‘Soms vraag ik me af hoe mijn leven er uit had gezien als mijn vader me niet het huis uit had gestuurd.’ fluistert Olivia. Zij en Alex staan op vrijdagavond nog laat op het balkon. Alex slaat zijn armen om haar heen, ‘waarschijnlijk heel anders.’ zegt hij, en hij plant een kus in haar nek.

Olivia glimlacht. Ze draait zich om en drukt haar lippen zachtjes op die van Alex. ‘Ik hou van je.’ fluistert ze. ‘Ik meer van jou.’ grinnikt Alex. Lachend geeft Olivia Alex nog een zoen. ‘kom, we gaan naar binnen.’ mompelt Alex.

Wat later die nacht word Olivia wakker van een stem in haar oor. ‘mamma?’ fluistert Senna. ‘mama? Mama word eens wakker.’ het gefluister word wanhopiger. ‘wat is er Sen?’ mompelt Olivia. ‘Ik had een nachtmerrie en het leek zo echt en…’ Senna begint zachtjes te snikken.

Olivia komt omhoog. ‘Rustig maar meisje, het was maar een droom.’ sust ze Senna, en ze trekt haar zachtjes op het bed. ‘maar het leek zo echt.’ fluistert Senna snikkend. ‘kom eens hier.’ zegt Olivia. Senna buigt zich naar haar moeder toe. Olivia blaast zachtjes in haar oor. ‘nu is de droom uit je hoofd. Nu kan hij je niet meer bang maken.’ zegt ze.

Senna glimlacht en ze veegt met haar mouw langs haar ogen. ‘Hoe weet je dat het werkt?’ vraagt Senna. ‘Mijn moeder deed het vroeger ook altijd bij mij als ik een nare droom had. Als ze dat had gedaan sliep ik weer goed.’

‘Mama, mag ik bij jou slapen?’ vraagt Senna. Olivia werpt een korte blik opzij, wat niet nodig is eigenlijk. Het is 6 uur. Alex moet net weg zijn gegaan. ‘Kom maar. Als je tenminste nog kan slapen. Over een uur moet je weer wakker worden.’ zegt ze, en ze houd de deken omhoog. Senna kruipt er onder. Nog geen 5 minuten later ligt ze heerlijk te slapen.

De volgende middag rond 1 uur komt de schoolbus van de middelbare school de straat in rijden. Bella en Aimi stappen uit. Beiden in gedachten verzonken. Hun mentor heeft vandaag met mentoruur over de universiteit vertelt.

‘Zou jij naar de uni willen?’ Bella ploft neer op haar bureaustoel. ‘Het lijkt me best wel gaaf. En dan kan je daarna een betere baan krijgen.’ antwoord Aimi, en ze ploft op Bella’s bed neer. Bella knikt ‘maar eerst maar wat beurzen binnen zien te halen.’ zegt ze grinnikend. ‘Tijd zat.’ mompelt Bella.

Om 3 uur komen Senna en Luca ook thuis. ‘kom op! Dan vragen we het meteen!’ roept Luca en hij rent voor Senna uit naar het huis toe. ‘Papa!’ roepen ze tegelijk. Alex komt net de woonkamer uit. ‘Papa! Mogen we een hondje?’ vraagt Senna.

Alex lacht. ‘als het van jullie moeder mag, vind ik het ook goed.’ zegt hij. ‘als wat van mij mag?’ vraagt Olivia, die net binnen komt. ‘we mogen een hondje van jou.’ verklaart Luca. ‘Ik heb blijkbaar niks goed te vinden,’ grinnikt Olivia. ‘vooruit dan. Ik bel zo het asiel wel.’

‘wanneer komt het hondje mama?’ vraagt Senna ‘s avonds bij het eten. ‘na het eten.’ zegt Olivia. ‘hondje?’ vragen Aimi en Bella allebei verbaasd. ‘Ja! We krijgen een hondje!’ roept Luca vrolijk.

Na het eten belt Olivia meteen het asiel. ‘Dus u komt zo langs?’ vraagt ze. ‘mooi. Tot zo.’ en ze hangt op.

Niet veel later word er getoetert en loopt Olivia naar buiten. Ze ziet nog net de auto van het asiel wegrijden. ‘Nou, die hebben ook geen manieren.’ mompelt ze. Ze loopt naar de hond toe die langs de weg staat. Ze knielt bij haar neer. ‘dus dan moet jij Lulu zijn.’ zegt Olivia. ‘welkom in de familie.’