NEDERLANDSE VERENIGING VAN SPIRITUALISTEN

HARMONIANieuwsbrief afd. Arnhem

1918 90 jaar 2008. opgericht 12 sept.1918 jaargang 10. nr 5 2009______________________________________________________________________

Als onze hersens zo simpel waren dat we ze konden begrijpenwaren we te simpel om dat te kunnen.

Lyall Watson, bioloog (1939-2008)

Van de redactie:

Vanwege de vakantie is er voor deze Nieuwsbrief maar weinig kopij ingeleverd. Gelukkig heeft Leo ondanks zijn gezondheidsproblemen weer een puzzel gemaakt en een interessant stuk in voor zijn rubriek 'Dichters en het Paranormale' geschreven. Dank je wel, Leo! Temeer omdat je het allemaal moet typen op een ouderwetse schrijfmachine! Jenny en Henny ook bedankt voor jullie bijdragen.

Het is te hopen dat er voor de december Nieuwsbrief meer wordt ingezonden, want mijn eigen aandeel is ook nu weer onevenredig groot. Maar wat er niet is, kan ook niet geplaatst worden. Dus mensen: doe eens je best, en neem eens een stukje medeverantwoordelijkheid voor dit onderdeel van onze vereniging!!!

VAN DE BESTUURSTAFEL

Het nieuwe seizoen is al weer in volle gang. De eerste avonden zijn weer voorbij. Het belooft een mooi seizoen te worden met bijzondere avonden. Het programma wijkt behoorlijk af van wat er tot nu toe is aangeboden.

Direct in september is de extra ledenvergadering voor de financiële verslaglegging geweest.Peter Zieck en Rob van der Vossen hebben in vele uren en dagen de verslaglegging kunnen reconstrueren, hetgeen uiteindelijk dan ook is gelukt. Door het 90-jarig jubileumjaar 2008 en de terugloop aan bezoekers is er een financieel

tekort ontstaan. Om dat tekort in te lopen zal er in het komende jaar sterk op de kosten moeten worden bespaard. We zijn daarom naar de kleinere zaal 5 gegaan voor de openbare avonden. Verder is de avond-entree voor leden met 1 euro verhoogd naar 2 euro. Ook op vergaderingen, bloemen en consumpties zal sterk worden bezuinigd.

John Schraa geeft zijn penningmeesterschap terug. Door zijn zeer drukke werkzaamheden en een verhuizing is hij niet in staat het penningmeesterschap zijn volle aandacht te geven.Gerrie Dimmendaal zal als algemeen bestuurslid deze taak tot de komende ledenvergadering op zich nemen.

Erika kan bij het inrichten van de zaal bij aanvang hulp gebruiken, zij doet dit inmiddels alleen. Vanaf 19.00 uur is de Coehoorn open en kan zaal 5 worden ingericht.

Voor diegene die het Harmonia blad nog niet hebben gelezen: dit is de eerste uitgave met Loes Modderman als de nieuwe redactrice van het blad. Wel is zij op zoek naar een mede-redactielid, zoals zij dit in het mooie uitgebreide voorwoord ook vraagt.Kopij is belangrijk, zowel voor Harmonia Nederland als voor onze eigen Nieuwsbrief.

MAARTEN VAN SANTE

LEVITATIE

Levitatie is een verschijnsel dat, hoe onwaarschijnlijk ook, in de analen van het Spiritualisme af en toe voorkomt. Het bekendste voorbeeld is het medium D.D. Home, die op klaarlichte dag zelfs horizontaal het raam uitvloog om door een ander raam weer binnen te zeilen. Luister naar dit verhaal uit India, uit 'Lost Worlds and Underground Mysteries of the Far East' (1938):

Paul Dare, een onderzoeker van yogi-wonderen in de eerste jaren van de 20ste eeuw, vertelt hoe hij stond te praten met een Swami, die behoorde tot een kolonie van heilige mannen die leefden in de grotten van Jogeshwari, in de buurt van Bombay. Beiden stonden aan de rand van een ravijn te oreren over het wel of niet 'echt' zijn van Yogi krachten. Terwijl de Swami fijntjes glimlachte over het westers scepticisme van zijn gesprekspartner, stapte hij over de rand van het ravijn en liep rustig naar de overkant, zonder het gesprek een moment te onderbreken. Toen hij over lucht lopend aan de andere kant was aangekomen, liep hij op dezelfde manier, pratend over westerse wetenschap, terug.

Hoezo Jezus liep niet over water?

ORB - ERVARINGJenny CopiusPeereboom

Een bijzondere avond met een bijzonder staartje.Op vrijdagavond 31 juli bezocht ik Maarten en Lia om deel te nemen aan de laatste ziekendienst van het jaar. Voor mij een bijzondere avond, daar mijn zoon al een aantal weken onderzoek had ondergaan en men nog steeds niet achter de oorzaak van zijn pijnklachten was. Ik kon dus wel wat hulp gebruiken.Het was een bijzondere avond met veel energie, hoewel we maar met weinigen waren. Daarna snel op de bus om de trein naar Nijmegen te halen.Vervolgens in Nijmegen nog een bus naar huis. Op de hoek van de straat zag ik het al: alle verlichting uitgevallen. Zelfs geen lichten meer aan op de sportvelden die naast de weg liggen! Dus het zogeheten aardedonker was hier van toepassing. Ik vond het een beetje eng, ik weet dat het trottoir daar erg onregelmatig is door omhoogkomende tegels door de wortels van de bomen. Voetje voor voetje schuifelde ik langs de heggen. Het zal wel een raar gezicht zijn geweest. Gelukkig liep er niemand; de huizen waren ook niet verlicht: vakantietijd. Plotseling zag ik rechts schuin voor mijn hoofd een zacht schijnende lichtende bol van ongeveer 15-20 diameter doorsnee, en had ik het gevoel dat ik ergens tegenop liep. Ik stak mijn handen uit, de bol was weg, maar ik voelde een tintelend veld, waar ik m'n handen in kon steken en ook weer uit kon halen. Misschien wel raar, maar ik zei tegen het “veld” fijn dat je even meeloopt, en hervatte met wat meer vertrouwen mijn tocht naar huis zo'n 150 meter verderop. Bij de inrit aangekomen (en daar zit een lamp in de tuin) heb ik het fenomeen bedankt en ben naar binnen gegaan. Ik heb er nog lang van zitten nagenieten. Misschien een orb gezien? En dat veld dan?

EEN BRAZILIAANS MEDIUMJenny Copius Peereboom

Zondag 6 september ben ik samen met Loes naar een performance van een Braziliaanse trance-schilderes geweest, Maria Gertrudes Coelho. Zij zou door bemiddeling van de romantische kunstenaar Joseph Mallord William Turner (1775-1851) in trance verbinding hebben met Expressionisten, waaronder van Gogh, Renoir, Monet, maar ook met oudere schilders als Leonardo da Vinci. De locatie was Kleyn Hartensteyn in Oosterbeek. Op zich al bijzonder; een merkwaardige tot restaurant omgetoverde boerderij, met een onduidelijke ingang. De bijeenkomst was op de eerste verdieping. Wegens een blessure aan mijn knie had ik graag de lift genomen, maar die was er niet. Wel een heel griezelige stoeltjeslift. In het zaaltje een aantal stoelen, en een opstelling voor de kunstenares. Men had een beamer geïnstalleerd zodat alles wat Maria deed op een scherm werd geprojecteerd. Daardoor kon het publiek volgen hoe een schilderij tot stand kwam.De aanwezigen gingen eerst in gebed. Daarna begon Maria met grote snelheid te vingerverven. Binnen een uur had ze 9 schilderijen vervaardigd, en begon de zaal

behoorlijk naar oplosmiddelen te stinken. Men wilde onmiddelijk overgaan tot het bieden, maar vanuit de zaal werd verzocht om eerst de werken nader te kunnen bezichtigen. Een aantal families met kinderen was al eerder weggegaan. Het bieden moest dus snel beginnen. Ik geloof dat er 5 van de 9 schilderijen verkocht zijn voor het goede doel: een Spiritistisch centrum van Maria in Brazilië waar straatkinderen een goede jeugd en scholing krijgen.

Al met al een bijzondere middag, maar of ze nou in trance was is moeilijk te beoordelen. Ik heb een vrouw gezien die een uur keihard stond te werken. Bovendien heb ik moeite met het idee dat een hele reeks schilders in de rij staat om door Turner aangewezen te worden om een paar minuten via Maria te mogen schilderen. Maar bijzonder was het wel.

EEN DAG VAN INSPIRATIE

Loes ModdermanAl eerder heb ik wat geschreven over onze zustervereniging: de NRSP - de Nederlandse Raad voor het Spiritisme, die zich baseert op het werk van de Fransman Allan Kardec (1804-1869)Toen Kardec in de 50er jaren van de 19de eeuw zijn ervaringen te boek stelde en het Europese Spiritualisme zijn eigen stempel gaf, bleek zijn leer, het 'Spiritisme' precies dat waarop veel mensen zaten te wachten. Veel Harmonianen waren Kardec Spiritisten in de eerste decennia van ons bestaan. Kardecs leer rust op twee belangrijke pijlers: de doctrine van reïncarnatie, en een praktisch Christendom. Maar die geschiedenis is al vaker beschreven in de NB, en in de Powerpoint die ik vorig jaar maakte.

Hoewel de wortels van beide verenigingen gegraven zijn in dezelfde grond en lange tijd broederlijk ineengestrengeld waren, zijn we elkaar kwijtgeraakt toen het Kardec Spiritisme op zeker moment de

oceaan is overgestoken. Daar heeft het vooral in Brazilië een miljoenenaanhang gekregen.Brazilie is bij uitstek een multicultureel land. De Afrikaanse slachtoffers van de slavenhandel vermengden zich in latere eeuwen naadloos met de oorspronkelijke indiaanse bevolking en mensen van portugese afkomst. Want in tegenstelling tot andere Latijns-Amerikaanse landen hebben in Brazilië Portugese heersers het voor het zeggen gehad. Daarom is het immense land het enige in Latijns-Amerika waar Portugees i.p.v. Spaans gesproken wordt.Animistische en spiritistische gebruiken en rituelen kwamen mee met de slaven van weleer, en dat alles vond nieuwe vormen in combinatie met het katholicisme van de Portugezen.Daardoor groeiden er religies als Candomblé en Umbanda die het geloof in spirits en hun vermogen mensen in bezit te nemen uitleven in kleurrijke tradities en rituelen die voor westerlingen nogal bizar en waarschijnlijk angstaanjagend aandoen. Daarnaast is er het 'gewone' katholicisme, voor zover er iets gewoon kan zijn in dit spirituele land.

Toen enkele jaren na Kardecs dood het Kardec Spiritisme vaste voet kreeg in Brazilië, was de opmars niet te stuiten.Meer dan de 'inlandse' spiritistische religies sprak het Spiritisme de beter opgeleiden in Brazilië aan, en uit hun inspanningen is een netwerk van gezondheidscentra en liefdadigheidsinstellingen ontstaan dat waarschijnlijk zijn weerga niet kent. Spiritistische mediums spelen daarin een belangrijke rol, en Brazilië kent dan ook een ongewoon aantal buitensporig begaafde healers en schrijf- of schildermediums met een productie waar je verstand bij stilstaat. Een ander element dat in het Spiritisme van het grootste belang is, is de opvoeding van kinderen. Kardec was een pedagoog. De wens om de wereld beter te maken kan alleen handen en voeten krijgen in de manier waarop we onze kinderen naar volwassenheid begeleiden.Daar zijn de Braziliaanse Spiritisten, in een land waar miljoenen kinderen aan hun lot worden overgelaten, zich pijnlijk scherp van bewust. Veel van hun projecten zijn dan ook op de opvang en opvoeding van kinderen gericht. Hier ►voor kinderen geschreven spiritistische boekjes.

Intussen komt het Spiritisme van Kardec dat in Europa verdrongen werd door het Spiritualisme, weer langzaam terug, en in veel landen op de wereld zijn nu weer kleine kernen van enthousiaste mensen die aan de hand van Kardecs werk hun overtuiging uitdragen en bijeenkomsten organiseren. In Nederland wordt dat door de NRSP gedaan.Het schildermedium Maria Gertrudes waar Jenny in deze NB over schrijft was ook naar Nederland gehaald door deze organisatie.

Sinds enkele jaren heb ik regelmatig contact met de NRSP en word ik op de hoogte gehouden van hun activiteiten.Op zondag 20 september was ik uitgenodigd bij een jaarlijkse dag in Amsterdam, waar ik ook vorig jaar iets over schreef. Het ochtendprogramma bestond uit een lezing van Elsa Rossi, een Braziliaanse auteur van kinderboeken uit London. In de middag gingen we uit elkaar in kleine groepjes om te discussiëren over een frase uit werk van Kardec of een andere Spiritist. Daarna was er tijd voor de kinderen, kleintjes die een toneelstukje hadden ingestudeerd en slungelige pubers die een lied zongen. Zie ik ze bij ons nog niet doen.

Ook hieruit bleek weer hoeveel warmte en aandacht er is voor kinderen, en hoe ze worden gezien als zielen die een incarnatie doormaken en met wie daarom de dialoog belangrijk is.

Deze keer was ik de enige bleekneus. Maar hoewel de meeste aanwezigen gebrekkig of helemaal geen Nederlands spreken en ik helaas geen Portugees, stond dat de relatievorming en gezelligheid niet in de weg.Tussen de bedrijven door heb ik vaak aan Harmonia gedacht, in de zin van: wat kunnen wij van deze mensen leren.Geen keurige Nederlandse op-tijd-beginnen structuren. Brazilianen zijn geen mensen van de klok.Ook geen goed gestructureerde lezingen; Brazilianen doen het zoals het uitkomt, en geen mens die zich daar aan stoort.

Maar wat we van hen kunnen leren is de motivatie, het enthousiasme, de hartelijkheid, de gemeenschapszin, de interesse in elkaar en de warmte die iedere bezoeker al bij de deur tegemoetkomt. Geeft niet waar je vandaan komt, Spiritist of niet, Braziliaan of een ander kleurtje, je bent welkom, en je mag er zijn.Geen plichtmatig drie-zoenen-ritueel, maar een warme knuffel 'op z'n Braziliaans' . Geloof me, dat is even wennen voor een Nederlandse stijve hark die graag wat afstand bewaart, maar het effect is fantastisch.Niet dat wij zoiets moeten imiteren, maar we zouden ons eens moeten verdiepen in een vorm die voor ons, hier, in dit land, de beste is. En dat is niet zoals wij het nu doen. Daar krijgt niemand het warm van.Iemand zei tegen me: "Jullie Nederlanders zijn gestructureerd en je leeft met je verstand. Dat is waardevol.

Wij Brazilianen leven met ons hart. Dat is even waardevol. We hebben elkaar nodig om verder te komen." Wat mij betreft: graag.

De NRSP organiseert op zaterdag 7 november een seminar in Amsterdam: De Psyche in de GeneeskundeMeer informatie op www.psyche-geneeskunde.org of telefonisch: 06 45267902Het belooft interessant te worden!

GEKNIPT VOOR U

GEESTEN IN SPIJKERBROEK

Het Engelse blad Psychic News heeft elke week een rubriek 'The Lighter Side', waarin grappige kanten van geesten en hun gedoe aan de orde komen. Dit verhaal komt uit 'Psychic News' van 19 september 2009.

Twee vingervlugge geesten in Minnesota hebben een voorkeur voor merk-spijkerbroeken.Betty Ann Morken vertelde een journalist dat twee geesten, John en Sam, spoken in haar 80 jaar oude boederij, en liefhebbers zijn van de Levi 501 spijkerbroeken van haar echtgenoot."We zijn al drie paar kwijtgeraakt", zegt Betty Ann, "en ik ben er zeker van dat ze door de geesten weggenomen zijn. Er is geen andere verklaring."De familie betrok de boerderij in 1987, een huis dat al drie generaties in de familie is. Betty's echtgenoot Doug is het nu compleet aan het renoveren. Terwijl hij aan het werk is, is er geen geesten-activiteit. Blijkbaar hebben de geesten geen bezwaar tegen de modernisering. Maar zodra Doug stopt begint het: gereedschap en andere kleine dingen verdwijnen opeens.Toen was er opeens een spijkerbroek vertrokken. Betty Ann kocht een nieuwe, die eveneens de benen nam.Het huis werd doorzocht, maar dat leverde niets op. Dus kwam er een derde broek."Die heb ik echt heel goed in het oog gehouden", zegt Betty Ann. "Ik had hem gewassen en ik bracht hem naar boven naar de droger, samen met andere kleren, maar toen ik boven kwam was de spijkerbroek weg. Ik kon het niet geloven."Diezelfde nacht had Betty Ann een droom waarin ze om de spijkerbroeken vocht met iemand aan de andere kant van een muur. Ze noemde de man John. Er was nog een ander bij die Betty 'Sam" noemde.Die avond kwam Doug met de drie spijkerbroeken aanzetten."Waar heb je ze gevonden?"vroeg Betty, "ik heb het huis binnestebuiten gekeerd."Doug had ze bij hun bed gevonden, waar Betty Ann die nacht haar droom had gehad."Ik ben niet echt bang," zegt ze, "maar ik wou dat ze hun handen thuishielden."Ze denkt er nu over om een séance te organiseren en een medium in te huren om met de geesten te communiceren en te vragen of ze willen stoppen met hun kattekwaad. Laten we hopen dat de deelnemers niet in Levi 501 spijkerbroeken komen opdagen. Stel je voor dat de geesten hen zonder broek naar huis zouden sturen.

OVERSCHATUit Fortean Times 56, 1990

E. Frenkel, een Russische mentalist en healer die zichzelf wat overschat bleek te hebben, nam proeven met het stoppen van fietsen en auto's door zijn ijzeren wil. Toen hij het met een ijzeren

trein probeerde, mislukte de proef. Het koffertje dat hij op het laatste moment had losgelaten bevatte de uitleg: "alleen in buitengewone omstandigheden zullen al mijn psychische reserves kunnen worden aangesproken". Helaas......

GOUDVISuit Psychic News 26 sept 2009, 'The Lighter Side'.

Sparkle de goudvis van spiritueel healer Paula Dunston , sprong op zekere dag uit z'n kom.Dunston zag dat de kom leeg was, maar dacht dat haar man de vis bij het verschonen van de kom ergens anders in had gedaan. Maar uren later was de vis nog steeds zoek.Dunston zocht in de omgeving van de kom en vond tenslotte, uren later, de vis achter een kastje, vol stof en hondenhaar.Omdat ze Sparkle niet zomaar door de wc wilde spoelen, hield ze hem onder de kraan. Een

ingeving misschien. En zie, de vis kwam weer tot leven.Na ongeveer 7 uur op het droge spartelt de gehealde vis nu weer vrolijk in het water.

SPREKENDE GRAFSTENENUit 'Two Worlds' juli 2009

Er is een nieuwe trend op komst.Natuurlijk begonnen in Amerika: grafstenen met electronische toevoegingen in de vorm van video's. Geen rust meer op het kerkhof, zoals deze mevrouw berichtte in Two Worlds: "Ik knielde bij het graf van mijn man, toen ik een stem hoorde en gelach, en toen muziek. Ik zag het gezicht van een dode man die tegen me sprak vanaf het graf ernaast."Als sommige lieden hun zin krijgen raken mediums hun baan kwijt en kunnen we begraafplaatsen verwachten als pretparken.

EEN VROME KATuit FATE Magazine 1989

De kat op het plaatje liep binnen in een Boeddhistische tempel in Kuala Lumpur, in 1988.Na een tijdje begon hij de aandacht te trekken door- dat hij leek te bidden:Hij gaat op zijn hurken zitten en beweegt zijn voorpoten snel op en neer. Sri Dhammananda, de priester die de tempel beheert, zei: " Zijn gedrag is een projectie van de gewoonten uit een vorig leven. Hoewel die persoon religieus was, heeft zijn wedergeboorte plaatsgevonden in het dierenrijk, vanwege zijn karma."

De roem van de biddende kat heeft veel mensen naar de tempel gelokt om zijn devoties gade te slaan.De tempel is erop gebrand sensationalisme te vermijden, en legt er de nadruk op dat de kat ook een gewone moeder van drie jongen is (!).De Boeddhisten willen niet de Moslims, Maleisië's meest dominante religieuze groep, van streek maken.

IN HET HIERHenny Perrée, mediamiek ontvangen

.In het hier en nu is een rijk leven reeds beleefd.Rijk in de zin van vele inzichten en belevenissen die zijn ontstaan op deze aarde.U heeft kunnen begrijpen wat de reden is van uw leven.Laat het diep in uw gevoel doordringen, dat u vele bemoeienissen te boven bent gekomen.Alles gaat zijn weg. Er zal veel voor u te doen staan in het algeheel inzicht. Het zijn orde op zaken stellen dat is wat de mens graag doet. Maar bovenal u niet bemoeien met de medemens.Hij zal daar zelf toe komen in zijn tijd.Het beleven van de flora en fauna is ook een speciaal inzicht beleven.Zie hoe u hier mee om bent gegaan en nog steeds de aandacht heeft voor dit schone

gebeuren. Laat uw hart spreken. Het gevoel naar dit schoon leven is een welbespraakte communicatie waardig.Het universum waar u naar kijkt heeft ons veel te leren. U zult uw tweede home, om het zo te zeggen, nog niet kunnen bevoelen nog ontdekken. Dit alles heeft zijn tijd nodig.Naar gelang u dichter bij de bron komt gaat dit vanzelf.U mag hier deel van zijn met uw etherisch lichaam. Om een dergelijk inzicht te krijgen.In uw slaap gaat uw spiritueel lichaam op reis door het universum om te leren begrijpen wat boven u afspeelt.U brengt niet alles mee in herinnering. U heeft het wel opgeslagen in uw mind. Uw hoger zelf heeft hier de lessen geleerd.Geloof niet, maar ben bewust van uw werkelijk zijn in het hier en nu.Dat is het inzien wat voor menigeen is weggelegd.Leef in zuiverheid en bereid u voor wat nu is, en dan zal zijn.Groet u in Liefde

Op verzoek van Henny is de taal gelaten zoals zij het heeft opgeschreven (red)

EEN MEDIAMIEKE HOND....Uit het spiritistische blad 'Grensgebieden' uit 1936:

"Dikwijls had ik schik in de manier waarop in een naburige tuin een poes en twee honden met elkaar omgingen. Poes leefde op voet van gewapende vrede met den grootsten hond, die haar altijd door zijn laag geblaf, diep uit de keel, op een afstand hield. Met beleedigde waardigheid en hoogen rug keerde de kat zich dan om.Maar Poes en Zwartje, een schel keffertje, waren goede speelmakkers. Op zekeren dag werd Zwartje onder den locaaltrein vermorzeld. Ongeveer een week later lag poes zich in de zon te koesteren, terwijl de grote hond een heel eind verder in de schaduw lag. Plotseling strekte het dier zijn pooten stijf uit, alsof het stierf. Even later lichtte de hond zijn kop weer op, zonder volgens gewoonte zijn ooren te spitsen en.... daar begon hij te blaffen, doch niet met zijn

eigen, lage basstem; neen, precies het schelle gekef van Zwartje!Op dat geluid sprong poes overeind en vloog naar de plek, waar de groote hond lag. Voortdurend klonk het vrolijke, hooge gekef uit den breeden bek van den overigens doodstil liggenden hond.Nu begon poes, net als ik haar altijd met Zwartje had zien doen, speelsch met haar pootjes den hondenkop tikjes te geven en om hem heen te dansen, wel vijf minuten lang. Terwijl het beest zoo geplaagd werd, bleef het passief liggen, met uitzondering van het schelle gekef. Toen viel plotseling zijn kop terug op zijn pooten en hield het geblaf op. Poes draaide zich met hoog opgetrokken rug om en sprong aan het eind van den tuin over een heining. De hond stond op, schudde zich of hij uit het water kwam, zocht langzaam en slaperig een ander plekje en viel weer in slaap.Ik meende toen, dat hij van zijn verloren makkertje gedroomd had en in den droom Zwartje's gekef had nagedaan, maar in het licht van mijn tegenwoordig psychisch werk geeft het geval mij veel meer te denken."

INTERNETRUBRIEK

Vanwege het artikel over de NRSP in deze Nieuwsbrief, nog maar eens de URL van hun site: http://www.nrsp.nl/Het Braziliaanse schildermedium José Medrado komt ook wel eens naar Nederland. Hij schildert onder invloed van diverse Impressionisten doeken in enkele minuten tijd. Het geld dat de schilderijen opbrengen gaat allemaal naar zijn Centrum voor kinderen die sociaal buiten de boot vallen. Hier een filmpje op YouTube dat vorig jaar in Naarden bij José Gosschalk werd opgenomen. http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=37542926

Een ander werkelijk wonderbaarlijk Braziliaans schildermedium is Luiz Antonio Gasparetto die wereldberoemd is geworden. Kijk zelf naar dit filmpje op YouTube en verbaas je!!http://video.google.com/videosearch?hl=en&q=spiritistische%20federatie&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wv#q=Luiz+Gasparetto&hl=en&emb=0

WEES VOORZICHTIG MET JE WENSEN!

"Be careful what you wish for" zeggen de Engelsen: "It might come true".Het kan waar worden.

In een curieus boek met stichtelijke verhalen van lang geleden vond ik het volgende pareltje. Het waarheidsgehalte kan niet meer worden achterhaald, maar wat hindert dat; het is een mooie geschiedenis.

Richard Parsons, een jongen van 18 jaar uit Glaucester die van God nog gebod wist en zich daar naar gedroeg. In de verre omtrek stond hij bekend als onplezierig gezelschap.Op 19 februari 1766 bevond hij zich in een bordeel waar ook illegaal gekaart werd. Het spel duurde tot diep in de nacht, en toen er een verschil van mening ontstond over het een of ander, bezwoer Parsons zijn gelijk met " Moge m'n vlees rotten aan m'n botten en m'n ogen zich niet sluiten als het niet is zoals ik zeg! "Oeps. Nóóit doen zoiets.Een geschokte toeschouwer joeg de spelers de straat op.Parsons ging naar een andere publieke gelegenheid, maar tegen de ochtend ontstond er een zwelling aan zijn been, en korte tijd later zat hij vol verkleurende builen. De chirurgijn zag er geen brood in. Op 3 maart overleed de hemelbestormer aan een vreemde kwaal waarbij zijn vlees aan z'n botten aan het rotten sloeg. Gangreen, weten we nu. Parsons ogen konden vanwege de zwellingen niet gesloten worden.Het verhaal van Parsons dood haalde de kranten en verspreidde zich onder de vromen van het 18de eeuwse Engeland. Het gebeurde werd een machtig 'bewijs' van de realiteit van Gods wraak. De hoofd-sheriff van Gloucester stelde een onderzoek in en hoorde getuigen, wier verklaringen overeenstemden.Medisch en spiritueel gezien kan men zich op het hoofd krabben. Geest over stof? Het omgekeerde van psychische Healing? Wie weet.

en dan een moderne versie van gebedsverhoring.....

In 2003 vroeg een voorganger in Ohio om een teken van God, en prompt werd de kerk getroffen door de bliksem, die via de bedrading in de toren in de microfoon van de vrager terecht kwam.De voorganger bleef ongedeerd., maar de kerk liep veel schade op.Tja....

DE OUDE YOGI HEILIGEAinslie Meares vert. uit: 'Strange Places Simple Truths' (1969)

Het was niet ver van Katmandu aan de voet van de Himalayas.Ik was op zoek naar yogi's die me iets konden leren waar ik in m'n psychiatrische praktijk gebruik van kon maken.Een gids zei dat hij had gehoord over een oude man die niet ver daar vandaan woonde. Verdere informatie kon hij me niet geven.Ik had al heel wat yogi's ontmoet, maar deze man was volstrekt anders. Wat onmiddellijk opviel was zijn innerlijke rust. Hij zat op een open plek in het bos, en het leek of hij omgeven was door een aura van sereniteit, die op mij over leek te gaan zodra ik in zijn nabijheid was. Een gevoel van natuurlijke vanzelfsprekendheid, en van eenheid met de omgeving.De yogi zag eruit als een oude man. Ik gaf hem een jaar of 75. Later hoorde ik dat hij 134 jaar was, en dat zijn leeftijd officieel was onderzocht.

In tegenstelling tot de meeste yogi's sprak hij perfect Engels.Iedere dag mediteerde hij 16 uur lang en hij sliep 2 uur, vertelde hij mij. Ik was welkom om in de overige 6 uur bij hem te komen zitten op zijn plek in het bos. Ik vroeg hem of hij zich ooit gespannen of angstig voelde.'Nee, nooit', zei hij.Een mens die zich nooit gespannen voelt! Dat kon ik me als psychiater nauwelijks voorstellen.Spanning en angst zijn levensgrote problemen in de westerse psychiatrie. Kon ik zijn geheim ontdekken en het thuis gebruiken? Tenminste een paar handvaten vinden die konden helpen? Dat vroeg ik hem. Maar hij sprak een andere taal, en het was zó moeilijk die te begrijpen.Hij sprak over onthechting. Dat we vrij moeten zijn van bindingen aan materieel bezit, huis, familie, zelfs geliefden! Alle vreugde brengt verdriet voort. Dat is het onafwendbare lot van een mens. Ik keek naar hem en mijn gevoel ging naar hem uit om te ontdekken wat er in hem omging. Hij was niet treurig, daar was ik zeker van. Noch was hij vrolijk. Hij was sereen. Zo diep sereen! En ik bedacht me dat er misschien in die innerlijke vrede grote vreugde schuilt, onontkoombaar verweven met grote treurnis en een groot begrijpen.Terwijl hij sprak leek het alsof er op een ander niveau een uitwisseling van betekenis plaatsvond, dieper dan de betekenis van de woorden die hij sprak. Iets dat alleen ervaren kan worden. En als het ervaren wordt, dan weet je dat het waarachtig zo is.

ELFENEILANDLoes Modderman

In Amerika gebeuren zonderlinge dingen. Bij ons beperkt het nieuws over dat uitgestrekte land zich tot berichten over politiek, rampen en geweld, maar ik verzeker u dat de U.S. een buitengewoon bizar en paranormaal land is, met een overvloed aan knettergekke maar interessante mensen en vreemde tradities. In een woord: 'Weird' . Het mooie is: alles kan in Amerika, ook dingen die in ons overgereguleerde landje absoluut ondenkbaar zouden zijn.

Neem nu Mackworth, een rond eilandje voor de kust van Maine met een oppervlak van een paar hectaren.Percival Baxter (1876-1969), enkele jaren governor van Maine, woonde op het eiland, samen met zijn geliefde Ierse Setters en zijn paard. Baxter was een fervent natuurliefhebber. In het midden van het eiland maakte hij een stenen cirkel om zijn dieren te begraven, uiteindelijk 19 honden en een paard. Toen Baxter zelf zijn dieren achterna ging, vermaakte hij het eiland aan de staat, met de bepaling dat het eiland een ongerept stuk natuur zou blijven, toevluchtsoord voor wilde dieren en vogels.Ook liet hij geld na voor het bouwen van een internaat voor dove kinderen.

En daarmee begon de magie. De kinderen verkenden de natuur en de stranden. Aan de rand van het eiland staat een dode boom. Maar niet zomaar een. Dove kinderen zien stilte anders. De kinderen die konden praten fluisterden hun geheimen tegen de ◄ 'luisterboom'. De kinderen die dat niet konden, kerfden gezichten in het hout zodat ze gebarentaal konden gebruiken om zich te uiten.

Generaties dove kinderen bevolkten het eiland, en gaandeweg werd Mackworth ook door anderen ontdekt. Maar niet aangetast in z'n ongerepte schoonheid. De geest van Parcival Baxter waakt over zijn eiland, en over dieren en elfen.....

Een jaar of 10 geleden ontdekte Tracy Kane, een schrijfster van kinderboeken, het eiland. Ze werd getroffen door enkele 'fairyhouses' die ze op in het bos zag staan: kleine fantasievolle 'huisjes' van natuurlijke materialen, zoals kinderen ze maken voor elfen en kabouters. Ze besloot er een verhaal aan te wijden.

Het boek werd een doorslaand succes, en niet lang daarna werd Kane gevraagd een workshop te geven op het eiland over het maken van fairyhuisjes. Honderden ouders met hun kinderen kwamen erop af.Hoewel Kane verwachtte dat het een zomeractiviteit zou zijn zonder verdere gevolgen, bleek het heel anders uit te pakken. Kinderen die daar een huisje bouwden, wilden weten hoe het met 'hun' elfjes ging. Ze wilden nieuwe, nog mooiere huisjes bouwen en de ouders hadden geen leven tot ze weer met hun kinderen naar het eiland konden gaan.Het bouwen ging de hele zomer en herfst door. Toen gaf de staat Maine officieel erkenning aan het 'fairy housing development project', en zette een groot bord in het bos, 'Welkom op Mackworth Eiland's Gemeenschapsdorp' en daarbij de regels voor het bouwen, zoals: geen levende of kunstmatige materialen gebruiken, en wat je overhebt weer mee terug nemen.

Er zijn nu honderden elfenhuisjes op het eiland, gemaakt van takjes, bladeren en dood hout, gedecoreerd met veren, bloemen, schelpen, steentjes en dennenappels.Sommige huisjes zijn in de bomen gemaakt. Het moet een paradijs zijn voor Fairies.En de ouders zijn net zo bezig als de kinderen, want het bouwen van een elfhuis is een magische activiteit, voor kinderen zowel als volwassenen.De Luisterboom is nog volop in gebruik, en de geesten van de ierse setters en hun geliefde baas bewaken het eiland dat nog niets van zijn magie heeft verloren. De elfen, al of niet onderdak, zijn vast tevreden.Komisch is dat er elfhuis puriteinen zijn die ingezonden stukken in de krant schrijven over de eisen waar een elfhuis aan moet voldoen, willen elfen er in gaan wonen.Dat lijkt me een merkwaardige discussie, vooral omdat de elfen vast geen kranten lezen. Maar zoals gezegd: in Amerika kan alles.....

Misschien raakt u geïnspireerd door dit verhaal, en gaat u een elfhuisje bouwen in uw tuin, voor kinderen of kleinkinderen of voor uzelf....Stuur ons dan een foto op!!!

Zogenaamde wonderen zijn niets meer dan natuurlijke gebeurtenissen die nog onbekende wetten gehoorzamen; wetten die deel zijn van orde en evenwicht in het Universum.

Divaldo Franco, Braziliaans Spiritist medium

HET PROBLEEM VAN INTERPRETATIELoes Modderman

Mediums van Harmonia lijken er soms maar een slag naar te slaan. Althans, dat is het gevoel wat ze bij sommige meer kritische of sceptische aanwezigen achterlaten, en dat is jammer.Waarmee niet gezegd is dat er geen frauduleuze mediums bestaan. Helaas meer dan genoeg, maar bij Harmonia zullen we die hoop ik niet aantreffen.Om wat meer begrijpen van de problemen die een medium bij het interpreteren van wat ze ziet kan tegenkomen, is het goed om even aandacht te besteden aan hóe die communicatie zich voltrekt. Als we de wereld van de levenden als uitgangspunt nemen, dan is het vaak al moeilijk genoeg om mensen die we niet kennen dóór te hebben, hun lichaamstaal te verstaan en gevoel te krijgen voor wie ze eigenlijk zijn. Hoeveel

lastiger is het als die ander onze taal niet spreekt, en we afhankelijk zijn van gebaren.Nog lastiger is het bij mensen uit de geestenwereld die ons bezoeken en waar het medium tevoren totaal niets van weet.Ik kwam een aardig fragment tegen in een boek van Raymond Buckland en Hereward Carrington: 'Amazing Secrets of the Psychic World' uit 1975, waarin aan de hand van een voorbeeld het probleem van een juiste interpretatie wordt beschreven. Ik citeer:

"Er is veel bewijs dat duidelijk maakt dat over het algemeen de pictorale (beeldende) methode door geesten wordt gebruikt, waardoor mediums beschrijven wat ze zien, en de gevallen waarin ze niet te horen krijgen wat de bedoeling is.De geesten laten beelden zien aan het medium, die vervolgens worden beschreven en geïnterpreteerd.Vaak is die interpretatie verkeerd, en dan wordt de boodschap niet herkend, terwijl degene die de boodschap geeft dat waarheidsgetrouw doet. Laten we naar een illustratief voorbeeld kijken: Stel, we vragen een Chinese man die geen woord Nederlands spreekt om een bepaald voorwerp, laten we zeggen een horloge, uit een ander vertrek te halen. Het woord 'horloge' zegt hem niets, dus dat kunnen we niet gebruiken. Misschien zou je in dat geval op je pols tikken, doen of je een horloge opwindt, op de klok kijken, in een poging om hem te laten begrijpen wat je van hem vraagt. Als het zo niet lukt, dan wordt het erg moeilijk om die Chinees een horloge te laten halen uit de andere kamer, en kun je't vlugger zelf doen. (wat waarschijnlijk sowieso een beter idee is).Stel je nu voor dat een geest zijn toevlucht moet nemen tot dergelijke gebarenspelletjes, wanneer hij het woord 'horloge' niet kan zeggen, maar wel wil dat jij begrijpt dat het om het horloge gaat dat hij altijd in het linker zakje van zijn vest droeg. Die geest zou dan allicht het volgende doen.Zegt het medium: "Hij klopt op zijn maag en kijkt naar de linker kant. Hij schijnt te willen zeggen dat hij last heeft gehad van zijn ingewanden, misschien kanker aan de linker kant. Ja, hij schijnt iets uit z'n lichaam te halen, misschien een kankergezwel dat links is verwijderd. Nu kijkt hij naar zijn hand. Hij kijkt heel intens, en doet iets met zijn vingers. Ik zie niet wat het is; hij beweegt zijn vingers. Misschien werkte hij aan de een of andere machine? Nu wijst hij naar de deur....etc.Zo'n interpretatie van de feitelijke bewegingen en gebaren kan het medium totaal op een dwaalspoor brengen.Het symbolisme van wat de geest bedoelt te vertellen wordt niet begrepen en er wordt daardoor een verhaal geconstrueerd dat nergens op slaat. Want deze overledene is niet aan kanker gestorven en had nooit last van zijn ingewanden. Dus onderging hij geen operatie, en met machines had hij ook al niets te maken, want hij was boekhouder. Bij zo'n 'misgeschoten' verhaal kan de indruk ontstaan dat alles wat er wordt gezegd aan het brein van het medium is ontsproten. De familie zal er niets in herkennen en de boodschap gaat verloren, terwijl alles wat het medium heeft opgevangen wel degelijk op waarheid berust. "

Het arme medium treft geen verwijt, en de arme geest zal zich behoorlijk gefrustreerd voelen!

Leid me van schijn naar waarheidLeid me van duister naar licht

Leid me van dood naar onsterfelijkheid

Upanishads

BIJZONDERE ONTWIKKELINGSAVONDLoes Modderman

Op 2 oktober was er een bijzondere avond in de Coehoorn: een optreden van Alma Inkary, een Peruaanse Inca die in Nederland woont.Tevoren waren de stoelen aan de kant gezet om ruimte te maken voor de bewegelijke man, die de avond begon met het aansteken van een kaars in het midden van de kring.Daaraan werd een strip 'Palo Santo' hout in vlam gezet, en Inkary, in traditionele outfit, ging daarmee de kring rond om ons te beroken met de heerlijke geur.

De avond was een beleving, en daar ging het ook om. Afwisselend gaf Inkary ons de levensvisie van de Inka's waarin verbondenheid met de aarde zo'n belangrijke rol speelt. We kregen een stukje van een door hem gemaakte DVD te zien: van de schepping van sterren naar de drie Inca elementen vuur, water en lucht, naar het eenzame landschap in het hooggebergte, waar een herder fluit voor zijn lama's en de natuurbeleving viert. Inkary's verhaal ging vooral over hoe we eigenlijk met elkaar en met de natuur om

zouden moeten gaan om een betere wereld te scheppen. Een wereld waar hij zelf vast in gelooft. Hij vergeleek ons leven met het planten van een stekje: als je de stenen (alles wat ons in de weg zit) niet uit de aarde haalt kan het plantje niet groeien.We zijn allemaal een druppeltje in de grote oceaan van het leven, waarin geen druppeltje gemist kan worden. Iedere druppel is uniek, en niets gaat verloren. Alles wordt gerecycled, en alles is verbonden.Naar aanleiding van een krantenbericht over planten en dieren die reageren op muziek zei Inkary: dat is oud nieuws. Inca's doen dat al sinds mensenheugenis. Wij zingen een liedje voor de aardappels en eentje voor de mais, en een ander liedje voor de lama's. Dat is ons brood. Zo bewust omgaan met de natuur is lijfsbehoud in een land als Peru.

In de pauze dronken we thee van Coca bladeren, die behalve de grondstof voor cocaïne ook een bloedverdunnende werking hebben. Mensen in het hooggebergte van Peru kauwen de bladeren, waardoor het aantal rode bloedlichaampjes toeneemt en hun bloed meer zuurstof op kan nemen. Net als bij pruimtabak wordt alleen het sap ingeslikt.Loes Huisman propte zich bij wijze van experiment vol met de bladeren; een hilarisch tafereel. Na de pauze vertelde Inkary nog wat over de geschiedenis van de Inka's, die leven bij 4 wetten: niet lui zijn, niet liegen, niet stelen en niet doden. In die volgorde, omdat van het een het ander kan komen.Meditatief waren de momenten waarop Inkary op verschillende fluiten van hout blies, zoals dat ook in de film te zien was.Het was een ongewone avond met indrukwekkende momenten.Wie meer wil weten of een reis naar Peru overweegt die je buiten de toeristische paden brengt: Inkary heeft een website http://www.inkapacha.nl/ waar al zijn activiteiten op te vinden zijn.

REINCARNATIEvert. uit: 'Edgar Cayce on Reincarnation'

Een van Edgar Cayce's vorige levens speelde zich af in de 18de eeuw, in de buurt van waar nu Chicago ligt. Cayce herinnerde zich dat leven tot in de details. Nadat hij had deelgenomen aan schermutselingen met Indianen was hij gedwongen om met een aantal anderen te ontsnappen op een krakkemikkig vlot op de Ohio rivier. Onvoldoende voedsel eiste z'n tol, en één voor een stierven de vluchtelingen aan ondervoeding en kou, waaronder Cayce.

Toen de familie Cayce in 1925 naar Virginia Beach was verhuisd, ging Edgar een keer naar de kapper. Het zoontje van de kapper, een vijfjarig jongetje, zat de komst van z'n moeder af te wachten. Z'n vader had hem een trommel met koekjes gegeven om hem rustig te houden. Toen de blik van het jongetje op Edgar viel, stond hij op en gaf hem de trommel. 'Hier' , zei hij impulsief "jij mag de rest hebben. Je hebt vast nog erge honger!""Laat die meneer met rust! je weet dat je mensen die je niet kent niet moet lastig vallen" , zei zijn vader bestraffend."Maar ik ken hem!" protesteerde het kind, terwijl hij Edgar vol vertrouwen aankeek. "Hij was ook op het vlot! En je had enorm veel honger toen, hè?""Dank je wel jongeman", zei Edgar . "Ik neem er eentje". En vertrouwelijk fluisterend voegde hij eraan toe "Je hebt gelijk! Ik was ontzettend hongerig op dat vlot!"

NA DE INSLAGLoes Modderman

Het komt vaak voor dat iemand na een BDE (bijna dood ervaring) meer oppikt van de andere wereld. Of liever: dat is eerder regel dan uitzondering. Maar ook andere ervaringen kunnen de deur naar helderziende gaven openzetten. Bliksem bijvoorbeeld. Bij ons komt het zelden voor dat mensen door de bliksem worden getroffen, maar in Amerika is dat schering en inslag. 'Thunderstorms' zijn in sommige gebieden frequent, en binnen en buiten worden mensen en ook dieren het slachtoffer van zo'n schokkende gebeurtenis. In HN van oktober heeft Floris daar een stuk over geschreven.Wie het overleeft staat geheid veranderingen te wachten. Veranderingen waar de meesten geen raad mee weten, omdat lang niet iedereen de toegenomen gevoeligheid kan plaatsen in zijn tot dan toe niet zo spiritueel gerichte leven.Zo'n geval stond er deze week in Psychic News.

"Man Ziet Geesten Na Door De Bliksem Te Zijn Getroffen" zegt de kop. Wow!

Het blijkt te gaan om een man van 64 in Mansfield, Eric Brocklebank, die als leider van zijn RAF cadet squadron op weg was naar een mars-competitie. Maar er barstte een hevige onweersbui los, en de cadetten werden kletsnat. Onder de bomen schuilen was geen optie, en Brocklebank nam zijn jongens mee om ergens in een tent wat heets te drinken en op te drogen.Maar terwijl hij een hotdog uit de pan haalde werd Eric Brocklebank door de bliksem getroffen, en hij klapte tegen de grond, gelukkig zonder hete olie over zich heen te krijgen.Toch bleef hij min of meer bij bewustzijn, al zag hij niet veel meer. In de ambulance stopte hij met ademen, en hij had het begin van een BDE. Gelukkig werd hij snel teruggehaald.

In het ziekenhuis beginnen dan de vreemde ervaringen.Hij hoort stemmen terwijl er niemand aanwezig is.Een klein meisje verschijnt bij zijn bed en vraagt naar haar grootmoeder. De zuster die hij later vertelt over het meisje kijkt hem aan of hij gek is. Hij ligt op een mannenafdeling; kleine meisjes lopen daar niet onbeheerd rond.Later die nacht komt er een oudere man bij hem binnen in een zwart pak. Die vertelt hem dat hij zelf ook door de bliksem is getroffen in 1957, en dat Eric het gewoon maar moet laten gebeuren. "Wat?"vraagt die. "Wat er ook gebeurt, ga en doe het" zegt de man een paar keer, en hij voegt eraan toe "Je zult weten wát als je er aan toe bent." Dan is hij verdwenen.Aan de zuster vraagt Eric wie die man was, maar natuurlijk weet zij van niets.De volgende morgen komt er een vrouw naar Eric toe met een oude krant. In de krant staat het verhaal van de man die hij 's nachts aan zijn bed heeft gehad.Brocklebank denkt nu alleen nog maar dat hij helemaal gek geworden is. Hij heeft nog nooit van Spiritualisme of van contact met overledenen gehoord, dus wat wil je.En het houdt niet op als hij weer thuis is. Hetzelfde kleine meisje komt nog eens langs.Eric spreekt erover met een vriendin van de familie, en die verwijst hem naar een oude tante die 'mensen kent die verstand hebben van zulke dingen' .Bij het volgende bezoek aan tante begint Eric over het kleine meisje. Tante doet een greep in haar handtas, en haalt er een fotootje van een kind uit, dat Eric meteen herkent als het meisje dat hem op kwam zoeken. Het blijkt zijn jonggestorven zusje te zijn, van wie hij nooit heeft afgeweten.Sindsdien is Eric in contact met de Spiritualists' National Union, en langzaamaan doet hij pogingen om te begrijpen wat hem telkens weer overkomt."Ik ben een realist", zegt hij. "Tot nu toe zag ik alles in wit / zwart. Dat vraagt nu om een ingrijpende revisie."

DICHTERS EN HET PARANOMALE (12)

In de Nieuwsbrief van April van vorig jaar heb ik mijn gedachten laten gaan (en opgeschreven) over het gedicht van Willem Wilmink "Voorspoken". Als je het woord 'voorspook' opzoekt in het woordenboek staat er: iets zien wat in de stoffelijke wereld nog niet of al geweest is. Met andere woorden: Het moet nog komen en gebeurt zeker (of het is al gebeurd). Dit wetende valt mij Wilminks gedicht "Allerzielen" op.

Voor een beter begrip is het wellicht goed eerst over de bijzondere tijd van het jaar iets te zeggen waarin deze dag valt: 2 november. Eind oktober en begin november vormen een aparte periode in het jaar. Denk aan Halloween, Allerheiligen en Allerzielen. Vanouds, ver vóór het Christendom, betekent de overgang van 31 oktober naar 1 november een breuk in de tijd, een overgang van het zomerlicht naar het winterdonker.

De oude Kelten vieren op deze overgang hun Nieuwjaar. Al zijn zij eenvoudige landbouwers en herders, zij geloven heilig in elfen, dwergen en landgeesten. Op de vooravond van 1 november, als de lange donkere winter begint, vieren zij Oudjaar. Deze 'oudejaarsavond' heet: "Hallows Eve": Heiligen Avond, later verbasterd tot Halloween. De viering van deze avond gaat terug tot ongeveer 800 voor Christus. De overgang van de seizoenen (zomer naar winter) op 1

november is een feestdag. Op de heuvels in Schotland en Ierland worden grote vuren ontstoken als symbool van spiritualiteit en vernieuwing.

Deze feestdag heeft een magische betekenis. Op deze dag "tussen twee jaren" raken heden, verleden en toekomst elkaar bijna. De kloof tussen dood en leven lijkt even weg. Het "gat in de tijd" geeft geesten van overledenen de kans op zoek te gaan naar een passend lichaam op aarde. Alleen zo kunnen ze in het hiernamaals komen. Daarom trekken de oude Kelten op de avond van 31 oktober monsterachtige pakken aan en lopen in een lawaaiige optocht door hun woonomgeving. De haardvuren in de huizen worden gedoofd om de woning doods en verlaten te doen schijnen. Zo zullen de geesten voorbijgaan zonder iets uit te richten.

In de vroege Middeleeuwen krijgt dit alles een plaats op de christelijke kalender. Het contact met, en de angst voor geesten wordt zo geritualiseerd tot een tweedaagse 'dodenherdenking': 1 november Allerheiligen, 2 november Allerzielen. De geesten krijgen hun plaats in de hemel. En hemelingen zijn goede geesten, die doen geen kwaad meer.Integendeel, ze zetten zich in voor het goede. Niets meer te vrezen of bang voor te zijn. Deze christelijke gedachten gaan langzaamaan heel de beleving van de mensen overheersen.Echter, ondanks alles blijft er toch iets van het oude hangen: vrees voor de doden, voor (vermeende) verschijningen en voortekens door overledenen gegeven.

Op dit alles sluit volgens mij het gedicht van Wilmink "Allerzielen" goed aan. Wanneer ik de tekst van het gedicht aandachtig in me op neem, zie ik het gebeuren. En wie heeft zo'n ervaring nog nooit gehad? Je denkt/meent iemand in de stad te zien lopen. Maar dat bestaat niet! Hij/zij is allang overgegaan, maar toch....In de eerste en tweede strofe van het gedicht 'ziet' de dichter iemand die er niet meer is, overgegaan! Hoe bestaat het? Maar dan de plotselinge wending in de derde strofe. De dichter ziet zichzelf in de spiegel. "Was die al niet dood?" Heeft Wilmink al zijn eigen dood voorvoeld? Weten doe ik dat niet, maar het gedicht is voor mij hier zeer indringend....en past goed bij deze overgang in het jaar!

Het gedicht ALLERZIELEN is uit: Willem Wilmink, Verzamelde liedjes en gedichten. Uitg. Bert Bakker 2006

ALLERZIELEN

Soms loopt er door een drukke straatineens een oude kameraadof reisgenoot.Je weet zodra je hem begroet;het kan niet dat ik hem ontmoet,want hij is dood.

Eerst ben je nog een tijd verbaasdomdat die levende toch haastdie dode was.Heb je de zaak dan afgedaan,dan komt er weer zo'n dode aanmet flinke pas.

Thuis van het dodencarnavalzie je de spiegel in de hal,je schrik is groot:die man daar in het spiegelglas,met die bekende regenjas,was die niet dood?

Als afsluiting nog een heel kort vierregelig gedicht van Willem Wilmink:

In't Nederlands is iemand DOODGEGAAN,Over zijn reis wordt nooit meer iets vernomen.In't Twents is iemand uit de tijd GEKOMEN,dus je weet zeker: hij kwam veilig aan.

Lees alles nog eens rustig door. Misschien zeg je wel tegen jezelf: "ja, ik kan er wat mee." Ik wel.

LEO WIERING

OPLOSSING PUZZEL uit NB nr 4, AUGUSTUS 2009: De gezochte volzin van Cora de Koning luidt:Wil de dingen minder begrijpen, dan vallen ze op hun plek!

De oplossing was snel binnen: DITJE natuurlijk weer! Waar blijven anderen???

De gezochte woorden waren:1. een wil; 2. aspirant; 3. het Licht; 4. zakdoek; 5. boter; 6. einde; 7. schild; 8. vennoot; 9. ringetje; 10. tree voor tree; 11. spinet; 12. klompen; 13. papieren; 14. een half woord; 15. de deur; 16. breed; 17. heersers; 18. gribus; 19. de kerk; 20. deugd; 21. schrijft; 22. Parijs; 23. slapende; 24. water; 25. knot; 26. Adam; 27. paard; 28. vriend; 29. overvol; 30. kraan; 31. beleg; 32. slag; 33. been; 34. bezem; 35. gek; 36. oppas; 37.vlucht; 38. bus; 39. tuinen; 40. topper; 41. scholen; 42. loens; 43. klokken.

ALLERZIELEN-PUZZEL

De maand november is aanstaande. Hij wordt ook wel genoemd Allerzielenmaand. Vandaar de puzzel over dood - begraven - graf - kerkhoven - ....Veel succes!!

Hieronder de omschrijvingen van de gezochte woorden. Bij juiste invulling komt er op de twee vertikale balken een vierregelig gedicht van Bert Schierbeek (1918-1996) te staan. De vier regels gaan elk tot het horizontale dikke streepje.

1. Helemaal niets bezitten (7). 2. Zo noemen ze het langs je neus weg een humoristische opmerking maken (8). 3. Het door een arts laten vaststellen dat iemand overleden is (10). 4. Beter de blode dan de andere (4.3). 5. Het gebeurt maar heel zelden (9). 6. Een dialectwoord voor 'slachten' (8). 7.Totaal uitgeput zijn (6). 8. Naam voor de man met de zeis en de zandloper (2.4). 9. Berijmd opschrift op de steen van de overledene (9). 10. Hij delft graven (10). 11. Het ter aarde bestellen van een overledene (10). 12. De meest bekende is die van Turijn (7). 13. Eén zijscheut van een struik op de laatste rustplaats (7). 14. Dit zaait men door nietsontziend te werk te gaan (4.2.7). 15. Op de avond van 4 mei doen we het (14). 16. Een opgeworpen heuvel als laatste rustplaats (8). 17. Zo bekaf dat je niets meer kunt (7). 18. De aankondiging dat iemand is overgegaan (12). 19. Een lamp op een graf (13). 20. Een leeg praalgraf (8). 21. Met deze voornaam wordt de man met de zeis en zandloper soms genoemd (6). 22. Tegenwoordig een versnelde manier om tot stof te vergaan (8). 23. Vrachtwagens hebben er apart een spiegel voor (4.4). 24. Zo beangstigend dat je helemaal stil valt (7). 25. Het moment tussen eb en vloed (6). 26. De geest van de overgegane mens heeft eindelijk kalmte gevonden (9). 27. Een mens zonder geest is het (8). 28. Onderaardse begraafplaatsen in het Rome van de Oudheid (10). 29. Er zijn mensen die er bij wijze van spreken al met één been instaan (2.3.4). 30. In Vlaanderen noemt men een gedachtenisprentje zo; zie ook no 40 (6). 31. Iemand ter aarde bestellen (8). 32. Naam van het kerkhof in Parijs waar veel beroemdheden begraven liggen (4.8). 33. Een Prehistorisch graf in Drenthe (7). 34. Het tijdelijke voor het eeuwige verwisselen (8). 35. Vriendschap is voorgoed over als je iemand toewenst zo te vallen (4). 36. Een groot praalgraf (9). 37. Zo heette in de Middeleeuwen de pest (6,4). 38. Wie overgegaan is kan daar onder komen te liggen (9). 39. Iemands geest die overgaat en in het Grieks betekent het woord 'vlinder' (6). 40. Een gedachtenisprentje bij begraven of crematie; zie ook no 30 (10). 41. Wie op deze rails wil rijden komt niet verder (9); 42. Als niets meer gezegd wordt in een gezelschap valt hij! (9). 43. Met de staart in zijn bek is hij beeld van eeuwig leven (5); 44. Iets zo alledaags vinden, dat je niets meer doet (10).

MIRACULEUZE TRAPLoes Modderman

Houdt u ook zo van wonderen? Wie niet? En de mooiste zijn vaak die heel gewone dingen betreffen, materiële wonderen die niet oplossen bij nadere

beschouwing.Zo'n soort mirakel is de wenteltrap in de Loretto Kapel, Santa Fé, New Mexico.De geschiedenis is als volgt: In Santa Fé, dat de oudste kerk van de Verenigde Staten tot de zijne mag rekenen, werd in 1852 het sein gegeven voor het bouwen van een meisjesinternaat van de Zusters van Loretto. In 1873 begon men aan de kapel, naar het model van de Sainte-Chapelle in Parijs.Een Franse architect werd aangetrokken om de kapel te ontwerpen. Helaas werd de architect teveel in beslag genomen door een mooie vrouw die het bouwterrein af en toe bezocht. Haar man werd, terecht of onterecht jaloers, en vermoordde de architect.Ai.Nu zat men zonder definitieve plannen voor de kapel. Het lukte om hem af te maken, maar zonder trap naar boven want daar had de architect zich niet meer mee kunnen bemoeien. Niemand had een oplossing.Een gewone trap was uitgesloten omdat die teveel ruimte in zou nemen.Maar wat dan? Laat dat maar aan nonnen over: bidden natuurlijk!Jozef, de meester-timmerman lag natuurlijk het meest voor de hand.

Negen dagen later verscheen er een man bij de overste. Hij stelde zich niet voor, maar beloofde de klus te klaren. Het enige waar hij om vroeg was een paar grote tobbes met water.Als de zusters in de kapel gingen bidden zagen ze hout in de tobbes, maar de onbekende man werkte alleen als er niemand aanwezig was.Na enige tijd was de trap gereed. Hij rees majestueus omhoog als een dubbele helix. In de bouw was geen spijker of schroef gebruikt, en ook werd de trap niet ondersteund zoals dat met wenteltrappen het geval is.De zusters wilden de man bedanken, een diner voor hem bereiden, maar hij leek van de aardbodem verdwenen.Naspeuringen bleken vruchteloos. Niemand scheen hem te kennen. Ook een advertentie in de krant bleef zonder resultaat. Nog vreemder was dat geen enkele houtleverancier in de buurt zich kon herinneren het hout, dat nooit geïdentificeerd is en niet uit de omgeving komt, geleverd te hebben.Was het inderdaad de bijbelse Timmerman die in antwoord op het gebed kwam aangesneld? De zusters waren er van overtuigd. Hoewel de kapel nu particulier bezit is, is hij open voor publiek. De trap is nog in volle glorie te bezichtigen, en vertoont geen tekenen van verval.

LANGDURIG ZIEKEN

Via deze weg vragen wij uw liefdevolle aandacht voor de langdurig zieken van onze vereniging:

Leo en Coby Wiering, An Tempel, Ciel van Belle, Brigitta Horn Wij wensen hen en hun familie sterkte, licht, liefde, kracht en de warmte van ons allen.

********************************************************************************************************************

AGENDA

16 oktober Lezing over de healers Gerard Croiset (met historische film) enJohan Borgmandoor Drs.Wim Kramer

30 oktober Openbare avond: ALLERZIELEN - viering met door u meegebrachte bloemen. door Thilly Ran.

6 november Ziekendienst met na de pauze de piramide

13 november Lezing: Magische plaatsen in Nederlanddoor Henry Kampherbeek

20 november Openbare avond: psychometrie a.d.h.v. foto's en voorwerpendoor Roelof terpstra

27 november Ziekendienst: Wereld Aidsdag, meditatie

11 december Openbare avond: Helderziende waarnemingen en zandlezendoor Kitty Woud

4 december Ontwikkelingsavond met zelfgemaakte kerststukjesdoor Ans Jansen - van Galen

18 december KERSTVIERING - aanmelden bij Erika

9 januari Openbare avond: helderziende waarnemingen vanuit de zaaldoor Martin Reul

ZOALS HET IS

Stephen O'Brien, een bekend Engels medium, schrijft het volgende op zijn website:

"Zend goede gedachten uit. In gedachten huist kracht, gedachten zijn levende dingen.Heel de planeet; heel de pijn; heel de wereld met de kracht van je positieve en liefhebbende gedachten.Als je de andere wereld bereikt, dan zal dat wat je zegt te hebben geloofd weinig uitmaken wanneer het wordt gemeten naar wat je werkelijk hebt gedaan met je leven.

Wat er voor je ziel werkelijk toe doet is de manier waarop je gedachten en je gedrag naar jezelf en anderen zijn geweest. Alles wat je denkt, zegt en doet wordt onherroeppelijk geregistreerd in het weefsel van je ziel - en dat maakt je de persoon die je werkelijk bent.

Je kunt de perfecte eeuwige natuurlijke wetten niet bedriegen, want zij zijn geschapen door de Grote Spirit van het Leven. Na de dood zullen we onze plaatsen in de eeuwigheid verdienen door wat we zijn, en door wat we in ons aardse leven hebben gedaan.In de geestelijke wereld zul je niet de persoon zijn die de wereld denkt dat je bent, je zult niet de persoon zijn die je zelf denkt dat je bent; je zult de persoon zijn die je waarachtig bent.

Goddelijke Rechtvaardigheid regeert het Universum."