3 middelares en koningin - montfortsite.be · mand gedenken die zolang geleden in een kamer van een...

middelares en koningin

83e jaargang - Nr. 1 - Verschijnt maandelijks behalve in juni en augustus - P708351 - Afgiftekantoor Leuven Mail

Bekommerd om mensenBekommerd om mensen


Montfort, missionaris die het hart raaktblz. 4-5

De deur van het geloof openenblz. 8-9

Montfort-Bedevaarten 2016blz. 19-25

APRIL 2016

Durf met Hem scheep te gaanDurf met Hem scheep te gaan

middelares en koningin | april 20162

Editoriaal3

De Heilige Montfort, driehonderd jaar geleden

F. Fabry

4-5Montfort,

missionaris die het hart raaktE. Assolari

6-7Barmhartig

zoals de Vader (3)M. Kemseke

8-9 De deur van het geloof openen

A. Rubbens

10-11Op bedevaart

J. Wuyts

12-13Jezus, de pedagoog

Een nieuw gebodM. T’Joen

14Regionale bijeenkomsten

15-18Wees gegroet …

in Scherpenheuvel

19-25Montfort-Bedevaarten

2016

26-27Gods ogen-blik

J. Meeuws

28-29Tombola

Lourdes in België

Puzzelbladzijde

30-31Wij bidden voor en met elkaar

32 Een dag met Maria in Oostakker

Inhoudsopgavemiddelares en koningin


Bekommerd om mensenBekommerd om mensen


Montfort, missionaris die het hart raaktblz. 4-5

De deur van het geloof openenblz. 8-9

Montfort-Bedevaarten 2016blz. 19-25

APRIL 2016

Durf met Hem scheep te gaanDurf met Hem scheep te gaan

In dit Heilig Jaar nodigt de paus iedereen uit om op be-devaart te gaan en door een Heilige Deur te lopen. Naar aloude traditie komt het programma van de Montfort-Bedevaarten in het aprilnummer ruim aan bod. Jan Wuyts stelt in zijn artikel ‘Op bedevaart’ dat in bede-vaartsoorden de hemel de aarde raakt: God is er op een bijzondere wijze aanwezig.

In onze zoektocht naar Gods barmhartigheid in het Oude Testament steken we van wal bij aartsvader Abra-ham. Op weg naar het Beloofde Land kwam hij voorbij steden die wegens hun slechte reputatie de toorn van God riskeerden. Maar Abraham smeekte God om erbar-men en vroeg om de stad Sodom te sparen. Zelfs indien Abraham er maar een gering aantal rechtvaardigen zou vinden, wilde God de verdorven stad sparen ...

Een glorieuzer tijdperk brak aan met de komst van Jezus. Met Hem is een Goede Herder in de wereld ge-komen die de Blijde Boodschap kwam brengen. In zijn afscheidsrede legt Jezus een nieuw gebod op. Hij vraagt aan zijn leerlingen elkaar lief te hebben zoals Hij hen heeft liefgehad. Michel T’Joen gaat hierop in zijn arti-kels dieper in.

De Kerk heeft het in deze tijd niet gemakkelijk. Maar het is goed om te weten dat ze het in de beginjaren nog veel moeilijker had. Maar door de moed en het gods-vertrouwen van de eerste christenen wist de Kerk toch van de grond te komen. Er is dus zeker geen reden om moedeloos het hoofd te laten hangen, veeleer om de vreugde van het Evangelie voor ogen te houden en met Antoine Rubbens de deur van het geloof te openen.

Varna KatholieKe KerK

april 2016 | middelares en koningin 3april 2016 | middelares en koningin 3

Ik draag je mee in mijn hartWaarom de aandacht trekken op een nederige Bretoense missionaris die nauwelijks zestien jaar actief is geweest? Men kan terecht ver-wijzen naar zijn eerste volgelingen en de Dochters der Wijsheid die hij gesticht had. De montfortanen zijn eigenlijk pas na zijn dood als congregatie begonnen en in de 19e eeuw is uit hun midden een nieu-we scheut ontstaan, de broeders van St.-Gabriël. Al deze mensen hebben er ongetwijfeld toe bijgedra-gen dat hij in zekere zin ‘in leven’ is gebleven, maar er is meer.

Een twaalftal dagen vóór zijn ster-ven was hij ziek en schreef nog een brief aan zr. Marie-Louise, de over-ste van zijn jonge congregatie in La Rochelle. Ik citeer: ‘Als God mij geen andere ogen had gegeven dan die mijn ouders mij hebben gegeven, dan zou ik klagen en mij ongerust maken zoals de zotten en zottinnen van deze bedorven wereld, maar daar wacht ik mij voor … Ik draag u allen met mij mee, tot op het altaar. Ik zal u nooit vergeten …’ Toen reeds, met die andere ogen, keek hij ver, heel ver, hij was dicht bij de Heer.

De Regel voor de mannelijke con-gregatie begint met een zo vurig gebed voor roepingen dat men het ‘Brandende Bede’ is gaan noemen,

waaruit dit citaat: ‘Heer, wat vraag ik U, niets voor mijzelf, alles voor uw eer … Gij alleen kunt die groep sa-menbrengen … het is uw zaak, grote God.’ Moeizaam is de congregatie tot stand gekomen en heeft ze de Franse Revolutie overleefd. Maar later – achteraf bekeken zou je zeg-gen ‘op het geschikte moment’ – heeft de Heer het toegelaten dat hij een nieuwe missionaire tocht kon maken doorheen de hele Kerk, tot vandaag toe.

Ofschoon begraven is hij missionarisRond het midden van de 19e eeuw, toen, met het oog op een eventuele zaligverklaring het Vaticaan zijn geschriften zorgvuldig had onder-zocht, heeft men in Saint-Laurent ‘toevallig’ een onbekend manus-cript ontdekt (127 jaar na zijn over-lijden). De eerste en laatste blad-zijden waren afgescheurd. Daarom heeft de plaatselijke bisschop, die het boek meteen liet drukken, er de beroemd geworden titel aan gege-ven: ‘Verhandeling over de ware Gods-vrucht tot Maria’, terwijl de aandach-tige lezer verderop in het geschrift ontdekt dat Montfort zijn geschrift ‘Voorbereiding op het Rijk van Jezus Christus’ noemt. Het boekje is met enthousiasme ontvangen en is een wereld-bestseller geworden. In 2003 noemt Johannes Paulus II het een

‘klassieker in de mariologie’. Vele congregaties, lekeninstituten en privémensen vinden er inspiratie in. Naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de heiligverklaring van Montfort schreef die paus een brief aan de montfortaanse familie met onder meer dit: ‘Ik moedig u aan om die schat, die niet verborgen mag blijven, tot bloei te laten komen … Wees ook steun en toeverlaat voor de bewegingen die zich inspireren op de boodschap van Montfort, om zodoende aan de Mariadevotie een steeds steviger echtheid te verlenen.’

Acht jaar na het overlijden is M. Blain, kanunnik van de kathedraal van Rouen, naar Saint-Laurent gekomen en stelde vast dat er een ongelooflijke activiteit was rond het graf van Montfort: ‘Zelfs in zijn graf is hij missionaris’, zo noteerde hij. Dat is de hoofdreden waarom wij Montfort vieren en ook Middelares en Koningin uitdragen.

Frans Fabry, directeur

In de avond van 28 april 1716 is de Heilige Montfort naar de hemel gegaan, nu dus driehonderd jaar geleden. Waarom nog ie-mand gedenken die zolang geleden in een kamer van een herberg in een dorp van de Vendée gestorven is? En waarom die uitdruk-king ‘hij is naar de hemel gegaan’?

driehonderd jaar geledenDe Heilige Montfort,

Ka

pel

in o

irsc

ho

t (n

eder

lan

d) –

Fr

esc

o V

an M

on

tFo

rt d

oo

r Ja

ap

Min

het aankondigen als voor het in herinnering brengen van de grote geloofsthema’s en de engagementen van een christen. In de coupletten 39 en 40 van Kantiek 2 zegt hij onder meer:

Ziehier mijn verzen en liedjes:mogelijk zijn ze niet mooi, maar goed zijn ze wel,mogelijk strelen ze de oren nietmaar ze zetten wel grote wonderen op rijm.

Als ze alleen bedoeld zijn voor de kleintjes,ze zijn daardoor niet minder waard;als het maar ordinaire versjes zijn,ze zijn daardoor niet minder heilzaam.

Zijn mede- werkersHet glasraam van deze maand is heel bijzonder. Het bevindt zich in de sacristie van de huidige paro-chiekerk van de Heilige Petrus in Lucs-sur-Boulogne - Vendée. Tijdens de oorlogen in Vendée doodden de helse colonnes in Lucs 564 perso-nen, waaronder 110 kinderen. On-deraan het glasraam kan je lezen: ‘Broeder Jacques, geboren in Les Lucs-sur Boulogne, 1680-1727, gezel van priester Montfort en school-hoofd.’

We zien Montfort in de kansel ter-wijl hij aan het preken is, met het kruis in zijn hand, terwijl broeder Jacques met een klein boekje in zijn

De Heilige Montfort en zijn me-dewerkers hielden hun missie-preken van de maand september tot de maand juni. Tijdens de zomermaanden hielden de grote werkzaamheden op het veld de mensen ver van de kerk. De missie betekende voor een parochie een sterke tijd: meerdere missionarissen (priesters en enkele hulpbroeders) kwamen dan in de parochie aan en gedurende drie of vier weken, soms zelfs meer, volgden predicaties, boe-tevieringen, processies en cateche-tische ontmoetingen elkaar op en gaven de parochie een nieuw elan.

In zijn regels voor zijn missionaris-sen schrijft Montfort: ‘Het doel van hun missie is de geest van het christendom in de christenen te hernieuwen. Zo laten ze er de geloften van hernieuwen, zoals de paus het hen gevraagd heeft, op de meest plechtige wijze, en ze geven de absolutie en de communie aan geen enkele boeteling dan nadat die eerst, met de anderen, zijn doopbeloften heeft hernieuwd. Men moet de vruchten van die praktijk ondervonden hebben om de waarde ervan te appreciëren’ (nr. 56).

De dichterEen van de manieren die Montfort gebruikte voor zijn evangelisatie bestond in het zingen van kantie-ken. Bijna 160 kantieken zijn van zijn hand; ze beslaan meer dan 24.000 verzen. De kantiek was een bijzondere manier zowel voor

hand de gelovigen uitnodigt om te zingen. De broeder bevindt zich op het voorplan en dat laat zich be-grijpen: het is de parochie waar hij geboren is die het glasraam heeft laten maken ter herinnering aan hun parochiaan die een eenvoudige medewerker van Montfort was.

Rechts op het glasraam zie je een ander personage: een priester in koorhemd die op zijn knieën zit. Hij houdt zijn hoofd in zijn han-den. Het is eerwaarde heer Jean Mulot, de broer van René Mulot, medewerker en opvolger van Montfort. De plaats die hier wordt uitgebeeld is de parochiekerk van Saint-Pompain in Vendée waar eerwaarde heer Jean pastoor was en waar Montfort zijn missie preekte in december 1715 en januari 1716.

Zingende broeder Jacques Zuster Florence, een van de eerste Dochters der Wijsheid, heeft ons kronieken nagelaten van de eerste jaren van de twee communiteiten in Saint-Laurent. Aan haar ver-trouwde eerwaarde heer Jean Mulot volgend getuigenis toe: ‘Na de dood van de man van God (Montfort) vestigde deze goede jongen (broe-der Jacques) zich in Saint-Laurent, waar hij de jeugd onderwees en in de kerk de rozenkrans bad. Men zal niet ontstemd zijn om hier de ge-nade en het talent van de broeder te zien, vooral voor het zingen van


Montfort, missio naris die het hart raakt

kantieken waarmee hij de meest ongevoelige harten wist te raken en te bekeren. Hier volgt wat Jean Mulot me vertelde: ‘Ik had op een dag mijnheer Montfort gevraagd om een missie te houden in mijn parochie. De vruchten en bekerin-gen die hij bewerkstelligde waren bewonderenswaardig. En het was niet alleen ik, voegde hij eraan toe, die door niets te raken was. De eerste veertien dagen van de missie waren al voorbij en mijn hart was nog zo hard als een steen. In alle eerlijkheid, ik nam vol toewijding deel aan de oefeningen, maar het was niet zozeer om me te bekeren dan wel om het goede voorbeeld te geven aan mijn parochianen ...

Ik heb God verloren door mijn zondig gedrag ... ‘Zowat in de helft van zijn mis-sie preekte hij over de doodzonde, met een heel nieuwe en bijzondere overtuigingskracht. De harten van mijn parochianen werden verteerd door spijt, terwijl dat van mij meer en meer leek te verharden. Noch-tans was mijn bekering niet meer ver weg, want op het einde van de preek hoorde ik opeens een door-dringende stem die leek te komen van achteraan in de kerk en die de kantiek aanhief Ik heb God verloren door mijn zondig gedrag, enz.

Het was de stem van broeder Jac-ques die zich voor mijn gevoelloos

hart liet aanvoelen als de slag van een hamer. Hoe meer hij zong, hoe meer mijn hart vertederd werd. De kantiek was nog niet gedaan of ik was al geen meester meer van mezelf en met ogen vol tranen heb ik me aan de voeten van mijnheer Montfort geworpen die zo vrien-delijk was om mij de biecht af te nemen. Ik ben blij, zei de arme pas-

toor, echt blij, overmatig blij dat ik dat bekeringsmoment heb mogen meemaken, want sindsdien heb ik door de genade Gods een gans an-der leven geleid dan tevoren, en het is de kantiek van broeder Jacques die mijn bekering bewerkstelligde.’ God zij dank!

Efrem Assolari

april 2016 | middelares en koningin 5

hei

lig

e pe

tru

sKer

K in

les

lu

cs-

sur-B

ou

log

ne

- g

lasr

aa

M

Montfort, missio naris die het hart raakt


Barmhartig zoals de Vader3

Genesis, een poëtisch en mythisch frescoIedereen aanvaardt vandaag dat de eerste hoofdstukken van het boek Genesis van een bijzonder literair genre zijn: een poëtisch en mythisch fresco met verhalen die vaak aan andere volkeren zijn ontleend. Geen ge-schiedenis dus in de moderne zin van het woord, maar geloof dat ons zegt dat God de oorsprong is van een mooie en goede wereld, toevertrouwd aan de mens, om hem te beheren. Toevertrouwen betekent vrijheid, en

dus kans op fouten, op voorkeur geven aan het eigen-belang boven het mooie en goede, kans op zich eige-naar wanen ... kwaad en zonde in een wereld brengen die mooi en goed moet zijn. Denk maar aan Kaïn en Abel, de zondvloed, de toren van Babel. ‘Toen Jahwe zag hoezeer op aarde de boosheid van de mensen was toegeno-men en hoezeer de begeerte van hun hart de hele dag naar het kwaad uitging, kreeg Hij spijt dat Hij de mens op aarde gemaakt had en Hij was er heel verdrietig om’ (Gen 6, 5-6).

Olijftak of regenboog aan de hemelDie gewelddadige wereld is geen andere dan de onze. De Schrift puilt uit van het vele kwaad omdat onze we-reld zo is. De Bijbel is geen ‘Alice in Wonderland’, maar ‘God in het land van de mensen’. Langzaam openbaart Hij zich te midden van dat geweld en die vervreem-ding. Waar Hij welkom is, wordt vrede mogelijk als een olijftak of een regenboog aan de hemel. Ondanks de mens die met een gemeenschappelijk egoïsme zich tegen God afzet (een toren tot in de hemel), verbreekt God zijn belofte van na de zondvloed niet: Hij zal de wereld niet vernietigen maar redden, of beter nog: hem herscheppen.

GEZONDEN VOOR EEN NIEUWE WERELD: ABRAHAM

In onze zoektocht naar sporen van Gods barm-hartigheid in het Oude Testament, komen we terecht bij Abraham. Op weg naar het Beloofde Land kwam hij voorbij de steden Sodom en Gomora die door hun blijvende verderfelijke ge-drag de toorn van God riskeerden. Maar Abra-ham smeekte God om erbarmen en vraagt de stad Sodom te sparen indien hij er benevens de vele zondaars toch een tiental rechtvaardigen zou vinden ...

© B

. du

Mo

nt

– Z

on

son

der

ga

ng a

an h

et M

eer V

an g

ali

lea


God vraagt medewerking In die situatie neemt God opnieuw het initiatief, maar hij vraagt de medewerking van Abraham, van de mens. Indien hij die nieuwe wereld wil aanvaarden, dan moet hij zich losmaken van de oude. ‘Abraham, trek weg uit uw land ... Ik zal u een ander land aanwijzen ... Ik zal u zegenen ... Door u zal zegen komen over alle geslachten der aarde’ (Gen 12, 1-4). Een roeping, een zending om duidelijk te maken dat voor God zonde en geweld niet het laatste woord mogen hebben. Zo wordt vanaf Abraham de tendens naar het kwaad omgekeerd en staat de geschiedenis van Israël op het heil gericht. Die uitnodiging is geen andere dan deze van Johannes de Doper en van Jezus: ‘Bekeer u en geloof in de Blijde Boodschap.’ Geloof: zich losmaken van de oude en bin-nentreden in ‘de nieuwe wereld’. Als een echo zal vele eeuwen later in Lourdes bij de derde verschijning het woord van Maria tot Bernadette klinken: ‘Ik beloof u niet het geluk van deze wereld maar van de andere.’

God zoekend naar barmhartige liefde onder de mensenNu zitten we nog bij Abraham. De zegen die hij ont-vangt is ook bestemd voor alle volkeren. Hij treedt dan wel de andere wereld binnen, hij moet ook alle volke-ren uitnodigen. Gods barmhartige liefde beperkt zich niet tot hem en zijn beloofde nakomelingen. Abraham, de vader van het geloof, wordt zelf barmhartig. Waar God de zondaar wil straffen, smeekt hij om Gods mild-heid. Hoe sterker Abraham pleit hoe meer God zijn straf uitstelt. God wordt als het ware een bedelaar op aarde, zoekend naar barmhartige liefde onder mensen,

om vergeving te kunnen schenken. Abraham stopt nog bij tien rechtvaardigen, maar Gods zoektocht klinkt bij de profeten nog veel sterker: ‘Loop de straten van Jeruza-lem door, kijk goed uit, zoek de pleinen af. Als ge ook maar iemand kunt vinden, die zijn plichten vervult en oprecht wil leven, dan vergeef Ik de stad’ (Jer 5, 1). En Ezechiël: ‘Ik heb onder hen gezocht naar iemand die een wal zou kun-nen opwerpen of op de bres zou kunnen staan, om het land tegen Mij te verdedigen, zodat Ik het niet zou verwoesten, maar Ik heb niemand gevonden’ (22, 30).

Ik ben God en geen mensWij staan aan de vooravond van de ballingschap. De smekende Abraham drukt het diepste verlangen van God uit: de mensen redden, hen vergeven en hun te-rug leven schenken. Het straffen van God komt alleen nog wanneer Hij niet langer kan vergeven, omdat er niemand naar vraagt. Het lijkt er zelfs soms op dat God zelf verwonderd staat over zijn erbarmen. Zoals bij Ho-sea: ‘Mijn volk verhangt zich aan zijn ontrouw jegens Mij; zij roepen Baäl wel aan, maar die maakt hen niet los uit de strop. Hoe zou Ik echter u kunnen prijsgeven, Efraïm, u kunnen overleveren, Israël? ... Mijn hart slaat om, heel mijn binnenste wordt week. Neen, Ik zal mijn vlammende toorn toch niet koelen, Efraïm niet opnieuw te gronde richten, want Ik ben God, Ik ben geen mens. Ik ben de Heilige in uw midden. Ik laat Mij niet gaan in mijn toorn’ (Hos 11, 7-9). Wij worden uitgenodigd om Gods barmhartigheid af te smeken. Hij wenst niet beter. ‘Vraag en u zult vergeving krijgen’, klinkt het bij Jezus.

(wordt vervolgd)

Mark Kemseke

Hanswijkprocessie Mechelen 1 mei 2016

11.15 uur: eucharistieviering in de Hanswijkbasiliek15.00 uur: Hanswijkprocessie17.00 uur: slotplechtigheid in de Hanswijkbasiliek

Voor meer inlichtingen: zie website www.hanswijkprocessie.be

Mec

hel

en -

ha

nsw

iJKpr

oc

essi

e ©

lu

c h

ild

erso

n

in ScherpenheuvelWees gegroet …

www.scherpenheuvel.be

april 2016

Maria inspireert

Pasen – doortochtHet is Pasen! Letterlijk betekent dit: doortocht. Jezus is door de dood gegaan, zoals de Israëlieten door de Rode Zee gingen. Het Beloofde Land is nu het eeuwig leven. Wij worden dit jubeljaar uitgenodigd om de doortocht te maken, de weg van de verzoening, door de Heilige Deur om in het barmhartige hart van de Vader nieuw leven te vinden. Voor velen een bijzonder moment, een nieuw begin. Voor het bedevaartsoord een grote genade om telkens weer getuige te mogen zijn van hoe mensen openbloeien.

Op tal van plaatsen in ons land wordt de tocht naar Scherpenheuvel voorbereid. Dit jaar mag het voor de vele bedevaarders een doortocht zijn. Maria wenkt hen, zoals ze dat al eeuwen doet, maar dit jaar reikt ze de hand om de genade van dit jubeljaar te ontvan-gen. De Moeder van barmhartigheid, zoals wij haar noemen in de hymne ‘Salve Regina’. Zij heeft Gods barmhartigheid ervaren in haar schoot. Zij is getuige geweest van de woorden en daden van genade die haar Zoon schonk aan allen die Hem in het Evangelie hebben ontmoet. Hij heeft haar op het hoogtepunt van zijn zending de Kerk toe-vertrouwd. Sindsdien waakt zij bij de leerlingen van alle generaties en nodigt zij ons uit te geloven in Gods barm-hartigheid. Maar Maria waakt ook over onze zending om barmhartig te zijn zoals de Vader. Wie in Scherpenheu-vel door de Heilige Deur gaat, ontmoet de barmharti-ge Vader en de Moeder van barmhartigheid. Die ont-moeting kan niet anders dan barmhartigheid te wekken in ons eigen hart.

Deze maand getuigt mgr. Jan De Bie van zijn vreug-de om de ontmoeting met Gods barmhartigheid.

Luc Van Hilst, pastoor


De biecht: sacrament van Gods barmhartigheid‘Laat ons met overtuiging het sacrament van de verzoening opnieuw centraal stellen, omdat het ons toelaat met onze handen de grootheid van de barmhartigheid aan te raken. Het zal voor iedere boeteling een bron van ware innerlijke vrede zijn.’ Zo schrijft paus Franciscus in zijn brief Het gelaat van de barmhartigheid waarmee hij het bijzonder Jubeljaar van de Barmhartigheid heeft afgekondigd.

Heb jij dat mogen ervaren: de grootheid van Gods barmhartigheid voelen in het sacrament van de verzoening? Ik mag dankbaar getuigen dat ik de vrede en de vreugde, die de Heer schenkt in de ontmoeting met Hem in de biecht, al heel dikwijls heb mogen voelen.

Op de eerste plaats mocht ik die bijzondere genade ontvangen wanneer ik als een rouw-moedige zondaar een goede biechtvader opzocht, die mijn dikwijls nogal stuntelige zon-debelijdenis aanhoorde en in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest de verze-kering gaf dat mijn zonden werden vergeven en ik weer als een kind van God in zijn liefde mocht wonen. Het voelt als een innige omhelzing, zoals de Vader in de parabel zijn verloren zoon in zijn armen heeft gedrukt.

Ook als biechtvader maak ik dit telkens opnieuw mee. In Scherpenheuvel komen tamelijk veel mensen biechten. Wij zijn met enkele priesters die er elke dag ter beschikking staan van wie op ons een beroep doen voor dit sacrament. Ik ben heel dankbaar dat ik dit bij uitstek priesterlijk dienstwerk mag uitoefenen. Voor mij is er niets zo mooi en heilig als bemiddelaar te mogen zijn van Gods barmhartige liefde. Ik word ten diepste geraakt door de nederige en rouwmoedige bede van medegelovigen die God om vergeving komen vragen omdat ze zijn liefde en goedheid niet hebben beantwoord zoals het zou moeten. Het gebeurt dat mensen tientallen jaren niet meer gebiecht hebben en, geraakt door Gods genade, tot het besef ko-men dat ze niet goed bezig zijn en hun leven een nieuwe zin willen geven. Ontroerend is het hen Gods barmhartige en vergevende liefde te mogen toezeggen en zijn krachtige genade om hen in hun verder leven te begeleiden. Velen drukken daarbij hun oprechte dankbaarheid uit en hun gevoel van bevrijd te zijn.

Ja, het sacrament van de verzoening laat ons toe met onze handen de grootheid van Gods barmhartigheid te voelen!

Mgr. Jan De Bie, emeritus hulpbisschop, medewerkend priester in Scherpenheuvel


Het kriebeltOp zaterdag 20 februari waren de organisatoren van de bedevaarten uitgenodigd voor een tweejaarlijkse ontmoeting. Er werd info gegeven over het Jaar van de Barmhartigheid en hoe dit in de bedevaart een plaats kan krijgen. Er werd gedeeld rond bezorgdhe-den en vreugden en het valt op dat de vreugden altijd groter zijn! Het kriebelt bij de vele vrijwilligers die de bedevaarten te voet of met autobussen organiseren. Met veel zorg en inzet wordt de jaarlijkse bedevaart naar Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel voorbe-reid. Intense voorbereidingen die gedragen worden door grote harten voor Maria en voor haar mensen. Vanuit het bedevaartsoord zijn wij heel dankbaar en fi er op de talrijke ambassadeurs die als oprechte liefhebbers op vele plaatsen getuigen van hun geloof en liefde voor Onze-Lieve-Vrouw. Wij dragen hen door onze inzet en door ons gebed.

Onze roeping en zending is: liefdeOp 5 maart waren 54 vormelingen uit Bilzen te gast in Scherpenheuvel. In het onthaalcentrum De Pelgrim zochten ze een dag lang naar de betekenis van de gave van de Heilige Geest die zij binnenkort zullen ontvangen. De catechisten hadden gevraagd aan de pastoor om een getuigenis te geven over roeping. Geert Narinx, seminarist van het bisdom Hasselt, getuigde mee van zijn verlangen om priester te mogen worden. Gods liefde ervaren is de kern van onze roeping als gedoopte en dus ook van de priesterroeping. Die liefde beleven in gebed en sacramenten, in verkondiging en dienst aan de mensen, is de zending die iedere gedoopte heeft ontvangen en dus ook de priester. De priester heeft echter zoals de geliefde leerling in het Evangelie een hypergevoelig hart voor Gods liefde ontvangen dat hij niet anders kan dan zijn hele leven in dienst van die liefde te stellen. Dus ook die dag voor de vorme-lingen. Wij bidden dat Gods Geest hen ten diepste mag bezielen en tot blijmoedige getuigen maakt van Gods liefde.


Het bedevaartsoord nodigt uit

Zaterdag 30 april 20 uur: feestelijke opening van het bede-vaartseizoen in de basiliek.

Zondag 1 mei 10 uur: hoogmis in de Mariahal, aansluitend zegen met het genadebeeld in de basiliek.

Hoe een nieuwe abonnee doorgeven?

* Vul de hiernaast staande abonneerbon in. Stuur hem in een gefrankeerde omslag naar:

‘Middelares en Koningin’ Diestsevest 55,

3000 Leuven.

* E-mail: [email protected]

met de gegevens van de bon hiernaast

* Een jaarabonnement (10 nummers) kost slechts 20 euro

middelares

en koningin79e jaarg

ang - Nr 2 - Verschijnt maandelijks behalve in juni en augustus - P708351 - Afgiftekantoor Leuven Mail

middelares

en koninginmiddelares en koningin


middelares en koningin middelares

en koningin



ABONNEERBON MET CADEAU-KEUZE:Gegevens in BLOKLETTERS invullen a.u.b.

/ /

/

/ /

/

De nieuwe abonnee is: dhr./mevr./mej./E.H./Pater/Broeder/Zuster (schrappen wat niet past)

NAAM VOORNAAM

STRAAT + NUMMER GEBOORTEDATUM

POSTNUMMER WOONPLAATS TEL.

De nieuwe abonnee kiest als cadeau:

❏ ❏ ❏

Naam van de aanbrenger: dhr./mevr./mej./E.H./Pater/Broeder/Zuster (schrappen wat niet past)

NAAM VOORNAAM

STRAAT + NUMMER GEBOORTEDATUM

POSTNUMMER WOONPLAATS TEL.

De aanbrenger kiest:

❏ ❏ ❏

Betaling: ❏ Aanbrenger / nieuwe abonnee (schrappen wat niet past) doet zelf de betaling op rekening IBAN: BE12 0000 4099 1792 – BIC: BPOTBEB1 ❏ Aanbrenger / nieuwe abonnee (schrappen wat niet past) betaalt na ontvangst van het overschrijvingsformulier.

(Deze bon in een gefrankeerde omslag sturen naar Middelares en Koningin, Diestsevest 55, 3000 Leuven)

Icoontje O.L.V.

Icoontje O.L.V.

Loep met LED-lampje

Loep met LED-lampje

Zelfkleversmemoblok

Zelfkleversmemoblok

CADEAU

CADEAU

CADEAU

CADEAU

CADEAU

CADEAU


Wij bidden voor en met elkaar


Op 27 maart hebben wij het ‘Pe-sach’ van de Heer gevierd, een uitdrukking die verwijst naar het rondgaan van de Heer door Egypte, hetgeen we in het Nederlands ‘Pa-sen’ noemen. De uitdrukking doet terugdenken aan de penibele situ-atie van het godsvolk dat gebukt ging onder slavernij. De Heer had Mozes gevraagd om zijn volk uit die vervloekte situatie weg te leiden. De reactie van Mozes is heel begrijpe-lijk: ‘Maar wie ben ik dat ik naar de farao zou gaan en de Israëlieten uit Egypte zou leiden?’ Het antwoord van God was kort en krachtig: ‘Ik zal bij je zijn.’ Maar Mozes zou ervaren dat het hart van farao zo hard als steen was; toen trad de Heer weer aan. Hij vroeg dat elke familie een dier zou uitkiezen voor een maaltijd en dat, als men met te weinig was voor een heel dier, men de buren moest uitnodigen. Op eenzelfde dag zou het dier geslacht worden, het bloed moest men op de deurposten aanbren-gen, dan het dier klaarmaken en het staande nuttigen, klaar om te vertrekken. Die nacht trok de Heer door het land en in alle huizen waar geen bloed op de deurposten was, werden de inwoners getroffen. Die trektocht van de Heer wordt ‘Pesach’ genoemd, de Heer die langskomt, de zijnen redt en hen de gelegenheid biedt om de uittocht aan te vatten.

Eén grote familieOok wij hebben Pasen gevierd, de Heer die redt. Als leden van één grote familie bidden wij uitdrukke-lijk voor hen onder ons die op een

of andere wijze ergens ‘gevangen zitten’, hetzij persoonlijk door ziek-te, hetzij door het lijden of de kwel-lingen van dierbaren of door rouw. Je kan hun klachten terugvinden

Noveen voor aprilDe noveen loopt van 4 tot 12 april.

Dagelijks een eucharistievoor alle levende en overleden leden van Middelares en Koningin.

© B

. du

mo

nt

Gen

t –

sin

t-B

aa

FsK

ath

edr

aa

L –

aa

nKo

nd

iGin

G v

an d

e h

eer


Mariaal tijdschrift van de montfortanen

83ste Jaargang: april 2016Het abonnementsjaar begintin APRIL en telt 10 nummers

ADMINISTRATIEMiddelares en Koningin,Diestsevest 55, 3000 LeuvenKantooropeningsuren:8.00 – 12.00, 12.30 – 16.30 uur('s vrijdags tot 14.30 uur)telefoon 016 30 82 12fax 016 29 52 13e-mail: [email protected]

DIRECTIE EN REDACTIEVerantwoordelijke uitgever en directie:Pater Frans Fabry

Mariale Werken vzwDiestsevest 55, 3000 LeuvenBtw BE 0416.682.009

Redactiemedewerkers:Frans Fabry - Louis Goltstein - Lenie Goltstein-Erven - Mark Kemseke - Georgette Mathieu - Jan Meeuws - Antoine Rubbens - Michel T'Joen - Luc Van Hilst - Jan Wuyts

DRUKKERIJVan der Poorten nv, Kessel-Lo100% klimaatneutrale drukkerijMiddelares en Koningin wordt gedrukt op chloorvrij aangemaakt en 100 % gerecycleerd papier.

FOTO'S IN DIT NUMMER:L. Antony Samy: blz. 20a – Chensiyuan blz. 23a – R. Couckuyt: blz. 21a+b – Darrouy: blz. 20b – D. De Saedeleer: blz. 32 – B. Dumont: blz. 6, 30 – F. Fabry: blz. 24a+b – Fotoarchief smm: blz. 3, 5, 21c, 22b – L. Hilderson: blz. 7 – H. Loriaux: blz. 14 – H. Poleunus: blz. 28 – L. Preud’Homme: blz. 24c – RKK: blz. 9, 10 – J. Vandegaer: blz. 1, 12, 30 – J. Van Raemdonck: blz 22a – Very Picture - 40-something: blz. 27 – Very Picture - Singles, Couples and Friends: blz. 13.

ABONNEMENTENBelgië : 20 euroSteunbijdrage: 50 euroStorting op rekening bij bpost bank:IBAN: BE12 0000 4099 1792BIC: BPOTBEB1van ‘Middelares en Koningin’,Diestsevest 55, 3000 Leuven.

Nederland : 30 euroStorten op rekeningnr. 232943915IBAN: NL06 ABNA 0232 9439 15BIC: ABNANL2Avan ‘Middelares en Koningin’bij ABN-Amro, Eindhoven.

Landen Europese Unie : 30 euroAlle andere landen : 35 euro

Wij bidden voor en met elkaar


in deze rubriek. Wij weten het: de Heer zal hen niet in de steek laten, maar wij doen dat ook niet.Voor de eerste paasnacht had de Heer gevraagd om zich per familie te verzamelen, buren uit te nodi-gen en het lam samen te nuttigen. Dankzij Hem zijn wij allen broers en zussen van eenzelfde familie en zo houdt de Heer van ieder. Wij be-tonen onze onderlinge solidariteit en bidden voor elkaar.

Omdat Pasen zo vroeg viel, vieren wij op 4 april de Aankondiging van de Heer, het gebeuren dat de Maagd Maria bewust in het grote heilsplan van God intrad. Dankzij Jezus is een nieuw en definitief verbond tot stand gekomen tussen God, de ‘Heer die redt’, en de mensen. Wij vragen aan Maria dat zij met ons meebidt voor alle broers en zussen die om gebed vragen.

Wij starten de noveen op 4 april om te eindigen op de 12e. Later in de maand, als we op 28 april de Heilige Montfort vieren, vragen wij hem niet alleen om met ons mee te bidden, maar die dag vragen wij uitdrukkelijk dat hij alle leden van Middelares en Koningin met zijn gebed mag steunen.

IntentiesOpdat onze ouders omringd door hun kinderen en kleinkinderen in hun huis kunnen blijven wonen – Opdat wij als familie één zouden blijven – Opdat ik zou kunnen ver-geven wat mij is aangedaan – Voor een financiële en materiële oplos-sing – Om begrip en respect voor mijn keuze – Goede verstandhou-ding tussen beide families – Gun-stige oplossing in gezin van mijn

dochter – Om genezing – Voorspoe-dige geboorte.

Voor onze overledenenAALST: mevr. S. Van de Meerssche. – ANTWERPEN: dhr. Leon Bleu-mers. – BONHEIDEN: mevr. Maria Fransen. – BRUSSEL: mevr. Marie-Therese Noppe. – BUGGENHOUT: mevr. Lena Van de Voorde-Van In-gelgem. – DIEPENBEEK: dhr. Marcel Pans. – DILSEN: mevr. Maria Jacobs-Hermans. – GENK: E.P. Henri Bo-vens, montfortaan; mevr. Louisa H. Miermans-Hendriks. – GRIMBER-GEN: dhr René L’Hoir. – GROOT-BIJGAARDEN: dhr. Louis De Smedt, medewerker. – HAMONT: mevr. Gertruda Watelet-Habraken. – HOFSTADE, Brabant: mevr. Maria Matté-Geraerts. – KAULILLE: dhr. John Schrooten; dhr. Henri Van-mierlo. – KORTRIJK-DUTSEL: mevr. Smets-Claes. – LAPSCHEURE: dhr. Raoul Vankersschaever. – LICH-TERVELDE: mevr. Ivonne Vande-kerckhove. – MALDEGEM: mevr. Marie-José Van Besien-De Weerdt. – MOORTSELE: dhr. Gerard De Pryck. – NEERLINTER: dhr. Marcel Arnauts. – OOSTNIEUWKERKE: dhr. Gerard Soenen. – ROESELARE: mevr. Helena Vandaele-Engels. – RUISELEDE: mevr. Angèle Verbrug-ge-Deprest. – TESSENDERLO: mevr. Margriet Voet-Theys. – TORHOUT: mevr. Clara Deneve-Staelens. – WE-VELGEM: dhr. Joseph Seynhaeve. – ZOTTEGEM: mevr. Maria De Keukelaere.

Uit dank: RETIE, ZELE, GROTE-BROGEL, STABROEK

Lijst afgesloten op 25 februari 2016

3 middelares en koningin - montfortsite.be · mand gedenken die zolang geleden in een kamer van een...

Documents

Transcript of 3 middelares en koningin - montfortsite.be · mand gedenken die zolang geleden in een kamer van een...