JOURNALISTEN en wetenschap

De media geven hoofdzakelijk spectaculair en sensationeel nieuws, beklemtonen conflicten, behandelen alle opinies als gelijkwaardig , radicaliseren , halen uit wetenschappelijke persmededelingen en interviews de sterkst uitgedrukte en spectaculairste frasen of de meest simplistisch te verwerken ongenuanceerde voorzetjes ...

Science in publicOver de gespannen relatie tussen wetenschap en pers is enkele jaren geleden een interessant boek verschenen van de hand van twee Londense academici met een grote ervaring in zowel de wetenschap als in de wetenschapsjournalistiek:

Science in public . Communication, culture and credibility.

De eerste auteur, Jane Gregory, studeerde natuurkunde en wetenschapsgeschiedenis en was hoofdredacteur van het Journal Public Understanding of Science en doceert aan het University College te Londen, de tweede, Steve Miller, is lector wetenschapscommunicatie en sterrenkunde aan dezelfde universiteit en schrijft veel populair-wetenschappelijke artikelen.

Het boek brengt de wetenschapper begrip bij voor de positie van de journalist, maar stemt niet erg optimistisch.

Op pagina 109 valt te lezen, dat de meeste journalisten niet op voorhand loyaal staan t.o.v. de wetenschap en vaak niet goed weten voor welk publiek ze schrijven.

Sommigen hebben wel degelijk een prowetenschap agenda, anderen zien wetenschap als een manier om kranten te verkopen, hetgeen voor hen het behoud van werkgelegenheid betekent.

Zoals ook voor andere journalisten geldt: wetenschapsjournalisten zien het helemaal niet als hun verantwoordelijkheid om het publiek, zoals de wetenschapper zou wensen, op te voeden.

Lezenswaardige case-stories over de receptie van Einsteins relativiteitstheorie, van de omarming en latere verguizing van de chemie in de publieke opinie, van milieurampen en zo meer.

We lezen o.a. dat Einstein een cult-figuur werd en dat de Scientific American in 1920 een prijs uitloofde van 5.000 dollar voor het beste essay dat de relativiteitstheorie kon uitleggen.

Einstein deed niet mee.

Instructief is het hoofdstukje Apples and Alar, dat een rel uit 1989 beschrijft toen in de VS een Tv-programma stelling nam tegen met ALAR bespoten appels en het kankerrisico ervan – in navolging van milieu-activisten – enorm opblies.

Terwijl de gezondheidsautoriteiten na onderzoek tot de conclusie kwamen dat er geen verband tussen blootstelling aan ALAR en kanker bestond reden talrijke Amerikanen kilometers om aan onbespoten

‘organisch’ fruit te komen. Een biochemicus merkte destijds op dat het kankerrisico met elke extra gereden mijl meer toenam dan door het eten van de bespoten appeltjes (p. 170).

Over de opvoeding van het publiek tot wetenschappelijk denken zijn de auteurs pessimistisch: het is vooral een romantisch idee en we mogen blij zijn als 20% van de leerlingen op de middelbare school affiniteit met de wetenschap toont (p. 92).

Lewis, een embryoloog, stelde terecht dat

"wetenschap een onnatuurlijke manier van denken is, en dat als iets goed bij het gezond verstand past, het vrijwel zeker geen wetenschap is. "

Later stelde dezelfde: ‘One of the strongest arguments for the distance between common sense and science is that the whole of science is totally irrelevant to people’s day-to-day lives.’

De opvattingen en inspanningen van goedbedoelende organisaties als de American Association for the Advancement of Science (AAAS) en de Britse Royal Society komen uitgebreid aan bod, maar zullen betrekkelijk weinig uithalen in een publiek klimaat dat beïnvloed wordt door schrijfsters als Fay Weldon, die in 1991 tegen de wetenschappers klaagde:

“We, the public, have to put up with your brave new world because there is no going back, and the past is an ignorant and brutal land and all of us were miserable then. But don’t expect us to like you.”

In een kort hoofdstuk komen ook de anti-science, de pseudo-science en hun aantrekkelijkheid voor publiek en journalist nog even ter sprake.

Tegelijk met de grote aandacht voor wetenschappelijk nieuws is er een toenemende markt voor de alternatieve wetenschap der homeopaten, creationisten (scheppingswetenschappers), New Age-denkers en paranormalen.

De auteurs verwijzen naar R Dawkins, die in Oxford een leerstoel bekleedt in Public Understanding of Science en die in welgekozen bewoordingen vooral de media, met name de televisie, daarvoor veel medeverantwoordelijkheid verwijt.

Andere medestanders op dit punt zijn Gross en Levitt, over wie hieronder meer.

Het boek van Gregory en Miller eindigt met een aantal praktische wenken voor wetenschappers, die zich tot het publiek willen richten.

Het geeft zelfs een protocol (p. 242 e.v.). waarin wetenschappers worden opgeroepen te erkennen dat

er een plaats is voor het populariseren van wetenschappelijke kennis, dat men helder moet zijn over zijn motieven, dat het publiek gerespecteerd moet worden, dat er wederzijds vertrouwen en gelijkwaardigheid tussen publiek en wetenschapper moet bestaan, dat ook de menselijke kanten van het wetenschapsbedrijf getoond mogen worden en dat het belang van publiek meedenken met de wetenschap buitengewoon groot is omdat de belastingbetaler veel wetenschap uiteindelijk betaalt en ook – zij het indirect – meebepaalt waaraan in de toekomst gelden zullen worden toegekend. '

Hoger bijgeloofEen boek, waarnaar in Science in Public herhaaldelijk en met instemming wordt verwezen is een boek van Gross en Levitt met de benijdenswaardig mooie titel Higher Superstition en als ondertitel The academic left and its quarrels with science. (1994, herziene druk 1998).

Uit dit alarmerende boek blijkt dat er niet alleen onder het gewone publiek veel misvattingen leven over de wetenschap, maar dat de bètawetenschappen, zeker in de VS,

te kampen hebben met zeer veel onheuse en pseudo-geleerde kritiek vanuit universitaire faculteiten als sociologie, recht, geschiedenis, economie etc.

De auteurs, respectievelijk bioloog en wiskundige, geven hun diepste overtuiging weer op p. 217 in een van de laatste hoofdstukken:

“We believe that the health of a culture is measured in part by the vigor with which its immune system responds to nonsense. Such an immune respons, although sometimes slow in mounting, has been the richest heritage of the Enlightenment.”

Ze spreken de hoop uit dat hun boek bij mag dragen aan die respons.

Wel, daarover kan niet de minste twijfel bestaan: de kritiek op wat zij in een niet geheel gelukkige woordkeus de ‘academic left’ noemen is vernietigend.

Onder deze academic left verstaan de auteurs die universitaire kringen, waarin wetenschappelijke strengheid is vervangen door ideologisch aangedreven wetenschapskritiek.

Daarvan bestaan er in de VS meerdere varianten: wetenschapssociologie (wetenschap als sociale constructie), postmodernistische filosofie, literaire theorie, feministische theorie, milieu- en ecologie- denkers, alsmede denken vanuit Afro-amerikaanse superioriteit. (afrocentrisme )

Hiërarchie en jaloezie

Voor de verklaring van de populariteit en invloed van deze aanvallen op de reguliere wetenschap geven zij een interessante suggestie.

Zij stellen dat er een veelal onuitgesproken, maar toch reële epistemologische hiërarchie zou bestaan tussen de verschillende wetenschappen (p. 12).

De harde wetenschappen staan bovenaan en produceren betrouwbare kennis.

Historici produceren over het algemeen betrouwbare feiten, maar speculeren te veel.

De economische wetenschap beschikt over strenge methodologie, maar is in haar veronderstellingen vaak veel te simplificerend.

De sociale wetenschappen verschuilen hun impressionisme en subjectiviteiten vaak achter uitgebreide statistiek, maar verliezen meer gezag naarmate ze meer theoretisch zijn.

De literaire kritiek genoot eens veel aanzien, maar is ‘subjective beyond hope of redemption’!

De auteurs verklaren een deel van de aanval op de harde wetenschappen uit een verlangen van de andere wetenschappen om hun eens ingenomen hoge positie te herwinnen.

Het boek leest als een trein en de eerste druk ervan stond aan de wieg van de inmiddels beroemde canard, waarmee de natuurkundige Alan Sokal in 1996 de wereld van taalkritiek en wetenschapssociologie te kijk zette.

Na lezing van Higher Superstition besloot Sokal om enkele weken vrij te nemen en zich te zetten aan het schrijven van een parodie van de ijdele frasen die gemeengoed zijn in trendy tijdschriften als Social Text.

Hij produceerde een artikel ‘Transgressing the Boundaries: The Transformative Hermeneutics of Quantum Gravity’, dat probleemloos werd geplaatst in Social Text van mei 1996. Hij had tevoren bij

de notaris laten vastleggen wat zijn intentie was geweest en kwam al enkele dagen later met de onthulling dat zijn artikel slechts wartaal bevatte.

Het werd een enorme rel. Behalve dit fraaie succes van het boek leidde de eerste druk ook tot een conferentie van de New York Academy of Sciences in 1995 met de titel

‘The Flight from Science and Reason’, waarvan het verslag ook in boekvorm verscheen (Ed. Gross, Levitt en Lewis; John Hopkins University Press, 1996) en dat een zeer diepgravende en moeilijke analyse gaf van het tanend gezag van rede en wetenschap.

Terecht stelt het boek " higher superstition "dat aanhangers van gebedsgenezers, ‘cancer quacks’ en handleeskundigen zich even wetenschappelijk kunnen voelen als gewone medici dankzij het filosofisch en cultureel relativisme van denkers als Latour en de Harvard University Press.

De kritiek van de schrijvers op teksten als “Towards a Feminist Algebra” en “The Importance of Feminist Critique for Contemporary Cell Biology” is vernietigend en stemt de lezer oprecht vrolijk.

In aparte hoofdstukken worden de verschillende hoeken van waaruit de wetenschap wordt bekritiseerd haarfijn op de korrel genomen en worden de kopstukken ervan volledig gefileerd.

Dat stemt zoals gezegd vrolijk en het is voor mensen als u en ik daardoor een echt ‘feel-good-book’, maar tegelijkertijd vergaat je het lachen als de schrijvers er terecht op wijzen dat deze manier van denken aan talrijke studenten van de betreffende faculteiten wordt bijgebracht en uit die ‘rank and file’ worden toch later juristen, politici , journalisten e.d. gerekruteerd!

Geen gastvrijheid warhoofdenIn het slothoofdstuk (‘Does it matter?’) wijzen de schrijvers op het feit dat intussen de wetenschap in de laboratoria gewoon zijn gang gaat en zich in het geheel niets gelegen laat liggen aan al die academische kritiek.

De kans dat er aan de wetenschapspraktijk ook maar iets zal veranderen op basis van al die kritiek achtten de auteurs nihil.

Desalniettemin verschijnen er af en toe publikaties van dergelijke critici in serieuze tijdschriften voornamelijk van een meer algemeen en informeel karakter:

‘This illustrates an admirable hospitality, or - sometimes - a lazy and weak-minded one. But it should not be misread as general acceptance or influence on actual scientific practice’.

Wie zal er bij deze regels niet denken aan al die publikaties over alternatieve of integrale geneeskunde in het British Medical Journal, The Lancet en de JAMA?

Bomhoff, econoomMaar zo ver van huis hoeven wij het niet eens te zoeken, want mocht iemand denken dat het in ons land niet zo’n vaart loopt, dan zij hier nog eens herinnerd aan het curieuze debatje tussen Piet Borst en econoom Eduard Bomhoff in NRC Handelsblad.

Na een prettig kritische column (16 december 2000) over de hedendaagse kwakzalverij, zoals Borst die met een mooie regelmaat maar niet overdreven vaak afscheidt , reageerde Bomhoff met een tegencolumn "Gezond Nieuwjaar" op 30 december 2000. Hij werd later door Borst op 10 februari 2001 adequaat afgeserveerd (onder de titel "Bomhoffs frutseltherapie"), maar het is toch illustratief en instructief om te zien hoe een als kritisch bekend staand wetenschapper en opinieleider als Bomhoff volledig de plank misslaat als het om medische nep en pseudo-wetenschap gaat. µ

Bomhoff bleek namelijk oprecht overtuigd van de werkzaamheid van acupunctuur, Ayurvedische geneeskunde, chiropractie, bidden, oosterse diëten etc.

Hij kwam ook nog met echte literatuurverwijzingen. Dergelijke mensen hebben beslist invloed op de publieke opinie en het is onjuist om slechts smalend – zoals je toen wel hoorde – te spreken over die ‘Domhoff’ en over te gaan tot de orde van de dag.

De aanbevelingen en zorgen van Gross en Levitt gaan dus ook op voor ons land.

Er zit voorlopig dus niets anders op dan alsmaar tegen die populaire misvattingen blijven strijden en argumenteren: het is Sisyphus-arbeid, maar het blijft geboden. Frappez, frappez toujours!

Gross P, Levitt N. Higher Superstition. The academic left and its quarrels with science. John Hopkins University Press, Baltimore en Londen. 1998

http://www.amazon.com/gp/product/0801857074/103-9916117-1784655?v=glance&n=283155

Voorbarige conclusies 4 augustus 2006 Qabouter http://www.volkskrantblog.nl/bericht/65958#formulier

Wetenschap is een voorzichtig vak. Alles moet overdacht en overwogen worden en je ziet dan ook in wetenschappelijke literatuur, vooral bij interpretatie van resultaten en de conclusies die eruit getrokken worden, heel voorzichtig taalgebruik.De journalistiek is echter meer gericht op harde en duidelijke taal. De wetenschappelijke nuances worden door wetenschapsjournalisten niet goed gelezen of geïnterpreteerd. *Hetzij bewust, om het artikel smeuiger te maken,*danwel onbewust, omdat ze het gewoon niet snappen.

Als wetenschap in de krant staat staan er vaak koppen boven die de aandacht moeten trekken.

Zoals,'Wetenschappers ontdekken leven op Mars!'. In het artikel zelf staat dan beschreven dat wetenschappers van NASA atmosfeer metingen hebben gedaan en gemerkt aan bepaalde verschuivingen in lichtbreking dat methaan in de atmosfeer van Mars afgebroken wordt. "Uit de biologie is algemeen bekend dat afbraak van methaan door bacteriën wordt gedaan en dus is de conclusie duidelijk dat er leven op Mars moet zijn in de vorm van microorganismen (bacterieën)."

Dat is wat in de krant staat. In het wetenschappelijk bericht van de NASA stond dat er metingen zijn gedaan aan de atmosfeer. Daarin zijn verschuivingen te zien die lijken te duiden op afbraak van methaan.Dus geen stellige zekerheid zoals in het krantenartikel. -Er worden slagen om de arm gehouden, omdat ondanks uitgebreide metingen en analyse er op Mars nog veel dingen zijn die we niet kennen.-NASA kan alleen putten uit uitgebreide kennis van atmosferische kennis van de aarde. -De verschuivingen die gemeten waren lijken te duiden op producten die we in onze atmosfeer zien bij methaan afbraak.Daar houdt het niet op wat interpretatie betreft. Uiteindelijk stellen de wetenschappers dat als inderdaad methaan wordt afgebroken, zoals ze denken te zien, zou dat kunnen duiden op de aanwezigheid van microorganismen, dus rudimentair leven op Mars.

De journalist weet het al zeker, er is afbraak van methaan gemeten en dat duidt onherroepelijk op leven op Mars.

De wetenschapper begrijpt, beter dan de journalist, dat je pas harde conclusies

kan trekken als je het systeem volledig kent en begrijpt. En meestal ken je niet alles van het systeem en dus moet je voorzichtig zijn.

Nu blijkt uit nieuwe metingen van de NASA dat op Mars veel ozon en andere radicalen ontstaan. Stoffen die niet erg bevorderlijk zijn voor het ontstaan van leven. De combinaties zorgen zelfs voor het ontstaan van waterstofperoxide en heuze stormen met waterstofperoxide sneeuw. Waterstofperoxide in dergelijke concentraties zou waarschijnlijk met methaan in de atmosfeer reageren en die afbreken. Een andere verklaring dan microorganismen, die eigenlijk veel beter past bij de omstandigheden op Mars dan de aanwezigheid van leven.Het was dus een voorbarige conclusie van de journalist, gebaseerd op een toch voorzichtige weergave van de wetenschapper.

En zo komen meer ongenuanceerde berichten over wetenschap de wereld in. En het publiek kan niet anders dan de berichten lezen zoals ze in de krant staan en daaruit hun kennis putten.

-Dat die kennis later onjuist blijkt te zijn wordt vooral toegeschreven aan wetenschappers die het niet met elkaar eens zijn. -Maar dat is een wederom onjuiste interpretatie van de werkelijkheid, die door de journalist graag in stand wordt gehouden. -Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de lezer erachter komt dat de journalist eigenlijk niet de competenties heeft om over wetenschap te schrijven.

Voordat een stuk in de krant komt wordt er nogal wat geschaafd en gesteggeld over de inhoud en de vorm. De koppen worden niet door journalisten bedacht maar door de eindredactie van het desbetreffende medium, de vorm wordt aangepast en vaak wordt een artikel nog een heel stuk ingekort om in een bepaalde ruimte te passen. Komt nog bij dat een stuk uiteindelijk gelezen moet worden en leesbaar moet blijven . Het is heel eenvoudig: zonder pakkende kop krijg je je stukje niet in de krant. En als je leeft van "stukjes in de krant", en daarbij moet je bedenken dat de krant leeft van "pakkende koppen lezende lezers", dan maak je een stukje waar een pakkende kop op past .Voor iedere doelgroep ( dat is de lezers van een bepaalde krant ) wordt er dan ook anders omgegaan met een ( overgenomen )artikel ,een persbericht of het overige verzamelde "nieuws" . Het gaat echter in de strijd om de lezer dikwijls ten koste van de inhoud,

In zogenaamde " kwaliteitskranten " (als de Volkskrant en het NRC/ De Morgen , De standaard )mag je de nuance ( en achtergrondsiformatie )die jij verwacht (eventueel )teruglezen,

Maar het zijn echter vaak ook opinierende stukken en soms regelrechte stukjes "junk-science " (voorbeelden zijn vooral te vinden in de verslaggeving rond paleantropologische en archeologische onderwerpen : omdat deze wetenschappen raken aan de zogenaamd belangrijke vragen ;" wie zijn we" en "waar komen we vandaan " , waar bijna iedereen een mening over heeft en dat wat graag als "juist " antwoord vooruitschuift )

Paleoantropology en paleoantropologen

In de boulevardpers en de meer amusement en vooral roddel en lichtere kost brengende kranten ..... met erg veel moordverhalen bijvoorbeeld (de Telegraaf de Gazet van antwerpen , het Laatste nieuws ) zal goede genuanceerde wetenschapsberichtgeving ver te zoeken zijn. De nadruk ligt hier meer op de gelijkschakeling " kennis " uit de "echte" wetenschap en pseudo-wetenchap en vooral op de anekdotes en de zogenaamd "persoonlijke " interesses van de lezers met hoog komkommer-gehalte Vaak is in het gebrachte "nieuws" een zekere demagogische en stereotype ondertoon aanwezig Wetenschapsnieuws zou eigenlijk door journalisten moeten geschreven worden die zelf minstens een universitaire opleiding hebben. Dan voorkom je ( hopelijk)vaak onzin ? .Wetenschap is echter vaak zo complex, dat wetenschappers het zelf niet eens kunnen uitleggen of overbrengen.

Tja, en als een onkundige journalist zo'n wetenschapper gaat interviewen of "ontdekkingen " gaat bespreken kijg je dus onzin De meeste wetenschaps-journalisten hebben een universitaire studie gedaan in het veld waarin ze als journalist gespecialiseerd zijn, of hebben er op zijn minst jarenlange ervaring in. Juist wetenschapsjournalistiek wordt nogal serieus genomen, vooral ook door degenen die zich wetenschapsjournalist noemen. Alhoewel Universitaire studie hebben de wetenschapsjournalisten wel, maar gepromoveerd? Nee hoor, dat is een illusie. En deskundig op het gebied waar ze over berichten lijkt me ook al onwaarschijnlijk.Ik heb meermalen de wetenschapsredactie een kritische brief geschreven over artikelen met fouten erin. Een van de journalisten schreef mij ooit terug met als verdediging,

'Dit is organische chemie en daar heb ik zelfs tijdens mijn propedeuse nooit iets van begrepen.'

Alsof dat een excuus is voor het maken van fouten in je artikel. Als je ergens over moet schrijven waar je niets van snapt, moet je het ofwel aan een ander laten, dan wel experten advies vragen over het onderwerp. Een feiten-check( of gewoon nachecken ) hebben ze in ieder geval niet gedaan.

Iemand, die niet over minstens een universitaire basiskennis van organische chemie beschikt, daar niet over zou mogen schrijvenEen andere mogelijke oorzaak van het falen van de wetenschapsjournalist is wellicht diens onkunde betreffende de Engelse(wetenschappelijke) taal. Wetenschap wordt namelijk vrijwel exclusief in het Engels gecommuniceerd. En de Engelse taal kent nu eenmaal veel meer nuances dan de Nederlandse. Staat er in een wetenschappelijk artikel bijvoorbeeld "Our observations might indicate that...." dan wordt dat vaak doodleuk vertaald als zouden de betreffende observaties onomstotelijk hebben aangetoond dat...Als zoiets vertaald wordt als hierboven aangegeven kunnen we alle hoop wel laten varen.

Er zijn veel meer mensen die over wetenschap schrijven maar geen wetenschapsjournalist zijn of dat pretenderen te zijn. Degene die dat wel willen zijn, maar onzorgvuldig met hun informatie omgaan en moeite hebben om het te interpreteren vallen vroeger of later door de mandMaw . " ....haastig getrokken conclusie ( conclusion jumping ) van het journaille is gewoon uit de nek lullen !!!... en/of gemakzuchtige sensatiezoekerij ..."

.....Conclusion jumping kan zelf in veel gevallen als uitermate onethisch worden beschouwd ... het is in elk geval irrationeel

CONCLUSION JUMPING

Uiteraard bestaan er ook psychisch gestoorde vormen van deze cognitieve handicap http://www.suite101.com/content/getting-it-wrong-a10805http://daphne.palomar.edu/jtagg/jump.htm

Intentionele terminologie (1) wordt vaak gebruikt, maar dan meestal in de wetenschapsjournalistiek.en uiteraard in de massa media die het over "wetenschap" hebben als over een soort gelijkgestemden met een bepaalde gemeenschappelijk meningen-stelsel .... ( bijvoorbeeld de zogenaamde "wetenschappelijke "onderdelen en standpunten in de publieke discussie over "creatie-evolutie" ) Zinnen in de trant van "water wil naar het laagste punt stromen" kom je daar ook regelmatig tegen, maar dan praten we over artikelen/t.v. programma's die niet boven het 'Klokhuis niveau' uitkomen.

Het is niet terminologie die je in een wetenschappelijk tijdschift tegenkomt (of zou mogen tegenkomen). En wanneer je het wel tegenkomt moet er expliciet bij verteld worden dat het in overdrachtelijke zin wordt bedoeld (Denk aan Dawkins in "The selfish Gene" : Hierin waarschuwt Dawkins herhaaldelijk, tot in-den-treure, dat het woord selfish niet letterlijk moet worden genomen).ONNODIGE CONTROVERSEN 'Zoektocht naar controverse schaadt wetenschap'

24 juli 2011

– De journalistiek is zo gewend 'beide kanten van het verhaal' te belichten dat veel inzichten van de gevestigde wetenschap ten onrechte het predicaat onzeker krijgen.

Dit is althans de conclusie van een onderzoek van Imperial College Londen naar de kwaliteit en onafhankelijkheid van de wetenschapsberichtgeving van de BBC, de Britse publieke omroep en een van ’s werelds grootste en meest invloedrijke nieuwsmedia.

Alhoewel het rapport (pdf)http://www.bbc.co.uk/bbctrust/assets/files/pdf/our_work/science_impartiality/science_impartiality.pdf

op hoofdlijnen lovend is over de kwaliteit van het Britse wetenschapsnieuws, noemt het ook een belangrijke tekortkoming, die zou voortkomen uit slechte interpretatie van het principe van ‘gepaste onpartijdigheid’.

BewijslastJournalisten zijn sterk geneigd om op zoek te gaan naar een tegengeluid, maar kijken daarbij onvoldoende naar de mate van wetenschappelijke onderbouwing. Het 'onderscheid tussen feiten en opinie' zou veel sterker moeten worden gecommuniceerd.

Zo krijgen tegenstanders van inentingsprogramma’s en genetisch gemodificeerde gewassen en klimaatsceptici meer aandacht dan de door hen aangedragen wetenschappelijke bewijslast rechtvaardigt, aldus het rapport.

In de samenleving is vervolgens onduidelijk wat de precieze stand van het wetenschappelijke onderzoek is.

http://www.nujij.nl/algemeen/zoektocht-naar-controverse-schaadt-wetenschap.13108440.lynkx

TEACH THE CONTROVERSY

VAN KNULLEGEM EN CO Ongelofelijke staaltjes journalistiek uit het Noordelijke brein ...

Tomaso Agricola

.....Zo wordt het dus nooit wat met het algemene begrip van evolutie. Zeker niet wanneer de media dit soort onzin blijven herhalen. Vorig jaar rond deze tijd hadden we deze blah (brainfart zouden de engelsen zeggen) van Dr. Curry uit de London School of Economics ook al.

Het nieuwsbericht leert mij wel iets nieuws, namelijk dat Curry waarschijnlijk een lezer is van H.G. Wells .(1) Niets mis mee, maar een wetenschappelijke theorie bouw je niet op science fiction.*The Time Machine van Wells . Goed boek, daar niet van, maar typisch een produkt van laat 19e eeuws denken. Dat daar iemand nu nog mee komt

Weer zo’n bericht op de site van de BBC dat er dus gewoon niet had moeten staan en natuurlijk braaf nageaapt door nu nl. ( Die joernalisten doen het opzettelijk ? en met voorbedachte rade ? ) zie hieronder

(Door zebedeus kletskoek )

'Mensheid splitst zich in Übermensch en Untermensch'

17 oktober 2006 LONDEN - Het verontrustende toekomstbeeld dat de schrijver Herbert George Wells in 1895 in zijn boek The Time Machine schetste en waarin in een verre toekomst de mensheid is geëvolueerd naar twee soorten, de Eloi en de Morlocks, wordt werkelijkheid. Althans dat zegt de Britse econoom Oliver Curry,(volgens de BBC =een evolutionary theorist )op de BBC site . http://a.as-eu.falkag.net/dat/brf/00/84/16/11.js

Volgens Curry, verbonden aan de London School of Economics, bereikt het mensdom zijn hoogtepunt rond het jaar 3000. Daarna treedt door een toenemende afhankelijkheid van de technologie langzaam het verval in. Omdat mensen met het oog op nakomelingen kieskeuriger worden bij het uitzoeken van hun partner, zal de mensheid in tweeën worden gesplitst.

Dwergachtig soort Naast een genetische 'supermens' die lang, intelligent, gezond, aantrekkelijk en creatief is, ontstaat soort inferieur dwergachtig soort dat dom, onbenullig en lelijk is.

De nabije toekomst ziet er nog rooskleurig uit. De komende 1000 jaar groeien we uit tot ware reuzen van gemiddeld 2 meter en zal een leeftijd van 120 jaar geen uitzondering zijn. Ook onze fysieke gesteldheid gaat er flink op vooruit. Mannen krijgen een atletischer voorkomen, krachtiger kaken,

diepere stemmen en grotere penissen. Vrouwen ontwikkelen sierlijker borsten en krijgen een gladdere huid. Ook zullen de verschillende rassen zich mengen tot een koffiekleurig mens.

Maar in de millennia erna zal de prijs worden betaald voor een toenemende afhankelijkheid van de technologie. Verpest door uitvindingen waarmee aan alle behoeften voldaan kan worden, zullen mensen zich steeds meer terugtrekken in een huiselijk bestaan.

Teamverband Sociale vaardigheden, zoals communiceren, zullen daardoor minder worden, net als emoties als liefde, vertrouwen en respect. Mensen zullen minder goed in staat zijn voor anderen te zorgen en in teamverband te functioneren.

Uiterlijk zullen mensen kinderlijker lijken. Zo zal de kin zich terugtrekken omdat kauwen nauwelijks nog nodig is als gevolg van bewerkt voedsel. Ook zal door een toenemend medicijngebruik het immuunsysteem zwakker worden met meer gezondheidsklachten en genetische afwijkingen tot gevolg.

Verder in de toekomst zal dan door een selectievere partnerkeuze de mensheid zich in tweeën splitsen in Übermenschen en Untermenschen.

Tomaso Agricola http://www.volkskrantblog.nl/bericht/81405

Hier wordt voor het gemak over het hoofd gezien dat voorspellingen over evolutie alleen kunnen worden gedaan wanneer je gedetaillleerde voorspellingen kunt doen over omgevingsveranderingen, en zelfs dan is het nog een hele klus, omdat er uit evolutie-natuurlijke selectie vaak oplossingen komen die niet al te logisch lijken (zie voor voorbeelden mijn serie Unintelligent Design).

En de splitsing zou dan gebaseerd zijn op seksuele selectie binnen de menselijke soort, waarbij mannen met vierkante kaken, lage stemmen en grote penissen alleen nog maar kinderen krijgen (en veel kinderen krijgen) van vrouwen met grote ogen, glanzend haar, en strakke borsten. En zodra een man een ronde kaaklijn heeft doet hij het volgens Curry alleen nog maar met uitgezakte vrouwen met minder grote ogen en vettig haar?

En hoe zit het met de kaaklijn van Oliver Curry ?

Uit zijn CV blijkt dat hij in ieder geval geen evolutionair bioloog is, maar iemand die zijn PhD heeft gekregen van de Government Department of the London School of Economics.

Hij is wel geinteresserd in evolutie, en hij is lid van de Evolutionary Moral Psychology Group.

En dat is in ieder geval genoeg om dit soort nonsense bij de BBC te kunnen vertellen.

Uhuuuhh ..... een econoom ?

*Mijn vader zei altijd al dat hij niet begreep waarom de lelijkste mannen toch altijd de mooiste vrouwen aan de haak sloegen. Die voorspelling gaat op niets uitlopen, dat is duidelijk)

*Ik voorspel dat de toekomstige genetica upper class zal als volgt eruit zien:

- De man is de ultieme verkoper, die iedereen kan overtuigen om zijn geld aan hem te geven, de perfecte leugenaar, bedrieger, charlatan. Hij heeft geld genoeg om zijn vrouw tien gigolo’s per nacht te bezorgen.

- De vrouw is een geïncarneerde barbypop, met een strakke kut, met heel flexibele en controleerbare vaginaspieren. Ze kan heel goed pijpen

WAARHEID ?

De criteria voor het waarheidsgehalte zijn -feitelijk voor de wetenschapper , -de logische consistentie voor de wiskundigen, maar de journalisten leunen hoofdzakelijk op de convergentie , en eenduidigheid van hun bronnen.

De herhaling en het veelvuldig overnemen van hetzelfde door velen (samen met nog verder doorgedreven foutieve versimpelingen en gewone opduikende kopie fouten / toenemende "ruis " ) , zet zo een vals idee om in een toegelaten en uiteindelijk geaccepteerde eenvormige mythe . Veel mensen hebben /hadden het idee dat de wetenschappelijke wereld de perfecte maatschappij kon opleveren. (--->vooruitgangsoptimisme )In de politiek en het bedrijfsleven ging het om geld en macht. Niets was daar absoluut waar en gelijk hebben betekende daar nog niet gelijk krijgen. (Dat is de wereld van het opportunisme en de tussentijdse compromissen ) Bij de wetenschap is dat niet zo, meende de goegemeente : In de wetenschap streefde iedereen naar het vinden van de waarheid.

En aan waarheden valt niet te tornen. Op de middelbare school leerden we wat die" wetenschappelijke "waarheid is. Er zijn bijvoorbeeld de natuurwetten waar niet aan af te dingen valt. ( positivisme en het geloof in volledige gedetermineerheid --> de klokkenwereld, de trenen die altijd op tijd vertrekken en de principieele absolute voorspelbaarheid wanneer men maar de complete lijst van beginvoorwaarden kent , wat uiteraard nog steeds niet is gevonden of vindbaar is )De Zwaartekrachtswetten die je perfect vertellen hoe snel een appel valt, of waar in de toekomst een planeet aan de hemel te zien zal zijn. Wetenschap dat staat als een huis en is waar als een….koe. Wanneer men zich opwerkt naar de frontlijn van de wetenschap sta men echter plots aan de scheidslijn tussen weten en niet- weten. Aan die frontlijn is het oorlog. Niets is definitief en finaal zeker, en zelfs dat is niet zeker. Die onzekerheid vertaalt zich in precies en voorzichtig taalgebruik. Wetenschappelijke artikelen staan vol met zinsneden als ‘the data suggest’ of ‘indicate’ of ‘may suggest’.

‘Suggest’ is het schild waarachter wij ons verschuilen tegen de (nog)onbekende werkelijkheid , de altijd op de loer liggende waarschijnlijkheid en onzekerheid en de collega's die wellicht een "andere" werkelijkheid zien.( vanuit een ander perspektief of gezichtspunt of mindsetof methodiek ) of gevoed door andere "waargenomen" gegevens dan de onze uit onze eigen studie ...Het grote publiek merkt meestal niets van die onzekerheid. Wetenschapsjournalisten die over wetenschap schrijven, of wetenschappers interviewen hebben er een hekel aan.( Net zoals de meeste mensen die "zekerheden" willen als richtsnoeren , leidraden van ariadne, referentieele beslissingsinstrumenten en adviezen leveranciers , waarnaar ze dan kunnen handelen en "verantwoorde"acties kunnen ondernemen ) Men wil graag een korte, heldere, verklaring voor het nieuwe dat is gevonden. En zo wordt het dan ook opgeschreven. Hoe korter het artikel hoe ongenuanceerder het zal zijn. (*noot 1)Maar die duidelijkheid is er vaak helemaal niet, want wetenschappers staan aan het front; de scheidslijn tussen weten en niet weten. En daar is niets zeker, en zelfs dat is niet helemaal zeker. In de grond is een belangrijk onderdeel van de wetenschappelijke mentaliteit systematisch scepticisme en principieel agnosticisme wat dan weer niet mag verward worden met absoluut relativisme ....

De dagdagelijkse praktijk en omgeving waar de mens in leeft , heeft geen "bewijzen" nodig, daar gebeurt het gewoon allemaal en wordt het

"rechtstreeks "beleefd en ondervonden ( althans dat geloven we toch )... ook het anekdotische en de subjectieve persoonlijke evaluatie ervan ...(noot 2)Pas als wij willen begrijpen wat er aan de hand is in de werkelijkheid, dan komt het" bewijs" of de " verklaring " vanuit algemenere principes om de hoekgluren .

Het is alleen jammer dat een bewijs alleen iets zegt over het beeld/model dat we van( een bepaald gedeelte van ) de werkelijkheid hebben, maar niet iets over DE werkelijkheid zelf.Het " an sich" weten is echter obverbodig ; een appel moet je herkennen , vinden en vastpakken om hem daarna op te eten ( met haar en huid dan nog wel , zonder te weten wat ie als ding" an sich" eigenlijk nog allemaal is of voorstelt )Hij bevind zich in de " werkelijkheid" ongeacht wat je van die werkelijkheid en die appel verder moogt denken .... je assimileert hem totaal wanneer je beslist hem op te eten .... Het correlaat, de unieke samenhang tussen taal, beeld en werkelijkheid, dat als geleverd bewijs aan de man wordt gebracht, is zelf ook een "virtueel" beeld, dat telkens weer aan de tand gevoeld zal worden.

Wat van de nu geldende "bewijzen" overblijft in de toekomst, weten we niet.De waarheid bestaat wel, maar we kennen alleen de modellen die we erover gemaakt hebben en die nog niet " verworpen" zijn en uiteraard proberen we de verworpen modellen niet meer te gebruiken ( maar dat lukt niet altijd : en soms is een verwerping ook niet definitief )Waarheid is nooit een finaal model ; ze is volkomen afhankelijk van haar aanvaarde uitgangspunten , de methodes van waarheidsvinding , de gebruikte procedures van kennisname van de gegevens , de mededeelbaarheid/bespreekbaarheid van al haar conditionele beperkingen , resultaten , voorspellingen , feedback vanuit de empirie en toetsing .... Voorwaarden die allen op hun beurt "waar " zijn De waarheid wordt steeds beter benaderd door een collectieve inspanning te leveren verworven gegevens te ziften dmv steeds nieuwere ziften en de verwerping van de slakken (die men ook nog eens tracht te recycleren of te scannen op door grofmazigheid verloren gegane waardevolle elementen )

Noot 1 Bovendien wordt het journalistiek verslag ( in de meeste gevallen ) geinterpreteeerd en ( speculatief )gekoppeld aan buiten- wetenschappelijke problemen en vragen van wereldbeschouwelijke aard of politieke relevantie , bijvoorbeeld ... het spook van de slechte , de junk- en voodoo wetenschap ligt altijd op de loer ...de pseudo-wetenschap ( met haar grote appeal op "potentieele " lezers )Noot2 er zijn genoeg redenen vanuit de cognitie en hersenwetenschappen om te geloven dat ons bewust beleven van de werkelijkheid in feite slechts een " achteraf " virtuele representatie is van zowel prikkels ,als voor-bewuste bewerkingen en selectieve sorteringen ervan en fabulaties op basis van de ons ter beschikking staande verworven "geheugeninhouden " die de gevallen "gaten" moeten opvullen .... Zoals ( of , in mogelijke navolging van) Kant spreekt bijvoorbeeld de antropoloog Boyer van in zijn boek " godsdienst verklaard ( ___volgens mij ___ over zoiets als ) evolutionair ingebouwde "categorische imperatieven" en ingebouwde stuur-'programmas' die het "fingerspitzgefuhl" , het "intuitief weten" moeten vertegenwoordigen( of "kunnen "verklaren )

En wie profiteert gretig van al dat verschrikkelijk media gedoe ? De "creato's "bijvoorbeeld , die krijgen namelijk gratis voor hen bruikbare "stroman-versies" van de wetenschap , geserveerd in de kranten en media "Poll"s en wetenschaps-analfabetisme

Je hoeft niet dom te zijn om geen zak te begrijpen van evolutie. Van zover mij bekend wordt alleen bij de studies biologie, geologie, en mischien bij medicijnen uitgebreid stilgestaan bij de evolutietheorie. Van een student rechten, bestuurskunde, bouwkunde of zelfs massagewetenschap verwacht ik niet dat zij voldoende kennis hebben om op grond vanuit hun specifieke vakgebied de talloze bewijzen voor evolutie te beoordelen. Onder biologen en geologen acht zo ongeveer de hele populatie de evolutietheorie wel voldoende bewezen. Een enkeling daargelaten. Overigens mocht iemand nog eens met een theorie komen die de feiten nog beter verklaart dan de evolutietheorie, in dat geval wacht hem/haar net als Darwin eeuwige roem en wellicht een Nobelprijs. Werk aan de winkel dus voor evolutie sceptici Evolutie/creatie debat is net als voetbal.

Veel mensen zijn van mening dat ze er iets/veel/alles van afweten terwijl hun intellectuele bagage in werkelijkheid niet verder gaat dan een handtasje (1)Bewijzen zijn er wel degelijk, zoals iedereen kan zien die bereid is om een keer een goed boek over evolutie te lezen. Drempel wahlersik ben in vele 'biebs' geweest en in geen enkele openbare 'bieb' hadden ze ook maar één boek in de beta wetenschappen die van universitair niveau was.

Deze boeken vindt je wel terug in de universiteits bibliothekenVerder, kom je de deze boeken tegen op de specialistische afdelingen van de specialistische boekhandelHelaas voor jou de meesten zijn al deze boeken engelstalig! Ze zijn ( zoas de "engelstalige creationisten" dat noeme erg tehnisch en nogal "moeiljk" )Althans ik ben nog geen boek in het Nederlands tegengekomen.( vind je dus wel in de standaard boekhandel ) Bovendien zijn al deze boeken over het algemeen sterk gespecialiseerd. Het boek over evolutie bestaat niet...

Bij het doen van een enquete ( polls's )over "evolutie " zou men dus best een paar vragen over de theorie zelf toevoegen die men correct dient te beantwoorden voordat men kan stemmen. (2)Bij meerdere fouten stemt men automatisch op "geen flauw idee". Je houdt dan de spreekwoordelijke student "theaterwetenschappen" of "mode en vormgeving" mooi buiten de deur, terwijl mensen die wel weten waar ze het over hebben hun veel interessantere mening kunnen geven.

Hier alvast een voorschot van een aantal vragen.. -Wat is evolutie uberhaubt -Wat is het verschil tussen evolutie volgens Darwin en Lamarck -Wat is het founder effect. -wat is sexuele sellectie -vertel eens wat over bates mimicri -En wat is het verschil met mullers mimicri

Wellicht zullen de vragen nog in een multiple choice vorm moeten worden gegoten Sommige Creationisten beweren ( en zwaaien daarbij met allerlei ( ook zelfgemaakte amateuristische )polls ) dat de halve 'intellectuele' wereld de evolutie theorie 'afkeurt' Dat kan men slechts ernstig in twijfel !trekken

1.-Begin eens met benoemen van één zo'n intellectuel...en vermeldt dan en passant ook even zijn [of haar] motieven!

Los daarvan... een theorie valt of staat niet met een simpele mening van een individu!

En het doet dan in het geheel niet ter zake of die persoon een Nobel prijs had of niet! Einstein had een Nobel prijs...en zat fout met zijn kosmologische constante! Linus Pauling had twee Nobel prijzen...en zat fout met zijn uitspraken over [o.a.] vitamine-C!

Dus poll's zijn van generlei waarde! als wetenschappelijk argument tegen een theorie

In de wetenschap tellen alleen de wetenschappelijk toetsbare , dus meetbare argumenten. Daarbij is de mening, levensovertuiging, sexuele geaardheid en het karakter van een individu volkomen irrelevant! Newton was bijvoorbeeld een rancuneuze, koppige en arrogante klootzak die af en toe aan alchemie deed! Persoonlijke meningen doen niet ter zake! Het maakt niet uit of een amateuristische poll aangeeft dat 100% zegt dat de door iemand geinterviewde personen niet in de evolutie theorie gelooft! Wetenschap is geen geloof! Wetenschap is meten! En de wetenschap geeft een beschrijvende verklaring voor de meet resultaten! En de wetenschap doet toetsbare voorspellingen op basis van deze metingen en deze beschrijvende verklaring.

Evolutie is een wetenschappelijk feit! En de huidige evolutie theorie is tot nu toe de enige wetenschappelijke theorie die het feit evolutie verklaart.

De evolutie theorie is inmiddels zo vaak getest, versterkt en bewezen uit alle disciplines van de wetenschap dat men de theorie vaak zelf als een feit beschouwt.

Wetenschap en geloof hebben niets, maar dan ook niets, met elkaar te maken. Één ieder is vrij om een wetenschappelijk toetsbare stelling te poneren, een hypothese, maar deze stelling heeft niet de waarde van wetenschappelijk feit of wetenschappelijke theorie voordat deze middels de objectieve wetenschappelijke methode bekritiseerd, geverifieerd en bevestigd is. ----> zelfs de "snaar theorie" is nog geen wetenschap op dit ogenblik

Kritiek die het stelt zonder de uiteindelijke aanbreng van de wetenschappelijke methode, zoals op basis van een amateuristische poll die gebaseerd is op onkunde, onwetendheid en totale afwezigheid van wetenschappelijke verificatie, is van nul en generlei waarde.

De meeste creationisten tonen in alles onkunde en onwetendheid aangaande de wetenschap in het algemeen en de evolutie theorie in het bijzonder. Ze baseren mening baseren op een één of ander heilig geschrift : ... dat is zowel een lachwekkende als een zielige vertoning die niet misplaatst zou staan in het beeld van de koppige, naïeve, onkundige, onwetende middeleeuwse boer die bij hoog en bij laag vol blijft houden dat de wereld plat is omdat het toch zo overduidelijk zichtbaar is dat de wereld plat is.

Lees en leer eerst het ABC van de wetenschappelijk methode. Het is namelijk nogal dom om als wetenschappelijk ongeletterde domme uitspraken te doen. En nog dommer om te declareren en aan te nemen dat een ongeletterde 'mening' even veel waarde heeft als de door de wetenschappelijke methode getoetste wetenschappelijke theorieën.

Noot 1 dit gaat overigens voor beide kanten op: er zijn ook veel leken-"evolutionisten"/annex rabiate militante atheisten die met een minimale bagage over

de evolutietheorie ( en de wetenschapsfilosofie )allerlei extrapolaties en speculatieve interpretaties voor de dag komen ...(Noot2)Overigens moet elke enquete de(eventuele ) methodes van data-vergaren van de resultaten , de onderzoeks groepen ,de samenstelling en representatieviteit ervan (doegroepen ),de vraagstellingen,( waaronder de dubbel check vragen --> waarbij dezelfde vragen worden gesteld in andere bewoordingen en contexten ) de ijkmethodieken (vergelijkingen met vroegere enquetes over hetzelfde onderwerp / het herdoen van dezelfde enquete met dezelfde voldoende grote doel- en onderzoeksgroepen , maar dan van andere individuele samenstelling of op andere tijdstippen ) en de controlegroepen of controle-onderzoeken ( bijvoorbeeld hetzelfde onderzoek bij dezelfde groepen met "andere" inhoudelijke vragen ) openbaar maken ..... vooraleer men kan overgaan tot enige duiding of het trekken van conclusies .....Het is duidelijk dat de gewone "steekproeven "/marktonderzoeken en amateuristische polls op allerlei "opinierende ' sites slechts een soort "thermometer" -waarneming zijn die (eventueel)" een koorst" kunnen aanduiden in de zogenaamde gepeilde maatschappelijke meningen omtrent het onderwerp ... meerdere "temperatuur-metingen" zijn noodzakelijk .... DE thermometer zelf moet door een andere thermometers ( zelfs met andere faciliteiten voor de "opmeter" ---> bijvoorbeeld eentje met klassieke schaalverdeling- aflezing / tegenover eentje met digitaal afleesscchermpje ) vervangen worden : dat is de gemakkelijkste ( ietwat "verspil-zieke" en "omslachtige" , maar procedureel noodzakelijke methode) om slecht-functionerende detectie-instrumenten en slechte waarnemers ( kortweg samen te vatten als sloddervos- "vage" en onbetrouwbare waarnemingen )uit te filteren of het trekken van conclusies ) Gooien met de pet ( van jantje ): Pundits en polls http://www.freethinker.nl/forum/viewtopic.php?t=1986&postdays=0&postorder=asc&start=255(Creato) : " Charles Darwin liet de mogelijkheid open voor .....Een schepper " http://www.freethinker.nl/forum/profile.php?mode=viewprofile&u=116fransWat Darwin dacht over evolutie en een evt schepper doet niet ter zake. Of hij zelf bedenkingen had over de theorie doet ook niet ter zake. Hij heeft op een gegeven moment namelijk een theorie neergezet die glashelder is, waar geen schepper in voorkomt en die verder ook geen schepper behoeft.En die evolutietheorie blijkt talloze waarnemingen in de natuur uitstekend te verklaren. Daarnaast hebben de resultaten van 150 jaar aan gericht onderzoek de evolutietheorie alleen maar een nog steviger fundament gegeven dan deze al had. En ook al zou Darwin verder geloven in God of kaboutertjes, daarmee verdwijnt die theorie niet.

Dus waarom darwin bij deze voortdurende discussies tussen creationisme vs evolutie slepen? Iemand die de evolutietheorie onderuit wil schoffelen, of die wetenschappelijk wil aantonen dat er wel degelijk een schepper noodzakelijk is, die zou beter met heel hard bewijs moeten komen tegen de evolutietheorie.

Kortom, de kerken uit en de laboratoria in gaan. Maar de grap is, dat zullen ze nooit doen. Want als ze ooit met een testbare theorie komen die alle bekende feiten beter verklaart dan de evolutietheorie, dan zal deze theorie ook niet stroken met hetgeen in de bijbel staat. Het boek genesis klopt namelijk ook voor geen meter met wat er geologisch aantoonbaar in het verleden wél heeft plaatsgevonden. Het is danig krom dat creationisten en ID aanhangers liever tijd besteden aan propaganda, op de man spelen en quotemining, dan aan wetenschappelijk onderzoek. Ze beseffen namelijk ook dat de wetenschap voor hen al lange tijd een verloren strijd is. Wat ze nog rest is een grote bek opzetten en onwetenden misleiden..

De INVLOED VAN DE MEDIA

Jaren van onderzoek laat zien dat er grofweg drie fenomenen zijn die een grote rol spelen bij hoe de media ons denken en doen beïnvloedt.

De media bepaalt bijvoorbeeld welke onderwerpen wel en niet in de krant of op de website komen. Daarmee alleen al worden we onbewust waarschijnlijk meer beïnvloed dan we denken.

Dit eerste fenomeen, ook wel ‘agenda setting’ genoemd, werd voor het eerst beschreven door Maxwell McCombs en Donald Shaw in 1972.

Deze hoogleraren in de journalistiek lieten zien dat er een correlatie bestaat tussen de hoeveelheid aandacht die door media besteed word aan bepaalde onderwerpen en hoe belangrijk deze onderwerpen vervolgens door het publiek worden gevonden.

Als kranten vaker en uitgebreider terugkomen op een bepaald onderwerp (bijvoorbeeld door plaatsing van nieuws op de voorpagina), dan wordt dit doorgaans door het publiek als belangrijker nieuws ervaren. De media bepaalt dus welke berichten ons bereiken en hoe belangrijk wij deze onderwerpen zouden moeten vinden.

Dit eerste fenomeen lijkt misschien nog redelijk onschuldig; we vertrouwen erop dat de krant ons voldoende betrouwbare informatie geeft en zijn daar blij mee. We zijn immers niet in staat om al het nieuws in de wereld zelf op te zoeken, we hebben daar simpelweg de tijd en de middelen niet voor. Maar toch kan dit fenomeen ook gevaarlijk worden. Bijvoorbeeld als niet alleen blijkt dat de media de nieuwsagenda bepalen, maar dat ze daarnaast ook het nieuws dát ze rapporteren ‘gekleurd’ weergeven.

Zo wordt er door media nogal eens aan ‘framing’ gedaan. Dat is het tweede fenomeen dat we bespreken. Om de wereld om ons heen in al haar complexiteit zo goed mogelijk te begrijpen, creëren wij mensen zogeheten frames. Frames, of ‘kaders’, zijn gebaseerd op onze afkomst, onze waarden en normen, onze levensopvatting, etc. Onze frames beïnvloeden in belangrijke mate de manier waarop wij de wereld om ons heen bekijken. Onderzoek laat zien dat de manier waarop de media een bepaald onderwerp weergeeft sterk van invloed kan zijn op de frames die wij mensen hierover maken en of reeds hebben.

Wat betreft een wetenschappelijk onderzoek kan de media het publiek beïnvloeden door bijvoorbeeld veel aandacht te schenken aan mogelijke toekomstige applicaties en maar weinig aandacht aan statistiek. Op deze manier zullen mensen zelf ook weinig tot geen aandacht geven aan statistiek en dus niet zien dat de statistiek van het onderzoek wellicht niet klopt.

Een laatste en minstens even belangrijke wijze van beïnvloeding door de media is de zogenaamde

‘priming’. Priming is het proces waarbij de media ons leert op basis van welke kenmerken wij anderen moeten beoordelen. Als de media deze kenmerken beïnvloedt, beïnvloedt zij dus direct onze mening over mensen, organisaties en ideeën. Als de media bijvoorbeeld regelmatig aandacht besteed aan correcte statistiek in wetenschappelijke artikelen, dan is het publiek bij een nieuw artikel eerder geneigd om te kijken naar de gebruikte statistiek.

Als de media nooit aandacht schenkt aan de statistiek, dan zal een nieuw artikel ook geaccepteerd worden als er geen statistiek gegeven wordt.

Het verschil met framing is dat bij priming niet alleen de aandacht voor het huidige onderzoek belangrijk is, maar het juist meespeelt wat er in het verleden voor aandacht is gegeven aan andere onderzoeken.

Moeten we dan maar stoppen met het vertrouwen in de media en zelf het wereldnieuws uitpluizen?

Zo erg is het ook weer niet. De media kan ons helpen door ons op de hoogte te brengen van het grote en kleine nieuws en ons uitleg te geven over nieuwe ontwikkelingen en ontdekkingen.

Maar het kan nooit kwaad om te weten dat de media ons misschien meer beïnvloedt dan we ons soms realiseren (en meer dan we misschien zouden willen). Maar het lezen van dit artikel heeft u weer eens doen inzien dat u daar beducht op moet zijn en uw krantje altijd kritisch moet blijven lezen. Immers, journalisten zijn ook maar mensen en u bent prima zelf in staat om het kaf van het koren te scheiden als u er even over nadenkt.

(1) Nieuwe terminologieeen die zijn gesmeed in die alternatieve opiniemaker- groepen ,en die zijn verspreid geraakt in het algemene spraakgebruik , worden ook dikwijls voorgesteld als "wetenschappelijke " termen

....Voorbeelden van dergelijke hardnekkige fakes en vervangers van wetenschappelijk taalgebrek zijn ; "missing link" ( kranten vondst die voor het eerst werd gebruikt bij de ontdekkingen van de eerste peking mensen in chou-kou-tien en graag werd overgenomen door creationisten allerhande ) en "micro-evolutie "( in de creationistische betekenis ) die naast haar rol als overbodige term en obscurantistische betenis vertroebelaar , zowel geliefd is bij creationisten als bij journaille