney Richardson (ook voormalig Ballet Vlaande-ren soliste) bracht haar eigen betoverende magie in het tweede Berio stuk, terwijl in het ‘Slingerland’ duet (muziek Thon Wllems) de super-langbenige Sangeun Lee balanceerde en draaide rond Raphaël Coumes-Marquet, wat de spanning en harmonie tussen twee mensen openbaarde. De briljante meesterschap van Willam Forsythe, net als bij zijn voorganger George Balanchine, ligt in de manier waarop hij de complexi-teit van de menselijke emotie vangt, zonder op enig verhaal te steunen.Last but zeker not least was ‘Enemy in the Figure’, gechoreografeerd op een broeierige, pulserende score van Thom Willems, muzikaal medewerker van Forsythe sinds het begin. De drijvende dynamiek in ‘Enemy’ is de belichting: een gigantische schijnwer-per op wielen wordt gemanipuleerd door de dansers waardoor de ruimte in stukken wordt gehakt en de danserlichamen fel belicht worden. Een houten scherm verdeelt het podium diagonaal en de dansers werpen een lang touw in verschillende richtingen. De snel bewegende lichamen draaien en springen door de ruimtes, soms belicht, soms deels verborgen. Het is een geweldig, wild en opwindend werk en het was fantastisch om Craig Davidson ( ja, weer een ex-Bal-let Vlaanderen!) te zien, zo uitstekend als hij was in een van de hoofdrollen.Een hele generatie choreografen zijn niet alleen be-invloed door Forsythe als choreograaf maar ook door zijn belichting en scenografie, en dit laatste werk, ook gecreëerd in de jaren ‘80 was baanbrekend. For-sythe bekijkt zijn balletten als ‘work in progress’ en men kan alleen maar dankbaar zijn dat hij ons de mogelijkheid geeft om ze opnieuw te beleven. Deze werken zijn zeker de ‘klassiekers’ van onze tijd.

Judith Delmé/R.B.

Foto’s: DeSingel

7

Het graf van Vaslav NijinskyTrip naar Parijs? Bezoek naast de Opéra ze-ker ook het Cimetière de Montmartre (het kerkhof van Montmartre). Het dateert van 1795. Het kerkhof is minder groot dan het bekendere kerkhof Père-Lachaise maar er lig-gen ook vele bekende kunstenaars begraven. Het meest bezochte en meest met bloemen versierde graf is dat van de Franse zangeres Dalida. Maar het graf van Vaslav Nijinsky (zie foto) de beroemdste danser uit het begin van de 20ste eeuw en de choreograaf van de super-vernieuwende dansstukken ‘L’après-midi d’un Faune’ en ‘Le Sacre du printemps’ is wonder-mooi. Als je verder wandelt vindt je nog François Truffaut, Alexandre Dumas fils, Théophile Gautier, Sacha Guitry, Heinrich Heine, Stendhal, Émile Zola, Hector Berlioz, Léo Delibes, Jacques Offenbach , Henri Sauguet, Adolphe Sax, Edgar Degas , Jean-Honoré Fragonard en Modigliani.

R.B.

Graduation GalaKoninklijke Balletschool AntwerpenNa een ietwat moeilijke periode is de school, nadat Nadia Deferm in 2014 de artistieke lei-ding overnam, weer gaan bloeien.Al direct bij de aanvang van de voorstelling kon men merken dat de samenwerking weer volop aanwezig was en de uitstekende vor-ming van de leerlingen was ook zichtbaar.Het programma opende met ‘Concertante Ouverture’, een choreografie voor de gehele opleiding. Deze choreografie werd in 1980 ge-maakt door Jos Brabants ter gelegenheid van de 10e verjaardag van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen.Dit jaar werd Jos Brabants 90 jaar en zij was vol belangstelling aanwezig en genoot van de 6e wederuitvoering die de ‘Concertante’ in de loop van de jaren had gekend. Samen met haar kon het publiek genieten van dit ballet, wat wederom de basis was van een zeer dui-delijk, geleerde klassieke techniek. muzikali-teit en dansplezier.Zoals in vroegere tijden, bleek de samen-werking bij het maken van een ballet ook nu weer, want de leerlingen van het 3e tot en met 6e leerjaar lagere balletopleiding, Prins Dries, docente Linda Baclaine, werden aange-moedigd mee te werken bij het ontstaan van het ballet ‘Picknick’.Oud-leerling en thans choreograaf Jonas Vle-rick, creëerde twee balletten ‘Future Laby-rinth’ voor klas B6 en ‘Inner Guards’ voor 4 jongens uit B4. Ook hij spoorde de leerlingen aan mee te werken tot het ontstaan van en de uitvoering van zijn choreografieën.Klassieke bijdragen, zoals ‘Les Cadets’,voor 4 jongens uit B2 in choreografie van Miho Aka-hane, sedert 2012 docent aan de school.Anatol Karpuhin,vanaf 1997 docent aan de school,verzorgde ‘Kaiserwalzer’ voor de meis-jes van B3. Zij toonden dat zij een helder in-zicht hadden betreffende de klassieke tech-niek.‘Spaanse Dans’ was altijd al een zeer belang-rijk onderdeel van de opleiding en ontbrak ook nu niet. ‘Lejos’ was door Eva Moreno in-

gestudeerd.Interessant was de bijdrage van Kevin Dur-wael en Bart De Block,beiden door de school opgeleid en beiden dansten in het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en zijn uiteindelijk te-rug naar de school als docent. Zij besloten een ballet te maken ‘(S)which Lake’ bij wijze van een inzicht van de jongeren van vandaag, die eigenlijk zelden een voorstelling van het oor-spronkelijke ‘Swan Lake’ hebben bijgewoond. Echter, de goede ervaring betreffende, vooral de pas de deux , zoals ook het ‘groepswerk’ kan alleen overkomen op een zeer degelijke ondergrond.Zulks was ook zichtbaar in de pas de deux uit ‘Le Corsaire’ en de pas de deux uit ‘Cinderel-la’. Dit laatste was een choreografie van Stijn Celis, die eveneens terug kan blikken op de opleiding aan de school en een danscarrière bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en in het buitenland.Het feit dat de school zijn oorspronke-lijke naam weer terug heeft kunnen vin-den, bleek uit de deelname aan diverse danscompetities,waaraan 11 leerlingen kans zagen met 4 gouden, 4 zilveren en 2 bronzen medailles thuis te komen.Als laatste het ballet ‘Brel’ van Ben Van Cau-wenbergh, oorspronkelijk ook leerling van de Koninklijke Balletschool die kan terugkijken op een zeer mooie danscarrière en al weer enige jaren directeur van het Aalto Ballett in Essen (Duitsland) is.Een beter, maar beslist geen makkelijk slot als ‘Brel’ kan men zich nauwelijks voorstel-len. Dit ballet is zelfs voor een professioneel balletgezelschap niet eenvoudig. De leerlin-gen uit B4, B5 en B6 dansten het met een volledig indrukwekkende overgave. Hun danstechniek,begrip en uitvoering van de rol-lenindeling, was voor zulke jonge mensen een schitterend project. Ook hier bleek weer dat het doorgeven van techniek en muzikaliteit een groot geschenk is.Niet alleen de leerlingen toonden hun inzet en samenwerking. Dat zou overigens niet moge-lijk zou zijn wanneer de docenten en de cho-reografen zich ook niet volledig hadden ge-geven ,waardoor dit Graduation Gala tot een glanzende avond zou worden.Echter het grootste compliment gaat naar de artistieke directeur, Nadia Deferm, die in zeer korte tijd kans zag alle medewerkers en de leerlingen weer samen op het toneel te bren-gen met datgene waar het ook om gaat: de liefde voor de dans.

Jenny J. Veldhuis

Kort NieuwsHet Operagebouw aan de Frankrijklei te Antwerpen is nu een beschermd monument.

Na het Ballet van de Opera van Parijs en het Nationaal Ballet van Portugal (Com-panhia Nacional de Bailado) nam het Ballet van de Opera van Lyon “Drumming Live” van Anne Teresa De Keersmaeker in het repertoire op. Van 7 april tot en met 11 april ll stond het dagelijks op het programma. De krach-tige percussiepartituur van Steve Reich werd live gespeeld door het Ictus ensemble aange-vuld met studenten van het conservatorium van Lyon.

Het Ballet van de Opera van Parijs pre-senteert in oktober 2015 “Bartók-Beethoven-Schönberg-repertoireavond” van Anne Teresa De Keersmaeker.

Anne Teresa De Keersmaeker kreeg op 27 juni 2015 in Venetië een Gouden Leeuw (Golden Lion for Lifetime Achievement for Dance - Leone d’oro alla carriera per la Danza) van De Biënnale van Venetië. De uitreiking werd gevolgd door een voorstelling van “Fase, four movements to the music of Steve Reich”, haar allereerste choreografie uit 1982, gedanst door De Keersmaeker zelf.

Metro-Goldwyn-Mayer heeft de rechten verworven van “Talking Flight”: From War Orphan to Star Ballerina”, Michaela DePrince’s autobiografisch boek geschreven door haar-zelf en Elaine DePrince. Het boek beschrijft Michaela’s leven van weeskind in Sierra Leone tot opkomende ster bij het Nederlands Nationaal Ballet.

Terwijl ik me verdiepte in de schatkamer van de boeken, die de schappen van de Jeugd & Dans-bibliotheek vullen, gaf collega Rina Bar-bier me een echt juweeltje. Getiteld ‘Couturiers de la danse’, is dit een prachtig geïllustreerd, goed gedocumenteerd boek dat iedereen zal aanspreken - mensen op het creatieve vlak, evenals onderzoekers of gewone balletliefhebbers.Samengesteld door Philippe Noisette, bevat het ontwerpen van hoofdzakelijk couturiers nauw samenwerkend met enkele van de beste choreografen van de 20e en 21e eeuw, waar-onder Maurice Béjart, Roland Petit en Merce Cunningham. De producties zijn die welke plaats vonden in Frankrijk tijdens de eerste helft van de 20e eeuw tot de dag van van-daag; bijvoorbeeld de ontwerpen van Chris-tian Lacroix voor George Balanchine's ‘Jewels’ voor de Opera van Parijs voor de 1998-pro-ductie. De luxueuze, met juwelen bezaaide jurken staan in schril contrast met de chique kostuums ontworpen door Yves St. Laurent voor Roland Petit’s balletten ‘Notre-Dame de Paris’ en ‘Schéhérezade’.Aan het andere eind van het spectrum, in de vroege jaren 1900, bedacht Coco Chanel Bronislava Nijinska’s ‘Le Trein Bleu’ met haar kenmerkende radicale chic, waardoor de dan-sers totale vrijheid kregen om de moderne (zeker voor die periode) bewegingen van de choreograaf uit te voeren.Merce Cunningham koos Rei Kawakubo en Philippe Decouflé koos Philippe Guillotel, die beiden opvallende en originele ontwerpen re-aliseerden, volledig in synchronisatie met de ideeën van hun choreografen. Tot wie andere heeft Maurice Béjart zich ge-wend dan tot Gianni Versace voor de sexy, lichaamsbewuste kostuums die het Ballet van de 20ste Eeuw kenmerkten.Régine Chopinot en ‘l'enfant terrible’ Jean-Paul Gautier; Karole Armitage met Christian Lacroix; Tomio Mohri’s exotische ‘Zwanen-

meer’ voor Vladimir Bourmeister (Opera van Parijs)…De originele ontwerpen plus de prachtige fo-to's van de vermelde producties zijn samen een lust voor het oog en de verbeelding. Dit boek toont onomstotelijk het belang van goe-de kostuumontwerpen voor de dans; iets wat Diaghilev instinctief wist en wat wij soms lij-ken vergeten te hebben.

C.S./R.B.

Boekbespreking COuTuRIERs DE LA DANsE

Nederlands Dans Theater Seizoen 2015-16 NDT I en NDT 2 worden geconfronteerd met een moeilijke periode. Hun huis, het Lucent Danstheater in den Haag wordt (deels) afgesloten over een periode van 3 tot 4 jaar voor renovatie. Jiri Kylian, hun meest gevierde cho-reograaf, heeft zijn werken teruggetrokken voor uitvoering (welis-waar voor een zekere periode) en de financiering is, zoals voor alle kunsten in Nederland, ernstig ingekrompen. Al het bovenstaande zou de moed van elke artistiek directeur op de proef stellen – maar niet zo voor Paul Lightfoot, de jonge en dynamische leider van NDT sinds 2011. Op zaterdag 11 april l.l., leidde hij een bijeenkomst van de Vrien-den van het Nederlands Dans Theater (van wie er een groot aantal kwamen opdagen), om zijn plannen voor de nabije toekomst uit te leggen. Ondersteund door zijn algemeen directeur Janine Dijkme-ijer en Medhi Walerski, danser, choreograaf en rechterhand, straal-de Lightfoot positief enthousiasme uit. In feite is dit het mantra van NDT - een liefde voor en geloof in hun werk en hun gezelschap. Dit is wat hen naar de top heeft gebracht en hen daar zal houden, met welke hindernissen ze ook geconfronteerd worden. Eerst het probleem van hun thuisbasis. Hoewel ze vaak op tournee zijn, liggen hun wortels in den Haag. Vrij onlangs rees de vraag of ze zouden ‘verhuizen’ naar Rotterdam (die stad was snel om een thuisbasis en financiering aan te bieden). Maar den Haag, een afschuw heb-bend om deze grote culturele waarde te verliezen, heeft een geweldige oplossing gevonden in de vorm van een 'pop-up' theater, identiek in alle opzichten aan het Lucent, dat zal gebouwd worden op het Zuiderstrand binnen een tijdspanne van drie maanden! Niet alleen zal het ook de 'state of the art' zoals het Lucent zijn, maar uiterst efficiënt openbaar vervoer is gepland om het publiek snel naar de optredens te voeren. Het Lucent zal nog steeds, ook tijdens de periode van renovatie, worden gebruikt voor experimentele en kleinschalige optredens. Tweede probleem om op te lossen - dat van het Kylian-repertoire. De beslissing van Jiri Kylian om zijn repertoire terug te trekken, was volkomen onzelfzuchtig; hij wil NDT als een creatieve entiteit zien en niet als een gezelschap dat zich toelegt op het uitvoeren van 'zijn' werk. Uiter-aard zullen zijn trouwe supporters teleurgesteld zijn, maar Paul Lightfoot - bij wie dit bericht eerst insloeg als een bom - juicht nu de beslissing van zijn voorganger toe. Hij begrijpt dat creativiteit en innovatie dat is waar NDT over gaat en voor staat. Dus het seizoen 2015-2016 zal spannend en intrigerend zijn zoals altijd. Paul Lightfoot (leuke naam voor een danser !) kiest zijn samenwerkende choreografen zorg-vuldig en bedachtzaam - hij baseert zijn beslissing niet alleen op de artistieke reputatie van de choreografen, maar eerst wil hij testen of hun werkproces past bij zijn dansers en vice-versa. Zo begon de succesvolle relatie met ‘Peeping Tom Theater Company’ uit Brussel; zodat de opdracht gegeven werd voor een nieuw stuk in het komende seizoen. In ‘The Missing Door’ was de theatrale manier waarop de NDT dansers acteerden en bewogen vrij uitzonderlijk, zelfs voor hen. Dit komende seizoen, na een try-out met de baanbrekende Britse choreograaf Hofesh Shech-ter, zal die terugkeren om ‘Separate Ways’ te maken voor NDT 1. Nieuw werk van geassocieerde choreografen Crystal Pite, Johan Inger, Medhi Walerski en het duo Léon / Lightfoot is allemaal voorzien; Een reis naar den Haag en de korte shuttle naar het Zuiderstrand om zowel NDT 1 en NDT 2 te zien is het zeker waard - het is een must voor lief-hebbers van briljante dans, uitzonderlijk getalenteerde dansers en vernieuwende tot nadenken stemmende producties. Mis ze niet!

Judith Delmé/R.B.

8

“Spirit” is een tweedelige productie - een combinatie van werken van twee van de meest spirituele hedendaagse choreografen. Sidi Larbi Cherkaoui en Saburo Teshigawara hebben een voorstelling ontworpen, gewijd aan universele onderwerpen. ‘Noetic’ is een illustratieve gids voor de patronen en een-voudige rekenkunde, die de bouwstenen van onze wereld zijn; ‘Metamorphosis’, losjes ge-baseerd op de gelijknamige roman van Kafka, kijkt naar de andere kant van het spectrum - de individuele strijd van een cel of organisme om te ontwikkelen en te overleven. Op het eerste gezicht lijkt het onderwerp zwaarwich-tig, niet echt voor een uitbundige theatrale ervaring. Het kon niet verder van de waar-heid zijn - de resultaten waren inspirerend en mooi - een feest voor de geest, het gemoed, het verstand en de zinnen.Ja, er waren (te) lange stukken - het medi-tatieve trage tempo van ‘Metamorphosis’ is niet gemakkelijk voor westerlingen, gewend als ze zijn aan de supersnelle wereld van de internet generatie. Maar de unieke scenogra-fie (Anthony Gormly voor Cherkaoui, Teshiga-wara voor zichzelf), het suggestieve geluid en de overtuigende, gemotiveerde dansers van deze getalenteerde jonge groep, bracht het allemaal samen. “Noetic” werd gecreëerd in 2014 voor het Zweedse gezelschap en is, naar mijn mening, één van Cherkaoui's meest succesvolle recen-te stukken. Hij is gegaan voor eenvoud en het resultaat is een zuiver, helder mooi werk dat al zijn kenmerken in zich draagt: subtiele handbewegingen gezet op tekst, ingewikkelde geometrische tekeningen en vloeiende cir-kelvormige lichaamspatronen, maar niets is

vreemd of irrelevant, heel de tijd is er harmo-nie. Vaak, als ik nadenk over een van Cher-kaoui’s werken, vind ik het moeilijk een weg te vinden in alle elementen. Dit is nooit het geval in ‘Noetic’ - alles is waar en duidelijk. Aan het begin geven de eenvoudige groe-peringen van drie, die naadloos veranderen in meer complexe patronen, het gevoel van het rekenkundige van onze wereld. De man-nen en vrouwen zijn gekleed in chique zwart, maar de jurken, hoge pumps, geklede schoe-nen of soms blootsvoets, zijn niet beperkt tot één sekse - een subtiel spel van universaliteit. De introductie van soepel metalen staven, geometrisch op de vloer gelegd verandert de scène; de beweging versnelt, de armgebaren in het bijzonder worden hoekig en de duetten meer emotioneel. Maar het hoogtepunt zijn de mooie stijgende patronen die de dansers bereiken met de staven; hoge torenspitsen, cirkels die verweven in onze meest perfecte vorm, een zesvlak. Dit gecombineerd met de setting - een gloeiende witte doos met vier onzichtbare ingangen, de muziek (Japanse percussie, een suggestieve georkestreerde score door Szymon Brzoska en de prachtige stem van sopraan Miriam Andersen), plus de uitstekende, gemotiveerde uitvoerders, ma-ken het een werk om van te genieten en op-nieuw te zien. Ik kon me al voorstellen dat ons eigen Ballet dit werk op het repertoire zou nemen. Het is een positieve zaak voor Sidi Larbi Cherkaoui, dat hij als hoofd van een bal-letgezelschap met technisch sterke dansers, hij in staat zal zijn om zijn eigen fijne talent verder te bevorderen. Als het onderwerp van ‘Noetic’ de uitgestrekt-heid en de eenheid van onze wereld is, dat

Spiritsidi Larbi Cherkaoui & saburoTeshigawara GöteborgsOperans Danskompani - deSingel - 10 mei 2015

van ‘Metamorphosis’ graaft dieper in de meer innerlijke vormen. Teshigawara geeft ons de pijn en de schoonheid van het leven en de manier waarop we zijn geëvolueerd van een-voudige organismen tot de complexe wezens die we vandaag de dag geworden zijn. Het opent op een podium vol met ingewikkel-de opgerolde buisvormige structuren die bij de geringste aanraking in slow motion bewe-gen. Het verbeeldt misschien wel het interieur van menselijke cellen, maar het kan ook het beeld opgeroepen van de diepte van de oce-aan; De in vleeskleurige kostuums gehulde dansers die op de grond rollen en de manier waarop ze moeite moeten doen om rechtop te komen, gaf de indruk van het begin van het leven en de strijd om te evolueren. Lichamen draaien en keren, ledematen golven totdat de bewegingen meer gestructureerd worden. De buizen verdwijnen totdat er slechts één lang overblijft dat zich in lussen verplaatst tot schuin over het podium, wonderbaarlijk ge-noeg zonder menselijke aanraking. De dan-sers stappen door de lussen en vullen het po-dium, het menselijk chromozoom? De muziek van Olivier Messiaen (‘O Sacrum Convivium’) zwelt aan en daalt en is een perfecte achter-grond om de actie die nu versnelt te begelei-den. Dansers lopen, rennen en springen en vullen het podium met beweging. Het leven

is vechten om te evolueren en te ontwikkelen, er is een gevoel van dringende noodzakelijk-heid, urgentie en pijn. De beelden die Teshigawara schets zijn le-vendig en begrijpelijk, hoewel soms te lang uitgesponnen, waardoor hij de aandacht van zijn publiek verliest. Maar hij is een zeer ge-voelig choreograaf, een die gedachten omzet in herkenbare beweging en de beweging zelf is zeer origineel.Met de keuze van het repertoire en de ta-lentvolle jonge dansers, wordt het Göteborgs Danskompani een belangrijke nieuwkomer op het gebied van de hedendaagse dans en danstheater. Dit is een gezelschap dat een groot en eclectisch publiek aantrekt, en te-recht. Geweldig dat Kunsthuis DeSingel koos om ze te programmeren en hopelijk keren ze terug. Zij verdienen het om gezien te wor-den.

Judith Delmé/R.B. Foto’s: DeSingel

‘MANON’ en MILLEPIED in de Opera van ParijsBenjamin Millepied heeft sinds 2015 de post overgenomen van de gedurende vele jaren aan het roer zijnde Brigitte Léfèvre als artis-tiek directeur van het Parijse Opera Ballet. Zijn aanstelling kwam voor velen als een ver-rassing, in het bijzonder omdat zijn – ondanks een Franse opleiding – carrière zich voorna-melijk afspeelde in de VSA. Waarom juist hij de keuze was van de nieuwe directeur van de Opera van Parijs, Stephane Lissner, werd duidelijk als zijn programma voor het 2015-16 seizoen voor deze prestigieuze compagnie voorgesteld werd.Millepied – in Europa het meest gekend door zijn choreografie voor de film ‘Black Swan’, gaat duidelijk een nieuwe richting uit, met de bedoeling dit eerbiedwaardige instituut de 21ste eeuw in te leiden. De opening van het ambitieuze nieuwe seizoen – dat vele nieuwe werken van moderne choreografen bevat en enkel drie avondvullende klassiekers – zal een inleidend evenement zijn voor 20 dan-sers. Gemonteerd door een leider in de avant-garde, Boris Charmatz, zal het plaatsvinden in verschillende open ruimten in het Palais GarnierEen voorbeeld van de hernieuwde samenwer-king tussen opera en ballet wordt duidelijk in de radicale nieuwe ‘Notenkraker’ (een co-cho-reografie van Sidi Larbi Cherkaoui, Liam Scar-lett, Edouard Lock, Arthur Pita en Millepied zelf) dat vertoond zal worden zoals origineel gebracht in1892 – samen met Tsjaikovski’s opera ‘Iolanthe’.Een van de prioriteiten van de nieuwe direc-teur gaat naar het ontwikkelen van choreo-grafisch talent. Hiervoor heeft hij plannen voor een Parijse Academie die verantwoorde-lijk zal zijn voor het onderricht in o.a. tech-niek, contrapunt en harmonie, en residentie zal bieden aan artiesten uit Frankrijk en het buitenland. Dit alles onder het mentorschap van niemand minder dan William Forsythe, de nieuwe geassocieerde choreograaf.Een stap verder in de digitale tijd zal de ‘3rd Stage‘ zijn een platform op de website van de Parijse Opera, dat nieuwe werken toont van schrijvers, regisseurs, filmmakers en beel-dend kunstenaars. Hoewel er twijfels waren over de keuze van Benjamin Millepied om dit zeer verheven, zeer hiërarchische Parijse Operaballetgezelschap te leiden, nu wordt het duidelijk dat hij vele van de principes die de grote Brigitte Léfèvre introduceerde navolgt, namelijk om evolutie toe te laten – zij wilde nooit dat de compagnie zou beschouwd worden als een museum voor de klassiekers – en om creaties aan te moedi-gen, terwijl toch de verfijnde traditie van deze wereldvermaarde groep behouden blijft.

Een van Brigitte Lefevre’s favoriete ‘étoiles’, Aurélie Dupont, die vanaf september terug-keert als balletmeester, gaf haar afscheid aan de scène op 18 mei l.l. Daarbij danste ze een van haar favoriete balletten:’ Manon’.Dupont, een ‘étoile’ sinds 1998, was nooit een typische Parijse Opera danseres. Zoals ze het zelf zegt: haar fysiek ( niet de vorm van Sylvie Guillem) bracht haar veel kritiek en ze was nooit een ‘technische ‘ danseres. Het was Lefevre die dit begreep en haar aanmoedigde dramatische rollen te dansen. Deze hebben sindsdien Dupont sterk aangesproken en de tragische geschiedenis van Manon Lescaut past buitengewoon in deze categorie. Gecreëerd door Sir Kenneth MacMillan in 1974 met de Engelse prima ballerina Dame Antoi-nette Sibley in de titelrol, blijft ‘Manon’ een prachtig vehikel voor alle dramatische bal-lerina’s. De heldin, Manon, een mooie cour-tisane, is een gebroken en toch sympathiek personage.Zij is verliefd op de jonge Des Grieux, maar onder de invloed van haar intrigerende broer, verwerpt ze zijn naïeve liefde voor de luxe die haar geleverd wordt door haar rijke aanbid-ders. Een van hen, Monsignor G.M, ontmas-kert de broer en zus op het ogenblik dat zij trachten hem te bedriegen en te bestelen tijdens het kaartspelen. Manon wordt in de gevangenis gesmeten, ontsnapt met de hulp van Des Grieux, maar sterft in zijn armen.Prachtig zoals Dupont is in deze rol, zijn er vele zeer mooie interpretaties van dit perso-nage, incluis die van Sylvie Guillem. Op 5 mei l.l. was het de beurt aan de Italiaanse, Frans opgeleide, étoile Eleonora Abbagnata, om deze hoofdrol te dansen. De slanke, blonde Abbagnata, die – het is een gerucht – direc-teur zou worden van het ballet in Rome. MacMillan’s choreografie is een mix van hoog-tepunten en zwakke momenten. Hij blinkt uit in het creëren van prachtige pas de deux, de dramatische interactie tussen zijn personages is zeer origineel en zijn choreografie is ex-treem muzikaal. Maar zoals elke choreograaf heeft ook hij zijn eigenaardigheden: bij hem is dat een dansmotief telkens driemaal wordt herhaald. Dat gebeurt zo vaak, dat men bijna zit te wachten en mee te tellen tot het weer gebeurt!

Ik was niet zo wild van de muziekkeuze. In de context lijkt de muziek van Massenet ideaal, maar al bij al was de partituur eerder verve-lend, met slechts enkele muzikale hoogtepun-ten, vooral dan die voor de pas de deux en zeer in het bijzonder de erg pakkende slaap-kamerscène met Manon en Des Grieux. Toch vind ik dat ‘Manon’ perfect past in het repertoire van de Opera van Parijs. Niet al-leen weten de dansers de tijdsgeest van het gebeuren zeer goed weer te geven, maar ze combineren dat bijzonder goed met de ver-fijndheid en elegantie van hun “school”. Het was alleszins zeer de moeite om ervoor naar Parijs te reizen om deze grote compagnie te zien in een ballet van dat kaliber.

Judith Delmé /R.B.

9

INsIDE OuT dansstudio arabesque Theater Elckerlyc Antwerpen 22, 23 mei 2015‘Inside Out’ is de eerste avondvullende voor-stelling van dansstudio arabesque onder de leiding van de nieuwe directeur Geneviève Van Quaquebeke. Zij nam de teugels van de school over van oprichter/directeur Irma Swy-nen aan het begin van het schooljaar 2014/15 en dit was het moment voor haar om haar visie voor de toekomst te tonen.Omdat deze optredens geconcipieerd waren rond de gevorderde studenten (het is de ge-woonte om de jongere leerlingen om de twee jaar te laten optreden) had de voorstelling een zeer hechte sfeer, met contrabas Nathan Wouters als de muzikale rode draad tussen elk stuk. Dit idee werkte goed, maar het gaf het publiek geen kans om het programma te raadplegen voor enige begeleidende uitleg. Dit bleek nochtans een zeer noodzakelijk punt te zijn, zeker op het gebied van de heden-daagse dans, en het kan een valkuil zijn voor vele choreografen, jong of ervaren. Hoeveel begrijpt het publiek van een werk puur op zijn eigen interpretatie zonder toelichting?Geneviève moest deze voorstelling niet van het nulpunt opbouwen; veel van haar co-cho-reografen zijn getrouwen van de school zoals Audrey Pascal wiens stuk ‘We’ de voorstelling opende. Hier was het niet nodig om notities te raadplegen want het was goed te begrij-pen waarover het ging. Pascal gebruikt haar eigen originele en zeer expressieve bewegin-gen om het belang van individualiteit in een maatschappij, gewijd aan conformisme, te onderstrepen. Jongeren, angstig voor het 'big brother internet' en onder groepsdruk in elke vorm, vonden een serene conclusie in een meer natuurlijke ongedwongen omgeving.‘Pandora’, Kirsten De Smedt's begrip van de oude mythe, voor vijf dansers, was wat on-duidelijker. Goed gedanst en een interessant duet, maar ik had meer duidelijkheid gewild bij het uitwerken van de betekenis.Niet zo bij ‘Reflections’, gechoreografeerd door Michel Fogarty voor de oudere leerlin-gen. Verplaatsbare spiegels werden over het

podium gemanoeuvreerd door de dansers (17 meisjes en een jongen). Door de gereflecteer-de gebaren, zowel aangezicht als lichaam, was het duidelijk te zien dat ze ontevreden (of anderszins) waren met zichzelf, en dat de twijfels en problemen de jongeren verontrus-ten in deze hedendaagse maatschappij, die perfectie verheerlijkt.In Geneviève's ‘Paintless’ op een goed geko-zen compilatie van muziek, brachten de stu-denten zeer getalenteerd deze vakkundige danscompositie tot een uitbundig, aange-naam geheel. ‘Verleden-in-corpus’, was een eerste choreo-grafische poging voor vier dansers van danser Stijn Vermeylen en was gezet op het fijne ‘In-fra’ van Max Richter.In de afsluiting van de eerste helft van het programma, was de bekwame hand van Al-tea Nunez zeer duidelijk in de ingewikkelde en wisselende groeperingen van niet minder dan 31 dansers in ‘Farinelli’. Stijn Vermeylen als ernstige castraat werd komisch onderbroken door het snelle dansen om hem heen. Klas-sieke stappen met een twist gaven het een moderne/barokke flair.Als contrast met de intensiteit van de eer-ste helft kwam het werkelijk prachtige en originele ‘Concerto for dresses’ (in dit geval, lange glanzend goud gedrapeerd lycra - voor mannen en vrouwen), om de tweede helft te openen. Choreograaf Laurent Flamant ge-bruikte Mozart's ‘Concertos 20 & 21’om een ballet te creëren voor tweeëndertig dansers die volledig in overeenstemming waren met de glorieuze muziek. De dansers overstegen zichzelf, draaiend en glijdend en met hoge be-nen en diepe buigingen, zodat men de emotie

Zoals jaarlijkse gewoonte staan wij, mede-werkers van Education International Belgi-um (EIB), achter onze stand. Hoopvol voor een goede verkoop van onze spulletjes ten voordele van de Bengaalse weeskinderen en wachtend op een grote toeloop.Hoopvol zijn we ook weer voor de dansshows door Pivolté die de volgende vier dagen onze belangstelling zullen opwekken. Een jaarlijks evenement waar we reikhalzend naar uitkij-ken. In 2014 was het twintig jarig bestaan en kregen we een spetterende, schitterende voorstelling te zien. 2015 zal niet onderdoen!Het publiek voor show 1 heeft plaatsgenomen op de tribune. Het licht wordt gedempt, de spots branden en de voorstelling begint met “Feel the vibe”. Hip-hop dansertjes tussen 9 en 12 jaar geven het beste van zichzelf. We voelen ons een beetje in de jungle. De ener-gie vibreert wel degelijk! In “Transformation” ontdekken we wat vriendschap betekent en vlotjes wordt de overgang gedanst naar de volgende act. Meisjes tussen 9 en 12 jaar leerden Jazz op zaterdag bij juf Zilke. In fel gekleurde zijden Indische broek en topje, met een gevlochten gouden bandje om het hoofd, dansen ze ons naar Arabische nachten. Daar-na brengen klassiek jongeren ons een droom, naar een waar gebeurd verhaal. In luchtige witte jurkjes zweven ze over het podium: DRAMA! Is dromen bedrog?“Resolve” dompelt ons in een mistig decor. De muziek en de nevel geven een kilte wat me in gedachten naar een vochtig, koel Ierland

brengt. In zware, zwarte capes gehuld, schui-felen dansers op het toneel, net een groep monniken. Nadat ze de cape afgooien dansen ze perfect synchronisch samen. Het rode jurk-je met zwarte kant afgebiesd staat beeldig en maakt het geheel af.Met “Fame” onder de leiding en in choreogra-fie van Werner Leysen krijgen we een musical op het toneel. Lichteffecten zijn spectaculair, dit is een zeer professioneel optreden!In “Sleeping Beauty” laat Werner 32 leerlin-gen klassiek dansen. Ze walsen er op los en het publiek is laaiend enthousiast!Are black people searching the future? “Upri-sing” is de titel. Dertig leerlingen, volledig in zwart gekleed, marcheren in groepjes van zes het podium op: Alfa figuren? (denk ik). Cho-reografisch imponerend! Dit alles gebracht onder leiding van Julie Thomas.Na de pauze komt “Classy and fabulous”. In een modern design rood jurkje brengen vijf-tien jarigen een zeer mooie performance. “Black Power” wordt gebracht door Hip-Hop jongeren. De belichting is super! Het jonge geweld, stoere meiden met gebreide muts en neerhangende bretels, hiphoppen de pannen van het dak. BRAVO!“Straight up” wordt gebracht door Demo Jazz 12-15 jarigen. Mijn mond viel open van posi-tieve verbazing voor deze topdansers! En dat zou telkens zo zijn bij de herhaling van dit nummer in de volgende shows. Hetzelfde kan gezegd van de Demo Hip-Hop +15 jarigen met “A Capella”. Er wordt super synchroon

gedanst, de energie spat van het podium. Van deze nummers krijg je als toeschouwers nooit genoeg! Trouwen, ook “Rapture” door Demo klassiek mag er zij en hoort in die categorie! Het ‘grote’ nummer dat elke show afsluit en telkens bijzonder spectaculair is, had dit jaar de jaargetijden als onderwerp. Met de mooie blauwe planeet en muziek van Antonio Vivaldi krijgen we de “Vier seizoenen”. Na-tuurbeelden gepresenteerd op groot scherm ondersteunen de dansers op de voorgrond. Origineel en nieuw als decor. In fris groen sa-tijnen jurkjes wordt de speelse lente gedanst. Op het scherm achteraan ontpoppen rupsen tot vlinders. De volgende groep verwijzend naar de zomer en de hitte, dansen in zacht gele kanten jurken. Een prima ballerina met kort geknipte haartjes springt uit de groep, ze danst heviger, springt hoger en steelt de show!Op het scherm zien we het meisje met de speciale ogen, ooit stond zij op de cover van het magazine ‘National Geographic’. We zien ditzelfde meisje maar nu als volwassen vrouw. Weemoed lezen we in haar betraande ogen. Mooie beelden maar spijtig, we verge-ten een beetje de dansers op de voorgrond. Een zekere ‘tristesse’ wordt door de dansers nochtans mooi overgebracht!Verwijst het speelse eekhoorntje op het scherm naar de bruin/rosse jurkjes van de dansertjes? Dan zitten we in Vivaldi’s herfst.Dansers in koel licht blauwe satijnen en voile jurk met zilver glitter topje brengen ons in de winter. We volgen ganzen op het scherm, ze beginnen aan hun lange trektocht naar het zuiden. Vooraan huppelen de jongste dan-sertjes helemaal in het wit, schouders en ar-men zijn bedekt met witte ‘pluimen’ of zijn dit ‘sneeuwvlokjes’? Voor mij zijn het een groep witte vogels, zoals ook de natuurbeelden op het scherm weergeeft. IJs, sneeuw en de ‘blauwe’ dansers, het is als een vlucht vogels op het ritme van Vivaldi’s prachtige muziek. Maar ik weet wel zeker dat veel andere toe-schouwers in deze vele kleine dansertjes de dwarrelende sneeuwvlokjes zien.Dan zijn er ook natuurlijk nog de vele num-mers uit de andere shows, want geen van de 8 voorstellingen is hetzelfde! “I hope I get it” gebracht door Jazz volwassenen: in een glitter zwart, rood of goud topje op zwarte legging, zie ik daar mijn buurvrouw in het midden: WAUW, mama’s proficiat! Veertien dames geven het beste van zichzelf, iedereen danst prima!Top of the bill: QUEEN! Terwijl Freddy Mercury op het scherm toekijkt en alles met kritisch oog aanschouwt. Ja, zijn hautaine houding kwam enorm goed naar voor, en de dansers: “They want to be free”! Heel synchroon ge-danst, en Maurits zette zijn beste beentje

voelde stijgen in het auditorium. Zeker een werk om herhaald en gekoesterd te worden.Net zo fascinerend was Altea Nunez’s 'Beautiful Dark’, een passionele solo zeer goed door Lara Fransen gedanst. Nunez is een choreograaf die emoties perfect schets in dans; in dit geval een wanhopige zoektocht naar de weg uit ‘de donkere nacht van de ziel'.Met ‘Flash’, gaf het duo Kirsten De Smedt en Thaïs Stabel een verfrissende kijk op de naïviteit van de jeugd en de noodzaak om vast te houden aan de goede momenten die er door geboden worden. Twee groepen (een iets ouder, gekleed in het rood, de jongere in zachte tur-koois) weerspiegelen de snelle overgang van kind naar adolescent, met bewegingen van duo's en groepen die de twee met elkaar ver-bonden.Geneviève's ‘105’ voor de oudere leerlingen (live muziek van Nathan Wouters) beschreef het zoeken dat we allemaal doen bij het vin-den van een echte partner, terwijl Jonas Vle-rick ‘ Fountain of Youth’ (muziek Max Rich-ter) een viering was voor de jeugdige dansers die het uitvoerden. Beiden goed gemaakt en goed uitgevoerd.Op Min Hee Bervoets kan worden gerekend om iets krachtig te creëren - in dit geval ‘So-licitation’, dat nauwelijks uitleg nodig had. Vijf vrouwen ging door alle pijn, frustraties en teleurstellingen bij het auditeren naar een baan, met een superbe Thaïs Stabel als de harde tante die hen interviewde. Tot slot was er een ander poëtisch werk, dit keer een eerste choreografie door sterdanser Alain Honorez. Op suggestieve muziek van vi-

olist Charlie Siem, droeg ‘Entropy’ de afdruk van Honorez’s unieke stijl in zich. De ranke armen, het benadrukken van de poses in ba-lance (hard om uit te voeren!) en schitterende draaibewegingen vroegen heel wat van zijn 20 gevorderde studenten. Goed gekozen kos-tuums (eenvoudige rode, hooggesloten top-jes en zwarte shorts) toonden goed de lijnen. Ik was niet erg blij met de enorme, zwart en witte grafieken die razend over het fonddoek vlogen en de aandacht van de dans afleidden. Iets minder verwarrend zou beter hebben ge-past bij de lineaire choreografie.Ook in dit verband, de vrij alledaagse fond-doek deed de dans niet goed uitkomen; een kale achterwand zou beter bij het karakter van de voorstelling hebben gepast.Het was een zeer succesvolle première voor Geneviève Van Quaquebeke en dansstudio arabesque, met in de tweede helft in het bij-zonder een aantal uitstekende stukken.

Judith Delmé/R.B.foto’s: Alain Honorez & Koen Dhollander

(torso) voor! Proficiat!Het eerste deel van de twee ‘zondagshows’ zijn voorbehouden voor het optreden door de allerkleinsten die zoals altijd het hart van het publiek stelen, dit keer in “Samson en Gert mix”, ‘Pretty ballerina’s”, ‘”Muziek is ons le-ven” en “4 Dansjes”.Elke show eindigt met het grote Vier Seizoe-nen-ballet en daarna alle leerlingen die dan-sen en zingen: “Kom er bij en dans”, en als elk jaar: zoveel dansers, zoveel blije gezichtjes. Het bleef genieten! Pivolté bruist van energie! Of het nu show 1, 2, 3 of de zoveelste is…het blijft spectaculair, prachtig en een fantas-tische dansschool!

Linda Dave

Foto’s: Raf Michiels

Pivolté danst Kwadraat

10

Het ‘Jeugdballet’ in Hamburg is bij-zonder en kan terugblikken op een interessante achtergrond en veel-belovendheden en toekomst.John Neumeier is reeds meer dan 40 jaar directeur van het Hamburg Ballett en bijbehorende vakoplei-ding. Jaren geleden had hij al de idee een Jeugdballet te willen ont-wikkelen. In april 2011 ontmoette hij tijdens een vergadering in het Stadhuis in Hamburg een lid van de regeringsafdeling ‘Commissie voor Cultuur en Media’. Er ontstond een gesprek met als inhoud het ontwik-kelen van een Jeugdballet. De Com-missie bleek zeer geïnteresseerd en zo ontstond inderdaad in september 2011 een Jeugdballet. Ook be-sloot de Commissie over te gaan tot een financiële ondersteuning voor de duur van 4 jaar, ter grootte van 2,8 miljoen Euro. Na verloop van de eerste 4 jaren, werd dezelfde on-dersteuning andermaal toegezegd. De groep bestaat uit 4 meisjes en 4 jongens in de leeftijd van 18 tot en met 23 jaar, die hun dansvakopleiding hebben afgeslo-ten. Het is geen probleem als zij uit een ander land komen.De aangenomen kandidaten krij-gen een contract van twee jaar. De huidige groep komt uit Italië, Frankrijk, Duitsland, Korea, Nepal en Oekraïne. Bijna allen hebben hun laatste studiejaar in één van de Dansvakopleidingen in Duitsland gevolgd.Gebruikelijk is het dat er ieder jaar 4 dansers klaar zijn voor de praktijk en zo kregen de 4 huidige een contract aangeboden bij ‘Gautier Dance’ in Bazel, het Nederlands Dans Theater en 2 bij het Hamburg

Ballett.In tegenstelling tot de meeste Ju-nioren Balletten is het Jeugdballet zelfstandig en wordt geleid door

Kevin Haigen, als artistiek en peda-gogisch directeur. Daarnaast geeft hij dagelijks les aan de Theater-klas van de vakopleiding. Haigen

komt uit Miami en kan terugkijken op een buitengewone danscarrière. Hij werd opgeleid aan de School of American Ballet en danste aanslui-tend in dit balletgezelschap. Vervol-gens danste hij in het John Cranko Ballet in Stuttgart en vanaf 1975 in het Hamburg Ballett. In 1991 werd hij docent in de dagopleiding en vanaf 2011 leid hij het “Bonds-Jugendballett”.Haigen wordt ondersteund door Jo-han Stegli, afkomstig uit Aix en Pro-vence. Na zijn studie aldaar werd hij aangenomen in de Balletopleiding in Hamburg en in 1999 geëngageerd door het Hamburg Ballett.Hij is balletmeester voor het Jeugd-ballet en is aansprakelijk voor de repetities en voorstellingen.Lukas Onken, oorspronkelijk contra-bassist en organisator voor Jeugd-concerten, is de zakelijk leider van het Jeugdballet.Al is het Jeugdballet zelfstandig, het werd ondergebracht in het gebouw van het Hamburg Ballet en van de Vakopleiding. Zij kunnen beschik-ken over twee studio’s en worden ondersteund door een bijzonder goede pianiste.Ondanks de nogal verschillende achtergrond van de dansers, be-staat er een uitstekende werk-coö-peratie.De dagen zijn lang, beginnen om 09.45 uur en eindigen om 17.00 uur. Als eerste is er ’s morgens de balletles van Kevin Haigen. Dit is in geen geval een ‘warming-up-class’. Integendeel, het is een les, met uit-gebreide correcties, die zeer geres-pecteerd worden door de dansers.Aansluitend beginnen de repetities voor de voorstellingen en het leren van nieuwe balletten voor dit sei-zoen. Het huidige repertoire bestaat uit choreografieën van John Neu-meier en andere choreografen.

Bundesjugendballett - Hamburg

‘Giselle ou les Wilis’, ‘Juniorrecital’ & ‘Balletgala’ Stichting Klassieke DansStadsschouwburg Sint Niklaas16 mei 2015 was een zeer interes-sante ‘balletdag’ bij Stichting Klas-sieke Dans in Sint-Niklaas. ’s Mid-dags was er het Juniorenrecital door de leerlingen van Balletstudio’s Laffont du-Toit, ’s avonds het Ballet-gala met de dansers van Compagnie Les Coryphées en Modern Barock Ensemble, alle drie organisaties on-der de bekwame leiding van Ian du-Toit Steyn en Johan Goessens.Het was een supermooi leerlingen-recital vol van jeugdige charme en aankomend danstalent, grote stijl en klasse bij de barokdansers en een schitterend klassiek diver-tissement ‘Les Patineurs’, vol van dansvreugde in een muzikale cho-reografie met mooie taferelen, op de bekende muziek van Meyerbeer, die in het geheugen blijft hangen.Hierop volgde een uiterst fijn en verzorgd walking buffet, waar veel opgetogen gezichten te zien waren bij het napraten over de afgelopen voorstelling en waar al uitgekeken werd naar het te komen Gala door de ervaren dansers van Les Coryp-hées en Modern Barock Ensemble.Het Balletgala had drie zeer ver-schillende dansstukken op de affi-che, waarin niet alleen al de dansers uitblonken in een prima casting, maar het publiek ook kon genieten van de mooie choreografieën en muziek, de kostuums - zoals altijd professioneel ontworpen en uitge-voerd - en een prima belichting. Alle elementen kwamen samen om een zeer artistieke balletavond te creë-ren. Alsof het feest niet ten einde kwam, volgde als kers op de taart een ge-zellige en druk bijgewoonde recep-tie, met de uitreiking van de dans-prijzen van het seizoen 2014-2015.Die dansprijzen zijn al een aantal jaren een traditie en het is duidelijk dat de jonge dansers van Les Co-ryphées het een gewichtige aange-

legenheid vinden want eens te meer werd er halsreikend uitgekeken wie dit jaar op het podium zou geroepen worden.Er werden 4 categorieën prijzen uit-gereikt:1. danser van het jaar; 2. meest verdienstelijke danser; 3. prijs ge-stemd door de collega-dansers, 4. prijs gestemd door de leden van de Vriendenkring SKD.Het was geen gemakkelijke beslis-sing dit jaar, want zeer velen had-den zich het voorbije jaar getoond als vooruit gekomen dansers en/of gedisciplineerde en aandachtige studenten. Voor elke categorie wer-den dan ook twee dansers verko-zen.Prijs van de Vriendenkring: Carolien Van Kerkhoven en Marie-Anne Ver-linden;Prijs van de collega-dansers: Ken-dra Thomaes en Kara Gemoets;Meest verdienstelijke danser: Ken-dra Thomaes en Lisanne Van De Velde;Danser van het jaar: Marie-Anne Verlinden en Annelies Matton.Niet alleen kregen de winnaars een groot applaus van al de aanwezi-gen, het is ook hartverwarmend te zien hoe de dansers van SKD elkaar die prijzen gunnen!De naam van Annelies Matton brengt ons naadloos bij de voorstel-lingen van ‘Giselle ou les Wilis’ in februari 2015 door Les Coryphées, eveneens in de Stadsschouwburg van Sint-Niklaas, waar zij een ver-bluffende vertolking neerzette van Myrtha, de Koningin van de Willis. Hat waren weer vier bewonderens-waardige voorstellingen van ‘Giselle ou les Wilis’ door Compagnie Les Coryphées. Wat Stichting Klassieke Dans doet is niet alleen qua voor-stellingen goed, ook hun doel, het in stand houden van het klassiek-

romantisch repertoire, verdient alle aandacht. Er zijn in België niet zo-veel gelegenheden om dat réper-toire te zien, eigenlijk alleen maar tijdens galavoorstellingen zoals ‘La Nuit des Étoiles’ of optredens van buitenlandse balletgezelschap-pen. Het is dus toe te juichen - en vooral te ondersteunen - dat er in Sint-Niklaas een gezelschap is dat in hun repertoire o.a. ‘La Fille mal gardée’, ‘La Sylphide’, ‘Het Zwanen-meer’, ‘De Notenkraker’, ‘Sylvia’, ‘Don Quichot’, ‘Assepoes’, en ‘Cop-pélia’ heeft.Ook deze vier voorstellingen van ‘Giselle ou les Wilis’ waren wat choreografie, dramaturgie, decor en kostuums, belichting en vooral danstalent weer van hoog niveau.Heel bijzonder in de groep is dat zeer homogene en getrainde bal-letkorps. Menig professioneel gezel-schap en school kan best wat jaloers zijn: 24 danseressen, met techniek, muzikaliteit, danstalent, synchroon en gemillimeterd op rijen dansend, met een discipline en grote devotie voor de danskunst en volledig op-gaand in hun rol. In de eerste act werd de ‘Boeren-pas de deux’ vervangen door de ‘Pas des Vendageurs’, daarmee terugke-rend naar het origineel (waarin de pas de deux slechts een onderdeel was van deze Vendageurs pas de cinq). Hierin schitterde Marie-Anne Verlinden als lead-danseres. De hoofdrol in ‘Giselle ou les Wilis’ is zo veeleisend (levendig en karakter-vol in de eerste acte, geestelijk en etherisch in de tweede acte) dat het slechts de allergrootste ballerina’s zijn die deze twee karakters van de rol even goed kunnen dansen en uitbeelden. Het is dan ook logisch dat de vier solisten van Les Coryp-hées die het hoofdpersonage Giselle dansten zich in een van beide actes

Interessant is het feit dat enkele van de dansers zelf willen choreografe-ren. Dit wordt zeer ondersteund en indien mogelijk in het programma opgenomen. Ik kon twee van deze balletten bijwonen en was behoor-lijk onder de indruk. Voorstellingen vinden plaats in binnen -en bui-tenland. Daarnaast wordt men uit-genodigd voor Festivals en sociale gebeurtenissen. Ook worden Senio-renresidenties bezocht.Door de dansers worden ook work-shops gegeven in scholen, of per uitnodiging in de studio om een idee te krijgen,wat het dansvak in-houdt. Het meest interessante on-derwerp trof mij, aangezien het hier ging om het werken met jongeren, die een geestelijke en/of lichame-lijk handicap hebben. Waarschijnlijk is deze vorm van praktijkervaring voor deze dansers,waar zij dan ook vandaan komen, niet alleen elkaar, maar ook buitenstaanders te leren respecteren.Uiteraard willen allen uitmuntende dansers worden en de weg daar-heen is het leren van Kevin Hai-gen, Johan Stegli en de overige choreografen,waarmee zij werkten van grote waarde.De voorstellingen die zij doorma-ken, worden omlijst door hun liefde voor de dans, hetwelk zij doorgeven aan anderen, of die wel of niet kun-nen dansen. Deze ervaring heeft hen niet alleen het dansvak ge-leerd, echter ook het respect voor de maatschappij bijgebracht.

Jenny J.Veldhuis

Foto’s: Steven Müller

meer thuis voelden. Zo was Eline Verstraeten zeer overtuigend in de waanzinscène, Carolien Van Kerk-hoven is dan weer een echt etheri-sche Giselle uit de tweede acte. Ilse Decante en Kara Gemoets dansten beide acts op zeer verdienstelijke manier. Telkens was hun partner Jo-han Goessens, (je kan wel zeggen “een rots in de branding” bij Les Coryphées), altijd zeer ‘dienend’ in

de rol van ondersteunende partner voor de vier zeer verschillende part-ners. De rol van Albrecht is trou-wens zeer geschikt voor hem, met uitbeelding van vele intense emoties en theatrale effecten: hij is nog jong en wat onbezonnen in de eerste act, het dansen met de grote zwarte, tot op de grond reikende fluwelen cape bij het graf van Giselle in de tweede act was majestueus. Maar dé ster van de avond – voor mij althans – was Annelies Matton die met een superieure vertolking van Myrtha, de Koningin van de Wilis, adembe-nemend en fascinerend was. Wat een présence en wat een aanvoelen van de rol. Grote klasse!

Rina BarbierFoto’s: Detlef Willemsen

JEUGD & DANS vzwcultuureducatieve vereniging

Wil je de danskrant graag digitaal ontvangen ?

stuur naam en emailadres naar: info@jeugdendans.be

Geef uw mening over de danskrant.

mail to: info@jeugdendans.be

11

Het is zaterdag 11 april 2015, 20u om precies te zijn. De lichten do-ven en het wordt muisstil, iedereen maakt zich klaar voor “Over Water”, een dansvoorstelling waarin kinde-ren, jongeren en volwassenen het beste van zichzelf geven. Al jaren laten de choreografen van dans-school en danscompagnie Francine De Veylder uit Aalst zich inspireren door het milieu, ook deze voorstel-ling is ontstaan uit hun bekommer-nis voor onze planeet en de natuur. Vier choreografen gingen de uitda-ging aan en het resultaat mag er zijn. Deze avondvullende voorstelling bestaat uit 2 grote delen, het eer-ste gebracht door de leerlingen van de dansschool en het tweede door de danscompagnie. De jongeren gingen samen met hun choreograaf aan het werk om een choreografie in elkaar te zetten met als hoofd-thema water. De jongste kinderen associeerden water met regen en kwamen in stoere regenlaarsjes en met paraplu het podium op, in een andere groep koos de choreo-graaf voor een piratenthema wat

dansertjes en publiek zeker konden smaken. In het publiek enkel trotse ouders en familie, want wat had-den ze het toch fantastisch gedaan. Voor heel wat kinderen was het ook de eerste keer op het podium, maar eenmaal op het podium was het ver zoeken naar enkele kleine tekenen van stress. Ook de gevorderde dan-sers gaven het beste van zichzelf en dit smaakte naar meer. Na een korte pauze was het aan de compagnie, de creatie was in han-den van Francine De Veylder, Kylian Campbell en Melissa Rondeau. Het publiek werd meegenomen in een verhaal over vogels en de vervuiling van het water. Prachtig uitgevoerde choreografieën en gevarieerde mu-ziek maakten het helemaal com-pleet. In het tweede deel gaven de dansers een interpretatie aan het verhaal van klimaatvluchtelingen, ze zwommen over het podium en probeerden het land te bereiken. De dansers met zeer uiteenlopende achtergronden en culturen wisten dit als een mooi geheel over te brengen op het publiek. Hoe verder de voor-stelling vorderde, hoe abstracter

het werd. In het stuk van Melissa Rondeau bevonden de dansers zich in de verschillende fasen van water. Het begon met dansers die schijn-baar onbeweeglijk voortrolden on-der een tapijt van stilstaand water, daarna was er het water in vloei-bare vorm. De verschillende fasen van water werden heel interessant geïnterpreteerd door de dansers. Na de vloeibare fase, bevroor het water en leken de dansers vast te zitten in een ijsblok. Het ijs begon te smelten en een hoogtepunt werd bereikt toen de dansers gasvormig water, spa rood interpreteerden. De laatste vijf minuten van de voorstel-ling werd alles gereduceerd tot stil-staand water, het publiek was onder de indruk en dat uitte zich in een geweldig applaus en zeer tevreden dansers en choreografen.

Leni Sonck

Foto’s: Hugo Byl

‘Over water’een dansproductie over klimaatverandering.Danscompagnie - en dansschool Francine De Veylder

Turning Point BalletschoolTheater aan de Stroom - 2 mei 2015Zoals we konden verwachten van Turning Point Balletschool, waren de drie voorstellingen in mei l.l. een groot succes. Gilly Hickman leidt het evene-ment zo efficiënt - natuurlijk geholpen door ouders en supporters – dat het een plezier is om ontspannen te zitten en te kijken naar haar leerlingen, allen zo gemotiveerd en het beste van zichzelf gevend. Zoals bij elk schoolrecital is het moeilijk om te voorkomen dat het iets te lang wordt. Gilly heeft vele studenten, voornamelijk in de jongere gra-den en allen hebben ze recht om in te spotlights te komen!De kleintjes zijn altijd de lievelingen en de hartenbrekers van het publiek maar het is ook leuk om muzikaliteit en concentratie te bespeuren bij deze ‘miniatuurtjes’. Een van de leukste stukjes was ‘Ugly Ducklings’ voor de 6-7 jarigen, gezet op de muziek van de klompendans uit het ballet ‘La Fille mal gardée’. Kleine hoofdjes pikten, elleboogjes fladderden, en dat alles zo ritmisch! Een interessant hedendaags stuk in de eerste helft was gechoreografeerd door Libby Ward, een gegradueerde van het Dansdepartement van het Antwerpse Conservatorium.Het toonde uitstekende dynamische en sterke bewegingen en goed ge-bruik van de ruimteLibby is ook Gilly’s HipHop leerkracht en even getalenteerd op dat vlak. Er waren ook een aantal grappige stukken: de oudere gevorderde studenten beeldden Cinderella’s stiefmoe-der en onhandige stiefzusters uit, terwijl ze de gepast timide Cinderella pestten. Veel gelach ook voor de middengraad, uitgedost in ballonachtige kostuums, die van hen de dikste, maar toch sterkste ballerina’s maakten.Tussen de karakterdansen kwam veel goed klassiek werk. In mooie, lichte kostuums en onberispelijk geplaatst, toonden de graden 5 en 6 zin voor stijl, mooie lijnen en armen,terwijl ze de verschillende choreografieën van Gilly dansten. Het pointe-werk was sterk, in het bijzondere in het intelligent gechoreografeerde ‘The Enchanted forest’. Gilly’s echtgenoot, choreograaf Andy De Maertelaere, realiseerde twee zeer dramatische werken voor de studenten van graad 6 en voor de midden-groep. Het eerste, getiteld ‘Guardian Angels’, het tweede ‘The Hunters and the Hunted’. Beiden gaven ze de oudere leerlingen de kans om de emotio-nele intensiteit van hedendaagse dans te tonen. Deel 1 en deel 2 eindigen elk met een spetterende finale, met alle studen-ten op het toneel, eerst op muziek van de film ‘Sneeuwwitje’ daarna op de muziek van ‘Dream Girls’.Aan het slot, een uitbundig applaus – volkomen verdiend – van een verrukt publiek en ik hoorde commentaar, zelfs van de ‘bompa’s, hoezeer ze van het spektakel hadden genoten. Daar gaat het tenslotte om, zoals Gilly Hick-man en haar excellente team weten: het plezier van een goede vertoning en het genieten van het applaus erna. De studenten, ouders en suppor-ters zullen al uitkijken naar het volgende optreden van Turning Point Ballet School, met de zeer professionele en prettig aangename shows.

Judith Delmé/R.B. Foto’s: Eric De Maertelaere

Een van de meest controversiële gebieden in de ballettraining is dat van het pointe-werk. Jammer, te veel kinderen krijgen toestemming van hun balletdocen-ten om ‘op de pointes’ te gaan, voor de spieren van hun benen en voe-ten daarvoor gereed zijn. Ouders zien vaak enkel het visioen van hun ‘baby-ballerina’ in glimmende roze satijnen schoentjes en men kan hen niet de schuld geven als sommige balletleraars niet over de wijsheid beschikken of de training missen om het te verbieden totdat het kind sterk genoeg is om ermee te star-ten. Gewoonlijk is dat rond de leef-tijd van 12 jaar maar het hangt ook af van enkele belangrijke factoren: de fysiek van het kind, de ‘hoeveel-heid’ ballettraining het heeft onder-gaan en dan ook nog de musculaire ‘gereedheid’.Jammer genoeg zijn er ouders die eisen dat hun kind ‘op de spitsen’ dansen en zo ver gaan om hun kind naar een andere school te brengen waar het toegelaten wordt of de leerling nu klaar is of niet.Dit is onwetendheid van de ergste soort: niet enkel kan het serieuze fysieke schade aanrichten, maar in sommige gevallen kan het een be-

loftevolle carrière stoppen of demo-tivatie veroorzaken, door de gele-den pijn en moeilijkheden die bij het pointe-werk ondervonden worden.Voor deze voorgaande redenen heeft de redactie van Danskrant be-slist een driedelige gids te publice-ren om ouders en geïnteresseerde dansdocenten te leiden. Natuurlijk is dit enkel een gids, maar het zal intelligente ouders helpen om te checken of hun kinderen ‘pointe-klaar’ zijn en enkele bijkomende tips geven aan contentieuze ballet-leraars.DEEL 1Meest gekende metingen:* vanaf 12 jaar* na bepaald aantal jaren training* bepaalde flexibiliteit in de enkel* balance retiré 5 secondenPencil test:Met een potlood of dergelijke moet er een lijn kunnen getrokken worden van onder het enkelbeen naar de hallux valgus (grote teen gewricht). Indien de hallux valgus voorbij de lijn gaat en het over een hypermo-biel enkelgewricht gaat, kan dit op-gevangen worden door spierverste-vigende oefeningen. Uiteraard blijft het moeilijk om hiermee te werken (zeker naar uithouding toe).

Balance test:Op één been staan, parallel, passé, met armen gekruist en de ogen dicht gedurende 30 seconden. De voet neerzetten, dit zonder de ogen te openen of de standvoet te ver-plaatsen.Topple test:1 of 2 pirouettes en dehors vanuit 4de positie met een correct ge-plaatste retirépositie en een gecon-troleerde landing.Double leg lower test:Er is voldoende kracht in de buik-spieren als de benen gestrekt op 45° kunnen gehouden worden (of lager) zonder dat het bekken of de lumbale curve verandert van posi-tie.Opgelet voor de onderrug. Een optie is om de benen toch iets te plooien, of een gecontroleerde roll-up uit te voeren).single leg step down test:Dit controleert neuromusculaire controle over de onderbenen. Op een verhoog van 15 cm staan op één been, buigen door het stand-been om zo de hiel van de andere voet de grond te laten aanraken. Het bekken mag niet vallen of in-zakken aan één kant, er mag geen endorotatie plaatsvinden in de heup

en de standvoet mag niet naar bin-nen rollen.4 van de 5 pliés moeten correct uit-gevoerd worden om te kunnen sla-genAiroplain test:Op één been leunt het lichaam naar voor, het andere been naar achter, de armen opzij zodat het been, het bekken en het lichaam op een paral-lelle lijn zijn met de grond. In deze positie gebeuren er 5 pliés, waarbij de armen adducteren tot de vinger-toppen de grond aanraken.4 van de 5 pliés moeten correct uit-gevoerd worden om te kunnen sla-gen.single Leg sauté test:Tussen 8 en 16 temps levé op één been (parallel of en dehors) met correcte belijning van het been, ge-strekte knie en voet in de lucht en een gecontroleerde landing.Single leg heel rise test:Hier wordt de kracht van de kuit-spieren gemeten.20 élevé op één been (parallel of en dehors).

Met dank aan Ingrid Lootvoet, TtpPF / Founding Member Pilates Foundation, Londen

Is uw kind klaar voor Pointe-werk? - deel 1 In memoriamGeorges HoubierGeorges Houbier werd geboren te Luik op 29 augustus 1945. Hij stu-deerde bij Ro-sella Hightower in Cannes en bij Alexander Pushkin in Sint Petersburg. Hijdanste in Keulen en in Oslo en werd in 1972 solist bij het Ballet de Wal-lonie.Tot zijn voornaamste rollen behoor-den o.a. De Blauwe Vogel en de Prins in ‘The Sleeping Beauty’ en de Prins in ‘Het Zwanenmeer’.In 1977-78 was hij gastdocent bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en assistent-balletmeester. Daarna werd hij docent klassiek ballet, re-pertoire en choreografie aan het Stedelijk Instituut voor Ballet. Georges Houbiers overleed te Luik op 24 mei 2015.

12

ColofonJeugd & Dans vzw

Medewerkers R. Barbier - M. Haerbos - J. Delmé - J. Gale - Klem L. Morren - S. Paterakis J.J. Veldhuis - S. GiulianiG. Boterman - N. Deferm

L. Dave - C. Smit

Lay Out: Haerbos Marina

secretariaat Marina Haerbos

Stephanie Paterakis Steve Didden

Stefano Giuliani

Met de Steun van de Vlaamse Gemeenschap

Boekenaanbod uIT DE DANsDOOs 1e dansstrip met tekeningen van Klem en teksten van Luc Morren

Een ontzettend leuke strip die heel veel aspecten van de danskunst vertelt.

De 5 voetposities, armposities, pas de deux, ....

Prijs 6 €/strip (korting vanaf 25 stuks)

www.jeugdendans.be