beroepsuitoefening

129zorg & financiering > 2-2007

Communicatie

Een mogelijke verklaring voor de gevonden ver-schillen is een gebrekkige informatie-uitwisse-ling tussen arts en ouders. Dat kwam ondermeer naar voren uit dossieronderzoek en diepte-interviews met ouders van kinderen met een luioog. ‘In een van de dossiers was bijvoorbeeldgenoteerd dat moeder een afspraak met de oog-arts had gemaakt’, vertelt de promovenda. ‘Maarbij het interview bleek dat zij helemaal niet opde hoogte was van de verwijzing. Toevallig wasde moeder zelf in die periode bij een oogartsgeweest.’Waar het precies aan schort in de communicatieis nog onduidelijk. Niet alleen taalproblemenspelen een rol, maar ook vooroordelen van dearts kunnen invloed hebben op de behandeling.Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat alloch-tone ouders bewust de adviezen van een arts niet

opvolgen, een gedachte die onder medici wélleeft.

Verbeterpunten

Om de zorg voor kinderen te verbeteren zou ervolgens Urbanus-van Laar, die als onderzoeksterverbonden was aan de afdeling Sociale Genees-kunde van het AMC, in de artsenopleiding meeraandacht moeten komen voor culturele compe-tenties: de kennis over, de attitude ten opzichtevan en vaardigheden in het omgaan met patiën-ten van verschillende culturen. Daarnaast zouhet ook helpen als ouders en patiënten van al-lochtone herkomst beter worden geschoold ophet gebied van gezondheid en gezondheidszorg. Bronnen: AMC, 16 januari 2007 en Universiteit vanAmsterdam, proefschrift ‘Ethnic inequalities in qualityof care for children in the Netherlands’, 4 januari2007<

Veertig procent van de zorgverleners doorbreektbewust het medisch beroepsgeheim voor hetverstrekken van informatie aan de politie overeen patiënt die wordt verdacht van strafbare fei-ten. Dit concluderen drie juristen van de Rad-boud Universiteit Nijmegen in een onderzoeknaar opsporingspraktijken in het ziekenhuis.

Uit het onderzoek blijkt ook dat twintig procentvan de zorgverleners en vijftig procent van deondervraagde politiemensen conflicten hebbengehad over opsporingsvragen. Volgens de zorg-professionals geven politieambtenaren niet dui-delijk aan dat zij met opsporing bezig zijn. Depolitie stelt dat de zorgverleners zich zonderreden verlaten op hun beroepsgeheim en dat zede patiënt afschermen van de politie. Ook warener conflicten over het feit dat hulpverleners depolitie wisten te vinden voor hulp bij een agres-

sieve patiënt, maar niet thuis gaven als de politiedaarom vroeg in een opsporingszaak. De helft van de politieambtenaren zei wel eensdruk uit te oefenen op een zorgverlener ominformatie te krijgen. Iets meer dan de helft vande politieambtenaren gaf aan geen boodschap tehebben aan het medisch beroepsgeheim, omdatmen gewoon zijn werk moest doen. De helft vanzowel de zorgverleners als de politieambtenarenvindt de regels over het beroepsgeheim ondui-delijk.Volgens de onderzoekers zijn politiemensen netiets meer op de hoogte van de spelregels rond-om opsporingsbelang en beroepsgeheim danmedici, waardoor ze medisch personeel gemak-kelijk kunnen overbluffen. Bronnen: Radboud Universiteit, 9 januari 2007 enwww.mednet.nl, 9 januari 2007<

275 zorgverleners schenden beroepsgeheim voor politie