Vrouw zalft Jezus' voeten (11de zondag door het jaar C)

Post on 22-May-2015

770 views 1 download

description

Teksten en liederen die geprojecteerd werden tijdens de eucharistieviering van de elfde zondag door het jaar C. De deze en andere vieringen zijn te vinden op onze website: http://www.kerkembodegem.be/tenbos/liturgie/vieringen.html

Transcript of Vrouw zalft Jezus' voeten (11de zondag door het jaar C)

haar zonden zijn haar vergeven, al waren het er vele,

want ze heeft veel liefde betoond;.

Hier wordt een huis voor God gebouwd

waar mensen samenkomen

en waar Hij zelf aanwezig is

om onder ons te wonen.

Hier wordt een boek opengelegden klinken

goede woordenvan God

die van de mensen houdten die

naar ons wil horen.

Hier delen wij het levensbrood

en worden nieuwe mensen:de aarde wordt een vredeshuis,

vervuld van oude wensen.

(Jan van Opbergen / J.W. van de Velde)

(Carlos Desoete)

(Wyllin José)

Een vrouw uit Galilea,die ziek van wanhoop was,

Maria Magdalena,die Jezus ooit genas, -

zij week niet van zijn zijdeen nam het op voor hem,

zij bleef een toegewijdetot in Jeruzalem.

Zij zalfde hem, ten tekendat hij Messias was,

dat in Hem door zou brekenwat lang gezongen was:

Het Hooglied van bevrijding,zoals geschreven staat;

die langverwachte tijding,dat God nu met ons gaat.

(Jan van Opbergen / ‘Geef vrede, Heer’)

(Pr.) Ik geloof in God, mijn Schepper,

Geloofsbelevenis

(Al.) die man en vrouw gemaakt heeft naar zijn beeld; die mij liefheeft als een vader

en voor mij zorgt als een moeder; die mij troost en vergeeft

en die mij altijd de mogelijkheid geeft opnieuw te beginnen.

(Pr. )Ik geloof in Jezus Christus,

(Al. ) die, door God gezonden, mens is geworden,

om ons nabij te zijn; die, helend en genezend,

ons de liefde heeft voorgeleefd.

(Pr.) Ik geloof in de Heilige Geest,

(Al.) die bezielt en vreugde brengt, die de mensen hoop geeft,

die de bron is van mijn geloof. Ik geloof dat de mensen

elkaar nodig hebben om samen God te dienen,

om de schepping voor iedereen leefbaar te maken

door samen te delen en in eenvoud te leven, en zo te werken aan de komst van Gods rijk.

(Taizé)

Gods tafel staat waar mensen zijn

die rouwen met elkaar.Zij dragen stil elkanders pijn,

de last wordt minder zwaar.Het brood wordt troost, de tranen wijn, en ieder wordt

bevrijd.Die tafel staat waar mensen zijn

die God zijn toegewijd.

Die tafel groeit waar uitzicht is voor iedereen die lijdt,

waar liefde en bekommernisverdriet niet langer mijdt.

Hier krijgt het leven nieuwe zin, verliest de dood zijn macht.

Wij samen gaan de toekomst in en dat is onze kracht.

(naar Bosch Adri / ‘Hier staat tot afscheid’)

(Pr.) Wij danken Jou, God, voor mensen die kunnen delen

om anderen een menswaardig bestaan te

geven,voor hen

die hun huis gastvrij openstellen.

Rond de tafel

(Al.) Wij danken Jou, God,voor mensen

die kunnen luisterennaar het leed van anderen,

die wonden genezen door de pijn te helpen

dragen;voor mensen

die kunnen troosten.

(Pr.) Wij danken Jou, God,voor mensen

die rust en stilte brengen,die oog hebben

voor kleine dingen,die zich verheugen

in de grootheid van anderen.

(Al.) Wij danken Jou, God,voor mensen

die mild zijn in hun oordeel,die eerbied hebben voor het

leven,die hun hart openen

voor vergeving en verzoening,die zich spiegelen aan

de levenswijze van Jezus.

(Pr.) Geen andere zekerheid is ons gegeven, Heer God,

dan op weg te zijn naar Jou.

(Al.) Ons zoeken naar Jou maakt ons tot mensen onderweg.

Mensen die worden toegesproken

door Jezus, Jouw zoon,die de Weg,

de Waarheid en het Leven is.

[rechtstaan]

Pr. Toen Jezus die laatste avond met zijn vrienden aan tafel zat,

gaf Hij hun een heilig teken:…

En als wij straks eten van dit brooden drinken van deze beker,

tonen wij, hoe ook wij voortaan willen

leven:Hem achterna

(Al.) Wij bidden Jou, Heer God,stuur ons op weg

in de geest van Jezus, Jouw zoon:dat wij nieuwe wegen van goedheid

banen, wegen van onderlinge vrede en gerechtigheid;

dat wij het leven leefbaar makenen het puin ruimen van ons egoïsme.

(Pr.) Dat wij mensen zijndie het vuur van Jouw goedheid

brandend houden,en Jouw licht laten stralen

ook in de donkere momenten van ons leven.

(Al.) En dat wij zo elkaar durven zalven,

op moeilijke en mooie momenten,met tranen en geurende olie.

Dat wij durven knielen,om het stof van elkaars voeten te

wassen,als broers en zussen van elkaar,

als kinderen van één en dezelfde vader…

(Schollaert Paul / Z.J. 704)

Jezus gaf hem terug aan zijn moeder

Wij zijn geen mensen van het sterke woord,

een kwetsbaar klein verhaal vertelt ons leven.

Maar speurend hebben wij een stem gehoord.

Zij heeft ons vruchtbaar aan elkaar gegeven:

‘Jouw weg met mij zet zich ook morgen voort,

als in mijn hand jouw naam staat opgeschreven.’

De Geest ten leven leidt ons op die weg,

voor onze voet zal Zij een licht ontsteken.Ons leven komt voorgoed

bij God terecht,als wij ons brood

met and’ren willen breken:‘Zij heeft mijn leven in jouw hand gelegd.

Wij zijn op weg, elkaar tot heilzaam teken.’(B

osm

an J

an P

aul /

‘Zo

vrie

ndel

ijk e

n ve

ilig

als

het l

icht

’)

Jezus gaf hem terug aan zijn moeder